Το ριζικό που ακολουθεί τη ζωή στον δρόμο της, προδιαγράφεται πάντα σύμφωνα με τις επιλογές που κάναμε όταν βρεθήκαμε μπροστά στο σταυροδρόμι της τύχης που, ως συνήθως, κάποιοι άλλοι μας το επέβαλλαν, βάζοντας το πιστόλι στον κρόταφο .... !
Λίγες υπήρξαν οι φορές, μέσα στα τελευταία 194 χρόνια μετά την Επανάσταση του ’21, όπου κατορθώσαμε σαν λαός να ξεπεράσουμε τις όποιες τρικυμίες και τους ύφαλους που απαντήσαμε στην νεοελληνική Ιστορία μας επειδή αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε την δική μας βούληση, αψηφώντας τις απειλές και τους εκβιασμούς των ντόπιων ολιγαρχών, των ξένων αφεντικών και των Νενέκων τους.
Μπροστά σ’ ένα τέτοιο σταυροδρόμι μας έφερε πάλι η συνεργασία του ωχαδελφισμού, της αμορφωσιάς, της βουλιμίας, του αδελφοκτόνου μίσους, του φθόνου και του ραγιαδισμού μας με την ξένη κατοχική μπότα.
Η καταγγελία του χρέους, η ρήξη με τους Γερμανούς, η επαναφορά της χώρας στη συνταγματική της νομιμότητα, η επανίδρυση του κράτους και των θεσμών του, η εφαρμογή των νόμων, η επιστροφή των κλεμμένων και η τιμωρία των κλεφτών και των γενοκτόνων μοιάζουν σήμερα με τις περίφημες σταγόνες εκεί μέσα στον ωκεανό των προβλημάτων που μαστίζουν εδώ και χρόνια αυτόν τον τόπο αλλά δεν σχετίζονται καν με την ουσία ή την αιτία της εθνικής κατάρας που συνοδεύει και στιγματίζει ανελέητα την ζωή μας σαν λαό.
Το « 2015 » θα έχουμε, σαν λαός, μόνο δύο επιλογές. Είτε συνεχίζουμε απτόητοι την μέχρι τώρα πενταετή πορεία μας, ακολουθώντας τον δρόμο της εθνικής υποτέλειας, των ψευδαισθήσεων και της κοινωνικής βαρβαρότητας ή επιλέγουμε τα δύσκολα, πορευόμενοι αντίθετα στο ρεύμα της εξουσίας, του φόβου και της απόγνωσης και δημιουργώντας ένα αρραγές εθνικό απελευθερωτικό μέτωπο εν είδει μιάς μεγάλης οικογένειας, όπου θα χωρούν και θα είναι ευπρόσδεκτοι όλοι οι Έλληνες.
Η επιστροφή στις ρίζες, στα ήθη, στις παραδόσεις και στις αξίες που διδαχθήκαμε από τους γονιούς μας, είναι τώρα το μοναδικό ζητούμενο, προϋπόθεση και εφόδιο ικανό για να βγούμε από τον βούρκο. Όταν πάλι επιτρέψουμε στο «εμείς» και στο «όλοι μαζί» να πρωταγωνιστήσουν στη ζωή μας, τότε μόνο ξεπερνάμε τους φόβους, τους κινδύνους και τα προβλήματα που θα αναγκαστούμε να μοιραστούμε στον αγώνα.
Δύσκολη, σκληρή και επίπονη υπόσχεται να είναι η κοινή προσπάθεια, με αγώνες, που θα απαιτήσουν κόπους, ιδρώτα, αίμα και δάκρυα και θα προϋποθέτουν την ύπαρξη πατριωτισμού, συνείδησης, αυτοσεβασμού, υπευθυνότητας, ανιδιοτέλειας και αυστηρότητας στην άσκηση αυτοκριτικής.
Είθε να μας ενώσει λοιπόν ότι μας χώριζε μέχρι τώρα.
Καλή χρονιά και καλή λευτεριά.
Η οικογένεια των Φιλικών
Νέα Φιλική Εταιρεία
ΥΓ.: Η επόμενη δημοσίευση στις 03 Ιανουαρίου 2015 .....
«Το χρονικό της μεγάλης προδοσίας»
Η αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνο με αναφορά στο συγγραφέα και στο ιστολόγιο:
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΜΟΝΟ ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΑ ΣΧΟΛΙΑ