Παράταξη δασολόγων που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ ζητά κατάργηση νόμου –ιστορική δικαίωση ως… μνημονιακού!!!
Μια απίστευτη πρόταση εις βάρος της Μάνης και του 25χρονου Αγώνα της για ιστορική δικαίωση καταθέτουν οι συνδικαλιστές της «Αυτόνομης Δημοκρατικής Συνεργασίας Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων» στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ «σχετικά με τις διατάξεις νόμων για τα δάση και το φυσικό περιβάλλον και τη διατύπωση προτάσεων επί αντικειμένων της δασικής νομοθεσίας».
Η προκλητική αυτή πρόταση, και μάλιστα από μια παράταξη πουαυτοτιτλοφορείται «δημοκρατική», μόνο στην αυθαιρεσία φασιστικού τύπου λογικής μπορεί να ενταχθεί δεδομένου ότι, δεν λαμβάνει υπ’ όψιν της τα επιστημονική – ιστορικά δεδομένα που αφορούν ειδικά στην Μάνη.
Αυτοδιορίζεται «ειδικός» και επί θεμάτων (ιστορικά – νομικά) με τα οποία δεν έχει σχέση δείχνοντας έτσι ότι υπάρχει ομφάλιος λώρος με την λογική που εφαρμόστηκε από το Δασαρχείο Καλαμάτας (κυρίως), η οποία στην εφαρμογή της άρπαζε τις πατρογονικές περιουσίες των Μανιατών ως «δημόσιες και δασικές», παραβλέποντας ότι η ίδια η Πολιτεία
πριν από την εφαρμογή του Ν. 998/79 αναγνώριζε (π.χ. σε απαλλοτριώσεις εκτάσεων για την διάνοιξη δρόμων) την ιδιοκτησία των κατοίκων της ιστορικής περιοχής, όπως και την ιδιαίτερη οικιακή χρήση που είχαν τα «αγριώματα», μετέπειτα βαπτισθέντα σε «δασικές εκτάσεις».
Παράλληλα, θεωρεί ότι η απαραδέκτως καθυστερημένη δικαίωση της Μάνης από το ελληνικό κράτος ότι είναι –άκουσον – άκουσον- «μνημονιακός νόμος» (!!!) και ζητά την επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς, αποσιωπώντας όμως ότι, προ του νόμου –δικαίωση της Μάνης εκδόθηκαν σημαντικές δικαστικές αποφάσεις υπέρ των Μανιατών και δημιούργησαν «δεδικασμένο», στοιχείο που ελήφθη υπ’ όψιν από τα εμπλεκόμενα υπουργεία ώστε να προχωρήσουν στην ρύθμιση – δικαίωση.
Επίσης, αποσιωπά ότι υπάρχουν σειρά εγγράφων που υπογράφουν όλα τα κόμματα (και του ΣΥΡΙΖΑ), με τα οποία ζητείται η ένταξη της Μάνης στις εξαιρέσεις του άρθρου 62, δηλαδή είναι υπέρ της ρύθμισης που έχει ήδη γίνει!
Προκαλεί εύλογη απορία, γιατί θέλει η εν λόγω συνδικαλιστική παράταξη επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς την στιγμή που δεν θίγει στο παραμικρό το αντικείμενό της, δηλαδή τον χαρακτήρα μιας έκτασης, παρά μόνον το ιδιοκτησιακό καθεστώς; Σήμερα, που ισχύει ο νέος νόμος για την Μάνη, και πάλι η Δασική Υπηρεσία δεν είναι αυτή που αποφαίνεται επί του χαρακτήρα μιας έκτασης;
Αυτό που λύεται με την νομοθετική ρύθμιση είναι το ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Αν αυτό αμφισβητείται από κάποια υπηρεσία, το κράτος –σύμφωνα με τον νόμο- θα πρέπει ν α αποδείξει από πού απέκτησε την ιδιοκτησία.
Μήπως λοιπόν θίγεται κάποια «βιομηχανία» και αυτήν έχει στόχο η πρόταση της εν λόγω συνδικαλιστικής παράταξης;
Αγώνας, αγώνας…
Ως γνωστόν το άρθρο 62 του δασικού νόμου 998/79 ενώ ενέτασσε αρκετές περιοχές (Κρήτη, Σάμο κ.λπ.) της χώρας αναγνωρίζοντας ότι το τεκμήριο κυριότητας σε αυτές είναι υπέρ του ιδιώτη και όχι υπέρ του Δημοσίου όπως συμβαίνει στην υπόλοιπη Ελλάδα, άφηνε εκτός την Μάνη.
Αποτέλεσμα αυτού, και με δεδομένη την εγκατάλειψη της ιστορικής περιοχής κατά τα πέτρινα χρόνια μετανάστευσης και ερήμωσης που ακολούθησαν μετά το τέλος του εμφυλίου, ήταν να αναπτυχθεί ξ «βαριά βιομηχανία» των χαρακτηρισμών εκτάσεων, των δικαστικών διώξεων των Μανιατών για… εκχερσώσεις δασικών εκτάσεων και, τελικά, η αρπαγή των πατρογονικών περιουσιών τους!
Χρειάστηκαν ολόκληρες δεκαετίες αγώνα για την ιστορική δικαίωση της Μάνης.
Ένας αγώνας που άφησε πίσω του πολλά θύματα.
Θύματα της απαράδεκτης πρακτικής ενός «συστήματος» που τυλίγει τον πολίτη «σε μια κόλα χαρτί»...
Χρόνος, χρήμα, νεύρα –χορδές, υπομονή, ψυχικές δυνάμεις που δύσκολα τις βρίσκει κάποιος που έχει γεννηθεί, έχει μεγαλώσει σ’ ένα τόπο που το αγαθό παράγεται από τη γη με πολύ κόπο και αίμα, που διαθέτει μνήμες ζωής από σπορά, θερισμό, σκάψιμο, όργωμα…
Μα τούτο το κράτος, που όποτε έχει ανάγκη τρέχει να ταυτιστεί με την έννοια «πατρίδα», πολλές φορές συμπεριφέρεται χειρότερα κι από τον εχθρό.
Ταλαιπωρεί τα παιδιά του, όπως έκανε και με τους Μανιάτες που καλούνταν ν’ αποδείξουν πως τα πατρογονικά κτήματά τους δεν είναι «δημόσια και δασικά», δηλαδή, δεν τα πήραν από κανέναν Τούρκο!
Γιατί αυτό ακριβώς ισχυρίζονταν οι Δασικές Υπηρεσίες που οχυρώνονταν πίσω από τον Νόμο 998/79. Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, διέγραφαν (μερικοί μάλιστα ακόμη δεν το έχουν ξεπεράσει!) την επίσημη ιστορία που διδάσκονται τα Ελληνόπουλα στα σχολειά, ισχυριζόμενες ότι η Μάνη ήταν… οθωμανική ιδιοκτησία.
Αυτοί οι κρατικοί υπάλληλοι προηγήθηκαν της κυρίας Ρεπούση που πλέον έρχεται δεύτερη συνωστιζόμενη πίσω τους!
Και για να... αριστοφανίσουμε λίγο με τη Σμύρνη της κυρίας Ρεπούση, «συνωστίζονταν οι... Τούρκοι στη Μάνη για να καλλιεργήσουν…»!
Τόσο φαιδρά, τόσο νέο-ρωμαίικα!
Όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι, στα μισά της περασμένης δεκαετίας, ιδρύθηκε «η Ευνομία» - Σύλλογος όλης της Μάνης.
Ήταν ο πρώτος που μίλησε ευθέως και έθεσε επισήμως τα σοβαρά ζητήματα που απασχολούν την περιοχή, εκτός του ιδιοκτησιακού καθεστώτος.
Μετά από τόνους εγγράφων που απευθύνονταν σε όλες τις κυβερνήσεις, από τους πρωθυπουργούς μέχρι τους γενικούς γραμματείς, μετά από προσπάθειες να συζητηθεί το ζήτημα στην Βουλή με διακομματική μάλιστα συναίνεση και την κοπάνα του υπουργού Γεωργίας, τελικά το πολιτικό σύστημα εδέησε να καταλάβει το δίκιο των Μανιατών.
Έτσι, το θέμα εισήχθη στη Βουλή με τη μορφή τροπολογίας που ψηφίσθηκε με τον Νόμο 4012, άρθρο 67 (ΦΕΚ 24/13.2.12) και αναφέρει: «Κατ’ εξαίρεσιν η διάταξις του άρθρου 62 του ν. 998/1979 (Α΄289) δεν ισχύει εις τας περιφερείας των Πρωτοδικείων των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης, των Νομών Λέσβου, Σάμου και Χίου, των Νήσων Κυθήρων και Αντικυθήρων και Κυκλάδων, καθώς και της περιοχής της Μάνης όπως αυτή ορίζεται από τα διοικητικά όρια των Καλλικρατικών Δήμων Ανατολικής και Δυτικής Μάνης».
Πρώτη άμεση ενέργεια η κατάργηση ΟΛΩΝ των Πρωτοκόλλων Διοικητικής Αποβολής, έστω και αν έχουν τελεσιδικήσει.
Και τώρα έρχονται οι «Δασολόγοι Δημόσιοι Υπάλληλοι» δια του παραταξιακού τους οργάνου και εντάσσει στις «άμεσα καταργούμενες διατάξεις μνημονιακών νόμων» και «το άρθρο 67 του Νόμου 4042/2012 (ΦΕΚ 182 Α΄) “Συμπερίληψη της Μάνης στις περιοχές της χώρας που δεν ισχύει το τεκμήριο του Δημοσίου».
Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, οι Αυτόνομοι Δημοκράτες Δασολόγοι κρατικοδίαιτοι, μας λένε ότι η Τρόικα που επέβαλλε το μνημόνιο απαίτησε και την ένταξη της Μάνης στις εξαιρέσεις!
Αυτή η πολιτική διορατικότητα πρέπει να καταγραφεί στα ρεκόρ Γκίνες!
Δεν γνωρίζει κανείς τι σκέπτεται να πράξει η κυβέρνηση, ούτε αν αυτό που σχεδιάζει το γνωρίζουν οι βουλευτές Μεσσηνίας και Λακωνίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Το βέβαιον είναι πως αν πάρει πίσω τον Νόμο και μάλιστα με την ρετσινιά του «μνημονιακού» θα βρει απέναντί της ολόκληρη τη Μάνη που αυτή τη φορά δεν θα αστειεύεται καθόλου.
Ήδη η ιστορική περιοχή βιώνει την απόλυτη εξουσία των «προστατών της αφάνας» και υποφέρει από αυτήν.
Η επιστροφή στο καθεστώς «δημόσιο και δασικό», όπως υπογραμμίζουν οι Μανιάτες, «σημαίνει πόλεμο».
Ήδη η πρώτη αντίδραση ήλθε από το προεδρείο της Ευνομίας, που έστειλε επιστολής προς την παράταξη που θέλει να ρίξει στην πυρά ως μνημονιακή την ιστορική δικαίωση της Μάνης:
«Αγαπητοί μου,
Ελπίζω και εύχομαι, να μην ασεβήσετε σε μία μοναδική Ιστορική μας παρακαταθήκη, σε μία μοναδική Ιστορική ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ, σε μία πρωτόγνωρη ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΗ απόφαση,
σε μία ανεπανάληπτη ΠΑΜΜΑΝΙΑΤΙΚΗ ομοψυχία , αγωνιστικότητα και απόφαση, σε μια προσωπική μας ΜΑΝΙΑΤΙΚΗ απόφαση να ΤΙΜΩΡΗΣΟΥΜΕ παραδειγματικά κάθε νέα προσβολή
στην ΑΠΑΤΗΤΗ ΜΑΝΗ ΜΑΣ.
Είμαστε διατεθειμένοι να σας προσκομίσουμε ΚΑΘΕ στοιχείο του 25 χρονου αγώνα μας και αποφασισμένοι να προστατέψουμε την ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ μοναδικότητα της ανέκαθεν ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ και ΑΠΑΤΗΤΗΣ Μάνης ΜΑΣ.
Φιλικά και ΠΑΝΤΑ αγωνιστικά
Για την ‘’ΕΥΝΟΜΙΑ’’
Νίκος Μαντάγαρης
Χρίστος Κοτσωνής
Γιώργος Δημακόγιαννης».
ΥΓ.
Στείλτε μας την δ/νσή σας για να σας αποστείλουμε ένα αντίγραφο του ΠΡΩΤΟΥ τόμου του αγώνα μας με τίτλο,‘’ΟΘΩΜΑΝΟ-ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ», από το 1990 μέχρι της απελευθερώσεώς μας 12/2/12.
Μια απίστευτη πρόταση εις βάρος της Μάνης και του 25χρονου Αγώνα της για ιστορική δικαίωση καταθέτουν οι συνδικαλιστές της «Αυτόνομης Δημοκρατικής Συνεργασίας Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων» στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ «σχετικά με τις διατάξεις νόμων για τα δάση και το φυσικό περιβάλλον και τη διατύπωση προτάσεων επί αντικειμένων της δασικής νομοθεσίας».
Η προκλητική αυτή πρόταση, και μάλιστα από μια παράταξη πουαυτοτιτλοφορείται «δημοκρατική», μόνο στην αυθαιρεσία φασιστικού τύπου λογικής μπορεί να ενταχθεί δεδομένου ότι, δεν λαμβάνει υπ’ όψιν της τα επιστημονική – ιστορικά δεδομένα που αφορούν ειδικά στην Μάνη.
Αυτοδιορίζεται «ειδικός» και επί θεμάτων (ιστορικά – νομικά) με τα οποία δεν έχει σχέση δείχνοντας έτσι ότι υπάρχει ομφάλιος λώρος με την λογική που εφαρμόστηκε από το Δασαρχείο Καλαμάτας (κυρίως), η οποία στην εφαρμογή της άρπαζε τις πατρογονικές περιουσίες των Μανιατών ως «δημόσιες και δασικές», παραβλέποντας ότι η ίδια η Πολιτεία
πριν από την εφαρμογή του Ν. 998/79 αναγνώριζε (π.χ. σε απαλλοτριώσεις εκτάσεων για την διάνοιξη δρόμων) την ιδιοκτησία των κατοίκων της ιστορικής περιοχής, όπως και την ιδιαίτερη οικιακή χρήση που είχαν τα «αγριώματα», μετέπειτα βαπτισθέντα σε «δασικές εκτάσεις».
Παράλληλα, θεωρεί ότι η απαραδέκτως καθυστερημένη δικαίωση της Μάνης από το ελληνικό κράτος ότι είναι –άκουσον – άκουσον- «μνημονιακός νόμος» (!!!) και ζητά την επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς, αποσιωπώντας όμως ότι, προ του νόμου –δικαίωση της Μάνης εκδόθηκαν σημαντικές δικαστικές αποφάσεις υπέρ των Μανιατών και δημιούργησαν «δεδικασμένο», στοιχείο που ελήφθη υπ’ όψιν από τα εμπλεκόμενα υπουργεία ώστε να προχωρήσουν στην ρύθμιση – δικαίωση.
Επίσης, αποσιωπά ότι υπάρχουν σειρά εγγράφων που υπογράφουν όλα τα κόμματα (και του ΣΥΡΙΖΑ), με τα οποία ζητείται η ένταξη της Μάνης στις εξαιρέσεις του άρθρου 62, δηλαδή είναι υπέρ της ρύθμισης που έχει ήδη γίνει!
Προκαλεί εύλογη απορία, γιατί θέλει η εν λόγω συνδικαλιστική παράταξη επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς την στιγμή που δεν θίγει στο παραμικρό το αντικείμενό της, δηλαδή τον χαρακτήρα μιας έκτασης, παρά μόνον το ιδιοκτησιακό καθεστώς; Σήμερα, που ισχύει ο νέος νόμος για την Μάνη, και πάλι η Δασική Υπηρεσία δεν είναι αυτή που αποφαίνεται επί του χαρακτήρα μιας έκτασης;
Αυτό που λύεται με την νομοθετική ρύθμιση είναι το ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Αν αυτό αμφισβητείται από κάποια υπηρεσία, το κράτος –σύμφωνα με τον νόμο- θα πρέπει ν α αποδείξει από πού απέκτησε την ιδιοκτησία.
Μήπως λοιπόν θίγεται κάποια «βιομηχανία» και αυτήν έχει στόχο η πρόταση της εν λόγω συνδικαλιστικής παράταξης;
Αγώνας, αγώνας…
Ως γνωστόν το άρθρο 62 του δασικού νόμου 998/79 ενώ ενέτασσε αρκετές περιοχές (Κρήτη, Σάμο κ.λπ.) της χώρας αναγνωρίζοντας ότι το τεκμήριο κυριότητας σε αυτές είναι υπέρ του ιδιώτη και όχι υπέρ του Δημοσίου όπως συμβαίνει στην υπόλοιπη Ελλάδα, άφηνε εκτός την Μάνη.
Αποτέλεσμα αυτού, και με δεδομένη την εγκατάλειψη της ιστορικής περιοχής κατά τα πέτρινα χρόνια μετανάστευσης και ερήμωσης που ακολούθησαν μετά το τέλος του εμφυλίου, ήταν να αναπτυχθεί ξ «βαριά βιομηχανία» των χαρακτηρισμών εκτάσεων, των δικαστικών διώξεων των Μανιατών για… εκχερσώσεις δασικών εκτάσεων και, τελικά, η αρπαγή των πατρογονικών περιουσιών τους!
Χρειάστηκαν ολόκληρες δεκαετίες αγώνα για την ιστορική δικαίωση της Μάνης.
Ένας αγώνας που άφησε πίσω του πολλά θύματα.
Θύματα της απαράδεκτης πρακτικής ενός «συστήματος» που τυλίγει τον πολίτη «σε μια κόλα χαρτί»...
Χρόνος, χρήμα, νεύρα –χορδές, υπομονή, ψυχικές δυνάμεις που δύσκολα τις βρίσκει κάποιος που έχει γεννηθεί, έχει μεγαλώσει σ’ ένα τόπο που το αγαθό παράγεται από τη γη με πολύ κόπο και αίμα, που διαθέτει μνήμες ζωής από σπορά, θερισμό, σκάψιμο, όργωμα…
Μα τούτο το κράτος, που όποτε έχει ανάγκη τρέχει να ταυτιστεί με την έννοια «πατρίδα», πολλές φορές συμπεριφέρεται χειρότερα κι από τον εχθρό.
Ταλαιπωρεί τα παιδιά του, όπως έκανε και με τους Μανιάτες που καλούνταν ν’ αποδείξουν πως τα πατρογονικά κτήματά τους δεν είναι «δημόσια και δασικά», δηλαδή, δεν τα πήραν από κανέναν Τούρκο!
Γιατί αυτό ακριβώς ισχυρίζονταν οι Δασικές Υπηρεσίες που οχυρώνονταν πίσω από τον Νόμο 998/79. Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, διέγραφαν (μερικοί μάλιστα ακόμη δεν το έχουν ξεπεράσει!) την επίσημη ιστορία που διδάσκονται τα Ελληνόπουλα στα σχολειά, ισχυριζόμενες ότι η Μάνη ήταν… οθωμανική ιδιοκτησία.
Αυτοί οι κρατικοί υπάλληλοι προηγήθηκαν της κυρίας Ρεπούση που πλέον έρχεται δεύτερη συνωστιζόμενη πίσω τους!
Και για να... αριστοφανίσουμε λίγο με τη Σμύρνη της κυρίας Ρεπούση, «συνωστίζονταν οι... Τούρκοι στη Μάνη για να καλλιεργήσουν…»!
Τόσο φαιδρά, τόσο νέο-ρωμαίικα!
Όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι, στα μισά της περασμένης δεκαετίας, ιδρύθηκε «η Ευνομία» - Σύλλογος όλης της Μάνης.
Ήταν ο πρώτος που μίλησε ευθέως και έθεσε επισήμως τα σοβαρά ζητήματα που απασχολούν την περιοχή, εκτός του ιδιοκτησιακού καθεστώτος.
Μετά από τόνους εγγράφων που απευθύνονταν σε όλες τις κυβερνήσεις, από τους πρωθυπουργούς μέχρι τους γενικούς γραμματείς, μετά από προσπάθειες να συζητηθεί το ζήτημα στην Βουλή με διακομματική μάλιστα συναίνεση και την κοπάνα του υπουργού Γεωργίας, τελικά το πολιτικό σύστημα εδέησε να καταλάβει το δίκιο των Μανιατών.
Έτσι, το θέμα εισήχθη στη Βουλή με τη μορφή τροπολογίας που ψηφίσθηκε με τον Νόμο 4012, άρθρο 67 (ΦΕΚ 24/13.2.12) και αναφέρει: «Κατ’ εξαίρεσιν η διάταξις του άρθρου 62 του ν. 998/1979 (Α΄289) δεν ισχύει εις τας περιφερείας των Πρωτοδικείων των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης, των Νομών Λέσβου, Σάμου και Χίου, των Νήσων Κυθήρων και Αντικυθήρων και Κυκλάδων, καθώς και της περιοχής της Μάνης όπως αυτή ορίζεται από τα διοικητικά όρια των Καλλικρατικών Δήμων Ανατολικής και Δυτικής Μάνης».
Πρώτη άμεση ενέργεια η κατάργηση ΟΛΩΝ των Πρωτοκόλλων Διοικητικής Αποβολής, έστω και αν έχουν τελεσιδικήσει.
Και τώρα έρχονται οι «Δασολόγοι Δημόσιοι Υπάλληλοι» δια του παραταξιακού τους οργάνου και εντάσσει στις «άμεσα καταργούμενες διατάξεις μνημονιακών νόμων» και «το άρθρο 67 του Νόμου 4042/2012 (ΦΕΚ 182 Α΄) “Συμπερίληψη της Μάνης στις περιοχές της χώρας που δεν ισχύει το τεκμήριο του Δημοσίου».
Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, οι Αυτόνομοι Δημοκράτες Δασολόγοι κρατικοδίαιτοι, μας λένε ότι η Τρόικα που επέβαλλε το μνημόνιο απαίτησε και την ένταξη της Μάνης στις εξαιρέσεις!
Αυτή η πολιτική διορατικότητα πρέπει να καταγραφεί στα ρεκόρ Γκίνες!
Δεν γνωρίζει κανείς τι σκέπτεται να πράξει η κυβέρνηση, ούτε αν αυτό που σχεδιάζει το γνωρίζουν οι βουλευτές Μεσσηνίας και Λακωνίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Το βέβαιον είναι πως αν πάρει πίσω τον Νόμο και μάλιστα με την ρετσινιά του «μνημονιακού» θα βρει απέναντί της ολόκληρη τη Μάνη που αυτή τη φορά δεν θα αστειεύεται καθόλου.
Ήδη η ιστορική περιοχή βιώνει την απόλυτη εξουσία των «προστατών της αφάνας» και υποφέρει από αυτήν.
Η επιστροφή στο καθεστώς «δημόσιο και δασικό», όπως υπογραμμίζουν οι Μανιάτες, «σημαίνει πόλεμο».
Ήδη η πρώτη αντίδραση ήλθε από το προεδρείο της Ευνομίας, που έστειλε επιστολής προς την παράταξη που θέλει να ρίξει στην πυρά ως μνημονιακή την ιστορική δικαίωση της Μάνης:
«Αγαπητοί μου,
Ελπίζω και εύχομαι, να μην ασεβήσετε σε μία μοναδική Ιστορική μας παρακαταθήκη, σε μία μοναδική Ιστορική ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ, σε μία πρωτόγνωρη ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΗ απόφαση,
σε μία ανεπανάληπτη ΠΑΜΜΑΝΙΑΤΙΚΗ ομοψυχία , αγωνιστικότητα και απόφαση, σε μια προσωπική μας ΜΑΝΙΑΤΙΚΗ απόφαση να ΤΙΜΩΡΗΣΟΥΜΕ παραδειγματικά κάθε νέα προσβολή
στην ΑΠΑΤΗΤΗ ΜΑΝΗ ΜΑΣ.
Είμαστε διατεθειμένοι να σας προσκομίσουμε ΚΑΘΕ στοιχείο του 25 χρονου αγώνα μας και αποφασισμένοι να προστατέψουμε την ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ μοναδικότητα της ανέκαθεν ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ και ΑΠΑΤΗΤΗΣ Μάνης ΜΑΣ.
Φιλικά και ΠΑΝΤΑ αγωνιστικά
Για την ‘’ΕΥΝΟΜΙΑ’’
Νίκος Μαντάγαρης
Χρίστος Κοτσωνής
Γιώργος Δημακόγιαννης».
ΥΓ.
Στείλτε μας την δ/νσή σας για να σας αποστείλουμε ένα αντίγραφο του ΠΡΩΤΟΥ τόμου του αγώνα μας με τίτλο,‘’ΟΘΩΜΑΝΟ-ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ», από το 1990 μέχρι της απελευθερώσεώς μας 12/2/12.
orionhellas.blogspot.gr
"Είναι αλήθεια, χρόνια η ευνομία, προσπαθούσε το αυτονόητο. (ξέρω καλά τα τεκταινόμενα στην Μάνη, είμαι γέννημα θρέμμα).
"Είναι αλήθεια, χρόνια η ευνομία, προσπαθούσε το αυτονόητο. (ξέρω καλά τα τεκταινόμενα στην Μάνη, είμαι γέννημα θρέμμα).
Όπως και αισθάνομαι την τελευταία εικοσαετία την ύπουλη προσπάθεια αλλοτρίωσης των πατροπαράδοτων αρετών και ιδεών.
Φοβάμαι πώς έχουν πετύχει πολλά (σήμερα συναντάς πολλούς παραδόπιστους-επιδειξίες-τσαμπουκάδες)...
μα δεν είναι αυτή η Μανη, είναι μάνα, μανία ψυχή....και πεθαμένος θα το υποστηρίζω.
Κάποτε συνειδητοποίησα τον "πόλεμο" εναντίον αυτής τής(φυλής-ιδεων-τόπου κλπ).
Συνειδητοποίησα, τα "κρεματόρια" των Βυζαντινών, των Ενετών, των Τούρκων, των Ελλήνων, των Ντόπιων...(μόνο οι Ρωμαίοι ήταν ήπιοι, αναγνωρίζοντας την καταγωγή τους).
μα δεν είναι αυτή η Μανη, είναι μάνα, μανία ψυχή....και πεθαμένος θα το υποστηρίζω.
Κάποτε συνειδητοποίησα τον "πόλεμο" εναντίον αυτής τής(φυλής-ιδεων-τόπου κλπ).
Συνειδητοποίησα, τα "κρεματόρια" των Βυζαντινών, των Ενετών, των Τούρκων, των Ελλήνων, των Ντόπιων...(μόνο οι Ρωμαίοι ήταν ήπιοι, αναγνωρίζοντας την καταγωγή τους).
Θάφτηκε η Δωρική διάλεκτος, χάριν της εμπορικής Ιωνικής καί πόσα άλλα..Ξέρω πολύ καλά γιατί το έκαναν και συνεχίζουν.
Οί πύλες του Αδου είναι εκεί..
Αλίμονο όμως δεν ξέρουν τι εστί Αδας.
Οί πύλες του Αδου είναι εκεί..
Αλίμονο όμως δεν ξέρουν τι εστί Αδας.
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΜΟΝΟ ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΑ ΣΧΟΛΙΑ