Πίθηκοι στην δουλοπρέπεια

Ο λόγος της «απουσίας» μου, έχει να κάνει με τον διαθέσιμο χρόνο μου και με αυτήν την κυρίαρχη πολιτική, την κατευθυνόμενη των μέσων, που μου ανεβάζει τη πίεση.
Όταν είδα να «φέρνουν» τη σύνδεση του διαδικτύου σε κάθε σπίτι, τρόμαξα.
Ένα τέτοιο εργαλείο στη διάθεση της μάζας ενέχει κινδύνους για την εξουσία, πώς το αφήνει ανεξέλεγκτο, αναρωτήθηκα.
Αυτό αρχικά, γιατί στη δεύτερη σκέψη είναι που τρόμαξα.
Επειδή αυτοί που μας κυβερνούν εκατοντάδες χρόνια γνωρίζουν άριστα και τη φύση του ανθρώπου αλλά και τον τρόπο διαχείρισης της μάζας.
Το «έργο» έκανε την εμφάνιση του για πρώτη φορά στην αρχαία Ελλάδα.
Τότε που οργίαζε ο «Άδωνις βιβλιοπώλης» της εποχής, ο Πλάτων.
Πήρε πιο επιστημονική μορφή με την εφεύρεση του Γουτεμβέργιου και σήμερα πια με το διαδίκτυο απέκτησε τον ολοκληρωτισμό, στη χειραγώγηση της μάζας.
Οδεύουμε σε πολύ σκοτεινά χρόνια για την ανθρωπότητα, κατ’ εμέ στο τέλος του ανθρώπου.
Ανατέλλει ένα νέο είδος, ο τέλειος δούλος!
Είμαι από τους ελάχιστους που έχει τόσα βιβλία σπίτι του και είναι κατά του βιβλίου.
Γι’ αυτό ΦΩΝΑΖΩ τα βιβλία είναι άχρηστα, πολλώ μάλλον το διαδίκτυο.
Αρκούν θα έλεγα το λεξικό, η γραμματική, ο Ηράκλειτος, ο Επίκουρος, ο Ιπποκράτης, ο Όμηρος και η ιστορία για να «χαράξεις πορεία».
Όλα τα υπόλοιπα είναι αντιγραφές (οι περισσότερες «φθηνές») για να οικονομούν οι έμποροι, να απασχολούν τη σκέψη των αστών (σύγχρονοι δούλοι) και να χειραγωγούν τη μάζα.
Δεν είναι τυχαίο ότι το πρώτο βιβλίο που τυπώθηκε ήταν η «Αγία Γραφή».
Αγία για την μάζα με την έννοια της ευλάβειας, για να γίνουν πιστοί δούλοι.
Επειδή λοιπόν γνωρίζουν ότι είμαστε πίθηκοι και μιμούμαστε, βρήκαν εργαλεία για την μαζικοποίηση του ατόμου.
Το πόσο πίθηκοι είμαστε αρκεί να ρίξει κάποιος μια κριτική ματιά γύρω του και θα καταλάβει.
Τα περισσότερα αγόρια είναι κοντοκουρεμένα, αξύριστα και με δερματοστιξίες, και τα περισσότερα κορίτσια είναι βαμμένα από το πρόσωπο ως τα νύχια (και με «καλλιτεχνικές» δερματοστιξίες) και γδύνονται επιμελώς. Αν αυτή η μαζικοποίηση δεν είναι πιθηκισμός τότε εγώ είμαι Νεάντερταλ.
Το πιστεύουν δε πολλοί ότι όσοι τα βρίσκουν όλα αυτά άχρηστα και ανόητα είμαστε «συντηρητικοί» ως πρωτόγονοι.
Τους έχουν πείσει χειραγωγώντας τους.
Το γελοίο είναι πως όλοι αυτοί οι νέοι βαυκαλίζονται τους μοντέρνους και το πιο ηλίθιο του πράγματος, τους μοναδικούς ως ξεχωριστούς, ο καθείς για τον εαυτό του.
Τραγελαφικό!
Κάποιοι λέγανε ότι το σχολείο και η τηλεόραση έκανε πιο έξυπνα τα παιδιά μας.
Άραγε πόσοι από αυτούς έχουν ακόμα την ίδια άποψη.
Σε έναν κόσμο από «Γύφτους» πιθήκους (απόγονους του Ιαπετού), μόνο αν τους διδάξουμε Ελληνικά και φέρουμε τον Ελληνισμό στη γη υπάρχει ελπίδα για τον εξανθρωπισμό τους.

Υ.Γ. Για όσους δεν γνωρίζουν ή νομίζουν ότι γνωρίζουν τη σύνδεση του Ελληνισμού με τον ανθρωπισμό, ας διαβάσουν ιστορία, χωρίς προκαταλήψεις και ιδιαιτέρως χωρίς τις «επισημάνσεις» του εκπαιδευτικού ή του εκδοτικού συστήματος.

Rory Gas

Η αυτοκρατορία αντεπιτίθεται.

Διακόσια χρόνια μετά…
(1789 διάλυση της παγκοσμιοποίησης -1989 ανασυγκρότηση της παγκοσμιοποίησης)

Ο σπουδαίος εβραίος διανοητής Νόαμ Τσόμσκι (ίσως ο τελευταίος) στα «αόρατα όπλα για αθόρυβους πολέμους» αναλύει τη στρατηγική των μέσων όπου έχω αναφερθεί πολλάκις.
Το σύστημα γνωρίζει τα άτομα καλύτερα από ό,τι αυτά γνωρίζουν τους εαυτούς τους και τους απευθύνονται σα να είναι μωρά, στοχεύοντας στο συναίσθημα.
Τους εκπαιδεύουν να χορταίνουν με αηδίες οδηγώντας τους σταδιακά -ώστε να μη γίνει αντιληπτό- στην άγνοια, στην μετριότητα και στην αδράνεια της σκέψης.
Παγιδεύουν τη σκέψη τους με άχρηστες πληροφορίες στρέφοντας την προσοχή τους σε ελάσσονα ζητήματα.
«Κλείνουν» το μάτι σε τρομοκρατικές ενέργειες, καθυστερώντας να βάλουν τέλος στο χάος για να προσδώσουν αξία στις λύσεις που θα εμφανίσουν σταδιακά ως πανάκεια.
Όταν θέλουν να επιβάλλουν μια κατάσταση για να μην φανεί ότι κυβερνούν αυταρχικά, αφού ζυμώσουν την συμπάθεια της κοινής γνώμης προς την κατεύθυνση που ορίζουν έπειτα εντελώς προβοκατόρικα σπέρνουν κατάφωρα επεισόδια εναντίον για να προκαλέσουν την μήνιν της μάζας και να αξιώσει την επέμβαση του κράτους ώστε να φανεί σαν λαϊκή επιταγή κι όποιος τολμήσει να εναντιωθεί να στιγματιστεί ως εχθρός του λαού και οιαδήποτε αντίσταση να την καταπνίξει «Δημοκρατικά» ο όχλος!
Βασι-λαϊκή διαταγή και τα σκυλιά δεμένα.
Κάποιοι αναρωτιόνται γιατί δεν δείχνουν πιο συχνά παλιές κλασσικές ταινίες -Ελληνικές και ξένες, ορόσημα της τέχνης.
Για τον απλούστατο λόγο ότι οι παλιές ταινίες δίνουν χρόνο για σκέψη, ενώ αυτοί τους θέλουν «καρφωμένους» στο καναπέ ή «χαμένους» σε κάποιες ιστοσελίδες, να τους χειραγωγούν απνευστί και να τους δελεάζουν προς έναν άκρατο καταναλωτισμό.
Οι ίδιοι άνθρωποι του συστήματος που μέχρι χθες κουρέλιαζαν τον επίτιμο σήμερα του πλέκουν εγκώμια.
Η «Δημοκρατία» τους πρέπει να διακηρυχθεί!
Δεν έχει αδιέξοδα γιατί έχει τις «εκλογές» ως Δαμόκλειος σπάθη.
Η εξουσία των μέσων αντί να ελέγχει τις άλλες τρεις, τις εκβιάζει, ούτως ώστε να εκτελούν χωρίς παρεκκλίσεις τις διαταγές της διεθνής εξουσίας των «εβραίων» τραπεζιτών.
Μόλις τα ψήφισαν άρχισαν εμμέσως πλην σαφώς να δικαιολογούν τη ψήφο τους, δήθεν ότι ήταν μονόδρομος για την «ανάπτυξη».
Στις Παιδαγωγικές σχολές και στις σχολές δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, διαφήμισης και Δημοσίων Σχέσεων, σαφώς έχουμε πιο επισταμένη χειραγώγηση συγκριτικά με φοιτητές άλλων σχολών, επειδή αυτοί θα είναι τα φερέφωνα για τη χειραγώγηση των μαζών.
Ουαί ημίν από γραμματείς και Φαρισαίους!

Rory Gas

ΥΓ
Αφού γνωστοποίησαν οι φαρισαίοι τη «μπλε φάλαινα» στο ευρύ κοινό, τώρα παριστάνουν τις κλαίουσες παρθένες λες και δε γνωρίζουν ότι τα παιδιά των πιθήκων μαϊμουδίζουν και πολύ γρήγορα θα είχαμε μιμήσεις.
Όπως και την ημέρα που δολοφόνησαν τον μαφιόζο μπρος στα μάτια του παιδιού του, χτυπιόντουσαν οι «κάργιες» στις πολύχρωμες οθόνες και στις φυλλάδες ότι ήταν ανήθικο.
Αυτοί τι ήταν που επί μέρες εμπρός στα μάτια του παιδιού του, επαναλάμβαναν εικόνες και περιγραφές από τη δολοφονία;
Κι αν η εν ψυχρώ εκτέλεση των κακοποιών ήταν άνανδρη, η επαναλαμβανόμενη «θερμή εκτέλεση» των μέσων τι ήταν;
Ενημέρωση;
Ή μήπως ψηφίδα στο μωσαϊκό του χάους και της τρομοκράτησης της κοινής γνώμης, επειδή εξυπηρετεί την ασφαλή διακυβέρνηση της άβουλης μάζας;

Φασίστας-ρατσιστής: Η καραμέλα για την φίμωση του άλλου.

Αυτοί οι χαρακτηρισμοί πάνε μαζί είναι η καραμέλα των αδαών πτυχιούχων «της αριστεράς και της προόδου» που «μοίρασαν» στα αμφιθέατρα, για να φιμώνεις κάποιον που λέει πράγματα που δεν σου αρέσουν.
Είναι το πρόσημο για την «Ιερά Εξέταση», ο νέος -μεσαιωνικός- τρόπος να μην επιτρέπεις στους σκεπτόμενους να αφυπνίζουν τους απερίσκεπτους.
Δημιούργησαν μια ψευδή κατάσταση με βαρβάρους να παριστάνουν τους φασίστες-ρατσιστές βάζοντας στο στόμα τους επιτηδευμένα αντινεοταξική ρητορική, με αποτέλεσμα οι μωροί όταν εναντιώνεσαι κατά της νέας τάξης να σε περνούν από λαϊκό δικαστήριο.
Σήμερα όπως και τον μεσαίωνα κυβερνά η κοινή γνώμη, μια χειραγωγημένη πόρνη γνώμη, ανίκανη για οιαδήποτε σκέψη.
Έτσι φτάσαμε στο σημείο να μην ακούγονται οι φωνές της κριτικής σκέψης και της λογικής αλλά του συναισθήματος και της μίμησης.
Αφορμή γι’ αυτό το σχόλιο μια δημοσιογράφος της ΕΡΤ3 και ένας «ιεροεξεταστής».
Αυτά που είπε ο Μπαρουφάκης δεν στοιχειοθετούν φασιστικό και ρατσιστικό λόγο, τουναντίον την απάντηση της δημοσιογράφου μπορείς να την χαρακτηρίσεις έτσι.
Για τον δεύτερο τι να σχολιάσεις, μια ματιά στην ιστορία θα στοιχειοθετήσει την άποψη της φίμωσης, ότι η ελευθερία του λόγου βλάπτει σοβαρά τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Και στον μεσαίωνα ότι ήταν ικανό να αφυπνίσει την ανθρώπινη σκέψη το έριχναν στη πυρά, σήμερα ο «πολιτισμός» τους -ακόμα- δεν επιτρέπει τόσο δραστικά και απόλυτα μέτρα, αρκεί η απειλή της στέρησης όσων αλυσίδων έχεις δέσει στη ψυχή σου.
Και οι πίθηκοι δεν αντιλαμβάνονται γιατί έχουν περιέλθει σε αυτή τη τραγική απάνθρωπη κατάσταση, ρίχνουν λοξές κριτικές ματιές στο «φασιστικό» παρελθόν όπως τους υποδεικνύουν, ενόσω στο παρόν μέσα σε ένα ορυμαγδό από κακοποιούς (γύφτους και λαθρομετανάστες) και υποκριτές (πολιτικούς και δημοσιογράφους) δεν επιτρέπουν στους ηθοποιούς (κυριολεκτική έκφραση) να προάγουν τις ανθρώπινες αξίες.
Πώς να μην περιέλθουμε σε ανέχεια όταν δίνουμε αξία στους ανάξιους, με ποιο τρόπο θα βγούμε από τον οχετό όταν θωπεύουμε τα «σκατά»;
Όταν περιποιούνται τους γύφτους, τους απόκληρους, τους λαθρομετανάστες, τους κίναιδους, διαιωνίζουν μια αρρωστημένη κατάσταση.
Δεν είναι πολιτισμός να θωπεύεις και να συντηρείς τον άχρηστο, τον ανήθικο και τον κακοποιό, πολιτισμός είναι να τους δίνεις το παράδειγμα και τα εργαλεία να μοχθήσουν για να γίνουν άξιοι.
Ο μόχθος, η δημιουργία συνθέτουν τον άνθρωπο κι όχι η ελεημοσύνη, τα επιδόματα και ο κρατικός μισθός.
Οι άξιοι παραγκωνίζονται και αχρηστεύονται και οι ανάξιοι βολεύονται χωρίς διάθεση να γίνουν χρήσιμοι.
Γι’ αυτό βλέπεις ολοένα γύρω σου και αυξάνονται τα κρούσματα της ανηθικότητας, της ασυδοσίας, της αυθαιρεσίας, της ανωμαλίας, και της εγκληματικότητας, κυριαρχούν τα κτήνη!
Πένητες που θέλουν… Πένητες να μένουν.
Και «φιλάνθρωποι» που αρέσκονται… «Φιλάνθρωποι» να βαυκαλίζονται!
Σκέφτεσαι ανθρωπάκο; Ή σε παρασύρει το χαζοκούτι με το συναίσθημα;

Rory Gas

Υπέρθυρο

Μια σκέψη με αφορμή τα τρομοκρατικά γεγονότα.
Βαρέθηκα τα παραμύθια της Χαλιμάς.
Μας τρομοκρατούν παντόχθεν.
Μας θέλουν φοβισμένους και υπάκουους από τα γενοφάσκια μας, γι’ αυτό και η προπαγάνδα «bullying» στα σχολεία.
Ερμαφρόδιτα, ευνουχισμένοι πολίτες, αλλά ευδιάθετοι καταναλωτές.
Παμφάγα γουρούνια καταναλωτές, στο σφαγείο του χρηματιστηρίου και λογίζονται άνθρωποι!
Οι τρομοκράτες είναι το αριστερό χέρι της εξουσίας.
Παριστάνουν τους αντικαπιταλιστές και αντιμπεριαλιστές.
Μα οι ίδιοι πρώτοι και καλύτεροι είναι ιμπεριαλιστές γιατί επιδιώκουν να φέρουν την στρατοκρατορία τους, του χάους και της αναρχίας, στο βασίλειο της «Δανιμαρκίας».
Αυτοί προκαλούν το χάος για να ευλογήσουν το δεξί χέρι της εξουσίας να επιβάλλει τη τάξη· δήθεν. Και βεβαίως δεν υπάρχει καμιά συνωμοσία.
Υπάρχουν αμέτρητοι σκοτισμένοι ιδεολόγοι που παρακολουθούνται από τις μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες αρκεί να «στραβώσουν» τα μάτια τους κάποια στιγμή για να επιτρέψουν το χτύπημα που θα εξυπηρετήσει την πολιτική τους.
Οι τρομοκράτες πρώτοι και καλύτεροι δεν είναι θιασώτες του κεφαλαίου;
Στυγνοί καπιταλιστές, όταν χρηματοδοτούνται ή ληστεύουν τράπεζες;
Γιατί ληστεύουν τράπεζες;
Για τα τραπεζογραμμάτια τού κεφαλαίου.
Δηλαδή όχι μόνο δίνουν αξία στο εργαλείο του κεφαλαίου, αλλά το τιμούν κιόλας δεόντως καταναλώνοντάς το.
Αν ήταν αληθινοί τρομοκράτες εναντίον του κεφαλαίου, δεν θα σκότωναν ανύποπτους πολίτες με οιοδήποτε πρόσχημα (επειδή εργάτες δούλοι ούλοι μας, σε όλα τα δόγματα τον ίδιο «Κύριο» αφέντη έχουμε, τα πάθη μας) αλλά θα έβαζαν φωτιά στη κυριολεξία στο κεφάλαιο.
Στάχτη και μπούρμπερη στα εργαλεία της σύγχρονης δουλείας, στα χαρτονομίσματά τους.
Αυτές είναι οι αλυσίδες σου ανθρωπάκο και οι φύλακές τους οι «αριστεροί και δεξιοί τρομοκράτες», ο στρατός της εξουσίας και στη μέση όλοι εμείς η μάζα, να αμπελοφιλοσοφεί μιλώντας για ελευθερία δίχως να γνωρίζει ούτε τη σημασία της, ούτε την ουσία της.
Ελευθερία δεν λογίζεται στο συλλογικό, αλλά στο ατομικό, να είσαι κυρίαρχος, να μην είσαι δέσμιος των παθών σου.
Το συλλογικό στην έννοια της ελευθερίας είναι εφεύρεση της εξουσίας για να μαντρώνει το κοπάδι σε κάποιο δόγμα.
Κάθε που γυρεύει η μάζα ελευθερία την καθοδηγεί προς την «απελευθέρωση».
Έτσι σηκώνεις μπαϊράκι και παίρνεις το δρόμο του κοπαδιού εκ του ασφαλούς για το μαντρί της «ελευθερίας», που είναι πάντα το ίδιο με διαφορετική επιγραφή στο υπέρθυρο.

Rory Gas

Ευγνωμοσύνη

Κάποιοι δηλώνουν υπερήφανοι που είναι Έλληνες.
Συνήθως νοιώθουμε υπερηφάνεια για δικά μας κατορθώματα ή πολύ δικών μας ανθρώπων για γεγονότα σε ενεστώτα χρόνο.
Η υπερηφάνεια για τους προγόνους μας είναι αφηρημένη έννοια και περισσότερο έχει να κάνει με τη συλλογική μνήμη ενός έθνους, τιμής ένεκεν.
Δεν συμμερίζομαι την υπερηφάνεια των συμπατριωτών μου για κατορθώματα προγόνων, μιας τυχαιότητας δηλαδή να γεννηθούμε Έλληνες.
Θα έλεγα περισσότερο νοιώθω ευτυχής επειδή η γλώσσα που μου έδωσαν είναι Ελληνική. Προνομιούχος επειδή μπορώ να επικοινωνώ με τον Ελύτη και μέσω αυτού με τον Όμηρο.
Είναι συγκλονιστικό!
Μετά τόσους αιώνες να μπορώ να επικοινωνώ με το πνεύμα ενός μεγαλείου, όπως οι κατοπινοί που εμπνεύστηκαν και μνημονεύουμε για τα κατορθώματά τους.
Δεν μπορώ να νιώσω υπερηφάνεια εξ αγχιστείας για κάτι που δεν συνέβαλα και μάλιστα αφορά ολάκερη την ανθρωπότητα, εν προκειμένω η ελευθερία.
Ο Ελληνισμός είναι κοινοκτημοσύνη της ανθρωπότητας.
Αφορά κάθε άνθρωπο που μπορεί και σκέφτεται.
Ευγνώμων που έχω αυτή την ευχέρεια λοιπόν και επικοινωνώ με αυτό το πανανθρώπινο πνεύμα απευθείας, δίχως να χάνομαι στις μεταφράσεις, νοιώθοντας τη ζεστασιά από τις αμμουδιές του Ομήρου και το απόλυτο γαλάζιο από τη παλέτα του Αιγαίου!
Αυτό για μένα είναι και το μόνον της ζωής μου ταξείδιον!

Rory Gas

Νοικοκυρά.

«Σώπασε, κυρά Δέσποινα, μην κλαις και μη δακρύζης», είναι αργά πια…
Η οικογένεια εάλω!

Οι ρήτορες μιλήσανε, οι αναλυτές ξεκαθαρίσανε και οι παντός μίμοι παπαγαλίσανε.
Μα πουθενά δεν θα ακούσεις την πραγματική αιτία της κρίσης, την αποκρύπτουν μεθοδικά.
Οι «σειρήνες» των περιοδικών (τη δεκαετία του ’60, από τότε «άδουν») ξεμυάλισαν τη νοικοκυρά να εγκαταλείψει τον οίκο της και γκρεμίστηκε η κολώνα που τον βάσταζε.
Οι γυναίκες εξομοιώθηκαν με τους άντρες, έγιναν κι αυτές άχρηστες, να αμπελοφιλοσοφούν στα καφέ-νεια, να τζογάρουν, να βρίζουν και να μεθούν.
Διαλύθηκαν οι νόμοι του οίκου και οι ανόητοι γυρεύουν τις οικονομικές αιτίες της κρίσης.
Γύρεψε την οικονομική ανεξαρτησία της και υπονόμευσε την προσωπική της ανεξαρτησία, έγινε δούλα μιας φάμπρικας.
Όχι μόνο δεν συνέβαλε στην οικονομική ευρωστία της οικογένειας αλλά την έκανε πιο σπάταλη.
Τα μισά τα δαπανούσε για την ένδυση και τον καλλωπισμό της και τα άλλα μισά για υπερκατανάλωση υλικών και ανέσεων.
Αυτός ήταν άλλωστε ο λόγος που την «έθελξαν» έξω από το σπίτι για να διαλύσουν την «αγία» Ελληνική Οικογένεια -την οικονομία της.
Τα αποτελέσματα αυτού του σχεδίου βιώνουμε σήμερα, αφού παραδώσαμε την αγωγή και την παιδεία των Ελλήνων στη πολιτική των εμπόρων και στα μέσα τους.
Ελληνισμός σημαίνει φως και δεν έχει καμία σχέση με τον Δυτικό πολιτισμό.
Η οικογένεια ήταν οι ρίζες του Ελληνικού πολιτισμού και η νοικοκυρά ήταν ο κορμός, το δέντρο που έδινε καρπούς απ’ αυτές τις ρίζες.
Η γυναίκα τροφός και παιδαγωγός εγκατέλειψε την εστία της και η Ελληνική δάδα έσβησε για πάντα.
Βρήκαν άδειο το σπίτι και με τον γυάλινο δούρειο ίππο έκαναν επέλαση και ξεθεμελίωσαν τα πάντα. Την αγωγή των Ελληνόπουλων την παρέδωσαν οι κηδεμόνες στον ΑΝΤ1 κάθε μεσημέρι για πολλά χρόνια να παίζει τον ρόλο του διαμορφωτή, χειραγωγώντας τα παιδιά συστηματικά στον σκοταδισμό όπως και τα υπόλοιπα κανάλια με τους κίναιδους.
Φέρνοντας τα ίσια ανάποδα, όλα τα παίρνουν ελαφρά και τρυπώνουν στις συμπεριφορές τάχα σαν ανθρωπισμός, έχουν γαλουχήσει μια νέα γενιά δίχως ρίζες, δίχως κύρος, αποχαυνωμένη έτοιμη για εκμετάλλευση.
Γι’ αυτό έχουμε μια διαμορφωμένη υπερκαταναλωτική κοινωνία.
Η κρίση στην Ελληνική κοινωνία έχει τις ρίζες της στη δεκαετία του ’60.
Όταν ο αστισμός εξαπλώθηκε εφιαλτικά.
Μια φρενήρης κούρσα που συντρίφτηκε μετωπικά με τη «φούσκα», και η λαθρομετανάστευση έβαλε φωτιά στα συντρίμμια που απέμειναν,
Ελληνικό (πραγματικό) ολοκαύτωμα.
Η αιτία της κρίσης του Ελληνικού πολιτισμού, η παρακμή της Ελληνικής κοινωνίας, οφείλεται στο ξερίζωμά της.
Δεν υπάρχουν πιστωτικές κρίσεις στην ιστορία, ένα σύγχρονο ευφυολόγημα είναι, της χρεοκρατίας. Οι κρίσεις ήταν πάντα ηθικές και λέγονταν παρακμή.
Όταν οι κοινωνίες έχαναν το μέτρο αξιών, όταν διέλυαν τους νόμους του οίκου, εξαθλιώνονταν και αφανίζονταν επειδή δεν μπορούσαν να διαχειριστούν τα προβλήματα που διογκώνονταν πολλαπλασιαστικά.

Rory Gas

Γιατί;

Οι φίλοι και οι γνωστοί μου συνήθως μου απαντάνε «κάτι απορίες που έχεις…».
Ρωτώ διαρκώς σα μικρό παιδί για πράγματα που σε άλλους φαίνονται ανόητα.
Δεν ρωτώ μόνο αλλά και αναρωτιέμαι όταν βλέπω ή διαβάζω οτιδήποτε, δεν αρκούμαι.
Ψάχνω πίσω από τις εικόνες και τις λέξεις να βρω τη πηγή τους, τη διαδρομή τους και την επιρροή τους.
Αυτός ο πρόλογος ήταν αφορμή για κάτι που μου είπε η γυναίκα μου όταν γύρισα σπίτι.
«Ποιος είχε τις περισσότερες απόπειρες δολοφονίας»; Με ρώτησε.
Ο Φουρθιώτης; Της αποκρίθηκα.
«Έλα άσε τη πλάκα, σοβαρά μιλάω» μου αντιγύρισε.
Ε… που να ξέρω ποιος, με όσα βλέπεις.
Κι ευθύς μου απαντά, «ο Κάστρο».
Τότε θυμήθηκα ένα ντοκυμανταίρ που είχα δει κάποτε για τις περιβόητες απόπειρες.
Από τότε είχα συμπεράνει που «απέβλεπε» αυτή η προπαγάνδα.
Από τη μια σε κάθε αντικομμουνιστή και στον «πατριωτισμό» των Αμερικανών ότι η «πατρίδα» έκανε το χρέος της.
Κι από την άλλη σε κάθε αριστερό που ονειρεύεται επαναστάσεις ότι ο Κάστρο είναι ο σύγχρονος αντιμπεριαλιστής, ο ήρωας.
Κι έτσι και οι δυο κοιμήθηκαν ικανοποιημένοι εκείνο το βράδυ.
Μόνο εγώ πέφτω ανήσυχος αναρωτώμενος ΓΙΑΤΙ;
Γιατί η ζάχαρη της Κούβας, άλλαξε μαφιόζικα χέρια;
Ποιοι μαφιόζοι εβραίοι εκμεταλλεύτηκαν τον κομμουνισμό για να παράγουν πάμφθηνη ζάχαρη με εξαθλιωμένα εργατικά χέρια και να την μοσχοπουλούν πανάκριβα στη Δύση μέσω της Σοβιετικής Ένωσης, δίνοντας στη Κούβα ως αντίτιμο, ελάχιστο πετρέλαιο;
Ποια η χρηματιστηριακή αξία της κατανάλωσης ζάχαρης στη Δύση και ποια της κατανάλωσης του πετρελαίου στο Σιδηρούν Παραπέτασμα;
Απλή αριθμητική.
Ένα άλλο «γιατί» τριβέλιζε το μυαλό μου, κάποτε.
Γιατί η χούντα που εκτελούσε για «ψύλλου πήδημα» όπως διατείνονται, δεν έστειλε στο εκτελεστικό απόσπασμα με συνοπτικές διαδικασίες τον Παναγούλη;
Μοναδική περίπτωση όμοια με του Κάστρο που έλαβε χώρα την ίδια εποχή, περίπου.
Πώς ένας βομβιστής επιβιώνει σε ένα καθεστώς δικτατορίας;
Για τον Κάστρο είδαμε τι αξιώματα του επιφύλασσε η «ιστορία».
Για τον Παναγούλη δεν μάθαμε ποτέ.
Σίγουρα τον βοήθησαν ξένοι πράκτορες να υλοποιήσει το αποτυχημένο σχέδιο δολοφονίας του Δικτάτορα, δίνοντάς του λαθεμένες οδηγίες εκπυρσοκρότησης για να αποτύχει η ενέργεια.
Ο Παπαδόπουλος είχε συγκεκριμένο σχέδιο από τους εβραίους να εκπληρώσει (την προβοκάτσια εναντίον του Ελληνισμού), έπρεπε να κυβερνήσει.
Σκεπτόμενος την μεταπολιτευτική πορεία του Παναγούλη διέκρινα τι ήταν αυτό που του χάρισε τη ζωή, τότε.
Είχε πάθη, τις γυναίκες και τη μεγάλη ζωή, ιδανικός συνδυασμός για έναν ηγέτη-υποχείριο.
Ακριβώς όμοια με τον Παπανδρέου, ίσως και να ήταν ο Παναγούλης στη θέση του, αν…
Αν δεν ήταν ανεξέλεγκτος.
Σκάλιζε ιστορίες που έπρεπε να μείνουν στην αφάνεια.
Δεν ήταν από την ίδια πάστα των «πολιτικών» μαριονετών (Βενιζέλος, Καραμανλής, Παπανδρέου, αν κι ο τελευταίος «παρέκκλινε» μαζί με τον Οζάλ στο Νταβός και υπέγραψαν την θανατική τους καταδίκη).
Ο Παναγούλης έγινε επικίνδυνος, όπως κι ο Τσε, έπρεπε να πεθάνει.

Rory Gas

Έξυπνες μηχανές, για ηλίθιους ανθρώπους

Ή αλλιώς η δικτατορία της «τεχνολογικής ευφυΐας».
Όσο πιο έξυπνες γίνονται οι μηχανές τόσο πιο ηλίθιοι γίνονται οι άνθρωποι εξ αυτού, και δεν εννοούν να το αντιληφθούν!
Από την ευκολία στη διαβίωση, περάσαμε στην άνεση της κατανάλωσης.
Μπήκαμε σε μια νέα εποχή χειρότερη από αυτή του Μεσαίωνα όπου ο άνθρωπος «δεν υπάρχει», έχει υποκατασταθεί από έξυπνες μηχανές, είναι μόνο για να αναλώνεται και να καταναλώνει.
Κι όσο οι μηχανές αναβαθμίζονται, τόσο οι άνθρωποι υποβαθμίζονται.
Κυριάρχησαν οι μηχανές που έβαλε στην ζωή του για να την κάνει πιο εύκολη, τον έκαναν σκλάβο ακριβώς αυτής της άνεσης.
Κάθε εργαλείο κλέβει τον κόπο ενός ανθρώπου, κάθε μηχάνημα τον κόπο δέκα ανθρώπων και κάθε εργοστάσιο τον κόπο εκατό, χιλίων, ακόμη και μυρίων ανθρώπων.
Παραιτημένων ανθρώπων!
Τώρα που τους έσπρωξε όλους να βγάλουν χρεωστική κάρτα θα αποκτήσουν κι ένα λογιστικό αριθμό συναλλαγών, για να καταναλώνουν με δελτίο!
Θα τρώνε, θα πίνουν και θα κοιμούνται με μετρονόμο.
Οι σκλάβοι με μισθό γίνανε σκλάβοι με κάρτα, τεχνολογική «εξέλιξη και πρόοδος»… στη δουλεία.
Δεν τον έχουν ανάγκη πια, τα μηχανήματα δουλεύουνε αντ’ αυτού, αυτός απολαμβάνει την οκνηρία του, προσφέρει φθηνά, πολύ φθηνά, τις υπηρεσίες του.
Μόνο αυτό θέλουν πλέον απ’ αυτόν και μόνο γι’ αυτό είναι πια άξιος.
Ένας φθηνός υπηρέτης από τον σωρό, ένας αριθμημένος δούλος!
Ανθρωπάρια με οδηγίες χρήσεως βγαίνουν στην «αγορά», ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα, περιμένουν στις ουρές, να βγάλουν λεφτά με ελεγχόμενες δόσεις από τα «κυβερνομηχανήματα» (ΑΤΜ), για να τα βάλουν στην σχισμή της τσέπης τους, ούτως ώστε να αρχίσουν να λειτουργούν για λίγες μέρες, μέχρι την επόμενη φορά, κάθε φορά!

Για ευκολότερη βέβαια κατανάλωση και για την ασφάλειά τους τούς παροτρύνουν να μην έχει κανείς μετρητά στο πορτοφόλι του, μην τύχει και τους τα κλέψουν οι μικροκακοποιοί.
Να τους τα κλέβουν σίγουρα οι μεγαλοκακοποιοί αργυραμοιβοί!
Σήμερα τα όπλα του κατακτητή είναι αόρατα και στοχεύουν το μυαλό του.
Όχι μόνο δεν αισθάνονται την απειλή, αλλά πλέουν και σε πελάγη καταναλωτικής ευδαιμονίας.
Πάρε τους ό, τι θες, μόνο τη σύνδεση στο διαδίκτυο να μην τους πάρεις, το κινητό, την ταμπλέτα, την τηλεόραση, το αυτοκίνητο, τη διασκέδαση, τις διακοπές!
Έτσι και κατεβάσεις τον διακόπτη της ηλεκτρικής ενέργειας ένα βράδυ μένει έρμαιο, δεν ξέρει τι να κάνει.
Μόνο τότε έχει μια ελπίδα, αν μπορεί να σκεφτεί, να καταλάβει πόσο «γυμνός» είναι, δίχως προσωπικότητα!
Ο ηλίθιος πιστεύει στις επαναστάσεις και θαρρεί ότι επειδή γράφτηκαν με το αίμα του, είναι και δικές του.
Όλες μα όλες οι επαναστάσεις έγιναν για την υποδούλωσή του από τον έναν στον άλλον.
Η βιομηχανική επανάσταση δε, αφαίρεσε από τον άνθρωπο τον πρωταγωνιστικό ρόλο και τώρα η τεχνολογική τού αφαιρεί κάθε ρόλο, έπεσε η αυλαία.
Μια επανάσταση αναγνωρίζω μόνον, αυτή εναντίον των μηχανών!
Αντεπανάσταση, ο άνθρωπος να ξαναγίνει Ηνίοχος και να πάρει το χαλινάρι της ζωής στα χέρια του.

Rory Gas

Επαναστάσεις, και άλλα παραμύθια.

Όλες, μα όλες οι επαναστάσεις, έγιναν στο όνομα του λαού.
Καμία όμως δεν έγινε για τον λαό κι ας γράφτηκε με το αίμα του η πόρνη η ιστορία.
Ακόμη κι αυτή που διαδίδεται ως η μόνη λαϊκή εξέγερση (της Βαστίλης) είναι μύθος.
Ούτε η αιτία, ούτε η αφορμή, ούτε καν το αποτέλεσμα ήταν απόρροια λαϊκής βούλησης.
Αιτία ήταν η συμμαχία της Γαλλίας με την Αυστρία έπειτα από διακόσια (200) χρόνια εχθροπραξιών. Κι αφορμή ήταν το οικονομικό εμπάργκο της Αγγλίας που στέρησε από κάρβουνο τη γαλλική βιομηχανία και πάγωσαν οι τσιμινιέρες, στέλνοντας στην ανεργία τους Παριζιάνους εργάτες.
Η πείνα, η εξαθλίωση και ο λιμός έφερε την εξέγερση, γι’ αυτό από τότε οι εβραίοι του Λονδίνου φροντίζουν να μην πεινάνε οι λαοί, με συσσίτια, ελεημοσύνες και το «έκτρωμα» της αλληλεγγύης, κρατούν τους λαούς υπό επισιτιστικό έλεγχο.
Παρόλα αυτά όμως βρέθηκε από την ανώτερη τάξη η κλίκα (τριανδρία) να εκμεταλλευτεί το λαϊκό έρεισμα για πολλοστή φορά για ίδιον όφελος δίνοντάς τους αίμα, αυτό που «θρέφει» τη μάζα των κτηνών.
Η εξουσία του Λονδίνου όχι μόνο δεν αποσόβησε αλλά καλλιέργησε κιόλας αυτό το χάος, ήταν ιδανικό για να αποσυντονίσει το λαό και να κατευνάσει το πάθος του.
Το αποτέλεσμα γνωστό τοις πάσι.
Καμία επανάσταση ποτέ δεν θα πετύχει, επειδή τις φαντασιώνονται οι λαοί που είναι ανίκανοι να κρατήσουν μια στάση και γι’ αυτό επαφίενται σε άλλους.
Και αυτοί οι άλλοι ανάξιοι για οτιδήποτε, πόσο μάλλον για στάση αξιών, δεν γυρεύουν επανάσταση αλλά επανασύσταση στη νομή της εξουσίας για τον εαυτό τους και χρησιμοποιούν τον λαό ως ασπίδα και δόρυ, με αιχμή φαιδρά ιδεολογήματα!
Την εξουσία την γυρεύει ο εξουσιαζόμενος μεγαλοαστός για να πάψει να εξουσιάζεται, είναι τόσο ανίκανος που δεν έχει άλλο τρόπο να απαλλαγεί.
Γι’ αυτό στην εξουσία αναρριχώνται οι πλέον ανίκανοι και διεφθαρμένοι.
Ένας φαύλος κύκλος εξουσιαζομένων και εξουσιαστών.
Βαρέθηκα να ακούω από ανιστόρητους για επαναστάσεις.
Έχει καταντήσει αηδία, αν θες στα αλήθεια μια επανάσταση, κράτα μια στάση κι άσε τους άλλους να «εξάπτονται».
Η κάθε επανάσταση ξεκινά από σένα τον ίδιο, εάν εσύ κρατάς μια ανθρώπινη στάση αξιών, δεν χρειάζεσαι καμία επανα-ΣΤΑΣΗ.
Η χειρότερες επαναστάσεις για τον λαό είναι οι αναίμακτες, επειδή είναι δίχως εχθρό -τουλάχιστον ορατό.
Μια εξ αυτών η βιομηχανική επανάσταση και σήμερα η τεχνολογική που σηματοδοτεί το τέλος της ιστορίας, όπως την ξέραμε.

Rory Gas

Μειονότητα Ε.Π.Ε.

Αλήθεια ποια δικτατορία είναι χειρότερη;
Αυτή που σου απαγορεύει να πιστεύεις σε άλλο «θεό» ή αυτή που σου απαγορεύει να ζήσεις όπως επιθυμείς;
Για τους αδαείς να πω ότι καμιά δικτατορία δεν μπορεί να σου ελέγξει το νου (τι «θεό» πιστεύεις) αλλά μπορεί να ελέγξει κάλλιστα, πώς ζεις.
Ο νοών νοείτω.
Άλλη μια τραγωδία βιώνουμε οι σκεπτόμενοι Έλληνες και ποιος να τολμήσει να αντιπαρατεθεί με την άφρονα μάζα.
Ποιος θα τολμήσει να τα βάλει με τη σύγχρονη Μαντάμ Σουσού που ορέγεται επαναστάσεις και φαντασιώνεται φιλανθρωπίες, ακροβατώντας μεταξύ ονείρου και φαντασίας;
Που επειδή πήγε Πανεπιστήμιο θαρρεί πως έγινε επιστήμονας, αδυνατώντας να αντιληφθεί ότι τα Πανεπιστήμια από την εποχή που ιδρύθηκαν, ήταν θύλακες χειραγώγησης, του κεφαλαίου που τα χρηματοδοτεί.
Οι επιστήμες σήμερα έγιναν όργανα αισχρού κέρδους των εβραίων τραπεζιτών που μας κυβερνούν,
σε όλους τους τομείς.
Αρκεί μια ματιά στο τι τρώμε και φοράμε, μέχρι τι σύστημα Υγείας και Παιδείας έχουμε, παγκοσμίως.
Φωνάζει η μαντάμ Σουσού και τους λέει «φασίστες» επειδή δεν αποδέχονται τους λαθρομετανάστες. Αλήθεια ποιος είναι «φασίστας», αυτός που δεν θέλει να του επιβάλλουν μια κατάσταση ή αυτός που επιβάλει αποφασίζοντας και διατάζοντας μια κατάσταση;
Έχουμε χάσει κάθε υπόνοια σκέψης στην Ελλάδα.
Το δικαίωμα της ελευθερίας του ατόμου περιχαρακώνεται στην εξαναγκαστική επιβολή μιας μειονότητας.
Μια μειονότητα κυβερνά την Ελλάδα, μειονότητες κίναιδων, γύφτων, κακοποιών, αριστερών συμμοριών (ιεχωβάδες), λαθρομεταναστών έχουν επιβάλλει εαυτόν, στο όνομα της ασυδοσίας του ατόμου (με ψευδώνυμο ελευθερία) κι όλοι αυτοί θέλουν να επιβάλλουν τις απόψεις και την θέλησή τους αυταρχικά καθυβρίζοντας την πλειονότητα ως «φασίστες» επειδή ως ελεύθεροι -ακόμη- άνθρωποι, έχουν αντίθετη γνώμη και δεν τους επιτρέπεται από τους δήθεν απελευθερωμένους, να έχουν.
Έλεος!
Αν ακολουθείς σαν μαϊμού ό, τι αγγίζει τι χορδές του συναισθήματός σου, είναι λογικό να σφυρίζεις στο σκοπό των μέσων της εξουσίας, χορεύοντας τον ρυθμό της παραφροσύνης!

Rory Gas

Αυτοδιάθεση των λαών

Όπου κι αν στρέψω το βλέμμα μου, η αμετροέπεια στην ανοησία το θολώνει.
Η σημαία της πάλαι ποτέ αριστεράς, κατάντησε κουρελόπανο.
Αυτοδιάθεση θα πει αυτό που κάνουν στο Ωραιόκαστρο με Δημοκρατικές διαδικασίες κι όχι αυτό που αποφασίζουν και διατάζουν τα τσουτσέκια των Αθηνών γιατί το επιβάλλουν οι εβραίοι του Λονδίνου.
Το έχω ξαναγράψει δεν μπορεί να αποφασίζει ένα κέντρο εξουσίας, το Λονδίνο εν προκειμένω, για όλο τον κόσμο, αυτό δεν είναι Δημοκρατία, είναι απολυταρχία (βλέπε μεσαίωνα).
Δεν θα αποφασίζει η Αθήνα για την Θεσσαλονίκη, για τη Χίο κλπ, αλλά η κάθε κοινότητα θα διαχειρίζεται τα του Δήμου της.
Δεν είναι δυνατό μια χούφτα καρεκλοκενταύρων να αποφασίζει δικτατορικά για το μέλλον μιας κοινότητας και άλλη μια χούφτα καρδιναλίων δημοσιογράφων που «παροικούν την Ιερουσαλήμ» να παριστάνουν τους κριτές και να επικρίνουν κοινοτικές διαθέσεις που δεν τους αφορούν και το χείριστο η πλέμπα να ακολουθεί αλαλάζοντας σε πρίμο σεκόντο, σερφάροντας την ανοησία και την υστεροβουλία τους.
Έχουν χάσει κάθε επαφή με την λογική και με τη σημασία των λέξεων, το μυαλό τους ένας αβριθής πουρές.
Κατηγορούν τους πολίτες του Ωραιοκάστρου ως φασίστες και δεν αισχύνονται για την αμορφωσιά τους.
Φασισμός (πιο σημαινόμενο είναι ο αυταρχισμός) είναι να επιβάλεις τη βούλησή σου σε κάποιον παρά τη θέλησή του.
Ποιος επιβάλλει και τι, σε ποιόν;
Από πότε η αυτοδιάθεση των λαών είναι ηθικά κολάσιμη και φασιστική;
Και για να τελειώνουμε με την καραμέλα της προσφυγιάς.
Το ό, τι ο παππούς και η γιαγιά του καθενός ήταν πρόσφυγες δεν τους καθιστά επιγόνους.
Η προσφυγιά δεν είναι χαρακτηριστικό, είναι κατάσταση, δεν μεταβιβάζεται ως κληρονομικό δικαίωμα.
Αφορά μόνο τα άτομα που έζησαν τον εφιάλτη.
Οι απόγονοι κληροδοτήθηκαν το βάρος της μνήμης.
Οφείλουν καταρχήν να σεβαστούν αυτή τη μνήμη και να μη συγκρίνουν τον ξεριζωμό, την προσφυγιά, με την λαθραία μετανάστευση.
Προσβάλλουν τη μνήμη των προγόνων τους, η οποία παρεμπιπτόντως δεν τους ανήκει, είναι κτήμα όλου του Ελληνισμού από την πρώτη παράγραφο «Μούσαι Πιερίηθεν αοιδήσι κλείουσαι»…
Οι Πόντιοι και οι Μικρασιάτες δεν είχαν καμιά αυτοδιάθεση να έρθουν στην Ελλάδα, με το ζόρι τους ξερίζωσαν, εξ ού και λέγονταν πρόσφυγες.
Σε αντιδιαστολή με τους Άραβες που δεν έχουν καμία ομοιογένεια, κάθε καραβιά και μια Βαβέλ, οπότε δεν μπορείς να μιλάς για έναν λαό.
Ούτε έχουν καμία αυτοδιάθεση, άλλοι τους διαθέτουν και δη φασιστικά σε μια ελεύθερη κοινωνία.
Άλλο αυτοδιάθεση των λαών κι άλλο λαθραία διάθεση δούλων που τους «φυτεύουν» κιόλας φασιστικά σε «ξένα χωράφια» κι επειδή οι ελεύθεροι άνθρωποι δεν θέλουν, τους βρίζουν οι ταγοί της δουλοπρέπειας και η πλέμπα των «αρίστων», οι «φιλάνθρωποι» και οι «προοδευτικοί», ο στρατός της φασιστικής «Σωτηρίας».
Εάν τα μυαλά της πλειονότητας των ανθρώπων δεν ήταν ακατοίκητα, δεν θα ζούσε άστεγη η σωφροσύνη στους αιώνες.-

ΥΓ
Έχει μεγάλη επιστημονική αξία στην έδρα της ψυχολογίας, το εξής φαινόμενο:
Γράφουν οι ακροδεξιοί απίθανες εώς γελοίες ιστοριούλες με «εγκληματικές» ενέργειες από λαθρομετανάστες για να στηρίξουν την ιδεολογία τους και οι ακροαριστεροί τους χλευάζουν, την ίδια στιγμή που ακροαριστεροί γράφουν αντίστοιχες απίθανες εώς γελοίες ιστοριούλες με «αλληλέγγυες» ενέργειες από γηγενείς για να στηρίξουν την ιδεολογία τους.
Βρίθει το διαδίκτυο αυτές τις μέρες από προσφυγικές ιστοριούλες προς τέρψιν ιδεοληπτικών.

Rory Gas

Εμπόριο Χαρμάνι!

Συχνά κρίνω επαγγελματικές συντεχνίες, ακόμη και τη δική μου -εμπόριο- και δέχομαι «πυρά».
Όσο πιο μεγάλο το εμπόριο, τόσο πιο ανήθικο.
Το τραγικό είναι ότι το μεγαλώνουμε εμείς, με την αγοραστική μας διάθεση, εν αντιθέσει με το δημόσιο που μεγαλώνει εκ των ενόντων.
Οι έμποροι είναι μάστιγα γιατί εκμεταλλεύονται τον κόπο άλλων ανθρώπων.
Κάποιος θα σκεφτεί στο σύγχρονο αστικό τρόπο ζωής το εμπόριο είναι πανάκεια.
Εκεί ακριβώς εστιάζω το πρόβλημα για τον άνθρωπο.
Η στοίβαξη τόσων χιλιάδων ανθρώπων σε πολυκατοικίες, έχει ένα σκοπό.
Την όσο πιο δυνατή εκμετάλλευση.
Περισσότερους καταναλωτές σε λιγοστά τετραγωνικά χιλιόμετρα για λιγότερα καταστήματα, λιγότερα έξοδα, και ασφαλώς περισσότερα κέρδη.
Ότι ακριβώς κάνουν στα γουρούνια, στα κοτόπουλα και λοιπά ζώα που εκτρέφουν, το ίδιο και σε μας που καταναλώνουμε όσα παράγουμε.
Στοιβαγμένοι στα ανθρωποστάσια με αντίστροφη όμως γραμμή παραγωγής από αυτή των ζώων. Αυτά τα ταΐζουν για να τα αρμέξουν, ενώ εμάς μας αρμέγουν για να μας ταΐσουν.
Γι’ αυτό φωνάζω συνέχεια ενάντια στον εκφυλιστικό αστισμό και στην αλόγιστη κατανάλωση.
Όσο περισσότερο και γρηγορότερα καταναλώνεις τόσο περισσότερα κερδίζουν οι εβραϊκές πολυεθνικές και γιγαντώνει το μονοπώλιο, η εξουσία τους.
Αλήθεια ποιος σκέφτηκε ποιον εξυπηρετεί η ημερομηνία λήξης στα προϊόντα, η τυποποίηση των προϊόντων, τα υπερμάρκετ.
Με ένα υπερμάρκετ έχεις λιγότερα έξοδα (λειτουργικά, μεταφορικά, προσωπικό κλπ) από το να είχες διάσπαρτα δέκα μπακάλικα σε μια τεράστια οριζόντια αστική έκταση.
Επίσης έχεις τον «μονοπωλιακό» έλεγχο ως προς τους προμηθευτές και την διάθεση των προϊόντων τους.
Κι έρχομαι στην τυποποίηση των προϊόντων.
Αυτή έχει ως σκοπό τη νοθεία.
Σε ένα συσκευασμένο προϊόν δεν μπορείς να ελέγξεις την ποιότητα, αγοράζεις «γουρούνι στο σακί». Με μια φανταχτερή συσκευασία σου πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Επίσης έχει να κάνει και με την εμπέδωση της ετικέτας, σε συνέργεια με την διαφήμιση έχεις ένα προϊόν που λειτουργεί συνειρμικά (Tide, Nes Café, etc).
Χώρια το κόστος που δεν μπορεί να αναλάβει ο μικροπαραγωγός, επειδή ήδη το χύμα προϊόν του είναι φυσικότερο άρα πιο ακριβό.
Σε αυτή τη περίπτωση το οξύμωρο είναι πως ενώ όλοι θέλουν «βιολογικά» προϊόντα τα θέλουν ανέγγιχτα (από έντομα, παράσιτα κλπ) και ομοιόμορφα, σε σταθερή ποιότητα.
Η τρέλα κατέβηκε στις πόλεις -ο θεός να τις κάνει.
Και να κλείσω με την ημερομηνία λήξης.
Ένα μεταλλαγμένο χημικό προϊόν με μύρια συντηρητικά δεν λήγει ποτέ.
Γιατί βάζουν λοιπόν ημερομηνία;
Για να χτυπήσουν τον μικροπαραγωγό που το προϊόν του έχει φυσικά συντηρητικά και λήγει γρήγορα.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα προϊόντα του δίχως την διαφήμιση των μέσων μαζικής κατανάλωσης να μην έχουν ευρεία κατανάλωση να λήγουν και να χάνεται η αξιοπιστία του προϊόντος και μέρος του κεφαλαίου του, με βραχυπρόθεσμο αποτέλεσμα τον κλονισμό της βιωσιμότητας του.
Αυτά είναι ελάχιστα από τα κόλπα που χρησιμοποιούν οι έμποροι των εθνών στον αθέμιτο ανταγωνισμό που έχουν επιβάλλει, με τη δύναμη του κεφαλαίου και των μέσων.
Μια είναι η επανάσταση.
Η επανατοποθέτηση της στάσης σου στην καθημερινότητα (στην κατανάλωση και φυσικά στην προσφορά του κόπου σου).
Μη χαρίζεις τον κόπο σου, που οι έμποροι τον μοσχοπουλούν στους πάγκους τους, πάλι σε σένα! Έξω οι μεσάζοντες έμποροι και δη, «θάνατος» στο μεγαλεμπόριο!

Rory Gas 

Άνθρωποι και ακρίδες

Κατά το άνθρωποι και ποντίκια.
Οι ακρίδες μπορεί να είναι μέρος της τροφικής αλυσίδας, αλλά είναι περισσότερο βλαβερές παρά ωφέλιμες, ειδικά όταν μεταναστεύουν, και δη μαζικά.
Όπου κάνουν επιδρομές, προκαλούν μεγάλες καταστροφές σε χρόνο μηδέν.
Οι ακρίδες είναι μια πληγή και συγκεκριμένα, κατά τας γραφάς, η όγδοη πληγή του Φαραώ.
Έτσι και οι λαθρομετανάστες που εισβάλλουν στην Ελλάδα, είναι μάστιγα για το κοινωνικό κι εργασιακό περιβάλλον.
Από τη μια διάσπαρτοι «εμπρηστικοί μηχανισμοί» (νομοσχέδια) αναζωπυρώνουν το μέτωπο της φωτιάς που κατακαίει το Ελληνικό «χωράφι» από το 2010 κι από την άλλη οι «ακρίδες» (λαθρομετανάστες) καταστρέφουν ό, τι «χλωρό» βρίσκουν στο διάβα τους.
Τι είναι χλωρό;
Οι «καλλιέργειες» (θέσεις εργασίας)!
Δεν μπορείς να τις προστατέψεις από ένα σμάρι πεινασμένες «ακρίδες» (ευτελείς δούλους).
Θα σου «φάνε» τη δουλειά.
Αφού πλέον οι μηχανές έχουν αντικαταστήσει τους ανθρώπους, έχουμε γίνει όλοι ανειδίκευτοι εργάτες, υπάλληλοι καταναλωτές του κεφαλαίου.
Πώς να ανταγωνιστείς την ανέχεια;
Μόνο εάν γίνεις πιο υποτακτικός.
Ένα ντόμινο ένδειας.
Και οι φανατικοί αριστεροί γυρεύουν στα μανιφέστα να βρουν τι φταίει, συμπεραίνοντας ότι ο δαίμονας είναι εκτός εαυτού, και συγκεκριμένα «απέναντι».
Να ζήσουν οι ακρίδες του γείτονα, φωνάζουν εκ του ασφαλούς, οι αριστεροί δημόσιοι και ανώτεροι υπάλληλοι, γιατί δεν κινδυνεύει -ακόμη- η εξειδικευμένη προσφορά εργασίας τους, από τους ανειδίκευτους σκλάβους.
Δε νιώθουν τη θηλιά του ανταγωνισμού στον αφράτο λευκό λαιμουδάκο τους.
Δεν βλέπουν «ακρίδες» στο «χωράφι» του γείτονα, βλέπουν ανθρώπους.
Να ψοφήσει λοιπόν ο γείτονας!
«Στάχτη και μπούρμπερη», η Πατρίδα μας, από μη πατριώτες βολευτές και ιεχωβάδες διασημογράφους.

Rory Gas

Καρχαρίες και μαριδούλες

Όπως έχω δηλώσει, η επικαιρότητα δεν με ενδιαφέρει, δεν την παρακολουθώ και γι’ αυτό δεν τη σχολιάζω.
Υπήρξαν όμως δυο ειδήσεις που αναδεικνύουν σε τι ένδεια πνευματική έχουμε περιέλθει και πόσο φαρισαϊκή είναι η κοινωνία και γι’ αυτό τολμώ να σχολιάσω.
Υπήρξαν δυο απόψεις για τον Μαμιδάκη, αυτή των μέσων και των διασημογράφων της, ότι ο αυτόχειρας ήταν ένας σπουδαίος επιχειρηματίας, με ήθος και η δεύτερη ήταν η έντονη δυσαρέσκεια του λαού -αυτού που συναναστρέφομαι- για αυτές τις πομφόλυγες των μέσων.
Καταρχήν οι καρχαρίες είναι αιμοβόροι, δεν μπορεί να έχουν ήθος, αυτοί που την πληρώνουν πάντα είναι οι μαριδούλες που δεν θα ασχοληθεί ποτέ κανείς με την απελπισία τους.
Είναι ηλίθιοι ή έχουν συμφέρον όσοι υπερασπίζονται στο όνομα τάχα μιας ανάπτυξης (πάλι), ότι ορθά ο νόμος δεν αγγίζει προσωπικές περιουσίες επιχειρηματιών από άστοχες ή δόλιες κινήσεις, για να μην κλονίσουμε το μέγα επιχειρείν (έλεος)!
Δηλαδή να κερδίζουν εκ του ασφαλούς χωρίς να ρισκάρουν προσωπικές ζημίες, οι γιγάντιες βδέλλες. Ενώ ο κυρ-Γιάννης και η κυρά-Μαρία οι μικροί επιχειρηματίες επιτρέπεται να επιβιώνουν άνισα και να τους τρώνε οι καρχαρίες με αθέμιτο ανταγωνισμό που έχει θεσπίσει το κράτος.
Οι οποίοι δεν χάνουν μόνο την επιχείρησή τους και τα χρήματα τους σε αυτόν τον ανήθικο πόλεμο, αλλά χάνουν και τα σπίτια τους, μικρά κλουβιά κι όχι παλάτια.
Ολάκερες οικογένειες βγαίνουν στο δρόμο της ανέχειας και δεν είδα να αλλάζει κάτι.
Όλα για τους καρχαρίες, ο βυθός τούς ανήκει, γιατί οι μαριδούλες δεν σκέφτονται.
Οι καρχαρίες αυτού του εκτοπίσματος δεν αυτοκτονούν από ήθος αλλά από εγωισμό.
Έχει να κάνει με την ψυχολογία.
Όταν έχει συνδέσει την οντότητά του με την επιχείρησή του, μετά τόσα χρόνια δεν μπορεί να τα διαχωρίσει.
Δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την επιχείρησή του, είναι η προέκταση τής προσωπικότητάς του, χωρίς αυτήν απλά δεν υπάρχει.
Έτσι είναι συνυφασμένο στο μυαλό του.
Γι’ αυτό κι όταν είδε να έρχεται το «τέλος» της επιχείρησης, «τελείωσε» κι αυτός.
Αυτά περί ήθους είναι για εύπιστους υπηρέτες!

Καφετζούδες
Και το δεύτερο έχει να κάνει με τον φαρισαϊσμό των διασημογράφων και των τεσσάρων εξουσιών. Συλλάβανε μια «Πυθία» λέει γιατί εξαπατούσε τους εύπιστους.
Δηλαδή όλοι αυτοί οι διάσημοι και μη που έχουν κατακλύσει με τις διαφημιστικές καταχωρήσεις όλα τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα, τι κάνουν;
Δεν εξαπατούν;
Αλήθεια προβλέπουν το μέλλον;
Ποιος δουλεύει ποιον και ποιος δουλεύεται μόνος του;
Να μην μιλήσω για τους επαγγελματίες αγύρτες της πολιτικής που εξαπατούν εκατομμύρια κόσμο και μάλιστα δίχως την συναίνεσή τους.
Μα την Παναγία!
Αν ζούσα μακριά από αυτό τον κόσμο –όπως οι Μαμιδάκηδες, Βαρδινογιάννηδες και ΣΙΑ- δεν θα με ενοχλούσε κι εμένα τίποτα, θα ήμουν ένας «σπουδαίος και ηθικός επιχειρηματίας», αλλά όσο οι απόψεις τους και οι επιλογές τους επηρεάζουν την καθημερινότητά μου, δεν μπορώ παρά να ζοχαδιάζομαι!

Rory Gas

Γυφτάνρωποι

Υπάρχουν δυο κυρίαρχα είδη ανθρώπων στον πλανήτη.
Ο γνήσιος γύφτος που περιέγραψα παρακάτω και βρίσκεται παντού, αλλά κυρίως στις χώρες από την Λιβύη μέχρι την Ινδία, το λεγόμενο αραβικό τόξο.
Βεβαίως και η άποψή μου είναι γενικευμένη και δεν μπορώ να γνωρίζω επί μέρους τη συμπεριφορά του καθενός, όπου σαφώς διαφέρει από άτομο σε άτομο, όχι ο χαρακτήρας αλλά οι εκφράσεις αυτού.
Και το δεύτερο κυρίαρχο είδος ο Γυφτάνθρωπος, όπου ανήκουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι.
Η ανάμιξη του Ανθρώπου με τον Γύφτο τον Προμηθέα όπου και κυριάρχησαν τα γονίδιά του.
Πολλές φορές χρησιμοποιώ ακραίους χαρακτηρισμούς, όχι τόσο επειδή εκνευρίζομαι, αλλά για να αναδείξω την ακρότητα στις αντιλήψεις που έχουν εμφιλοχωρήσει από τα μέσα στα μυαλά των ανθρώπων.
Δηλαδή γράφω πως είμαστε όλοι κτήνη γιατί υπάρχει η ψευδής πεποίθηση πως είμαστε άνθρωποι.
Ή γράφω πως είμαστε όλοι ηλίθιοι γιατί υπάρχει η ψευδής αίσθηση πως είμαστε ευφυείς.
Θέλω να μετριάσω τις αντιλήψεις.
Να πω στον κόσμο πως είμαστε Γυφτάνθρωποι.
Έχουμε τα γονίδια, και των καθαρόαιμων γύφτων που βλέπουμε γύρω μας, αλλά και του ανθρώπου που έχει καταντήσει είδος προς εξαφάνιση, και θα έπρεπε να το έχουμε κηρύξει προστατευόμενο είδος.

Θα έπρεπε όταν συναντούμε ανθρώπινες συμπεριφορές να τις αναδεικνύουμε και προπάντων να τις ανταμείβουμε.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να προστατέψουμε και να διαιωνίσουμε τον ανθρώπινο χαρακτήρα.
Όσο δεν τιμωρούμε παραδειγματικά τις γύφτικες συμπεριφορές και αναδεικνύουμε τις απαξίες τόσο θα χάνονται οι ανθρώπινες αξίες και θα ταλανίζει το βίο μας η ένδεια και θα μας κυβερνούν τα κτήνη.
Όσο υποθάλπουμε την ένδεια, αυτή θα γιγαντώνεται.
Θα πρέπει να τιμωρείται η ένδεια παραδειγματικά.
Η οκνηρία να θεωρείται το μεγαλύτερο έγκλημα, οι άνθρωποι να αμείβονται σύμφωνα με το μόχθο τους.

Όχι στις συντεχνίες και στους πάτρωνες, προνομιούχες τάξεις και συνδικαλιστές, όχι στις συλλογικές συμβάσεις.
Ο κάθε άνθρωπος να αμείβεται ξεχωριστά αναλόγως τα προσόντα και τις προσφορές του.
Όλοι οι επιχειρηματίες θα πλήρωναν αδρά έναν υπάλληλο που αξίζει για να κερδίσουν από τις υπηρεσίες του.

Τέρμα στην ανωνυμία της μάζας υπό τη σκέπη μιας εργατικής συντεχνίας που συνθλίβει το άτομο και τις αρετές του.
Το παράδειγμα της απαξίωσης είναι οφθαλμοφανές στο δημόσιο τομέα, όπου όταν προσλαμβάνεται κάποιος βλέποντας κανέναν να μην δουλεύει θεωρεί το εαυτό του κορόιδο και ακολουθεί το παράδειγμα του συνόλου.
Το δημόσιο στηρίζεται στους ελάχιστους που εργάζονται με επαγγελματική συνείδηση, γιατί δεν είναι τεμπέληδες και σέβονται τον μισθό τους.
Θα έπρεπε να τους τιμούμε για να προάγουμε με το παράδειγμα τους, την μίμηση.
Αλλά φευ!
Όσο ψηφίζουμε γύφτους τεμπέληδες είναι λογικό όχι μόνο να μην τιμωρούν ίδιες συμπεριφορές αλλά να τις συνδράμουν ποικιλοτρόπως για να κατατροπώνουν τους άξιους.
Κι αυτό για να μη χάσουν τα πρωτεία και τις απολαβές της ανήθικης εξουσίας τους, αλλά και για να μην βρεθούν στο πάτο της κοινωνίας, εκεί που είναι η θέση τους αξιοκρατικά!
Δυστυχώς από τον Αρχάνθρωπο φτάσαμε στον Γυφτάνθρωπο, αυτή είναι η εξέλιξη του.
Ένα κτήνος, γιατί ενώ έχει γνώσεις δεν τις χρησιμοποιεί για να κάνει την κοινωνία του ανθρώπινη, παρά μόνο τις εκμεταλλεύεται για ίδιον όφελος και με πονηριά, για να φάει, να φάει… να φάει τον μόχθο άλλων, χωρίς να κουνήσει το χεράκι του, λιαζόμενος άρχοντας ή υπηρέτης.
Ο Γυφτάνθρωπος πότε εκφράζεται ως κτήνος, πότε ως άνθρωπος, δίχως μέτρο.
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι μπορεί ο Γυφτάνθρωπος με αγωγή και παιδεία να υπερισχύσει μέσα του ο άνθρωπος.
Φυσικά με την παραδειγματική τιμωρία κάθε απάνθρωπης συμπεριφοράς.
Δυστυχώς όμως -και γι’ αυτό είμαι απαισιόδοξος- η νέα τάξη τον θέλει γύφτο και διαπαιδαγωγεί τη μάζα να θεωρεί την Παράδοση και τις ανθρώπινες αξίες «οπισθοδρομικές» κι έχουνε γυρίσει τα ίσια ανάποδα. Δεν τους αφήνουν να σκεφτούν, κρατούν διαρκώς το μυαλό τους απασχολημένο με όλα τα μέσα.
Οι νέες ιδέες των γυφτανθρώπων είναι απόρροια οδηγιών χρήσεως και οι ίδιοι τελούν υπό πλήρη σύγχυση.
«Χαμένοι στη μετάφραση»

Rory Gas

Αξιοκρατία

Άλλη μια λέξη που δεν έχασε απλά τη σημασία της, αλλά το «σώμα» της.
Όλοι την γυρεύουν στους άλλους, αλλά κανείς στον εαυτό του.
Όλοι την έχουν στη γλώσσα τους, αλλά κανείς στο μυαλό του.
Όταν περιθάλπεις την οκνηρία, τότε υποθάλπεις την αναξιοκρατία.
Σαφώς μια ανθρώπινη κοινωνία φροντίζει τους αδυνάτους (που είναι ανίκανοι να εργαστούν)· όχι άπαντες και άκριτα.
Έχω δηλώσει πως έπρεπε στο δημόσιο να εργάζονται όλοι οι ανάπηροι (εκ γενετής ή μη), έχουν προτεραιότητα στην εργασία.
Όσοι δεν είναι σε θέση να εργαστούν να παίρνουν δια βίου επίδομα.
Όχι από λύπηση αλλά για εξίσωση, αυτοί οι άνθρωποι έχουν προτεραιότητα στις παροχές μιας κοινωνικής πρόνοιας.
Όλοι οι υπόλοιποι που μπορούν να εργαστούν, η κοινωνία δεν πρέπει να τους χορηγεί επιδόματα ανεργίας, αλλά επιδόματα εργασίας.
Επιτέλους οι άνθρωποι να αμείβονται και να συνταξιοδοτούνται αξιοκρατικά.
Η κάθε εργασία θα πρέπει να κρίνεται αντικειμενικά με την προσφορά ως ώρες, τις συνθήκες ως περιβάλλον και το προσδόκιμο ως όριο ηλικίας σύνταξης.
Αλλά είπαμε σε μια αξιοκρατική κοινωνία κι όχι στην Ελλάδα της «αριστεράς» μεταπολίτευσης, όπου δεν υπάρχει κριτήριο αξιών κι όλοι είναι εν δυνάμει αδύναμοι κι έχουν δικαίωμα (αυτό κι αν είναι τραγελαφικό) στο αμερικάνικο όνειρο του καταναλωτισμού.
Δεν μπορούμε να καταναλώνουμε όλοι και αδηφάγα, γι’ αυτό το δίκαιο και ανθρώπινο είναι να καταναλώνουμε καταρχήν συντηρητικά κι εν δευτέροις αναλόγως τον κόπο του καθενός.
Αυτό, και μόνο αυτό, συνιστά κοινωνική δικαιοσύνη και οικονομία.
Επιτέλους, δεν μπορεί να κατακρίνουν κάποιοι την αναξιοκρατία την ίδια στιγμή που τη προωθούν και τη συντηρούν και τις περισσότερες φορές είναι οι ίδιοι θεσμικοί παράγοντες της αναξιοκρατίας, είτε ως άρχοντες είτε ως υπηρέτες.
Ας σκεφτούν κάποτε κι ας κάνουν την αυτοκριτική τους, «τις πταίει» με ποιο τρόπο διαιωνίζουν αυτή την κατάσταση.
Και φυσικά δεν μιλώ για τις τωρινές συνθήκες γιατί βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση, όπου δεν είναι διακριτά τα όρια του ανάξιου και του άξιου.
Ένας τρίτος Νοτιοευρωπαϊκός πόλεμος με τις ίδιες πολιτικές.
Ξεκίνησε με οικονομικό κραχ στην Αμερική όπως το ’29, η αμερικάνικη οικονομία γιγαντώνεται καθολικά, οι εβραϊκές πολυεθνικές κινούν την οικονομία και θησαυρίζουν στη γηραιά ήπειρο -άλλωστε εδώ βρίσκεται η καρδιά της κατανάλωσης από την αρχαιότητα.
Και για άλλη μια φορά η νότια Ευρώπη μετράει πληγές.
Αλλά έχει μια ιδιότυπη διαφορά, οι βόμβες είναι αθόρυβες, τα συντρίμμια είναι λογιστικά, ο στρατός δεν φορά στολή και το χειρότερο;
Δεν είναι αγράμματοι όπως μέχρι τώρα αλλά στις τάξεις του ανήκει το καλύτερο κομμάτι της κοινωνίας οι μορφωμένοι και ευαισθητοποιημένοι.
Συνειδητά οι ελάχιστοι αξιωματούχοι και απερίσκεπτα εντελώς οι στρατιώτες -η πλειονότητα!
Οι άνθρωποι έχουν απωλέσει την ανεξαρτησία και την αυτοτέλεια τους, έρμαια, ζητιάνοι ξανά όπως στον μεσαίωνα να γυρεύουν στον ήλιο μοίρα και να ισχύει ο νόμος της ζούγκλας να επιβιώνει ο πιο δυνατός.
Στην προκειμένη περίπτωση στην «ανθρώπινη» κοινωνία, επιβιώνει ο πιο πονηρός, που δεν κοπιάζει. Έχουμε περάσει πλέον στη ζώνη του τεχνολογικού μεσαίωνα, ξεκάθαρα πια για όσους έχουν κριτική σκέψη ώστε να το αντιληφθούν.
Γιατί όσοι σκέφτονται με το συναίσθημα και με τα μανιφέστα ψευδού ανθρωπισμού, έχουν πλήρη μεσάνυχτα, γι’ αυτό και μάχονται εν αγνοία τους παρά το πλευρό των αφεντάδων.
Εκεί βρίσκεται και η επιτυχής ολοκληρωτική έκβαση του πολέμου υπέρ της νέας τάξης.
Με την αρωγή των μέσων, των φιλοσόφων και κοινωνιολόγων (έμποροι της σοφίας), όπου με τα παραθέματά τους, να επιπλέουν άκριτα στο τηλεπικοινωνιακό στερέωμα, έχουν προκαλέσει πνευματική συμφόρηση.
Και ο κάθε απαίδευτος να εξάπτεται με τα σοφίσματα, να τα ασπάζεται άκριτα, γιατί φαντάζουν εξιδανικευμένα και παγιδευμένος στο συναίσθημα, ακολουθώντας το ρεύμα, να μην αντιλαμβάνεται ότι είναι μέρος μιας μάζας, ένα άβουλο πλάσμα δίχως προσωπικότητα, που θαρρεί ότι σκέφτεται και δη ελεύθερα!

Rory Gas

Οικονομία

Οι Έλληνες σοφά είχαν αποδώσει στην θεά Εστία, τις ύψιστες τιμές, αντικατόπτριζε την οικονομία. Άλλωστε και οι χριστιανοί αυτήν αντέγραψαν όταν απέδωσαν ύψιστες τιμές στην μητέρα του «Ανθρώπου», πάντων των αγίων· Παναγία!
Οικονομία, άλλη μια λέξη που απώλεσε την σημασία της.
Στην αρχή για να την καταστρατηγήσουν της απέδωσαν τη σημασία της φιλαργυρίας και σήμερα που την έφεραν στα μέτρα τους, της απέδωσαν τη σημασία της ανάπτυξης και δη αειφόρου.
Λοιπόν για να τελειώνουμε οικονομία θα πει η νομή του οίκου.
Δηλαδή η τάξη και η συντηρητική διαχείριση των πόρων κάθε οίκου αυτόνομα, για να μπορεί να ανταπεξέρχεται στις απρόβλεπτες συνθήκες διαβίωσης κι όχι οικουμενική μιας κεντρικής εξουσίας.

Κι αυτό ήταν νόμος των ανθρώπων που γνωρίζανε τη θέση τους στην φύση.

Ο νόμος των γύφτων είναι «ο Θεός αγαπάει το φτωχό, αλλά βοηθάει τον πλούσιο», «άρπαξε να φας και κλέψε να 'χεις» και «κατανάλωσε όσο πιο γρήγορα μπορείς γιατί το αύριο μπορεί να μην έρθει». Κι όσο καταναλώνεις εσύ τον ιδρώτα σου, τόσο αποθησαυρίζουν οι εβραίοι έμποροι το αίμα σου.
Ο εβραϊσμός (καταναλωτισμός ή σε κομμουνιστική διάλεκτο καπιταλισμός) βάλλει κατά του Ελληνισμού (οικονομία, ή σε κομμουνιστική διάλεκτο παράδοση).
Τους έβαλαν την καραμέλα της ανάπτυξης στο στόμα.
Ότι αυτή τάχα θα μειώσει την ανεργία.
Δεν θα το σχολιάσω αυτό γιατί ανήκει σε άλλο πρόβλημα, της εκμηχάνισης τής εργασίας και του αυτοματισμού τής ζωής.
Το πρόβλημα είναι η απουσία ατομικής περιούσιας καλλιεργήσιμης γης και η απουσία επιδεξιοτήτων του ανθρώπου.
Οι αριστεροί ενώ δεν ξεχνούν τι θα πει δεξιά, εντούτοις ξέχασαν γιατί αγωνίστηκαν οι κολίγοι. Φυσικά και δεν ξέχασαν την δεξιά γιατί τους την υπενθυμίζουν νυχθημερόν τα μέσα της χειραγώγησης, άλλωστε η δικτατορία αυτό τον σκοπό είχε, να αποδεχθούν οι Έλληνες πιο γρήγορα τον αριστερό προσανατολισμό της νέας τάξης.
Αργούσε η Ελληνική κοινωνία να γίνει αμερικάνικη και το παράδοξο είναι ότι βοήθησε σε αυτό η κομμουνιστική νεολαία που έγινε σοσιαλιστική παρέα και κατέληξε ριζοσπαστική αμερικανική κοπριά.
Η συγκέντρωση γης φέρνει δύναμη και εκμετάλλευση.
Η ένδεια είναι ένδεια, είτε είναι οριζόντια (κομμουνιστική, κρατική), είτε κάθετη (καπιταλιστική, ιδιωτική).
Μια εβραϊκή αρχή ήλεγχε τον καπιταλισμό στη Δύση και μια παράλληλη εβραϊκή ήλεγχε τον καπιταλισμό με κρατικό πρόσημο στο Σιδηρούν Παραπέτασμα, τα είπε και ο Τσε και τον «έφαγαν». Κρατικός καπιταλισμός θα πει, μια ολιγαρχία (Политбюро) να ελέγχει τα κεφάλαια ενός κράτους (ιδρώτας κι αίμα των εργατών), χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν πολίτη, στο όνομα μιας φαιδρής ισότητας.
Την ισότητα στη μιζέρια των κολίγων.
Ο φανατισμός δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο των αμόρφωτων, αλλά και των δια-μορφωμένων.
Πόσο ανόητοι είναι οι κομμουνιστές;
Αν και μορφωμένοι, είναι τυφλά πορωμένοι.
Το να είναι κάποιος αξιότερος από κάποιον άλλο, δεν του το συγχωρούν.
Αδυνατούν να αντιληφθούν πόσο απάνθρωπη είναι η ισότητα, γιατί προάγει την οκνηρία, την απάθεια και την υστεροβουλία.
Αυτός είναι και ο λόγος που η εξουσία κάνει προπαγάνδα από τον καιρό της κομμούνας με το τρίπτυχο (ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη) το κακό συναπάντημα για τον άνθρωπο.
Για το πείραμα στο Σαρακήνικο της Ιθάκης έχει ακούσει κανείς;
Ας διαβάσουν τι έφτιαξαν εκεί οι άνθρωποι και γιατί απέτυχε η κοινοκτημοσύνη, αφού είναι ανίκανοι να αντιληφθούν γιατί ο Πλάτων με τις πίπες του, μαστίζει ακόμη την ανθρωπότητα, από τον χριστιανισμό μέχρι τον κομμουνισμό.
Παιδιά της υστεροβουλίας και της δουλείας.
Και θεωρούν δίκαιο να μειώνεις τον άξιο για να μη νιώθει άσχημα ο ανάξιος κι έπειτα αγαναχτισμένοι να βρίζουν γιατί δεν υπάρχει αξιοκρατία και κυβερνούν οι άχρηστοι και απατεώνες. Μα αν δεν μπορείς να αντιληφθείς, γιατί σε χειραγωγούν να αποδεχτείς την ισότητα, δήθεν ως δίκαιο, είναι λογικό να την ασπάζεσαι και να την επιδιώκεις με μανία.
Είσαι μέρος της τυφλής μάζας που χρησιμοποιεί η εξουσία για να εξαργυρώνει τις επιταγές της. Σήμερα οι αριστεροί παίζουν τον ρόλο που είχαν οι Σταυροφόροι και η Ιερά Εξέταση τον Μεσαίωνα.
Οι άνθρωποι δεν είναι πρόβατα για να έχουν κοινό μαντρί.
Ο καθένας είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα και οφείλει να προστατεύει την αυτοτέλειά του και να έχει αυτονομία στη γη του, αν είχε γη, γιατί την αντάλλαξε για ένα κλουβί.

Το πρόβλημα της ανθρωπότητας είναι η αφαίρεση της ιδιωτικής περιουσίας και η συγκέντρωσή της σε μια αρχή, από όπου κι αν προέρχεται αυτή με όποιο πρόσημο και οιαδήποτε βάση, γιατί αν η εξουσία δημιουργεί αυταρχισμό, η υπερεξουσία δημιουργεί απολυταρχισμό!
Rory Gas

Lifexit

Σήμερα όλοι μου έλεγαν για το δημοψήφισμα της Βρετανίας.
Εκνευρίστηκα πάλι, αντί να σκέφτονται πως θα λύσουν τα προβλήματά τους, κρατούν απασχολημένο το μυαλό τους, με θέματα που προβάλλουν τα μέσα γι’ αυτόν τον σκοπό.
Κι έπειτα αναρωτιούνται γιατί κατάντησε έτσι η ζωή τους.
Δηλαδή να σκεφτούν ότι αν δεν δουλεύαμε για το κεφάλαιο κι αν δεν ψωνίζαμε από το κεφάλαιο, πολύ απλά δεν θα υπήρχε κεφάλαιο.
Το κεφάλαιο «είμαστε» εμείς.
Αδυνατούν να καταλάβουν πως βιώνουν μια εικονικότητα, που δεν τους αφορά κιόλας.
Άλλοι θησαύρισαν με τα παιχνίδια της στερλίνας, όπως επίσης και με τα σενάρια που προωθούν και θα μάθουμε κάποτε τι εξυπηρετούσαν.
Και για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, οι εβραίοι που μας κυβερνούν δεν κάνουν τίποτα λιγότερο από ό, τι θα έκανε ο καθένας από μας.
Αφού οι άνθρωποι είναι υστερόβουλοι κι έχουν ανάγκη από κάποιον να τους ρυθμίζει τη ζωή τους, καλά τους κάνουν.
Αύριο ο Δήμος μας, έχει διοργανώσει ολονύκτια εμποροπανήγυρη.
Όταν είπα στη γυναίκα μου αύριο κάπου να πάμε, μου απάντησε: «μα, έχει λευκή νύχτα, δεν θα έχει κόσμο αλλού»!
Ωραία της απάντησα ευκαιρία για «μαύρη νύχτα», όπως πρέπει κι όπως γουστάρω να είναι η νύχτα, να συναντήσω λίγους ανθρώπους και καλούς, που συλλογιόμαστε το ίδιο.
Την ανάγκη της κοινωνίας για πανηγύρια, την έκαναν εμπόριο «λευκής νυκτός» οι γύφτοι.
ΟΧΙ ΣΤΟ «LIFEXIT»!

Rory Gas

Έχουμε πόλεμο μωρέ...

Ο πόλεμος αυτός κρατάει χρόνια, χιλιάδες χρόνια.
Είναι ο βρώμικος κι ανέντιμος πόλεμος του γύφτου εναντίον του ανθρώπου.
Ο γύφτος (Αίγυπτος) έχει καταγωγή από τη κοιλάδα του Νείλου.
Καθώς ο πληθυσμός αυξανόταν, κάποια εποχή ξηρασίας ο Νείλος δεν αρκούσε για να τους θρέψει κι αυτό έφερε πολέμους κι αναγκαστικές μεταναστεύσεις.
Αρχικά μετανάστευσαν στην κοιλάδα της Μεσοποταμίας γυρεύοντας να βρουν γη να την «αρμέξουν» μιας και δεν ήξεραν τίποτα άλλο να κάνουν από το να ζουν τεμπέλικα, στην εύφορη κοιλάδα του Νείλου (παράδεισος).
Εκεί ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τον πολιτισμό του ανθρώπου κι έμαθε πολλά πράγματα, από το να καλλιεργεί και να εκτρέφει μέχρι γραφή.
Όλα αυτά το ζώο δεν το έκαναν άνθρωπο αλλά κτήνος.
Γιατί όπως έχω ξαναπεί η γνώση στα χέρια ενός ανθρώπου είναι φάρμακο σωτήριο, ενώ στα χέρια ενός ζώου είναι δηλητήριο θανατηφόρο, εγχειρίδιο δολοφονικό!
Άλλη φορά θα μιλήσω για την ιστορία των γύφτων πώς οικειοποιήθηκαν την ιστορία των Κυκλάδιων και την ξαναέγραψαν για να ερίζουν καταγωγή ανθρώπινη.
Αυτά είναι άλλωστε τα χαρακτηριστικά τους, η οκνηρία (μήτηρ πάσης κακίας), η απάτη και η κλεψιά.
Άλλαζαν ονόματα και διευθύνσεις σαν τα πουκάμισα, ως κοινοί κακοποιοί που ήθελαν να «κρυφτούν» από την ιστορία.
Μίνωας, Κάδμος και λοιποί Ηρακλείδες που ξαναέγραψαν την Κυκλαδική κοσμογονία και την «βάφτισαν» θεογονία, σύμφωνα με την αντίληψή τους, περί θεού περιουσία.
Δεν υπήρξαν θεοί ποτέ, άνθρωποι ήταν με ιστορία.
Ούτε περάσαμε ποτέ από τον μύθο στον λόγο.
Ο λόγος ήταν πάντα εκεί, ο μύθος εμφανίστηκε για να κουκουλώσει τον λόγο.
Έχουν εκατοντάδες ονόματα για τον εαυτό τους, αλλά και για όσους κατέκτησαν για να γράψουν την ιστορία κατά το δοκούν.
Η επιστήμη τους γύφτους τους «βάφτισε» (homo sapiens).
Όντως αφάνισαν το ανθρώπινο γένος κι είναι επικυρίαρχοι σήμερα αλλά όχι όπως μας διδάσκουν οι ίδιοι.
Ο τελευταίος πόλεμος των γύφτων εναντίον του ανθρώπου έλαβε σημαντική θέση στην ιστορία, γιατί για πρώτη φορά η προπαγάνδα έγινε επιστήμη και σε αυτό βοήθησε άλλο ένα όπλο του ανθρώπου που χρησιμοποιήθηκε εναντίον του· η γραφή.
Εβραίοι κι Έλληνες είναι δυο ονομασίες που χρησιμοποίησαν οι γύφτοι για τον εαυτό τους σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και διαφορετικά εδάφη, αλλά που έμελλε να αντιπαρατεθούν σε κοινή κομβική στιγμή για την ιστορία μας –κακά τα ψέματα όλοι είμαστε μπάσταρδοι απόγονοι των γύφτων, απλώς υπάρχουν ανθρώπινα γονίδια σε κάποια άτομα.
Αυτή η στιγμή ταλανίζει ακόμη την εποχή μας.
Γι’ αυτό χρησιμοποιώ δυο ορολογίες που αφορούν την εποχή που γεννήθηκα.
Εβραϊσμός και Ελληνισμός.
Δυο οικονομικά συστήματα ουσιαστικά που αντιπαρατέθηκαν κι έχασε ο Ελληνισμός κατά κράτος.

Ο λόγος πασιφανής, γιατί είμαστε γύφτοι κι επιλέγουμε αυτό το σύστημα που ικανοποιεί τα κτηνώδη μας ένστικτα.
Έχουμε πόλεμο λοιπόν ο εβραϊσμός (καταναλωτισμός) βάλλει κατά του Ελληνισμού (οικονομία), ο γύφτος εναντίον του ανθρώπου, για πολλοστή φορά, με διαφορετικό μανδύα και δυστυχώς είμαστε λίγοι και ανίσχυροι, ο λόγος μας προσκρούει στο δόγμα κάποιων μεγαλοαστών καπιταλιστών που φαντασιώνονται τους κομμουνιστές και πολύ περισσότερων «αριστερών» (κοινώς αμερικανάκια) που «έφαγαν» την προπαγάνδα των γιαλαντζί κομμουνιστών κι έχουν κοινό θεό, τον Πλούτο.
Αυτόν επιδιώκουν άλλωστε πρωτίστως για τον εαυτό τους και δευτερευόντως για τους απόκληρους, ποτέ μα ποτέ όμως, γι’ αυτούς που τον δημιουργούν και τον αξίζουν δικαιωματικά.
Είναι η ισότητα των ανίκανων και φαφλατάδων που δεν γυρεύουν ισότητα αλλά μοιρασιά του πλούτου στα ίσα για όλους, ανεξαιρέτως μόχθου ή αξίας.
Κάτι που δεν έχει καμία σχέση με την ισονομία, την ισοπολιτεία και την αξιοκρατία και φυσικά εξυπηρετεί αυτή η ανόητη ιδεολογία το κεφάλαιο μιας και είναι μια ακίνδυνη πράξη ουτοπίας για πάσα νόσο και πάσα μαλακία!
Βλέπεις οι γύφτοι που μας κυβερνούν όταν πέφτουν οι προβολείς πάνω στις λέξεις που φωτίζουν την βρώμα τους, βάζουν μια ταμπέλα για να τις σκεπάσουν και οι ανόητοι θεατές που παριστάνουν τους μοντέρνους και προοδευτικούς δεν θέλουν να δουν από πίσω, γιατί το θεωρούν οπισθοδρομικό. Κάπως έτσι τους γύφτους τους λένε τσιγγάνους, ρομά, κι εμένα που τους αναδεικνύω ιστορικά με λένε ρατσιστή.
Δηλαδή κατάφεραν να ισοπεδώσουν στο όνομα μιας ανυπόστατης ισότητας τα πάντα και κάθε κρίση να θεωρείται απαράδεκτη.
Κι έπειτα γυρεύουν αξιοκρατία οι ηλίθιοι!
Δεν άλλαξε ποτέ κάτι στην ιστορία ούτε πρόκειται να αλλάξει, επειδή γύφτοι, κυβερνάνε γύφτους.
Κι ας επιχειρούν κάποιοι «φαρισαίοι» να παραστήσουν τους ανθρώπους με λόγια.
Μόνο σε αυτό είναι ικανοί οι μεταλλαγμένοι πίθηκοι (homo sapiens), στη ρητορική.

Rory Gas

Σωφρονισμός

Τα ΜΜΕ κάνουν λόγο για δυο θύματα, κάτι πολύ επικίνδυνο γιατί δίνει άφεση αμαρτιών.
Ένα είναι το θύμα κι ένας ο θύτης.
Τώρα αν θέλουμε να κάνουμε λόγο για ηθικούς αυτουργούς, ούτε ένα, ούτε δυο είναι τα θύματα.
Είναι όλα τα παιδιά του κόσμου και θύτες όλοι οι ενήλικοι, γιατί βιάζουν την παιδική αθωότητα να εισέλθει στον βρώμικο κόσμο τους.
Το παράδειγμα που δίνουν με τον βίο τους κι ενίοτε η προτροπή των ηλίθιων γονιών στα τέκνα τους, της «μαγκιάς» και να μην πιαστούν «κορόιδα», δεν αντιλαμβάνονται πως με αυτό το τρόπο, δημιουργούν συνθήκες ζούγκλας.
Και νά ’ταν μόνο αυτό;
Το ίδιο κάνουν σε κάθε κοινωνική τους έκφραση, η οικονομία αιμορραγεί επειδή ακριβώς είναι ανίκανοι να αντιληφθούν τις βουλές τους.
Ως υποστηρικτής της πρόληψης και πολέμιος της θεραπείας, κατήγγειλα τον τρόπο που αντιμετωπίζουν το σχολικό εκφοβισμό.
Δεν κόβεις το κεφάλι όταν πονάει, δεν τιμωρείς την παραβατικότητα.
Γυρεύεις τις αιτίες που προκαλούν το πονοκέφαλο και αλλάζεις τις συνθήκες.
Μόνο με την αγωγή από το σπίτι και την παιδεία από τα σχολεία -το παράδειγμα προς μίμηση- προλαμβάνεις την κτηνωδία κι όχι εκ των υστέρων όταν πια έχει μπει στην εφηβεία με νομοθετικές παρεμβάσεις της εξουσίας, τότε είναι πολύ, πάρα πολύ αργά, να σιάξεις ανθρώπους.
Το πρόβλημα δεν είναι η έκφραση των παιδιών αλλά τα παραδείγματα των ενηλίκων.
Επί ευκαιρία να καταθέσω την άποψή μου περί αναμόρφωσης.
Η κριτική και η τιμωρία είναι οι στυλοβάτες της δικαιοσύνης.
Κι όταν λέω τιμωρία δεν εννοώ τον εγκλεισμό,επ' ουδενί.
Είναι μέγα λάθος η φυλάκιση.
Γιατί καταρχήν η αργία είναι μήτηρ πάσης κακίας.
Μόνο με την εργασία θα σωφρονιστεί κάποιος, με τον μόχθο σμιλεύεται ο άνθρωπος.
Κοινωνική εργασία, ένα πιάτο φαΐ η αμοιβή του κι αν δεν έχει σπίτι και μια στέγη.
Τους κατά συρροή εγκληματίες στην ηλεκτρική καρέκλα, στους αμετανόητους δεν αξίζει η ανθρώπινη κοινωνία.
Έτσι δημιουργείς υπεύθυνους πολίτες και αποδοτικότερες τιμωρίες.

Rory Gas