ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ: Επειδή το φως…..

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Επειδή το φως…..

Το ταξίδι μας μέσα στα Ηλιογυρίσματα και το λέμε ζωή είναι ένα καλαμπούρι τραγελαφικό, μέσα στην αθεράπευτη ρηχότητα, και επιπολαιότητα της…

Μας οδηγεί να την λατρέψουμε παίζοντας σαν τα παιδιά…αλλά ξεχνάμε πώς κανείς δεν είναι παιδί όσο κι αν υποκρίνεται.

Γεννιέται και τίκτεται το ανθρώπινο ον με προδιαγραφές Αγγέλου, με την πρώτη ανάσα όμως, κατρακυλά στην ανθρώπινη ρηχότητα και τον υλισμό.

Για τούτο και σπαράζει γοερά από το υφιστάμενο σοκ…

Η κάθε γέννηση, κουβαλάει το προπατορικό, υλιστική ρετσινιά στις τάξεις των Αγγέλων, που εξανθρωπίζονται.

Το ιδανικό θα ήταν να γίνονταν όλα ανάποδα, και να ξεκινούν από τον θάνατο, φτάνοντας στην γέννηση..

Τότε δεν θα υπήρχαν πεπτωκότες..

Μας βυθίζει στην λήθη,να αποποιηθούμε τον χρόνο που δυναστεύει τις κινήσεις μας, και να χωρέσουμε το απειροελάχιστο της στιγμής στο κατεστραμμένο μυαλό μας από τον φόβο του τέλους.

Η δήθεν αιωνιότητα, δεν στηρίζεται στην λήθη, αλλά στην ταχύτητα.

Το φως παραμένει αιώνιο, γιατί κινείται με την μεγαλύτερη, αποδεδειγμένα ταχύτητα στις τάξεις της υλιστικής υπόστασης.

Το φως που βλέπουμε, είδωλο του πραγματικού φωτός, δεσμώτης και αυτός.

Μας καλεί να κερδίσουμε την α ληθεια παράλληλα, άκρον άωτον, την στιγμή που

όλα γύρω μας τα αντιληπτά από της αισθήσεις είναι ένα ψέμα.

Μας προτρέπει να ανοίξουμε την καρδιά μας, και να χαρίσουμε αισθήματα γύρω

μας, πάρε κόσμε δηλαδή και χόρτασε την πείνα σου. Φάε τε εξ αυτού πάντες, την

στιγμή που όλοι έχουν ότι έχουμε και εμείς.

Ζευγάρια όλα στην αντίληψη μας, δυο, ίσως ο δυϊκός αριθμός αντιπροσωπευει καλύτερα το ταξίδι μας.

Δυο και οι πυλώνες που το κατευθύνουν, ο νούς και η ψυχή.

Κάποιοι θεωρούν τρίτο το σώμα, δεν είναι όμως είναι το μέσον της έκφρασης απλώς, το φαίνεσθαι, η οθόνη.

Δημιουργήματα του τρίτου στοιχείου, για την συνείδηση μας, που στην ουσία δεν είναι τρίτο αλλά είναι το παν, η το ένα.

Η τριάς είναι η απλούστευση, για να βοηθήσει να κατανοήσουμε, μέχρι να φτάσουμε στο επτάς…..την αγιότητα. (2014=7 τυχαίο; ίσως)

Μετά η οκτάς, το θείον και η εννεάς το απόλυτο το τέλειο το ανέφικτο

Έχει πάρει λοιπόν τις εντολές αυτός που μας κινεί,επειδή πρέπει να ολοκληρώσουμε την αποστολή μας, που θα μας επαναφέρει στον παράδεισο. Και είναι οι εντολές απαραβίαστες. Ντύνονται και χορταίνουν, καθώς το ταξίδι μας συνεχίζει.

Ποιος είναι αυτός;

Ο νους φυσικά, αυτός ορίζει την πορεία μας στο ο μικρόν το στενό μας περιβάλλον.

Μας εφάρμοσε και τον νόμο του την λογική, να την τηρούμε ευλαβικά σαν ευαγγέλιο.

Η λογική, κακέκτυπο της υπέρτατης έννοιας, Λόγος.

Κομμένη και ραμμένη στα μέτρα που μας κρατούν πεπτωκότες, αιώνια τιμωρία.

Ο λόγος όμως που είναι η έκφραση του Χάους, είναι η θεϊκή υπόσταση, που διαφεντεύει την ψυχή μας, την θεϊκή μας ουσία, την οποία ο πανδαμάτωρ νους χρόνος, φροντίζει να αντιγράφει, αλίμονο για να μας κρατά δέσμιους.

Μακάριοι οι άνοοι, και οι ψυχοπαθείς, ξεπέρασαν το φράγμα του νου και έχουν ψυχή και πάθος.

Ουδεμία ψυχή δέσμια, στην επικράτεια του Χάους(θεού)

Παραποιήθηκε και η έκφραση της έννοιας του Δημιουργού, αναίσχυντοι συκοφάντες.

Ο Δημιουργός είναι το Χάος και κάτι άλλο ακόμα, που του δόθηκε το όνομα θεός εκ του πονηρού.

Μικρή η λέξη Χάος για να εκφράσει την έννοια, και μικρότερος εγώ, ο ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ, αλλά….βασίζομαι στην μεγαλοθυμία Του.

Ψυχή λοιπόν, Ψ και Χ, το σημείο τομής των αξόνων, που εκτείνονται στο άπειρο μέσα και έξω από το Χάος.

Το σημειο αυτό, ορίζει την ψυχή και την ύπαρξη, των ορατών και των αοράτων.

Απειροελάχιστο, και εμείς του παλλόμενου συνόλου, αλλά με την ευλογία που δίνει η δυνατότητα να ταυτιστούμε με αυτό και να γίνουμε ένα….τείνοντας προς την Χάωση (Θέωση).

Η αυτάρκεια των συναισθημάτων, δηλώνει την ολοκληρωμένη ύπαρξη.

Δεν θα δώσω από το υστέρημα μου κύριε, αλλά από το περίσσευμα, μέχρι όλοι να

ολοκληρωθούν και να έχουν περίσσευμα.

Αγάπη,το εργαλείο της ψυχής, αγάπη που δεν είναι συναίσθημα είναι φόντο και

έκφραση γύρω μας και μέσα μας, η έκφραση της ψυχής η παντοκρατορία της.

Α Γ Π….. πηγάζει από την Αρχή, Γεννιέται μαζί με ότι γεννιέται, και Προσπαθεί να

φωτίζει το ταξίδι μας…..πολλές φορές το καταφέρνει.

Δεν υπολογίζει, δεν μετρά δεν φοβάται, εξουδετερώνει τον νου.

Ελευθερώνει, δίνει πνοή στο ΕΓΩ, την μονάδα την ολοκληρωμένη την αυτάρκη.

Ξεκαθαρίζει της αρετές από τις παρερμηνείες, καταργεί το ψέμα, αφοπλίζει το

Κακό, και το μετουσιώνει σε καλό….δείχνει τον δρόμο στο ταξίδι μας,την

πραγματική……