Γιάννης Σκαρίμπας: Η Επανάσταση του 1821 και οι «ασπρορουχάδες» της Ιστορίας
 |
| Γιάννης Σκαρίμπας, Το 1821 και η αλήθεια, εκδόσεις Κάκτος, τ.Α’. Αθήνα, 1995. |
Κι ένα – πριν ξεπορτίσω – πίσω βλέμμα
Κείμενο: Γιάννης Σκαρίμπας*
Είναι αδύνατο (και άσχετα προς το ιδεολογικό του αναγνώστη) να μην αγαναχτάει κανείς διαβάζοντας τον κορυφαίο ιστορικό μας, για το αναγκαστιλίκι που την υπήγαγε την ιστορική αλήθεια στην «Ιστορίαν – του – του Ελληνικού Έθνους».
Ιδιαίτερα στα Κεφάλαια για το οσποδάρικο σκυλολόι, για την ψώρα τη φαναριώτικη, για τους λόγιους της «Διασποράς» και για τον Κλήρο.
Βρίσκεται μπρος σε μια συστηματική καταδυνάστευση της της κακόμοιρης της αλήθειας, σε μια «κόντρα – νατούρικη» Διαλεκτική του ‘21.
Ιστοριογράφοι και Κωλέττηδες, Μαυροκορδάτοι και Μιστριώτες, σταυροκοπίτες, λευτεραντζήδες της «δεκάρικης» Εικοσιεναλογίας φαρισαίοι – ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ.
Η λέξη ΠΑΤΡΙΣ (κι άλλες) στο στόμα σας μάς θυμίζουν τις μουχλιασμένες πάστες του Κνουτ Χάμσουν:
Όταν βλέπω γρηές να τρώνε πάστες – είχε πει ο Θεοτούμπης – μου φαίνεται πως όλες οι πάστες είναι μουχλιασμένες. Αλλά και μένα, από τον καιρό που κάποιος δάσκαλος μας μάθαινε με τη στραβή του μύτη το «Όλη δόξα-όλη χάρη…», μου φαίνεται πως πάσα χάρις είναι «ένρινη» και πάσα δόξα στραβομύτα!…
Ένρινα και με στραβές τις μύτες είναι τα λόγια τους· γρηάτικη μούχλα της σαπιοδοντιάς βρωμολογάει το ’21 τους…
Με το να παριστάνουν την Ελληνική Επανάσταση σαν πράξη εξωελλαδική (το οποίον: ότι την παρασκεύασαν οι λόγιοι!) πάν’ να μειώσουν την αυτοδύναμη αξία της, για να τους λογαριάζουμε σωτήρες.
Το σινάφικο – όλων αυτών -«κατεστημένο» τους τούς κάνει να μιλάν την ίδια γλώσσα… Ας ξέρουν ότι μας είναι αναξιόπιστοι.
Τους κατηγοράμε και τους βοάμε: λέτε ψέματα -δεν είναι αυτό το ’21: Το Πατριαρχείο το αφόρισε. Οι Πρόκριτοι και οι Ιεράρχες το χλεύασαν.
Ο Καποδίστριας του γύρισε τις πλάτες του. Ο Κοραής «μας» το μυχτήρισε.
Ο Καρατζάς, ο Μαυροκορδάτος και ο Ιγνάτιος το ξεπούλαγαν στους ξένους.
Χώρια οι Νέγρηδες και οι Κωλέττηδες, χώρια ο Κοραής και ο Μπραΐμης.
Η κατατρεμάρα του δεν λέγεται…
Και βέβαια… θα μου θυμώσουν!
Μα, για να με θέσουν «εκποδών» δεν φτάνει το «πίστευε μας και μη ερεύνα».
Δεν φτάνει η «από καθέδρας» κρούση του κώδωνος και το «Αυτός έφα!». Το θέμα που θέτω πάει πολύ μακρύτερα από της ασημότητάς μου το «ούτως ή άλλως». Πάει στις ψευτομαρτυρίες και στην αγκύλωση που κάνουνε αυτοί στην Ιστορία. Το ’21 είναι «Ηράκλεια άρτιο» για να μας το περπατάν με δεκανίκια…
Το «ψεύτικο σαν ανακοινωθέν» είναι αδερφάκι της Ιστορίας.
Είναι φανερό: Η δικιά τους, η «σιδερωμένη» Ιστορία δεν μας λέει την αλήθεια.
Οπότε έν’ από τα δυο: Ή δεν την ξέρει και – ώστε – είναι αδιάβαστη ή την ξέρει και τα «μασάει», οπότε πάλι μάς είναι μια ψευτρού. Μάλιστα, πολλές φορές… οι «ασπρορουχάδες» της (λογιώτατοι, πανηγυριστές και προφεσσόροι) έκαναν τόσο το μαύρο στράφτικο, που να μας εξαπατάει και να πλανεύει… Μην τους πιστεύετε.
Η καρδιά του ’21 δεν έπαλλε – ταριχευμένη – στις σοφίες τους, ούτε μες στα ραγιάδικα καλυμμαύχια τους και στα φέσια. Οι Κοραήδες, οι Καποδίστριοι, οι Ιγνάτιοι το θεόρριχναν, οι Δεσποτάδες το αφόριζαν. Οι δε λογιώτατοι της – τάχα – Διασποράς είχαν με τις «ελληνικούρες» τους να κάμνουν… Αλλά το ‘21 δεν μίλησε τη γλώσσα τους, δεν βούταε σε καλαμάρια πέννες χήνας.
Μίλησε με των καρυοφυλλιών τις ντουφεκιές και με των γιαταγανιών του τις άδραξες…
Αυτά, ως προς αυτά. Το «εν τω γίγνεσθαι» 3ο βιβλίο μου να το τυπώσω λέω σε κάνα χρόνο.
Για το παρόν, και τούτο μου το ταχύτατο 2ο, ας παρθεί σαν ένας ξαναχαιρετισμός στο ’21.
Με το κατέβασμα της σκούφιας μου (σκούφιας ενού α λόγιου απλοέλληνα) να του βροντοφωνήσω (κι εγώ!) ένα ζήτω: ΖΗΤΩ ΣΟΥ – θα του πω – το ’21 των Ελλήνων!
ΖΗΤΩ Αθάνατε Λαέ του Μαραθώνα και της Πίνδου!
Έτσι, όχι με το «ψηλά τα χέρια!» όπως αυτοί, μα με στην καρδιά τόνα μου χέρι, και με τ’ άλλο μου, το ταπεινό κρατώντας – μου – κεράκι, θα προβώ ομπρός στους τίμιους και τους λεύτερους για το σκολιό μονοπατάκι της Αλήθειας.
Κείμενο: Γιάννης Σκαρίμπας*
Είναι αδύνατο (και άσχετα προς το ιδεολογικό του αναγνώστη) να μην αγαναχτάει κανείς διαβάζοντας τον κορυφαίο ιστορικό μας, για το αναγκαστιλίκι που την υπήγαγε την ιστορική αλήθεια στην «Ιστορίαν – του – του Ελληνικού Έθνους».
Ιδιαίτερα στα Κεφάλαια για το οσποδάρικο σκυλολόι, για την ψώρα τη φαναριώτικη, για τους λόγιους της «Διασποράς» και για τον Κλήρο.
Βρίσκεται μπρος σε μια συστηματική καταδυνάστευση της της κακόμοιρης της αλήθειας, σε μια «κόντρα – νατούρικη» Διαλεκτική του ‘21.
Ιστοριογράφοι και Κωλέττηδες, Μαυροκορδάτοι και Μιστριώτες, σταυροκοπίτες, λευτεραντζήδες της «δεκάρικης» Εικοσιεναλογίας φαρισαίοι – ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ.
Η λέξη ΠΑΤΡΙΣ (κι άλλες) στο στόμα σας μάς θυμίζουν τις μουχλιασμένες πάστες του Κνουτ Χάμσουν:
Όταν βλέπω γρηές να τρώνε πάστες – είχε πει ο Θεοτούμπης – μου φαίνεται πως όλες οι πάστες είναι μουχλιασμένες. Αλλά και μένα, από τον καιρό που κάποιος δάσκαλος μας μάθαινε με τη στραβή του μύτη το «Όλη δόξα-όλη χάρη…», μου φαίνεται πως πάσα χάρις είναι «ένρινη» και πάσα δόξα στραβομύτα!…
Ένρινα και με στραβές τις μύτες είναι τα λόγια τους· γρηάτικη μούχλα της σαπιοδοντιάς βρωμολογάει το ’21 τους…
Με το να παριστάνουν την Ελληνική Επανάσταση σαν πράξη εξωελλαδική (το οποίον: ότι την παρασκεύασαν οι λόγιοι!) πάν’ να μειώσουν την αυτοδύναμη αξία της, για να τους λογαριάζουμε σωτήρες.
Το σινάφικο – όλων αυτών -«κατεστημένο» τους τούς κάνει να μιλάν την ίδια γλώσσα… Ας ξέρουν ότι μας είναι αναξιόπιστοι.
Τους κατηγοράμε και τους βοάμε: λέτε ψέματα -δεν είναι αυτό το ’21: Το Πατριαρχείο το αφόρισε. Οι Πρόκριτοι και οι Ιεράρχες το χλεύασαν.
Ο Καποδίστριας του γύρισε τις πλάτες του. Ο Κοραής «μας» το μυχτήρισε.
Ο Καρατζάς, ο Μαυροκορδάτος και ο Ιγνάτιος το ξεπούλαγαν στους ξένους.
Χώρια οι Νέγρηδες και οι Κωλέττηδες, χώρια ο Κοραής και ο Μπραΐμης.
Η κατατρεμάρα του δεν λέγεται…
Και βέβαια… θα μου θυμώσουν!
Μα, για να με θέσουν «εκποδών» δεν φτάνει το «πίστευε μας και μη ερεύνα».
Δεν φτάνει η «από καθέδρας» κρούση του κώδωνος και το «Αυτός έφα!». Το θέμα που θέτω πάει πολύ μακρύτερα από της ασημότητάς μου το «ούτως ή άλλως». Πάει στις ψευτομαρτυρίες και στην αγκύλωση που κάνουνε αυτοί στην Ιστορία. Το ’21 είναι «Ηράκλεια άρτιο» για να μας το περπατάν με δεκανίκια…
Το «ψεύτικο σαν ανακοινωθέν» είναι αδερφάκι της Ιστορίας.
Είναι φανερό: Η δικιά τους, η «σιδερωμένη» Ιστορία δεν μας λέει την αλήθεια.
Οπότε έν’ από τα δυο: Ή δεν την ξέρει και – ώστε – είναι αδιάβαστη ή την ξέρει και τα «μασάει», οπότε πάλι μάς είναι μια ψευτρού. Μάλιστα, πολλές φορές… οι «ασπρορουχάδες» της (λογιώτατοι, πανηγυριστές και προφεσσόροι) έκαναν τόσο το μαύρο στράφτικο, που να μας εξαπατάει και να πλανεύει… Μην τους πιστεύετε.
Η καρδιά του ’21 δεν έπαλλε – ταριχευμένη – στις σοφίες τους, ούτε μες στα ραγιάδικα καλυμμαύχια τους και στα φέσια. Οι Κοραήδες, οι Καποδίστριοι, οι Ιγνάτιοι το θεόρριχναν, οι Δεσποτάδες το αφόριζαν. Οι δε λογιώτατοι της – τάχα – Διασποράς είχαν με τις «ελληνικούρες» τους να κάμνουν… Αλλά το ‘21 δεν μίλησε τη γλώσσα τους, δεν βούταε σε καλαμάρια πέννες χήνας.
Μίλησε με των καρυοφυλλιών τις ντουφεκιές και με των γιαταγανιών του τις άδραξες…
Αυτά, ως προς αυτά. Το «εν τω γίγνεσθαι» 3ο βιβλίο μου να το τυπώσω λέω σε κάνα χρόνο.
Για το παρόν, και τούτο μου το ταχύτατο 2ο, ας παρθεί σαν ένας ξαναχαιρετισμός στο ’21.
Με το κατέβασμα της σκούφιας μου (σκούφιας ενού α λόγιου απλοέλληνα) να του βροντοφωνήσω (κι εγώ!) ένα ζήτω: ΖΗΤΩ ΣΟΥ – θα του πω – το ’21 των Ελλήνων!
ΖΗΤΩ Αθάνατε Λαέ του Μαραθώνα και της Πίνδου!
Έτσι, όχι με το «ψηλά τα χέρια!» όπως αυτοί, μα με στην καρδιά τόνα μου χέρι, και με τ’ άλλο μου, το ταπεινό κρατώντας – μου – κεράκι, θα προβώ ομπρός στους τίμιους και τους λεύτερους για το σκολιό μονοπατάκι της Αλήθειας.
*Απόσπασμα από το βιβλίο Γιάννης Σκαρίμπας, Το 1821 και η αλήθεια, εκδόσεις Κάκτος, τ.Α’. Αθήνα, 1995.
Μια αλήθεια που τσούζει.
https://www.scribd.com/document/43510388/Γιαννης-Σκαριμπας-Το-1821-και-η-αληθεια
ή
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΜΟΝΟ ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΑ ΣΧΟΛΙΑ