Ταυγέτος...σημαντικές λεπτομέρειες του ιερού βουνού.

Ένας σπάνιος βιότοπος έγινε αναρριχητικό πεδίο τα τελευταία χρόνια στη θέση Λαγκάδα Τρύπης του Ταϋγέτου που ελκύει πολλούς ενδιαφερόμενους. Στη θέση αυτή υπάρχουν πολλά τοπικά ενδημικά φυτά ,όπως αιθιόνημα λακώνικουμ, κενταύρια λακώνικουμ, στάχυς κάντιντα και το πολύ σπάνιο υπέρικο λακώνικουμ, το οποίο διάλεξε το κάθετο βραχώδες σημείο για την ύπαρξή του από ολόκληρη τη γη και μάλιστα όλα και όλα μερικά άτομα.

Βρέθηκε επίσης και στο κάθετο σημείο του αγίου Ιωάννη στα Τζίντζινα Πάρνωνα, που το φωτογράφησα λίγο πριν ανθίσει, αν και κρατά μόλις μία βδομάδα με 10 μέρες.

Αναζητώντας την ομορφιά και την διαφοροποίησή του από τα άλλα υπέρικα, αφού εμφανίζεται ως θάμνος σε κάθετο βράχο και μάλιστα μερικών φυτών σε όλο το Ταΰγετο και το Πάρνωνα ως τοπικό ενδημικό ένοιωσα τα μεγάλα λάθη μας, των ανθρώπων της φύσης.

Ανοίχτηκε διαδρομή επάνω σε φωλιά επί σχισμής με πλακέτα κάτω και επάνω από αυτήν που αναγκάζει τον αναρριχητή να πιάνεται από τη φωλιά και όχι μόνο. Ένας από αυτούς άφησε μέσα στη φωλιά μωρομάντηλο σκουπίζοντας τον ιδρώτα του.

Δε γνωρίζω τα είδη των πουλιών στο Πεδίο και την σπανιότητά των, αλλά όποια να είναι θεωρώ, ότι εμποδίζονται να επιβιώσουν με την ενασχόληση αυτή τα πουλιά που μπορεί να είναι σπάνια και προστατευόμενα, καθώς και τα σπάνια φυτά να ποδοπατούνται και δίκαια ο καθηγητής αναφέρει την επικινδυνότητα της δράσης αυτής στη περιοχή.

Σε αυτό μπορεί να μας βοηθήσουν οι ορνιθολόγοι και οι βοτανολόγοι μας. Δεν είναι σωστό να κάνουμε το χόμπι μας σε τέτοιας σημασίας βιότοπο χλωρίδας , πανίδας και ορνιθοπανίδας με τόσα κάθετα βράχια που υπάρχουν σε πολλές περιοχές.

Αν και ανέβαινα στα βουνά πολλές φορές νύχτα με την αστροφεγγιά ή το φεγγάρι, όπως κάνουμε με το γιορτασμό του αη Λιά στο Ταΰγετο και μάλιστα χωρίς φακό, σταμάτησα πλέον, όταν συνειδητοποίησα την ζημιά που μπορεί να προξενήσω σε σπάνια φυτά, όπως στην πανέμορφη γιουρινέα ταυγετέα που υπάρχει σε τρία σημεία των πέντε φυτών.
Μάλιστα το ένα είναι ανεβαίνοντας στη κορφή επάνω στο μονοπάτι. Όσο για τα αναρριχητικά πεδία στο Ζάρακα Λακωνίας προβληματιστήκαμε μετά από τη μελέτη του Δημ. Μπούσμπουρα να τα χοροθετήσουμε σε βράχους χωρίς ορνιθολογική σημασία για να μην ενεοχλήσει η παρουσία των ενδιαφερόμενων.
Νομίζω ότι τα στοιχεία αυτά θα μας προβληματίσουν για μέτρα που θα πρέπει να παρθούν, αλλά και για τα επόμενα Πεδία που θα δημιουργηθούν να μην είναι ενάντια στη πανέμορφη ελληνική φύση που χρειάζεται προστασία για την ευαισθησία των βιότοπων, αλλά και τις σπάνιες αξίες των.
Γιάννη Κοφινάς.

Ταύγετος ο θρυλικός Πενταδακτυλος είναι προέκταση της οροσειράς της Πίνδου, το ιερό και συνάμα αρσενικό βουνό τών Λακεδαιμονίων και των απογόνων του.
"Να ζεις σαν τα ψηλα βουνά" "και εσύ σαν τόν Ταύγετο"
Η κορυφή παρουσιάζει μορφή πυραμίδας. Ακριβής θέση της: Συντεταγμένες: 36º57'12" Ν / 22º21'2" Ε. Θρυλείται ότι είναι η πρώτη πυραμίδα που χτίστηκε ποτέ στον κόσμο. Ανακύπτει όμως το ερώτημα κατά πόσον το πυραμιδοειδές σχήμα είναι έργο της φύσης ή αποτέλεσμα ανθρώπινης παρέμβασης.

Στον ελλαδικό χώρο υπάρχει μια πυραμίδα η αυθεντικότητα της οποίας αμφισβητείται. Πρόκειται για τη βραχοπυραμίδα του Ταΰγετου. Υπάρχουν αρκετοί ερευνητές που πιστεύουν ότι το πυραμιδοειδές σχήμα της επιτεύχθηκε με τη λάξευση του βουνού, ενώ υπάρχει και η άποψη ότι πρόκειται για πυραμίδα φυσική και όχι κατασκευασμένη από ανθρώπινο χέρι. Ωστόσο είναι αξιοπερίεργο το γεγονός ότι στη βάση της βραχοπυραμίδας το έδαφος αλλάζει απότομα, καθώς γίνεται σχετικά λείο και ομαλό.

Σύμφωνα με τον Παυσανία (3.20. 3-4) οι Αρχαίοι στην κορυφή του βουνού, την οποίαν ονόμαζαν Ταλετόν (το) "Άκρα δέ του Ταϋγέτου Ταλετόν υπέρ Βρυσέων άνέχει...", προσέφεραν θυσίες στον Απόλλωνα και στον Δία. Σήμερα μετά την επικράτηση της καινούργιας θρησκείας, η ονομασία της κορυφής άλλαξε και ονομάστηκε Προφήτης Ηλίας και στο ίδιο μέρος οι πιστοί από τη Λακωνία και τη Μεσσηνία τιμούν τον Προφήτη Ηλία καίγοντας σωρόυς από λιβάνι. Η φωτιά είναι ορατή από πολλά σημεία της Λακωνίας και της Μεσσηνίας το βράδυ της 19ης προς την 20η Ιουλίου κάθε χρόνο

''ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΟΝΟΜΑΤΟΣ: Το όνομα «ΤΑΫΓΕΤΟΣ» ανήκει στην ΤΙΤΑΝΙΔΑ «ΤΑΫΓΕΤΗ», μία από τις Επτά ΠΛΕΙΑΔΕΣ, θυγατέρα του ΑΤΛΑΝΤΑ και της Ωκεανίδας Νύμφης ΠΛΗΙΟΝΗΣ (ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ, «ΛΑΚΩΝΙΚΑ», Γ 1-9). Οι ΠΛΕΙΑΔΕΣ, μετά την συμφορά του Πατέρα τους ή το θάνατο των αδελφών τους των ΥΑΔΩΝ, αυτοκτόνησαν και έγιναν ΑΣΤΕΡΙΑ ανήκοντες στον αστερισμό του ΤΑΥΡΟΥ μοιάζοντας με περιστέρια που πετάνε (ΠΕΛΕΙΑΙ). Ο ΟΜΗΡΟΣ τον καλεί «ΤΗΫΓΕΤΟΝ ΠΕΡΙΜΗΚΕΤΟΝ (ΟΔΥΣΣΕΙΑ Ζ 103-105). Ο ΗΣΥΧΙΟΣ ερμηνεύει τον ΤΑΫΓΕΤΟ ως ΤΑΥΣ, ΜΕΓΑΣ, ΤΑΥΝΑΣ, ΜΕΓΑΛΥΝΑΣ και ΤΑΫΓΕΤΕΣ ΠΥΛΕΣ. Εδώ αυτό το τελευταίο είναι ΣΗΜΕΙΟ ΚΛΕΙΔΙ για την επιλογή των Φιλοσοφικών αντιλήψεων του ΠΥΘΑΓΟΡΑ περί Δαιμονίων Ποιοτήτων. Συνεπώς μια ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ της προέλευσης της Ονομασίας καταλήγει στο ΤΑΥ-ΓΕΤΟΣ, με τα συνθετικά του Τιτάνιου και του Μακρύ. Το ΠΡΩΤΟ ΓΡΑΜΜΑ «ΤΑΥ» συμβολίζει ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ την ΣΤΑΘΜΕΥΣΗ –ΣΤΑΣΗ του ΦΩΤΟΣ σύμφωνα με τον ΠΛΑΤΩΝΑ («ΚΡΑΤΥΛΟΣ» 427). Συνεχίζοντας τώρα έχουμε την ακόλουθη Θεοκοσμική προσέγγιση: Οι ΠΛΕΙΑΔΕΣ (ΤΑΫΓΕΤΗ) ανήκουν στον ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ του ΤΑΥΡΟΥ. Η ΙΔΙΑ λοιπόν ΡΙΖΑ «ΤΑΥ». Καταληκτικά λοιπόν «Η ΡΟΗ του ΦΩΤΟΣ ΣΤΑΜΑΤΑ στον ΤΑΫΓΕΤΟ».''
Ισως δεν είναι τυχαίο πώς ο Καιάδας ήταν στό Ταύγετο. Και για την αποκατάσταση τής αλήθειας η αρχική λέξη πρέπει να ήταν "ΓΑΙΑΔΑΣ" ,(γαία+αδας) η σύνθεση δηλαδή του υλικού και του άυλου κόσμου.