Το σκουριασμένο Ναυάγιο στο Γύθειο, σημείο αναφοράς για την περιοχή

Εικόνες που προκαλούν δέος και νοσταλγία - Δείτε τις φωτογραφίες          

Μόλις το αντικρίσει κανείς σίγουρα νιώθει θαυμασμό και δέος, με το σκουριασμένο κουφάρι του να «κοιμάται» ανενόχλητο κάτω από τον ελληνικό ήλιο, με την αλμύρα της θάλασσας να χαράσσει τις δικές της «ρυτίδες», κάνοντας όλο και περισσότερο πιο εμφανή τα σημάδια του χρόνου πάνω του.
Ο λόγος φυσικά για το ναυάγιο του πλοίου «Δημήτριος», στην παραλία της Σελινίτσας, στη Λακωνία και σε απόσταση μόλις 4 χλμ. από το Γύθειο. Γνωστό και ως πλοίο φάντασμα, ναυπηγήθηκε το 1950 και αποτελεί σημείο αναφοράς για την περιοχή και κορυφαία τουριστική ατραξιόν.
Οι ιστορίες και οι μύθοι που το ακολουθούν από τον Δεκέμβριο του 1981 όποτε και βρέθηκε ακινητοποιημένο στην περιοχή πολλές. Η μία από αυτές κάνει λόγο για παράνομο τσιγαράδικο, η δεύτερη θέλει να έκανε λαθρεμπόριο μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας, ενώ η τρίτη εξ αυτών κάνει λόγο για ένα πλοίο- φάντασμα με άγνωστο ιδιοκτήτη.
Η επικρατέστερη, ωστόσο, και σύμφωνα με μάρτυρες της περιοχής, θέλει το 67 μέτρων πλοίο Δημήτριος (η παλαιότερη ονομασία του ήταν Klintholm) να εγκαταλείφθηκε από τους ιδιοκτήτες του, λόγω οικονομικών δυσχερειών. Το «Δημήτριος» είχε προσαράξει εκτάκτως λόγω ασθένειας του πλοιάρχου στο Γύθειο το Δεκέμβριο του 1980 και μέχρι τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου παρέμενε στο ίδιο σημείο επικίνδυνο για το κοινό, όπως είχαν ειδοποιήσει οι λιμενικές αρχές τους ιδιοκτήτες, λόγω του ότι είχε πάρει κλίση από την εισροή των υδάτων στην κύτη του.
Η μη ανταπόκριση των πλοιοκτητών, είχε αποτέλεσμα ως τον Νοέμβριο του 1981 το πλοίο να βρίσκεται ακόμη στην ίδια τοποθεσία. Έρμαιο, πια, των δυσμενών καιρικών συνθηκών παρασύρθηκε από το αγκυροβόλιο του και ξεβράστηκε από τη θάλασσα στην παραλία της Σελινίτσας, βορειοανατολικά του Γυθείου, το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου.

Η παραλία με την χρυσαφένια αμμουδιά και την πεντακάθαρη θάλασσα όπου «κοιμάται» ανενόχλητο από το πέρασμα του χρόνου είναι, επίσης, γνωστή και ως τόπος αναπαραγωγής της θαλάσσιας χελώνας καρέτα- καρέτα.

newsbeast.gr/

Ο Κολούμπος, το υποθαλάσσιο ηφαίστειο της Σαντορίνης, τίθεται σε επιτήρηση....

Τα μηχανήματα ανασύρονται από τον πυθμένα

Μαργαρίτα Πουρνάρα

«Αν ανάψει, παιδί μου, ο Κολούμπος, τότε χαθήκαμε!».
Μαθήτρια του δημοτικού τη δεκαετία του ’80, η διακεκριμένη γεωλόγος Εύη Νομικού άκουγε τον παππού της, που ήταν γεωργός από τον Βόθωνα της Σαντορίνης, να αναφέρεται στο υποθαλάσσιο ηφαίστειο κοντά στο νησί ως πραγματική πηγή κινδύνου.
«Ακόμα και σήμερα, ορισμένοι το μπερδεύουν με το ηφαίστειο της Νέας Καμένης στην Καλντέρα, που είναι χερσαίο. Η τελευταία φορά που εξερράγη ο –αόρατος στο ανθρώπινο μάτι– Κολούμπος ήταν το 1650 μ.Χ., με δηλητηριώδη αέρια που σκότωσαν δεκάδες κατοίκους και εκατοντάδες ζώα, ενώ προκάλεσε και τσουνάμι.
Αυτή η δυσάρεστη μνήμη χαράχθηκε στους Σαντορινιούς και περνούσε από γενιά σε γενιά, ώσπου έφθασε σε μένα από τον παππού», λέει στη στήλη. Με δεσμούς αίματος και βιώματα στο νησί, η κ. Νομικού σπούδασε Γεωλογία και σήμερα είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο αντίστοιχο τμήμα του ΕΚΠΑ.
Είναι η κινητήριος δύναμη σε πολλά επιστημονικά εγχειρήματα σχετικά με την ηφαιστειακή δραστηριότητα στη Σαντορίνη.

Η Σαντορινιά γεωλόγος Εύη Νομικού.

Το τελευταίο έχει τίτλο Santory (SANTORini’s seafloor volcanic observatorY) και φιλοδοξεί, για πρώτη φορά, να θέσει τον Κολούμπο υπό τακτική επιστημονική παρατήρηση, με ειδικά μηχανήματα θαλάσσιας τεχνολογίας και οπτικές κάμερες που θα συγκεντρώνουν στοιχεία σε βάθος 500 μ., για εκλυόμενα υδροθερμικά ρευστά και αέρια από τις «καμινάδες», τη μεταβολή του υποθαλάσσιου πυθμένα, τη θερμοκρασία.
Ολα αυτά είναι δείκτες για το αν ετοιμάζεται ηφαιστειακή δραστηριότητα, τα ονομαζόμενα από τους ειδικούς «πρόδρομα φαινόμενα». «Για ένα τόσο τουριστικό νησί, αυτό το εγχείρημα είναι καίριας σημασίας σε ό,τι αφορά την πολιτική προστασία του.

Οι «καμινάδες» του Κολούμπου στον βυθό.

Εως σήμερα είχαμε συνηθίσει να παρακολουθούμε χερσαία ηφαίστεια στη χώρα μας, όπως αυτό που βρίσκεται στη Νέα Καμένη. Ο Κολούμπος είχε σποραδική παρατήρηση και όχι τακτική», λέει η γεωλόγος.
Επιστημονικοί εταίροι στο Santory είναι το ΕΚΠΑ (Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος), το ΕΛΚΕΘΕ (Ινστιτούτο Θαλάσσιας Βιολογίας, Βιοτεχνολογίας και Υδατοκαλλιεργειών), το ΕΜΠ (Σχολή Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών) και το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (Τμήμα Μηχανικών Τοπογραφίας και Γεωπληροφορικής).
Τα ξένα ινστιτούτα που παρέχουν τεχνογνωσία είναι τα INGV-Palermo (Ιταλία), ENS (Departement de Geosciences, Γαλλία) και το GEOMAR (Γερμανία).

Το υποθαλάσσιο περιβάλλον του ηφαιστείου.

Η χρηματοδότηση, που ανέρχεται σε 600.000 ευρώ, προέρχεται από το Ελληνικό Ιδρυμα Ερευνας και Καινοτομίας (ΕΛΙΔΕΚ).

Η Εύη Νομικού συμπληρώνει: «Με τα χρήματα αυτά θα αγοραστούν αλλά και θα κατασκευαστούν στην Ελλάδα καινοτόμα μηχανήματα θαλάσσιας τεχνολογίας για την παρακολούθηση του ηφαιστείου. Θα ανασύρονται κάθε τόσο από τον βυθό για να παίρνουμε στοιχεία και θα τοποθετούνται ξανά μέσα στον κρατήρα.

Ο Δήμος Θήρας θα αποτελέσει αρωγό στο επιστημονικό μας έργο και η μελλοντική μας επίτευξη είναι να μεταδίδονται σε πραγματικό χρόνο όλα τα δεδομένα από τον κρατήρα του Κολούμπου και να μεταφέρονται σε ένα ειδικό καινοτόμο ηφαιστειακό παρατηρητήριο στη Σαντορίνη».

kathimerini.gr/

Let’s bee together 🐝🐝

Σου αρέσει να απολαμβάνεις δροσερό καρπούζι;
Μπορείς να φανταστείς τη σαλάτα σου χωρίς αγγουράκι;
Κι όμως, δεκάδες φρούτα και λαχανικά που αγαπάμε εξαρτώνται από τις μικρές αλλά ακούραστες μέλισσες!
Οι αγαπημένες μας φίλες είναι από τα πιο σημαντικά έντομα-επικονιαστές: με την επικονίαση, μεταφέρουν τη γύρη από το αρσενικό στο θηλυκό μέρος του άνθους, και έτσι επιτυγχάνουν τη γονιμοποίησή του και τη δημιουργία του καρπού.
Χωρίς αυτές, οι 71 από τις 100 πιο σημαντικές καλλιέργειες παγκοσμίως κινδυνεύουν να εξαφανιστούν.
Οι πληθυσμοί των μελισσών μειώνονται, και γι’ αυτό θέλουν τη βοήθειά μας!
Μπορούμε να καλλιεργήσουμε μελισσοκομικά φυτά και λουλούδια στο μπαλκόνι, τον κήπο ή την αυλή, να αποφεύγουμε τα φυτοφάρμακα και να προτιμάμε βιολογικές, ντόπιες ποικιλίες, να φτιάξουμε “ξενοδοχεία” φωλιές για τα ωφέλιμα έντομα, και να διαδώσουμε το μήνυμα ότι οι μέλισσες μάς χρειάζονται!

Δες περισσότερα για το πώς μπορείς κι εσύ να τις βοηθήσεις.

     Bee a friend!Bee a bee lover!  

Σήμερα, οι πολύτιμες μέλισσες έχουν τη γιορτή τους!
Γιόρτασε μαζί μας την Εβδομάδα Μέλισσας που οργανώσαμε στο Instagram, μαζί με τη The Beecamp, μία οργάνωση που έχει στόχο την προστασία των μελισσών, και μη χάσεις το live που οργανώνουμε μαζί αύριο Παρασκευή, στις 19:00, στη σελίδα μας στο Instagram!
Μέχρι τότε, δες περισσότερα για το πώς μπορείς να βοηθήσεις κι εσύ τις μέλισσες.

                                                   

       Greenpeace Ελλάδα                            Eπικοινώνησε μαζί μας                      Υποστήριξέ μας

” Οι Έλληνες στον Κόσμο” σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση!

"Οι Έλληνες στον Κόσμo"

Η ομώνυμη εκπομπή θα προβληθεί σε ζωντανή μετάδοση στις 18 Απριλίου 2021 και ώρα 18.00 – 20.00 από την τηλεόραση του VachosRadio. Επιμελείται και παρουσιάζει ο Πέτρος Καπερναράκος από το Βαχό της Μάνης!

Συμμετέχουν :

• Φώτης Τούμπανος, δημοσιογράφος και ερευνητής του Ελληνικού στοιχείου στην Λατινική Αμερική και στον Καναδά, με έδρα τον Καναδά.
• Ιωάννης Σπ. Λαζαράκος, δημοσιογράφος.
• Πέτρος Γεωργαρίου, γλύπτης και σκηνοθέτης.
• Γρηγόριος Παπαδοθωμακος ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ blogger-ερευνητής με έδρα την Αθήνα.
• Αντώνης Παπαδοθωμάκος, αρχαιολόγος.

Η εκπομπή θα ασχοληθεί με την δραστηριότητα των Ελλήνων ανά τον κόσμο, σε βάθος χρόνου, σε πολιτιστικό επίπεδο.

Οι ενδείξεις, τα ευρήματα και οι αποδείξεις μας δείχνουν ότι ο Ελληνικός Πολιτισμός άφησε ανεξίτηλα σημάδια διαχρονικά, ακόμα και σε περιοχές και λαούς πέραν των ωκεανών.

Την εκπομπή μπορείτε α παρακολουθήσετε κάνοντας κλίκ στον σύνδεσμο https://www.twitch.tv/vachosradio

Περί γυνής

Η γυναίκα, το πιο υπέροχο πλάσμα στον κόσμο.

Η υπεροχή της εμφανής έναντι όλων. Στη γυναικεία χάρη οφείλουμε την ομορφιά και την αρμονία στην καθημερινότητά μας. Το βλέπεις από τη στιγμή που πατάνε στα πόδια τους.
Τα κοριτσάκια αποπνέουν χάρη. Οι κινήσεις, ο λόγος, ό, τι κι αν κάνουν είναι χαριτωμένα.
Ενώ τα αγοράκια είναι χαριτωμένα μόνο όταν παίζουν, ως την στιγμή που θα αρχίσουν να παίζουν με τις γυναίκες, τότε το πράμα αγριεύει και γίνεται σκληρό. Δυστυχώς, παλιμπαιδίζουν μέχρι θανάτου!
Οι γυναίκες δεν έχουν αντίληψη κι αυτό που υστερούν το αναπληρώνουν με το ένστικτο.
Ένας κόσμος χωρίς τη γυναίκα θα ήταν σκληρός και άσχημος.
Σκληρός γιατί θα ήταν απόλυτος, όπως οι άντρες.
Και ζοφερός όπως σήμερα που την έχουν βγάλει από το βασίλειό της, τον οίκο της γέννας της.
Η ανόητη σαγηνεύτηκε από τις «Σειρήνες» των μέσων, τής ανδρικής κυριαρχίας ως δήθεν υπεροχή και βούτηξε στο «κενό» της εξομοίωσης και βρέθηκε στη δυστυχία τής εξόντωσης τής φύσης της.
Για εμάς τους Έλληνες η γυναίκα είναι Κεφάλαιο, το άπαν.
Το Α και το Ω στο ανθρώπινο είδος, όπως όλες οι μήτρες σε κάθε είδος.
-----------------------------------------------------------
Από το στήθος μιας γυναίκας ξεκινάει η περιπέτεια της ζωής, προνόμιο όμως αντρικό να βρίσκουμε καταφύγιο θαυμαστό, για μια ολάκερη ζωή!
Τι πιο όμορφο από μια γυναίκα καλλίγραμμη και περιποιημένη, να διασχίζει το βλέμμα σου, καθώς την ξεγυμνώνεις με την φαντασία σου αφήνοντάς την μόνο με τα εσώρουχα και το άρωμά της, να «σέρνει καράβια». Έτσι θρέφουμε και το ναρκισσισμό της, τον οποίο καλλιεργεί ποικιλοτρόπως.
Κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι εξ αυτού είναι η αιτία του κακού.
Ο Νίτσε πίστευε ότι ως μήτρα τίκτει και κάθε ανθρώπινο κακό. Κατά μια έννοια έχει δίκιο μια άξια γυναίκα κάνει άξια παιδιά, μια γύφτισσα κάνει γύφτους.
Δεν έκανε όμως η κότα το αυγό, αλλά το αυγό τη κότα, οπότε και η γυναίκα φέρει τα γονίδια του ίδιου πρωτανθρώπου. Επίσης θεωρούσε ότι η γυναίκα είναι κτητική, τους θέλει όλους «δούλους» της επειδή είναι ανασφαλής, γι’ αυτό και τους φροντίζει για να τους κρατά δέσμιους.
Είναι αδύνατο να σε αφήσει να ξεφύγεις και μάλιστα σε τιμωρεί αν το διανοηθείς, θεωρεί ότι οφείλεις την υποταγή επειδή ακριβώς σε φροντίζει. Για τον ίδιο λόγο χαϊδεύει τα αγοράκια της περισσότερο από όσο πρέπει και τα καθιστά ανεύθυνα να παίζουν διαρκώς.
Τα γαλουχεί να έχουν ανάγκη μια γυναίκα, να είναι υπηρέτες της. Ενώ τα κοριτσάκια «πρέπει» να μάθουν να φροντίζουν, εκπαιδεύονται ως δεσμώτες. Κι έτσι κατά τον Νίτσε, διαιωνίζεται μια σχέση αλληλεξάρτησης που βαλτώνει κι ο άνθρωπος δεν αλλάζει.
Για μένα ο εγωισμός -το υπέρτατο κακό- είναι σύμφυτος με κάθε ύπαρξη κι αιτιατό τής εξέλιξης τού σύμπαντος.
-------------------------------------------------------------
Μόνο στα μυθιστορήματα όμως γίνονται πόλεμοι για τα κάλλη μιας «ωραίας Ελένης», είναι το πρόσχημα για να ξεκινήσει ο μίτος μια υπόθεσης.
Συνήθως μια γυναίκα χρησιμοποιείται από άντρες για να κάνει αυτό που ξέρει καλά.
Να προσφέρει τις υπηρεσίες της σε κάποιον και να τον καταστήσει έρμαιο στις βουλές της, κυρίως σε άντρες με εξουσία. Για τα κάλλη μιας γυναίκας γίνονται όντως κοκορομαχίες, σε προσωπικό επίπεδο όμως και ποτέ σε συλλογικό. Αν κυβερνούσαν όμως οι γυναίκες (και δεν εννοώ τα ανδρείκελα γυναικών Θάτσερ, Μέρκελ, Λαγκάρντ, κλπ) δεν θα έκαναν ποτέ πόλεμο, γιατί τα παιδάκια που πολεμούν έχουν κάποια μάνα να τα περιμένει. Σέβονται τον πόνο της γέννας και της ανατροφής!
Μάνα!
Αυτό και μόνο θα αρκούσε, αλλά μια γυναίκα είναι κι άλλα πολλά πράγματα που ομορφαίνουν τη ζωή μας. Η χρησιμότητά τους πασιφανής και ασύγκριτη έναντι των αντρών.
Χάριτες και Μούσες, καλλωπίζουν τον κόσμο μας με τη χάρη τους, στολίζουν κήπους με την φαντασία τους, μαγειρεύουν γεύσεις με την ευδιαθεσία τους, βαστάζουν καημούς με την υπομονή τους κι έχουν μια ποδιά τρυφερές αγκαλιές με πάρα πολλή αγάπη και αισθήματα.
Ένα ευχαριστώ είναι πολύ λίγο και δεν εξαργυρώνει ποτέ όσα προσφέρει, κι όμως της είναι αρκετό γιατί όσα προσφέρει είναι ανεκτίμητα και δεν γυρεύουν αργυρό αντίτιμο.
Γυρεύει ακριβώς αυτό που δίνει… αγάπη, μόνο αγάπη!
------------------------------------------------------------
Έχουν γραφτεί κι έχουν ειπωθεί πολλά. Και δεν παύουν να λέγονται για τις γυναίκες στο άντρο του κουτσομπολιού· τα καφενεία. Τίποτα από αυτά δεν είναι ειλικρινή και δίκαια.
Τις λένε ψεύτρες, ανίκανοι να αντιληφθούν ό,τι σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο, ενώ ο άντρας δεν δίνει λόγο σε ό,τι κάνει, η γυναίκα εξαναγκάζεται να δίνει για ό,τι κάνει, οπότε ο λόγος της ενίοτε γίνεται αφόρητα ψευδής. Το ψέμα γίνεται συνθήκη αρμονικής συνύπαρξης.
Η γυναίκα είναι ένας ανθός που γυρεύει κάποιος να τρυγάει τους χυμούς της.
Έτσι τις λένε πόρνες, εκτός από τη μάνα και την αδελφή τους, συνήθως είναι μάνα και αδελφή… «του άλλου»! Για να γίνει όμως μια γυναίκα «καριόλα» χρειάζονται δυο «καριόληδες»…
Ο πρώτος που θα την παραμελεί δίχως να τρυγάει τους χυμούς της ή στην χειρότερη θα της τσακίζει τα «πέταλα» και ο δεύτερος, ο γόης, ο «παρηγορητής», την ξελογιάζει κι αφού ξεδιψάσει τις ορμές του, την λέει κι αυτός πόρνη και την παρατά ξεζουμισμένη, να αναρωτιέται γιατί οι «άντρες» είναι τόσο αναίσχυντοι.
Να ανοίξω μια παρένθεση. Η γυναίκα που είναι αχόρταγη στον έρωτα είναι «άρρωστη» όσο κι ένας αχόρταγος άντρας. Πόρνη είναι μόνο, αυτή που πληρώνεται για τον έρωτα της!
Άλλοι πάλι τη βρίζουν γιατί τους εγκατέλειψε, επιρρίπτοντάς της ευθύνες.
Αν όντως είσαι άψογος και σε παρατήσει για κάποιον άλλον, πάλι δε τη λες πόρνη. Τη λες ηλίθια και είσαι τυχερός που έφυγε μακριά σου!
Όταν μια γυναίκα δεν σε θέλει δεν είναι απαραίτητα πόρνη ή ηλίθια υπάρχει και η περίπτωση να μην της αρέσει πια η συμπεριφορά σου. Δεν είναι υποχρεωτικό να σε αγαπά μια γυναίκα για πάντα, ενίοτε αφού σε παραγνωρίσει μπορεί και να πάψει να σε αγαπά!
Την επόμενη φορά που θα σε παρατήσει μια γυναίκα γύρεψε στον εαυτό σου πρώτα το γιατί, αν και δε νομίζω ποτέ να το βρεις, αφού το βρήκε αυτή, σημαίνει πως εσύ το έχεις χάσει!

Υ.Γ. Η ανάγκη του άντρα από την πρωτόγονη εποχή να υπερσκελίσει την υπεροχή τής γυναίκας, ψαλιδίζει τα φτερά της κι έπειτα την κατηγορεί για χαμηλές πτήσεις.


https://kykladiosnireus.blogspot.com/2016/06/blog-post.html

Περί ανθρώπου

Άνθρωπος. Κατ' ευφημισμόν!

Ένα τραγικά γελοίο ον, που πιστεύει γελοιότητες και προξενεί τραγικότητες!
Σε αυτό που ξεχωρίζει από τα ζώα και τον καθορίζει ως άνθρωπο είναι η δημιουργία.
Ο άνθρωπος είναι δημιουργός. Όταν δεν δημιουργεί είναι ένα ζώο, ένας πίθηκος που απλώς παρακολουθεί κι επιβιώνει. Όταν όμως, όχι μόνο δεν δημιουργεί, αλλά καταστρέφει κιόλας συνειδητά ανθρώπινες δημιουργίες, είναι ένα κτήνος.
Το ζώον που μπορεί να διαχωρίσει το καλό από το κακό και πάραυτα πράττει το κακό, είναι κτήνος, δεν μπορεί να θεωρείται άνθρωπος και πρέπει να αντιμετωπίζεται ως κτήνος.
Από όλους τους Θεούς φοβάμαι τον υπάνθρωπο.
Γιατί έχει γνώσεις απίστευτες και τις χρησιμοποιεί μόνο για να βλάψει! Η γνώση στα χέρια ενός αγαθού ανθρώπου είναι φάρμακο σωτήριο, ενώ στα χέρια ενός κακοποιού είναι δηλητήριο θανατηφόρο, εγχειρίδιο δολοφονικό!
Απ’ όταν γνώρισα τα κτήνη αγάπησα τους -όποιους σπάνιους- ανθρώπους!
Όλοι τα ίδια κτήνη, δυστυχώς, οι άνθρωποι σπανίζουν. Κτήνος επειδή το μόνο που φροντίζει και νοιάζεται είναι το «Εγώ» του. Επιλέγει έναν ρόλο και τον καλλιεργεί.
Δίνει παραστάσεις ανελλιπώς, άλλος παριστάνει τον φιλάνθρωπο, άλλος τον φιλόζωο, άλλος τον φιλόσοφο, άλλος τον φιλόλογο κι όλοι ανταγωνίζονται τον εαυτό τους, ολοένα βελτιώνουν τον ρόλο τους κι αυτό τους κάνει να βαυκαλίζονται πως γίνονται καλύτεροι άνθρωποι· βαθιά νυχτωμένα ζώα.
-------------------------------------------------------------
Άνθρωπος δεν είναι αυτός που περπατάει όρθιος και κάνει σύνθετες σκέψεις.
Άνθρωπος καλείται μόνον ο έχων αγαθές προθέσεις, που έχει διαπαιδαγωγηθεί και συνδυάζει γνώση με αρετή, που μπορεί να κυριαρχήσει στα πάθη του.
Ο εσωτερικός κόσμος του ανθρώπου είναι σαν ένα οικοδόμημα. Τα θεμέλια του είναι κτηνώδη.
Πάνω σε αυτή τη βάση είναι «χτισμένη» ολάκερη η υπόσταση του.
Τα «τοιχία» και τα υλικά δόμησης είναι αυτά που συγκροτούν και τον χαρακτήρα του. Ένας ασύδοτος άνθρωπος χωρίς ηθικούς φραγμούς γίνεται επικίνδυνος επειδή είναι ανίκανος να διαχειριστεί την ελευθερία του κι αυτό τον κάνει κτήνος! Χρειάζεται τιτάνια προσπάθεια, άοκνη και διαρκή αυτοδιάθεση να καλλωπίσεις αυτό το οικοδόμημα να του δώσεις πνοή αρμονία και ανθρώπινη αξιοπρέπεια!
Ο άνθρωπος αναφέρεται ως Θεός στη Θεογονία, επειδή στα μάτια των υπολοίπων ανθρωπιδών φάνταζε ως τέτοιος με τις εκπληκτικές δημιουργίες του.
Αυτή η ράτσα λοιπόν μοναδική στο πλανήτη δεν υπάρχει σήμερα, έχει αφομοιωθεί από τις υπόλοιπες ράτσες κυρίως του γύφτου που γειτνίαζε κι έτσι εξαφανίστηκε δια παντός από τη γη του, στο Αιγαίο! Σε αυτόν τον άνθρωπο που εξέλειψε θα αναφερθώ, και τα θαυμαστά έργα του στο νοητικό επίπεδο.
Σε ένα Σύμπαν ατελή, αυτός εφηύρε την τελειότητα, σε μια ζωή δίχως νόημα ενέπνευσε χάρη, σε έναν κόσμο σκληρό απέδωσε δικαιοσύνη, μεταξύ άλλων σπουδαίων εφευρέσεων του.
Έθεσε την τελειότητα ως ορόσημο για να γίνει καλύτερος. Έδωσε νόημα σε μια ζωή που συνθλιβόταν υπό το βάρος της επαναλαμβανόμενης καθημερινότητας, με την εφεύρεση των Τεχνών.
Αρχής γενομένης με τον χορό για να καταλήξει στο θαύμα του Σύμπαντος, το Θέατρο!
Δεν μπορεί να έχεις υπηρέτες και να λογίζεσαι άνθρωπος.
Η αγάπη για τον μόχθο γέννησε τον καλλιτέχνη, τον άνθρωπο!
------------------------------------------------------------
Όταν μιλάμε για τον άνθρωπο περιγράφουμε το μυαλό του, είναι ένα και το αυτό.
Ο άνθρωπος και το μυαλό του. Αυτό κωδικοποιεί τις αισθήσεις και χαρακτηρίζει τα αισθήματά του.
Η «ψυχή» και η «καρδιά» του, είναι ο τρόπος που σκέφτεται. Είναι ευχή και κατάρα.
Ευχή γιατί μπορεί να δώσει ευλογία στην άχαρη ζωή του και να την κάνει υποφερτή.
Και κατάρα γιατί την ξοδεύει ρεμβάζοντας και την καταναλώνει διασκεδάζοντας.

Αντί να κάνει τη ζωή θέατρο, κάνει το θέατρο ζωή. Μιμείται ρόλους και δίνει παραστάσεις.
Ο θαυμασμός είναι υπέροχος σαν συναίσθημα, είναι έμπνευση, αλλά έμπνευση που δεν εκφράζεται δεν ενέχει κανένα θαύμα! Ο άνθρωπος αντιγράφει την δημιουργική έκφραση της φύσης.
Όταν μιμείται χωρίς να δημιουργεί δεν είναι άνθρωπος, είναι μαϊμού!
Ο άνθρωπος είναι σαν ένας σπόρος που φυτεύτηκε στη γη (τη μήτρα).
Όταν βγει το βλασταράκι μας, καλλιεργείται πρωτίστως από το ίδιο το χώμα (την οικογένεια).
Καθώς μεγαλώνει δέχεται οργανικές επιρροές (το σχολείο και τους φίλους).
Όταν ενηλικιωθεί σχηματίζεται ο κορμός με όλες τις ουσίες που είχε δεχτεί -ο χαρακτήρας που λέμε του ανθρώπου και δεν αλλάζει. Ένας κορμός δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο ούτε να μετακινηθεί παίρνοντας διαφορετική στάση. Εάν είναι πολύ «ευλύγιστος» γέρνει μόνιμα στη δύναμη του «ανέμου» ανίκανος να αντιδράσει. Τα κλαριά του τέλος είναι αυτά που σκιαγραφούν και το ποιόν του.
Όταν πια αρχίσει να καρπίζει βγάζει όλους τους χυμούς του, τις ουσίες που δέχτηκε ως σπόρος και καλλιέργησε ως κορμός. Είναι ένα αναπαραγόμενο είδος που διαιωνίζεται.
Δεν έχει αλλάξει ο χαρακτήρας αυτού που αποκαλούμε άνθρωπο από την εποχή που ήταν πίθηκος. Παρά μόνον τα εργαλεία και ως συνέπεια ο τρόπος του αλλάζει ανά τους αιώνες.
Η ανθρωπότητα ρέει σαν ένα αέναο ποτάμι πάνω στη γη, όπου μπορεί να φαίνεται ίδιο, αλλά έχει διαφορετική σύσταση κάθε φορά.
«Ποτάμια» έρχονται και φεύγουν πάνω στις σάρκες της γης, κάποια στιγμή θα στερέψει κι αυτό το ποτάμι που το λέμε ανθρωπότητα.
-------------------------------------------------------------
Ο άνθρωπος χωρίζεται στις εξής 3 κατηγορίες:
Ο «Παιδευμένος» ο «Ανεκπαίδευτος» κι ο «Ανεπίδεκτος Μαθήσεως».
Και οι τρείς έχουν τον ίδιο εγκέφαλο ο πρώτος το παιδεύει ο δεύτερος δεν έχει χρόνο να το παιδεύσει κι ο τρίτος βαριέται να το παιδεύσει. Όλοι τους χειραγωγούνται και κανένας δεν είναι πιο έξυπνος. Στιγμές είναι σε όλους που σπινθηρίζει ο νους.
Όχι με την ίδια συχνότητα ούτε με την ίδια ένταση στο ίδιο και το αυτό μυαλό.
Σε αυτό το σημείο οι Αρχαίοι Έλληνες ορίζουν τι εστί Πνεύμα και πως «καλλιεργείται».
Αυτό που κάνει τον άνθρωπο εχέφρων είναι «σπινθήρες» τα υπόλοιπα είναι Παράδοση!
Οι «παιδευμένοι» αναλώνονται στη φτηνή μίμηση της γνώσης, φροντίζοντας για την προώθηση του εαυτού τους και την βιτρίνα του.
Οι ανεκπαίδευτοι άνθρωποι μοχθούν από νύχτα σε νύχτα δεν έχουν χρόνο για υψηλή διανόηση, αλλά είναι σοφότεροι από πολλούς παιδευμένους επειδή σμιλεύτηκαν, τροχίστηκαν με άλλους ανθρώπους, όχι στη θεωρία, αλλά στη καθημερινή βιοπάλη.Και οι ανεπίδεκτοι μαθήσεως, απλώς επιβιώνουν ως ζώα με κάθε μέσο.
------------------------------------------------------------
Το εφήμερο της ανθρώπινης ύπαρξης και το αιώνιο της ανθρώπινης δημιουργικότητας.
Συνάμα και το μάταιο της ανθρώπινης δημιουργικότητας για τον ίδιο τον δημιουργό.
Το όλον πρόβλημα του ανθρώπου και η άμετρη δυστυχία του είναι, που η ευτυχία του συνάδει με την τύχη των γύρω του. Αν και εγωιστικό ον εξαρτιέται από την κοινωνία του!
Μην επιχειρείτε να διδάξετε τους ανθρώπους ο άνθρωπος σπανίως διδάσκεται συνήθως μιμείται, αν θες να μάθει κάτι μη του το πεις, απλά να το κάνεις και να είσαι βέβαιος πως μόνο τότε υπάρχει ελπίδα να το κάνει.
Και μιας και αναφέρθηκα στον άνθρωπο, μη τον γυρέψετε γύρω σας και προπαντός μην τον γυρέψετε στον καθρέπτη επειδή είναι από τις πλέον παραπλανημένες λατρείες ειδώλου!

Υ.Γ. Σπανίως ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται όπως βλέπει. Συνηθέστατα βλέπει όπως αντιλαμβάνεται.
Πολύβιος Δημητρακόπουλος

kykladiosnireus.blogspot.com/

Σαλαμίνα: Νέα σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα από την υποβρύχια αρχαιολογική έρευναΑποτελέσματα της Υποβρύχιας Έρευνας Σαλαμίνος 2020

Σαλαμίς, Όρμος Αμπελακίου. Άποψη της περιοχής της ανασκαφής σε φάση μετατροπής της σε θάλασσα

Για πέμπτο κατά σειράν έτος, στο πλαίσιο νέου τριετούς προγράμματος (2020-2022), συνεχίστηκε κατά τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του 2020, η διεπιστημονική υποβρύχια έρευνα στις ανατολικές ακτές της Σαλαμίνος, ως συνεργασία μεταξύ του Ινστιτούτου Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών (Ι.ΕΝ.Α.Ε.) και της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων (Ε.Ε.Α.) του ΥΠΠΟΑ, υπό την διεύθυνση της Δρος Αγγελικής Γ. Σίμωσι, Προϊσταμένης της ΕΦ.Α. Ευβοίας, και του Γιάννου Γ. Λώλου, Καθηγητή Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και Προέδρου του Ι.ΕΝ.Α.Ε.
Η έρευνα του 2020 εκτελέσθηκε με επιτυχία, παρά τις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας, από 15μελή ομάδα, με κύρια συνεργάτιδα την Δρα Χριστίνα Μαραμπέα, ως υπεύθυνη εργασιών πεδίου και τεκμηρίωσης, και τον δύτη Νικόλαο Γκόλφη, ως τεχνικό υπεύθυνο.

Σαλαμίς, Όρμος Αμπελακίου. Αεροφωτογραφία χώρου ερευνών, με το αποκαλυφθέν τμήμα του τείχους (και σημειωμένα τα τετράγωνα του κανάβου)

Λόγω της γενικότερης αβεβαιότητας και αδυναμίας προτέρου πλήρους σχεδιασμού, η έρευνα περιορίσθηκε στην βόρεια πλευρά του μυχού του Όρμου του Αμπελακίου, όπου ερευνώνται, από το 2016, καταβυθισμένα αρχιτεκτονικά υπολείμματα της αρχαίας πόλης της Σαλαμίνος, με σαφείς συνέχειες στον σημερινό αιγιαλό. Τα αποτελέσματα της έρευνας του 2020 κρίνονται ιδιαιτέρως σημαντικά, εφ’ όσον διακριβώθηκε οριστικά η πορεία του επιθαλασσίου τείχους της Κλασικής πόλης, παρά τον λιμένα, με την αποκάλυψη μεγάλου σκέλους του.
Με βάση τα συμπεράσματα από τις έρευνες των ετών 2018-2019, η πρόσφατη έρευνα στην βόρεια πλευρά του εσώτερου Όρμου του Αμπελακίου εξελίχθηκε συστηματικά σε τμήμα του σημερινού αιγιαλού αμέσως βορείως του νεώτερου μώλου κατασκευασμένου από αρχαίο οικοδομικό υλικό, και συγκεκριμένα σε πρότερη θαλάσσια έκταση, μπαζωμένη προπολεμικά από τον ιδιοκτήτη (Λ. Κριεζή) παρακείμενης παλαιάς οικίας, η οποία και σήμερα κατακλύζεται συχνά από νερά και μετατρέπεται σε θάλασσα.

Σαλαμίς, Όρμος Αμπελακίου. Άποψη μέρους (Α. μετώπου) του τείχους, από τα βορειοανατολικά

Για την πλήρη διερεύνηση του εντοπισθέντος σκέλους του τείχους εφαρμόσθηκαν μέθοδοι και τεχνικές της χερσαίας και υποβρύχιας Αρχαιολογίας, με την καθημερινή χρησιμοποίηση 2 υδραντλιών, ενώ στο νοτιώτερο ανασκαφικό τετράγωνο χρειάσθηκε να κατασκευασθεί φράγμα από λίθους (με εξωτερική στεγανοποιητική “ποδιά” από φύλλο πλαστικού) σε σχήμα Γ, για την απάντληση των υδάτων, με πολύ καλά αποτελέσματα.
Η ανασκαφική διερεύνηση πραγματοποιήθηκε βάσει του τοποθετημένου (από το 2018) σταθερού κανάβου στην περιοχή, με Τετράγωνα 4 x 4 μ., και προχώρησε παντού σε βάθος, μέχρι το αργιλώδες αρχαίο έδαφος για την παρακολούθηση και μελέτη της στρωματογραφίας.

Σαλαμίς, Όρμος Αμπελακίου. Άποψη μέρους (Δ. μετώπου) του τείχους, από τα νοτιοδυτικά

Η στρωματογραφική ακολουθία, όπως διακριβώθηκε στην μεγαλύτερη έκταση της ανασκαφής, περιελάμβανε σταθερά 5 Στρώματα:
Σ1: Επιφανειακό, Σ2: Μπάζωμα Λ. Κριεζή (δεκαετίας 1930), Σ3: Βορβορώδες (“βουρκάδα”), Σ4: Αμμώδες, Σ5: Ερυθρωπό αργιλώδες (αρχαίο έδαφος), εντός του οποίου είναι θεμελιωμένο το τείχος.

Σαλαμίς, Όρμος Αμπελακίου. Κάτοψη και τομή του αποκαλυφθέντος τμήματος του τείχους (αποτύπωση Ε.. Κρουστάλης)

Με την πρόοδο της ανασκαφικής διερεύνησης, και χονδρικά στην νοητή ευθεία ,προς βορράν, του νεώτερου μώλου, αποκαλύφθηκε πλήρως σημαντικό σκέλος του επιθαλασσίου τείχους, στον άξονα Β.-Ν., ως μέρος του όλου (εσωτερικού) οχυρωτικού συστήματος της αρχαίας πόλης, του οποίου η περίμετρος μπορεί, πλέον, σχεδόν εξ ολοκλήρου, να αποκατασταθεί, με βάση παλαιότερα και νεώτερα δεδομένα από τις χερσαίες και ενάλιες έρευνες στην περιοχή Αμπελακίου-Πούντας.

Σαλαμίς, Όρμος Αμπελακίου. Άποψη της περιοχής πριν από την έναρξη της ανασκαφής, από βορράν

Το ερευνηθέν τμήμα του τείχους παρακολουθήθηκε σε μήκος 16 μ. περίπου. Για την συγκρότησή του, γενικά, έχουν χρησιμοποιηθεί λιθόπλινθοι και άλλοι μεγάλοι ειργασμένοι λίθοι στα δύο μέτωπα (δυτικό και ανατολικό) και αργοί λίθοι, μεσαίοι και μικροί, και χαλίκια, για το γέμισμα εσωτερικά. Ας σημειωθεί ότι στα δύο βορειότερα ανασκαφικά τετράγωνα, το δυτικό μέτωπο διατηρείται σε δύο στρώσεις λιθοπλίνθων.
Μέσω της προσεκτικής ανασκαφικής διερεύνησης στάθηκε δυνατόν να αναγνωρισθούν δύο κατασκευαστικές φάσεις του τείχους, οπωσδήποτε εντός των ορίων της Κλασικής περιόδου.

Σαλαμίς, Όρμος Αμπελακίου. Άποψη του τείχους από τα βόρεια

Το πάχος του, στην πρώτη φάση, μετρήθηκε σε 2-2,20 μ., ενώ στην δεύτερη, σε 3 μ., ενισχυμένο πλέον, ενδεχομένως, για την αντιμετώπιση νέων πολιορκητικών μέσων.
Με βάση της ευρεθείσα μελαμβαφή Αττική κεραμεική στην θεμελίωση του δυτικού (εσωτερικού) μετώπου, η πρώτη φάση του τείχους μπορεί, προκαταρκτικώς, να χρονολογηθεί στον πρώιμο 4ο αι. π.Χ., εάν όχι και λίγο νωρίτερα.

Σαλαμίς, Όρμος Αμπελακίου. Ενσφράγιστες λαβές εμπορικών αμφορέων

Περαιτέρω, αποσαφηνίσθηκε οριστικά ότι το υπόλειμμα του δυτικού μέρους/μετώπου του αρχαίου τείχους, με κατεύθυνση Β.-Ν., αποτέλεσε για τους νεώτερους, το στιβαρό υπόβαθρο για την κατασκευή του υπάρχοντος μακρού μώλου, ο οποίος σχεδόν πάντοτε προβάλλει στην επιφάνεια της θάλασσας, και ενέχει, όπως θα εξηγήσουμε αλλού, το δικό του ιστορικό ενδιαφέρον, από τα χρόνια του Αγώνος της Ανεξαρτησίας.
Από την ανασκαφή του 2020 προήλθε μεγάλη ποσότητα κεραμεικής, σε θραυσματική κατάσταση, διαφόρων περιόδων, η οποία καλύπτει, γενικώς, το διάστημα από τους Κλασικούς έως και τους Μεσαιωνικούς/Νεωτέρους χρόνους.
Στο κεραμεικό υλικό των Κλασικών-Ελληνιστικών χρόνων, προερχόμενο κυρίως από το 4ο και 5ο Στρώμα, περιλαμβάνονται, πέραν του μεγάλου αριθμού οστράκων ακόσμητων και μελαμβαφών αγγείων:

Σαλαμίς, Όρμος Αμπελακίου. Θραύσμα χείλους και τοιχώματος μαρμάρινης λεκάνης (περιρραντηρίου)

Το κάτω ήμισυ ερυθρόμορφου Αττικού κρατήρα (από το επίπεδο θεμελίωσης του Δ. μετώπου του τείχους στο βορειότερο Τετράγωνο), 3 ενσφράγιστες λαβές εμπορικών αμφορέων και θραύσμα παχέος χείλους πίθου, με τμήμα εγχάρακτης (ή έντυπης) επιγραφής: ]ΝΑΝ. Από τα άλλα κινητά ευρήματα αξίζει να αναφερθούν ιδιαιτέρως: Θραύσμα χείλους και τοιχώματος ρηχής μαρμάρινης λεκάνης (περιρραντηρίου), τμήμα μαρμάρινου αρχιτεκτονικού στοιχείου (ή βάθρου/βωμού), χάλκινο αρχαίο νόμισμα (αδιάγνωστο) και πήλινα αντικείμενα (θραύσμα αναγλύφου, αγνύθα και πώματα).

Σαλαμίς, Όρμος Αμπελακίου. Κατώτερο τμήμα κρατήρα

Σύνθεση της Ερευνητικής Ομάδας:

Διεύθυνση Έρευνας, Γιάννος Γ. Λώλος, Πρόεδρος Ι.ΕΝ.Α.Ε., Αγγελική Γ. Σίμωσι, Προϊσταμένη ΕΦ.Α. Ευβοίας. Χριστίνα Μαραμπέα, Δρ. Αρχαιολόγος, υπεύθυνη εργασιών πεδίου και τεκμηρίωσης, Έφη Ουσταμπασίδου, Αρχαιολόγος, κύρια συνεργάτιδα, Άννα Νοτιά, Αρχαιολόγος, κύρια συνεργάτιδα, Ευάγγελος Κρουστάλης, Δρ. Αρχαιολόγος, υπεύθυνος φωτογραμμετρικών αποτυπώσεων, Παναγιώτης Δαββέτας, Πτυχιούχος Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Παρασκευή Τακορού, Επι πτυχίω φοιτήτρια Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Νιτούς Ανθούση, Πτυχιούχος Τμήματος Εικαστικών Τεχνών Παν. Ιωαννίνων, σχεδιάστρια, Νικόλαος Γκόλφης, Τεχνικός υπεύθυνος-δύτης, Χρύσα Φουσέκη, Προϊσταμένη Τμήματος Συντήρησης Ε.Ε.Α., Ειρήνη Μάλλιου, Συντηρήτρια, Ε.Ε.Α., Σπύρος Αγιάζι, Εργατοτεχνίτης, Μπιλμπίλ Μουσταφά, Εργατοτεχνίτης, Κώστας Τσιτλακίδης, Νυχτοφύλακας χώρου ερευνών.

Σαλαμίς, Όρμος Αμπελακίου. Θραύσμα χείλους πίθου, με επιγραφή ]ΝΑΝ

Χορηγοί-υποστηρικτές των ερευνών, 2019-2020:

Μετόχιον Ιεράς Επισκοπικής Μονής Αγίας Σκέπης Κερατέας (π. Αθανάσιος), Μιχάλης και Μυρτώ Πατέρα, Κοινοπραξία Επιβατοχηματαγωγών Σαλαμίνος (Δ. Δελημιχάλης), Σ. Φουρίκης-Δ. Στανωτάς, Α. Κουτσιαρής, Κ. Κατσιγιάννης, Ι. Π. Θεοδωρόπουλος, Αφοί Χριστοδούλου, Γ. Βάλβης, Γ. Παναγόπουλος.

naftemporiki.gr/

Περί θεού

Θεός είναι η άγνοια και η πίστη των ανθρώπων, εξού και είναι ακλόνητος, κυρίαρχος πάντων!

«Οι θεοί πέθαναν, ζήτω ο θεός»!
Ο θεός είναι μια ιδέα κι όπως κάθε ιδέα είναι κάτι αφηρημένο. Ο καθένας πιστεύει ότι ο δικός του θεός είναι ο αληθινός, εάν δεν το πίστευε βέβαια δεν θα τον είχε για θεό. Θα «γύρευε τον αληθινό».
Εάν θες να κλονίσεις την πίστη των ανθρώπων δεν παρουσιάζεις έναν άλλο θεό ως αληθινότερο, δεν πρόκειται να το αποδεχτεί, κανένας θεός δε μπορεί να αντιπαρατεθεί με έναν άλλο θεό (ακλόνητη πίστη). Πρώτα διαβάλλεις τον δικό του θεό, κλονίζεις την πίστη του κι έπειτα περιμένεις.
Ο άνθρωπος είναι πολύ αδύναμος, δεν μπορεί να αντέξει την ασημαντότητά του, έχει ανάγκη από ένα στήριγμα, μια ελπίδα. Και η ελπίδα αυτή γεννά τη πίστη. Μόνος του θα γυρέψει να πιστέψει σε κάτι άλλο. Εκεί εμφανίζεις τον δικό σου θεό, που μπορεί να είναι από κάποιο παράγωγο του γιαχβέ, μέχρι μια ιδέα του Πλάτωνα, ως ακόμα και τον μη θεό, αρκεί να του δώσεις μια «λαβή».
Όσο πιο ασύλληπτη η έννοια του θεού, τόσο πιο δυνατή, ακλόνητη, η πίστη. Κι όσο πιο ψηλά και μακριά στο απυρόβλητο, τοποθετήσεις τον θεό, τόσο πιο απρόσβλητος γίνεται. Κι όσο πιο συλλογική η έννοια, τόσο πιο αυθεντική φαντάζει στη σκέψη των ανθρώπων.
Η πίστη είναι το μεγαλύτερο ατύχημα του μυαλού. Ένα δυστύχημα για τις περιπέτειες του ανθρώπινου είδους, ένα μειονέκτημα που τον κρατά δέσμιο σε αυταπάτες.
Πιστεύει πως έχει νόημα η ζωή του, μέρος ενός θεϊκού σχεδίου με ιερό σκοπό.
Νιώθει τόσο σπουδαίος που του είναι αδιανόητο ότι θα πάψει να υπάρχει και γι’ αυτό πιστεύει πως όταν πεθαίνει συνεχίζει το «θεάρεστο» έργο του σε άλλους κόσμους.
-------------------------------------------------------------
Δεν υπάρχει θεός, με την έννοια της βούλησης. Αυτό είναι μια ποταπή εφεύρεση της φυλής των εμπόρων ένα πολυεργαλείο ελέγχου που βάφτισαν θεό (κυρίαρχο) και τον εαυτό τους περιούσιο λαό, «πληρεξούσιο διεκπεραιωτή» της εκμετάλλευσης των ανθρώπων.
Ο θεός όπως μπορεί να διαπιστώσει οιοσδήποτε εχέφρων έχει κάτι κοινό με τους εφευρέτες του.
Ένα κακέκτυπο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή τους! Δηλαδή ένας και μοναδικός, άρχοντας των πάντων, δικτατορίσκος ποιμένας, που θέλει δούλους, πλήρης υποταγή, μονομερής αφοσίωση.
Στην εξουσία του όλοι προσκυνούν δίχως αντιρρήσεις. Ορίζει τη ζωή του καθενός αυταρχικά, δεν λογοδοτεί σε κανέναν, αποφασίζει και διατάζει μόνος του, είναι… «θεός»!
Παραδίδοντας την κυριότητά τους οι άνθρωποι σε κάποιον «θεό», τον καθιστούν Κύριο τους.
Ως ανυπόστατη έννοια, μπορεί να ευδοκιμήσει μόνο σε ανυπόστατα (κούφια) μυαλά.
Όσο πιο ανόητοι οι άνθρωποι τόσο πιο ανόητη και η έννοια του θεού.
Όσο πιο δουλοπρεπείς οι άνθρωποι τόσο πιο αφέντης ο θεός και άρχοντες οι αντιπρόσωποί του.
Όσο ανόητος είναι κάποιος που δηλώνει αναρχικός, τόσο ανόητος είναι κι αυτός που δηλώνει άθεος, απλώς δηλώνουν αμφότεροι την άγνοιά τους ή την αυταπάτη τους. «Ανώτερη δύναμη», άλλη μια λανθασμένη αντίληψη του ανθρώπου που συγκρίνει τον κόσμο που τον περιβάλλει -όπως τον αντιλαμβάνεται- με τον εαυτό του. «Αφού εγώ είμαι τόσο σπουδαίος, ο Δημιουργός μου θα είναι σπουδαιότερος»! Δεν διανοείται κάτι απλούστερο.
Κάθε πλάσμα είναι θεός, απλά ο άνθρωπος είναι ο πιο εξελιγμένος θεός στη Γη κι ας μην το διανοούνται οι περισσότεροι.
-------------------------------------------------------------
Με τον φόβο κρατούσαν μακριά τους ανθρώπους από τους θεούς. Βρίθει η θεογονία από ιστορίες ανθρώπων που τόλμησαν να αναμετρηθούν με τους θεούς και τιμωρήθηκαν παραδειγματικά ες αεί.
Και ιστορίες που ικανοποίησαν τις ορέξεις των θεών κι είχαν την εύνοιά τους τιμώμενοι ες αεί. Κάτι παρόμοιο συνέβαινε και στο κακέκτυπο την παλαιά διαθήκη.
Ο φόβος του θεού να φυλάει τα έρημα. Ο φόβος είναι σύμφυτος όλων των πλασμάτων, αυτός σημαίνει συναγερμό και μας κρατά σε εγρήγορση για να ανταποκριθούμε στους κινδύνους και να αμυνθούμε, δεν μπορούμε να τον αποβάλουμε είναι βαθιά ριζωμένος κι όσοι δεν τον αισθάνονται απλώς έχουν άγνοια κινδύνου, ειδάλλως ο μηχανισμός θα ετίθετο σε λειτουργία ασυνείδητα.
Η συνειδητοποίηση της θνητότητας από τον άνθρωπο -κάποια στιγμή κατά την εξέλιξή του, τον έφερε αντιμέτωπο με τον φόβο της ανυπαρξίας, της μη ζωής. Αυτόν τον φόβο εκμεταλλεύεται η φυλή των εμπόρων κι έχουν αναγάγει τον θάνατο ως κάτι συγκλονιστικό -άλλη μια ψευδής αίσθηση- και μοιράζουν φρούδες ελπίδες για την συνέχεια της ζωής, δημιουργώντας «εμπορικούς κόμβους».
Ο άνθρωπος μέσα στο αστικό περιβάλλον είναι καλά προφυλαγμένος κι έχει ελάχιστα πράγματα να νοιαστεί για την επιβίωσή του. Έτσι το ένστικτο του φόβου ενεργοποιείται κυρίως στην ιδέα του θανάτου.
Χωρίς τον διάβολο δεν θα υπήρχε θεός. Επινόησαν τον καλό και τον κακό για να καλύψουν όλο το φάσμα της ανθρώπινης βούλησης. Έπρεπε να αιτιολογήσουν την πηγή του κακού στην ανθρώπινη σκέψη. Κάποιος ο οποίος διαβάλλει τον άνθρωπο για να βρίσκει ρόλο ο θεός σαν ποιμένας.
Διαρκεστέρα και μεγαλυτέρα απάτη στην ιστορία δεν πρέπει να υπάρχει άλλη από αυτή του Γιαχβέ. Υπόσχονται πράγματα όπως μιαν άλλη ζωή μετά θάνατον, ανυπόστατη όπου δεν πρόκειται ποτέ να αποδειχτεί το φιάσκο της επιχείρησής τους.
Η γη έχει 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια ζωής, ο άνθρωπος μισό εκατομμύριο περίπου κι ο Γιαχβέ εμφανίστηκε στη «σκηνή» μόλις τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια πριν.
Που κρυβόταν όλα αυτά τα χρόνια; Γιατί εμφανίστηκε μαζί με την γνώση ο Θεός; Η γνώση στα χέρια ενός κακοποιού είναι εγχειρίδιο δολοφονικό! Η γνώση πως το άγνωστο είναι ανεξήγητο, έδωσε στους εφευρέτες του θεού ένα πεδίο βολής λαμπρό· το νου σου!
-------------------------------------------------------------
Το θείον, με την έννοια της χάρης δεν έχει βούληση. Το θείον το βιώνουν όλοι, όντα και μη όντα, αλλά μόνον ο σοφός Άνθρωπος αντιλαμβάνεται αυτή τη χάρη. Το «χάδι» της φύσης που γαληνεύει τη ζωή. Πουθενά αλλού στο σύμπαν -είμαι πεπεισμένος- δεν υπάρχει αυτό το θείον!
Το θείον το περίοπτον και θεσπέσιον το σμίκρυναν σε θεό άφαντον και οικτρόν.
Θείον είναι το εύμορφον, κάθε τι που έχει μορφή από ένα έντομο μέχρι ένα βουνό.
Η Θεία χάρη τους, η ιερότητά τους, εκδηλώνεται στην χρησιμότητά τους. Εν αντιθέσει με τον Θεό που είναι άμορφος, άυλος, δηλαδή ανυπόστατος.
Οι πρώτοι άνθρωποι, του Αιγαίου, αντιλήφθηκαν την ουσία του Θείου και την ιερότητα του, την ακρογωνιαία σημασία για την ύπαρξη αυτών και του περιβάλλοντός τους. Εν αντιθέσει με τους γείτονές τους που δεν μπορούσαν να το κατανοήσουν και το παρέφρασαν ως Θεό, αποδίδοντας του μαγικές ιδιότητες υπερφυσικές που δεν τις είχε.
Κάποιοι λοιπόν πιο πονηροί που αντιλήφθηκαν την δύναμη που έχει επάνω στους ανθρώπους όλη αυτή η δήθεν μαγεία, την υιοθέτησαν και με την γνώση που απέκτησαν από τους ανθρώπους, δήλωσαν αντιπρόσωποι των Θεών (μάγοι). Στο αρχικό στάδιο απέδωσαν μορφή ζώων στα φυσικά φαινόμενα και με την εξέλιξη της γνώσης προσέδωσαν ανθρώπινη μορφή για να αποκτήσουν έρεισμα στην απευθείας -δήθεν- συγγένειά τους με τους θεούς.
Χρησιμοποιώντας αυτές τις γνώσεις, ως δήθεν κληρονομικό χάρισμα που μετέδιδαν από γενιά σε γενιά «μάγων» σε μια σειρά «μυστηρίων», εκμεταλλεύτηκαν την αφέλεια των πιστών και συνεχίζουν, ώστε να ζούνε σα βασιλιάδες.
Τα ζώα γυρεύουνε θεό (ποιμένα), οι άνθρωποι γυρεύουνε μυαλό!
-------------------------------------------------------------
Υπογραμμίζω την ανυπόστατη θεωρία του Γιαχβέ ως προϊόν μελετημένης εγκληματικής ενέργειας κατά της ανθρωπότητας και απόδειξη των λόγων μου είναι ο φασισμός της επιβολής του και η απαγόρευση της διαπόμπευσής του!
Τι Θεός είναι αυτός που αδυνατεί να υπερασπιστεί την τιμή του κι ερήμην του τον υπερασπίζονται αυτεπαγγέλτως στη γη, οι φαρισαίοι δικηγόροι του διαβόλου;
Εσύ που είσαι το χειρότερο κτήνος στην γη θα έθετες ποτέ σε δοκιμασία τα παιδιά σου για να διαπιστώσεις την αρετή τους; Ο Γιαχβέ αφού ξέρει τι έχεις μέσα σου -το ποιόν σου- γιατί σε θέτει σε δοκιμασία; Τι σόι Παντογνώστης είναι;
Εσύ το χειρότερο κτήνος στη γη θα έστελνες ποτέ τα παιδιά σου στην αιώνια κόλαση για να τα τιμωρήσεις; Ο Γιαχβέ γιατί τα στέλνει στην κόλαση για να τα τιμωρήσει; Τι σόι Πανάγαθος είναι;
Εσύ το χειρότερο κτήνος στη γη θα επέτρεπες στα παιδιά σου να σκοτώνονται μεταξύ τους; Ο Γιαχβέ γιατί επιτρέπει την εκατόμβη τόσων αθώων παιδιών καθημερινά; Τι σόι Παντοδύναμος είναι;

Τι σόι Θεός είναι αυτός; Το μοναδικό «είναι» στο Σύμπαν που δεν προήλθε από έρωτα!
Τι καλό προσδοκάς από ανέραστο σπέρμα;


Υ.Γ. Ο Γιαχβέ είναι «δεκανίκι των κουρασμένων», δεν πήρε τίποτα από την αίγλη των αρχαίων θεών, παρέμεινε Εβραίος, το βασίλειό του είναι του υποκόσμου, ένα γκέτο, κι ο ίδιος ένας παρηκμασμένος που κήρυξε πόλεμο «κατά της ζωής, κατά της Φύσης, κατά της βούλησης για ζωή», που είναι «το μηδέν που θεοποιήθηκε». Ο κόσμος των Ευαγγελίων είναι κόσμος «ρωσικού μυθιστορήματος», όπου έχουν δώσει ραντεβού αποβράσματα της κοινωνίας, νευρώσεις και παιδική ηλιθιότητα.
Νίτσε

kykladiosnireus.blogspot.com/

Τα Test Covid 19, τα αναπάντητα ερώτημα και οι ευθύνες της κυβέρνησης

Της Λέττας Καλαμαρά

Αναπάντητα παραμένουν πολλά ερωτήματα που αφορούν την υπόθεση των rapid (self) test και την υποχρεωτική επιβολή τους σε ΑΝΗΛΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ ως προϋπόθεση συμμετοχής τους στη δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση.
Ερώτηση πρώτη και βασική, εάν το μέτρο των μαζικών Rapid Tests μπορεί να αποτελέσει τον καταλύτη για την επανέναρξη της λειτουργίας της εκπαίδευσης, αλλά και πλήθους δραστηριοτήτων της οικονομίας και της κοινωνίας, γιατί ο Κ. Μητσοτάκης και το Μαξίμου δεν το έθεσαν εδώ και μήνες σε ισχύ αλλά προτίμησαν να βουλιάξουν την Ελλάδα στα χρέη και τους πολίτες σε παρατεταμένο εγκλεισμό με ανυπολόγιστη οικονομική και ψυχολογική ζημιά καθώς και τους πολίτες;

• Γιατί παραδέχτηκε ενώπιον της Βουλής ο ίδιος ο Αναπληρωτής Υπουργός Υγείας Β. Κοντοζαμάνης λέγοντας πως "δεν υπάρχουν self tests αλλά τα rapid tests πήραν την άδεια από τις ευρωπαϊκές αρχές για να χρησιμοποιηθούν εκτός από τα νοσοκομεία και για οικιακή χρήση ως self tests";
• Γιατί ο ΥΦΥΠ Ν. Χαρδαλιάς έκανε λόγο "για κυρώσεις σε περίπτωση μη εκτέλεσης των όσων προβλέπει ο διαγωνισμός", που προκηρύχθηκε παραμονές της 25ης Μαρτίου;
• Γιατί επιβλήθηκε ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ως προϋπόθεση της συμμετοχής στο σχολείο η χρήση των tests στα ανήλικα παιδιά;
• Γιατί επιβλήθηκε ο έλεγχος δύο φορές την εβδομάδα, ενώ αρχικά είχε ανακοινωθεί ότι θα γινόταν μόνο μία φορά την εβδομάδα;
• Γιατί δεν προτιμήθηκαν τα τεστ σιέλου, τεχνική που είναι αποδεκτή από όλους, δεν προκαλεί καμία ενόχληση, αντίθετα με τη λήψη από τη μύτη με στυλεό;
• Γιατί το υπουργείο Παιδείας και η αρμόδια υπουργός Ν. Κεραμέως δεν επεδίωξε εδώ και ένα χρόνο να ακολουθήσει κάποιο άλλο σχέδιο για την εκπαιδευτική κοινότητα και κατέληξε στη συγκεκριμένη διαδικασία της υποχρεωτικής χρήσης Covid tests που για κάποιους αποτελεί επεμβατική πράξη σε ανήλικα παιδιά ως μέτρο αντιμετώπισης του Covid 19 και ως προϋπόθεση επαναλειτουργίας των Λυκείων;
• Γιατί προκηρύχθηκε στις 8/4/2021 νέος κατεπείγον διαγωνισμός με καταληκτική ημερομηνία υποβολής προσφορών στις 11-4-2021, ύψους 37,5 εκατ. ευρώ για 10 εκατομμύρια τεμάχια ταχέων διαγνωστικών Covid 19;
• Γιατί δύο ίδιοι διαγωνισμοί (rapid self test) σε διάστημα μερικών ημέρων με συνολική επιβάρυνση του κράτους στα 77,5 εκατ. ευρώ; Ποιος λογοδοτεί για όλα αυτά, το Μαξίμου, οι υπουργοί, ο πρωθυπουργός, ο ΚΑΝΕΝΑΣ;
• Ποιος εγγυάται για την ασφάλεια της υγείας των πολιτών ειδικά ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ όταν οι ίδιοι οι επιστήμονες σε δηλώσεις τους λένε πως «τα self test είναι ένα σημαντικό πείραμα σωστά σχεδιασμένο ως ιδέα";
• Τι απαντά και ποιος λογοδοτεί το Μαξίμου, οι υπουργοί, ο πρωθυπουργός, ο ΚΑΝΕΝΑΣ, απέναντι σε απόψεις ειδικών που επισημαίνουν την επικινδυνότητα της χρήσης των tests σε ΑΝΗΛΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ:
• Τι απαντά το υπουργείο Υγείας, Παιδείας και το Μαξίμου για τη διάθεση στο κοινό του υλικού των tests χύμα σε πλαστική σακούλα φαρμακείου και όχι σε ειδικό κυτίο, όπως απαιτείται για ιατρικό υλικό;

Στο μεταξύ χιλιάδες μαθητές του Λυκείου και εκπαιδευτικοί καλούνται να συμπληρώσουν υποχρεωτικά, τη σχολική κάρτα για Covid 19 αφού ολοκληρώσουν το rapid (self) test που επέβαλε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, προκειμένου να προσέλθουν στο σχολείο.
Η κριτική φουντώνει και οι απόψεις διίστανται σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την υποχρεωτικότητα του μέτρου ειδικά σε ΑΝΗΛΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ. Σύμφωνα με την Γαλλική Ακαδημία Ιατρικής σχετικά με τα Covid 19 Τest "η ρινοφαρυγγική δειγματοληψία, μια διαδικασία που χρησιμοποιείται πλέον μαζικά για την ανίχνευση ασθενών με Covid-19, εμπεριέχει κινδύνους". Και τονίζει πως "αν και οι περισσότερες ενοχλήσεις είναι ήπιες - δυσφορία, πόνος ή αιμορραγία- αρχίζουν τελευταία να περιγράφονται σοβαρές επιπλοκές στην ιατρική βιβλιογραφία συμπεριλαμβανομένων «παραβιάσεων του πρόσθιου δαπέδου της βάσης του κρανίου που συνδέονται με κίνδυνο μηνιγγίτιδας», αναφέροντας αρκετές πρόσφατα δημοσιευμένες μελέτες. Συνιστά επίσης να προτιμώνται τα δείγματα σιέλου για παιδιά.
Ο Υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας Ν. Χαρδαλιάς κατά τη διευκρινιστική του δήλωση σχετικά με το θέμα των rapid (self) tests και το διαγωνισμό που είχε προκηρυχθεί λίγο πριν την 25η Μαρτίου, τόνισε πως "η Αναθέτουσα Αρχή διατηρεί το δικαίωμα επιβολής των προβλεπόμενων κυρώσεων σε περίπτωση μη εκπλήρωσης οποιασδήποτε εκ των συμβατικών υποχρεώσεων των αναδόχων της εν λόγω διαδικασίας. Και αν δεν τηρηθούν οι συμβατικές υποχρεώσεις οι κυρώσεις αυτές θα επιβληθούν ακριβώς όπως προβλέπονται».
Ο διαγωνισμός αφορούσε την προμήθεια έως και δέκα εκατομμυρίων (10.000.000) ταχέων διαγνωστικών τεστ με τη διαδικασία του self-testing, ύψους 40.000.000 ευρώ. Κρίθηκαν αποδεκτές οι τεχνικές προσφορές πέντε εταιρειών, συνολικής αξίας τριάντα εκατομμυρίων εκατόν πενήντα πέντε χιλιάδων ευρώ (30.155.000,00 ευρώ) για την προμήθεια συνολικά εννέα εκατομμυρίων τετρακοσίων χιλιάδων (9.400.000) τεμαχίων ταχέων διαγνωστικών τεστ.
Από την πλευρά τους οι φαρμακοποιοί επισημαίνουν πως "τα πολυδιαφημισμένα self test, τα οποία περίμεναν να παραλάβουν στο φαρμακείο, δεν ήταν “self” αλλά συσκευασίες εικοσιπεντάδας rapid test τα οποία προορίζονται για χρήση σε μικροβιολογικά εργαστήρια". Οι φαρμακοποιοί αναγκάζονται να τα μοιράζουν χύμα σε σακούλες φαρμακείου γιατί η πολιτεία δεν μερίμνησε να τα διαθέσει σε κανονικό κουτί φαρμακευτικών προδιαγραφών όπως απαιτείται για ένα προϊόν υγείας. Εκτός αυτού, η συσκευασία αναφέρει πως τα συγκεκριμένα rapid test χρησιμοποιούνται "δυνάμει ειδικής αδείας της αρμόδιας αρχής για κατ'εξαίρεση αυτοδιαγνωστική χρήση".
Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος (ΠΙΣ) τονίζει ότι "η χρήση των self tests δεν αποτελεί τη λύση για την καταπολέμηση της πανδημίας, αλλά ένα μικρό βήμα για τον πιθανό εντοπισμό ύποπτων κρουσμάτων. Υπερτερεί ο ευρύς έλεγχος του πληθυσμού με rapid test και PCR".
Και αύριο αναμένονται τα αποτελέσματα του νέου διαγωνισμού για την προμήθεια 10 εκατ. τεμαχίων ταχέων διαγνωστικών του κορωνοϊού με τη διαδικασία του self-testing (αυτοελέγχου-αυτοδιάγνωσης), με εκτιμώμενη αξία τα 37,5 εκατ. ευρώ.

thedayaftergr.blogspot.com/

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ

Πέρα από όλα τα παραπάνω αλλα και όλα τα περιέργως συμβαίνοντα, η ζωή και οι δραστηριότητες της περιορίστηκαν σε δύο λέξεις "Tele" και "Self".
Η αναλυση τους, σε σχέση με τίς επιπτώσεις στην ψυχοσύνθεση του ανθρώπου στο μέλλον θα μπορούσε να γίνει διδακτορικός τίτλος για τούς ειδικούς επιστήμονες.
Απλά σημαίνουν και σηματοδοτούν ολές οι ανθρωπινες ενέργειες να γίνονται από μακρίά με χρήση τεχνολογικού πολιτισμου, και όλες οι υπεθυνοτητες για αποτελέσματα ενεργείων να βαρύνουν αποκλειστικά και ατομικά το εκάστοτε ατομο, ασχετα αν ολα αυτά έχουν υποκινηθεί και επιβαλεται να γίνονται συλλογικά από συνολα και φορείς.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Περί σοφίας

Η ανθρώπινη βλακεία έγκειται στην πεποίθησή της πως είναι ευφυής. Τόσο, που θαρρεί πως μετριέται κιόλας.

Αυτό που φαντάζει ανοήτως ευφυΐα, είναι η παράδοση, η ανθρώπινη γνώση σμιλεμένη μέσα στους αιώνες της. Δηλαδή χωρίς την παράδοση αρχικά και τα βιβλία των Ελλήνων έπειτα, ο νους του ανθρώπου θα βρισκόταν σε μωρία κατάσταση. Εάν ρίξεις ένα βρέφος σε μια αγέλη πιθήκων δεν θα αποκτήσει ποτέ τις πνευματικές αρετές του ανθρώπου. Χρειάστηκαν πολλές γενιές και χιλιάδες χρόνια για να αποκτήσει ο άνθρωπος την Κυκλαδίτικη σοφία. Αυτήν που αποκαλούμε ανθρώπινη.
Δυο τρόποι υπάρχουν για να γνωρίσεις τον κόσμο, το βιβλίο και ο δρόμος. Ο δρόμος είναι πιο σίγουρος επειδή είναι πιο άμεσος, εν αντιθέσει με το βιβλίο που ο κόσμος είναι φτιασιδωμένος.
Και σαφώς δεν πυροδοτεί τη σκέψη το διάβασμα όπως λανθασμένα έχει εντυπωθεί, αλλά η περιέργεια για την κατάσταση των πραγμάτων.
Τα βιβλία είναι χρήσιμα, αρκεί να γνωρίζεις πώς, να μην τα αφομοιώνεις.
Η ανάγνωση είναι η αρχή του παντός, ο χάρτης που θα σου δείξει το δρόμο, αλλά η γραφή είναι το αποκορύφωμα, αυτή που θα σε οδηγήσει στη Γνώση! Επειδή γράφοντας καλείσαι να περιγράψεις και περιγράφοντας παρατηρείς και κρίνεις.
Σοφία είναι να μπορείς να καλλιεργήσεις μια σειρά από γνώσεις που έχεις κτήμα σου!
-------------------------------------------------------------
Νομίζει καταρχάς πως σκέφτεται! Ανίκανος να αντιληφθεί ότι εξ απαλών ονύχων γαλουχείται σε δράσεις και αντιδράσεις μιας καλοκουρδισμένης κοινής γνώμης. Το δίπολο του Ηράκλειτου χαρακτηρίζει και τον ανθρώπινο εγκέφαλο, εξού κι έχει συγκριτική σκέψη και ουδόλως κριτική. Κατανοεί καλύτερα όταν καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε δυο αντιπαραθέσεις.
Παραδείγματα σωρό. Καλλιεργείται και στην πολιτική της εξουσίας επειδή είναι αναγκαίο για να στηρίξεις ένα σύστημα. Για να ενισχυθεί η δράση χρειάζεται την αντίδραση.
Δεν υφίσταται το πρώτο δίχως το δεύτερο. Το μυαλό του ανθρώπου για να ασπαστεί μια ιδέα χρειάζεται όχληση από αντίπαλο δέος (Αντίχριστος-Χριστός, Εθνικός Σοσιαλισμός-Διεθνής Σοσιαλισμός, Αντισημιτισμός-Σημιτισμός, Ρατσισμός-Αντιρατσισμός, ΟΣΦΠ-ΠΑΟ κοκ).
Η γνώση ήταν φάρμακο σωτήριο, αλλά όταν περιήλθε στη κατοχή του γύφτου και το εκμεταλλεύτηκε έγινε δηλητήριο θανατηφόρο, «εγχειρίδιο δολοφονικό»!
------------------------------------------------------------
Ο εγκέφαλος όταν δέχεται ακατάσχετα πληροφορίες, δεν προφταίνει να τις επεξεργαστεί κι έτσι εκπαιδεύεται να αποδέχεται αυτό που ξεχωρίζει ως ένταση· προκλητική. Μια ακραία εικόνα, ένας έντονος λόγος, ένας πηχυαίος τίτλος, ένα εκβιασμένο συναίσθημα, επαναλαμβανόμενα αρκούν για να αποτυπωθούν ως άποψη σε έναν κορεσμένο από πληροφορίες εγκέφαλο.
Οι λεγόμενες «απόψεις» που εγκαθιστούν στην οπτική της μάζας, δημιουργώντας πεποιθήσεις σε ένα μυαλό ήδη από τη φύση του εμμονοληπτικό. Επανάληψις, μήτηρ πάσης μαθήσεως,
Γι’ αυτό δεν αλλάζει εύκολα ιδέες, για να συμβεί αυτό θα πρέπει να του γίνει «πλύση» εγκεφάλου ούτως ώστε να του εμφυσήσεις νέες εμμονές. Ο ίδιος άνθρωπος που έχει συνδέσει την εμμονή του για χρόνια με μια ιδέα κατά της εξουσίας, με την κατάλληλη χειραγώγηση μπορεί να βρεθεί φανατικά υπέρμαχος της ίδιας εξουσίας. Επειδή έχουν «παρωπίδες» αυτές οι εμμονές γίνονται ασυνείδητες, «τυφλώνονται» και δεν μπορούν να αντιληφθούν την πραγματικότητα.
Αυτοί οι άνθρωποι γίνονται με δανεικά επιχειρήματα ο καλύτερος στρατός, για όποιον θελήσει να το εκμεταλλευτεί. Όλο το μυστικό, είναι να τους υποδείξεις έναν «εχθρό», ότι κινδυνεύουν σε θρησκευτικό ή πολιτικό επίπεδο (κάποτε ήταν ο κομμουνισμός σήμερα είναι ο φασισμός) και να εμφανίσεις την υπόθεση σου ιερά, με μια ωραία ιδεολογία.
Διότι οι άνθρωποι αρέσκονται εις τις ιδεολογίες. Μόλις πάρουν την κατάλληλη δόση, εξάπτονται, φανατίζονται και πολεμούν για αυτές. Αυτό είναι τραγικό! Διότι είναι ικανοί να θυσιαστούν για αλλότριες ιδέες, θαρρώντας πως είναι δικές τους.
-------------------------------------------------------------
Είναι τραγικός ο τρόπος που δαπανά τη σκέψη του για ασημαντότητες και ανούσιες επιθυμίες.
Σα να μην έφτανε η ψευδαίσθηση της ύπαρξης του αυτή καθαυτή, τρέφει και πλείστες άλλες ψευδείς αισθήσεις. Ξελογιάζεται μόνος του κι έπειτα γυρεύει ευθύνες στους άλλους.
Πιστεύει πως επειδή αναγνωρίζει δυο σοφές κουβέντες από κάποιους που του έχουν υποδείξει ως σοφούς είναι και έξυπνος «αφού μπορεί και αντιλαμβάνεται» την ευφυΐα τους.
Το μυαλό δεν είναι «σκληρός δίσκος» για νά'χει μονάδα μέτρησης ταχύτητας ανά δευτερόλεπτο στην επεξεργασία δεδομένων. Επιμελώς λοιπόν καλλιεργούν την ιδέα της ευφυΐας (IQ) και φροντίζουν να την καλλωπίζουν στα μυαλά των ανθρώπων για να τους εφησυχάζουν, νιώθοντας ικανοποίηση ο καθένας για τον εαυτό του. Δεν χρειάζεται να σκεφτεί, αφού τα ξέρει όλα, είναι ο πιο ευφυής.
Κατά αυτόν τον τρόπο έχουν δημιουργήσει κι έναν νέο «έξυπνο» καταναλωτή το «ψώνιο» (homo smart), που ψωνίζει πάντα «έξυπνα» (τιμή με ποιότητα).
Κι άντε ύστερα να κάνεις μαθήματα μακροοικονομίας σε έναν «έξυπνο» αστό, τι να του πεις και τι να καταλάβει.
-------------------------------------------------------------
Υπάρχουν άνθρωποι που κεντάνε με τη γλώσσα, γνωρίζουν τα τερτίπια της απταίστως, μπορούν να δημιουργήσουν εκπληκτικές περιγραφές. Η τέχνη της γραφής αποκτιέται με διάβασμα κι εξάσκηση, κάτι εντελώς διαφορετικό από την σοφία. Δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτούς που θεωρούν έγκριτους φιλόσοφους και επιστήμονες είναι αυτοί που εκδίδει (χωρίς εισαγωγικά) η εξουσία (με τα μέσα της) καθιστώντας τους επώνυμους. Επιλέγει ανθρώπους που ενστερνίζονται τις επιταγές της και τους προάγει. Όσο πιο υπέρμαχοι των ιδεών αυτών τόσο πιο πολύ τους αξιώνει.
Ακούγοντας αυτούς τους σύγχρονους «στοχαστές» (του 20ου αιώνα) δεν καταλαβαίνεις τι λένε.
Όσο πιο πολύ δεν καταλαβαίνεις τόσο δίνεις αξία στα λόγια και στο πρόσωπο τους.
Αρκεί να γνωρίζει κάποιος Ελληνικά για να καταλάβει το γιατί. Ένα συνονθύλευμα από νεολογισμούς -κυρίως γαλλικούς. Πομφόλυγες που φαντάζουν «σπουδαίες» για έναν άγλωσσο. Χρήζουν όλοι μηδενός εξαιρουμένου ψυχιατρικής αγωγής, όσοι δεν κάνουν ήδη χρήση.
Γνώση δεν είναι να ξέρεις αλλά να μπορείς να εξηγήσεις απλά και κατανοητά προς όλους.
Αυτοί πελαγοδρομούν ανάμεσα στην γνώση και στην έκφραση. Στην προσπάθεια τους να κάνουν επίδειξη γνώσεων παριστάνοντας τους «καρδινάλιους» της σοφίας στην ομήγυρη, αλλά κυρίως στο λαϊκό ακροατήριο που εξυψώνει ό,τι δεν κατανοεί, φτιασίδωναν τα συγγράμματά τους ή τη ρητορική τους με πομπώδεις λέξεις, με αποτέλεσμα να πλατειάζουν ανούσια, χαμένοι στη «μετάφραση» της προελληνικής παράδοσης.
Βρίθει από ανθρώπους των γραμμάτων (σπουδαίων ως «ευπώλητων») ο κατάλογος αυτών που δεν ξεκαθάρισαν την ουσία των πραγμάτων. Ο στοχασμός δεν είναι συνδεδεμένος με τη γνώση, απλά η γνώση βοηθάει να στοχάζεσαι, αλλά τις περισσότερες φορές επαφίενται στη μίμηση.

Υ.Γ. Σοφός τέλος είναι αυτός που διδάσκει πράγματα χρήσιμα απτά καθημερινά με τις πράξεις του κι όχι με πομπώδεις λογύδρια και περίτεχνες λέξεις πλεγμένες στη σειρά!
Η ένδεια του ανθρώπου, δεν είναι στα αισθήματα ούτε καν στα χρήματα, είναι κάπου χειρότερα, στο μυαλό!
kykladiosnireus.blogspot.com/

Περί κόσμου

Ο κόσμος μας, απλά δεν υπάρχει, μια πλάνη των αισθήσεών μας.

Η αντίληψη του ανθρώπου για τον κόσμο, ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα.
Οι αισθήσεις μας ως ανθρώπινες είναι ψευδείς, αντιλαμβανόμαστε πράγματα γύρω μας που άλλα όντα δεν αισθάνονται και δεν αντιλαμβανόμαστε πράγματα που άλλα όντα αισθάνονται.
Μια εκλεπτυσμένη ιδιότητα των αισθήσεων και μια προκατειλημμένη προσέγγιση του νου, δημιουργεί την ψευδαίσθηση. Εάν υποθέσουμε ότι γνωρίζουμε το ένα εκατοστό της ύλης και η ύλη είναι το ένα εκατοστό της αντιύλης όπου έχουμε άγνοια, τότε οι γνώσεις μας είναι απείρως ανύπαρκτες ως ασήμαντες για τον κόσμο. Δηλαδή είμαστε ένας κόκκος αστερόσκονης στην απεραντοσύνη του σύμπαντος, και διαθέτουμε μια σταγόνα γνώσης στον ωκεανό του κόσμου όλου.
Δεν υπάρχει τέλος, δεν υπάρχει αρχή, για κανένα πλάσμα.
Υπάρχει μόνο ένα αχαλίνωτο ένστικτο για επιβίωση, μιας μορφής που ανακυκλώνεται, αενάως! Κανένα πλάσμα δεν ξέρει πότε τελειώνει και πότε αρχίζει η κάθε μορφή του.
Απλά στον άνθρωπο κάποιοι φροντίζουν να του διηγηθούν πότε γεννήθηκε και πώς να πεθάνει.
-------------------------------------------------------------
Ένα γονίδιο κι ένα ένστικτο κινεί τον κόσμο και τον επεκτείνει. Το γονίδιο του εγωισμού και το ένστικτο της επιβίωσης μέσω της διαιώνισης.
Ακόμη και η αμοιβάδα -η πρώτη μορφή ζωής στη γη- στην έμφυτη ανάγκη της να ζήσει (επιβίωση), με το ίδιο γονίδιο και ένστικτο του σύμπαντος (τον έρωτα του εγώ της) κατάφερε να αντιγράψει τον εαυτό της και να τον πολλαπλασιάσει, νικώντας κατά μια έννοια τον θάνατο.
Και μέσα από τις μεταλλάξεις προσαρμογής δημιούργησε αυτή την ανυπέρβλητη ζωή στη γη.
Το Σύμπαν είναι ένα ασύλληπτο εργοτάξιο τρομακτικής ενέργειας.
Η Γη όμως έχει την πιο ήπια μορφή ενέργειας στο Σύμπαν.
Από μια ευτυχή συγκυρία η ασπίδα του Δία -ως άλλος Τάλως στο ηλιακό μας σύστημα, δημιουργεί συνθήκες ασφαλείας κι επικρατεί ηρεμία σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο.
Αυτή η γαλήνη, και η «έμμηνος ρήση» της Σελήνης επέτρεψε στον πλανήτη μας αυτή την σπανιότητα, του οργασμού της φύσης. Στην ευλογία της, οφείλουμε το παν κι όχι στον ήλιο όπως μας διδάσκουν εσφαλμένα, ήλιοι υπάρχουν αμέτρητοι, αλλά Σελήνη μια και το χάδι της ανεκτίμητο για την Γη.
Αν το Σύμπαν είναι ένα στέμμα, τότε η Γη μας είναι το πετράδι του και η Σελήνη η λάμψη του.
Κι εμείς τυχεροί που το απολαμβάνουμε, ακόμα. Μια λεπτεπίλεπτη ισορροπία δυνάμεων έτοιμη να εκραγεί. Μπορεί η ενέργεια στον πλανήτη μας να είναι πιο ήπια σε σχέση με το υπόλοιπο σύμπαν, αλλά εντούτοις, δεν παύει γύρω μας να μαίνεται ένας τρομακτικός πόλεμος επιβίωσης κι εμείς να απολαμβάνουμε την επίπλαστη κυριαρχία μας και την εξωφρενική βεβαιότητα της αιωνιότητάς μας.
-------------------------------------------------------------
Ο κόσμος μπορεί να είναι οτιδήποτε. Μπορεί ακόμη και να μην είναι τίποτε.
Μπορεί να είναι και αντανάκλαση ενός άλλου κόσμου.
Αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως σύμπαν μπορεί να είναι ένα σύμπαν μέσα σε ένα άλλο σύμπαν, όπως μια «μπάμπουσκα». Μπορεί επίσης αυτό που ορίζουμε εμείς ως σύμπαν με διάρκεια 15 δισεκατομμυρίων χρόνων ζωής να είναι απλώς ένα παιχνίδι στα χέρια ενός απροσδιόριστου πλάσματος. Ένα παιχνίδι μόλις 15 ωρών για τον χωροχρόνο του κι ένας ακούσιος θεός για μας.
Απλώς κρατάει τη τύχη τού σύμπαντός μας στα «χέρια» του ήδη κάποιες «ώρες» χωρίς να μας αντιλαμβάνεται. Αν υπάρχει δηλαδή θεός, πιο εφικτός μου φαντάζει ένας τέτοιος θεός όπου δεν έχει βούληση, παρά ένας θεός κηδεμόνας.
Μπορεί πάλι αυτό που διαισθανόμαστε ως κόσμο να είναι μια αλληλουχία κόσμων όπου ζούμε μέσα σε όνειρα παράλληλα ή μεταφερόμαστε σε κάθε «θάνατό μας» σε έναν επόμενο κόσμο από τους αμέτρητους ονειρικούς κόσμους, όπου φυσικά ο ένας δεν αντιλαμβάνεται τον άλλον.
Βέβαια όλα είναι στη σφαίρα της φαντασίας των πιθανοτήτων και πέρα από κάθε βούλησή μας.
Εδώ δεν μπορούμε να επέμβουμε δραστικά ούτε καν στην κλίμακα του σύμπαντος που αντιλαμβανόμαστε. Οι δράσεις μας επηρεάζουν μόνον την μικροκλίμακα του (μικρό-μεγάλου) κόσμου μας.
Να το πω κι έτσι, δεν έχουμε κάποιο σκοπό ύπαρξης ούτε έχει κανένα νόημα η ζωή μας, πόσο μάλλον να γυρέψουμε νοήματα «έξω» από αυτήν. Όλα ένα παιχνίδι του μυαλού μας με όσα ακριβώς μπορεί κι αντιλαμβάνεται στην σφαίρα των γνώσεων (παράδοσης) του κόσμου μας!

Υ.Γ. Την ύπαρξη μας και τον κύκλο της ζωής μας τον οφείλουμε σε μια αλληλουχία συμπτώσεων όπως και ολάκερο το σύμπαν. Όλα και όλοι μια τυχαιότητα σε μια αρμονική σύγκρουση των αντιθέτων, σε έναν αέναο κύκλο μετάλλαξης. Ένας αδυσώπητος αγώνας επιβίωσης.

Από το άτομο μέχρι το απέραντο!

https://kykladiosnireus.blogspot.com/2016/05/blog-post_29.html

Περί θρησκείας

Θρησκεία είναι το καταφύγιο κάθε εξουσιαστή και κάθε εξουσιαζομένου!

Θέσπισμα δια τον έλεγχο της μάζας. Η απόπειρα της εκάστοτε ολιγαρχίας να διαφυλάξει τα κεκτημένα της, εμφανίζοντας την ιδεολογία της άλλοτε ως ιερά κι άλλοτε ως πανάκεια, σε ένα κοινό που αρέσκεται στην κηδεμονία. Η θρησκεία είναι το αριστερό χέρι της εξουσίας (ο λόγος) κι όπου δεν πίπτει, πίπτει ράβδος (το δεξί χέρι). Όλα τα δόγματα έχουν ως κοινό παρονομαστή μια σειρά από αυταρχικούς νόμους και κανόνες απαράβατους δια την ασφαλή κυβέρνηση της κοινωνίας των δούλων. Ο Μαρξ δήλωσε ότι η θρησκεία είναι το όπιο των λαών.
Εγώ θα έλεγα πώς το «όπιο» είναι η θρησκεία των λαών. Χωρίς αυτό κανένα δόγμα δεν μπορεί να καθιερωθεί, ακόμη και το δικό του αποτυχημένο δόγμα (η εκκοσμίκευση του καθολικισμού) χρειάστηκε «παστίλιες αλληλεγγύης» για να ευδοκιμήσει σήμερα.
Που έγκειται η επιτυχία των θρησκειών; Σε ό,τι αναφέρονται! Στις προσδοκίες μιας πιθανότητας. Μπορεί ο καθείς να παρουσιάσει ως δεδομένο ό,τι θέλει, αφού κανείς ποτέ δεν θα ανατρέψει τα προφασιζόμενα. Ένας αδιαμφισβήτητος ως ανύπαρκτος κόσμος. Κι εκεί αρχίζει η δύναμη της εκάστοτε θρησκείας. Πώς να αντικρούσει κάποιος μια φαντασιακή βεβαιότητα που δεν έχει υπόσταση;
Καλείσαι να αποδείξεις κάτι πως δεν υπάρχει αντί να το αποδείξει αυτός που πιστεύει πως υπάρχει.
Κι εκεί αρχίζει η τρέλα, αφού δεν υπάρχει, με ποιο τρόπο να το αποδείξει κανείς;
Το οξύμωρο έγκειται στο γεγονός ότι ο πιστός επικαλείται μια μαρτυρία του παρελθόντος αποδεχόμενος μολαταύτα μια πιθανότητα αναπόδεικτη και καλείσαι να τον πείσεις με λογικά επιχειρήματα. Όσα αντιλαμβανόμαστε ανήκουν στη σφαίρα των αισθήσεων, ενώ όσα φανταζόμαστε ανήκουν στη σφαίρα των παραισθήσεων και μπορεί οιοσδήποτε να επικαλεστεί οτιδήποτε.
Σε έναν κόσμο δηλαδή που «μπορεί να είναι», δεν είναι λογικό να ισχυρίζεσαι πως «είναι».
Εν προκειμένω καλείται η λογική να αντιπαρατεθεί με το παράλογο!
Ο άνθρωπος πέθανε ζήτω ο θεός!
-----------------------------------------------------------
Η θρησκεία υπήρξε ανέκαθεν μια εφεύρεση για να ζούνε οι πονηροί εις βάρος των αφελών.
Μια επιχείρηση που κάνει χρυσές δουλειές και θα κάνει για πολλά χρόνια ακόμη, όσο θα υπάρχουν απόγονοι του Ιαπετού.
Οκνηροί και αδαείς ζητιανεύουν επιβίωση με προσευχές αντί να κινήσουν τα χέρια τους.
Και οι απατεώνες έμποροι προσέτρεξαν να καλύψουν αυτή τη ζήτηση, πουλώντας τους υποσχέσεις. Ένα «προϊόν» δηλαδή ανεξάντλητο, άυλο και χωρίς κόστος κτίσης -το σπουδαιότερο.
Όταν η αγορά ζητά «αέρα» οι έμποροι τον «κοπανούν» και τον πουλούν.
Αφού οι αφελείς προσδοκούν βοήθεια από ανύπαρκτους θεούς, γιατί να μην καλύψουν αυτή την ανάγκη οι πονηροί, προσφέροντας ανύπαρκτες υποσχέσεις.
Όλοι βγαίνουν κερδισμένοι, και οι πιστοί βρίσκουν κηδεμόνα και οι απατεώνες αισχροκερδούν.
Έτσι γεννήθηκε μια νέα τάξη εμπόρων, οι αντιπρόσωποι ανύπαρκτων θεών, γνωστοί και ως «μάγοι», αφού όσα προσέφεραν ήταν τόσο «μυστήρια», σχεδόν μαγικά. Αυτό μετεξελίχθηκε σε ιερατείο και τα «μυστήρια» κατέληξαν ένα επάγγελμα πολύ επικερδές μόνο για μυημένους που παράλληλα προσέφερε ανυπέρβλητη εξουσία. Αφού ο άνθρωπος είναι το μυαλό του τότε αυτός που το ελέγχει είναι κυρίαρχός του. Σε αυτή τη φάση η εφεύρεση της θρησκείας τελειοποιείται και γίνεται εξουσία.
Ο πολιτικός αρχηγός της αγέλης και ως θρησκευτικός ηγέτης πλέον αποκτά δικαίωμα ζωής και θανάτου επί των δούλων του «κυρίου». Ο απόλυτος άρχων, ο αδιαμφισβήτητος απόγονος των θεών.
Γι’ αυτό και ο Θεός πάντα τοποθετείται στο πουθενά.
Τον κρατούν στο απυρόβλητο για να μην τον «φτάνουν» και τον προσβάλλουν.
Επειδή αν προσβληθεί ο θεός θα βλαφτεί το προϊόν τους, θα καταρρεύσει η επιχείρηση των αντιπροσώπων. Αντί για «Δευτέρα Παρουσία» θα έχουμε «Πρώτη Απουσία»!
Και… θα γυρίσει ανάποδα ο ντουνιάς.
Το χείριστο είναι ότι χρησιμοποιώντας ως άλλοθι μια «πανιερότητα» ξεκινούν πολέμους για να κάνουν πλιάτσικο και να επιβάλλουν ένα αυταρχικό καθεστώς.
Και με τους νόμους του γιαχβέ (οι τρεις θρησκείες του), τρομοκρατούν τους λαούς για να τους καθιστούν αδαείς και ενδεείς, πειθήνιους δούλους της εξουσίας.
Ο θεός, δυστυχώς, μπορεί να προσβληθεί μόνο από το ίδιο μυαλό που τον ασπάστηκε.
-----------------------------------------------------------
Καμία σχέση δεν έχει η εκκλησία με την σημασία που της απέδωσαν οι εβραιορωμαίοι για να εκμεταλλευτούν τη δυναμική της. Οι Έλληνες συνέρχονταν στην εκκλησία για να συναποφασίσουν και να συνομολογήσουν για τα τρέχοντα ζητήματα της κοινωνίας τους.
Εν αντιθέσει με τους ναούς όπου δεν συνομιλούν, οι πιστοί δούλοι προσεύχονται και οι αντιπρόσωποι μοιράζουν ευχολόγια.
Οι ναοί δεν είναι εκκλησίες, είναι συναγωγές όπου οι αγγελιοφόροι με κηρύγματα υπό μορφή νόμων και μάλιστα αυστηρών και με το αλάθητο ως επιστέγασμα, προσηλυτίζουν από καθέδρας τους αφελείς κι επειδή το προϊόν είναι ατίμητο το εκτιμά ο καθένας όσο θέλει κι αφήνει τον οβολό του στο «χρηματοκιβώτιο» για να λάβει την «ευλογία του Κυρίου του» και να ελεήσει τους πένητες.
Μα, ελεημοσύνη δεν θέλει ο πένης αλλά ο τεμπέλης, ο ζητιάνος.
Ο πένης θέλει ιδιοκτησία, χωράφι να καλλιεργήσει, βάρκα να ψαρέψει. Η ελεημοσύνη είναι το εργαλείο των δογμάτων για να δημιουργούν εξαρτήσεις επιβίωσης.
Με την ελεημοσύνη συσσωρεύει περιουσία το κεφάλαιο πείθοντας τους αφελείς ότι η ιδιοκτησία είναι περιττή, φροντίζει ο «Κύριος» (χριστιανισμός) ή φροντίζει το «Κράτος» (μαρξισμός), διασπείροντας αλληλεγγύη στην ένδεια -εγγυημένα!
Είναι ολοφάνερη η επιχείρηση και ποιοι οι ιδρυτές που δρέπουν τους καρπούς της.
Το αισχρό είναι πως παριστάνουν τους φιλόπτωχους οι δημιουργοί της φτώχειας και το πλέον ηλίθιο ότι οι ενδεείς ως συναυτουργοί συντηρούν κι επαυξάνουν τη ένδεια.
Κι έπειτα χριστιανοί και μαρξιστές αναρωτιούνται τι φταίει για την κατάντια μας.
Βεβαίως δεν πρόκειται να το βρουν ποτέ, γιατί φταίει η ένδεια στο πνεύμα τους.
-----------------------------------------------------------
Ο χριστιανισμός αν κι έχει ιουδαϊκές ρίζες δεν παρουσιάστηκε στους Έλληνες όπως ο ιουδαϊσμός στους εβραίους και ο ισλαμισμός στους μουσουλμάνους.
Και ο ιουδαϊσμός και ο ισλαμισμός έχουν ως ευαγγέλιο την Παλαιά Διαθήκη, όπου ένα υπερβατικό ον είναι Κύριος και θεός τους. Αυτό για τους Έλληνες ήταν αδιανόητο.
Έχοντας επίγνωση του σύμπαντος και των πραγμάτων και ως ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι δεν μπορούσαν να ανεχθούν την ιδέα μιας αρχής που κυβερνά τα πάντα.
Έτσι ενώ για τους Αιγύφτιους ήταν εύπεπτη η Παλαιά Διαθήκη -η οποία παρεμπιπτόντως γράφτηκε τον 3ο αιώνα π.Χ.- για τους Έλληνες χρειάστηκε κάτι καινό, προσαρμοσμένο στις αντιλήψεις τους. Παράλληλα οι Πλατωνικές ιδέες αν και κατακριτέες στον Ελληνικό κόσμο, έβρισκαν γόνιμο έδαφος στα μυαλά των εξελληνισμένων εβραίων της Αιγύφτου, που ταίριαζαν με τις ιδέες τους για ένα ανώτερο ον. Χρειάστηκε να περάσουν πεντακόσια (500) χρόνια για να σκεφτούν με ποιο τρόπο θα πλασάρουν τον «Μεσσία» τους κομμένο και ραμμένο στον βίο και το πνεύμα του Σωκράτη, ούτως ώστε να γίνει εύληπτος στον Ελληνικό κόσμο.
Έτσι γράφτηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. η Καινή Διαθήκη. Μια (παλαιά) διαθήκη προσαρμοσμένη στον Ελληνικό τρόπο σκέψης. Βέβαια και πάλι η πλειονότητα των Ελλήνων δεν μπορούσε να αποδεχτεί κάτι τόσο ανόητο. Ο χριστιανισμός δεν έπειθε, γι’ αυτό επιβλήθηκε.
Άφησαν το καρότο κι έπιασαν το μαστίγιο. Χρειάστηκε να μεταφερθεί η έδρα της αυτοκρατορίας στην καρδιά του Ελληνισμού και να επιβάλλουν τον χριστιανισμό με την τρομοκρατία οι γύφτοι βάνδαλοι. Την απαγόρευση των παραδόσεων, την καταστροφή των έργων και την καύση ολάκερης της Ελληνικής γραμματείας, πλην του Πλάτωνος κυρίως και των ομοϊδεατών του -οι μήτρες του χριστιανισμού.
Δεν κατάφεραν όμως ποτέ να επιβληθούν απολύτως στον Ελληνικό κόσμο (παρ' όλες τις εικονομαχίες και το οριστικό Σχίσμα), που πέρασε τα λατρευτικά των προγόνων του, κεκαλυμμένα (Ορθοδοξία).
Και αναθεματίζουν κάθε τι δικό μας εφεύρημα, των προγόνων μας.
Λαϊκές αιώνων παραδόσεις πριν καν εμφανιστούν οι Γύφτοι και οι Θεοί τους.
Τελετουργικά που χρησίμευαν στην μνήμη του κοινού βίου και την άρρηκτη σχέση του ανθρώπου με την φύση.
Τα τελετουργικά της Ορθοδοξίας δεν είναι του χριστιανισμού. Δανεισμένα είναι από τα Μυστήρια της κλασσικής Ελλάδας κι αυτά με τη σειρά τους παραποιημένα από τους Κυκλαδίτες.
Χάνονται στα βάθη της προϊστορίας, τα θεμέλιά τους.
-----------------------------------------------------------
Η θρησκεία έχει τις ρίζες της στο θέατρο. Το ίδιο το θέατρο έχει τις ρίζες του πολύ βαθύτερα, δεν ξεκίνησε με το τρόπο που μας υπέδειξαν. Τα τελετουργικά έχουν μια θεατρικότητα, δραματοποιούν την παράδοση! Και παράδοση είναι η Πατρίδα!
Η γλώσσα είναι μια εργαλειοθήκη που εκφράζει ένα μέρος της παράδοσης, το άλλο το αρχέγονο, είναι η γλώσσα του σώματος, η μίμηση, η πιο αγαστή τέχνη του ανθρώπου από καταβολής του!
Το τελετουργικό κονίαμα της κοινωνίας, εμπεριέχει αυτήν ακριβώς την θεατρικότητα.
Την επανάληψη ενός έργου περιοδικά, όπου όλοι υπηρετούν έναν ρόλο.
Ο σκηνοθέτης, οι ηθοποιοί, οι τεχνικοί και οι απλοί θεατές ως κομπάρσοι, όλοι συμμετέχουν. Οι ρόλοι δεν είναι προκαθορισμένοι.
Κι εδώ είναι η ομορφιά της πράξης. Η επανάληψη κάθε φορά του τελετουργικού δημιουργεί μια ζωντανή παράδοση επειδή εμπλουτίζεται με τη πάροδο του χρόνου. Μια παράδοση που συνιστά κοινή αναφορά σε μια κοινότητα στον χώρο και στον χρόνο.
Το Θείον είναι συνυφασμένο με τον άνθρωπο, από το λυκαυγές του.
Από όταν άρχισε να κατανοεί την φύση των πραγμάτων κι έγινε κυρίαρχος αυτών, ένιωσε τον μυστηριακό κύκλο της ζωής. Ζωή και θάνατος, ο έρωτας.
Ένας ασφυκτικός κλοιός προμνησίας.
Μια απόπειρα να μυηθεί και να μιμηθεί τη φύση, μυσταγωγία.
Το τελετουργικό ανά τους αιώνες έγινε κάτι ιερό, υπέροχο, Θείον!
Πάνω σε αυτό το ιερό θέατρο, οργανώθηκε η μεγαλύτερη απάτη· η εκμετάλλευση του ανθρώπου. Κάποιοι ανίεροι δίνοντας στο θείο μια υπόσταση υπερβατική, το απλό θαύμα το ανήγαγαν σε ανεξήγητο μυστήριο και αυτό που ξεκίνησε ως τελετουργικό, θεατρική συμφιλίωση με την φύση, κατέληξε ως νόμοι, αυστηροί και αδιαπραγμάτευτοι!

Υ.Γ. Αυτοί που λένε πως η θρησκεία δεν έχει σχέση με την πολιτική, δεν ξέρουν τι είναι η θρησκεία.
Γκάντι

Αν όλα αυτά τα γραπτά των Ελλήνων συμφωνούν με το βιβλίο του Αλλάχ, είναι περιττά και δεν είναι ανάγκη να τα κρατήσουμε. Αν δεν συμφωνούν, είναι επικίνδυνα και πρέπει να τα καταστρέψουμε.

Ουμάρ ιμπν αλ-Χαττάμπ Χαλίφης της Αλεξάνδρειας που έκαψε τη βιβλιοθήκη της.


kykladiosnireus.blogspot.com/