Φοροσαδισμός για τα ακίνητα: Ας πάρουν από τώρα τα κλειδιά!

Αγγίζει τα όρια του κοινωνικού σαδισμού η επιμονή της κυβέρνησης, όπως και της προηγούμενης, στη φορολόγηση των ακινήτων. Στην προσπάθειά τους να γεμίσουν τα κρατικά ταμεία φτάσαμε σε απίστευτες υπερβολές, οι οποίες έχουν συνήθως τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.
Αν η κυβέρνηση, λοιπόν, επιμείνει μέχρι τέλος στην υπερφορολόγηση των ακινήτων, είναι βέβαιο πως όχι μόνο δεν θα επιτύχει τους στόχους της, αλλά θα οδηγήσει γρήγορα σε μια νέα κρίση την αγορά ακινήτων, από την οποία κανείς δεν θα βγει κερδισμένος.
Αυτή τη στιγμή τα ακίνητα επιβαρύνονται με το Τέλος «ηλεκτροδοτούμενων επιφανειών», δηλαδή το γνωστό χαράτσι που εισπράττεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Σε πολλές περιπτώσεις εκκρεμεί ακόμη το ΕΤΑΚ του 2009 και στις επόμενες εβδομάδες ετοιμάζονται ο ΦΑΠ του 2010 και του 2011 και μέσα στο 2013 και ο ΦΑΠ του 2012! Πρόκειται για φόρους που στην επόμενη φάση θα ενοποιηθούν στο λεγόμενο Ενιαίο Τέλος Ακινήτων.
Ταυτόχρονα, ετοιμάζεται η αυτοτελής φορολόγηση του εισοδήματος από ακίνητα με συντελεστή από 10% έως 33% και φυσικά διατηρείται ο συμπληρωματικός φόρος επί των μισθωμάτων 1,5%. Το περίφημο πιστοποιητικό ενεργειακής κατάστασης επιβαρύνει σημαντικά κάθε προσπάθεια μίσθωσης ή γενικά αξιοποίησης ενός ακινήτου. Με τόσο υψηλή φορολογία είναι προφανές ότι ελάχιστοι είναι εκείνοι, ειδικά στην παρούσα συγκυρία, που θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Ανάμεσα στους μανδαρίνους και τους συμβούλους των υπουργών επικρατεί η εντύπωση πως όποιος με κόπο ή κληρονομιά απέκτησε ένα ακίνητο μπορεί να πληρώνει κατοχικούς φόρους για όλη του τη ζωή. Ε, λοιπόν, θα πρέπει να γνωρίζουν πως οι πολίτες δεν έχουν και δεν μπορούν να πληρώνουν και άρα τίποτα δεν έχει να εισπράξει το Δημόσιο. Οταν ο πολίτης δεν έχει να αγοράσει πετρέλαιο, θα πληρώσει τους ΦΑΠ; Πολύ αμφιβάλλω - και θα αποδειχτεί στην πράξη.
Τα περισσότερα ακίνητα αποκτήθηκαν τα τελευταία χρόνια λόγω του εύκολου τραπεζικού δανεισμού και των χαμηλών επιτοκίων. Η οικονομική και κοινωνική κρίση που ήρθε με το μνημόνιο άλλαξε δραματικά τα δεδομένα. Η πλειονότητα των νοικοκυριών δεν έχει να αγοράσει τα στοιχειώδη, πόσο μάλλον να πληρώσει τις δόσεις των δανείων και από πάνω απίστευτους φόρους. Πάνω από 50% αυξήθηκαν τους τελευταίους μήνες τα καθυστερούμενα στεγαστικά δάνεια και στα 55 δισ. ευρώ υπολογίζονται τα «κόκκινα» δάνεια.
Αν συνδυάσουμε την αδυναμία των πολιτών να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς τις τράπεζες με τους δυσβάστακτους φόρους καταλήγουμε εύκολα στο συμπέρασμα πως οι οικονομικοί «εγκέφαλοι» κινούνται εκτός τόπου και χρόνου. Φρόντισαν μάλιστα να επιβάλουν φόρο υπεραξίας 20% στις πωλήσεις ακινήτων (δηλαδή εκτός από τον αγοραστή θα πληρώνει φόρο και ο πωλητής), ενώ επεκτείνεται το σύστημα των αντικειμενικών αξιών και στο μικρότερο αγροτεμάχιο, καταργούνται οι φοροαπαλλαγές για τους τόκους των στεγαστικών δανείων, αλλά και για τα ενοίκια.
Με άλλα λόγια, ένας ιδιοκτήτης δεν μπορεί ούτε να εκμεταλλευτεί ένα ακίνητο, ούτε να διατηρήσει άλλα, αλλά ούτε και να πουλήσει. Μπορεί μόνο να πληρώνει συνεχώς, όλο και περισσότερα, στο Δημόσιο. Αν στόχος της κυβέρνησης είναι να απαγορεύσει την ιδιοκτησία στην Ελλάδα ή να προκαλέσει την κατάρρευση της αγοράς ακινήτων ώστε να αγοράσουν οι ξένοι σε εξευτελιστικές τιμές, είναι πολύ κοντά στην επίτευξή του. Αν θέλει απλώς να αυξήσει τα έσοδα του κράτους, βρίσκεται πάρα πολύ μακριά. Σε κάθε περίπτωση, ας πάει από τώρα να ζητήσει τα κλειδιά από τους ιδιοκτήτες για να πάρει τα σπίτια, γιατί (τόσα) χρήματα δεν υπάρχουν και δεν θα τα εισπράξουν ποτέ.
[Του Μπάμπη Κούτρα από protothema.gr]

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr