Σωφρονισμός

Τα ΜΜΕ κάνουν λόγο για δυο θύματα, κάτι πολύ επικίνδυνο γιατί δίνει άφεση αμαρτιών.
Ένα είναι το θύμα κι ένας ο θύτης.
Τώρα αν θέλουμε να κάνουμε λόγο για ηθικούς αυτουργούς, ούτε ένα, ούτε δυο είναι τα θύματα.
Είναι όλα τα παιδιά του κόσμου και θύτες όλοι οι ενήλικοι, γιατί βιάζουν την παιδική αθωότητα να εισέλθει στον βρώμικο κόσμο τους.
Το παράδειγμα που δίνουν με τον βίο τους κι ενίοτε η προτροπή των ηλίθιων γονιών στα τέκνα τους, της «μαγκιάς» και να μην πιαστούν «κορόιδα», δεν αντιλαμβάνονται πως με αυτό το τρόπο, δημιουργούν συνθήκες ζούγκλας.
Και νά ’ταν μόνο αυτό;
Το ίδιο κάνουν σε κάθε κοινωνική τους έκφραση, η οικονομία αιμορραγεί επειδή ακριβώς είναι ανίκανοι να αντιληφθούν τις βουλές τους.
Ως υποστηρικτής της πρόληψης και πολέμιος της θεραπείας, κατήγγειλα τον τρόπο που αντιμετωπίζουν το σχολικό εκφοβισμό.
Δεν κόβεις το κεφάλι όταν πονάει, δεν τιμωρείς την παραβατικότητα.
Γυρεύεις τις αιτίες που προκαλούν το πονοκέφαλο και αλλάζεις τις συνθήκες.
Μόνο με την αγωγή από το σπίτι και την παιδεία από τα σχολεία -το παράδειγμα προς μίμηση- προλαμβάνεις την κτηνωδία κι όχι εκ των υστέρων όταν πια έχει μπει στην εφηβεία με νομοθετικές παρεμβάσεις της εξουσίας, τότε είναι πολύ, πάρα πολύ αργά, να σιάξεις ανθρώπους.
Το πρόβλημα δεν είναι η έκφραση των παιδιών αλλά τα παραδείγματα των ενηλίκων.
Επί ευκαιρία να καταθέσω την άποψή μου περί αναμόρφωσης.
Η κριτική και η τιμωρία είναι οι στυλοβάτες της δικαιοσύνης.
Κι όταν λέω τιμωρία δεν εννοώ τον εγκλεισμό,επ' ουδενί.
Είναι μέγα λάθος η φυλάκιση.
Γιατί καταρχήν η αργία είναι μήτηρ πάσης κακίας.
Μόνο με την εργασία θα σωφρονιστεί κάποιος, με τον μόχθο σμιλεύεται ο άνθρωπος.
Κοινωνική εργασία, ένα πιάτο φαΐ η αμοιβή του κι αν δεν έχει σπίτι και μια στέγη.
Τους κατά συρροή εγκληματίες στην ηλεκτρική καρέκλα, στους αμετανόητους δεν αξίζει η ανθρώπινη κοινωνία.
Έτσι δημιουργείς υπεύθυνους πολίτες και αποδοτικότερες τιμωρίες.

Rory Gas