Η “μαύρη” ενεργειακή μετάβαση

Πρόσφατα, η κυβέρνησή μας ανακοίνωσε ότι επισπεύδονται οι εξορύξεις ορυκτού αερίου στη χώρα για να έχουμε “ενεργειακή αυτάρκεια” και φθηνότερη ενέργεια. Σύμφωνα με τον Πρωθυπουργό, αν γίνουμε “χώρα παραγωγός”, θα λύσουμε το πρόβλημά μας. Είναι όμως έτσι;
Όσο κι αν δηλώνουν ότι οι εξορύξεις αερίου θα λύσουν το ενεργειακό μας πρόβλημα, αν υπάρχει έστω και κάποια πιθανότητα εξόρυξης, θα είναι το 2028 (στο πιο αισιόδοξο σενάριο). Πώς ένα πρόβλημα που υπάρχει τώρα, θα λυθεί το λιγότερο 6 χρόνια μετά;

Όσο κι αν δηλώνουν ότι το αέριο είναι μόνο ένα μεταβατικό καύσιμο, η εξόρυξή του θα είναι σε παραγωγικό στάδιο μάλλον το 2028, ενώ το 2030 πρέπει να έχουμε μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στο μισό. Πώς λύνει αυτό την κλιματική κρίση;

Η ενεργειακή πολιτική της χώρας οφείλει να γίνει οικονομικά και περιβαλλοντικά βιώσιμη, και ταυτόχρονα ανθεκτική σε κρίσεις σαν τη σημερινή. Αντίθετα, τελικά μάλλον ωφελούνται μόνο οι κολοσσοί ορυκτών καυσίμων όσο εμείς οι πολίτες πληρώνουμε το τίμημα.
Είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ ότι είναι αναγκαία η ανανεώσιμη, οικονομικά προσιτή ενέργεια για όλους. Ο συνδυασμός εξοικονόμησης ενέργειας και ανανεώσιμης ενέργειας, με συλλογική συμμετοχή όλων των πολιτών. Δεν χρειαζόμαστε επιπλέον επιχειρήματα για να καταλάβουμε ότι η λύση βρίσκεται στην καθαρή ενέργεια, και μάλιστα “από τα κάτω προς τα πάνω”.

Δες εδώ!