Μια μέρα στον ναό του Επικούριου Απόλλωνα με βροχές και ομίχλες

 Στον "περιστρεφόμενο" ναό της Πελοποννήσου.

Η διαδρομή προς το ναό του Επικουρίου Απόλλωνα (ή Επικούριου ή Επικούρειου, και τα τρία σωστά για το wikipedia) στη νότια Πελοπόννησο είναι υπέροχη, ακόμα και με ομίχλη που κάνει την ορατότητα μηδενική.
Μπαλώματα από χιόνια και στις δυο πλευρές του δρόμου, βροχή, ομίχλη και τσουχτερό κρύο που έκαναν την αίσθηση έντονα χειμωνιάτικη.
Από την Αθήνα μέχρι να φτάσουμε στο ναό θα πρέπει να συναντήσαμε συνολικά δέκα [μετρημένα] αυτοκίνητα -σε όλη τη διαδρομή.
Κανείς δεν είχε τρελαθεί να ξεκινήσει ταξίδια με βροχή [η ανακοίνωση της γενικής γραμματείας πολιτικής προστασίας μιλούσε για ακραία καιρικά φαινόμενα και συμβούλευε να αποφεύγονται οι άσκοπες μετακινήσεις –αν διάβαζες την ανακοίνωση, μόνο αν δεν είχες σώας τας φρένας άφηνες το σπίτι σου για να πάρεις τα βουνά].
Παρόλα αυτά, ούτε η βροχή ούτε οι προειδοποιήσεις κατάφεραν να νικήσουν το «τάμα» -να πάμε δηλαδή στο όρος Κωτίλιο για να δούμε τον μοναδικό αρχαίο ναό.

Αυτό το έργο, μέσα στις μικροσκοπικές του διαστάσεις σε σύγκριση με τον Παρθενώνα,δίνει την εντύπωση κάποιου που γέρασε, που δεν έχει πια αλαζονεία,που σχεδόν δεν είναι πια Έλληνας, αλλά ξέρει μόνο να κτίζει σαν Έλληνας

«Ο ναός βρίσκεται σε απόσταση 14 χλμ. νότια της Ανδρίτσαινας, σε υψόμετρο 1.130 μ., πάνω στο όρος Κωτίλιο.
Στην τοποθεσία αυτή που στην αρχαιότητα λεγόταν Βάσσες (δηλαδή μικρά πλατώματα σε βράχους), οι κάτοικοι της γειτονικής Φιγάλειας είχαν ιδρύσει από τον 7ο αιώνα π.Χ. τέμενος του Απόλλωνος Βασσίτα, τον οποίον και λάτρευαν με την προσωνυμία του Επικουρίου (συμπαραστάτη στον πόλεμο ή στην αρρώστια).
Το επίθετο Επικούριος δόθηκε την εποχή των πολέμων με τους Σπαρτιάτες γύρω στο 650 π.Χ.
Ο ναός αποτελεί ένα από τα καλύτερα σωζόμενα μνημεία της κλασικής αρχαιότητας.
Συγκεκριμένα, είναι ο καλύτερα διατηρημένος ναός μετά το ναό του Ηφαίστου στην Αθήνα. Χτίστηκε το 420-400 π.Χ. στη θέση ενός παλαιότερου, αρχαϊκού ναού.
Ο περιηγητής Παυσανίας, που επισκέφτηκε το μνημείο στα μέσα περίπου του 2ου αιώνα μ.Χ., αναφέρει ως αρχιτέκτονά του τον Ικτίνο».
Μπορεί να φαίνεται σαν μάθημα ιστορίας, αλλά δώσε προσοχή αν δεν τον γνωρίζεις, γιατί ο ναός του Επικουρίου Απόλλωνα είναι ένα μοναδικό κτίσμα, για διάφορους λόγους.

Είναι ένας ναός που βλέπει το Βορρά και μάλιστα την Πούλια.
«Ίσως, λόγω της πανάρχαιης λατρείας του Απόλλωνα ως ‘Υπερβόρειου’, ως θεού δηλαδή που έρχεται πέρα από τις χώρες του Βορρά την άνοιξη.

Πρώτα απ’ όλα είναι ο μοναδικός ναός της Πελοποννήσου χτισμένος σε ύψωμα χωρίς θέα στη θάλασσα.
Για την ακρίβεια, δεν έχει θέα πουθενά λόγω ομίχλης, αλλά φαντάζομαι ότι με καλό καιρό και με ντάλα ήλιο κάτι θα βλέπεις.
Κάμπο, άλλα βουνά, βράχια, σίγουρα πάντως όχι στη θάλασσα.
Αν δεν πρόσεξες πιο πάνω το όνομα Ικτίνος το τονίζω εδώ και το υπογραμμίζω, γιατί είναι το τελευταίο έργο του αρχιτέκτονα του Παρθενώνα.
Φτιάχτηκε μετά από υπόδειξη των ιερέων του Απόλλωνα των Δελφών στους Φιγαλείς, τους κατοίκους της περιοχής, όταν ανέκτησαν την πόλη τους που είχαν κυριεύσει οι Σπαρτιάτες το 652 π.Χ.
Έγραφε και πιο πολλές λεπτομέρειες στην ενημερωτική ταμπέλα στο χώρο του ναού, αλλά μέσες-άκρες αυτά αξίζει να συγκρατήσεις.

«Αυτό το έργο, μέσα στις μικροσκοπικές του διαστάσεις σε σύγκριση με τον Παρθενώνα, δίνει την εντύπωση κάποιου που γέρασε, που δεν έχει πια αλαζονεία, που σχεδόν δεν είναι πια Έλληνας, αλλά ξέρει μόνο να κτίζει σαν Έλληνας» έγραφε ο σκηνοθέτης Jean-Daniel Pollet που γύρισε το ντοκιμαντέρ Bassae το 1964 μαγεμένος από την ομορφιά του ναού, τον οποίο θεωρούσε το κέντρο του δικού του κόσμου.

Ο Pollet ήρθε στην Αρκαδία επειδή είχε δει το ναό σε μια λιθογραφία και έπαθε την πλάκα του. Γύρισε το παρακάτω ταινιάκι που δεν βγήκε ποτέ στις αίθουσες αλλά προβλήθηκε σε μια παρισινή μπιενάλε και σήμερα μπορείς να δεις σε αυτή την κακή κόπια στο YouTube.
Παρόλη την αθλιότητα της κόπιας, είναι μια όμορφη ταινία:



Επίσης, ο ναός είναι το μοναδικό αρχαίο οικοδόμημα που συνδυάζει και τους τρεις αρχιτεκτονικούς ρυθμούς:
εξωτερικά είναι δωρικού ρυθμού, στο εσωτερικό του είναι ιωνικού, αλλά οι κίονες του κοσμούνται με κορινθιακού ρυθμού κιονόκρανα.
Τα κιονόκρανα δεν σώθηκαν, τα μάζεψαν όλα αρχαιοκάπηλοι και διακοσμούν σπίτια πλουσίων, αλλά με λίγη φαντασία μπορείς να τα φανταστείς.
Τέταρτον:
Ο ναός του Επικουρίου Απόλλωνα είναι κατασκευασμένος από πέτρα της περιοχής και όχι από το μάρμαρο που κατασκεύαζαν τους ναούς της εποχής, για αυτό και το χρώμα του είναι πιο γκρίζο.
Δεν είναι βρόμικος, το σκούρο είναι το φυσικό του χρώμα.

Edward Lear (1812 – 1888) The Temple of Apollo at Bassae Greece © Ashmolean

Η πλαγιά που είναι χτισμένος ο ναός έχει διαμορφωθεί τεχνητά σε οριζόντιο επίπεδο και ο ναός τοποθετήθηκε έκκεντρα πάνω σε αυτή με προσανατολισμό που και πάλι θεωρείται παράξενος, επειδή δεν ακολουθεί τον συνήθη προσανατολισμό του άξονα ανατολής-δύσης αλλά βορρά-νότου.
Είναι ένας ναός που βλέπει το Βορρά και μάλιστα την Πούλια.
«Ίσως, λόγω της πανάρχαιης λατρείας του Απόλλωνα ως ‘Υπερβόρειου’, ως θεού δηλαδή που έρχεται πέρα από τις χώρες του Βορρά την άνοιξη, ορίζοντας τη περίοδο της ανθοφορίας και καρποφορίας της γης και επιστρέφει στις χώρες αυτές το φθινόπωρο».

Ενώ κατάφεραν να διασωθούν από το χρόνο και τη φθορά των φυσικών στοιχείων, τα μοναδικά γλυπτά της ζωφόρου έκαναν φτερά στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας –σιγά να μην γλίτωναν από τους ευρωπαίους αρχαιοκάπηλους.
Με πρόφαση τις ανασκαφές ξεσήκωσαν ολόκληρα κομμάτια και σήμερα το μεγαλύτερο μέρος των γλυπτών της ζωφόρου κοσμεί τις προθήκες του Βρετανικού μουσείου, αλλά και του μουσείου του Λούβρου και του Μονάχου.

«Θυμάμαι άλλη μια ιδιαιτερότητα» γράφει ο Jean-Daniel Pollet:
«συνήθως, στο κέντρο κάθε ναού υπάρχει μια θέση όπου μπαίνει ένα άγαλμα:
το άγαλμα κάποιου θεού στον οποίο υποτίθεται ότι είναι αφιερωμένος ο ναός (Απόλλων κ.λπ.).
Ε, λοιπόν, στις Βάσσες δεν υπήρχε τέτοιο βάθρο.
Σκέφτηκα ότι μπορεί να πρόκειται για κάποιο είδος αθεϊστικού ναού, αλλά μάλλον αεροβατούσα. Μου είπαν ότι όλοι οι ελληνικοί ναοί είχαν τον ίδιο προσανατολισμό – αυτός εδώ, όμως, αποτελεί εξαίρεση.
Είναι ένα από τα λίγα μέρη στα οποία ξαναγύρισα (τουλάχιστον επτά φορές,·-τις πέντε, μάλιστα, χωρίς μηχανή).
Είναι ένας τόπος που σου μιλάει, που ο Sollers λέει ότι είναι γεμάτος από τα λόγια των νεκρών, κι οι νεκροί τού μιλάνε, τού λένε δίχως άλλο τα ίδια πράγματα – σαν ηχώ».

Τα γλυπτά από τη ζωφόρο του ναού του Επικούριου Απόλλωνα στις Βάσσες (420-400 π.Χ.), εκτίθενται σήμερα στο Βρεττανικό Μουσείο.

Στο κέντρο του ναού υπάρχει τώρα μια σπασμένη κολώνα σαν βωμός όπου κάποιοι πιστοί του Απόλλωνα είχαν τοποθετήσει ένα στεφάνι από λουλούδια και ένα κερί.
Τα λουλούδια δεν είχαν μαραθεί που σημαίνει ότι είχαν έρθει με την ομίχλη και τη βροχή να προσκυνήσουν. Respect.
Πάμε τώρα στα θλιβερά.
Η ζωφόρος του ναού είναι ένα πραγματικό αριστούργημα αποτελούμενη από 23 μαρμάρινες πλάκες, από τις οποίες οι 11 δυτικά παρίσταναν Κενταυρομαχία (Λάπηθες – Κένταυροι) και οι 11 ανατολικά Αμαζονομαχία (Αθηναίοι – Αμαζόνες).
Η κεντρική στο βάθος παρίστανε τον Απόλλωνα που, με τη βοήθεια της Άρτεμης έκανε να έλθει η δικαιοσύνη, η οποία διαταράχτηκε από τους Κενταύρους και τις Αμαζόνες.
Η ζωντάνια και η έκφραση των μορφών, καθώς και η ταιριαστή πλοκή των σκηνών το κατατάσσουν στους καλύτερους γλυπτικούς διάκοσμους της αρχαιότητας».

Κι ενώ κατάφεραν να διασωθούν από το χρόνο και τη φθορά των φυσικών στοιχείων, τα μοναδικά γλυπτά της ζωφόρου έκαναν φτερά στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας –σιγά να μην γλίτωναν από τους ευρωπαίους αρχαιοκάπηλους.
Με πρόφαση τις ανασκαφές ξεσήκωσαν ολόκληρα κομμάτια και σήμερα το μεγαλύτερο μέρος των γλυπτών της ζωφόρου κοσμεί τις προθήκες του Βρετανικού μουσείου, αλλά και του μουσείου του Λούβρου και του Μονάχου.
Μέσα στο ναό υπήρχε και μεγάλο (12 πόδια) χάλκινο άγαλμα του Απόλλωνα, που κατά τις μαρτυρίες του Παυσανία, όταν ιδρύθηκε η Μεγαλόπολη μεταφέρθηκε και τοποθετήθηκε εκεί, μπροστά από το ναό του Λυκαίου Δία.
Αυτό, προς μεγάλη θλίψη των φιλελλήνων αρχαιοκάπηλων,
ΔΕΝ διασώθηκε.
Η θέα από το όρος Κωτίλιο θα πρέπει να είναι εντυπωσιακή –εμείς δεν την είδαμε λόγω της πυκνής ομίχλης, αλλά δεν θα πρέπει να την βλέπουν και συχνά, γιατί απ’ ό,τι ακούσαμε από μια παρέα επίσης τρελών περιηγητών που είχα πάρει τα βουνά με βροχή και μηδενική ορατότητα, τους πιο πολλούς μήνες του χρόνου στο βουνό έχει ομίχλη και καταχνιά.
Ανανεώσαμε το τάμα να επισκεφτούμε το ναό και το καλοκαίρι με καλύτερο καιρό.

Ξέχασα να πω ότι το θέαμα που αντικρίζεις όταν ανέβεις τον δρόμο που οδηγεί στο ναό από την πύλη του αρχαιολογικού χώρου είναι πολύ περίεργο.
Ο ναός είναι σκεπασμένος με τέντα και μοιάζει πια περισσότερο με τσίρκο παρά με ναό.
Και όλες οι τριγύρω πέτρες που θα πρέπει να είναι θραύσματά του είναι σκεπασμένες με κομμάτια πλαστικού, αυτές άγνωστο πώς, αλλά ευτυχώς τη γλίτωσαν από τους αρχαιοκάπηλους.
Ο φύλακας που στεκόταν υπομονετικά στο γκισέ του παρόλο τον αέρα και τη βροχή μας έκοψε μηδενικά εισιτήρια και ήταν πολύ ευγενικός.
Η διαδρομή που ακολουθήσαμε στην επιστροφή ήταν μαγευτική, περνάς μέσα από έλατα και αλπικό τοπίο, προσπερνάς φάρμες με στρουθοκαμήλους και ανοιχτόχρωμα ελάφια και καταλήγεις στην Τρίπολη που δεν είναι και τόσο άσχημη όσο τη θυμόμουν ως φαντάρος, ήταν όμως τίγκα στο σκουπίδι και πολύ πιο βρόμικη –αυτή τη στιγμή θα πρέπει να κερδίζει το βραβείο για την πιο βρόμικη πόλη της Ελλάδας.
Για σαράντα τουλάχιστον χιλιόμετρα δεν συναντήσαμε ούτε ένα αυτοκίνητο σε καμία από τις δυο κατευθύνσεις και ήταν κάπως σαν xfiles.
Μέχρι να μπούμε στην Τρίπολη δεν είδαμε στο δρόμο ούτε πουλί πετούμενο.

M. HULOT
m.lifo.gr

Πως να ξεχωρίσεις έναν αυθεντικό πολεμιστή

Πως να ξεχωρίσεις έναν αυθεντικό πολεμιστή από τους μουσαντένιους, γιατί ναι υπάρχουν και τέτοιοι.
Συνήθως μέσα στις πόλεις κυριαρχούν οι δεύτεροι.
Μπορείς όμως να τους ξεχωρίσεις αν γνωρίζεις τα κύρια χαρακτηριστικά τους.
Επίσης είναι χρήσιμο αν γνωρίζεις τα χαρακτηριστικά ενός πολεμιστή για να γνωρίζεις ΕΣΥ που ακριβώς βρίσκεσαι στο μονοπάτι που ακολουθείς.
Διάβασε τις αλλά μην μείνεις στο διάβασμα.
Εκτύπωσε τις και κρέμασε τις στον υπολογιστή σου να έχεις σημείο αναφοράς καθημερινά.

1. Ο αληθινός πολεμιστής δείχνει 10 χρόνια νεώτερος, ποτέ μεγαλύτερος. 
2. Διαθέτει πάντα πηγαίο λεπτό χιούμορ, ευστροφία, φαντασία. Ποτέ δεν χρησιμοποιεί ξένες ατάκες, ανέκδοτα κ.λπ. 
3. Είναι αυθεντικός και κάθε συναισθηματική έκφραση είναι πάντοτε αληθινή. Θεωρεί ανοησία να υποκρίνεται. 
4. Διαθέτει τεράστια υπομονή και μεγάλη επιμονή. Ξέρει να κερδίζει. 
5. Όπως στο πνευματικό πεδίο, ζει εν πνεύματι και συνδεμένος με τη πηγή, έτσι και στον υλικό και κοινωνικό τομέα είναι πετυχημένος ανεξάρτητος και καταξιωμένος. Είναι απίθανο να θεωρείσαι πνευματικός, χωρίς να τα έχεις καταφέρει στην απλή καθημερινή ζωή. 
6. Μιλάει λίγο, μα πράττει πολλά. Ποτέ δεν περιμένει από τους άλλους. Πάντα κάνει αυτός την αρχή. 
7. Ποτέ δεν συμβουλεύει κάτι, αν αυτό δεν το έχει εφαρμόσει ο ίδιος, με θετικά αποτελέσματα. 
8. Σαν πολεμιστής που είναι προσέχει το σώμα του, γυμνάζεται και σχεδόν ποτέ δεν αρρωσταίνει, ανεξάρτητα απο τις εξωτερικές συνθήκες. 
9. O πολεμιστής είναι ατρόμητος, δεν ξέρει τι είναι φόβος. Είναι πάντα ήρεμος και ατάραχος, αντιμετωπίζοντας γαλήνια κάθε κατάσταση, κάθε πρόκληση. Χωρίς να σημαίνει πως είναι υποχωρητικός ή υποτελής. 
10. Ο αυθεντικός πολεμιστής σπάνια αντιλαμβάνεται την ενέργεια γύρω του, διότι είναι μεγάλη ενέργεια Ο ίδιος. Πώς μπορεί Ο Ήλιος να δέχεται ενέργεια από το φεγγάρι; Πώς γίνεται Ο Ωκεανός να νοιώθει τα ρυάκια; Όποιος ισχυρίζεται ότι νοιώθει συχνά ενέργειες είναι άδειος, είναι ενεργειακό βαμπίρ, και ζει γεμίζοντας συνεχώς από τους άλλους. 
11. Ο πολεμιστής ζει μόνος, χωρίς πολλές παρέες. Η καλύτερη συντροφιά είναι ο εαυτός του και είναι πάντα χαρούμενος όπου και αν βρίσκεται. Δεν μπερδεύει την μοναχικότητα με την μοναξιά, επιδιώκει την πρώτη και αγνοεί την δεύτερη.

Τελικά και Εσείς, εάν έχετε τα μισά χαρίσματα από αυτά που διαβάσατε, μπορείτε να ενεργοποιήσεται και τα υπόλοιπα και να γίνεται κάποια στιγμή, πολεμιστής.

Προσοχή στις απομιμήσεις. Τα διακριτικά είναι ΟΛΟΦΑΝΕΡΑ.

Πηγή: http://www.awakengr.com
Under Creative Commons License: Attribution Share Alike

Ήλιε ανάτειλε.. Γυναίκα από την Κρήτη τραγουδάει μέσα στο " Κωρύκειον Άντρον"το ριζίτικο τραγούδι " Σε ψηλό βουνό "...

ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ: Γυναίκα από την Κρήτη τραγουδάει μέσα στο " Κωρύκειον Άντρον" το ριζίτικο τραγούδι " Σε ψηλό βουνό "...
Δημοσιεύτηκε από tro(ma)ktiko στις Παρασκευή, 1 Ιανουαρίου 2016

Είναι όλα θέμα αύρας ;

Τι χρειάζεται για να μας τραβήξει κοντά του ένας άνθρωπος;
Ομορφιά, προσωπικότητα, δουλειά, λεφτά, σπίτια, χαμόγελο, τι;

Μπαίνεις σε μια παρέα και αμέσως θα σε κρίνουν αν είσαι ωραίος ή ωραία, ντυμένος με μοδάτα ρούχα και φωσφοριζέ παπούτσια.
Πάνω στη μία ώρα η ομορφιά σου συνηθίζεται και κρίνεσαι πλέον από το τι λες, τι πιστεύεις, από την προσωπικότητα σου.
Στην επόμενη ώρα γεννιέται το ερώτημα από που κρατάει η σκούφια σου, με τι ασχολείσαι, πόσα βγάζεις , ώστε να συμπληρωθεί το ανθρώπινο πορτρέτο σου.
Υπάρχει όμως σε όλα αυτά ένα βασικό συστατικό που δεν τo παρατηρούμε και όμως επηρεάζει άμεσα την τελική ετυμηγορία, εμφανίζει ή εξαφανίζει την οποιαδήποτε ομορφιά, αναδεικνύει ή θάβει την προσωπικότητα, εκμηδενίζει τη σημασία ύπαρξης ή μη χρήματος.
Το συστατικό αυτό λέγεται ΑΥΡΑ, η ΑΥΡΑ του ανθρώπου.
Αυτή η μικρή λεξούλα που μόνο σε ετικέτες νερού τη βλέπουμε είναι υπεύθυνη για όλα.
Δεν είναι κάποιο αποκύημα της φαντασίας μας , είναι υπαρκτό και αντικατοπτρίζει αυτό που είμαστε.
Υπάρχουν άνθρωποι που τους βλέπεις και σε τραβάνε κατευθείαν κοντά τους, θέλεις να είσαι κοντά τους, να τους βλέπεις, να τους μιλάς, να τους ακούς.
Έτσι μαγικά σε ηρεμούν, σε επανδρώνουν με αισιοδοξία, γίνεσαι καλύτερος, πιο ήρεμος, πιο αληθινός, πιο ανθρώπινος.
Έρχονται στο χώρο σου και αμέσως τραβάνε τα βλέμματα, η ατμόσφαιρα μυρίζει τριαντάφυλλο.
Υπάρχει όμως πλέον αυτή η θετική ΑΥΡΑ στους ανθρώπους που ξεχύνεται και λαμποκοπά, που στο πέρασμα της πλημμυρίζει φως και ηρεμία;
Δυστυχώς. Δε το δουλεύουμε πια.
Δεν έχουμε το χρόνο και την αντοχή. Το αφήσαμε. Το παρατήσαμε.
Από εκεί όμως ξεκινάνε και τελειώνουν όλα.
Αυτό που είμαστε και δίνουμε αυτό μας επιστρέφεται.Το ''είναι'' μας, η αύρα μας, είναι ότι πιο σημαντικό έχουμε, είναι ο θησαυρός μας.
Οφείλουμε να το εφοδιάζουμε με ενθουσιασμό, θετικές σκέψεις και δυναμισμό ώστε οποιοδήποτε εμπόδιο ή ατυχία να το αντιμετωπίσουμε με χαμόγελο και ηρεμία.
Ίσως να είναι και αυτό μια αρχή.
healingeffect.gr
anapnoes.gr
lovepeaceangelhapiness.blogspot.gr

I AM NATURE: Το spot της WWF που φιλοδοξεί να σου αλλάξει τη ζωή

«Η κανονικότητα της σύγχρονης εποχής ορίζεται στην εικόνα ενός ανθρώπου που είναι ντυμένος με ρούχα που έχει αγοράσει για να είναι ευπρεπής στον επαγγελματικό του χώρο, που οδηγεί μέσα στην ατελείωτη κίνηση των μεγαλουπόλεων ένα αυτοκίνητο, για το οποίο ακόμα πληρώνει δόσεις και το οποίο του είναι απαραίτητο για να φτάσει στην δουλειά του, που μένει σε ένα σπίτι που ολόκληρη την ημέρα παραμένει άδειο, ώστε να μπορέσει ο ιδιοκτήτης του να το συντηρήσει οικονομικά μέσω της κοπιαστικής εργασίας του»
Αυτό τον σκληρό ορισμό της κανονικότητας αγγίζει το πρωτότυπο spot της WWF, που φιλοδοξεί να αλλάξει την αντίληψη περί του κανονικού στη σύγχρονη εποχή και να ωθήσει τον άνθρωπο των σύγχρονων αστικών κέντρων να επιστρέψει στον φυσικό του προορισμό, που δεν είναι άλλος από αυτόν που ορίζει η ανθρώπινη φύση του.
Και η αλήθεια είναι πως το στρες, η αγωνία και η κατάθλιψη αποτελούν κοινά συμπτώματα στις σύγχρονες βιομηχανικές κοινωνίες όχι εξαιτίας της ανθρώπινης φύσης αλλά εξαιτίας της εναντίωσής μας σε αυτήν.Εξαιτίας της λανθασμένης εικόνας μας πως για να επιτευχθούν οι στόχοι που θέτουμε καθημερινά θα πρέπει να εναντιωθούμε και να καταπνίξουμε τις πραγματικές επιθυμίες και ανάγκες της ψυχής και του μυαλού μας.Το spot της WWF αποτελεί ένα δυνατό έναυσμα για όλους αυτούς που έβαλαν στην άκρη πάθη και όνειρα ώστε να χωρέσουν σε συγκεκριμένες «φόρμες» και «σχήματα» που επιβάλλει η κοινωνία.

didee.gr

Απίστευτη χειραγώγηση του καιρού της Ευρώπης

Ρίχνοντας μια ματιά στην καιρό της Ευρώπης από το sat24, βλέπουμε κάποιος να έχει πάρει την κουτάλα και να τον ανακατέβει
Κάποιες χώρες παραμένουν ηλιόλουστες, παρά το υποτιθέμενο “σιβηρικό ψύχος” το οποίο ωστόσο κατεβαίνει άνυδρο.

Το υγρό στοιχείο σπρώχνεται κυριολεκτικά προς Τουρκία, που όπως μαθαίνουμε βούλιαξε στο χιόνι, η Βρετανία γρονθοκοπείται, ενώ μια μεγάλη ανέφελη λουρίδα κόβει
την Ευρώπη από πάνω μέχρι κάτω.
Μάθανε τώρα και παίζουν τον καιρό στα δάχτυλα και τον φτιάχνουν κάθε φορά όπως τους καπνίσει και ανάλογα με το τι τους βολεύει κατά καιρούς.
Αν συνεχιστεί έτσι, το νερό νεράκι θα πούμε εμείς, κλιματική αλλαγή θα μας πουν αυτοί και οι ιδιωτικές εταιρείες έτοιμες να ορμήσουν στη χώρα μας…

nea.allnewz.gr
revealedtheninthwave.blogspot.gr

Οι αρχαίοι Ιρλανδοί ήταν Πόντιοι! Έρευνα υποδεικνύει τις ρίζες των Κελτών Ιρλανδών

Οι αρχαίοι Ιρλανδοί, που αποίκισαν το νησί και αποτέλεσαν τους προπάτορες του ιρλανδικού έθνους, προέρχονταν από τη Μέση Ανατολή και τον Ποντιακό Καύκασο, έχοντας φτάσει στην Ιρλανδία μετά από περιπετειώδη μετανάστευση μέσω της Νότιας Ευρώπης και της Ελλάδας, σύμφωνα με έρευνα.
Η καταγωγή των Ιρλανδών -διαφορετική από των αγγλοσαξώνων- εδώ και πολλά χρόνια είναι ένα επίμαχο και πολύπλοκο ζήτημα που προβληματίζει τους επιστήμονες.
Οι γενετιστές του Ινστιτούτου Γενετικής Smurfit του Κολλεγίου Τρίνιτι του Δουβλίνου και οι αρχαιολόγοι της Σχολής Γεωγραφίας, Αρχαιολογίας και Παλαιοντολογίας του Πανεπιστημίου Κουίνς του Μπέλφαστ, με επικεφαλής τον καθηγητή Νταν Μπράντλεϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS) των ΗΠΑ, ανέλυσαν για πρώτη φορά τα γονιδιώματα τεσσάρων ατόμων, μιας γυναίκας που ζούσε πριν από 5.200 χρόνια και τριών ανδρών που ζούσαν πριν από 4.000 χρόνια περίπου στην Ιρλανδία.
Η γενετική ανάλυση αποκαλύπτει πως αρχικά υπήρξε μια μαζική μετανάστευση αγροτών της λίθινης εποχής από την «εύφορη ημισέληνο» της Μέσης Ανατολής και αργότερα, την εποχή του Χαλκού, ακολούθησε άλλη μία μετακίνηση από τη νοτιοανατολική Ευρώπη.
Οι άποικοι αυτοί αποτέλεσαν την «μαγιά» για τον κελτικό πληθυσμό της Ιρλανδίας. Οι εξ ανατολών «οικονομικοί μετανάστες» δεν ανταγωνίσθηκαν τον τοπικό πληθυσμό των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών (που γρήγορα εξαφανίσθηκαν), αλλά οι ίδιοι έγιναν οι πρώτοι Ιρλανδοί.
Οι αρχικοί μετακινούμενοι αγροτικοί πληθυσμοί από τις Βιβλικές περιοχές, όπου πρωτοεμφανίσθηκε η γεωργία, έφεραν μαζί τους τα ζώα τους, τα δημητριακά, τα κεραμικά, αλλά και τα γονίδια για τα μαύρα μαλλιά και τα καστανά μάτια που έχουν πολλοί σημερινοί Ιρλανδοί (και γι' αυτό μοιάζουν με Έλληνες).
Οι επιστήμονες θεωρούν πιο πιθανό ότι, στο μακρύ ταξίδι τους από την Ανατολή έως τις ευρωπαϊκές ακτές του Ατλαντικού, οι πρώτοι μετανάστες πέρασαν από τη Νότια Ευρώπη.
Μετά από αυτούς τους πρώτους αγρότες, ακολούθησε ένα δεύτερο...ποντιακό κύμα αποίκων, από τις στέπες της νότιας Ρωσίας και τη βόρεια ακτή της Μαύρης Θάλασσας, οι οποίοι πλέον γνώριζαν την κατεργασία των μετάλλων, όπως του χρυσού και του χαλκού.
Αυτοί μετέφεραν στην Ιρλανδία τα γονίδια για μια σπάνια -πολύ κοινή στη χώρα σήμερα- κληρονομική πάθηση του αίματος, την αιμοχρωμάτωση, καθώς επίσης τα γονίδια για την πέψη του γάλατος (ανθεκτικότητα στη λακτόζη) και τα γαλανά μάτια (που έχουν μερικοί σημερινοί Ιρλανδοί), αλλά πιθανώς και τη γλώσσα που κατόπιν εξελίχθηκε στα ιρλανδικά.

(με πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ)

huffingtonpost.gr

Η Φρασίκλεια και ο Κούρος της Μερέντας

Κάποιος λοξοδρόμησε την ώρα που οι άλλοι φόρτωναν το βιος τους στα καραβάνια, για να κάνει ένα δικό του χρέος.
Ένας άνθρωπος που δεν γύρισε ξανά για να τα αναστήσει από το χώμα.
Ένα επεισόδιο χωρίς μάρτυρες, σε ένα αρχαίο χωράφι, στην περιοχή της Μερέντας (αρχαία Μυρρινούς) τις πρώτες μέρες του Σεπτεμβρίου του 480 π.Χ.
Η Κόρη Φρασίκλεια και ο Κούρος, ενταφιάστηκαν περίπου το 480/490 π.Χ., πριν από την εισβολή των Περσών, όπως προκύπτει από τη χρονολόγηση των ευρημάτων.
Το γεγονός λοιπόν, ότι τα αγάλματα δεν ήταν εκτεθειμένα για μεγάλο διάστημα, ίσως δικαιολογεί και το ότι σώζονται αρκετά ίχνη του χρώματος που έφεραν.
Σε περιόδους πολεμικών συρράξεων και όταν οι Αθηναίοι έπρεπε να εγκαταλείψουν την πόλη, έθαβαν τα πολύτιμα αντικείμενά τους με την ελπίδα να τα ξαναβρούν όταν επιστρέψουν.
Ακόμα και στις περιπτώσεις που δεν επέστρεψαν ποτέ, η αρχαιολογική έρευνα έφερε στο φως τους «θαμμένους θησαυρούς» τους και κατόρθωσε να αφηγηθεί την ιστορία τους.

Το 1968 μια μαρμάρινη επιγραφή αποκολλήθηκε από την εκκλησία και μεταφέρθηκε στην αρχαιολογική υπηρεσία για μελέτη.
Ήταν η βάση ενός αγάλματος και ανέφερε «Η Φρασίκλεια θα καλείται για πάντα κόρη, αφού οι θεοί αντί για γάμο της όρισαν αυτό το όνομα».
Φρασίκλεια 550-540 πΧ Το άγαλμα της κόρης και του κούρου ήταν κατασκευασμένα από Παριανό μάρμαρο από τον γλύπτη Αριστίωνα.
Τα σεταρισμένα της κοσμήματα δήλωναν κόρη από πλούσια οικογένεια που οι θεοί την αγάπησαν και την πήραν κοντά τους.
Η βάση με την μαρμάρινη επιγραφή ήταν η αφορμή για εκτενείς έρευνες και στον περιβάλλοντα χώρο. Τον Φεβρουάριο του 1972, 200 μέτρα από το εκκλησάκι της Παναγίας ,ξεκίνησε η τελευταία ανασκαφική έρευνα στον αγρό του Σπυρίδωνα Παναγιώτου, κάτω από τον οποίο απλωνόταν το νεκροταφείο του αρχαίου Δήμου του Μυρρινούντος.
Την ανασκαφή διηύθυνε ο έφορος Αρχαιοτήτων Ευθύμιος Μαστροκώστας και διενεργούσε ο νεαρός τότε επιστημονικός βοηθός Ευάγγελος Κακαβογιάννης.
Ο τελευταίος είχε αποφασίσει να πείσει τον προϊστάμενό του να επεκτείνουν το σκάμμα στον γειτονικό αγρό του (πατέρα μου) Γεωργίου Χασιώτη, γιατί είχε βάσιμες υποψίες ότι κάτι κρυβόταν εκεί.
Τελικά, ο έφορος Αρχαιοτήτων δέχτηκε να γίνει μια διερευνητική τομή, που θα διαρκούσε μόνο μία μέρα, και περίμενε ήσυχος την ειδοποίηση της λήξης των εργασιών.

Το πρωί της Πέμπτης 18 Μαΐου 1972 η σκαπάνη συνάντησε τη δεξιά πλευρά ενός μαρμάρινου κούρου μαζί με ένα θαυμάσιο άγαλμα κόρης από ζωγραφισμένο μάρμαρο, που ήταν θαμμένα σε έναν πρόχειρο αρχαίο λάκκο διαστάσεων 0,9x1,95 μ.
Κανείς από το συνεργείο δεν πίστευε στα μάτια του, έκθαμβοι έμειναν ο διευθυντής της ανασκαφής, που έσπευσε από την Αθήνα, και πολλά μέλη των ξένων αρχαιολογικών σχολών που τον ακολούθησαν.
Τις επόμενες μέρες οι εφημερίδες κυκλοφόρησαν με εικόνες των αγαλμάτων, που ήδη είχαν ξεκινήσει να συντηρούνται στα εργαστήρια του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, στην έκθεση του οποίου παραμένουν ως σήμερα.

Τα αγάλματα συσχετίστηκαν με το νεκροταφείο του Μυρρινούντα, αφού ήταν γνωστό ότι τέτοιου είδους αριστουργήματα στέκονταν στα μνήματα των πλουσιοτέρων τάφων της Αττικής του 6ου αι. π.Χ.
Και διατυπώθηκε η υπόθεση ότι κάποιος τα σήκωσε βιαστικά από τη θέση τους, σπάζοντας άθελά του τα άκρα των σωμάτων τους, και τα τοποθέτησε αντικριστά σε κοντινό λάκκο, φροντίζοντας να τα καλύψει με τα φρεσκοσκαμμένα χώματα.
Το άγαλμα της Φρασίκλειας είχε ύψος 1,79 (μάλλον φυσικό μέγεθος ) με μακρύ χιτώνα χρωματισμένο κόκκινο και του κούρου 1,89(και αυτό μάλλον φυσικό μέγεθος )με χρωματισμένες τις θηλές και τα φρύδια.

Σοφία Γκλιάτη -Χασιώτη
markopoulo-mesogeia.com

Ζώδια 2016

Ο πιτσιρίκος γράφει τα Ζώδια για το 2016

-μόνο για τους αναγνώστες του μπλογκ του-και βάζει φωτιά στα τόπια.
Καλή χρονιά!

ΚΡΙΟΣ
Το 2016 είναι η χρονιά σου. Βέβαια, εκατομμύρια Κριοί θα τα τινάξουν μέσα στο 2016, αλλά, ακόμα κι αν είσαι ένας απ’ αυτούς, δεν πειράζει• θα βρεις επιτέλους την ησυχία σου και θα πάψεις να ανησυχείς για το νοίκι και για το πότε θα έρθει ο Δίας στο ζώδιό σου.
Φέτος θα αισθανθείς πολύ δυνατός και σίγουρος για τον εαυτό σου.
Να θυμάσαι πως τις μεγαλύτερες κατραπακιές τις τρώμε, όταν νιώθουμε σιγουριά.
Δεν στουκάρουν με το αεροπλάνο στο βουνό οι νέοι πιλότοι• στουκάρουν αυτοί που έχουν χιλιάδες ώρες πτήσης και κωλοβαράνε μέσα στο κόκπιτ.
Επίσης, θα νιώσεις έντονα τη διάθεση να προσφέρεις στο κοινωνικό σύνολο και να βοηθήσεις τους συνανθρώπους σου. Άσε τις μαλακίες και κοίτα να διορθώσεις τα δικά σου τα χάλια.
Αρκετά προβλήματα έχεις, μην αρχίσεις να το παίζεις Μητέρα Τερέζα.
Οι δουλειές σου θα πάνε πολύ καλά και θα βγάλεις λεφτά με τη σέσουλα.
Αυτό θα τραβήξει πάνω σου την προσοχή ληστών και απαγωγέων και σε βλέπω μέσα σε κανένα χαντάκι, αν και δεν αποκλείεται οι απαγωγείς να σε κάψουν για να εξαφανίσουν τα ίχνη τους.
Θα ζήσεις μεγάλες ερωτικές στιγμές –πριν σε κάψουν- αλλά μην ενθουσιάζεσαι• είσαι Κριός και η μοίρα σου είναι να τρως κέρατο.
Άλλωστε, το τραβάει ο οργανισμός σου.
ΤΑΥΡΟΣ
Νομίζεις πως η προηγούμενη χρονιά ήταν άσχημη για σένα, αλλά το 2016 θα σε κάνει να την νοσταλγήσεις.
Δεν θα ξέρεις από πού θα σου ‘ρθει. Τοίχο-τοίχο θα πηγαίνεις.
Πριν καταλάβεις τι σε περιμένει,

«Μ’αρέσουν οι άνθρωποι που αλητεύουν ωραία στη ζωή.»

Αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι αυτούς που νυχθημερόν φοράνε ένα καλογυαλισμένο, ατσαλάκωτο εαυτό με τη μόνιμα παγωμένη κύρτωση χειλιών που ονομάζουν χαμόγελο.
Δεν μου αρέσει το είδος ανθρώπου που κρύβεται πίσω από αυστηρά κοστούμια και γυαλιστερά αυτοκίνητα, φαντεζί φορέματα και πέρλες της κακιάς ώρας.
Με απωθεί οτιδήποτε δήθεν ψευτοκουλτουριάρικο θεωρείται δείγμα επιπέδου, πνευματικότητας ή στυλ.
Αντίθετα, μου αρέσουν οι άνθρωποι που αλητεύουν ωραία στη ζωή.
Που τσαλακώνονται, που είναι χαλαροί, που φλερτάρουν μαζί της όποτε βρουν ευκαιρία.
Αυτοί που δεν αναλώνονται στα «καθώς πρέπει» και βουτάνε στα «καθώς θέλω» τους, που τα χέρια τους μπορεί να έχουν αποκτήσει κάλους από τις αμέτρητες φορές που έχουν πάρει την πέτρα και την έχουν στύψει όσες φορές κι αν απογοητεύτηκαν, που κάνουν κουπί με κάθε καιρό.
Τους ξεχωρίζεις μέσα στο πλήθος.
Έχουν μια λάμψη στο βλέμμα. Ένα χαμόγελο καθαρό.
Αν είσαι παρατηρητικός μπορεί φευγαλέα να τους δεις να κλείνουν πονηρά το μάτι στη ζωή και τους εραστές της.
Γνωρίζονται μεταξύ τους οι ωραίοι αλήτες της ζωής. Πετούν σπίθες ακόμη κι όταν κάθονται.
Είναι έτοιμοι να ξεχυθούν σε ότι τους κεντρίσει το ενδιαφέρον χωρίς δεύτερη σκέψη.
Δεν αγχώνονται με τα δάχτυλα που επιδεικτικά κουνιούνται μπροστά τους και τονίζουν τα comme il faut και τις ευεργετικές ιδιότητές τους.
Προτιμούν να νιώσουν το νερό της βροχής να κυλά πάνω τους κι ας βραχούν μέχρι το κόκκαλο, να νιώσουν τον ήλιο να ζεσταίνει φλέβες τους ακόμη κι υπάρχει η πιθανότητα να καούν, να ζήσουν όπως γουστάρουν οι ίδιοι κι όχι όπως τους επιβάλλουν οι άλλοι.
Η μόνη ίσως εξάρτησή τους είναι συνήθως η επιθυμία τους να βουτούν με πάθος σε ό,τι κάνουν. Αγαπούν την ακίνδυνη τρέλα. Αυτή που σε ωθεί να ζεις αλητεύοντας στους δρόμους της ζωής.
Είναι πολυπράγμονα όντα οι αλήτες της. Είναι λάτρεις της σταθερότητας της αστάθειας.
Να μην παίρνουν δηλαδή τίποτα και κανέναν δεδομένο.
Να αντιμετωπίζουν την κάθε μέρα και την κάθε ευκαιρία με την ίδια θέληση και αποφασιστικότητα να την κάνουν δική τους.
Πατάνε το γκάζι.
Χέρια σταθερά στο τιμόνι με προορισμό το ωραίο πολλά υποσχόμενο άγνωστο.
Γιατί συνηθίζουν να βλέπουν την ζωή όμορφη, τρελά όμορφη και χώνονται σε έναν αγώνα να την νιώσουν να τους κατακλύζει.
Να την αφήσουν να τους διδάξει, να τους πληγώσει, να τους ανεβάσει.
Δεν επιλέγουν ότι τους πασάρει ο καθένας που δηλώνει ειδικός επί παντός, το σίγουρο, την ασφαλή επιλογή, την περπατημένη.
Διαλέγουν να εξερευνήσουν, να βιώσουν και μετά να διαλέξουν διαδρομή.
Ξέρουν πως μπορεί οι κανόνες να βοηθούν να αποφύγεις κακοτοπιές αλλά πως ο καθένας, επίσης, πρέπει να τους ανακαλύψει μόνος του.
Η γνώση μεταβιβάζεται, η πείρα όμως όχι.
Και αυτοί οι ωραίοι τύποι θέλουν να γνωρίζουν που πατάνε.
Γι’ αυτό αλητεύουν σε γωνιές, λεωφόρους, στενά σοκάκια, παντού.
Γυρίζουν τη ζωή ανάποδα.
Τους αρέσει το ταξίδι, όχι ο προορισμός.
Καλωσορίζουν τα GPS, τους χάρτες, τις συμβουλές αλλά ακούνε πρώτα από όλα το ένστικτό. Ξέρουν πως εκείνο σπανίως κάνει λάθος.
Δεν θρηνούν πάνω από συντρίμμια και λάθος επιλογές.
Ξέρουν πως ότι χάνεται, φεύγει για πάντα.
Το παρελθόν δεν ξαναζωντανεύει, τα λάθη δεν διορθώνονται κι έτσι πάνε παρακάτω.
Δεν φοβούνται τόσο τον θάνατο, όσο την πιθανότητα να περνά η ζωή χωρίς να την ζουν.
Αυτή είναι για εκείνους η αληθινή τραγωδία. Αυτόν τον τρόπο ξέρουν.
Μου αρέσουν αυτού του είδους οι αλήτες γιατί είναι αληθινοί άνθρωποι.
Δεν κλείνουν την πόρτα στους άλλους.
Κάνουν το φθηνότερο και ευκολότερο πράγμα στον κόσμο, προσφέρουν ένα κομμάτι του εαυτού τους.
Πριν τους κρίνεις, επικρίνεις ή κατακρίνεις, πριν βγάλεις συμπεράσματα για τη στάση ζωής τους, τι λες;
Είσαι για μια αλητεία;

Ιωάννα Γκανέτσα

Πηγή

"Φτάνει πια, καιρός να ξεσηκωθούμε για να μας ακούσουν"

Μητροπολίτης Μεσογαίας
Μήνυμα αντίστασης και κινητοποίησης και ενάντια στην εξοντωτική λιτότητα στέλνει, με εγκύκλιό του, ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος.
«Αν δεν ξυπνήσουμε, τελειώσαμε. Δεν θα υπάρχει συνέχεια», αναφέρει μεταξύ άλλων, ενώ αναφερόμενος αυτοκριτικά στην πορεία και τη στάση της Εκκλησίας υποστηρίζει πως ή ταύτισή της με το κράτος και ο τρόπος που χειρίστηκε σειρά θεμάτων δημιούργησε ένα χάσμα με τον λαό που πρέπει να κλείσει.
«Με κανέναν τρόπο δεν θα δεχθούμε, τη στιγμή που νοικοκυριά είναι βυθισμένα στο σκοτάδι, οι ναοί να λειτουργούν με αναμμένους τους πολυελαίους», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Αναλυτικά η εγκύκλιος του μητροπολίτη:

“Η χάρις και η ευλογία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού εύχομαι να σκεπάζει όλους σας, την κοινωνία, το έθνος και την Εκκλησία μας. Σκέφθηκα πολύ για να συντάξω αυτή την εγκύκλιο και να την απευθύνω στην αγάπη σας. Μέχρι την τελευταία στιγμή δεν ήμουν σίγουρος αν έπρεπε να το κάνω. Τις τελευταίες όμως μέρες, μέσα στην κατάσταση του γενικευμένου πανικού που επικρατεί στην πατρίδα μας, των σπασμωδικών αποφάσεων των υπευθύνων διαχειριστών της ζωής και του μέλλοντός μας, την επαναλαμβανόμενη εναλλαγή υποσχέσεων και διαψεύσεων που έχουν τραυματίσει το ηθικό και την αξιοπρέπεια μας, τον καταιγισμό των χωρίς τέλος φορολογικών επιβαρύνσεων, δέχθηκα σωρεία τηλεφωνημάτων και μηνυμάτων πολιτών της περιοχής μας που ζητούν απεγνωσμένα μία παρέμβαση και κάποια συμπαράσταση στο οικονομικό τους αδιέξοδο και δράμα.
Οι μισθοί και οι συντάξεις περικόπηκαν, αρκετοί απολύθηκαν, οι άνεργοι πληθύνονται, πολλοί στέγνωσαν οικονομικά. Και ξαφνικά μας ζητείται απειλητικά και εκβιαστικά να πληρώσουμε, επί πλέον φόρο για το σπίτι που μένουμε σαν να είναι το κράτος πλέον φτωχότερο από τους φτωχούς.
Φτάσαμε, αντί τα έξοδά μας να γίνονται για το φαγητό, το σπίτι και τις ανάγκες μας, ό,τι ξοδεύουμε να πηγαίνει σε δύο φοβερές λέξεις: σε φόρους και σε χρέη. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς το αίσθημα πνιγμού που διακατέχει ίσως και την πλειοψηφία των συμπολιτών μας, σίγουρα και αρκετούς από μας.
Ποιός μπορούσε να φαντασθεί ότι ο υπέροχος και υπερήφανος λαός μας θα έφτανε σε αυτό το κατάντημα;
Να έχει δώσει και την τελευταία σταγόνα του ιδρώτα του, του κόπου του, της αξίας του, και παρά ταύτα να έχουμε ως λαός διασυρθεί παγκοσμίως; Και τώρα χωρίς καμμία ελπίδα και εγγύηση να διεκδικεί το κράτος μας πιεστικά τα δάκρυα και το αίμα μας; Είναι αυτονόητο ότι δεν αντέχουμε άλλο. Δεν είναι υπερβολή αυτό.
Πρέπει όμως να το πούμε. Να το φωνάξουμε στα αυτιά των αρμοδίων: «Ως εδώ! Δεν μπορούμε άλλο. Βρέστε άλλες λύσεις.
Ίσως πιο δύσκολες, αλλά πιο αποδοτικές, πιο έξυπνες και σίγουρα πιο ανθρώπινες. Αν δεν μπορείτε, ομολογήστε την αδυναμία σας. Δεν είναι ντροπή να μην μπορεί κανείς. Είναι όμως απαράδεκτο να επιμένει στην ευθύνη της γενικευμένης καταστροφής μας. Μας φτιάξατε ένα κράτος που προσφέρει στον λαό πολύ λιγότερα από όσα του απαιτεί.
Πρέπει να το καταλάβετε∙ δεν είστε μόνο οφειλέτες στους δανειστές σας, είστε οφειλέτες και στον λαό που ταχθήκατε να υπηρετείτε. Αφού δεν καταφέρνετε την εθνική σωτηρία μέσα από πολιτική συνεργασία, αυτή θα προκύψει αναγκαστικά μέσα από λαϊκή απαίτηση και πρωτο­βουλία». Αγαπητοί μου αδελφοί,
Ήρθε η ώρα που πρέπει ο λαός να δείξει το διαμέτρημα της δύναμής του, να κάνει γνωστά τα όριά του. Ήρθε η ώρα όλοι μαζί να πάρουμε στα χέρια μας τις τύχες μας. Όσο παραμένουμε αδρανείς, όσο μένουμε υποτελείς σε εσφαλμένες ή αβάσταχτες επιλογές, τόσο καθιστούμε τον εαυτό μας συνυπεύθυνο στον αργό αλλά βέβαιο υπαρκτικό εκφυλισμό μας.
Αν δεν ξυπνήσουμε, τελειώσαμε. Δεν θα υπάρχει συνέχεια!
Καιρός πλέον να ξεσηκωθούμε. Τα πάντα πρέπει να αλλάξουν. Και επειδή δεν θα τα αλλάξουν κάποιοι άλλοι, πρέπει να μπούμε στο παιχνίδι όλοι. Όποιος πονάει για την κατάσταση και αγαπάει την αλήθεια έχει θέση σε αυτή την αλλαγή. Κανείς δεν περισσεύει. Όλες οι ανατροπές, όλες οι μεγάλες αλλαγές έγιναν από ηρωικούς ανθρώπους, κυρίως νέους. Όχι από συμβιβασμένους ούτε από αγανακτισμένους, αλλά από υγιώς επαναστα-τημένους.
Όλοι μαζί και πρέπει και μπορούμε και επιβάλλεται να αλλά-ξουμε με δική μας πρωτοβουλία το μέλλον μας.
Όχι με βία, αλλά με δύναμη και αποφασιστικότητα.
Όχι με μηδενιστικές επιλογές, αλλά με καθαρότητα, ηρωισμό και εξυπνάδα.
Σίγουρα και η δική μας ευθύνη ως λαού δεν είναι καθόλου μικρή.
Συμφωνήσαμε με τις μικρονοϊκές πολιτικές επιλογές και τις κάναμε συνή-θειες και νοοτροπία μας. Η ανειλικρίνεια, η αδιαφορία, το βόλεμα, το εύκολο κέρδος, η προσβολή των θεσμών, η ύβρις κατά της πίστης και παράδοσής μας, η ασέβεια κατά του κράτους και των νόμων, οι αλόγιστες διεκδικήσεις αποτέλεσαν κομμάτια της ζωής του νεοέλληνα που δεν μας τιμούν καθόλου. Δεν μας φταίνε μόνον οι άλλοι είτε αυτοί λέγονται κερδοσκόποι είτε ξένα συμφέροντα είτε πολιτικοί. Το δικό μας μερίδιο ευθύνης για το σημερινό μας κατάντημα δεν είναι ευκαταφρόνητο.
Η λύση της μετάνοιας και αλλαγής είναι μονόδρομος.
Τους άλλους δεν μπορούμε να τους αλλάξουμε.
Τη δική μας όμως νοοτροπία και ζωή έχουμε και τη δυνατότητα και την ευθύνη να τις διορθώσουμε.
Ας αρχίσει ως επανάσταση αυτή η αλλαγή από τους εαυτούς μας. Αυτό είναι το πιο ηρωικό.
Ομολογώ ότι και ως Εκκλησία μας κάνανε κομμάτι του καταρρεόντος κρατικού συστήματος. Γι’ αυτό και συχνά μας παρερμηνεύει ο λαός.
Αγκαλιάσαμε το κράτος, στηριχθήκαμε σε αυτό και τραυματίσθηκε η βαθειά σχέση μας με τον λαό. Τον υπηρετήσαμε μεν ως πονεμένο και φτωχό, αλλά δεν τον αγκαλιάσαμε ως κομμάτι της υπόστασής μας. Τουλάχιστον δεν καταφέραμε να μας νοιώσει έτσι. Μολύνθηκε το γάλα της μάνας του, της Εκκλησίας, και απέστρεψε το πρόσωπό του από το στήθος της. Αυτό είναι ο,τι χειρότερο υπάρχει.
Ο λαός είναι ό,τι ιερώτερο έχουμε μετά τον Θεό και η Εκκλησία στη φύση της είναι η ανάσα του λαού. Αυτήν την ανάσα τελευταία στερηθήκαμε. Ήρθε η ώρα να ξαναρχίσει ο ζωτικός θηλασμός. Δεν αμφισβητώ βέβαια ότι είμαστε και θύματα. Κάποιοι μας ξεγέλασαν. Κάποιοι διαχειρίσθηκαν τα θέματά μας με ένοχη ανικανότητα. Κάποιοι μας διέσυραν διεθνώς και μας οδήγησαν στα στόματα των θηρίων αυτού του κόσμου είτε από επιπολαιότητα είτε ενδεχομένως και από ύποπτες σκοπιμότητες. Και να πού φτάσαμε!
Ισοπεδωθήκαμε στο μηδέν της περιουσίας μας και στο τίποτα της αξιοπρέπειάς μας. Παρά ταύτα δεν ψάχνουμε για ενόχους. Τώρα επειγόμαστε για λύσεις. Λύσεις όμως που δεν πατάνε τον λαό, αλλά ανασταίνουν την τιμή του. Ήρθε η ώρα που θα πρέπει όσοι παίρνουν αποφάσεις να καταλάβουν τι συμβαίνει στα σπίτια, στους δρόμους, στα μαγαζιά και στην καθημερινότητα.
Τι συμβαίνει στις ψυχές μας. Αυτό δεν θα το μάθουν από την τρόϊκα ούτε από τις μεταξύ τους διαβουλεύσεις. Θα το μάθουν από τον λαό. Πρέπει την φωνή μας να την ακούσουν. Δεν γίνεται αλλιώς. Θα ήθελα λοιπόν να πω σε όσους δεν μπορούν να πληρώσουν την λεγόμενη «έκτακτη εισφορά ακινήτων» να μη φτάσουν σε απόγνωση. Να ξέρουν ότι θα βρεθούμε όλοι ενωμένοι στο πλευρό τους και θα φωνάξουμε μαζί: «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Ας καταλάβουν ότι δεν έχουμε. Δεν μπορούμε.
Φτάσαμε στα όριά μας, αλλά αρνούμαστε να μας τελειώσουν. Αν αδρανήσουμε δεν θα το καταλάβουν. Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός προφήτευσε πριν από διακόσια πενήντα χρόνια λέγοντας: «Θα σας βάλουν βαρύ και δυσβάσταχτο φόρο ακόμη και στα παράθυρα και στα κοτέτσια, αλλά όμως δεν θα προλάβουν».
Πράγματι, δεν θα προλάβουν!
Μη λυγίσετε μπροστά στην οικονομική χρεωκοπία. Αυτήν ήδη τη ζούμε. Αρνηθείτε τη χρεωκοπία της αξιοπρέπειας, της ιστορίας, της εθνικής συνείδησης. Αυτά μπορούμε και πρέπει να τα διεκδικήσουμε μέχρι τελευταίας ρανίδας. Έστω τώρα, την τελευταία στιγμή.
Τα Μεσόγεια και η Λαυρεωτική είναι μια ευλογημένη περιοχή που μέχρι πρότινος έσφυζε από ανάπτυξη και ευημερία. Τον τελευταίο όμως καιρό όλο και πληθαίνουν αυτοί που με απόγνωση
στρέφονται στην Εκκλησία η όπου βρουν, και εκλιπαρούν για συμπαράσταση και βοήθεια.
Πολλοί έχουν λυγίσει, έχουν οικονομικά γονατίσει. Δεν μπορούν να θρέψουν τα παιδιά τους. Έχασαν τον ύπνο τους. Ζουν την απειλή του παρόντος και με τον φόβο του μέλλοντος. Έχουν ιδιοκτησίες, αλλά δεν έχουν χρήματα. Αυτοί πως θα πληρώσουν; Πού να τα βρουν; Θα τους πάρουν το σπίτι; Θα τους κόψουν το ρεύμα; Είναι δυνατόν να βυθίσουν στο σκοτάδι την Κερατέα η το Λαύριο που φιλοξενούν το μεγαλύτερο εργοστάσιο της ΔΕΗ στην πατρίδα μας;
Ό,τι και να συμβεί, αδελφοί μου, θα ήθελα να ξέρετε ότι η τοπική Εκκλησία μας θα δώσει τα πάντα για να σταθεί στο πλευρό σας.
Αν σε έναν κόψουν το ρεύμα, εμείς θα το κόψουμε σε όλους τους ναούς.
Θα κάνουμε γάμους με κεριά στα χέρια και λειτουργίες με δάκρυα στα μάτια.
Με κανέναν τρόπο δεν θα δεχθούμε, τη στιγμή που νοικοκυριά είναι βυθισμένα στο σκοτάδι, οι ναοί να λειτουργούν με αναμμένους τους πολυελαίους.
Όλοι μαζί λοιπόν τώρα, οφείλουμε να πιέσουμε τους εκπροσώπους μας περισσότερο από όσο τους πιέζουνε οι δανειστές. Γιατί η ανάγκη μας για επιβίωση ξεπερνάει την ανάγκη τους να κυριαρχήσουν πάνω μας. Γιατί η αξιοπρέπειά μας αξίζει περισσότερο από τα πάσης φύσεως συμφέροντα.
Γιατί η εθνική μας υπερηφάνεια στηρίζεται σε μια ιστορία που όλοι τους ζηλεύουν. Γιατί την Ευρώπη την βλέπουμε περισσότερο ως οικογένεια που κατανοεί την δυσκολία των λαών παρά ως θηλιά που οδηγεί σε ασφυξία τις κοινωνίες. Δεν μας έμεινε τίποτε άλλο από το να μεταμορφώσουμε ξανά την Ελλάδα σε πατρίδα μας, την ιστορία της σε ταυτότητά μας, τα παραδείγματα των προγόνων μας σε βιώματά μας και να επιστρέψουμε από τον ασύνετο νεοπλουτισμό στην αξιοπρεπή λιτότητα και ολιγάρκεια, από τις υποτελικές υποχωρήσεις στον ηρωισμό και από τον παγκόσμιο διασυρμό στην εθνική υπερηφάνεια και τον πανθομολογούμενο θαυμασμό. Έτσι, ο Θεός, όπως λέγει και ο λαός, δεν θα μας αφήσει, γιατί με αυτόν τον τρόπο δεν θα Τον έχουμε κι εμείς αφήσει.
Με πατρικές ευχές και την ελπίδα της αφύπνισης

(Εγκύκλιος Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυερωτικής κ.κ. Νικολάου)
pronews.gr

Το μεγαλο κόλπο του ΟΠΑΠ με το Τζόκερ.

Πως τσεπώνεις 20 εκατομμύρια απλά και όμορφα

Mε μία απλή μάτια στις κληρώσεις του Τζόκερ βλέπουμε κάτι πολύ περίεργο…
Δείτε τις κληρώσεις του 2014 με τα 14 συνεχόμενα Τζακ Ποτ και πείτε μου εάν βλέπετε κάτι πολύ περίεργο
Δεν νομίζω να παρατηρήσατε κάτι, πάρα μονό εάν κάνατε άπλες προσθέσεις.
Βλέπουμε ότι παίχτηκαν 82 εκατομμύρια στήλες σε σύνολο 14 κληρώσεων , με 0.50 η στήλη βγάζουμε το ποσό τον 41 εκατομμυρίων ευρώ.
41 εκατομμύρια ευρώ από τα οποία μοιράστηκαν 3,590,000 στα 5άρια – 1,850,000 στα 4άρια – 665,000 στα 3+1 -1,000,000 στα 6αρια – 700,000 στα 2+1 και 2,500,000 στα 1+1

Ας προσθέσουμε όλα αυτά που απλόχερα μοίρασε ο οπαπ στον ελληνικό λαό ,είναι σύνολο 10,300,000 ευρώ.
Και στο τέλος έδωσε και τα 4,081,000 ευρώ σε 2 τυχερούς δηλαδή άλλα 8,162,000 ευρώ!
Δηλαδή έδωσε 18,462,000 ευρώ από τα 41.000.000 ευρώ, εάν βγάλουμε και το 8% των πρακτόρων που είναι άλλα 3,200,000 περίπου τότε το ποσό που μένει στον καημένο τον ΟΠΑΠ των Τσεχων…; γιατί έπρεπε να κάνουμε αποκρατικοποίηση στις ζημιογονες δημοσιές επιχειρήσεις;
μένει ΥΠΕΡ ΚΕΡΔΟΣ μόνο 20.000.000 ευρώ μέσα σε 14 εβδομάδες.
Τα ποσοστά είναι δηλαδή 50-50.

Εξαιρετική η αποκρατικοποίηση που έγινε σε τέτοια επιχείρηση;
Μέτοχοι οι οποίοι θα ξεπληρώσουν τις μετοχές που αγόρασαν – ΜΕ ΔΑΝΕΙΚΑ από τις ανακεφαλαιοποιημενες τράπεζες ΜΑΣ, σε Τ+10 χρόνια χαχαχαχαααα

Χώρα είναι αυτά ;
Κορόιδα ψηφοφόροι, παλιομπαταχτσηδες.

Δημήτρης Καμμενος
ΠΠ
alexiptoto.com