Γερμανική μαρτυρία σοκ: Αν η Ελλάδα επιτεθεί μας τα παίρνει όλα

Για το ελληνικό χρέος μίλησε Γερμανός καθηγητής Ιστορίας-Οικονομίας στο Spiegel σε σκληρή γλώσσα για τη Γερμανία.Ο Γερμανός καθηγητής της Ιστορίας της Οικονομίας Albrecht Ritschl (LSE) τα λέει έξω από τα δόντια για το ελληνικό χρεός στο έξαλλα ανθελληνικό Spiegel, ο δημοσιογράφος του οποίου δεν πιστεύει στα αυτιά του.

Αν αρχίσει η Ελλάδα και αν ποτέ αναγκαστεί η Γερμανία να πληρώσει, τότε θα μας τα πάρουν όλα.
Διαβάστε την πλήρη συνέντευξη του Γερμανού καθηγητή για

ΣΟΚ ! Tokyo Mitsubishi-UFJ : η Ελλάδα βγαίνει από το ευρώ το Σαββατοκύριακο 2-3 Ιουνίου

Aν η εκτίμηση του επικεφαλής οικονομολόγου της Citigroup, W. Βuiter, πως η Ελλάδα θα αποχωρήσει από το ευρώ την 1η Ιανουαρίου 2013 επέφερε ισχυρούς κλυδωνισμούς στις αγορές, τότε η πρόβλεψη της ιαπωνικής Tokyo Mitsubishi-UFJ πραγματικά σοκάρει!Σύμφωνα με τους αναλυτές του οίκου, η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ έχει ήδη προγραμματιστεί και μάλιστα θα πραγματοποιηθεί πριν τις εκλογές της 17ης Ιουνίου!
Πότε; Σύμφωνα πάντα με την Tokyo Mitsubishi-UFJ, η Ελλάδα θα αποχωρήσει από το ευρώ σε περίπου 10 μέρες... και πιο συγκεκριμένα... το σαββακύριακο 2-3 Ιουνίου!
Κατά τον οίκο, η φημολογία περί εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ στις 2-3 Ιουνίου αυξάνεται όλο και περισσότερο στις αγορές... ειδικά μάλιστα μετά τη χλιαρή Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών της Τετάρτης.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι Ιάπωνες κυρίως μέσω της Nomura αλλά και μέσω της Tokyo Mitsubishi-UFJ παρακολουθούν πολύ στενά τις εξελίξεις στην Ελλάδα.
Προφανώς και η πρόβλεψη της Ιαπωνικής τράπεζας ενέχει μεγάλο ρίσκο γιατί η λογική λέει ότι οι Ευρωπαίοι θα αναμένουν το αποτέλεσμα των εκλογών στις 17 Ιουνίου.
Η Tokyo Mitsubishi-UFJ δεν αποδέχεται αυτή την προσέγγιση και θεωρεί ότι θα έχουμε έξοδο της Ελλάδος από το ευρώ 2-3 Ιουνίου.

http://www.bankingnews.gr/bank-insider/item/

www.logia-starata@blogspot.com

Ισορροπίες τρόμου στην ευρωζώνη

Εντυπωσιάζουν οι ομοιότητες του σκηνικού που διαμορφώνεται στην ευρωζώνη με αυτό που επικρατούσε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Μπορεί η Ελλάδα να μην είναι Σοβιετική Ένωση, ωστόσο οι ισορροπίες τρόμου και ο διάχυτος οικονομικός φόβος, θυμίζουν όλο και πιο έντονα εκείνη την περίοδο, με τις ομοιότητες να είναι εντυπωσιακές.
Ο Jean Pisany-Ferry, διευθυντής του ευρωπαϊκού think-tank Bruegel, αναλύει στους Financial Times τις επιλογές της Αθήνας, το ενδεχόμενο εξόδου της από το ευρώ και τις συνέπειες που

Γερμανία-Κίνα-Ρωσία: Ο Νέος Άξονας του Κακού!

Με δύο εξαιρετικά σημαντικά γεγονότα μπαίνει τούτος ο - όπως είχαμε προβλέψει κακός - Αύγουστος φίλτατε αναγνώστη.

• Την υποβάθμιση από κινέζικο οίκο αξιολόγησης - ναι! υπάρχουν και εις την Κίνα! - του αξιόχρεου των ΗΠΑ
• Την πλήρη επιβεβαίωση πλέον ότι μπαίνουν στο στόχαστρο των αγορών - μετά το μεσοβέζικο ευρωπαϊκό μηχανισμό που πρόσφατα ανακοινώθηκε - οι "μεγάλοι" της Ευρωζώνης Ισπανία και Ιταλία και πλέον το παιχνίδι γίνεται σοβαρό και το πραγματικό πάρτυ τώρα αρχίζει.

Τι σημαίνουν τώρα τα δυο παραπάνω και που μας οδηγούν; 

Χωρίς πλέον περιττές φιοριτούρες μπαίνουμε κατευθείαν στο θέμα, έχοντας ήδη σε σειρά προηγούμενων άρθρων μας καταγράψει την πραγματικότητα όπως τότε διαγραφόταν και σήμερα αποκαλύπτεται:

• Οι Γερμανοί ξανάρχονται! Ο γερμανικός εθνικισμός ή πιο ορθά ο Βορειοευρωπαϊκός εθνικισμός, θαμμένος για χρόνια κάτω από το "βάρος" της Ευρωπαϊκής Ένωσης/Ευρωζώνης, το αγγλοσαξωνικό κατασκεύασμα, φτιαγμένο για να λειτουργεί ως "βαρίδι" στα πόδια του "γίγαντα", ξύπνησε. Και τι βλέπει γύρω του; Την άλλοτε υπερδύναμη, τις ΗΠΑ, να αγωνίζεται για να ξεφύγει από το βάλτο της άεργης ανάπτυξης που την έριξαν τα απανωτά κύματα πληθωριστικής ρευστότητας που αναγκάστηκαν να διοχετεύσουν τυπώνοντας πέτσινο δολάριο, τη διαμόρφωση ενός πολυπολικού κόσμου με τις γνωστές BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα) να προετοιμάζονται - αν δεν είναι ήδη έτοιμες - να καταλάβουν τη θέση τους στη νέα παγκόσμια αρχιτεκτονική και το κυριότερο: οι Γερμανοί είδαν ότι υπάρχει ο κίνδυνος είτε να εξαναγκαστούν να εμφανιστούν στη νέα παγκόσμια δομή δυνάμεων "κουκουλωμένοι" με το "φτηνιάρικο" περιτύλιγμα που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση είτε να μην προλάβουν να αναδυθούν ως αυθεντικοί εκπρόσωποι των ισχυρών και πειθαρχημένων βορειοευρωπαίων και τελικά να μην πραγματοποιηθεί το όνειρό τους να προστεθεί ένα G(ermany) στα πανίσχυρα αρχικά των BRIC. Και οι φιλοδοξίες τους μετά δεν σταματούν εδώ. Μια θέση μόνιμου μέλους στο Συμβούλιο Ασφαλείας, η επάνοδος της Γερμανικής παρουσίας στην παγκόσμια ασφάλεια θα είναι μια σειρά στόχων που εντάσσονται στο γερμανικό χαρτοφυλάκιο.

• Οι Γερμανοί έχουν φιλοδοξίες όσο κι αν προσπάθησαν να το κρύψουν μέσα από διαρκείς συσκέψεις, συνεδριάσεις, μνημόνια, μηχανισμούς, που ουδέν προσέφεραν στο ευρωπαϊκό πρόβλημα χρέους, αφήνοντας όλον τον κόσμο - και τις αγορές - να αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν μια τόσο οργανωμένη, ισχυρή και τεχνοκρατικά πρωτοπόρα χώρα δεν έβλέπε πως όλες αυτές οι κατ' επίφασιν "λύσεις" απλώς μετέθεταν ή διόγκωναν το πρόβλημα ενώ με την τελευταία σύνοδο των Βρυξελλών απλώς επιβεβαίωσαν τη διάχυσή του στο σύνολο της Ευρωζώνης. Οι Γερμανοί μια χαρά τα έβλεπαν όλα αυτά. Και οι επικλήσεις της κ. Μέρκελ στο πολιτικό κόστος που -υποτίθεται- ήταν υποχρεωμένη να συνυπολογήσει, απλώς ήταν το φύλο συκής στον πραγματικό λόγο που οι Γερμανοί όχι μόνο δεν συνέδραμαν στην επίλυση και στην ταχεία αποκλιμάκωση της κρίσης αλλά αντίθετα έκαναν ό,τι μπορούσαν ώστε αυτή να ενταθεί. Πλέον, δεν έχουν κανένα λόγο να κρύβονται και θέτουν το δίλλημμα ευθέως και απροκάλυπτα: όποιος θέλει ευρώ παραδίδει την εθνική του κυριαρχία, όσο μεγάλος κι αν είναι. Οι υπόλοιποι παρακαλούνται να αφήσουν τα ευρώ τους στην έξοδο και να αποχωρήσουν. Απλά και κατανοητά. Γνωρίζουν επίσης ότι ένα ευρώ που θα είναι πιο κοντά στο μάρκο - που δε θα ενσωματώνει ρίσκα τύπου Ελλάδας - θα αποτελέσει το νέο αποθεματικό νόμισμα σε αντικατάσταση του δολαρίου, σχέδιο φιλόδοξο όσο και επικίνδυνο.

• Στον Γερμανικό Άξονα εντάσσεται το σύνολο των χωρών της Βόρειας Ευρώπης - Ολλανδία, Φινλανδία, Αυστρία κλπ - όπως διαφαίνεται από τη στάση τους στις εξελίξεις, ενώ τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα αποτελούν τη νέα συμμαχία του "κακού". Οι Κινέζοι - αργά και μεθοδικά - υπό τη γερμανική ανοχή, κατέλαβαν σημαντικά διαμετακομιστικά κέντρα στο Νότο (διάβαζε COSCO), οι Ρώσοι εξασφάλισαν την ενεργειακή επάρκεια στο Γερμανικό βιομηχανικό σύμπλεγμα και τώρα όλοι μαζί είναι έτοιμοι να σταθούν απέναντι στον προαιώνιο εχθρό: τους Αγγλοσάξωνες. Η εμπλοκή του ΔΝΤ στην Ευρωπαϊκή ήπειρο δεν ήταν παρά μια πολύ καλή γερμανική μπλόφα, που συμπαρέσυρε τον αμερικανικό βραχίονα σε μια καταστροφική δίνη. Η αποτυχία του ΔΝΤ στην Ελλάδα, η έκπληξη με την οποία αντιμετώπισε το ΔΝΤ την Ευρωπαϊκή (διάβαζε Γερμανική) παλινωδία στα συμφωνηθέντα σε σχέση με τη χρηματοδότηση του ελληνικού χρέους, αποδεικνύουν τη γερμανική επιδίωξη.

• Ομολογουμένως, το γερμανικό σχέδιο ήταν πολύ καλά κρυμμένο και εκτελέσθηκε με επιμονή και προσήλωση. Ακόμη και χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία ή και η Ισπανία δεν φάνηκε να αντιλαμβάνονται από την αρχή τη γερμανική παγίδα. Σήμερα όμως είναι κάτι παραπάνω από ορατό και προσκαλεί άπαντες να πάρουν θέση και να αποφασίσουν τη συμμαχία υπό την οποία θα ενταχθούν.

Τι αναμένουμε εις το εξής;

• Τον de facto διαμερισμό της Ευρωζώνης σε Βόρειους και Νότιους. Η αποδυνάμωση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, όχι μόνο σε επίπεδο πολιτικής ρητορικής αλλά στην πράξη λόγω αδυναμίας αναδιανομής κεφαλαίων εξαιτίας της ραγδαίας επίθεσης των αγορών η οποία προκαλείται από τη γερμανική στάση. Η Γερμανία γκρέμισε τα προστατευτικά τείχη του ευρώ, αποδυνάμωσε τα εργαλεία "βασανισμού" των κερδοσκόπων και εν τέλει συγκρότησε μηχανισμούς όπως τον EFSF ή ακόμη χειρότερα τον ESM που ουσιαστικά είναι το "κόκκινο πανί" για τους κερδοσκοπικούς ταύρους. Αρχίζει μια μάχη άνευ προηγουμένου στην οποία θα κληθούν σημαντικές οικονομίες να ανταπεξέλθουν σε ισχυρές επιθέσεις και ενδεχόμενες παράπλευρες απώλειες θα στέλνουν σεισμικά κύματα στις περιφερειακές αδύναμες χώρες. Η ύφεση στην Ιταλία και στην Ισπανία, συνέπεια εφαρμογής προγραμμάτων λιτότητας, δεν είναι καθόλου καλό σήμα για τις οικονομίες της Ελλάδας και άλλων μικρών χωρών που θα προσδοκούσαν να συμπαρασυρθούν προς τά πάνω σε ένα γύρισμα του οικονομικού κύκλου.

• Την ενίσχυση και τον συντονισμό των επιθέσεων εναντίον του αμερικανικού χρέους. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι ΗΠΑ θα διατηρήσουν το ΑΑΑ στην επόμενη ή στις επόμενες αξιολογήσης με συνέπειες τρομακτικές για την παγκόσμια οικονομία. Η επόμενη μέρα θα βρει - μαντέψτε! - τη Γερμανική οικονομία μοναδική στον κόσμο ισχυρή οικονομία με ΑΑΑ αξιολόγιση. Και τότε τα πράγματα αλλάζουν. Είναι βέβαιον ότι το δολάριο δεν θα αποσυρθεί αμαχητί από τα διεθνή θησαυροφυλάκια. Και η περίοδος της σύγκρουσης δεν θα είναι ανώδυνη για κανέναν.

• Για την Ελλάδα, δυστυχώς, η κατάσταση περιπλέκεται. Όσο το ελληνικό σχέδιο διάσωσης συναρτάται με τις γερμανικές επιδιώξεις ή με τις γερμανικές επιταγές και ντιρεκτίβες τόσο θα απομακρύνεται η ευκαιρία να διαμορφωθούν συνθήκες επιστροφής της χώρας στις αγορές. Αν δεν συγκροτηθεί ένα εσωτερικό, ισχυρό κοινωνικο και πολιτικό μέτωπο που θα αναλάβει την εγγυήση εφαρμογής ενός εκτεταμένου σχεδίου ανασυγκρότησης της οικονομίας τότε η διαρκής αναζήτηση δανειακών κεφαλαίων από το γερμανικό κορβανά με αντάλλαγμα τον ίδιο τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό, θα μετατρέψει τη χώρα σε κράτος-φάντασμα. Πρέπει τάχιστα να αποσυνδεθεί η εφαρμογή των προγραμμάτων προσαρμογής από το γερμανικό άρμα και να αναζητηθούν ευρύτερες συμμαχίες, κατ' αρχήν βεβαίως εντός Ευρωζώνης. Είναι σημαντικό να διασυνδεθούν τα προγράμματα προσαρμογής των μικρότερων χωρών με αυτά των πιο ισχυρών ώστε να συσταθεί ένα αντι-γερμανικό αντίβαρο όσο αυτό είναι εφικτό, χρονικά και πολιτικά.

Απολαύστε τον Αύγουστο όσο η Ιστορία ξαναγράφεται!

tyxaios

Η Ισλανδία γελά, η Ιρλανδία κλαίει.

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Θεαματική είναι η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας μετά την επιβλητική αντίσταση του λαού της, ο οποίος με δημοψήφισμα συνέτριψε την ψοφοδεή πολιτική της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης που είχε υποκύψει στους ξένους δανειστές και την εξανάγκασε να μην πληρώσει στους ξένους καταθέτες τις οφειλές των ιδιωτικών ισλανδικών τραπεζών, αφήνοντας τες να χρεοκοπήσουν. «Η ύφεση αποδείχθηκε λιγότερο βαθιά από όσο προβλεπόταν», ομολογεί ο Μαρκ Φλάνιγκαν, επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ισλανδία, δηλώνοντας εντυπωσιασμένος από το γεγονός ότι οι Ισλανδοί κατόρθωσαν να διαφυλάξουν «το πολύτιμο σκανδιναβικό μοντέλο κοινωνικής προστασίας».
Η Ισλανδία, η οποία δεν ανήκει στην ευρωζώνη, αντιμετώπισε τη χρεοκοπία της χώρας με μια συνολική πολιτική.
Πρώτον, υποτίμησε το εθνικό νόμισμα, την ισλανδική κορώνα, και επέβαλε ελέγχους και περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων. Αρχικά η κορώνα υποτιμήθηκε έναντι του δολαρίου κατά 50%, αλλά ήδη η υποτίμηση έχει περιοριστεί στο 30% και συρρικνώνεται. Η χαμηλότερη ισοτιμία της κορώνας οδηγεί αμέσως στην αύξηση των εξαγωγών και στη μείωση των εισαγωγών, αντικαθιστώντας ένα τμήμα τους με τοπικά προϊόντα, με αποτέλεσμα το εμπορικό ισοζύγιο της Ισλανδίας να παρουσιάζει ήδη πλεόνασμα από ελλειμματικό που ήταν.
Το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 1,2% το τρίτο τρίμηνο του 2010. Ο πληθωρισμός, ο οποίος είχε εκτιναχθεί στο 18,6%, έπεσε ήδη κοντά στο 2,5%, που είναι ο στόχος της ισλανδικής κεντρικής τράπεζας. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι 6,3% φέτος, και ταχύτατα, ίσως και μέσα στο 2011, θα οδηγηθεί σε πλεόνασμα. Το δημόσιο χρέος, το οποίο έχει εκτιναχθεί στο 115% του ΑΕΠ, θα μειωθεί σταδιακά στο 80% του ΑΕΠ μέχρι το 2015.
Το δεύτερο μέτρο που πήραν οι Ισλανδοί ήταν ότι άφησαν τις ιδιωτικές τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Κατόπιν τις εθνικοποίησαν, αλλά υπό τους εξής όρους:
Πρώτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες αναγνώρισαν όλες τις καταθέσεις των Ισλανδών πολιτών ώστε κανένας Ισλανδός να μη χάσει ούτε μία κορώνα από τις καταθέσεις του.
Δεύτερον, τα δάνεια που είχαν πάρει οι Ισλανδοί μεταφέρθηκαν στις εθνικοποιημένες τράπεζες, αλλά επειδή το νόμισμα είχε υποτιμηθεί, μειώθηκε και το ονομαστικό ύψος των δανείων, πέρα από τις σοβαρές άλλες διευκολύνσεις αποπληρωμής που έκανε το κράτος στους Ισλανδούς οφειλέτες για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που προκάλεσε η κρίση, ιδίως τον πρώτο καιρό (πάγωμα της πληρωμής δόσεων για μήνες κ.λπ.).
Τρίτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες δεν αναγνώρισαν καμιά υποχρέωση των ιδιωτικών χρεοκοπημένων τραπεζών σε χώρες του εξωτερικού. Ετσι οι Ισλανδοί φορολογούμενοι φορτώθηκαν τα βάρη διάσωσης των καταθέσεων των δικών τους και των συμπατριωτών τους, ενώ φόρτωσαν στους ξένους επενδυτές και καταθέτες τον λογαριασμό των συναλλαγών τους με τις ιδιωτικές ισλανδικές τράπεζες που χρεοκόπησαν. Απολύτως σωστό.
Η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας, γράφει το βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ», δείχνει ότι «το έξτρα κόστος για μια χώρα που δεν στηρίζει τις τράπεζές της μπορεί να είναι εκπληκτικά μικρό. Η Ισλανδία άφησε τις τράπεζές της να χρεοκοπήσουν και το ΑΕΠ της έπεσε αθροιστικά κατά 15% από το ανώτατο στο κατώτατο σημείο πριν αρχίσει να ανακάμπτει. Η Ιρλανδία ''έσωσε'' τις τράπεζές της και είδε το ΑΕΠ της να πέφτει 14%».
Αν συνυπολογίσει κανείς ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Ιρλανδίας απογειώθηκε στο ασύλληπτο 32% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος της εκτινάχθηκε από το 25% του ΑΕΠ το 2007 στο 100% φέτος και θα φτάσει στο 120% του ΑΕΠ το 2013, με την ανεργία να ανέρχεται στην Ιρλανδία στο 14,1% έναντι 7,3% στην Ισλανδία, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η «υπάκουη» Ιρλανδία βρίσκεται σε πολύ χειρότερη μοίρα από την «απείθαρχη» Ισλανδία.
«Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι αν το σοκ μιας υποτίμησης μπορεί να πυροδοτήσει μια βίαιη κρίση και πολύ επώδυνη, μια πολιτική λιτότητας και αποπληθωρισμού εξαιτίας του χρέους καταλήγει να προκαλεί περισσότερες ζημιές» συμπεραίνει η βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».

«ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ»  Οταν το ευρώ γίνεται παγίδα

Ένα μάθημα των αντίθετων επιλογών Ισλανδίας και Ιρλανδίας είναι ότι «τα οφέλη τού να ανήκει μια μικρή χώρα σε μια μεγάλη νομισματική ένωση δεν είναι καθόλου αυτά που κάποτε εκθειάζονταν ότι είναι» γράφει το περιοδικό «Εκόνομιστ» και συνεχίζει: «Όταν πανικόβλητοι επενδυτές εγκατέλειπαν τα μικρά νομίσματα το φθινόπωρο του 2008, το ευρώ φαινόταν καταφύγιο. Δύο χρόνια μετά, το ευρώ μοιάζει περισσότερο με παγίδα για χώρες που αγωνίζονται να ξανακερδίσουν εξαγωγική ανταγωνιστικότητα. Η Ελλάδα και η Ιρλανδία έχασαν την εμπιστοσύνη των αγορών, παρόλο που και οι δύο εκδίδουν ομόλογα σε ευρώ». Όσο για τους Ισλανδούς, που αρχικά θεώρησαν το ευρώ σωτηρία, τώρα δεν θέλουν ούτε να το ακούσουν!

Πηγή

Ρε μπας και μας….«έδωσαν»; Κι αν…θα την …φάμε; Δεν νομίζω…φτού ατυχία!

“- Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα!
- Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο!”
Στρατηγός Γεώργιος Καραϊσκάκης (1782-1827)

Γεώργιος από....

.........από Γιωργάκης διαφέρει έτη φωτός.

Απεχθάνομαι τις συνομωσίες, Νεφελίμ και λοιπά. Όπου υπάρχει χρήμα δεν υπάρχουν συνομωσίες, Μπίλντεμπεργκ κι άλλα αφελή. Δεν ξυπνάνε κάποιοι και θέλουν το κακό μας, τα πάντα είναι το χρήμα. Υπάρχουν φυσικά σχέδια και τρόποι να βγάλει κάποιος λεφτά από το μηδέν (CDS) αλλά πρέπει να θέλει και το θύμα να είναι…θύμα. Νομίζω ότι έχω την κρίση, να βλέπω πίσω από τις λέξεις.
O ΓΑΠ κι ο Σόρος έχουν συναντηθεί πολλές φορές στο παρελθόν και δεν είναι κρυφό, ούτε σκευωρία.
Ο Σόρος διακινεί το 95% των CDS σε όλο τον κόσμο. (wall street journal , businessweek )
Ένας προσωπικός του φίλος, γίνεται Πρωθυπουργός σε μια χώρα, και μετά από 6 μήνες η χώρα αυτή μετατρέπεται στον Παράδεισο των CDS! Μιλάμε για τρελά δισεκατομμύρια! Όποιος είχε οποιαδήποτε εσωτερική πληροφόρηση, για το τι θα συμβεί σε αυτή τη χώρα, έβγαλε τεράστια ποσά, ποσά που αντιστοιχούν σε ΑΕΠ ολόκληρων κρατών!

Ποια είναι η αυτή χώρα;

Ατράνταχτα στοιχεία και επιχειρήματα που συμπληρώνουν το παζλ από Ιανουάριο 2009, μέχρι και Δεκέμβριο 2010.

Διαβάστε περισσότερα με πολύ προσοχή…

Απόρρητο γερμανικό έγγραφο “θέλει” την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης

Ντοκουμέντο φωτιά φέρνει στο φως της δημοσιότητας η εφημερίδα «Αποκαλύψεις», το οποίο επιβεβαιώνει τη δυσαρέσκεια αλλά και τις δυσοίωνες προβλέψεις που υπάρχουν για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, παρά τις θετικές δηλώσεις Γερμανών και άλλων αξιωματούχων της ΕΚΤ, του ΔΝΤ ή της Κομισιόν. Πρόκειται για ένα non paper του Γερμανού πρέσβη στην Αθήνα, dr. Roland Wegener και της Διοίκησης του Ελληνογερμανικού Επιμελητηρίου προς τη γερμανική καγκελαρία και στο γερμανικό Σύνδεσμο Βιομηχανιών, το οποίο φέρει τον τίτλο «Η Ελλάδα το φθινόπωρο του 2010».
Στο απόρρητο αυτό σημείωμα , μεταξύ άλλων επισημαίνεται ότι:
1. « Η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να αποτελεί αιτία για ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία. Η πρόοδος στην εξυγίανση των κρατικών οικονομικών δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση πως η οικονομία έχει απαλλαγεί από τα προβλήματά της. Αντιθέτως χιλιάδες…
επιχειρήσεις κλείνουν, απολύουν εργαζόμενους. Ο φαύλος κύκλος διαιωνίζεται. Ο ένας τομέας μετά τον άλλον πλησιάζει την καταστροφή. Τον ερχόμενο χειμώνα θα υπάρχουν 1,5 εκατ. άνεργοι, δηλαδή σχεδόν το ένα τρίτο του εργατικού δυναμικού θα είναι χωρίς δουλειά».
2. «Χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ελλάδα αντιμετωπίζονται πλέον, ως χώρες μόνο για διακοπές και ως αγορές για την πώληση καταναλωτικών αγαθών. Αυτό δεν μπορεί να τους δώσει διάρκεια ζωής και σίγουρα όχι μέσα στην Ευρωζώνη».
3. «Πολλές ελληνικές επιχειρήσεις χαρακτηρίζονται στην κοινή αγορά ως μη ανταγωνιστικές, ενώ διεθνείς όμιλοι αποχωρούν, αφού μπορούν να διαχειρίζονται τη μικρή ελληνική αγορά από το εξωτερικό».
4. «Στον τομέα του σχεδιασμού επικρατεί απόλυτη άπνοια, οι δε μηχανισμοί απορρίπτονται όλο και περισσότερο και γυρίζουν την πλάτη στη χώρα». Επίσης προβλέπεται ότι «θα υπάρξει ένα καυτό φθινόπωρο με βίαιες διαμαρτυρίες», παρότι όπως αναφέρεται δεν αναμένονται σοβαρές πολιτικές αλλαγές.
5. «Ακόμα κι αν έπεφτε η κυβέρνηση Παπανδρέου, η διδακτορία των άδειων ταμείων θα παρέμενε».
6. Τέλος γίνεται αναφορά στην πρόταση του οικονομολόγου Norbert Braems για «πακέτο 20 δις το οποίο θα διανεμηθεί από το 2012 ως το 2017, προκειμένου να προωθηθούν έργα υποδομής αλλά και να υπάρξει προσέλκυση βιομηχανικών επενδύσεων.»

Πηγή