Ο Ψυχοφθόρος μας εαυτός

Σας έχει τύχει ποτέ να βρεθείτε μπροστά σε ένα σταυροδρόμι;
Είμαι σίγουρη πως ναι…Νιώθεις σαν να στέκεσαι θεατής μπροστά στην ίδια σου τη ζωή και εύχεσαι να είχες ένα μικρό θαυματουργό κουμπάκι fast foreword, ώστε να μη μπεις στον κόπο να αποφασίσεις.
Μήπως επίσης σας έχει τύχει να δειλιάζετε μπροστά στην ανάγκη μιας απόφασης;
Είμαι σίγουρη πως ναι…Νιώθεις σαν να φοβάσαι τον ίδιο τον φόβο… Φοβάμαι πως θα φοβάμαι σε όλη μου τη ζωή.
Γιατί να μπαίνω στη διαδικασία να αποφασίζω, μιας και ο φόβος θα παραμένει πάντα μέσα μου; Εκεί… «στυλοβάτης» της αυταπάρνησης μου.
Έπειτα έρχεται η αυτολύπηση, αποτρόπαια εγκληματική.
Μας παγιδεύει, μας αποδυναμώνει, μας απελπίζει. Όμως δεν υπάρχει χειρότερος εγωιστής από αυτόν που λυπάται τον εαυτό του.
Προσποιείται ταπεινότητα, όμως γίνεται τελικά θιασώτης του τιποτισμού.
Δεν έχω τίποτα… είμαι ένα τίποτα… λυπηθείτε με… προσέξτε με… το αξίζω!
Κι αν δεν είναι αυτό εγωισμός, τότε τι είναι;
Εγωισμός είναι να ψάχνεις λύσεις και ερείσματα σε άλλους.
Οι γονείς , οι φίλοι, οι αγαπημένοι μας δεν είναι τα δεκανίκια μας. Είναι οι αξίες της ζωής μας.
Αυτοί και τα ελαττώματα τους.
Αλλά πείτε μου κάτι ακόμα… Σας έχει τύχει ποτέ να θέλετε να «διορθώσετε» τους άλλους;
Είμαι σίγουρη πως ναι…
Όμως κανένα δε μπορούμε να διορθώσουμε, παρά μονάχα τον εαυτό μας.
Ίσως αν εμείς αλλάξουμε, να αλλάξει και ο άλλος μέσα από τα μάτια μας. Η οπτική μας αλλάζει, όχι οι άνθρωποι .
Και όλα αυτά, η αναποφασιστικότητα, ο φόβος, η αυτολύπηση, ο εγωισμός ξέρετε από πού πηγάζουν; Από τη σκλαβιά μας, από την εξάρτηση μας, από την προσπάθεια μας να γίνουμε αρεστοί σε όλους. Ασθένεια είναι αυτή. Δεν ξέρω για σας, εγώ έπασχα φριχτά. «Ατελοφοβία» τη λένε οι επιστήμονες. Φοβία ότι δε θα είμαστε τέλειοι, με αποτέλεσμα την απόρριψη των αγαπημένων μας.
Όμως ξέρετε κάτι;
Τελικά συνειδητοποίησα πως η λύση της ψυχοφθοράς μου είναι μία.
Η αυτογνωσία. Αυτογνωσία είναι να παραδεχτεί κανείς τις πραγματικές του επιθυμίες.
Ακόμα κι αν ντρέπεται γι’ αυτές, ακόμα κι αν του φαίνονται φρικαλέες , επαίσχυντες, κατακριτέες οφείλει να τις δει. Και δε λέω απαραιτήτως να τις πράξει.
Όμως, έχοντας επίγνωση των επιθυμιών μας , γινόμαστε εμείς κύριοι του εαυτού μας και βρίσκουμε τη δύναμη να κάνουμε την καλύτερη επιλογή και επιτέλους να αποφασίσουμε! Άλλωστε σταυροδρόμια υπάρχουν πολλά…
Η επιλογή είναι που μας δυναμώνει και μας κάνει μοναδικούς.
Γιατί ναι! Μοναδικοί είμαστε όλοι μας , μοναδικοί και ανεπανάληπτοι!
-mips-

Δημοσιευμένο στο λογοτεχνικό περιοδικό "ΑντιΕπιΛόγου"
http://www.antiepilogou.gr/show_work.php?id=273