Εδώ Πολυτεχνείο... Εκεί Πολυτεχνείο...

Ποιοί το περίμεναν, ότι 43 χρόνια μετά τη λαϊκή εξέγερση εκείνου του Νοέμβρη το 1973,
κι ενώ μεσολάβησαν σχεδόν δυο γενιές, με ροπή στον ευδαιμονισμό και την κατανάλωση,
θα ανακαλύπταμε τα ίδια συνθήματα, για να οραματιστούμε το μέλλον μας :
"ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"
Ας ελπίσουμε ότι το Εγώ θα ξαναγίνει Εμείς, για να υπάρχει ελπίδα....
Ειρωνία να τραγουδάνε, φέτος ειδικά, πώς δε θα περάσει ο φασισμός...
Από πού δεν θα περάσει;
Γιατί στην Ελλάδα,τον βάλαμε στα σπίτια μας...
Ας είναι καλά αυτοί που τους ψήφισαν...
Ορέστη απ' το Βόλο... Μαρία απ' τη Σπάρτη... τί να σκέφτεστε άραγε;
Αυτή την Ελλάδα πρόδωσε η φημισμένη γενιά του πολυτεχνείου.
Όσοι πραγματικά αγωνίστηκαν, έμειναν στις σκιές εκείνων που έπιασαν καρέκλες και προσπάθησαν να βολευτούν.
Αυτή την Ελλάδα προδώσαμε κι εμείς, που συμβάλαμε περισσότερο ή λιγότερο, στο να μείνουν αυτοί βολεμένοι, κι εμείς κοιμισμένοι σε νιρβάνα.
Κάποια στιγμή, πρέπει να ξυπνήσουμε και να θυμηθούμε πως η Ελλάδα είναι ιδέα, είναι μυρωδιές, είναι χρώματα, είναι ήχοι, είναι χτύπος καρδιάς και πύρωμα ψυχής.
Bre Melaxrinaki
black100rose.blogspot.gr