Το έργο-φάντασμα αλλά και σκάνδαλο της Πελοποννήσου

Στις 27 Ιανουαρίου ήταν να εκδικαστεί στο Διοικητικό Εφετείο Τρίπολης η απαίτηση της τράπεζας HSBC να τις καταβάλει το ελληνικό δημόσιο 2,5 εκατομμύρια ευρώ, κάτι που επαναφέρει στο προσκήνιο ένα από τα πιο σκαστά σκάνδαλα στην Πελοπόννησο και ζωντανεύει ένα μοναδικό στα ελληνικά χρονικά έργο-φαντασμα γύρω από το όποιο έχει στηθεί τα τελευταία χρόνια ένας ξέφρενος χορός εκατομμυρίων.
Η περίφημη παράκαμψη της Σπάρτης στο τμήμα «Σκούρα – Πυρί», ένας δρόμος μόλις 12,5 χιλιομέτρων . (μαζί με τους παράπλευρους) δικαιολογημένα διεκδικεί πλέον το… βραβείο ενός από τα πιο ακριβοπληρωμένα οδικά έργα στην Ευρώπη.
Αρχικά σκορπίστηκαν περίπου 17 εκατ. ευρώ για να μην γίνει σχεδόν τίποτα και τώρα η… ολοκλήρωσή του επανεντάχθηκε στο νέο ΕΣΠΑ και από τον περασμένο Μάιο «τρέχει» η νέα εργολαβία ύψους 11,5 εκατ. ευρώ. Αρκετά παραπάνω, δηλαδή, από 2 εκατ. ευρώ το χιλιόμετρο σε μια περιοχή δίχως ιδιαίτερες μορφολογικές δυσκολίες…
Η υπόθεση, έχει φτάσει με διάφορες ερωτήσεις στη Βουλή, ο επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης τουλάχιστον δύο φορές έχει ζητήσει τη δίωξη των υπευθύνων και την ενσωμάτωση των πορισμάτων του στην ποινική δικογραφία κι όμως το… έργο συνεχίζεται σαν να μην συμβαίνει τίποτα και εκείνοι που υποδείχθηκαν ως υπεύθυνοι του παλιού δαπανηρού «φιάσκου» αναβαθμίστηκαν ιεραρχικά και προΐστανται των νέων εργασιών. Με δυο λόγια, χάος.
Ας δούμε όμως τις λεπτομέρειες αυτής της απίστευτης ιστορίας, έτσι ακριβώς όπως τις αλιεύσαμε από το «ΠΟΝΤΙΚΙ».

Τι ζητά η ΗSBC

Το έργο «Σκούρα – Πυρί» ξεκίνησε με προϋπολογισμό 20,5 εκατ. ευρώ, ενταγμένο στο Γ ΚΠΣ το 2007, και κατακυρώθηκε έναντι 15,5 εκατ. στη μειοδότρια εταιρεία ΝΤΙ ΕΣ Α.Ε. Έπειτα από δύο χρόνια ο κατασκευαστής «βάρεσε κανόνι» και κηρύχθηκε έκπτωτος. αφήνοντας εκτός των άλλων οφειλές 700.000 ευρώ στους εργαζόμενους και ως «έργο» ελάχιστα χωματουργικά (σήμερα θυμίζουν στρωμένα και χαραγμένα χωράφια) και κάποια υποστυλώματα για μια γέφυρα στον Ευρώτα.
Για όλο αυτό τον… κόπο, ο ανάδοχος εισέπραξε από το Ελληνικό Δημόσιο 11.425.000 ευρώ (!), αλλά δεν ήταν μόνο αυτά. Τους τελευταίους «λογαριασμούς» του έργου, που εκδόθηκαν από τον Αύγουστο του 2008 ως τον Φεβρουάριο του 2009, ο κατασκευαστής τους κατέθεσε ως ενέχυρο σε διάφορες τράπεζες, προεισπράττοντας άλλα 5,4 εκατ. ευρώ “ (!). Τέσσερις από αυτούς τους λογαριασμούς, ύψους 2.090.000 ευρώ, προεξόφλησε η τράπεζα HSBC, η οποία σήμερα δικαστικά ζητά πίσω τα χρήματα από τα δημόσια ταμεία.
Η έρευνα που διενεργήθηκε τον Ιούνιο του 2011 από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, Δυτ. Ελλάδας και Ιονίου περιγράφει πώς έγινε η προείσπραξη των 5,4 εκατομμυρίων, σημειώνοντας ότι ο «τελευταίος λογαριασμός» εμφανίζει ως εκτελεσμένες όλες τις εργασίες μία προς μία ως να ήταν το έργο κατασκευασμένο 100%.
Ταυτόχρονα, ωστόσο, σημειώνει ότι οι λογαριασμοί που είχαν κατατεθεί στις τράπεζες για προεξόφληση έφεραν την ένδειξη «για το ΙΚΑ» και εξ αυτού του λόγου οι αρμόδιες υπηρεσίες (ΔΕΚΕ Πελοποννήσου κ.ά.) ισχυρίζονται ότι δεν είχαν εγκριθεί για να προεισπράξει τα χρήματα ο εργολάβος.
Οι τράπεζες, πάντως, όπως επισημαίνεται, ενημέρωναν για τις διαδικασίες προεξόφλησης τις αρμόδιες υπηρεσίες, στέλνοντας τις σχετικές «εντολές πληρωμών». Και τονίζονταν από τότε οι σημερινές δικαστικές περιπέτειες, με τη σημείωση ότι «υπάρχει ο φόβος οι τράπεζες να απαιτήσουν το ποσό των 5.395.000 από το Ελληνικό Δημόσιο, αφού η ΔΕΚΕ δεν αντέδρασε έγκαιρα για τη νομιμότητα των λογαριασμών αυτών…».
Πήραν προαγωγή!

Τα συμπεράσματα της έρευνας είναι καταπέλτης για τον επιβλέποντα μηχανικό του έργου και τον προϊστάμενο της ΔΕΚΕ Πελοποννήσου.

«Ο επιβλέπων κ. Γ. Κωστόγιαννης με το να μην ενεργήσει έγκαιρα και σύμφωνα με την νομοθεσία, έδωσε το δικαίωμα στον ανάδοχο να προεισπράξει το ποσό των 5.395.000 ευρώ από τις τράπεζες, οι οποίες με τη σειρά τους θα το απαιτήσουν από το Ελληνικό Δημόσιο» υπογραμμίζεται στο πόρισμα της ΕΔΕ. «Ο κ. Γ. Παπαηλίου ως προϊστάμενος της ΔΕΚΕ δεν ενήργησε σύμφωνα με την νομοθεσία και σε συνεργασία με τον επιβλέποντα, δεν επέστρεψαν τους επίμαχους λογαριασμούς για διόρθωση ή ως απαράδεκτους, εντός μηνός, όπως προβλέπεται…».
Με βάση το αποτέλεσμά της έρευνας αυτής του 2011, ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λ. Ρακιντζής έχει παρέμβει δύο φορές στην Περιφέρεια Πελοποννήσου προκειμένου να προχωρήσει ο πειθαρχικός έλεγχος για τους δύο υπαλλήλους, για παράβαση καθήκοντος, ενημερώνοντας ταυτόχρονα ότι όλοι οι φάκελοι έχουν σταλεί από τον ίδιο για να ενσωματωθούν στη σχετική δικογραφία που άνοιξε στην Εισαγγελία Σπάρτης.
Η αντίδραση από πλευράς Περιφέρειας Πελοποννήσου ήταν να διαθέσει 6.000 ευρώ σε μεγάλο νομικό γραφείο της Αθήνας, το οποίο γνωμοδότησε ότι τα πειθαρχικά της όργανα δεν είναι αρμόδια για να κρίνουν τους δύο υπαλλήλους. Κι αυτό γιατί (εν περιλήψει) όταν συνέβησαν όλα αυτά, οι ελεγχόμενοι υπηρετούσαν στην παλιά «κρατική» Περιφέρεια, ενώ η πειθαρχική δίωξη ασκήθηκε πλέον (μετά τον Καλλικράτη) βρέθηκαν να υπηρετούν στη νέα αυτοδιοικούμενη αιρετή Περιφέρεια και ως εκ τούτου το Πειθαρχικό Συμβούλιο δεν είναι αρμόδιο να τους ελέγξει!…
Ο επιβλέπων μηχανικός του έργου – φαντάσματος κ. Γ. Κωστόγιαννης προήχθη εν τω μεταξύ σε προϊστάμενο της Διεύθυνσης Δημοσίων Έργων της Περιφέρειας Πελοποννήσου, ενώ η «περιπέτειά» του έκλεισε και τυπικά στην Τρίπολη, αφού τη νομική γνωμοδότηση ενέκρινε και αποδέχθηκε τον Απρίλιο 2013 η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Πελοποννήσου: Από τη νέα του πλέον θέση ανέλαβε την ευθύνη επανένταξης του έργου «Σκούρα – Πυρί» στο νέο ΕΣΠΑ και της εκτέλεσής του από νέα κατασκευαστική εταιρεία έως τον Οκτώβριο του 2015, αντί τού ποσού των 11,5 εκατ. ευρώ.
morias