ΟΥ Οχι ΤΙ κάτι ΔΑΝΟΣ εκ της γής
Απόψεις που πηγάζουν από την άλλη άγνωστη πλευρά
ΑΒΑ(ήβη)+ΤΑΡ(τάρταρα) <> ΒΙΟΣ(ζωή)+ΑΔΑΣ(άδης)
Aιώνια εναλλαγή, στην βιολογική αρμονία
Η άλλη θέση στην καθημερινότητα, τό επέκεινα, ή αλήθεια της φαντασίας.
Βουτιά στόν άπειρο και άυλο κόσμο τών ιδεών.
Υποβάθμιση του χρήματος (χξς') σε μέσο εξυπηρέτησης και όχι υπέρτατη ανάγκη.
Ατυχώς ονομάσθηκε Χρήμα (ότι χρειαζόμαστε)
και Νόμισμα (ότι θεσπίσθηκε σαν αξία)
Εξαπατήσαμε τό είναι μας, και Εκπέσαμε.

Επικοινωνία: utidanos@gmail.com

Τρίτη 20 Αυγούστου 2019

To Συγκλονιστικό άρθρο «Η χώρα του Εγώ»

Αυτή τη φορά, ας βάλουμε τις αιτιολογίες μπροστά από τα συμπτώματα.
Είμαστε ένας μικρός τόπος γεμάτος ανθρώπους που το πρώτο και βασικότερο χαρακτηριστικό τους είναι η έλλειψη σιγουριάς. Κληρονομιά αιώνων σκλαβιάς, επιδρομών και καταπίεσης.
Η έλλειψη σιγουριάς οδηγεί σε μια υπερβολική (και αναγκαστική) υπερτροφία του εγώ. Το εγώ νιώθει διαρκώς πως κινδυνεύει, οι μηχανισμοί αυτοπροστασίας θριαμβεύουν, ο εγωισμός γίνεται μέθοδος επιβίωσης. (Ο θάνατος σου, η ζωή μου). Η στάση παραμένει κι όταν ο κίνδυνος περάσει.
Πώς όμως χωράνε σε μια μικρή χώρα εννιά εκατομμύρια υπερτροφικά εγώ — που το καθένα θέλει να επιβληθεί στα άλλα; Φτάνουμε στο Ιονεσκικό παράδοξο, όπου ο καθένας μας σαν Εγώ έχει όλα τα δικαιώματα — και σαν Εσύ κανένα.
Στη χώρα του Εγώ, το Εσύ είναι υπό διωγμόν. Άρα και το Εγώ (μια και όλα τα Εσύ είναι και Εγώ…). Άρα οι πάντες… Έτσι, αιώνες τώρα, κλείνουμε ο ένας το δρόμο του άλλου. Στην προσπάθεια μας να μην προηγείται κανείς, μένουμε όλοι στάσιμοι.
Μόνο σε κάτι πολέμους τα ξεχνάμε και ορμάμε — για να ακινητοποιηθούμε πάλι, μετά, σε λαοκοόντειο μαρμάρινο σύμπλεγμα.
Τίποτα δεν μας ενοχλεί περισσότερο από την επιτυχία του άλλου (πώς μας ξέφυγε!). Δεν την ανεχόμαστε. Δεν την επιτρέπουμε. Τη θεωρούμε απρεπή, άσεμνη, σχεδόν… αντιδημοκρατική.
Οι άλλοι λαοί υπερηφανεύονται για τους προικισμένους, τους εκλεκτούς, τους ταλαντούχους.
Εμείς ντρεπόμαστε και κοιτάμε να τους κρύψουμε. Και το καταφέρνουμε μια χαρά.
Εκτός αν τύχει και τους ανακαλύψει κανένα ξένο Νόμπελ. (Αλλά και τότε, λίγες μέρες μετά τους πρώτους πανηγυρισμούς, αρχίζει να κυκλοφορεί το φαρμάκι και στα στόματα και στα ρεπορτάζ των εφημερίδων).
Μικρότητες μιας κομπλεξικής κοινωνίας φοβισμένων ανθρώπων, που βλέπουν την επιτυχία του άλλου σαν απειλή.
Που δεν δέχονται τη νομιμότητα του επαίνου παρά μόνο μετά θάνατον. (Το άκουσα: “Τέτοιο κείμενο μόνο αφού πεθάνει επιτρεπόταν να γραφτεί”).
Έτσι, λοιπόν, κύριοι: αγωνιστείτε, κοπιάστε, αλλά μην προσδοκάτε αναγνώριση, θα έρθει όταν δεν θα υπάρχετε εσείς. Ή εσείς — ή αυτή.
Λεφτά, κερδίστε όσα θέλετε. Η κοινωνία μας (αντίθετα με τις ξένες) επιτρέπει να κάνεις επίδειξη χρημάτων (αυτό θαυμάζεται), αλλά όχι και επίδειξη ταλέντου (αυτό είναι νεοπλουτικό).
Προπαντός σεμνότης!
Το να περιφέρεις μια προσωπικότητα σ’ αυτή τη χώρα, είναι εξίσου απρεπές με το να επιδεικνύεις τα γεννητικά σου όργανα στα πάρκα.
Συγχέουμε: την παρουσία με την υπεροψία. Τη διαφοροποίηση με την ανισότητα. (Λίγο ακόμη και θα ζητηθεί η κοινωνικοποίηση του πνευματικού πλούτου…).
Έχουμε βρει και το όπλο που σκοτώνει κάθε ευγενική φιλοδοξία. Όποιος κινείται “προβάλλεται”.
Ο επιστήμονας που παρουσιάζει μια ανακοίνωση το κάνει για να προβληθεί. Ο συγγραφέας που γράφει ένα βιβλίο το ίδιο. Όλα γίνονται για την προβολή.
Κι όσοι τολμούν επώνυμα να δημιουργούν, αποκαλούνται επιδειξίες.
Όχι βέβαια πως δεν γίνεται και πολλή προσπάθεια για επίδειξη. Ακριβώς επειδή τόσο έχουμε στερηθεί του έπαινο, κάνουμε τα πάντα για να τον αποκτήσουμε. (Σαν το ποτό, στην εποχή της ποτοαπαγόρευσης).
Και φτηνή επίδειξη γίνεται και κακή προβολή.
Αλλά δεν είναι κάθε δραστηριότητα προβολή, ούτε κάθε εργασία διαφημιστικό κόλπο. Πρέπει κάποτε να μάθουμε να αξιολογούμε και να δεχόμαστε την ποιότητα. Πρέπει, να αναγνωρίσουμε τη δυνατότητα της παρουσίας στον καθένα. Γιατί ο καθένας έχει κάτι να πει και πρέπει να μπορεί να το πει.
Ο αποκλεισμός της προβολής (που μοιάζει δημοκρατικός), είναι στην πραγματικότητα ριζικά ελιτίστικος.
Κλασική λογοτεχνική αντίδραση (η αρνητική άποψη του ξέρεις ποιος είμαι εγώ;”): “Ποιος νομίζει πως είναι;”.
—Είναι αυτός που είναι — και δεν υποχρεούται να ζητήσει συγγνώμη από κανέναν, επειδή είναι έτσι.. Ούτε χρωστάει σε κανέναν τίποτε. Άσε τον λοιπόν, κύριε, να κάνει τη δουλειά του και κοίταξε κι εσύ τη δική σου.
Αδύνατον! Ο μηχανισμός της σύγκρισης δουλεύει αυτόματα και συνέχεια.
Παράδειγμα: “Και τι ήταν δηλαδή ο Τάδε; Υπερβολές!. (Ο μηχανισμός λειτουργεί έτσι: εγώ είμαι πιο σημαντικός από τον Τάδε — όταν όμως πεθάνω δεν θα γίνει τέτοιος θόρυβος…).
Ναι, και το θάνατο του άλλου φτάνουμε να φθονήσουμε.
Ενώ οι σεμνοί! Τι υπέροχοι άνθρωποι οι σεμνοί!
Π. χ. ο σεμνός και αθόρυβος Σκαλκώτας. (Εμείς τον κάναμε έτσι — μπράβο μας! Τον ισοπέδωσε ο νεοελληνικός οδοστρωτήρας.
Πέθανε σεμνός, φτωχός και άγνωστος, προς μεγάλη μας δόξα. Για να μπορούμε τώρα να υπογραμμίζουμε τη σεμνότητα του και να τη φέρνουμε παράδειγμα στη νέα γενιά).
Η σεμνότητα που απαιτούμε δεν είναι βέβαια η ταπεινότητα του μεγάλου, που ξέρει τα όρια του ανθρώπινου. Στην καλύτερη περίπτωση είναι το φοβισμένο “λάθε βιώσας” του ραγιά (σκύψε να μη δίνεις στόχο), στη χειρότερη περίπτωση η σεμνοτυφία του Ιησουΐτη που πιστεύει πως είναι μέγας, αλλά δεν καταδέχεται να το δείξει. Άλλη μια πλευρά του νεοελληνικού πουριτανισμού. Που, όπως κάθε πουριτανισμός, πηγάζει από δική μας αναπηρία, αβεβαιότητα και στέρηση.
Κι έπειτα παραπονιόμαστε πως δεν έχουμε ηγεσία! Αφού κανένας μας δεν παραδέχεται τον άλλον! Εκτός κι αν είναι ασήμαντος κι ακίνδυνος — οπότε, συμβατικά κάνουμε πως τον δεχόμαστε. (Κοιτάξτε τις δουλικότατες τιμές που γίνονται σε πολιτικούς και “προέδρους”).
Και έξω οι άνθρωποι ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον, αλλά θετικά.
Κοιτάνε να προσπεράσουν με τη δική τους ταχύτητα κι όχι βάζοντας τρικλοποδιά. Χαίρονται την ικανότητα του διπλανού τους, προσπαθούν να την προωθήσουν, χωρίς ποτέ να σκεφθούν ότι αυτό που θα κερδίσει ο άλλος θα το στερηθούν αυτοί.
Βλέπω συγγραφείς να προωθούν συγγραφείς, επιστήμονες να μάχονται για την επιβολή της θεωρίας ενός τρίτου — και απορώ. Όχι για τους άλλους. Για μας!
Είναι περίεργο πως ακόμη έχουμε το θάρρος να χτίζουμε, όταν οι κατεδαφιστές γύρω μας είναι μυριάδες…
“Ο τόπος μας είναι κλειστός. Όλο βουνά…”.

Ν.Δήμου
Πηγή: ndimou
kalimeraellada.gr/

Τετάρτη 7 Αυγούστου 2019

Παρουσιάστηκε η σαρκοφάγος του Τουταγχαμών


Η Αίγυπτος παρουσίασε σήμερα τη χρυσή σαρκοφάγο του Φαραώ Τουταγχαμών, που υποβάλλεται σε εργασίες αποκατάστασης για πρώτη φορά μετά την ανακάλυψή της το 1922.
Η εργασία της αποκατάστασής της ξεκίνησε στα μέσα του Ιουλίου έπειτα από τη μεταφορά της σαρκοφάγου από την Κοιλαδα των Βασιλέων στο Λούξορ, στη νότιο Αίγυπτο, στο Μέγα Μουσείο του Καΐρου.
«Παρουσιάζουμε ένα μοναδικό ιστορικό μνημείο, όχι μόνον για την Αίγυπτο, αλλά και για ολάκερον τον κόσμο», δήλωσε ο υπουργός Αρχαιοτήτων Χάλεντ αλ Ενάνι, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου στο Μέγα Μουσείο της Αιγύπτου, κοντά στις πυραμίδες της Γκίζας.
Η σαρκοφάγος του νεαρού Φαραώ θα εκτεθεί μαζύ με άλλα αντικείμενα που σχετίζονται με τον Τουταγχαμών στα τέλη του 2020, όταν το νέο γιγαντιαίων διαστάσεων Μουσείο θα ανοίξει για το κοινό. Η αποκατάσταση αναμένεται να διαρκέσει ένα οκτάμηνο.
Η ξύλινη σαρκοφάγος, με επίχρυση εξωτερική επένδυση, έχει μήκος 2,23 μ. και είναι διακοσμημένη με μία προσωπογραφία του νεαρού άνακτα, που φέρει τα σύμβολα των Φαραώ, το σκήπτρο και το φραγγέλιο, όπως αναφέρεται στο κείμενο του υπουργείου Αρχαιοτήτων.
Κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα παρουσιάσθηκαν ρωγμές «στο επίπεδο των στρώσεων του επίχρυσου γύψου, ιδίως σε εκείνα στο κάλυμμα της βάσης», ανακοίνωσε το υπουργείο.
Αναρρηθείς στον θρόνο της Αιγύπτου το 1333 πΧ, ο Τουταγχαμών είναι αναμφίβολα ο διασημότερος Φαραώ στην Ιστορία, ιδίως εξαιτίας των απίστευτων συνθηκών της ανακάλυψης του τάφου του, ο οποίος ήταν ασύλλητος, στην Κοιλάδα των Βασιλέων το 1922 από τον Βρετανό αρχαιολόγο Χάουαρντ Κάρτερ.
Γόνος του Φαραώ Αχενατόν και σύζυγος της εξίσου διάσημης Νεφερτίτης, «ο παίς Φαραώ» ανήλθε στην εξουσία σε ηλικία εννέα ετών κι έφυγε από τη ζωή δέκα χρόνια αργότερα από ελονοσία σε συνδυασμό με μία νόσο των οστών.
Από τις αρχές Ιουλίου, η Αίγυπτος ζήτησε από την Ιντερπόλ να εντοπίσει το γλυπτό προσωπείο του Τουταγχαμών, ηλικίας 3000 ετών, το οποίο δημοπρατήθηκε στο Λονδίνο έναντι 5,3 εκατ. ευρώ παρά την εκπεφρασμένη αντίθεση του Καΐρου.

ΑΠΕ
zougla.gr/

Για ένα μπαρ στη μέση του πουθενά...Ένα κείμενο γραμμένο για όσους επιλέγουν να ζουν ανάμεσα στα ταξίδια των άλλων.


Νίκος Σταματίνης

Ο Σεφέρης γράφει κάπου στο ποίημά του ‘ο Στρατής Θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους’ ότι το πρώτο πράγμα που έκανε ο Θεός είναι το μακρινό ταξίδι. Η αλήθεια είναι ότι η μεταφορά διαφόρων σταδίων, διαφόρων κομματιών της ανθρώπινης ζωής (της ίδιας της ζωής συμπεριλαμβανομένης) με το ταξίδι είναι μια από τις πιο σταθερές μεταφορές που κάνει ο ανθρώπινος εγκέφαλος.
Οι ανθρώπινες σχέσεις, η πορεία ενός πολιτισμού, ο απολογισμός της ζωής μας. Όλα αυτά επικυρώνονται ως γραμμικά με τη μεταφορά του ταξιδιού.
Είναι εκεί από τον Οδυσσέα του Ομήρου και τον Βιργίλιο μέχρι τον Σεφέρη και τον Αγγελόπουλο και στον Θερβάντες, είναι στον Κέρουακ και στο 'Ολα είναι Δρόμος', στο "Ας περιμένουν οι γυναίκες", στον Κόρμακ Μακάρθι, τον Μπάροουζ και φυσικά στην ‘Ιθάκη’ του Καβάφη.
Στις ταινίες, στις προφορικές αφηγήσεις, στα βιβλία. Μεγάλο μέρος της μυθοπλασίας στηρίζεται μέσα σε αυτό το ταξίδι. Όχι παράλογο. Το ταξίδι είναι το πιο καθημερινό πράγμα στο οποίο ο άνθρωπος ζει μέσα του, σε πρώτο πρόσωπο, την αρχή, τη μέση και το τέλος.
Με πιάνω πολλές φορές να κάθομαι να χαζεύω όλα εκείνα τα πράγματα που συνοδεύουν το ταξίδι. Από ξεχασμένα σπίτια με χριστουγεννιάτικα φωτάκια πλάι στην εθνική οδό μέχρι τα περίφημα μηνύματα ‘ΜΑΡΙΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ’ και ‘ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ’.
Αυτή η μεταφορά του ταξιδιού, λοιπόν, είναι που μου έχει δημιουργήσει μια τρομερή αγάπη για τα μέρη εκείνα που λειτουργούν ως στάσεις για τους ταξιδιώτες: βενζινάδικα στη μέση της Εθνικής Οδού, ΣΕΑ, σταθμοί ΚΤΕΛ, ξεχασμένα μπαράκια, μπουζούκια, μοτέλ, φώτα σε απομονωμένα εξοχικά σπίτια.
Το κοινό χαρακτηριστικό που έχουν όλα αυτά τα μέρη είναι η άρση του ορίζοντα προσδοκιών που είχαν όσοι τα έφτιαξαν. Τα περισσότερα -ακόμα και οι επιγραφές έκφρασης έρωτα προς τη Μαρία- φτιάχνονται με τη λογική ότι θα τα δουν πολλοί άνθρωποι. Και φτιάχνονται με μια επιμέλεια και προσοχή. Πολύ γρήγορα όμως αρχίζουν να παρακμάζουν και αφήνουν μια αίσθηση εγκατάλειψης σαν να είναι προορισμένα από κάποιον να λειτουργούν αέναα σαν να είναι έτοιμα να κλείσουν. Ίσως έχει να κάνει με τη λειτουργία τους ως μέρη στη μέση του ταξιδιού, μέρη για να σπαταλήσεις από κάποια λεπτά ως λίγες ώρες.
Στον επαρχιακό δρόμο μεταξύ της τουριστικής Αρεόπολης και του Γυθείου υπάρχει ένα τέτοιο μπαρ. Βρίσκεται ανάμεσα σε ελαιώνες και δίπλα σε ένα παρατημένο κτίριο.
Το βράδυ ο δρόμος είναι σκοτεινός. Το ίδιο το κτίριο είναι φτιαγμένο με αυτή την επιμέλεια. Ακόμα και το φως του δρόμου μπροστά είναι βαμμένο προκειμένου να ταιριάζει με τον κοκκινωπό φωτισμό του μπαρ.
Την πρώτη φορά που το επισκεφτήκαμε ήμασταν όλοι μαζί 10 άτομα. Τη δεύτερη ήμασταν -κατά κάποιο παράδοξο τρόπο- κοντά εκατό. Και είχε μπουγελώματα, χορό, φωνές. Οι μισοί περαστικοί από τον δρόμο, οι άλλοι μισοί από τα camping ή ντόπιοι.
Τελείως διαφορετικοί άνθρωποι μεταξύ τους. Άλλοι έρχονταν με τα αγροτικά, άλλοι φορώντας μαγιό και με τα πόδια. Εικοσάρηδες, τριαντάρηδες, σαραντάρηδες, πενηντάρηδες. Σε τέτοιους χώρους δεν μετράνε οι βεβαιότητες της Αθήνας.
Εκεί που όλοι ψάχνουμε χώρους με ανθρώπους που να μας μοιάζουν. Όλοι όμως είχαν έναν συνεκτικό ιστό.
Η Spiders είναι φτιαγμένη από έναν άνθρωπο γύρω στα 60 που φανερά έκανε -με το να τρέχει ένα τέτοιο μέρος- αυτό που αγαπούσε: να παίζει ροκ και μπλουζιές στη μέση του πουθενά.
Εδώ που τα λέμε, καθόλου άσχημο πράγμα να αγαπάει κανείς. Και ίσως αυτό ήταν το πιο μαγικό που ανέδιδε αυτό το μέρος. Ήταν φτιαγμένο στη μέση ενός μικρού ταξιδιού, ανάμεσα σε δύο νησίδες πολιτισμού, από έναν άνθρωπο που είχε βρει ακριβώς τη στάση που του ταιριάζει στο δικό του ταξίδι.
Γιατί αν το πρώτο πράγμα που έφτιαξε ο Θεός ήταν το ταξίδι, οι στάσεις του ταξιδιού ήταν μάλλον το πρώτο πράγμα που έφτιαξε ο άνθρωπος.


Τρίτη 6 Αυγούστου 2019

Κοζάνη : Η «πλούσια» νεκρή της Μαυροπηγής - Σπάνια στον ελλαδικό χώρο η χάλκινη νεκρική κλίνη που αποκάλυψε η αρχαιολογική σκαπάνη


Η δοκιμαστική τομή που έκαναν οι αρχαιολόγοι κάτω από τα χαλάσματα ενός σύγχρονου σπιτιού που κατεδαφίστηκε πρόσφατα από την ΔΕΗ για να προχωρήσει η διάνοιξη του ορυχείου στην Μαυροπηγή Κοζάνης, έκρυβε μια πολύ μεγάλη έκπληξη. Μόλις άρχισαν να απομακρύνουν τσιμέντα και άλλα μπάζα από τα θεμέλια του σπιτιού, αποκαλύφθηκε ένας λακκοειδής τάφος, των υστεροελληνιστικών χρόνων (τέλη 1ου αιώνα π.Χ.), με πλούσια κτερίσματα.
Ο τάφος προς έκπληξη των αρχαιολόγων εντοπίστηκε ασύλητος και αδιατάρακτος από τη σύγχρονη δόμηση. Αυτό που εντυπωσίασε ιδιαίτερα την ανασκαφική ομάδα δεν είναι τόσο ο τάφος, όσο το περιεχόμενο του.
Σύμφωνα με την αρχαιολόγο, υπεύθυνη της ανασκαφής και προϊστάμενη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κοζάνης Αρετή Χονδρογιάννη, «η νεκρή που βρέθηκε στον τάφο είναι τοποθετημένη σε μια περίτεχνη χάλκινη νεκρική κλίνη που διατηρείται σε άριστη κατάσταση, ενώ τα χάλκινα στοιχεία του κρεβατιού φέρουν στοιχεία διακόσμησης και εικονογραφίας που θα φανούν στο σύνολο τους κατά την συντήρησή τους». Η χάλκινη κλίνη που διατηρείται στο σύνολό της θεωρείται σπάνια για τον βορειοελλαδικό χώρο και μοναδική ως ακέραιο αντικείμενο για το σύνολο του ελλαδικού χώρου, σύμφωνα με τα διαθέσιμα δημοσιευμένα αρχαιολογικά δεδομένα. Επίσης το εύρημα παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για την επίπλωση της περιόδου, το εξελιγμένο επίπεδο της μεταλλοτεχνίας, αλλά και για τα ταφικά έθιμα και την κοινωνική διαστρωμάτωση του οικισμού στον οποίο ανήκει η ταφή.
«Η νεκρή γυναίκα ήταν κτερισμένη με πέντε πήλινα μυροδοχεία και ένα γυάλινο ενώ στο κεφάλι και στο χέρι της βρέθηκαν επτά χρυσά ελάσματα που οι αρχαιολόγοι υποθέτουν ότι κοσμούσαν κάποιο ύφασμα ή κόσμημα κεφαλής από άλλο υλικό. Στο στόμα της βρέθηκε χρυσό έλασμα – πιθανόν επιστόμιο, ενώ πάνω στο δεξί της χέρι διατηρήθηκαν χρυσές ίνες και ένα μικρό χρυσό αντικείμενο, πιθανόν από διακοσμημένο ύφασμα».
Τα οστά της γυναίκας μεταφέρθηκαν στα εργαστήρια του Αρχαιολογικού Μουσείου Αιανής και το επόμενο διάστημα μέσω της ανθρωπολογικής μελέτης που θα ακολουθήσει, θα οριστικοποιηθουν η ταυτότητα του φύλου , η ηλικία ακόμη και τα αίτια του θανάτου.Όπως ανέφερε η κ.Χονδρογιάννη στο ΑΠΕ - ΜΠΕ «έχουμε να κάνουμε με μια πλούσια γυναίκα ή με γυναίκα που είχε ιδιαίτερη θέση στην κοινωνία της εποχής αλλά, με περισσότερη σιγουριά, θα μπορέσουμε να μιλήσουμε μετά την ολοκλήρωση της ανασκαφής και την αξιολόγηση όλων των στοιχείων για το εάν πρόκειται για συνήθη ταφικά έθιμα της εποχής ή για ταφή ενός σημαίνοντος προσώπου».
Η ανασκαφή στην περιοχή της Μαυροπηγής είναι εξέλιξη και το συγκεκριμένο εύρημα εντοπίστηκε 1,5 μέτρο από την επιφάνεια του εδάφους, ακριβώς κάτω από το θεμέλιο της σύγχρονης κατοικίας που κατεδαφίστηκε από την ΔΕΗ. Το χωριό Μαυροπηγή απαλλοτριώθηκε από την ΔΕΗ και οι κάτοικοι του, εγκατέλειψαν τις κατοικίες τους, προκειμένου η ΔΕΗ να προχωρήσει στην διάνοιξη του νέου ορυχείου.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της αρχαιολογικής έρευνας στην Μαυροπηγή «έχουμε πυκνή και συνεχόμενη κατοίκηση που ξεκινά από την ύστερη εποχή του Χαλκού 1600 πΧ και φθάνει έως και τους ύστερους Βυζαντινούς χρόνους 1600 μ.Χ. Τα ευρήματα που έχουν έλθει στο φως όπως οικισμοί, νεκροταφεία, μεμονωμένες κατασκευές και αγροικίες, μαρτυρούν την αδιάλειπτη κατοίκηση της περιοχής τα τελευταία 3.600 χρόνια».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕOnline

kathimerini.gr

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2019

«Γιατί οι χάρτες πυρκαγιών και ανεμογεννητριών ταυτίζονται;»


Μετά την τελευταία καταστροφική πυρκαγιά που έπληξε την περιοχή της Μάνης, η Επιτροπή Αγώνα Τσικαλίων Μάνης προχωρά σε καταγγελία κατά της εγκατάστασης ανεμογεννητριών στην περιοχή καλώντας τους αρμόδιους να εξηγήσουν γιατί οι χάρτες των ανεμογεννητριών και αυτοί των πυρκαγιών ταυτίζονται…

Αναλυτικά η ανακοίνωση έχει ως εξής:
«Με αφορμή την τελευταία καταστροφική πυρκαγιά στην ευρύτερη περιοχή του Κότρωνα της Προσηλιακής Μάνης, που έρχεται σε συνέχεια προηγούμενων ανάλογων καταστροφών που έχουν πλήξει όλη τη Μάνη, θα θέλαμε να κάνουμε κάποιες επισημάνσεις εκφράζοντας ταυτόχρονα και τις ανησυχίες μας για όσα συντελούνται στη χερσόνησο της Μάνης.
Μια περιοχή, που σχεδόν στο σύνολο της είναι ενταγμένη στο Δίκτυο Natura-2000, η οποία απειλείται με αφανισμό, τόσο από τέτοιου είδους φαινόμενα, όσο και από την επιχειρούμενη εγκατάσταση εκατοντάδων ανεμογεννητριών. Δύο θέματα τα οποία εκτιμάμε ότι σχετίζονται μεταξύ τους.
Η ανησυχία μας εντείνεται από το γεγονός ότι οι πληγείσες περιοχές, τόσο από την τελευταία πυρκαγιά, όσο και από προηγούμενες, που έχουν λάβει χώρα την τελευταία δεκαετία, σε πολλές περιπτώσεις ταυτίζονται με τις περιοχές που έχουν οριοθετηθεί για την εγκατάσταση «αιολικών πάρκων» και έχουν διανοιχθεί δρόμοι προσπέλασης.
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι, οι λεγόμενοι «δασικοί» δρόμοι, μήκους δεκάδων χιλιομέτρων, που έχουν διανοιχθεί στο εσωτερικό ολόκληρης της χερσονήσου της Μάνης, δρόμοι οι οποίοι όλως τυχαίως καταλήγουν στα υπό αδειοδότηση «αιολικά πάρκα», καμία υπηρεσία δεν πρόσφεραν στην προσπέλαση πυροσβεστικών οχημάτων στις περιοχές που κινήθηκε η πυρκαγιά, ούτε σε άλλες προηγούμενες πυρκαγιές.
Άλλωστε οι δρόμοι αυτοί, που σχεδόν στο σύνολό τους είναι παράνομοι, διασχίζουν στο εσωτερικό της χερσονήσου πετρώδεις περιοχές που δεν φυτρώνει ούτε μικρό αγκάθι, ωστόσο προσφέρουν προσπέλαση σε παρθένες περιοχές με σπάνια ορνιθοπανίδα και πολλά μνημεία και κτίσματα άλλων εποχών.
Αρκεί να ρίξει κάποιος μια ματιά στους χάρτες, όπου κατά καιρούς έχουν εκδηλωθεί πυρκαγιές και στους χάρτες της ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) με τις αντίστοιχες περιοχές, όπου χωροθετούνται τα «αιολικά πάρκα» για τα οποία έχει εκδοθεί η αρχική άδεια παραγωγής.
Η σύγκριση των δύο χαρτών πράγματι προκαλεί έκπληξη.
Πιστεύουμε ότι δεν είναι πειστικό το επιχείρημα ότι οι περιοχές που χωροθετούνται για εγκατάσταση ανεμογεννητριών είναι οι πλέον εκτεθειμένες σε ισχυρούς ανέμους. Είναι σαφές ότι από μόνη της αυτή η σύγκριση χαρτών δεν αρκεί για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, ωστόσο υπάρχουν ερωτήματα τα οποία θα πρέπει να τα διερευνήσουν οι αρμόδιες αρχές.
Παρόλα αυτά, το γεγονός της παράνομης διάνοιξης δρόμων στα βουνά της Μάνης με σκοπό την προσπέλαση για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών και από μόνο του αυξάνει τους κινδύνους για εκδήλωση πυρκαγιών, καθώς μεταφέρει ανθρώπινη δραστηριότητα σε απάτητες και παρθένες περιοχές. Επίσης οι ανεμογεννήτριες από μόνες τους είναι αιτία πρόκλησης πυρκαγιών.
Τα αιολικά πάρκα συνιστούν εν δυνάμει εμπρηστές και το ίδιο ισχύει και για το δίκτυο μεταφοράς της ηλεκτρικής ενέργειας.
Αναμένουμε από την κυβέρνηση και τα αρμόδια υπουργεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, όπως και από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, το Δασαρχεία, τις τοπικές Αστυνομικές Αρχές αλλά το Δήμο και την Περιφέρεια, να πάψουν να λειτουργούν σαν εντολοδόχοι και επισπεύδοντες των εταιρειών της «αιολικής» καταστροφής, που θέλουν στο όνομα του πρόσκαιρου κέρδους να καταστρέψουν έναν ιστορικό τόπο.
Τους καλούμε να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να πάψουν να είναι παράγοντες καταστρατήγησης της νομιμότητας και των συνταγματικών επιταγών για προστασία του φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος.
Τους διαβεβαιώνουμε ότι αυτό που δεν πράττουν αυτοί θα το κάνουμε εμείς. Με κάθε νόμιμο μέσο θα αποκαταστήσουμε τη νομιμότητα και θα διεκδικήσουμε το δίκιο μας.
Το δίκιο μας αυτό έχει ιδιαίτερο ιστορικό βάρος και δεν θα το αφήσουμε να το πάρει ο άνεμος κι η οργή».
lakonikos.gr/

Πέμπτη 11 Ιουλίου 2019

Σπουδαία ανακάλυψη: Το αρχαιότερο δείγμα Homo Sapiens είναι ελληνικό!

Κρανίο που βρέθηκε στην Ελλάδα και χρονολογείται προ τουλάχιστον 210.000 ετών, αντιπροσωπεύει το αρχαιότερο δείγμα ανατομικά σύγχρονου ανθρώπου στην Ευρασία - Είναι κατά τουλάχιστον 150.000 χρόνια παλαιότερο από το αρχαιότερο απολίθωμα «Homo Sapiens», που είχε βρεθεί έως τώρα στην Ευρώπη
Ένα κρανίο που βρέθηκε στην Ελλάδα και χρονολογείται προ τουλάχιστον 210.000 ετών, αντιπροσωπεύει το αρχαιότερο δείγμα ανατομικά σύγχρονου ανθρώπου στην Ευρασία, δηλαδή εκτός Αφρικής, όπως ανακοίνωσε μια ομάδα Ελλήνων και ξένων επιστημόνων. Αυτό σημαίνει ότι -αν οι επιστήμονες έχουν δίκιο- το κρανίο είναι κατά τουλάχιστον 150.000 χρόνια παλαιότερο από το αρχαιότερο απολίθωμα «έμφρονος ανθρώπου» (Homo sapiens) που είχε βρεθεί έως τώρα στην Ευρώπη.

Ένα δεύτερο κρανίο που βρέθηκε στην ίδια τοποθεσία της Πελοποννήσου και εκτιμάται ότι είναι τουλάχιστον 170.000 ετών, διαθέτει χαρακτηριστικά Νεάντερταλ. Τα δύο απολιθωμένα κρανία είχαν ανακαλυφθεί στο σπήλαιο Απήδημα δυτικά της Αρεόπολης στη Μάνη στο τέλος της δεκαετίας του 1970, στη διάρκεια ερευνών του Ανθρωπολογικού Μουσείου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Όμως, έως τώρα δεν είχαν μελετηθεί σε βάθος και είχαν παραμείνει σχετικά άγνωστα, παρά τη μεγάλη σπουδαιότητα τους, όπως τώρα γίνεται αντιληπτό με μεγάλη καθυστέρηση.
Οι ερευνητές από τη Γερμανία, την Ελλάδα και τη Βρετανία, με επικεφαλής την διακεκριμένη Ελληνίδα παλαιοανθρωπολόγο Κατερίνα Χαρβάτη του Κέντρου Σένκενμπεργκ για την Ανθρώπινη Εξέλιξη και το Παλαιοπεριβάλλον του γερμανικού Πανεπιστημίου Έμπερχαρντ Καρλς του Τίμπινγκεν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», μελέτησαν για πρώτη φορά συγκριτικά, με σύγχρονες μεθόδους απεικόνισης και χρονολόγησης, τα δύο κρανία, γνωστά ως «Απήδημα 1» και «Απήδημα 2».
Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κυρία Χαρβάτη, «τα αποτελέσματα της έρευνάς μας δείχνουν την σημαντικότητα του ελλαδικού χώρου για την ανθρώπινη εξέλιξη. Έχουμε τον αρχαιότερο σύγχρονο άνθρωπο εκτός Αφρικής, που μεταφέρει την άφιξη του Homo Sapiens στην Ευρώπη περισσότερο από 150 χιλιάδες χρόνια νωρίτερα απ' ό,τι νομίζαμε μέχρι τώρα.
Η δουλειά αυτή είναι αποτέλεσμα 25 χρόνων έρευνάς μου στην Αφρική, στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Ως Ελληνίδα, εύχομαι η έρευνα στην Ελλάδα να συνεχιστεί, καθώς πιστεύω ότι η χώρα μας έχει ακόμα πολλά να δώσει στο χώρο της παλαιοανθρωπολογίας».
Η ερευνητική ομάδα, η οποία έκανε, μεταξύ άλλων, εικονική ανακατασκευή των κατεστραμμένων τμημάτων των κρανίων, διεξήγαγε συγκρίσεις με άλλα ανθρώπινα απολιθώματα και χρησιμοποίησε μία υψηλής ακριβείας ραδιομετρική μέθοδο χρονολόγησης, προκειμένου να καθορίσει την ηλικία των δύο κρανίων. Το «Απήδημα 2», που βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση, εμφανίζει τα χαρακτηριστικά Νεάντερταλ, ενώ το «Απήδημα 1» δεν έχει καθόλου νεαντερτάλια γνωρίσματα, αλλά συνδυάζει σύγχρονα και πρωτόγονα χαρακτηριστικά, τα οποία -κατά τους επιστήμονες- το κατατάσσουν στην οικογένεια του Homo sapiens.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι στο σπήλαιο Απήδημα έζησαν δύο ομάδες, ένας πρώιμος πληθυσμός Homo sapiens, που στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από ένα πληθυσμό Νεάντερταλ, οι οποίοι προϋπήρχαν στην ευρύτερη περιοχή της νότιας Ελλάδας.
Με τη σειρά τους, οι Νεάντερταλ αντικαταστάθηκαν από προγόνους του σύγχρονου ανθρώπου της Ανώτερης Παλαιολιθικής περιόδου, η πιο πρώιμη παρουσία των οποίων στην περιοχή χρονολογείται πριν περίπου 40.000 χρόνια.


Le Monde
✔@lemondefr


Un fragment de crâne daté de 210 000 ans trouvé dans une grotte du Péloponnèse en 1976 aurait appartenu à un représentant de notre espèce. Mais cette interprétation est controversée https://www.lemonde.fr/sciences/article/2019/07/10/le-premier-homo-sapiens-d-europe-etait-il-grec_5487846_1650684.html?utm_medium=Social&utm_source=Twitter#Echobox=1562780244 …
24
11:33 PM - Jul 10, 2019
Twitter Ads info and privacy

Le premier « Homo sapiens » d’Europe était-il grec ?
Un fragment de crâne daté de 210 000 ans trouvé dans une grotte du Péloponnèse en 1976 aurait appartenu à un représentant de notre espèce. Mais cette interprétation est controversée.lemonde.fr

19 people are talking about this



Πολλές «έξοδοι» και η σημασία της Ελλάδας
Η ανακάλυψη για την παλαιότητα του κρανίου «Απήδημα 1» και η εκτίμηση ότι ανήκει στον Homo sapiens, ενισχύει την άποψη ότι οι πρόγονοι των σημερινών ανθρώπων εξαπλώθηκαν από την Αφρική προς την Ευρώπη και την Ασία νωρίτερα από ό,τι συνήθως πιστεύεται. Η Νοτιοανατολική Ευρώπη γενικότερα και ειδικότερα η περιοχή της σημερινής Ελλάδας αποτέλεσε σημαντικό διάδρομο για την εξάπλωση των πρώτων αυτών «μεταναστών» από την Αφρική. Η νέα μελέτη, σύμφωνα με τους ερευνητές, ενισχύει επίσης τη θεωρία ότι δεν υπήρξε μόνο μία «έξοδος» από την μαύρη ήπειρο, αλλά πολλές.
«Το Απήδημα 2 είναι περίπου 170.000 ετών. Θα λέγαμε ότι ήταν ένας Νεάντερταλ», σύμφωνα με την Κατερίνα Χαρβάτη. «Προς μεγάλη μας έκπληξη, το Απήδημα 1 είναι ακόμα παλαιότερο, ηλικίας περίπου 210.000 ετών, αλλά δεν έχει κανένα χαρακτηριστικό Νεάντερταλ». Αντιθέτως, η μελέτη ανέδειξε μια μίξη σύγχρονων ανθρώπινων και αρχαϊκών χαρακτηριστικών, παραπέμποντας σε έναν πρώιμο Homo sapiens.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι τουλάχιστον δύο ομάδες ανθρώπων ζούσαν στην περιοχή της Νοτίου Ελλάδας κατά την Μέση Πλειστόκαινο εποχή: ένας πρώιμος πληθυσμός Homo sapiens και, αργότερα, μία ομάδα Νεάντερταλ» εξήγησε η κυρία Χαρβάτη. Αυτό στηρίζει την υπόθεση ότι οι πρώιμοι σύγχρονοι άνθρωποι πραγματοποίησαν πολλές φορές εξορμήσεις πέραν της Αφρικής, στην οποία και πρωτοεμφανίστηκαν.

BBC News (UK)
✔@BBCNews


A skull found in Greece has been dated to 210,000 years ago https://bbc.in/2JrMumD
677
9:02 PM - Jul 10, 2019
Twitter Ads info and privacy


Earliest modern human found outside Africa
Researchers have found the earliest example of our species outside Africa.bbc.com

280 people are talking about this


«Το κρανίο Απήδημα 1», όπως ανέφερε, «δείχνει ότι μια πρώτη διασπορά συνέβη νωρίτερα απ' ό,τι πιστεύαμε, καθώς και ότι εξαπλώθηκε πολύ περισσότερο γεωγραφικά, έως και στο εσωτερικό της Ευρώπης. Εικάζουμε ότι, όπως και στην Εγγύς Ανατολή, ο πρώιμος σύγχρονος ανθρώπινος πληθυσμός, που αντιπροσωπεύεται από το Απήδημα 1, πιθανώς αντικαταστάθηκε από τους Νεάντερταλ, η παρουσία των οποίων στη Νότια Ελλάδα είναι σαφώς τεκμηριωμένη, λαμβάνοντας υπόψιν και το κρανίο Απήδημα 2 από την ίδια τοποθεσία», πρόσθεσε.
Ωστόσο, και οι Νεάντερταλ με τη σειρά τους αντικαταστάθηκαν από τους σύγχρονους ανθρώπους. Κατά την Ανώτερη Παλαιολιθική περίοδο, περίπου 40.000 χρόνια πριν, οι νεοαφιχθέντες σύγχρονοι άνθρωποι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η παρουσία τους επιβεβαιώνεται από την ανασκαφή λεπτοδουλεμένων λίθινων εργαλείων και άλλων ευρημάτων. Από την άλλη, οι Νεάντερταλ εξαφανίστηκαν περίπου την ίδια περίοδο. «Αυτή η ανακάλυψη υπογραμμίζει τη σημασία της Νοτιοανατολικής Ευρώπης στην εξέλιξη του ανθρώπου», τόνισε η κα Χαρβάτη.
Από ελληνικής πλευράς στη μελέτη συμμετείχαν επίσης ο καθηγητής Βασίλης Γοργούλης (διευθυντής του Τμήματος Ιστολογίας - Εμβρυολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών), η καθηγήτρια Μυρσίνη Κουλούκουσα (διευθύντρια του Ανθρωπολογικού Μουσείου της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ), ο Φώτης Καρακωστής (Πανεπιστήμιο Τίμπινγκεν), ο Παναγιώτης Καρκάνας (Αμερικανική Σχολή Κλασσικών Σπουδών Αθηνών), η καθηγήτρια ακτινολογίας Λία Μουλοπούλου (Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ) και ο επίκουρος καθηγητής ακτινολογίας Βασίλης Κουτουλίδης (Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ). Μεταξύ των ξένων επιστημόνων είναι ο κορυφαίος διεθνώς παλαιοντολόγος Κρις Στρίνγκερ του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου.
Οι επιστήμονες επεσήμαναν τις λιγοστές γνώσεις που ακόμη υπάρχουν για τα ανθρώπινα απολιθώματα στη νοτιοανατολική Ευρώπη και τη σημασία της Ελλάδας για την κατανόηση της ανθρώπινης εξέλιξης και των πρώτων μεταναστευτικών κινήσεων. Έτσι, σχεδιάζουν περαιτέρω μελέτες του ανευρεθέντος υλικού στο σπήλαιο Απήδημα, το οποίο ήδη εθεωρείτο σημαντικό στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους και απέκτησε επιπρόσθετη αξία υπό το φως των νέων ανακαλύψεων.


CNN
✔@CNN


Two skulls found in a Grecian cave paint a surprising portrait of who lived there hundreds of thousands of years ago. https://cnn.it/2NMcnC6
204
9:30 PM - Jul 10, 2019
Twitter Ads info and privacy


210,000-year-old human skull in Greece is the oldest found outside Africa
Two skulls found in a Grecian cave paint a surprising portrait of who lived there hundreds of thousands of years ago. One fragmentary skull has been dated to 210,000 years ago, and researchers...cnn.com

78 people are talking about this


Το σπήλαιο Απήδημα ανεσκάφη στις δεκαετίες του 1970-80 από ερευνητές του Μουσείου Ανθρωπολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αποφέροντας σημαντικά ευρήματα που φιλοξενούνται στο Μουσείο, το οποίο ιδρύθηκε το 1886 και είναι ένα από τα παλαιότερα του είδους του στην Ευρώπη. Η νέα έρευνα πραγματοποιήθηκε με χρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας στην K. Χαρβάτη, καθώς και του Γερμανικού Ερευνητικού Ιδρύματος (DFG).
Σχεδόν παράλληλα, δημοσιεύθηκε μια άλλη επιστημονική μελέτη από ερευνητές του Εθνικού Κέντρου Ερευνών της Γαλλίας (CNRS), που εξέτασαν και αυτοί τα δύο κρανία από το σπήλαιο Απήδημα, καταλήγοντας σε ένα διαφορετικό συμπέρασμα, ότι αυτά αντιπροσωπεύουν μια μεταβατική φάση ανάμεσα στον Ευρωπαίο «Όρθιο άνθρωπο» (Homo erectus) και στους Νεάντερταλ, κάτι με το οποίο όμως δεν συμφωνεί η ερευνητική ομάδα υπό την Κ. Χαρβάτη.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
protothema.gr

Πριν μια δεκαετία σε πολλά δημοσιευμένα γραπτά.... ένα εξ αυτών  Η Αιγίλα του Ταινάρου 

Τετάρτη 3 Ιουλίου 2019

Ο Παρθενώνας ετικέτα της Coca Cola



Τις τελευταίες ώρες η Αθήνα και κυρίως τα σημεία που βρίσκονται κοντά σε αρχαιολογικούς χώρους έχει γεμίσει με τα καινούργια μπουκάλια της Coca – Cola, τα οποία φέρουν ως ετικέτες τον Παρθενώνα, τη Βουλή, το Ηρώδειο ενώ τα αντίστοιχα νέα μπουκάλια της εταιρείας που κυκλοφορούν στη Θεσσαλονίκη φέρουν ετικέτες με τον Λευκό Πύργο.
Η εν λόγω πολυεθνική θεωρεί τα μνημεία τσιφλίκι της και κατ’ αυτή τη λογική θεωρεί ότι δικαιούται να τα καπηλεύεται ως αγοραίο εργαλείο ώστε το συμβολικό κεφάλαιο που αντλεί από αυτά να μετατρέπεται και σε πραγματικό κεφάλαιο.
Στο παρελθόν είχε απεικονίσει τους κίονες του Παρθενώνα ως μπουκάλια Coca – Cola, χωρίς βέβαια να ζητήσει άδεια από το Υπουργείο Πολιτισμού και φυσικά η διαφήμιση αποσύρθηκε.
Τώρα γεμίζει την αγορά με τις φωτογραφίες του Παρθενώνα και τον μετατρέπει σε τρυκ της διαφημιστικής της καμπάνιας επιστρατεύοντας το χυδαίο εύρημα της «εταιρικής ευθύνης» και της «αγάπης» της εταιρείας για την πολιτιστική κληρονομιά (δες σχετική καταχώρηση της πολυεθνικήςhttps://www.coca-cola.gr/articles/ta-pente-sylektika-moukalia-tis-coca-cola-mas-taksidevoun-se-magikous-ellinikous-proorismous?fbclid=IwAR1Tnc_na1bmES6YIzyum_2YP3ikAoPnD2nOoWUOvPiblPA7szqI8YXoang).

Και προκύπτουν τα εύλογα ερωτήματα;
Η εταιρεία προέβη σε αυτή την διαφημιστική καμπάνια αυτοκρατορικώ τω τρόπω (οπότε φέρει ευθύνες και πρέπει να κληθεί να αποσύρει τη διαφήμιση) ή ακολούθησε τη νόμιμη οδό και πήρε άδεια από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο για να κάνει διαφημιστική χρήση του Παρθενώνα και άλλων μνημείων;
Εάν δεν πήρε άδεια από το ΚΑΣ, πήρε άδεια από Τοπικό Συμβούλιο ή από τις αρμόδιες Εφορείες Αρχαιοτήτων;
Εάν έχει δοθεί άδεια με ποιους όρους δόθηκε, αλλά κυρίως με ποια κριτήρια επετράπη τέτοιου είδους αγοραία χρήση των μνημείων;
Είναι προφανές πως σε οποιαδήποτε περίπτωση οι ετικέτες των μνημείων στα μπουκάλια της πολυεθνικής πρέπει να αποσυρθούν.
Αλλά είναι περισσότερο προφανές που εδράζονται τέτοιες ενέργειες εκτός βέβαια από την εγγενή χυδαιότητα και απληστία του κεφαλαίου όπου γης.
Όταν ο βασικός προσανατολισμός της εκπορευόμενης από το κράτος και όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων είναι η εμπορευματοποίηση ή και η εξολόθρευση της ιστορικής μνήμης είτε άμεσα
(βλ. επένδυση στο Αφάντου της Ρόδου, εμπορικό κέντρο στην Ακαδημία Πλάτωνος) είτε έμμεσα και διαμεσολαβημένα (βλ. Διάζωμα), όταν αυτή η πολιτική εγγράφεται στις κατευθύνσεις της Ε.Ε., όταν συστηματικά απαξιώνεται η Αρχαιολογική Υπηρεσία προς όφελος της αγορά, τότε μάλλον ούτε η Ακρόπολη μπορεί να γλιτώσει…

Τρίτη 11 Ιουνίου 2019

Νέος Δήμαρχος, Παμπάλαιη Τάξη Πραγμάτων


Γιάννενα!… «Πρώτα στ’ άρματα, στα γρόσσια καί στα Γράμματα!», έλεγε το ρητό.
Σήμερα, βέβαια, η κατοχή αρμάτων είναι παράνομη, γρόσσια (λεφτά, δηλαδή) δεν έχει κανένας, κι από Γράμματα, χέσ’ τα κι άσ’ τα! Όλοι θέλουν …πτυχία, τα Γράμματα δεν τους ενδιαφέρουν καθόλου.
Εν πάσει περιπτώσει, τα Γιάννενα ξανάρθαν στην επικαιρότητα πρόσφατα, λόγωι της εκλογής δημάρχου ιουδαίου το θρήσκευμα στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές. Γεγονός, βεβαίως, που από τη μία πλευρά είναι σαφώς ασυνήθιστο, κι απ’ την άλλη πυροδότησε αντιδράσεις στο πατριωτικό («πατριωτίζον», καλύτερα) κομμάτι του εγχωρίου Διαδικτύου. («- Μά, τον εβραίο βγάλανε δήμαρχο;!»)
Όμως, τόσο σ’ εσάς, τους αναγνώστες μου, όσο καί στους συναδέλφους πατριώτες ιστολόγους, σας έχω μιά έκπληξη – άκρως δυσάρεστη:
Ο μέν νέος δήμαρχος Ιωαννίνων μπορεί να είναι καλός άνθρωπος (δεν τον γνωρίζω, αλλά λέγεται πως είναι αγαπητός σε όλους στην πόλη του), αλλά ο συμβολισμός της εκλογής αυτής είναι τρίς χειρότερος από τις αρχικές αντιδράσεις του τύπου: «ποιόν πήγαν καί ψηφίσανε οι μ@λ@κες οι Γιαννιώτες». Μόνο που δεν τον είδε κανείς.
Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή… ξεκαθαρίζοντας -κατά το δυνατόν- πρόσωπα καί καταστάσεις.

α. Ιουδαίοι κι εβραίοι
Η θρησκεία του νέου δημάρχου Ιωαννίνων είναι η ιουδαϊκή. Σας έχω εκφράσει τη γνώμη μου, ότι «ιουδαίος» σημαίνει «ού Διαίος», δηλαδή όχι του Δία· δηλαδή, πιστός του Κρόνου.
Καί εκ παραφθοράς, το «ουΔιαίος» έγινε «ιουδαίος» – κι έμεινε. Όπως πχ λέμε: «φαλάκρα» (το κανονικό) καί «καράφλα» (η παραφθορά, με εναλλαγή της θέσης των γραμμάτων).
Αντιθέτως, ο χαρακτηρισμός «εβραίος» δείχνει φυλετική καταγωγή – καί δεν είναι εβραίοι όλοι οι ιουδαίοι. Οι ίδιοι οι ιουδαίοι μιλάνε γιά καταγωγή του αρχικού πυρήνα τους (υπό τον Μωϋσή) από δώδεκα φυλές, ο δε Άρθουρ Καίσλερ προσθέτει (στο ομότιτλο βιβλίο του) καί την δέκατη τρίτη φυλή, τους Χαζάρους.
Εδώ γίνεται πολύς λόγος, αν οι Χάζαροι είναι γνήσιοι «εβραίοι» ή όχι· πάντως, η γνώμη μου είναι πως είναι γνησιότατοι, καί πως δεν ασπάστηκαν την ιουδαϊκή θρησκεία τον 8ο μΧ αιώνα, αλλά πολύ παλιότερα. Εν πάσει περιπτώσει, γιά να σας δώσω ένα σημείο αναφοράς, «εβραίοι» είναι οι Χαλδαίοι μάγοι… αυτοί που έφαγαν τον Μεγαλέξανδρο.
Οι δώδεκα φυλές του αρχικού πυρήνα των ιουδαίων περιείχαν αιρετικούς Αιγύπτιους εξωμότες (πιστούς του Άτεν), Ατλάντειους (ναί! – κοκκινομάλληδες «Ύκσως», όπως απεικονίζονται στις τοιχογραφίες των Αιγυπτίων, που οι προβληματισμένοι αρχαιολόγοι τους θεωρούν μέχρι καί …Βίκινγκς!!!), Άραβες ληστάρχους της περιοχής, καί …Έλληνες!!! Ναί, ναί ναί!!!
Πρόκειται γιά Πελασγούς πιστούς του Κρόνου, οι δε δύο φυλές τους αυτωνών ήταν η φυλή του Βενιαμίν (που σήμερα δεν υφίσταται) καί η φυλή του Ιούδα (εκ της οποίας καί ο προδότης μαθητής του Χριστού).
Οι Κρόνιοι Πελασγοί δώσανε στην ιουδαϊκή θρησκεία πολλά από τα σημερινά της χαρακτηριστικά, αλλά δεν μπαίνουμε σε λεπτομέρειες. (Θα μακρύνει το άρθρο πέραν του δέοντος.)
Φυσικά, η σύγχρονη ιουδαϊκή προπαγάνδα (με βιβλία του τύπου: «Ιουδαϊκή Κρήτη») που λέει ότι οι θρησκείες μας (δηλ. η δική μας η αρχαία με την ιουδαϊκή) συγγενεύουν, κι ότι εμείς πήραμε τη θρησκεία μας απ’ αυτούς, μόνο ως κακόγουστο αστείο μπορεί να εκληφθεί.
Όντως οι ομοιότητες δειχνουν πολιτισμική επαφή, αλλά το ποιός έδωσε τί σε ποιόν (καί γιατί), είναι τελείως άλλο θέμα.
Όμως, επειδή το αίμα νερό δεν γίνεται, κάποιους αιώνες μετά την αρχική «Έξοδο» του Μωϋσή, οι ιουδαϊκές φυλές είχαν χωρίσει τα τσανάκια τους. Κάπου τον 10ο αιώνα πΧ είχαν σχηματιστεί τα ξεχωριστά βασίλεια της Ιερουσαλήμ καί του Ιούδα. Καί, μαντέψτε σε ποιό κατοικούσαν οι Κρόνιοι Πελασγοί!… αν καί τα Ιερά Σόλυμα είχαν κι αυτά ιδρυθεί από Κρονίους Πελασγούς, τους Σόλυμους της Καρίας.
Πρίν τελειώσουμε την ενότητα, ειρήσθω ότι η (με προσπάθειες να διατηρηθεί κρυφή από το …κοινόν) πραγματική θρησκεία των εξουσιαστών του πλανήτη δεν είναι η ιουδαϊκή, αλλά η αρχαία Αιγυπτιακή! (Μάτι του Ώρου, κτλ.) Καί τούτο, διότι η πραγματική «Γή της Επαγγελίας» των αρχικών ιουδαίων του Μωϋσή δεν ήταν η Παλαιστίνη, αλλά η ίδια η Αίγυπτος.
Δεν ήταν που έχασαν τον προσανατολισμό τους οι αρχικοί ιουδαίοι, καί περιπλανιόντουσαν σαράντα χρόνια στην έρημο. Ήταν που ο Αιγυπτιακός Στρατος τους πέταξε έξω απ’ την Αίγυπτο καί δεν τους άφηνε να ξαναμπούν ως κατακτητές! (Πρώτα υπό τον φαραώ Χορεμχέμπ, πρώην στρατηγό, που κατέλυσε την εκφυλισμένη δυναστεία του Ακχενάτεν καί του Τουταγχαμών.
Καί την ίδια τακτική ακολούθησαν κι οι διάδοχοι του Χορεμχέμπ.) Οπότε, είδαν κι αποείδαν οι ιουδαίοι ότι Αίγυπτος γιόκ, καί στράφηκαν ανατολικά, προς την Παλαιστίνη – με τις γνωστές ιστορικές συνέπειες.

β. Πελασγοί, Κρόνιοι Πελασγοί, Έλληνες
Πάμε, τώρα, σε τάχιστο ιστορικό …φροντιστήριο γιά τα δικά μας!
Μετά τον, δυστυχώς, εμφύλιο (ξέρω πολύ καλά τί λέω!) Ελληνο-Ατλαντικό Πόλεμο (με τα τρομερά αιθερικά όπλα), που καταβύθισε την Ατλαντίδα, οι μεν Άτλαντες σκόρπισαν κυνηγημένοι (από Έλληνες καί συμμάχους) προς Ανατολάς, αλλά κι εμείς δεν πήγαμε πίσω. Προκόψαμε!… βάσει της παροιμίας: «- Κι εμείς κακό χερόβολο, κι εσείς κακό δεμάτι!» Τα αιθερικά όπλα τάραξαν κλιματικές καί ηλεκτρομαγνητικές ισορροπίες σε μέγιστο βαθμό, με αποτέλεσμα πχ η Θεσσαλία να γίνει λίμνη επί χιλειτίες (άρα, πάπαλα οι καλλιέργειες), καί να συγκλονίζεται η Γή με τρομερούς σεισμούς γιά ποιός ξέρει πόσον καιρό μετά.
Φυσικά, κατά τις «σκοτεινές» αυτές χιλιετίες (από το 9600 πΧ μέχρι περίπου το 3500 πΧ) οι Έλληνες δεν περνούσαν καί τα καλύτερα χρόνια τους! Σκορπισμένοι (άρα με αδύναμη άμυνα), χωρίς τεχνολογία, κι επιβιώνοντας όπως-όπως με ό,τι έβρισκαν, έπεφταν πολλές φορές θύματα Ατλαντείων ορδών· αυτών, που είχαν καταφέρει να επιβιώσουν στην Ασία, καί κάποια στιγμή άρχισαν τις επιδρομές κατά ‘δώ.
Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, γιά να περιγράψουμε τις εποχές εκείνες: τότε έγινε ό,τι έγινε κι επί Τουρκοκρατίας. Φόνοι, ληστείες αγαθών, καί αρπαγές γυναικών καί παιδιών. Συν αλλαξοθρησκείες με το στανιό, καί δημιουργία Γενιτσάρων.
Μην ξεχνάτε ότι οι Άτλαντες είχαν ως μέγιστο θεό τους τον Κρόνο (ο Ποσειδώνας ήταν γιά το …θεαθήναι), καί δή στην άγρια μορφή του – με ιερατείο που εκτελούσε συστηματικά ανθρωποθυσίες (καί ειδικά αγοριών), κτλ κτλ. (Βλέπε πχ Αζτέκους – κι όχι μόνον.)
Ένα (καί μοναδικό) καλό αναγνωρίζω σ’ αυτούς τους Κρονίους Άτλαντες, που καλά θα κάνουμε να το υιοθετήσουμε κι εμείς – αν θέλουμε να δούμε προκοπή:
Είχαν καταλάβει πολύ καλά ότι οι ιστορικές διεργασίες υπερβαίνουν κατά πολύ το άτομο… τον χρόνο ζωής του ανθρώπου. Οι ιστορικές διεργασίες κρατάνε χιλιετίες, ή καί δεκάδες χιλιετιών – γιά πλάκα!
Οπότε, αφού δεν είμαστε αθάνατοι, το μέλλον (αλλά καί το παρελθόν! – η ιστορική μνήμη) της φυλής οφείλει να τηρείται από φυλετικό ιερατείο (από «αριστοσυμβούλιο», αν θέλετε), με στόχους αταλάντευτους. Κι αυτή την αντίληψη οι Άτλαντες την κληροδότησαν σε όλες τις Κρόνιες φυλές (καί θρησκείες).
Εξ ού καί η απίστευτη εκδικητικότητα, που παρατηρούμε στις Κρόνιες φυλές… εκδικητικότητα, που αναφέρεται σε γεγονότα απιθάνων περασμένων χιλιετιών!!! (Νά, ας πούμε το τί τραβάμε εμείς σήμερα από κρυπτο-Άτλαντες «Ευρωπαίους».)
Κι αναρωτιέται ο Έλλην: «- Μά, καλά! Τόσο πολύ το κρατάνε μανιάτικο; Τόσο παρανοϊκοί είναι;» Παρανοϊκοί, όχι ακριβώς… Δεν θα τό ‘λεγα. Οι ενέργειές τους έχουν μιά καλή λογική, που μόλις σας την έδειξα. Καί την οποία καλό είναι να την αντιγράψουμε κι εμείς.
Οι πρόγονοί μας εκείνοι είναι γνωστοί με το συλλογικό όνομα «Πελασγοί». (Σημαίνει «κοντοχωριανοί».)
Οι Πελασγοί είχαν κι έχουν σύμβολο τον αετό… ενδεχομένως καί τους δύο αετούς (καί τον δικέφαλο), που έστειλε ο Δίας αμέσως μετά τον Κατακλυσμό, γιά να βρούν ξηρά. Οπότε, όπου δούμε σε σημαίες καί σύμβολα αετό / δύο αετούς / δικέφαλο, καταλαβαίνουμε ότι επισημαίνουν Πελασγικό πληθυσμό.
Εντάξει, αρκετοί υιοθέτησαν το σύμβολο από φιλοδοξία να φανούν κι αυτοί Πελασγοί (πχ «Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους«), χωρίς να είναι, αλλά κατά βάσιν ισχύει αυτό που είπα. Καί πράγματι, Πελασγούς βρίσκουμε μέχρι καί στη Γερμανία!
Πώς, όμως;
Οι εκτός Ελλάδος καί μακριά απ’ αυτήν Πελασγοί, δυστυχώς είναι Κρόνιοι.Βρέθηκαν στας βορείας Ευρώπας (κι αλλού – πχ παράλια Ιωνίας), όταν οι λοιποί Έλληνες τους πέταξαν οριστικά έξω απ’ την Ελλάδα περίπου το 3500 πΧ.
(Αυτή τη χρονολογία τη δίνει η «επίσημη» Αρχαιολογία, πχ γιά το πότε έφυγαν –εκδιώχθηκαν, σωστότερα- οι Πελασγοί από την Αττική. Δεν την έβγαλα απ’ το κεφάλι μου.
Ειρήσθω ότι η «επίσημη» Αρχαιολογία είναι πολύ φειδωλή στο να πάει πίσω στο παρελθόν.
Πχ κατ’ αυτήν, ο Τρωϊκός Πόλεμος έγινε το 1200 πΧ – κι όχι 900 χρόνια πιό πρίν, όπως είναι το σωστό.)
Μέχρι τότε, οι Κρόνιοι Πελασγοί ενεργούσαν ως «ιοί» των Κρονίων Ατλάντων, κι ενοχλούσαν πολύ τους υπόλοιπους Έλληνες… Καί δυστυχώς, το βιολί αυτό το συνέχισαν κι αργότερα, καί μετά το 3500 πΧ, πχ με τις (πρό Τρωϊκού) επιδρομές των Τρώων στην κυρίως Ελλάδα.
Καί το συνεχίζουν καί σήμερα! Συνδυάστε την παροιμία: «- Το μάτι μου είναι βγαλμένο τόσο βαθειά, επειδή μου το έβγαλε ο αδερφός μου!» με την τρομερή, μακρόχρονη ιστορική μνήμη των Κρονίων Πελασγών, καί θα εξηγήσετε μιά χαρά τη συμπεριφορά απέναντί μας τόσο πχ των Γερμανών επι Κατοχής, όσο καί τη συμπεριφορά των Ρωμαίων, κατά την κατάκτηση της Ελλάδας.
Κλείνοντας την ενότητα, οφείλω ν’ αναφέρω ότι υπάρχει καί το ζήτημα της συλλογικής πνευματικής παύλα ψυχικής προόδου ενός έθνους.
Πάλι με διεργασίες συνήθως τόσο χαμηλής εντάσεως (καί σαφώς μακροχρόνιες), που ίσως καί να μή γίνονται αντιληπτές στους πολλούς. Στην πρόοδο αυτή παίζουν ρόλο πολλά… η εξέλιξη της γλώσσας, η εξέλιξη της θρησκείας…Οπότε, όποιος μείνει πίσω, χάνει την ιστορική εξέλιξη καί μένει στάσιμος.
Ως αποτέλεσμα, πιθανόν να μην μπορέσει ν’ αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις των νέων εποχών, άρα -χωρίς άμυνες- το πιθανώτερο θα χαθεί από προσώπου Γής καί Ιστορίας. (Πχ Χετταίοι.)
Σ’ εμάς, αυτοί που έμειναν πίσω, είναι οι Κρόνιοι Πελασγοί.
Οι Πελασγοί του Διός μετά τον Τρωϊκό μετεξελιχθήκαμε σε Έλληνες. Δεν έχουμε καμμία βιολογική διαφορά με τους προγόνους μας Πελασγούς, το ίδιο ακριβώς είμαστε – αλλά έχουμε ψυχονοητική διαφορά. Ανέβηκε το «δυναμικό» μας, να το πώ έτσι!
Που είναι κρίμα να τη ροκανίζουμε σε μ@λακίες.

γ. Ιουδαϊκά στοιχεία της Ορθοδοξίας
Ως γνωστόν, οι ιουδαίοι είναι άριστοι έμποροι!
Έτσι, κατάφεραν καί μοσχοπούλησαν (στα κορόϊδα) πολλές φορές ένα φτηνό υλικό, συγκεκριμένα το πακέτο γραπτών της «Παλαιάς Διαθήκης»! (Μαζί με τα καμώματα των θυγατέρων του Λώτ μέσα σ’ αυτό.)
Κάπως, όπως είχε κατηγορηθεί απ’ τις κακές γλώσσες της εποχής του ο Βιβάλντι, ότι κατάφερε καί πούλησε την ίδια ακριβώς μουσική σύνθεση καμιά διακοσαριά φορές! Καρα-lol!!!
Ποιό βάρος του σε χρυσάφι!… Τη Γή ολόκληρη πληρωθήκανε οι ιουδαίοι γιά ένα κείμενο, που το γράψανε στο ποδάρι κατά την Ελληνιστική Εποχή!
Κατ’ αρχήν, με το που πήγε η Ελλάδα ν’ αλλάξει θρησκεία στους μεταχριστιανικούς αιώνες, έφαγε ένα άγριο καπέλλωμα απ’ τον «Μέγα» Θεοδόσιο (τον «ες έδαφος φέρειν», που λέγεται ότι ήταν κρυπτοϊουδαίος), ο οποίος διέταξε κι επέβαλε την ενσωμάτωση της «ΠΔ» στα ιερά κείμενα του (τότε ενιαίου) χριστιανισμού.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, όταν ο άγιος Ιερώνυμος (που μετέφραζε την «Καινή Διαθήκη» στη λαϊκή καθομιλούμενη λατινική διάλεκτο, τη Βουλγκάτα) είχε σχεδόν τελειώσει το έργο του, έμαθε ότι ο Θεοδόσιος έδωσε διαταγή να μεταφράσει καί την «ΠΔ» – καί τσίνησε. Ως αποτέλεσμα, έφαγε μιά εξορία στην Κύπρο, καί πέθανε το επόμενο έτος. (Ήταν ήδη γεροντάκι, δεν άντεξε.)
Κατά δεύτερον, όταν η Ελισσάβετ η Α’ της αγγλίτσας ήθελε ν’ αποκτήσει δύναμη, έκανε μυστική κολλεγιά «αίματος» με τον αρχιρραββίνο του Λονδίνου (καί με προξενητή τον περίφημο / διαβόητο αποκρυφιστή Τζών Ντήη)… εξ ού -ως παρεπόμενες- καί οι αποκλειστικώς ιουδαϊκές αναφορές της (παρα)μυθολογίας των τεκτόνων – Χιράμ Αμπίφφ, καί τα ρέστα. (Όχι σε μένα τα παράπονα, αλλά στον Λ. Χατζηνικολάου, συγγραφέα του θρυλικού πιά «Θαυματουργού ψιθύρου του Ερμή», που καρφώνει το γεγονός της κολλεγιάς.)
Εξ ού καί το ότι οι βασιλιάδες της αγγλίτσας κάθονται αναντάμ-παπαντάμ απάνω σε μιά κοτρώνα, την «πέτρα του Δαυΐδ».
Ωραία συναλλαγή!… Μου δίνεις λεφτά κι εξουσία, σου δίνω κοπυράϊτ σε θρησκευτικά καί πνευματικά ζητήματα – καί δεμπαν’ αποβλακωθούν οι πάντες!!!
Η μεν αγγλίτσα όντως από τότε απέκτησε αυτοκρατορία (μέχρι πρόσφατα), οι δέ τέκτονες εξακολουθούν να κυβερνάνε το ημεδαπόν προτεκτοράτο της αγγλίτσας – καί να τ’ οδηγούν σ’ ελεύθερη πτώση στον γκρεμό.
Αυτά κάνει ένα κείμενο, ενισχυμένο με φανατίλα! Φτάσαμε μάλιστα στο σημείο -χώρια απ’ όσους γίνονται τέκτονες, νομίζοντας ότι κάτι σπουδαίο κάνουν- αρκετοί συμπατριώτες μας να θεωρούν ότι …χρωστάμε την όποια φυλετική εξέλιξή μας των τελευταίων 17 αιώνων (ως Έλληνες) στις …θυγατέρες του Λώτ! (Τουλάχιστον να φορούσαν καί ζαρτιέρες!… Δεν μας κάνει κούκου με τα εβραίϊκα βρακοζώνια τους! Καρα-lol!!!)
Κι άμα τους λες καί τίποτε των λιβανομαστουρωμένων, απαντάνε ότι: «- Αυτά είναι γράμματα της Εκκλησίας, καί δεν τ’ αλλάζουμε!»
Ρέ, ούστ, λέμε!!!
Φυσικά, όπως επεβλήθη στη νέα θρησκεία των Ελλήνων η «ΠΔ» με το στανιό (κι όχι με Οικουμενική Σύνοδο – άρα, ΔΕΝ αποτελεί δόγμα!), έτσι καί θά ‘ρθει η μέρα που θα φύγει κλωτσηδόν! Πύξ λάξ οδάξ!!!
Ως τότε, όμως, οφείλουμε ν’ αναρωτηθούμε…
…Γιατί η επίσημη Εκκλησία μας έκανε (επί 17 αιώνες) την πάπια -καί συνεχίζει να την κάνει!- στο γεγονός αυτό, του καπελλώματος της νέας θρησκείας μας;
Προσωπικώς, πιστεύω ότι μ’ αυτόν τον τρόπο έδωσε την ευκαιρία στους Κρονίους Πελασγούς να επανέλθουν στον φυλετικό κορμό. Δηλαδή τους έδειξε πως «υπάρχουν» κάποια κοινά στοιχεία, ώστε να βασιστούμε από κοινού σ’ αυτά καί ν’ αρχίσει η διαδικασία επανεντάξεώς τους. (Φυσικά, με τις επιφυλάξεις ότι το επί χιλιετίες γάνωμα του μυαλού δεν αλλάζει σε μιά μέρα.)
Ο λόγος αυτός (καί δεν βλέπω κι άλλον!) είναι τόσο πολύ σοβαρός, που ακόμη κι εγώ θα έκανα την πάπια! Καί ειδικά, συνδυαζόμενος με τα τελευταία 2000 χρόνια, που διανύουμε την εποχή των Ιχθύων καί τη βασιλεία του Κρόνου.
Πάντως, ας έχουν υπ’ όψη τους οι Κρόνιοι Πελασγοί ότι αυτή είναι καί η τελευταία τους ευκαιρία! Δεν θα υπάρξει άλλη. Αν την κλωτσήσουν, μετά …delenda.
Καί δεν θα κλάψουμε.
δ. Ρώμη
Η Ρώμη είναι μιά ψευδεπίγραφη ταμπέλα. Καί δεν υπήρξε καμμία Ρωμαϊκή κατάκτηση της Ελλάδας, ούτε κάποια Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Οι ιστορικοί επιμένουν να «ξεχνάνε» κάτι …πραγματάκια!
Η Ρώμη αρχικά ήταν ένα σύνολο Πελασγικών υποφυλών καί χωριών. (Βλέπε καί τον αετό των λαβάρων των Ρωμαϊκών λεγεώνων, με το SPQR.)
Ετρούσκοι, Σαββίνοι (σημείωση: !!! – όνομα κι αυτό, έ; )… Με την πάροδο του χρόνου, καί με τις διαδοχικές κατακτήσεις των Ελληνικών πόλεων της Κάτω Ιταλίας καί Σικελίας, δημιουργήθηκε η τρομερή «Ρωμαϊκή» πολεμική μηχανή· Έλληνες των «Ρωμαϊκών» λεγεώνων, Συρακούσιοι, Ακραγαντίνοι, Ταραντίνοι, πολεμούσαν τους Έλληνες της Αχαϊκής Συμπολιτείας καί της Μακεδονίας! Ποιά «Ρώμη» μου λέτε;
Βέβαια, ισχύει απολύτως η διαχρονική κάκιστη συπεριφορά των αυθεντικών Ρωμαίων (Σύλλας, Μόμμιος… κι όλα τα υπόλοιπα καλόπαιδα – το πρώτο α με ωμέγα) καί των σημερινών Ιταλών απέναντί μας (δες παράδειγμα των Ιταλών – κάτ’-κάτ’ στη σελίδα), καί άριστα πράττει ο Μάρκο ντέ Σάντ καί τους ξεχέζει (εδώ, απάν’-απάν’).
Αλλά, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, εξηγείται απολύτως.
Βλέπετε, οι Κρόνιοι Πελασγοί μπορεί μεν να έφυγαν κλωτσηδόν απ’ την Ελλάδα, αλλά δεν έμειναν αδρανείς. Κατέφυγαν σε περιοχές άλλων Πελασγών, όπου άρχισαν σιγά-σιγά το θρησκευτικό ψηστήρι. Κι έτσι, όταν εμείς στον Μαραθώνα…
…χρυσοφόρων Μήδων εστορέσαμεν δύναμιν…την ίδια ακριβώς χρονιά (490 πΧ) χτίζεται στη Ρώμη μεγαλοπρεπής ναός του Κρόνου!!!
Είπατε τίποτε;
Σιγά-σιγά, λοιπόν, φτάσαμε στο να μπαίνει ως τσόντα ναός «της Ρέας καί του Κρόνου» (δες εδώ) ακριβώς δίπλα στον μεγαλοπρεπέστατο ναό του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα, που τον ξεκίνησε ο Πεισίστρατος καί τον ολοκλήρωσε μετά από εξακόσια χρόνια ο επίτιμος Έλλην Αδριανός. Ενώ οι Έλληνες δεν χτίζανε ναούς του Κρόνου!
Καί φτάσαμε στο σημείο ν’ ακούγονται τα μύρια όσα γιά σοδομισμούς καί ανθρωποθυσίες μικρών αγοριών στο Βατικανό. Μην απορείτε καθόλου γι’ αυτές τις «ομορφιές» του Βατικανού! Παγκοσμίως, ο μέγιστος αρχιερέας του Κρόνου σήμερα είναι ο πάπας.

ε. Ρωμανιώτες ιουδαίοι
Όπως προείπαμε, οι ιουδαίοι είναι διαφόρων φυλετικών προελεύσεων.
Οι σημερινές κύριες φυλετικές ομάδες τους είναι οι Χάζαροι (κοιτίδα τους η Ουκρανία) καί οι Σεφαραδίτες (εκδιωγμένοι από Ισπανία το 1492 – που ήρθαν ανατολικά, καί στην Ελλάδα).
Όμως, στην Ελλάδα υπάρχουν καί οι λεγόμενοι «Ρωμανιώτες», μέλος των οποίων είναι καί ο νέος δήμαρχος Ιωαννίνων. (Σύνδεσμος 1, σύνδεσμος 2 – μόνο που ο αγγλόφωνος σύνδεσμος έχει πολύ περισσότερο υλικό.)
Αυτοί θεωρούντα (καί είναι) ιουδαίοι, που υπήρχαν στην κυρίως Ελλάδα κατά τους χρόνους από Ελληνιστική Εποχή καί μετά. Είναι αυτοί, στων οποίων τις συναγωγές μιλούσε ο Σαούλ-Παύλος. Πάντως, μερικοί ζούν στην Ελλάδα από ακόμη παλιότερα.
Εν πάσει περιπτώσει, οι Ρωμανιώτες είναι ένα σύνολο ίδιας μέν θρησκείας, αλλά διαφορετικής φυλετικής προελεύσεως. Σ’ αυτούς, έχω εντοπίσει πιθανή προέλευση από Αίγυπτο (δες πχ -στους συνδέσμους που δίνω- στη φωτογραφία τα πρόσωπα του προπολεμικού ραββίνου του Βόλου καί των γυιών του), σίγουρη προέλευση από Γεφυραίους (ιουδαίοι της Χαλκίδας – πχ οικογένεια του στρατιωτικού Φριζή, του πεσόντος στην Αλβανία το 1940), καί από…
…Πρό ετών, είχα δεί (κατά 99% στην ΕΡΤ) ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκυμανταίρ γιά τους Ρωμανιώτες ιουδαίους των Ιωαννίνων.
(Παρένθεση: Μην πεταχτεί πάλι κανένας εξυπνάκιας, που τα ξύνει όλη μέρα μπροστά σ’ έναν υπολογιστή, καί με ρωτάει πού καί πότε. Γράφω από μνήμης, καί δεν διαθέτω στο σπίτι μου τμήμα πολυμέσων …με τμηματάρχη καί υπαλλήλους. Όποιος θέλει να βρεί, ψάχνει.)
Εκεί, λοιπόν, μιλούσε μιά πολύ νόστιμη γκομενίτσα από δαύτους (μαυρομάλλα με καρρέ κόμμωση), που ζούσε στη Τζιού Γιόρκ, καί δούλευε ως σερβιτόρα… κρυφακούοντας τις συνομιλίες των Ελληνοαμερικανών, που δεν υποψιαζόντουσαν ότι το κοριτσόπουλο ήξερε άριστα Ελληνικά!
Είπε επίσης ότι οι ιουδαίοι της Αμερικής τη ρώτησαν από πού είναι, καί τους απάντησε «- Γκρήκ Τζιού!», καί δεν την πίστευαν!
Της ανταπάντησαν ότι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο! Όμως, τους έδειξε την πράγματι όμορφη συναγωγή τους (φωτογραφία στον αγγλόφωνο σύνδεσμο της Γουΐκι που σας έδωσα), καί πείστηκαν!
Μετά, το ντοκυμανταίρ έδειξε Ρωμανιώτες των Ιωαννίνων, τόσο από Ιωάννινα, όσο καί ξενητεμένους στις ΗΠΑ. Έ, λοιπόν, όλοι τους ανεξαιρέτως ήταν Ρωμαιόφατσες!!! (Ναί, κι η γκομενίτσα!)
Καταγωγή από Ρώμη, λοιπόν, οι Γιαννιώτες Ρωμανιώτες ιουδαίοι! Κρόνιοι Πελασγοί της Ρώμης!!!
Ο ίδιος ο νέος δήμαρχος Ιωαννίνων μοιάζει πολύ με Βενετσιάνο, αλλά δεν παραξενεύομαι καθόλου.

[Σας έχω καί μιά έκπληξη ακόμη:Κι ο Θεόδωρος Χέρτζιλ, ο ιδρυτής του Σιωνισμού, ήταν Κρόνιος Πελασγός!
Κοιτάξτε τη φωτογραφία του! «Γωνία κάμπερ» κάθετη, η σημιτική μυτόγκα πουθενά… Αρχαιοελληνική φάτσα, καθαρά. Του βάζεις μιά περικεφαλαία, καί τον κάνεις -ξέρω ‘γώ- Μυρμηδόνα! Κι είναι η δική του -τύπου …Έλληνος καφενοβίου- ξεροκεφαλιά, που ίδρυσε το κράτος του Ισραήλ. Διότι αλλοιώς τα ιερά βιβλία των ιουδαίων το απαγόρευαν αυτό.
Η ξεροκεφαλιά του Χέρτζιλ παρέκαμψε τις θρησκευτικές απαγορεύσεις, κι έφτιαξε το Ισραήλ (με μόνο το σκεπτικό ότι: «θα το κάνουμε με το έτσι γουστάρουμε, εφ’ όσον μπορούμε»).
Καί ποιός ιουδαίος είχε κι έχει τον τσαμπουκά να πάει κόντρα στους ραββίνους; Κανείς!… Εκτός αν τα γονίδιά του του το υπαγορεύουν αυτό!
Διότι, αν ρωτούσε τον οποιονδήποτε ορθόδοξο γέρο ραββίνο, θα του απαντούσε ότι: «- Ιδώ τα ιηρά βιβλία λιέν ουότι πρώτα θα ‘ρθεί ου Μασσιάχ (ο Μεσσίας, δηλαδή), κι αυτός θα φτιάξ’ του κράτους! Ουόχ’ ανάπουδα!»
Γι’ αυτό μέχρι σήμερα οι ορθόδοξοι κι υπερορθόδοξοι ραββίνοι θέλουν να διαλυθεί το Ισραήλ.
Καί γι’ αυτό τότε τους πέταξαν τους Σιωνιστές έξω απ’ τη Γερμανία -με απειλή αφορισμού-, κι αυτοί κάνανε τελικά το συνέδριό τους στην Βασιλεία της Ελβετίας.]
Γιατί; Τί είχε συμβεί;
Όσο κι αν ξυνίζει σε μερικούς, την αρχαία Ελλάδα τη διέλυσε ο Μέγας Αλέξανδρος. Αυτός έβαλε πινακίδα «κλειστόν»! Lol!!!
Διοικητικώς, διότι μάζεψε όλες τις εξουσίες όλων των Ελληνικών πόλεων επάνω του.
Κι άντε βρές τονε, στα βάθη της Ασίας, να λύσει σοβαρά διοικητικά ζητήματα! (Τακτική που τηρεί μέχρι σήμερα το εκάστοτε εγχώριο γκουβέρνο.
Μέχρι να σου απαντήσει, βγάζεις άσπρα μαλλιά.)
Καί θρησκευτικώς, της γ@μησε τη μάνα της αρχαίας Ελλάδας, από τη στιγμή που αξίωσε να λατρεύεται ως θεός, καί ξεκαπάκωσε τον βόθρο της ανθρώπινης ανοησίας. (Είναι πολύ μικρή η απόσταση από τον Αλέξανδρο, μέχρι το άλογο του μισότρελλου Καλλιγούλα.)
Ως αποτέλεσμα, κατά την Ελληνιστική Εποχή, αλλά κι αργότερα κατά τη Ρωμαϊκή, επεκράτησε ο κοσμοπολιτισμός – παναπεί η απομάκρυνση από την παραδοσιακή θρησκεία· κι επί της ουσίας, η ήπιας μορφής αθεΐα.
Ο καθένας πλέον πίστευε ό,τι γούσταρε. Μεσανατολικές καί Αφρικανικές (κι άλλες) θρησκείες καί δοξασίες εισέβαλαν στην επικράτεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο δε χριστιανισμός επεκράτησε μετά από αιώνες «χύμα» θρησκευτικών πεποιθήσεων – καί διαφόρων κατά καιρούς προσπαθειών γιά εγκαθίδρυση «επίσημης» θρησκείας του κράτους.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι κάποια στιγμή οι (αυθεντικοί) Ρωμαίοι πρόγονοι των Ρωμανιωτών ιουδαίων των Ιωαννίνων παράτησαν την παραδοσιακή θρησκεία της Ρώμης, επειδή γιά κάποιους λόγους δεν τους κάλυπτε, κι ασπάστηκαν την ιουδαϊκή. Φαίνεται πως αυτοί ήσαν Κρόνιοι Ρωμαίοι, οπότε στην ιουδαϊκή θρησκεία βρήκαν κάτι το πιό οικείο.
Ειρήσθω ότι η τότε ιουδαϊκή θρησκεία, καί δή των εξελληνισμένων ιουδαίων, μικρή σχέση είχε με τη σημερινή μορφή της. Αλλά πάλι δεν μπαίνουμε σε λεπτομέρειες. Απλώς, να θυμάστε ότι η πεποίθηση πως μιά θρησκεία είναι η ίδια κι απαράλλαχτη από την αρχή της μέχρι σήμερα, είναι εντελώς λάθος. (Καί πράγματι, όταν ήρθαν οι Σεφαραδίτες στα Γιάννενα, θεώρησαν τους Ρωμανιώτες λιγάκι ως αιρετικούς.)
Καί γιατί Ρωμαίοι, οι Ρωμανιώτες των Ιωαννίνων;
Πολύ απλά, επειδή οι Ρωμαίοι στις κατακτήσεις τους προς ανατολάς, πάντα καθόντουσαν στα δυτικά μιάς χώρας. Σπάνια στο κέντρο, ή ανατολικά.
Πχ στη δυτική Ελλάδα: Νικόπολη, Πρέβεζα, Άκτιον. Καί στην (δυτική, παραλιακή) Ιωνία, Πέργαμος. Δεν πήγαν ούτε πχ στις Παγασές, ούτε ξέρω ‘γώ στην Καππαδοκία.
Όθεν, καί Γιάννενα.

στ. Πρό Κατακλυσμού – μετά Κατακλυσμόν
Λιγάκι πρό Κατακλυσμού -κι αν δεν σφάλλω-, η τότε Ελλάδα διέθετε κάμποσα θρησκευτικά κέντρα, κι ένα διοικητικό (τη Διμένεα).
Μετά τον κατακλυσμό, τα διοικητικά κέντρα γίνονται πολλά – κάθε πόλη, καί διοίκηση!
Τα δε θρησκευτικά παραμένουν κάμποσα, αλλά μετατοπίζονται. (Δεν θα συζητήσουμε εδώ τις πρότερες θέσεις καί τις μετατοπίσεις αυτές, ξεμακραίνουμε πάρα πολύ.)
(Σήμερα, βέβαια, έχουμε μονάχα ένα διοικητικό καί θρησκευτικό ταυτόχρονα: την Αθήνα.
Μάλλον κακή μεθοδολογία αυτή! Πάντως, βγάζω το καπέλλο –«Hats off!», που λένε- στον Τρισ-α-τέλειο, που πρώτος επεσήμανε την κάπως μυστηριώδη σχέση των Ιωαννίνων με την Αθήνα, ως θρησκευτικών κέντρων.
Κάπως σα να ρίχνεις μιά στεκιά εκεί, καί η μπάλλα να χτυπάει στην πρωτεύουσα!)
Ένα από τα σημαντικώτερα θρησκευτικά κέντρα, καί πρό Κατακλυσμού, καί μετά απ’ αυτόν, ήταν η Δωδώνη. Το κατ’ εξοχήν κέντρο του Διός!!!
Καθαρά Πελασγικό το τοπωνύμιο, διότι παρουσιάζει τον λεγόμενο «Πελασγικό αναδιπλασιασμό» μιάς συλλαβής.
Είτε κολλητά, όπως εδώ (Δω/δώ/νη), είτε χώρια, όπως τά/λα/ττα (θάλασσα). Οπότε, δεν αμφιβάλλουμε γιά την παλαιότητά του.
Καί τί σημαίνει «Δωδώνη»;
Κάνε το πρώτο γράμμα κάππα, καί θα καταλάβεις! Κωδώνη! Κουδούνι.
Στο μαντείο της Δωδώνης είχανε χάλκινες χύτρες, που τις χτυπούσαν μ’ ένα ραβδί κι αυτές συντονιζόντουσαν. Καί προσπαθούσαν οι ιερείς να μαντέψουν απ’ τον ήχο.
Όπως ακριβώς τα χάλκινα μπωλλάκια των Θιβετιανών, αλλά σε πιό μεγάλο μέγεθος.
Αργότερα, τα καζάνια αυτά τούμπαραν (τα πάνω-κάτω), κι ενσωμάτωσαν το ραβδί του χτυπήματος μέσα τους. Έγιναν οι σημερινές καμπάνες των εκκλησιών μας!!!
(Αυτά να τα βλέπουν, όσοι νομίζουν πως η Ορθοδοξία είναι κάτι το καινούργιο – κι εδράζεται στις θυγατέρες του Λώτ!)

ζ. Άρα;
Άρα……Έχουμε έναν Κρόνιο Πελασγό, να γίνεται επικεφαλής της κατ’ εξοχήν περιοχής του Διός!!!!!
Το πιάνετε τώρα;
Ειλικρινά, μπορεί ο νέος δήμαρχος Ιωαννίνων να είναι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου. Εμένα, όμως, μ’ ενδιαφέρει η στάση, που θα κρατήσει σε δύο θέματα:
Απέναντι στον Διονύσιο τον Σκυλόσοφο, κι απέναντι στην Δωδώνη.Τα υπόλοιπα τ’ ακούω βερεσέ.

η. Καί το υπερβατικό στοιχείο
Αυτές τις μέρες (με αποκορύφωμα το βράδυ της 10ης Ιουνίου 2019) είχαμε αντίθεση Ήλιου καί Δία!
Γιά σκεφθήτε το λιγάκι!… Κρόνιος Πελασγός γίνεται αρχηγός της περιοχής της Δωδώνης, πάνω στην αρχή της αντίθεσης αυτής!
Άσχετο με το τί γράφουν οι σχετικές ιστοσελίδες, εγώ το βλέπω ως…
…Καθόλου καλά μαντάτα.

Aπό ΦΩΤΕΙΝΗ 

Δευτέρα 3 Ιουνίου 2019

Αρχαία Αττική: Ο ναός της θεάς Αρτέμιδος στην Βραυρώνα

Η Βραυρώνα είναι ένας σημαντικός αρχαιολογικός χώρος της Αττικής, γνωστή για τον ναό της Αρτέμιδος που έχει δώσει το όνομά του στον σύγχρονο δήμο της ανατολικής Αττικής, αλλά και στον παραθαλάσσιο γειτονικό οικισμό της Λούτσας (Σημερινό όνομα Αρτέμιδα).
Ήταν χτισμένη σε έναν κολπίσκο στις ακτές του Νότιου Ευβοϊκού κόλπου, κοντά στον σημερινό οικισμό της Λούτσας.
Πρωτοκατοικήθηκε από την νεολιθική εποχή. Την εποχή του Θησέα (εποχή του χαλκού) η Βραυρώνα ήταν ένας από τους 20 δήμους που ενώθηκαν και αποτέλεσαν το μετέπειτα Αθηναϊκό κράτος.
Σταδιακά η Βραυρώνα εξελίχθηκε σε τόπος λατρείας της Αρτέμιδας και χτίστηκε ναός αφιερωμένος σε αυτή.

Άρτεμις

Η Άρτεμις ήταν μία από τις κυριότερες θεότητες του ελληνικού Δωδεκάθεου. Kόρη του Δία και της Λητούς, δίδυμη αδελφή του Aπόλλωνα.
Ήταν προστάτρια του ζωικού και φυτικού κόσμου, της άγριας φύσης, θεά του κυνηγιού, προστάτρια της μητρότητας, της νεότητας, της αγνότητας, του τοκετού και των βρεφών.
Τιμωρούσε όσους παραβίαζαν τους νόμους που είχε θεσπίσει ή όσους επιχειρούσαν να προσβάλλουν κάποια από τη συνοδεία της. Η Άρτεμις προστάτευε τη μητρότητα και εξασφάλιζε στις γυναίκες αίσιο τοκετό.
Ήταν παρούσα στη γέννηση της Αφροδίτης, της Αθηνάς και του Ασκληπιού.
Ως Βραυρωνία λατρευόταν στη Βραυρώνα και στο ιερό της στην Ακρόπολη των Αθηνών. Στις τελετές που γίνονταν προς τιμή της έπαιρναν μέρος μικρά κορίτσια, οι άρκτοι. Στη θεά, στη Βραυρώνα, αφιερώνονταν τα ενδύματα των γυναικών που πέθαιναν στον τοκετό.
Στην Άρτεμη ήταν αφιερωμένη η έκτη μέρα κάθε μήνα και ιδιαίτερα η νύκτα της εαρινής ισημερίας.

Αρχαιολογικός χώρος
Το 1945 ο αρχαιολόγος Ιωάννης Παπαδημητρίου έκανε ανασκαφές στην περιοχή. Οι ανασκαφές συνεχίστηκαν και κατά την δεκαετία του 1950 και 1960 και αποκάλυψαν το μεγαλύτερο μέρος του αρχαιολογικού χώρου.
Τα σημαντικότερα αξιοθέατα του αρχαιολογικού χώρου είναι ο ναός της Αρτέμιδος, η στοά σχήματος Π, η ιερή πηγή, η γέφυρα πάνω στον Ερασινό ποταμό, η παλαίστρα, το γυμνάσιο κ.α.
Ο ναός της Αρτέμιδος είναι ένας μικρός σε μέγεθος ναός από τον οποίο σώζεται κυρίως η πλαϊνή του πλευρά, Υπάρχει αμφιβολία για την μορφή που είχε η πρόσοψή του αλλά πιστεύεται πως ήταν εξάστυλος, κατά μία άλλη άποψη δίστυλος με τοίχο ενδιάμεσα.
Η στοά σχήματος Π περιέβαλλε ένα μεγάλο προαύλιο στην πλαϊνή πλευρά του ναού. Γύρω από την στοά υπήρχαν βάσεις με μικρά αγάλματα.
Στον ναό υπήρχε επίσης περίφημο άγαλμα, το οποίο πήρε ο Ξέρξης και το μετέφερε στην Σούσα.

Πάμε όμως να περιηγηθούμε στον ναό και τον ιερό χώρο...
Το 1961 αποκαλύφθηκαν στο ναό της Βραυρωνίας Αρτέμιδος δύο αναθηματικά ανάγλυφα της κλασικής περιόδου. Το ένα εξ αυτών παρουσιάζει τη θεά να αποδέχεται την προσφορά αναθημάτων από πέντε άντρες.
Κάτω από την παράσταση αρχίζει πολύστιχος επιγραφή με κατάλογο δώρων προς την Αρτέμιδα
Και η στήλη αυτή, όπως και άλλες, είχε χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή της λιθόστρωτης οδού που βρίσκεται βόρεια του ναού.
Θέση βωμού
Αρχαία πηγή


Εικόνες που φέρνουν τον χρόνο πίσω στην αρχαία Ελλάδα..
Ο Ναός της Αρτέμιδας, δωρικός εν παραστάσει με οπισθόδομο, βρίσκεται στη ΒΔ γωνία του βράχου της Ακρόπολης, θεμελιωμένος σε ψηλό κλιμακωτό, σχήματος Γ ανάλλημμα από ισχυρούς πωρόλιθους.
Σίγουρα δέσποζε με την καίρια θέση του και το ύψος του πάνω απ' όλα τα οικοδομήματα του ιερού τεμένους. Ήταν κατασκευασμένος από ντόπιο πωρόλιθο και κτίστηκε στα τέλη του 5ου αι. π.Χ. σε αντικατάσταση ενός παλαιότερου αρχαϊκού ναού, στη θέση του οποίου στέκει σήμερα το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου.
Τάφος της Ιφιγένειας

Η Ιφιγένεια παρέμεινε για το υπόλοιπο της ζωής της ιέρεια της θεάς Άρτεμης στο ιερό της Βραυρώνας όπου και ετάφηκε σε αυτό ακριβώς το σημείο.
Ιερά οικία
Λίγα μέτρα πριν τον ναό συναντάμε και το μουσείο της βραυρώνας. Είναι από τα μουσεία που δεν πήρε κανείς είδηση ότι άνοιξαν Η ανακαίνιση όμως του Μουσείου της Βραυρώνας είναι κάτι παραπάνω από καλή δουλειά. Κι ας πήρε χρόνο. Από τις αρχές του 2000 συζητούσαν οι αρχαιολόγοι της αρμόδιας εφορείας πως μπορεί αυτό το μουσείο να λάμψει πάλι, να αντιμετωπίσει τα προβλήματά του και κυρίως να εκσυγχρονιστεί, να σταθεί στον 21ο αιώνα.
Τα χρήματα δεν περίσσευαν, οι περιπέτειες και οι πλημμύρες στον αρχαιολογικό χώρο δεν βοηθούσαν, και ούτε βέβαια η αθηνοκεντρική αντίληψη όλων μας.
Μια επίσκεψη στη Βραυρώνα αξίζει τον κόπο, και μόνο για το μουσείο.
Οι φρεσκοβαμμένες αίθουσες, τα χρώματα, οι συνδυασμοί, τα παράθυρα ψηλά και κυρίως η νέα εκθεσιακή αντίληψη, μας βοηθάει να δούμε και να αντιμετωπίσουμε διαφορετικά το ιερό της Βραυρωνίας Αρτέμιδος.

Το μουσείο
Το μουσείο έχει έντονο το παιδικό στοιχείο μιας και η Άρτεμης ήταν προστάτιδα των παιδιών. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα εκθέματα αποτελούμενα από αρχαία παιχνίδια, μωρουδιακά αξεσουάρ, αγάλματα παιδιών κ.τ.λ.
Ο ναός σε μακέτα

Ο Μύθος του Ακταίωνα

Ο Ακταίων μανιώδης κυνηγός, ατύχησε να δει γυμνή την θεά Άρτεμη στον Κιθαιρώνα, να απολαμβάνει το μπάνιο της μαζί με την θηλυκή συνοδεία των νυμφών, και αυτή τον μεταμόρφωσε σε ελάφι, όπου τα ίδια τα σκυλιά του τον κατασπάραξαν.
Μαρμάρινο αναθηματικό ανάγλυφο, 420/410 π.Χ. Η υποδοχή της Ιφιγένειας στην Βραυρώνα από τον Δία, την Λητώ, τον Απόλλωνα και την Αρτέμιδα
Στην αίθουσα 3 εκτίθενται τα πολυάριθμα αγαλμάτια μικρών αγοριών και κοριτσιών, καθώς η Άρτεμις ήταν θεά προστάτιδα του τοκετού και των παιδιών.
Οι γονείς αφιέρωναν τα αγαλματίδια για να ευχαριστήσουν ή να παρακαλέσουν τη θεά να προστατέψει τα παιδιά τους, ενώ τα παιχνίδια (σπόνδυλοι ψαριών, αστράγαλοι, ζάρια, μικρογραφικά αγγεία, πλαγγόνες), αποτελούσαν αφιερώματα των παιδιών στη θεά.
Ξεχωριστή θέση κατέχουν τα μοναδικά ξύλινα αναθήματα από το Ιερό της Βραυρώνας, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται ειδώλια, αγγεία και τεμάχια επένδυσης επίπλων. Αναθήματα εξαιρετικά σπάνια...
Κεφαλές από μαρμάρινα αγάλματα αγοριών. Τα μαλλιά τους συνήθως ήταν κοντά, συχνά όμως σχηματίζεται κοτσίδα με χωρίστρα και φορούν στεφάνη. Όπως και τα κορίτσια. Τέλη 4ου αιώνα. π.Χ.

Πυξίδες, μεταξύ των οποίων λίθινες και ξύλινες, που χρονολογούνται από τον 9ο έως τον 4ο αι. π.Χ. και προορίζονταν για τη φύλαξη ειδών καλλωπισμού και κοσμημάτων, αρωματοδοχεία, κυρίως ληκύθια και αλάβαστρα του 6ου και του 5ου αι.π.Χ., κοσμήματα και χάλκινα κάτοπτρα, με χαρακτηριστικότερο το ενεπίγραφο κάτοπτρο της Ιππύλας
Μέλη μαρμάρινων παιδικών αγαλμάτων. Πάπια, τόπι, πτηνό,αυγό,αυλός
Πήλινα ειδώλια και αγγεία που εικονίζουν την Αρτέμιδα με διάφορες ιδιότητές της ως Άρτεμι-Εκάτη, ως Ταυροπόλο και ως Κυνηγέτιδα και Προστάτιδα των Ζώων

Σπάνιο άλογο παιχνίδι με ρόδες
Ταφικός περίβολος. Μελαμβαθή θήλαστρα 450 - 424. π.Χ
Στην προτελευταία προθήκη της αίθουσας 4 περιλαμβάνονται πινάκια, αγγεία συμποσίου (υδρίες, κρατήρες, κύλικες) και λυχνάρια, τα περισσότερα από τα οποία είχαν χρησιμοποιηθεί για το φωτισμό του ιερού, ενώ άλλα είχαν πιθανώς προσφερθεί ως αναθήματα, όπως το μεγάλο μαρμάρινο λυχνάρι του 7ου αι. π.Χ.
Στην τελευταία ενότητα της αίθουσας 4 περιλαμβάνεται μεγάλος αριθμός από τα γυναικεία ειδώλια που αφιέρωναν οι γυναίκες στη θεά από τον 7ο έως τον 4ο αι.
Π.Χ. Παρουσιάζονται οι πιο χαρακτηριστικές κατηγορίες, από τα αρχαϊκά σανιδόμορφα έως τις χαριτωμένες «ταναγραίες». Ξεχωριστή ομάδα αποτελούν τα ανθρωπόμορφα πήλινα αγγεία (6ος – 4ος αι. π.Χ.).


Υδροβιότοπος Βραυρώνας

Ανάμεσα στην Αρτέμιδα και το Μαρκόπουλο, σε μια εύφορη πεδιάδα που διαρρέεται από το χείμαρρο Ερασίνο, ο υγρότοπος της Βραυρώνας αποτελεί από τα πιο σημαντικά καταφύγια άγριας ζωής της Αττικής.
Σε απόσταση μόλις 30 χιλιομέτρων από την Αθήνα, μπορούμε να θαυμάσουμε ένα υπέροχο τοπίο με πλούσια ιστορία που έχει παραμείνει σχεδόν ίδιο από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα.
Η μεγάλη ποικιλία διαφορετικών βιοτόπων σε συνδυασμό με τις ήπιες μεθόδους εκμετάλλευσης από τον άνθρωπο δημιούργησαν ένα οικοσύστημα μοναδικής αξίας.

Αποστολή - φωτογραφίες: Χάρης Ντακ
Κωνσταντίνος Δ

memorylifegr.blogspot.com

Πέμπτη 23 Μαΐου 2019

Ομολόγησε το έγκλημα η συμμορία δολοφόνων!



Αφού τσάκισαν τους Ελληνες, παραδέχονται επισήμως ότι εφάρμοσαν τη λάθος συνταγή
Το ΔΝΤ ομολογεί τώρα την καταστροφή που έφεραν τα Μνημόνια
Κρίση ειλικρίνειας και από τους Γερμανούς: φερθήκαμε άθλια και τους ταπεινώσαμε


Ρεπορτάζ
Γιώργος Χατζηδημητρίου

Δέκα χρόνια αφότου επέβαλε τα απάνθρωπα προγράμματά του στην Ελλάδα, βυθίζοντας τους Ελληνες σε μια πέρα από κάθε λογική λιτότητα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναγνωρίζει ότι έκανε λάθος.
Το ΔΝΤ, χωρίς βεβαίως να ζητήσει στοιχειωδώς συγγνώμη από τους καθημαγμένους Ελληνες, παραδέχεται με τραγική καθυστέρηση ότι μετέτρεψε την Ελλάδα σε πειραματόζωο και τώρα, διαπιστώνοντας εκ των υστέρων τα ολέθρια λάθη του, από τα οποία οι μοναδικοί κερδισμένοι ήταν οι ευρωπαϊκές τράπεζες που διασώθηκαν χάρη στις αιματηρές θυσίες των «ακαμάτηδων» Ελλήνων, αναθεωρεί τα προγράμματά του.
Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ταμείου στην τελευταία του συνεδρίαση τα ξημερώματα της Τρίτης αναγνώρισε σοβαρές αστοχίες και παραλείψεις σε αρκετά προγράμματα του διεθνούς οργανισμού τα τελευταία χρόνια και αποφάσισε να αναπροσαρμόσει τον σχεδιασμό και τα προαπαιτούμενα που θέτει στις εισηγήσεις του.
Ειδικά για την Ελλάδα, τρία είναι τα βασικά λάθη που εντοπίζει:
• Οι υπεραισιόδοξες προβλέψεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
• Το πολύ μεγάλο βάρος που δόθηκε στη δημοσιονομική προσαρμογή.
• Η λανθασμένη προσέγγιση αναφορικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Αλλαγή προγράμματος
Αυτή η απροκάλυπτα κυνική ομολογία συνδυάζεται με την τραγικά καθυστερημένη απόφαση να προχωρήσει το Ταμείο σε αλλαγές στον σχεδιασμό των προγραμμάτων του, ώστε να αποφευχθούν στο μέλλον σοβαρά λάθη που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, δέκα χρόνια αφότου οι στυγνοί τεχνοκράτες τύπου Τόμσεν και Βελκουλέσκου πήραν το πάνω χέρι, εξαιτίας της ανικανότητας των Ευρωπαίων «εταίρων» να διαχειριστούν την ελληνική κρίση.
Το Ταμείο αναγνωρίζει με καθυστέρηση ότι οι προβλέψεις των τεχνοκρατών του για την ανάπτυξη στην Ελλάδα ήταν υπερβολικά αισιόδοξες και ότι το σφάλμα αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υποτιμηθεί ο αντίκτυπος της δημοσιονομικής προσαρμογής στην πορεία του ΑΕΠ και του χρέους. Προσθέτει δε πως εάν οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ, υπό τον Πόουλ Τόμσεν, είχαν κάνει πιο ρεαλιστικές προβλέψεις, το Ταμείο θα είχε θέσει την άμεση αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ως βασική προϋπόθεση για να συμμετάσχει στο πρώτο Μνημόνιο.
Τα «γεράκια» της Ουάσινγκτον, που εφαρμόζουν την ίδια συνταγή σε κάθε πρόβλημα, αλλάζοντας απλώς τα ονόματα των χωρών όπου επεμβαίνουν, παραδέχονται ανερυθρίαστα πως η καθυστέρηση στην αναδιάρθρωση του χρέους λειτούργησε ως επιχείρηση διάσωσης των τραπεζών της ευρωζώνης, οι οποίες διέθεταν σημαντικό στοκ ελληνικών ομολόγων. Υπενθυμίζεται πως από το 2011 έως τις αρχές του 2012 η χώρα μας αποπλήρωσε ομόλογα συνολικής αξίας 50 δισ. ευρώ, που βρίσκονταν στην πλειονότητα τους στα χαρτοφυλάκια ευρωπαϊκών τραπεζών.
Οι αναλυτές του Ταμείου υπογραμμίζουν ότι η αποτελεσματικότητα του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους που κατείχαν ιδιώτες και οι προοπτικές ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας υπονομεύτηκαν από την καθυστέρηση με την οποία έγινε το «κούρεμα». Το ΔΝΤ κρατά τα στελέχη του στο απυρόβλητο, ενώ την ίδια στιγμή ομολογεί ξεκάθαρα ότι υπάρχει περιθώριο βελτίωσης των προγραμμάτων του, αναδεικνύοντας τα δυνητικά οφέλη από μια «στροφή προς τον ρεαλισμό, την προσοχή στη λεπτομέρεια, την προοδευτική εφαρμογή και τη φειδώ».

Η πικρή δικαίωση της «δημοκρατίας»
Η «δημοκρατία» από την πρώτη ημέρα της έκδοσής της υποστήριζε ότι τα Μνημόνια και η ισοπεδωτική λιτότητα ήταν η λάθος συνταγή που θα έφερνε μεγαλύτερη καταστροφή και θα βύθιζε τη χώρα βαθύτερα. Οι εξελίξεις δυστυχώς μας δικαίωσαν. Τώρα που ακόμα και οι δυνάστες της πατρίδας μας ομολογούν τα λάθη τους, τι έχουν άραγε να πουν όσοι υπερασπίστηκαν τα Μνημόνια και υποστήριξαν ότι ήταν αναγκαία; Πώς νιώθουν μεγαλοδημοσιογράφοι των συστημικών μέσων ενημέρωσης που προπαγάνδιζαν υπέρ της ραγδαίας φτωχοποίησης επειδή... έτσι μας άξιζε; Με ποιον τρόπο μπορούν να απολογηθούν μεγάλες εφημερίδες που συντάχθηκαν με τις γερμανικές εντολές;
Η «δημοκρατία» σε αυτή τη μαύρη μνημονιακή περίοδο ακολούθησε μοναχική πορεία, γι' αυτό πολλές φορές βρέθηκε απέναντι σε όλους. Δεν είναι η πρώτη φορά που συνέβη και μετά βεβαιότητας θα επαναληφθεί και στο μέλλον. Αυτή είναι, όμως, η ευθύνη του Τύπου. Να προειδοποιεί εγκαίρως, να αναλύει, να ενημερώνει υπεύθυνα και να «ξυπνά» τον λαό. Αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε για όλα τα θέματα. Ενα, όμως, είναι κρίσιμο: Να μην ξεχάσουμε ποιοι και πώς μας έφτασαν εδώ.

ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ
Τιμωρία θα υπάρξει για τους ενόχους;

Το ΔΝΤ και μέρος των γερμανικών media ομολογούν το έγκλημα εις βάρος των Ελλήνων. Παραδέχονται το «πείραμα» που έφερε καταστροφή και γι’ αυτό δεν θα επαναληφθεί σε άλλη χώρα. Την ίδια ώρα, όμως, διάφοροι πολιτικοί, πολιτικάντηδες και δημοσιογράφοι εξακολουθούν να φωνάζουν «βάστα, Σόιμπλε», θέλοντας να μας πείσουν ότι τα Μνημόνια ήταν σωστά! Αυτοί που συμμάχησαν με τον εχθρό και πανηγύριζαν για τη φτωχοποίηση σήμερα, αντί να κρύβονται, παριστάνουν τους «σοφούς».
Τέτοιο είναι το θράσος τους...
Οσο για τα καθυστερημένα «δάκρυα» του ΔΝΤ; Θυμίζουν τις τύψεις που νιώθει ο δολοφόνος μετά το έγκλημα. Ελα, όμως, που το κακό ήδη έγινε και ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω... Το βεβαιώνουν οι χιλιάδες που καταστράφηκαν και, κυρίως, οι οικογένειες όσων δεν άντεξαν και αυτοκτόνησαν.
Η ομολογία του εγκλήματος έγινε, έστω καθυστερημένα.
Η τιμωρία ποια θα είναι; Δεν πρέπει να την απαιτήσουμε;

Δημήτρης Ριζούλης