Ο Ιμμάνουελ Βελικόφσκυ γεννήθηκε το 1895 στο Βίτεμπσκ της Ρωσίας. Σπούδασε στα πανεπιστήμια της Μόσχας, του Εδιμβούργου, του Βερολίνου και της Βιέννης. Από το 1921 ως το 1924 δημοσιεύει γραπτά μαζί με τον Α. Einstain ενώ το 1939 μεταναστεύει στην Αμερική όπου ζει μέχρι το 1979 Στο Πρίνσετον του Ν. Τζέρσυ. Θεωρείται ο πατέρας της Κοσμολογίας και μάλιστα θεωρείται μέχρι σήμερα από τους σύγχρονους συναδέλφους του ως ο πιο παρεξηγημένος επιστήμονας μετά τον Γαλιλαίο!
Ένας μελλοντολόγος ή ένας απλός παρατηρητής της Φύσης και της Ιστορίας;
Σαν αιρετικό μάγο του Μεσαίωνα έσπευσαν να κάψουν στην πυρά των αρνητικών δημοσιεύσεων τον Ρώσο ερευνητή Βελικόφσκυ οι θετικιστές συνάδελφοί του, ξεκινώντας ένα μακρύ πόλεμο (ο οποίος συνεχίζεται μέχρι σήμερα). Δεν θεωρείται άδικα ο πιο αδικημένος ερευνητής μετά τον Γαλιλαίο, αν και «η πειραματική διαδικασία» δεν έχει αποδείξει όλες του τις υποθέσεις και μάλλον θα αργήσει πολύ να συμβεί κάτι τέτοιο. Μπορούμε να μιλήσουμε για έναν εκκεντρικό μελετητή της ιστορίας και των παραδόσεων ή για έναν ευφάνταστο επιστήμονα; Πώς μπορεί άραγε να αποδειχθεί η αντιστροφή του άξονα της γης, ο κατακλυσμός του Νώε, η γέννηση της Αφροδίτης και του Άρη από τον Δία με μαθηματικούς τύπους; Αυτός ο σύγχρονος Γαλιλαίος έχει κάτι να μας πει για όλα αυτά!
Επιστήμη + Εσωτερισμός = Αλήθεια
Πριν από την 2η χιλιετία π.Χ. κανένας αστρονόμος (ούτε καν οι τυπικότατοι Βαβυλώνιοι) δεν μας αναφέρουν κάτι για την ύπαρξη της Αφροδίτης. Ο Δίας όμως ήταν εκείνος που τάραξε τον ουρανό και «γέννησε» τη θεά της ομορφιάς, η οποία ως κομήτης άρχισε να κινείται ελλειπτικά γύρω από το άστρο Ήλιος. Από την Κίνα φαινόταν να «συναγωνίζεται τον ήλιο σε λαμπρότητα» ενώ οι ραββίνοι μας λένε πως «η φωτεινή λάμψη της Αφροδίτη αστράφτει από τη μια άκρη του κόσμου μέχρι την άλλη». Στην πραγματικότητα οι επιστήμονες-αστρολόγοι της εποχής δεν ανησυχούσαν αδικαιολόγητα, αφού όντως ο πλανήτης μας έμπαινε σιγά-σιγά στην ουρά του νεογέννητου κομήτη της θεάς. Τότε είναι που μια σιδηρούχος σκόνη κάλυψε τα πάντα, οι άνθρωποι αρρώστησαν και τα νερά του πλανήτη μολύνθηκαν: «Λιμός καλύπτει τη γη. Το αίμα βρίσκεται παντού.
Οι άνθρωποι αποφεύγουν να δοκιμάσουν, τα ανθρώπινα όντα διψούν... Αυτό είναι το νερό μας! Τι θα κάνουμε τώρα; Όλα καταστράφηκαν». Το ίδιο φαινόμενο δεν παρατηρήθηκε μόνο από τον Αιγύπτιο Ίπουβερ αλλά και από τους Βαβυλώνιους κατά τους οποίους το ουράνιο τέρας Τιαμάτ χύθηκε σε όλο τον κόσμο.
Η Γη μας όμως συνέχισε αυτήν της την πορεία πιο κοντά στον κομήτη και τότε: «…ήτο χάλαζα και πυρ φλόγιζον εν τη χαλάζη, χάλαζα βαρεία, οποία δεν έγινε ποτέ εφ΄ όλην την γην της Αιγύπτου, αφού κατεστάθη το έθνος» όπως αναφέρεται στην Έξοδο.
Για τους Μεξικανούς ο ουρανός «έβρεχε, όχι νερό, αλλά φωτιά και πυρωμένες πέτρες». Και αυτό συνεχίστηκε καθώς η Γη έμπαινε πιο βαθιά στην ουρά του κομήτη και αέρια υδρογονάνθρακα την τύλιξαν, ενώ εκρήξεις πετρελαίου έκαιγαν τον ουρανό.
Τότε είναι που ο άξονας ξαφνικά αντιστρέφεται: «Οι πόλεις καταστρέφονται. Η Άνω Αίγυπτος ερημώθηκε…Όλα καταστρέφονται… Το παλάτι αναποδογύρισε σε ένα λεπτό». Στην Κίνα ο αυτοκράτορας Γιαχού μας λέει ότι τα νερά «ξεπέρασαν τα μεγάλα ύψη, απειλώντας τους ουρανούς με τα κύματά τους». Η ατμόσφαιρα της Γης δεν ήταν παρά μίγματα δηλητηριωδών αερίων που δεν έδιναν πολλά περιθώρια στους λίγους επιζώντες. Οι αναφορές μας μιλάνε για ένα σκοτάδι που κράτησε τρεις φορές όσο το κανονικό κα που το διαδέχθηκε μια αντίστοιχη μέρα.
Οι υποθέσεις (πάντα συνοδευόμενες από ισχυρά επιχειρήματα) του Βελικόφσκυ δεν ήταν απλώς ένα παραμύθι, μια άχρηστη υπόθεση. Εκπληκτικά στοιχεία ήρθαν στο φως από τότε που ο μεγάλος ερευνητής ξεδίπλωσε τις υποθέσεις του για την κοσμογονία και την ιστορία των λαών, επεξηγώντας τα φαινόμενα και τοποθετώντας τις χρονικές περιόδους με επιστημονικά στοιχεία.
Βιβλιογραφία
Το χάος της ιστορίας, Ε. Βελικόφσκυ εκδ. Κάκτος
Κόσμοι σε σύγκρουση, Ε. Βελικόφσκυ εκδ. Κάκτος
Επιστήμη και Βελικόφσκυ, Ε. Βελικόφσκυ εκδ. Κάκτος
Το βρηκαμε στό ΚΥ+ΩΝ
Πηγή
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΜΟΝΟ ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΑ ΣΧΟΛΙΑ