ΟΥ Οχι ΤΙ κάτι ΔΑΝΟΣ εκ της γής
Απόψεις που πηγάζουν από την άλλη άγνωστη πλευρά
ΑΒΑ(ήβη)+ΤΑΡ(τάρταρα) <> ΒΙΟΣ(ζωή)+ΑΔΑΣ(άδης)
Aιώνια εναλλαγή, στην βιολογική αρμονία
Η άλλη θέση στην καθημερινότητα, τό επέκεινα, ή αλήθεια της φαντασίας.
Βουτιά στόν άπειρο και άυλο κόσμο τών ιδεών.
Υποβάθμιση του χρήματος (χξς') σε μέσο εξυπηρέτησης και όχι υπέρτατη ανάγκη.
Ατυχώς ονομάσθηκε Χρήμα (ότι χρειαζόμαστε)
και Νόμισμα (ότι θεσπίσθηκε σαν αξία)
Εξαπατήσαμε τό είναι μας, και Εκπέσαμε.

Επικοινωνία: utidanos@gmail.com

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ένοπλες δυνάμεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ένοπλες δυνάμεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 19 Μαΐου 2019

Μυκηναίοι πολεμιστές: Η τελειότερη πολεμική μηχανή της εποχής τους



Είναι γεγονός αναμφισβήτητο πως ο Μυκηναϊκός Στρατός υπήρξε η τελειότερη στρατιωτική μηχανή της εποχής στον τότε γνωστό κόσμο.
Αυτό φυσικά δεν συνέβη εν μια νυκτί. Αντίθετα ήταν προϊόν όλων των προηγουμένων τεχνικών και τακτικών ανακαλύψεων που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα από το 5.000 π.Χ. περίπου.
Οι πρώτοι Έλληνες πολεμιστές της 6ης, 5ης και 4ης χιλιετίας π.Χ. ήταν εξοπλισμένοι με σφενδόνες, τόξα, ακόντια και δόρατα.
Το σπαθί εντάχθηκε λίγο αργότερα στο οπλοστάσιο τους, προερχόμενο από το εγχειρίδιο. Αντίθετα με όλους τους ανατολικούς λαούς, οι οποίοι αρχικά χρησιμοποίησαν δρεπανοειδή θλαστικά σπαθιά- ρομφαίες-οι Έλληνες χρησιμοποίησαν εξαρχής τον κλασικό τύπο του ίσιου σπαθιού.
Η ασπίδα εισήχθη επίσης αργότερα στους ελληνικούς στρατούς. Κατασκευαζόταν όμως από φθαρτά υλικά και έτσι δεν έχει διασωθεί κανένα δείγμα.
Οι πρώτες ελληνικές ασπίδες για τις οποίες έχουμε σαφείς πληροφορίες, από τις τοιχογραφίες στις Κυκλάδες και στην Κρήτη, είναι οι πυργοειδείς, ποδήρεις «σάκοι».
Τα δόρατα επίσης εξελίχθηκαν και μεγάλωσαν δραματικά σε μήκος.
Η εξέλιξη αυτή δεν ήταν φυσικά άσχετη με την ανάπτυξη των αρμάτων κρούσης, ως στοιχείου κρίσης της συμπλοκής.
Ο Μυκηναϊκός Στρατός απαρτιζόταν από τα όπλα του πεζικού και του ιππικού. Το δεύτερο περιελάμβανε στις τάξεις του άρματα μάχης και αργότερα και ιππείς.
Το πεζικό διακρινόταν σε ελαφρύ και βαρύ. Στο βαρύ πεζικό θα πρέπει να ενταχθούν και τα τμήματα τοξοτών, τα οποία δεν πολεμούσαν σε διάταξη ακροβολισμού.
Όλοι οι πολίτες ελάμβαναν στρατιωτική ή «παραστρατιωτική» εκπαίδευση και ήταν υπόχρεοι παροχής στρατιωτικής υπηρεσίας.
Κάθε ηγεμόνας διέθετε έναν πυρήνα μονίμων «επαγγελματιών» στρατιωτών, κυρίως «αρματιστών», οι οποίοι αποτελούσαν τον σκληρό πυρήνα του στρατού. Τον πυρήνα αυτό πλαισίωναν μονάδες επιστράτων.
Η πολιτεία ήταν αυτή που παρείχε στους πολίτες τον κύριο όγκο των όπλων και των υλικών.
Μέσω ενός εξελιγμένου δικτύου έγκαιρης προειδοποίησης (φρυκτωρίες, συνοριακοί περίπολοι), ο τοπικός άρχοντας ήταν σε θέση να ενημερώνεται άμεσα κάθε φορά για το μέγεθος και τη μορφή της απειλής που πλησίαζε στα εδάφη του.
Αναλόγως της απειλής κινητοποιούσε το σύνολο ή μέρος του στρατιωτικού του δυναμικού και έσπευδε κατά των πολεμίων.
Η ύπαρξη μόνιμου τακτικού στρατού σε εκείνους του τόσο πρώιμους χρόνους, προκαλεί ασφαλώς κατάπληξη. Καταπληκτικότερο όμως αυτού είναι το γεγονός ότι και οι επιστρατευμένες μονάδες ήταν οργανωμένες σε τακτικά συγκροτήματα, με συγκεκριμένους ηγέτες, στους οποίους ανατίθονταν η εξυπηρέτηση συγκεκριμένων αποστολών.
Επικεφαλής κάθε τοπικής στρατιωτικής δύναμης ήταν ο τοπικός βασιλιάς-διοικητής. Δεύτερος στην ιεραρχία ήταν ο «Λαφαγέτας», ο αρχιστράτηγος, ο ηγέτης του λαού, του στρατού (=Λαού ηγέτης).


Ακολουθούσαν οι Επέτες, οι πρόμαχοι, οι καλύτεροι πολεμιστές του στρατού. Αυτοί στην πρωτομυκηναϊκή περίοδο φαίνεται ότι πολεμούσαν κυρίως έφιπποι, επί αρμάτων. Αργότερα πολεμούσαν και πεζοί.
Ακολουθούσαν οι βαριά οπλισμένοι πεζοί, οι δορυφόροι, οι οποίοι συγκροτούσαν την πρώιμη φάλαγγα. Ήταν κυρίως ελεύθεροι μικροκαλιεργητές ή τεχνίτες, οι οποίοι είχαν την οικονομική άνεση να συνεισφέρουν στην αγορά των όπλων τους. Οι πλέον φτωχοί πολεμούσαν ως ψιλοί.
Για να μπορέσουμε να εξετάσουμε τον Μυκηναϊκό Στρατό θα πρέπει να χωρίσουμε την περίοδο δράσης του σε δύο χρονικές φάσεις. Η πρώτη αρχίζει από το 1.600 π.Χ. και ολοκληρώνεται γύρω στο 1.200 π.Χ.
Η δεύτερη ξεκινά από τη λήξη της προηγούμενης και φτάνει ως την πτώση του Μυκηναϊκού πολιτισμού, γύρω στο 1.100 π.Χ.
Ο Μυκηναϊκός Στρατός της πρώτης περιόδου είναι εν πολλοίς συνέχεια του κυκλαδικού-κρητικού, ενώ ο ύστερος είναι προϊόν της εμπειρίας των Μυκηναίων, από τις συγκρούσεις τους με τους γειτονικούς λαούς και από τις επαφές μαζί τους.
Στην Ιλιάδα γίνεται λόγος για παλαιές και νέες τακτικές, για παλαιές και νέες μεθόδους.
Προφανώς ο Τρωικός Πόλεμος έλαβε χώρα σε μια εποχή μετάβασης από το παλαιό στο νέο καθεστώς, όπου και οι δύο τύποι μονάδων συνυπήρχαν και συνδύαζαν τη δράση τους για την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος.
Ο Πρωτομυκηναϊκός Στρατός (όπως και οι «πρόγονοι» του Κυκλαδικός και Μινωικός), σχημάτιζε τριπλή γραμμή μάχης. Αναλόγως του εδάφους, της ισχύος και της συνθέσεως του αντιπάλου στρατού, και των αναλόγων φίλιων στοιχείων, ο στρατός τάσσονταν με τα άρματα, το ελαφρύ και το βαρύ πεζικό, σε ξεχωριστές γραμμές.
Ωστόσο και τα τρία διαφορετικά «όπλα» του στρατού, συνεργάζονταν αρμονικά μεταξύ τους και συνδύαζαν τη δράση τους.
Η αποστολή που το κάθε τμήμα θα αναλάμβανε να φέρει σε πέρας εξαρτάτο αποκλειστικά από τις επικρατούσες στο πεδίο της μάχης συνθήκες και μόνο.
Οι Έλληνες δεν υπήρξαν ποτέ δογματικοί, ούτε καν στον πόλεμο. Ανέκαθεν αυτοσχεδίαζαν, παραπλανώντας έτσι τον αντίπαλο. Η κατώτερη τακτική υπομονάδα ήταν η δεκαρχία.
Στις πινακίδες Γραμμικής Β’ της Πύλου, αναφέρονται και άλλες στρατιωτικές μονάδες (ο-κα), οι οποίες όμως δεν γνωρίζουμε τι αντιπροσώπευαν.
Κάθε υπομονάδα είχε έναν επικεφαλής, υπαξιωματικό θα λέγαμε σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα. Έχοντας ως οργανωτική βάση τη δεκαρχία, θα μπορούσαμε παρακινδυνευμένα να υποθέσουμε, ότι η κάθε δεκαρχία θα αποτελούσε έναν στοίχο της φάλαγγας ή πιο απλά ότι η μυκηναϊκή φάλαγγα του βαρέως πεζικού τασσόταν σε βάθος 10 ζυγών.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και στους κλασικούς και στους αλεξανδρινούς χρόνους, ο στοίχος της φάλαγγας αποτελούσε την μικρότερη της τακτική υπομονάδα.
Εφόσον λοιπόν ακόμα και η οπλιτική φάλαγγα δεν προήλθε ασφαλώς από παρθενογένεση, θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι κάτι παρόμοιο ίσχυε και στη μυκηναϊκή φάλαγγα των οπλισμένων με μακρά δόρατα-σάρισσες πολεμιστών.
Απέναντι στην πρώιμη αυτή «μακεδονική φάλαγγα» κανείς ελαφρύτερος σχηματισμός δεν είχε ελπίδες επικράτησης.
Οι μεγάλες ασπίδες τύπου «σάκου» καθιστούσαν τους δορυφόρους άτρωτους, σχεδόν, από τα εχθρικά βλήματα, ενώ κανένα μη αναλόγως οπλισμένο τμήμα δεν μπορούσε να πλησιάσει το δάσος λογχών της πρωτομυκηναϊκής φάλαγγας, χωρίς να υποστεί συντριπτικές απώλειες.
Τα βαριά και ισχυρά μακρά δόρατα, μήκους μεγαλυτέρου των 3 μέτρων, έφεραν ορειχάλκινη αιχμή μήκους ως και 60 εκατοστών.
Η διατρητική του ικανότητα ήταν τέτοια ώστε να του εξασφαλίζει τη διάτρηση δερμάτινων ασπίδων αμορριτικού τύπου, οι οποίες ήταν κυρίως σε χρήση στους ανατολικούς στρατούς.
Αν και ο ωθισμός δεν ήταν δυνατό να εφαρμοστεί, ο «συνασπισμός» ήταν και εφαρμοζόταν κατά κόρο. Οι ασπίδες των ανδρών συνάπτονταν, σχηματίζοντας ένα πραγματικό κινούμενο τείχος.
Σε πολύ πυκνό σχηματισμό (διάστημα ανά άνδρα της τάξης των 60 περίπου εκατοστών) οι άνδρες των δύο πρώτων ζυγών της φάλαγγας είχαν τη δυνατότητα να προτάξουν τα δόρατα τους κατευθείαν εμπρός. Οι άνδρες των υπολοίπων ζυγών κρατούσαν τα δόρατα τους υπό γωνία 45ο.
Η φάλαγγα όμως ήταν δυνατό να χρησιμοποιηθεί και ως εξέδρα εκτόξευσης πυρών. Στα κενά διαστήματα μεταξύ δύο ανδρών εισχωρούσε ένας τοξότης , ο οποίος έβαλε καλυμμένος από τις ασπίδες των δορυφόρων.
Η συγκεκριμένη τακτική της «ανάμιξης» τμημάτων ανδρών οπλισμένων με αγχέμαχα και εκηβόλα όπλα ήταν πρωτοποριακή για την εποχή.
Αργότερα υιοθετήθηκε από όλους τους στρατούς της Ανατολής (Ασσυριακό, Βαβυλωνιακό, Περσικό) αλλά και από τον Αλέξανδρο στην «πειραματική φάλαγγα», την οποία συγκρότησε λίγο πριν τον θάνατο του και η οποία δεν δοκιμάστηκε ποτέ σε συνθήκες μάχης.
Όλα όμως άλλαξαν με την, άγνωστο πότε ακριβώς, υιοθέτηση από του Μυκηναίους φαλαγγίτες, της οκτώσχημης ασπίδας. Το όπλο αυτό ήταν επίσης πρωτοποριακής σύλληψης για την εποχή του και προσέδωσε ακόμα μεγαλύτερη ισχύ στους άνδρες που το χρησιμοποιούσαν.
Η οκτώσχημη ασπίδα είχε το ίδιο σχεδόν μέγεθος με την πυργόσχημη ποδήρη ασπίδα ήταν όμως κοίλη και ο πολεμιστής κυριολεκτικά μπορούσε να εισέλθει εντός της βρίσκοντας απόλυτη κάλυψη.
Ήταν επίσης κατασκευασμένη από στρώσεις δερμάτων επί πλεγμένου με ξύλο λυγαριάς σκελετού.
Διέθετε όμως λαβή και σχήμα, με κεντρική ισχυρή ξύλινη νεύρωση, που της επέτρεπε να ωθήσει τον αντίπαλο πολεμιστή και να ανοίξει πέρασμα στο εχθρικό τείχος ασπίδων.
Ήταν η πρώτη ασπίδα παγκοσμίως που όχι μόνο επέτρεπε στον μαχητή να τη χρησιμοποιήσει σε τακτικές ωθισμού, αλλά μάλλον του το επέβαλε.
Η οκτώσχημη ασπίδα ,για κάποιους λόγους άγνωστους σε εμάς, έφτασε να θεωρείτε ακόμα και λατρευτικό σύμβολο. Ίσως η λατρεία αυτή των Μυκηναίων να πήγαζε από τη χρησιμότητα της ως όπλου και από τις νίκες που τυχόν τους είχε χαρίσει.
Ένα άλλο ερώτημα που γεννάτε είναι το γιατί οι Μυκηναίοι δορυφόροι έφτασαν να χρησιμοποιούν τόσο μακρά δόρατα ,τη στιγμή που κανένα αντίπαλό τους έθνος δεν χρησιμοποιούσε παρόμοια όπλα. Η υιοθέτηση των μακρών δοράτων έχει σε μεγάλο βαθμό να κάνει με τον ρόλο των αρμάτων στο πεδίο μάχης της εποχής.
Οι Χετταίοι, οι Μινωίτες, οι Μυκηναίοι και σε μικρότερο βαθμό οι Σουμέριοι, παλαιότερα, ήταν οι μόνοι που χρησιμοποίησαν τα άρματα τους ως όργανα κρούσης και κρίσης του αγώνα. Η επέλαση των αρμάτων ήταν ένα τρομακτικό θέαμα και σπάνια υπήρχαν πεζοί αρκετά ψύχραιμοι και αναλόγως οπλισμένοι ώστε να ανταπεξέλθουν σε αυτήν. Συνήθως το πεζικό έχανε την ψυχραιμία του και «έσπαγε» τους ζυγούς του λίγο πριν την επαφή.
Συνέπεια τούτου ήταν να κατακόπτονται οι πεζοί, κυριολεκτικά ως στάχια, από τα αντίπαλα άρματα. Έπρεπε να εξοπλιστεί το πεζικό με ένα όπλο που θα επέτρεπε στον πεζό να διατηρεί την ψυχραιμία του, απέναντι στα εχθρικά άρματα, ένα όπλο στο οποίο ο πεζός θα μπορούσε να εναποθέσει τις ελπίδες επιβίωσης του. Ο πόλεμος άλλωστε από τότε ήταν και παραμένει πρωτίστως ένα ψυχολογικό «παιγνίδι».
Χάρη στο μακρύ του δόρυ, το «έγχος» λοιπόν, ο Μυκηναίος πεζός είχε και την πρακτική αλλά και την ψυχολογική ικανότητα να αντισταθεί στην επέλαση των εχθρικών αρμάτων κρούσης. Με καλυμμένα τα πλευρά της η μυκηναϊκή φάλαγγα ήταν σχεδόν αδύνατο να διασπαστεί ακόμα και από τέτοια επέλαση.
Εξάλλου οι ίπποι των εχθρικών αρμάτων ήταν βέβαιο ότι θα αρνούντο κατηγορηματικά – χάρη στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης- να επελάσουν κατά του δάσους λογχών που παρουσίαζε η φάλαγγα.
Κατά πάσα πιθανότητα λοιπόν το μακρύ έγχος υιοθετήθηκε ως αντίδοτο απέναντι στην πληγή των εχθρικών αρμάτων κρούσης.
Παράλληλα όμως προσέδιδε στον Μινωίτη και στον Μυκηναίο πεζό ένα εξίσου σημαντικό πλεονέκτημα στον αγώνα του κατά του εχθρικού πεζικού, τα αγχέμαχα όπλα του οποίου ήταν σαφώς μικρότερου μήκους.
Ακόμα και η επίλεκτη βασιλική φρουρά του Χετταίου αυτοκράτορα δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει, επί ίσοις όροις, ένα κοινό τμήμα Μυκηναίων φαλαγγιτών.

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

ΒΙΝΤΕΟ: Το NEMESIS σε πλήρη δράση - Ενα σκάφος που κερδίζει πολέμους

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ...

Εκτός από την Ελλάδα που "τρώει τις σάρκες της" και σκυβει το κεφάλι στους ξένους δανειστές ζητώντας καινούρια δανεικά, υπάρχει και η Ελλάδα που αντιστέκεται, κατασκευάζει πρωτοποριακά προϊόντα και κατακτά τις ξένες αγορές.
Το defencenet.gr παρουσιάζει ένα εντυπωσιακό βίντεο από το πρώτο ελληνικής σχεδίασης και ναυπήγησης ταχύπλοο σκάφος ειδικών επιχειρήσεων ΝΕΜΕΣΙΣ το οποίο μπορεί να θεωρηθεί το πρώτο "glass-cockpit" (!) όπως φαίνεται και στο βίντεο, φουσκωτό σκάφος άκαμπτης γάστρας τύπου RHΙΒ (Rigid-Hulled Inflatable Boat), παγκοσμίως.
Η πρώτη του παραγγελία αφορά ξένη χώρα, αφού το σχέδιο και οι προδιαγραφές από την αρχή προσέλκυσαν ξένη χρηματοδότηση.
Η γάστρα του σκάφους έχει κατασκευαστεί από Fiberglass με πυραντοχικό πολυεστέρα και ίνες Binaxial ενώ διαθέτει αλεξίσφαιρη προστασία η οποία αποτελείται από υλικό Dyneema της ολλανδικής εταιρείας DSM!
Το υλικό αυτό προστατεύει το πλήρωμα από πυρά όπλων όπως τα ΑΚ-47 7,62x39 FMC (ταχύτητα βλήματος 720 μέτρα το δευτερόλεπτο).
Το παραπάνω κατέστη δυνατό με την εφαρμογή της τεχνογνωσίας της ναυπηγού εταιρείας ELMON στο τομέα της αλεξίσφαιρης προστασίας και της συνεργασίας της με την ολλανδική DNM.
Οι διαστάσεις του σκάφους είναι μήκος 11,6 μέτρα με μήκος γάστρας 10,20 μέτρα, μέγιστο εξωτερικό πλάτος 3,44 μέτρα και βάρος 4,3 τόνους. Οι διαστάσεις του σκάφους μπορούν να μεγαλώσουν ανάλογα με τις απαιτήσεις του πελάτη
Το ΝΕΜΕΣΙΣ προωθείται από δύο έσω-έξω κινητήρες diesel D6-370 Α/DP PENTA της εταιρείας VOLVO (ΣΑΡΑΚΑΚΗΣ A.E). Ο 6 κύλινδρος κινητήρας D6-370 Α/DP PENTA έχει βάρος 770 κιλά, απόδοση 370 ίππους έκαστος ενώ και οι δύο κινητήρες επιτρέπουν στο σκάφος να πετύχει μέγιστη ταχύτητα μέχρι και 65 κόμβους.
Η αυτονομία του σκάφους φτάνει τις 12 ώρες και η εμβέλεια του τα 480 ναυτικά μίλια.
Σε ότι αφορά τη μεταφορική του ικανότητα το σκάφος μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι και 10 οπλισμένους στρατιώτες, ενώ το πλήρωμα του αποτελείται από δύο άτομα και δύο πολυβολητές, ένα στην πλώρη και ένα στην πρύμνη.
Οι 10 στρατιώτες κάθονται σε δύο ξεχωριστές διατάξεις. Στο κέντρο του σκάφους και πίσω ακριβώς από το διμελές πλήρωμα. Στο κέντρο του σκάφους υπάρχουν δύο σειρές καθισμάτων με 4 καθίσματα έκαστη, με τους καθήμενους στρατιώτες να βρίσκονται πλάτη με πλάτη.
Οι υπόλοιποι δύο μεταφερόμενοι στρατιώτες κάθονται ακριβώς πίσω από τους δύο χειριστές του σκάφους.
Ο βασικός οπλισμός του σκάφους αποτελείται από δύο πολυβόλα των 12,7 χλστ της εταιρείας ΑΤΚ τα οποία είναι τοποθετημένα στην πλώρη και στην πρύμνη σε ειδικούς έστορες.
Επιπρόσθετα εάν ο χρήστης το επιθυμεί μπορεί να αντικαταστήσει το πρωραίο πολυβόλο των 12,7 χλστ. (μπορεί να εγκατασταθεί και τηλεχειριζόμενος πύργος) με ένα εκτοξευτή ρουκετών (απλές ή κατευθυνόμενες) καθώς και κατευθυνόμενων πυραύλων μικρής εμβέλειας δυτικής ή ρωσικής κατασκευής.
Επιπλέον για προστασία το σκάφος διαθέτει εκτοξευτές καπνογόνων τοποθετημένους στις δύο πλευρές του Roll Bar. Για την ασφαλέστερη ναυσιπλοΐα του σκάφους το ΝΕΜΕΣΙΣ διαθέτει το σχετικό ραντάρ με εμβέλεια 24 ναυτικά μίλια.
Η INTRACOM έχει τοποθετήσει το σύστημα ελέγχου και διοίκησης Spartan, με αποτέλεσμα ένα 100% ελληνικό προϊόν, πλην των δύο εσωλέμβιων μηχανών Penta της Volovo.
Στις 14 Ιουνίου το ΝΕΜΕΣΙΣ είχε πραγματοποιήσει ένα σπάνιο και αξιοζήλευτο ρεκόρ για σκάφος της κατηγορίας του όταν μετά από πλεύση 21 ωρών και με μόνο ανεφοδιασμό στην Μάλτα, έφτασε στην Λιβύη όπου επιδείχθηκε στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας καθώς ενδιαφέρονται για την προμήθειά του.
Το σκάφος είχε ξεκινήσει στις 02.30 τα ξημερώματα της Παρασκευής 14 Ιουνίου από το Πόρτο Ράφτη και με έναν ανεφοδιασμό στην Μάλτα, έφτασε στις 23.00 το βράδυ της ίδιας ημέρας στην Λιβύη!
Μάλιστα μεταξύ Μάλτας και αφρικανικών ακτών αντιμετώπισε κατάσταση θάλασσας 7 Μποφόρ, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.
Δείτε το εντυπωσιακό βίντεο για να γίνει καλύτερα αντιληπτό τί κατασκευάστηκε από ελληνικά χέρια, χωρίς την παραμικρή κρατική χρηματοδότηση και χωρίς η πορεία του στην διεθνή αγορά να εξαρτάται από εγχώριες παραγγελίες.

Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013

Ξαφνική νυχτερινή επιχείρηση ανακατάληψις νήσου με τεράστια κοινοιτοποίηση Αεροναυτικών Δυνάμεων ! (ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ !)


Με τα πανίσχυρα αρπακτικά της θάλασσας τα ZUBR να σπάνε κάθε ρεκόρ ταχύτητας πετώντας κυριολεκτικά πάνω απο τα κύμματα !
Τεράστια κινητοποίηση Αεροναυτικών Δυνάμεων και εφαρμογή σχεδίου ανακατάληψις νήσου με συνεργασία Ναυτικού Στρατού και Αεροπορίας με συμμετοχή όλων των Ειδικών Δυνάμεων της Ταχείας αντίδρασης του ΓΕΕΘΑ !
Σύμφωνα με το Σενάριο της Ασκήσεως !
Τούρκοι Κομάντος αποβιβάζονται νύχτα και καταλαμβάνουν Ελληνική βραχονησίδα με υποστήριξη Επιθετικών Ελικοπτέρων ενώ την ίδια ώρα βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις στα Ηνωμένα Έθνη για την ΑΟΖ ...
Το ΓΕΕΘΑ διέταξε την Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης να προβεί σε ανακατάληψη της νήσου χωρίς καμιά ενημέρωση σύμφωνα με τα σχέδια που έχουν σχεδιαστεί και έχουν γίνει κτήμα σε όλους τους Καταδρομείς !
Με τρομακτική δύναμη πυρός και επίθεση κατά μέτωπο απο τα Απάτσι που έφτασαν στην περιοχή σε χρόνο ρεκόρ, ενώ τρέχοντας δαιμονισμένα τα δύο αρπαχτικά της θάλασσας τα πανίσχυρα ZUBR που κάλυψαν την απόσταση κυριολεκτικά πετώντας πάνω από τα κύματα έβγαλαν στη ξηρά απο καταδρομείς και αμφίβια οχήματα μέχρι και τεθωρακισμένα ....ο όγκος πυρός ΄ήταν τεράστιος ενώ 2 ζεύγη Τουρκικών μαχητικών που έσπευσαν στη περιοχή σε απεικόνιση απο'' Ελληνικά F-16'' τα Ελληνικά Μιράζ 2000- 5 τα γνωστά δίλιτρα τα κατέβασαν πρίν προλάβουν να καταλάβουν τι τους χτύπησε !
Η όλη επιχείρηση υποστηρίχθηκε από δύο φρεγάτες που έπλεαν στην περιοχή αλλά και δύο κανονιοφόρους που έκλεισαν όλες τις εισόδους της περιοχής με τους Exocet σε ετοιμότητα αποκλείοντας το Τούρκικο Ναυτικό !
Σε ειδική μυστική αποστολή το υποβρύχιο Παπανικολής που ήταν σε κόκκινο συναγερμό έξω απο την Τουρκική Ναυτική βάση με απεικόνιση τον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας !
Η αντίδραση των Ελληνικών Δυνάμεων ΄ηταν κεραυνοβόλα άμεση και με τεράστιο όγκο πυρός !
Να σημειωθεί οτι τα φαντάσματα της Ζ ΜΑΚ μόλις είχαν επιστρέψει απο τη Ρόδο !
Όλη η Άσκηση σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε στη νήσο Δοκό κοντά στην Ύδρα !
Η νήσος επιλέχθηκε επειδή έχει ακριβώς τα στοιχεία του Αρχιπελάγους αλλά και για τις απόκρημνες πλαγιές τις ,ενώ υπάρχει μόνο μια είσοδο που μπορεί να φυλαχτεί απο Καταδρομείς !
Μέσα στη νύχτα όμως τα Φαντάσματα των Ελληνικών Δυνάμεων δεν άφησαν κανένα περιθώριο αντίδρασης !

Μετά από πάρα πολύ καιρό χρησιμοποιήθηκαν τα ZUBR που απέδειξαν με τον καλύτερο τρόπο την αξία τους ...Πόσο άδικο για αυτά τα πανίσχυρα αρπαχτικά της Θάλασσας να μην υποστηρίζονται με αγορά ανταλλακτικών !
Αν είχαμε αντιδράσει έτσι και την μοιραία νύχτα πρίν απο μερικά χρόνια πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα στο Αιγαίο σήμερα !
Όλη η Άσκηση σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε στη νήσο Δοκό κοντά στην Ύδρα !

Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΑΠΟΔΥΚΝΕΙΟΥΝ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΣΤΗ ΦΟΡΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ

Oλοκλήρωση Συμμετοχής της 331 Μοίρας στο TLP 2013
Από τη Δευτέρα, 4 έως την Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013, η 331 Μοίρα της 114 Πτέρυγας Μάχης (ΠΜ)/Αεροπορική Βάση Τανάγρας, συμμετείχε στη 2η Εκπαιδευτική Σειρά Αέρος για το 2013 του Tactical Leadership Programme (TLP), στην Αεροπορική Βάση Albacete στην Ισπανία.

Για το σκοπό αυτό, μεταστάθμευσαν από την 114 ΠΜ τέσσερα (4) αεροσκάφη Mirage 2000-5.
Στην αποστολή συμμετείχαν ως εκπαιδευόμενοι δυο Ιπτάμενοι και ένας Υπαξιωματικός Πληροφοριών από την 331Μ και ένας Ελεγκτής Αεράμυνας από την 380 Μοίρα Αερομεταφερόμενου Συστήματος Έγκαιρης Προειδοποίησης και Ελέγχου (Μ.ΑΣΕΠΕ), καθώς και δυο Ιπτάμενοι ως "External Fighters".
Συμμετείχαν, επίσης, αεροσκάφη και εκπαιδευόμενοι ως εξής:

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Ένοπλες Δυνάμεις !


To: minister@mod.mil.gr; Α/ΓΕΑ; Α/ΓΕΕΘΑ (ΓΡΑΦ. ΤΥΠΟΥ); Α/ΓΕΝ; Α/ΓΕΣ (ΓΡΑΦ. ΤΥΠΟΥ); ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

Τον μέσο Αξιωματικό αυτό που τον ενοχλεί περισσότερο από όλα είναι ότι ξεπουλιέται και κομματιάζεται η Πατρίδα. Τον αρχικό εκτελεστή δε αυτής της πράξης, τον ΓΑΠ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ τον παρέπεμψε στην προανακριτική επιτροπή.

Το σχέδιο που έχουν αποδεχθεί όλοι τους είναι η διάλυση των Ενόπλων Δυνάμεων και η δημιουργία ενός εσωτερικού Στρατού ασφαλείας που θα μας έλθει από έξω και θα αποτελείται από επαγγελματίες δολοφόνους.
Την ασφάλεια των Βαλκανίων θα την αναλάβει το ισλαμικό τόξο.
Η Σερβία πρόλαβε έκανε την Κεντρική της Τράπεζα Κρατική και κόλλησε στην Ρωσία.

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

Γενικό πωλητήριο στις Ένοπλες Δυνάμεις! Πουλάνε ακόμη και τη ΛΑΕΔ!


Γενικό πωλητήριο και στις Ένοπλες Δυνάμεις!
Και όπως προκύπτει απ΄ αυτό δεν γλιτώνει ούτε η ιστορική Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΛΑΕΔ), στη Ρηγίλλης!
Το γνωστό Σαρόγλειο Μέγαρο!

Στα έγγραφα που αποκαλύπτει το Onalert, προτείνεται η κατάργηση της ΛΑΕΔ, μαζί με άλλες υπηρεσίες,τα κτίρια των οποίων θα πουληθούν, πιθανότατα με συνοπτικές διαδικασίες!

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Στη Ζουράφα, ο Α/ΓΕΕΘΑ Μ.Κωσταράκος, με πολεμικό πλοίο. Πως και γιατί βρέθηκε στο αν.Αιγαίο

Δίπλα από την βραχονησίδα Ζουράφα - ο πυρσός της οποίας επαναλειτουργεί σε νέα τσιμεντένια βάση - αναμένεται να περάσει σε λίγο ο ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος επιβαίνων σε πολεμικό πλοίο. Ο κ Κωσταράκος θα πάει από την βραχονησίδα και τον φάρο της Ζουράφας ή Λαδόξερας, επιστρέφοντας από την Σαμοθράκη, όπου παρέστη στις εκδηλώσεις για την απελευθέρωση του νησιού.
Η Ζουράφα είναι η ανατολοκότερη νησίδα των Θρακικών Σποράδων,περίπου 6 μίλια ανατολικά από το ΒΑ άκρο της Σαμοθράκης.
Το νέο τεχνικό έργο (στην φωτό) εκτέλεσε το Πολεμικό Ναυτικό με βάση μελέτη του Πολυτεχνείου καθώς ο προηγούμενος φάρος είχε πέσει πρό μηνών λόγω πολύ κακών καιρικών συνθηκών.
Στην περιοχή αναβλύζει κατα καιρούς λίγο πετρέλαιο και έτσι πήρε από τους ψαράδες το όνομα Λαδόξερα.
Η θέση της ελληνινής νησίδας επεκτείνει σημαντικά τις ζώνες θαλάσσιας κυριαρχίας τηςχώρας δηλαδή τα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα της στον κρίσιμο χώρο του Β.Α. Αιγαίου , προς τα Ανατολικά. Η βραχονησίδα, εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων αλλα κοντά στην οριογραμμή με την Τουρκία, αποτελεί πολλες φορές σημείο τουρκκών προκλήσεων καθώς τουρκικά αλιευτικα κάνουν κινήσεις εντός της ελληνικής πλευράς ή παρενοχλούν ελληνικά ψαράδικα.

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Το σχέδιο Παπανδρέου - Μπεγλίτη για την αποδόμηση του Στρατού.


Των Σπύρου Τρίψα και Γιώργου Διονυσόπουλου

Στο χείλος της καταστροφής κατάφερε, μέσα σε δεκαπέντε μόλις ημέρες, να σύρει... τις Ένοπλες Δυνάμεις ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας, κ. Πάνος Μπεγλίτης, προωθώντας με πραξικοπηματικό τρόπο και κόντρα στα Γενικά Επιτελεία την κατάργηση ολόκληρων στρατιωτικών σχηματισμών και την απόσυρση κύριων μονάδων μάχης από την ενεργό υπηρεσία, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας. Ποτέ –κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες τουλάχιστον– οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας δεν έφτασαν τόσο κοντά στη διάλυσή τους όσο το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τις 17 έως τις 31 Οκτωβρίου, όταν η προηγούμενη πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ επιχείρησε να επιβάλει στο Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων (ΣΑΓΕ) μια νέα Δομή Δυνάμεων στο στράτευμα, το εισηγητικό σημείωμα της οποίας φέρνουν σήμερα στο φως της δημοσιότητας τα «Επίκαιρα». Επρόκειτο για μία εισήγηση που προκάλεσε έντονη ανησυχία και αναταραχή στο σύνολο σχεδόν της στρατιωτικής ηγεσίας, η οποία διέκρινε πίσω από τις αλλαγές που προωθούσε τον τεράστιο κίνδυνο της πλήρους αποδιοργάνωσης και αποσυντονισμού του στρατεύματος, σε μια κρίσιμη στιγμή για τη χώρα, εξαιτίας τόσο της οικονομικής κρίσης όσο και της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο και την Κύπρο.
Η συγκεκριμένη εισήγηση κατατέθηκε υπόψη της στρατιωτικής ηγεσίας στη συνεδρίαση του ΣΑΓΕ στις 17 Οκτωβρίου, προκαλώντας την έκπληξη των ανώτατων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων με τη σκοπιμότητά της. Η απάντηση της στρατιωτικής ηγεσίας στον κ. Μπεγλίτη θα έρθει μία εβδομάδα αργότερα. Στη συνεδρίαση του ΣΑΓΕ στις 24 Οκτωβρίου, το σύνολο των Αρχηγών διατύπωσε τις επιφυλάξεις του στην προτεινόμενη νέα Δομή Δυνάμεων 2011-2025, θεωρώντας ότι η εφαρμογή της δημιουργούσε σημαντικό ρήγμα στην άμυνα της χώρας. Ιδιαίτερα έντονες ήταν οι αντιδράσεις από την πλευρά του Πολεμικού Ναυτικού και του Στρατού Ξηράς, με οχτώ στους δέκα αντιστράτηγους να τοποθετούνται αρνητικά στη νέα Δομή Δυνάμεων.
Μετά τη συνεδρία ση του ΣΑΓΕ, στις 25 Οκτωβρίου και αφού η προηγούμενη πολιτική ηγεσία απαίτησε από τους Αρχηγούς να συναινέσουν στις αλλαγές που προωθούσε, ορίστηκε νέα συνεδρίαση του Συμβουλίου για τις 7 Νοεμβρίου.
Από τις 25 Οκτωβρίου και επί μία περίπου εβδομάδα ο κ. Μπεγλίτης και η ομάδα των επιτελών του θα επιδοθούν σ’ έναν αγώνα δρόμου, προκειμένου να μεταπείσουν την ανώτατη στρατιωτική ηγεσία, ώστε η τελευταία να βάλει τις υπογραφές της στη νέα Δομή Δυνάμεων. Παρά τις ασφυκτικές πιέσεις αλλά και τις παραινέσεις που θα ασκηθούν στους Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων να βάλουν την υπογραφή τους στο κείμενο για τις αλλαγές στο στράτευμα, οι τελευταίοι δεν θα κάνουν πίσω. Ταυτόχρονα, σε εξέλιξη βρισκόταν μία ακόμη διαδικασία που αφορούσε στη βολιδοσκόπηση ανώτατων αξιωματικών που θα ήταν διατεθειμένοι να στηρίξουν τις επιλογές της προη γούμενης πλέον πολιτικής ηγεσίας, με αντάλλαγμα την ταχεία ανέλιξή τους στους ανώτατους θώκους του στρατεύματος. Όλες αυτές οι παράλληλες διαπραγματεύσεις διήρκεσαν μία περίπου εβδομάδα, έως και τις 31 Οκτωβρίου, όταν εντελώς πραξικοπηματικά –κι ενώ η κυβέρνηση ήταν εμφανές πως τελούσε υπό κατάρρευση– ο κ. Μπεγλίτης θα αλλάξει το σύνολο των Αρχηγών και θα «καρατομήσει» με συνοπτικές διαδικασίες δεκάδες ανώτατους αξιωματικούς.
Εισήγηση προτεινόμενης
Δομής Δυνάμεων 2011-2025
Η εισήγηση που προκάλεσε τρικυμία στις Ένοπλες Δυνάμεις και την «καρατόμηση» δεκάδων αξιωματικών προέβλεπε, με ορίζοντα υλοποίησης την επόμενη τριετία, πλήθος αλλαγών σε ευρεία γκάμα θεμάτων, από την οργάνωση και τη λειτουργία του στρατεύματος μέχρι τη μείωση τόσο της αριθμητικής οροφής του προσωπικού και στους τρεις Κλάδους όσο και των αμυντικών δαπανών εν γένει. Το εντυπωσιακό είναι πως, παρά το ότι η συγκεκριμένη εισήγηση δέχεται πως παραμένει ο κίνδυνος των ασύμμετρων απειλών στα βόρεια σύνορά μας, σημειώνοντας πως «δεν θα πρέπει να παραγνωρίζεται η πιθανότητα εμφάνισης μη παραδοσιακών απειλών ή προκλήσεων ασφαλείας, που δυνητικά θα απαιτήσουν την εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων», εντούτοις προχωρεί στην κατάργηση της 1ης Στρατιάς που έχει τη βασική ευθύνη για τον ηπειρωτικό κορμό της χώρας, υποβαθμίζοντας τη στρατιωτική παρουσία τόσο στη Δυτική Μακεδονία όσο και στην Ήπειρο. Παράλληλα, όμως, με βάση πάντα τη σχετική εισήγηση, μέσω της νέας Δομής Δυνάμεων διαλύονται, υποβαθμίζονται και συγχωνεύονται ολόκληροι στρατιωτικοί σχηματισμοί και στους τρεις Κλάδους, δημιουργώντας σημαντικά επιχειρησιακά κενά στην άμυνα της χώρας.
Πιο συγκεκριμένα:
Στο Στρατό Ξηράς προβλέπεται η κατάργηση του Στρατηγείου της 1ης Στρατιάς στη Λάρισα,
του Στρατηγείου του Α’ Σώματος Στρατού στην Κοζάνη,
του Στρατηγείου της ιστορικής 8ης Μεραρχίας στα Ιωάννινα
και αριθμού μονάδων της, του Στρατηγείου της IV Μ.Π. στην Τρίπολη,
του Επιχειρησιακού Στρατηγείου της 20ής Τεθωρακισμένης Μεραρχίας στην Καβάλα,
του Στρατηγείου της 15ης ΤΑΞΠΖ στην Καστοριά
και αριθμού μονάδων της, της Διοίκησης Στρατιωτικών Εργοστασίων (ΔΙΣΕ), του Στρατηγείου της I, II και III ΤΑΞΥΠ (Βόλος, Κοζάνη, Θεσσαλονίκη) και της 651 ΑΒΥΠ (Μπογιάτι Αττικής).
Επίσης, σημαντικός αριθμός στρατιωτικών μονάδων σε όλη τη χώρα υποβαθμίζεται, μετασχηματίζεται ή διατυπώνεται πρόβλεψη διάλυσής τους στο σύντομο μέλλον όπως, για παράδειγμα, στην περίπτωση του Β’ Σώματος Στρατού.
Στο Πολεμικό Ναυτικό, προτείνεται
η οριστική κατάργηση της Διοίκησης Ναυτικής Εκπαίδευσης,
του ενός εκ των δύο Κέντρων Εκπαιδεύσεως, της Μοίρας Ελικοπτέρων ΔΜ της Διοίκησης Ελικοπτέρων,
της Μοίρας Υποστήριξης της Διοίκησης Φρεγατών,
των Διοικήσεων των δύο Μοιρών Υποβρυχίων,
της μίας εκ των τριών Μοιρών της Διοίκησης Ταχέων Σκαφών.
Επίσης, προωθείται «ο περιορισμός της ναυτικής παρουσίας, μέσω ναυτικών σταθμών, στις απόλυτα απαραίτητες περιοχές», κάτι που σημαίνει ότι μέσω της νέας Δομής Δυνάμεων «άναψε το πράσινο φως» για την κατάργηση των Ναυτικών Διοικήσεων Ιονίου και Βορείου Ελλάδος.
Την ίδια στιγμή, η εισήγηση δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για την ανάθεση της συντήρησης και της επισκευής των σκαφών του στόλου σε ιδιώτες, αφήνοντας περιθώρια για περαιτέρω εξέταση στο κομμάτι που αφορά στην «ανταποδοτικότητα του συστήματος συντήρησης και επισκευών, σε σχέση με το λειτουργικό κόστος και τις προσφερόμενες υπηρεσίες - αγαθά, προκειμένου να βελτιωθεί η εγκατάσταση μέσω ενοποιήσεων, συγχωνεύσεων, προσφυγής σε εξωτερικές πηγές, διακλαδικής εξυπηρέτησης αλλά και καταργήσεων, εάν απαιτηθεί».
Στην Πολεμική Αεροπορία, προτείνεται εντός των επόμενων οχτώ περίπου μηνών να καταργηθούν
η Διοίκηση Αεροπορικής Εκπαίδευσης,
η 113 Πτέρυγα Μάχης στη Μίκρα,
η 129 Πτέρυγα Υποστήριξης
και οι 132, 134 και 138 Σμηναρχίες Μάχης Αγρινίου, Σαντορίνης και Τυμπακίου αντίστοιχα. Παράλληλα, υπάρχει πρόβλεψη για το μετασχηματισμό, τη συγχώνευση και την ενοποίηση σειράς μονάδων, ενώ αφήνεται ανοιχτό το ενδεχόμενο να περιοριστούν οι δραστηριότητες της 110 Πτέρυγας Μάχης στη Λάρισα.
Ανάλογες μεταβολές προβλέπονται ταυτόχρονα, όμως, πάντα με βάση τη συγκεκριμένη εισήγηση, και στα κύρια οπλικά συστήματα, ορισμένα εκ των οποίων αναμένεται να πάρουν το δρόμο της απόσυρσης, εξαιτίας είτε της κατάργησης είτε της συγχώνευσης σημαντικού αριθμού Σχηματισμών, Μονάδων και Υπηρεσιών. Ενδεικτικά να σημειώσουμε την πρόβλεψη απόσυρσης δύο φρεγατών από το Πολεμικό Ναυτικό αλλά και του συνόλου των αεροσκαφών Α-7 από την ενεργό υπηρεσία, λόγω του υψηλού κόστους συντήρησής τους.
Η μάχη του ΓΕΣ για την 1η Στρατιά
Εξαιρετικά έντονες ήταν οι αντιδράσεις της στρατιωτικής ηγεσίας του ΓΕΣ, και ιδίως του πρώην Αρχηγού, κ. Φρ. Φραγκούλη, στην κατάργηση της 1ης Στρατιάς στη Λάρισα. Κύκλοι του ΓΕΣ χαρακτήριζαν ακατανόητη την επιμονή του κ. Μπεγλίτη να διαλυθεί η 1η Στρατιά, δεδομένου ότι τα κέρδη από την κατάργησή της ήταν εξαιρετικά μικρά σε σχέση με τη ζημία που θα προκαλούσε στην αμυντική θωράκιση της χώρας.
Όπως σημείωναν οι ίδιοι κύκλοι, «το κέρδος των τριακοσίων περίπου ατόμων που προκύπτει από την κατάργηση της 1ης Στρατιάς σε καμία περίπτωση δεν ισοσκελίζει το λαμβανόμενο ρίσκο που προκύπτει από την απουσία ενιαίας διοίκησης για τον ηπειρωτικό χώρο». Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ανάλογη ενέργεια στους άλλους δύο Κλάδους αντιστοιχεί στην κατάργηση του Αρχηγείου Στόλου για το Πολεμικό Ναυτικό ή του Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας για την Πολεμική Αεροπορία.
Παράλληλα, προσθέτουν πως η 1η Στρατιά αποτελεί «μητρικό Στρατηγείο» της Ευρωπαϊκής Δύναμης EU-OHQ, η οποία έχει προκύψει από συμφωνίες μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ.
«Πιθανή κατάργησή της θα αθετούσε μέρος των συμφωνιών που έχει συνάψει η πατρίδα μας στο πλαίσιο των διεθνών υποχρεώσεών της, αφού δεν διαθέτει άλλο σχηματισμό τέτοιου επιπέδου για να αναλάβει τη συγκεκριμένη αποστολή», σημείωναν οι ίδιες πηγές. Σε παρόμοιο μήκος κύματος κινήθηκαν οι αντιδράσεις που διατυπώθηκαν και από την πλευρά της ανώτατης ηγεσίας του Πολεμικού Ναυτικού στο κομμάτι που αφορά στην κατάργηση της Ναυτικής Διοίκησης Ιο νίου.
«Δεν είναι δυνατόν η Τουρκία να πραγματοποιεί κοινές ναυτικές ασκήσεις με την Αλβανία στα ανοιχτά του Ιονίου, να έχουμε, δηλαδή, παρουσία τουρκικών σκαφών στη Δυτική Ελλάδα, και την ίδια στιγμή η κυβέρνηση να έρχεται και να υποβαθμίζει πλήρως τη δική μας ναυτική παρουσία εκεί. Είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη εξέλιξη και καλά θα κάνει η νέα πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ να το ξανασκεφτεί», επισήμανε ανώτερο στέλεχος του Πολεμικού Ναυτικού.
Κυβερνητικό πραξικόπημα στις Ένοπλες Δυνάμεις
Στα άκρα είχαν οδηγηθεί τους τελευταίους δύο μήνες οι σχέσεις μεταξύ της στρατιωτικής ηγεσίας του ΓΕΣ και του πρώην υπουργού Εθνικής Άμυνας, κ. Πάνου Μπεγλίτη, εξαιτίας της επιμονής ορισμένων κυβερνητικών στελεχών να χρησιμοποιηθούν οι άνδρες των Ενόπλων Δυνάμεων σε δράσεις που δεν εμπίπτουν στην αποστολή τους.
Σύμφωνα με πληροφορίες, αφορμή για να «ραγίσει το γυαλί» μεταξύ του κ. Φραγκούλη και του κ. Μπεγλίτη ήταν αρχικά η άρνηση του πρώτου να δώσει εντολή στο στρατό να συμμετάσχει στην περισυλλογή των σκουπιδιών που υπήρχαν στους δρόμους της Αθήνας εξαιτίας της πρόσφατης απεργίας των εργαζομένων στον τομέα της καθαριότητας.
«Η δουλειά του στρατού δεν είναι να μαζεύει τα σκουπίδια από τους δρόμους. Υπάρχουν άλλοι για να το κάνουν αυτό», φέρεται να διεμήνυσε ο πρώην Α/ΓΕΣ στον πολιτικό του προϊστάμενο.
Οι ίδιες πληροφορίες, πάντως, θέλουν τα αίτια της σύγκρουσης, η οποία κατέληξε τελικά στην «καρατόμηση» του κ. Φραγκούλη από την ηγεσία του Στρατού Ξηράς, βαθύτερα και να αφορούν σε ένα άλλο βέτο που επίσης έθεσε ο πρώην Α/ΓΕΣ σε άτυπο κυβερνητικό αίτημα συνεισφοράς ανδρών των Ειδικών Δυνάμεων για την ανάληψη κατασταλτικού ρόλου στο ενδεχόμενο κοινωνικής αναταραχής.
«Μία φορά ο στρατός βρέθηκε απέναντι από τους πολίτες και παλέψαμε σκληρά επί σχεδόν σαράντα χρόνια να αποκαταστήσουμε αυτή τη σχέση εμπιστοσύνης που υπάρχει σήμερα. Η αποστολή του στρατού είναι άλλη», ήταν η απάντηση που δόθηκε αρμοδίως από αντιστράτηγο του Στρατού Ξηράς.
Να σημειώσουμε ότι στο παραπάνω έγινε αναφορά και από γαλλικά ΜΜΕ, τα οποία σημείωναν την πιθανότητα συμμετοχής ανδρών του στρατού σε ενδεχόμενες επιχειρήσεις προστασίας πολιτικών στη Βουλή και καταστολής εξεγέρσεως του πλήθους.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, πάντως, η κυβέρνηση Παπανδρέου, βλέποντας ότι πνέει τα λοίσθια, αποφάσισε για μία ακόμη φορά να χρησιμοποιήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις προκειμένου να εξυπηρετήσει τα μικροκομματικά της συμφέροντα, επισείοντας, κυρίως στο εξωτερικό, το φόβο στρατιωτικού πραξικοπήματος.
Οι φήμες περί πραξικοπήματος προέκυψαν μετά τη δήλωση περί δημοψηφίσματος που έκανε ο κ. Παπανδρέου, με τον ανταποκριτή της γαλλικής Libération στις Βρυξέλλες –κάλυπτε τη Σύνοδο του G-20 στις Κάννες– να γράφει στο Διαδίκτυο ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δικαιο λόγησε στους εταίρους του στην Ευρωζώνη την απόφασή του να προχωρήσει σε δημοψήφισμα με το επιχείρημα ότι προσπάθησε να αποφύγει σχεδιαζόμενο πραξικόπημα.
Την εν λόγω θεωρία διακίνησαν εν συνεχεία αρκετά ακόμη ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης, όπως οι βρετανικές Telegraph και Daily Mail, τονίζοντας ότι ο τότε υπουργός Άμυνας, Π. Μπεγλίτης, αποστράτευσε τους τέσσερις κορυφαίους της στρατιωτικής ιεραρχίας την επομένη της ανακοίνωσης του δημοψηφίσματος.
Να σημειώσουμε, πάντως, ότι το κλίμα περί πραξικοπήματος από τις Ένοπλες Δυνάμεις το είχε προετοιμάσει ο ίδιος ο κ. Μπεγλίτης, όταν, πριν από πέντε περίπου μήνες από το βήμα της Ολομέλειας στη Βουλή, ανέφερε πως «είναι ανάγκη εθνικής συναίνεσης και συνεννόησης, καθώς το τελευταίο διάστημα παρατηρώ και διαπιστώνω ότι υπάρχει ανάμεσα στο σύνολο των ενώσεων των απόστρατων αξιωματικών μια κινητικότητα, στο όνομα της υπεράσπισης κάποιων συντεχνια κών διεκδικήσεων. Μια από αυτές τις ενώσεις αποστράτων αγκαλιάζεται από μερίδα κομμάτων. Πρέπει να κοπεί κάθετα ο ομφάλιος λώρος που συνδέει κόμματα της αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με αποστράτους», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Μπεγλίτης, προειδοποιώντας πως «η έκκληση των ενώσεων αποστράτων προς τα εν ενεργεία στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων να βρίσκονται σε εγρήγορση και υπηρεσιακή ετοιμότητα για να αποκρούσουν την κυβέρνηση είναι επικίνδυνη και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί». 
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα: 17/11/2011

Το έστειλε η καλή φίλη Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου
Περί Αλός

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

EΛ.ΑΣ. Τέλος!

Σε οικονομική απόγνωση οδηγούνται χιλιάδες αστυνομικοί
Ενας πολύ σημαντικός αριθμός αστυνομικών θα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να λάβει είτε εξαιρετικά μειωμένη είτε ακόμα και αρνητική μισθοδοσία για το επόμενο τρίμηνο! Αυτό προκύπτει από τρία δεδομένα :
α) η πλειονότητα των αστυνομικών αμείβεται με εξαιρετικά χαμηλές αποδοχές που απέχουν κατά πολύ από τις αντίστοιχες του υπολοίπου δημοσίου τομέα
β) ένα μεγάλο δε ποσοστό έχει λάβει κάποιο δάνειο (κυρίως στεγαστικό) από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων , του οποίο η εξυπηρέτηση του γίνεται αυτόματα με άμεση παρακράτηση από τη μισθοδοσία και
γ) τους επόμενους τρεις μήνες θα γίνει η παρακράτηση της έκτακτης εισφοράς (να θυμίσουμε εδώ ότι ισχύει αναδρομικά!)
Αυτό σημαίνει ότι ένα αστυνομικός με χαμηλές αποδοχές , ο οποίος έχει και ένα στεγαστικό δάνειο , μετά από όλες τις παρακρατήσεις είτε δεν θα λάβει τίποτα είτε λάβει ένα ποσό συμβολικό(!) είτε θα λάβει ακόμη και αρνητική μισθοδοσία! (δηλαδή θα οφείλει και από πάνω!).
Αν δε υπολογίσουμε και το έκτακτο τέλος ακινήτων , το οποίο θα κληθεί να πληρώσει στο ίδιο χρονικό διάστημα , τότε , μετά βεβαιότητας μπορούμε να πούμε ότι ένα μεγάλο μέρος του αστυνομικού προσωπικού θα περιέλθει σε οικονομικό αδιέξοδο.
Το χειρότερο από όλα είναι ότι αυτό αφορά κυρίως το κατώτερο προσωπικό το οποίο όμως είναι αυτό που δίνει την καθημερινή μάχη στου δρόμους.
Δηλαδή , για να το πούμε απλά και κατανοητά , φανταστείτε για τρεις μήνες το μεγαλύτερο μέρος των αστυνομικών που είναι στους δρόμους να είναι ουσιαστικά απλήρωτοι.
Από την άλλη μεριά επίσης το 51% του συνολικού αστυνομικού προσωπικού θα λάβει μισθοδοσία αρκετά κάτω των 1.000 ευρώ. Εδώ μιλάμε για μεγαλύτερους σε ηλικία και βαθμό αστυνομικούς με αυξημένες όμως οικογενειακές υποχρεώσεις.
Για την Ελληνική Αστυνομία πολλά μπορεί να γράψει και να πει ο καθένας (αναλόγως της προσωπικής του οπτικής) .Αυτό όμως που είναι αδιαμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι οι αμοιβές τους και οι συνθήκες εργασίας απέχουν κατά πολύ από τις αντίστοιχες του υπολοίπου δημοσίου τομέα.
Πρέπει κάποτε να πούμε τα πράγματα με το αληθινό τους όνομα και να παραδεχτούμε την πραγματικότητα. Ο αστυνομικός δεν αμείβεται. Αυτή είναι η αλήθεια. Και επειδή δεν έχει τη δυνατότητα απεργίας δεν μπορεί να απαιτήσει δυναμικά καλυτέρευση των αποδοχών (όπως τόσα χρόνια πράττουν όλοι οι υπόλοιποι συνάδελφοι του στον δημόσιο τομέα).
Αυτή τη στιγμή ιδιωτικοί φύλακες κερδίζουν (σε αρκετές περιπτώσεις) παραπάνω από ένα αστυνομικό!
Με τα οικονομικά μέτρα όμως η κατάσταση θα φτάσει στο απροχώρητο. Χιλιάδες οικογένειες αστυνομικών δεν θα μπορούν να αντεπεξέρθουν. Και μη πει κάποιος ότι αυτό ισχύει και για χιλιάδες άλλους δημόσιου υπάλληλους (σαφώς και ισχύει ,όχι όμως στον ίδιο βαθμό).
Η διαφορά είναι ότι σε κάθε οργανωμένη πολιτεία υπάρχουν ορισμένοι ρόλοι που πρέπει συνεχώς να ασκούνται αποτελεσματικά. Αυτό είναι θεμελιώδες δικαίωμα και ταυτόχρονη υποχρέωση. Δηλαδή ο πολίτης έχει δικαίωμα στην ασφάλεια του , της δικής του, της οικογένειας του και της περιουσίας του. Το δικαίωμα αυτό του πολίτης είναι ταυτόχρονα και υποχρέωση της πολιτείας να του το παρέχει.
Ας απαντήσει κάποιος πως αυτή η υποχρέωση και το δικαίωμα ταυτόχρονα θα εκπληρωθούν , με το μεγαλύτερο μέρος του αστυνομικού προσωπικού να μην είναι σε θέση για τρεις μήνες να καλύψει τις βασικές βιοποριστικές του ανάγκες. Πολύ απλά δεν γίνεται. Δε μπορείς να έχεις καμία απαίτηση από κάποιον να εκτελέσει το λειτούργημα του όταν για τρεις μήνες τον καταδικάζεις σε οικονομική απόγνωση.
Το θέμα των αμοιβών και των συνθηκών εργασίας των αστυνομικών είναι κεφαλαιώδες και ύψιστης σημασίας.
Οι ΑegeanTimes θα επανέρθουν στο θέμα αυτό με επίσημα στοιχεία και συγκεκριμένες προτάσεις.
Αυτό που προέχει όμως άμεσα και είναι θέμα πλέον εθνικής ασφάλειας, είναι να βρεθεί μια λύση στο επικείμενη κατάσταση. Κανείς αστυνομικός δε πρέπει να λάβει είτε εξαιρετικά μειωμένη είτε ακόμα και αρνητική μισθοδοσία. Είναι το ελάχιστο που η πολιτεία πρέπει να κάνει. Δεν είναι δυνατόν να είναι απλήρωτο το προσωπικό σε αυτές τις συνθήκες. 

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Αγώνας μέχρις εσχάτων.

68 χρόνια από την βύθιση του υποβρυχίου "Κατσώνης"     
Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος
Δημοσιογράφος – Αμυντικός Αναλυτής.

Ο ΑΝΤΙΠΛΟΙΑΡΧΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΣΚΟΣ
ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΟΥ Υ/Β ΚΑΤΣΩΝΗΣ (Υ1)
ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑ ΤΟΥ ΥΠΟΒΡΥΧΙΟΥ.
ΦΩΤΟ: ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ. ''Ταξίδι
από το ένδοξο παρελθόν στο σήμερα.
Στις 14 Σεπτεμβρίου συμπληρώθηκαν 68 χρόνια από την βύθιση του υποβρυχίου «Κατσώνης» (Υ-1) το 1943 και την τραγική απώλεια του πληρώματος με επικεφαλής τον κυβερνήτη Βασίλειο Λάσκο. Το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού (ΓΕΝ) διοργάνωσε το διήμερο 17 και 18 Σεπτεμβρίου εορταστικές εκδηλώσεις μνήμης στην Σκιάθο, περιοχή βύθισης του υποβρυχίου, με την συμμετοχή της κανονιοφόρου «Πολεμιστής». Παρέστησαν ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Κ. Σπηλιόπουλος και ο διοικητής της Διοίκησης Υποβρυχίων (ΔΥ) πλοίαρχος Α. Καρατζάς, εκπροσωπώντας τον Α/ΓΕΝ.
Το Βασιλικό Ναυτικό (ΒΝ) προχώρησε το 1925 στην παραγγελία δύο υποβρυχίων (τα μετέπειτα «Κατσώνης» και «Παπανικολής») τύπου Shneider-Laubeuf στα γαλλικά ναυπηγεία, εκ των οποίων το πρώτο ναυπηγήθηκε στις εγκαταστάσεις Chantiers de la Gironde στην περιοχή Μπορντώ. Το Υ-1 καθελκύστηκε το 1926 και παραδόθηκε στις 8 Ιουνίου 1928 με παραλαμβάνοντα κυβερνήτη τον αντιπλοίαρχο Κωνσταντίνο Αρβανίτη. Το υποβρύχιο είχε εκτόπισμα 576 τόνων (επιφάνεια) και 775 τόνων (σε κατάδυση), διαστάσεις 62,5/5,3/3,6 μέτρα, για την πρόωσή του χρησιμοποιούσε δύο μηχανές ντίζελ Shneider-Carels (2 x650 ίππων) και δύο ηλεκτροκινητήρες των 500 ίππων. Ανέπτυσσε ταχύτητα 14 κόμβων στην επιφάνεια και 9 σε κατάδυση. Η ακτίνα δράσης του ήταν 3.500 ν. μίλια με ταχύτητα 10 κόμβων. Μπορούσε να καταδυθεί σε βάθος 80 μέτρων και έφερε έξι τορπιλοσωλήνες των 21 ιντσών με 13 τορπίλες τύπου Whitehead. Για την άμυνά του διέθετε αρχικά ένα πυροβόλο των 100 χλστ και ένα των 40 χλστ, τα οποία το 1934 αντικαταστάθηκαν από δύο βαρέα πολυβόλα Breda των 13,2 χλστ. Το πλήρωμά του αποτελείτο από πέντε αξιωματικούς και 41 υπαξιωματικούς και ναύτες.
Ο ΥΠΑΡΧΟΣ ΤΟΥ Υ/Β ''ΚΑΤΣΩΝΗΣ'' (Υ1)
ΟΤΑΝ ΑΥΤΟ ΒΥΘΙΣΤΗΚΕ ΣΤΙΣ 14/9/1943
ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΣΚΙΑΘΟΥ- ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ.
ΦΩΤΟ: ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ. ''Ταξίδι
από το ένδοξο παρελθόν στο σήμερα.
Όταν εξερράγη το Β΄ΠΠ και με δεδομένο ότι το υλικό υποστήριξης των υποβρυχίων προερχόταν από τη Γαλλία, εμφανίστηκαν τα πρώτα προβλήματα, τα οποία επιδεινώθηκαν με τη γαλλική παράδοση. Τις παραμονές της ιταλικής επίθεσης το υποβρύχιο «Κατσώνης» αντιμετώπιζε σειρά τεχνικών προβλημάτων σχετικών με την υποστήριξη των μηχανών, καθώς και άλλων ζωτικής σημασίας συστημάτων. Παρά τα διαπιστωμένα επιχειρησιακά μειονεκτήματα, το σκάφος μαζί με τα υπόλοιπα υποβρύχια χάρη στις άοκνες προσπάθειες των ανδρών του ΒΝ ήταν έτοιμα να αναλάβουν δράση.
Αξιωματικοί και πλήρωμα του Υ/Β ΚΑΤΣΩΝΗΣ επί του πρυμναίου καταστρώματος, πίσω απο τον πυργίσκο.
ΦΩΤΟ: ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΙ ΑΠΟΗΧΟΙ"
Το υποβρύχιο «Κατσώνης» (Υ-1) ανήκε στα πλοία του Στόλου που κατόρθωσαν να διαφύγουν στην Μέση Ανατολή μετά από την κατάρρευση της άμυνας της χώρας τον Απρίλιο του 1941, λόγω της γερμανικής εισβολής. Σημειώνεται ότι κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων κατά των Ιταλών, με κυβερνήτη τον υποπλοίαρχο Αθανάσιο Σπανίδη, βύθισε στις 31 Δεκεμβρίου 1940 το ιταλικό βοηθητικό στόλου «Quinto» 531 τόνων. Η επιχείρηση διεξήχθη βορείως του λιμένος του Δυρραχίου και εξετελέσθη αφού το υποβρύχιο αναδύθηκε, προσβάλλοντας τον στόχο με 30 βολές πυροβόλου.
Υπό τις διαταγές του κυβερνήτη αντιπλοίαρχου Βασίλειου Λάσκου το υποβρύχιο «Κατσώνης» τορπίλισε την 1ηΑπριλίουν1943 στο λιμάνι του Γυθείου μια γερμανική ναρκοθέτιδα 1.200 τόνων, κατά της οποίας έβαλλε τρεις τορπίλες, με αποτέλεσμα να ανατιναχθούν επίσης και δύο φορτηγίδες που μετέφεραν πυρομαχικά που ήσαν παραβεβλημένες δίπλα της. Επρόκειτο για μια «καταδρομική» επιχείρηση η οποία διήρκησε μόλις πέντε λεπτά αιφνιδιάζοντας τον έκπληκτο αντίπαλο. Στις 29 Μαΐου το υποβρύχιο αφού απέτυχε να βυθίσει με τορπίλες το επιταγμένο ισπανικό φορτηγό «Rigel» 1.000 τόνων, αναδύθηκε και το αχρήστευσε βάλλοντας με το πυροβόλο του. Η επιτυχία αυτή πραγματοποιήθηκε μεταξύ Ευβοίας και Σκιάθου, γεγονός που ανάγκασε τις γερμανικές δυνάμεις να αντιδράσουν. Λίγους μήνες αργότερα το καταδιωκτικό υποβρυχίων UJ2101, το οποίο ήταν το πρώην ναρκαλιευτικό «Στρυμών», περιπολούσε στην περιοχή των Βορείων Σποράδων προς αναζήτηση υποβρυχίων.
Το υποβρύχιο «Κατσώνης» έπλεε σε ανάδυση το βράδυ (περί τις 20.30) της 14ης Σεπτεμβρίου και ενώ βρισκόταν βόρεια του στενού της Σκιάθου, συναντήθηκε με το καταδιωκτικό υποβρυχίων UJ2101. Το ελληνικό σκάφος βρισκόταν σε δυσμενή θέση, καθώς έπλεε λόγω βλάβης με έναν μόνον ηλεκτροκινητήρα. Το γερμανικό καταδιωκτικό αφού εντόπισε οπτικά το σκάφος, κινήθηκε εναντίον του.
1943.- ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗΣ
ΠΕΡΙΠΟΛΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΟΥ Υ/Β ΚΑΤΣΩΝΗΣ (Y1)
ΑΝΤΙΠΛΟΙΑΡΧΟΥ Β.ΛΑΣΚΟΥ.
ΦΩΤΟ: ΠΝ
Το «Κατσώνης» καταδύθηκε, ενώ τοUJ2101 προετοιμάστηκε να βάλλει εναντίον του βόμβες βυθού. Ξεκίνησε μια σκληρή καταδίωξη η οποία στη συνέχεια έφερε σε πλεονεκτική θέση το γερμανικό σκάφος. Οι βόμβες βυθού προκάλεσαν σοβαρές ζημιές στο σκάφος, από τα ρήγματα εισερχόταν θαλασσινό νερό, τα πηδάλια βάθους τέθηκαν εκτός λειτουργίας και το χειρότερο από το χώρο των συσσωρευτών εκλυόταν χλώριο. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι το υποβρύχιο δεν διέθετε διπλή κάθοδο (ασφάλειας), ούτε δεξαμενή ταχείας κατάδυσης, ενώ τα πρωραία πηδάλια δεν αναδιπλώνονταν με αποτέλεσμα την συχνή πρόκληση βλαβών, ακόμη και από κυματισμό!
Η κατάσταση ήταν απελπιστική και ήταν σαφές ότι το υποβρύχιο δεν μπορούσε να παραμείνει σε κατάδυση, γεγονός που θα σήμαινε τον βέβαιο θάνατο του πληρώματος. Η απόφαση ήταν μία και ο κυβερνήτης Β. Λάσκος διέταξε «ταχεία άνοδο» ελπίζοντας να συνεχίσει την εμπλοκή με το πυροβόλο του υποβρυχίου! Ακολούθησε σκληρή μάχη με το κτυπημένο υποβρύχιο να προσπαθεί να προσβάλλει το καταδιωκτικό σκάφος, το οποίο χρησιμοποίησε την τακτική του εμβολισμού για να τερματίσει την σύγκρουση.
5/8/1943.- ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ ΠΑΡΑΣΗΜΩΝ ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ. ΑΡΙΣΤΕΡΑ Ο ΑΝΘΥΠΟΠΛΟΙΑΡΧΟΣ ΤΡΟΥΠΑΚΗΣ ΠΟΥ 39 ΗΜΕΡΕΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΤΙΣ 14/9/1943 ΘΑ ΧΑΘΕΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ Υ/Β ΚΑΤΣΩΝΗΣ (Υ1) ΒΔ ΣΚΙΑΘΟΥ. ΦΩΤΟ: Αρχείο Ναυτικού Μουσείου Ελλάδος
Το υποβρύχιο «Κατσώνης» βυθίστηκε ενώ 32 άνδρες του πληρώματος (πέντε αξιωματικοί και 26 υπαξιωματικοί και ναύτες) κείτονταν νεκροί, μεταξύ των οποίων περιλαμβανόταν και ο κυβερνήτης. Ο Λάσκος βρήκε ηρωικό θάνατο από τα εχθρικά πυρά, πέφτοντας μαχόμενος στο καθήκον δίπλα από το πυροβόλο. Οι Γερμανοί συνέλαβαν 19 επιζώντες από τα μέλη του πληρώματος, ενώ αξιοσημείωτο γεγονός αποτελεί η διαφυγή τριών μελών του πληρώματος, που κατάφεραν να απομακρυνθούν κολυμπώντας και να διαφύγουν μετά από περιπέτειες στην Μέση Ανατολή!
Σήμερα ο υγρός τάφος του υποβρυχίου μαζί με τον ηρωικό κυβερνήτη Βασίλειο Λάσκο βρίσκεται σε σε στίγμα Φ 39° 20,5΄Β και Λ 023° 23΄Α.

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

Η ζωή εις το πλοίον.

Η ζωή σε ένα πολεμικό πλοίο του Β’ΠΠ.
…όπως την έζησε και την περιγράφει ο Αντιναύαρχος Ιωάννης Ν. Τούμπας
Απόσπασμα από το βιβλίο του Ι. Ν. Τούμπα «Εχθρός Εν Όψει. Αναμνήσεις του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου», σελ. 147, Πειραιάς 2008,
ΝΜΕ/ΠΝ/ΥΙΝ.
Ο Αντιναύαρχος Ιωάννης Ν. Τούμπας.
ΦΩΤΟ: ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ

Η ζωή μέσα εις ένα πολεμικόν πλοίον και ιδίως εις ένα αντιτορπιλλικόν, είναι κατά την διάρκεια του πολέμου, πάρα πολύ ενδιαφέρουσα.

Εις ένα αντιτορπιλλικόν, όλοι οι επιβαίνοντες, ο Κυβερνήτης, οι Αξιωματικοί, οι υπαξιωματικοί, και οι ναύται, αποτελούν μιαν μικράν ομοιογενή οικογένειαν, η οποία ζη, εργάζεται και αισθάνεται, κατά τρόπον τελείως ιδιότυπον.
Τρόπον ο οποίος δεν ομοιάζει καθόλου, προς τον τρόπο ζωής του Στρατού και της Αεροπορίας.
Το Καράβι, δι’ αυτούς που αποτελούν το πλήρωμά του, είναι το παν. Είναι το σπίτι τους, είναι το μέρος που κάνουν τα γυμνάσιά τους, είναι το μέσον που τους μεταφέρει ανά τον κόσμον και τέλος είναι το μέρος εις το οποίον πολεμούν.
Σκεφθείτε ολίγον όλας αυτάς τας εννοίας συγκενητρωμένας εις ένα και το αυτό. Αντιλαμβάνεσθε τότε πόσον συνδέεται, πόσον προσκολλάται κανείς εις το Καράβι του. Ο κάθε ένας το θεωρεί ιδικό του, ιδιοκτησία του. Το θεωρεί το Καράβι του. Όταν λέγει κανείς το Καράβι μου εννοεί χίλια δυο πράγματα. Το στρώμα του, το κανόνι του, το φαϊ του, τους φίλους του, τα αισθήματά του, το καθήκον του, την μοίρα του.
Το κτητικόν μου, που προσθέτει όταν κάποιος ομιλεί δια το καράβι εις το οποίον υπηρετεί, λέγει πολλά.
Ένα ιδιαίτερον χαρακτηριστικόν των πλοίων, χαρακτηριστικόν που εξηγεί πολλά, είναι ότι όλοι οι επιβαίνοντες, από τον Κυβερνήτην έως τον τελευταίον ναύτην, έχουν κοινήν την τύχην.
Τα ίδια θα περάσουν όλοι, είτε καλά είτε κακά.
Από την ίδια βόμβα θα πάνε όλοι. Δεν υπάρχει πρώτη και δευτέρα γραμμή. Όλοι ευρίσκονται πάντοτε εις την πρώτην γραμμήν. Είτε τα στοιχεία της φύσεως, είτε τον εχθρόν, θα τα αντιμετωπίσουν όλοι μαζί.
Αυτός ο τρόπος της διαβιώσεως, δημιουργεί έναν τελείως ιδιαίτερον δεσμόν μεταξύ όλων όσων συνυπηρετούν. Ο ένας ενδιαφέρεται δια τον άλλον. Ο κυβερνήτης βλέπει τους ναύτας του και εκτός της ώρας της εργασίας. Ζη μαζί τους εις δύο μέτρων απόστασιν. Είναι γείτονες. Βλέπονται ένα σωρό φορές την ημέρα. Χαμογελά ο ένας είς τον άλλον, όταν χαιρετούνται! Αυτό είναι το σημείον, εις το οποίον διαφέρουν τα Ναυτικά όλων των Κρατών, από τας άλλας Ενόπλους Δυνάμεις.
Το χαμόγελο! Το χαμόγελο του Ναυτικού. Είναι το ιδιαίτερον χαρακτηριστικόν και το προνόμιον του Ναυτικού.
Εάν δείτε ότι δεν υπάρχει χαμόγελο σε ένα καράβι, πρέπει να προσέξετε, διότι ασφαλώς κάτι στραβό θα υπάρχει.
Εις την Μέσην Ανατολήν το καράβι ήτο το παν δι’ ημάς. Είχαμε μέσα όλα τα υπάρχοντά μας και ήτο το μοναδικό σπίτι μας.
Δια τον λόγον αυτόν έπρεπε να κανονισθή αναλόγως και η ενδιαίτησις. Δια πρώτη φορά εις το Ναυτικόν, επετράπησαν τα βαλιτσάκια. Δεν εχωρούσαν εις τα ενθέμια όλα τα πράγματα των ναυτών.
Το φαγητό μας έπρεπε να το προσέξομεν περισσότερον παρά ποτέ. Χάρις εις τον άξιον ναύτην μας, τον Καπνιάν, εις τον ΑΕΤΟΝ ετρώγαμε καλλίτερα, από κάθε άλλο πλοίον. Η ίδια κουζίνα, το ίδιο φαγητό για όλους.
Ένας ναυτης μελαγχολικός, που νοσταλγούσε τους δικούς του, έπρεπε να ακούση ολίγα λόγια σοβαρά, παρηγορητικά, από τον Κυβερνήτην του. Ο Κυβερνήτης έπρεπε να δώση «κουράγιο» εις τους άνδρας του, κουράγιο όχι δια να αντιμετωπίσουν τον θάνατον εις την μάχην, αλλά κουράγιο δια να αντιμετωπίσουν την ζωήν. Και κάπου κάπου, κανένα αστείο, είναι πολύτιμο καμμιά φορά.
Αν έβλεπα κανένα ναύτην σκεπτικόν ή μελαγχολικόν, εσυνήθιζα να του λέω, ότι με τέτοια μούτρα θα τον χάσουμε τον πόλεμον! Αμέσως ερχόταν το γέλιο.
Κατόπιν τα γράμματα. Έπρεπε να διατηρηθή η ελπίς της αναμονής ενός γράμματος, ενός σημειώματος από την Πατρίδα, ο δεσμός με του ειδικούς του. Έγραψες στο σπίτι σου με τον Ερυθρό Σταυρό; Εις την αρχήν δεν πολιπίστευαν εις αυτόν τον τρόπον της αλληλογραφίας. Μόλις όμως, ύστερα από μήνας, άρχισαν να έρχονται τα πρώτα γράμματα του Ερυθρού Σταυρού από την Ελλάδα, το πράγμα άλλαξε. Όλοι εκρέμοντο από αυτό το ανεκτίμητο χαρτάκι.
Έπρεπε να διατηρηθεί η ελπίδα της αναμονής ενός γράμματος...ΦΩΤΟ: Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου
Όλοι όσοι επολέμησαν μακριά από τα σπίτια τους, θα ενθυμούνται πάντοτε με ευγνωμοσύνην τον Ερυθρόν Σταυρόν, την υπέροχον αυτήν ανθρωπιστική οργάνωση.
Κατά τα ταξίδια η ζωή ήτο ρυθμισμένη μέχρι και της τελευταίας λεπτομερείας.
Όλοι ήξευραν ότι η επιτυχία μας, αλλά και ηασφάλειά μας, εξηρτώντο από τον καθένα. Δι’ αυτό, όλοι έκαναν την υπηρεσία τους με απόλυτον ευσυνειδησίαν.
Εάν κανείς δεν εγνώριζε καλά τα καθήκοντά του, σχεδόν πριν το αντιληφθή ο αρμόδιος Αξιωματικός, θα του τα είχαν μάθει αμέσως οι άλλοι ναύται.
Εις τα αντιτορπιλλικά τύπου ΑΕΤΟΣ, το διαμέρισμα του Κυβερνήτου είναι εις την πρύμνην. Αυτό εις τον σημερινόν πόλεμον σημαίνει, ότι όταν το καράβι ταξιδεύει, ο Κυβερνήτης δεν ημπορεί να μένη και να κοιμάται εκεί.
Διότι εις την θάλασσαν και ιδίως κατά την νύκτα, κάθε έκτακτον γεγονός, όπως είναι η εμφάνισης του εχθρού ή οτιδήποτε άλλο, είναι κατά κανόνα απρόοπτον, είναι τελείως αιφνίδιον και επομένως πρέπει ο Κυβερνήτης να είναι πάντοτε έτοιμος, δια να ευρεθή αμέσως εις την γέφυραν μόλις αναφερθή το παραμικρόν έκτακτον.
Λόγω τούτου, μόλις το πλοίον απέπλεεν, αμέσως, από εκείνην την στιγμήν ανέβαινα εις την γέφυραν, την οποίαν δεν εγκατέλειπα πλέον παρά μόνον όταν ετελείωνε το ταξίδι. Εκοιμώμουν εις την κάτω γέφυραν, εις ένα καναπέ του γραφείου χαρτών. Εκεί μέσα επίσης έτρωγα.
Κατά τον πόλεμον ο Κυβερνήτης μένει συνήθως άγρυπνος καθ’ όλην την νύκτα και κοιμάται κατά την ημέραν. Κατά την ημέραν είναι πάντοτε πιο εύκολα τα πράγματα. Κατά την νύκτα όμως η ασφάλεια, ή η δράσις του πλοίου είναι ζήτημα δευτερολέπτων. Φυσικά πάντοτε κοιμάται κανείς ντυμένος.
Αντιναύαρχος Ιωάννης Ν. Τούμπας.
ΦΩΤΟ: ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ
Καθ’ όλην την διάρκειαν του ταξιδιού, ο Κυβερνήτης ζη και κινείται ανάμεσα εις τας δύο γεφύρας. Όλοι οι άλλοι ημπορούν μετά την υπηρεσία τους να πάνε όπου θέλουν εις το καράβι. Ο Κυβερνήτης είναι ο μόνος που είναι κολλημένος εις την γέφυραν.
Δεν πρέπει όμως να νομίση κανείς ότι ο τρόπος αυτός της ζωής είναι ενοχλητικός δια τον Κυβερνήτην. Ομιλώ δια λογαριασμόν μου. Κάθε άλλο. Από την γέφυραν, βλέπει το κάθε τι εις το καράβι και έχει κάτω από τα μάτια του τους πάντας και τα πάντα. Τας ατελειώτου ώρας του ταξιδιού τας επερνούσα διαβάζοντας, σκεπτόμενος και κυρίως φανταζόμενος.
Ο Κυβερνήτης πρέπει να ημπορεί να φαντάζεται. Πρέπει να περνούν από το μυαλό του όλα όσα ημπορούν να του συμβούν και να προσπαθή να εύρη τον τρόπον, με τον οποίον θα τα αντιμετωπίση. Είναι ένας τρόπος και αυτός, δια να μη αιφνιδιάζεται με το παραμικρό.
Πρέπει να τονίσω εδώ, ότι πολλά, ίσως τα περισσότερα από όσα γεγονότα και επεισόδια μου συνέβησαν κατά τον πόλεμον, τα είχα φαντασθή και έτσι ευρέθην έτοιμος να τα αντιμετωπίσω αυθωρεί και κατά τον ορθότερον τρόπον. Πιστεύω, ότι ένας καλός Κυβερνήτης, πρέπει απαραιτήτως να έχει φαντασίαν.
Επίσης, οι Αξιωματικοί, είναι συνεχώς απησχολημένοι όταν το πλοίον ταξιδεύει. Διότι εκτός από τας ώρας που έχουν φυλακήν (βάρδια), απασχολούνται και επί πολλά άλλας ώρας, με το προσωπικόν και το υλικόν των επιστασιών των.
Οι Αξιωματικοί έχουν πάντοτε το νου τους εις την γέφυραν, ώστε μόλις χρειασθή, να ευρεθούν αυστογμεί επάνω. Ένας Αξιωματικός που και αυτός είναι, σαν τον Κυβερνήτην, κολλημένος εις την γέφυραν, είναι ο Αξιωματικός Ναυτιλίας.
Πάντοτε με κάτι θα έχη να ασχοληθή. Και κάθε λίγο και λιγάκι πάντοτε ο Κυβερνήτης κάτι θα έχη να του ειπή, κάτι θα έχη να τον ερωτήση.
Οι ναύται μετά την άδειά τους είναι ελεύθεροι.
Συνήθως όσοι δεν είχαν βάρδια εμαζεύοντο τα απογεύματα εις το τρίτον πυροβόλον και ετραγουδούσαν διάφορα Ελληνικά τραγούδια. Μου ήτο πολύ ευχάριστο να ακούω να φθάνουν έως την γέφυραν, σβυσμένα από την απόστασιν, τα τραγούδια αυτά των ναυτών μου, εις τους οποίους πολύ ευχαρίστως εσυγχωρούσα τας παραφωνίας των, εφ’ όσον με το τραγούδι τους μου εθύμιζαν την μακρυνήν Πατρίδα μας.
Όλη –όλη η ψυχαγωγία εν πλω, ήσαν τα τραγούδια αυτά και το ραδιόφωνον. Τα νέα τα ηκούαμεν από το το Μπι-Μπι-Σι και το Σταθμόν του Καϊρου.
Το πλήρωμα του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ εορτάζει τις νίκες του ελληνικού στρατού στην Αλβανία 20-12-1940
ΦΩΤΟ: ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ
Μόλις ενύκτωνεν είχαμε το περίφημο «Μπλάκ – Άουτ», την κάλυψιν φώτων. Δεν διεκρίνετο ούτε μια χαραμάδα φωτισμένη.
Το κάπνισμα εις το κατάστρωμα δεν εποτρέπετο. Έχει αποδειχθεί, ότι το φως του τσιγάρου, ημπορεί να φανή από αποστάσεως ενός μιλλίου! Δηλαδή 1852 μέτρα! Είναι απίστευτον και όμως είναι γεγονός. Ένα τσιγάρο ημπορεί να δείξη θαυμάσια εις ένα υποβρύχιον, την ύπαρξη ενός πλοίου.
Ένα τσιγάρο έχει προκαλέσει δράματα!
Ένα εμπειροπόλεμο πλήρωμα, φαίνεται από δύο πράγματα χαρακτηριστικά.
Κανείς δεν καπνίζη εις το κατάστρωμα κατά την νύκτα και κανείς δεν ομιλεί δυνατά όταν το καράβι έχει αναλάβει δράσιν, διότι όλοι γνωρίζουν, ότι κατά την νύκτα το αυτί παίζει μεγάλο ρόλον.
Όλοι γνωρίζουν ότι πρέπει να υπάρχη απόλυτος ησυχία δια να ημπορή να ακούη καλά ο Κυβερνήτης.
Ιδίως όταν το καράβι υφίσταται αεροπορικήν επίθεσιν κατά την νύκτα, από το αυτί του Κυβερνήτου εξαρτάται κατά πολύ η ασφάλεια του πλοίου ή ασφάλεια όλων.
Αργότερα θα ιδούμε πόσον ακριβές είναι αυτό.
Όταν εφθάναμε εις έναν λιμένα, όλοι όσοι είχαν σειρά δια να εξέλθουν εις την ξηράν, όσοι είχαν «Εξόδου», ήσαν ντυμένοι του «κουτιού». Φρεσκοξυρισμένοι, φρεσκοσιδερωμένοι, μυρωδάτοι.
Ήσαν πραγματικώς μια χαρά οι ναύται μας κατά την εποχήν εκείνην από απόψεως εμφανίσεως.
Ιδίως ήσαν πάντοτε κατακάθαροι.
Εις τα ταξίδια μας εις διάφορα μέρη τους είχαν πολύ εκπολιτίσει. Επί πλέον ήξευραν ότι εάν πάντοτε η καθαριότης έχει την αξίαν της, ιδιαιτέρως κατά τον πόλεμον, έχει μεγαλυτέραν. Διότι εάν κανείς τραυματισθή, εξαρτάται κατά πολύ από την σωματικήν του καθαριότητα να μην μολυνθή το τραύμα του. Αυτό το εγνώριζαν και το ετήρουν πολύ και οι Αρχαίοι Έλληνες. Ενθυμείστε τον καλλωπισμόν και το ξύρισμα των 300 του Λεωνίδα προ της μάχης των Θερμοπυλών. Αυτά τους είχαμε μάθει και τα είχαν καταλάβει πολύ καλά.
Δεν έχει ανάγκην ο οπλονόμος, να κυνηγά τους ναύτας δια να πλένονται. Αντιθέτως πολλά ήταν τα παράπονα του Πρώτου μηχανικού, δια την μεγάλην κατανάλωσιν νερού που είχαμε εις τον ΑΕΤΟΝ!!
Οι ναύται μας κατά κανόνα ήσαν συμπαθείς εις τους λιμένας που επηγαίναμε. Αυτό ωφείλετο εις το ότι τα γλέντια τους ήτο πολιτισμένα και ποτέ δεν υπερέβαιναν τα όρια. Είχαν μάθει να μην ενοχλούν τους κατοίκους των τόπων που επισκεπτόμεθα. Και το κυριώτερον, δεν είχαν τα μεθύσια που βλέπει κανείς εις τους ξένους ναύτας και ιδίως εις τους Αγγλοσάξωνας.
Ήδη κατά τα διάφορα ανά την Μεσόγειον ταξίδια μας, εκυκλοφορούσαμε μεταξύ τεσσάρων Κρατών. Της Αιγύπτου, της Παλαιστίνης, του Λιβάνου και της Συρίας.
Διαφορετικά ήθη, διαφορετικά χρώματα, διαφορετικά νοιμίσματα. Όλα αυτά τα έζησαν οι ναύται μας και άρχισαν να παίρνουν το ύφος του κοσμογυρισμένου.
Ποτέ δεν μου εδημιούργησεν ζητήματα το πλήρωμά μου, εις τα διάφορα μέρη που επηγαίναμε. Ήσαν ευπρεπέστατοι. Με τον καιρόν, ο ΑΕΤΟΣ, είχε γίνει αρκετά αξιόμαχον πλοίον. Η εποχή που εκυβερνούσα ένα πλοίον, ανοργάνωτον, είχε περάσει. Τώρα ο καθείς εγνώριζε την δουλειά του καλά και εγώ ημπορούσα να βασίζομαι εις το πλοίον μου. Όταν εσημαίνετο κατά την νύκτα συναγερμός, όλαι αι θέσεις μάχης ήσαν έτοιμαι εντός ενός λεπτού! Αρκετά ικανοποιητικός χρόνος.
Παντού όπου επηγαίναμε, το πλήρωμα είχε τις παρέες του. Αλλά το «σπίτι» τους, ήτο η Αλεξάνδρεια. Εκεί ένοιωθαν σαν να ήσαν εις τον τόπον τους.
Όταν συνέβαινε να είμεθα, κατά την νύκτα, κοντά εις την Αλεξάνδρειαν, ενώ την εβομβάριδζαν οι Γερμανοί, τότε εβλέπαμε ένα καταπληκτικό θέαμα. Έμοιαζε σαν φαντασμαγορική ταινία του Ντίσνεϋ. Φαντασθείτε χιλιάδες τροχιοδεικτικών βλημάτων να πετούν προς τον ουρανόν. Φωτιστικά να φωτίζουν από ψηλά όλην την περιοχήν, λάμψεις από βόμβες που έσκαζαν κάτω, λάμψεις από εκρήξεις των αντιαεροπορικών βλημάτων που έσκαζαν εις τον αέρα, εκατοντάδες προβολέων να ερευνούν τον ουρανόν.
Οι τροχιοδείκται των αντιαεροπορικών βλημάτων, που είχαν διάφορα χρώματα, κόκκινα , μπλε, κίτρινα, επαιχνίδιζαν μεταξύ τους και όλα αυτά μαζί εφαίνοντο σαν να ήσαν έργο ενός θαυματουργού καλλιτέχνου πυροτεχνημάτων.
Ήτο ένα από τα ωραιότερα και μεγαλοπρεπέστερα θεάματα που ημπορούσε να ιδή ένας άνθρωπος. Και όμως αυτό το ωραίον θέαμα, εσκόρπιζε τον θάνατον!
Κατά τα ταξίδα μας πάντοτε υπήρχεν εις το πλοίον μια ατμόσφαιρα αισιοδοξίας, ευχαριστήσεως και υπερηφανίας.
Το καλόν διοικητικόν του Υπάρχου και των Αξιωματικών του πλοίου και η πρόνοια με την οποίαν ούτοι περιέβαλλαν τους ναύτας των, συνετέλεσαν κατά πολύ εις την διαμόρφωσιν των συναισθημάτων αυτών. Είμαι βέβαιος ότι τα αισθήματα αυτά ωφείλοντο εις μεγάλον βαθμόν και εις το συναίσθημα που του εδημιούργει το υποσυνείδητον , ότι έκαναν το καθήκον τους.
Το γεγονός είναι, ότι υπήρχε πολύ κέφι και χιούμορ εις το καράβι και το κάθε τι που συνέβαινε το αντιμετώπιζαν με το γέλιο.
Μόλις εφθάναμε σε ένα λιμάνι , αμέσως ο Ναύκληρος άρχιζε με την «αγγαρείαν» του το σιγύρισμα του καραβιού. Κάτι θα είχε σκουριάσει από την θάλασσα, κάπου το χρώμα θα είχε φύγει από το κτύπημα του καραβιού στα κύματα. Αυτά έπρεπε αμέσως να διορθωθούν, να γυαλιστούν, να χρωματισθούν. Ένα καράβι πρέπει πάντοτε να είναι, όχι μόνον σιγυρισμένον, αλλά και καλοβαμένον, πρέπει να φαίνεται ωραίον, να είναι κομψόν. Το Καράβι ήτο όπως το σπίτι μας και όπως δεν αφήνεις ένα σπίτι βρώμικο και ασιγύριστο, έτσι δεν αφήνεις και το καράβι σου να είναι σε χάλια.
Έχει μεγάλην επίδρασιν επί του ηθικού, η εσωτερική τάξις και η καθαριότης, καθώς και η εξωτερική εμφάνισης του καραβιού. Ακάθαρτον και ανοικοκύρευτο καράβι, έχει κατά κανόνα άσχημον ηθικόν και ηλαττωμένη μαχητικότητα.
Οι Άγγλοι αποδίδουν εξαιρετικήν σημασίαν εις το σημείον αυτό και έχω πάντοτε παρατηρήσει εις τα φύλλα ποιότητος, που έχουν συντάξει κατά τον πόλεμον Άγγλοι Ναύαρχοι, να τονίζουν την «κομψήν εμφάνισιν του πλοίου».
Χάρις εις τον Ύπαρχον και τους Αξιωματικούς του, ο ΑΕΤΟΣ ανεφέρετο πάντοτε ως ένα εκ των πλέον περιποιημένων και κομψοτέρων πλοίων του Ελληνικού Ναυτικού.
Ένα στοιχείο που προσέθετε πολύ εις την εμφάνισιν του πλοίου, ήτο το «καμουφλάζ» του. Εκάναμε σχέδια επί σχεδίων, δια να καταλήξωμεν εις το καμουφλάζ με το οποίον θα εχρωματίζαμε τον ΑΕΤΟΝ. Έπρεπε να συνδυάσουμε χρωματισμούς, που θα απέκρυπταν κατά το δυνατόν περισσότερον, το καράβι κατά την νύκτα, με την κομψή του εμφάνισιν.
Εις το τέλος το επετύχαμε και το καμουφλάζ του ΑΕΤΟΥ ήτο ονομαστόν εις την Μεσόγειον.
Περί Αλός

Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Οί Έλληνες εφοπλιστές να βοηθήσουν τώρα το ΠΝ.!

Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος
Δημοσιογράφος – Αμυντικός Αναλυτής


Έχει έλθει η ώρα για την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών να βάλει το χέρι στην τσέπη και να βοηθήσει με όλα τα μέσα το ΠΝ, το οποίο διέρχεται – όπως και οι λοιποί Κλάδοι των Ενόπλων Δυνάμεων – την σοβαρότερη οικονομική κρίση της νεώτερης ιστορίας του.

Ο εκφραστής της Ναυτικής Ισχύος του Ελληνισμού αναζητά κατεπειγόντως πόρους για να διατηρήσει τα πλοία του σε πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα.
Οι Έλληνες εφοπλιστές μπορούν και πρέπει να βοηθήσουν παρέχοντας τουλάχιστον το αναγκαίο πετρέλαιο και τα άλλα αναλώσιμα για τον Στόλο!
Μέσα στο γενικό βεβαρημένο κλίμα η ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ) αναμένει την πολιτική απόφαση του υπουργού Εθνικής Άμυνας, προκειμένου να προχωρήσει στην απόσυρση δύο πολεμικών πλοίων, τα οποία διαθέτει για τις συμμαχικές υποχρεώσεις.
Συγκεκριμένα το ΓΕΝ για λόγους που συνάδουν με το γενικό οικονομικό κλίμα πρότεινε την αποχώρηση μιας φρεγάτας και ενός ναρκοθηρευτικού από τις συμμαχικές αποστολές SNMG2 και SNMCMG2.
Οι κινήσεις αυτές κρίθηκαν απαραίτητες προκειμένου να μπορέσει η χώρα να διατηρήσει για λόγους εθνικού συμφέροντος:
α) μια φρεγάτα στην Επιχείρηση Unified Protector που διεξάγεται στη Λιβύη,
β) μία φρεγάτα στην Επιχείρηση Atalanta κατά της πειρατείας στην Σομαλία και
γ) μια επίσης φρεγάτα που διατίθεται σε τακτά χρονικά διαστήματα στην Επιχείρηση Active Endeavour στην Μεσόγειο.
Σημειώνεται ότι το ΠΝ μετέχει με μια πυραυλάκατο (Ταχύ Περιπολικό Κατευθυνομένων βλημάτων - ΤΠΚ) στην Επιχείρηση Unifil που διεξάγεται έξω από τις ακτές του Λιβάνου.
Η κίνηση αυτή που αναμένεται να επισημοποιηθεί τις επόμενες ημέρες, θα τερματίσει την ελληνική παρουσία στις «οικείες» συμμαχικές αποστολές, για άγνωστο χρονικό ορίζοντα, ενώ εάν υπάρξει επιδείνωση των οικονομικών και ζητηθεί νέα περικοπή στον λειτουργικό προϋπολογισμό, τότε θα αποσυρθούν και άλλες ναυτικές μονάδες.
Προς το παρόν το ΠΝ υποστηρίζει τα ελληνικά συμφέροντα στην Σομαλία, καλύπτοντας ολόκληρο το κόστος από εθνικούς πόρους.
Από τον συγκεκριμένο (Στενά Αντεν) ύψιστης γεωστρατηγικής σημασίας εμπορικό δίαυλο διέρχονται εκατοντάδες πλοία ελληνικών συμφερόντων.
Συνεπώς αποτελεί ελάχιστη έκφραση «ναυτικής αλληλεγγύης» του Εμπορικού προς το Πολεμικό Ναυτικό, η παροχή καυσίμων καθώς και άλλης μορφής διευκόλυνσης, προκειμένου να διασφαλιστούν τα εθνικά συμφέροντα, πριν τα πλοία μας αντικατασταθούν από τα πανταχού παρόντα πολεμικά των νεοθωμανών. Σε καιρούς χαλεπούς σημαίνει η ώρα των μεγάλων ευεργετών.
Δεν ζητείται «αίμα», αυτό το παρέχει ο Στόλος, παρά μόνο πετρέλαιο!
Άποψή μας είναι ότι η περίσταση είναι ιδανική για την σφυρηλάτηση ενός νέου δεσμού μεταξύ Εμπορικού και Πολεμικού Ναυτικού.
Γιατί κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι:
Έχουμε γη και πατρίδα, όταν έχουμε πλοία στην θάλασσα…

Περί Αλός

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Χωρίς πετρέλαιο, και ηθικό αφήνουν το Πολεμικό Ναυτικό!





Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος
Δημοσιογράφος – Αμυντικός Αναλυτής






Μοιάζει απίστευτο και όμως είναι αληθινό.

Το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) κινδυνεύει να μείνει χωρίς καύσιμα, λίγες ημέρες πριν εισέλθουμε στο β΄εξάμηνο του έτους.
Πως όμως και ποιοι άφησαν να συμβεί αυτό, το οποίο έχει επηρεάσει δυσμενώς το ηθικό των στελεχών του ΠΝ;
Για τους ολίγους γνωρίζοντες η ηγεσία του ΠΝ (ΓΕΝ) είχε ζητήσει εγκαίρως από τις αρχές Ιουνίου από το Ελεγκτικό Συνέδριο του κράτους την άδεια προμήθειας καυσίμων ύψους 10 εκατομμυρίων ευρώ περίπου για την κάλυψη επειγόντων αναγκών.
Το Ελεγκτικό Συνέδριο αποφάνθηκε πως δεν αναγνωρίζει το επείγον της προμήθειας και επειδή λειτουργεί σύμφωνα με τους κανόνες της διαφάνειας, ζήτησε από το ΓΕΝ να του παραδοθεί το μετοχολόγιο της προμηθεύτριας εταιρείας.
Μια σημαντική λεπτομέρεια: Το ΠΝ θα αγοράσει πετρέλαιο όχι από την BP ή την Shell αλλά από τον πάγιο προμηθευτή του, που δεν είναι άλλος από τα ΕΛΠΕ (Ελληνικά Πετρέλαια)!
Δηλαδή ζητείται να πιστοποιήσει ότι ένας οργανισμός του Δημοσίου (ΠΝ) αγοράζει καύσιμα από έναν άλλο (ΕΛΠΕ) και για λόγους διαφάνειας, έχει κολλήσει και δεν υλοποιείται η ζωτικής σημασίας επείγουσα προμήθεια καυσίμων.
Επειδή οι χρόνοι πιέζουν το ΓΕΝ έχει αναγκασθεί να περιμένει πότε θα ολοκληρωθούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες, οι οποίες σαφώς και δεν ενδιαφέρουν για το αν θα ικανοποιηθούν οι ανάγκες του Στόλου.
Τα τελευταία χρόνια με ευθύνη των δύο προσφάτων κυβερνήσεων το ΠΝ αναγκάσθηκε για λόγους οικονομίας – και σύμφωνα με άριστα πληροφορημένες πηγές – να χρησιμοποιεί καύσιμα από τα στρατηγικά αποθέματα, με την προϋπόθεση ότι θα υπήρχε αναπλήρωση.
Όμως στη χώρα του «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού» κάτι τέτοιο φυσικά και δεν συνέβη.
Έτσι ενώ αύξαναν οι επιχειρησιακές απαιτήσεις λόγω και των αυξημένων υποχρεώσεων της Ελλάδας στο εξωτερικό (Λιβύη, καταπολέμηση πειρατείας, συμμαχικές αποστολές), είχαμε και την τεράστια κινητοποίηση του Στόλου λόγω της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής, ιδιαίτερα τον μήνα Μάιο (Άσκηση «Καταιγίς 2011» ).
Όταν το σύνολο των μονάδων επιφανείας (φρεγάτες, ΤΠΚ, περιπολικά, αερόστρωμνα) και υποβρυχίων ανέμιζε την ελληνική σημαία στο Αιγαίο, την ίδια περίοδο που κατέφθαναν μαζικά πληροφορίες περί επικείμενης δραστηριοποίησης των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων επωφελούμενων των εκλογών, γεγονός που προκάλεσε ακόμη και την άφιξη του διοικητού του ΝΑΤΟ ναυάρχου Τζέιμς Σταυρίδη, η πολιτική ηγεσία αισθανόταν ασφαλής και τα εθνικά συμφέροντα θωρακίζονταν.
Όμως όλη αυτή η υπερπροσπάθεια είχε ως αντίκτυπο την κάθετη αύξηση της κατανάλωσης του ήδη περιορισμένου όγκου καυσίμων.
Ενώ θα περίμενε κανείς το ΠΝ να λάβει άμεσα με άνωθεν παρέμβαση την απαιτούμενη ποσότητα για αναπλήρωση των δεξαμενών, «μπήκε στην ουρά» όπως ο κάθε δημόσιος οργανισμός ή φορέας και έκτοτε αναμένει…
Ανώτατοι αξιωματικοί του ΓΕΝ διευκρίνισαν ότι το θέμα των καυσίμων είναι τόσο σημαντικό, ώστε το ΠΝ κινδυνεύει να στεγνώσει από το μαύρο αίμα, καθώς ήδη έξι (!) πλοία του βρίσκονται στο εξωτερικό στο πλαίσιο των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας.
Χωρίς να κινδυνολογούμε εάν ο αντίπαλός μας επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί την παρούσα κατάσταση, τότε είναι άγνωστο πόσα και ποια πλοία θα μπορέσουν να εξέλθουν των ναυστάθμων.
Πρόσφατα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος σεναριολογώντας ανέφερε ότι τα τανκς (σ.σ. ελληνιστί άρματα) θα κατέβουν στους δρόμους.
Πολύ φοβάμαι ότι… για να γίνει αυτό μάλλον θα απαιτηθούν και εκεί καύσιμα, τα οποία πιθανώς να μην φθάνουν ούτε για να μπουν σε λειτουργία οι κινητήρες τους…

Περί Αλός