Αλητοτουρίστες.

Είμαστε πανέμορφος λαός...
με το γέλιο μας, την ευαισθησία, τον αυθορμητισμό και το σεβασμό σε ότι αγγίζει την καρδιά μας...
Αγωνιζόμαστε να αναπτύξουμε τον τουρισμό στη χώρα μας, που μόνο ομορφιά και μαγεία προσφέρει...
Κι εμείς οι ίδιοι ως τουρίστες, όταν ταξιδεύουμε σε άλλες χώρες, σεβόμαστε νόμους, ήθη έθιμα και αφήνουμε τα λεφτά μας, γιατί είμαστε περήφανοι και αξιοπρεπείς.
Αυτό όμως που πραγματικά με εξοργίζει, είναι η ξεφτίλα ορισμένων που έρχονται στη δική μας χώρα, να ξεσαβουρώσουν οτι ανήθικο και ποταπό κουβαλάει η στερημένη τους ψυχή...
Εκείνη η ανόητη αλλοδαπή παρέα, στο διπλανό τραπέζι χθες βράδυ, στην ταβέρνα που βρέθηκα, μοιράστηκε δυο χωριάτικες σαλάτες και καταλαίμιασε ένα καφάσι μπύρες...
Όταν μέθυσαν, άρχισαν να μιλούν σε μια αγγλική αργκό, που μόνο οι ίδιοι καταλάβαιναν, στολισμένη με υστερία και ένα ανελέητο γέλιο, που σου τρυπούσε το μυαλό...
Σηκωθήκαμε και φύγαμε...εκείνοι έμειναν και συνέχισαν τις γουρουνιές, υπο το τσαντισμένο βλέμμα του καταστηματάρχη.
Τριάντα ευρώ λογαριασμό έκαναν και δεν άφησαν ούτε pour boir...
Έφυγαν κι εκείνοι τρεκλίζοντας από το πιόμα, για να κατουρίσουν τις μπύρες τους στη μέση του δρόμου, αφήνοντας το ελεεινό τους...μπουχαρί, που μόνο αναγούλα σου προκαλούσε...

Τζούλια Καραμολέγκου