Η χαμένη Αιγηίδα.

Είναι η φάτνη της ζωής

και όχι μόνο....

ούτε πετρέλαια...
ούτε φυσικό αέριο...
ούτε γεωπολιτική στρατηγική θέση...
κάτι πιο μεγάλο, κάτι ασύλληπτο από τούς πολλούς... ισχύει στο γεωγραφικό, ενεργειακό αυτό κομμάτι της γαίας..
Το Αιγαίο, η αίεν γαία η αιώνια γή.
το Αιγαίο (προστατευόμενο), υποδεικνύει τον δρόμο...
(να ξεφύγουμε από τα παραμυθάκια πώς ονομάσθηκε από τoν Αιγέα, που από παρεξήγηση πνίγηκε σε αυτό.)
Ο τραγοπόδαρος Πάν ( το παν πριν από όλα)
Η Αίγα Αμάλθεια, που ανάστησε τον Δία. (Αμάλθεια η τροφός με το θείο γάλα)
Η Αιγίδα που προστάτευε την Αθηνά. (ο προστατευτικός θωρακας)
Η τραγωδία. (μοναδική μορφή εντέχνου θεατρικού λόγου)
Όλα μυρίζουν Αιγαίο, και θυμίζουν την Αιγηίδα.
Εδώ δημιουργήθηκε ο πρώτος νοήμων άνθρωπος ο Λέλεγας (εξ ουρανού προερχόμενος, και εκ φωτός εκπορευόμενος, Σπάρθηκε στην Σπάρτα ο ουράνιος Σπόρος και εγεννήθει. (Spiro=ζω, Spero= ελπίζω ΕλπιδJω = εκ του ζωοδότη ηλίου ζω)
Το ουράνιο όνομα και η προέλευση, χάθηκε μέσα στους βάλτους όταν το Αιγαίο έπαψε να είναι προστατευόμενο, και έγινε πέλαγος, κατακλύστηκε, και οι άνθρωποι μετονομάστηκαν Πελασγοί...
Έκτοτε συνεχίζει η φθορά... μέχρι σήμερα.
Για τούτο "Αιχμαλωτίζουν" το Αιγαίο, για να αποφύγουν την αναγέννηση..
Για αυτό φροντίζουν να έχουμε όλο και λιγότερο ήλιο...
Η συνείδηση υπάρχει όμως και από την στάχτη αναγεννιέται απρόοπτα... συμβολισμός της ο Φοίνικας...
Η αναγέννηση του φωτός που κερδίζει πάντα.... και δεν είναι το φως του ήλιου...
Αυτό απλά βοηθά να παραμένει υπαρκτή, έστω και εν υπνώσει...

Ήν γάρ και το των Πελασγών γένος Ελληνικόν εκ Πελοποννήσου αρχαίον…