ΟΥ Οχι ΤΙ κάτι ΔΑΝΟΣ εκ της γής
Απόψεις που πηγάζουν από την άλλη άγνωστη πλευρά
ΑΒΑ(ήβη)+ΤΑΡ(τάρταρα) <> ΒΙΟΣ(ζωή)+ΑΔΑΣ(άδης)
Aιώνια εναλλαγή, στην βιολογική αρμονία
Η άλλη θέση στην καθημερινότητα, τό επέκεινα, ή αλήθεια της φαντασίας.
Βουτιά στόν άπειρο και άυλο κόσμο τών ιδεών.
Υποβάθμιση του χρήματος (χξς') σε μέσο εξυπηρέτησης και όχι υπέρτατη ανάγκη.
Ατυχώς ονομάσθηκε Χρήμα (ότι χρειαζόμαστε)
και Νόμισμα (ότι θεσπίσθηκε σαν αξία)
Εξαπατήσαμε τό είναι μας, και Εκπέσαμε.

Επικοινωνία: utidanos@gmail.com

Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

Κρίνω σημαίνει αποχωρίζομαι εμένα… ΔΑΜΟΚΡΙΣΙΑ.

Θέλουμε να λεγόμαστε Ελληνίδες/ες, θέλουμε όμως υποθέτω και να είμαστε Ελληνίδες/ες.
Εκφραζόμαστε λοιπόν χρησιμοποιώντας το εργαλείο μας….
Αυτό της επικοινωνίας και της εφαρμογής των ιδεών την γλωσσική έκφραση τους,
με σκοπό την σαφή κατανόηση, που θα ελευθερώσει τον νου μας να αξιολογήσει,
και να προχωρήσει σε ενέργειες απόλυτα σωστές.
Αφορμή το κείμενο του Δημοψηφίσματος
Είναι όμως δημοψήφισμα;
Όχι δεν είναι σε καμιά περίπτωση.
Δήμος και ψήφισμα, ο δήμος υφίσταται μεν ίσως αλλοιωμένος, αλλά δεν υπάρχουν οι ψήφοι, οι ψηφίδες….
Άρα μιλάμε λογο τεχνικά με παρομοιώσεις μεταφορές, και όχι απόλυτα σωστά και ευθέως.
Είμαι εκτός τόπου και χρόνου;
Πιθανόν!!!
Ας αναλύσουμε το κείμενο, τις λέξεις Κλειδιά.
Πάμε στην πρόταση ….. πρόταση είναι προ τείνετε, απλώνεται μπροστά μας…
Αρχίζει Πρέπει…. Σημαίνει είναι περίοπτα καταφανές, είναι πράγματι υπάρχει κείμενο.
Να γίνει αποδεκτό…. Προστακτική, καθαρή προσταγή, επιβάλλει στον νου έμμεσα.
Το σχέδιο…. Εδώ η εικονικότητα η φαντασία, επιβάλλει στον νου να επεξεργαστεί μια ιδέα.
Το οποίο κλπ…. δηλώνεται η προέλευση η διαδικασία, και οι εισηγητές.
Η προστακτική οι εισηγητές και η προέλευση,
δημιουργούν μια εμπλοκή συναισθημάτων στον νου, και είναι φυσικό διότι υπάρχει η μνήμη, και γεννάει τον φόβο.
Σε αυτά προστίθεται και το δύο μέρη, ενεργοποιείτε επιπλέον η σύγχυση, η σύγκριση η αλληλοεπίδραση κλπ.
Καλούμενα λοιπόν να πάρουμε θέση σε αυτή την πρόταση…
Πώς;
Εγκρίνεται ΝΑΙ η ΟΧΙ;
Το ρήμα σωστότατο, τα άλλα δεν χρειάζονται, πλεονασμός, για χάρη κατανάλωσης.
Αλλά και μια μομφή, δίκαια η άδικα, στην δυνατότητα μας να κατανοήσουμε.
Εγκρίνω λοιπόν.
Λογίζομαι, δεν λογίζομαι, επικυρώνω, δεν επικυρώνω,…
Αυτό είναι και κάθε αυτού η όλη διαδικασία.
Δημοκρισία η σωστότερα ΔΑΜΟΚΡΙΣΙΑ.
Υπάρχει και ένα κρυφό χαρτί, ένας κώδικάς του Έλληνα λόγου.
Του ανάποδου Έλληνα λόγου, της καρκινικής γραφής..

Το ΝΑΙ και ΟΧΙ.
ΝΑΙ=ΙΑΝ=ΕΑΝ, υπόθεση, ασάφεια…
ΟΧΙ=ΙΧΩ=ΕΧΩ, πραγματικότητα, ουσία….

Απόλυτη η γλώσσα μας, αποδίδει τα πάντα, πλην του «θεού»
αρκεί να την νοιώθει κάποιος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΟΝΟ ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΑ ΣΧΟΛΙΑ