ΟΥ Οχι ΤΙ κάτι ΔΑΝΟΣ εκ της γής
Απόψεις που πηγάζουν από την άλλη άγνωστη πλευρά
ΑΒΑ(ήβη)+ΤΑΡ(τάρταρα) <> ΒΙΟΣ(ζωή)+ΑΔΑΣ(άδης)
Aιώνια εναλλαγή, στην βιολογική αρμονία
Η άλλη θέση στην καθημερινότητα, τό επέκεινα, ή αλήθεια της φαντασίας.
Βουτιά στόν άπειρο και άυλο κόσμο τών ιδεών.
Υποβάθμιση του χρήματος (χξς') σε μέσο εξυπηρέτησης και όχι υπέρτατη ανάγκη.
Ατυχώς ονομάσθηκε Χρήμα (ότι χρειαζόμαστε)
και Νόμισμα (ότι θεσπίσθηκε σαν αξία)
Εξαπατήσαμε τό είναι μας, και Εκπέσαμε.

Επικοινωνία: utidanos@gmail.com

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2016

“Λίγο πριν πεθάνεις…”


Ο παππούς μου ήταν φυσικός. Ήταν και 96 χρονών (όπως ο Μητσοτάκης).
Όταν τον ρωτούσαν πόσων χρονών είναι απαντούσε «χοντρικά… λίγο πριν πεθάνω».
Το καλύτερο είναι ότι χαμογελούσε όταν το ‘λεγε. Γνήσια, όχι μ’ αυτό το χαμόγελο-μορφασμό-κάλυμμα τρόμου.
Ο παππούς μου χώρισε από τη γιαγιά μου όταν ήταν 75 χρονών.
Όχι γιατί βρήκε γκόμενα αυτός. Όχι επειδή βρήκε γκόμενο η γιαγιά.
Χώρισε γιατί δεν ήθελε να πηγαίνει εκδρομές σε μοναστήρια μαζί της.
Σιχαινόταν επίσης τις φίλες της, που αφού γλεντοκόπησαν με συζύγους και εραστές στις Μυκόνους και τα Καζίνα της Ευρώπης, αποφάσισαν να κάνουν πλέον Πάσχα στον πανάγιο τάφο μόνο και μόνο γιατί φοβήθηκαν ότι έχουν πάρει την άγουσα για τον δικό τους τον τάφο.
«Αυτές παιδί μου είναι συνηθισμένες να τα ρυθμίζουν όλα ζητώντας ρουσφέτια από τους βουλευτάδες τους», μου είπε τότε.
«Ε, δεν μπορώ να τις βλέπω να μετατρέπουν και το θεό σε βουλευτή. Ανάβουν κεριά, κάνουν τάματα, φτιάχνουν φανουρόψωμα, φιλάνε οστά και κάρες αγίων, γιατί αυτή τη φορά είναι γιγάντιο το ρουσφέτι: ρετιρέ στον παράδεισο. Καλύτερα μόνος μου.»
Και πράγματι. Έζησε άλλα 20 χρόνια καλύτερα μόνος του.
Ο θεός του έδωσε υγεία – ίσως επειδή δεν το ζήτησε φιλώντας στα ξεκούδουνα την κάρα του Αγίου Μηνά.
Επισκεύασε και αποσύρθηκε στο σπίτι της μάνας του σ’ ένα χωριό με δέκα σπίτια κάπου στη νότια Πίνδο.
Το πρωί έκανε μια μεγάλη βόλτα στο βουνό και μετά διάβαζε, έφτιαχνε το φαγάκι του και έπαιρνε ένα υπνάκι. Το απόγευμα πήγαινε στο καφενείο-μπακάλικο-ταβέρνα-πρόχειρο ιατρείο και συναντούσε τους άλλους 16 κατοίκους του χωριού.
Έπιναν το κρασάκι που έφερνε αυτός (είχε τρελές προμήθειες σαββατιανού που ήταν η αδυναμία του), έτρωγαν ομελέτα με αυγά απ’ το κοτέτσι της κυρά Μάγδας και μανιτάρια που μαζεύει ο ανιψιός του Θωμά. Μετά το τρίτο ποτηράκι παίζανε μπιρίμπα ή τάβλι.
Όταν ο παππούς ήταν στα μεγάλα κέφια του τους εξηγούσε τους νόμους που διέπουν τον κόσμο μετά παραδειγμάτων.
Η αντοχή των υλικών λ.χ. εξηγήθηκε με το διαζύγιό του. «Μαλώνεις, μαλώνεις για χρόνια και νομίζεις ότι δεν πειράζει.
Τα βρίσκεις και συνεχίζεις. Όμως η σχέση έχει κουραστεί.
Και όταν μια μέρα ξαφνικά χωρίζεις, απορείς αφού δεν έγινε τίποτα σπουδαίο. Αλλά δεν χρειάζεται να γίνει ένα σπουδαίο.
Η καταπόνηση για χρόνια κάποια στιγμή θα φέρει το σπάσιμο.
Έτσι και το πανί που το βλέπει ο ήλιος καθημερινά κάποια στιγμή ξαφνικά θα διαλυθεί».
Μετά γυρνούσε σπίτι του, διάβαζε λίγο ακόμα και πήγαινε για ύπνο.
Ήταν ήρεμος κι ευτυχισμένος. Η μόνη με την οποία μιλούσε στην οικογένεια ήμουν εγώ.
Χτες με ειδοποίησε η κυρά Μάγδα ότι δεν είναι καλά.
Πέταξα κι έφτασα δίπλα του σε μισή μέρα.
Όταν μπήκα σπίτι του τον βρήκα στο κρεβάτι χάλια αλλά με καθαρές ριγέ μπυτζάμες, τριζάτα σεντόνια, μια κούπα χαμομήλι και ένα βιβλίο στο χέρι.
Χαμογέλασε με όλο του το μούτρο όταν με είδε. Και μετά με μάλωσε που άφησα τις δουλειές μου και ήρθα.
-Τι κάνεις παππού; τον ρώτησα προσπαθώντας να κρύψω άτσαλα την αγωνία μου.
-Προσπαθώ να καταλάβω ποιες από τις 8 άγνωστες διαστάσεις του σύμπαντος είναι η πιο ωραία για να μετεγκατασταθώ, μου είπε και ανέμισε το βιβλίο.
Το πήρα στα χέρια μου. Ήταν ένα βιβλίο που ανέλυε τη θεωρία των υπερχορδών, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της οποίας υπάρχουν, όπως μου εξήγησε, παράλληλα σύμπαντα αόρατα για μας που ζούμε στις τρεις διαστάσεις.
-Σοβαρά τώρα παππού, λες να αληθεύει αυτό;
Λες να είμαστε κλεισμένοι σε μια γυάλα σαν ψάρια και να νομίζουμε ότι αυτό είναι όλο, ενώ έξω είναι το σπίτι, η πόλη, ο κόσμος, ο γαλαξίας;
Λες να είμαστε κοντόφθαλμοι σαν χρυσόψαρα;
-Θα σου πω σε λίγο μετά λόγου γνώσεως, μου είπε και γέλασε περιπαικτικά.
Με ξέρεις εμένα τι ψαχτήρι είμαι.
Θα βρω τρόπο, θα βρω ταχυδρόμο με άδεια κυκλοφορίας μεταξύ συμπάντων και θα σε ειδοποιήσω. Υπόσχεση!
Σκάσαμε στα γέλια και αγκαλιαστήκαμε.
Το βράδυ πέθανε ήσυχα στον ύπνο του.
Και ξαφνικά κατάλαβα τι θα πει ακριβώς «θανάτω θάνατον πατήσας» και τον ζήλεψα.
Καλό ταξίδι παππού. Θα χω το νου μου για τον ταχυδρόμο σου…

tilestwra.com

Κυριακή 12 Ιουνίου 2016

Οι «θετικές πρακτικές» της φύσης από το Πόρτο Ράφτη

Γεννήθηκαν πριν από λίγες ώρες, στη γειτονιά μου, στο Πόρτο Ράφτη.
Ελαφρά επεξεργασμένη φωτογραφία της Ελένης Μπακούρη
Στην παραλία του Καλού Γιαλού.
Οι νεοσσοί αυτοί θα παλέψουν και θα επαναλάβουν το παραμύθι με το ασχημόπαπο που έγινε κύκνος.
Σε μια περιοχή, που έχουν κυριαρχήσει –για χρόνια- η καταφανής ανομία, η ασυγκράτητη ανοησία, αλλά και η επιθετική καταστροφικότητα του θρασύδειλου, τα πουλιά έρχονται να θυμίσουν σε όλους μας ποιες είναι οι πραγματικές αξίες της ζωής.
Και πως τα κοινά αγαθά δεν κοστολογούνται.
Μήπως και εμείς οφείλουμε να προστατέψουμε αποφασιστικά τα δικαιώματά μας στα κοινά; Ενεργητικά, όπως το ζητά η ιστορία, κόντρα στην ανάθεση, με την οποία εμείς σήμερα τιμωρούμε το αύριο!
Τις τελευταίες μέρες, ο καταιγισμός των νέων ειδήσεων που κατέρριπταν ελπίδες, αλήθειες και όνειρα, σε συνδυασμό με μια σύντομη αδιαθεσία μου, ενδυνάμωσαν το «γκρίζο» …
Αλλά η ίδια η φύση έρχεται να μου θυμίσει –ελπίζω όχι μόνο σε μένα- ότι δεν πρέπει, δεν μπορώ να σταματήσω …
Καλή σας τύχη υπέροχα πλάσματα !

Αί δύο ορφαναί.

Δεν μοχθείς!
Ό, τι δεν μοχθείς δεν αγαπάς κι ό, τι δεν μοχθεί δεν αγαπιέται.
Το εύκολο δεν το εκτιμά κανείς, το δύσκολο αξίζει.
Η υγεία και η αγάπη, δυο ορφανά, δίχως οικογένεια -τον πατέρα μόχθο και την μάνα ευλάβεια!
Μια φορά κι έναν καιρό ήσαν δυο υπέροχα κορίτσια η Υγεία και η Αγάπη.
Η Υγεία ήταν λυγερή και η Αγάπη τροφαντή.
Πατέρας τους ήταν ο Μόχθος και μάνα τους η Ευλάβεια.
Κάθε που γύριζε ο Μόχθος έλαμπε η Ευλάβεια.
Είχαν μια θαυμάσια οικογένεια.
Οι μέρες ήτανε γιορτή και οι σχόλες γλεντοκόπια.
Έτσι κυλούσαν τα χρόνια γαλήνια και τρυφερά.
Μέχρι που ήρθε η θεία από την Αμερική καβάλα σε ένα ασπρόμαυρο άλογο και άραξε στο σαλόνι. Οκνηρία το όνομα της.
Μέσα στην κοιλιά του αλόγου ήσαν κρυμμένοι ο Πλούτος ο κραταιός, η Χλιδή η λαμπερή και η Ύβρις η ατίθαση.
Κάτω από την ουρά του αλόγου, μια γυάλινη κρύπτη, πέρασε απαρατήρητη.
Αυτό τη μέρα γιατί σαν ήρθε η νύχτα κι έπεσε το σκοτάδι έλαμψε σαν αστραπή και ξεπήδησαν από μέσα ο Πλούτος και οι αδελφές του.
Ξεχύθηκαν μεμιάς σε κάθε γωνιά, σκόρπισαν στο σπίτι.
Ο Μόχθος δεν έβγαινε πια από το σπίτι και η Ευλάβεια μαράζωνε.
Συμφορά μεγάλη εύρη το σπίτι, το έζωσε η δυστυχία και το σκέπασε η καταχνιά.
Ώσπου ο Μόχθος και η Ευλάβεια πέθαναν από μαρασμό (πρόωρη γήρανση), μέσα σε ένα χρόνο.
Η Υγεία και η Αγάπη απέμειναν ορφανές.
Η πρώτη αρρώστησε βαριά κι η δεύτερη απομονώθηκε σ’ ένα ανήλιαγο κελί!
Κανείς δεν δίνει σημασία πια στα δυο ορφανά.
Οι γιατροί στη γη του εμπορίου δεν έχουν σύνορα κι ο φαρισαϊσμός διαρρηγνύει τα ιμάτιά του για το πόνο κάποιου τυχάρπαστου, που φέρνει η κιβωτός του κόσμου, από τα παράλια της Μικράς Ασίας!
Τούτες τις μέρες συνήθισαν οι άνθρωποι στις ευχές.
Κούφια λόγια σε αντίγραφα.
Τυπολατρία!
Εύχονται «της Παναγίας τα μάτια».
Εύχονται για να ξορκίσουν κι όχι για να αποκτήσουν.
Πώς να αποκτήσεις τάχα, δίχως κόπο.
Μα αν δεν κουνήσεις από την οθόνη, πώς να βρεις την υγειά, που να βρεις την αγάπη;
Τι προσδοκάς από μια ευχή που δίνεις ή ακόμη χειρότερα που λαβαίνεις;
Δεν μπορείς να λέγεσαι άνθρωπος όταν γυρεύεις τα ψίχουλα των άλλων.
Όταν κλέβεις τον κόπο των άλλων.
Και δεν μπορείς να λέγεσαι άνθρωπος όταν «λιάζεσαι» στις πισίνες κι έχεις υπηρέτες, ή όταν «λιάζεσαι» στις ρούγες κι έχεις αφεντάδες!
Κι επ' ουδενί δεν μπορείς να λέγεσαι άνθρωπος επειδή έχεις γλώσσα, δεν κόπιασες στιγμή, άλλοι στην έδωσαν και δη Ελληνική!
Πες μου τι κόπιασες.
Όχι τι είπες.
Ούτε τι ένιωσες, για να μπορείς να λέγεσαι άνθρωπος κι όχι πίθηκος.

Rory Gas

Σάββατο 11 Ιουνίου 2016

Τα παιδιά ενός ανύπαρκτου θεού.

Υπάρχουν κάποια παιδιά που δεν έχουν κηδεμόνα θεό.
Ο χριστιανισμός και ο κομμουνισμός -ο εβραϊκός Ιανός- υποθάλπει μόνο τους ανάξιους.
Αν δεν είσαι ανάπηρος, ζητιάνος, ανήθικος και κακοποιός, απλά δεν υπάρχεις, γι’ αυτά τα δυο απάνθρωπα δόγματα!
Θα πρέπει να απωλέσεις την αξιοπρέπεια σου να γίνεις κτήνος για να μοιάσεις στα κτήνη, ούτως ώστε να σε προσέξουνε.
Και μετά τα ίδια κτήνη χτυπιόνται στα κεραμίδια για την ανύπαρκτη αξιοκρατία!
Ο «άγιος» Φρόιντ τους, ας τους φυλά, στο δρόμο της «προόδου», της «αλληλεγγύης» και της «φιλευσπλαχνίας», να μην σχίσουν κανένα φρένο!
Υπάρχουν Έλληνες που υποφέρουν όχι τώρα στην υποτιθέμενη κρίση αλλά ανέκαθεν.
Που δεν θα το μάθεις ποτέ, όχι από ιδιοτροπία ή ντροπή, αλλά επειδή ακριβώς είναι αξιοπρεπείς και δεν το φωνάζουν.
Η φτώχεια είναι ασήμαντη γι’ αυτούς, φωνάζουν μόνο για αξιοπρέπεια, ανεξαρτησία και δημιουργία.
Αν αξίζει κάποιος άνθρωπος αλληλεγγύη είναι αυτοί, όχι για τίποτα άλλο αλλά γιατί θα πιάσει τόπο, θα την αξιοποιήσουν.
Δεν θα την καταναλώσουν σαν όλους τους επαίτες σε ένα φαύλο κύκλο οκνηρίας.
Αν ο πλούτος είναι τα υλικά πράγματα, τότε είμαι φτωχός.
Ήμουν τόσο φτωχός που δεν είχα ούτε καν τρεις (3) χιλιάδες δολάρια, έτσι, για να κάνω μια απλωτή απέναντι στο «δυτικό όνειρο».
Δεν νοιάστηκε ποτέ κανείς, δεν έμαθε ποτέ κανείς για την φτώχεια μου.
Δεν μίσησα όμως κανέναν γι’ αυτό, επειδή μου έμαθε ο άγγελος μου να αγαπώ δίχως όρια, δίχως ανταπόδοση.
Να αγαπώ ό, τι έχω κι ό, τι μου δίνεται, να μοιράζομαι αγάπη, μόνο αγάπη.
Είχα το χεράκι μου απλωμένο, όχι όμως για ζητιανιά, αλλά για να σκαλίσω τα χώματα, να τρίψω πέτρες, να δέσω σύρματα, να πριονίσω ξύλα, να βιδώσω και να μαστορέψω τα παιχνίδια μου.
Το φαγάκι μου λειψό αλλά πεντανόστιμο, γιατί ήταν καμωμένο με αγάπη.
Δεν γνώρισα της ζητιανιάς το ψωμί, ούτε το γύρεψα ζητιάνος σε άλλο τόπο.
Υπάρχουν κάποια παιδιά που δεν άπλωσαν ποτέ το χεράκι τους να γυρέψουν ψωμί, αλλά για να το ζυμώσουν κι όχι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας που γυρεύουν το παντεσπάνι του καπιταλιστικού ονείρου, ανάξιοι ακόμη και να λέγονται άνθρωποι.
Ο άνθρωπος για να γίνει θέλει δουλειά πολλή, να μοχθεί, να δημιουργεί, σε αυτό διαφέρει από τα ζώα. Λουλούδι είναι ο πρόγονος όλων μας.
Γίναμε ζώα όταν αποκτήσαμε την απληστία να κλέψουμε λίγο «χορτάρι» από τον διπλανό μας.
Και γίναμε κτήνη όταν αρχίσαμε να τρώμε ο ένας τις σάρκες του άλλου.
Ο άνθρωπος λοιπόν είναι ένα λουλούδι που ξαναβρήκε τις ρίζες του κι έχει να αντιπαλέψει με ζώα, θηρία και κτήνη!
Ένας ατέρμων πόλεμος που δεν έχει την αίγλη του Τρωικού, την ιστόρηση του Πελοποννησιακού και τη προπαγανδιστική προβολή του Β’ κατ’ ευφημισμόν παγκόσμιου.
Είναι κάποια παιδιά που δεν τα προσέχει κανένας θεός.
Τα παιδιά ενός ανύπαρκτου θεού!

Rory Gas

Τα παιδιά ενός κατώτερου θεού.

φωτογραφία www.enet.gr
Αν είσαι Έλληνας και δεν είσαι αριστερός, είσαι ένα κατώτερο ον για τους «φιλάνθρωπους» και είσαι άξιος χλευασμού και αδιαφορίας.
Για να σε προσέξουν θα πρέπει να είσαι βρωμιάρης, ελεεινός, τρισάθλιος και ζητιάνος, ειδάλλως δεν είσαι άξιος της «ελεημοσύνης» τους.
Κάποτε οι αριστεροί όταν οι απεργοσπάστες τούς έκλεβαν τις δουλειές, αρματώνονταν κι έβαλαν κατά πάντων και των αφεντικών αλλά και των εργατών που γύρευαν ένα κομμάτι ψωμί.
Δεν τους αναγνώριζαν το δικαίωμα να βρουν κι αυτοί στον ήλιο μοίρα, όπως σήμερα που το αναγνωρίζουν στους λαθρομετανάστες, εις βάρος των γηγενών εργατών.
Όχι μόνο υπερασπίζονται το άδικο αλλά εξυπηρετούν και το κεφάλαιο που εισάγει ευτελείς δούλους για μεγαλύτερο κέρδος.
Από την πρώτη μέρα της πολιτικής υπέρ της λαθρομετανάστευσης, κατηγόρησα το ΚΚΕ γιατί στο όνομα μιας δήθεν διεθνής εργατιάς κάποιοι Έλληνες εργάτες υπέφεραν.
Δηλαδή το ευαγγέλιο του κεφαλαίου, «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» ενστερνίζεται και το λαϊκό κόμμα. Πόσο οξύμωρο και πόσο ηλίθιοι είναι όλοι οι φανατισμένοι της γης;
Δεν το βλέπουν πως κάθε θέση εργασίας που καταλαμβάνουν οι λαθρομετανάστες -με αθέμιτο μάλιστα ανταγωνισμό- χάνει την θέση του κι ένας Έλληνας.
Γιατί ο άνθρωπος είναι ένα εγωιστικό κτήνος, «βλέπει» μόνο όσα τον βλάπτουν και όσα ικανοποιούν την φιλαυτία του και την μεγαλομανία του να παριστάνει τον άρχοντα ο χωριάτης.
Αν και όταν οι λαθρομετανάστες διεκδικούσαν θέσεις στο δημόσιο ή ανωτέρων υπαλλήλων τότε θα καιγόταν ο «κώλος» τους και θα σήκωναν λάβαρα Κολοκοτρωνέικα, ναι, αυτόν που χλευάζουν ανίκανοι να αντιληφθούν τις ομοιότητές τους.
Προεστοί γαρ εκατέρωθεν!
Δεν πρέπει να λέγεσαι κομμουνιστής όταν υπερασπίζεσαι το δίκιο ενός εργάτη εναντίον τού δικαίου ενός άλλου εργάτη.
Να λέγεσαι δικολάβος, γιαλαντζί κομμούνι!
Όλοι αυτοί οι «αλληλέγγυοι» έχουν αναμετρηθεί με τη φτώχεια;
Περπάτησαν σε λασπωμένους δρόμους;
Έσταξε ποτέ το ταβάνι τους;
Έσβησε ποτέ η φωτιά πριν καν πέσει η παγωνιά της νύχτας;
Βγήκαν στους καφενέδες ξημερώματα με ένα σκεπάρνι στον ώμο να βρουν δουλεία στο γιαπί; Χτύπησαν πόρτες σε φάμπρικες για μεροκάματο;
Να δουν τι θα πει αστική επιβίωση. Αντιθέτως τρώνε γλυκό και δανεικό ψωμί κι επειδή το βρήκαν εύκολα θαρρούν πως ήταν ίδιο για όλους τους υπόλοιπους.
Υποσυνείδητα νιώθουν τύψεις κι έχουν βαλθεί να εξιλεωθούν προσφέροντας την συμπαράστασή τους, σε μια εικόνα που εστιάζει το κεφάλαιο με ευχολόγια μεν, εις βάρος δε, μιας κατώτερης εργατικής τάξης -της ανειδίκευτης.
Και δυστυχώς οι πολιτικές της «αριστερής» μεταπολίτευσης κατάφεραν να εξολοθρεύσουν την ιδιωτική πρωτοβουλία, καθιστώντας αυτούς, ανειδίκευτους εργάτες και τώρα τους δίνουν τη χαριστική βολή.
Από τη μια εισάγοντας λαθρομετανάστες με ανταγωνιστικά ως ευτελή μεροκάματα κι από την άλλη εξάγοντας όλο το συνάλλαγμα οι μόνοι εργαζόμενοι πλέον λαθρομετανάστες αυτοστιγμεί, αλλά και οι Έλληνες, εμμέσως, καταναλώνοντας σκουπίδια στις πολυεθνικές.
Με την αρωγή των «αριστερών ρατσιστών» κατάντησαν τους Έλληνες παιδιά ενός κατώτερου θεού!

Rory Gas

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2016

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ έξι χρόνια πριν....

Η τοιχογραφία με την Πότνια Θηρών από τον Προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου της Θήρας...3.600 χρόνια πρίν....

Με τα μάτια τής ψυχής στραμμένα στο παρελθόν, και το τρίτο μάτι να στοχεύει το μέλλον, το Ιστολόγιο "ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ", κλείνει σήμερα έξι χρόνια συνεχούς παρουσίας στο διαδίκτυο....
Με την εκτίμηση των αναγνωστών του φάρο και πυξίδα συνεχίζει αργά και σταθερά.
Ο ένας, και μόνος δημιουργός και  διαχειριστής του ιστολογίου, σας ευχαριστώ για την εκτίμηση,
και σας διαβεβαιώ πώς το χρώμα, οι ιδέες και οι αναρτήσεις του Ιστολογίου, θα παραμένουν στο ίδιο υψηλό μήκος κύματος, προσβλέποντας στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα, προσηλωμένες παντα στίς επιταγές τής κατακερματισμένης Λακωνικής αρετής.
Μια εκ βαθέων παρουσίαση  http://utidanos.blogspot.gr/2015/07/blog-post_32.html

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016

«ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» προσφέρει δωρεάν

«ΤΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΟΥΙΛΙΑΜ ΣΑΙΞΠΗΡ»
400 χρόνια από τον θάνατο του σπουδαιότερου δραματουργού όλων των εποχών.

Έτσι χαιρέτιζε το έντυπο «βήμα» την νέα του προσφορά.
Αν θέλουμε να βλέπουμε την ουσία των πραγμάτων κι όχι την βιτρίνα, δεν ήταν δωρεάν, για τον λόγο πως όσοι έδιναν το αντίτιμο δεν ήταν για την παλιοφυλλάδα αλλά για το βιβλίο.
Καμία παλιοφυλλάδα (για τον προπαγανδιστικό ρόλο ο χαρακτηρισμός) δεν βγάζει ούτε καν τα λειτουργικά της έξοδα με αυτό το ευτελές αντίτιμο για τόσο ακριβή δημοσιογραφία.
Η επιβίωση τους στηρίζεται σε υπόγειες διαδρομές μαύρου χρήματος, που στοχεύει στην χειραγώγηση της μάζας και τον κυβερνητικό έλεγχο, σε ένα αέναο αλισβερίσι μεταξύ των εξουσιών.
Δούναι και λαβείν.
Οικτρά αδαής λοιπόν, όποιος νομίζει ότι μπορούν να μοιράζουν κι επιπλέον δώρα, με αυτό το αντίτιμο.
Ποιος να τολμήσει να αμφισβητήσει τις απόψεις τους, αφού φέρουν πανεπιστημιακούς τίτλους.
Που να ξέρει όμως ο καθένας από την μάζα, τον ρόλο του καθενός τιτλούχου, από πού ορμώμενος και την αμοιβή του.
Πόση συνάφεια έχει το πτυχίο, με την διαύγεια τής σκέψης ή και την ηθική τού υπογράφοντος.
Ποιος να το ξέρει τάχα…
Εδώ θέλω να στηλιτεύσω, ένα ελάχιστο μέρος από την τεράστια επιχείρηση να ξαναγράψουν την ιστορία.
Το ό, τι η εξουσία προωθεί συγκεκριμένες απόψεις, αυτό και μόνο θα έπρεπε να σε προβληματίζει, ως εχέφρων. 
Στον χαιρετισμό κάνει λόγο για τον «σπουδαιότερο δραματουργό όλων των εποχών».
Άκου, σπουδαιότερος!
Ποιος;
Ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και μάλιστα με ένα λάμδα, ενώ στην μητρική του γλώσσα γράφεται με δυο (μια ακόμη απόδειξη για την αλλοτρίωση της γλώσσας μας).
Εάν ο Σαίξπηρ είναι δραματουργός εγώ είμαι θεός!
Ένας ακόμη αχρείος λογοκλόπος της Αναγέννησης είναι, σαν την κωλοφάρα των εβραιορωμαϊκών ποντικιών, που εμφανίστηκαν ως πανεπιστήμονες στις «πλάτες» άγνωστων Ελληνικών έργων, θαμμένων στα έγκατα των καθεδρικών καθολικών μονών (Κοπέρνικος, Νεύτων, Γαλιλαίος, Ντα Βίντσι κλπ).
Ήθελα να ήξερα γνωρίζει κανείς την βιογραφία όλων αυτών ή μόνο την βιβλιογραφία;
Κι αν τη γνωρίζουν δεν διέκριναν μια ομοιότητα ως προς τον πρότερο ανώνυμο μοναστικό βίο τους; Όλοι τους βλαστάρια του καθολικισμού.
Αλήθεια έχει διαβάσει κανείς Σαίξπηρ;
Κι αν έχει διαβάσει, δεν έχει διακρίνει κάποια παράδοξα;
Όπως το ό, τι αναφέρεται στη σύγχρονή του εποχή και οι ήρωές του ομνύονται στο δωδεκάθεο;
Σε μια εποχή μάλιστα που ο καθολικισμός έχει αφανίσει σε μια χιλιετία κάθε αναφορά στις αρχαιοελληνικές δοξασίες.
Κι ένα άλλο παράξενο.
Πώς είναι δυνατό ξαφνικά σε όλη την καθολική Ευρώπη να γεννήθηκαν τόσα «φωτεινά μυαλά»; Μέσα σε απόλυτο σκοτάδι ξαφνικά μια απέραντη λάμψη.
Είχαμε δηλαδή μαζική επιφοίτηση!
Να γελάσει ή να κλάψει η ιστορία;
Ή ανιστόρητος ή ηλίθιος όποιος άκριτα ασπάζεται τόσο σοβαρά γεγονότα, ως αδιαμφισβήτητα. Πεποίθηση μου είναι, ως ιστοριοδίφης, πώς όλοι αυτοί πλαστογράφησαν ως δικά τους σημαντικά κρυμμένα έργα Ελλήνων, για να κλέψει την αίγλη και να σφετεριστεί η καθολική εξουσία (καθόλα όμως), το Ελληνικό αθάνατο πνεύμα που ξαναγεννιόταν, ενώ ο καθολικισμός έπνεε τα λοίσθια, ούτως ώστε να μην χάσει τον ποδηγετικό ρόλο της και να χριστεί εκ νέου ηγέτιδα δύναμη, σε έναν κοσμικό πλέον ρόλο.
Rory Gas

Κυριακή 5 Ιουνίου 2016

Για πρώτη φορά!


Δείτε πώς είναι μέσα η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος!
Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος ανάρτησε δημοσίως στο διαδίκτυο πλήρη φωτογραφική σειρά των εσωτερικών χώρων του Τεκτονικού Μεγάρου Αθηνών που βρίσκεται στις οδούς Αχαρνών και Σουρμελή.
Στην πλήρως ανανεωμένη ιστοσελίδα της, grandlodge.gr, η Μεγάλη Στοά μας δείχνει όχι μόνο το «μυστηριώδες» κτίριο της Αχαρνών πώς είναι από μέσα αλλά και τις αίθουσες που συνεδριάζουν, «εργάζονται», οι Ελευθεροτέκτονες.
Από την ίδια ιστοσελίδα αντλούμε και τις ιστορικές πληροφορίες σχετικά με τον ελληνικό Ελευθεροτεκτονισμό.
Η ιστορία της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος – Εθνικοαπελευθερωτικό και ανθρωπιστικό έργο.
Στην Ελλάδα, η πρώτη κανονική Τεκτονική Στοά, ιδρύθηκε στη Βενετοκρατούμενη τότε Κέρκυρα, το έτος 1782, με όνομα «Beneficenza» (Αγαθοεργία), η οποία υπαγόταν στη Μεγάλη Στοά της Βερόνας, που έδρευε στην Παδούη της Ιταλίας.
Εν τω μεταξύ την ίδια περίοδο, άρχισαν, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, από Έλληνες της διασποράς, να ιδρύονται Ελληνόφωνες Στοές, ενώ το 1780 μια παραπλήσια προς τον Τεκτονισμό Οργάνωση είχε ιδρυθεί στη Βιέννη, με το όνομα «Καλοί Εξάδελφοι».
Αυτή ακολουθούσε τους τεκτονικούς τύπους και είχε σκοπό τη συνένωση όλων των Χριστιανών, που βρίσκονταν σε Βαλκανικές χώρες και αγωνίζονταν για την απελευθέρωσή τους απ΄ τον Τουρκικό ζυγό.
Η βιβλιοθήκη της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος.
Σ’ αυτή την οργάνωση ανήκε και ο μεγάλος Έλληνας υμνητής της Ελευθερίας και κατόπιν Εθνομάρτυρας Ρήγας Φεραίος.
Αργότερα, το 1810, ο Διονύσιος Ρώμας ένωσε τις Στοές της Κέρκυρας «Αγαθοεργία» και «Φιλογένεια» σε μια κοινή Στοά, η οποία απ΄ το έτος 1811 αποτέλεσε την πρώτη Μεγάλη Στοά στον Ελληνικό χώρο με τίτλο «Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος, κατ΄ Ανατολήν Κερκύρας, 1811».
Οι Μεγάλοι Διδάσκαλοι της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος.
Η πρώτη αυτή Ελληνική Μεγάλη Στοά, όχι μόνο καλλιέργησε το έδαφος για την απελευθέρωση του αλύτρωτου Ελληνισμού, αλλά με την υπευθυνότητα και πρωτοβουλία του Διονυσίου Ρώμα, έλαβε αποφάσεις, που είχαν ανυπολόγιστο ευνοϊκό αντίκτυπο στην επιτυχία του ιερού Αγώνα.
Για την αρχαιότητα αυτή αναγνωρίζεται στη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, η αντίστοιχη ιεραρχική τάξη μεταξύ όλων των Κανονικών Μεγάλων Στοών.
Στα επόμενα χρόνια ανδρώθηκε γρήγορα ο Ελληνικός Τεκτονισμός στα Επτάνησα, πολυσχιδής δε και πολύτιμη υπήρξε η συμβολή του στην Ελληνική Εθνεγερσία.
Ιστορική αποβαίνει η Στοά «Ένωσις» της Λευκάδας, γιατί εκεί μυήθηκε ο Εμμανουήλ Ξάνθος και εκεί οραματίστηκε την ιδέα για την ίδρυση της «Φιλικής Εταιρείας«, πάνω σε καθαρά τεκτονικές βάσεις.
Τέκτονες που πρωτοστάτησαν στην Επανάσταση του 1821 ήταν, μεταξύ άλλων, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Οικουμενικός Πατριάρχης και Εθνομάρτυρας Γρηγόριος Ε΄, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο Νικόλαος Υψηλάντης, ο Αλέξανδρος Μουρούζης ο, Ιωάννης Καποδίστριας κ.ά.
Με πρωτοβουλία της «Μεγάλης Ανατολής» η οποία, με Μεγάλο Διδάσκαλο τον Διονύσιο Ρώμα, λειτουργούσε στην Κέρκυρα και η οποία πολλά πρόσφερε στον υπέρ της ανεξαρτησίας των Ελλήνων αγώνα, ιδρύθηκε το 1811, στη Μόσχα, η Τεκτονική Στοά «Φοίνιξ«, με τη συνεργασία του Ιωάννη Καποδίστρια και του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου.
Επίσης ιδρύθηκαν η Στοά «Αθηνά» στο Παρίσι, στη συνέχεια δε η «Εταιρεία των Φιλομούσων» στη Βιέννη και στην Αθήνα, στις οποίες εργάστηκαν Τέκτονες πατριώτες, που αργότερα εντάχθηκαν και στη «Φιλική Εταιρεία».
Το έτος 1813, με μέριμνα πάλι του Ιωάννη Καποδίστρια, ιδρύθηκε στο Παρίσι Τεκτονικό Κέντρο, με την ονομασία «Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον», στο οποίο η τεκτονική εργασία συνδυαζόταν στενά με τη μυστική προετοιμασία για την απελευθέρωση της Ελλδος.
Εκεί μυήθηκε ο Αθανάσιος Τσακάλωφ, ο οποίος μετά την επιστροφή του στη Μόσχα, εμύησε αργότερα και τον Νικόλαο Σκουφά.
Το εσωτερικό του Τεκτονικού Μεγάρου Αθηνών.
Έτσι είναι ο χώρος υποδοχής πίσω από τις κλειστές πόρτες που «οργιάζουν» κάθε φαντασία.
Τον ίδιο χρόνο, οι Αθ. Τσακάλωφ και Ν. Σκουφάς, μαζί με τον Εμμανουήλ Ξάνθο, έθεσαν στην Οδησσό της Ρωσίας, τις βάσεις για τη σύσταση «μυστικής εταιρείας», που έταξε ως σκοπό την απελευθέρωση της Ελλάδος απ΄ τους Τούρκους.
Κατ΄ αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1814 η «Φιλική Εταιρεία», στην οποία μυήθηκαν πολυάριθμοι διακεκριμένοι Έλληνες πατριώτες – Τέκτονες και μη – και οι οποίοι συνέβαλαν ενεργά, με υλικά και ηθικά μέσα, στην επίτευξη της Παλιγγενεσίας του Έθνους, ενώ παράλληλα πολλές Ευρωπαϊκές Τεκτονικές Στοές, πρόσφεραν χρήματα για την επίτευξη του ιερού αυτού σκοπού.
Στο ιστορικό δοκίμιο περί της Φιλικής Εταιρείας ο Ιωάννης Φιλήμων, αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Οι αυτουργοί εδανείσθησαν κανόνας πολλούς από την Εταιρείαν των Μασόνων και τους εφήρμοσαν επιτηδείως εις το πνεύμα και τα πάθη του Έθνους».
Το 1843 έπαψε να λειτουργεί η Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή. Αλλά μετά είκοσι έτη, το 1863, ιδρύθηκε στην Αθήνα, κανονική Τεκτονική Στοά με το όνομα «Πανελλήνιον», με έγκριση και υπό την αιγίδα της Μεγάλης Ανατολής της Ιταλίας.

Εσωτερικό τεκτονικής αίθουσας διακοσμημένης με τοιχογραφίες των Ελλήνων φιλοσόφων.
Στη συνέχεια ιδρύθηκαν κι άλλες κανονικές Στοές: «Ποσειδωνία» στον Πειραιά, «Σκουφάς» στη Χαλκίδα, «Αρχιμήδης» στην Πάτρα, «Παίδες Λεωνίδου» στη Σύρο, «Ρήγας Φεραίος» στη Λαμία, «Πρόοδος» στο Άργος κ.ά.
Οι επτά αυτές Στοές συνενώθηκαν το έτος 1864 και ζήτησαν απ” τη Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας, την άδεια ιδρύσεως ανεξάρτητης Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος, αλλά η Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας αρνήθηκε, επέτρεψε δε μόνο την ίδρυση Ανωτάτου Τεκτονικού Διευθυντηρίου στην Αθήνα, υπό την αιγίδα της, στο οποίο προϊσταντο οι Αδελφοί Δημήτριος Μαυροκορδάτος Υπουργός, Σπήλιος Αντωνόπουλος Υπουργός και Νικόλαος Δαμασκηνός Καθηγητής του Πανεπιστημίου.
Τέλος, στις 10 Απριλίου του 1867, μετά από νέο αίτημα των Ελλήνων Τεκτόνων, η Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας, κήρυξε αυτόνομο Ελληνικό Τεκτονικό Κέντρο, με την επωνυμία «Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος» και με έδρα την Αθήνα, η οποία, με την αναθεώρηση του Τεκτονικού Συντάγματος το έτος 1936, μετονομάστηκε σε «Μεγάλη Στοά της Ελλάδος».
Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και με την αποκατάσταση της ειρήνης, ο Ελληνικός Τεκτονισμός ανασυντάχθηκε και ανάπτυξε βαθμιαία υψηλό πνευματικό έργο.
Στο πλαίσιο αυτό συνεχίζει να εκδίδει το Τεκτονικό Δελτίο «Πυθαγόρας«, που πρωτοκυκλοφόρησε το 1882.
Το περιοδικό αυτό περιλαμβάνει άρθρα τεκτονικού και φιλοσοφικού περιεχομένου, νέα απ΄ τις Τεκτονικές Στοές και ενδιαφέρουσες ειδήσεις απ΄ τις ξένες Μεγάλες Στοές.
Κυκλοφορεί δυο φορές το χρόνο και διανέμεται δωρεάν μόνο στα τακτικά μέλη της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος.
Συνάμα, από το 1994, εκδίδεται ετησίως και στην αγγλική γλώσσα και αποστέλλεται σε όλες τις κανονικές Μεγάλες Στοές του κόσμου, με τις οποίες η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος διατηρεί φιλικές σχέσεις.
Επίσης διοργανώνονται, Ανοικτές Εκδηλώσεις, με τη μορφή «στρογγυλών τραπεζών», με επιλεγμένους ομιλητές, Τέκτονες και μη, οι οποίοι είναι ειδικοί σε θέματα γενικοτέρου πολιτιστικού, επιστημονικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος.
Αυτές οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στο Τεκτονικό Μέγαρο Αθηνών και μπορούν να τις παρακολουθήσουν και μη Τέκτονες, κατόπιν προσκλήσεως.
Οι Έλληνες Τέκτονες, υπό την αιγίδα της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, αναπτύσσουν από πολύ παλιά και αξιόλογη φιλανθρωπική δραστηριότητα, συντελώντας έτσι, αθόρυβα, στην ηθική και πολιτιστική εξύψωση της Κοινωνίας.
Μεταξύ των πιο σημαντικών κοινωνικών προσφορών, εκ μέρους των Ελλήνων Τεκτόνων, κατά τη μεταπολεμική περίοδο, συγκαταλέγονται η ίδρυση και λειτουργία των νυκτερινών Σχολών μέσης Εκπαιδεύσεως «Μέλης» και «Φοίνιξ» και η ίδρυση της Παιδοπόλεως «η Θεομήτωρ».
Επίσης, πρωταρχική και πολυσήμαντη θεωρείται η συμμετοχή ενεργών και δραστηρίων Τεκτόνων στην ίδρυση και λειτουργία της «Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας» το έτος 1958, με την έκτοτε λαμπρή και πανελλήνια γνωστή δραστηριότητά της, εναντίον της νόσου του καρκίνου, μεταγενέστερα δε και του «Συλλόγου S.O.S.» για την προστασία και την περίθαλψη πασχόντων Αυτιστικών παιδιών.
Μεγαλειώδες έργο των λαμπρών Τεκτόνων, Αλεξάνδρου Τζαζοπούλου και Γεωργίου Κατσαφάδου, υπήρξε και η δημιουργία και λειτουργία ειδικού Ξενώνα με την ονομασία «Οίκος Ξενίας και Περιθάλψεως Ασθενών» στην Κάτω Κηφισιά, για καρκινοπαθείς που προέρχονταν απ΄ την Ελληνική Επαρχία και εστερούντο των μέσων διαμονής στην Αθήνα, προκειμένου να υποβάλλονται σε ειδική θεραπευτική αγωγή στα δύο μεγάλα Αντικαρκινικά Νοσηλευτικά Ιδρύματα, «Άγιος Σάββας» και «Μεταξά».
Ο Ξενώνας αυτός επεκτάθηκε συν τω χρόνω σε νέο κτιριακό συγκρότημα, εξοπλίστηκε, επανδρώθηκε με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και λειτούργησε ως ενιαίο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο με την ονομασία «Άγιοι Ανάργυροι», μέχρι το 1986.
Έκτοτε εντάχθηκε στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και λειτούργησε ως Γενικό Νομαρχιακό Ογκολογικό Νοσοκομείο Κ. Κηφισιάς.
Η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, δια του φιλανθρωπικού Τεκτονικού Ιδρύματος αυτής, το οποίο συντηρείται χάρη στην οικονομική αρωγή αποκλειστικά των μελών της, συνεχίζει σταθερά να επιτελεί σημαντικά έργα ευποιϊας.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, εδώ: grandlodge.gr και επίσης μπορείτε να επικοινωνήσετε με τη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος εδώ: Επικοινωνία
tribune.gr/greece/

Το Μεταμοντέρνο Ολοκαύτωμα Σε Τέσσερα Επίπεδα



Το μεταμοντέρνο Ολοκαύτωμα ολοκληρώνεται σε τέσσερα επίπεδα:
Πολιτισμική εξόντωση
Ηθική εξόντωση
Οικονομική εξόντωση
Κυριολεκτική εξόντωση

Η συνείδηση του ανθρώπου είναι ο πολιτισμός του.
Η πολιτισμική ένδεια είναι η πρωταρχική μορφή βίας, όσο παράδοξο και να ακούγεται αυτό.
Πολιτισμός είναι η γλώσσα.
Η γλωσσική ένδεια κάνει τον άνθρωπο ανήμπορο να αντιληφθεί την απάτη των κυβερνώντων. Αν χρησιμοποιείς μόνο 100 λέξεις τότε ο εγκέφαλος σου λειτουργεί, υπολειτουργεί ουσιαστικά, πατώντας πάνω σε αυτά τα θραύσματα σκέψης.
Είναι σαν να προσπαθείς να διασχίσεις τον Ειρηνικό Ωκεανό (ή τον Ολοκληρωτικό Ωκεανό), πατώντας πάνω σε εκατό ασταθείς πέτρες. Ανάμεσα από τις λέξεις που σου αφήσανε καιροφυλακτεί το απύθμενο κενό.
Και καθώς βουλιάζεις ουρλιάζεις: “Χαίρε βάθος απύθμενο”.
Πολιτισμός είναι η γνώση της Ιστορίας.
Η Ιστορία είναι μνήμη και (όλοι το γνωρίζουν, εσύ πως το ξέχασες;) όταν ξεχνάς το παρελθόν σου είσαι υποχρεωμένος να κάνεις τα ίδια λάθη. Ξανά και ξανά και ξανά, μέχρι που τα λάθη σου σε εξοντώνουν.
Ο ανιστόρητος άνθρωπος θα πιστέψει εύκολα ότι η σβάστικα είναι αρχαιοελληνικό σύμβολο και ότι οι ελέω Γερμανίας κυβερνώντες είναι οι καταλληλότεροι για να τον σώσουν από τον πνιγμό.
Και καθώς πνίγεται ωρύεται: “Heil Euro!”
Πολιτισμός είναι η επιστήμη.
Όταν αυτή απαξιώνεται για οικονομικούς λόγους, όταν ο Δαρβίνος θάβεται κάτω από τόνους θρησκευτικού φονταμενταλισμού, όταν το Γυμνάσιο και το Λύκειο γίνονται ο προθάλαμος της ανεργίας, όταν το πανεπιστήμιο παύει να είναι ναός της γνώσης και γίνεται ναός των Ιεροσολύμων, με τους Εμπόρους των Εθνών να ξεπουλάνε την πραμάτεια τους στις Στοές και στις Ακαδημίες, τότε η επιστήμη παράγει μόνο επιστημονισμό και εξελιγμένα πλυντήρια σκέψης.
Και οι απόφοιτοι απορούν: “Τι εννοείτε όταν λέτε διπλή μερίδα πατάτες;”
Πολιτισμός είναι οι παραδόσεις.
Αυτές καθορίζουν την ιστορική συνέχεια που δεν είναι καταγεγραμμένη στα βιβλία.
Λαός χωρίς παραδόσεις είναι σαν σπίτι χωρίς θεμέλια. Θα γκρεμιστεί με το πρώτο φύσημα κάθε έξωθεν ανέμου, είτε αυτός είναι μιλιταριστικός είτε οικονομικός είτε πολιτισμικός.
Και τα παιδία παίζει με αμερικανικά παιχνίδια, κατασκευασμένα στην Κίνα, κάτω από το χριστουγεννιάτικο πλαστικό δέντρο, περιμένοντας τον Santa Claus για να τον κεράσουν κόκα-κόλα.
Πολιτισμός είναι η τέχνη.
Η μουσική χωρίς Κορεάτες ράπερ, ο κινηματογράφος χωρίς τρομοκράτες Άραβες, ο χορός χωρίς τηλεοπτικά σόου, η λογοτεχνία χωρίς θεληματικά πηγούνια, η ζωγραφική χωρίς τις συζύγους των υπουργών, η γλυπτική χωρίς πλατείες και αδριάντες, τα γκράφιτι χωρίς αστυνομία, η φαντασία χωρίς εξουσία.
Αλλά οι λόγιοι λογοδοτούν στους εκδότες και στα ιδρύματα των τραπεζών
Ο πολιτισμός είναι ο καθρέφτης, είναι η συνείδηση. Δίχως τη συνείδηση, δίχως τον πολιτισμό, επέρχεται η ηθική ένδεια.
Και αυτό είναι το δεύτερο επίπεδο στην καταρράκωση των ηθών και των λαών.
Ηθική ένδεια: Εκπτώσεις ηθικής όπου άξιος είναι μόνο ο νικητής.
Ανεξαρτήτως θυμάτων.
  • Ο απατεώνας γίνεται το πρότυπο, εφόσον παραμένει ελεύθερος.
  • Η πόρνη γίνεται το ίνδαλμα, εφόσον είναι στην τηλεόραση.
  • Ο τοκογλύφος γίνεται το παράδειγμα, εφόσον κερδίζει.
  • Ο ηθικός αυτουργός είναι αθώος, εφόσον είναι πολιτικός.
  • Ο δολοφόνος είναι ιλουστρασιόν, εφόσον είναι στα κουτσομπολιά των επιφυλλίδων.
  • Ο ψεύτης προάγεται, εφόσον είναι δημοσιογράφος.
  • Ο φοροφυγάς μένει ανέγγιχτος, εφόσον είναι εφοπλιστής.
  • Ο χρεοκοπημένος διασώζεται, εφόσον είναι τραπεζίτης.
  • Ο καταπατητής απαλάσσεται, εφόσον είναι αρχιμανδρίτης.
  • Ο φτωχός κατασπαράσσεται, εφόσον είναι φτωχός.
Ο έκπτωτος πίθηκος, ο sapiens χωρίς πολιτισμό, χωρίς ηθική πλέον, πασχίζει να γίνει κι αυτός απατεώνας, πόρνος, τοκογλύφος, ηθικός αυτουργός, δολοφόνος, ψεύτης, φοροφυγάς, χρεοκοπημένος, καταπατητής.
Μετά την πολιτιστική και την ηθική ένδεια έρχεται απαρέγκλιτα η οικονομική κατάρρευση.
Ο απολίτιστος και ο ανήθικος είναι εύκολοι στόχοι.
Αρκεί να τους δώσεις ένα καθρεφτάκι i-phone και μια πιστωτική κάρτα.
Τρέχουν τότε να δανειστούν για να αγοράσουν κι άλλα καθρεφτάκια, για να αποπληρώσουν τις δόσεις της κάρτας, κι όλο αγοράζουν κι όλο φουσκώνουν, κι όλο καταναλώνουν κι όλο δανείζονται, μέχρι να έρθει η ώρα που η φούσκα σκάει.
Τότε έρχεται η ώρα της φυσικής εξόντωσης, τότε αρχίζει το τέλος.
Αυτόχειρες, άστεγοι, άνεργοι, ανασφάλιστοι, ανεμβολίαστοι, αναλφάβητοι, απολιτικοί, αμέτοχοι, ανόητοι, άβουλοι, αβοήθητοι, απολυμένοι, άφραγκοι, απλήρωτοι, απελπισμένοι, αστοί (μικρό), άχρηστοι, αποτυχημένοι, αδύναμοι, αγανακτισμένοι, άγριοι, ανίσχυροι, απελπισμένοι…Άνθρωποι.
Ο μεταμοντέρνος Ολοκληρωτισμός αδιαφορεί για τις φυλές, τις θρησκείες και τις εθνικότητες.
Όλοι είμαστε αναλώσιμοι.
Στον μεταμοντέρνο Ολοκληρωτισμό δεν υπάρχουν Άριοι και Υπάνθρωποι, μόνο πλούσιοι και φτωχοί.
Ο μεταμοντέρνος Ολοκληρωτισμός είναι μανιχαϊστικός.
Δεν υπάρχουν πενήντα αποχρώσεις του γκρίζου. Δεν υπάρχει καν γκρίζο.
Ή μπορείς (να βρεις δουλειά, να αποπληρώσεις τα δάνεια, να είσαι ασφαλισμένος, να υπακούσεις τον Μίλγκραμ, να πατάς τους άλλους κάτω για να ανέβεις λίγο πιο ψηλά) ή πεθαίνεις.

Διάλεξε: Αναλγησία ή θάνατος; Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.

Το μεταμοντέρνο Ολοκαύτωμα ολοκληρώνεται σε τέσσερα επίπεδα:
Πολιτισμική εξόντωση
Ηθική εξόντωση
Οικονομική εξόντωση
Κυριολεκτική εξόντωση.


Αν φτάσεις στο τέταρτο επίπεδο είναι αργά για δάκρυα.
Game over
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ο Καρχαρίας είναι του Damien Hirst
sanejoker.info

Η Αληθινή Ιστορία που Αποκρύπτεται Επιμελώς



ΚΕΡΒΕΡΟΣ: ΕΛΛΗΝΕΣ, ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΞΗΓΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΠΛΟΓΚΣ ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΠΟΝΥΜΙΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΛΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΞΗΓΕΙ ΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ !!! ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΟΡΘΩΣΤΕ ΑΝΑΣΤΗΜΑ…
diadrastika: Το κείμενο που ακολουθεί χρησιμοποιεί σκληρή γλώσσα και επιτίθεται σε ορισμένα πράγματα που πολλοί τα θεωρούν θεσμούς και αναπόσπαστα μέρη συνδεδεμένα με τον Έλληνα και την ιδιοσυγκρασία του.
Δεν έχουμε την διάθεση να προκαλέσουμε κανέναν. Ωστόσο οι πληροφορίες που παρέχονται είναι σημαντικές και δεν γίνεται να τις παρακάμψουμε.
* * *
Δεν δεχόμαστε την ΠΑΠΑΡΑ της προελεύσεως των λαών από τους τρεις γυιους του Νώε, Χαμ, Σημ, και Ιαφεφ
Δεν δεχόμαστε τα πορίσματα των πληρωμένων σοφών που ομοφωνούν σε διαιρέσεις Εποχής Σιδήρου, Εποχής Χαλκού, Εποχής Λίθων και Εποχής Κοτρόνων στον εγκέφαλο τους, βεβαιώνοντας ότι το 9.000 έως 9.500 προ χριστουλη δεν υπήρχε πολιτισμός παρά μόνον οι τρεις φυλές πιθηκοειδών HOMO SAPIENS
Δεν ανεχόμαστε πλέον τον σκοταδισμό της Σημιτομογγολικης ‘’Βίβλου’’ σύμφωνα με την οποία ο θεούλης έπλασε τον Αδάμ και την Εύα το 4.004
Δεν ανεχόμαστε το Σημιτομογγολικο Πανεπιστημιακό Κατεστημένο και τους ασυνείδητους πληρωμένους μπράβους της πέννας που εν χορω ομοφωνούν ότι ο Ελληνικός Πολιτισμός ήταν δημιούργημα των Χαλδαιων τω Βαβυλωνίων των Ασσυριων των Ελαμιτων των Φοινίκων και των Αιγύπτιων, ενώ η φυλετική τους προέλευση είναι Βόρειων Αρειων και Ινδοευρωπαίων του Καυκάσου και του Καρπάθιου …δράκουλα.
Επειδή μεταξύ σας υπάρχουν «Εφιάλτες» που θα προωθήσουν την παρούσα αναφορά σε ξένους, πληροφορούμε αυτούς τους ξένους ότι καμία «υπαρκτή» τεχνολογία δεν μπορεί να θωρακίσει τις εγκαταστάσεις τους από την «ακρόαση» και το «θέαμα» της Ο.Ε.Α. που ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ βιντεοκασέτες του ….δεκάρικου, διότι κανένα υλικό δεν είναι αδιαπέραστο στις ακτινοβολίες ταχυτήτων C*10^6 .
Η υλη είναι γι αυτές τις ταχύτητες διαφανής και διαυγής σαν άχρωμο αέριο.
Και για την ειρωνεία του πράγματος τους πληροφορούμε ότι η τεχνολογία μας έγινε εφικτή επειδή βασιστήκαμε στην θεωρία του «δωδεκαεδρικου αιθήρος» και της «τετρακτινιας εξαπλώσεως της πυκνώσεως» του Πυθαγόρα, και στη θεωρία ενεργειακής μεταπτώσεως «ανοδικής αραιώσεως και καθοδικής πυκνώσεως» του Ηράκλειτου, των Ορφικών Κειμένων, του Δημόκριτου, και άλλων Ελλήνων, τοις «ΚΕΙΝΩΝ ΡΗΜΑΣΙ ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ».
Αυτά σαν κατακλείδα για τους μύθους προελεύσεως του πολιτισμού των Ελλήνων από «Άρειους, Ινδοευρωπαίους,
Βαβυλωνίους, Αιγύπτιους, και Αβραάμ και Ιακώβ του ….Τουρκεστάν.
——————————————
Επανερχομεθα στο θέμα μας.
Καλουμεθα να

Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

Δουλοπάρικοι

Οι εβραίοι (το κεφάλαιο, όχι ο λαός) έστησαν κάποτε ένα οικονομικό μοντέλο φθηνής παραγωγής και ακριβής κατανάλωσης.
Ο τρίτος κόσμος παρήγαγε ευτελώς και ο ανεπτυγμένος κατανάλωνε αρειμανίως.
Το Χονγκ Κονγκ τους άνοιξε την όρεξη κι άρχισαν να εξαπλώνονται σε όλη την Νοτιανατολική Ασία, μέχρι την κατάρρευση της κομμουνιστικής Κίνας όπου οργίασαν.
Μετέφεραν όλες τις βιομηχανικές μονάδες εκεί που είχε πάμφθηνα χέρια.
Η Αμερική και η Ευρώπη έπαθαν ότι και η Βαστίλη, κάποτε.
Πάγωσαν οι τσιμινιέρες.
Όχι γιατί οι εβραίοι του Λονδίνου έπαψαν να εξάγουν κάρβουνο όπως τότε αλλά γιατί οι εβραίοι του Λονδίνου έπαψαν να εξάγουν κεφάλαια.
Ο λόγος;
Να περιέλθουν σε ένδεια οι ανεπτυγμένοι και να αποδεχτούν τη νέα τάξη πραγμάτων της αυτοκρατορίας του κεφαλαίου που δεν έπαυσε ποτέ.
Ποια είναι αυτή η νέα τάξη;
Παγκοσμιότητα· κεφαλαίων και δούλων.
Επειδή η μεταφορά αγαθών από την άλλη άκρη της γης έχει ένα κόστος οι εβραίοι που βγάζουν από τη μύγα ξύγκι, σκέφτηκαν να το απομειώσουν.
Πώς;
Μεταφέροντας τις βιομηχανίες στην καρδιά της κατανάλωσης.
Πώς όμως θα το αποδεχτεί ο «μορφωμένος» δούλος;
Μόνο αν πέσει σε ένδεια και παρακαλεί για «ανάπτυξη».
Πώς θα μεταφέρει φθηνά εργατικά χέρια από τις παροικίες;
Με το άλλοθι του πολέμου, της συμφοράς, οι «αριστεροί» θα αποδεχτούν την λαίλαπα και θα συνδράμουν εθελοντικά (τόσο ανόητοι) στις επιταγές του κεφαλαίου.
Ποιοι;
Οι πρώην κομμουνιστές, πολέμιοι του κεφαλαίου κατάντησαν αρωγοί του.
Πόσο γελάνε στο Λονδίνο δεν λέγεται.
Πώς;
Με το συναίσθημα.
Βουλιάζουν μερικές βάρκες (τι αξία έχει η ανθρώπινη ζωή γι’ αυτούς σε όλη την διάρκεια της ιστορίας) για να συγκινήσουν την κοινή γνώμη.
Και δεύτερον με τον φανατισμό.
Βάζουν μια «άκρα δεξιά» να επιχειρεί, να παραληρεί, να εγείρει «φτιασιδωμένες» μνήμες -για τέτοιες περιπτώσεις.
Και η «προοδευτική» κοινή γνώμη φοράει ξανά πανοπλία σηκώνει το λάβαρο της ιδεολογίας -για πολλοστή φορά στην ιστορία- και κραδαίνει το σπαθί του φανατισμού επί δικαίων και αδίκων.
Δεν το αντιλαμβάνονται γιατί δεν ξέρουν ιστορία (τη μαθαίνουν μονοκόμματα) και δεν έχουν κριτική σκέψη να συνειδητοποιήσουν τον ρόλο τους σήμερα, όπως δεν το έβλεπαν οι πρόγονοι τους, στην αυγή του μεσαίωνα.
Μεταφέρουν τις βιομηχανίες μαζί με τους δούλους.
Δουλοπαροικία κατάντησε η Ευρώπη και οι δουλοπάροικοι αποβιβάζονται καραβιές.
Το πόσο καλά ξέρουν ιστορία οι εβραίοι και την εκμεταλλεύονται δεόντως, το αντιλαμβάνεσαι από την επανάληψή της, πόσο προσεγμένη είναι.
Ενώ κάποτε για να μεταφέρουν τους μαύρους στην Αμερική χρεώνονταν το κόστος, τώρα έχουν βάλει τους δουλοπάροικους να το αναλαμβάνουν.
Αυτοί έτσι όπως το πάνε θα τους πείσουν πως οι μαύροι που τους έσερναν καραβιές στους φράχτες της Αμερικής, ήταν πρόσφυγες και μετανάστες.
Η Θράκη θα γίνει το Χονγκ Κονγκ της Ευρώπης.
Ο τεχνολογικός μεσαίωνας είναι εντός των τειχών και ο άνθρωπος δύει ως είδος.
Με την αρωγή των ανόητων που βαυκαλίζονται ως «προοδευτικοί» και ξιπάζονται ως «φιλάνθρωποι»*.

Rory Gas

Δευτέρα 23 Μαΐου 2016

Δράστε σιωπηλά...


Η φράση αυτή, έχει γίνει τα τελευταία χρόνια της ζωής μου, ένα από τα πιο αγαπημένα μου μότο.
Το επαναλαμβάνω στον εαυτό μου και παράλληλα, συμβουλεύω φίλους και γνωστούς να κάνουν την παραπάνω φράση, βίωμα.
«Δράσε σιωπηλά» θα πω και σε σένα που αυτήν την στιγμή διαβάζεις το άρθρο μου.
Μην ανακοινώνεις τις σημαντικές αποφάσεις της ζωής σου δεξιά και αριστερά.
Πίστεψε με ή μάλλον εμπιστεύσου με, δεν οδηγεί πουθενά!
Κακά τα ψέματα, είναι δύσκολο οι επιθυμίες μας, οι στόχοι μας και τα όνειρα μας να ταυτίζονται με την πολυκοσμία και εδώ που τα λέμε, λογικό το βρίσκω.
Διαφορετικά θα ήμασταν όλοι ίδιοι.
Δεν υπάρχει λόγος λοιπόν να προσπαθείς να πείσεις τον καθένα τι είναι καλύτερο για σένα, κάνε απλά αυτό που εσύ θεωρείς σωστό.
Μην ξεχνάς πως ίσως αυτό που ποθεί η ψυχή σου, να μην μπορεί να το καταλάβει ούτε ο πιο δικός σου άνθρωπος…
Άρα γιατί να υπάρχουν αντιπαραθέσεις;
Σκέψου πόσες φορές, όταν ήμασταν παιδιά ακόμα, άλλα θέλαμε εμείς κι άλλα θεωρούσαν σωστά για εμάς οι γονείς μας…
Μη δημοσιοποιείς τις σκέψεις σου ή τα σχέδια σου… δράσε αθόρυβα, γιατί υπάρχει και κακός κόσμος εκεί έξω (φαντάζομαι πως το ‘χεις αντιληφθεί).
Υπάρχει κόσμος που θα σε κρατήσει πίσω κι αντί να σε παρακινεί, θα σε αποτρέπει, γιατί δυστυχώς υπάρχει ζήλια.
Όταν σε ζηλεύουν δεν σε ενθαρρύνουν, το αντίθετο, σου βάζουν τρικλοποδιές προσπαθώντας να θίξουν μόνο τις αρνητικές πτυχές του «ονείρου» σου.
Kαι φυσικά υπάρχει και η ομάδα εκείνη των ατόμων που σε έχουν από κοντά με σκοπό να πάρουν τις ιδέες σου και να φανούν αυτοί ανώτεροι στα μάτια άλλων, παρουσιάζοντας τες ως δικές τους. Φαντάζομαι πως δεν θες να σου συμβεί κάτι τέτοιο!
Κυρίως όμως, μην ακούς κανέναν σε ζητήματα καρδιάς!
Το ένστικτο πάντα ξέρει και ποτέ δεν ψεύδεται. Ακούστε την καρδιά σας, εσείς ξέρετε καλύτερα από τον καθένα τι προορίζεται για εσάς!!

LISTEN TO YOUR HEART…

diadrastika.com