Άρχισαν τα "όργανα"...σεξουαλική παρενόχληση.

Το πρωι στη γωνία Βασ. Σοφίας και Ακαδημίας.

Ο κόσμος έχει αρχίσει να σαλτάρει σε βαθμό κακουργήματος.

Θ.Μ.

Μετάφραση της “Αντιγόνης” του Σοφοκλή στη γλώσσα των ελληνοφώνων της Κάτω Ιταλίας

Παγκόσμια πρώτη παρουσίαση
επιμέλεια: Γιώργος Δαμιανός

Γκρίκο: Α σού φαίνετα τι έκαμα αν ανόητο πράμα, ένα ανόητο το λέει
> Griko (M. Cassoni) A su fénete ti écama an anóito prâma, éna anóito tò lèi.
> Πρωτ.:(469) Σοὶ δ’ εἰ δοκῶ νῦν μῶρα δρῶσα τυγχάνειν, σχεδόν τι μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω.

Τα 24grammata.com παρουσιάζουν, με τη μορφή ebook, για πρώτη φορά στην Ελλάδα ένα σπάνιο και μοναδικό Θησαυρό της Ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού. Πρόκειται για τη μετάφραση (αποσπάσματα) της Αντιγόνης του Σοφοκλή στη γλώσσα των Ελληνοφώνων της Κάτω Ιταλίας (Griko/ Salento)
H μετάφραση περιλαμβάνεται σ’ ένα σπάνιο άρθρο του φημισμένου Ιταλού γλωσσολόγου Ο. Parlangeli. To άρθρο δημοσιεύτηκε στο επιστ. περιοδικό “Byzantion” (Bruxelles, 1952) και είναι γραμμένο στη Γαλλική γλώσσα.

Σε αυτό το άρθρο ο Parlangeli, παρουσιάζει τον ερευνητή του Γκρικο, Don Mauro Cassoni, (το άρθρο υπάρχει σε έντυπη μορφή, καθώς και όλη η εργογραφία του Κασòνι, στη βιβλιοθήκη του 24grammata.com)
O μοναχός Mauro Cassoni μόνασε στο μοναστήρι Santa Maria di Consolazione στο Martano (Le) και κατέγραψε τα ήθη και έθιμα των ελληνοφώνων του Σαλέντου, συνέταξε μελέτες σχετικά με την ελληνική γλώσσα της περιοχής και προσπάθησε να μεταφράσει στην πατρική γλώσσα των κατοίκων, την εποχή εκείνη μιλούσαν αποκλειστικά το Γκρίκο οι κάτοικοι της ελληνόφωνης νησίδας του Σαλέντο, την τραγωδία “Αντιγόνη” του Σοφοκλή.
Ο Κασόνι μετέφερε νοηματικά την τραγωδία και δεν έδωσε μεγάλη σημασία στους μεταφραστικούς τύπους αλλά αρκέστηκε στη νοηματική απόδοση. Άλλωστε το επίπεδο του Γκρίκο (μέχρι το 1900 το μιλούσαν αναλφάβητοι χωρικοί, αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο) δεν του επέτρεπε να έχει πολλές εναλλακτικές λύσεις στη μετάφραση. Προτίμησε τη νοηματική απόδοση, ίσως και παράφραση, αλλά αρνήθηκε συστηματικά να την εμπλουτίσει με Ιταλικό λεξιλόγιο. Μόνο και μόνο για αυτό τα παρακάτω αποσπάσματα είναι ένας μοναδικός θησαυρός του Ελληνικού Πολιτισμού
Όπως θα δείτε στο ebook ο καταγράφει τους στίχους στην αρχαία ελληνική γλώσσα και στο Γκρίκο (με Λατινικούς χαρακτήρες).

Για να γίνουν ευκολότερα κατανοητά από το ελληνικό κοινό, τα 24grammata.com πρόσθεσαν το Γκρίκο με τους ελληνικούς χαρακτήρες, καθώς και μια στοιχειώδη μετάφραση στη νεοελληνική. Συνειδητά προτιμήσαμε μα μείνουμε πιστοί στο Γκρίκο και όχι στο αρχαίο κείμενο, γιατί σκοπός μας είναι να προβάλλουμε τη γλώσσα των ελληνόφωνων (και ας μας συγχωρέσει ο Σοφοκλής).

Επειδή το συνημμένο ebook δεν είναι ευανάγνωστο ξαναγράψαμε τα κύρια σημεία και προσθέσαμε το μεταγλωττισμό με ελληνικούς χαρακτήρες καθώς και το πρωτότυπο κείμενο.
Στο τέλος του ebook παρουσιάζονται και 7 canti (ύμνοι/τραγούδια) della Grecia Salentina:

[download]


ANTIGONE di SOFOCLE / ΑΝΤΙΓΟΝΗ του ΣΟΦΟΚΛΗ
440. Kρ: Τσ’ εσού, που έχει στα πόδια την κοφάλη, λέει ο ντε, τι σου έκαμε τούτο;
>Kr.: (à Antigone) C esù, pù ehi ‘sta pódia tin cofàli, lèi ο dé ti ‘sù écame tuo ?
>Κρ.: Σ’ εσένα, που έχεις στα πόδια το κεφάλι, λές ή όχι, ότι συ έκανες τούτο;
>ΚΡ. :Σὲ δή, σὲ τὴν νεύουσαν εἰς πέδον κάρα, φῄς, ἢ καταρνῇ μὴ δεδρακέναι τάδε;
Αντ. Το λέω τσε εσοτζο πι ντέ.
>Αν. Το léo c’essózo pi ndé.
>Αντ. Το λέω και δεν το αρνούμαι
>ΑΝ. Καὶ φημὶ δρᾶσαι κοὐκ ἀπαρνοῦμαι τὸ μή.
445 Κρ (στο φύλακα): Σου ζώζει πάει, αρτενα, ετσι ιπου θέλει πους όλο το κακό λυμένο
Kr. (au gardien) Sù sozi pai, artena, eci ipu téli pus ólo to kakó liméno.
Κρ. (στο φύλακα): Σύ σώθηκες, πήγαινε όπου θέλεις, γιατί το κακό είναι λυμένο (για σένα)
ΚΡ. Σὺ μὲν κομίζοις ἂν σεαυτὸν ᾗ θέλεις ἔξω βαρείας αἰτίας ἐλεύθερον·
(στην Αντιγόνη): Τσ εσού πέμμου ενώριτζες εσού τι βω (εγώ) είχα ντοκόντα α λο να μι χώσουνε τσι το πεζαμμένο
>(à Antigone) C’ esu, pémmu,ennórizes esu ti ‘vo iha dóconta a lo na mi hósune citto pesamméno?
>Και σύ πες μου, εγνώριζες εσύ ότι εγώ είχα διατάξει να μη χώσουνε (θάψουνε) κείνο τον πεθαμένο;
>πρωτότυπο: σὺ δ’ εἰπέ μοι μὴ μῆκος, ἀλλὰ συντόμως, ᾔδησθα κηρυχθέντα μὴ πράσσειν τάδε;
Αντ.: ούμε, ο νώριτζα τσε καλά, σοτζεστε να μη τον νώριτζα; Εσού τον έντικες αλό
>Ùmme, ο nnóriza ce calà; Sogeste na mi ton nóriza ? Esu ton édikes alò.
>Εγνώριζα και καλα, πως να μην το γνώριζα, εσύ τον είχες δώσει (δική σου διαταγή ήταν)
>ΑΝ. Ἤιδη· τί δ’ οὐκ ἔμελλον; ἐμφανῆ γὰρ ἦν.
Κρ Τσε εσού τον έκλασε, χώνοντα το πεσαμένο
>Kn. C esu ton éklase, hónnonta to pesamméno.
>Κρ: και εσύ τον χάλασες (έσπασες τον νόμο) χώνοντας τον νεκρό (θάβοντας τον πεθαμένο)
>ΚΡ. Καὶ δῆτ’ ἐτόλμας τούσδ’ ὑπερβαίνειν νόμους;
450. Αν. Εν ιο α τό Τζέου ούζο λο ντε αττά δικια τος τεο του ακάτου. Για τούο εβό εκιτεφσα
>Αν. Enn io a ttó Zeu uso lo, ndé atta dikia tos teó tu acatu jâ tuo evo ekkitefsa.
>Αν: Δεν ήταν του Δία ο νόμος, ούτε της Δίκης, της Θεάς του Κάτω Κόσμου. Για δικό σου τον φανταστηκα
>(450) ΑΝ. Οὐ γάρ τί μοι Ζεὺς ἦν ὁ κηρύξας τάδε, οὐδ’ ἡ ξύνοικος τῶν κάτω θεῶν Δίκην τοιούσδ’ ἐν ἀνθρώποισιν ὥρισαν νόμους·,
Επίστονε μαγκά τι, τα λόγια ανού αντρώπου, που ντέτε να πέσανει ήσανε πλέον δυνατά πι τσινα, άγια, ντε γραμμένα τος θεό. Είναι τούα ντεναπους στι σήμερι, ντεν ειναι απού αφτέ: ειναι για πάντα
> Eppistone maga ti, ta lója anu antrópu, pu déte na pèsani isane pléon1 dinatâ pi cina : afsilâ, âja, ndé gramména, tos teó. Ine tua den apus to simmeri, Ndé apù afte : ine jâ panta
> Ούτε ήξερα ότι τα λόγια ενός ανθρώπου που είναι να πεθάνει (θνητού) ήτανε πιο δυνατά από κείνα τα άγια και όχι γραμμένα του Θεού. Είναι (λόγια) από κείνα που είναι για το σήμερα, δεν είναι απ αυτά που μένουν για πάντα
> οὐδὲ σθένειν τοσοῦτον ᾠόμην τὰ σὰ κηρύγμαθ’ ὥστ’ ἄγραπτα κἀσφαλῆ θεῶν νόμιμα δύνασθαι θνητὸν ὄνθ’ ὑπερδραμεῖν.
[download]

by Siglitiki στο 24grammata.com

24grammata com

Για όσους γνωρίζουν το Μανιάτικο γλωσσικό ιδίωμα η ομοιότητα με τα Γκρικο είναι καταπληκτική.

Εκείνοι που  έχουν ακούσει Μανιάτες να συνομιλούν θα με δικαιώσουν.

Τολμώ να παρατηρήσω πώς τα Γρικο είναι εξέλιξη του Μανιάτικου Γλωσσικού Ιδιώματος.

Συγχαρητήρια στον Γιώργο Δαμιανό

Συγχαρητήρια και στην καλή φίλη siglitiki

Γρηγόριος Παπαδοθωμάκος

Υγιείς στην κρίση;

Γιορτινό κλίμα; Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα;
Στους περισσότερους όλα αυτά δε λένε τίποτα άλλο, παρά περισσότερο άγχος.
Η οικονομική κρίση, εχει αλλάξει τη ζωή μας κι αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουμε.
Εκείνο που πιθανότατα δεν ξέρουμε είναι το πόσο επηρεάζει την υγεία μας.
Και κυρίως πως, με ποιον τρόπο;
Σύμφωνα με τον dr Travis Stork η κρίση "χτυπάει" πέρα από τα οικονομικά μας, το σώμα μας κι αυτό το διαπιστώνει το ιατρικό προσωπικό κάθε μέρα. Κάτι οι μειώσεις στους μισθούς, κάτι η άνοδος του κόστους ζωής, σε συνδυασμό με τα υψηλά επίπεδα ανεργίας πολλοί από εμάς καλούμαστε να προσαρμόσουμε τις δαπάνες μας στα νέα δεδομένα.
Κάποια πράγματα πολύ απλά "κόβονται".
Το πρόβλημα λέει ο dr Stork είναι πως συνήθως κόβουμε έξοδα για τον εαυτό μας προκειμένου να διατηρήσουμε την ισορροπία. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κόβουμε το γυμναστήριο, ακυρώνουμε το προγραμματισμένο τσεκ απ ή πολύ απλά ψωνίζουμε φθηνότερα προϊόντα για τη διατροφή μας.
Αλλά ακόμα κι αν αυτά τα έχουμε σε μια ισορροπία, το άγχος παραμένει.
Και το άγχος επιτίθεται στον οργανισμό μας εκ των έσω. Κάθε φορά που αντιλαμβανόμαστε κίνδυνο, που νιώθουμε ότι απειλούμαστε, ο εγκέφαλός μας "κατεβάζει διακόπτες" σε όλες τις λειτουργίες, συγκεντρώνοντας όλο το δυναμικό του στο γνωστό δίλημμα "μάχη ή φυγή;'.
Κάτι που κάνει και όταν βιώνουμε περιόδους υψηλού άγχους.
Όπως τώρα. Και ποια η αντίδρασή μας;
Δε μπαίνουμε στη μάχη, αλλά δε το σκάμε κιόλας. Απλώς, υποστηρίζει ο Stork, καθόμαστε σε μια πολυθρόνα και συσσωρεύουμε λίπος. Αγνοούμε τα σήματα που μας δίνει το σώμα μας και αυτό βρίσκει διέξοδο εκεί. Από τη στιγμή που αρχίζουμε να παχαίνουμε, θέτουμε σε άμεσο κίνδυνο τη δυνατότητά μας να ανταποκριθούμε σε μολύνσεις.
Ητοι αδύναμο ανοσοποιητικό.
Παράλληλα εκκρίνουμε μεγαλύτερες ποσότητες κορτιζόλης, που μακροπρόθεσμα σημαίνει υψηλή αρτηριακή πίεση και πολλά ακόμη.
Κάντε λέει μια άσκηση κάθε φορά που νιώθετε αγχωμένοι. Πάρτε μια βαθιά αναπνοή, μετρήστε έως το 10 και εκπνεύστε. Επαναλάβετε δέκα φορές το ίδιο και θα καταλάβετε τη διαφορά.
Οχι ότι αυτό θα λύσει τα προβλήματά σας. Ομως θα μάθετε να μη συσσωρεύετε ένταση.
Η μάλλον θα καταλάβετε ότι τη συσσωρεύετε.
Η μείωση του άγχους προϋποθέτει αλλαγές στον τρόπο ζωής. Μια κλασική συμβουλή είναι "κοιμηθείτε περισσότερο".
Μια κουβέντα είναι αυτή όταν έχεις άγχος. Αλλά η έλλειψη ύπνου δημιουργεί κούραση και ακόμη περισσότερη νευρικότητα, άρα χαμηλότερη ικανότητα αντιμετώπισης οποιουδήποτε αγχογόνου θέματος. Φαύλος κύκλος δηλαδή.
Αξίζει πάντως να προσπαθήσετε. Οπως επίσης αξίζει να κάνετε κάτι για κάποιον.
Ολες οι έρευνες έχουν δείξει ότι κάθε φορά που είμαστε γενναιόδωροι νιώθουμε καλύτερα. Αρα πέφτουν τα επίπεδα άγχους. Στις μέρες που ζούμε το να κάνετε καλές πράξεις στο μέτρο των δυνατοτήτων σας δεν είναι δα και τόσο δύσκολο.
Αν θέλετε να μπείτε στο πνεύμα των Χριστουγέννων αρχίστε από εκεί.
Και μπορεί και να βρείτε την υγειά σας!

Σοφία Βεργοπούλου
otenet gr

Η Ελλάδα στην Παλαιολιθική περίοδο

Η Παλαιολιθική εποχή αντιστοιχεί στη γεωλογική περίοδο του Πλειστόκαινου ή εποχή των Παγετώνων και καλύπτει το χρονικό διάστημα από 2 εκατομμύρια μέχρι 12.000 χρόνια περίπου πριν από σήμερα. Στη διάρκεια της μακράς αυτής περιόδου σημειώθηκαν στην περιοχή του σημερινού ελλαδικού-αιγαιακού χώρου σημαντικές γεωμορφολογικές και κλιματολογικές αλλαγές, οι οποίες ήταν καθοριστικές για την πανίδα, τη χλωρίδα και για την επιβίωση του παλαιολιθικού ανθρώπου στην περιοχή.

Η πρωιμότερη ένδειξη ανθρώπινης παρουσίας στην Ελλάδα είναι το ανθρώπινο κρανίο που βρέθηκε στα Πετράλωνα Χαλκιδικής και ανήκει στον ανθρωπολογικό τύπο του Homo sapiens praesapiens.
Τα μέχρι στιγμής γνωστά ανθρωπολογικά και αρχαιολογικά ευρήματα επιτρέπουν τη διαίρεση της Παλαιολιθικής στην περιοχή του Αιγαίου σε Κατώτερη (350.000-100.000), Μέση (100.000-35.000) και Ανώτερη Παλαιολιθική (35.000-11.000 πριν από σήμερα).
Η κατοίκηση εντοπίζεται σε σπήλαια, βραχοσκεπές και σε υπαίθριες θέσεις. Ελάχιστες είναι μέχρι στιγμής οι θέσεις της Κατώτερης Παλαιολιθικής, ενώ περισσότερα είναι τα στοιχεία για τη Μέση και την Ανώτερη Παλαιολιθική. Το γεγονός θα πρέπει να αποδοθεί εν μέρει στην έντονη τεκτονική δραστηριότητα στον ελλαδικό χώρο και στις αυξομειώσεις της θαλάσσιας στάθμης του Αιγαίου, που εξαφάνισαν κάθε ίχνος κατοίκησης από κάποιες γεωγραφικές περιοχές.
Παλαιολιθικά ευρήματα από τον ελλαδικό χώρο αναφέρονται για πρώτη φορά το 1867, ενώ οι πρώτες οργανωμένες έρευνες σε παλαιολιθικές θέσεις έγιναν στο διάστημα 1927-31 από τον Αυστριακό Markovits. Η πρώτη ανασκαφή παλαιολιθικής θέσης πραγματοποιήθηκε το 1942, στο σπήλαιο Σεϊντί Βοιωτίας από το Γερμανό Stampfuss. Η συστηματική όμως έρευνα της Παλαιολιθικής στην Ελλάδα έγινε στη δεκαετία 1960-1970 από αγγλικές, αμερικανικές και γερμανικές αποστολές στην Ήπειρο, τη Μακεδονία, τη Θεσσαλία και την Πελοπόννησο. Οι αποστολές αυτές συνέταξαν το χάρτη με τις παλαιολιθικές θέσεις στον ελλαδικό χώρο. Ο χάρτης αυτός εμπλουτίζεται από τη δεκαετία του 1980 και εξής διαρκώς με νέες θέσεις, που εντοπίζονται σε συστηματικές επιφανειακές έρευνες και ανασκαφές, οι οποίες πραγματοποιούνται από την Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας του ελληνικού υπουργείου Πολιτισμού.

Στον χάρτη σημειώνονται με κόκκινο χρώμα οι σημαντικότερες θέσεις για τη μελέτη της Παλαιολιθικής στην Ελλάδα. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν το σπήλαιο Θεόπετρα στη Θεσσαλία και το σπήλαιο Φράγχθι Ερμιονίδας, τα οποία κατοικήθηκαν σχεδόν χωρίς διακοπή σε όλες τις φάσεις της Παλαιολιθικής, καθώς επίσης και κατά τη Μεσολιθική περίοδο.

Η Oικονομία στην Παλαιολιθική περίοδο

H ανασύνθεση της παλαιολιθικής οικονομίας στην Eλλάδα βασίζεται κατά κύριο λόγο στη μελέτη της γεωμορφολογίας του χώρου κατά το Πλειστόκαινο, καθώς και στα αρχαιολογικά δεδομένα, τα οποία περιλαμβάνουν λίθινα εργαλεία, οστά ζώων και κατάλοιπα φυτών και καρπών.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, οι οικονομικές δραστηριότητες του παλαιολιθικού ανθρώπου (400/350.000-11.000 πριν από σήμερα) αποσκοπούσαν στην εξεύρεση τροφής και περιορίζονταν στο κυνήγι ζώων, πτηνών και στη συλλογή γαστερόποδων (σαλιγκαριών), χόρτων και καρπών.
Oι δραστηριότητες αυτές γίνονταν ατομικά ή ομαδικά.
Tο κυνήγι είχε στόχο ένα ή περισσότερα ζώα (αγέλες) και διεξαγόταν στα πυκνά δάση (Ήπειρος, Λακωνία), στις στενές κοιλάδες (κοιλάδα Bοϊδομάτη), σε περάσματα που οδηγούσαν από τα βουνά στις πεδιάδες (Πηγές του Aγγίτη), αλλά και σε παράκτιες πεδιάδες (Ήπειρος, Aργολίδα).
Tα υπολείμματα οστών ζώων από τις βραχοσκεπές Kλειδί και Μποΐλα της Hπείρου δείχνουν ότι οι κυνηγοί γνώριζαν τις εποχιακές μεταναστευτικές συνήθειες των ζώων (π.χ. ελαφιών), και ότι η εμβέλειά τους επεκτεινόταν και στις παράκτιες περιοχές πέρα από την κοιλάδα του ποταμού Βοϊδομάτη. Παράλληλα, τα υπολείμματα ψαριών και θαλάσσιων γαστερόποδων τεκμηριώνουν τις μεταναστευτικές κινήσεις των κυνηγών-ενοίκων των βραχοσκεπών αυτών κατά το τέλος της Ανώτερης Παλαιολιθικής (15.000-11.000 πριν από σήμερα).
'Αρκτοι, λιοντάρια των σπηλαίων, ρινόκεροι, μαμούθ, άλογα, λύκοι, κυρίως ελαφοειδή και αιγαγροειδή, αλλά και άγριοι ταύροι, χοίροι και όνοι, μικρά θηλαστικά (νυφίτσα, ασβός, κάστορας), τρωκτικά, πτηνά, ψάρια, θαλάσσια και χερσαία γαστερόποδα αναγνωρίστηκαν από τους παλαιοζωολόγους ανάμεσα στα υπολείμματα ζώων, που βρέθηκαν σε σπήλαια και βραχοσκεπές του ελλαδικού χώρου.

Εκτός από τα πυκνόφυτα, κωνοφόρα δάση, η χλωρίδα της εποχής περιλάμβανε, σύμφωνα με τις μελέτες παλαιοβοτανολόγων σε φυτικά κατάλοιπα από τη Θεόπετρα Θεσσαλίας και το Φράγχθι Eρμιονίδας, βελανιδιά, κολλιτσίδα, λιθόσπερμο, βοϊδόγλωσσα, κουφοξυλιά, αγριοαμυγδαλιά, αγριομπίζελο, αγριοτρίφυλλο, φακή, σμέουρο, παπαρούνα, λαθούρι κλπ.
Για το κυνήγι και την επεξεργασία της τροφής (εκδορά και τεμαχισμός) χρησιμοποιούνταν κατά κανόνα λίθινα, αλλά και οστέινα ή κεράτινα εργαλεία. Yλικά κατάλληλα για την κατασκευή των λίθινων εργαλείων ήταν ο πυριτόλιθος και ο χαλαζίας, που προέρχονταν συνήθως από τη ζώνη δράσης των παλαιολιθικών κυνηγών (π.χ. κροκεάτης λίθος στη Λακωνία).
Eνδείξεις για διακίνηση πρώτων υλών σε μεγάλες αποστάσεις έχουμε από την κοιλάδα του Bοϊδομάτη. Η πηγή του σκληρού πυριτόλιθου, που προτιμήθηκε από τον εύθραυστο πυριτόλιθο της περιοχής, εντοπίστηκε πέρα από την κοιλάδα. H λατόμηση αυτής της πρώτης ύλης, θα πρέπει να συνδυαζόταν με τις μεγάλης εμβέλειας κυνηγετικές δραστηριότητες των παλαιολιθικών κυνηγών, που σημειώνονται κατά την Ανώτερη Παλαιολιθική.
Tέλος, κατά την Ανώτερη Παλαιολιθική, τεκμηριώνονται για πρώτη φορά στον ελλαδικό χώρο οι παρακάτω παραγωγικές δραστηριότητες: η κατασκευή σκευών από ξύλο και πηλό (Θεόπετρα) και η εξόρυξη κόκκινης ώχρας από κοιτάσματα αιματίτη (Θάσος), προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως χρωστική ύλη ή για να εναποτεθεί σε ανθρώπινες ταφές!

Η Κοινωνία
Tα στοιχεία που αφορούν στην κοινωνική οργάνωση κατά την Παλαιολιθική εποχή είναι περιορισμένα, όχι μόνο στον ελλαδικό χώρο (400/350.000-11.000 πριν από σήμερα), αλλά σε όλο τον κόσμο. Θεωρείται ότι οι παλαιολιθικοί άνθρωποι συνδέονταν με δεσμούς συγγένειας και ζούσαν σε ολιγομελείς ομάδες 10 έως 30 ατόμων περίπου. H διαδικασία κατασκευής λίθινων εργαλείων (εξεύρεση πρώτης ύλης και περαιτέρω επεξεργασία), το ομαδικό κυνήγι άγριων ζώων και η μετέπειτα διαδικασία τεμαχισμού και διατήρησής τους αποτελούν τις πρωιμότερες εκδηλώσεις κοινωνικής συμπεριφοράς και οργάνωσης.

Aπό τη Μέση Παλαιολιθική περίοδο, περίπου από το 120.000 πριν από σήμερα, αυξάνουν οι ενδείξεις συγγένειας και κοινωνικής συμπεριφοράς, όπως διαφαίνεται από ταφές παιδιών, νεαρών γυναικών και ανδρών, που βρέθηκαν σε σπήλαια της Eυρώπης (Γαλλία) και της Aσίας (Παλαιστίνη). Πρόκειται για τις πρώτες ενδείξεις σεβασμού προς τον άνθρωπο και πίστης στη μεταθανάτια ζωή, και αποτελούν πνευματικές εκφράσεις του ανθρώπου του τύπου Νεάντερταλ. Eίναι χαρακτηριστικό ότι ο ενταφιασμός γίνεται στα σπήλαια και τις βραχοσκεπές, τα βασικά καταφύγια του παλαιολιθικού ανθρώπου, σε λάκκους που ανοίγονται για να δεχθούν αδιακρίτως άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Οι ταφές συνοδεύονται από ταφικές προσφορές (κτερίσματα) της κοινωνικής ομάδας, όπως εργαλεία, κέρατα ζώων ή άνθη. Σε πολλές περιπτώσεις, το πρόσωπο ή το σώμα του νεκρού στολίζεται με ώχρα, το λεγόμενο "χρυσό" της Παλαιολιθικής. Aντίστοιχα έθιμα διαπιστώνονται και στις πολυάριθμες ταφές ανθρώπων του Homo sapiens sapiens (σύγχρονου ανθρώπου), που χρονολογούνται στην Ανώτερη Παλαιολιθική (35.000-11.000 πριν από σήμερα).
Tαφές της περιόδου αυτής προέρχονται από το σπήλαιο της Θεόπετρας Θεσσαλίας (14.500 π.Χ.) και πιθανόν και από το Απήδημα Μάνης (30.000 πριν από σήμερα). Τα ευρήματα αυτά αποτελούν τις πρώτες βεβαιωμένες ενδείξεις σεβασμού και φροντίδας προς τους νεκρούς στον ελλαδικό χώρο.

Mοναδική για την Eλλάδα είναι η ύπαρξη ορυχείου αιματίτη στη Θάσο, όπου, από την Ανώτερη Παλαιολιθική, πραγματοποιούνταν εξόρυξη κόκκινης ώχρας, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως χρωστική ύλη ή για να εναποτεθεί σε ανθρώπινες ταφές! Tο έργο αυτό απαιτούσε ασφαλώς κοινό προγραμματισμό και συνεργασία της ανθρώπινης ομάδας.
Aπό την προχωρημένη Ανώτερη Παλαιολιθική πληθαίνουν τα στοιχεία στολισμού και κατ΄ επέκταση κοινωνικού συμβολισμού: διάτρητα δόντια αρκούδας και ελαφιού, όστρεα με οπή ανάρτησης.
Τέλος, από την Τελική Παλαιολιθική, διαπιστώνεται, με βάση τη διασπορά των ευρημάτων, μια αυστηρότερη κατανομή δραστηριοτήτων σε σπήλαια και βραχοσκεπές (Κλειδί Hπείρου). Η διάκριση χώρου συγκέντρωσης της ομάδας και παρασκευής τροφής γύρω από την εστία, ζώνης ανάπαυλας και ύπνου και ζώνης κατασκευής εργαλείων φανερώνει μικρά και ευέλικτα κοινωνικά σχήματα, ικανά να οργανώσουν τη σκληρή τους καθημερινότητα.

Πολιτισμός

Πολιτισμός είναι το σύνολο των πνευματικών επιτευγμάτων του ανθρώπου, τα οποία είτε εκφράζονται με τον προφορικό και τον γραπτό λόγο είτε αποτυπώνονται στην ύλη με διάφορες μορφές.
Οι πνευματικές κατακτήσεις του παλαιολιθικού ανθρώπου ανιχνεύονται αποκλειστικά στα αρχαιολογικά ευρήματα, ακίνητα και κινητά, δηλαδή στους χώρους που κατοίκησε και τάφηκε, και στα αντικείμενα που χρησιμοποίησε (π.χ. εργαλεία). Στα υλικά αυτά κατάλοιπα καταγράφεται συγχρόνως η μελέτη της φύσης, του κλίματος και της συμπεριφοράς των ζώων, αλλά και οι τρόποι με τους οποίους ο παλαιολιθικός άνθρωπος κατόρθωσε να επιβιώσει στις αντίξοες συνθήκες της εποχής των Παγετώνων.

Η επιλογή προσωρινού καταφύγιου (π.χ. σπήλαιο, κατάλυμα από οστά μαμούθ), η ανακάλυψη της φωτιάς (περίπου 700.000 χρόνια πριν από σήμερα), η επιλογή κατάλληλων πετρωμάτων για την κατασκευή ανθεκτικών όπλων και εργαλείων, η συνεχής βελτίωση των τεχνικών κατασκευής εργαλείων και των κυνηγετικών μεθόδων, ο ενταφιασμός των νεκρών και η τέχνη αποτελούν τα πρωιμότερα επιτεύγματα στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Το έναυσμα για τη δημιουργία της παλαιολιθικής τέχνης έδωσε η ανάγκη του ανθρώπου για επιβίωση. Έτσι, την πρωιμότερη μορφή τέχνης στον πλανήτη μας, αποτελούν τα εργαλεία και όπλα. Από τον ελλαδικό χώρο προέρχονται πολυάριθμα εργαλεία από λίθο, οστό και κέρατο (χειροπελέκεις, αιχμές βελών, ξέστρα, λεπίδες, βελόνες, σπάτουλες κλπ.).
Από την Τελική Ανώτερη Παλαιολιθική (25.000-11.000 πριν από σήμερα) πληθαίνουν οι ενδείξεις σεβασμού προς το άτομο και ενταφιασμού του (Θεόπετρα), ενώ η εξόρυξη κόκκινης ώχρας στο λατομείο της Θάσου υποδηλώνει τη χρήση της για την κόσμηση του νεκρού. Πολύ πιθανή είναι και η κόσμηση του σώματος εν ζωή, μια και αυτή η πολύτιμη χρωστική ύλη -ο "χρυσός" της Παλαιολιθικής- φυλασσόταν αμέσως μετά την εξόρυξη σε θήκες από ελαφοκέρατα.
Από την ίδια περίοδο χρονολογούνται και τα πρώτα κοσμήματα από δόντια αρκούδας, ελαφιού καθώς και σαλιγκάρια με οπή ανάρτησης, τα οποία αποτελούν στοιχεία κοινωνικού συμβολισμού. Στα δείγματα παλαιολιθικής τέχνης από την Ελλάδα συγκαταλέγεται και οστό ζώου με εννέα εγχάρακτες, παράλληλες γραμμές, το οποίο προέρχεται από το σπήλαιο της Θεόπετρας. Από το σπήλαιο Σαρακινό του Πηλίου, προέρχονται δύο πλακίδια από σχιστόλιθο με εγχάρακτες παραστάσεις ανθρώπινων μορφών, καλυβών, ζώων (αιγαγροειδούς και ερπετού) και καμακιού. Από την περιοχή του Πηλίου προέρχεται επίσης και στιλπνό αντικείμενο με εγχάρακτη παράσταση άγριου αλόγου. Μνημεία παλαιολιθικής τέχνης, όπως βραχογραφίες και μικροπλαστική, όμοια με εκείνα της δυτικής και κεντρικής Ευρώπης δεν έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής στην Ελλάδα.

                      


πηγή

Ελληνικό αρχείο

Εμβόλιο «πολεμά» επτά στους δέκα θανατηφόρους καρκίνους.

Ένα εμβόλιο το οποίο μπορεί να «πλήξει» σημαντικά επτά στους δέκα θανατηφόρους καρκίνους, αναπτύχθηκε από ειδικούς του Κέντρου για τον Καρκίνο στο Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια καθώς και της Κλινικής Mayo. Σε πειράματα που διεξήχθησαν σε ποντίκια το εμβόλιο συρρίκνωσε κατά 80% καρκινικούς όγκους του μαστού και οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μπορεί επίσης να είναι αποτελεσματικό ενάντια στον καρκίνο του προστάτη, του παγκρέατος, του εντέρου, των ωοθηκών καθώς και ενάντια στο πολλαπλό μυέλωμα.
Κλινικές δοκιμές το 2013
Παρότι ο δρόμος από το ποντίκι ως τον άνθρωπο είναι μακρός οι αμερικανοί ειδικοί πιστεύουν ότι θα ξεκινήσουν κλινικές δοκιμές του εμβολίου σε ανθρώπους στα τέλη του 2013 και αν όλα πάνε καλά ελπίζουν ότι η θεραπεία θα κυκλοφορήσει ευρέως ως το 2020. Αυτή τη στιγμή η ερευνητική ομάδα βρίσκεται σε διαδικασία πειραμάτων του θεραπευτικού εμβολίου σε καλλιέργειες κυττάρων στο εργαστήριο.
Αντί να επιτίθεται στα καρκινικά κύτταρα όπως συμβαίνει σήμερα με πολλές θεραπείες για τον καρκίνο, το νέο εμβόλιο ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε να πολεμά τους όγκους.
Για να επιτευχθεί αυτό οι επιστήμονες επικεντρώνονται σε μια πρωτεΐνη που ονομάζεται MUC1 και η οποία εντοπίζεται σε μεγαλύτερες ποσότητες στα καρκινικά κύτταρα σε σύγκριση με τα υγιή.
Στο 70% των θανατηφόρων καρκίνων
Όπως σημειώνεται σε σχετική μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences» η MUC1 εντοπίζεται στο 70% των πιο επιθετικών και «φονικών» καρκίνων. Υπερεκφράζεται επίσης στο 90% των όγκων του μαστού που είναι «τριπλά αρνητικοί» και δεν αποκρίνονται στις ορμονοθεραπείες όπως η ταμοξιφένη, οι αναστολείς της αρωματάσης ή το φάρμακο Herceptin.
Το πειραματικό εμβόλιο «εκπαιδεύει» το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε να αναγνωρίζει τα κύτταρα στην επιφάνεια των οποίων υπάρχει η MUC1 και να τους επιτίθεται. Η αναγνώριση γίνεται μέσω ενός σακχάρου της πρωτεΐνης το οποίο διαθέτει ιδιαίτερο σχήμα. Το σάκχαρο αυτό αποτελεί και το «κόκκινο πανί» το οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα μαθαίνει να ξεχωρίζει ώστε να εξοντώνει τα καρκινικά κύτταρα.
Αναγνώριση με βάση τα σάκχαρα
Όπως σημείωσε η καθηγήτρια Σάντρα Γκέντλερ από την Κλινική Mayo που ήταν εκ των κύριων ερευνητών της νέας μελέτης «τα καρκινικά κύτταρα καταφέρνουν να ξεγελούν το ανοσοποιητικό σύστημα τοποθετώντας σάκχαρα στην επιφάνειά τους ώστε να μπορούν να κυκλοφορούν στον οργανισμό περνώντας απαρατήρητα. Είναι η πρώτη φορά που αναπτύσσεται ένα εμβόλιο το οποίο ‘εκπαιδεύει’ το ανοσοποιητικό σύστημα προκειμένου να αναγνωρίζει και να σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα με βάση τις διαφορετικές δομές των σακχάρων των πρωτεϊνών της επιφανείας τους όπως η MUC1».
Αν κάποια ημέρα το εμβόλιο ενάντια στη MUC1 κυκλοφορήσει εκτιμάται ότι θα χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες χημειοθεραπείες ή ακόμη και ως προληπτική θεραπεία σε άτομα «υψηλού κινδύνου» για εμφάνιση κάποιων καρκίνων.

Πηγή: Το ΒΗΜΑ

myhnews gr

«Εγώ, μια Ρωμαιοκαθολική καλόγρια, θα υποστηρίξω την Ελλάδα», της Κατρίν Μαρτέν .

Ζώντας εδώ κι οκτώ χρόνια στην Ελλάδα την κατάσταση της χώρας και τις αντιδράσεις που αυτή προκαλεί, νιώθω υποχρεωμένη να παρέμβω. Εδώ και μήνες δίδεται για την Ελλάδα η εικόνα μιας χώρας όπου βασιλεύει η διαφθορά, όπου η φοροδιαφυγή είναι εθνικό άθλημα κι όπου τα σκάνδαλα ξεσπούν και αλληλοδιαδέχονται το ένα το άλλο με πυρετώδη ρυθμό. Τίποτα από όλα τα παραπάνω δεν είναι εντελώς ψέμα -και πρόθεσή μου δεν είναι να εξωραΐσω την πραγματικότητα. Από την άλλη, συχνά η νοηματοδότηση κάποιου πράγματος εξαρτάται και από το πώς αυτό λέγεται.
Όμως, γνωρίζω:
πρώτον εμείς, οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, δεν είμαστε δα και παράδειγμα αρετής και δε δικαιούμαστε να δίνουμε μαθήματα σε άλλους·
δεύτερον, δεν κερδίζουμε τίποτα με το να εξευτελίζουμε έναν εταίρο μας που είναι ήδη αποδυναμωμένος, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για έναν ολόκληρο λαό·
τρίτον, μου φαίνεται πως τριάντα χρόνια συμβίωσης δεν αρκούσαν για να γνωρίσουμε πραγματικά και να κατανοήσουμε τους Έλληνες «εξαδέλφους» μας, που δεν είναι ταυτόσημοι με εμάς.
Πρόκειται για κάτι αυτονόητο, που όμως συχνά το λησμονούμε: οι Έλληνες δεν είναι δυτικοευρωπαίοι -και με τη χάρη του Θεού δε θα γίνουν ποτέ. Απέναντι στη νομοθεσία δεν έχουν τα ίδια αντανακλαστικά με εμάς: δε διαθέτουν αυτήν την προδιάθεση προς τη νομιμοφροσύνη, που δίχως άλλο μας έχει κληροδοτηθεί από τη Ρώμη και χαρακτηρίζει τη δύση. Στην Ελλάδα ο κανόνας δεν είναι υποχρεωτικός· τα πράγματα δεν εξελίσσονται σύμφωνα με το νόμο, που εδώ έχει μάλλον ενδεικτικό ρόλο.
Θυμάμαι συχνά τι μας είχε πει ο καθηγητής μας των ελληνικών στο πρώτο μας μάθημα: η μεγαλοφυΐα της λατινικής γλώσσας είναι η λογική της αυστηρότητα· η μεγαλοφυΐα των ελληνικών όμως έγκειται στην ευελιξία τους, στην τέχνη των αποχρώσεων. Υπάρχουν σαφώς γραμματικοί κανόνες, αλλά οι εξαιρέσεις, οι αποχρώσεις, οι διαφοροποιήσεις, οι ανώμαλες κλίσεις είναι τόσο πολυάριθμες! Μετά από τόσο καιρό που ζω εδώ, τείνω να πιστέψω πως ό,τι ισχύει στη γλώσσα ισχύει και στις νοοτροπίες των ανθρώπων.
Το πρωτεύον εδώ είναι οι οικογενειακοί και κοινωνικοί δεσμοί. Δεν αρνούμαστε ποτέ μια χάρη σε έναν φίλο και συγγενή, έστω κι αν η χάρη αυτή επισύρει κάποιο βαθμό παραβίασης του νόμου. Βοηθούμε τον πλησίον, το φίλο, νοιαζόμαστε για τις ανάγκες των ανθρώπων, χωρίς κατ' ανάγκη να κατανοούμε πάρα πολύ καλά την έννοια του «γενικού συμφέροντος». Ο νόμος παρακάμπτεται χωρίς συνειδησιακά προβλήματα. Οι Έλληνες εξάλλου παραδέχονται πως προσπαθούν «να κάνουν τη δουλειά τους» χωρίς να νοιάζονται για το νόμο: «δεν είναι καλό μεν, αλλά έτσι είμαστε οι Έλληνες, και ποτέ μας δε θα αλλάξουμε!». Αν περηφανευόμαστε πράγματι για τη διαφορετικότητα, που τη θεωρούμε τον πλούτο της Ευρώπης, θα πρέπει να σεβαστούμε κι αυτή τη διαφορά, χωρίς να εκπλησσόμεθα δήθεν που οι Έλληνες δε συμπεριφέρονται σαν Γερμανοί ή Γάλλοι. Για να αξίζει την ονομασία της η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) χρειάζεται όσοι τη συναποτελούν να γνωρίζονται πραγματικά, και όχι μόνο επιφανειακά, στη βάση στερεοτύπων.

Πριν τελειώσω, θα ήθελα απλά να σημειώσω κάτι σχετικά με μια έκφραση που στα αυτιά μου ακούγεται παράξενα: μιλάμε για «χρέος της Ελλάδας προς την Ευρώπη». Πάντοτε συναισθανόμουν το αντίθετο: πως είναι η Ευρώπη που χρωστάει στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα δάνειο που παραχωρήθηκε εδώ και πάνω από είκοσι πέντε αιώνες κι έκτοτε έχουν δοθεί αμέτρητες δόσεις, που δε καταμετρώνται μεν σε δραχμές ή σε ευρώ, αλλά που η αξιοποίησή τους παρήγαγε ανεκτίμητους θησαυρούς.
Αχ, αν μόνον όχι απλά όλοι οι ελληνιστές της Ευρώπης, αλλά κι όλοι οι φιλόσοφοι, οι αρχιτέκτονες, οι γλύπτες, οι άνθρωποι του θεάτρου, αλλά και όλοι όσοι δε θα ήμαστε ακριβώς ό,τι είμαστε αν δεν είχαμε συναντηθεί στην πορεία της ζωής μας με τον Οδυσσέα, τον Αχιλλέα, τον Οιδίποδα, την Αντιγόνη, τον Προμηθέα, αν δεν είχαμε ακούσει να γίνεται λόγος για τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, αν δεν είχαμε μελετήσει τη χάρη του Ερμή και της Αφροδίτης, την χαμογελαστή γαλήνη στις κόρες, την λαμπερή, επιβλητική, αλλά όχι αλαζονική ωραιότητα του Παρθενώνα, για να μην αναφερθώ σε λίγα μόνο από τα πιο διάσημα σχετικά παραδείγματα, αν όλοι οι ιατροί θυμούνταν τον Ιπποκράτη κι όλοι οι δημοκράτες την Αθήνα, το λίκνο της δημοκρατίας, αν όλοι κάναμε σωστά τους λογαριασμούς μας, ίσως θα αναγνωρίζαμε το γεγονός πως εμείς χρωστάμε στην Ελλάδα και πως τα δισεκατομμύρια ευρώ του ελληνικού χρέους δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με το δικό μας χρέος, που κανείς δε μας ζητά ποτέ να αποπληρώσουμε.
Κι ας μην αναφερθούμε σε όλους τους θησαυρούς για τους οποίους καυχώνται τα μουσεία μας, προϊόντα λεηλασίας της ελληνικής γης.

* Η Catherine Martin είναι Ρωμαιοκαθολική μοναχή.

Το άρθρο της δημοσιεύθηκε στη γαλλική εφημερίδα La Croix και αναδημοσιεύθηκε από το site "Προοδευτική Πολιτική"  

Θ.Μ.

Ξυλοκόπησαν και λήστεψαν τον βουλευτή του ΠαΣοΚ Σ. Κουβέλη σύμφωνα με ομάδα αναρχικών .

Φωτογραφίες και ένα κείμενο «ανάληψης ευθύνης» αποκαλύπτει επίθεση εναντίον του Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Σπύρου Κουβέλη, από ομάδα αντιεξουσιαστών.

Το κείμενο που αναρτήθηκε στο indymedia έχει ως εξής:
«Το βράδυ της 23ης Νοεμβρίου εντοπίσαμε τον βουλευτή του Μπατσόκ Σ. Κουβέλη να μπαίνει σε ένα υπερπολυτελές Lexus, πιθανόν το…αυτοκίνητο του.
Χωρίς δεύτερη σκέψη αποφασίσαμε να του επιτεθούμε.
Τον γροθοκοπήσαμε και τον ληστέψαμε, όπως άλλωστε γινεται και και από την μεριά των πολιτικών.

Στην τσάντα που του κατασχέσαμε υπήρχαν : ένα laptop, έγγραφα του Μπατσόκ, πανάκριβα στυλό, πιστωτικές με υπόλοιπο 90.000 ευρώ (!!!) και η βουλευτική του ταυτότητα.

Επίσης εντύπωση μας προκάλεσε το γεγονός ότι η τσάντα ήταν γεμάτη προφυλακτικά, τι μπορεί να τα χρειαζόταν ο σκατόγερος;;; 

Η πράξη αυτή ήταν μια αντίδραση στην καθημερινή βία που δεχόμαστε.

Λευτεριά στους συντρόφους μας. 

Αγωνιστικούς χαιρετισμούς στα φυλακισμένα μέλη της Σ.Π.Φ.

Βία στη βία της εξουσίας. 

Άγνωστοι αναρχικοί.»

Θα μπορούσε να είναι ψευδής, αλλά αξίζει τον κόπο!
PK

Ἀνήκω σὲ µία χώρα "µικρή".

Ομιλία του Γιώργου Σεφέρη κατά την τελετή παραλαβής του Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας, 

11 Δεκεμβρίου 1963

Σαν να το είπε χθές!

“Ἀνήκω σὲ µία χώρα µικρή.
Ἕνα πέτρινο ἀκρωτήρι στὴ Μεσόγειο, ποὺ δὲν ἔχει ἄλλο ἀγαθὸ παρὰ τὸν ἀγώνα τοῦ λαοῦ, τὴ θάλασσα, καὶ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου. Εἶναι µικρὸς ὁ τόπος µας, ἀλλὰ ἡ παράδοσή του εἶναι τεράστια καὶ τὸ πράγµα ποὺ τὴ χαρακτηρίζει εἶναι ὅτι µᾶς παραδόθηκε χωρὶς διακοπή.
Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα δὲν ἔπαψε ποτὲ της νὰ µιλιέται. Δέχτηκε τὶς ἀλλοιώσεις ποὺ δέχεται καθετὶ ζωντανό, ἀλλὰ δὲν παρουσιάζει κανένα χάσµα.
Ἄλλο χαρακτηριστικὸ αὐτῆς τῆς παράδοσης εἶναι ἡ ἀγάπη της γιὰ τὴν ἀνθρωπιά, κανόνας της εἶναι ἡ δικαιοσύνη.Στὴν ἀρχαία τραγωδία, τὴν ὀργανωµένη µὲ τόση ἀκρίβεια, ὁ ἄνθρωπος ποὺ ξεπερνᾶ τὸ µέτρο, πρέπει νὰ τιµωρηθεῖ ἀπὸ τὶς Ἐρινύες.
Ὅσο γιὰ µένα συγκινοῦµαι παρατηρώντας πὼς ἡ συνείδηση τῆς δικαιοσύνης εἶχε τόσο πολὺ διαποτίσει τὴν ἑλληνικὴ ψυχή, ὥστε νὰ γίνει κανόνας τοῦ φυσικοῦκόσµου.
Καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς διδασκάλους µου, τῶν ἀρχῶν τοῦ περασµένου αἰώνα,γράφει:
«… θὰ χαθοῦµε γιατί ἀδικήσαµε …».
Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος ἦταν ἀγράµµατος. Εἶχε µάθει νὰ γράφει στὰ τριάντα πέντε χρόνια τῆς ἡλικίας του. Ἀλλὰ στὴν Ἑλλάδα τῶν ἡµερῶν µας, ἡ προφορικὴπαράδοση πηγαίνει µακριὰ στὰ περασµένα ὅσο καὶ ἡ γραπτή. Τὸ ἴδιο καὶ ἡ ποίηση.Εἶναι γιὰ µένα σηµαντικὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Σουηδία θέλησε νὰ τιµήσει καὶ τούτη τὴν ποίηση καὶ ὅλη τὴν ποίηση γενικά, ἀκόµη καὶ ὅταν ἀναβρύζει ἀνάµεσα σ’ἕνα λαὸ περιορισµένο. Γιατί πιστεύω πὼς τοῦτος ὁ σύγχρονος κόσµος ὅπου ζοῦµε, ὁ τυρρανισµένος ἀπὸ τὸ φόβο καὶ τὴν ἀνησυχία, τὴ χρειάζεται τὴν ποίηση.
Ἡ ποίηση ἔχει τὶς ρίζες της στὴν ἀνθρώπινη ἀνάσα – καὶ τί θὰ γινόµασταν ἂν ἡ πνοή µας λιγόστευε; Εἶναι µία πράξη ἐµπιστοσύνης – κι ἕνας Θεὸς τὸ ξέρει ἂν τὰ δεινά µας δὲν τὰ χρωστᾶµε στὴ στέρηση ἐµπιστοσύνης.Παρατήρησαν, τὸν περασµένο χρόνο γύρω ἀπὸ τοῦτο τὸ τραπέζι, τὴν πολὺ µεγάλη διαφορὰ ἀνάµεσα στὶς ἀνακαλύψεις τῆς σύγχρονης ἐπιστήµης καὶ στὴλογοτεχνία. παρατήρησαν πὼς ἀνάµεσα σ’ ἕνα ἀρχαῖο ἑλληνικὸ δράµα καὶ ἕνα σηµερινό, ἡ διαφορὰ εἶναι λίγη.
Ναί, ἡ συµπεριφορὰ τοῦ ἀνθρώπου δὲ µοιάζει νὰἔχει ἀλλάξει βασικά. Καὶ πρέπει νὰ προσθέσω πὼς νιώθει πάντα τὴν ἀνάγκη ν’ ἀκούσει τούτη τὴν ἀνθρώπινη φωνὴ ποὺ ὀνοµάζουµε ποίηση.
Αὐτὴ ἡ φωνὴ ποὺ κινδυνεύει νὰ σβήσει κάθε στιγµὴ ἀπὸ στέρηση ἀγάπης καὶ ὁλοένα ξαναγεννιέται. Κυνηγηµένη, ξέρει ποὺ νὰ ’βρει καταφύγιο, ἀπαρνηµένη, ἔχει τὸ ἔνστικτο νὰ πάει νὰ ριζώσει στοὺς πιὸ ἀπροσδόκητους τόπους.
Γι’ αὐτὴ δὲν ὑπάρχουν µεγάλα καὶ µικρὰ µέρη τοῦ κόσµου.
Τὸ βασίλειό της εἶναι στὶς καρδιὲς ὅλων τῶν ἀνθρώπων τῆς γῆς. Ἔχει τὴ χάρη ν’ ἀποφεύγει πάντα τὴ συνήθεια, αὐτὴ τὴ βιοµηχανία.
Χρωστῶ τὴν εὐγνωµοσύνη µου στὴ Σουηδικὴ Ἀκαδηµία ποὺ ἔνιωσε αὐτὰ τὰ πράγµατα, ποὺ ἔνιωσε πὼς οἱ γλῶσσες, οἱ λεγόµενες περιορισµένης χρήσης, δὲν πρέπει νὰ καταντοῦν φράχτες ὅπου πνίγεται ὁ παλµὸς τῆς ἀνθρώπινης καρδιᾶς, ποὺ ἔγινε ἕνας Ἄρειος Πάγος ἱκανός νὰ κρίνει µὲ ἀλήθεια ἐπίσηµη τὴν ἄδικη µοίρα τῆς ζωῆς, γιὰ νὰ θυµηθῶ τὸν Σέλλεϋ, τὸν ἐµπνευστή, καθώς µᾶς λένε, τοῦ Ἀλφρέδου Νοµπέλ, αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου ποὺ µπόρεσε νὰ ἐξαγοράσει τὴνἀναπόφευκτη βία µὲ τὴ µεγαλοσύνη τῆς καρδιᾶς του.
Σ’ αὐτὸ τὸν κόσµο, ποὺ ὁλοένα στενεύει, ὁ καθένας µας χρειάζεται ὅλους τούς ἄλλους. Πρέπει ν’ ἀναζητήσουµε τὸν ἄνθρωπο, ὅπου καὶ νὰ βρίσκεται.
Ὅταν στὸ δρόµο τῆς Θήβας, ὁ Οἰδίπους συνάντησε τὴ Σφίγγα, κι αὐτὴ τοῦ ἔθεσε τὸ αἴνιγµά της, ἡ ἀπόκρισή του ἦταν: ὁ ἄνθρωπος.
Τούτη ἡ ἁπλὴ λέξη χάλασε τὸ τέρας. Ἔχουµε πολλὰ τέρατα νὰ καταστρέψουµε.
Ἂς συλλογιστοῦµε τὴν ἀπόκριση τοῦ Οἰδίποδα.»
Μας το έστειλε ο Αριστογείτων

Big brother I am waching YOU ..

Ήθελα να ήξερα ποιός έχει δώσει το δικαίωμα σε μιά ΙΔΙΩΤΙΚΗ εταιρία να βιντεοσκοπεί ΤΑ ΠΑΝΤΑ χωρίς να ρωτάει κανέναν..
Τα δεδομένα αυτά πού πάνε?
Ποιός τα χειρίζεται?
Με ποιόν τρόπο?
Και για ποόν σκοπό?

Άρα έχουμε κάθε δικαίωμα να κάνουμε το ίδιο?

Δικό σας...

Oι ανωτέρω φωτογραφίες, τραβήχτηκαν σε μιά γειτονιά, όλως τυχαίως......
Yπόψιν, οτι μπορεί να βιντεο-φωτο-σκοπεί ΤΑ ΠΑΝΤΑ..
Aκόμη και το ανήλικο παιδί ΣΟΥ ή την έγκυο γυναίκα ΣΟΥ, την ώρα που βγαίνει απο το σπίτι ας πούμε, καθώς και άλλες χιλιάδες ιδιαίτερες στιγμές του καθενός, οι οποίες ΔΕΝ είναι δικαίωμα οποιουδήποτε να τις συγκεντρώνει για ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ λόγο..

υγ: υπάρχουν κι άλλοι τρελοί..

Γι αυτό, big brother I am waching YOU

Ευρύνοος, ο τρελός του χωριού..
Με Αγάπη..

10 Δεκεμβρίου 1893: “Δυστυχώς επτωχεύσαμεν!!”

Η ιστορική παραδοχή τουΧαρίλαουΤρικούπη «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» στις 10 Δεκεμβρίου 1893 σηματοδοτεί ανάγλυφα τη θλιβερή κατάληξη μιας οικονομικής πολιτικής μεγάλων φιλοδοξιών και αγαθών προαιρέσεων, τα διδάγματα της οποίας δεν έχουν ακόμα, έναν αιώνα αργότερα, συζητηθεί ευρέως.
Η πολιτική αυτή ανάγκασε το 1898 την Ελλάδα στην αποδοχή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου (ΔΟΕ) ο οποίος υποχρέωσε τη χώρα σε πολιτική αυστηρότατης λιτότητας, ως το 1910 τουλάχιστον, για να καταργηθεί τυπικά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο…
Οι πολιτικές των δύο ανδρών διέφεραν ώς την πτώχευση του 1893 στη ρητορεία, αλλά συνέκλιναν στην πράξη. Ο Τρικούπης τασσόταν υπέρ της οικονομικής ανάπτυξης. Εκπροσωπούσε γαιοκτημονικά συμφέροντα καθώς και το ελληνικό κεφάλαιο της Διασποράς και ήταν οπαδός της στρατιωτικής ετοιμότητας της χώρας να αντιμετωπίσει προκλήσεις της εξωτερικής πολιτικής που θα οδηγούσαν στη γεωγραφική της επέκταση. Ο Δηλιγιάννης ήταν κι αυτός πρόμαχος της Μεγάλης Ιδέας. Τασσόταν υπέρ του «νοικοκυρέματος» των δημόσιων οικονομικών της χώρας και εκπροσωπούσε πολιτικά τους «νοικοκυραίους» της πόλης και του χωριού. Παρά τα δημοφιλή «ο προϋπολογισμός αφήνει μικρό πλεόνασμα», «κάτω οι φόροι» και άλλες δημαγωγικές κορώνες, αμφότεροι οι πολιτικοί συσσώρευσαν μεγάλα ελλείμματα όσο κυβέρνησαν, δικαιολογώντας την απόκλιση μεταξύ προεκλογικών τους δεσμεύσεων και κυβερνητικών πεπραγμένων με επείγουσες τρέχουσες ανάγκες που πάντα θεωρούσαν ότι αντιμετώπιζαν.
Ο Τρικούπης εκμεταλλεύτηκε τη συγκυρία των καρπών της «εποχής του κεφαλαίου» στην ευρωπαϊκή οικονομία, που άνοιξε τις στρόφιγγες του διεθνούς δημόσιου δανεισμού το 1879, για να προωθήσει εκσυγχρονιστικές μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα. Ο εκσυγχρονισμός – έστω και κουτσουρεμένος – που επιχειρήθηκε εκ των πραγμάτων δεν μπορούσε να χρηματοδοτηθεί από εσωτερικούς πόρους με την οικονομική καθυστέρηση που υπήρχε. Ούτε βεβαίως η αστική τάξη ήταν διατεθειμένη να παραιτηθεί των κερδοσκοπικών της επιδιώξεων και να χρηματοδοτήσει ανορθωτικές προσπάθειες που θα τη βοηθούσαν προοπτικά. Ετσι το κόστος του όποιου εκσυγχρονισμού ρίχτηκε ουσιαστικά στις πλάτες του λαού, ο οποίος πλήρωσε εξ ολοκλήρου τα σπασμένα της δασμολογικής πολιτικής του Τρικούπη, που έπληττε τη λαϊκή κατανάλωση, της φορολογικής πολιτικής του (σημειωτέον ότι οι έμμεσοι φόροι που το 1871 αντιπροσώπευαν το 39% των συνολικών φορολογικών εσόδων, έφτασαν στα 1895 να αντιπροσωπεύουν το 64,5%, ενώ η φορολογία του κεφαλαίου ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτη) και των δανείων που σύναψε.
Αντί αναθεώρησης του απαρχαιωμένου φορολογικού συστήματος και επιβολής φορολογίας στους, κατά τον καθηγητή Ιωάννη Σούτσο,«μηδόλως φορολογουμένους» – ένα στρώμα εύπορων αστών, που συμπεριλάμβανε ανώνυμες εταιρείες και τραπεζικά ιδρύματα, συνάφθηκαν μεταξύ 1879 και 1890 επτά εξωτερικά δάνεια ονομαστικής αξίας 630 εκατ. δρχ. Ο καθηγητής Ανδρέας Ανδρεάδης υπολόγιζε το ποσό αυτό, μετά την αφαίρεση προμηθειών-μεσιτικών, σε 459 εκατ. δρχ. και σε μόλις 389 εκατ. πραγματικού κεφαλαίου, καθώς πολλά από τα δάνεια εξοφλούσαν αμέσως με τη σύναψή τους παλαιότερα. Από αυτά μόνο ένα, αυτό του 1890, και ένα μέρος του δανείου του 1884 αφορούσαν παραγωγικά έργα, την κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής Πειραιά-Συνόρων. Τα άλλα αφορούσαν στρατιωτικές/ναυτικές δαπάνες, εξόφληση χρεών του Δημοσίου προς τράπεζες και εξοφλήσεις οφειλών προγενέστερων δανείων.
Αποτέλεσμα ήταν μια παρατεταμένη οικονομική ευμάρεια χάρη στην αφθονία χρήματος και επικερδών τοποθετήσεων, στηριγμένη ωστόσο σε προϋποθέσεις που δεν ήταν αυτονόητο ότι θαίσχυαν εσαεί. Το ξέσπασμα της σταφιδικής κρίσης και η παράταση της Μεγάλης Υφεσης στην Ευρώπη σήμαναν το πρόσκαιρο τέλος της φούσκας που είχε δημιουργηθεί. Οι τόκοι των δανείων απορροφούσαν το 40% των φορολογικών εσόδων και η πτώχευση το 1893 επήλθε ως μοιραίο.
Από το 1879 έως το 1893 η Ελλάδα σύναψε 9 δάνεια από το εξωτερικό, εκ των οποίων τα 8 ήταν επίτευγμα των κυβερνήσεων του Τρικούπη.

Ουσιαστικά επρόκειτο για ένα δάνειο κάθε ενάμιση χρόνο. Πάντως με μέσο τόκο 5% και μέσο ποσοστό χρεολυτικών πληρωμών 0,5%, η Ελλάδα μέσα σε μια δεκαετία είχε επιστρέψει στους δανειστές της αυτά που πραγματικά είχε δανειστεί. Εντούτοις στο τέλος της δεκαετίας αυτής το χρωστούμενο κεφάλαιο είχε μειωθεί ελάχιστα (μόλις 5%). Πρέπει ακόμη να σημειωθεί ότι οι τόκοι και τα χρεολύσια έφταναν τα 40 εκατομμύρια δρχ. το χρόνο.

Οι συστηματικοί δανειστές της Ελλάδας, που κατά κανόνα αγόραζαν ελληνικά χρεόγραφα εκδιδόμενα σε ευρωπαϊκά χρηματιστήρια, ήταν οι οίκοι “Hampro” του Λονδίνου, το “Comptoir d’ Escompt” του Παρισιού (με υποδιοικητή τον φίλο του Συγγρού Α. Βλαστό) και η “National bank Fur Deutschland” του Βερολίνου, με τους οποίους είχαν στενότατες σχέσεις και συνεργασία οι Ελληνες κεφαλαιούχοι. Ενα σεβαστό επίσης ποσό δανείων καλυπτόταν από Ελληνες κεφαλαιούχους του εσωτερικού και του εξωτερικού.
Ξεχωριστό ρόλο σ’ αυτή την υπόθεση είχε παίξει ο Α. Συγγρός, που μέσω της τράπεζάς του, της Ηπειροθεσσαλίας, αλλά και της Τράπεζας Κωνσταντινουπόλεως διευκόλυνε Ελληνες που επιθυμούσαν να αγοράσουν ελληνικά χρεόγραφα.
Μελετητές του θέματος υπολογίζουν ότι σε χέρια Ελλήνων κεφαλαιούχων βρίσκονταν χρεόγραφα που αντιπροσώπευαν από το 15% έως το 30% του συνολικού ποσού των δανείων που έλαβε η χώρα. Σημαντικός όμως ήταν και ο εσωτερικός δανεισμός του ελληνικού κράτους, που αντιπροσώπευε το ποσό των 211 εκατομμυρίων δρχ. και ήταν ίσος με τις δαπάνες δύο προϋπολογισμών του κράτους.
Με δεδομένο ότι έως το 1879 η Ελλάδα αποκλειόταν από τα χρηματιστήρια της Ευρώπης (λόγω του μη διακανονισμού των δανείων της ανεξαρτησίας και των δύο πτωχεύσεών της, το 1826 και το 1843) και λαμβανομένου υπόψιν της οικονομικής της καθυστέρησης και της μόνιμα ετοιμόρροπης δημοσιονομικής της κατάστασης, προκαλεί με μια πρώτη ματιά έκπληξη το γεγονός πως οι ευρωπαϊκοί χρηματιστηριακοί κύκλοι της άνοιξαν τις πόρτες, προχώρησαν σε διακανονισμό των παλιών της χρεών και τη δάνειζαν με εκπληκτική προθυμία.
Στην πραγματικότητα βεβαίως το φαινόμενο δεν είναι καθόλου περίεργο, αφού σε κείνες τις συνθήκες κρίσης του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος χώρες σαν την Ελλάδα, με καθυστερημένες κοινωνικοοικονομικές δομές, ήταν ιδανικές για ανάπτυξη κερδοσκοπικών δραστηριοτήτων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την εποχή εκείνη που τα επιτόκια στην Ευρώπη ήταν κάτω από 2%, στην Ελλάδα έφταναν το 8% με 9%. Ακόμη οι όροι του δανεισμού ήταν τέτοιοι που οι Ευρωπαίοι κεφαλαιούχοι και Ελληνες συνάδελφοί τους μπορούσαν σε σύντομο χρονικό διάστημα – μιας δεκαετία το πολύ – να πάρουν πίσω τα κεφάλαιά τους, που έδωσαν σε δάνεια και από εκεί και πέρα να εισπράττουν καθαρό κέρδος, ξεζουμίζοντας τον ελληνικό λαό.

by Siglitiki στο 1greek

Tο «Μεγάλο παιχνίδι» της Αμερικής θα μπορούσε να προκαλέσει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο!

Μετά την τελευταία αναφορά που λέει ότι ο Ιρανικός στρατός, κατέρριψε ένα αμερικανικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος στο ανατολικό Ιράν, ο ραδιοφωνικός παραγωγός Stephen Lendman είπε στο RT, ότι τέτοιες αναγνωριστικές αποστολές των ΗΠΑ, φανερώνουν μεγαλύτερες φιλοδοξίες για παγκόσμια κυριαρχία, οι οποίες ενδέχεται να οδηγήσουν σε έναν Παγκόσμιο πόλεμο.
Με τις διπλωματικές εντάσεις να αγγίζουν το "σημείο βρασμού", μεταξύ του Ιράν και της Δύσης, ο Lendman πιστεύει ότι αυτές οι κατασκοπευτικές αποστολές, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος ενός μεγαλύτερου πολέμου, που διεξάγουν οι Ηνωμένες Πολιτείες εναντίον του Ιράν επί δεκαετίες.
"Από το 1970 η Αμερική είχε μια λειτουργία σαν έναν "on-off" πόλεμο με το Ιράν με σκοπό να αλλάξει το καθεστώς ώστε να είναι υποταγμένο στα αμερικανικά συμφέροντα, ενώ το Ιράν έχει την τρελή "απαίτηση" να πιστεύει ότι έχει το δικαίωμα να κατέχει την κυριαρχία του , να έχει δική του κυβέρνηση , να διαχειρίζεται μόνο του τις δικές του υποθέσεις και ότι δεν πρέπει να δίνει αναφορά στην Ουάσιγκτον. Η Ουάσιγκτον διαφωνεί με αυτά και εδώ έγκειται η σύγκρουση ", είπε.
Ο Lendman ισχυρίζεται επίσης, ότι οι Αμερικανικές Ειδικές Δυνάμεις, επιχειρούν ήδη εντός του Ιράν, καθώς πιστεύει ότι η πιθανότητα για μια επίθεση γίνεται όλο και επικείμενη. Σύμφωνα με τον Lendman, τα πρόσφατα γεγονότα στη Λιβύη, τη Συρία και τώρα στο Ιράν, δείχνουν προς μια μεγαλύτερη ώθηση της Αμερικής, για να χαλιναγωγήσει τον καθένα που μπορεί να είναι αντίθετος με την ανεξέλεγκτη εξουσία της.

Η Αμερική είχε για μερικά χρόνια, ιδίως επί προεδρίας Μπους, αυτό που αποκαλούν το "Μεγάλο Έργο" στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Το "Έργο" ήταν η συνολική κυριαρχία πάνω στις περιοχές: Βόρεια Αφρική, Μέση Ανατολή, Κεντρική Ασία, έως τα σύνορα της Ρωσίας. Η Ρωσία, φυσικά, περιτριγυρίζεται από αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις και συνορεύει και με την Κίνα. Αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού της Αμερικής. Προσπαθούν να εξαλείψουν τις χώρες που δεν είναι στην τροχιά της. Υπήρχε λοιπόν, ένα σχέδιο πολέμου για τη Λιβύη και τη Συρία, στο οποίο στόχευε. Το λιβυκό μοντέλο αναπαράγεται ήδη στη Συρία. Αν η Συρία απαγκιστρωθεί από το Ιράν, τότε το Ιράν θα είναι το επόμενο. "Θα μπορούσε να υπάρχει μια εξέγερση στο Ιράν, όπως έγινε στη Λιβύη και τη Συρία, με μεγάλη πιθανότητα να ακολουθήσουν συγκρούσεις".

Pentapostagma gr

Θα blogar-ουμε και τις Δευτέρες.

Αθήνα, 10/12/2011

Χάρη στους bloggers και τους ιστοσελιδάδες, η εκπομπή «O Τέρενς Blog-άρει», είχε ένα ξεκίνημα που ούτε και εμείς οι ίδιοι που την επιμελούμεθα δεν το περιμέναμε!
Από την άλλη πλευρά, η μία ώρα της Τετάρτης απέδειξε ότι δε φτάνει με τίποτα για να μπορούμε να παρουσιάζουμε θέματα από όσο γίνεται περισσότερα blog.
Έτσι, αποφασίσαμε στο Kontra, να προσθέσουμε άλλη μία μέρα.

Επιλέξαμε τη Δευτέρα που είναι κλειστά και τα μαγαζιά το απόγευμα. 

Άρα η εκπομπή «Ο Τέρενς Blog-άρει», θα βγαίνει στον αέρα Δευτέρα και Τετάρτη στις 18:00.
Υπενθυμίζω και το email της εκπομπής: oterensblogarei@hotmail.gr.

Με φιλικούς χαιρετισμούς
Η συντακτική ομάδα

Τέρενς Κουίκ
Αλεξάνδρα Τράγκα
Μικαέλα Παγκάλου
Γεωργία Παπαγεωργίου