ΟΥ Οχι ΤΙ κάτι ΔΑΝΟΣ εκ της γής
Απόψεις που πηγάζουν από την άλλη άγνωστη πλευρά
ΑΒΑ(ήβη)+ΤΑΡ(τάρταρα) <> ΒΙΟΣ(ζωή)+ΑΔΑΣ(άδης)
Aιώνια εναλλαγή, στην βιολογική αρμονία
Η άλλη θέση στην καθημερινότητα, τό επέκεινα, ή αλήθεια της φαντασίας.
Βουτιά στόν άπειρο και άυλο κόσμο τών ιδεών.
Υποβάθμιση του χρήματος (χξς') σε μέσο εξυπηρέτησης και όχι υπέρτατη ανάγκη.
Ατυχώς ονομάσθηκε Χρήμα (ότι χρειαζόμαστε)
και Νόμισμα (ότι θεσπίσθηκε σαν αξία)
Εξαπατήσαμε τό είναι μας, και Εκπέσαμε.

Επικοινωνία: utidanos@gmail.com

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2019

Η αρχαιότερη Γραμμική Γραφή Β, ευρέθη στην Ηλεία και χρονολογείται στον 17ο αιώνα π.Χ.

Ο διπλός πέλεκυς αποδεικνύει ότι ο μινωικός πολιτισμός εισήλθε ενωρίτερα στον μυκηναϊκό κόσμο και οι Μυκηναίοι ήταν αρχαιότερα στην Πελοπόννησο, απ' όσο πιστεύονταν μέχρι σήμερα!
Αναφέρει όνομα ήρωα της Ιλιάδος. 
Αν είναι ο ομηρικός ήρως, τότε ο Τρωικός έγινε τουλάχιστον τον 17ο αι. π.Χ.

Του Κωνσταντίνου Ποταμιάνου

Αὐτὴ ἐδῶ ἡ κροκάλα ἀπὸ τὴν Καυκανιὰ τῆς Ἠλείας διασώζει πάνω της χαραγμένη τὴν ἀρχαιότερη Γραμμικὴ γραφὴ Β, ἀρχαιότερη καὶ ἀπὸ ἐκεῖνες ποὺ ἔχουν εὑρεθῆ στὴν Κρήτη,
ἀφοῦ χρονολογεῖται στὸν 17ο αἰῶνα π.Χ.
Δὲν τὸ ἐγνώριζα καὶ ἐγὼ μέχρι πρό τινων λεπτῶν, τὴν βρῆκα ἀναρτημένη στὴν σελίδα ἑνὸς φίλου, τοῦ Κωνσταντίνου Κατσέπα, ἀπὸ τὸ χωριὸ τοῦΛάλα τῆς Ἠλείας.
Ἡ κροκάλα αὐτὴ εὑρίσκεται στὸ Ἀρχαιολογικὸ Μουσεῖο τοῦ Πύργου, σὲ κάποιο σημεῖο,
χωρὶς νὰ ἔχη δοθῆ ἡ δέουσα σημασία στὸ μοναδικὸ καὶ ἄγνωστο σχεδὸν σὲ ὅλους εὕρημα.

(Παραθέτω καὶ τὴν σχετικὴ ΠΗΓΗ ποὺ εὑρῆκα στὸ διαδίκτυο).
Σε ένα βότσαλο που βρέθηκε το 1994 στην Καυκανιά Ολυμπίας βρίσκεται η αρχαιότερη επιγραφή της Ελληνικής γλώσσας!!
Η πρώτη επιγραφή σε επιβεβαιωμένη ελληνική γλώσσα δεν είναι βέβαια οι πινακίδες ΓΓΒ της Πύλου ή της Κνωσού ή άλλες, οι οποίες έχουν χρονολογηθεί περί τον 14ο - 13ο αι. π.Χ.,
αλλά ένα βότσαλο μεγέθους 5 εκατοστών που βρέθηκε το έτος 1994 σε ιδιωτική οικία στο χωριό Καυκανιά, 7 χιλιόμετρα έξω από την Ολυμπία.
Το βότσαλο φέρει από την μία όψι επιγραφή με τρεις λέξεις, ενώ από την άλλην όψι έναν
διπλό πέλεκυ με δυο σύμβολα ΓΓΒ.
Χρονολογείται περί τα μέσα του 17ου αι. π.Χ ή περί τα μέσα του 16ου αι. π.Χ.
Εκ των λέξεων πάνω στο βότσαλο, με ασφάλεια αναγιγνώσκεται το κύριο όνομα Κa - ro - qo (Χάρωψ). Αυτό το κύριο όνομα (Χάρωψ, -οπος) αναφέρεται στην Ιλιάδα στο Λ 426.
Ο Χάρωψ, ο οποίος σκοτώθηκε στην Τροία από το χέρι του Οδυσσέως, ήταν υιός
του Τρώα Ιππάσου και της Νύμφης Ωκυρρόης.
Για τις άλλες δυο λέξεις της επιγραφής δεν υπάρχει βεβαιότητα για το τι ακριβώς δηλώνουν.
Η δεύτερη στην σειρά φαίνεται να λέει «δα», που ίσως να πρόκειται για την γνωστή από τις υστερότερες πινακίδες συντομογραφία της λέξης «επιστάτης».
Η τρίτη λέξις ακόμη δεν μπορεί να ερμηνευθεί (a-so-na;;; ή a-so-di;;;).
Ίσως με αυτή να δηλώνεται η καταγωγή τού επιστάτη.
Η δεύτερη όψις του βοτσάλου, έχει έναν διπλό πέλεκυ, σύμβολο βεβαίως της μινωικής Κρήτης. 
Tο προφανές εδώ είναι ότι η επιρροή που άσκησε ο μινωικός πολιτισμός στον μυκηναϊκό ή καλλίτερα στον πρωτομυκηναϊκό είναι προγενέστερη απ' αυτήν που θεωρούσαμε έως τώρα.
Με αυτό το δεδομένο, οι Μυκηναίοι, όπως φαίνεται, γνώρισαν τον μινωικό πολιτισμό
τουλάχιστον τον 17ον αι. π.Χ. και όχι τον 15ον αι. π.Χ. (κατά το τέλος δηλαδή της Μεσοελλαδικής Εποχής-ΜΕΙΙΙ), όπως πιστεύονταν τουλάχιστον μέχρι σήμερα.
Επομένως, οι Μυκηναίοι ήταν στην Πελοπόννησο αρχαιότερα απ' όσο πιστεύονταν μέχρι σήμερα.

ΣΧΟΛΙΟ Γ. Λεκάκη:
Αναφέρει όνομα ήρωα της Ιλιάδος.
Αν είναι ο ομηρικός ήρως, τότε ο Τρωικός
έγινε τουλάχιστον τον 17ο αι. π.Χ.

Πόσες άλλες τέτοιες κροκάλες, εγχάρακτες με γραφή, θα... πετάχτηκαν ως άχρηστο υλικό, ή απλώς ως φυσικό υλικό, απλές... πέτρες, από τους αρχαιολόγους, χάνοντας έτσι από την ελληνική ιστορία απίστευτα γραπτά κείμενα...

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2019

Και η σανσκριτική γλώσσα απόγονος της Αρχαίας Ελληνικής


Σε προηγούμενες μελέτες μας έχουμε αναλύσει, έπειτα από ενδελεχή έρευνα, ότι η Ελληνική γλώσσα γονιμοποίησε τον παγκόσμιο λόγο και συνέβαλε στην ανάπτυξη όλων των υπολοίπων γλωσσών. Έχουμε ακόμα καταρρίψει τον μύθο περί ινδοευρωπαϊκής καταγωγής της γλώσσας μας με στοιχεία αληθή και αδιαμφισβήτητα.
Ανάμεσα όμως στις γλώσσες, που πολλοί επιστήμονες ισχυρίζονται είτε ότι ανήκουν στην ινδοευρωπαϊκή οικογένεια, όπου «εντάσσεται» και η ελληνική, είτε ότι προηγούνται της ελληνικής ανήκει και η περίφημη σανσκριτική.
Πρόκειται για την κλασσική γλώσσα της Ινδίας και στην ΝΑ Ασία θεωρείται εξίσου σημαντική με την ελληνική και την λατινική. Χωρίζεται σε δύο φάσεις· την Βεδική (πριν το 500 π.Χ.) και την Μεταβεδική. Είναι γλώσσα γραπτή και ποτέ δεν απαντά σε προφορικό λόγο.
Συγκρίνοντας λοιπόν την σανσκριτική με την Ελληνική κατέληξαν ότι η πρώτη «έδωσε τα φώτα» στην δεύτερη. Πώς όμως οι Έλληνες εκείνης της περιόδου είναι δυνατόν να ήρθαν σε επαφή με αυτές τις μυστικιστικές ρίζες, τη στιγμή μάλιστα που τα πρώτα επιγραφικά ευρήματα των Ινδών, που αφορούν τα διατάγματα του Ασόκα, χρονολογούνται τον 3ο αι. π.Χ.
Ας σημειωθεί πως την συγκεκριμένη περίοδο οι Έλληνες είχαν ήδη αναπτύξει το αλφάβητό τους. Σύμφωνα με τον Ζωρζ Μουνέν στα «Κλειδιά της Γλωσσολογίας» το βασικότερο ατόπημα αυτών που συνέκριναν τις δύο γλώσσες ήταν το γεγονός ότι αγνόησαν παντελώς τον παράγοντα της ιστορικής εποχής. Η σύγκριση δύο γλωσσών προαπαιτεί την μελέτη τους σε ταυτόσημο χρονικό διάστημα και όχι σε επίπεδο διαχρονικό.
«Συνέκριναν τα σανσκριτικά της πρώτης χιλιετίας, τα ελληνικά του 8ου αι π.Χ., τα λατινικά του 5ου αι., τα γοτθικά του 4ου αι., κλπ.»
Επομένως το συμπέρασμα περί ομοιότητας ή αντιγραφής της ελληνικής από την σανσκριτική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αντιεπιστημονικό, αφού δεν στηρίζεται σε ορθά κριτήρια και λογικά τεκμήρια.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Γερμανός Γλωσσολόγος Franz Bopp «η σανσκριτική στηρίζεται στην ελληνική και όχι η Ελληνική στην σανσκριτική».
Άποψη που πιστοποιείται από πλήθος ξένων ερευνητών, μεταξύ των οποίων και η ομάδα Jakintza Baitha, η οποία εξέδωσε στο Bilbao την ελληνιστική επιθεώρηση Halcon-Ιέραξ σε άρθρο του Προέδρου της Krutwig Sagredo τον Γενάρη του 1933:
«Η μυστική ινδική λογοτεχνία στην πραγματικότητα ανεπτύχθη ως καθαρή λογοτεχνία μόνον κατά τον 3ο ή 5ο αι. μ.Χ. Οι αναφορές σε αρχαιότατες ημερομηνίες ως προς τις Βέδες είναι μόνο θεωρία, αφού οι Βέδες δεν διαδόθηκαν παρά μόνο κατά τρόπο περιορισμένο και προφορικό, επιπλέον δε στην Ινδία δεν γνωρίζουν την ιστορία… Μία και μοναδικά έκδοση των Βεδών έχει γίνει στην Ινδία τον 19ο αι. από τον Γερμανό Ινδολόγο Μάξ Μύλλερ… Συγκρίνοντας καλά την σανσκριτική με την αρχαία ελληνική, εύκολα αντιλαμβανόμαστε ότι η ελληνική όχι μόνο είναι πιο αρχαία, αλλά και ότι επιπλέον, όλοι οι συντακτικοί και γραμματικοί τύποι της είναι ανώτεροι και μεγαλύτερης αξίας…»
O Ισπανός συγγραφέας, Federico Krutwig Sagredo, ο οποίος μάλιστα υπήρξε ειδικός γνώστης των ανατολικών γλωσσών, έχοντας μελετήσει εις βάθος τα αραβικά, τα περσικά , τα τουρκικά, τα ιντού, τα μπεγκάλι και άλλες 12 ανατολικές γλώσσες, υποστηρίζει ότι η σανσκριτική επηρεάστηκε από την ελληνική εξετάζοντας χρονολογίες, αλλά και την γραμματική και το συντακτικό και το λεξιλόγιο των δύο αυτών γλωσσών.

Ας δούμε μερικά παραδείγματα που αποδεικνύουν την παραπάνω άποψη:
  • Θεός Diauh< Δίας
  • Βούδας< (F)οἲδα
  • (Χ)ιμαλάια< χιών (χειμών)+λᾶας (πέτρα)
  • Νibbana (Νιρβάνα)< νήφω (πρβλ. νηφάλιος)
  • Μαί (μεγάλος)< μέγας
  • Erethe< αρετή
  • Jugam(γιόγκα)< ζυγός<δυγός<δυο+ἂγω (μηχανισμός με δύο υποζύγια που οδηγούν κάτι, πχ κάποιο άρμα και στην ινδική φιλοσοφία συμβολίζει την ένωση ψυχής-σώματος δια της ζεύξης)
  • Αριθμοί όπως dva<δύο, trayas< τρία, sapta<επτά (σεπτός αριθμός), asta< οκτώ, κλπ
Οι Ινδοί σε αντίθεση με τους Έλληνες υπερηφανεύονται για αυτήν την πραγματικότητα και μάλιστα προβάλλουν το γεγονός ότι ο Ηρακλής, κατευθυνόμενος προς τον Καύκασο πέρασε από την χώρα τους και άφησε απογόνους (εφημερίδα ΠΟΥΡΝΙΜΑ ΣΑΜΕΛΑΝ της Καλκούτας, φυλ. 21, Σεπτέμβριος 1994, άρθρο «Οι Έλληνες κι εμείς»).
Ο Πλούταρχος ακόμη στο έργο του «Περί Αλεξάνδρου τύχης ή αρετής» καταγράφει τα λόγια του Μ. Αλεξάνδρου «Νῦν δὲ Ἡρακλέα μιμοῦμαι και Περσέα ζηλῶ, και τὰ Διονύσου μετιὼν ἲχνη βούλομαι πάλιν ἐν Ἰνδία νικῶντας Ἓλληνας ἐγχορεῦσαι καὶ τοὺς ὑπὲρ Καύκασον ὀρείους και ἀγρίους ταῶν βακχικῶν κώμων ἀναμνῆσαι». Δηλώνει δηλαδή ο Αλέξανδρος ότι επιθυμεί να ακολουθήσει τα βήματα του Ηρακλή και του Διονύσου και να πάει ξανά στην Ινδία, ώστε να νικήσουν οι Έλληνες και να θυμίσουν στους εκεί λαούς τους βακχικούς κωμους.
Σαφώς και ο ελληνικός πολιτισμός ήρθε σε επαφή με τον ινδικό δίνοντάς του πολλά στοιχεία. Σύμφωνα με τον Γάλλο πολιτικό και μεταφραστή μάλιστα των ομηρικών επών Βικτώρ Μπεράρ «το μνημονικό μας πρέπει να ξεκαθαρίσει από όλη αυτήν την λύμη της ινδοευρωπαϊκής θεωρίας, η οποία επέβαλλε στην Μεσογειακή Μυθολογία και Προϊστορία μια γένεση αναγόμενη σε μεταναστεύσεις Αρίων, των οποίων η κοιτίδα υπήρξε τάχα στα οροπέδια της Κ. Ασίας, αγνοώντας την Μυθολογία και Προϊστορία των αυτόχθονων Ελλήνων».
Οι προσπάθειες για διαστρέβλωση και αλλοίωση της ιστορίας μας είναι πολλές, επίμονες και τα αποτελέσματα αυτών επιφέρονται με μεγάλη δεξιοτεχνία. Γι αυτό καλό είναι όλοι μας να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και ποτέ να μην ενστερνιζόμαστε την όποια άποψη άκριτα και χωρίς να το ερευνήσουμε πρώτα.
Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα προσεγγίσουμε την αλήθεια…

Ελένη Γεωργακάκη, Φιλόλογος

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2019

Η Ελλάδα κατακτά το διάστημα: Δείτε τι θα συμβεί στις 5 Φεβρουαρίου

Την Τρίτη 5 Φεβρουαρίου, στις 23:01 ώρα Ελλάδος/Κύπρου, ο εκτοξευτήρας ARIANE 5, έχοντας τις σημαίες της Ελλάδας και της Κύπρου στη κορυφή του, θα εκτοξεύσει από το Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας, το νέο δορυφόρο HELLAS SAT 4, της HELLAS SAT, ο οποίος θα τοποθετηθεί στην τροχιακή θέση της Ελλάδος και της Κύπρου στις 39 μοίρες Ανατολικά.
Σύμφωνα με σχετικό Δελτίο Τύπου ο δορυφόρος HELLAS SAT 4 θα παρέχει καινοτόμες δορυφορικές υπηρεσίες διευρύνοντας τις εργασίες της HELLAS SAT στην Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Νότια Αφρική.
Όπως γράφει το ΚΥΠΕ, στην εκτόξευση θα παρευρεθούν, εκ μέρους της Ελληνικής Κυβέρνησης ο Γενικός Γραμματέας Επικοινωνιών Βασίλης Μαγκλάρας, ενώ την Κυπριακή Δημοκρατία θα εκπροσωπήσει η Υπουργός Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων Βασιλική Αναστασιάδου.
Το σημαντικό αυτό γεγονός θα μεταδίδεται με ειδικές ζωντανές εκπομπές στην Ελλάδα από την ΕΡΤ και στην Κύπρο από το CAPITAL TV, αλλά θα είναι και διαθέσιμο για κάθε ενδιαφερόμενο στους δορυφόρους της EΒU, ABS και από το δορυφόρο της εταιρείας HELLAS SAT 3. Παράλληλα θα πραγματοποιείται και διαδικτυακή μετάδοση (webcast) από την ιστοσελίδα της HELLAS SAT και από ειδική ιστοσελίδα όπου θα μπορεί να ενσωματωθεί ηλεκτρονικά σε οποιαδήποτε portal ή ιστοσελίδα ενδιαφέρεται να μεταδώσει ζωντανά την εκτόξευση.
Η τηλεοπτική μετάδοση από το Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας θα ξεκινήσει στις 22:15 ώρα Ελλάδος/Κύπρου για δοκιμές εκπομπής και η κανονική τηλεοπτική ροή θα ξεκινήσει στις 22:30.

outerspacesience.wordpress.com

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2019

Ο μυστηριώδης πολεμιστής της μάχης του Μαραθώνα

Ο ήρωας-αίνιγμα που συνέβαλε αποφασιστικά στον ελληνικό θρίαμβο
Εμφανίστηκε από το πουθενά, ντυμένος με ρούχα καθόλου κατάλληλα για μάχη, θέρισε τους Πέρσες με τη λαβή του αρότρου του και μετά εξαφανίστηκε μαγικά.
Ήταν άλλο ένα από αυτά τα ξακουστά αξιοπερίεργα που έλαβαν χώρα στην περίφημη μάχη του Μαραθώνα ή που μας είπαν πως συνέβησαν οι αρχαίοι συγγραφείς.
Εχετλαίο ή Έχετλο τον αποκάλεσαν και έμοιαζε εκτός τόπου και χρόνου: δεν ήταν τοπικός ή εθνικός ήρωας ούτε και κανείς τον γνώριζε πριν τη μάχη.
Τον αποκάλεσαν εξάλλου έτσι από την εχέτλη που κρατούσε, τη λαβή του αρότρου δηλαδή, ένα αρκούντως παράξενο όπλο να φέρεις στον πόλεμο.
Φορούσε ρούχα ταπεινά και έμοιαζε να έχει φύγει από το χωράφι του.
Οι Αθηναίοι τον είδαν ξαφνικά δίπλα τους στη μάχη, τον είδαν όμως να θερίζει τους εισβολείς με το ιδιαίτερο όπλο του και μετά το πέρας της αιματοχυσίας, κανείς δεν ξανάκουσε γι’ αυτόν.
Όταν οι Αθηναίοι τον αναζήτησαν, ζητώντας ακόμα και τη βοήθεια του Απόλλωνα, το Μαντείο των Δελφών τους είπε απλώς να τιμήσουν τον ήρωα Εχετλαίο, αυτό τον παράξενο μαχητή με την τρομακτική πολεμική ικανότητα, την ασύγκριτη αποτελεσματικότητά του στη μάχη και το πιο ιδιοσυγκρασιακό όπλο που έφερε ποτέ κανείς στον πόλεμο.

Έτσι κι έκαναν αυτοί, τιμώντας τον αγρότη αυτό, όπως υπέθεσαν ότι ήταν λόγω της εχέτλης, στην περίφημη Ποικίλη Στοά τους χωρίς να μάθουν ποτέ τα πώς και τα γιατί.
Ακόμα και επίσημη λατρεία του όρισαν, όπως άρμοζε σε κάθε ήρωα.
Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα ωστόσο, όπως μας την καταμαρτυρεί ο Παυσανίας, ήταν πως επρόκειτο για κάποια υπερφυσική μορφή («επιφάνεια») που εμφανίστηκε μυστηριωδώς στη μάχη, βοήθησε αποφασιστικά τους Έλληνες να απαλλαγούν από την περσική απειλή και στο τέλος αποχώρησε με τον ίδιο μαγικό τρόπο, συγκεντρώνοντας την παντοτινή ευγνωμοσύνη των Αθηναίων.
Όπως μας λέει εξάλλου ο Ηρόδοτος («Ιστορίαι» 6.117.1):
«Στη μάχη αυτή του Μαραθώνα σκοτώθηκαν από τους βαρβάρους περίπου έξι χιλιάδες τετρακόσιοι άντρες κι από τους Αθηναίους εκατόν ενενήντα δυο· αυτές ήταν οι απώλειες που είχαν τα δυο μέρη». Ο Εχετλαίος φέρεται να βοήθησε δυσανάλογα πολύ στον ελληνικό θρίαμβο…
Ο Μαραθωνομάχος που δεν κρατούσε όπλο

Πολλά και θαυμαστά τα μυστήρια που μας λένε οι αρχαίοι πρόγονοι πως έλαβαν χώρα πριν και κατά τη διάρκεια της αποφασιστικής μάχης του 490 π.Χ., η εύκολη ελληνική νίκη στην οποία φαίνεται πως ξάφνιασε ακόμα και τους Αθηναίους.
Για να εξηγηθεί η περσική πανωλεθρία προφανώς, αρκετοί πολεμιστές ισχυρίζονταν πως είδαν ήρωες και θεούς να πολεμούν στο πλάι τους, στο πλαίσιο της ομηρικής παράδοσης της επανεμφάνισης ηρώων (επιφάνειες) που διέπνεε τον ελληνισμό.
Τον Εχετλαίο ή τον Έχετλο τον αναφέρει μόνο ο περιηγητής Παυσανίας που έζησε τον 2ο αιώνα μ.Χ. και όχι ο κατεξοχήν ιστορικός των περσικών πολέμων Ηρόδοτος. Ο Ηρόδοτος κάνει λόγο για άλλο υπερφυσικό περιστατικό της μάχης, το οποίο συνδέθηκε κακώς και υπόπτως με τον Εχετλαίο, όπως θα δούμε αργότερα.
Στην ελληνική τέχνη εξάλλου δεν έχουμε βρει αναπαραστάσεις του, παρά μόνο σε μερικά ετρουσκικά ταφικά μνημεία εμφανίζεται αυτός ο μυστηριώδης πολεμιστής με τη λαβή αρότρου στα χέρια.
Ο Παυσανίας περιηγήθηκε στην περιώνυμη Ποικίλη Στοά των Αθηνών (Πεισιανάκτειος) και είδε την παράσταση του Εχετλαίου να περιλαμβάνεται στην τοιχογραφία των ηρώων της μάχης του Μαραθώνα: «ἥρως τε Ἔχετλος καλούμενος», γράφει στην «Ελλάδος Περιήγησης/Αττικά» (1.15.3).

Και παρακάτω (1.32.5) εξηγεί τι ήταν ακριβώς αυτός ο αγρότης με τα χωριάτικα ρούχα και τη λαβή αρότρου που κατέβηκε στη μάχη:
«συνέβη δὲ ὡς λέγουσιν ἄνδρα ἐν τῇ μάχῃ παρεῖναι τὸ εἶδος καὶ τὴν σκευὴν ἄγροικον· οὗτος τῶν βαρβάρων πολλοὺς καταφονεύσας ἀρότρῳ μετὰ τὸ ἔργον ἦν ἀφανής· ἐρομένοις δὲ Ἀθηναίοις ἄλλο μὲν ὁ θεὸς ἐς αὐτὸν ἔχρησεν οὐδέν, τιμᾶν δὲ Ἐχετλαῖον ἐκέλευσεν ἥρωα. πεποίηται δὲ καὶ τρόπαιον λίθου λευκοῦ. τοὺς δὲ Μήδους Ἀθηναῖοι μὲν θάψαι λέγουσιν ὡς πάντως ὅσιον ἀνθρώπου νεκρὸν γῇ κρύψαι, τάφον δὲ οὐδένα εὑρεῖν ἐδυνάμην· οὔτε γὰρ χῶμα οὔτε ἄλλο σημεῖον ἦν ἰδεῖν, ἐς ὄρυγμα δὲ φέροντες σφᾶς ὡς τύχοιεν ἐσέβαλον».
Το γεγονός ότι ο Εχετλαίος τιμήθηκε στο πλέον αξιοθαύμαστο έργο της Ποικίλης Στοάς (475-450 π.Χ.), τους ήρωες της μάχης του Μαραθώνα, και ήταν ανάμεσα στον στρατηγό Μιλτιάδη, τον πολέμαρχο Καλλίμαχο και τον ήρωα Κυναίγειρο (αλλά και τον Θησέα, τον Ηρακλή και την Αθηνά), δείχνει τις τιμές που του απέδωσαν οι Αθηναίοι για τη βοήθειά του στη μάχη.
Ο Παυσανίας, πολύ μεταγενέστερος μεν από τα γεγονότα του Μαραθώνα, είδε με τα μάτια του την τοιχογραφία που φιλοτεχνήθηκε καμιά τριανταριά χρόνια μετά τη μάχη, απεικονίζοντας με ρεαλισμό τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στο πεδίο.
Ο περιηγητής περιγράφει τον Εχετλαίο να πολεμά πλάι στους πραγματικούς στρατιώτες της μάχης (Μιλτιάδης, Καλλίμαχος και Κυναίγειρος), δεν ήταν τοποθετημένος δηλαδή στο ανώτερο τμήμα της παράστασης με τους μυθολογικούς ήρωες και τους θεούς.
Αυτό συνιστά για τους ιστορικούς σοβαρή ένδειξη ότι επρόκειτο για Μαραθωνομάχο.

Τι σόι πολεμιστής ήταν όμως αυτός ο «κατά τη μορφή και την ενδυμασία χωρικός» που σκότωσε «πολλούς από τους βαρβάρους και εξαφανίστηκε μετά τη μάχη»;
Κι όλα αυτά με μια λαβή αλετριού;
Μήπως ήταν θεός; Μήπως ήταν ήρωας που επανεμφανίστηκε;
Όχι, μας λένε οι σύγχρονοι μελετητές, όπως ο Michael Jameson στο κεφάλαιο «The Hero Echetlaeus» στο συλλογικό «Cults and Rites in Ancient Greece: Essays on Religion and Society» (2014), γιατί αν ήταν έτσι, τότε οι Αθηναίοι θα έπρεπε να τον επικαλεστούν επισήμως κάνοντας θυσία στο όνομά του πριν τη μάχη προκειμένου να λάβουν την εύνοιά του.
Καμιά τιμή δεν έλαβε όμως αυτός ο μεγάλος άγνωστος που ζώθηκε το άροτρό του και κατέβηκε στον Μαραθώνα.
Γι’ αυτό και ο Απόλλωνας είπε στους Αθηναίους στο Μαντείο των Δελφών πως πρέπει να τον τιμούν ως ήρωα, γιατί κάτι τέτοιο ήταν πιθανότατα ο αγρότης-μαχητής που διακρίθηκε πολεμώντας στην πρώτη γραμμή…
Τι είπε ο Ηρόδοτος για τον Εχετλαίο
Απολύτως τίποτα!
Ο ιστορικός αναφέρθηκε σε ένα διαφορετικό μεταφυσικό περιστατικό από την ίδια μάχη που στην καλπάζουσα φαντασία κάποιων συνδέονται προφανώς. Μας περιγράφει λοιπόν ο Ηρόδοτος («Ἱστορίαι» 6.117.2-3):
«Και στην ίδια μάχη συνέβη ένα τέτοιο καταπληκτικό περιστατικό: ένας Αθηναίος, ο Επίζηλος, ο γιος του Κουφαγόρα, που πολεμούσε ηρωικά εκεί που πάλευαν στήθος με στήθος, έχασε το φως των ματιών του χωρίς να δεχτεί ούτε χτύπημα ούτε βέλος σε κανένα μέρος του σώματός του κι από τότε έμεινε σ᾽ όλη τη ζωή του τυφλός.
[6.117.3] Κι άκουσα να διηγούνται για το πάθημά του μια τέτοια ιστορία, πως του φάνηκε να στέκεται αντίκρυ του ένας πελώριος οπλίτης, που η γενειάδα του σκέπαζε ολόκληρη την ασπίδα του· κι αυτό το φάντασμα προσπέρασε τον ίδιο και σκότωσε τον συμπολεμιστή του. Αυτή την ιστορία άκουσα πως διηγιόταν ο Επίζηλος».
Το «φάντασμα» που μας λέει ο Ηρόδοτος, άλλος ένας μυστηριώδης αθηναίος πολεμιστής(;), δεν είναι κατά κανέναν τρόπο ο Εχετλαίος.
Οι μόνοι εξάλλου που έχουν κάνουν ποτέ αυτή τη σύνδεση είναι μια καλή μερίδα του ελληνικού ίντερνετ και μόνο! Ακόμα και ο Ηρόδοτος κρατά τις αποστάσεις του εδώ («Αυτή την ιστορία άκουσα πως διηγιόταν ο Επίζηλος»), από ένα φάντασμα άλλωστε που δεν είχε κανένα πρόβλημα να σκοτώσει Έλληνα (τον συμπολεμιστή του Επίζηλου).
«Το αφήγημα είναι χτισμένο στις γενικές οδηγίες της πολεμικής επιφάνειας της ‘‘Ιλιάδας’’, με επιπρόσθετη έμφαση στο υπεράνθρωπο μέγεθος και παράστημα και στο εξωπραγματικό σχήμα της επιφάνειας», παρατηρεί για την αναφορά του Ηροδότου η Georgia Petridou στο «Divine Epiphany in Greek Literature and Culture» (2016).
Ο Παυσανίας περιγράφει όμως τον Εχετλαίο ως ιδιαίτερο μεν, άνθρωπο δε.
Και το άροτρό του δεν αποκλείεται να ήταν απλώς το μόνο όπλο που θα μπορούσε να έχει ποτέ του αυτός ο φτωχός αγρότης.
Ή μπορεί να λειτουργούσε ακόμα και ως σύμβολο, όπως έχουν υπαινιχθεί αρκετοί ιστορικοί, καθώς το άροτρο συμβόλιζε στη συλλογιστική των αρχαίων Ελλήνων τη γονιμότητα.
Ο Εχετλαίος πρέπει να διακρίθηκε για την ανδρεία αλλά και την ουσιαστική συνεισφορά του στον θρίαμβο, κάνοντας τέτοια εντύπωση στους συμπολεμιστές του που συχνά μιλούσαν γι’ αυτόν.
Και πιθανότατα δεν θέλησε ποτέ να δρέψει δάφνες για το πατριωτικό καθήκον που έκανε, αφήνοντας τους Αθηναίους να τον μνημονεύουν ως «αυτός που φέρει την εχέτλη».

Το όνομά του το κράτησε μυστικό ανά τους αιώνες…

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2019

Πρώτη δικαίωση των Μανιατών για τα αιολικά στον Σαγγιά

Τι προβλέπει η προσωρινή διαταγή του Δικαστηρίου - Δικηγόρος ιδιοκτητών: «Είναι μία μικρή αλλά σημαντική μια πρώτη νίκη
Η αίτηση προσωρινής διαταγής που είχαν καταθέσει ιδιοκτήτες εκτάσεων στο όρος Σαγγιάς Αν. Μάνης, οι οποίοι εναντιώνονται στην εγκατάσταση αιολικού πάρκου στην περιοχή, συζητήθηκε την Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2019 στο Μονομελές Πρωτοδικείο Γυθείου.
Με απόφασή του, το Δικαστήριο δικαίωσε προσωρινά τους διαμαρτυρομένους, οι οποίοι στις 19/12/2018 μπλόκαραν τη διέλευση μηχανημάτων που θα χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή του έργου.
Σημειώνεται ότι ιδιοκτήτες και κάτοικοι του Δρυάλου έχουν καταθέσει αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά της αναδόχου εταιρείας (μαζί με την παραπάνω αίτηση προσωρινής διαταγής), η συζήτηση της οποίας αναμένεται να διενεργηθεί στο τέλος του τρέχοντος μηνός.
Ειδικότερα, το Μονομελές Πρωτοδικείο Γυθείου «απαγόρευσε τη διενέργεια οποιασδήποτε πράξης, διέλευσης-επέμβασης σε μια έκταση ιδιοκτησίας συγκεκριμένης οικογένειας στο Δρύαλο της Μάνης και την οποιαδήποτε επέμβαση σε μια έκταση περίπου επιφάνειας 20.000 τ.μ.».
Μετά την παραπάνω εξέλιξη, ο εκπρόσωπος των ιδιοκτητών, δικηγόρος κ. Δημήτρης Μαριόλης, ανέφερε μεταξύ άλλων στο MANINEWS τα εξής: «Είναι μία μικρή μεν αλλά σημαντική μια πρώτη νίκη σε δικαστικό επίπεδο σ’ αυτό το νομικό αγώνα, βάσει του σκεπτικού και βάσει των ενεργειών και της προσπάθειας που έχουμε κάνει πρέπει να καταστεί σαφές ότι τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα των οικογενειών του Δρυάλου και των ενδιαφερόμενων άλλων χωριών της περιοχής όπου έχουν σχεδιαστεί να γίνουν εργασίες κατασκευής αιολικού πάρκου αυτά ακριβώς τα δικαιώματα πρέπει από ‘δω και πέρα αν μη τι άλλο να γίνουν σεβαστά… κι αυτό θα πρέπει να το λάβουν υπόψη όλοι οι ενδιαφερόμενοι, αλλά και οι υπόλοιποι κάτοικοι των γύρω χωριών ότι αυτά τα δικαιώματα θα πρέπει να προβληθούν, να προασπιστούν, τα δικαιώματα ιδιοκτησίας πάνω απ΄όλα!».
Με συγκίνηση ο κ. Μαριόλης ολοκλήρωσε την τοποθέτησή του με τα εξής λόγια: «Έχουμε αγώνα μπροστά μας είναι μια πρώτη Νίκη την οποία εγώ προσωπικά γιατί τον γνώριζα αυτό τον άνθρωπο θα ήθελα να την αφιερώσω στη μνήμη αυτού του αείμνηστου αγωνιστή του Κυριάκου Κοττέα κι είναι αυτός που ακόμα και σήμερα από ψηλά μάς καθοδηγεί…»

Λίγα λόγια για  τον Κυριάκο Κοττέα
«Ο Κυριάκος Κοττέας ήταν υπόδειγμα αγωνιστικότητας, ήθους και εντιμότητας στο χώρο της εκπαίδευσης, της αυτοδιοίκησης και του περιβάλλοντος. Υπήρξε ένα από τα πιο δραστήρια στελέχη της ΟΙΕΛΕ και του ΣΙΕΛ στον Πειραιά. Ενεργός στην ΟΙΕΛΕ από το 1989 και σύνεδρος σε όλα τα Συνέδρια έκτοτε, ήταν τα τελευταία χρόνια εκλεγμένος στη διοίκηση του ΣΙΕΛ με πλούσια δραστηριότητα. Ήταν πρόεδρος της Οικολογικής -Πολιτιστικής Κίνησης Μέσα Μάνης και ήταν εξαιρετικά ευαισθητοποιημένος για θέματα Περιβάλλοντος και έδωσε αγώνα ενάντια στην εγκατάσταση των αιολικών πάρκων στη Μάνη».

Δείτε στο παρακάτω video τι ανέφερε ο δικηγόρος Δ. Μαριόλης για την απόφαση του Δικαστηρίου



Ρεπορτάζ: Νικόλαος Πιερρακέας
Video: MANINEWS

Χρήστος Πετρούλιας |

lakonikos.gr

Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2019

Φεύγω από την Ελλάδα...

Για άλλη μία φορά ο Ελληναράς νίκησε
Ένα συγκινητικό κείμενο αποχαιρετισμού από έναν ιδιαίτερα δημοφιλή χρήστη του facebook

Γράφει το «ελληνάκι»

Ο κόσμος αλλάζει πολύ γρηγορότερα από όσο φαντάζεται ο καθένας μας.
Για την ακρίβεια, οι μεταβολές στην παγκόσμια οικονομία, την τεχνολογία, την αγορά εργασίας, τις ανάγκες εκπαίδευσης, το περιβάλλον και τους συσχετισμούς όλων αυτών είναι πλέον πιο ραγδαίες από τα όρια ανοχής του εθνικού σχεδιασμού των κρατών.
Μπροστά σε αυτές τις μεταβολές, ακόμα και ισχυρά κράτη με παραδοσιακά οργανωτικό και σχεδιαστικό χαρακτήρα καλούνται να ανταπεξέλθουν σε χαοτικότερες προκλήσεις από ό,τι στο παρελθόν.
Παραδοσιακά ισχυρές οικονομίες βάλλονται πλέον ευθέως από ανερχόμενες που κάποτε αποτελούσαν τριτοκοσμικές περιοχές του πλανήτη.
Η παγκοσμιοποίηση μείωσε παγκοσμίως το ποσοστό του πληθυσμού που ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, αύξησε το προσδόκιμο ζωής, διευκόλυνε την πρόσβαση σε κοινά αγαθά σε πολλούς περισσότερους, αλλά ταυτόχρονα αποσταθεροποίησε την ανάπτυξη των ισχυρών οικονομιών.
Μπροστά σε αυτές τις μεταβολές, η ελληνική κοινωνία επιλέγει με πείσμα να ζει σε έναν παράλληλο κόσμο.
Νοσταλγεί ένα ανύπαρκτο παρελθόν, ζει αμήχανα και άβουλα το παρόν και δεν θέτει κανένα στόχο για το μέλλον. Δεν έχει κανένα όραμα για τα παιδιά της. Για την ακρίβεια, οι μεγαλύτερες γενιές συνεχίζουν και ζούνε πεισματικά εις βάρος των νεώτερων γενεών, ναρκοθετώντας διαρκώς το άμεσο μέλλον, οξύνοντας το δημογραφικό και εξαναγκάζοντας είτε στη μετανάστευση, είτε στην παραμονή σε μία χώρα χωρίς μέλλον.
Ακόμα και πριν 20 χρόνια, ένας μεγαλύτερος μού είχε πει:
Η Ελλάδα δεν είναι χώρα για να ζει και να εργάζεται κάποιος με την οικογένειά του.
Είναι μία χώρα για διακοπές. Να πηγαίνεις μερικές μέρες, να το ρίχνεις στο χαβαλέ και μετά να επιστρέφεις σε μία πιο πολιτισμένη, οργανωμένη, δημοκρατική και αξιοκρατική καθημερινότητα.
Η ζωή στην Ελλάδα κάπως έτσι δουλεύει.
Απουσιάζει η κοινωνική συνοχή και η εμπιστοσύνη, άρα και η νομιμότητα.
Απουσιάζει η αξιοκρατία, ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα και η ορθή/ανεξάρτητη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών.
Απουσιάζει η σοβαρότητα και η χαλαρότητα εκεί που χρειάζονται, ενώ περισσεύουν όσο δεν πάει η σοβαροφάνεια και η ακρότητα.
Οι έντιμοι, οι νομοταγείς, οι οραματιστές, οι άριστοι, οι μετριοπαθείς, είναι κατά κανόνα χαρακτήρες υπό διωγμόν.
Όχι υπό πραγματικό διωγμό -αν μη τι άλλο, δεν έχει νομοθετηθεί ακόμα κάτι τέτοιο- αλλά υπό πολιτισμικό.
Είναι οι αδύναμοι κρίκοι. Δεν συνάδουν τέτοιοι χαρακτήρες στο νεοελληνικό αφήγημα.
Χαλάνε την πιάτσα της καχυποψίας, της ακρότητας, του ατομικισμού, του φαίνεσθαι, του ανούσιου συναισθηματισμού και της μιζέριας.
Των στοιχείων δηλαδή που απαρτίζουν επί της ουσίας τη σημερινή ελληνική κοινωνία.
Όποιος ζει αξιοπρεπώς στην Ελλάδα το κάνει επειδή έχει φτιάξει μία «φούσκα» μέσα στην οποία προσπαθεί να χτίσει τη ζωή τη δική του και των παιδιών του.
Προσπαθεί να έχει όσο το δυνατόν λιγότερες συναλλαγές με το Δημόσιο, προσπαθεί να ζει σε ένα όσο το δυνατόν πιο αξιοπρεπές μέρος, να μην οδηγάει και πολύ, να μην συναλλάσσεται και πολύ με άλλους ανθρώπους και γενικώς να είναι όσο πιο απομονωμένος γίνεται από την καθημερινή χαβούζα που μας περιβάλλει.
Επαγγελματικά, κοινωνικά και πολιτισμικά.
Προσπαθεί να μεγαλώσει τα παιδιά του με τον καλύτερο τρόπο, να τους παρέχει την καλύτερη δυνατή παιδεία, όχι για να τα καμαρώνει όταν μεγαλώσουν, αλλά για να βεβαιωθεί πως μόλις ενηλικιωθούν θα έχουν επαρκή κριτική γνώση και εφόδια, είτε για να ανταπεξέλθουν στη χαβούζα, είτε για να φύγουν και να ζήσουν κάπου καλύτερα.
Κάποιοι δεν τα καταφέρνουμε και τόσο καλά. Δεν μπορούμε να στήσουμε έτσι τη ζωή μας, οπότε εφόσον δεν επιλέγουμε να ενσωματωθούμε στη χαβούζα, αναγκαστικά αποχωρούμε.
Στα 11 σχεδόν χρόνια της διαδικτυακής μου παρουσίας, ανά καιρούς εμφανίζονταν οι γνωστοί τύποι, όπου για ό,τι στραβό έγραφα, η απάντηση ήταν: «ΑΜΑ ΔΕ Σ'ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ ΑΛΛΟΥ».
Σήμερα είναι μία ημέρα δικαίωσης για αυτούς τους τύπους.
Σήμερα, κυριολεκτικά, φεύγω και πάω αλλού.
Όσον αφορά την Ελλάδα, για άλλη μία φορά ο Ελληναράς νίκησε. Το ελληνάκι έχασε.
Από την άλλη, όλοι από μία ζωή έχουμε. Δεν δικαιούμαστε να την κλαίμε, αλλά να τη ζούμε.
Κυρίως όμως, όσοι αναλάβαμε την ευθύνη να φέρουμε παιδιά στον κόσμο, οφείλουμε σε αυτά να έχουν πολλές περισσότερες ευκαιρίες στην ευημερία και την ανάπτυξη και να ζουν σε μία πολύ πιο αξιοπρεπή καθημερινότητα.
Και αυτή την υποχρέωση δεν μπορεί να την περιορίσει και να την οριοθετήσει κανένα κράτος.

athensvoice.gr

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2018

Στο «φως» ο προϊστορικός οικισμός του λιμένα του αρχαίου δήμου Αραφήνας (Ραφήνας)

Στο «φως» ο προϊστορικός οικισμός του λιμένα Ραφήνας
Ένας ξεχασμένος αρχαιολογικός χώρος, ο προϊστορικός οικισμός του λιμένα της Ραφήνας, που εντόπισε και ερεύνησε τη δεκαετία του 1950 ο σπουδαίος αρχαιολόγος Δημήτριος Ρ. Θεοχάρης, αναδύεται ξανά.
Αφορμή στάθηκε το αίτημα του δήμου Ραφήνας-Πικερμίου για έγκριση έργου ανάπλασης της «Πλατείας Ταχυδρομείου», στη συμβολή των οδών Βασ. Παύλου και Ελ. Βενιζέλου, το οποίο
οδήγησε την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ανατολικής Αττικής στη διενέργεια δοκιμαστικών τομών.
Η νέα σωστική ανασκαφή, που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2017 με λιγοστό εργατοτεχνικό προσωπικό, το οποίο ενισχύεται και από τον Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου, βρίσκεται σε αρχικό στάδιο.
Ωστόσο, τα πρώτα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, ενώ ο αναμενόμενος εντοπισμός της παλιάς ανασκαφής είναι από μόνος του σημαντικός.
Τι έχει βρεθεί ως σήμερα;
«Έως τώρα έχει διερευνηθεί μέρος της πλατείας στα δυτικά.
Αποκαλύπτεται το ανώτερο σωζόμενο στρώμα καταστροφής και οικοδομικά κατάλοιπα που πιθανότατα ανάγονται στους πρωτοελλαδικούς χρόνους (μεταξύ 2900-2100 π.Χ.).
Οι αρχαιότητες εντοπίζονται αμέσως κάτω από το σύγχρονο υπόστρωμα πλακόστρωσης της πλατείας, ενώ από τις ανώτερες επιχώσεις, που στη φάση αυτή αφαιρούνται έως το βάθος περίπου των 0,50 μ., περισυλλέγονται πολυάριθμα ευρήματα, κυρίως κεραμική, εργαλεία από τριπτό και αποκρουσμένο λίθο, σφονδύλια, λίγα οστά ζώων και όστρεα», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Πέλλη Φωτιάδη, αρχαιολόγος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ανατολικής Αττικής.
Υπάρχουν όμως και ευρήματα που χρονολογούνται στη μυκηναϊκή εποχή.
«Σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις, εκτός της κεραμικής των πρωτοελλαδικών χρόνων, περισυλλέγονται και θραύσματα των υστεροελλαδικών χρόνων.
Σε επόμενο στάδιο, μόλις ολοκληρωθεί η έρευνα της συνολικής κάτοψης της πρώην πλατείας, η ανασκαφή θα προχωρήσει σε βάθος ώστε να διευκρινισθούν με σαφήνεια χώροι, κτίσματα και κατασκευές», σημειώνει η αρχαιολόγος, τονίζοντας παράλληλα τη «θετική στάση των κατοίκων και φορέων της σύγχρονης Ραφήνας που με ενδιαφέρον παρακολουθούν την εξέλιξη της σωστικής ανασκαφής μέσα στην πόλη τους».
Όσο για την πλατεία και τη διαμόρφωσή της είναι πρώιμο να ειπωθεί οτιδήποτε.
Σίγουρα, πάντως, η δημιουργία ενός αρχαιολογικού χώρου στο κέντρο της Ραφήνας, που θα μπορούσε να λειτουργεί και εκπαιδευτικά κατά τη διάρκεια των ερευνών, θα πρόσφερε πολλά στη στερημένη από επισκέψιμα μνημεία πόλη.
Σε συνδυασμό μάλιστα με το «Ρωμαϊκό Βαλανείο», κοντά στην είσοδο της Ραφήνας, θέση η οποία ανασκάπτεται τα τελευταία χρόνια από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ανατολικής Αττικής, η εικόνα μπορεί να αλλάξει και η Ραφήνα να επανακτήσει μέρος από την πλούσια ιστορία της.
Σε εξέλιξη η αποκάλυψη των ανώτατων σωζόμενων οικοδομικών καταλοίπων του προϊστορικού οικισμού (τοίχοι και λιθορριπές). Λήψη από βορειοδυτικά. (αρχείο Εφορείας Αρχαιοτήτων Ανατολικής Αττικής)
Η πρώτη ανασκαφή
Στο σχετικά υψηλό χωμάτινο ύψωμα (γήλοφο) που σχηματίζεται πάνω από το λιμάνι της Ραφήνας, το διάστημα 1951-1953 διερευνήθηκε από τον Δημήτριο Ρ. Θεοχάρη τμήμα σημαντικού προϊστορικού οικισμού, καθώς και σημαντικά κατάλοιπα εργαστηρίων χαλκουργίας νοτιότερα, στην ακτή.
Ο τότε νεοδιορισμένος Επιμελητής Αρχαιοτήτων Αττικής -και μετέπειτα Έφορος Αρχαιοτήτων Θεσσαλίας και Καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης- διερεύνησε και αποκάλυψε τμήμα ακμαίου οικισμού των πρωτοελλαδικών χρόνων (περίπου 2900-2100 π. Χ.) πάνω στον γήλοφο, με ομάδες οικιών, οδό, λιθόστρωτο δρομίσκο και οχυρωματικό τείχος στα δυτικά.
Βρέθηκαν σημαντικά σύνολα κεραμικής, μετάλλινα αντικείμενα από χαλκό και μόλυβδο, ειδώλια, λίθινα και οστέινα εργαλεία, καθώς και από αποκρουσμένο οψιανό και πυριτόλιθο, αλλά και υπολείμματα τροφών.
Τα ευρήματα από τον οικισμό της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού δείχνουν έντονες επιρροές και σχέσεις με τα νησιά των Κυκλάδων και την Εύβοια, ενώ μέρος τους εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας.
Τα ίχνη μεταγενέστερων οικιστικών φάσεων των μεσοελλαδικών και των υστεροελλαδικών χρόνων δεν διασώθηκαν -εκτός από πενιχρά τμήματα τοίχων των υστεροελλαδικών χρόνων (1380-1100 π.Χ. περίπου)- κυρίως εξαιτίας ορυγμάτων και οχυρωματικών κατασκευών που έγιναν κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής.
Ωστόσο, η συνέχεια της κατοίκησης του λόφου στους χρόνους αυτούς τεκμηριώθηκε με πολυάριθμα ευρήματα κεραμικής και πήλινα ειδώλια.Αν και η ανασκαφή στον προϊστορικό οικισμό δεν ολοκληρώθηκε, τα αποτελέσματα της έρευνας του Θεοχάρη δημοσιεύθηκαν στα Πρακτικά της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας 1951-1953.Από μαρτυρίες των περιοίκων και παλιούς Ραφηνιώτες προκύπτει ότι ο χώρος με «τα αρχαία» -όπως αποκαλούν ακόμη τον χώρο με τις αρχαιότητες- παρέμεινε ανοικτός τουλάχιστον έως τα μέσα της δεκαετίας του 1960, όταν χωρίς έγκριση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, τα αρχαία κατάλοιπα «εγκιβωτίσθηκαν» μέσα σε πλακόστρωτη πλατεία, με παρτέρια φύτευσης και λίγα δένδρα περιμετρικά, ενώ μέρος του προϊστορικού οικισμού καταστράφηκε με την κατασκευή του ασφαλτόδρομου, δηλαδή της οδού Βασ. Παύλου. ΜΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ :(ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Αραφήν
Ο ή η Αραφήν (Αρχαία Ελληνικά: Ἀραφήν), (ο δήμος: Αραφήνος) ήταν αρχαίος οικισμός - πόλη και δήμος της Αιγηίδας (περιοχή της Αρχαίας Αττικής και φυλή της αρχαίας Αθήνας).
Ο δήμος πήρε το όνομά του από τον μυθικό επώνυμο ήρωα Αραφήνα
Ο δήμος του Αραφήνος, ήταν δήμος της Παραλίας.Βρίσκεται στην ανατολική ακτή της Αττικής βόρεια της Βραυρώνας και του δήμου των Αλών Αραφηνίδων, στην περιοχή της σύγχρονης πόλης της Ραφήνας, η οποία υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Ραφήνας - Πικερμίου, ενώ σύμφωνα με τον John S. Traill το κέντρο του δήμου βρίσκεται σε θέση δυτικά της Ραφήνας.
Οι ερευνητές του 19ου αιώνα Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής[4]και Διονύσιος Σουρμελής, επίσης επιβεβαιώνουν την διαχρονική ύπαρξη του δήμου στην περιοχή της σύγχρονης Ραφήνας.
Εκτός από τα διάφορα οικιστικά κατάλοιπα της αρχαίας Ραφήνας, η οποία εκτιμάται ότι βρισκόταν πάνω από το σύγχρονο λιμάνι, στην περιοχή του Δήμου Ραφήνας έχουν επίσης εντοπισθεί ευρήματα της πρωτοελλαδικής ανάπτυξης, καθώς και Βαλανείο της ρωμαϊκής εποχής, ενώ στην παραλία Μαρίκες, στη θέση Ασκηταριό έχουν βρεθεί οχυρωμένοι οικισμοί της πρώιμης εποχής του Χαλκού.
Ο δήμος, η ύπαρξη του οποίου επιβεβαιώνεται και από διάφορες επιγραφές, ως μέλος της Αιγηίδας φυλής, συμμετείχε με 2 βουλευτές στην αρχαία Βουλή των 500, κατά την πρώτη περίοδο (508 – 307/306 π.Χ.). Κατά τη δεύτερη (307/306 – 224/223 π.Χ.) και την τρίτη περίοδο (224/223 – 201/200 π.Χ.) ο δήμος αντιπροσωπευόταν επίσης με 2 βουλευτές στη Βουλή των 600. Κατά την τέταρτη (201/200 π.Χ. – 126/127) και την πέμπτη περίοδο (126/127 – 3ος αιώνας) είναι άγνωστος ο αριθμός βουλευτών–αντιπροσώπων του δήμου.
Ο δημότης του αρχαίου Αραφήνος ονομαζόταν Αραφήνιος. Η περιοχή του δήμου κατοικήθηκε ήδη από τα αρχαία χρόνια και ο αρχικός οικισμός άκμασε χάρη στο λιμάνι, το οποίο δίνει καλή πρόσβαση από/προς τα νησιά των Κυκλάδων. Δύο οικισμοί αυτής της περιόδου βρέθηκαν σε λόφο δύο χιλιόμετρα νότια του λιμανιού της Ραφήνας, ενώ μέχρι σήμερα παραμένουν και διάφορα αρχαιολογικά κατάλοιπα, σε όποια σημεία δεν καλύφθηκαν από τα σύγχρονα κτίρια.
Υπήρξαν διάφοροι γνωστοί πολίτες από το δήμο του Αραφήνος, όπως ο Δείφιλος ο Αραφήνιος, ο Δημόφιλος ο Αραφήνιος γιος του Μηνοδότου, ο Διονύσιος ο Αραφήνιος γιος του Επιγένους κ.α.

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2018

Γραμμική Β΄....Βέντρις Μάικλ.

Έζησε μόνο 34 χρόνια, στην σύντομη ζωή του ο ιδιοφυής νεαρός Μάικλ Βέντρις έδωσε στην χώρα μας 7 αιώνες περισσότερη Ιστορία! από μικρός κλίση στην εκμάθηση γλωσσών, 9 χρονών γνώριζε αρχαία ελληνικά, λατινικά, γαλλικά, γερμανικά, πολωνικά.
Το 1936, σε ηλικία 14 ετών έτυχε να ξεναγηθεί από τον ανασκαφέα της Κνωσού Σερ Άρθουρ Έβανς σε μια έκθεση Μινωικής τέχνης και εντυπωσιάζεται, ακούει για πρώτη φορά για την άγνωστη γραφή των Μινωιτών , ο Έβανς την ονόμασε Γραμμική Β, επειδή χρησιμοποιούσε γραμμικούς χαρακτήρες, όχι εικονιστικούς, όπως τα ιερογλυφικά και διέφερε από την ακόμα παλιότερη γραφή, την Γραμμική Α, ολόκληρη η επιστημονική κοινότητα επηρεασμένη από το κύρος του Έβανς δέχεται την γνώμη του ότι δεν είναι Ελληνική, αλλά ξεχωριστή γλώσσα, του Βέντρις γίνεται έμμονη ιδέα να την διαβάσει.
Στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο κατατάχτηκε στη Βασιλική Βρετανική Αεροπορία και διέπρεψε στο να σπάζει μυστικούς κώδικες των Γερμανών, το να λύσει το μεγάλο αίνιγμα, το αποκαλούμενο «Έβερεστ» της Αρχαιολογίας που ταλάνιζε ειδικούς πάνω από 30 χρόνια ήταν πια θέμα χρόνου.
Το γεγονός ότι δεν ήταν αρχαιολόγος αλλά αρχιτέκτονας αλλά ούτε και πανεπιστημιακός τον βοήθησε να διατηρήσει το μυαλό του καθαρό και να ρισκάρει κάνοντας τολμηρές υποθέσεις ότι πράγματι η Γραμμική Β είναι Ελληνική γλώσσα, χωρίς το φόβο της απόρριψης από ένα χώρο, τον Ακαδημαϊκό όπου ούτως ή άλλως δεν ανήκε.
Επειδή δεν ήταν φιλόλογος δεν θα μπορούσε να συνεχίσει χωρίς την βοήθεια κάποιου κλασικού φιλολόγου, τον βρήκε στο πρόσωπο του Τζων Τσάντγουικ υφηγητή στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ.
Και τα κατάφερε!
Το 1939, εκτός από την Κρήτη, βρέθηκαν και στην ηπειρωτική Ελλάδα γύρω στις 300 πλάκες με τη Γραμμική Β, κάνοντας τη σύγκριση, ο Βέντρις παρατήρησε ότι ορισμένες «λέξεις» υπήρχαν μόνο στις πλάκες της Κρήτης.
Έκανε, λοιπόν, την εμπνευσμένη υπόθεση, πως αυτές οι λέξεις ήταν ονόματα πόλεων και τοπωνύμια, πράγμα που αποδείχτηκε σωστό. Τελικά, ερμήνευσε με σιγουριά 65 από τα 88 τότε γνωστά σύμβολά της, διατύπωσε τους βασικούς κανόνες ορθογραφίας της και έφερε στο φως την πρώτη Ελληνική γλώσσα 7 αιώνες παλαιότερη από τα Ελληνικά του Ομήρου, στην ευφυΐα του οφείλουμε το γεγονός ότι η γραπτή μας Ιστορία δεν αρχίζει, όπως γνωρίζαμε τον 8ο αιώνα αλλά στα μέσα του 15ου αιώνα, περίπου στο 1450 π.Χ. αφού τότε χρονολογείται το αρχαιότερο κείμενο γραμμένο σε πήλινη πινακίδα που ανακαλύφθηκε το 2010 στην Ίκλαινα της Μεσσηνίας.
 Πινακίδες στην Κρήτη γραμμένες συμβολικά και στην Γραμμική Β, πρόταση που δεν υλοποιήθηκε!
Συνολικά, έχουν βρεθεί περί τα 5.000 κείμενα σε Γραμμική Β (κυρίως πινακίδες αλλά και αγγεία), 3.000 από την Κνωσό, γύρω στα 1.400 από την Πύλο και τα υπόλοιπα από Θήβα, Μυκήνες, Τίρυνθα, Ελευσίνα, Ορχομενό και αλλού, έχει διαβαστεί περίπου το 87% αυτών των κειμένων
Την 1η Ιουλίου του 1952, ο παθιασμένος ερασιτέχνης που δεν ήταν ούτε φιλόλογος, ούτε αρχαιολόγος, ούτε γλωσσολόγος ανακοίνωσε την ανακάλυψή του σε μια ομιλία του στο BBC. Χαρακτηρίστηκε το φιλολογικό γεγονός του 20ου αιώνα, αφού διαβάστηκαν τα αρχαιότερα γραπτά κείμενα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού!
Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1956, ο Βέντρις σκοτώνεται ακαριαία όταν καρφώνεται οδηγώντας με μεγάλη ταχύτητα το αυτοκίνητό του σε σταθμευμένο φορτηγό στα περίχωρα του βόρειου Λονδίνου. Η Μ. Βρετανία τον τίμησε με το παράσημο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, η περίπτωση του ο θρίαμβος της θέλησης και του παθιασμένου ανήσυχου μυαλού, έλεγαν για αυτόν «του παραδίδεις χάος και σου επιστρέφει τάξη»Αν βρείτε κάπου μια προτομή του ή δρόμο στην Ελλάδα που φέρει το όνομα του, γράψτε μου!
Το Δημήτρης γραμμένο στην αρχαιότερη γραφή του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, βρείτε πως γράφεται το δικό σας όνομα στην ωραία εφαρμογή που έχει ανεβάσει στην ιστοσελίδα του το Μουσείο Θηβών http://games.mthv.gr/mth-names/
Για να είμαι ακριβής φαίνεται ότι υπάρχει πράγματι οδός Βέντρις, ένας μικρός και άσημος δρομάκος σε προάστιο του Ηρακλείου, στενός και κατηφορικός, που κανείς δεν τον προσέχει.
Γράφει ένας κύριος, γνώστης και υποψιασμένος, που περνώντας από εκεί, ρώτησε ένα νεαρό της γειτονιάς που ρούφαγε τον φραπέ του " Γιατί τον βγάλανε αυτό το δρόμο ΒΕΝΤΡΙΣ ;
Πού το βρήκαν αυτό το περίεργο όνομα ;
Με κοίταξε για μια στιγμή, με περιεργάστηκε και μετά έστρεψε το βλέμμα του προς την πινακίδα σαν να την έβλεπε κι αυτός για πρώτη φορά…
Έσφιξε τα χείλια, μισόκλεισε τα μάτια και συνοφρυώθηκε.
Μεσολάβησαν πέντε, έξι δευτερόλεπτα αυτοσυγκέντρωσης και μετά μου απάντησε :
«Ξέρεις, πρέπει να ‘ναι παιχνίδι του υπολογιστή, κάτι σαν το παλιό ΤΕΤΡΙΣ … αλλά τώρα έχουνε βγει άλλα… άπαιχτα ! "

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018

Μας εστιάζουν πάνω στους πολιτικούς. Ξεχνάμε όμως τα πραγματικά αφεντικά τής κοινωνίας.

Το 1% κάποιων Ελλήνων κατέχει το 57% του πλούτου της Ελλάδας, σύμφωνα με διεθνή έρευνα. Ξέρετε πόσοι είναι αυτοί που αποτελούν την άρχουσα οικονομική ελίτ; Δεν είναι 100-200 άτομα, όπως ίσως θα νόμιζε κάποιος, αλλά είναι 100.000 Έλληνες!!! οι οποίοι προφανώς δεν υπολογίζουν καθόλου τις έννοιες της πατρίδας και του έθνους, αλλά θεωρούν τον εαυτό τους (και πράγματι είναι) κοσμοπολίτες, μέρος της διεθνούς οικονομικής ελίτ που ηγείται της παγκοσμιοποίησης.
Μπορεί στην ουσία αυτή η ελίτ, εκτός κάποιων εξαιρέσεων, να είναι μια διεθνοξιπασμένη ελίτ, όμως αυτό είναι ακόμα χειρότερο για τον ελληνικό λαό.
Το 10% τώρα κάποιων Ελλήνων, κατέχει το 90% του πλούτου της χώρας.
Ξέρετε πόσοι είναι αυτοί;
Είναι 1.000.000 Έλληνες. Όλοι αυτοί, μαζί με τις οικογένειές τους και τους παρατρεχάμενους, καθώς και τους βολεμένους από το σύστημα, ξεπερνούν εύκολα τα 1.500.000 - 2.000.000 Έλληνες.
Είναι αυτός ακριβώς ο σκληρός πυρήνας της κοινωνίας που ελέγχει το πολιτικό σύστημα και βγάζει κυβερνήσεις. Είναι αυτός ακριβώς ο πυρήνας που βαφτίζει τα συμφέροντά του “σταθερότητα” και απεχθάνεται τις απότομες και ανεξέλεγκτες αλλαγές.
Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα εκατομμύρια Έλληνες, είμαστε απλά “ηδονοβλεψίες” στα πλούτη τους και την εξουσία τους, εξακολουθώντας ακόμα να πιστεύουμε στη δημοκρατία τους και στη δικαιοσύνη αυτής της δημοκρατίας, περιμένοντας τη σωτηρία από εκεί.
Δεν είναι λοιπόν το σύνολο της κοινωνίας έξω από το σύστημα εξουσίας, όπως λένε πολλοί συγγραφείς, διακρίνοντας το πολιτικό σύστημα από την κοινωνία, αλλά ένα τμήμα της και μάλιστα το μεγαλύτερο. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε το πολιτικό σύστημα από το ένα μέρος και την κοινωνία από το άλλο.
Αυτό σημαίνει ότι έχουμε κοινωνική ολιγαρχία που ελέγχει το πολιτικό σύστημα, σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας.
Αυτή η άρχουσα κοινωνική μειοψηφία υπερασπίζεται με πάθος το ολιγαρχικό κοινοβουλευτικό σύστημα και βαφτίζει δημοκρατικό κάθε καλπονοθευτικό εκλογικό νόμο που δίνει εξουσία στη δική της λαϊκή μειοψηφία. Μισεί και δεν θέλει να ακούσει κάν ούτε για νόμο απλής αναλογικής, ούτε για δημοψηφίσματα όπου εκεί αναγκαστικά επικρατεί η αντίθετη άποψη της λαϊκής πλειοψηφίας.
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι κάποιοι επίορκοι ή ανίκανοι πολιτικοί φταίνε μόνο και μας υποδεικνύουν άλλα πρόσωπα πάλι ελεγχόμενα από τους ίδιους.
Προπαγανδίζουν ότι πρέπει να υπάρξει σταθερότητα, ο δε λαός να μείνει ενωμένος και να μην διχαστεί. Αυτή είναι μια προπαγάνδα αποπροσανατολισμού, ώστε να μείνει ήσυχη η πιο πάνω διεθνιστική ολιγαρχία για να αυξήσει απρόσκοπτα τα πλούτη της, σε περίοδο κρίσης, σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας.
Η Credit Suisse που έκανε τη σχετική έρευνα, κατατάσσει στους 100.000 Έλληνες, τους πρώτους μεταξύ αυτών 565 που κερδίζουν 27 εκατομμύρια ευρώ το 24ωρο (!!!!)
και έχουν καθαρή περιουσία (δηλαδή μετά την αφαίρεση του παθητικού) πάνω από 30 εκατομμύρια ευρώ έκαστος (!!!!),
χωρίς οροφή προς τα πάνω!!!!! Φανταστείτε για τι πλούτο μιλάμε....
Δεν υπάρχει τρόπος αντίδρασης. Η φτώχεια δεν μπορεί να τα βάλει με τον πλούτο.
Εξ ου και η μεγάλη αδράνεια και παθητικότητα της ελληνικής κοινωνίας.
Και δυστυχώς μέσα στην κρίση που, όπως καταφάνηκε, τεχνητά προκλήθηκε, γίνεται μεγάλη αναδιανομή του πλούτου από τα φτωχότερα στρώματα υπέρ της ολιγαρχίας και των δανειστών.
Πολλοί Έλληνες που το έχουν συνειδητοποιήσει αυτό προσπαθούν να συστήσουν πολιτικά κινήματα, αλλά δεν έχουν χρήματα ούτε για τα εισιτήριά τους, πόσο μάλλον για τα δεκάδες εκατομμύρια το χρόνο που απαιτεί ένα πολιτικό κίνημα.

ΥΓ. 147 πολυεθνικές επιχειρήσεις κατέχουν το 40% των παγκόσμιων εσόδων, ενώ συνολικά 1.318 πολυεθνικές επιχειρήσεις κατέχουν το 80% των παγκόσμιων εσόδων. Σε αυτές τις πολυεθνικές επιχειρήσεις είναι μέτοχοι μέλη από όλες τις εθνικές ελίτ του 1% διεθνώς και προφανώς και από την Ελλάδα.
Αυτή είναι η διεθνής ελίτ που ελέγχει και κατευθύνει την παγκοσμιοποίηση, τα πάλαι ποτέ εθνικά κράτη και τις εθνικές κυβερνήσεις και φυσικά τις ζωές όλων μας πάνω στον πλανήτη.
Τι απάντηση μπορούν να έχουν οι λαοί, τι απάντηση μπορούν να έχουν τα αδύνατα οικονομικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας σε αυτό το φαινόμενο;
Σίγουρα απάντηση θα βρεθεί ή τουλάχιστον θα επιχειρηθεί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Πέτρος Χασάπης
πηγη Προεδρική Δημοκρατία

Μάχονται με όραμα για μια άλλη Ελλάδα

Ζούμε στη χώρα με τους πιο απαισιόδοξους κατοίκους της Ευρώπης.
Μια χώρα με χαμηλή παραγωγικότητα, δυσθεώρητο χρέος, υψηλή διαφθορά, κακοδιοίκηση, γραφειοκρατία, ανύπαρκτες ευκαιρίες και ας είναι για τον άνθρωπο η πρόοδος μονόδρομος.
Και όμως, στην Ελλάδα δεν ανοίγονται μόνο βάραθρα, υψώνονται και κορυφές.
Το λέμε συχνά: αν κάτι σώζει τη χώρα, είναι οι εντυπωσιακές προσπάθειες ορισμένων, σχετικά λίγων, που υπερνικούν την αδράνεια, τις παθογένειες, τις πράξεις οπισθοδρόμησης ετών.
Δεκάδες οι διακρίσεις ατόμων και ομάδων που έφεραν πρωτιές, τα βραβεία σε επαγγελματίες που μας έκαναν υπερήφανους, τα «χρυσά» σε Ελληνες πρωτοπόρους όλων των πεδίων.
Η «Κ» συνομίλησε με τρεις «μαχητές», που κάνουν κάθε μέρα και σε βάθος χρόνου τη διαφορά.
Τον Ανάργυρο Μαριόλη, που «έκανε το θαύμα» στο Κέντρο Υγείας Αρεόπολης, τον Νίκο Ζούρο που κατέστησε τη Λέσβο κέντρο ενός θαυμαστού παγκόσμιου δικτύου, τη Σόφη Λάμπρου που βοηθώντας ευάλωτα άτομα με μεράκι επιχειρεί να φέρει μια ξεκάθαρη θετική κοινωνική αλλαγή.

Ανάργυρος Μαριόλης, διευθυντής του Κέντρου Υγείας Αρεόπολης: Ενας γιατρός, εφημερεύων Σαμαρείτης

Η κατ’ οίκον νοσηλεία κυρίως ηλικιωμένων είναι από τις προτεραιότητες του Ανάργυρου Μαριόλη. Πραγματοποιεί έως 700 επισκέψεις τον χρόνο.
Το λένε όλοι οι κάτοικοι της περιοχής και οι συνεργάτες του.
Για το θαύμα που συντελείται στο Κέντρο Υγείας Αρεόπολης, μια όαση φροντίδας και πολιτισμού, καθαρό και οργανωμένο σαν ιδιωτικό νοσοκομείο, την ευθύνη φέρει ο αναμορφωτής του, βραβευμένος από την Ακαδημία Αθηνών για την προσφορά του στην πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας, Ανάργυρος Μαριόλης, διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής Ιατρικής.
Αφού ίδρυσε το πρώτο κέντρο υγείας αστικού τύπου, το 2004, στον Βύρωνα, και ολοκλήρωσε το εξαιρετικά επιτυχημένο έργο του εκεί το 2010, ανέλαβε τη διεύθυνση του Κέντρου Υγείας Αρεόπολης στη Μάνη.
Εκεί, μαζί με τον καινούργιο χώρο οικοδόμησε την απόλυτη εμπιστοσύνη του κόσμου.
Το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών εξοπλίστηκε.
Δημιουργήθηκε Τμήμα Βραχείας Νοσηλείας, οργανώθηκαν οι κατ’ οίκον επισκέψεις, συγκροτήθηκε ιατρικό αρχείο.
Οικοδομήθηκε η πρόληψη. «Η προληπτική ιατρική στη Μάνη είναι μια απτή έκφραση αγάπης για τη γιαγιά που προχωράει στο πλακόστρωτο με τον αντίλαλο από το μπαστούνι της να ακούγεται ρυθμικά, για τα λιγοστά παιδιά που παίζουν στα χωριά της Μάνης και αποτελούν το ζωντανό κύτταρο του τόπου αυτού που ονειρευόμαστε», λέει ο κ. Μαριόλης.
Κάθε Ιούνιο, 20 ειδικότητες γιατρών βρίσκονται μια ολόκληρη ημέρα στο Κέντρο για δωρεάν εξετάσεις ενώ ανά τακτά διαστήματα πραγματοποιούνται εξειδικευμένες εξετάσεις από ειδικούς δωρεάν – είναι το πρώτο κέντρο υγείας που έχει επιστημονική και λειτουργική διασύνδεση με την Ιατρική Σχολή Αθηνών και συνδρομή από νοσοκομεία του ΕΣΥ.
Παράλληλα, το Κέντρο Υγείας Αρεόπολης έγινε ένας εξωστρεφής οργανισμός.
Συνεχείς οι κύκλοι ιατρικής εκπαίδευσης φοιτητών στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Ερευνα, εκπαιδευτικά προγράμματα για προσωπικό και κοινό, στοχευμένες παρεμβάσεις σε σχολεία, εθελοντικές αιμοδοσίες, σεμινάρια πρώτων βοηθειών, πρωτοβουλίες που «αναζωπυρώνουν ολοένα το πάθος μας για τη διασφάλιση του αυτονόητου, την παροχή ολιστικής φροντίδας προς όλους», αναφέρει ο κ. Μαριόλης, ο οποίος δεν έχει πάρει ποτέ χρήματα για τις υπηρεσίες που προσφέρει, δεν παίρνει άδεια, δεν εγκαταλείπει το κέντρο υγείας παρά μόνον για ώρες, προκειμένου να μιλήσει σε συνέδρια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, οδηγεί το δεύτερο ασθενοφόρο όταν το πρώτο έχει φύγει, συμβάλλει προσωπικά στη συντήρηση και στα λειτουργικά έξοδα, επιδιορθώνει ντουλάπες, βάφει χώρους, κάνει την απολύμανση μόνος.
Σωτηρία εν πλω
Η πιο πρωτόγνωρη εμπειρία; «Οταν προσέγγισα με ένα καΐκι, με θαλασσοταραχή, ένα κρουαζιερόπλοιο και κατέβασα μια Βρετανίδα τουρίστρια με διαβητικό κώμα».
Ηταν Σάββατο βράδυ, 28 Οκτωβρίου 2017. Επτά ημέρες μετά, επαναλήφθηκε ένα παρόμοιο περιστατικό. Ο κ. Μαριόλης προσέγγισε και πάλι με καΐκι ένα εμπορικό πλοίο στον όρμο του Οιτύλου, περιέθαλψε τον ασθενή με έμφραγμα εν πλω, τον κατέβασε με σχοινιά στο καΐκι. «Είναι η πιο συγκλονιστική εμπειρία να σώζεις μια ανθρώπινη ψυχή», λέει.

Σόφη Λάμπρου, συνιδρύτρια Impact Hub Athens: Βοηθώντας επιχειρήσεις με κοινωνικό πρόσημο

Η Σόφη Λάμπρου, στο κέντρο, με τον συνιδρυτή του Impact Hub Athens, Δημήτρη Κοκκινάκη, στα εγκαίνια της Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης.
Ηθελαν, με όπλο την κοινωνική καινοτομία, να κάνουν «τον κόσμο καλύτερο». Κατάφεραν, βοηθώντας εκατοντάδες νεοφυή σχήματα και άτομα από ευάλωτες κοινωνικά ομάδες, να μετατρέψουν πρωτοπόρες ιδέες σε βιώσιμες επιχειρήσεις, να αλλάξουν το πρόσημο μέσα σε μια δύσκολη πενταετία κρίσης και να στήσουν την πρώτη αγορά κοινωνικής επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα. Αλλωστε, γι’ αυτό το Impact Hub Athens έλαβε από το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ το βραβείο IVLP Alumni για την «κοινωνική καινοτομία και αλλαγή».
Το Impact Hub Athens, που έκανε γνωστή την έννοια της κοινωνικής επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα και είναι τμήμα του διεθνούς δικτύου Impact Hub με μέλη σε 84 χώρες, «παρέχει σε επαγγελματίες και ομάδες εγκαταστάσεις, εξοπλισμό, πρόσβαση σε νέες ιδέες, πόρους και δικτύωση, σχεδιάζει επιχειρηματικά άλματα», λέει η κ. Σόφη Λάμπρου, η οποία ίδρυσε, μαζί με τον Δημήτρη Κοκκινάκη, προ πενταετίας, τον οργανισμό στη χώρα μας. Δηλαδή όχι μόνο βοηθούν ώστε μια ιδέα να γίνει επιχειρηματικό σχέδιο, όχι μόνο προσφέρουν τεχνογνωσία, στέγη, τρόπους χρηματοδότησης, επαφή με ειδικούς και πελάτες, αλλά και στηρίζουν την επέκταση της επιχείρησης σε άλλους τομείς, άλλες πόλεις, άλλες χώρες. Ακόμη, «θέλουμε οι πολίτες να πάρουν στα χέρια τους την ευθύνη του δημόσιου χώρου, να καλλιεργηθούν ο σεβασμός στο περιβάλλον, η συμμετοχή στα κοινά», τονίζει η κ. Λάμπρου.
Εξηγεί τα τρία επίπεδα στα οποία δρα ο οργανισμός:
α) Η κοινωνική επιχειρηματικότητα να γίνει χώρος της οικονομίας. «Τα δύο τελευταία χρόνια, σε συνεργασία με τη Γ.Γ. Κοινωνικής Οικονομίας του υπουργείου Εργασίας διοργανώνουμε την ετήσια έκθεση κοινωνικών επιχειρήσεων, όπου επιχειρηματίες από όλη την Ελλάδα έρχονται και παρουσιάζουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους».
β) Να στηριχθούν περισσότεροι επιχειρηματίες. «Κάθε χρόνο υποστηρίζουμε 100 με 200 επιχειρήσεις ή ιδέες. Το 80% της επιτυχίας τους λένε πως το οφείλουν σ’ εμάς».
γ) Να προωθηθούν δικά τους καινοτόμα προγράμματα, όπως η συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων για την επαναλειτουργία της Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης. Το ιστορικό κτίριο ανακαινίστηκε από τον δήμο με ευρωπαϊκά κονδύλια και ο οργανισμός ανέλαβε τη διαχείριση της αγοράς. Ενα μοντέλο συν-διαχείρισης, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα (δήμος και κοινωνία των πολιτών – το Impact Hub), που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά σε δημόσιο κτίριο. «Μεταξύ των οκτώ μαγαζιών, ένα κοινωνικό ανθοπωλείο, που παρέχει επαγγελματικές δεξιότητες σε άτομα από ευάλωτες ομάδες ή με αναπηρία –εργάζονται στα κτήματα στον Μαραθώνα, λειτουργούν το κατάστημα–, και το Αρχιπέλαγος, ένα κατάστημα ειδών από δεύτερο χέρι, το οποίο “τρέχουν” άτομα με ψυχοκοινωνικά προβλήματα». Μέσα στην Αγορά της Κυψέλης «έχει μεταφερθεί και το El Sistema Greece, ένα πρόγραμμα που χρησιμοποιεί τη μουσική σαν μέσο ένταξης και ενδυνάμωσης παιδιών από ευπαθείς ομάδες».

Νίκος Ζούρος, διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου: Κατέστησε το νησί παγκόσμιο γεωπάρκο

Ο Νίκος Ζούρος ξεναγεί στο απολιθωμένο δάσος Λέσβου επιστήμονες από όλο τον κόσμο, κατά το φετινό 10ο Θερινό Σχολείο Γεωπάρκων
Χάρη σε αυτόν η Λέσβος κατέστη γεωλογικό κέντρο του πλανήτη, ο χώρος όπου παράγεται τεχνογνωσία και διαδίδεται στα πέρατα της γης μέσω κορυφαίων επιστημόνων που έρχονται και εκπαιδεύονται στο νησί. Χάρη σε αυτόν ολόκληρο το νησί ανακηρύχθηκε Παγκόσμιο Γεωπάρκο της UNESCO, λειτουργούν ένα μουσείο - παγκόσμιο πρότυπο και νέα γεωλογικά πάρκα, μεταξύ των οποίων ένα υποθαλάσσιο. Με τη συμβολή του οργανώθηκε διεθνές δίκτυο γεωπάρκων, και νέα μνημεία-τεκμήρια της εξέλιξης του πλανήτη μας ξεπήδησαν στον κόσμο.
Ο λόγος για τον καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, διευθυντή του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου και πρόεδρο του Παγκόσμιου Δικτύου Γεωπάρκων, Νίκο Ζούρο.
Κάθε μέρα, μέσα από την έρευνα, τις ανασκαφές, την ανάπτυξη νέων τεχνικών, τη διοργάνωση σεμιναρίων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων και διαλέξεων ανά τον κόσμο, μάχεται για την κατοχύρωση και ανάδειξη της γεωλογικής κληρονομιάς της Λέσβου, της Ελλάδας και του πλανήτη. Με τη δική του άμεση εμπλοκή, «μια πρωτοβουλία η οποία ξεκίνησε από Ελλάδα, Γαλλία, Ισπανία, Γερμανία, μέσα σε 15 χρόνια έγινε επίσημο πρόγραμμα της UNESCO».
Δημιουργία, το 1995, του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, του οποίου ο κ. Ζούρος είναι έκτοτε διευθυντής, και εκκίνηση των προσπαθειών «για να αποκαλυφθούν τα γεγονότα που συνόδευσαν τη δημιουργία του μνημείου. Για πρώτη φορά αναδείχθηκε ότι όλη η Λέσβος είναι ένα γεωπάρκο, ότι υπήρχαν όχι ένα αλλά επάλληλα δάση και οικοσυστήματα σε διάφορες θέσεις στο σύνολο του νησιού, που απολιθώθηκαν με μια σειρά ηφαιστειακών εκρήξεων σε ένα διάστημα τριών εκατομμυρίων ετών (μεταξύ 20 και 17 εκατ. ετών πριν). Σήμερα έχουμε φέρει στο φως πολύ προγενέστερα στοιχεία, από τα 200 εκατ. χρόνια πριν ώς τις μέρες μας, που αφηγούνται την ιστορία της δημιουργίας όλου του ελληνικού χώρου», σημειώνει ο κ. Ζούρος. Παράλληλα, άρχισε το έργο ευαισθητοποίησης των μαθητών και της τοπικής κοινωνίας, γιατί «πιστεύουμε ότι όση προσπάθεια κι αν καταβληθεί από την επιστημονική κοινότητα, δεν θα είναι αποτελεσματική εάν η τοπική κοινωνία δεν πεισθεί ότι η κληρονομιά αυτή της ανήκει και αξίζει να την προστατεύσει».
Από το 2007, κάθε Ιούνιο έρχονται στο διεθνές σχολείο γεωπάρκων Λέσβου «για 10 ημέρες, επιστήμονες από 20 - 30 χώρες για να ενημερωθούν γύρω από την τεχνογνωσία που έχουμε αναπτύξει στη συντήρηση και ανάδειξη των ευρημάτων και να δημιουργήσουν μετά στις χώρες τους τα δικά τους γεωπάρκα». Υπογράφονται συνεργασίες με ξένα ιδρύματα – εξέχον το παράδειγμα της συνεργασίας με την Κίνα.
Πρωτοποριακό εγχείρημα
Ακόμη, «δημιουργήσαμε καινούργια πάρκα στον χερσαίο χώρο, αλλά και το πρώτο στην Ελλάδα θαλάσσιο πάρκο απολιθωμάτων πέριξ της νησίδας Νησιώπης». Ενα πρωτοποριακό εγχείρημα που συνδέει το παρελθόν με τα σύγχρονα οικοσυστήματα και αφηγείται την ιστορία δημιουργίας του Αιγαίου. «Μιλάμε για την κλιματική αλλαγή και πολλοί δεν πείθονται πως υπάρχει κίνδυνος για την ανθρωπότητα. Τα γεωλογικά μνημεία μας δείχνουν τις επιπτώσεις που είχαν οι κλιματικές αλλαγές στο παρελθόν και διδάσκουν στους νέους πώς να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή, τις φυσικές καταστροφές και να κάνουν τις δικές τους ζωές ασφαλέστερες και καλύτερες».

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2018

Τα συσσίτια στον αρχαίο κόσμο

Το πνεύμα της κοινωνικής αλληλεγγύης ξεκίνησε από τα μινωικά συσσίτια και συνεχίστηκε από τους Σπαρτιάτες, ενώ στη ρωμαϊκή εποχή ο Τραϊανός θέσπισε το νόμο lex alimentaria, που πρόβλεπε τη δωρεάν σίτιση των απόρων παιδιών.
Δεν ήταν οι Σπαρτιάτες εκείνοι που επινόησαν τούτον το θεσμό, καθώς στον ελλαδικό χώρο είχαν προηγηθεί άλλες παραπλήσιες προσπάθειες, με πρώτη τα μινωικά συσσίτια που άνθισαν αρκετούς αιώνες νωρίτερα.
Κάθε πολίτης στις ακμάζουσες κρητικές πόλεις παρέδιδε στο συνεταιρισμό το εν δέκατο (1/10) της παραγωγής του και, με την καθοδήγηση μιας γυναίκας, αυτό μετατρεπόταν στα τρόφιμα που μοιράζονταν στα κοινά συσσίτια.
Οι ενήλικοι πολίτες, καθισμένοι σε μεγάλες τράπεζες, έπιναν νερωμένο κρασί και δέχονταν την ίδια ακριβώς ποσότητα φαγητού.
Η γυναίκα όμως που είχε το πρόσταγμα μπορούσε να επιβραβεύσει την πολεμική ή κοινωνική αρετή κάποιου, διαλέγοντας για εκείνον την καλύτερη μερίδα.
Στα παιδιά πρόσφεραν τη μισή ποσότητα -εκτός από τα ορφανά τα οποία έπαιρναν ολόκληρη, χωρίς την υποχρέωση να καταθέτουν αγαθά ή χρήματα.

Δύο περίπου αιώνες μετά τις -αποφασιστικής σημασίας- μεταρρυθμίσεις του Λυκούργου, ήταν η σειρά της Αθήνας να καθιερώσει συσσίτια.
Για να απαλλαγεί η πόλη από την επιδημία που προκάλεσε το Κυλώνειο Άγος, ο Σόλωνας κάλεσε από την Κρήτη το μάντη, νομοθέτη και θεραπευτή Επιμενίδη.
Εκείνος, αφού εξάγνισε την πόλη, πρόσφερε στον Aθηναίο σοφό τις συμβουλές του, που απηχούσαν την κρητική αντίληψη για τον ιδανικό τρόπο διακυβέρνησης μιας πολιτείας.
Έτσι διαμορφώθηκε το μέγα έργο της νομοθετικής μεταρρύθμισης που, χάρη στη σεισάχθεια και τους άλλους νόμους, ανακούφισε τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις και επέτρεψε στην Αθήνα να εισέλθει στην εποχή της ακμής της.
Τότε ήταν λοιπόν που καθιερώθηκε στο Πρυτανείο η δωρεάν σίτιση για τους φτωχούς πολίτες, με τυρί, ψωμί, ελιές και όσπρια. Αργότερα βέβαια ο όρος «σίτισις εν τω Πρυτανείω» σήμαινε πια την τιμητική, για διακριθέντα στρατηγό συνήθως, δια βίου διατροφή.
Αρκετούς αιώνες αργότερα, συσσίτια για τους πολίτες οργάνωσαν και οι Ρωμαίοι.
Είχαν προηγηθεί προσπάθειες για την ενίσχυση με τρόφιμα και ρουχισμό των ορφανών παιδιών -τα οποία φυσικά αφθονούσαν λόγω των ασταμάτητων πολέμων- αλλά καμία δεν διατηρήθηκε για καιρό.
Τις περισσότερες φορές μάλιστα τη φροντίδα για τους «αλιμεντάριους», τα παιδιά των πάμφτωχων αλλά απαραιτήτως ελεύθερων οικογενειών, δεν αναλάμβανε το κράτος αλλά εύποροι πατρίκιοι που αποσκοπούσαν έτσι να αυξήσουν τη δημοφιλία τους, «πεινασμένοι» όπως ήταν για δημόσια αξιώματα.

Για να αλλάξουν οριστικά τα πράγματα έπρεπε πρώτα να ανέλθει στο ανώτερο αξίωμα (98-117 μ.Χ.) ο αυτοκράτορας Τραϊανός, ο επονομαζόμενος και «Optimus», άριστος δηλαδή, γιατί δεν κληρονόμησε το δικαίωμα να κυβερνά, αλλά επιλέχθηκε ως ο καλύτερος.
Εκτός του ότι ανήγειρε θαυμάσια κτίρια, κατασκεύασε δρόμους και υδραγωγεία και τόνωσε τη γεωργία, κυβέρνησε πραγματικά με ανθρωπιά, ευνοώντας για παράδειγμα την ανεξιθρησκία. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει ο νόμος lex alimentaria που θέσπισε ο ίδιος και πρόβλεπε τη δωρεάν σίτιση των άπορων παιδιών ώς την ενηλικίωσή τους (από 3 μέχρι 14 ετών για τα κορίτσια και μέχρι 16 για τα αγόρια).
Γρήγορα επεκτάθηκε και σε άλλες πόλεις, εκτός της Ρώμης (σε αυτήν τον πρώτο χρόνο σιτίζονταν καθημερινά τουλάχιστον 1.000 παιδιά) και διατηρήθηκε μέχρι τα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ.
Δεν αποτελούσε όμως απόρροια μόνο της φιλανθρωπικής διάθεσης του αυτοκράτορα, αλλά, όπως ο ίδιος κάπου σημειώνει, αποσκοπούσε και στην τροφοδό-τηση της πολιτείας με έντιμους πολίτες και -τι άλλο;- εύρωστους στρατιώτες.
Για να μην κλείνει δηλαδή ποτέ ο κύκλος με τα ορφανά…

Δείτε επίσης
Τι έτρωγαν καθημερινά οι αρχαίοι Έλληνες;
Οι αρχαίοι Έλληνες δεν έτρωγαν ποτέ μόνοι

Από: Ορέστης Δαβιάς
olivemagazine.gr

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2018

«Κίτρινα Γιλέκα»: Νέο «ραντεβού» για κινητοποιήσεις το ερχόμενο Σάββατο στη σκιά των σοβαρών επεισοδίων

Η επόμενη μέρα (φωτογραφίες - βίντεο)

Σκηνικό «πολέμου» επικράτησε το Σάββατο στη Γαλλία, ενώ νέο «ραντεβού» για δυναμικές κινητοποιήσεις προγραμματίζουν για το προσεχές Σάββατο, 15 Δεκεμβρίου, τα «κίτρινα γιλέκα» στη σελίδα τους στο Facebook.

Απειλούν δε με «τελική επίθεση», στη σκιά των σοβαρών χθεσινών επεισοδίων και συγκρούσεων μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών που είχαν ως αποτέλεσμα εκατοντάδες άνθρωποι να τραυματιστούν και χιλιάδες να προσαχθούν.
Οπως φαίνεται, η έκκληση του Γάλλου πρωθυπουργού Εντουάρ Φιλίπ για εθνική ενότητα έπεσε στο κενό, με τα «κίτρινα γιλέκα» να επιμένουν στην παραίτηση του προέδρου της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν από την προεδρία διοργανώνοντας την «Πέμπτη Πράξη», δηλαδή την πέμπτη διαδήλωσή τους.

Από την πλευρά του ο Μακρόν αναμένεται να προχωρήσει σε εκ νέου «σημαντικές» δηλώσεις την ερχόμενη εβδομάδα, σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Αργά το βράδυ του Σαββάτου ο Γάλλος πρόεδρος έστειλε μήνυμα μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο twitter, χαιρετίζοντας το «κουράγιο και τον επαγγελματισμό» της γαλλικής αστυνομίας.

Emmanuel Macron
@EmmanuelMacron
À toutes les forces de l’ordre mobilisées aujourd’hui, merci pour le courage et l’exceptionnel professionnalisme dont vous avez fait preuve.
10.8K people are talking about this
Νωρίτερα ο Γάλλος πρωθυπουργός σημείωσε ότι ο «διάλογος ξεκίνησε» και τόνισε πως πρέπει να ξαναϋφάνουμε την εθνική ενότητα μέσω του διαλόγου, μέσω της δουλειάς, μέσω της συσπείρωσης». Μάλιστα υπογράμμισε ότι «εναπόκειται σε εκείνον (σ.σ. Μακρόν) να προτείνει μέτρα που θα τροφοδοτήσουν τον διάλογο και που θα επιτρέψουν, ελπίζω, στο σύνολο του γαλλικού Έθνους να σταθεί στο ύψος των όσων ήδη διακυβεύονται και θα συνεχίσουν να υφίστανται τα επόμενα χρόνια».
Κεντρικά αιτήματα των «κίτρινων γιλέκων» είναι μεταξύ άλλων, να μην υπάρχει κανείς άνεργος, πιο προοδευτικός φόρος εισοδήματος, αύξηση της φορολόγησης στις μεγάλες επιχειρήσεις προς όφελος των μικρών, κοινό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για όλους, κοινωνικό αλληλέγγυο συνταξιοδοτικό σύστημα, τέλος στο φόρο καυσίμων, κατώτατος μισθός 1.300 ευρώ (καθαρά) και καμία σύνταξη κάτω των 1.200 ευρώ.
Ερευνα για ψεύτικους λογαριασμούς στο διαδίκτυο που αποσκοπούσαν στην ενίσχυση των διαδηλώσεων – Ο ρόλος της Ρωσίας
Οι γαλλικές αρχές ξεκίνησαν έρευνα για να ελέγξουν τον πολλαπλασιακό ψεύτικων λογαριασμών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που αποσκοπούσαν να ενισχύσουν τις διαδηλώσεις των «κίτρινων γιλέκων».
Η αρμόδια αρχή - υπεύθυνη για το συντονισμό αυτών των ελέγχων είναι η Γενική Γραμματεία Αμυνας και Εθνικής Ασφάλειας (SGDSN), πρόσθεσε μία από τις πηγές.
Οι γαλλικές υπηρεσίες δίνουν προσοχή στις απόπειρες χειραγώγησης της ενημέρωσης, αλλά είναι ακόμη πολύ νωρίς να σχολιάσουν τους ισχυρισμούς της βρετανικής εφημερίδας The Times, ότι εκατοντάδες ψεύτικοι λογαριασμοί που προήλθαν από τη Ρωσία στόχευαν να ενισχύσουν την εξέγερση των «κίτρινων γιλέκων», τόνισε μια άλλη πηγή κοντά στην υπόθεση.

Πρόκειται για μια υπόθεση που απαιτεί έντονες και σύνθετες έρευνες, συμπλήρωσε η πηγή.
Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα, που επικαλείται αναλύσεις που διεξήγαγε η εταιρεία κυβερνοασφάλειας New Knowledge, περίπου 200 λογαριασμοί Twitter αναπαρήγαγαν φωτογραφίες και βίντεο ανθρώπων σοβαρά τραυματισμένων από την αστυνομία, που φέρονται να ανήκουν στο κίνημα των «κίτρινων γιλέκων», ενώ αυτές οι εικόνες χρονολογούνται από γεγονότα που δεν έχουν σε τίποτε να κάνουν με τις διαδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα εδώ και εβδομάδες στη Γαλλία.
Το Bloomberg, επικαλλούμενο τη Συμμαχία για την Θωράκιση της Δημοκρατίας (Alliance for Securing Democracy), μια οργάνωση που ανήκει στο German Marshall Fund των ΗΠΑ και ελέγχει αυτούς τους λογαριασμούς και άλλες δραστηριότητες της Μόσχας, τόνισε ότι ανάμεσα σε 600 λογαριασμούς Twitter που είναι γνωστοί ότι προωθούν τις απόψεις του Κρεμλίνου το κορυφαίο hashtag ήταν χθες το #giletsjaunes (κίτρινα γιλέκα).

Από την άλλη πλευρά, η Μαργκαρίτα Σιμονιάν, διευθύντρια του RT (Russian Today) και του ρωσικού πρακτορείου Sputnik τόνισε χθες ότι Γάλλοι πολίτες έστειλαν βίντεο από τις χθεσινές διαδηλώσεις στο ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο, καθώς έχουν χάσει την εμπιστοσύνη στα μέσα ενημέρωσης της χώρας τους.
«Γνωρίζετε πόσοι άνθρωποι βλέπουν βίντεο των διαδηλώσεων των ‘κίτρινων γιλέκων’ από τις μεταδόσεις μας; Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσοι. Επιπλέον, έχουμε ήδη πηγές στην γαλλική αστυνομία που μας στέλνουν βίντεο, καθώς αρκετοί πολίτες έχουν γίνει δύσπιστοι με τα δικά τους μέσα ενημέρωσης και στέλνουν βίντεο σε μας», είπε η Σιμονιάν στο ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο TVTs.

Περισσότεροι από 100 οι τραυματίες - 1.723 οι προσαγωγές
Οι κινητοποιήσεις του Σαββάτου έλαβαν χώρα υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας με την αστυνομία να έχει πολλαπλασιάσει τους ελέγχους ιδίως πριν από την έναρξη των διαδηλώσεων, ενώ στο κέντρο του Παρισιού σημειώθηκαν βανδαλισμοί σε καταστήματα και εστιατόρια και πυρπολήθηκαν αυτοκίνητα.
Σύμφωνα με το γαλλικό υπουργείο Εσωτερικών, τουλάχιστον 136.000 άνθρωποι διαδήλωσαν στη Γαλλία, με 10.000 μόνο στο Παρίσι.




Many have been injured as violence continues during yellow-vest demonstrations in Paris, France.
More from the demonstrations here: http://po.st/5XV2JL 

219 people are talking about this
Ο απολογισμός είναι σαφώς μεγαλύτερος από αυτόν των επεισοδίων της 1ης Δεκεμβρίου, όταν και συνελήφθησαν 412 άτομα. Από τις 1.723 προσαγωγές στο σύνολο της γαλλικής επικράτειας, οι 1.220 κατέληξαν σε κράτηση των προσαχθέντων. Επίσης, οι 1.082 πραγματοποιήθηκαν στους δρόμους της γαλλικής πρωτεύουσας.

Σύμφωνα με έναν προσωρινό απολογισμό των υπηρεσιών υγείας «179 τραυματίες διακομίσθηκαν και δέχθηκαν ιατρικές φροντίδες σε όλην την επικράτεια από το ιατρικό προσωπικό των νοσοκομείων».




Breaking Video: Police use an armored vehicle in order to destroy barrier set up by protesters in Paris, France.

437 people are talking about this
Ο Πύργος του Άιφελ και το Λούβρο παρέμειναν κλειστά για το κοινό, όπως επίσης πολλά εμπορικά καταστήματα και εστιατόρια και 36 σταθμοί του μετρό.
Νωρίς το βράδυ του Σαββάτου, δυνάμεις επιβολής του νόμου έκαναν χρήση δακρυγόνων γύρω από το Σανζ Ελιζέ, διαδηλωτές επιτέθηκαν στο Drugstore Publicis, έσπασαν βιτρίνες στη λεωφόρο Φριντλάν και στη λεωφόρο Μαρσό, ένα οδόφραγμα τυλίχθηκε στις φλόγες στο Γκραν Μπουλβάρ όπου είχαν αναπτυχθεί τεθωρακισμένα οχήματα τα χωροφυλακής. Διαδηλωτές έβαλαν φωτιά σε έλατα που τοποθέτησαν μπροστά στην πρόσοψη αφού αφαίρεσαν πολλές προστατευτικές ξύλινες κατασκευές.
Επίσης, χρησιμοποίησαν ξύλινα πλαίσια ως ασπίδες απέναντι στις δυνάμεις της τάξης.
Ορισμένοι εισήλθαν στο Drugstore πριν οι δυνάμεις της τάξης απωθήσουν δεκάδες διαδηλωτές με τη βοήθεια δακρυγόνων. Μια νεαρή γυναίκα που τραυματίστηκε στο κεφάλι απέναντι από το Drugstore απομακρύνθηκε από το σημείο. Αστυνομικοί περικύκλωσαν το κτίριο προκειμένου να εμποδίσουν τους διαδηλωτές να εισέλθουν στο κατάστημα από τη σπασμένη βιτρίνα και ορισμένοι πυροβολούν με μη φονικά όπλα φλας-μπολ, σύμφωνα με δημοσιογράφους του Γαλλικού Πρακτορείου. Ενας άνδρας τραυματίστηκε.Διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν μεταξύ άλλων στη Μασσαλία, τη Λιλ, το Μπορντό, την Τουλούζη και τη Λιόν.

Συγκρούσεις ξέσπασαν μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών και στην Τουλούζη, όπου οι δυνάμεις επιβολής του νόμου έκαναν χρήση δακρυγόνων για να απωθήσουν διαδηλωτές που έβαλαν φωτιές σε οδοφράγματα.



Breaking: Chaotic scenes unfolding in Toulouse, France, as clashes continue between yellow vest protesters and police.  

kathimerini.gr