ΟΥ Οχι ΤΙ κάτι ΔΑΝΟΣ εκ της γής
Απόψεις που πηγάζουν από την άλλη άγνωστη πλευρά
ΑΒΑ(ήβη)+ΤΑΡ(τάρταρα) <> ΒΙΟΣ(ζωή)+ΑΔΑΣ(άδης)
Aιώνια εναλλαγή, στην βιολογική αρμονία
Η άλλη θέση στην καθημερινότητα, τό επέκεινα, ή αλήθεια της φαντασίας.
Βουτιά στόν άπειρο και άυλο κόσμο τών ιδεών.
Υποβάθμιση του χρήματος (χξς') σε μέσο εξυπηρέτησης και όχι υπέρτατη ανάγκη.
Ατυχώς ονομάσθηκε Χρήμα (ότι χρειαζόμαστε)
και Νόμισμα (ότι θεσπίσθηκε σαν αξία)
Εξαπατήσαμε τό είναι μας, και Εκπέσαμε.

Επικοινωνία: utidanos@gmail.com

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Επιστήμη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Επιστήμη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Κυριακή των Βαΐων: Ιερή Υπόσχεση

π. Αλεξάνδρου Σμέμαν
Σε όλη τη διάρκεια της επί γης ζωής του Ιησού Χριστού, η σεμνή είσοδός Του στην Αγία Πόλη ήταν το μόνο ορατό σημείο θριάμβου. Μέχρι αυτή τη μέρα ο Ιησούς έδειχνε επίμονη άρνηση σε κάθε περίπτωση θριάμβου και δόξας Του. Έξι μέρες όμως πριν το Πάσχα, όχι μόνο δέχτηκε να δοξαστεί, αλλά ο ίδιος προκάλεσε και οργάνωσε αυτή τη δόξα. Κάνοντας αυτό που προανήγγειλε ο προφήτης Ζαχαρίας: «ιδού ο Βασιλεύς σου έρχεται σοι... πραύς και επιβεβηπώς επί υποζύγιον και πώλον νέον» (Ζαχ. 9, 9), φανέρωσε ότι ήθελε να επιδοκιμαστεί και να αναγνωριστεί ως Μεσσίας, Βασιλέας και Λυτρωτής του Ισραήλ.

Οι Ευαγγελικές περικοπές τονίζουν όλα αυτά τα μεσσιανικά στοιχεία, δηλαδή τους κλάδους των βαΐων και τα Ωσαννά, τις επευφημίες για τον Ιησού Χριστό ότι είναι ο Υιός του Δαυίδ και Βασιλέας του Ισραήλ. Η ιστορία του Ισραήλ τώρα ολοκληρώνεται, φτάνει στο τέλος της,

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Η συνάντηση πονηρών πνευμάτων... (Μάξιμος ο Ομολογητής)


«Όταν δείς τον Ηρώδη και τον Πιλάτο να συνδέεται με φιλία με σκοπό το θάνατου του Ιησού, σκέψου τότε τη συνάντηση του δαίμονα της πορνείας και της κενοδοξίας στο ίδιο σημείο· συμφωνούν μεταξύ τους να θανατώσουν το λόγο της αρετής και της γνώσης. 

Ο δαίμονας της κενοδοξίας καθώς υποκρίνεται γνώση πνευματική εξ αποστέλλει στο δαίμονα της πορνείας· κι ο δαίμονας της πορνείας υποχωρώντας προσποιείται καθαρότητα και ξαναφέρνει στο δαίμονα της κενοδοξίας. 

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Μεσογαίας Νικόλαος: Αν η επιστήμη συμμαχεί με την αλήθεια τότε συμμαχεί και με την Εκκλησία!

Aπό επιστήμονας της ΝΑΣΑ Μητροπολίτης.

Η συνέντευξη του Μεσογαίας Νικολάου Μεσογαίας, είναι συγκλονιστική.

Από την εκπομπή Βάλε Αντ.

Θα μάθετε πολλά που δεν ξέρατε μέχρι τώρα ή δεν είχατε σκεφτεί!!!



Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Κατάκριση (Αφιερωμένο για προβληματισμό σε όλους όσους νομίζουν ότι είναι κυριευμένοι απο Θείο έρωτα και αγάπη...)


Ενθυμούμενος παλαιά γεγονότα που έχουν λάβει χώρα στο κόσμο της παρωδίας του Δυτικού Χριστιανισμού, λαμβάνω αφορμή να γράψω ένα μικρό άρθρο με σκοπό να δώσω ερέθισμα για μελέτη και εξέταση του εσωτερικού μας κόσμου, να φθάσουμε δηλαδή στο «Γνώθι σαυτόν», και κατ'επέκταση σε μια αυτογνωσία που θα μας φέρει με μαθηματική ακρίβεια πιο κοντά στον άλλο...

στο συνάνθρωπο μας και ενδεχομένως να δείξουμε συμπάθεια, έλεος και στοργή σε κάθε πλάσμα που κατοικεί στον όμορφο πλανήτη μας.

Η προχειρότητα που εκδηλώνεται μέσα σε χώρους που θέλουν να ονομάζονται Χριστιανικοί δεν έχει προηγούμενο. Μοραλιστές και ηθικολόγοι, επιστρατεύουν με αμοραλιστικά και χρησιμοθηρικά κίνητρα, χωρία της αγίας Γραφής (άραγε με ποιά ιδιότητα;) για να γκρεμίσουν ψυχές και συνειδήσεις συνανθρώπων μας, επειδή δεν κατάφεραν-κυριευμένοι απ'τα πάθη τους- να τους ομοιάσουν (να γίνουν κλώνοι δηλαδή) και να χειραγωγηθούν απο τις νοσηρές και «αναγεννημένες» εικόνες τους.

Είναι πράγματι νοσηρό το άσπρο να βαπτίζεται μαύρο και αρωγό στη προσπάθεια αυτή να αποτελούν ιερά κείμενα, βιασμένα και κακοποιημένα κι αυτά, απο οπαδούς που έχουν μάθει να επικοινωνούν με συνθήματα, αγνοώντας ότι η ταυτότητα της Εκκλησίας είναι ο Θεανθρωπισμός(Χριστοκεντρικότητα)
και όχι ο Θεοκεντρισμός (θρησκεία),
που φανατικά υποστηρίζουν οι σφετεριστές της Υγιούς Πίστεως, όντες κι αυτοί τυφλοί απο τον ναρκισσισμό που έχει δημιουργηθεί απο την καθαριότητα της φυλακής τους.

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Η τεράστια σημασία της πνευματικότητας


Τι είναι η ανθρώπινη συνείδηση;
Πως αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και τον εαυτό μας;
Γιατί συμπεριφερόμαστε με τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε;
Αν και για τους ανθρώπους με πνευματικές ανησυχίες μερικά από τα παρακάτω είναι αυτονόητα, νομίζω ότι οι περισσότεροι από εμάς δεν πολυ ασχολούμαστε με την αντιμετώπιση τέτοιων ερωτημάτων.
Δυστυχώς.
Υπάρχουν πολλές σύγχρονες ψυχολογικές θεωρίες, που προσπαθούν να δώσουν απάντηση στα ερωτήματα αυτά. Μια από αυτές,ο νευρογλωσσικός προγραμματισμός (NLP) περιγράφει την ανθρώπινη συνείδηση με απλό και κατανοητό τρόπο.
Το NLP περιγράφει την ανθρώπινη συνείδηση (το "εγώ") σαν μια σειρά από ομόκεντρους κύκλους, οι οποίοι ξεκινούν με κέντρο την πνευματικότητα μας και φτάνουν μέχρι τη συμπεριφορά μας κατα την αλληλεπίδραση μας με το περιβάλλον:
Στον πρώτο κύκλο στο κέντρο, τοποθετείται η πνευματικότητα. Πνευματικότητα είναι η αντιληψη που έχουμε για το ρόλο μας στη ζωή. Ποιοί είμαστε, γιατί γεννηθήκαμε, ποιο είναι το νόημα της ζωής. Επειδή αυτονόητη απάντηση στα ερωτήματα αυτά δεν υπάρχει, οι πνευματικότητα ενδέχεται να διαφέρει πολύ από άτομο σε άτομο. Υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν τη ζωή σαν ένα δώρο, που δεν ξεχνούν ότι είναι θνητοί, που αγαπούν τη ζωή και τους ανθρώπους ακριβώς για το εφήμερο της ζωής, και άνθρωποι που πιστεύουν ότι είναι τόσο καταπληκτικά όντα που τους αξίζει κάθε ανταμοιβή και τιμή και ότι όλοι οι άλλοι είναι κομπάρσοι στην ταινία που λέγεται ζωή και στην οποία οι ίδιοι πρωταγωνιστούν.
Η διαμόρφωση της πνευματικότητας ξεκινά με τη γέννηση, και εξελίσεται αργά καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής. Σε μεγάλη ηλικία είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει η πνευματικότητα ενός ατόμου ξαφνικά. Το άτομο, έχοντας επενδύσει τεράστιο χρόνο στην ανάπτυξη της πνευματικότητας, αμφισβητεί οτιδήποτε έρχεται σε αντίθεση με αυτήν και αρνείται πολλές φορές να δει τις βλάβες στην πνευματικότητα του που τον οδηγούν σε λάθος πεποιθήσεις και παράλογες συμπεριφορές.
Από την πνευματικότητα, του ατόμου, διαμορφώνεται η ταυτότητα. του ατόμου. Ταυτότητα είναι η υποκειμενική αντίληψη που έχουμε για τον εαυτό μας. Ποιοι νιώθουμε πως είμαστε.
Απο την ταυτότητα, διαμορφώνονται οι πεποιθήσεις, του ατόμου, δηλαδή τα ακράδαντα πιστεύω του. Πεποίθηση είναι π.χ. το ότι πιστεύω ότι ο ήλιος θα ανατείλει από την ανατολή. Πεποίθηση είναι το ότι είμαι άχρηστος. Πεποίθηση είναι το ότι όλοι οι ξένοι είναι εχθρικοί. Πεποίθηση είναι το ότι "όλα τα αφεντικά είναι εκμεταλευτές". Πεποίθηση είναι το ότι "όποιος φύγει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος". Πεποίθηση είναι το ότι κανείς δεν νοιάζεται για εμένα. Πεποίθηση είναι το ότι "παρ' ολα αυτά έχω κάποιον ανώτερο σκοπό στη ζωή μου"...
Απο τις πεποιθήσεις προέρχονται οι ικανότητες μας. Αν πιστεύω ότι είμαι νικητής (ταυτότητα) θα αποκτήσω την πεποίθηση ότι μπορώ να νικήσω και θα αναπτύξω τις κατάλληλες ικανότητες. Αν έχω την πεποίθηση ότι όλοι γύρω μου είναι απατεώνες, και την πεποίθηση ότι για να επιβιώσω θα πρέπει να είμαι καλός στην απάτη, θα αναπτύξω ανάλογες ικανότητες. Αν έχω την πεποίθηση ότι είναι καλό να νοιαζόμαστε και βοηθάμε τους αλλους, τότε θα αναπτύξω την ικανότητα να συναισθάνομαι τους άλλους για να μπορώ να ξέρω πως αισθάνονται για να μπορώ να τους βοηθήσω. Οσο πιο ισχυρές οι πεποιθήσεις μας, τόσο πιο ανεπτυγμένες οι ικανότητες μας.
Ανάλογα με τις ικανότητες, προκύπτει η συμπεριφορά των ατόμων προς το περιβάλον...
Ας δούμε δύο παραδείγματα για να δούμε την τεράστια επίδραση της πνευματικότητας στην συμπεροφορά μας.
Παράδειγμα 1ον: Μεγαλωσα σε περιβάλον όπου όλοι με θεωρούσαν το κέντρο του κόσμου. Οτι ζητούσα το έπαιρνα. Ημουν ο απόλυτος άρχοντας του περιβάλοντος. Ο εγωισμός δεν είναι κακό πράγμα. Ισα ίσα. Που βοηθάει στην ανάπτυξη. Μέσω του ανταγωνισμού. Τι με νοιάζει για τους άλλους; Γεννήθηκα και θα πεθανω μόνος. Θα κατακτήσω τη ζωή. Θα της πιώ το μεδούλι. Θεός; Ποιος θεός; δε βλέπεις τους παπάδες; .... (πνευματικότητα). Εγώ όμως δεν είμαι σαν τους άλλους... Εγώ είμαι καταπληκτικός τυπος... Κανείς δεν μπορεί να μου αρνηθεί κάτι.... Δε με ξέρετε καλά εμένανε.....(ταυτότητα) Ο κόσμος είναι εδώ και θα τον απολαύσω όσο μπορώ. Δεν μπορώ να αλλάξω τον κόσμο. (πεποιθησεις) και δικαιούμαι να απολαύσω όσο περισσότερα πράγματα μπορώ. Δεν είμαι ίδιος με τους άλλους. Είμαι καλύτερος. Και δικαιούμαι να απολαύσω περισσότερα. (πεποιθήσεις) Είμαι καλός στα σπορ, τα πάω πολύ καλά με τις γυναίκες, έχω βρεί μια καλή δουλειά (ικανότητες) , ειμαι ωραίος τύπος, εχω χιουμορ (ικανότητες) και τα εχω καλά με όλους (συμπεριφορά).
Παράδειγμα δεύτερον: Πιστεύω ότι ο κόσμος δε μου ανήκει. Οτι ανήκει στις γενιες που θα έρθουν. (πνευματικότητα). Πιστεύω ότι είμαι ο τυχερός κληρονόμος της ζωής και ότι οφείλω να την προστατεύσω (ταυτότητα) Πιστεύω ότι ολοι οι άνθρωποι έχουν ίσα δικαιώματα σε βασικά αγαθά όπως το νερό και το φαγητό. (πεποίθηση). Νοιώθω την ανάγκη να βοηθάω τους άλλους ανθρώπους για να φτιάξουμε μια καλύτερη ανθρωπότητα (ικανότητα) και το κάνω όπου και όποτε μπορώ (συμπεριφορά).
Η διαμόρφωση των φλοιών της συνείδησης, είναι ταυτόχρονη και αμφίδρομη. Από το περιβάλλον προς την πνευματικότητα, και από την πνευματικότητα προς το περιβάλλον. Οταν το άτομο αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να αλλάξει την συμπεριφορά του, τότε αλλάζει πρώτα τις ικανότητες του, και μετά αν χρειαστεί τις πεποιθήσεις του. Σπανιότατα αλλάζει κάτι πέραν αυτών και συνήθως η αλλαγή περιορίζεται στις ικανότητες. Η αντίσταση στην αλλαγή από το περιβάλλον προς τα μέσα είναι πολύ ισχυρή.
Το αντίθετο συμβαίνει με την αλλαγή από μέσα προς τα έξω. Οταν δηλαδή αλλάζει ένας εσωτερικός κύκλος, αλλάζουν άμεσα και θεαματικά όλοι οι εξωτεροι του. Οταν αλλάξει η πνευματικότητα μας, αλλάζουν την ίδια στιγμή η ταυτότητα μας, οι πεποιθήσεις μας, οι ικανότητες μας και η συμπεριφορά μας.
Τη γνώση αυτή έχει η τηλεόραση εδώ και χρόνια. και αλλάζει κατ΄ευθείαν την πνευματικότητα μας...
Επαναλαμβάνοντας μας συνεχώς ότι είμαστε μοναδικοί, ότι έχουμε μοναδικές ανάγκες να ικανοποιήσουμε, ότι μας αξίζει το καλύτερο, ότι μια ζωή την έχουμε και πρέπει να την ζήσουμε, μας αλλάζει την πνευματικότητα. Δείχνοντας μας συνεχώς πρότυπα όμορφων, χαμογελαστών, φρεσκοπλυμενων, εγκληματικων, εγωιστικών κτηνών, η τηλεόραση μας εμφυτεύει πεποιθήσεις ότι σημασία έχουμε μόνο εμείς και η προσωπική μας επιβίωση σε βάρος των άλλων, ότι οι άνθρωποι είναι κτήνη που πολεμάνε και σκοτώνουν ο ένας τον άλλο, ότι απαιτείται φύλαξη και αστυνόμευση, ότι έτσι κι αλλιώς ποτέ ο κόσμος δεν ήταν ποτέ δίκαιος, ότι αν δεν υπογράφαμε το μνημόνιο θα καταστρεφόμασταν (πεποιθήσεις) και εμείς, βλέποντας ότι δεν μπορουμε να αλλάξουμε τον κόσμο (πεποίθηση) συνεχίζουμε να δουλεύουμε και να προσπαθούμε να επιβιώσουμε ατομικά (συμπεριφορά με τις ανάλογες ικανότητες). Με τον τροπο αυτό κρατούνται τα πράγματα σε τάξη.
Οταν όμως αλλάξει η πνευματικοτητα, αλλάζουν αμέσως ΟΛΟΙ οι κύκλοι. Αλλαγή στην πνευματικότητα συνεπάγεται αλλαγή στην ταυτότητα, στις πεποιθήσεις,στις ικανότητες και τις συμπεριφορές. Σε περίπτωση που το άτομο αλλάξει πνευματικότητα, η αλλαγή από το κέντρο προς τα έξω είναι αυτόματη και εντυπωσιακή. Ομως για να αλλάξει η πνευματικότητα ενός ατόμου, θα πρέπει το άτομο αυτό να εκτεθεί σε εμπειρίες συγκλονιστικές που θα το κάνουν να αλλάξει ολόκληρη την κοσμοθεώρηση του και τη στάση του απέναντι στη ζωή. Τέτοιες εμπειρίες μπορεί να είναι ένα ατύχημα που μας φέρνει κοντά στο θάνατο, ή η συναναστροφή με έναν άνθρωπο που μας επηρρεάζει τόσο βαθιά που να αναθεωρήσουμε την πνευματικότητα μας ή η εμπειρία μιας κατάστασης που μας σοκάρει και μας συγκλονίζει.
Ελπίζω ότι τώρα που η κρίση θα αρχίσει να ακουμπάει όλο και περισσότερους συμπολίτες μας, που θα συγκλονιστούν όταν χάσουν τις περιουσίες τους και μείνουν χωρίς δουλειά, η πνευματικότητα μας θα αλλάξει με τέτοιο τρόπο που θα αποκτήσουμε την πεποίθηση ότι μπορούμε να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο, χωρίς αυτες τις τεράστιες ανισότητες, χωρίς βία και πολέμους, θα αναπτύξουμε την ικανότητα να αγαπάμε και να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας και θα δώσουμε ένα τέλος στην ανισότητα, τη μιζέρια και τη δυστυχία, πρώτα στη χώρα μας και μετά σε ολόκληρο τον κόσμο.

ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Αυτό που βλέπουμε μήπως είναι τελικά αυτό που σκεπτόμαστε;


του Νικόλαου Σμύρνη
Κοιτάζοντας γύρω μας, έχουμε πάντα τη βεβαιότητα ότι αυτό που βλέπουμε είναι μια πιστή αποτύπωση του πραγματικού κόσμου που μας περιβάλλει. Ο γνωστός νευροφυσιολόγος Vernon Mountcastle λέγει ότι «στην πραγματικότητα είμαστε φυλακισμένοι μέσα σε έναν εγκέφαλο και η μόνη μας επικοινωνία με τον έξω κόσμο γίνεται με διαύλους επικοινωνίας, τις αισθήσεις, που μεταφέρουν ένα πολύ μικρό κομμάτι πληροφοριών για το τι συμβαίνει εκεί έξω». Σ’ αυτή τη φιλτραρισμένη αναπαράσταση του κόσμου θα πρέπει να προσθέσουμε και τη διαστρέβλωση, μεγέθυνση ή σμίκρυνση του ποσού πληροφοριών που γίνεται σε όλα τα επίπεδα επεξεργασίας καθώς οι πληροφορίες αυτές οδεύουν μέσα στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό που βλέπουμε δεν είναι τελικά παρά το αποτέλεσμα πολλαπλής σύνθετης και επιλεκτικής επεξεργασίας του σήματος που διεγείρει την όραση, δηλαδή της φωτεινής ακτινοβολίας που έρχεται από τον κόσμο που βρίσκεται έξω από εμάς.
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να παρακολουθήσουμε τα βήματα αυτής της επεξεργασίας καθώς η φωτεινή ακτινοβολία από το περιβάλλον διεγείρει το όργανο της όρασης, δηλαδή τον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού. Τα κύτταρα του χιτώνα αυτού είναι ευαίσθητα στην ένταση της ακτινοβολίας και στο μήκος κύματος της ακτινοβολίας που είναι και τα χαρακτηριστικά που την καθορίζουν. Από το σημείο αυτό και πέρα, το σύστημα αρχίζει να γίνεται επιλεκτικό. Ενώ το μήκος κύματος της φωτεινής ακτινοβολίας είναι συνεχές στο ορατό φάσμα, οι φωτοϋποδοχείς, τα φωτοευαίσθητα δηλαδή κύτταρα του ματιού μας, απαντούν επιλεκτικά σε τρεις ζώνες μήκους κύματος που αντιστοιχούν στο μπλε, πράσινο και κίτρινο κόκκινο χρώματα. Έτσι το συνεχές φάσμα μετατρέπεται σε έναν συνδυασμό τριών βασικών στοιχείων και με το συνδυασμό αυτό αντιλαμβανόμαστε το μήκος κύματος της φωτεινής ακτινοβολίας και το κωδικοποιούμε σε κατηγορίες, τα χρώματα. Ήδη λοιπόν από τον αμφιβληστροειδή ξεκινά μια διαδικασία μετατροπής της πληροφορίας, για το μήκος κύματος του φυσικού ερεθίσματος, σε περιορισμένο αριθμό κατηγοριών που είναι ουσιαστικά μια μείωση της πληροφορίας. Τα φωτοευαίσθητα κύτταρα μεταφέρουν την πληροφορία για την ένταση της φωτεινής ακτινοβολίας στα γαγγλιακά κύτταρα που είναι ο πρώτος νευρικός σταθμός επεξεργασίας των οπτικών ερεθισμάτων. Τα γαγγλιακά κύτταρα κωδικοποιούν την πληροφορία για την ένταση της φωτεινής ακτινοβολίας σε κάθε σημείο όχι κατά απόλυτη τιμή αλλά σαν διαφορά έντασης. Έτσι, κάθε γαγγλιακό κύτταρο απαντά όχι στο επίπεδο φωτεινότητας που έρχεται από ένα σημείο του εξωτερικού χώρου, αλλά στην αλλαγή του επιπέδου φωτεινότητας ανάμεσα σε γειτονικά σημεία. Για να κάνει αυτή την επεξεργασία το κάθε γαγγλιακό κύτταρο συλλέγει την πληροφορία έντασης φωτεινής ακτινοβολίας από ένα σύνολο γειτονικών φωτοϋποδοχέων του αμφιβληστροειδούς. Το σύνολο αυτό είναι μεγάλο για την περιφέρεια του αμφιβληστροειδούς και πολύ μικρότερο για την κεντρική περιοχή της ωχράς κηλίδος.
Τα γαγγλιακά κύτταρα λοιπόν κωδικοποιούν διαφορές φωτεινότητας σε έναν χάρτη που αντιστοιχεί στον αμφιβληστροειδή. Η σάρωση στο χάρτη αυτόν είναι πολύ λεπτομερής για το κέντρο και αδρή για την περιφέρεια. Η διαφοροποίηση αυτή διατηρείται σε όλη την πορεία της αισθητικής οδού μέχρι και τον φλοιό του εγκεφάλου. Το αδρό σύστημα, ή «μακροκυτταρικό», συλλέγει πληροφορία αλλαγής φωτεινότητας, από μεγάλες περιοχές του χώρου και είναι ευαίσθητο σε ταχείες αλλαγές φωτεινότητας όπως για παράδειγμα κατά την κίνηση αντικειμένων στο χώρο. Το λεπτομερές σύστημα, ή «μικροκυτταρικό», συλλέγει πληροφορία από μικρές περιοχές του χώρου και είναι ευαίσθητο σε λεπτομέρειες και στο μήκος κύματος που θα μεταφραστεί στο χρώμα. Η δομή αυτού του χάρτη που είναι ουσιαστικά μια διαστρεβλωμένη στο χώρο οπτική αναπαράσταση μεταβολών φωτεινότητας θα διατηρηθεί και στον πρώτο σταθμό επεξεργασίας της οπτικής οδού δηλαδή τον έξω γονατώδη πυρήνα του θαλάμου. Από εκεί ο επόμενος σταθμός θα είναι ο πρωτοταγής οπτικός φλοιός στον ινιακό φλοιό (περιοχή V1 κατά Broadman). Στην περιοχή αυτή θα διατηρηθεί η διάκριση μακροκυτταρικού και μικροκυτταρικού συστήματος που θα οδεύσουν σε διαφορετικές περιοχές (στοιβάδες) του φλοιού. Παράλληλα, τα κύτταρα του οπτικού φλοιού είναι πλέον ευαίσθητα σε μεταβολές φωτεινότητας κατά μήκος ενός άξονα και όχι ανάμεσα σε δυο σημεία. Τα «απλά» λεγόμενα κύτταρα του φλοιού κωδικοποιούν έτσι μεταβολές φωτεινότητας σε συγκεκριμένη περιοχή του χώρου κατά μήκος συγκεκριμένου άξονα, ενώ τα «σύνθετα» λεγόμενα κύτταρα κωδικοποιούν μεταβολές φωτεινότητας κατά μήκος ενός συγκεκριμένου κάθε φορά άξονα, ανεξαρτήτως της θέσης του στο χώρο. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο πρωτοταγής οπτικός φλοιός αρχίζει να αναγνωρίζει περιγράμματα από τις αλλαγές φωτεινότητας. Τα περιγράμματα αυτά θα αποτελέσουν το υλικό για την αναγνώριση σχημάτων. Τα απλά και σύνθετα κύτταρα κατανέμονται σε κολόνες στον πρωτοταγή οπτικό φλοιό και γειτονικές κολόνες έχουν παρόμοια προτίμηση στη διεύθυνση του άξονα που αναγνωρίζουν. Ανάμεσα στις κολόνες υπάρχουν «κηλίδες» με κύτταρα που μεταφέρουν την πληροφορία του χρώματος. Αυτή η πολύπλοκη δομή χάρτη στον πρωτοταγή οπτικό φλοιό, επαναλαμβάνεται και στον δευτεροταγή οπτικό φλοιό (περιοχές V2,V3 κατά Broadman) όπου πλέον τα κύτταρα είναι ευαίσθητα σε πιο σύνθετα περιγράμματα. Από εκεί και πέρα υπάρχει ένας σαφής διαχωρισμός της οδού σε ένα ραχιαίο τμήμα που καταλήγει στην περιοχή V5 κατά Broadman και από εκεί στον οπίσθιο βρεγματικό φλοιό και ένα κοιλιακό τμήμα που οδεύει στον κροταφικό φλοιό.
Η ραχιαία οδός δέχεται πληροφορίες κυρίως από το μακροκυτταρικό σύστημα και τα κύτταρα στις περιοχές αυτές κωδικοποιούν κίνηση αντικειμένων στο χώρο, καθώς και τη σχετική κίνηση του ίδιου του ατόμου (ή μελών του σώματός του) σε σχέση με σταθερά αντικείμενα στο χώρο. Το σύστημα αυτό δηλαδή επεξεργάζεται το κομμάτι αυτό των πληροφοριών της οπτικής εικόνας που είναι απαραίτητο για να μπορούμε να κινούμαστε στο χώρο, να αποφεύγουμε αντικείμενα και να πιάνουμε αντικείμενα.
Η κοιλιακή οδός θα καταληξει στον κάτω κροταφικό φλοιό. Εδώ υπάρχουν κύτταρα που είναι ευαίσθητα σε συγκεκριμένα αντικείμενα. Μάλιστα η διάκριση μπορεί να είναι τόσο εντυπωσιακή, ώστε κάποια κύτταρα να «αναγνωρίζουν» μόνο αντικείμενα που χρησιμοποιούμε ως εργαλεία, ενώ άλλα κύτταρα να «αναγνωρίζουν» μόνο έμψυχα όντα όπως τα ζώα. Δεν γνωρίζουμε ακόμα με ποιους πολύπλοκους κανόνες λειτουργούν τα κύτταρα αυτης της περιοχής διαμορφώνοντας αυτές τις καταπληκτικές ειδικότητες στην αναγνώριση συγκεκριμένων μορφών. Στην περιοχή αυτη βρίσκονται και τα περίφημα κύτταρα που απαντούν με ενεργοποίηση στην εμφάνιση στην οπτικη εικόνα ανθρώπινων προσώπων (Gross & Sergent, 1992). Υπάρχει δε μια συγκεκριμένη βλάβη στον αριστερό κάτω κροταφικό φλοιό που οδηγεί στο σύνδρομο της προσωποαγνωσίας. Στη διαταραχη αυτη το άτομο βλέπει κανονικά αλλά δεν μπορεί να αναγνωρίσει πρόσωπα. Μία άλλη περιοχη όπου καταληγει η κοιλιακη οδός είναι στον ινιακό φλοιό, η περιοχη V4 κατά Broadman, η οποία κάνει την τελικη επεξεργασία του χρώματος. Σε βλάβη της περιοχης αυτης, το άτομο πάσχει από αχρωματοψία, δηλαδή βλέπει τον κόσμο μαυρόασπρο.
Είναι λοιπόν φανερό από τα παραπάνω ότι με όσα μπορούμε να γνωρίζουμε ώς σημερα η οπτικη εικόνα του κόσμου που μας περιβάλλει μέσα στον εγκέφαλο αποτελείται από κομμάτια πληροφορίας που αφορούν προϊόντα επεξεργασίας πολύ συγκεκριμένου τμήματος της φωτεινής ακτινοβολίας και οδηγεί στη σύνθετη πληροφορία για συγκεκριμένα αντικείμενα, χρώμα η κίνηση αντικείμενων.
Ένα εμφανές πρόβλημα που προκύπτει από όλη αυτη τη διαδικασία είναι πως συντίθενται αυτά τα διασπασμένα και διασκορπισμένα στο φλοιό τμηματα που επεξεργάζονται διαφορετικές πληροφορίες στο ένα, ενιαίο, σύνολο που αντιλαμβανόμαστε σαν οπτικη εικόνα. Μια απάντηση στο ερώτημα αυτό της σύζευξης έχει προταθεί ότι είναι η σύξευξη στο χρόνο της ενεργοποίησης των περιοχών αυτών. Είναι σαν μια ορχηστρα όπου το κάθε όργανο παίζει το δικό του κομμάτι και το σύνολο των οργάνων που παίζουν ταυτόχρονα προκαλεί την μουσικη όπως την ακούμε.
Μια άλλη ερώτηση είναι αν αυτά που επιλέγουμε να δούμε τα επιλέγουμε τυχαία η υπάρχει επιλογη από πριν. Η απάντηση είναι ότι υπάρχουν και οι δυο διαδικασίες. Η διαδικασία από κάτω προς τα επάνω επιλέγει τυχαία περιοχές του χώρου όπου κοιτάμε. Η διαδικασία από πάνω προς τα κάτω κατευθύνει την προσοχη μας και αντίστοιχα και την όραση μας σε συγκεκριμένες περιοχές του χώρου που θεωρούμε από πριν ότι μπορεί να έχουν σημασία. Η διαδικασία αυτη επιλογής εφορεύεται από περιοχές του φλοιού όπως ο μετωπιαίος και ο βρεγματικός φλοιός. Στο σύνδρομο αμέλειας χώρου που εμφανίζεται έπειτα από βλάβες του βρεγματικού φλοιού, τα άτομα δεν κοιτούν μια συγκεκριμένη περιοχή του χώρου γιατί η προσοχή τους δεν στρέφεται στην περιοχή αυτη.
Μια τελευταία ερώτηση που σημερα έχει αρχίσει να διερευνάται αφορά το κατά πόσον το άτομο είναι ενημερο για όλα τα στοιχεία που συνθέτουν την οπτικη εικόνα. Σε πειράματα με διχοτομημένη όραση όπου κάθε μάτι βλέπει μια διαφορετικη εικόνα έχει φανεί ότι τα άτομα είναι ενημερα για μια από τις δυο εικόνες και μετά λίγα δευτερόλεπτα είναι ενημερα για την άλλη. Η εναλλαγη ενημερότητας συμβαίνει με έναν στοχαστικό τρόπο στο χρόνο. Ο Νικόλαος Λογοθέτης έδειξε το 1989 (Logothetis & Schall, 1989) ότι, όταν ο πίθηκος βλέπει μια εικόνα με διχοτομημένη όραση, αναφέρει συνειδητή ενημερότητα με το ίδιο στοχαστικό πρότυπο στο χρόνο όπως και ο άνθρωπος, πράγμα που σημαίνει ότι και στον πίθηκο υπάρχει αυτη η μορφη συνειδητης ενημερότητας για την οπτικη εικόνα. Προχωρώντας σε νευρωνικές καταγραφές, ο Λογοθέτης έδειξε ότι ορισμένοι νευρώνες στον κάτω κροταφικό φλοιό απαντούσαν περισσότερο όταν το αντικείμενο προτίμησης τους ηταν στη συνειδητη ενημερότητα του ζώου από την περίπτωση που το ίδιο αντικείμενο έφευγε από την ενημερότητα. Οι νευρώνες αυτοί, λοιπόν, έδιναν και το στίγμα της συνειδητης ενημερότητας που αφορούσε την οπτικη εικόνα.
Συνοψίζοντας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό που περιγράφουμε σαν «οπτικη αναγνώριση» είναι ένα σύνολο διεργασιών επεξεργασίας πληροφορίας σε πολλαπλές περιοχές του Νευρικού Συστήματος. Οι διεργασίες αυτές, που ακόμα δεν έχουν κατανοηθεί πληρως, οδηγούν σε μια επιλεκτική αναγνώριση συγκεκριμένων δομών στην οπτικη εικόνα, ενώ η επιλογη του τι θα δούμε και πότε γίνεται πάλι με τη συμμετοχη πολλών περιοχών του φλοιού. Τέλος, το τι βλέπουμε συνειδητά και τι ασυνείδητα στην οπτικη εικόνα φαίνεται να αποτυπώνεται επίσης στα χαρακτηριστικά λειτουργίας του πολύπλοκου αυτού συστήματος.
Είναι λοιπόν η οπτικη αναγνώριση μια διαδικασία αποτύπωσης του οπτικού ερεθίσματος που έρχεται από τον κόσμο που μας περιβάλλει η είναι μια πολύπλοκη νοητικη επεξεργασία συγκεκριμένων και πολύ περιορισμένων πληροφοριών του οπτικού κόσμου που γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μας επιτρέπει να ερμηνεύουμε τον κόσμο που μας περιβάλλει και όχι απλά να τον βλέπουμε. Ή, για να το πούμε διαφορετικά, αυτό που βλέπουμε μήπως είναι τελικά αυτό που σκεπτόμαστε;

Συγγραφέας: Νικόλαος Σμύρνης
Βιβλιογραφικές αναφορές

Gross, C. G. & Sergent, J. (1992). Face recognition. Current Opinion in Neurobiology, 2,156-161.
Logothetis, N. K. & Schall, J. D. (1989). Neuronal correlates of subjective visual perception. Science, 245,761-763.
Farah, M. J. (2000). The cognitive neuroscience of vision. Oxford UK: Blackwell Publishers.


gerasimos-politis
 (από Siglitiki)

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Παγκόσμια ελληνική πρωτιά στη μάχη κατά του καρκίνου


Χάρη σε μια νέα τεχνική που κάνει τα καρκινικά κύτταρα να λάμπουν και να ξεχωρίζουν από τα υγιή, κατέστη δυνατή για πρώτη φορά η χειρουργική αφαίρεση με μεγάλη ακρίβεια καρκινικών κυττάρων από ωοθήκες, τα οποία σε άλλη περίπτωση θα είχαν μείνει απαρατήρητα και δεν θα είχαν αφαιρεθεί κατά την επέμβαση, οδηγώντας πιθανώς σε επανεμφάνιση του καρκίνου μετά από ένα χρονικό διάστημα.
Η νέα μέθοδος, με επικεφαλής τον ελληνικής καταγωγής Βασίλη Ντζιαχρήστο, επικεφαλής του Ινστιτούτου Βιολογικής και Ιατρικής Απεικόνισης του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Μονάχου και του Κέντρου Χέλμχολτς στη Γερμανία, ανοίγει το δρόμο για πιο αποτελεσματικές αφαιρέσεις καρκινικών ιστών και για το καλύτερο «καθάρισμα» ενός ασθενούς από τον καρκίνο.
Οι ερευνητές χορήγησαν ενδοφλέβια στους ασθενείς μια ειδική ουσία (σχετική με το φυλλικό οξύ) και κατάφεραν να προσδέσουν στα καρκινικά κύτταρα ένα μόριο της φθορίζουσας ουσίας, κάνοντας τους καρκινικούς ιστούς να λάμπουν πλέον υπό το φως μιας ειδικής κάμερας.
Αυτό επιτρέπει στους χειρουργούς να ξεχωρίζουν με ακρίβεια, σε πραγματικό χρόνο την ώρα της επέμβασης, τα καρκινικά από τα γύρω υγιή κύτταρα. Οι γιατροί, με τη νέα μέθοδο, βρήκαν κατά μέσο όρο 34 όγκους σε κάθε ασθενή έναντι μόλις επτά με τις υπάρχουσες έως τώρα τεχνικές.
Από όλους τους γυναικολογικούς καρκίνους (κολπικό, μήτρας, ωοθηκών), ο τελευταίος προκαλεί τους περισσότερους θανάτους, καθώς είναι και ο πιο δύσκολος στον εντοπισμό του.
Η αφαίρεση όσο το δυνατό μεγαλύτερου μέρους του καρκινικού ιστού είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματικότητα της χημειοθεραπείας και της ακτινοθεραπείας μετά την επέμβαση, ώστε να σκοτωθούν όλα τα εναπομένοντα καρκινικά κύτταρα.
Στην πρώτη τους κλινική δοκιμή (που περιλάμβανε δέκα επεμβάσεις σε γυναίκες ηλικίας 41-76 ετών), οι γιατροί κατάφεραν να αφαιρέσουν όγκους μικρότερους από ένα χιλιοστό σε μέγεθος, δηλαδή περίπου 30 φορές μικρότερο σε σχέση με τους μικρότερους όγκους που μπορεί να εντοπίσει η συμβατική χειρουργική τεχνική. Σύμφωνα μάλιστα με τον Ντζιαχρήστο, η τεχνική θα μπορούσε να εντοπίσει καρκινογόνο ιστό πολύ μικρότερο, μέχρι και 50 μικρόμετρα (εκατομμυριοστά του μέτρου).
Οι ερευνητές παρουσίασαν την μελέτη τους στο ιατρικό περιοδικό «Nature Medicine», σύμφωνα με το «Nature», τη βρετανική «Γκάρντιαν» και το «New Scientist».
Από ελληνικής πλευράς, συμμετείχαν επίσης οι Γιώργος Θέμελης και Αθανάσιος Σαραντόπουλος (και οι δύο συνεργάτες του Ντζιαχρήστου στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου), ενώ σημαντική υπήρξε η συμβολή του καθηγητή και χειρούργου Γκούιτζεν βαν Νταμ του ολλανδικού πανεπιστημίου του Γκρένιγκεν και του καθηγητή χημείας Φίλιπ Λόου του αμερικανικού πανεπιστημίου Περντιού.

Πηγή: iefimerida.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ

myhnews

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

12ο Πανελλήνιο Συνέδριο Μαστολογίας στην Καλαμάτα


Το 12ο Πανελλήνιο Συνέδριο Μαστολογίας ,θα διεξαχθεί στην Καλαμάτα από τις 6 έως τις 8 Μαίου , στο ξενοδοχείο ELITE, με διεθνή συμμέτοχή.

Καταξιωμένοι Έλληνες και ξένοι επιστήμονες θα παρουσιάσουν θέματα που αφορούν τόσο στην διάγνωση όσο και στην θεραπεία των παθήσεων του μαστού. Έμφαση θα δοθεί στις εξελίξεις στην έρευνα για τον καρκίνο του μαστού που έχουν σαν στόχο την ίαση και την καλύτερη ποιότητα ζωής των ανθρώπων που έχουν προσβληθεί από τον καρκίνο.
Πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου είναι ο Δρ Βασίλης Γεωργούντζος, συντονιστής διευθυντής Ακτινοδιαγνωστικής του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Γεώργιος Γεννηματάς». Στον χώρο του συνεδρίου εκτός από την Γραμματεία θα λειτουργεί και έκθεση φαρμακευτικών προϊόντων , ιατρικών οργάνων και μηχανημάτων.

Πηγή

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Στοιχεία που δείχνουν τον συσχετισμό του HAARP με τον φονικό σεισμό στην Ιαπωνία ...

"...Λίγο πριν τον μεγάλο σεισμό της Ιαπωνίας (11/03/2011 05:46 UTC), βλέπουμε να κορυφώνεται η δραστηριότητα του HAARP και αμέσως μετά να δημιουργούνται 10άδες σεισμοί μέσα σε λίγες μόνο ώρες..."

HAARP - το απόλυτο ΥΠΕΡ-όπλο
Το High Frequency Active Auroral Research Program (HAARP) είναι ένα ιονοσφαιρικό ερευνητικό πρόγραμμα, το οποίο το δημιούργησε η κυβέρνηση των Η.Π.Α. για λογαριασμό της πολεμικής Αεροπορίας και του πολεμικού ναυτικού της.
Αυτό που κάνει, είναι να εξετάζει συνεχώς την ιονόσφαιρα με σκοπό την κατανόηση και παρακολούθησή της. Η επίσημη θέση της κυβέρνησης των Η.Π.Α. είναι ότι τους βοηθάει στην ανίχνευση αγνώστων αντικειμένων στην ατμόσφαιρα (π.χ. αναγνώριση εχθρικών πυραύλων).
Οι τεράστιες εγκαταστάσεις του HARP βρίσκονται στην Αλάσκα, ενώ φωτογραφίες των μηχανημάτων που το αποτελούνε, δεν έχουν δημοσιευτεί.
Οι εγκαταστάσεις του HAARP βρίσκονται στην Αλάσκα και φυλάσσονται με δρακόντια μέτρα ασφαλείας
Ωστόσο, το HAARP έχει κατηγορηθεί ότι έχει πυροδοτήσει διάφορα καταστροφικά φυσικά φαινόμενα κατά καιρούς, όπως πλημύρες, τυφώνες, καταιγίδες και σεισμούς. Μερικοί μάλιστα συνδέουν το HAARP με τον Νικόλα Τέσλα, και δεν διστάζουν να αποδίδουν στο HAARP την ιδιότητα του ΥΠΕΡ-όπλου, το οποίο απελπισμένα προσπαθεί η κυβέρνηση των Η.Π.Α. να το κρατήσει μυστικό.
Οι θεωρίες συνομωσίας για την πραγματική χρησιμότητα του HAARP είναι πάρα πολλές και δεν μπορούν να αναλυθούν σε ένα μόνο άρθρο.
Το ΥΠΕΡ-όπλο HAARP, έχει κατηγορηθεί επανελημένα για διάφορες φυσικές καταστροφές, όπως πλημμύρες, τυφώνες, καταιγίδες και σεισμούς. Μερικοί μάλιστα δεν διστάζουν να συνδέουν το HAARP με τον Νικόλα Τέσλα και τις άγνωστες σε εμάς ανακαλύψεις του.
Εγώ σε αυτό το άρθρο, θα δώσω στοιχεία που δείχνουν τον συσχετισμό του HAARP με τον φονικό σεισμό στην Ιαπωνία την 11/03/2011 και ώρα 05:46 UTC και δημιούργησε με την σειρά του σειρά από τεράστια τσουνάμι που πλήξανε το σύνολο της Ιαπωνίας, της Ινδονησίας αλλά και όλων των νησιών του Ειρηνικού.
Η σελίδα The High Frequency Active Auroral Research Program προσφέρει διάφορα εργαλεία τα οποία καταγράφουν την δραστηριότητα των μαγνητικών κυμάτων του HAARP και τα παρουσιάζουν σε γραφήματα.
Η σελίδα Earthquake Hazards Program δίνει μία πλήρη και αναλυτική καταγραφή όλων των σεισμών που γίνονται παγκοσμίως.
Σε περίπτωση που συνδιάσουμε τα δύο στοιχεία (τα γραφήματα από την δραστηριότητα του HAARP καθώς και τους μεγαλύτερους σεισμούς), τότε έχουμε το παρακάτω αποτέλεσμα
Γράφημα όπου φαίνεται η συσχέτιση μεταξύ της δραστηριότητας του ΥΠΕΡ-όπλου HAARP
και των σεισμών που πλήξανε την Ιαπωνία, δημιουργώντας θανατηφόρα τσουνάμι.
(κλικ για μεγένθυση)
Έχει γίνει συλλογή δεδομένων από την 05/03/2011 00:00 UTC έως 11/03/2011 19:30 UTC.
Φαίνεται καθαρά η αδράνεια του HAARP τις 4 πρώτες μέρες, ενώ τις δύο επόμενες που οι εκπομπές του δυναμώνουν, υπάρχει αύξηση των σεισμών.

Λίγο πριν τον μεγάλο σεισμό της Ιαπωνίας (11/03/2011 05:46 UTC), βλέπουμε να κορυφώνεται η δραστηριότητα του HAARP και αμέσως μετά να δημιουργούνται 10άδες σεισμοί μέσα σε λίγες μόνο ώρες.
Την 11/03/2011 υπήρξε ισχυρή σεισμική δραστηριότητα στην περιοχή της Ιαπωνίας, με ένα μεγάλο πλήθος σεισμών. Τις δύο προηγούμενες ημέρες, υπήρξαν έντονα πεδία παραγόμενα από το ΥΠΕΡ-όπλο HAARP.
Τα συμπεράσματα δικά σας...

Πηγή

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

ΟμφαλοΠλακουντιακό Αίμα: Φύλαξη ή Δωρεά;

Τα βλαστοκύτταρα χαρακτηρίζονται ως δομικά στοιχεία της ζωής, δεδομένου ότι είναι αρχέγονα κύτταρα από τα οποία προέρχονται όλοι οι διαφοροποιημένοι κυτταρικοί τύποι του ανθρώπινου σώματος.
Το αίμα του ομφάλιου λώρου και του πλακούντα είναι πλούσιο σε αιμοποιητικά βλαστικά κύτταρα, που μπορούν να διαφοροποιηθούν στα βασικά συστατικά του μυελού των οστών (πρόδρομα αιμοποιητικά κύτταρα), του αίματος (ερυθρά αιμοσφαίρια και αιμοπετάλια) και του ανοσοποιητικού συστήματος (λευκά αιμοσφαίρια). Τα βλαστοκύτταρα λόγω της "πλαστικότητάς" τους δικαίως βρίσκονται στην αιχμή του πρωτοποριακού τομέα της μοριακής βιολογίας. Από την άλλη πλευρά, έχουν πέσει "θύματα" του κέρδους, λαμβάνοντας υπόψη ότι η χώρα μας διαθέτει το 20% των ιδιωτικών τραπεζών φύλαξης βλαστοκυττάρων που λειτουργούν παγκοσμίως! Οι ευάλωτοι συναισθηματικά και ανενημέρωτοι γονείς υποκύπτουν στη φύλαξη βλαστικών κυττάρων του νεογέννητου παιδιού τους (έναντι του ποσού των 2000 ευρώ και άνω) συλλέγοντας αίμα από τον ομφάλιο λώρο κατά τον τοκετό, με σκοπό να διαφυλάξουν την υγεία του παιδιού τους στο μέλλον.
Γνωρίζουν όμως ότι:
- στο 65-70% των περιπτώσεων το αίμα που συλλέγεται μπορεί να κριθεί ακατάλληλο, λόγω ανεπαρκούς ποσότητας αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων που περιέχονται στη μονάδα;
- τα βλαστοκύτταρα αυτά, ιατρικώς, αποκλείεται να χρησιμοποιηθούν στο παιδί τους; Κι αυτό εξηγείται απλοϊκά αν αναλογιστούμε το εξής. Αν ένα παιδί εμφανίσει κακοήθη αιματολογική νόσο πχ λευχαιμία, είναι άχρηστη η αυτόλογη μεταμόσχευση (η χρήση δηλαδή δικού του μοσχεύματος), καθώς τα βλαστοκύτταρά του που έχουν φυλαχθεί θα εξελιχθούν σε λευχαιμικά. Η άλλη εκδοχή είναι να εμφανίσει τη νόσο ως ενήλικας. Και πάλι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα βλαστοκύτταρά του, διοτι ο αριθμός των κυττάρων που χρειάζεται είναι πολύ μεγάλος, τα φυλαγμένα κύτταρα δεν φτάνουν και είμαστε ακόμα σε πειραματικά στάδια εύρεσης τρόπων πολλαπλασιασμού των κυττάρων αυτών. Συνεπώς, το άτομο αυτό θα υποβληθεί σε αλλογενή ιστοσυμβατή μεταμόσχευση (δηλαδή θα πάρει μόσχευμα από άλλο δότη)
- Τελευταίο και σπουδαιότερο είναι ότι οι γονείς με την προσφυγή τους σε ιδιωτικές τράπεζες μειώνουν κατά πολύ τις πιθανότητες να βρεθούν συμβατά βλαστοκύτταρα από άλλα παιδιά, αν κάποτε χρειαστούν για το δικό τους παιδί. Αυτό συμβαίνει γιατί οι ιδιωτικές τράπεζες φύλαξης βλαστοκυττάρων δεν ασχολούνται με την ιστοσυμβατότητα των κυττάρων που φυλάσσουν. Συνέπεια αυτού είναι η μείωση των πιθανοτήτων εύρεσης κατάλληλου μοσχεύματος για το σύνολο του πληθυσμού!
Τα τρία θανάσιμα αμαρτήματα των ιδιωτικών τραπεζών φύλαξης βλαστοκυττάρων είναι πρώτον ότι παραπληροφορούν τους γονείς, στοχεύουν στην κερδοσκοπία από ένα βιολογικό υλικό που θα πρέπει να είναι διαθέσιμο για όσους το έχουν ανάγκη και βλάπτουν με αυτό τον τρόπο τη δημόσια υγεία.
Η αλληλεγγύη θυσιάζεται στους νόμους της αγοράς!!!
Αν επιθυμούμε ως γονείς να σώσουμε μια ζωή από τα βλαστοκύτταρα του ομφάλιου λώρου του παιδιού μας, ας είναι η ζωή του συνανθρώπου μας...
ΔΩΡΙΣΤΕ το ομφαλοπλακουντιακό αίμα των παιδιών σας σε Δημόσια Τράπεζα ομφαλοπλακουντιακού αίματος.
Είναι ΔΩΡΕΑΝ

Χάδλα-Σκαρλάτου Παναγιώτα
Βιολόγος
Γενετική, Κυτταρική-Μοριακή Βιολογία και Φυσιολογία
MSc Systemic Biology
http://www.pentapostagma.gr/

Πηγή

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Ο μεγαλύτερος Ελληνας μαθηματικός μετά τον Καραθεοδωρή

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΦΩΚΑΣ
Γεννήθηκε το 1952 και μεγάλωσε στο Αργοστόλι. Ο διάσημος πλέον καθηγητής έφυγε στα δεκαοχτώ του χρόνια για τη Μεγάλη Βρετανία μιας και για διάφορους λόγους δεν είχε μπει στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο... παρʼ όλα αυτά σήμερα είναι πλέον επίτιμος διδάκτορας Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του Ε.Μ.Π -έχει αναγορευτεί επίτιμος Διδάκτωρ και στα πολυτεχνεία Κρήτης και Πατρών.
Ξεκίνησε στο Λονδίνο σπουδάζοντας αεροναυπηγική, με μόνο σκοπό την επαγγελματική αποκατάσταση μιας και πάντα η μεγάλη του αγάπη ήταν τα μαθηματικά. Στη σχολή αυτή τελείωσε πρώτος και τότε ήταν που πήρε και το πρώτο του βραβείο. Αμέσως μετά κατάφερε να κάνει διδακτορικό στα εφαρμοσμένα μαθηματικά. Αργότερα του κίνησε το ενδιαφέρον ο χώρος της ιατρικής και έτσι επάξια αποφοίτησε και από ιατρική σχολή στις Η.Π.Α.
Καθηγητής στην έδρα του Γαλιλαίου, Μη Γραμμικής Μαθηματικής Επιστήμης, στο Πανεπιστήμιο του Cambridge (2002), αλλά και στην Έδρα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών του Imperial College του Λονδίνου (1996), Αεροναυπηγός, Διακεκριμένος Μαθηματικός, Φυσικός και Γιατρός. Έχει δώσει περισσότερες από 220 διαλέξεις σε σεμινάρια και σε διεθνή συνέδρια.
Το 2000 τιμήθηκε με το βραβείο «Nylon» από τη Μαθηματική Εταιρεία του Λονδίνου (London Mathematical Society). Το πρακτορείο Ειδήσεων «ssociated Press» και το Πανεπιστημίο Imperial College χαρακτήρισαν το βραβείο αυτό ως το αντίστοιχο του βραβείου Νόμπελ στον κλάδο των Εφαρμοσμένων Μαθηματικών.
Το 2004 τιμήθηκε με «Αριστείον» από την Ακαδημία Αθηνών της οποίας αποτελεί και τακτικό μέλος. Τον Ιανουάριο του 2005 του απενεμήθη η διάκριση του Ταξιάρχου του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόερδο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Επίσης το 2005 εξελέγη Professional Fellow του Clare Hall College του Cambridge. To Πανεπιστημίο Clarkson για να τιμήσει την επιστημονική του προσφορά καθιέρωσε σειρά διαλέξεων με τίτλο «The Fokas Distinguished Lecture Series».
Από το 2006 είναι επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστήμιου Αθηνών και πρόσφατα του απονεμήθηκε το αριστείο του ιδρύματος Μποδοσάκη, μαζί με τον Δ. Χριστοδούλου. Παράλληλα, αποτελεί μέλος πολλών επιστημονικών επιτροπών, αλλά και συν-εκδότης και μέλος εκδοτικής επιτροπής πολλών έγκριτων επιστημονικών περιοδικών. Στα άξια αναφοράς αποτελεί και η θέση του ως πρόεδρος του εφορευτικού συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
Πηγή 

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Η φράση της χρονιάς...

.......ελέχθη από τον νομπελίστα γιατρό Βραζιλιάνο ογκολόγο Drauzio Varella.

"Στο σημερινό κόσμο επενδύονται 5 φορές περισσότερα για φάρμακα για την αντρική ανικανότητα και την σιλικόνη για γυναίκες από ότι για την θεραπεία του αλτσχαιμερ. Σε μερικά χρόνια θα έχουμε ηλικιωμένες με μεγάλα στήθη και ηλικιωμένους με σκληρό πέος, αλλά κανένας από αυτούς δεν θα θυμάται σε τι του χρησιμεύει."

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Καμιά φορά φερόμαστε και ως άνθρωποι...

Είναι από τις πράξεις αυτές του ανθρώπου που μας υπενθυμίζουν το πώς είναι το να είσαι πραγματικός άνθρωπος και το πώς θα έπρεπε να στέκεται  η πλειοψηφία της ανθρωπότητας απέναντι στα άλλα ζώα!
- Η Allison. Είναι χελωνίτσα που δέχτηκε επίθεση καρχαρία και έχασε το καβούκι της. Θα πέθαινε 5 ετών. Τώρα φοράει ένα carbon καβούκι που σχεδιάστηκε ώστε να κολυμπάει άνετα και ανά τακτά διαστήματα προσαρμόζεται γιατί η Allison θα φτάσει 150 ετών και υπολογίζεται να ζυγίζει μέχρι 272 κιλά .
- H Beauty. Είναι αετός που έχασε το ράμφος του από πυροβολισμό όταν ήταν 7 ετών. Το νέο του ράμφος είναι αποτέλεσμα συνεργασίας κτηνιάτρων, οδοντιάτρων και μηχανολόγων μηχανικών. Θα ζήσει μέχρι τα 50 του χρόνια, αφού με το νέο του ράμφος μπορεί να τρώει και να πίνει κανονικά.
-Ο Fuji. Είναι δελφίνι που προσεβλήθη από κάποιας μορφής καρκίνο και έχασε την ουρά του. Χωρίς αυτήν, δεν μπορεί ούτε να κολυμπήσει, ούτε να πηδήξει έξω από το νερό για να ανασάνει. Η νέα του ουρά σχεδιάστηκε από τους μηχανικούς της γνωστής εταιρείας ελαστικών Brigdestone.
-Η Molly. Είναι πόνυ που εγκαταλείφτηκε στον τυφώνα κατρίνα και δέχτηκε επίθεση πιτ-μπουλ. Της τοποθετήθηκε το προσθετικό μέλος αφού οι γιατροί παρατήρησαν ότι ήταν αρκετά ευφυής ώστε να προσέχει πως θα ξαπλώσει, πως θα το πατήσει κτλ.
-Ο Mosha. Είναι ελεφαντάκι τριών ετών που μπήκε σε ναρκοπέδιο και έχασε το ένα ποδαράκι του όταν ήταν εφτά μηνών.
-Η Motala. Είναι θηλυκός ελέφαντας που μπήκε σε ναρκοπέδιο και έχασε το ένα πόδι του. Τώρα έχει προσαρμοστεί και κινείται κανονικά με το προσθετικό ποδαράκι που φοράει.
-Η Stumpy. Είναι καγκουρό που έχασε το ένα του πόδι. Της έχει τοποθετηθεί τεχνητό μέλος με ανάρτηση, ώστε να πηδάει κανονικά όπως όλα τα καγκουρό.
- Η Tonka. Είναι χελωνίτσα που δέχτηκε επίθεση σκύλου και έχασε τα τρία ποδαράκια της. Τώρα κάθεται πάνω σε πατίνι που σχεδιάστηκε ώστε να τσουλάει, ίσως και πιο γρήγορα από όσο θα περπατούσε.
-Η Uzonka. Είναι πελαργίνα και έχασε το ράμφος της από ανθρώπινη επίθεση.
Χωρίς αυτό δεν μπορεί να φάει, ούτε να πιεί. Το νέο της ράμφος δουλεύει μια χαρά αφού χρειάστηκαν πέντε εγχειρήσεις για να τοποθετηθεί.
-Ο Winter. Είναι δελφίνι που έχασε την ουρά του σε παγίδα ψαράδων. Όπως και ο fuji ,χωρίς αυτήν δεν μπορεί ούτε να κολυμπήσει, ούτε να πηδήξει έξω από το νερό για να ανασάνει.

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

"Ινδοευρωπαίοι" 140.000 ετών στο σπήλαιο της Θεόπετρας

Από την ΜΑΡΙΑ ΘΕΡΜΟΥ
Στο σπήλαιο της Θεόπετρας βρέθηκαν τα δεύτερα αρχαιότερα ανθρώπινα αποτυπώματα της Ευρώπης, ηλικίας 140.000 ετών.
Το σπήλαιο της Θεόπετρας όπως έχει διαμορφωθεί για τους επισκέπτες. Στις ένθετες φωτογραφίες από αριστερά προς δεξιά: ανθρώπινος σκελετός σε συνεσταλμένη στάση και αποτυπώματα ανθρωπίνων πελμάτων
Ανθρωπος του Νeanderthal ή Ηomo Sapiens ήταν ο πρώτος κάτοικος του σπηλαίουτης Θεόπετρας; Η απάντηση αναζητείται στα ιζήματα του σπηλαίου, που έχουν χρονολογηθεί στα 130.000 με 140.000 πριν από σήμερα και στα ευρήματα των ερευνών, ανάμεσά τους και αποτυπώματα ανθρωπίνων πελμάτων και εργαλεία.
«Τα ευρήματα αυτά είναι μοναδικά στον ελλαδικό χώρο και εξαιρετικά σπάνια σε παγκόσμια κλίμακα, αφού είναι τα δεύτερα σε αρχαιότητα αποτυπώματα ποδιών στην Ευρώπη, έπειτα από εκείνα της Τerra Αmata της Γαλλίας (380.000 πριν από σήμερα )» λέει στο «Βήμα» η προϊσταμένη της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας Νότιας Ελλάδας κυρία Νίνα Κυπαρίσση-Αποστολίκα .
Το σπήλαιο της Θεόπετρας, το οποίο εγκαινιάσθηκε 23 Οκτωβρίου 2010 - είναι ανοιχτό για τους επισκέπτες εδώ και μήνες μετά τη διαμόρφωση εξέδρας περιήγησης- « ελπίζουμε ότι θα δώσει απαντήσεις για την παρουσία και την εξέλιξη του ανθρώπου στην Ελλάδα, η οποία βρίσκεται μεταξύ της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής, ώστε να είναι πιθανή η εμφάνιση του σύγχρονου ανθρώπου εδώπολύ νωρίτερα απ΄ ό,τι στη υπόλοιπη Ευρώπη», όπως προσθέτει η ανασκαφέας. Η ηλικία του στρώματος όπου βρέθηκαν τα αποτυπώματα παραπέμπει στους νεαντερτάλειους αλλά και στον προγενέστερο ανθρώπινο τύπο: Ηomo Sapiens Νeanderthalensis. Ο τελευταίος «χάθηκε» στην Ευρώπη έπειτα από τα 40.000 χρόνια περίπου, οπότε εμφανίστηκε ο σημερινός άνθρωπος Ηomo Sapiens sapiens- αντιθέτως με τη Μέση Ανατολή, όπου εμφανίστηκε ήδη από τα 90.000 χρόνια πριν από σήμερα. «Ακόμη όμως και αν αυτά τα αποτυπώματα ανήκουν στον Sapiens sapiens, αυτό θα σημαίνει ότι ο τελευταίος έφθασε στον ελλαδικό χώρο πολύ νωρίτερα απ΄ ό,τι στην υπόλοιπη Ευρώπη, δηλαδή όπως στη Μ. Ανατολή» λέει η κυρία Κυπαρίσση-Αποστολίκα. Να διευκρινιστεί ότι τα αποτυπώματα προέρχονται από διαφορετικά άτομα που, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, είχαν ύψος από 86 ως 100 εκατοστά (δηλαδή θα ήταν παιδιά), με την επιφύλαξη όμως ότι μπορεί να έχουν υποστεί συρρίκνωση, όπως και όλα τα ιζήματα στο σπήλαιο. Εξι ανθρώπινοι σκελετοί, οι δύο από την Παλαιολιθική περίοδο και τέσσερις από τη Μεσολιθική, έχουν αποκαλυφθεί συνολικά. Επίσης οστά μεγάλης ποικιλίας ζώων όλων των περιόδων, αλλά και καμένοι καρποί (άγριο αμύγδαλο, βατόμουρο, τσικουδιά, μπιζέλι, κ.ά.).
Το ενδιαφέρον τώρα εντοπίζεται στα κατώτερα χρονολογικά ιζήματα, δηλαδή πριν από τα 130.000 με 140.000 χρόνια. «Προς το παρόν έχει ανασκαφεί πολύ περιορισμένα, αλλά ήδη ήρθαν στο φως εργαλεία φτιαγμένα από πυριτόλιθο, που προέρχεται από τον πυθμένα της σπηλιάς» διευκρινίζει η ανασκαφέας, η οποία συμπληρώνει 20 χρόνια ερευνών στη Θεόπετρα. Κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες οι ένοικοι
Χρυσό δακτυλιόσχημο κόσμημα, βαλκανικής πιθανότατα προέλευσης (περίπου 4.000 π.Χ.)

Στο δυτικότερο άκρο της θεσσαλικής πεδιάδας, σε απόσταση 3 χλμ. από την Καλαμπάκα και στις υπώρειες του Κόζιακα, βρίσκεται το σπήλαιο της Θεόπετρας, διανοιγμένο σε ασβεστόλιθο της Ανώτερης Κρητιδικής περιόδου (37.000.000 με 65.000.000 χρόνια πριν), σε υψόμετρο 280 μ. πάνω από τη θάλασσα και 100μ. επάνω από την πεδιάδα: συνδυασμός πεδινού και ορεινού τοπίου, που θα πρέπει να αποτέλεσε ιδιαίτερα ελκυστικό περιβάλλον για τους κυνηγούς, τροφοσυλλέκτες αλλά και τους ενοίκους του σπηλαίου. Η είσοδός του (17x3μ.) είναι αψιδωτή, ενώ η έκτασή του είναι κάτι λιγότερο από 500 τ.μ. και το ύψος του 4-5 μ. πάνω από την επιφάνεια της σημερινής επίχωσης.

Πηγή

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας: Ένα παγκόσμιο πρότυπο!!!

Το βραβείο Πρόσβασης στη Μάθηση «Access to Learning Award (ATLA)» συνοδευόμενο από το χρηματικό έπαθλο των 1.000.000 δολαρίων απονεμήθηκε από το ίδρυμα «Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς» στη δημόσια βιβλιοθήκη Βέροιας τιμώντας τη ως πρότυπο βιβλιοθήκης στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.

Η αξιολόγηση έγινε από εξωτερικούς (αλλοδαπούς) αξιολογητές του Ιδρύματος. Το ετήσιο βραβείο Πρόσβασης στην Μάθηση «Access to Learning Award (ATLA)» αναγνωρίζει τις καινοτόμες προσπάθειες βιβλιοθηκών και παρόμοιων οργανισμών εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών στην παροχή δωρεάν πρόσβασης σε υπολογιστές και το Διαδίκτυο.
Η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Βέροιας έχει ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που θέτει το βραβείο:
-Αναπτύσσοντας ένα δίκτυο υπηρεσιών βιβλιοθήκης και πληροφόρησης στην περιοχή της Βέροιας.
-Παρέχοντας στους 50.000 και πλέον κατοίκους της Βέροιας και ακόμα σε 130.000 πολίτες των γύρω περιοχών δωρεάν πρόσβαση σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές και στο Διαδίκτυο.
-Προσεγγίζοντας ανθρώπους σε απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές με κινητές βιβλιοθήκες εξοπλισμένες με βιβλία και φορητούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
-Αναδεικνυόμενη σε κέντρο συνάντησης και ανταλλαγής ιδεών για τους κατοίκους, κέντρο προώθησης της δημιουργικής έκφρασης και καινοτομίας.
-Τέλος, η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Βέροιας δίνει έμφαση στους νέους ανθρώπους με το τμήμα για παιδιά και εφήβους, «τα Μαγικά Κουτιά», παρέχοντας τη δυνατότητα πρόσβασης στη γνώση και την ανάπτυξη της δημιουργικότητας με εκφραστικά μέσα νέας τεχνολογίας.
Διευθυντής και "ψυχή" της βιβλιοθήκης είναι ο Ιωάννης Τροχόπουλος, ο οποίος υπέβαλε και την αίτηση υποψηφιότητας. Η τελετή βράβευσης έγινε στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας.
Ένα βίντεο για τη βιβλιοθήκης της Βέροιας μπορείτε να παρακολουθήσετε στο Bill&Melinda Gates foundaition

Πληροφορίες : ΑΠΕ-ΜΠΕ

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Στον κόσμο υπάρχουν περίπου 7000…«Ου τι δανοι»!

Η Αγγλίδα Polly Neti (12 χρονών) είναι ένα συνηθισμένο κορίτσι, μόνο που το αίμα της είναι στο χρώμα μελιτζάνας. Κατά τη γέννηση της το αιματολογικό κέντρο διαβεβαίωσε τους γονείς ότι το παιδί θα αναπτυχθεί φυσιολογικά.

Όταν ρώτησαν γιατί το αίμα είναι μπλε ; Η απάντηση ήταν απρόσμενη: υπεύθυνο για αυτήν την κατάσταση ήταν το αντισυλληπτικό που έπαιρνε η μητέρα του κοριτσιού αρκετά χρόνια πριν μείνει έγκυος.
Ο γιατρός της Πόλλυ, καθηγητής στο Κέντρο Αιματολογίας του Λονδίνου Efresi Robert, εξήγησε:
"Στον κόσμο υπάρχουν περίπου 7000 άτομα των οποίων το αίμα έχει μια μπλε απόχρωση. Αποκαλούνται κυανητικοί από cyanea (Λατινικά - μπλε). Ο σίδηρος στο αίμα τους, αντικαθίσταται από χαλκό, χωρίς την αλλαγή όμως των λειτουργιών του, το χρώμα μπλε-ιώδες προέρχεται από τις προσμείξεις χαλκό και σιδήρου ».
Οι επιστήμονες εξηγούν την εμφάνιση κυανητικών με τους νόμους της εξέλιξης.
Στην περίπτωση των φυσικών καταστροφών ή περιβαλλοντικών μεταβολών ή αλλαγή επιδημιών, όταν τα "κανονικά" πεθαίνουν τα "μετατρεπόμενα" μένουν ζωντανά και δημιουργούν νέους πληθυσμούς.
Οι κυανητικοί δεν υποφέρουν από τις συνήθεις ασθένειες του αίματος - τα μικρόβια αποτυγχάνουν να επιτίθενται στα κύτταρα του χαλκού. Το μπλε αίμα πήζει πολύ πιο γρήγορα και ακόμη και οι σοβαροί τραυματισμοί δεν προκαλούν αιμορραγία.
Αποδεικνύεται ότι η έκφραση "μπλε αίμα" - είναι ένα σημάδι της ευγενικής καταγωγής - δεν είναι τυχαία. Ορισμένοι από τους ευγενείς ιππότες, των πρώτων αρχαίων ευγενών οικογενειών είχαν όντως μπλε αίμα. Ήταν λόγω της πανοπλίας τους και του χαλκού της.
Ο καθηγητής επίσης τόνισε ότι το μπλε αίμα, είναι η εξέλιξη του αίματος, καθώς στο μπλε αίμα δεν επιτίθενται μικρόβια και πήζει ίσως και 3 φορές πιο γρήγορα από το κανονικό αίμα.
Ομάδα του e-protasi

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

«Πώς βρήκαμε εκατοντάδες πλανήτες σαν τη Γη»


tvxs.gr
Ανέβηκε από tvxorissinora.


Ο αστρονόμος Ντίμιταρ Σασελόφ και οι συνάδελφοί του ερευνούν το διάστημα για πλανήτες σαν τη Γη. Η ύπαρξή τους ενδέχεται να μας βοηθήσει να απαντήσουμε σε αιώνια ερωτήματα για την προέλευση της ζωής στον πλανήτη μας και στην πιθανότητα να υπάρχει αλλού.Είναι αυτό το χημικό φαινόμενο συμπαντικό, ή είναι κάτι που εξαρτάται από τον πλανήτη; Είναι σαν τη βαρύτητα, η οποία είναι ίδια σε όλο το σύμπαν ή μπορούν να υπάρχουν διαφορετικά είδη βιοχημείας;
Η μελέτες τους στηρίζονται στο φαινόμενο της αλληλεπίδρασης του φωτός με την ύλη. Το πεδίο αυτό έρευνας φέρνει κοντά αστρονόμους, βιολόγους και χημικούς. Ο Σασελόφ, ερευνητής του προγράμματος «Κέπλερ» της NASA και συνιδρυτής του προγράμματος «Οι απαρχές της ζωής» του πανεπιστημίου Χάρβαρντ (Origins of Life Initiative), παρακολουθεί 100.000 αστέρια σε ένα τριετές «κυνήγι» εξωπλανητών. Αναζητά διελεύσεις, περάσματα δηλαδή σωμάτων μεταξύ άλλων ουρανίων σωμάτων και του παρατηρητή. Στην περίπτωσή μας, άλλων Ήλιων.
Κατά τις διελεύσεις τους αυτές, οι εξωπλανήτες αλληλεπιδρούν με το φως του εκάστοτε άστρου αλλάζοντας τη «χημική υπογραφή» των ακτίνων φωτός που έχουν «ακουμπήσει». Αυτή η απλή ιδέα, οδήγησε στην ανακάλυψη αρκετών εκατοντάδων τέτοιων πλανητών.
Η διάλεξη έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 2010 στο συνέδριο TED.
Μετάφραση Νικόλαος Μπενιάς, αναθεώρηση Γιώργος Λουκάκης.

Πηγή : tvxs