Κάβος είναι, θα περάσει.

γράφει ο αρίσταρχος

Και ξαφνικά όλοι, στην τριοδική αυτή κυβέρνηση, άρχισαν να μιλούν για ένα κάβο που πρέπει να περάσουμε. Ύστερα θα μπούμε σε απάγγεια ύδατα. Εκεί πίσω έχει γαλαζοπράσινα ήρεμα νερά ηλιόλουστα γεμάτα …παράδεισο.
Απλά κλείστε τα μάτια σας και όλα θα γίνουν ένα κάβος.
Κι αν δεν μπορείτε να τον δείτε, έ τότε … καλά να πάθετε αφού δεν μπορείτε να δείτε το όραμα του ηγέτη.
Βέβαια ο περιώνυμος τελευταίος αλλά δύσκολος κάβος(οι άλλοι ήταν χαρούμενη νότα) μεταφράζεται σε τριτοκοσμία και βάλε.

Και μοιάζει γελοίο να λες –θα παίρνω 200, αλλά θα είναι ευρώ.

- Είμαι άνεργος, αλλά είμαι Ευρωπαίος-
Και ακούγεται γελοίο να μας σέρνει στον κάβο μια Γερμανική μαούνα. Οι χαμένοι του πολέμου.
Και μεις, τα λιοντάρια του πολέμου που προσπαθούν να μας μιμηθούν οι …ήρωες, παρακολουθούμε ήρεμοι και σαν καλά παιδιά τον καπετάνιο χωρίς τιμόνι και με ναυτικό καπελάκι να ατενίζει τον «τελευταίο» κάβο παρέα με το πλήρωμα της γέφυρας.
Μέχρι να φτάσουμε στον κάβο πρέπει να περάσουμε από τα αχαρτογράφητα νερά που είναι γεμάτα υφάλους και καρχαρίες και μεταφράζονται σε φτώχεια, ανέχεια, αυτοκτονίες, διάλυση, καταστροφή. ‘Όλα τα δεινά, αλλά για ποιούς;

ΜΟΝΟ για τους ναρκωμένους ερέτες αυτής της περίεργης γαλέρας. Κι όσοι δεν αντέχουν και τα παρατάνε ρίπτονται στην θάλασσα.
Η μαούνα έχει και σημαία, που ανεμίζει μπροστά στην πλώρη και μετά τον κάβο πρώτη θα φανεί στα …Ηλύσια νερά όπως πρώτη θα φανεί και η σημαία του Enterprice που περιμένει αγκυροβολημένο εκεί στα πράσινα νερά. Και η γαλέρα θα αλλάξει καπετάνιο και αξιωματικούς.
Οι ερέτες θα είναι εκεί αποχαυνωμένοι, κουρασμένοι ανίκανοι. Και τότε θα ακουστεί μια φωνή γεμάτη Ελλάδα και σοσιαλισμό.‘’Αδέρφια, εμπρός να περάσουμε τον επόμενο και τελευταίο κάβο’’
Κάποτε πριν χρόνια παρακολουθούσα έναν Ιταλό τεχνικό να προσπαθεί να συνδέσει ένα σύστημα computers on-line με την Ιταλία. Μόλις τα κατάφερε εγώ φώναξα –συνδεθήκαμε με Ευρώπη-.
Με κοίταξε περίεργα και χαμογελώντας μου απάντησε –μάλλον η Ευρώπη συνδέθηκε με την Ελλάδα- Μ’ έκανε να νιώσω αμηχανία.
Έτσι βλέπουμε όλοι μας την Ευρώπη, τους δανειστές, τα «αφεντικά»!
Και η αντιστροφή, η κρυφή μας επιθυμία αλλά και ο φόβος μην μας πουν εθνικιστές.
Κουράγιο, κάβος είναι θα περάσει.

αἰέν ἀριστεύειν