Οι Έλληνες είναι «τρελοί»…ευτυχώς που έχουν «γνωστικό» Θεό.

Ο πατέρας μου ήταν πρόσφυγας. Γεννήθηκε από γονείς Έλληνες Ποντίους στη Ρωσία και ήλθε στην Ελλάδα σε ηλικία 8 ετών. Φανατικός Δημοκράτης κεντρώος, κάθε φορά που πιάναμε τη συζήτηση με αφορμή κάποιο πολιτικό γεγονός μας άκουγε όλη η γειτονιά. Δεν είχαμε πολιτικές διαφορές, τα ίδια ψηφίζαμε, μου άρεσε όμως να τον πειράζω και να σπάω πλάκα με την έκρηξη που κάθε φορά … ακολουθούσε και την πιο απλή συζήτηση. Υπήρχε όμως και κάτι άλλο, κάθε φορά που η πολιτική συζήτησή μας είχε σαν αφορμή κάποια … πίεση που μας ασκούσαν τρίτοι (σύμμαχοι, γείτονες κ.λ.π), εκείνος μου έλεγε πάντα σαν παράδειγμα την ίδια (αληθινή) ιστορία.
Τα χρόνια της εφηβείας του και μέχρι της αρχές του πολέμου έμεναν στα προσφυγικά της Νίκαιας (Κοκκινιάς). Τις Κυριακές το πρωί, μετά την εκκλησία, μαζεύονταν όλη η παρέα με τα καλά τους σε ένα καφενείο της περιοχής. Κάποιος λοιπόν από την παρέα τους είχε αποκτήσει ένα σκύλο. Ήταν ένα πολύ δυνατό ζώο, ένα μπουλντόγκ, άσχημο, νευρικό και πάντα έτοιμο για καυγά. Απόλυτα πιστό όμως στο αφεντικό του γαύγιζε αλλά δεν έφευγε από κοντά του και δεν τολμούσε να επιτεθεί εκτός αν άκουγε την εντολή (του αφεντικού του μόνο) .. πάρτο !!
Με ιδιαίτερη αδυναμία στης γάτες, το μπουλντόγκ, είχε αδειάσει όλη την περιοχή, αφού το αφεντικό του, παρά της αντιρρήσεις, τόσο της παρέας αλλά και των γειτόνων, το έστελνε να τις κυνηγάει. Έπιανε την γάτα, μετά από ένα τρελό κυνηγητό, από το σβέρκο και με ένα τίναγμα την πέταγε σαν σπασμένη κούκλα να κείτεται νεκρή στη μέση του δρόμου.
Μια Κυριακή πρωί λοιπόν, με την ίδια παρέα στο ίδιο καφενείο, με το μπουλντόνγκ και το αφεντικό του να λιάζονται, έκανε την εμφάνισή της μια πολύ όμορφη άσπρη γάτα. Παρά της φωνές όλων το αφεντικό του σκύλου, χωρίς δεύτερη σκέψη, του έδωσε την μοιραία εντολή .. πάρτο !!
Αφού την κυνήγησε αρκετά τελικά από λάθος της η γάτα εγκλωβίστηκε σε ένα στενό δρομάκι που όμως ήταν αδιέξοδο. Το μπουλντόγκ έτρεχε καταπάνω της και πίσω της ήταν το πίσω μέρος ενός διώροφου σπιτιού, αδύνατο να ξεφύγει. Η γάτα μαζεύτηκε στην μία γωνία και καθώς ο σκύλος έφτασε μπροστά της με ανοιχτό το στόμα, εκείνη έκανε το απίστευτο. Τίναξε το δεξί μπροστινό της πόδι μέσα στο στόμα του και με τα νύχια της … έσκισε σε λουρίδες την γλώσσα του σκύλου. Και ταυτόχρονα πετάχτηκε ψηλά αφήνοντας το σκύλο να βροντήξει στον τοίχο, ενώ αυτή περνώντας από πάνω του εξαφανίστηκε.
Ο σκύλος ψόφησε λίγη ώρα αργότερα πνιγμένος από το ίδιο του το αίμα χωρίς κανείς να μπορεί να του προσφέρει βοήθεια.

Και τέλειωνε την διήγησή του ο πατέρας μου « ..έτσι είναι η ΕΛΛΑΔΑ αγόρι μου, είναι να μην στριμωχτεί … γιατί τότε .. εεεεε !!, δες το Μουσολίνι κι αυτός στρίμωξε τι γάτα … άντε ρώτα τον», και ολοκλήρωνε « ..μην ξεχνάς τι είπε και ο Κολοκοτρώνης .. όλοι οι Έλληνες είναι τρελοί ευτυχώς όμως που έχουν ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΘΕΟ». Έτσι θα γίνεται πάντα, είναι η μοίρα αυτού του τόπου που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ, να πρέπει να ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΙ την ιστορία της.
Μου λείπουν οι συζητήσεις μας κυρ Μπάμπη, μακάρι νάσαι καλά εκεί στην γειτονιά των Αγγέλων που βρίσκεσαι τώρα.
Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010
KRATEROS PAP

Πηγή