Η Μητρόπολη Αθηνών χτίστηκε στην Πλάκα γιατί.....

.....η Πανεπιστημίου θεωρήθηκε ερημική περιοχή!
Κατεδαφίστηκαν 72 εκκλησίες για οικοδομικά υλικά και χρειάστηκαν 20 χρόνια μέχρι να αποπερατωθεί

Mε την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους και τον ορισμό της Αθήνας ως πρωτεύουσα της χώρας, κρίθηκε απαραίτητο να δημιουργηθεί μια μητροπολιτική εκκλησία στο κέντρο της πόλης. Οι πρώτες σκέψεις ήταν να χτιστεί κοντά στην πλατεία Συντάγματος ή στην πλατεία Ομονοίας.
Η δεύτερη πρόταση ήταν να χτιστεί στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα η καθολική εκκλησία του Αγίου Διονυσίου στην Πανεπιστημίου, αλλά απορρίφθηκε επειδή θεωρήθηκε ερημική και απόμακρη! Τελικά οικοδομήθηκε στο κέντρο της παλαιάς Αθήνας, στην περιοχή της Πλάκας.

Ο ναός είναι αφιερωμένος στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.
Λήψη από την πλατεία Συντάγματος το 1865. Φωτογράφος : Paul Baron des Granges

Στην πλατεία, που βρίσκεται σήμερα ο ναός, παλαιότερα υπήρχαν κτίσματα τα οποία κατεδαφίστηκαν. Δίπλα της περνούσε η οδός «Ντέκα» που ξεκινούσε από το Σύνταγμα και κατέληγε στο Μοναστηράκι, η οποία μετά την αποπεράτωση του ναού ονομάστηκε Μητροπόλεως. Χρειάστηκαν 20 χρόνια και συνολικά 3 αρχιτέκτονες για να ολοκληρωθεί, λόγω οικονομικών προβλημάτων. Μέχρι την οικοδόμηση της, ως μητροπολιτικός ναός λειτουργούσε η εκκλησία της Αγίας Ειρήνης στην οδό Αιόλου

Τα εγκαίνια της εκκλησίας πραγματοποιήθηκαν 21 Μαΐου 1862.Φωτογράφος Κωνσταντινίδης, 1869.

Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1842 και τον σχεδιασμό ανέλαβε ο Δανός αρχιτέκτονας Θεόφιλος Χάνσεν, που σχεδίασε την Ακαδημία Αθηνών και την Εθνική Βιβλιοθήκη. Τα πρώτα αρχιτεκτονικά σχέδια του Χάνσεν ήταν ένας συνδυασμός δυτικών στοιχείων αναγεννησιακού και γοτθικού χαρακτήρα.
Ωστόσο, οι εργασίες διακόπηκαν μετά από έναν χρόνο λόγω έλλειψης χρημάτων. Το υπέρογκο για την εποχή ποσό κατασκευής, καλύφθηκε από εράνους, από την εκποίηση εκκλησιαστικής περιουσίας και από προσωπικές δωρεές του Βασιλιά Όθωνα και του ευεργέτη Γεωργίου Σινά. Συνολικά 72 εκκλησίες κατεδαφίστηκαν για να χρησιμοποιήσουν το υλικό τους στην οικοδόμηση της Μητρόπολης

Η Μητρόπολη των Αθηνών το 1874 . Δεξιά η Παναγία η Γοργοεπίκοος – Αγ. Ελευθέριος. Λεπτομέρεια φωτογραφίας του Pascal Sebah . Ταυτοποίηση:Δέσποινα Δρεπανιά..

Πανοραμική εικόνα της Μητρόπολης στην Αθήνα του 1900

Τη συνέχεια των εργασιών ανέλαβε ο Δημήτριος Ζέζος, ο οποίος πρόσθεσε βυζαντινά στοιχεία. Ωστόσο το 1857 πέθανε δίχως να καταφέρει να παραδώσει το έργο. Για την τελική μορφή της εκκλησίας, που είναι τρίκλιτη βασιλική με τρούλο με βυζαντινά και νεοκλασικά στοιχεία, υπεύθυνοι είναι ο Γάλλος αρχιτέκτονας Francois Boulanger και ο Παναγιώτης Κάλκος.

Ο πρώτος βασιλικός γάμος που τελέστηκε στην Ελλάδα ήταν του διαδόχου Κωνσταντίνου με την πριγκίπισσα Σοφία. Η άμαξα των νεονύμφων μπροστά από την Μητρόπολη Αθηνών, 27 Οκτωβρίου 1889

Η Μητρόπολη της Αθήνας είναι συνδεδεμένη με σημαντικές στιγμές της νεοελληνικής ιστορίας.

Το χτύπημα των καμπανών της σήμανε άλλοτε χαρμόσυνα και άλλοτε δυσάρεστα γεγονότα.

Εκεί εορτάστηκε το 1864 η Ένωση των Επτανήσων με την υπόλοιπη Ελλάδα, οι στέψεις, και οι γάμοι των Ελλήνων Βασιλέων καθώς και οι κηδείες πρωθυπουργών και άλλων σημαντικών προσώπων. Τα τελευταία χρόνια η εκκλησία βρίσκεται με σκαλωσιές και επισκευάζεται από τις ζημιές που προκλήθηκαν από τους σεισμούς που έπληξαν την Αθήνα το 1981 και 1999.

kerdos.gr

Ο πολιτισμικός άθλος των Θεσσαλονικέων Ισαποστόλων Κυρίλλου και Μεθοδίου

του Στέλιου Παπαθεμελή

Είναι φέτος η επέτειος των 1150 χρόνων από τον εκχριστιανισμό των Σλάβων. Πνευματικός άθλος των δύο Ελλήνων, Θεσσαλονικέων αδελφών, Κυρίλλου και Μεθοδίου και ιδιοφυής υψηλή στρατηγική του Μεγάλου Πατριάρχου Φωτίου. Ο ευαγγελισμός της μισής Ευρώπης είναι η σημαντικότερη γεωπολιτική αλλαγή της πρώτης μεταχριστιανικής χιλιετίας στον πλανήτη.

Οι ταπεινωτικές συνθήκες στις οποίες έχουν περιέλθει οι ευρωπαϊκές κοινωνίες και φυσικά η ελληνική στις μέρες μας, δεν διαφέρουν σε πολλά από εκείνες στις οποίες ζούσαν τότε οι βάρβαροι, πριν το φωτισμό τους.

Βιώνουμε μία περίοδο παλιμβαρβαρισμού.

Νικόλαος: Ζούμε μια κρίση που απομακρύνει το φως

Το μήνυμα του Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαου για το Πάσχα:

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

«Ἀνέστη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν, λύσας θανάτου τὰ δεσμά∙ (αἶνοι, ἦχος βαρύς)
ἐν τῇ ἐγέρσει Του χαρᾶς τὰ πάντα ἐπλήρωσε καὶ (αἶνοι, ἦχος δ΄)
ἐν τῇ ἀναστάσει Του τὰ σύμπαντα ἐπλούτισε» (αἶνοι, ἦχος πλ. α΄)

Γιὰ μιὰ ἀκόμη χρονιὰ ἀξιωνόμαστε νὰ γιορτάσουμε τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀπὸ τὴν πρώτη κιόλας ἀκολουθία τῆς Σαρακοστῆς, ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς ἔβαλε ὡς στόχο τὸ νὰ ἀξιωθοῦμε «κατιδεῖν τὸ ἅγιον Πάσχα, πνευματικῶς ἐναγαλλιώμενοι» (Στιχηρὸν Κατανυκτικόν, Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς, Λυχνικόν). Ζήσαμε τὸν ἀγῶνα τῆς νηστείας, περάσαμε ἀπὸ τὴν περιγραφὴ τῶν γεγονότων τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, συμπορευθήκαμε μὲ τὸν Κύριο στὸ πάθος Του καὶ σήμερα χαιρόμαστε τὸν θρίαμβο τῆς Ἀναστάσεως, τὴν ὑπὸ τοῦ Κυρίου συντριβὴ τοῦ θανάτου, τὴν κατάργηση τοῦ κράτους τοῦ διαβόλου.

Μέσα στὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα ἀντικρύσαμε μὲ ἀπορία τὸν ἄνθρωπο νὰ σταυρώνει τὸν Θεό του, μὲ ἔκπληξη τὸν Θεάνθρωπο ἑκουσίως νὰ σταυρώνεται καὶ «ἐν νεκροῖς νὰ λογίζεται», τὴν πραγματικότητα τῆς ἀνθρώπινης προδοσίας, πτώσεως καὶ πνευματικῆς αὐτοκαταστροφῆς καὶ τὴν ἀλήθεια τῆς ἄπειρης ἀγάπης καὶ μακροθυμίας τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου. Σήμερα ζοῦμε τὴ χαρὰ τοῦ θεϊκοῦ θριάμβου, τὴν ἀπόδειξη τοῦ κενοῦ μνημείου, τὴ λάμψη τῆς θεότητος τοῦ Κυρίου, τὴν ἐλπίδα καὶ τῆς δικῆς μας ἀναστάσεως. Γι’ αὐτὸ καὶ ψάλλουμε ἀκατάπαυστα«Χριστὸς Ἀνεστη ἐκ νεκρῶν θανάτῳ θάνατον πατήσας καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος».

«ἄτερ ὄχλου» (= χωρίς την παρουσία του λαού)

Το ευαγγελικό ανάγνωσμα του όρθρου της Μεγάλης Πέμπτης προέρχεται από το 22ο κεφάλαιο του ευαγγελίου του ευαγγελιστή Λουκά. Ενώ πλησιάζει η εορτή του Πάσχα, οι αρχιερείς και οι φαρισαίοι, θορυβημένοι από την αποδοχή του Ιησού από τον ιουδαϊκό λαό, σχεδιάζουν να τον σκοτώσουν, αλλά θέλουν να το πράξουν χωρίς να το γνωρίζει ο λαός.

Δεν ήταν δυνατό να τον συλλάβουν την ώρα που δίδασκε στο ναό που είχε κτίσει ο Ηρώδης ο Μέγας, διότι ένιωθαν ότι θα υπήρχαν αντιδράσεις. Έτσι σχεδίασαν προσεκτικά τη σύλληψή Του. Πρώτα συνεννοήθηκαν με μέλος του στενού του κύκλου, τον μαθητή Του Ιούδα Ισκαριώτη, και του προσέφεραν αμοιβή για την πράξη του, έπειτα, αφού εξασφάλισαν το συνεργάτη, το ενδιαφέρον τους εστράφη στο να βρουν την κατάλληλη ευκαιρία. Για να είναι επιτυχημένη και ασφαλείς γι’ αυτούς, η προδοσία και η σύλληψη έπρεπε να γίνει νύχτα, έξω από την Πόλη, ενώ ο Ιησούς δεν θα ήταν περιτριγυρισμένος από τα πλήθη του λαού που τον είχαν δοξάσει προ ολίγων ημερών κατά την είσοδό Του στην πόλη.

Όλα έπρεπε να γίνουν «ἄτερ ὄχλου».

Το «ἄτερ» είναι πρόθεση, η οποία συντάσσεται με γενική και σημαίνει «χωρίς».

Πρόβλημα, λοιπόν, η παρουσία του όχλου για αυτούς που σχεδίαζαν τη θανάτωση του Κυρίου.

Από τη φράση αυτή του ευαγγελιστή Λουκά ξεπηδούν πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία. Πρώτα ο ευαγγελιστής μας δηλώνει τη δήναμη του λαού και τη σημασία του στην πορεία της ιστορίας και στη διαμόρφωσή της.

Έπειτα μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε πόσο ενοχλητική μπορεί να γίνει αυτή η παρουσία σε όσους επιβουλεύονται τα συμφέροντά του.

Ακόμη φαίνεται ότι ο λαός μπορεί με την δυναμική του αντίδραση είναι ικανός να αποτρέψει την εφαρμογή των επιλογών των ισχυρών.

Οι διαπιστώσεις αυτές είναι ιδιαίτερα επίκαιρες σήμερα,Μεγάλη Τετάρτη 1η Μαΐου, καθώς αποτελούν κρίκους που συνδέουν αυτούς που σφετεριζόμενοι την εξουσία που κατέχουν από το λαό για το λαό, προσπαθούν να τον παραμερίσουν, ώστε να εφαρμόσουν ανενόχλητοι τά άνομα και επικίνδυνα σχέδιά τους.

«Ἄτερ ὄχλου» λαμβάνονται αποφάσεις και σήμερα. Ψηφίζονται νόμοι, αλλάζουν συμβάσεις εργασίας, καταργούνται δικαιώματα, ψαλιδίζονται ελευθερίες, εκμηδενίζονται μισθοί και χάνονται κόποι ετών!

Η εξουσία, όμως, και τότε και σήμερα φοβάται το λαό.

Ποιο λαό όμως;

Έλληνες φοιτητές έψαλλαν στο σημείο της τραγωδίας στη Βοστώνη (VIDEO)

Ύμνους έψαλλαν στο σημείο «μηδέν» όπου πραγματοποιήθηκε η τραγική βομβιστική επίθεση στη Βοστώνη, οι φοιτητές της ελληνικής θεολογικής σχολής του «Τιμίου Σταυρού» της Βοστώνης.

Οι φοιτητές έψαλλαν στα ελληνικά και στα αγγλικά έναν από τους πιο γνωστούς ύμνους της χριστιανοσύνης το «Αγνή Παρθένε Δέσποινα» αφού χθες ήταν η ημέρα του Ακαθίστου Ύμνου.

Παραμύθι το ότι δεν υπάρχει τζαμί στην Αττική!!

ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΤΖΑΜΙ ΚΑΙ Η ΕΜΜΟΝΗ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟ
του Κώστα Ζαφειρίου

Στην Αττική, στο Μοσχάτο, υπάρχει χώρος προσευχής για τους utμουσουλμάνους, χωρητικότητας πέραν των 1.000 ατόμων αλλά η εμμονή κάποιων οδήγησε στην απόφαση να δημιουργηθεί και δεύτερο τζαμί, στον Ελαιώνα.

Το γεγονός ότι το τζαμί στο Μοσχάτο δεν διαφημίστηκε όπως έπρεπε, δίνει και την απάντηση στην εμμονή συγκεκριμένων κύκλων να κτίσουν και δεύτερο τζαμίώστε να μουσουλμανοποιηθεί πλήρως η Αττική.

ΗΠΑ: Ομοφυλόφιλη ακτιβίστρια παραδέχεται ότι ο πραγματικός σκοπός του αγώνα των ομοφυλόφιλων για «ισότητα στο γάμο» είναι να καταστρέψουν το γάμο

ΗΠΑ: Ομοφυλόφιλη ακτιβίστρια παραδέχεται ότι ο πραγματικός σκοπός του αγώνα των ομοφυλόφιλων για "ισότητα στο γάμο" είναι να καταστρέψουν το γάμο

Αν και γνωρίζουμε ότι υπάρχουν φανατικοί σε όλες τις κινήσεις, αυτό δεν μειώνει τα όσα ομολόγησε πρόσφατα η λεσβία δημοσιογράφος Masha Gessen*. Σε μια ραδιοφωνική εκπομπή παραδέχτηκε πραγματικά ότι οι ομοφυλόφιλοι ακτιβιστές λένε ψέματα σχετικά με την ριζοσπαστική πολιτική τους ατζέντα. Είπε ότι δεν θέλουν να έχουν πρόσβαση στο θεσμό του γάμου. Θέλουν να τον επαναπροσδιορίσουν ριζικά και τελικά να τον εξαλείψουν.

Σταυροφόρων συμπόρευση

Σταυροφόρων συμπόρευση

Η αυριανή γιορτή μπορεί να μην έχει ιστορικά συγκεκριμένα στοιχεία (όπως η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού), έχει καθιερωθεί όμως για πνευματικούς λόγους. Βρισκόμαστε στην μέση της Μεγάλης Τεσσαροκοστής. Μας προτάσσει για προσκύνηση τον Τίμιο Σταυρό η Εκκλησία, για να κοιτάξουμε τους ώμους μας. Εκεί θα υπάρχει ένας ή περισσότεροι σταυροί. Όταν τους ζυγίσουμε με εκείνους του Κυρίου δεν θα είναι όμοιοι, θα είναι όμως ισοβαρείς με τις δυνάμεις μας. Η Θεία Πρόνοια το επιτρέπει, για να μην απογοητευόμαστε, να μην καμπτόμεθα εύκολα.

Τι γνωρίζουμε για το περίεργο «πάντρεμα» του καρναβαλιού με τον Χριστιανισμό;

Kαρναβάλι και Χριστιανισμός

Η Ελληνική παράδοσις περασμένη από το "φίλτρο" της Ορθοδοξίας.

Σε συνάρτηση και με τους έντονους ρυθμούς της καθημερινότητάς μας, η σημασία των ημερών που διανύουμε για να φτάσουμε στο Άγιον Πάσχα παραμένει για μας ακατανόητη.

Ο Τσάβες, ο καρκίνος και οι περίεργοι θάνατοι όσων δεν... συμβαδίζουν με την Νέα Τάξη Πραγμάτων

Περνώντας από την Περσία ο Μάρκο Πόλο το 1273 δεν μπορούσε παρά να συναντήσει το φρούριο και την κοιλάδα του Αλαμούτ, έδρα του φοβερού Γέροντα του Βουνού και των Ασσασίνων του. Εκεί εργάστηκε ως ιεροκήρυκας ο Σαμπάχ, ο περίφημος «Γηραιός Άνθρωπος» ή «Ηγεμών των Ορέων» και απέκτησε πολλούς οπαδούς με τη βοήθεια των οποίων κατέλαβε το περσικό φρούριο Alamut (βορειοδυτικό Ιράν) ή αλλιώς «Φωλεά των Γυπών».

Το τέλος του κόσμου και οι προφητείες: Η Oρθόδοξη Θέση

-Ποια είναι η Ορθόδοξη θεολογία των πατέρων για το Τέλος του κόσμου;

-Ποιος είναι ο ρόλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, στην προετοιμασία των πιστών για τα έσχατα;

-Ποια είναι η ειδοποιός διαφορά, που διαχωρίζει η Ορθοδοξία την θέση της, με όλες τις χριστιανικές ομολογίες, αλλά και με όλα τα φιλοσοφικοθρησκευτικά συστήματα και την κάνει μοναδική και την μόνη φωταγωγική στο θέμα αυτό; Δείτε το βίντεο...