~ Νίκη των Μανιατισσών στο Δυρό,,,,, ΘΕΡΙΣΑΝ τους κατακτητές ~

Η αυταπάρνηση, η τόλμη, το θάρρος, η ανδρεία και η Πατριωτική Αρετή των θρυλικών ηρωίδων δρεπανοφόρων Μανιατισσών λάμπρυναν τον Ιερό Αγώνα της 17ης Μαρτίου 1821 και διέσωσαν την Πατρίδα από βέβαιο αφανισμό.

Ο Γιωργάκης Μαυρομιχάλης, ο ηγέτης των Μανιατών, απαντά σαν άλλος Λεωνίδας και υπογράφοντας το έγγραφο ως «αρχηγός των Σπαρτιατών» στον ΙΜΠΡΑΗΜ, λέγοντας: « Σε περιμένουμε με όσας διαθέτεις δυνάμεις. Οι κάτοικοι της Μάνης γράφομε και σε περιμένομε ». Πρώτο μέτωπο ο όρμος της Μάλσοβας, δεύτερο, ο όρμος του Δυρού, τρίτο μέτωπο το Πολυάραβο,,,,, τα 2/3 του στρατού του Ιμπραήμ ξεκληρίστηκαν,,,


Οι γυναίκες της Μάνης, αντί να στήσουν ένα καινούργιο Ζάλογγο, έκαναν κάτι μεγαλειώδες:
« Μα οι άντρες όλοι ελείπασι,
ήταν στη Βέργα τ' Αρμυρού,
όπου Τρωάδα ο πόλεμος
επάηνε δυο μερόνυχτα.
Μόνα τα γυναικόπαιδα
(γιατ' ήτο θέρος) βρέθεσαν
με τα δρεπάνια στα λουριά.
Καθόλου δε δειλιάσασι,
καθόλου δε τρομάξασι,
μόν έδωκαν την είδηση
στον Κωσταντίνο με πεζόν,,,,,,,,,,,,,,, και τότε οι γυναίκες με τα δρεπάνια του θερισμού, με πέτρες, με ξύλα, με τα δόντια και τα νύχια ακόμα, ξέσχισαν και θέρισαν στην κυριολεξία τις δυνάμεις του στρατού του Ιμπραήμ. Κυριολεκτικά υπέστη πανωλεθρία.

Μάλιστα ο ακαδημαϊκός Διον. Κόκκινος (Τόμος Ε’. σελ. 424), αναφερόμενος στη Μάχη του Δυρού και ιδιαίτερα στις ηρωίδες της Μάνης, τους αφιερώνει τα ακόλουθα λυρικά λόγια: «Διά μίαν ακόμη φοράν, η δραματική και ηρωική πραγματικότης υπερέβη τας συλλήψεις των θρύλων κατά τον Ιερόν Αγώνα της ανεξαρτησίας μας. Όλα όσα αναφέρονται διά τας γυναίκας της Μάνης, που έτρεξαν εις την μάχην και εκρατούσαν αντί όπλων δρεπάνια, ρόπαλα και πέτρας, ξεπερνούν την φαντασίαν. Είναι ασύλληπτου πολεμικού μεγαλείου. Η Μάνη μάς έδωσε ΝΕΑΣ ΑΜΑΖΟΝΑΣ…»

Οι γυναίκες Μανιάτισσες ορκίστηκαν στο θάνατο, αλλά τελικά βάδισαν προς τη Δόξα και την Ζωή. Χάρις στο πείσμα, την αποφασιστικότητα και την γενναιότητα των γυναικών αυτών, ο τόπος έμεινε Λεύτερος,,, Ο αγώνας τούτων των γυναικών ήταν καθοριστικός για την τότε αλλά και μετέπειτα Ιστορία. Ο Κόδριγκτον, από φιλότιμο και ευθιξία τόλμησε και του ξεστόμισε: «Ήρθα να δώσω και όχι να λάβω διαταγές…». Και διέταξε την ναυμαχία του Ναβαρίνου, που σήμανε και την απελευθέρωση μέρους της σημερινής Ελλάδος. Αν δεν νικούσε η Μάνη, οι Ηρωίδες του Δυρού, ο Κόδριγκτον δεν θα τολμούσε να εναντιωθεί στον Ιμπραήμ.

ΝΕΕΣ ΑΜΑΖΟΝΕΣ, ΓΥΝΑΙΚΕΣ γεννημένες στην ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΜΑΝΗ, έναν τόπο φωτεινό και ελεύθερο, τόπο των βράχων, των πύργων, των εκκλησιών, τόπο της θάλασσας, της πέτρας και της ελιάς, τόπο του μοιρολογιού, της περηφάνιας και της ελευθερίας !!!