Εθελοντές «γενίτσαροι» με το αζημίωτο.

Ο Κλεισθένης γράφει

Η Ελλάδα μετά το ’50 καταστραμμένη απ’ τον πόλεμο, την κατοχή (των Γερμανών μην το ξεχνάμε) και τον εμφύλιο έσφιξε τα δόντια, δούλεψε, έκανε το «σκατό» της παξιμάδι, στάθηκε στα πόδια της και αποφάσισε να σπουδάσει τα παιδιά της, δεν μιλάω για τους έχοντες, αυτοί πάντα σπούδαζαν τα παιδιά τους και μας τα φόρτωναν στο σβέρκο, μιλάω για τους φτωχούς μεροκαματιάρηδες, που με πολλούς κόπους και θυσίες έστελναν τα παιδιά τους να μορφωθούν, να σπουδάσουν. Πράγματι τα παιδιά σπούδασαν, μορφώθηκαν και τα επακόλουθα δυστυχώς δεν ήταν τα αναμενόμενα.
Οι φουρνιές των σπουδασμένων αντί να σταθούν συμπαραστάτες και αρωγοί του φτωχού και ταλαιπωρημένου λαού, καβάλησαν το καλάμι της εξουσίας, υποτάχτηκαν στις σειρήνες του εύκολου και γρήγορου πλουτισμού και ξεπούλησαν ιδεώδη, αξίες και καταγωγή, πλαισιώνοντας κόμματα και θεσμούς, που λειτούργησαν σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, ξεπουλώντας και την ψυχή τους στο διάβολο για αναγνωρισιμότητα, χρήμα και καλοπέραση.
Χρησιμοποίησαν τις γνώσεις και τη μόρφωση όχι για να βοηθήσουν το λαό, δίνοντάς του καθοδήγηση και βοήθεια για να λύσει τα προβλήματά του αλλά του κάθισαν στο σβέρκο, παρασύροντάς τον με ψεύτικα λόγια και υποσχέσεις. Η σημερινή τραγική κατάσταση της χώρας (κατοχή, κατά σύμπτωση πάλι Γερμανική) δηλώνει ότι τα προηγούμενα χρόνια, οι σπουδασμένοι έχοντας την εξουσία, αφού παραπλάνησαν το λαό υπερχρέωσαν τη χώρα, κατασπατάλησαν τον πλούτο που είχε δημιουργήσει με σκληρή δουλειά και στερήσεις, πλούτισαν γρήγορα και με περίσσιο θράσος δηλώνουν ότι είναι παιδιά αγωγιάτη, ταχυδρόμου κτλ.
Ο ταλαίπωρος λαός, που είχε επενδύσει στη μόρφωσή τους, ότι είχε και δεν είχε, μάταια περίμενε οι σπουδασμένοι να αναλάβουν τα ηνία της χώρας και να την οδηγήσουν στην πρόοδο, δίνοντάς του καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, οι της τρίτης ηλικίας απόμαχοι της ζωής, περίμεναν μια αξιοπρεπή σύνταξη για να ζήσουν ήρεμα τα τελευταία τους χρόνια μετά από σκληρή δουλειά και θυσίες. Τα σπουδασμένα ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ όμως ακόμη και τους γέροντες δεν τους σεβάστηκαν και μεταφέρουν τα χρέη που δημιούργησαν σπαταλώντας και κλέβοντας, στις καμπουριασμένες πλάτες των πατεράδων και παππούδων τους, αποτελούν ΌΝΕΙΔΟΣ για την κοινωνία και θα στηλιτευτούν σαν προδότες της πατρίδας, όχι στα ποινικά ή αστικά δικαστήρια αλλά στη συνείδηση των γερόντων και της νέας γενιάς, που έρχεται με θυμό και οργή, με νεανικό ενθουσιασμό και σφρίγος και που θα σαρώσει κάθε τι βρώμικο στην Ελλάδα.
Αυτό που συνήθως λέμε «η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της» δεν ισχύει για αυτούς τους σπουδασμένους, που για τη μόρφωση και καλοπέρασή τους υπόφεραν οι μεγαλύτεροι.
Ξέχασαν τα ΜΟΥΛΑΡΙΑ και τις αξίες και την καταγωγή τους, η επίσκεψη, για παράδειγμα στα χωριά τους, γίνεται όχι για να βοηθήσουν με πράξεις ή υποδείξεις τους συγχωριανούς τους αλλά για να επιδείξουν τον πλούτο που ΠΑΡΑΝΟΜΑ απέκτησαν. Χτίζουν βίλες, κυκλοφορούν στα κατσάβραχα με πολυτελή αυτοκίνητα και αδιαφορούν για την φτώχια και τη δυστυχία που υπάρχει γύρω τους.
Μου είναι αδιανόητο όλες αυτές οι κλεψιές και οι παρανομίες να μείνουν ατιμώρητες, ελπίζω ότι η νέα γενιά, που προσπάθησαν με κάθε τρόπο να την αποχαυνώσουν και να την καταστήσουν απαθή και απολιτικοποίητη, θα βρει τρόπο να επιβάλει τις πρέπουσες τιμωρίες, το λεγόμενο χάσμα των γενεών πρέπει να γεφυρωθεί ενώνοντας τους νέους με τους γέροντες για το καθάρισμα της σαπίλας που υπάρχει και που οι σπουδασμένοι δημιούργησαν. Το καθάρισμα αυτό είναι θέμα βαθιά πολιτικό και ιδεολογικό.
«Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».
Θ. Κολοκοτρώνης.
Νέοι καθαρίστε την «κόπρο του Αυγεία», δεν είναι σύνθημα αλλά παλλαϊκή απαίτηση.

Πηγή