Αυτοί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι…

Η απάντηση στο αναπάντητο ερώτημα για την τεχνοκρατική παραγωγική ζωή μας.
Παράγουμε εγώ και εσύ, και οι άλλοι, και όμως χρωστάμε.
Κουκιά είναι μετρημένα, τόσο απλά, τόσο κατανοητά που δεν φαίνονται, γιατί ψάχνουμε τα σύνθετα τα ακατανόητα.
Τι προσφέρει και πληρώνει ένας Έλληνας στην ζωή του.
Αυτά έκαναν και οι πατεράδες μας, και οι πατεράδες των πατεράδων μας, και οι πατεράδες των πατεράδων των πατεράδων μας.
Όχι ο ελεύθερος επαγγελματίας, ούτε ο δημόσιος υπάλληλος, δεν γνωρίζω για αυτούς δεν απαντώ.
Γνωρίζω τι προσφέρει ένας μισθωτός με εξαρτημένη εργασία.
Τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν είναι αντικειμενικά, με μηδενική απόκλιση, διότι έχουν αλιευθεί από τον επίσημο κρατικό ασφαλιστικό φορέα.
Πάμε λοιπόν ένα ταξιδάκι, να συνειδητοποιήσουμε, τι προσφέρει ο άγνωστος πολίτης, αυτού του λαού, που τον κοροϊδεύουν και τον εκμεταλλεύονται κατά συρροή άπαντες. (πολιτική, θρησκευτική, εμπορική, υγειονομική, επιστημονική, ενημερωτική…. και όλες οι τετριμμένες μαφίες, για να θρέφονται από το αίμα του)
Να σας συστήσω λοιπόν τον κο Φώντα, που θα είναι η πραγματική μας προσομοίωση.
Στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας της ζωής του βγήκε στην αγορά εργασίας.
Μέχρι και σήμερα, που συνεχίζει έχουμε και λέμε, η μάλλον γράφουμε.

 
Για έντεκα χιλιάδες ένσημα, (11.000) όσες περίπου και αντίστοιχες μέρες εργασίας,
του έχει κλέψει το κράτος διακόσιες είκοσι χιλιάδες (219.959) ευρώ, που τις ονομάζει εισφορές.

• Έχει υποχρεωτική προσφορά στην πατρίδα αμισθί, είκοσι έξι μήνες, που την ονομάζει θητεία, η οποία δεν αναγνωρίζεται συντάξιμη αν δεν την πληρώσει. 
• Έχει πληρώσει και πληρώνει τόκους σε τράπεζες, «ών ουκ έστιν» υπολογίσιμο μέγεθος, με επιτόκια γύρω στο 20%, που τα λέμε εξυπηρετήσεις για καλύτερο βιοτικό επίπεδο. 
• Έχει πληρώσει και πληρώνει φόρο, χρησιμοποιώντας τα πενιχρά του χρήματα για της ανάγκες της οικογένειας. Μια φορά όταν εισπράττει, και μια όταν ξοδεύει, το λέμε ΦΜΥ, και ΦΠΑ. 
• Έχει πληρώσει, και πληρώνει «χρυσές» τις παροχές για το βασικό βιοτικό επίπεδο, (φώς-νερό-τηλέφωνο), που τις λέμε αναγκαίες συνθήκες διαβίωσης. 
• Έχει πληρώσει, και πληρώνει, τέλη κυκλοφορίας και διόδια, το λέμε ασφαλή και γρήγορη μετακίνηση, αλλά έχουν γεμίσει τα νεκροταφεία, από τα θύματα της ασφάλτου. 
• Έχει πληρώσει και πληρώνει δημοτικά τέλη, δημοτικούς φόρους, χαρτόσημα, παράβολα, αλλά φτιάχνει το πεζοδρόμιο του μόνος, και για να εξυπηρετηθεί στις διάφορες υπηρεσίες δίνει «φακελλάκια», αυτό το λέμε «μπαχξίσι», κατάλοιπο της οθωμανικής σκλαβιάς. 
• Έχει πληρώσει και πληρώνει στο ταμείο του «άγνωστου κλέφτη», τόσα που και ο ίδιος έχει ξεχάσει….. αυτό το λέμε οικονομική αφαίμαξη μέχρι θανάτου. 

Όλα δείχνουν πώς είναι ένα οργανωμένο σχέδιο των τεχνοκρατών, για να υπάρχει ισοζύγιο παροχών(ψίχουλα, για στάχτη στα μάτια) και υποχρεώσεων (νόμιμες κλοπές), με αποτέλεσμα η παραγωγική ζωή κάθε πολίτη να μην αποφέρει κανένα όφελος στον ίδιο.

Και όμως, μετά από όλα αυτά που πλήρωσε και πληρώνει, του κουνούν στα μούτρα το δάχτυλο, αυστηρά. 

Χρωστάς…….!!!

Ποιος χρωστάει σε ποιόν ελεεινοί;