Περί σοφίας

Η ανθρώπινη βλακεία έγκειται στην πεποίθησή της πως είναι ευφυής. Τόσο, που θαρρεί πως μετριέται κιόλας.

Αυτό που φαντάζει ανοήτως ευφυΐα, είναι η παράδοση, η ανθρώπινη γνώση σμιλεμένη μέσα στους αιώνες της. Δηλαδή χωρίς την παράδοση αρχικά και τα βιβλία των Ελλήνων έπειτα, ο νους του ανθρώπου θα βρισκόταν σε μωρία κατάσταση. Εάν ρίξεις ένα βρέφος σε μια αγέλη πιθήκων δεν θα αποκτήσει ποτέ τις πνευματικές αρετές του ανθρώπου. Χρειάστηκαν πολλές γενιές και χιλιάδες χρόνια για να αποκτήσει ο άνθρωπος την Κυκλαδίτικη σοφία. Αυτήν που αποκαλούμε ανθρώπινη.
Δυο τρόποι υπάρχουν για να γνωρίσεις τον κόσμο, το βιβλίο και ο δρόμος. Ο δρόμος είναι πιο σίγουρος επειδή είναι πιο άμεσος, εν αντιθέσει με το βιβλίο που ο κόσμος είναι φτιασιδωμένος.
Και σαφώς δεν πυροδοτεί τη σκέψη το διάβασμα όπως λανθασμένα έχει εντυπωθεί, αλλά η περιέργεια για την κατάσταση των πραγμάτων.
Τα βιβλία είναι χρήσιμα, αρκεί να γνωρίζεις πώς, να μην τα αφομοιώνεις.
Η ανάγνωση είναι η αρχή του παντός, ο χάρτης που θα σου δείξει το δρόμο, αλλά η γραφή είναι το αποκορύφωμα, αυτή που θα σε οδηγήσει στη Γνώση! Επειδή γράφοντας καλείσαι να περιγράψεις και περιγράφοντας παρατηρείς και κρίνεις.
Σοφία είναι να μπορείς να καλλιεργήσεις μια σειρά από γνώσεις που έχεις κτήμα σου!
-------------------------------------------------------------
Νομίζει καταρχάς πως σκέφτεται! Ανίκανος να αντιληφθεί ότι εξ απαλών ονύχων γαλουχείται σε δράσεις και αντιδράσεις μιας καλοκουρδισμένης κοινής γνώμης. Το δίπολο του Ηράκλειτου χαρακτηρίζει και τον ανθρώπινο εγκέφαλο, εξού κι έχει συγκριτική σκέψη και ουδόλως κριτική. Κατανοεί καλύτερα όταν καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε δυο αντιπαραθέσεις.
Παραδείγματα σωρό. Καλλιεργείται και στην πολιτική της εξουσίας επειδή είναι αναγκαίο για να στηρίξεις ένα σύστημα. Για να ενισχυθεί η δράση χρειάζεται την αντίδραση.
Δεν υφίσταται το πρώτο δίχως το δεύτερο. Το μυαλό του ανθρώπου για να ασπαστεί μια ιδέα χρειάζεται όχληση από αντίπαλο δέος (Αντίχριστος-Χριστός, Εθνικός Σοσιαλισμός-Διεθνής Σοσιαλισμός, Αντισημιτισμός-Σημιτισμός, Ρατσισμός-Αντιρατσισμός, ΟΣΦΠ-ΠΑΟ κοκ).
Η γνώση ήταν φάρμακο σωτήριο, αλλά όταν περιήλθε στη κατοχή του γύφτου και το εκμεταλλεύτηκε έγινε δηλητήριο θανατηφόρο, «εγχειρίδιο δολοφονικό»!
------------------------------------------------------------
Ο εγκέφαλος όταν δέχεται ακατάσχετα πληροφορίες, δεν προφταίνει να τις επεξεργαστεί κι έτσι εκπαιδεύεται να αποδέχεται αυτό που ξεχωρίζει ως ένταση· προκλητική. Μια ακραία εικόνα, ένας έντονος λόγος, ένας πηχυαίος τίτλος, ένα εκβιασμένο συναίσθημα, επαναλαμβανόμενα αρκούν για να αποτυπωθούν ως άποψη σε έναν κορεσμένο από πληροφορίες εγκέφαλο.
Οι λεγόμενες «απόψεις» που εγκαθιστούν στην οπτική της μάζας, δημιουργώντας πεποιθήσεις σε ένα μυαλό ήδη από τη φύση του εμμονοληπτικό. Επανάληψις, μήτηρ πάσης μαθήσεως,
Γι’ αυτό δεν αλλάζει εύκολα ιδέες, για να συμβεί αυτό θα πρέπει να του γίνει «πλύση» εγκεφάλου ούτως ώστε να του εμφυσήσεις νέες εμμονές. Ο ίδιος άνθρωπος που έχει συνδέσει την εμμονή του για χρόνια με μια ιδέα κατά της εξουσίας, με την κατάλληλη χειραγώγηση μπορεί να βρεθεί φανατικά υπέρμαχος της ίδιας εξουσίας. Επειδή έχουν «παρωπίδες» αυτές οι εμμονές γίνονται ασυνείδητες, «τυφλώνονται» και δεν μπορούν να αντιληφθούν την πραγματικότητα.
Αυτοί οι άνθρωποι γίνονται με δανεικά επιχειρήματα ο καλύτερος στρατός, για όποιον θελήσει να το εκμεταλλευτεί. Όλο το μυστικό, είναι να τους υποδείξεις έναν «εχθρό», ότι κινδυνεύουν σε θρησκευτικό ή πολιτικό επίπεδο (κάποτε ήταν ο κομμουνισμός σήμερα είναι ο φασισμός) και να εμφανίσεις την υπόθεση σου ιερά, με μια ωραία ιδεολογία.
Διότι οι άνθρωποι αρέσκονται εις τις ιδεολογίες. Μόλις πάρουν την κατάλληλη δόση, εξάπτονται, φανατίζονται και πολεμούν για αυτές. Αυτό είναι τραγικό! Διότι είναι ικανοί να θυσιαστούν για αλλότριες ιδέες, θαρρώντας πως είναι δικές τους.
-------------------------------------------------------------
Είναι τραγικός ο τρόπος που δαπανά τη σκέψη του για ασημαντότητες και ανούσιες επιθυμίες.
Σα να μην έφτανε η ψευδαίσθηση της ύπαρξης του αυτή καθαυτή, τρέφει και πλείστες άλλες ψευδείς αισθήσεις. Ξελογιάζεται μόνος του κι έπειτα γυρεύει ευθύνες στους άλλους.
Πιστεύει πως επειδή αναγνωρίζει δυο σοφές κουβέντες από κάποιους που του έχουν υποδείξει ως σοφούς είναι και έξυπνος «αφού μπορεί και αντιλαμβάνεται» την ευφυΐα τους.
Το μυαλό δεν είναι «σκληρός δίσκος» για νά'χει μονάδα μέτρησης ταχύτητας ανά δευτερόλεπτο στην επεξεργασία δεδομένων. Επιμελώς λοιπόν καλλιεργούν την ιδέα της ευφυΐας (IQ) και φροντίζουν να την καλλωπίζουν στα μυαλά των ανθρώπων για να τους εφησυχάζουν, νιώθοντας ικανοποίηση ο καθένας για τον εαυτό του. Δεν χρειάζεται να σκεφτεί, αφού τα ξέρει όλα, είναι ο πιο ευφυής.
Κατά αυτόν τον τρόπο έχουν δημιουργήσει κι έναν νέο «έξυπνο» καταναλωτή το «ψώνιο» (homo smart), που ψωνίζει πάντα «έξυπνα» (τιμή με ποιότητα).
Κι άντε ύστερα να κάνεις μαθήματα μακροοικονομίας σε έναν «έξυπνο» αστό, τι να του πεις και τι να καταλάβει.
-------------------------------------------------------------
Υπάρχουν άνθρωποι που κεντάνε με τη γλώσσα, γνωρίζουν τα τερτίπια της απταίστως, μπορούν να δημιουργήσουν εκπληκτικές περιγραφές. Η τέχνη της γραφής αποκτιέται με διάβασμα κι εξάσκηση, κάτι εντελώς διαφορετικό από την σοφία. Δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτούς που θεωρούν έγκριτους φιλόσοφους και επιστήμονες είναι αυτοί που εκδίδει (χωρίς εισαγωγικά) η εξουσία (με τα μέσα της) καθιστώντας τους επώνυμους. Επιλέγει ανθρώπους που ενστερνίζονται τις επιταγές της και τους προάγει. Όσο πιο υπέρμαχοι των ιδεών αυτών τόσο πιο πολύ τους αξιώνει.
Ακούγοντας αυτούς τους σύγχρονους «στοχαστές» (του 20ου αιώνα) δεν καταλαβαίνεις τι λένε.
Όσο πιο πολύ δεν καταλαβαίνεις τόσο δίνεις αξία στα λόγια και στο πρόσωπο τους.
Αρκεί να γνωρίζει κάποιος Ελληνικά για να καταλάβει το γιατί. Ένα συνονθύλευμα από νεολογισμούς -κυρίως γαλλικούς. Πομφόλυγες που φαντάζουν «σπουδαίες» για έναν άγλωσσο. Χρήζουν όλοι μηδενός εξαιρουμένου ψυχιατρικής αγωγής, όσοι δεν κάνουν ήδη χρήση.
Γνώση δεν είναι να ξέρεις αλλά να μπορείς να εξηγήσεις απλά και κατανοητά προς όλους.
Αυτοί πελαγοδρομούν ανάμεσα στην γνώση και στην έκφραση. Στην προσπάθεια τους να κάνουν επίδειξη γνώσεων παριστάνοντας τους «καρδινάλιους» της σοφίας στην ομήγυρη, αλλά κυρίως στο λαϊκό ακροατήριο που εξυψώνει ό,τι δεν κατανοεί, φτιασίδωναν τα συγγράμματά τους ή τη ρητορική τους με πομπώδεις λέξεις, με αποτέλεσμα να πλατειάζουν ανούσια, χαμένοι στη «μετάφραση» της προελληνικής παράδοσης.
Βρίθει από ανθρώπους των γραμμάτων (σπουδαίων ως «ευπώλητων») ο κατάλογος αυτών που δεν ξεκαθάρισαν την ουσία των πραγμάτων. Ο στοχασμός δεν είναι συνδεδεμένος με τη γνώση, απλά η γνώση βοηθάει να στοχάζεσαι, αλλά τις περισσότερες φορές επαφίενται στη μίμηση.

Υ.Γ. Σοφός τέλος είναι αυτός που διδάσκει πράγματα χρήσιμα απτά καθημερινά με τις πράξεις του κι όχι με πομπώδεις λογύδρια και περίτεχνες λέξεις πλεγμένες στη σειρά!
Η ένδεια του ανθρώπου, δεν είναι στα αισθήματα ούτε καν στα χρήματα, είναι κάπου χειρότερα, στο μυαλό!
kykladiosnireus.blogspot.com/

Περί κόσμου

Ο κόσμος μας, απλά δεν υπάρχει, μια πλάνη των αισθήσεών μας.

Η αντίληψη του ανθρώπου για τον κόσμο, ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα.
Οι αισθήσεις μας ως ανθρώπινες είναι ψευδείς, αντιλαμβανόμαστε πράγματα γύρω μας που άλλα όντα δεν αισθάνονται και δεν αντιλαμβανόμαστε πράγματα που άλλα όντα αισθάνονται.
Μια εκλεπτυσμένη ιδιότητα των αισθήσεων και μια προκατειλημμένη προσέγγιση του νου, δημιουργεί την ψευδαίσθηση. Εάν υποθέσουμε ότι γνωρίζουμε το ένα εκατοστό της ύλης και η ύλη είναι το ένα εκατοστό της αντιύλης όπου έχουμε άγνοια, τότε οι γνώσεις μας είναι απείρως ανύπαρκτες ως ασήμαντες για τον κόσμο. Δηλαδή είμαστε ένας κόκκος αστερόσκονης στην απεραντοσύνη του σύμπαντος, και διαθέτουμε μια σταγόνα γνώσης στον ωκεανό του κόσμου όλου.
Δεν υπάρχει τέλος, δεν υπάρχει αρχή, για κανένα πλάσμα.
Υπάρχει μόνο ένα αχαλίνωτο ένστικτο για επιβίωση, μιας μορφής που ανακυκλώνεται, αενάως! Κανένα πλάσμα δεν ξέρει πότε τελειώνει και πότε αρχίζει η κάθε μορφή του.
Απλά στον άνθρωπο κάποιοι φροντίζουν να του διηγηθούν πότε γεννήθηκε και πώς να πεθάνει.
-------------------------------------------------------------
Ένα γονίδιο κι ένα ένστικτο κινεί τον κόσμο και τον επεκτείνει. Το γονίδιο του εγωισμού και το ένστικτο της επιβίωσης μέσω της διαιώνισης.
Ακόμη και η αμοιβάδα -η πρώτη μορφή ζωής στη γη- στην έμφυτη ανάγκη της να ζήσει (επιβίωση), με το ίδιο γονίδιο και ένστικτο του σύμπαντος (τον έρωτα του εγώ της) κατάφερε να αντιγράψει τον εαυτό της και να τον πολλαπλασιάσει, νικώντας κατά μια έννοια τον θάνατο.
Και μέσα από τις μεταλλάξεις προσαρμογής δημιούργησε αυτή την ανυπέρβλητη ζωή στη γη.
Το Σύμπαν είναι ένα ασύλληπτο εργοτάξιο τρομακτικής ενέργειας.
Η Γη όμως έχει την πιο ήπια μορφή ενέργειας στο Σύμπαν.
Από μια ευτυχή συγκυρία η ασπίδα του Δία -ως άλλος Τάλως στο ηλιακό μας σύστημα, δημιουργεί συνθήκες ασφαλείας κι επικρατεί ηρεμία σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο.
Αυτή η γαλήνη, και η «έμμηνος ρήση» της Σελήνης επέτρεψε στον πλανήτη μας αυτή την σπανιότητα, του οργασμού της φύσης. Στην ευλογία της, οφείλουμε το παν κι όχι στον ήλιο όπως μας διδάσκουν εσφαλμένα, ήλιοι υπάρχουν αμέτρητοι, αλλά Σελήνη μια και το χάδι της ανεκτίμητο για την Γη.
Αν το Σύμπαν είναι ένα στέμμα, τότε η Γη μας είναι το πετράδι του και η Σελήνη η λάμψη του.
Κι εμείς τυχεροί που το απολαμβάνουμε, ακόμα. Μια λεπτεπίλεπτη ισορροπία δυνάμεων έτοιμη να εκραγεί. Μπορεί η ενέργεια στον πλανήτη μας να είναι πιο ήπια σε σχέση με το υπόλοιπο σύμπαν, αλλά εντούτοις, δεν παύει γύρω μας να μαίνεται ένας τρομακτικός πόλεμος επιβίωσης κι εμείς να απολαμβάνουμε την επίπλαστη κυριαρχία μας και την εξωφρενική βεβαιότητα της αιωνιότητάς μας.
-------------------------------------------------------------
Ο κόσμος μπορεί να είναι οτιδήποτε. Μπορεί ακόμη και να μην είναι τίποτε.
Μπορεί να είναι και αντανάκλαση ενός άλλου κόσμου.
Αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως σύμπαν μπορεί να είναι ένα σύμπαν μέσα σε ένα άλλο σύμπαν, όπως μια «μπάμπουσκα». Μπορεί επίσης αυτό που ορίζουμε εμείς ως σύμπαν με διάρκεια 15 δισεκατομμυρίων χρόνων ζωής να είναι απλώς ένα παιχνίδι στα χέρια ενός απροσδιόριστου πλάσματος. Ένα παιχνίδι μόλις 15 ωρών για τον χωροχρόνο του κι ένας ακούσιος θεός για μας.
Απλώς κρατάει τη τύχη τού σύμπαντός μας στα «χέρια» του ήδη κάποιες «ώρες» χωρίς να μας αντιλαμβάνεται. Αν υπάρχει δηλαδή θεός, πιο εφικτός μου φαντάζει ένας τέτοιος θεός όπου δεν έχει βούληση, παρά ένας θεός κηδεμόνας.
Μπορεί πάλι αυτό που διαισθανόμαστε ως κόσμο να είναι μια αλληλουχία κόσμων όπου ζούμε μέσα σε όνειρα παράλληλα ή μεταφερόμαστε σε κάθε «θάνατό μας» σε έναν επόμενο κόσμο από τους αμέτρητους ονειρικούς κόσμους, όπου φυσικά ο ένας δεν αντιλαμβάνεται τον άλλον.
Βέβαια όλα είναι στη σφαίρα της φαντασίας των πιθανοτήτων και πέρα από κάθε βούλησή μας.
Εδώ δεν μπορούμε να επέμβουμε δραστικά ούτε καν στην κλίμακα του σύμπαντος που αντιλαμβανόμαστε. Οι δράσεις μας επηρεάζουν μόνον την μικροκλίμακα του (μικρό-μεγάλου) κόσμου μας.
Να το πω κι έτσι, δεν έχουμε κάποιο σκοπό ύπαρξης ούτε έχει κανένα νόημα η ζωή μας, πόσο μάλλον να γυρέψουμε νοήματα «έξω» από αυτήν. Όλα ένα παιχνίδι του μυαλού μας με όσα ακριβώς μπορεί κι αντιλαμβάνεται στην σφαίρα των γνώσεων (παράδοσης) του κόσμου μας!

Υ.Γ. Την ύπαρξη μας και τον κύκλο της ζωής μας τον οφείλουμε σε μια αλληλουχία συμπτώσεων όπως και ολάκερο το σύμπαν. Όλα και όλοι μια τυχαιότητα σε μια αρμονική σύγκρουση των αντιθέτων, σε έναν αέναο κύκλο μετάλλαξης. Ένας αδυσώπητος αγώνας επιβίωσης.

Από το άτομο μέχρι το απέραντο!

https://kykladiosnireus.blogspot.com/2016/05/blog-post_29.html

Περί θρησκείας

Θρησκεία είναι το καταφύγιο κάθε εξουσιαστή και κάθε εξουσιαζομένου!

Θέσπισμα δια τον έλεγχο της μάζας. Η απόπειρα της εκάστοτε ολιγαρχίας να διαφυλάξει τα κεκτημένα της, εμφανίζοντας την ιδεολογία της άλλοτε ως ιερά κι άλλοτε ως πανάκεια, σε ένα κοινό που αρέσκεται στην κηδεμονία. Η θρησκεία είναι το αριστερό χέρι της εξουσίας (ο λόγος) κι όπου δεν πίπτει, πίπτει ράβδος (το δεξί χέρι). Όλα τα δόγματα έχουν ως κοινό παρονομαστή μια σειρά από αυταρχικούς νόμους και κανόνες απαράβατους δια την ασφαλή κυβέρνηση της κοινωνίας των δούλων. Ο Μαρξ δήλωσε ότι η θρησκεία είναι το όπιο των λαών.
Εγώ θα έλεγα πώς το «όπιο» είναι η θρησκεία των λαών. Χωρίς αυτό κανένα δόγμα δεν μπορεί να καθιερωθεί, ακόμη και το δικό του αποτυχημένο δόγμα (η εκκοσμίκευση του καθολικισμού) χρειάστηκε «παστίλιες αλληλεγγύης» για να ευδοκιμήσει σήμερα.
Που έγκειται η επιτυχία των θρησκειών; Σε ό,τι αναφέρονται! Στις προσδοκίες μιας πιθανότητας. Μπορεί ο καθείς να παρουσιάσει ως δεδομένο ό,τι θέλει, αφού κανείς ποτέ δεν θα ανατρέψει τα προφασιζόμενα. Ένας αδιαμφισβήτητος ως ανύπαρκτος κόσμος. Κι εκεί αρχίζει η δύναμη της εκάστοτε θρησκείας. Πώς να αντικρούσει κάποιος μια φαντασιακή βεβαιότητα που δεν έχει υπόσταση;
Καλείσαι να αποδείξεις κάτι πως δεν υπάρχει αντί να το αποδείξει αυτός που πιστεύει πως υπάρχει.
Κι εκεί αρχίζει η τρέλα, αφού δεν υπάρχει, με ποιο τρόπο να το αποδείξει κανείς;
Το οξύμωρο έγκειται στο γεγονός ότι ο πιστός επικαλείται μια μαρτυρία του παρελθόντος αποδεχόμενος μολαταύτα μια πιθανότητα αναπόδεικτη και καλείσαι να τον πείσεις με λογικά επιχειρήματα. Όσα αντιλαμβανόμαστε ανήκουν στη σφαίρα των αισθήσεων, ενώ όσα φανταζόμαστε ανήκουν στη σφαίρα των παραισθήσεων και μπορεί οιοσδήποτε να επικαλεστεί οτιδήποτε.
Σε έναν κόσμο δηλαδή που «μπορεί να είναι», δεν είναι λογικό να ισχυρίζεσαι πως «είναι».
Εν προκειμένω καλείται η λογική να αντιπαρατεθεί με το παράλογο!
Ο άνθρωπος πέθανε ζήτω ο θεός!
-----------------------------------------------------------
Η θρησκεία υπήρξε ανέκαθεν μια εφεύρεση για να ζούνε οι πονηροί εις βάρος των αφελών.
Μια επιχείρηση που κάνει χρυσές δουλειές και θα κάνει για πολλά χρόνια ακόμη, όσο θα υπάρχουν απόγονοι του Ιαπετού.
Οκνηροί και αδαείς ζητιανεύουν επιβίωση με προσευχές αντί να κινήσουν τα χέρια τους.
Και οι απατεώνες έμποροι προσέτρεξαν να καλύψουν αυτή τη ζήτηση, πουλώντας τους υποσχέσεις. Ένα «προϊόν» δηλαδή ανεξάντλητο, άυλο και χωρίς κόστος κτίσης -το σπουδαιότερο.
Όταν η αγορά ζητά «αέρα» οι έμποροι τον «κοπανούν» και τον πουλούν.
Αφού οι αφελείς προσδοκούν βοήθεια από ανύπαρκτους θεούς, γιατί να μην καλύψουν αυτή την ανάγκη οι πονηροί, προσφέροντας ανύπαρκτες υποσχέσεις.
Όλοι βγαίνουν κερδισμένοι, και οι πιστοί βρίσκουν κηδεμόνα και οι απατεώνες αισχροκερδούν.
Έτσι γεννήθηκε μια νέα τάξη εμπόρων, οι αντιπρόσωποι ανύπαρκτων θεών, γνωστοί και ως «μάγοι», αφού όσα προσέφεραν ήταν τόσο «μυστήρια», σχεδόν μαγικά. Αυτό μετεξελίχθηκε σε ιερατείο και τα «μυστήρια» κατέληξαν ένα επάγγελμα πολύ επικερδές μόνο για μυημένους που παράλληλα προσέφερε ανυπέρβλητη εξουσία. Αφού ο άνθρωπος είναι το μυαλό του τότε αυτός που το ελέγχει είναι κυρίαρχός του. Σε αυτή τη φάση η εφεύρεση της θρησκείας τελειοποιείται και γίνεται εξουσία.
Ο πολιτικός αρχηγός της αγέλης και ως θρησκευτικός ηγέτης πλέον αποκτά δικαίωμα ζωής και θανάτου επί των δούλων του «κυρίου». Ο απόλυτος άρχων, ο αδιαμφισβήτητος απόγονος των θεών.
Γι’ αυτό και ο Θεός πάντα τοποθετείται στο πουθενά.
Τον κρατούν στο απυρόβλητο για να μην τον «φτάνουν» και τον προσβάλλουν.
Επειδή αν προσβληθεί ο θεός θα βλαφτεί το προϊόν τους, θα καταρρεύσει η επιχείρηση των αντιπροσώπων. Αντί για «Δευτέρα Παρουσία» θα έχουμε «Πρώτη Απουσία»!
Και… θα γυρίσει ανάποδα ο ντουνιάς.
Το χείριστο είναι ότι χρησιμοποιώντας ως άλλοθι μια «πανιερότητα» ξεκινούν πολέμους για να κάνουν πλιάτσικο και να επιβάλλουν ένα αυταρχικό καθεστώς.
Και με τους νόμους του γιαχβέ (οι τρεις θρησκείες του), τρομοκρατούν τους λαούς για να τους καθιστούν αδαείς και ενδεείς, πειθήνιους δούλους της εξουσίας.
Ο θεός, δυστυχώς, μπορεί να προσβληθεί μόνο από το ίδιο μυαλό που τον ασπάστηκε.
-----------------------------------------------------------
Καμία σχέση δεν έχει η εκκλησία με την σημασία που της απέδωσαν οι εβραιορωμαίοι για να εκμεταλλευτούν τη δυναμική της. Οι Έλληνες συνέρχονταν στην εκκλησία για να συναποφασίσουν και να συνομολογήσουν για τα τρέχοντα ζητήματα της κοινωνίας τους.
Εν αντιθέσει με τους ναούς όπου δεν συνομιλούν, οι πιστοί δούλοι προσεύχονται και οι αντιπρόσωποι μοιράζουν ευχολόγια.
Οι ναοί δεν είναι εκκλησίες, είναι συναγωγές όπου οι αγγελιοφόροι με κηρύγματα υπό μορφή νόμων και μάλιστα αυστηρών και με το αλάθητο ως επιστέγασμα, προσηλυτίζουν από καθέδρας τους αφελείς κι επειδή το προϊόν είναι ατίμητο το εκτιμά ο καθένας όσο θέλει κι αφήνει τον οβολό του στο «χρηματοκιβώτιο» για να λάβει την «ευλογία του Κυρίου του» και να ελεήσει τους πένητες.
Μα, ελεημοσύνη δεν θέλει ο πένης αλλά ο τεμπέλης, ο ζητιάνος.
Ο πένης θέλει ιδιοκτησία, χωράφι να καλλιεργήσει, βάρκα να ψαρέψει. Η ελεημοσύνη είναι το εργαλείο των δογμάτων για να δημιουργούν εξαρτήσεις επιβίωσης.
Με την ελεημοσύνη συσσωρεύει περιουσία το κεφάλαιο πείθοντας τους αφελείς ότι η ιδιοκτησία είναι περιττή, φροντίζει ο «Κύριος» (χριστιανισμός) ή φροντίζει το «Κράτος» (μαρξισμός), διασπείροντας αλληλεγγύη στην ένδεια -εγγυημένα!
Είναι ολοφάνερη η επιχείρηση και ποιοι οι ιδρυτές που δρέπουν τους καρπούς της.
Το αισχρό είναι πως παριστάνουν τους φιλόπτωχους οι δημιουργοί της φτώχειας και το πλέον ηλίθιο ότι οι ενδεείς ως συναυτουργοί συντηρούν κι επαυξάνουν τη ένδεια.
Κι έπειτα χριστιανοί και μαρξιστές αναρωτιούνται τι φταίει για την κατάντια μας.
Βεβαίως δεν πρόκειται να το βρουν ποτέ, γιατί φταίει η ένδεια στο πνεύμα τους.
-----------------------------------------------------------
Ο χριστιανισμός αν κι έχει ιουδαϊκές ρίζες δεν παρουσιάστηκε στους Έλληνες όπως ο ιουδαϊσμός στους εβραίους και ο ισλαμισμός στους μουσουλμάνους.
Και ο ιουδαϊσμός και ο ισλαμισμός έχουν ως ευαγγέλιο την Παλαιά Διαθήκη, όπου ένα υπερβατικό ον είναι Κύριος και θεός τους. Αυτό για τους Έλληνες ήταν αδιανόητο.
Έχοντας επίγνωση του σύμπαντος και των πραγμάτων και ως ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι δεν μπορούσαν να ανεχθούν την ιδέα μιας αρχής που κυβερνά τα πάντα.
Έτσι ενώ για τους Αιγύφτιους ήταν εύπεπτη η Παλαιά Διαθήκη -η οποία παρεμπιπτόντως γράφτηκε τον 3ο αιώνα π.Χ.- για τους Έλληνες χρειάστηκε κάτι καινό, προσαρμοσμένο στις αντιλήψεις τους. Παράλληλα οι Πλατωνικές ιδέες αν και κατακριτέες στον Ελληνικό κόσμο, έβρισκαν γόνιμο έδαφος στα μυαλά των εξελληνισμένων εβραίων της Αιγύφτου, που ταίριαζαν με τις ιδέες τους για ένα ανώτερο ον. Χρειάστηκε να περάσουν πεντακόσια (500) χρόνια για να σκεφτούν με ποιο τρόπο θα πλασάρουν τον «Μεσσία» τους κομμένο και ραμμένο στον βίο και το πνεύμα του Σωκράτη, ούτως ώστε να γίνει εύληπτος στον Ελληνικό κόσμο.
Έτσι γράφτηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. η Καινή Διαθήκη. Μια (παλαιά) διαθήκη προσαρμοσμένη στον Ελληνικό τρόπο σκέψης. Βέβαια και πάλι η πλειονότητα των Ελλήνων δεν μπορούσε να αποδεχτεί κάτι τόσο ανόητο. Ο χριστιανισμός δεν έπειθε, γι’ αυτό επιβλήθηκε.
Άφησαν το καρότο κι έπιασαν το μαστίγιο. Χρειάστηκε να μεταφερθεί η έδρα της αυτοκρατορίας στην καρδιά του Ελληνισμού και να επιβάλλουν τον χριστιανισμό με την τρομοκρατία οι γύφτοι βάνδαλοι. Την απαγόρευση των παραδόσεων, την καταστροφή των έργων και την καύση ολάκερης της Ελληνικής γραμματείας, πλην του Πλάτωνος κυρίως και των ομοϊδεατών του -οι μήτρες του χριστιανισμού.
Δεν κατάφεραν όμως ποτέ να επιβληθούν απολύτως στον Ελληνικό κόσμο (παρ' όλες τις εικονομαχίες και το οριστικό Σχίσμα), που πέρασε τα λατρευτικά των προγόνων του, κεκαλυμμένα (Ορθοδοξία).
Και αναθεματίζουν κάθε τι δικό μας εφεύρημα, των προγόνων μας.
Λαϊκές αιώνων παραδόσεις πριν καν εμφανιστούν οι Γύφτοι και οι Θεοί τους.
Τελετουργικά που χρησίμευαν στην μνήμη του κοινού βίου και την άρρηκτη σχέση του ανθρώπου με την φύση.
Τα τελετουργικά της Ορθοδοξίας δεν είναι του χριστιανισμού. Δανεισμένα είναι από τα Μυστήρια της κλασσικής Ελλάδας κι αυτά με τη σειρά τους παραποιημένα από τους Κυκλαδίτες.
Χάνονται στα βάθη της προϊστορίας, τα θεμέλιά τους.
-----------------------------------------------------------
Η θρησκεία έχει τις ρίζες της στο θέατρο. Το ίδιο το θέατρο έχει τις ρίζες του πολύ βαθύτερα, δεν ξεκίνησε με το τρόπο που μας υπέδειξαν. Τα τελετουργικά έχουν μια θεατρικότητα, δραματοποιούν την παράδοση! Και παράδοση είναι η Πατρίδα!
Η γλώσσα είναι μια εργαλειοθήκη που εκφράζει ένα μέρος της παράδοσης, το άλλο το αρχέγονο, είναι η γλώσσα του σώματος, η μίμηση, η πιο αγαστή τέχνη του ανθρώπου από καταβολής του!
Το τελετουργικό κονίαμα της κοινωνίας, εμπεριέχει αυτήν ακριβώς την θεατρικότητα.
Την επανάληψη ενός έργου περιοδικά, όπου όλοι υπηρετούν έναν ρόλο.
Ο σκηνοθέτης, οι ηθοποιοί, οι τεχνικοί και οι απλοί θεατές ως κομπάρσοι, όλοι συμμετέχουν. Οι ρόλοι δεν είναι προκαθορισμένοι.
Κι εδώ είναι η ομορφιά της πράξης. Η επανάληψη κάθε φορά του τελετουργικού δημιουργεί μια ζωντανή παράδοση επειδή εμπλουτίζεται με τη πάροδο του χρόνου. Μια παράδοση που συνιστά κοινή αναφορά σε μια κοινότητα στον χώρο και στον χρόνο.
Το Θείον είναι συνυφασμένο με τον άνθρωπο, από το λυκαυγές του.
Από όταν άρχισε να κατανοεί την φύση των πραγμάτων κι έγινε κυρίαρχος αυτών, ένιωσε τον μυστηριακό κύκλο της ζωής. Ζωή και θάνατος, ο έρωτας.
Ένας ασφυκτικός κλοιός προμνησίας.
Μια απόπειρα να μυηθεί και να μιμηθεί τη φύση, μυσταγωγία.
Το τελετουργικό ανά τους αιώνες έγινε κάτι ιερό, υπέροχο, Θείον!
Πάνω σε αυτό το ιερό θέατρο, οργανώθηκε η μεγαλύτερη απάτη· η εκμετάλλευση του ανθρώπου. Κάποιοι ανίεροι δίνοντας στο θείο μια υπόσταση υπερβατική, το απλό θαύμα το ανήγαγαν σε ανεξήγητο μυστήριο και αυτό που ξεκίνησε ως τελετουργικό, θεατρική συμφιλίωση με την φύση, κατέληξε ως νόμοι, αυστηροί και αδιαπραγμάτευτοι!

Υ.Γ. Αυτοί που λένε πως η θρησκεία δεν έχει σχέση με την πολιτική, δεν ξέρουν τι είναι η θρησκεία.
Γκάντι

Αν όλα αυτά τα γραπτά των Ελλήνων συμφωνούν με το βιβλίο του Αλλάχ, είναι περιττά και δεν είναι ανάγκη να τα κρατήσουμε. Αν δεν συμφωνούν, είναι επικίνδυνα και πρέπει να τα καταστρέψουμε.

Ουμάρ ιμπν αλ-Χαττάμπ Χαλίφης της Αλεξάνδρειας που έκαψε τη βιβλιοθήκη της.


kykladiosnireus.blogspot.com/

Περί ζωής

Στον επόμενο τόνο η ώρα θα είναι... ζωή!

Δεν υπάρχει παρελθόν ούτε μέλλον. Αυτό που βιώνουμε είναι το «τώρα».

Το «τώρα» νοσταλγεί το παρελθόν και το «τώρα» ονειρεύεται το μέλλον.

Αυτό είναι ζωή, μια αέναη στιγμή για μας αλλά απειροελάχιστη για το σύμπαν.

Μια στιγμή που αλλάζει διαρκώς, όπως ένα ποτάμι, πότε έτσι πότε αλλιώς κι εσύ καλείσαι να αντεπεξέλθεις. Στο χρόνο του σύμπαντος είμαστε σχεδόν ανύπαρκτοι κι ο χρόνος είναι σχετικός κατά πώς τον αντιλαμβάνεται καθείς, ενώ είμαστε πεπερασμένοι για όλους τους άλλους συγχρόνως είμαστε κι αιώνιοι για τον εαυτό μας, δηλαδή ζούμε «για πάντα» αν αναλογιστείς ότι τα πάντα διαρκούν όσο η αντίληψη μας, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται.

Γεννιόμαστε και πεθαίνουμε ασυνείδητα, είμαστε μια προβολή στους άλλους κι εμείς απλώς τη βιώνουμε.
Στο τόσο σύντομο πέρασμα μας από αυτό το κόσμο είμαστε μόνο μια ανάμνηση σε όσους μας αγάπησαν.
Τόσο άπειρα ελάχιστοι και ασήμαντοι.
Έρωτας και θάνατος, το δίπολο (Ηράκλειτος) της ζωής.

Ο θάνατος είναι η φυσιολογική εξέλιξη της φθοράς των πραγμάτων.

Κι ο έρωτας είναι η φυσιολογική εξέλιξη της μετενσάρκωσης των πραγμάτων, η «ανάσταση», η δεύτερη πτυχή στο κύκλο της ζωής. «Μεταφυτεύουμε» το σπέρμα μας δημιουργώντας μια νέα ζωή, μια έμμεση «παράταση» στη ζωή μας.
Ο κάθε ένας από μας μεταφέρει την μνήμη κάποιων άλλων, σαν μια προμνησία, είμαστε ένα σημείο στο «χάρτη» του Σύμπαντος που ενώ φαίνεται να κινείται εντούτοις παραμένει στάσιμο.
Ανόητη η σκέψη περί θανάτου, επειδή αφορά τα πάντα γύρω μας, εκτός από τις βουλές μας.
-----------------------------------------------------------
Ζωή δεν είναι ούτε να νοσταλγείς, ούτε να κάνεις σχέδια.

Είναι ανόητο να σπαταλάς τα δυο τρίτα (2/3) της ζωής σου για να βρεις τρόπους πως θα καταναλώσεις το ένα τρίτο (1/3). Ζούνε φυλακισμένοι από κλουβί σε κλουβί.

Σπίτι, αυτοκίνητο, δουλεία, αυτοκίνητο, διασκέδαση και πάλι σπίτι. Σχεδιάζοντας σε κάποιες διακοπές να πάνε εδώ κι εκεί, τις οποίες κι αυτές θα τις καταναλώσουν ασθμαίνοντας να προφτάσουν σε λίγες μέρες όσα θα χρειάζονταν πολύ περισσότερες. Όπου βρεθούν κι όπου σταθούν τραβούν φωτογραφίες με περίσσια κομπορρημοσύνη, ως τεκμήρια στις διηγήσεις στιγμών που φυλάκισαν χωρίς όμως να ζήσουν.
«Άδραξε τη μέρα». Πάνω σε αυτή τη προτροπή έχει στηθεί σήμερα μια υπερκαταναλωτική παραφιλολογία. Η άλλη παράμετρος κατανάλωσης της ζωής. Οι ανόητοι έχουν πειστεί ότι πρέπει να απολαμβάνουν στο μέγιστο βαθμό σήμερα, όσο πιο πολλά πράγματα μπορούν, να μην αφήσουν να χαθεί η μέρα. Έτσι κάθε ανατολή κυνηγούν να μαζέψουν λεφτά, να φάνε, να πιούν, να κάνουν έρωτα, να ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο, να διασκεδάσουν γενικώς όσο πιο γρήγορα μπορούν.

Και κάθε δύση μένουν με τη πίκρα πως δεν πρόλαβαν, έτσι στο τέλος καταλήγουν όχι αδράχνοντας αλλά διασκεδάζοντας τή μέρα.

Αυτό είναι κατασπατάληση του τώρα, είναι το κυνήγι της επιτυχίας και δεν έχει καμία σχέση με την ευτυχία.

Η ευτυχία βρίσκεται δίπλα σου κι όχι εκεί που τη κυνηγάς. Ευτυχία είναι να ζεις κάνοντας αυτό που αγαπάς με όσους αγαπάς όπου κι αν είσαι, με όσα κι αν έχεις, κάθε στιγμή… Αυτή τη στιγμή!
-----------------------------------------------------------
Το νόημα της ζωής είναι πως δεν έχει απολύτως κανένα νόημα.
Όσα χρόνια κι αν ζήσεις, είτε δέκα (10) είτε εκατόν πενήντα (150), είναι το ίδιο πράγμα.

Ακούω πολλούς που λένε «άντε να κάνω κι αυτό, να δω κι αυτό», λες κι εκεί που θα πάνε θα έχουν κανένα λεύκωμα με φωτογραφίες να ξεφυλλίζουν ή αρχεία από βίντεο να βλέπουν.

Τίποτα δεν υπάρχει μετά, τίποτα δεν παίρνουμε μαζί μας. Όσα βιώνουμε εδώ, εδώ μένουν, οπότε όσα χρόνια κι όσες εμπειρίες κι αν μαζέψεις είναι άχρηστες μετά θάνατον. Δεν έχει καμία σημασία λοιπόν, πόσα χρόνια θα ζήσεις.
Επίσης ανόητο είναι κι αυτό με τις πυραμίδες και τους Φαραώ. Επειδή οι Προέλληνες γνώριζαν ότι αυτό που μένει είναι μια ανάμνηση, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι με αυτό τον τρόπο δεν θα «πεθάνουν» ποτέ. Κατά μια έννοια θα ζουν αιώνια αφού θα τους μνημονεύουν ες αεί.

Ο Μέγας Αλέξανδρος, τον μνημονεύουμε και θα τον μνημονεύουμε για πολλά χρόνια ακόμα, έτσι με αυτή την έννοια θα ζει κατά κάποιο τρόπο όσο διαρκεί η ανάμνηση.

Και ρωτάω εγώ, ο Αλέξανδρος και οι Φαραώ συμμερίζονται τίποτα από όλα αυτά;

Το ότι «ζει» η ανάμνηση τους, αυτοί εισπράττουν κανένα συναίσθημα από όλο αυτό; Ότι ήταν να απολαύσουν το απόλαυσαν όσο ζούσαν, ως ματαιοδοξία, αυτό… τέλος.

Κι εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια αν ζήσει η ανάμνηση τους αυτοί θα έχουν ζήσει μόλις τα χρόνια τους, παράδειγμα ο Αλέξανδρος τριάντα τρία (33) χρόνια, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Κι αν υπάρχει μια υποψία για το επέκεινα δεν έχει κανένα νόημα, επειδή πολύ απλά δεν έχει καμία σχέση με τον κόσμο των αισθήσεών μας. Διαφορετικοί κόσμοι. Δώρον, άδωρον.
-----------------------------------------------------------
Δεν έχει σημασία πόση περιουσία θα αποκτήσεις, πόσους συντρόφους θα αλλάξεις, πόσα ταξίδια θα κάνεις, πόσα «πιάτα» θα δοκιμάσεις, πόσα «ξύδια» θα πιείς, πόσα γλέντια θα κάνεις.

Αν κάτι έχει σημασία αυτό είναι όταν ανοίγεις τα μάτια σου να έχεις δίπλα σου έναν σύντροφο που θα σε φροντίζει και θα σε νοιάζεται όλη μέρα μέχρι το βράδυ που θα γέρνεις αποκαμωμένος στο πλάι του. Εν κατακλείδι, αν έχει κάτι νόημα στη ζωή αυτό είναι να έχεις καλό σύντροφο που θα σε αγαπά, καλούς φίλους που θα μοιράζεσαι το «βάρος» της ζωής και να γυρεύεις την ηδονή (κατά Επίκουρο) που θα σου απαλύνει τις οδύνες της ζωής.

Οὐκ ἔστιν ἡδέως ζῆν ἄνευ τοῦ φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως οὐδὲ φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως ἄνευ τοῦ ἡδέως.
· Είναι αδύνατον να ζεις ευχάριστα χωρίς να ζεις σοφά, έντιμα και δίκαια και είναι αδύνατον να ζεις σοφά έντιμα και δίκαια χωρίς να ζεις ευχάριστα.
Επίκουρος, Κύριαι Δόξαι

Τετραφάρμακος Επίκουρου
Ἄφοβον ὁ θεός, ἀνύποπτον ὁ θάνατος, καὶ τἀγαθόν μὲν εὔκτητον. τὸ δὲ δεινόν εὐεκκαρτέρητον.
· Ο θεός δεν είναι για φόβο (διότι η θεϊκή δύναμη δεν απειλεί εκ φύσεως),
ο θάνατος δεν προκαλεί ανησυχία (διότι δεν υπάρχει μετά θάνατο ζωή)
και το καλό (ό,τι πραγματικά χρειαζόμαστε) εύκολα αποκτιέται,
το δε κακό αντέχεται (ό,τι μας κάνει να υποφέρουμε, εύκολα μπορούμε να το υπομείνουμε).
Φιλόδημος, Προς σοφιστάς

Υ.Γ. Η ζωή μας μια φορά μάς δίνεται. Άπαξ, που λένε. Σαν μια μοναδική ευκαιρία. Τουλάχιστον, μ' αυτήν την αυτόνομη μορφή της, δεν πρόκειται να ξαναϋπάρξουμε ποτέ. Και μεις τί την κάνουμε, ρε; Αντί να τη ζήσουμε; Τί την κάνουμε; Την σέρνουμε από δω και από κει δολοφονώντας την […]

[…] Έτσι, μ' αυτήν την κωλοεφεύρεση που τη λένε ρολόι, σπρώχνουμε τις ώρες και τις μέρες μας, σα να είναι βάρος. Και μάς είναι βάρος. Γιατί δε ζούμε... κατάλαβες;
Όλο κοιτάμε το ρολόι! Να φύγει κι αυτή η ώρα, να φύγει κι αυτή η μέρα, να έρθει το αύριο, και πάλι φτου κι απ'την αρχή.
Χωρίσαμε τη μέρα σε πτώματα στιγμών, σε σκοτωμένες ώρες που θα τις θάβουμε μέσα μας, μέσα στις σπηλιές του είναι μας, στις σπηλιές όπου γεννιέται η ελευθερία της επιθυμίας, και τις μπαζώνουμε με όλων των ειδών τα σκατά και τα σκουπίδια που μας πασάρουν σαν "αξίες", σαν "ανάγκες", σαν "ηθική", σαν "πολιτισμό".
Κάναμε το σώμα μας ένα απέραντο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών και προσδοκιών.
Αφήνουμε τα πιο σημαντικά, τα πιο ουσιαστικά πράγματα, όπως να παίξουμε και να κουβεντιάσουμε με τα παιδιά και τα ζώα, με τα λουλούδια και τα δέντρα, να παίξουμε και να χαρούμε μεταξύ μας, να κάνουμε έρωτα, να απολαύσουμε τη φύση, τις ομορφιές του ανθρώπινου χεριού και του πνεύματος, να κατεβούμε τρυφερά μέσα μας, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και το διπλανό μας…
Όλα, όλα Σαλονικιέ, τ' αφήσαμε, γι' αυτό το αύριο, που δεν θα 'ρθει ποτέ...
Μόνο όταν ο θάνατος χτυπήσει κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο, πονάμε, γιατί συνήθως σκεφτόμαστε πως θέλαμε να του πούμε τόσα σημαντικά πράγματα, όπως:
Πόσο τον αγαπούσαμε, πόσο σημαντικός ήταν για μας.
Όμως, τ' αφήσαμε για αύριο.
Για να πάμε πού ρε Σαλονικιέ; Αφού ανατέλλει, δύει ο ήλιος, και δεν πάμε πουθενά αλλού παρά στο θάνατο.
Και μεις οι μαλάκες, αντί να κλαίμε το δειλινό, γιατί χάθηκε άλλη μια μέρα απ' τη ζωή μας, χαιρόμαστε!
Ξέρεις γιατί; Γιατί η μέρα μας είναι φορτωμένη με οδύνη, αντί να είναι μια περιπέτεια, μια σύγκρουση με τα όρια της ελευθερίας μας.
Την καταντήσαμε έναν καθημερινό -χωρίς καμιά ελπίδα ανάστασης- θάνατο!
Διότι, αυτός είναι θάνατος!
Ο άλλος, όταν γεράσουμε σε αρμονία και ελευθερία με τον εαυτό μας, όταν δηλαδή παραμείνουμε εμείς, δεν είναι θάνατος. Είναι μετάβαση.

Χρόνης Μίσσιος

kykladiosnireus.blogspot.com/

Αυτοί είναι οι παράγοντες-κλειδιά που δείχνουν την επόμενη πανδημία

Ποιες περιοχές βρίσκονται στο κόκκινο
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ ανέπτυξαν ένα μοντέλο το οποίο περιλαμβάνει 190 χώρες και μαρτυρεί σε ποιες από αυτές υπάρχει αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης νέων, εν δυνάμει πανδημικών, παθογόνων.

Γράφει η Τσώλη Θεοδώρα

Ο άνθρωπος είναι εκείνος που με τα έργα του δημιουργεί ή επιτείνει τις περιβαλλοντικές συνθήκες οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν στη «γέννηση» των επόμενων πανδημιών. Αυτό δείχνει νέα μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Transboundary and Emerging Diseases».
Οι ερευνητές από τη Σχολή Κτηνιατρικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ ανέπτυξαν ένα μοντέλο με βάση το οποίο η πίεση στα οικοσυστήματα, η κλιματική αλλαγή και η οικονομική ανάπτυξη αποτελούν παράγοντες-«κλειδιά» που συνδέονται με τη διαφοροποίηση των παθογόνων όπως οι ιοί και τα βακτήρια που μπορούν να αποτελέσουν μελλοντικές απειλές για τη δημόσια υγεία.

Μεγαλύτερη «ποικιλία» ζωονόσων στις πιο εύπορες χώρες

Συγκεκριμένα οι ερευνητές εντόπισαν μεγαλύτερη «ποικιλία» ζωονόσων (νόσοι που μεταδίδονται από τα ζώα στον άνθρωπο) στις πλουσιότερες χώρες με μεγαλύτερη έκταση γης, περισσότερο πληθυσμό και αυξημένη δασική κάλυψη.
Η μελέτη επιβεβαίωσε επίσης ότι η αύξηση του πληθυσμού και η πυκνότητά του αποτελούν κύριους παράγοντες που οδηγούν στην ανάδυση ζωονόσων. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει εκτοξευθεί από τα περίπου 1,6 δισεκατομμύρια το 1900 σε 7,8 δισεκατομμύρια σήμερα, μια ιλιγγιώδης αύξηση η οποία ασκεί πιέσεις στα οικοσυστήματα.
Πώς αυξάνονται οι πιθανότητες να περάσουν τα παθογόνα το φράγμα των ειδών
Οπως ανέφερε ο αναπληρωτής καθηγητής Κτηνιατρικής Βιοστατιστικής και Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ Ναβνίτ Νταντ που ήταν εκ των κύριων συγγραφέων της μελέτης «καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται, τόσο αυξάνεται και η ζήτηση για στέγη.
Και για να καλυφθεί αυτή η ανάγκη οι άνθρωποι καταπατούν τα ενδιαιτήματα της άγριας ζωής με αποτέλεσμα να αυξάνεται η αλληλεπίδραση μεταξύ των άγριων ζώων, των οικόσιτων ζώων και των ανθρώπων.
Αυτή η αλληλεπίδραση με τη σειρά της οδηγεί σε αύξηση των πιθανοτήτων να περάσουν τα παθογόνα το φράγμα των ειδών».
Από την πλευρά το ο καθηγητής Μεταδιδόμενων Νοσημάτων του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ Μάικλ Γουόρντ που ήταν επίσης εκ των κύριων συγγραφέων της μελέτης σημείωσε ότι «ως τώρα μοντέλα νόσων σαν και αυτό που αναπτύξαμε είναι περιορισμένα και συνεχίζουμε να πασχίζουμε να κατανοήσουμε γιατί αναδύονται νέες νόσοι. Οι πληροφορίες που παρέχει η μελέτη μας μπορούν να οδηγήσουν στην πρόληψη της επόμενης COVID-19».
Οι παράγοντες-«κλειδιά» σε επίπεδο χωρών
Οι ερευνητές ανακάλυψαν παράγοντες σε επίπεδο χωρών οι οποίοι προβλέπουν την εμφάνιση τριών κατηγοριών νόσων: τις ζωονόσους, τις αναδυόμενες νόσους (νέες ασθένειες ή ασθένειες που εμφανίζονται πλέον με μεγαλύτερη συχνότητα σε νέα μέρη του κόσμου) και τις ανθρώπινες νόσους. Για την ανάπτυξη του μοντέλου τους χρησιμοποίησαν 13.892 συνδυασμούς παθογόνων και χωρών και 49 διαφορετικές κοινωνικο-οικονομικές και περιβαλλοντικές μεταβλητές. Αναλύθηκαν πληροφορίες από 190 χώρες με βάση στατιστικά μοντέλα ώστε να διερευνηθεί ο κίνδυνος εμφάνισης ζωονόσων και αναδυόμενων νόσων σε κάθε χώρα.

Χάρτης της ποικιλομορφίας των παθογόνων που προκαλούν ζωονόσους. Κόκκινο χρώμα: υψηλή ποικιλομορφία. Πράσινο χρώμα: χαμηλή ποικιλομορφία (Singh et al.)

Οι περιοχές που βρίσκονται στο «κόκκινο»
Με βάση τα ευρήματα, παράγοντες που συνδέονται με αύξηση εμφάνισης ζωονόσων είναι η έκταση γης, η πυκνότητα του πληθυσμού και η δασική κάλυψη. Περιοχές με μεγάλη διαφοροποίηση ζωονόσων περιλαμβάνουν την Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική, τη Λατινική Αμερική, την Αυστραλία και την Κίνα.
Μεγαλύτερος κίνδυνος εμφάνισης αναδυόμενων ασθενειών εντοπίζεται σε περιοχές όπως η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική. Παράγοντες που φάνηκε να συντελούν στην εμφάνιση νέων νόσων είναι η έκταση της γης, η πυκνότητα του πληθυσμού και ο δείκτης ανθρώπινης ανάπτυξης.
Παράγοντες που φάνηκε να συντελούν στην εμφάνιση ανθρωπονόσων είναι η υψηλή δαπάνη υγείας κατά κεφαλή, η μέση ετήσια θερμοκρασία, η έκταση της γης, η πυκνότητα του πληθυσμού, ο δείκτης ανθρώπινης ανάπτυξης και οι βροχοπτώσεις. Περιοχές με μεγάλο κίνδυνο εμφάνισης νέων ανθρώπινων νόσων περιλαμβάνουν τη Βόρεια Αμερική, τη Λατινική Αμερική, την Κίνα και την Ινδία.

Οι ερευνητές υπογράμμισαν ότι οι μεταβλητές του καιρού μπορούν να επιδράσουν στη διαποικίληση των ανθρώπινων νόσων.

Η επίδραση του καιρού και η ανθρώπινη ευθύνη

Σε υψηλότερες θερμοκρασίες τείνουν να εμφανίζονται περισσότερα αναδυόμενα παθογόνα. Προσέθεσαν ότι ο συνδυασμός όλων των παραγόντων που μελετήθηκαν επιβεβαιώνει ότι η ανθρώπινη ανάπτυξη – συμπεριλαμβανομένης της κλιματικής αλλαγής στην εμφάνιση της οποίας επιδρά ο άνθρωπος – όχι μόνο καταστρέφει το περιβάλλον αλλά είναι και υπεύθυνη για την ανάδυση μολυσματικών νόσων όπως η COVID-19.

Κλείνοντας ο καθηγητής Γουόρντ τόνισε ότι όλες οι χώρες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα μοντέλα της ομάδας προκειμένου να επικαιροποιήσουν τις στρατηγικές τους για τη δημόσια υγεία ώστε να αποτρέψουν την εμφάνιση πιθανών μελλοντικών πανδημιών.

tanea.gr/

Οι μυστικές εταιρείες που προετοίμασαν το 1821

Καραμπελιάς Γιώργος

Πολλές δεκαετίες πριν την εμφάνιση της Φιλικής Εταιρείας, μαρτυρούνται απόπειρες των Ελλήνων για τη σύσταση επαναστατικών οργανώσεων ή “εταιρειών”, με σκοπό την απελευθέρωση της Ελλάδας.
Το 1732, ο Λέσβιος κληρικός, Σεραφείμ Μυτιληναίος (Πωγωνάτος), σε ανάκρισή του στη Ρωσία, υποστήριξε πως, πριν από το 1700 ήδη, είχε δημιουργηθεί μυστική εταιρεία στην Ελλάδα με σκοπό την απελευθέρωσή της, ενώ ο ίδιος είχε έλθει σε επαφή με τον τσάρο Πέτρο τον Μεγάλο για τον ίδιο σκοπό.
Μυστική εταιρεία θεωρείται ότι συγκρότησε στη Μόσχα, πριν από τα Ορλωφικά, ο Πέτρος Μελισσηνός (1726-1796), ο οποίος έφθασε έως τον βαθμό του στρατηγού του ρωσικού πυροβολικού. Ο Μελισσηνός, μαζί με τον Κεφαλλονίτη μηχανικό, Μαρίνο Χαρμπούρη και τον Γεώργιο Παπάζωλη, έπεισαν τους αδελφούς Ορλώφ για την ανάγκη ανακίνησης επανάστασης στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα .
Μεταξύ των σημαντικότερων εταιριστικών κινήσεων μπορούμε να αναφέρουμε την εταιρεία «Αλέξανδρος», που ιδρύθηκε από τον ηγεμόνα της Βλαχίας, Αλέξανδρο Μουρούζη, το 1777, στο Χέρμανστατ (Hermanstadt) της Τρανσυλβανίας, την “Εταιρεία των Φίλων”, που ιδρύθηκε το 1780, στο Βουκουρέστι (μέλος της οποίας υπήρξε ενδεχομένως και ο Ρήγας Φεραίος), την “Ελληνοδακική Φιλολογική Εταιρεία”, που ιδρύθηκε το 1780 στο Βουκουρέστι και ανέπτυξε πλούσια δράση, καθώς και την εταιρεία “Φοίνιξ”, την οποία ίδρυσε μετά τη φυγή του στη Ρωσία, το 1787, ο ηγεμόνας της Βλαχίας, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο αποκαλούμενος Φιραρής (φυγάς).
Από πολλούς πιστεύεται ότι ο Φιραρής, κατά τη διάρκεια της ηγεμονίας του (1785-1786), είχε μυήσει στα πατριωτικά του σχέδια τον Ρήγα Βελεστινλή και, το 1807, τον Κωνσταντίνο Υψηλάντη.
Άλλες εταιρείες που αναφέρονται είναι το “Ρόπαλον του Ηρακλέους”, η “Εταιρεία της Αθηνάς”, η “Εταιρεία των Καλών Εξαδέλφων”, που συνδέονται πιθανότατα με την οργάνωση του Ρήγα.
Όλες αυτές οι Εταιρείες και κινήσεις δημιουργήθηκαν στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη και συνέδεαν πάντοτε την απελευθέρωση των Ελλήνων με τις κινήσεις κάποιας από τις μεγάλες δυνάμεις – μίας ή ενίοτε και περισσοτέρων. Μια νέα φάση θα εγκαινιάσει ο Ρήγας, ο οποίος, μολονότι επιχείρησε να στηριχτεί στη γαλλική Επανάσταση και τον Ναπολέοντα, θα θέσει στο επίκεντρο της δραστηριότητάς του τη δημιουργία μιας εγχώριας επαναστατικής οργάνωσης.
Έκτοτε, μετά μάλιστα την εξάντληση του ανατρεπτικού δυναμικού του Ναπολέοντα, που θα προκαλέσει και την απογοήτευση του Κοραή, οι Έλληνες θέτουν ως στόχο μια αυτόνομη επαναστατική απόπειρα που, στην καλύτερη περίπτωση, θα προκαλούσε και την εμπλοκή κάποιας μεγάλης δύναμης, προφανώς της Ρωσίας.

Το λίκνο της Οδησσού
Εν τέλει, και καθόλου τυχαία, η Φιλική Εταιρεία θα ιδρυθεί στην Οδησσό, μια νέα πόλη που συνδύαζε το ελληνικό επαναστατικό πνεύμα –εδώ είχαν εγκατασταθεί πληθυσμοί με μεγάλη επαναστατική παράδοση, από την Πελοπόννησο και τα νησιά μετά τα Ορλωφικά– την ευνοϊκή για τους ομόδοξους Έλληνες ρωσική πολιτική, την άμεση συνάφεια με τις παραδουνάβιες ηγεμονίες και, τέλος, τα νεωτερικά ρεύματα – η πόλη δημιουργήθηκε κατά τα πρότυπα του Διαφωτισμού, με σημαντική παρουσία Δυτικοευρωπαίων.
Αν η Βιέννη υπήρξε, είκοσι χρόνια πριν, η πόλη όπου ο Ρήγας θα συγκροτήσει την πρώτη επαναστατική «οργάνωση», η Οδησσός, η νέα πόλη με το αρχαιοελληνικό όνομα, θα προσφέρει το κατάλληλο λίκνο για την επώαση και την ενδυνάμωση της νέας επαναστατικής απόπειρας, ενώ, στη Βιέννη, παρότι έδρα του Λόγιου Ερμή, μέχρι το 1821, θα μυηθεί στην Εταιρεία μόνο ένα μέλος!
Ο “τρίτος πόλος” του ελληνισμού, μεταξύ Παρισίων και Κωνσταντινούπολης, ο πόλος Βιέννης-Βουκουρεστίου-Οδησσού , που οραματίζεται μια βαλκανική Πολιτεία, ταυτοχρόνως ελληνική και πολυεθνική, ανεξίθρησκη και ορθόδοξη, διαφωτιστική και “ρομαντική”, ισχυροποιείται στα τέλη του 18ου και τις αρχές του 19ου αιώνα, μετακινείται αδιάκοπα προς τα ανατολικά και θα σφραγίσει όλες τις επαναστατικές και διαφωτιστικές απόπειρες.

Μετατόπιση του κέντρου βάρους
Η ισχυροποίηση αυτού του πόλου εκφράζει και τη μετατόπιση του κέντρου βάρους του παροικιακού ελληνισμού από τη δυτική προς την κεντρική και ανατολική Ευρώπη. Σύμφωνα με το πρώτο υπόμνημα του Καποδίστρια προς τον Τσάρο, γραμμένο στα 1811, στη Ρωσία απασχολούνταν ήδη 4.500 Έλληνες σε εμπορικές επιχειρήσεις, εκτός από τους λοιπούς ελληνικούς πληθυσμούς, και στην Αυστροουγγαρία 90.000, στις δε Ηγεμονίες, που βρίσκονταν σε άμεση επαφή με τη νότια Ρωσία, οι Έλληνες ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες.
Την ίδια εποχή, στη Βενετία, την Αγκώνα, το Λιβόρνο και τη Νεάπολη, αριθμούσαν μόλις 4.000, στην Ολλανδία 100 και στη Γαλλία 50· σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε μεταξύ του 15ου και του 17ου αιώνα, όταν ήταν πολύ περισσότεροι οι Έλληνες έμποροι οι εγκατεστημένοι στη Βενετία και ασήμαντος ο αριθμός όσων βρίσκονται στη Ρωσία.
Αυτή η μετατόπιση θα αποτυπωθεί και στο εσωτερικό του ελλαδικού χώρου, όπου το επίκεντρο του εμπορίου και της εκπαίδευσης θα μετακινηθεί από τη δυτική Ελλάδα προς την ανατολική και προς τη δυτική Μικρά Ασία (εντελώς συμβατικά θα μπορούσαμε να πούμε από τα Γιάννενα στη Χίο, τις Κυδωνίες και τη Σμύρνη). Επί πλέον, η αυτοπεποίθηση και η αυτονομία του ελληνισμού ενισχύεται, παρά την έντονη επίδραση της γαλλικής παιδείας και γλώσσας μεταξύ των Φαναριωτών, καθώς και σε ολόκληρο τον ελληνισμό των Ηγεμονιών και των Βαλκανίων .
Το “Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον”
Ιδιαίτερη ιδεολογική και πολιτική σημασία έχει η σύσταση μιας ελληνικής οργάνωσης, στα 1809, από τους Έλληνες του Παρισιού, με την ονομασία “Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον”. Πρωτεργάτες της υπήρξαν ο Γρηγόριος Ζαλύκης ή Ζαλίκογλου (1776-1827), που καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη, είχε εγκατασταθεί αρχικώς στο Βουκουρέστι και μετά το 1802 στο Παρίσι, ως διπλωματικός εκπρόσωπος του ηγεμόνα της Βλαχίας, Σκαρλάτου Καλλιμάχη, ενώ πρόεδρος της οργάνωσης ήταν ο φιλέλληνας, κόμης Ωγκύστ ντε Σουαζέλ Γκουφιέ, αρχαιολόγος, πρώην πρέσβης της Γαλλίας στην Κωνσταντινούπολη.
Ταμίας της ήταν ο έμπορος, Στέφανος Χατζη-Μόσχος, ενώ σημαίνοντα μέλη της υπήρξαν ο Γεώργιος Φίλανδρος και ο Αθανάσιος Τσακάλωφ – ο οποίος αναχώρησε από το Παρίσι το 1814.
Στον αρχικό πυρήνα της οργάνωσης, συμμετείχαν ακόμα ο Πέτρος Ομηρίδης-Σκυλίτσης (της μεγάλης χιακής οικογένειας, μεγαλέμπορος στη Μασσαλία, Φιλικός, εξαιρετικά δραστήριος στη διάρκεια της Επανάστασης και μετέπειτα δήμαρχος Πειραιά ), ο Θεόδωρος Πρασακάκης, πιθανότατα και η γνωστή Κύπρια λογία, Ελισάβετ Σάντη Λουμάκη Σενιέ, μητέρα δύο φημισμένων Γάλλων ποιητών της εποχής, του Αντρέ (1762-1794), που καρατομήθηκε την παραμονή της πτώσης του Ροβεσπιέρου και του Ζοζέφ Σενιέ (1764-1811).
Τα μέλη της εταιρείας, με βάση τον αριθμό εγγραφής τους, έπαιρναν τον κωδικοποιημένο συνωμοτικό αριθμό με τον οποίο αναγνωρίζονταν μεταξύ τους. Οι μυούμενοι, αφού ορκίζονταν ότι θα τηρούν μυστικό τον σκοπό της εταιρείας και ότι θα καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για τη διάδοση των ιδεών της και την πραγμάτωση των στόχων της, έπαιρναν ένα πανομοιότυπο χρυσό δαχτυλίδι, το «χρυσόβουλο», που είχε χαραγμένο το έμβλημα της οργάνωσης: Δύο χέρια σφιχτά δεμένα και, κυκλικά, τα τέσσερα αρχικά Φ.Ε.Δ.Α. (Φιλίας Ελληνικής Δεσμός Άλυτος ή Φιλικός Ελληνικός Δεσμός Άλυτος).
Συνεργεία του Ναπολέοντος
Στο “Ξενοδοχείο” συμμετείχε ενεργά και ένας απόγονος των Ελλήνων που είχαν καταφύγει τον 17ο αι. από τη Μάνη στην Κορσική, ο Δημήτριος Κομνηνός, στον οποίο ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ είχε απονείμει τον τίτλο του πρίγκιπα, ως δήθεν απογόνου του αυτοκράτορα της Τραπεζούντας, Δαβίδ Κομνηνού και ο οποίος συνδεόταν με την οικογένεια Βοναπάρτη. Άραγε, ο Ναπολέων, τόσο μέσω του Σουαζέλ-Γκουφιέ όσο και του πρίγκιπα Κομνηνού, ήταν ενήμερος για τους σκοπούς του “Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου”; Ο Σάθας προχωράει μάλιστα ένα βήμα παραπέρα και υποστηρίζει ότι η οργάνωση είχε συστηθεί «συνεργεία του Ναπολέοντος» .
Ο Κοραής παρέμεινε έως το τέλος ορκισμένος εχθρός της οργάνωσης, την οποία γνώριζε ήδη από το 1810 και την χαρακτήριζε «συνωμοσία δύο ἤ τρι­ῶν πονη­ρῶν ἀν­θρω­πίσκων μὲ ἄλλους δύο ἤ τρεῖς ἠ­λι­θί­ους», την οποία «ὁ μωροπαμπόνηρος (δηλ. ο Ζαλύκης) ἐ­σύ­στη­σε καθ’ αὐ­τὸ διὰ νὰ ἀ­τι­μά­σῃ καὶ νὰ βλάψῃ ἐμέ, ἤγουν μὲ ἐλπίδα νὰ ἐμβάσῃ ὅλους τοὺς ἐ­δῶ Γραικοὺς εἰς αὐτήν, πλὴν ἐ­μοῦ, καὶ οὕτω νὰ ἔχῃ πρόφασιν εὐ­λογοφανῆ νὰ κηρύττῃ, ὅτι μόνος ἐγὼ ἀ­πο­σκιρ­τῶ ἀπὸ τὴν μετὰ τοῦ γένους ὁμόνοιαν. Καὶ ἐνδέχεται νὰ τὸ κα­τορθώσῃ…».
Ωστόσο, παρά τους φόβους του, το Παρίσι δεν θα μεταβληθεί σε προπύργιο της επανάστασης και των αντιπάλων του, αντίθετα, μετά την οριστική πτώση του Ναπολέοντα, θα πάψει να αποτελεί κέντρο ζύμωσης, ο Ζαλίκογλου θα το εγκαταλείψει, ο Τσακάλωφ θα φύγει για τη Ρωσία, ενώ το επίσης μέλος του “Ξενοδοχείου”, ο Κ. Νικολόπουλος, θα στραφεί στη φιλολογική-γλωσσική δραστηριότητα, με την έκδοση της Μέλισσας. Πάντως, το “Ξενοδοχείον” θα αποτελέσει όντως τον σημαντικότερο πρόδρομο της Φιλικής Εταιρείας, ένα ακόμα “κληροδότημα” της γαλλικής Επανάστασης στην ελληνική.


slpress.gr/

…δυστυχώς ΔΕΝ εκακοποιήθην σεξουαλικώς!

Του Δρος. Δημήτρη Ρομποτή*

Κατά τη σύντομη διαδρομή μου εις το θέατρον, δυστυχώς ΔΕΝ εκακοποιήθην σεξουαλικώς!
Η “χοτ” σκηνοθέτις δεν χρησιμοποίησε την εξουσία της για να ικανοποιήσει της άγριες ερωτικές ορέξεις της πάνω μου με αποτέλεσμα να αισθάνομαι απογοητευμένος και αδικημένος.
Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να υποβάλλω μήνυση διότι η εμπειρία με έχει σημαδέψει, με έχει τραυματίσει και έκτοτε δεν μπορώ να αντιμετωπίσω με τον ίδιο τρόπο την εξουσία από όπου κι’αν προέρχεται.
Εάν ζούσαμε σε εποχές ΠΑΣΟΚ σίγουρα θα μπορούσα να είχα κάνει αίτηση για μία από τις δεκάδες …αναπηρικές συντάξεις και να είχα εξασφαλίσει την ύστερη νεότητα ή τα πρώιμα γηρατειά μου.
Για κακή μου τύχη τότε δεν ήμουν ηθοποιός ούτε υποκριτής, όπως περίπου είπε άθελά της και η ανεπαρκής, κα Μενδώνη.
Τώρα που έγινα και τα δύο είναι πλέον αργά, στα ταμεία δεν υπάρχει σάλιο και τα μνημόνια δεν αφήνουν περιθώρια τοιαύτης γενναιοδωρίας!
Μια ζωή εκτός τόπου και χρόνου, έτσι έκανα και έντυπο περιοδικό όταν θριάμβευαν τα διαδικτυακά, αλλά εγώ είμαι όπως η Ελλάδα του Σαββόπουλου που επιμένει και όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει, ο γιαλός είναι στραβός εγώ απλά …πλέω τα λοίσθια!
Το θέμα με τις καταγγελίες ωστόσο είναι άκρως σοβαρό.
Αν αυτά που καταμαρτυρούν στον κ. Λιγνάδη αληθεύουν και ο ίδιος καταδικαστεί να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στα μπουντρούμια, θα έχει βρεθεί μόνο μία κορυφή του παγόβουνου.
Υπάρχει τεράστιο μέγεθος υπό την επιφάνεια της θαλάσσης και δεν είναι τυχαίο που οι Τούρκοι έστειλαν το Τσεσμέ στο Αιγαίο, παρότι στερείται δυνατότητος γεωτρήσεων.
Στον χώρο της τέχνης και του αθλητισμού ο βόρβορος είναι βαθύς όσο και η ανθρώπινη ψυχή, το σεξουαλικό πάρε-δώσε ή αλισβερίσι στα τούρκικα πάει σύννεφο για να προωθηθούν κάποιοι νέοι και φιλόδοξοι.
Ακόμη και η έννοια του συναινείν δεν αίρει το στοιχείο του βιασμού διότι εφόσον ο άλλος σου λέει ή αφήνει να εννοηθεί ότι αν δεν του κάτσεις δεν πας μπροστά, περί βιασμού πρόκειται έστω κι’αν εσύ το αποδέχεσαι εκούσια.
Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις απευθείας βιασμού που είναι μεν χειρότερες, αλλά λιγότερες.
Σε κάθε περίπτωση μιλάμε για …σκατάχρηση εξουσίας και καλό θα ήταν να βγουν κι’άλλοι να μιλήσουν, έστω κι’αν αισθάνονται ντροπή για την τότε συναίνεσή τους.
Ποτέ δεν είναι αργά για επανόρθωση και τα αποτελέσματα θα είναι ευεργετικά τόσον για τους ίδιους όσο και για τον χώρο γενικότερα. Αξίζει επίσης να εξευτελισθούν διάφορα είδωλα ή τοτέμ των συγκεκριμένων χώρων ώστε να περάσει το μήνυμα ότι ουδείς βρίσκεται στο απυρόβλητο.
Δεν είναι όμως μόνο η τέχνη και ο αθλητισμός, παρόμοια συμβαίνουν στον χώρο της δημοσιογραφίας, της πολιτικής, των επιχειρήσεων και γενικά όπου ο ανταγωνισμός είναι έντονος και οι έχοντες εξουσία απολαμβάνουν εκ των πραγμάτων δικτατορικές αρμοδιότητες.
Ενας επίσης χώρος όπου κατά καιρούς γίνονται …κέρατα και σημεία είναι ο εκκλησιαστικός, ιδιαίτερα στα ιδρύματα εκείνα όπου φοιτούν ή φιλοξενούνται ανήλικοι.
Η περίπτωση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και του σκανδάλου παιδοφιλίας που είχε διεθνή διάσταση υποδεικνύει την ανάγκη να πέσει φως και στα καθ’ημάς.
Νωπές είναι οι μνήμες καταγγελιών για βιασμούς σε κάποιο ίδρυμα όπως και η απάντηση Ελληνορθοδόξου ιεράρχου ότι αυτά τα πράγματα συμβαίνουν και δεν θα πρέπει να λαμβάνουν διαστάσεις για να μην ζημιώνεται η εκκλησία.
Εκκλησία όμως είναι πρωτίστως ο λαός, όχι ο οργανισμός και τα στελέχη του…
Κλείνοντας και για να ευθυμήσωμε λίγο με τα χάλια μας, μεταφέρω μετ’επιφυλάξεως είδηση που δημοσιεύτηκε προ ημερών σε σοβαρή αγγλόφωνη ιστοσελίδα και θέλει δύο από τους “μοναχούς” που εγκατέστησε ο Εξαρχος Ελπιδοφόρος στην Αρχιεπισκοπή να έχουν παίξει μπουνιές μεταξύ τους!
Αν η είδηση αληθεύει, δεν θα είναι η πρώτη φορά ούτε η τελευταία, καθώς η εκκλησία μας δεν έχει το “τακτ” των Ρωμαιοκαθολικών ή των Διαμαρτυρομένων, τα αίματα ανάβουν εύκολα και οι κατά περίπτωση πρωταγωνιστές παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους κυριολεκτικώς!
Το παγκόσμιο φιλοθεάμον κοινό πριν λίγα χρόνια είχε δει στους δέκτες του τις γροθιές που είχαν παίξει Ελληνορθόδοξοι ιεράρχες με Αρμενίους κατά την αφή του Αγίου Φωτός στα Ιεροσόλυμα.
Αυτό συμβαίνει σχεδόν κάθε χρόνο, αποτελεί μπορεί να πει κανείς συστατικό μέρος του εθίμου.
Με κάθε σεβασμό όπως πάντα, θεωρώ ότι η τάσις αυτή των ιερωμένων μας όχι μόνο δεν θα πρέπει να αποθαρρύνεται αλλά να προωθείται και να τεθεί σε κατάλληλη οργανωτική βάση προκειμένου να αποφέρει πραγματικά οφέλη, πέραν από κάποια πρισμένα μάτια.
Η πυγμαχία άλλωστε είναι ένα από τα πλέον δημοφιλή σπορ, κάθε χρόνο δισεκατομμύρια δολάρια αλλάζουν χέρια σε στοιχήματα.
Γιατί λοιπόν η Ορθόδοξος Εκκλησία μας να μην διοργανώνει πυγμαχικούς αγώνες που θα προβάλλονται τηλεοπτικώς σε απευθείας μετάδοση και στους οποίους, έπειτα από συνεννόηση με τις νόμιμες εταιρίες – αφήστε τις παράνομες όπου εκεί γίνεται ο μεγάλος τζίρος – να μπορούμε όσοι θέλουμε να στοιχηματήσωμε!
Με τον τρόπο αυτό η εκκλησία θα έβγαζε τόσα χρήματα που δεν θα είχε τί να τα κάνει κι’όχι να περιμένει από τους πιστούς να ανάψουν ηλεκτρονικά κεριά λόγω της πανδημίας προκειμένου να εισέλθουν κάποια έσοδα στα αδειανά ταμεία!
Πυξ λαξ, η κατάσταση να αλλάξ’!
Εχουν τέτοια περισσεύματα ενεργείας κάποιοι ιεράρχες μας, ιδιαίτερα οι “βοηθοί” επίσκοποι ή “επίσκοποι λάιτ”, όπως και κάποιοι “μοναχοί” που πρέπει να τη διοχετεύσουν, δεν κρατιέται με τίποτα! Για να μην την πληρώσει και κανένας αθώος, καλύτερα να γίνονται οργανωμένοι αγώνες και εξοντωτικές προπονήσεις.
Αλλωστε στη γλώσσα της Εκκλησίας και οι Αγιοι καλούνται αθλητές, πόσο μάλλον οι …πυγμάχοι!

*Ο Δρ. Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος, έγινε εκδότης και τώρα δηλώνει πολιτικός μηχανικός/οδοντίατρος με ειδίκευση στις …γέφυρες και έδρα τη Νέα Υόρκη.
Είναι δε τελειόφοιτος Διδακτορικού, αλλά δεν έχει λάβει πτυχίο για οικονομικούς λόγους, από τη Μεγάλη του Γένους …Χολή!

agapotinafpakto.com/

Καταλάβατε τώρα γιατί δεν θα εφαρμοστεί ο νόμος Κεραμέως - Χρυσοχοίδη;

Οι χθεσινές εικόνες στο ΑΠΘ έρχονται από το μέλλον. Που δεν είναι καθόλου ευοίωνο για όσους πιστεύουν ότι η αστυνομική βία είναι «η Λύση»

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Δεν χρειάστηκε πολύς καιρός. Μόλις 11 ημέρες. Στις 11 Φεβρουαρίου ψηφίστηκε το νομοσχέδιο που εισηγήθηκαν στην Βουλή η Νίκη Κεραμέως και ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης για την αστυνομία στα πανεπιστήμια. Χθες, 22 Φεβρουαρίου είδαμε το «πανεπιστημίο του μέλλοντος», για το οποίο μας μίλησε στην Βουλή η κυβερνητική πλειοψηφία των 158 βουλευτών που το ψήφισε, μαζί με 8 βουλευτές της Ελληνικής Λύσης.
Οι εικόνες από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης δεν φέρνουν στο μυαλό το Χάρβαρντ, όπως είχε αναφέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις 11 Φλεβάρη. Αν θύμιζαν κάτι από Αμερική είχε να κάνει με τον Ντόναλντ Τράμπ και τον τρόπο που αντιμετώπισε το κίνημα «Black Lives Matter».
Ακραία αστυνομική αυθαιρεσία, που για μία ακόμη φορά αποκαλύφθηκε λόγω των social media. Προκλητικές συμπεριφορές. Επικίνδυνη χρήση εξοπλισμού. Ένστολος «κουτσαβακισμός». Κατασταλτικός ζήλος. Εξευτελισμός διαδηλωτών.
Ακόμη και γι αυτούς που δεν έχουν οικειότητα με την πολιτική σημειολογία, στις προκλητικές ενέργειες των «χακί» και των μαυροφορεμένων αστυνομικών ήταν εμφανείς οι πολιτικές εντολές που είχαν δοθεί. Σχεδόν σαν να είναι γραμμένες με φωτεινά γράμματα.
«Δείξτε τους πως δεν θα διστάσουμε μπροστά σε τίποτε προκειμένου ο νόμος να εφαρμοστεί».
Σε πιο απλά ελληνικά «σπάστε τους τον τσαμπουκά» (για να καταλαβαίνουν και τα «παιδιά» των ΜΑΤ και της Δράσης). Αυτή ήταν η κυβερνητική «γραμμή» που υπηρετήθηκε με τους τρόπους που είδαμε χθες στην Θεσσαλονίκη.
Μια τακτική που προκύπτει από ένα παλιό -αλλά καθόλου καλό- πολιτικό σκεπτικό:
Πως η αποφασιστικότητα και το «βαρύ χέρι» του κράτους είναι το στοιχείο που θα κρίνει το αν θα επιβληθεί η όχι ένα καθεστώς.
Αυτή η αντίληψη έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά. Το πρώτο είναι πως παραμένει αναλλοίωτη στις αντιλήψεις της ακροδεξιάς (όπου κι αν αυτή βρίσκεται, ακόμη και στο …κέντρο) εδώ και δεκαετίες.
Το δεύτερο είναι πώς παντού και πάντα, όταν δοκιμάζεται, αποτυγχάνει παταγωδώς.
Η κυβέρνηση επιμένει να βαυκαλίζεται πως τις ενέργειές της στηρίζει μια σιωπηρή λαϊκή πλειοψηφία. Τόσο διακριτική, που κάνει την εμφάνισή της στα κοινωνικά δρώμενα μόνον μέσω των δημοσκοπήσεων. Επίσης ότι η κάλπη του Ιουλίου του 2019 την νομιμοποιεί, ώστε να ψεκάζει στο πρόσωπο διαδηλωτές το Φεβρουάριο του 2021.
Ξεχνά όμως πως ούτε εκλογικά η Ν.Δ αποτέλεσε ποτέ πλειοψηφία Το 2019 πήρε μόλις 39,85%. Ποσοστό ικανό για να κυβερνήσει ένα κόμμα, ελέω εκλογικού συστήματος.
Όχι όμως για να θεωρεί αυτόματα πώς αποτελεί πλειοψηφικό κοινωνικό ρεύμα.
Πόσο μάλλον για να εμπνέει στους ένστολους την λογική του δυνάστη, που ειναι απαγορευτικό ακόμη και για σχηματισμούς που πράγματι πλειοψηφούν κοινωνικά.
Ιδιως σε τέτοιους καιρούς.
Μετά από 17 μήνες υγειονομικής – οικονομικής κρίσης και την κοινωνία στα όρια της, από κάθε οπτική.
Με την πρακτική που ακολούθησε η ΕΛ.ΑΣ του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη επιβεβαίωσε όσους αμφισβήτησαν αν ο νόμος για την αστυνομία στα πανεπιστήμια θα εφαρμοστεί ποτέ.
Ανάμεσά τους και κάποιους βουλευτές της Ν.Δ.

news247.gr/

Αίτνα καλεί Σαντορίνη.....over?

Η Αίτνα εκτοξεύει λάβα και στάχτη - Τέταρτη έκρηξη του ηφαιστείου σε λίγες ημέρες - Δείτε τον γίγαντα της Σικελίας που βρυχάται

Για τέταρτη φορά μέσα σε λίγες ημέρες, η Αίτνα εξερράγη τις πρώτες πρωτινές ώρες της Κυριακής, εκτοξεύοντας λάβα και στάχτη στον ουρανό της Σικελίας.
Η ισχυρή έκρηξη του υψηλότερου ενεργού ηφαιστείου στην Ευρώπη είχε ως αποτέλεσμα χείμαρροι λάβας να βγουν από το νοτιοανατολικό κρατήρα του, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Γεωφυσικής και Ηφαιστειολογίας και όπως μεταδίδει το Euronews.

Τις περασμένες εβδομάδες η Αίτνα είχε ήδη στείλει «προειδοποιητικά μηνύματα», με σειρά εκρήξεων, οι οποίες δεν δημιούργησαν προβλήματα στην γύρω περιοχή. Το ηφαίστειο (3.350 μέτρα ύψος) ξύπνησε την περασμένη Τρίτη, όταν λάβα και πετρώματα άρχισαν να εκτοξεύονται από τον νοτιοανατολικό κρατήρα.Λόγω της έκρηξης, αποφασίστηκε η προσωρινή διακοπή του λειτουργίας του αεροδρομίου Φονταναρόσα της Κατάνια.

thesecretrealtruth.blogspot.com/
Ας ελπίσουμε να μην ζηλέψει η δική μας Σαντορίνη...

Μας λένε Ψ Ε Μ Α Τ Α! Τι δεν καταλαβαίνουμε;

Η φυσική τοπιογραφία της Ελλάδας βρίσκεται μπροστά στη μεγαλύτερη ανθρωπογενή καταστροφή της ιστορίας της και εμείς ακόμη πιστεύουμε τα άθλια ψέματα τους;



Δαπανούν στις διαφημίσεις χιλιάδες ευρώ και πληρώνουν έμμισθες πένες δημοσιογράφων για να μας πουν ΨΕΜΑΤΑ!!!.
Μας δείχνουν ειδυλλιακές εικόνες από ένα ουτοπικό μέλλον, οργανώνουν πανάκριβα «οικολογικά» συνέδρια και «πράσινες» ημερίδες» για να δώσουν επιστημονικό υπόβαθρο στα ΨΕΜΑΤΑ τους.
Σκηνοθετούν μια παράλληλη πραγματικότητα και επιχειρούν με γκαιμπελίστικες μεθόδους να μας αποδείξουν ότι αυτή είναι η μόνη αλήθεια!
Μας βομβαρδίζουν καθημερινά χωρίς κανέναν ενδοιασμό με τηλεοπτικά σποτάκια που απεικονίζουν αιολικά πάρκα χωμένα σε πράσινα λιβάδια, περιτριγυρισμένα από λουλούδια με ελαφάκια να τρέχουν και παιδιά να κάνουν ξένοιαστα ποδήλατο. Μεθοδικά και συστηματικά μας εμπαίζουν αραδιάζοντάς μας ΨΕΜΑΤΑ!
Μα τελικά, αν η αλήθειά τους είναι τόσο οφθαλμοφανής γιατί ξοδεύουν τεράστια ποσά σε αλλεπάλληλα διαφημιστικά σποτ για να μας πείσουν για αυτήν;
Μας λένε ΨΕΜΑΤΑ εν γνώσει τους, γι’ αυτό και επενδύουν συστηματικά στην παραπληροφόρηση!

Την επέλαση του «Αρμαγεδδώνα» τη βαπτίζουν «πράσινη ανάπτυξη»
Είναι γεγονός! H φυσική τοπιογραφία της Ελλάδας βρίσκεται μπροστά στη μεγαλύτερη ανθρωπογενή καταστροφή της ιστορίας της!
Μια δράκα ανθρώπων, στα πλαίσια των «επενδύσεων» τους ετοιμάζονται να ρημάξουν τα περήφανα βουνά μας, να ξεπατώσουν τα δάση μας, να μπαζώσουν τις χαράδρες μας, να ισοπεδώσουν το παρθένο τοπίο των νησιών και των ακρωτηρίων μας για να στήσουν παντού στην Ελλάδα τα σιδερένια τους τέρατα. Αυτήν την επέλαση του «Αρμαγεδδώνα», τη βαπτίζουν χωρίς καμία αιδώ, «πράσινη ανάπτυξη».
Ξαφνικά άρχισαν να ανησυχούν για την Πτολεμαΐδα και τη Μεγαλόπολη -περιοχές που αυτοί οι ίδιοι με τις πρακτικές τους κατέστρεψαν- ενώ στα σχέδιά τους είναι να μετατρέψουν όλη την Ελλάδα σε Πτολεμαΐδα και Μεγαλόπολη.
Έγκριτοι επιστήμονες που τιμούν το καθήκον τους στην κοινωνία και σέβονται τον εαυτό τους, ορθώνουν τον επιστημονικό τους λόγο και με ακλόνητα επιχειρήματα αποδεικνύουν την Αλήθεια. Προτείνουν λύσεις εφαρμόσιμες που δεν θα πλήττουν με τέτοια βαναυσότητα το φυσικό μας περιβάλλον, μιλούν για σχεδιασμό, για χωροταξικό σχέδιο.
Αυτές τις φωνές λογικής, τα συστημικά ΜΜΕ κάνουν πως δεν τις ακούν, ή τις απαξιώνουν μεθοδικά.

Πληρωμένη «αλήθεια»
Πολυεθνικές εταιρείες ντόπιων και ξένων συμφερόντων πληρώνουν αδρά τους διαφημιστές τους για να σκηνοθετήσουν ένα εικονικό κόσμο και να μας πείσουν ότι το μαύρο που έρχεται είναι άσπρο, ή για να ακριβολογούμε «πράσινο» και «φιλικό» προς το περιβάλλον.
Μας λένε ΨΕΜΑΤΑ ότι θα απαλλαγούμε από τα θερμοηλεκτρικά εργοστάσια με το φθηνό ρεύμα των ανεμογεννητριών και μάλιστα μας παροτρύνουν να καταναλώνουμε ενέργεια άφοβα, καθώς τώρα πια θα είναι φθηνή!!!.
Δεν σέβονται ούτε τις τοπικές κοινωνίες που πλέον αντιδρούν, ούτε τις προστατευόμενες περιοχές Natura, τα Εθνικά Πάρκα και τους Εθνικούς Δρυμούς που με αγώνες και ευρωπαϊκές πιέσεις αναγκάστηκε να θεσπίσει η ελληνική πολιτεία.
Ετοιμάζονται συνειδητά, στο όνομα του χρήματος και του κέρδους, να διαπράξουν το απόλυτο έγκλημα ενάντια στο φυσικό μας περιβάλλον, να υποβαθμίσουν σε σημείο αφανισμού τη βιοποικιλότητα τη στιγμή που απροκάλυπτα μας παραμυθιάζουν με ειδυλλιακές εικόνες όπου η φύση δένει αρμονικά με τη δικιά τους «πράσινη ανάπτυξη».

Κρύβουν τα ξεκοιλιασμένα βουνά πίσω από ρομαντικά ηλιοβασιλέματα
Δεν τολμούν να δείξουν ούτε μια εικόνα από την ξεκοιλιασμένη νότια Εύβοια που την έχουν μετατρέψει σε κρανίου τόπο. Δεν αφήνουν να κυκλοφορήσει ούτε μια φωτογραφία από το σεληνιακό τοπίο που δημιούργησαν στις κορυφογραμμές των άλλοτε υπερήφανων Ακαρνανικών ορέων με τα τεράστια, φαραωνικών διαστάσεων, εργοτάξια τους.
Πουθενά, στα φιλικά προς αυτούς ΜΜΕ, δεν θα δείτε να δημοσιεύονται φωτογραφίες από τα αποψιλωμένα δάση και τα χιλιάδες κομμένα δέντρα στο Βέρμιο, στη Ροδόπη, στο Άσκιο όρος, όπου παρθένα δάση κατακρεουργήθηκαν για να περάσουν τα θηριώδη μηχανήματα τους.
Αντίθετα, με σκοπό να μας αποκρύψουν την Αλήθεια, οργανώνουν διαγωνισμούς φωτογραφίας όπου διάφοροι ευκολόπιστοι συμμετέχουν παρουσιάζοντας μέσα από τον φακό τους ρομαντικά ηλιοβασιλέματα με φόντο τα μεταλλικά θηρία των 150 -180 μέτρων.

Λένε όχι στα μικρά μεγέθη και επενδύουν στις Β.Α.Π.Ε. Γιατί άραγε;
Όσοι είναι ακόμη δύσπιστοι ας αφήσουν τα λόγια «περί θεωριών συνωμοσίας», ας πάψουν να μιλούν για «οπισθοδρομικούς γραφικούς οικολόγους» και ας μπουν στον κόπο να πραγματοποιήσουν μια μονοήμερη εκδρομή σε τόπους που δέχθηκαν τη «φροντίδα» των «πράσινων» επενδυτών ώστε να διαπιστώσουν «ιδίοις όμασι» τι θα συμβεί λίαν συντόμως σε όλη τη χώρα, κοντά στο χωριό τους, στο νησί τους, στην πόλη τους, δίπλα στο σπίτι τους.
Φυσικά δεν αναφερόμαστε στην εγκατάσταση 2-3 ανεμογεννητριών που σε σύνδεσμο με άλλα έργα και σε συντονισμό με τις τοπικές κοινωνίες μπορούν να καταστήσουν ενεργειακά αυτόνομο ένα μικρό νησί, μια κωμόπολη, ένα εργοστάσιο, μια φάρμα. Όχι! Δεν εστιάζουν σε αυτού του είδους την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Το πολύ χρήμα είναι στις ΒΑΠΕ (Βιομηχανικές Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) γιατί εκεί είναι μεγάλη η μπίζνα.

Σχεδιάζουν την καταστροφή της πατρίδας μας με τη δικιά μας επιδότηση
Η αλήθεια είναι ότι οι ανεμογεννήτριες παράγουν ασταθή ενέργεια η οποία δεν μπορεί να καταναλωθεί, αν δεν υπάρχει σταθερό σύστημα παραγωγής ενέργειας (βλέπε θερμοηλεκτρικά εργοστάσια) ή να αποθηκευτεί.
Ψεύδονται ανηλεώς ότι η παραγόμενη ενέργεια από ανεμογεννήτριες είναι φτηνή. Αν ήταν φθηνή, για πιο λόγο θα πρέπει να επιδοτείται;
Βέβαια το έλλειμα στο ισοζύγιο από τα υπερκέρδη τους το φορτώνουν χωρίς δεύτερη σκέψη στην πλάτη των καταναλωτών αυξάνοντας τους λογαριασμούς του ρεύματος.
Παρατηρείστε λίγο πιο προσεκτικά τον λογαριασμό του ρεύματός σας. Δείτε στο περίφημο ΕΤΜΕΑΡ να μας χρεώνουν ποσό σχεδόν ίσο με αυτό που πληρώνουμε για την πραγματική κατανάλωση ρεύματος.
Προσέξετε την αυξητική του τάση στην πορεία των ετών για να καταλάβετε από που έρχονται οι συνέχεις ανατιμήσεις στον λογαριασμό του ρεύματος του σπιτιού σας. Αυτό είναι ένα «χαράτσι» που καταβάλουμε όλοι μας και πάει κατευθείαν σε αυτούς που σχεδιάζουν μεθοδικά την καταστροφή της πατρίδας μας με τη δικιά μας επιδότηση!

Θα υποβαθμιστεί το περιβάλλον, θα χαθούν περιουσίες
Λένε ψέματα στις τοπικές κοινωνίες τάζοντάς τους χάντρες και καθρεφτάκια που ευφάνταστα ονόμασαν «αντισταθμιστικά οφέλη» για να εξαγοράσουν τη σιωπή τους για το περιβαλλοντικό έγκλημα που θα επιτελέσουν στον τόπο τους.
Μας υπόσχονται ένα καλύτερο μέλλον, ενώ αποκρύπτουν εντέχνως την φθίνουσα πορεία της αξίας της γης μετα την εγκατάσταση ανεμογεννητριών βιομηχανικού τύπου. Δεν τολμούν να πουν ότι αυτές οι επεμβάσεις θα επηρεάσουν καθοριστικά τον τουρισμό, τη γεωργία, την κτηνοτροφία, τις ήπιες εναλλακτικές δραστηριότητες στη φύση, θα καταστρέψουν τις μικρές επιχειρήσεις που ζουν από τη γη.
Τελικά έχει μπει κανείς στον κόπο να υπολογίσει πόσο κοστίζει ο οικολογικός πλούτος της χώρας μας; Πόσο αποτιμάται το καθαρό νερό της, ο αμόλυντος αέρας της, η παρθένα γη της, η σπάνια και πολυποίκιλη τοπιογραφία της;
Λένε ΨΕΜΑΤΑ ότι καταθέτουν περιβαλλοντικές μελέτες και θα σεβαστούν το φυσικό περιβάλλον. Η κατάσταση στην Κεφαλονιά τους ξεσκέπασε, αλλά είναι ξεδιάντροποι και επενδύουν στρατηγικά στα ΨΕΜΑΤΑ τους, πληρώνοντας διαφημιστικές εταιρείες, δημοσιογράφους και επιστήμονες, να παραποιούν την αλήθεια.
Όταν κινήματα και φορείς διοργανώνουν μαζικές συγκεντρώσεις ενάντια στην καταστροφή του τόπου τους, τα κεντρικά ΜΜΕ αγνοούν επιδεικτικά την είδηση. Δυστυχώς αυτή είναι η πληρωμένη αλήθεια τους.

Θα αναπολούμε πως κάποτε ζούσαμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου
Όταν πια αποκαλυφθεί η τεράστια απάτη της δήθεν «φθηνής και φιλικής προς το περιβάλλον ενέργειας» που παράγεται από τα βιομηχανικού τύπου αιολικά πάρκα, θα είναι αργά για όλους μας, ακόμα και για αυτούς που έχαψαν το παραμύθι της «πράσινης» ενέργειας που θα έρθει έτσι απλά από τον άνεμο.
Τότε οι εμπνευσμένοι «πράσινοι» επενδυτές με τις αγνές προθέσεις, θα χαίρονται τις διακοπές τους στις βίλες τους ατενίζοντας τις Ελβετικές και Αυστριακές Άλπεις - όπου παρεμπιπτόντως κανείς δεν έχει διανοηθεί να τις ρημάξει, στήνοντας βιομηχανικού τύπου αιολικά πάρκα- ή θα απολαμβάνουν τη διαμονή τους σε τροπικούς παραδείσους και πεντάστερα ξενοδοχεία, μακριά από τα βιομηχανικά τοπία των Α.Π.Ε
Εμείς οι υπόλοιποι θα μείνουμε πίσω στον ρημαγμένο τόπο μας και θα αναπολούμε πώς ήταν κάποτε να ζούμε στην «ομορφότερη χώρα του κόσμου» όπως συνηθίζαμε υπερήφανα να αποκαλούμε την Ελλάδα μας, πριν την έλευση των ψευτοπράσινων επενδυτών.

Θα ενταθούν οι πυρκαγιές, τα πλημμυρικά φαινόμενα, θα αλλάξει το μικρόκλιμα
Θα μας αφήσουν εδώ να παλεύουμε με πλημμύρες και κατολισθήσεις, φαινόμενα που θα ενταθούν μετα το ξεπάτωμα των σαθρών εδαφών.
Θα βλέπουμε τις περιουσίες μας να χάνονται στη λάσπη και χωράφια με τις σοδειές να κολυμπούν στο νερό και αυτοί θα «νίπτουν τας χείρας τους» λέγοντας ότι έγιναν όλες οι απαραίτητες περιβαλλοντικές μελέτες.
Θα μας αφήνουν να ψηνόμαστε μετά την αλλαγή του μικροκλίματος που θα επιφέρουν οι τεραστίων διαστάσεων παρεμβάσεις τους στους ορεινούς όγκους και να διψάμε μετά την καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα ενώ αυτοί θα ενοχοποιούν για όλα την κλιματική αλλαγή!
Μόνο στις κορυφογραμμές της νερομάνας Πίνδου, της μεγαλύτερης οροσειράς της χώρας, την οποίαν οι επιστήμονες έχουν χαρακτηρίσει ως τον «θερμοστάτη» της Ελλάδας και την ασπίδα μας στη επερχόμενη κλιματική αλλαγή, σχεδιάζονται να εγκατασταθούν 2000 ανεμογεννήτριες!
Όταν κάθε τρεις και λίγο τα δάση μας θα γίνονται παρανάλωμά του πυρός από τα καλώδια μεταφοράς ρεύματος υψηλής τάσης, τότε θα κλαίμε και θα οδυρόμαστε γιατί επιτρέψαμε σε όλους αυτούς με τα ΨΕΜΑΤΑ τους, να διαλύσουν κυριολεκτικά την πατρίδα μας.
Τότε όμως θα είναι αργά και οι δικαιολογίες που θα ψελλίζουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας για τον τόπο που τους παραδώσαμε, θα είναι και αυτές ΨΕΜΜΑΤΑ.

Αθανάσιος Θεοδωρίδης



enallaktikos.gr/

Οικονομικοί δολοφόνοι κρατών

φωτο newsbeast.gr/

Της Λέττας Καλαμαρά

Για Όσκαρ πολιτικής ηθοποιίας βαδίζει πλέον ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο θρίλερ κατακρεούργησης της Ελλάδας. Μαζί με τον υπόλοιπο πολιτικό θίασο του και τους Έλληνες σε ρόλο θεατή η Ελλάδα σφαγιάζεται στο γόνατο της παγκόσμιας νέας τάξης.
Η Αθήνα μετατρέπεται σε Αστάνα του Καζακστάν με την αυλή του θιάσου και τη νομενκλατούρα να ντιλάρει δάνεια και εξοπλισμούς με απίστευτα οικονομικά και πολιτικά κέρδη, ανάλογα. Ο λαός, καταστηματάρχες, οικογενειάρχες, νέοι και παιδιά μετατρέπονται σε ζόμπι που ζουν έναν πνευματικό σταλινισμό και ακραία φτώχεια.
Εις το όνομα της τάξης και ασφάλειας, της υγείας υπεράνω άλλων, η ελευθερία ενταφιάζεται.
Η νέα Ελλάδα καταχρεωμένη και πάμπτωχη, αποσυντίθενται για να αναδημιουργηθεί σε ένα καθεστώς ιδεολογικής, κοινωνικής, εθνικής και τελικά γεωγραφικής αποσύνθεσης.
Μέσα σε ένα περιβάλλον τρομοκρατίας το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα ενισχύεται ως καθεστώς και εμφανίζεται ως μοναδική σωτήρια λύση.
Κάθε ελληνική υγιής επιχείρηση, κάθε ελληνικό κύτταρο επιχειρηματικής δράσης, κάθε κοινωνικό κύτταρο καταστρέφεται με συνοπτικές διαδικασίες.
Οι αποικιοκράτες καταλαμβάνουν με αιώνια υποθήκη κάθε εθνικό πλούτο. Μητσοτάκης του 2020-21 και Τσίπρας του 2015-16 αναδεικνύονται στους καλύτερους πολιτικούς ντίλερ της Ελλάδας.
Μόνο ο ιστορικός θα μπορέσει να καταγράψει την εθνική ζημία τους και η λαϊκή οργή της απόγνωσης στο μέλλον.
Lockdown μέχρι το Πάσχα με κάθε πρόσχημα, με κάθε παραλλαγή της παραλλαγής, με κάθε αναβολή στην αναβολή ζωής. Lockdown μέχρι κάθε ίχνος αντίδρασης να εξαφανιστεί, μέχρι κάθε εθνικό στοιχείο να ξεπουληθεί, μέχρι κάθε ευαίσθητη περιοχή να γίνει αποικία Ασιατών και Αφρικανών.
Από τις Θερμοπύλες μέχρι τη Λέσβο και από τον Έβρο μέχρι το Σύνταγμα της Ελλάδας.
Lockdown μέχρι την παράδοση, την αποστρατικοποίηση Νησιών και Έβρου, μέχρι η λωρίδα Ορμένιο-Καστελόριζο να γίνει γκρίζα, λεωφόρος της παγκόσμιας μαφίας.
Την Αθήνα θα ακολουθήσει η Θεσσαλονίκη με κάθε πρόσχημα ώστε οι δύο πνεύμονες αστικής ζωής να σαπίσουν. Οικονομία χωρίς υγεία επικαλείται ο δήμιος των Ελλήνων χωρίς οίκτο και υγεία χωρίς οικονομία διερωτάται ο λαός. Ποια έχουν μεγαλύτερη αξία, κύριε Μητσοτάκη.
Τα εκατοντάδες θύματα COVID-19 ή τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα που πηδάνε από τα μπαλκόνια, τα θύματα που μετατρέπονται σε ζόμπι ναρκωτικών, τα παιδιά χωρίς ζωή, οι νέοι χωρίς δουλειά και ζωή.
Αφήστε τα παραμύθια των προσωρινών μέτρων και απολογηθείτε στον ελληνικό λαό για την οικτρή αποτυχία από δόλο ή αμέλεια προμήθειας εμβολίων που στοιχίζει σε ζωές.
Αποκαλύψτε το σχέδιο εγκλεισμού μέχρι την Κυριακή του Πάσχα 2 Μαΐου 2021 και διάλυσης της Ελλάδας.
Εξηγείστε επιστημονικά γιατί οι Ιταλοί πίνουν καφέ και οι Ισπανοί ψωνίζουν στα μαγαζιά σε χώρες με χιλιάδες θύματα.
Το τέλος της ανώμαλης και Ελαττωματικής Δημοκρατίας όπου οι εκλεγμένοι αντιπροσωπεύουν τους αποικιοκράτες και αφήνουν το Διεθνές Οργανωμένο Έγκλημα να κυριαρχεί και να αθωώνεται, είναι κοντά.
Το τελευταίο μίλι είναι δικό σας, κύριε Μητσοτάκη, μαζί και των ηθοποιών πολιτικής και του lifestyle σας.
Προχωρήστε στα οικονομικά εγκλήματά σας. Δάνεια και εξοπλισμοί δισεκατομμυρίων ευρώ εξαγοράς πολιτικού χρόνου με υποθήκη τη ζωή αγέννητων παιδιών και λάφυρο Έλληνες φυλακισμένους.
Αυτό κάνετε, αυτό θα πληρώσετε εσείς και τα αφεντικά που υπηρετείτε.
Η Ελλάδα θα ζήσει και θα μεγαλουργήσει γιατί πάντα θα υπάρχουν Έλληνες που δεν σκύβουν το κεφάλι. Όσα κεφάλια και να κόβουν οι σύγχρονοι γενίτσαροί σας, η Ελλάδα θα αναβλύζει φως και αέρα. Θα λάμπει στην Ευρώπη, στον κόσμο και στο σύμπαν όλο.
Ψάξτε τούνελ να κρυφτείτε πριν να είναι αργά.
Πριν βγουν οι αλυσοδεμένοι έξω και ζητούν δικαίωση και Νέμεση για τα οικονομικά εγκλήματά σας.

thedayaftergr.blogspot.com/

Πιστοποιητικό Υγειονομικών Φρονημάτων και Δημοσίου Λόγου

Της Λέττας Καλαμαρά

Στην επόμενη φάση της υγειονομικής δικτατορίας για το καλό μας, περνα η Ελληνική διακυβέρνηση
με σκληρά αντιδημοκρατικά μέτρα και την υγεία υπεράνω της ελευθερίας σύμφωνα με το μοντέρνο
κινεζόφιλο δόγμα του. Ο COVID-19 δείχνει η "χρυσή ευκαιρία" για την παγκόσμια και ντόπια ελίτ
να επιβάλλει το νέο μοντέλο ζωής με τους λαούς σε κατ'οίκον περιορισμό και τις ελίτ ως παγκόσμιους
εξουσιαστές. Βιώνουμε μια απισχνασμένη δημοκρατία σε βάρος της διαβουλευτικής δημοκρατίας.
Οι κυρίαρχοι σήμερα θεσμοί και εξουσίες και φορείς του κατεστημένου προωθούν τη νέα εποχή δίχως
άλλο.
Παρά το αλαλούμ των επιστημονικών απόψεων περί της ορθής αντιμετώπισης του COVID-19
που προκαλεί διάσπαση εξουσίας και λαού σε πολλές χώρες, και κατάρρευση Κυβερνήσεων
όπως στην Ιταλία και την Ολλανδία αρχικά ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας συμορφώνεται με τη νέα εποχή.

Επιδόματα, μισθοί χωρίς κόπο, απραξία, εγκλεισμός, απο-κοινωνικοποίηση, σωματικός μαρασμός,

τηλε-προπαγάνδα, ψυχοφάρμακα, λογοκρισία, φόβος και τρόμος αποτελούν τη νέα εποχή της
παγκόσμιας διακυβέρνησης με πολλούς πρόθυμους υποστηρικτές για το καλό μας.
Η κοινωνία μεταλλάσσεται σε μία άμορφη μάζα, χωρίς χρώμα και πρόσωπο πλην της ντόπιας
νομενκλατούρας που μπορεί να μεταδίδει τα μηνύματά της χωρίς κανέναν περιορισμό, μπορεί να
ταξιδεύει σε εξωτικούς χώρους και μπορεί να συγκεντρώνει πλούτο με αιτία και αφορμή τον
COVID-19.
Μία νομενκλατούρα που παλεύει να επιβάλλει τη διάκριση σε πιόνια και ανθρώπους με καρότο και μαστίγιο και σαφή προτίμηση στον καταναγκασμό.
Μέρα με τη μέρα καταλαβαίνουμε όλο και περισσότεροι στον Πλανήτη τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο
που δεν περιλαμβάνει αεροπλάνα και πολεμικά βαπόρια αλλά το human trafficking, την εμπορία ανθρώπινων οργάνων, τη διακίνηση των ναρκωτικών, το εμπόριο σεξ, την ομηρεία των ανθρώπων,
τα ιατρικά πειράματα, την αλλαγή συνόρων και τα δύο στρατόπεδα, την Υγεία και την Ελευθερία,
τη Δημοκρατία και το Ναζισμό.
Την ελευθερία του λόγου, των κινήσεων και της σκέψης και την επιβολή του αυταρχισμού της παγκόσμιας και ντόπιας ελίτ.

Το τέλος αυτής της ιστορίας θα είναι τραγικό, χωρίς αμφιβολία.

Τόσο στον παγκόσμιο όσο και στον ελληνικό χώρο οι αποκαλύψεις που καθημερινά έρχονται στο φως για δυνάστες, παιδόφιλους, εκβιαστές, πειράματα, κλέφτες και δημαγωγούς είναι συνταρακτικές και δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής.
Ένα δίκτυο συνεργατών αποκαλύπτεται και το Βαθύ Κράτος της Ελλάδας και του Κόσμο, από τις ΗΠΑ μέχρι την Κίνα, με Γερμανία και Ελλάδα ενδιάμεσους κόμβους, παλεύει να ζήσει όπως το ψάρι έξω από το νερό.
Μάταια...

thedayaftergr.blogspot.com/