ΟΥ Οχι ΤΙ κάτι ΔΑΝΟΣ εκ της γής
Απόψεις που πηγάζουν από την άλλη άγνωστη πλευρά
ΑΒΑ(ήβη)+ΤΑΡ(τάρταρα) <> ΒΙΟΣ(ζωή)+ΑΔΑΣ(άδης)
Aιώνια εναλλαγή, στην βιολογική αρμονία
Η άλλη θέση στην καθημερινότητα, τό επέκεινα, ή αλήθεια της φαντασίας.
Βουτιά στόν άπειρο και άυλο κόσμο τών ιδεών.
Υποβάθμιση του χρήματος (χξς') σε μέσο εξυπηρέτησης και όχι υπέρτατη ανάγκη.
Ατυχώς ονομάσθηκε Χρήμα (ότι χρειαζόμαστε)
και Νόμισμα (ότι θεσπίσθηκε σαν αξία)
Εξαπατήσαμε τό είναι μας, και Εκπέσαμε.

Επικοινωνία: utidanos@gmail.com

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2019

Αυτή τη μάχη θα την κερδίσουμε ✌️


12 ώρες, 60 ακτιβιστές από 10 χώρες, 2 σημεία. Η ειρηνική, δυναμική μας δράση ξεκίνησε στα διυλιστήρια της πετρελαϊκής ΕΛΠΕ στον Ασπρόπυργο.
Εκεί, ακτιβιστές μας προσδέθηκαν στην κύρια πύλη και εμπόδισαν την είσοδο οχημάτων στην εταιρεία.
Το μήνυμά μας ήταν ξεκάθαρο και δυνατό: οι εξορύξεις είναι κλιματικό έγκλημα.
Τα σχέδια των ΕΛΠΕ για εξορύξεις συντελούν στην κλιματική κρίση και απειλούν το δικαίωμά μας σε ένα υγιές, καθαρό περιβάλλον και στην ίδια μας τη ζωή.
Δεν είναι αυτό το μέλλον που θέλουμε να έχουν τα παιδιά μας.
Πάτα εδώ
Για να ακουστούμε ακόμα πιο δυνατά, όσο η δράση στα διυλιστήρια συνεχιζόταν, δεύτερη ομάδα ακτιβιστών και μέλη τοπικών κοινωνιών που λένε ΌΧΙ στις εξορύξεις υδρογονανθράκων, βρέθηκε και στα κεντρικά γραφεία των ΕΛΠΕ στο Μαρούσι. Εκεί, έγινε το πάρτι του μέλλοντος, με μουσική, χορό και… διαρροή πετρελαίου στις πισίνες των ΕΛΠΕ, εικόνες βγαλμένες από ένα μέλλον με εξορύξεις.

ΤΩΡΑ είναι η ώρα να μας ακούσουν, γιατί δεν υπάρχει άλλος χρόνος.
Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για να έχουμε εμείς, αλλά και τα παιδιά μας, ένα καθαρό, βιώσιμο φυσικό περιβάλλον και ένα σταθερό κλίμα.
Είναι δικαίωμά όλων μας, και σε αυτόν τον αγώνα χρειαζόμαστε και τη δική σου βοήθεια.
Πάτα εδώ

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2019

Μία σπουδαία ανακάλυψη στον λόφο Καστέλλι: Το ρήγμα που έφερε την ανθρωποθυσία

Το «παλλόμενο δάπεδο» στον λόφο Καστέλλι των Χανίων κατά την ανασκαφή με ίχνη τελετουργικών πράξεων τον 13ο αι. π.Χ.
Αδαμοπούλου Μαίρη
Με την πρώτη ματιά μοιάζει με ένα πλούσια πτυχωμένο ύφασμα που έχει πετρώσει.
Κομματιασμένο, αν και άλλοτε ισχυρό, καλυμμένο με κονίαμα πάχους 10 εκ., αποτελεί χαρακτηριστικό δάπεδο των μυκηναϊκών ανακτόρων, πιθανόν εκείνων της Κυδωνίας, στον σημερινό λόφο Καστέλλι της Παλιάς Πόλης των Χανίων.
Μερικά τετραγωνικά πιο μακριά, είχαν βρεθεί προ καιρού κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας όταν η αρχαιολογική σκαπάνη είχε αποδείξει ότι η αυλή χρησιμοποιούνταν γενικώς για τελετουργικές πράξεις τον 13 αι. π.Χ., με κορυφαίο και μοναδικό επεισόδιο τη θυσία και τον διαμελισμό 43 αιγοπροβάτων και αιγάγρων, τεσσάρων χοίρων, δύο βοοειδών και μιας νεαρής γυναίκας (κάτω των 20 ετών).
Εύρημα που αποτέλεσε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις διεθνώς των τελευταίων χρόνων.
Και τώρα το κομματιασμένο δάπεδο έρχεται να συμβάλει καθοριστικά στον εντοπισμό και στην αποκάλυψη της εικόνας ενός ενεργού ρήγματος που έχει δώσει πολλούς μεγάλους σεισμούς: από εκείνον του 4ου αι. μ.Χ., ισχύος 8,3 έως 8,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ - έχει καταγραφεί ως ο σφοδρότερος στη Μεσόγειο, ισοπεδώνοντας τις κρητικές πόλεις και προκαλώντας σφοδρό παλιρροϊκό κύμα μέχρι και την Αλεξάνδρεια -, ο οποίος άφησε τα ίχνη του και εντός τού υπό έρευνα χώρου, τα οποία αποτυπώνονται στους κατακρημνισμένους ισχυρούς τοίχους και στις «πληγές» που δημιούργησε ακόμη και στο τείχος της ακρόπολης της Κυδωνίας.
Εως εκείνον που είναι στενά συνδεδεμένος με την υπόθεση της ανθρωποθυσίας: τη δόνηση των ισχύος 6,5 έως 7,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, σύμφωνα με την έρευνα του Πολυτεχνείου Κρήτης, η οποία οδήγησε τους επιζώντες να προσφέρουν τη νεαρή κοπέλα αλλά και ζώα στους θεούς που είχαν προκαλέσει τον σεισμό ώστε να τους εξευμενίσουν.
Είχαν μάλιστα τοποθετήσει τα διαμελισμένα σώματα στο «ανοιγμένο» από τον σεισμό δάπεδο σφραγίζοντας τα με πέτρες και πλάκες.
Ο ΣΕΙΣΜΟΣ.
«Πρόκειται για ένα σπουδαίο αρχαιολογικό εύρημα, το οποίο καθίσταται ταυτόχρονα και σπουδαίο φυσικό εύρημα. Πρόκειται για ένα ιστορικό μνημείο πολιτισμού αλλά και σημαντικό μνημείο της φύσης. Είναι ένας μάρτυρας των στοιχείων του ρήγματος· αν ήταν χωμάτινο το δάπεδο, το σημείο θα είχε επουλωθεί» λέει η υπεύθυνη της ανασκαφής, επίτιμη γενική διευθύντρια αρχαιοτήτων και πολιτιστικής κληρονομιάς του υπουργείου Πολιτισμού δρ Μαρία Ανδρεαδάκη-Βλαζάκη για τις εντυπωσιακές διακυμάνσεις της επιφάνειας του δαπέδου με απότομες πτώσεις και αντίστοιχες ανυψώσεις του που αγγίζουν και τα 60 εκ.
«Η εικόνα του "παλλόμενου δαπέδου" προκαλεί δέος. Εύκολα πλέον μπορεί κάποιος να κατανοήσει τον τρόμο που είχε προκαλέσει ο σεισμός του 13ου π.Χ. στους προϊστορικούς κατοίκους του ανακτορικού κέντρου της Κυδωνίας, όταν ξαφνικά αντίκρισαν τη γη να ανοίγει μπροστά στα μάτια τους. Το φετινό εύρημα καθιστά ακόμη πιο κατανοητή την ερμηνεία της μεγαλειώδους θυσίας, η οποία ακολούθησε στον ίδιο αύλειο χώρο, ως πράξης δημόσιας προσφοράς για τον εξευμενισμό των χθόνιων, θεϊκών δυνάμεων που θεωρούνταν ότι είχαν προκαλέσει τον μεγάλο σεισμό. Το ίδιο το ρήγμα θα μπορούσε να θεωρηθεί ως πέρασμα προς τον Αδη, μια άμεση σχέση με το βασίλειο των χθόνιων δυνάμεων» συνεχίζει η επικεφαλής της συστηματικής ανασκαφικής έρευνας που διεξάγεται από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Χανίων στον λόφο Καστέλλι, ο οποίος δεσπόζει στην Παλιά Πόλη των Χανίων και αποτελεί διαχρονικά τον πυρήνα της ζωής της πόλης, από τον πρώτο οικισμό του τέλους της 4ης χιλιετίας π.Χ. έως σήμερα.
Η ταυτότητα και το ακριβές μέγεθος της αυλής που ανασκάπτεται σε απαλλοτριωμένο οικόπεδο επί της οδού Κατρέ 1 δεν έχουν ακόμη αποκαλυφθεί. Μέχρι στιγμής έχει αποκαλυφθεί έκταση περίπου 150 τ.μ. του δαπέδου, όχι όμως και τα όρια της αυλής, με εξαίρεση του βόρειου άκρου της, όπου αρχίζουν τοιχογραφημένες κατασκευές, γεγονός που ενισχύει τη σπουδαιότητα του συγκεκριμένου χώρου του ανακτορικού κέντρου της Κυδωνίας.

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019

Mεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη στην Κάσο: Βρέθηκαν πέντε ναυάγια!

Σημαντικά αρχαιολογικά τεκμήρια περιλαμβάνονται στα ευρήματα της πρώτης υποβρύχιας ερευνητικής αποστολής στον θαλάσσιο χώρο της νήσου Κάσου.

Συνολικά εντοπίστηκαν πέντε ναυάγια, καθώς και μία πιθανή αρχαία λιμενική εγκατάσταση. Ιδιαίτερα αξιόλογο εύρημα αποτελεί ένα ναυάγιο της ύστερης κλασικής περιόδου, το οποίο έφερε πέντε λίθινες πυραμιδοειδείς άγκυρες.
Το φορτίο του πλοίου περιλαμβάνει, εκτός από αμφορείς τεσσάρων τουλάχιστον διαφορετικών τύπων, λεπτή κεραμική καθώς και τμήματα αποθηκευτικών πίθων.
Με βάση την κεραμική που περισυλλέχθηκε και ανελκύστηκε, το ναυάγιο μπορεί να χρονολογηθεί στα τέλη του 4ου ή τις αρχές του 3ου αιώνα πΧ.
Το είδος του φορτίου και οι λίθινες άγκυρες που εντοπίστηκαν παρουσιάζουν ομοιότητες με το ναυάγιο της Αντιδραγονέρας Κυθήρων που χρονολογείται στον ύστερο 4ο αιώνα π.Χ.
Σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα τέσσερα ναυάγια, πρόκειται για ένα ναυάγιο με φορτίο Ροδιακών αμφορέων του 1ου αιώνα π.Χ., ένα ναυάγιο με αμφορείς και επιτραπέζια κεραμική της βυζαντινής περιόδου, χρονολογούμενο μεταξύ του 8ου και του 10ου αιώνα μ.Χ., ένα ξύλινο σκαρί πλοίου χρονολογούμενο στην μετεπαναστατική περίοδο και ένα ναυάγιο νεότερων χρόνων που μετέφερε οικοδομικό υλικό.
Εκτός των προαναφερθέντων ναυαγίων, εντοπίστηκε επίσης μεγάλος αριθμός μεμονωμένων ευρημάτων, μεταξύ των οποίων σιδερένια κανόνια, βυζαντινές και νεότερες άγκυρες, καθώς και απορρίψεις κεραμικής, που μαρτυρούν τη συνεχή και αδιάλειπτη χρήση του θαλασσίου χώρου από την αρχαιότητα ως και τους νεότερους χρόνους.
Η απομακρυσμένη, ακριτική Κάσος, αποτέλεσε για πρώτη φορά πεδίο συστηματικής ενάλιας αρχαιολογικής έρευνας στο πλαίσιο ενός τριετούς ερευνητικού προγράμματος (2019 – 2021), το οποίο έχει ως βασικό στόχο τον εντοπισμό, την τεκμηρίωση και τη μελέτη των ενάλιων αρχαιοτήτων μίας περιοχής που αποτέλεσε σταυροδρόμι πολιτισμών, αλλά και σημαντικό κέντρο ναυσιπλοΐας.
Κατά την ερευνητική περίοδο του 2019, πραγματοποιήθηκαν συνολικά εξήντα επτά (67) ομαδικές καταδύσεις, με περισσότερες από εκατό (100) ώρες ατομικού χρόνου βυθού, ενώ καλύφθηκε το 1/3 περίπου της συνολικής έκτασης της προγραμματισμένης για έρευνα περιοχής.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών από τις 24 Σεπτεμβρίου έως τις 10 Οκτωβρίου 2019, υπό τη διεύθυνση των αρχαιολόγων Δρ Γεωργίου Κουτσουφλάκη και Ξανθής Αργύρη.
Η ερευνητική αποστολή υλοποιήθηκε με χρηματοδότηση από την Κασιακή Αδελφότητα Νέας Υόρκης, τον κ. Carlton Hoye και υποστηρίχθηκε υλικοτεχνικά από τον Δήμο Κάσου, τις επιχειρήσεις Apnea, Aquatec, Asso.subsea, BlueStarFerries, Eurobrokers και Map4u.

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2019

Αίγυπτος: Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τάφο με 20 άθικτες σαρκοφάγους


Οι άριστα διατηρημένες σαρκοφάγοι είναι ξύλινες και είχαν ταφεί σε δύο επίπεδα.
Αιγύπτιοι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στο Λούξορ στη δυτική όχθη του Νείλου τάφο με 20 ξύλινες και διαφορετικών χρωμάτων άριστα διατηρημένες σαρκοφάγους, αναφέρεται σε ανακοίνωση του υπουργείου μνημείων της αρχαιότητας της Αιγύπτου.
Στην ίδια ανακοίνωση επισημαίνεται ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο εύρημα των τελευταίων ετών.
Σύμφωνα με το αρμόδιο υπουργείο, οι σαρκοφάγοι δεν έχουν ακόμη ανοιχτεί. «Βρέθηκαν στην ίδια ακριβώς θέση στην οποία τις είχαν αφήσει οι αρχαίοι Αιγύπτιοι» αναφέρεται στην ανακοίνωση, στην οποία επισημαίνεται ότι πρόκειται για ταφή σε δύο επίπεδα.
The Al-Asasif Cachette. Intact and sealed coffins. More details to be announced on Saturday..Keep tuned #luxor #egypt #egyptology #historyofegypt #aasif #cachette #discovery #Archaeology pic.twitter.com/4CRcpfgrvf— Ministry of Antiquities-Arab Republic of Egypt (@AntiquitiesOf) October 15, 2019
Οι αιγυπτιακές αρχές υπόσχονται ότι θα ανακοινώσουν λεπτομέρειες για τα νέα ευρήματα κατά την διάρκεια συνέντευξης τύπου στο Λούξορ το ερχόμενο Σάββατο.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
in.gr/

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2019

Παλαιολιθικοί άνθρωποι και Νεάντερταλ έφθασαν στη Νάξο πριν 200.000 χρόνια



Ο λόφος της Στελίδας στη δυτική ακτή της Νάξου, περίπου τρία χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της
Χώρας, αναδεικνύεται στο επίκεντρο της αρχαιότερης γνωστής εγκατάστασης και δραστηριότητας στο Κεντρικό Αιγαίο.Μια νέα επιστημονική έρευνα χρονολόγησε περίπου 9.000 ευρήματα της περιοχής και βρήκε ότι αυτά εκτείνονται χρονικά -σε διαδοχικά στρώματα- πριν από 13.000 έως τουλάχιστον 200.000 χρόνια.Η περίοδος αυτή καλύπτει όχι μόνο την παρουσία των πιο σύγχρονων ανθρώπων (Homo sapiens), αλλά και παλαιότερων παλαιολιθικών ανθρώπων και Νεάντερταλ, οι οποίοι είχαν ήδη φθάσει κάπως στη Νάξο.
Είναι η πρώτη φορά που επιβεβαιώνεται τόσο παλαιά πολιτισμική δραστηριότητα στο Κεντρικό Αιγαίο, κατά τη Μέση Πλειστόκαινο περίοδο. Έως τώρα μόνο στις δύο όχθες του Αιγαίου (ηπειρωτική Ελλάδα και Ανατολία) είχαν βρεθεί ίχνη Νεάντερταλ και άλλων ανθρώπων πριν τον Homo sapiens.
Ανάμεσα στα ευρήματα της Στελίδας βρίσκονται ορισμένα που, σύμφωνα με τους επιστήμονες, παρέχουν βάσιμες ενδείξεις για ύπαρξη Νεάντερταλ στο νησί. Χωρίς μάλιστα να αποκλείεται -αν και ακόμη δεν αποδεικνύεται- να επρόκειτο για… ναυτικούς, αφού η παρουσία τους εκεί μπορεί να δικαιολογηθεί είτε με την υπόθεση ότι κατά καιρούς (σε εποχές παγετώνων) η στάθμη των υδάτων ήταν πολύ πιο χαμηλή και άρα ήταν πιο εύκολο να φθάσει κανείς στη σημερινή Νάξο ακόμη και με τα πόδια, είτε με την υπόθεση ότι έφθασαν εκεί με κάποιο πλεούμενο «πηδώντας» από νησί σε νησί (τότε θα υπήρχαν περισσότερα), είτε μέσα από ένα συνδυασμό και των δύο τρόπων.Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αγγλικής καταγωγής αναπληρωτή καθηγητή Τρίσταν Κάρτερ του Τμήματος Ανθρωπολογίας του καναδικού Πανεπιστημίου ΜακΜάστερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Advances", επισημαίνουν ότι η νέα χρονολόγηση επιβεβαιώνει πως η εξερεύνηση νέων εδαφών δια ξηράς και θαλάσσης έχει πολύ αρχαιότερη προϊστορία από ό,τι είχε θεωρηθεί στο παρελθόν.
Αυτό, κατά τους επιστήμονες, καθιστά πιθανό ότι υπήρξαν εναλλακτικές διαδρομές από την Αφρική και την Ανατολία προς τη νοτιοανατολική Ευρώπη τόσο για τους Homo sapiens της Πρώιμης Ανώτερης Παλαιολιθικής ή Ωρινάκιας περιόδου, οι οποίοι πιθανώς διέσχιζαν το Αιγαίο με πλεούμενα, όσο και για τους ακόμη παλαιότερους προ-sapiens μεταναστευτικούς πληθυσμούς όπως οι Νεάντερταλ, οι οποίοι ίσως έβρισκαν τρόπο να ταξιδεύουν στο Αιγαίο δια ξηράς, όταν τα νερά είχαν πολύ χαμηλότερη στάθμη, ή ακόμη κάνοντας διαδοχικές σύντομες θαλάσσιες διαδρομές.
Η έως τώρα κυρίαρχη αντίληψη είναι ότι η θάλασσα του Αιγαίου αποτελούσε αξεπέραστο εμπόδιο για όσους ήθελαν πριν χιλιάδες χρόνια να περάσουν από την Μικρά
Ασία στην ηπειρωτική Ελλάδα. Συνεπώς ως πιθανότερος διάδρομος για την μετακίνηση από την Ανατολή προς την Ευρώπη θεωρήθηκε η περιοχή της Θράκης. Όμως έρχονται στο φως συνεχώς νέα στοιχεία από αρχαιολογικές και παλαιογεωγραφικές έρευνες σε νησιά (Κρήτη, Φλόρες και Σουλαβέζι Ινδονησίας κ.α.), που αμφισβητούν πια αυτή την άποψη. Η έρευνα στη Στελίδα Νάξου αποτελεί κομβικό στοιχείο, επιβεβαιώνοντας ότι πριν 200.000 χρόνια στο νησί υπήρχε ανθρώπινη παρουσία.
Όπως δείχνουν οι ανασκαφές, η περιοχή αυτή της Νάξου είχε κατά διαστήματα κατοικηθεί πιο μόνιμα ή περιστασιακά, μεταξύ άλλων από Homo sapiens πριν 30.000 έως 40.000 χρόνια (που έφθασαν εκεί μάλλον δια θαλάσσης), καθώς επίσης πιο πρόσφατα από μεσολιθικούς κυνηγούς-συλλέκτες (μετά το 10.000 π.Χ.), οι οποίοι αναμφίβολα χρησιμοποίησαν πλεούμενα, καθώς πλέον οι πάγοι είχαν λιώσει και η στάθμη του Αιγαίου είχε ανέβει.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, πρέπει να αναθεωρηθεί ο έως τώρα παραγνωρισμένος ρόλος του Αιγαίου, όσον αφορά τα διαδοχικά κύματα εξάπλωσης των προγόνων μας από ανατολάς προς δυσμάς.
Όπως τονίζουν, «τα νέα δεδομένα δείχνουν πως το Αιγαίο ήταν προσβάσιμο στους αρχαϊκούς και πιο σύγχρονους ανθρώπους δεκάδες χιλιάδες χρόνια νωρίτερα από ό,τι θεωρείτο προηγουμένως. Είτε αυτή η ανθρώπινη παρουσία πρέπει να γίνει αντιληπτή ως εξερεύνηση είτε ως αποικισμός, αν το Αιγαίο ήταν προσβάσιμο, τότε θα αποτελούσε μια εναλλακτική διαδρομή προς την Ευρώπη».
Σε κάθε περίπτωση, προσθέτουν, «είτε οι πρόγονοι του σύγχρονου ανθρώπου στη Στελίδα Νάξου κατά την Κατώτερη και Μέση Παλαιολιθική περίοδο είχαν φθάσει τότε σε ένα νησί, είτε σε ένα λόφο που συνδεόταν μέσα από ελώδεις πεδιάδες με τις γειτονικές ηπείρους, η παρουσία τους εκεί αποτελεί πρόκληση για τις σημερινές απλές θεωρίες σχετικά με την εξάπλωση τους».
Αν πράγματι η εξάπλωση μέσω του κεντρικού Αιγαίου έγινε μέσω πλεούμενων, τότε αυτό σημαίνει ότι μπορεί ακόμη και οι Νεάντερταλ να είχαν πολύ ανώτερες νοητικές, γλωσσικές, τεχνικές και πρακτικές ικανότητες από ό,τι πιστεύεται συνήθως.

Η σημασία της Στελίδας Νάξου
Όπως τόνισε ο Τ.Κάρτερ στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, «η Στελίδα είναι η αρχαιότερη αρχαιολογική τοποθεσία στο κεντρικό Αιγαίο, ηλικίας τουλάχιστον 200.000 ετών. Εκεί έχουν βρεθεί επίσης τα αρχαιότερα στοιχεία ανθρώπινης δραστηριότητας στις Κυκλάδες.
Στην ίδια τη Νάξο προηγουμένως, προτού αρχίσουμε την έρευνα μας, η αρχαιότερη τοποθεσία ήταν το σπήλαιο του Ζα ηλικίας 7.000 ετών, συνεπώς επεκτείναμε την ιστορία του νησιού κατά 193.000 χρόνια στο παρελθόν».
Ο Καναδός επιστήμονας επισήμανε ότι «οι νέες χρονολογήσεις είναι έργο ενός παγκοσμίου επιπέδου εργαστηρίου στο Μπορντώ της Γαλλίας, όπου οι επιστήμονες είναι ειδικοί στους Νεάντερταλ και άλλες πρώιμες ανθρώπινες τοποθεσίες.
Στη Στελίδα βρήκαμε είδη εργαλείων, πιθανώς ηλικίας 40.000 ετών, που τυπικά σχετίζονται με την πρώτη άφιξη του Homo sapiens στην Ευρώπη.
Επίσης, ανακαλύψαμε εργαλεία που σχετίζονται με τους Νεάντερταλ και αυτό αποτελεί την πρώτη έμμεση ένδειξη για παρουσία Νεάντερταλ στο Κεντρικό Αιγαίο και στις Κυκλάδες.
Ακόμη βρήκαμε εργαλεία που σχετίζονται με πληθυσμούς πριν και από τους Νεάντερταλ».
Όπως είπε ο κ.Κάρτερ, «προηγουμένως θεωρείτο ότι μόνο οι σύγχρονοι άνθρωποι, οι homo sapiens, ήσαν ικανοί να ζήσουν σε αυτή την περιοχή, επειδή μόνο αυτοί είχαν τις νοητικές και τεχνικές δεξιότητες να φτιάξουν βάρκες για να φθάσουν στα νησιά, κάτι που πιστευόταν ότι ίσχυε για όλα τα νησιά της Μεσογείου.
Παρόλο που οι πρώιμοι άνθρωποι ζούσαν στην Ευρώπη για πάνω από ένα εκατομμύριο χρόνια, μόνο όταν εμφανίσθηκε ο Homo sapiens, βλέπουμε τα νησιά να αποικίζονται, κάτι που συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο».
Όμως ο Αγγλος ερευνητής επεσήμανε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «εν μέρει χάρη σε μελέτες Ελλήνων παλαιογεωγράφων, γνωρίζουμε πια ότι κατά περιόδους στη διάρκεια της Εποχής των Πάγων η θάλασσα του Αιγαίου είχε τόσο πολύ υποχωρήσει, που υπήρχε μια γέφυρα ξηράς, η οποία συνέδεε τη δυτική Ανατολία με την κυρίως Ελλάδα.
Υποθέτουμε ότι σε αυτές τις πολύ ψυχρές περιόδους οι πρώτοι άνθρωποι και αργότερα οι Νεάντερταλ μπόρεσαν να επισκεφθούν τη Στελίδα. Δεν αποκλείουμε την πιθανότητα ότι είτε οι Νεάντερταλ είτε οι πρώιμοι άνθρωποι ήσαν ικανοί να φτιάξουν απλά πλεούμενα για να επισκεφθούν τη Νάξο της Εποχής των Πάγων, όμως δεν διαθέτουμε ακόμη τις σχετικές αποδείξεις. Ελπίζουμε ότι η μελλοντική έρευνα μας στη Στελίδα θα παράσχει αυτές τις αποδείξεις».
Ο κ. Κάρτερ, ο οποίος κάνει έρευνα στη Νάξο από το 1994, ανέφερε ότι «το πιο συναρπαστικό εύρημα για τους περισσότερους αρχαιολόγους, με διαστάσεις μεγαλύτερες από την ελληνική αρχαιολογία, είναι πως η έρευνα μας αποδεικνύει ότι πληθυσμοί αρχαιότεροι του Homo sapiens βρίσκονταν στο κεντρικό Αιγαίο.
Κατ' επέκταση, αυτό σημαίνει ότι η εν λόγω περιοχή αποτέλεσε εναλλακτική διαδρομή προς την Ευρώπη για την εξάπλωση των αρχαίων ανθρώπων. Προηγουμένως ως μόνη δυνατή διαδρομή μεταξύ Αφρικής-Ασίας-Ευρώπης θεωρείτο η περιοχή Μαρμαρά-Θράκης».
Επιπροσθέτως, όπως είπε, «οι ενδείξεις στη Στελίδα για μια τόσο πρώιμη παρουσία Homo sapiens της Ωρινάκιας περιόδου δείχνουν ότι η πρώτη μετακίνηση σύγχρονων ανθρώπων μπορεί επίσης να έγινε μέσω του Αιγαίου και όχι μόνο μέσω Μαρμαρά-Θράκης, όπως προηγουμένως πιστευόταν».
Στη νέα μελέτη, από ελληνικής πλευράς, συμμετείχαν ο αρχαιολόγος Δημήτρης Αθανασούλης, επικεφαλής της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, και ο Παναγιώτης Καρκάνας, διευθυντής του Εργαστηρίου Wiener για τις Αρχαιολογικές Επιστήμες στην Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών της Αθήνας. Το διεθνές Αρχαιολογικό Πρόγραμμα Στελίδας Νάξου, που ξεκίνησε το 2013, συνεχίζει τις εργασίες του -υπό τη διεύθυνση των Τ. Κάρτερ και Δ. Αθανασούλη- για να αναδείξει την αρχαιολογική και ιστορική σημασία της περιοχής.
Η ερευνητική ομάδα αποτελείται από επιστήμονες από Καναδά, Ελλάδα, Γαλλία, Σερβία και ΗΠΑ, ενώ κάθε χρόνο εκπαιδεύει φοιτητές και νεαρούς ερευνητές από ελληνικά πανεπιστήμια (κυρίως Αθηνών και Ιωαννίνων) και καναδικά. Το Πρόγραμμα ετοιμάζεται πλέον να εγκαινιάσει ένα νέο πενταετή κύκλο ερευνών στη Στελίδα.


Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
kathimerini.gr

Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2019

Που βρίσκεται ο τάφος του Πορθητή και τι βρήκαν μέσα;

Στο μαύρο αυτό τάφο βρίσκεται αυτός που κατάστρεψε τη βυζαντινή αυτοκρατορία. 
«Μήπως ο Πορθητής ήταν Χριστιανός;»
Μ' αυτόν τον προκλητικό τίτλο εμφανίστηκε στα περίπτερα στις 19 Ιανουαρίου του 1991 το τουρκικό περιοδικό Ακτουέλ.
Το περιοδικό παρουσίασε τη θεωρία όη ο Μωάμεθ ο Πορθητής ήταν κρυπτοχριστιανός.
Το βέβαιο πάντως είναι ότι η μητέρα του ήταν χριστιανή και ο ίδιος Αλεβής.
Όταν πήρε την Κωνσταντινούπολη κι εγκατέστησε τον ανθενωτικό Γεννάδιο στο θρόνο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τον επισκεπτόταν συχνά στο Μοναστήρι της Παμμακάριστου, όπου και είχαν θεολογικές συζητήσεις. Κάποιες μαρτυρίες τον θέλουν να εκκλησιάζεται κρυφά σε ορθόδοξο ναό, ενώ προς το τέλος της ζωής του διέθετε στα ιδιαίτερα διαμερίσματα του ένα πλήρως εξοπλισμένο εκκλησάκι!
Το βασικότερο, πάντως, επιχείρημα που συνηγορεί για τη χριστιανική ιδιότητα του Μωάμεθ προέρχεται από το βιβλίο του Τούρκου συγγραφέα Ρεσάτ Εκρέμ Κοτσού, "Οθωμανοί Ηγεμόνες", όπου φιλοξενείται η μαρτυρία του Τούρκου πολιτικού Κεμάλ Μπεγατλί. Σύμφωνα μ' αυτόν, ο πραγματικός τάφος του Μωάμεθ βρέθηκε δίπλα από τους τάφους των βυζαντινών αυτοκρατόρων κάτω από την εκκλησία των Αγίων Αποστόλων, πάνω από την οποία οι Τούρκοι έκτισαν το Φατίχ τζαμί!
Η ανακάλυψη αυτή έγινε «τυχαία» το 1908, την εποχή του Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Β, κατά τη διάρκεια εργασιών για την επισκευή αγωγού νερού που είχε σπάσει στη συνοικία του μεγάλου τεμένους του Πορθητή.
Όταν ο Σουλτάνος έδωσε εντολή ν' ανοιχτεί ο διπλανός τάφος του Πορθητή για να καθαριστεί από τυχόν λάσπες, οι υπεύθυνοι μ' έκπληξη διαπίστωσαν ότι στον πάτο του τάφου υπήρχε μια σιδερένια καταπακτή. Όταν την άνοιξαν, είδαν ότι μια πέτρινη σκάλα οδηγούσε στην υπόγεια αίθουσα μιας χριστιανικής εκκλησίας ακριβώς κάτω από το τζαμί!
Εκεί βρέθηκε όχι μόνον ο αληθινός τάφος του Μωάμεθ, αλλά και το σώμα του πολύ καλά ταριχευμένο, ολόιδιο με το πορτραίτο που είχε φιλοτεχνήσει ο Ιταλός ζωγράφος Μπελίνι. Μάλιστα, ο τάφος είχε πάνω του χαραγμένο το σύμβολο του σταυρού μαζί με την ημισέληνο!
Ο Μωάμεθ φαίνεται ότι προτίμησε να ταφεί ως χριστιανός και βυζαντινός βασιλιάς.
Ο Αβδούλ Χαμίτ, πανικοβλημένος από την απρόσμενη ανακάλυψη, διέταξε να σφραγιστεί ο τάφος και να μην ανοίξει ποτέ!

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2019

Αυτή την Παρασκευή όλοι εκεί 📢

“Είμαστε εμείς τα παιδιά της αλλαγής”. Αυτό το μήνυμα φώναξαν δυνατά οι χιλιάδες μαθήτριες και μαθητές που συγκεντρώθηκαν την προηγούμενη Παρασκευή στο Σύνταγμα, τη Θεσσαλονίκη, τις Σέρρες, την Κρήτη και άλλες πόλεις.
Τα παιδιά απουσίασαν από το σχολείο για να συμμετέχουν στην ειρηνική μαθητική πορεία, με αίτημα οι κυβερνήσεις να δράσουν: να πάρουν μέτρα και να αντιμετωπίσουν την κλιματική κρίση άμεσα!
Αυτήν την Παρασκευή, 27 Σεπτεμβρίου, η εβδομάδα δράσης για το κλίμα κορυφώνεται και τα παιδιά μας θέλουν όλους δίπλα τους.
Χρειάζονται τη στήριξή μας και μας καλούν να απαιτήσουμε μαζί τους άμεση κλιματική δράση τώρα!
Αν είσαι στην Αθήνα, σε περιμένουν την Παρασκευή, 27/9, στις 16:00 στο Σύνταγμα.
Αν είσαι σε άλλη πόλη, βρες εδώ μία εκδήλωση κοντά σου.
Οι μαθητές μας χρειάζονται όλους.
Είτε έρθεις είτε όχι, μοιράσου τη δράση τους για να έρθει στις εκδηλώσεις τους όσο περισσότερος κόσμος γίνεται!

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2019

Ολόχρυσες μάσκες Μακεδόνων πολεμιστών στη Φλώρινα

Ταφή με ειδώλιο Σφίγγας, πλαστικό αγγείο, κ.ά.
Στο φως σπουδαία αρχαιολογικά ευρήματα σε νεκροταφείο στην Αχλάδα Φλώρινας.
Τα χρυσά προσωπεία πολεμιστών αναθερμαίνουν τη συζήτηση για την καταγωγή των Μακεδόνων από την Πελοπόννησο και τη συγγένειά τους με δωρικά φύλα
Ημακεδονική γη βγάζει χρυσές μάσκες πολεμιστών από την αρχαιότητα και επιβεβαιώνει εν μέρει τη φιλολογική εκδοχή, μέσω των γενεαλογικών μύθων, για την προέλευση των βασιλέων (Τημενίδες, Βακχιάδες) της Μακεδονίας από τη βορειoανατολική Πελοπόννησο, το Άργος και την Κόρινθο, με πατρώο ήρωα τον Ηρακλή, ενώ αναδεικνύει, όπως και πλήθος άλλων ευρημάτων από τη Μακεδονία, την πολιτισμική συγγένεια με τα δωρικά φύλα.
Οι χρυσές μάσκες ανακαλύπτονται στους μυκηναϊκούς τάφους και στη μακεδονική γη, με μεταγενέστερη ωστόσο χρήση. Οι Μυκηναίοι πήραν την ιδέα του χρυσού νεκρικού προσωπεία πιθανόν από τους Αιγυπτίους και στον ταφικό κύκλο Α' των Μυκηνών βρέθηκαν πέντε χρυσές προσωπίδες.
Το 1980 χρυσά προσωπεία βρέθηκαν σε ταφικό σύνολο αρχαίου νεκροταφείου που χρονολογείται στο 520-500 π.Χ. στη Σίνδο Θεσσαλονίκης και αργότερα ήρθε η μεγάλη ανασκαφή στο Αρχοντικό Πέλλας με χρυσές μάσκες που επίσης χρονολογούνται στα 560-540 π.Χ. Με αυτήν ξεκίνησε μια συζήτηση για το αν και με ποιον τρόπο συνδέονται τα νεκρικά προσωπεία Μυκηνών και Μακεδόνων.
Χρυσό προσωπείο πολεμιστή από το Αρχοντικό Πέλλας
Η ανασκαφή που διενεργείται σε μεγάλο αρχαιολογικό χώρο στην Αχλάδα, μόλις 22 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της πόλης της Φλώρινας, όπου γίνεται εντατική εξόρυξη λιγνίτη, έφερε στο φως νέα χρυσά προσωπεία και αναθερμαίνει τη σχετική συζήτηση μεταξύ των αρχαιολόγων, καθώς γίνεται η τρίτη περιοχή μετά τη Σίνδο και το Αρχοντικό όπου αποκαλύπτονται τέτοια ευρήματα.
Τα ευρήματα που βγάζει η μακεδονική γη ενισχύουν τη φιλολογική εκδοχή μιας πολιτισμικής συγγένειας των βασιλέων του μακεδονικού βασιλείου με τα δωρικά φύλα, στα ταφικά έθιμα, στη θρησκεία και στη γλώσσα. Στη φετινή ανασκαφική περίοδο αποκαλύφθηκαν περισσότερες από 200 ταφές, από τις οποίες 131 χρονολογούνται στους βυζαντινούς χρόνους και 75 στους αρχαϊκούς.
Λόγω του μνημειακού τους χαρακτήρα, οι περισσότερες ταφές ήταν συλημένες -πιθανόν από τους αρχαίους ακόμα χρόνους-, ωστόσο σε μια περιοχή τα ευρήματα διέλαθαν την προσοχή των τυμβωρύχων και μαρτυρούν τον πλούτο, την αριστοκρατική καταγωγή, τον ηρωικό χαρακτήρα και τον ηγετικό ρόλο κάποιων οικογενειών της μακεδονικής αριστοκρατίας στην πολιτική και κοινωνική ζωή της Αρχαίας Λύγκου κατά το δεύτερο μισό του 6ου π.Χ. αι.
Ταφή με χρυσό προσωπείο, αργυρή περόνη, χρυσά δαχτυλίδια, κ.ά
Μοναδικό εύρημα του νεκροταφείου αποτελεί το χρυσό προσωπείο που εντοπίστηκε σε λακκοειδή ανδρική ταφή με κάλυψη από αργούς λίθους. Μολονότι ο τάφος ήταν συλημένος και διαταραγμένος, εκτός της νεκρικής μάσκας σώθηκαν ένα χρυσό δακτυλίδι, μια αργυρή διφυής περόνη, τμήματα από σιδερένια ξίφη και σιδερένιες αιχμές, κεχριμπαρένιες ψήφοι, ένας χάλκινος λέβητας και μια οπισθότμητη πρόχους (αγγείο με μακρύ στόμιο για το πλύσιμο των χεριών)..
Τέσσερα κράνη του λεγόμενου «ιλλυρικού τύπου», που ήρθαν για πρώτη φορά στο φως, διαφοροποιούν τους συγκεκριμένους νεκρούς ως προς την οπλική εξάρτυση από τους υπόλοιπους πολεμιστές της Αχλάδας.
Ο «ιλλυρικός τύπος» κράνους αφορά σε μια ορειχάλκινη περικεφαλαία που χρησιμοποιούνταν ευρύτατα τον 8ο και τον 7ο π.Χ. αιώνα ειδικά στην Πελοπόννησο και εσφαλμένα πήρε το όνομά του από την Ιλλυρία - ίσως επειδή εκεί βρέθηκαν αρκετά τέτοια κράνη στη διάρκεια αρχαιολογικών ανασκαφών.
Ταφή πολεμιστή με οπλισμό και αργυρά καττύματα
Το κράνος ήταν κατασκευασμένο από μπρούντζο και προστάτευε το κεφάλι και τον αυχένα του πολεμιστή, χωρίς να εμποδίζει την όρασή του. Από το ταφικό σύμπλεγμα ξεχωρίζει ο τάφος ενός πολεμιστή, εν μέρει συλημένος, στον οποίο διατηρήθηκαν, μεταξύ άλλων, χάλκινο κράνος «ιλλυρικού τύπου», χάλκινη περικνημίδα, σιδερένια δόρατα, σιδερένιο ομοίωμα δίκυκλης αγροτικής άμαξας, χρυσά ελάσματα και αργυρά καττύματα.
Σε πέντε ταφές εφαρμόστηκε η πρακτική της δευτερογενούς καύσης. Η μία εντοπίστηκε σε μεγάλο κρατηρόσχημο χάλκινο αγγείο, εξαιρετικό δείγμα της αρχαίας μεταλλοτεχνίας. Το αγγείο σώζεται σε σχετικά καλή κατάσταση, έχει διάμετρο 0,55μ. και η λαβή του απολήγει σε δύο προσφύσεις με τη μορφή ανθρώπινων χεριών. Πρόκειται για δευτερογενή καύση ανδρός, και μάλιστα πολεμιστή, όπως υποδηλώνουν τα κτερίσματα: δύο σιδερένια ξίφη, δύο σιδερένια δόρατα και ένα χάλκινο κράνος "ιλλυρικού τύπου" πλαισίωναν το αγγείο, το οποίο καλυπτόταν με οριζόντια τοποθετημένη σχιστολιθική πλάκα.
Επίσης, για πρώτη φορά ήρθαν στο φως, σφαιρικός αρύβαλλος (σ.σ.: μικρό σφαιρικό αγγείο με στενό στόμιο) από φαγεντιανή, πήλινα ειδώλια καθιστής σε θρόνο γυναικείας μορφής που κρατά περιστέρι και ένθρονης Σφίγγας με λύρα. Βρέθηκαν δύο πλαστικά αγγεία με όρθια γυναικεία μορφή και με προτομή ανδρικής μυθικής μορφής με δορά ζώου στο κεφάλι, πιθανώς του Ηρακλή, που χρονολογούνται στα αρχαϊκά χρόνια.
Χάλκινο αγγείο με δευτερογενή καύση
Η σωστική ανασκαφή βρίσκεται σε εξέλιξη και διενεργείται υπό την εποπτεία της αρχαιολόγου, Λιάνας Γκέλου, σε εκτεταμένο νεκροταφείο με διαχρονική χρήση, οι τάφοι του οποίου έχουν ήδη φτάσει τους 1.290.
Οι πρωιμότεροι από αυτούς ανάγονται στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού, οι πολυπληθέστεροι ανήκουν στην περίοδο μεταξύ 6ου και 3ου π.Χ. αι., ενώ διαπιστώνεται εκτεταμένη χρήση του νεκροταφείου και στα βυζαντινά χρόνια. Στο νότιο τμήμα του ίδιου αρχαιολογικού χώρου, εν μέρει πάνω από προϊστορικούς και αρχαϊκούς-κλασικούς τάφους, αποκαλύφθηκαν δύο ρωμαϊκά οικοδομικά συγκροτήματα αγροικιών με παραγωγικές και εργαστηριακές εγκαταστάσεις.

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2019

ΣΑΛΑΜΙΝΙΑ 2019, Η συγγραφεύς-ερευνήτρια Ναυτικής Ιστορίας κα Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου...

...μίλησε για την ΤΡΙΗΡΗ με εξαιρετικά ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες
Η συγγραφεύς- ερευνήτρια Ναυτικής Ιστορίας κα Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου 
Στην κατάμεστη αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Αμπελακίων πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η ομιλία της συγγραφέως-ερευνήτριας Ναυτικής Ιστορίας κας Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου.
Η συγγραφεύς παρουσίασε το θέμα «ΤΡΙΗΡΗΣ Το πλοίο που άλλαξε την ιστορία» με εξαιρετικά ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες και με την παραστατικότητα που την διακρίνει, μάγεψε το ενθουσιώδες κοινό.
Η ομιλία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Σαλαμίνια 2019 παρουσία του Δημάρχου Σαλαμίνας κου Γιώργου Θ. Παναγόπουλου! Προλόγισε ο Αντιδήμαρχος Παιδείας και Πολιτισμού Παντελής Διολέτης.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους: Εκ μέρους του Αρχηγού Στόλου ο Αρχιεπιστολεύς Στόλου, Αρχιπλοίαρχος Ιωάννης Καλογερόπουλος, ο Αντιδήμαρχος Κοινότητας Αμπελακίων Κωνσταντίνος Λένης, ο πρώην Α/ΓΕΝ Ναύαρχος ε.α. Δημήτριος Ελευσινιώτης, ο τ. Αντιπεριφερειάρχης Νήσων και Πλοίαρχος Π.Ν. ε.α. κ. Παναγιώτης Χατζηπέρος, ο Αντιπρόεδρος του Διεθνούς Ιδρύματος Σαλαμίς Κυριάκος Μαριδάκης, η Πρόεδρος Λαογραφικού Μουσείου Ελένη Μπιλια, η Πρόεδρος Κοινότητας Αμπελακίων Σταυρούλα Μαγιάτη, ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Κρητών Σαλαμίνας Κώστας Τσουβαλάς, ο Πρόεδρος της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος του Παραρτήματος Σαλαμίνας Κώστας Ραπατζίκος , ο Πρόεδρος του Αρχαιοπρεπούς Οπλιτικού Εκπαιδευτικού Αγήματος «Λεωνίδας» Διονύσιος Σάκης Βαρδίκος, ο Δημοσιογράφος Αμυντικός Αναλυτής Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος, φορείς, σύλλογοι, αγαπητοί φίλοι.

ΦΩΤΟ: Γιώργος Δρακόπουλος

Απονομή αναμνηστικού στην συγγραφέα-ερευνήτρια Ναυτικής Ιστορίας κα Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου από τον Δήμαρχο Σαλαμίνας Γιώργο Θ. Παναγόπουλο.

Απονομή αναμνηστικού στον Αρχιεπιστολέα Στόλου, Αρχιπλοίαρχο Ιωάννη Καλογερόπουλο από τον Δήμαρχο Σαλαμίνας Γιώργο Θ. Παναγόπουλο.
Κατάμεστη η αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Αμπελακίων
Η συγγραφεύς - ερευνήτρια Ναυτικής Ιστορίας κα Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου και ο ο Αντιδήμαρχος Παιδείας και Πολιτισμού Παντελής Διολέτης.

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2019

Αδρία: Η χαμένη ήπειρος που είναι θαμμένη κάτω από τη Νότια Ευρώπη


Η μυθική χαμένη ήπειρος Ατλαντίδα έχει το διάσημο όνομα, αλλά η Αδρία είναι μια πραγματική χαμένη ήπειρος που είναι θαμμένη σε μεγάλο βαθμό κάτω από τη Νότια Ευρώπη και τη Μεσόγειο, συνεπώς κάτω και από την Ελλάδα.
Για πρώτη φορά οι γεωλόγοι πιστεύουν ότι είναι σε θέση να ανακατασκευάσουν πια αρκετά ολοκληρωμένα την ιστορία της χαμένης ηπείρου, διάρκειας σχεδόν 250 εκατομμυρίων ετών, μελετώντας τα λιγοστά απομεινάρια της που είναι ακόμη πάνω από την επιφάνεια.
Σήμερα από την λεγόμενη Ευρύτερη Αδρία έχουν απομείνει ορατά μόνο ορισμένα ασβεστολιθικά και άλλα πετρώματα στις οροσειρές της Νότιας Ευρώπης.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτοί οι βράχοι αρχικά ήταν θαλάσσια ιζήματα, που κάποια στιγμή ανυψώθηκαν μέσω της σύγκρουσης των τεκτονικών πλακών.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ολλανδό γεωλόγο Ντάου βαν Χινσμπέργκεν του Τμήματος Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Gondwana Research, σύμφωνα με το "Science", αφιέρωσαν πάνω από δέκα χρόνια κυρίως στη Μεσόγειο, συλλέγοντας δείγματα και μελετώντας παλαιομαγνητικά και άλλα στοιχεία για πετρώματα που θεωρούνται ότι προέρχονται από την Αδρία.
Η Ευρύτερη Αδρία φαίνεται πως είχε μια βίαιη και πολύπλοκη ιστορία. Κάποια εποχή, πριν περίπου 240 εκατομμύρια χρόνια, αυτονομήθηκε από την νότια υπερήπειρο Γκοντβάνα (που κάλυπτε την περιοχή της σημερινής Αφρικής, Νότιας Αμερικής, Αυστραλία, Ανταρκτικής, Ινδίας και Αραβικής χερσονήσου) και άρχισε να μετακινείται βορειότερα.
Ήταν περισσότερο ένα αρχιπέλαγος νησιών, «μια περιοχή κατάλληλη για καταδύσεις», σύμφωνα με τον Χινσμπέργκαν.
Πριν 140 εκατομμύρια χρόνια είχε περίπου το μέγεθος της Γροιλανδίας και σε μεγάλο βαθμό ήταν βυθισμένη κάτω από μια ρηχή τροπική θάλασσα, όπου σταδιακά συσσωρεύτηκαν ιζήματα και αργά μετατράπηκαν σε πετρώματα.
Η Ευρύτερη Αδρία ανήκε στην αφρικανική τεκτονική πλάκα, αλλά δεν αποτελούσε μέρος της Αφρικής, καθώς ένας ωκεανός χώριζε τις δύο ηπείρους.
Στη συνέχεια, καθώς η Αδρία συγκρούστηκε με τη μάζα ξηράς που αποτελεί σήμερα την Ευρώπη, με ρυθμό έως τεσσάρων εκατοστών ετησίως, κάτι που συνέβη πριν από 100 έως 120 εκατομμύρια χρόνια, έσπασε σε κομμάτια και βυθίστηκε.
Μόνο ένα μέρος των πάχους 100 χιλιομέτρων πετρωμάτων της Ευρύτερης Αδρίας παρέμειναν στην επιφάνεια της Γης και σήμερα οι γεωλόγοι τα αναζητούν κυρίως στη Νότια Ευρώπη.
Τα πετρώματα αυτά πιστεύεται ότι είναι διεσπαρμένα σε πάνω από 30 χώρες (και στην Ελλάδα), από την Ισπανία και τις 'Αλπεις μέχρι το Ιράν.
Μέχρι πρόσφατα, οι γεωλόγοι δεν είχαν το εξελιγμένο λογισμικό που θα τους επέτρεπε να συνθέσουν τα διαθέσιμα στοιχεία και να αναπαραστήσουν σε υπολογιστή την ιστορία της Αδρίας, πολύ περισσότερο που, κατά τον Χινσμπέργκεν, «η περιοχή της Μεσογείου είναι απλούστατα ένα γεωλογικό χάος».
Η νέα μελέτη κάνει ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Εκτιμάται ότι σήμερα τμήματα της Αδρίας βρίσκονται σε βάθος έως 1.500 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια της Μεσογείου.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

kathimerini.gr

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2019

Η δυνατή σκηνή Παπαγιαννόπουλου-Κατράκη για τον εμφύλιο: «Μας βάλανε και πολεμήσαμε, βγάλαμε τα μάτια μας»

by Λίλα Λου

Εμφύλιος Πόλεμος, μετά από τα αιματηρά γεγονότα, έκλεισε στα τέλη Αυγούστου του 1949, ακριβώς πριν από 70 χρόνια, η πιο μαύρη σελίδα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Τη νύχτα της 29ης προς 30 Αυγούστου 1949, με την πτώση και του υψώματος Κάμενικ στο Γράμμο, τελειώνει ουσιαστικά ο εμφύλιος πόλεμος.
Ο Εμφύλιος Πόλεμος, ένα από τα πιο αιματηρά γεγονότα του περασμένου αιώνα.
Κόστισε τη ζωή σε χιλιάδες πολίτες ανυπολόγιστες καταστροφές και οικονομική καθίζηση.
Μαζικές εκτελέσεις και σφοδρές μάχες σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια των τριών ετών που διήρκεσε ο εμφύλιος.
Ξεκίνησε μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από τη χώρα μας. Ακολούθησε η πολιτική κρίση που κορυφώθηκε τον Μάρτιο του 1946 λίγο πριν από τις εκλογές.
Το βράδυ της 30ης Μαρτίου 1946 αντάρτες του ΕΛΑΣ του Μακεδονικού γραφείου του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Αλέξη Ρόσιο γνωστό με το ψευδώνυμο “Καπετάν Υψηλάντης” επιτέθηκαν στον Σταθμό Χωροφυλακής Λιτοχώρου Πιερίας. Αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 9 χωροφύλακες.
Ακολούθησε τεράστιος διχασμός και αιματηρές εμφύλιες συγκρούσεις που έληξαν με την επιχείρηση “Πυρσός” στον Γράμμο και στο Βίτσι.
Ο κυβερνητικός στρατός εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση κατά των ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Τους οποίους ανάγκασαν σε υποχώρηση.
Στις 30 Αυγούστου 1949 έληξε ο εμφύλιος πόλεμος, ο οποίος όμως άφησε ανοικτές πληγές στην ελληνική κοινωνία για τα επόμενα χρόνια.
Ο Εμφύλιος και το… Ταξίδι στα Κύθηρα
Οι μαρτυρίες όσων βίωσαν την ταραγμένη εκείνη περίοδο είναι συγκλονιστικές.
Ο αντίκτυπος του εμφυλίου στη συλλογική συνείδηση αποτυπώνεται στην κοινή σκηνή Μάνου Κατράκη και του Διονύση Παπαγιαννόπουλου.
Είναι στην ταινία του Θοδωρή Αγγελόπουλου “Ταξίδι στα Κύθηρα”, η οποία κυκλοφόρησε το 1984, λίγο πριν από τον θάνατο των δύο ηθοποιών. Ο Διονύσης Παπαγιανόπουλος πέθανε τον Απρίλιο του ’84 και ο Μάνος Κατράκης τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους.
Αμφότεροι οι ηθοποιοί είχαν βιώσει από πρώτο χέρι τον εμφύλιο και τις συνέπειες του, γεγονός που προσδίδει ακόμη μεγαλύτερο κύρος στις ερμηνείες τους.
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος είχε πολεμήσει στο Αλβανικό Μέτωπο και υπήρξε λοχαγός του Εθνικού Στρατού, ενώ και ο Μάνος Κατράκης είχε πολεμήσει στον ελληνοϊταλικό Μέτωπο, είχε ενταχθεί στον ΕΑΜ και είχε εξοριστεί στον Άη Στράτη και τη Μακρόνησο.

Το σενάριο της ταινίας γράφτηκε από τον Θόδωρο Αγγελόπουλο και τον συγγραφέα Θανάση Βαλτινό και περιείχε συμβολισμούς και σχόλια για τον ελληνικό εμφύλιο. Ο Μάνος Κατράκης υποδυόταν τον Σπύρο, πρώην κομμουνιστή ο οποίος επέστρεψε στην Ελλάδα μετά από 32 χρόνια εξορίας στην ΕΣΣΔ. Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος υποδύθηκε τον πρόεδρο του χωριού, ο οποίος υπήρξε παλιός πολιτικός αντίπαλος του Σπύρου.
Οι δύο ηθοποιοί συναντιούνται στον δρόμο του χωριού, ανταλλάζουν ένα τσιγάρο και ακολουθεί ο εξής συγκλονιστικός μονόλογος του Παπαγιαννόπουλου:
“Μας βάλανε και πολεμήσαμε . Βγάλαμε τα μάτια μας. Εσύ από εδώ. Εγώ από την άλλη μεριά. Χάσαμε και οι δυο. Ο Άνθρωπος με τον άνθρωπο, ο λύκος με τον λύκο. Τίποτα δεν απόμεινε εδώ πέρα”.
Δείτε τη συγκλονιστική σκηνή για τον εμφύλιο από την ταινία “Ταξίδι στα Κύθηρα”:
enimerotiko.gr/

Κυριακή 25 Αυγούστου 2019

ΟΧΙ! η ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ και της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ μας δεν Πουλιέται!


(Επιστολή διαμαρτυρίας προς γερμανικούς φορείς)
Πριν ακόμη καλά καλά ξεκινήσει το ταξίδι μου από τη Γερμανία προς την αγαπημένη πατρίδα, βρέθηκα αντιμέτωπη με μια φρικτή οπτική της αλλοίωσης της ιστορίας, βασισμένης σε προδοτικές πολιτικές δεκαετιών που βρίσκουν την αρχή τους σε σχέδια του Χίτλερ και του Στάλιν, να αποκτούν σάρκα και οστά σε ταξιδιωτικούς χάρτες της ADAC.
Σχέδια που όλοι μας θα θέλαμε να έχουν θαφτεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας...
αλλά δυστυχώς είδαμε να ζωντανεύουν στα χέρια και τις πράξεις μιας ιδιαίτερα ανθελληνικής πρωθυπουργίας...
Φυσικά αναφέρομαι στη μαύρη σελίδα ενσυνείδητης προδοσίας της χώρας μας στο ζήτημα που αφορά την παραχώρηση του ελληνικού ονόματος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στη γείτονα χώρα των Σκοπίων.
Ο τέως πρωθυπουργός μας, λες και ήταν τσιφλίκι και ιδιοκτησία του η ιερή ιστορία των προγόνων μας, σχεδόν με το ζόρι χάρισε το όνομα "Βόρεια Μακεδονία" στη γείτονα χώρα.
Κι ενώ δεκάδες πρωθυπουργοί προκάτοχοι του ούτε καν άγγιζαν το θέμα, τούτος με θράσος το "τερμάτησε"...
Έκπληκτη λοιπόν βρέθηκα να κοιτώ το χάρτη πορείας που μας έδωσε η ADAC να ονομάζει τη γείτονα χώρα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (*δίχως τον προσδιορισμό Βόρεια που συμφωνήθηκε!) και επίσης να ονομάζει τον κεντρικό αυτοκινητόδρομο τους που οδηγεί στη Θεσσαλονίκη ως αυτοκινητόδρομο "Αλεξάνδρου του Μακεδόνα"!!!
Όπως βλέπει κανείς, ενώ στην πρώτη σελίδα αναφέρεται πολύ σωστά η πόλη SKOPJE...
στην ανάπτυξη της πορείας αναφέρονται τα σύνορα των χωρών Σερβίας / Μακεδονίας!!!
*Ούτε ΚΑΝ Βόρειας Μακεδονίας! και ακολούθως Μακεδονίας & Ελλάδος
Ακόμη χειρότερα, ενώ πουθενά αλλού σε ολόκληρη την Ευρώπη δεν αναφέρονται εθνικές οδοί με ιδιαίτερη ονομασία, η εθνική οδός των Σκοπίων αναφέρεται ως αυτοκινητόδρομος Alexandar Makedonski!!!
Φυσικά παράλληλα με την ανάρτηση μου αυτή έχω αποστείλει επιστολή διαμαρτυρίας στην ίδια αυτή την ADAC (που παραθέτω στη γερμανική γλώσσα παρακάτω), πράγμα που θεωρώ πως θα έπρεπε να κάνουν ΟΛΟΙ οι Έλληνες και φιλέλληνες και φιλαλήθεις πολίτες της Ευρώπης, μαζί με ανάλογες επιστολές διαμαρτυρίας προς αρμόδιες υπηρεσίας των χωρών τους, ωστόσο αναρωτιέμαι...
ΠΟΣΟΙ από τους χιλιάδες τουρίστες από τη Γερμανία προς την Ελλάδα, ελληνικής ή μη καταγωγής διάβασαν αυτό το χάρτη και αποκόμισαν την ιδέα πως η χώρα βορείως των συνόρων μας ονομάζεται πλέον πραγματικά ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ;
ΠΟΣΟΙ αμόρφωτοι ήδη ταυτίζουν τον Μέγα Αλέξανδρο με τη χώρα των Σκοπίων;
Κι αν όχι σήμερα που οι μνήμες είναι ισχυρές...
τι θα μαθαίνουν οι επόμενες γενιές;
Πόσο εύκολα αλλάζουν οι συνειδήσεις και οι πεποιθήσεις των ανθρώπων από τις βουλές των εκάστοτε ισχυρών ή προδοτών;
Ήδη εντός των τελευταίων δεκαετιών οι "πρώην" Σκοπιανοί αυτοχαρακτηρίζονται και αυτό προσδιορίζονται ως Μακεδόνες. Κανένας τους δεν χρησιμοποιεί τον όρο Βορειομακεδόνας (μολονότι άτοπος ο όρος ούτως ή άλλως...) ή Σκοπιανός ή Σλάβος ή πρώην Γιογκοσλάβος.
Κι αυτό γιατί αυτό τους διδάσκουν στα σχολεία τους. Αυτό τους λένε από τα ΜΜΕ τους.
Αυτό διαβάζουν στα βιβλία που τους δίνουν. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι τους λένε...
Εμείς που μεγαλώσαμε με το Μακεδονία Ξακουστή αυτοπροσδιοριζόμασταν από παιδιά επίσης ως Μακεδόνες, μετά το γενικότερο προσδιορισμό του ΕΛΛΗΝΟΣ.
Μόνο που μέσα στα γονίδια μας δονείται πράγματι ΚΑΙ το Ελληνικό DNA.
Η ιερή γονιδιακή μνήμη των προγόνων μας και η αγάπη για την πατρίδα μας.
Δυστυχώς οι πολιτικές προδοσίας της ίδιας της ιερότητας των οστών των προγόνων μας βεβηλώνεται.
Ο ίδιος ο Εθνικός μας ύμνος βεβηλώνεται.
Οι αγώνες των προγόνων μας βεβηλώνονται.
Άσχετα όμως από τις όποιες συμφωνίες υπογράφει ένας ασυνείδητος, ακόμη κι αν φέρει προσωρινά τον τίτλο του πρωθυπουργού, κανένας Έλληνας δεν μπορεί να αποκοπεί από την αλήθεια και κανένας Έλληνας δεν είναι υποχρεωμένος να την ανεχτεί.
Ούτε ακόμη και η συμφωνία των Πρεσπών αν θέλετε political correct μιλώντας δεν τηρείται από την πλευρά της γείτονος, αφού εκεί δεσμευόταν να απομακρύνουν κάθε μνημείο και ονομασία ΕΛΛΗΝΙΚΗ από τους δρόμους, τις πλατείες και τα βιβλία τους...
Ακόμη κι αν ισχυρίζονται την "ειρήνη" της περιοχής, ακόμη κι αν μετέτρεψαν την πόλη της Θεσσαλονίκης σε πόλο έλξης outlet αγορών για Σκοπιανούς καταναλωτές και τη Χαλκιδική σε τόπο παραθερισμού των βορείων γειτόνων, κανένας Έλληνας δεν είναι υποχρεωμένος να ανέχεται τη βεβύλωση με αντάλλαγμα ένα πινάκιο φακής. Τουναντίον είναι υποχρεωμένος να διαμαρτυρηθεί και να στιλιτεύσει τα κακώς κείμενα ως συνταγματική του υποχρέωση.
Ως ΕΛΛΗΝΙΣ
με ιθαγένεια ελληνική και γονιδιακή

η τοξότισσα
______________________________________

Ανοιχτή επιστολή προς ADAC

Sehr geehrte Damen und Herren,

ich möchte mich hiermit als Griechin und EU Bürgerin, aber auch als ADAC Mitglied mich über folgenden Fall beschweren:
Vor unsere Reise nach Griechenland bekamen wir im Juli 2019 von der ADAC Stelle in Krefeld einen Routeplaner. Dieser nannte den nordlichen Nachbarstaat Griechenlands als „Makedonien” und sogar die Autobahn die nach Thessaloniki führt als Aleksandar Makedonski.
Dies ist sowohl politisch, als auch historisch nicht korrekt und bitte Ihnen diese Bezeichnungen aus den ADAC Mappen zu entfernen.
Dieser Staat heisst Skopje und höchstens momentan als NORD Makedonien von unserem EX Ministerpräsident Herrn Tsipras, anerkannt.
Von den einfachen Bürgern Griechenlands wird dieser Verrat niemals anerkannt.
MAKEDONIEN gehört der Griechischen (Hellenische richtigerweise) Geschichte und Alexander der Größe gehört als Grieche und Makedonier dem griechischen Erbe und Angebot zur Weltkultur.
Es kann nicht sein, dass ADAC tausenden von Kunden mit Halbwahrheiten, politisch unkorrekte und historisch nicht haltbare Daten informiert.
Ausserdem sollte dieser Staat von Skopje nach der Vereinbarung mit Herrn Tsipras umgehend ALLE historisch GRIECHISCHE Namen aus Straßen und Plätze umgehend entfernen.
Ich bedanke mich im Voraus für Ihre rasche Reaktion
-->
Mit freundlichen Grüßen
....
vickytoxotis.blogspot.com/