Ξημέρωσε.....

Βγήκαν τ´αγρίμια έξω από τα καλά μανταλωμένα κλουβιά τους...
Παρατηρώ τον δρόμο έξω απο το παράθυρο μου...τρέχουν...πεινασμένα..τρέχουννα προφτάσουν....

Περνάνε τα λεπτά....κόπασαν...Αποφασίζω να βγώ...προσεκτικά όμως, πάντα υπάρχει κάπου εκεί ένα έτοιμο για επίθεση....Επίθεση η καλύτερη άμυνα στους κανόνες της αγέλης....
Βρίσκομαι καθισμένη στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου,τα μάτια μου τρέχουν μαζί με τις ρόδες των διπλανών αυτοκινήτων....Φανάρι...ένα ζευγάρι δίπλα μας λογομαχεί, τα γυναικεία χέρια "αναδεύουν" τον πυκνό αέρα με ακατάσχετες, απότομες χειρονομίες....δίχως ειρμό τα χέρια της "ψάχνουν" τις λέξεις, τα συναισθήματα....Αγρίμι....αγρίμι που δεν ημέρεψε ποτέ του....μια ψυχή τόσο μόνη....Κι όμως πόσο θα ήθελαν εκείνα τα χέρια να φιληθούν...μα μερέψει ο πόνος, ο θυμός....Φανάρι...Ο άντρας πατάει το γκάζι...το μοναδικό του σχόλιο στην έκκληση της για αιχμαλωσία...!



Σταματάμε σε μια στάση λεωφορείου...μια γυναίκα κάθεται μόνη,κοιτά μελαγχολικά το εισιτήριο της...Αγρίμι...κοιτά το ολόκληρο του τίποτα πάνω σε αυτό το εισιτήριο....Πλησιάζει μια αρκετά μεγαλύτερη γυναίκα και επιλέγει να καθίσει ακριβώς δίπλα της...αμέσως γραπώνει την τσάντα της και απομακρύνεται σέρνοντας το κορμί της προς την αντίθετη κατεύθυνση....Η μεγαλύτερη γυναίκα με κοιτά μέσα στα μάτια...Ξεκινάμε ευτυχώς!
Κοιτάω ψηλά...γαλάζιο...!

Ο Θεός είναι κοντά.... με μια κίνηση του κεφαλιού προς τα πάνω μπορείς-όταν θές, άμα θές- να ενωθείς με το άπειρο... Οι περισσότεροι περπατούν με σκυφτό το κεφάλι...σαν τ´ αγρίμια...μόνο που εκείνα κάπου κάπου κοιτούν ψηλά....και γλείφουν την ματωμένη πληγή του διπλανού...και ακουμπούν με θέρμη το τρεμαμενο κορμί του τελευταίου στο κοπάδι...και σε κοιτούν στα μάτια βαθειά με ευγνωμοσύνη που τους "χάρισες" τη ζωή τους λίγο πριν εξαφανιστούν απο τον αυτοκινητόδρομο.....και μαζι τραγουδούν κάθε σούρουπο για το δώρο της ζωής...

Μελαγχολώ... ευτυχώς ομως υπάρχουν ακόμα οι άνθρωποι....εκείνοι που πατούν το πλήκτρο στο πιάνο....το γκάζι στο ταξίδι της ζωής μου...


Καλώς βρεθήκαμε κι εδώ...
Σε σας που πατήσατε το "κλικ" στο κουμπί του pc....

Δήμητρα Τάμπαση

foxmind