Ιδού η απορία!
Χωρισμένοι σε δυο στρατόπεδα ξανά και στη μέση αυτοί που σκάπτουν τα χαρακώματα, οι έμποροι των ιδεών.
Είναι πολλά τα λεφτά «Άρη», σε αντιδιαστολή με τα μυαλά.
Έχει σημασία ο χρόνος που επέλεξε ο Σώρρας να σχολιάσει.
Μάλλον δεν πούλαγαν όσο έπρεπε και χρειάστηκαν μια χείρα βοηθείας.
Τύποι σαν αυτόν, είναι τσουτσέκια ιεχωβάδες που παριστάνουν τους «ελληναράδες» με σκοπό να εγείρουν το αντισυναίσθημα που θέλουν να προπαγανδίσουν για να προβοκάρουν τη μάζα.
Οι Ολυμπιακοί αγώνες δεν έχουν καμία σχέση με το πανηγύρι των εβραίων εμπόρων που έχουν στήσει στο πνεύμα του, επειδή πουλάει, και πουλάει τρελά!
Βέβαια εάν δεν υπήρχαν ηλίθιοι καταναλωτές κανένα προϊόν δεν θα πούλαγε.
Οι Παραολυμπιακοί είναι ένα νέο προϊόν εκμετάλλευσης.
Ο κάθε Σώρρας παίζει το ρόλο του. Στην προκειμένη περίπτωση είναι να εγείρει το συναίσθημα της μάζας υπέρ του ισότιμου δικαιώματος των αναπήρων να συμμετέχουν στο εμπορικό πανηγύρι με σκοπό να διαφημίσουν το νέο προϊόν στα «ράφια» και να δημιουργήσουν φίλαθλο αγοραστικό κοινό. Δεν θα μιλήσω για το Ολυμπιακό Πνεύμα, θα μιλήσω για το πως ακριβώς στήνονται οι Παραολυμπιακοί Αγώνες, ένα θέμα που το γνωρίζω από μέσα.
Για να συμμετάσχεις θα πρέπει να έχεις βαριά αναπηρία ούτως ώστε να προκαλέσεις το συναίσθημα που θα εξαγοράσουν οι έμποροι, για να πουλήσουν στους καταναλωτές συναισθημάτων.
Επίσης τα αναβολικά δεν υστερούν σε κατανάλωση σε σχέση με τους Ολυμπιακούς.
Άλλωστε τα αναβολικά είναι το περιτύλιγμα του προϊόντος που θα σε δελεάσει να αγοράσεις το εμπόρευμα.
Οι επιδόσεις στους Παραολυμπιακούς έρχονται σε δεύτερη μοίρα, το ζητούμενο είναι η πρόκληση συναισθήματος.
Ένας καθαρός νους ήταν ικανός να διακρίνει τα σύννεφα που «μάζεψε» ο Σώρρας.
Νεροποντές συναισθημάτων και η μάζα ως συνήθως δεν είχε ομπρέλα.
Δε γνωρίζουν προφανώς ότι και οι πρωτόγονοι είχαν αισθήματα, μυαλό δεν είχαν, το απέκτησαν πολύ αργότερα ελάχιστοι.
Πώς να το πω δίχως να τους προσβάλλω;
Το συναίσθημα φανερώνει αδυναμία σκέψης!
Και για όσους δεν κατάλαβαν (είμαι σίγουρος) όταν κάποιοι καταφέρονται εναντίον των λαθρομεταναστών, των πούστηδων ή των αναπήρων παράδειγμα, δεν σημαίνει ότι σκέφτονται.
Με το συναίσθημα λειτουργούν κι αυτοί.
Κάποτε οι άνθρωποι δεν είχαν χρόνο να σκεφτούν γιατί αγωνίζονταν ολημερίς για επιβίωση.
Και σήμερα δεν έχουν χρόνο γιατί διασκεδάζουν ποικιλοτρόπως.
Ας ρίξουν μια ματιά στο λεξικό τι σημαίνει διασκέδαση (διαδίκτυο, τηλεόραση, βιβλία, κινηματογράφοι, συναυλίες, μπουζούκια, ταβέρνες, καφεποτεία, παραστάσεις, πανηγύρια, κοκ, δηλαδή δράσεις που είναι απών ο στοχασμός).
Ο κόσμος θαρρεί πως με την συζήτηση και με το διάβασμα έρχεται η σοφία.
Λάθος, έτσι αποκτιέται η γνώση.
Άλλο γνώση όμως κι άλλο σκέψη, το ένα δεν προϋποθέτει το άλλο.
Σκέψη είναι κάτι πιο πολύπλοκο, απαιτεί χρόνο και ανάλυση, κάτι ανέφικτο στην ιστορία της ανθρώπινης αντίληψης.
Rory Gas
.png)
