Ἡ Ἐλπίδα ἦταν τὸ τελευταῖο ΚΑΚΟ στὸ κουτὶ τῆς Πανδώρας.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΙΛΟΝΟΗ ΕΚ ΠΟΝΤΟΥ

Ὅσο κι ἐὰν μᾶς ἔχουν πείσει γιὰ τὸ ἀντίθετον, ἡ ἐλπίδα ἦταν μέσα στὸ κουτὶ μὲ τὰ κακὰ κι ὄχι στὸ ἀπέναντι, μὲ τὰ καλά.
Ἠ ἐλπίδα εἶναι ἕνα θαυμάσιον ἐργαλεῖον, κυρίως τῶν δυναστῶν, κάθε εἴδους, πρὸ κειμένου νὰ διατηροῦν ἀπησχολημένους τοὺς ὑποτελεῖς τους.
Καὶ δυστυχῶς, ὅσο κι ἐὰν δὲν μᾶς ἀρέσῃ, αὐτὸ ποὺ δημιούργησε πολιτισμό, τεχνογνωσία καὶ ὀποιαδήποτε μορφὴ ἀναπτύξεως δὲν ἦταν ἠ ἐλπίδα, ἀλλὰ ἠ Ἀνάγκη, ποὺ προέρχεται ΠΑΝΤΑ ἀπὸ τὴν ἀπελπισία.
Οἰ λύσεις ἀρχίζουν νὰ παρουσιάζονται ἐμπρός μας μόνον ὅταν πιεστοῦμε.
Μόνον δῆλα ὴ ὅταν ἡ ἀνάγκη ἀρχίζει καὶ μᾶς πιέζει τόσο, ποὺ κάποιες φορὲς μᾶς φθάνει στὰ ὅρια τῆς ἐπιβιώσειως καὶ τοῦ θανάτου.
Κι εὐτυχῶς δῆλα δή…
Ἐὰν κάποιος δὲν ἀποκοπῇ ἀπὸ τοὺς ΟΛΟΥΣ βαθμοὺς ἐλευθερίας του ΔΕΝ ἔχει λόγους νὰ ἀναζητήσῃ λύσεις ἐξόδου ἀπὸ τὰ ἀδιέξοδα.
Γιὰ τὴν ὥρα λοιπόν, μὲ αὐτούς, τοὺς ὀλίγους βαθμοὺς ἐλευθερίας ποὺ ἔχουμε, δυστυχῶς διατηροῦμε καὶ τὴν ἐλπίδα.
Ὅσο τὴν διατηροῦμε, τόσο χειραγωγούμεθα, ἀκόμη κι ἐὰν πιστεύουμε τὸ ἀντίθετον γιὰ τοὺς ἑαυτούς μας.
Ὅταν θὰ πάψουμε νὰ ἔχουμε βαθμοὺς ἐλευθερίας τότε ἡ ἐπιταγὴ τῆς Ἀνάγκης θὰ εἶναι τέτοια ποὺ τελικῶς θὰ μᾶς ὀδηγήση ἐκεῖ ποὺ πρέπει.
Στὴν ἀναζητησιν οὐσιαστικῶν λύσεων.

Φιλονόη
φωτογραφία