Κούρεμα και ΔΝΤ «φεύγουν» από την Ελλάδα…

Τα ερωτηματικά σχετικά με το αν θα υπάρξει «κούρεμα» του ελληνικού χρέους συνεχίζουν και αιωρούνται αν και από πλευράς ΔΝΤ υποστηρίζουν πως χωρίς «κούρεμα» το χρέος δεν γίνεται βιώσιμο. Από το άλλο «στρατόπεδο» η Ευρωζώνη, με επικεφαλής τον Σόιμπλε και με «συμπαίκτες» τους Όλι Ρεν (Κομισιόν) και Άσμουσεν (ΕΚΤ), επιμένει πως δεν υπάρχει απολύτως καμία περίπτωση για «κούρεμα».
Στις παρυφές της εικόνας που και που εμφανίζεται τελευταία και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ένθερμος οπαδός παλιά του «κουρέματος», με το PSI+ να δηλώνει ότι ένα νέο «κούρεμα» δεν βοηθά….
Το τι έχει συμβεί και πόσες οι πιθανότητες του «κουρέματος», μπορεί να καταλάβει κάποιος που θα δει τους πίνακες «εκταμιεύσεων» σε συνδυασμό με τις «λήξεις» των δανείων του ΔΝΤ, του EFSF και των διακρατικών δανείων του πρώτου Μνημονίου.
Το ΔΝΤ σταματά να επιμένει για «κούρεμα» και η Ευρωζώνη καλύπτει την απαγκίστρωση του από τα δανειακά προγράμματα.
Το πλαίσιο για τη νέα «λειτουργική σχέση» μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωζώνης στήθηκε πρόσφατα στην Ουάσινγκτον και θα αρχίσει διακριτικά να ξεδιπλώνεται πριν από τέλος του έτους στην υπόθεση του ελληνικού πακέτου δανείων/ Μνημονίου.
Αυτή η καινούρια σχέση ουσιαστικά λέει πως το ΔΝΤ θα σταματήσει να βάζει το «κούρεμα» του κρατικού χρέους ως αιχμή των απαιτήσεων του απέναντι στην Ευρωζώνη, εφόσον η τελευταία εξασφαλίσει την ομαλή αποπληρωμή των δανείων που έχει παράσχει προς την Ελλάδα και του επιτρέψει –με οικονομικούς όρους- να δρομολογήσει τη σταδιακή απαγκίστρωση του από το ελληνικό πρόγραμμα, μένοντας μόνο σε ρόλο «τεχνικού συμβούλου».
Με διαφορετικά λόγια, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν θα συμμετάσχει στο τρίτο δανειακό πρόγραμμα που θα πρέπει να δρομολογηθεί το β’ εξάμηνο του 2014 μέχρι το 2016 ή το 2022, ανάλογα με το είδος του δανείου που θα επιλεγεί στα τέλη του 2013.
ΤΟ ΔΝΤ, εδώ και πολλούς μήνες και κυρίως μετά τον Νοέμβρη του περασμένου έτους, όταν και αποδέχτηκε την πολιτική δέσμευση της Ευρωζώνης για τη διασφάλιση της (αμφίβολης) βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, έχει ξεκινήσει να δέχεται μεγάλη πίεση στο εσωτερικό του από τις μεγάλες αναπτυσσόμενες οικογένειες της Κίνας, της Βραζιλίας, της Ρωσίας και της Αργεντινής, που αποδίδουν στην πλειονότητα των μελών της διοίκησης του Ταμείου προσαρμογή στις ευρωπαϊκές απαιτήσεις.
Η μεσοπρόθεσμη «βιωσιμότητα» του χρέους αποτελεί… καταστατικό περιορισμό του ΔΝΤ, όταν πρόκειται για παροχή πιστώσεων σε κάποια χώρα. Στην περίπτωση της Ελλάδας, η αμφισβήτηση της «βιωσιμότητας» ήταν και παραμένει η αιχμή της σύγκρουσης που οδηγεί στην απαίτηση για «κούρεμα», το οποίο θα οδηγούσε το χρέος σε βιώσιμα επίπεδα. Ειδάλλως, η εναλλακτική είναι η «έξοδος»….
Σε αυτό το «παιχνίδι» ισχύος φαίνεται να διαμορφώνεται η σύνθετη «λύση» που προβλέπει την ομαλή «έξοδο» του ΔΝΤ από τα ευρωπαϊκά προγράμματα, αρχής γενομένης από το ελληνικό, με αντάλλαγμα την υποχώρηση από την απαίτηση του «κουρέματος» και την αποδοχή της μακροπρόθεσμης «λύσης» της επιμήκυνσης του ελληνικού χρέους με πολύ χαμηλό κόστος εξυπηρέτησης.
banksnews