Του δικού μου μυαλού.
Ή άλλως πώς αντιλαμβάνομαι τον κόσμο, δίχως προκαταλήψεις και στερεότυπα.
Ο δαίμονας της γραφής, για μένα, είναι περισσότερο μια λογοτεχνική άσκηση επί «χάρτου» για να οξύνω το νου, στον ανενεργό χρόνο μου.
Η δημοσιοποίηση, απλώς περιποιείται την καλλιέργειά μου!
Σαν χείμαρρος ξεπηδούν οι λέξεις από το νου όταν χαράζει κανείς τον εαυτό και καθώς ορμούν καλείται η γραφή να τιθασεύσει τον οίστρο, μην πλημμυρίσουν το χαρτί και πλατειάσουν.
Λόγω φύσης και επαγγέλματος κατέχω τα εργαλεία να γίνω δημοφιλής, αλλά μού είναι αδιάφορο το εφήμερο και το ανόητο.
Δεν γράφω για να αποκτήσω αναγνώριση κι επιβράβευση, πιότερο επιθυμώ -εν αγνοία μου- να διεγείρω την σκέψη ώστε να ακολουθήσει δική της ρότα, αυστηρά προσωπική όπως η δική μου.
Βιώνω, παρατηρώ και στοχάζομαι, ενίοτε… γράφω.
Έχω αμέτρητες ιδέες, μα καμιά ιδεολογία.
Έχω απέραντους δεσμούς, μα δεν ανήκω πουθενά.
Έχω ποικίλους σπόρους, μα δεν βρίσκω γη.
Δεν ήξερα την τύφλα μου, μα τώρα την έμαθα!
Δεν με νοιάζει τι κάνει ο κόσμος, κοιτάω να κάνω καλά αυτό που μου αναλογεί.
Δεν λογαριάζω τι λένε για μένα, με ενδιαφέρει η γνώμη μόνο όσων εκτιμώ.
Δεν με ενδιαφέρει τι διαδραματίζεται πίσω από ένα γυάλινο παραμορφωτικό παράθυρο.
Δεν είναι αυτός ο κόσμος μου, όσο κι αν φαντάζει ίδιος επειδή ανοήτως πασχίζει να του μοιάσει. Ενδιαφέρομαι για πράγματα που συνήθως αγνοούνται ή περιφρονούνται από τη μεγάλη εικόνα της ιστορίας, συλλέγω ιστορίες απλών ανθρώπων, πρωταγωνιστές δημιουργούς που σμιλεύουν το χρόνο.
Στα βιβλία οι άνθρωποι είναι χάρτινοι και οι καταστάσεις τους επιμελημένες, εν αντιθέσει με τον δρόμο που το αίμα βράζει και μυρίζουνε!
Καμία περιποίηση καμία εξιδανίκευση, καμία ωραιότητα!
Τη δική μου κριτική σκέψη την καλλιέργησα στο δρόμο…
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ευφυή, πως θα μπορούσα άλλωστε αφού δεν πιστεύω στην ευφυΐα, αλλά στην βλακεία των ανθρώπων, που με εκνευρίζει όσο η οκνηρία.
Με θεωρώ καλό ακροατή κι είμαι φιλομαθής.
Με βοηθάει σε αυτό η φιλοπεριέργειά μου.
Ρωτάω διαρκώς· μια καρφίτσα να πέσει και στην άλλη άκρη της γης, θέλω να μάθω ποιος, πότε, που, πως και γιατί την έριξε, θέλω να έχω εμπεριστατωμένη πληροφόρηση.
Φιλτράρω πάντα τις πληροφορίες που λαμβάνω, αν δεν έχουν χρηστική αξία στην καθημερινότητά μου όχι μόνο σταματώ τις ερωτήσεις αλλά δεν θέλω και να ακούσω τίποτα άλλο, μου είναι παντελώς αδιάφορο.
Για τους ίδιους λόγους δεν σπαταλώ και τον χρόνο μου πίσω από μια οθόνη προβολής ψευδών προπαγανδιστικών και ανόητων πληροφοριών.
Δεν διαβάζω ούτε βλέπω τίποτα σχεδόν, το οποίο έχει εκδοθεί ή κινηματογραφηθεί από την αυγή του 21ου αιώνα, βρωμάνε μούχλα μεσαιωνική, τα περισσότερα είναι για το τζάκι, στους 451 βαθμούς Φαρενάιτ (451 ° F).
Δεν χρειάστηκε να ακούσω τον Αλέξη Δαμιανό ή τον Χρόνη Μίσσιο για να αντιληφθώ την κατάρα της επιστήμης στο βωμό του αισχρού κέρδους και την κυριαρχία των μηχανών επί των πάντων, αλλά κυρίως του ίδιου του ανθρώπου που τις εφηύρε.
Δεν χρειάστηκε να διαβάσω Ηράκλειτο ή Νίτσε για να αντιληφθώ την κτηνωδία αυτού που αποκαλούμε άνθρωπο από άγνοια.
Ή την έχεις ή όχι· την αντίληψη βεβαίως.
Όλοι αυτοί που από καιρού εις καιρόν αναπαράγουν ή αποδέχονται συγκριτικά διάφορες αντιλήψεις, ανάθεμα κι αν κατανοούν, απλώς τους μένει η εντύπωση και βαυκαλίζονται τους σπουδαίους.
Σαν μικρά παιδιά που ανακαλύπτουν τους γονείς να ερωτοτροπούν στο κρεβάτι και θαρρούν πως αντιλήφθηκαν τον έρωτα και τον περιγράφουν στους φίλους παριστάνοντας τους γνώστες κάνοντας εντύπωση στους… αδαείς και μόνον.
Αλίμονο όμως, δεν ξέρουν την τύφλα τους.
Κι όταν ωριμάσουν δεν χρειάζεται κάποια αντίληψη για να εμπεδώσουν τον έρωτα· ένστικτο είναι κι απλή μιμητική κατάρτιση.
Αντιθέτως για την αντίληψη του κόσμου δεν υπάρχει ένστικτο και δεν αρκεί μια ανάγνωση, μια μιμητική αναφορά, χρειάζονται περισσότερα.
Παρατηρητικότητα, στοχασμός, αλλά προπάντων οξυδέρκεια!
Κάποτε ένας «φίλος» στην Π.Ε. μου είπε πως δεν καταλαβαίνει που ανήκω, σε τι Θεό πιστεύω.
Τα μυαλά των ανθρώπων έχουν κολλήματα, ότι θεωρούν ορθό το πιστεύουν άκριτα κι ότι πιστεύουν άκριτα το θεωρούν ορθό, δεν ξεκολλούν με τίποτα.
Οι αριστεροί μάλιστα έχουν την πετριά πως έχουν ανοιχτά μυαλά, αυτό είναι απόρροια κολλήματος. Γι’ αυτό όταν έρθουν αντιμέτωποι με κάτι που δεν ταιριάζει στις προκαταλήψεις τους δεν μπορούν να το αντιληφθούν.
Δεν έχουν άκριτη σκέψη αλλά κάτι χείριστο· συγκριτική.
Τους είναι αδιανόητο να είσαι κατά της λαθρομετανάστευσης αλλά όχι κατά του λαθρομετανάστη.
Ή κατά της ομοφυλοφιλίας αλλά όχι κατά του ομοφυλόφιλου.
Για τους κολλημένους -ένθεν κακείθεν- αυτό είναι ασυλλόγιστα συνυφασμένο.
Η άποψη τους έχει γεωμετρικά σχήματα, ετικέτες.
Δεν είχα κηδεμόνα για να πατρονάρει την σκέψη μου.
Ποτέ μου δεν ακολούθησα την πεπατημένη, να αποδεχτώ δηλαδή ασυλλόγιστα απόψεις όσο παραδεδεγμένες κι αν είναι από την κοινή γνώμη, ακόμη κι από αυτήν, την πανεπιστημιακή κοινότητα.
Με όσους συγχρωτίστηκα με εκπαίδευσαν χωρίς να το γνωρίζουν.
Κάθε τους έκφραση ήταν σπίθα συλλογισμού.
Σε όλους αυτούς χρωστάω την γονιμότητα της σκέψης μου.
Έχω καλλιεργημένο ένστικτο ως πυξίδα στην αντίληψη μου, ένας εραστής της σοφίας!
Παρατηρώ τον κόσμο κι εξάγω προσωπικά συμπεράσματα χωρίς την συνεπικουρία κανενός μανιφέστου ή προφέσορα ειδικού πτυχιούχου αερολόγου που θαρρεί πως είναι «Πάπας»!
Δεν βρίσκομαι σε κανένα φιλοσοφικό χάρτη, δεν προσκολλήθηκα σε καμία πεποίθηση, δεν ψάχνω για οπαδούς, ούτε για αρχηγούς.
Η σχέση μου με την αλήθεια είναι ένα αχόρταγο και ανεξάντλητο πάθος.
Σαν ψάρι μαχητής (Rumble Fish) σε ενυδρείο, παλεύω με το είδωλο μου.
Θηρεύω συγκινήσεις ουσιαστικές, γι’ αυτό κι ανεκτίμητες, κόντρα στο ρεύμα που ανταλλάσσει και στον καιρό που εμπορεύεται εικονικές συγκινήσεις!
Από τη νεκρά θάλασσα του διαδικτύου (ενυδρείο αρλεκίνων) προτιμώ να κολυμπώ στο ενυδρείο μου. Δεν είμαι άνθρωπος της μιας βραδιάς, τα αισθήματά μου δεν είναι αγοραία, δεν ενέδωσα σε καμιά πρόσκαιρη ωφέλεια με αντίτιμο την ελευθερία και την αξιοπρέπειά μου, ούτε σε επαγγελματικό ούτε σε προσωπικό επίπεδο.
Δεν κάνω εκπτώσεις στο είναι μου.
Δεν είμαι επαναστάτης, αλλά αν ήθελα να κάνω επανάσταση θα διάλεγα να φυτέψω το σπέρμα μου σε όσες περισσότερες μήτρες μπορούσα.
Έτσι θα είχα μια αμυδρή ελπίδα να γίνει ο κόσμος ομορφότερος!
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΜΟΝΟ ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΑ ΣΧΟΛΙΑ