Lifexit

Σήμερα όλοι μου έλεγαν για το δημοψήφισμα της Βρετανίας.
Εκνευρίστηκα πάλι, αντί να σκέφτονται πως θα λύσουν τα προβλήματά τους, κρατούν απασχολημένο το μυαλό τους, με θέματα που προβάλλουν τα μέσα γι’ αυτόν τον σκοπό.
Κι έπειτα αναρωτιούνται γιατί κατάντησε έτσι η ζωή τους.
Δηλαδή να σκεφτούν ότι αν δεν δουλεύαμε για το κεφάλαιο κι αν δεν ψωνίζαμε από το κεφάλαιο, πολύ απλά δεν θα υπήρχε κεφάλαιο.
Το κεφάλαιο «είμαστε» εμείς.
Αδυνατούν να καταλάβουν πως βιώνουν μια εικονικότητα, που δεν τους αφορά κιόλας.
Άλλοι θησαύρισαν με τα παιχνίδια της στερλίνας, όπως επίσης και με τα σενάρια που προωθούν και θα μάθουμε κάποτε τι εξυπηρετούσαν.
Και για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, οι εβραίοι που μας κυβερνούν δεν κάνουν τίποτα λιγότερο από ό, τι θα έκανε ο καθένας από μας.
Αφού οι άνθρωποι είναι υστερόβουλοι κι έχουν ανάγκη από κάποιον να τους ρυθμίζει τη ζωή τους, καλά τους κάνουν.
Αύριο ο Δήμος μας, έχει διοργανώσει ολονύκτια εμποροπανήγυρη.
Όταν είπα στη γυναίκα μου αύριο κάπου να πάμε, μου απάντησε: «μα, έχει λευκή νύχτα, δεν θα έχει κόσμο αλλού»!
Ωραία της απάντησα ευκαιρία για «μαύρη νύχτα», όπως πρέπει κι όπως γουστάρω να είναι η νύχτα, να συναντήσω λίγους ανθρώπους και καλούς, που συλλογιόμαστε το ίδιο.
Την ανάγκη της κοινωνίας για πανηγύρια, την έκαναν εμπόριο «λευκής νυκτός» οι γύφτοι.
ΟΧΙ ΣΤΟ «LIFEXIT»!

Rory Gas