Ήρθε απο έναν φίλο και κάλυψε τα όσα νιώθω χρόνια τώρα που φιλοσοφώ, πιστεύω, με δική μου σκέψη..
Ο μεγάλος γερμανός ποιητής και φιλόσοφος Φρειδερίκος Σίλλερ (1759-1805) αποκαλύπτει από τότε το πνεύμα που κατέχει τους Ευρωπαίους απέναντι στην Ελλάδα. Και η αποκάλυψη αυτή έρχεται με το ποίημά του, που έχει τον τίτλο:
«Καταραμένε Έλληνα»
Όπου να γυρίσω τη σκέψη μου όπου να στρέψω την προσοχή μου,
Μπροστά μου σε βρίσκω.
Τέχνη λαχταρώ
Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική.
Εσύ μπροστά μου μπροστάρης και αξεπέραστος.
Επιστήμη ζητώ,
Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, Δημοκρατία,
Ισονομία, Ισοπολιτεία, Εσύ μπροστά.
Αθλητισμό γυρεύω, το γιατρικό του κορμιού μου,
Εσύ πάλι μπροστά, μπροστάρης και αξεπέραστος.
Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη γνώση,
γιατί να σ' αγγίξω;
Για να καταλάβω πόσο μικρός είμαι;
Πόσο ασήμαντος και μηδαμηνός;
Γιατί, γιατί δεν μ' αφήνεις, στην ησυχία μου και στην ξεγνοιασιά μου;
Γι' αυτό λοιπόν, για να μείνουν «στην ησυχία τους και στην ξεγνοιασιά τους» οι Ευρωπαίοι, άφησαν έξω από το Μουσείο της Ευρώπης τον Ελληνικό Πολιτισμό.
Ο μεγάλος Νίτσε, στο βιβλίο του «Η Γέννηση της Τραγωδίας από το Πνεύμα της Μουσικης», γράφει: «.Σχεδόν σε κάθε εποχή, οι διαδοσικοί πολιτισμοί προσπάθησαν με αγανάκτηση να αποσείσουν τον ζυγό των Ελλήνων, γιατί κάθε προσωπική δημιουργία, ενώ εκ πρώτης όψεως θαυμαζόταν ειλικρινά σαν πρωτότυπη, δίπλα σε αυτούς έχανε ξαφνικά το χρώμα και τη ζωντάνια της και γινόταν έκτρωμα αδέξιας μίμησης και γελοιογραφία. Και κάθε στιγμή ξεσπάει για μια ακόμη φορά η υπόκωφη οργή, η μαζεμένη στα βάθη της καρδιάς εναντίον αυτού του αλαζονικού λαού, που είχε την τόλμη να χαρακτηρίζει με το επίθετο «βάρβαρος» κάθε τι που ήταν ξένο. Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, λέμε, που διεκδικούν ανάμεσα στους λαούς μια ξεχωριστή θέση; Όμως, ούτε ο φθόνος, ούτε η αχαλίνωτη συκοφαντία και η οργή κατόρθωσαν να αγγίξουν την αυθάδη τους γαλήνη. Γι' αυτό ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ! ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΔΕΟΣ. Ας τολμήσουμε, επιτέλους, να διαλαλήσουμε πως οι Έλληνες κρατούν στα χέρια τους τα χαλινάρια της τέχνης, όπως αλλωστε και κάθε τέχνης.».
«Εκτός από τις τυφλές δυνάμεις της φύσης, ό,τι κινείται στον κόσμον αυτόν έχει την προέλευσή του από την Ελλάδα».
Ε. Καντ
και πράγματι βούρκωσα όταν το διάβασα..
και η απάντηση μου ήταν..
Φίλε αληθινό δώρο που με έκανε να βουρκώσω..
δυστυχώς δέν υπάρχουν πιά ΕΚΕΙΝΟΙ οι ΕΛΛΗΝΕΣ φοβαμαι..
κι αν κάπου είναι κρυμμένοι, στον κόσμο τους ζούν πέρα απο όλους κι όποιος τους γνώρισε τους γνώρισε..
δέν ψάχνουν δάφνινα στεφάνια πιά, έκλεισαν οι Ολυμπίες και οι Πινδάριοι ποιητικοί διαγωνισμοί..
ψάχνουν με το φανάρι ανάμεσα στο πλήθος για άλλους Ανθρώπους.. η αναζήτηση συνεχίζετε αδελφέ..
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ..
Πηγή
Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010
Ένα mail.. ύμνος στον Ελληνάνθρωπο.
Αναρτήθηκε από
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
στις
12:07 π.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
Απόψεις
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Οντως η αναζητηση συνεχιζεται
ΑπάντησηΔιαγραφήοτι και ναναι , εγω πιστευω οτι οι Ελληνες γινονται αρκει. . .να γεννηθουν εδω .
ΑπάντησηΔιαγραφήο τοπος του Ηλιου
ο τοπος της Ελευθεριας .
θα φτασουμε στην αληθεια μονο οταν την αντικρυσουμε . οποιος δε θελει να την δει . .δικαιωμα του , αλλα μαζι με το δικαιωμα του αυτο εχει και το αποτελεσμα της πραξης του .σλαυοι ,ιλλυριοι , αρμενιοι , χιλιαδες ανθρωποι ηρθαν εδω κι εγιναν Ελληνες . και δεν ειναι μονο ο Ηλιος , αλλα και η γλωσσα που μιλιεται και ελευθερωνει τον νου .
δεν μπορεις νασαι εξυπνος μιλωντας μια γλωσσα με φτωχο κι ατεχνο λεξιλογιο . και να εισαι εξυπνος , η εξυπναδα δεν ξυπναει , δεν αναβει χωρις τα μεσα , χωρις την πλουσια κι ανεξαντλητη γλωσσα . και αυτη ειναι μονο η Ελληνικη .
Ελληνικη γλωσσα
η γλωσσα της Ελευθεριας
Ελληνας = Ελευθερος ανθρωπος .
μονο που ο δρακοντας καραδοκει και ψαχνει μεσα στα παθη μας και στις αδυναμιες μας και οταν τα βρει . . .
και τ ασχημα περισεψαν απ τα καλα .
αυτο που μας λειπει ειναι το ταπεινο φρονημα .
Κάποτε υπήρξαν οι Πελασγοί,μπορέι και άλλοι πρίν αλλά πρέπει από κάπου να αρχίσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι οι άνθρωποι που ζούσαν στους πεδινούς βάλτους, με άλλα λόγια μέσα στην λάσπη, σε λιμναίους οικισμούς.
Δεν είχαν στραγγίξει τα νερά ακόμη, τα ορεινότερα ήταν ζούγλές, και οι βάλτοι παρείχαν ασφάλεια.
Αυτοί λοιπόν με έναν αγνωστο σε μάς τρόπο, μετεξελίχθηκαν σε Λελεγες, Καύκωνες, και οι τρείς αυτές φυλές εξαπλώθηκαν.
Επειτα γεωμετρικώς προοδευτικά, έγιναν περισσότερες φυλές.
Οταν ο "ήλιος" επενέβει και τους τροποποίησε, ή ίσως ο Διάς, μεταλλάχτηκαν σε 'Ελληνες.
Οι ονομασίες των λαών είναι επίθετα, και δεν δηλώνουν οπως κακώς πιστεύεται εθνολογική προέλευση.
Πελασγοί= Λασπάνθρωποι.
Λάπιθες = τοποθετούσαν πέτρες, κτιστάδες.
Δωριείς>Δουριείς= Σκλήροι ακόμα λέγεται τό Ντούρος.
Ελληνες= τέως πελασγοί μυημένοι, και ενισχυμένοι από κάτι που ο κάθε ένας νοιώθει μέσα του.