Γράφει η Cherry Lee
Διαβάζω στην Καθημερινή της Κυριακής συνέντευξη-άρθρο του Ηλία Μαγκλίνη με τίτλο «Γιατί μετανάστευσα από την Αθήνα στο Λονδίνο» και επεξηγηματικό υπότιτλο “ Η ιστορία μιας 35χρονης Ελληνίδας που αποφάσισε να αλλάξει χώρα και εργασία”.
Η ηρωίδα της συνέντευξης και καλή φίλη της κολλητής μου, πήρε την μεγάλη απόφαση και την έκανε για τα Λονδίνα και βρήκε “την υγεία” της. Είναι από τις περιπτώσεις που ακούω καλά νέα από φίλους και χαίρομαι πολύ γι αυτούς.
Με την πρόσφατη παρουσίαση-ημερίδα (δε θυμάμαι ακριβώς πως το είχαν ονομάσει) για τη μετανάστευση στην Αυστραλία η οποία ανοίγει διάπλατα τις πόρτες για συγκεκριμένες ειδικότητες που έχει ανάγκη, δημιούργησα στο μυαλό μου ένα υποτιθέμενο δίλημμα:
Με την πρόσφατη παρουσίαση-ημερίδα (δε θυμάμαι ακριβώς πως το είχαν ονομάσει) για τη μετανάστευση στην Αυστραλία η οποία ανοίγει διάπλατα τις πόρτες για συγκεκριμένες ειδικότητες που έχει ανάγκη, δημιούργησα στο μυαλό μου ένα υποτιθέμενο δίλημμα:
Να μείνω ή να φύγω;
Έκανα την ίδια ερώτηση σε πολλούς ανθρώπους και πολλοί από αυτούς μου απάντησαν “θα έφευγα”.
Από την άλλη μεριά όμως έχω και παραδείγματα ανθρώπων που είχαν φύγει και επέστρεψαν ή πρόκειται να επιστρέψουν παρά το γεγονός ότι η κατάσταση εδώ γίνεται ολοένα και πιο “σκατάταση”
Επίσης έχω και πρόσφατο παράδειγμα ανθρώπου πολύ καλού φίλου ο οποίος γεννήθηκε μεγάλωσε σπούδασε και εργάζεται σε μια χώρα που του δίνει απεριόριστες δυνατότητες και ειδικά πάνω στον τομέα της επιστήμης του αλλά θέλει κολασμένα να την κάνει για Ελλάδα.
Στο τέλος όλων αυτών των περιπτώσεων θα τοποθετήσω τον εαυτό μου παρέα με έναν τουλάχιστον τύπο (που αγαπώ πολύ) που ευθαρσώς λένε “σιγά ρε πούστηδες που θα με διώξετε από το χωράφι μου”
Εσύ σε ποια κατηγορία ανήκεις;
Και να το νέο χαρτί της εφορίας που το κράτος σου ζητά λεφτά για να σώσεις τη χώρα.
Έκανα την ίδια ερώτηση σε πολλούς ανθρώπους και πολλοί από αυτούς μου απάντησαν “θα έφευγα”.
Από την άλλη μεριά όμως έχω και παραδείγματα ανθρώπων που είχαν φύγει και επέστρεψαν ή πρόκειται να επιστρέψουν παρά το γεγονός ότι η κατάσταση εδώ γίνεται ολοένα και πιο “σκατάταση”
Επίσης έχω και πρόσφατο παράδειγμα ανθρώπου πολύ καλού φίλου ο οποίος γεννήθηκε μεγάλωσε σπούδασε και εργάζεται σε μια χώρα που του δίνει απεριόριστες δυνατότητες και ειδικά πάνω στον τομέα της επιστήμης του αλλά θέλει κολασμένα να την κάνει για Ελλάδα.
Στο τέλος όλων αυτών των περιπτώσεων θα τοποθετήσω τον εαυτό μου παρέα με έναν τουλάχιστον τύπο (που αγαπώ πολύ) που ευθαρσώς λένε “σιγά ρε πούστηδες που θα με διώξετε από το χωράφι μου”
Εσύ σε ποια κατηγορία ανήκεις;
Και να το νέο χαρτί της εφορίας που το κράτος σου ζητά λεφτά για να σώσεις τη χώρα.
Και δώστου τα βρισίδια. Τι θα πει φόρος αλληλεγγύης;
Είναι σαν να σου ζητάνε τα χρήματα που σου επέστρεψαν από την εκκαθάριση με τοκογλυφία.
Γαμήστε τους μισθωτούς!
Γαμήστε τους μισθωτούς!
Κάντε κι άλλους άνεργους μπορείτε!!!!
Κακώς βάλατε έκτακτο τέλος ακίνητης περιουσίας 10ευρώ το τετραγωνικό. Μαλακία σας!
Κανονικά πρέπει να τα πάρετε όλα….
Ουδεμία απόλυση όμως απόλυση δημόσιου υπαλλήλου και ούτε λόγος για μείωση των βουλευτών σε 150 άντε σε 200 επειδή είμαι κουβαρντού.
“Παραλάβαμε χάος”.
Quiz: Ποιος δεν το έχει πει;
Απάντηση: Όποιος το όνομα του αρχίζει από “Α”ριστερά.
Ουδεμία απόλυση όμως απόλυση δημόσιου υπαλλήλου και ούτε λόγος για μείωση των βουλευτών σε 150 άντε σε 200 επειδή είμαι κουβαρντού.
“Παραλάβαμε χάος”.
Quiz: Ποιος δεν το έχει πει;
Απάντηση: Όποιος το όνομα του αρχίζει από “Α”ριστερά.
Αλλά μάλλον αυτοί το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά είναι να λένε “Είμαστε αντίθετοι και θεωρούμε τα πάντα αντιλαϊκά”
Η δε Αλέκα που τα βρίσκει όλα αντιλαϊκά, δεν άκουσα να κάνει κάποια δήλωση για τους απολυθέντες του 902.
Έχω μια υπέροχη ιδέα.
Η δε Αλέκα που τα βρίσκει όλα αντιλαϊκά, δεν άκουσα να κάνει κάποια δήλωση για τους απολυθέντες του 902.
Έχω μια υπέροχη ιδέα.
Να τους στείλουμε όλους αυτούς στην Αυστραλία και όπου αλλού δηλαδή, δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση.
Να τους στείλουμε στο διάολο βρε αδερφέ και να φέρουμε πίσω όλα τα μυαλά, τους επιστήμονες μας που διαπρέπουν στο εξωτερικό.
Να διώξουμε τους προδότες και να φέρουμε πίσω τους εξόριστους.
Να χτίσουμε πάνω στα συντρίμμια μας την χώρα των ονείρων μας και να την παραδώσουμε περήφανοι στα παιδιά μας.
Ναι ρε λαμόγια. Εδώ θα μείνω.
Ναι ρε λαμόγια. Εδώ θα μείνω.