newscode.gr
Η πληροφορία για την αποχώρηση του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη από τη θέση του προέδρου της Proton Bank, που κυκλοφόρησε χθες στα τραπεζικά γραφεία, ελάχιστους εξέπληξε. Ουδείς είχε προβλέψει, όμως, το όνομα του διαδόχου του: είναι ο διπλωμάτης καριέρας, Ντάνιελ Σπέκχαρντ! Ο Σπέκχαρντ διεκδικεί επάξια μια ιστορική πρωτιά στα ελληνικά χρονικά: είναι ο πρώτος Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα, που μετά τη λήξη της θητείας του στο State Department αναβαπτίζεται ως τραπεζίτης, τροφοδοτώντας πλείστα όσα σενάρια για τις επόμενες κινήσεις του.
Για τον κ. Λαυρεντιάδη, ήταν κοινό μυστικό από χρόνια στην επιχειρηματική κοινότητα, ότι κάποιο κανάλι συνέδεε την εντυπωσιακή άνοδό του στο τοπ του ελληνικού επιχειρείν με επιχειρηματικούς και πολιτικούς κύκλους στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Η εκτόξευσή του άρχισε, όταν η περιβόητη Carlyle, ο διεθνής επιχειρηματικός όμιλος που συνέδεσε την τύχη με κορυφαίους ρεπουμπλικανούς πολιτικούς, προσέφερε ένα εξωπραγματικό τίμημα για την εξαγορά της Νεοχημικής.
Πολύ γρήγορα, η Carlyle επέστρεψε την Νεοχημική στον κ. Λαυρεντιάδη, αξιοποιώντας σχετική ρήτρα της σύμβασης πώλησης, μαζί με τα δάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που είχε «φορτώσει» στην ελληνική εταιρεία, για την κάλυψη του τιμήματος εξαγοράς (leveraged buy-out). Όμως, στο μεταξύ ο κ. Λαυρεντιάδης είχε δημιουργήσει, με εφαλτήριο την πώληση της Νεοχημικής, μια τεράστια, για τα ελληνικά δεδομένα, επιχειρηματική αυτοκρατορία.
Επιβεβαιώνοντας τις άριστες σχέσεις του με υψηλούς πολιτικούς κύκλους στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, ο κ. Λαυρεντιάδης είχε προχωρήσει σε μια κίνηση υψηλού συμβολισμού: χρηματοδότησε την ίδρυση Έδρας Μελετών Νοτιοανατολικής Ευρώπης, που φέρει το όνομά του, στο διεθνούς φήμης think tank, «Center for Strategic and International Studies (CSIS)». Με την κίνηση αυτή, απέσπασε το δημόσιο έπαινο ενός προσώπου, που θεωρείται στις ΗΠΑ σχεδόν εξίσου σημαντικός στη δημόσια ζωή με τον Χένρι Κίσιγκερ: του Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσικι, πρώην συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας του προέδρου Κάρτερ.
Αυτές οι ημέρες δόξας μάλλον ανήκουν πλέον στο παρελθόν για τον κ. Λαυρεντιάδη, που σε διάστημα λίγων μηνών εγκατέλειψε όλα τα στρατηγικά πόστα του στην ελληνική επιχειρηματική ζωή, αφήνοντας πίσω του τώρα και την Proton Bank, στην οποία θα διατηρήσει μια συμμετοχή της τάξεως του 20%, χωρίς περαιτέρω ανάμιξη στη διοίκηση. Πιθανότατα δε, σύμφωνα με τις πληροφορίες του «B», ο κ. Λαυρεντιάδης δεν θα ασκήσει τα δικαιώματά του σε προσεχή αύξηση κεφαλαίου της τράπεζας, αφήνοντας χώρο σε νέους βασικούς μετόχους.
Στους υψηλούς αθηναϊκούς κύκλους, ο Ντάνιελ Σπέκχαρντ είναι μια οικεία φιγούρα. Μέχρι το περασμένο καλοκαίρι, όταν αποχώρησε από τη θέση του στην αμερικανική πρεσβεία και από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, για να πάρει μια θέση στο Brookings Institution, ήταν ιδιαίτερα δραστήριος στο προσκήνιο και το παρασκήνιο της ελληνικής πολιτικής και οικονομικής ζωής και άριστα ενημερωμένος για όλες τις εξελίξεις.
Ο Σπέκχαρντ ήταν γνωστό, ότι ανήκε σε ένα στενό κύκλο διπλωματών καριέρας, που έχαιραν της απόλυτης εμπιστοσύνης των νεοσυντηρητικών του Τζορτζ Μπους. Δεν είναι τυχαίο, ότι πριν φθάσει στην Αθήνα είχε υπηρετήσει ως Νο2 της διπλωματικής αποστολής στο Ιράκ και ως διευθυντής του ειδικού γραφείου διαχείρισης της ανοικοδόμησης της χώρας μετά τον πόλεμο.
Λίγες μόλις ημέρες πριν γίνει γνωστό, ότι επανέρχεται στην Αθήνα σε ρόλο τραπεζίτη, σε μια τράπεζα αξίας 45 εκατ. ευρώ, ο Σπέκχαρντ επισκέφθηκε τον καθηγητή Νουριέλ Ρουμπίνι, στα γραφεία της εταιρείας του στην Νέα Υόρκη. Όπως έγραψε συνεργάτης του “Dr Doom” στην ιστοσελίδα της εταιρείας, παρουσιάζοντας τα κύρια σημεία της συζήτησης των δύο ανδρών, «η συζήτηση πήγε αμέσως στην καρδιά του θέματος και εξετάσθηκε το timing της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους».
Και οι δύο συνομιλητές ήταν πεπεισμένοι, ότι η χώρα οδηγείται στη χρεοκοπία, γι’ αυτό και εστίασαν τη συζήτηση όχι στο «αν», αλλά στο «πότε» και με ποιες συνθήκες θα γίνει η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Ο Σπέκχαρντ, όπως έγραψε ο συνεργάτης του καθηγητή Ρουμπίνι, παρότι θεωρεί πιθανή την αναδιάρθρωση του χρέους, δεν πιστεύει ότι η Ελλάδα θα φύγει από την ευρωζώνη.
Τι γυρεύει, λοιπόν, μέσα στη θύελλα της κρίσης, ένας κορυφαίος της αμερικανικής διπλωματίας σε μια χώρα που ο ίδιος πιστεύει ότι οδηγείται στη χρεοκοπία; Πολύ περισσότερο, γιατί ο Σπέκχαρντ επιλέχθηκε για να αναλάβει καθήκοντα προέδρου σε μια μικρή τράπεζα της ελληνικής αγοράς, όπως η Proton;
Ο κ. Σπέκχαρντ ασφαλώς και δεν ήλθε στην Αθήνα για να «τρέξει» τις καθημερινές δραστηριότητες της τράπεζας. Αυτό θα το αναλάβει ο γνωστός στην τραπεζική αγορά από τη θητεία του στην ελληνική ABN Amro, Ρούντολφ Όλντεμαν, ως νέος διευθύνων σύμβουλος, με «δεξί χέρι» τον κ. Σταύρο Λαζαρίδη.
Κατά την επικρατέστερη εκδοχή, ο πεπειραμένος Αμερικανός διπλωμάτης έρχεται για να αξιοποιήσει την πείρα και τις διασυνδέσεις του για την αναζήτηση ευκαιριών στο «καμίνι» της ελληνικής κρίσης. Ίσως αποτελεί προάγγελο της έλευσης νέων κεφαλαίων στην τράπεζα, που θα αξιοποιηθούν για εξαγορές τραπεζών, ενόψει της μετά την κρίση εποχής του τραπεζικού συστήματος. Ίσως απλώς ήλθε με στόχο να διευκολύνει, από ένα τραπεζικό πόστο, τις business Αμερικανών επενδυτών.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, ουδείς θεωρεί τυχαία την επιστροφή Σπέκχαρντ στην Αθήνα. Άλλωστε, όπως έλεγε έμπειρο τραπεζικό στέλεχος, πάντα οι μεταβατικές περίοδοι των οικονομιών, όσο δύσκολες και αν φαίνονται, προσφέρουν «χρυσές» ευκαιρίες για κέρδη. Ακόμη και αν, όπως φαίνεται να πιστεύει ο κ. Σπέκχαρντ, η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι αναπόφευκτη. Ίσως, μάλιστα, ακριβώς σε αυτή την περίπτωση να φανούν και οι σπουδαιότερες ευκαιρίες…
Πηγή
Η πληροφορία για την αποχώρηση του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη από τη θέση του προέδρου της Proton Bank, που κυκλοφόρησε χθες στα τραπεζικά γραφεία, ελάχιστους εξέπληξε. Ουδείς είχε προβλέψει, όμως, το όνομα του διαδόχου του: είναι ο διπλωμάτης καριέρας, Ντάνιελ Σπέκχαρντ! Ο Σπέκχαρντ διεκδικεί επάξια μια ιστορική πρωτιά στα ελληνικά χρονικά: είναι ο πρώτος Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα, που μετά τη λήξη της θητείας του στο State Department αναβαπτίζεται ως τραπεζίτης, τροφοδοτώντας πλείστα όσα σενάρια για τις επόμενες κινήσεις του.
Για τον κ. Λαυρεντιάδη, ήταν κοινό μυστικό από χρόνια στην επιχειρηματική κοινότητα, ότι κάποιο κανάλι συνέδεε την εντυπωσιακή άνοδό του στο τοπ του ελληνικού επιχειρείν με επιχειρηματικούς και πολιτικούς κύκλους στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Η εκτόξευσή του άρχισε, όταν η περιβόητη Carlyle, ο διεθνής επιχειρηματικός όμιλος που συνέδεσε την τύχη με κορυφαίους ρεπουμπλικανούς πολιτικούς, προσέφερε ένα εξωπραγματικό τίμημα για την εξαγορά της Νεοχημικής.
Πολύ γρήγορα, η Carlyle επέστρεψε την Νεοχημική στον κ. Λαυρεντιάδη, αξιοποιώντας σχετική ρήτρα της σύμβασης πώλησης, μαζί με τα δάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που είχε «φορτώσει» στην ελληνική εταιρεία, για την κάλυψη του τιμήματος εξαγοράς (leveraged buy-out). Όμως, στο μεταξύ ο κ. Λαυρεντιάδης είχε δημιουργήσει, με εφαλτήριο την πώληση της Νεοχημικής, μια τεράστια, για τα ελληνικά δεδομένα, επιχειρηματική αυτοκρατορία.
Επιβεβαιώνοντας τις άριστες σχέσεις του με υψηλούς πολιτικούς κύκλους στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, ο κ. Λαυρεντιάδης είχε προχωρήσει σε μια κίνηση υψηλού συμβολισμού: χρηματοδότησε την ίδρυση Έδρας Μελετών Νοτιοανατολικής Ευρώπης, που φέρει το όνομά του, στο διεθνούς φήμης think tank, «Center for Strategic and International Studies (CSIS)». Με την κίνηση αυτή, απέσπασε το δημόσιο έπαινο ενός προσώπου, που θεωρείται στις ΗΠΑ σχεδόν εξίσου σημαντικός στη δημόσια ζωή με τον Χένρι Κίσιγκερ: του Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσικι, πρώην συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας του προέδρου Κάρτερ.
Αυτές οι ημέρες δόξας μάλλον ανήκουν πλέον στο παρελθόν για τον κ. Λαυρεντιάδη, που σε διάστημα λίγων μηνών εγκατέλειψε όλα τα στρατηγικά πόστα του στην ελληνική επιχειρηματική ζωή, αφήνοντας πίσω του τώρα και την Proton Bank, στην οποία θα διατηρήσει μια συμμετοχή της τάξεως του 20%, χωρίς περαιτέρω ανάμιξη στη διοίκηση. Πιθανότατα δε, σύμφωνα με τις πληροφορίες του «B», ο κ. Λαυρεντιάδης δεν θα ασκήσει τα δικαιώματά του σε προσεχή αύξηση κεφαλαίου της τράπεζας, αφήνοντας χώρο σε νέους βασικούς μετόχους.
Στους υψηλούς αθηναϊκούς κύκλους, ο Ντάνιελ Σπέκχαρντ είναι μια οικεία φιγούρα. Μέχρι το περασμένο καλοκαίρι, όταν αποχώρησε από τη θέση του στην αμερικανική πρεσβεία και από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, για να πάρει μια θέση στο Brookings Institution, ήταν ιδιαίτερα δραστήριος στο προσκήνιο και το παρασκήνιο της ελληνικής πολιτικής και οικονομικής ζωής και άριστα ενημερωμένος για όλες τις εξελίξεις.
Ο Σπέκχαρντ ήταν γνωστό, ότι ανήκε σε ένα στενό κύκλο διπλωματών καριέρας, που έχαιραν της απόλυτης εμπιστοσύνης των νεοσυντηρητικών του Τζορτζ Μπους. Δεν είναι τυχαίο, ότι πριν φθάσει στην Αθήνα είχε υπηρετήσει ως Νο2 της διπλωματικής αποστολής στο Ιράκ και ως διευθυντής του ειδικού γραφείου διαχείρισης της ανοικοδόμησης της χώρας μετά τον πόλεμο.
Λίγες μόλις ημέρες πριν γίνει γνωστό, ότι επανέρχεται στην Αθήνα σε ρόλο τραπεζίτη, σε μια τράπεζα αξίας 45 εκατ. ευρώ, ο Σπέκχαρντ επισκέφθηκε τον καθηγητή Νουριέλ Ρουμπίνι, στα γραφεία της εταιρείας του στην Νέα Υόρκη. Όπως έγραψε συνεργάτης του “Dr Doom” στην ιστοσελίδα της εταιρείας, παρουσιάζοντας τα κύρια σημεία της συζήτησης των δύο ανδρών, «η συζήτηση πήγε αμέσως στην καρδιά του θέματος και εξετάσθηκε το timing της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους».
Και οι δύο συνομιλητές ήταν πεπεισμένοι, ότι η χώρα οδηγείται στη χρεοκοπία, γι’ αυτό και εστίασαν τη συζήτηση όχι στο «αν», αλλά στο «πότε» και με ποιες συνθήκες θα γίνει η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Ο Σπέκχαρντ, όπως έγραψε ο συνεργάτης του καθηγητή Ρουμπίνι, παρότι θεωρεί πιθανή την αναδιάρθρωση του χρέους, δεν πιστεύει ότι η Ελλάδα θα φύγει από την ευρωζώνη.
Τι γυρεύει, λοιπόν, μέσα στη θύελλα της κρίσης, ένας κορυφαίος της αμερικανικής διπλωματίας σε μια χώρα που ο ίδιος πιστεύει ότι οδηγείται στη χρεοκοπία; Πολύ περισσότερο, γιατί ο Σπέκχαρντ επιλέχθηκε για να αναλάβει καθήκοντα προέδρου σε μια μικρή τράπεζα της ελληνικής αγοράς, όπως η Proton;
Ο κ. Σπέκχαρντ ασφαλώς και δεν ήλθε στην Αθήνα για να «τρέξει» τις καθημερινές δραστηριότητες της τράπεζας. Αυτό θα το αναλάβει ο γνωστός στην τραπεζική αγορά από τη θητεία του στην ελληνική ABN Amro, Ρούντολφ Όλντεμαν, ως νέος διευθύνων σύμβουλος, με «δεξί χέρι» τον κ. Σταύρο Λαζαρίδη.
Κατά την επικρατέστερη εκδοχή, ο πεπειραμένος Αμερικανός διπλωμάτης έρχεται για να αξιοποιήσει την πείρα και τις διασυνδέσεις του για την αναζήτηση ευκαιριών στο «καμίνι» της ελληνικής κρίσης. Ίσως αποτελεί προάγγελο της έλευσης νέων κεφαλαίων στην τράπεζα, που θα αξιοποιηθούν για εξαγορές τραπεζών, ενόψει της μετά την κρίση εποχής του τραπεζικού συστήματος. Ίσως απλώς ήλθε με στόχο να διευκολύνει, από ένα τραπεζικό πόστο, τις business Αμερικανών επενδυτών.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, ουδείς θεωρεί τυχαία την επιστροφή Σπέκχαρντ στην Αθήνα. Άλλωστε, όπως έλεγε έμπειρο τραπεζικό στέλεχος, πάντα οι μεταβατικές περίοδοι των οικονομιών, όσο δύσκολες και αν φαίνονται, προσφέρουν «χρυσές» ευκαιρίες για κέρδη. Ακόμη και αν, όπως φαίνεται να πιστεύει ο κ. Σπέκχαρντ, η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι αναπόφευκτη. Ίσως, μάλιστα, ακριβώς σε αυτή την περίπτωση να φανούν και οι σπουδαιότερες ευκαιρίες…
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΜΟΝΟ ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΑ ΣΧΟΛΙΑ