ΟΥ Οχι ΤΙ κάτι ΔΑΝΟΣ εκ της γής
Απόψεις που πηγάζουν από την άλλη άγνωστη πλευρά
ΑΒΑ(ήβη)+ΤΑΡ(τάρταρα) <> ΒΙΟΣ(ζωή)+ΑΔΑΣ(άδης)
Aιώνια εναλλαγή, στην βιολογική αρμονία
Η άλλη θέση στην καθημερινότητα, τό επέκεινα, ή αλήθεια της φαντασίας.
Βουτιά στόν άπειρο και άυλο κόσμο τών ιδεών.
Υποβάθμιση του χρήματος (χξς') σε μέσο εξυπηρέτησης και όχι υπέρτατη ανάγκη.
Ατυχώς ονομάσθηκε Χρήμα (ότι χρειαζόμαστε)
και Νόμισμα (ότι θεσπίσθηκε σαν αξία)
Εξαπατήσαμε τό είναι μας, και Εκπέσαμε.

Επικοινωνία: utidanos@gmail.com

Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

Κι όμως, πρέπει να στηριχτεί το ΟΧΙ...

...άλλωστε, απλώς έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ της Γερμανικής ΕΕ (με ευρώ) και της Βρετανικής ΕΕ (με δραχμή)...και προτιμώ την δεύτερη...

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
Η στήριξη του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, μεταξύ πολλών άλλων, έχει δύο ενδιαφέρουσες συλλογιστικές...
Πρώτη, η ψυχολογική/κοινωνιολογική...
Και μόνο που όλοι αυτοί οι «βολεμένοι κοστουμάτοι με τα κολωνάτα ποτήρια» πολεμάνε υπερ του ΝΑΙ, αυτός είναι αρκετός λόγος για να στηρίξεις το ΟΧΙ...
Ιδού και ένα τμήμα της συλλογιστικής:
Από ενα σημείο κι έπειτα, παραλύει το θύμα...
Και παραλύει για πολλούς λόγους...
Φόβο...ολική αυτοπαράδοση...
Κι εκεί ποντάρουν μερικοί μερικοί...
Όταν πχ ανήκεις στον «κάτω κόσμο», στην «πλέμπα» και βλέπεις όλους αυτούς του «άνω κόσμου» ότι καταστροφή κι αν συμβαίνει γύρω αυτούς να μην τους αγγίζει τίποτα...είναι να μην θες να αντιδράσεις;
Αλλά σε τι και πως να αντιδράσεις;
Διαπιστώνεις τότε με δέος πως όλοι αυτοί – οι βολεμένοι του καθεστώτος - είναι τόσοι μα τόσοι πολλοί και τόσο ισχυρά δικτυωμένοι μεταξύ τους και κυρίως με τις πηγές Πολιτειακής και κοινωνικής ισχύος, που δεν υπάρχει κανένα μέσο αντίδρασης του θύματος...
Ναι, του θύματός τους....
Καθώς, για να περνάνε όλοι αυτοί καλά, κάποιοι άλλοι συντρίβονται...
Σε κάποιες ιστορικές φάσεις αυτοί, τα θύματα, οι πεινασμένοι, οι «εξαθλιωμένοι» της κοινωνίας παίρνουν τις αξίνες και οτιδήποτε μοιάζει με όπλο και σπάνε τα κεφάλια των «αθλίων της ιστορίας»...
Ενδιαφέροντες καιροί (κατά τους Κινέζους) αλλά που δεν συμβαίνουν πάντα...
Σε πιο πολιτισμένες και αποχαυνωμένες εποχές τα θύματα πέφτουν...κλαίνε...συντρίβονται σωματικά και ψυχολογικά...αυτοοικτίρονται....αυτοκτονούν...δεν σκοτώνουν...γίνονται απλά οι θλιβεροί κλόουν για να γελάνε οι δήμιοί τους...οι «βολεμένοι του καθεστώτος»...μεγάλοι και μικροί...
Μέχρι που έρχεται κάποια στιγμή που τα θύματα νοιώθουν πως επιτέλους έχουν μια ευκαιρία αντίδρασης...
Όχι κάτι ιδανικό...αλλά είναι κάτι...
Μια ευκαιρία νόμιμης αντίδρασης....
Πχ Ένα «Δημοψήφισμα»...
Έστω κι αν στο τέλος αποδειχτεί πως ήταν μια «επίφαση λαϊκής αντίδρασης», μια «βαλβίδα εκτόνωσης», θα είναι κάτι τέλος πάντων...
Μια ευκαιρία νόμιμης αντίδρασης κατά των δυναστών τους...
Το θύμα, βλέπεις, δεν μπορεί να μην βλέπει πως συστηματικά την στιγμή που αυτός πεινάει και εξοντώνεται, κάποιοι άλλοι πλουτίζουν...
Ή τουλάχιστον, συνεχίζουν να παίρνουν τον υψηλό ή έστω αξιοπρεπή μισθό τους....
Εις βάρος του...
Εις βάρος του κορόϊδου....
Κι όλα αυτά υποστηριζόμενα από τον "Μεγάλο Αδελφό"...την ΕΕ...
Κι όμως, όλα αυτά τα λαμόγια ΚΑΝΕΙΣ δεν τα κυνήγησε...
Κανείς δεν απαίτησε να τους πάρει πίσω τα «φαγωμένα»....
Κανείς πολιτικός και καμία δικαιοσύνη....
Ναι...πολύ θα ήθελε να μπορέσει να τους βάλει αυτός τη θηλιά...
Σε όλους τους...
Αλλά...
Για χίλιους δυό λόγους αδυνατεί....
Σαν να έχει έναν «κόφτη» μέσα του...
Έναν «κόφτη/ελεγκτή αντιδράσεων»....
Πολιτισμός...
Ίσως τελικά το Δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015 ν’ αποδειχτεί μια μεγάλη φούσκα που ανοήτως κάποιοι το καταδιώκουν...
Ίσως εν τέλει, αποδειχτεί πως κι αυτοί που του επιτίθενται (το στρατόπεδο του ΝΑΙ) το κάνουν επίτηδες, παίζοντας κι αυτοί το ρόλο τους ώστε ο κόσμος να εκτονωθεί συμμετέχοντας σ’ αυτό το δρώμενο...
Ίσως πάλι και όχι...
Ίσως πίσω από το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ που θα βγει στο τέλος να κρύβονται χίλια δυό υπολογισμένα σενάρια κάποιων «κέντρων σκοτεινής υπόγειας πολιτικής»...
Άλλη μια εφαρμοσμένη κοινωνική μηχανική;
Άγνωστο...
Ότι και να είναι πάντως, όσο ειλικρινής ή ανειλικρινής κι αν είναι η σύλληψή του, όσο θολά κι ασύλληπτα για την ώρα μπορεί να είναι τα κίνητρά του, παίζει έναν κρίσιμο ρόλο στην παρούσα φάση...
Δίνει στην Ελλάδα μια ευκαιρία να παίξει ένα «σκληρό χαρτί»...
Καθώς, ναι, όλοι συμφωνούν σ’ αυτό, εδώ δεν είναι μια απλή αντιπαράθεση εξίσου σκληρών μνημονιακών προτάσεων...τόσο της τρόϊκα όσο και της κυβέρνησης...
Είναι μια ξεκάθαρη κόντρα της «Υποτελούς Ελλάδας» με την «Ύπατη Αρμοστεία» της ΕΕ...
Το διακύβευμα, ναι, είναι η παραμονή ή όχι στο Ευρώ και η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα της Δραχμής...
Το βαθύτερο διακύβευμα, ναι, είναι ακόμη και η παραμονή ή όχι στην ίδια την ΕΕ...
Καθώς, όταν θα χτυπιέται ανελέητα από τα διάφορα γερμανικά βαρονέτα η Ελλάδα, αναπόφευκτα θα χρησιμοποιήσει ως όπλο/αντίδραση το βέτο της στα όργανα της ΕΕ...
Κι εξίσου αναπόφευκτα θα «πεταχτεί έξω» εντελώς τότε από την ΕΕ...
Ή μήπως όχι;
Ή μήπως «όχι μόνη»;
Ή μήπως τότε κάποιος άλλος «ισχυρός παίκτης» θα θέσει εκείνος βέτο στην αποπομπή της Ελλάδας από την ΕΕ;
Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα...
Σ’ εκείνη τη φάση είναι που μπαίνουν στην σκηνή κι άλλοι ισχυροί παίκτες...
Να θυμηθούμε για μια ακόμη φορά την Βρετανία;...
Η οποία αντιμετωπίζει την δική της προσχεδιασμένη – και «περιέργως σιωπηλή» - έξοδο από την ΕΕ.
Ο λόγος;
Ποιός άλλος;
Το ότι η ΕΕ μετατράπηκε σε μια Γερμανική πολιτικοοικονομική αυτοκρατορία.
Και φυσικά, η Βρετανία δεν περιμένει κανείς πως έχει σκοπό να παραμείνει μόνη της, έτσι;
Θα πάρει μαζί της ένα καθόλου ευκαταφρόνητο τμήμα της ΕΕ.
Απλώς, δεν είναι η ώρα ακόμη να γίνονται τέτοιες συζητήσεις...
Δεν θα ήθελε η Βρετανία να την κατηγορήσει κανείς για «διασπαστικές ενέργειες»...
Από την άλλη όμως, δεν βάζει εμπόδια στην Ελληνική αντίδραση κατά της Γερμανίας, της τρόϊκα, της ΕΕ...
Δεν βάζει τις γνωστές «αγγλικές τρικλοποδιές»...
Απλά ενόσω εξελίσσεται η σύγχρονη ελληνική τραγωδία, αυτή ... «κοιτάζει αλλού»...και «σφυράει κλέφτικα»....δήθεν αδιάφορα...
Σχεδόν καθημερινά μάλιστα βλέπουμε ουκ ολίγα «περιέργως φιλελληνικά αγγλικά πρωτοσέλιδα»!!!
Την «βολεύει» βλέπεις αφάνταστα την παμπόνηρη Γηραιά Αλβιόνα αυτό που συμβαίνει με την Ελλάδα...
Καθώς φαίνεται, η ίδια η Ελλάδα έχει αναλάβει την προετοιμασία της συντριβής της Γερμανικής ΕΕ και της λεηλασίας της κατόπιν από την Βρετανία, και όλα αυτά με τρόπο τέτοιο που πρώτον να μην κινδυνεύσει η συνοχή του δυτικού μπλοκ και δεύτερον ποτέ να μην κατηγορηθεί γι’ αυτό ο Βρετανικός παράγοντας...
Βλέπεις, η Βρετανία θεωρεί την Ελλάδα ως ένα πετράδι του δικού της στέμματος...
Την θέλει, την «απαιτεί» ως τμήμα της «δικής της ΕΕ» που θα συστήσει από τα συντρίμμια της «Γερμανικής ΕΕ»...
Ουσιαστικά, είναι λες και «έχει ανατεθεί» στην Ελλάδα αυτό το «βαρύ έργο»...
Η διάλυση της «Γερμανικής ΕΕ»...
Κι έτσι, δεν θα χρειαστεί μια μέρα στο κοντινό μέλλον να την αποσπάσει βίαια η Βρετανία από τα νύχια της Γερμανίας διακινδυνεύοντας την συνοχή του ΝΑΤΟ.
Η «έξοδος» της Ελλάδας από την ΕΕ θα συμπέσει εν πολλοίς με την έξοδο της Βρετανίας....
Και «απλόχερα» τότε η Βρετανία θα «αγκαλιάσει» την Ελλάδα, δίνοντάς της την ευκαιρία να συμμετάσχει – με το δικό της νόμισμα – στην δική της «Βρετανική ΕΕ»...
Τι πιο «φυσικό»; Τι πιο «ανακουφιστικό» για την τότε Ελληνική φιλοδυτική πολιτική;
Φυσικό κι επόμενο λοιπόν θα είναι τότε την Ελλάδα ν’ ακολουθήσουν κι άλλα κράτη...φιλοαγγλικά...κράτη που είτε παραδοσιακά ανήκουν στην βρετανική σφαίρα επιρροής είτε που απλώς – και με τις «αμερικανικές ευλογίες και πιέσεις» - θα επιλέξουν «αβίαστα» την Βρετανική ΕΕ...
Θα φύγουν συνεπώς από την Γερμανική ΕΕ και θα ενταχθούν στην Βρετανική...
Η Ελλάδα δεν θα έχει απομείνει λοιπόν εκτός της ΕΕ ούτε μια νύχτα...κι επειδή τέτοιες καταστάσεις συνοδεύονται πάντα και από γενναίες «αναδιαρθρώσεις και τακτοποιήσεις χρεών», προμηνύεται μια μάλλον εξόχως ενδιαφέρουσα συναλλαγή...
Όλα όσα βλέπουμε και βιώνουμε στην «Ελληνική Υπόθεση» δείχνουν να είναι ένας «περίτεχνος αγγλοσαξονικός σχεδιασμός»...
Έτσι δικαιολογούνται και οι «υποτονικές αντιδράσεις» του διεθνούς αγγλοσαξονικού παράγοντα...
Ναι, μεν δεν επιθυμούν να διαλύσουν το Δυτικό Μπλοκ αλλά ανησυχούν κιόλας με την ταχεία ανάδυση της Γερμανικής Υπερδύναμης...
Συνεπώς, Αγαπητέ Έλληνα Αγγλόφιλε Μαυροκορδάτε,
Ξανασκέψου το περί ανάγκης τυφλής στήριξης του ΝΑΙ γιατί σημαίνει «ΝΑΙ στην Γερμανική ΕΕ»...
Καθώς τα αφεντικά σου, οι Αγγλοσάξονες έχουν άλλα σχέδια που για ευνόητους λόγους αδυνατούν – για την ώρα - να τα υποστηρίξουν ευθέως και δημοσίως, εσύ αναλογίσου:
τι δουλειά έχεις στο φιλογερμανικό μπλοκ;
Τι κάθεσαι και τους στηρίζεις;
Τον φυσικό σας εχθρό υποστηρίζεις;
Τι είναι αυτά που βγαίνεις στα κανάλια και στα μπαλκόνια και τσαμπουνάς;
Το καλύτερο που έχεις να κάνεις λοιπόν είναι να αποσύρεις τις δυνάμεις σου από το Γερμανικό στρατόπεδο του ΝΑΙ και να υποστηρίξεις το ΟΧΙ με την ψήφο σου στο Δημοψήφισμα.
Διαφορετικά, εάν με την ψήφο σου υπέρ του ΝΑΙ και των Γερμανών, συμβάλλεις στην εξόντωση των δυνάμεων του ΟΧΙ στην Ελλάδα και στην υπερενίσχυση του Γερμανικού στοιχείου, αύριο που θα κληθείς – κατ’ εντολήν του αφεντικού σου του Αγγλοαμερικάνου – να αντιμετωπίσεις τους Γερμανούς μόνος σου, με ποιούς συμμάχους θα το καταφέρεις;
Θυμίσου, πως, ακόμη κι αν επιβιώσουν από μια ήττα στο δημοψήφισμα, δεν θα ερχόντουσαν ποτέ τους να σε στηρίξουν σε μια μελλοντική αντιπαράθεσή σου με τους Γερμανούς...και για ιδεολογικούς λόγους αλλά και ως αντίποινα γι’ αυτό που κάνεις τώρα...
Άρπαξε λοιπόν τώρα την ευκαιρία που παίρνει άλλος την «ευθύνη» να τους τσακίσει και «στήριξέ τον έστω και διακριτικά»...έστω και «σιωπηρά»...
Στήριξε το ΟΧΙ...
Θυμίσου, πως, τα πράγματα στην «Βαθεία Πολιτική» δεν είναι ποτέ αυτά που φαίνονται πως είναι....

Γιώργος Ανεστόπουλος

Κρίνω σημαίνει αποχωρίζομαι εμένα… ΔΑΜΟΚΡΙΣΙΑ.

Θέλουμε να λεγόμαστε Ελληνίδες/ες, θέλουμε όμως υποθέτω και να είμαστε Ελληνίδες/ες.
Εκφραζόμαστε λοιπόν χρησιμοποιώντας το εργαλείο μας….
Αυτό της επικοινωνίας και της εφαρμογής των ιδεών την γλωσσική έκφραση τους,
με σκοπό την σαφή κατανόηση, που θα ελευθερώσει τον νου μας να αξιολογήσει,
και να προχωρήσει σε ενέργειες απόλυτα σωστές.
Αφορμή το κείμενο του Δημοψηφίσματος
Είναι όμως δημοψήφισμα;
Όχι δεν είναι σε καμιά περίπτωση.
Δήμος και ψήφισμα, ο δήμος υφίσταται μεν ίσως αλλοιωμένος, αλλά δεν υπάρχουν οι ψήφοι, οι ψηφίδες….
Άρα μιλάμε λογο τεχνικά με παρομοιώσεις μεταφορές, και όχι απόλυτα σωστά και ευθέως.
Είμαι εκτός τόπου και χρόνου;
Πιθανόν!!!
Ας αναλύσουμε το κείμενο, τις λέξεις Κλειδιά.
Πάμε στην πρόταση ….. πρόταση είναι προ τείνετε, απλώνεται μπροστά μας…
Αρχίζει Πρέπει…. Σημαίνει είναι περίοπτα καταφανές, είναι πράγματι υπάρχει κείμενο.
Να γίνει αποδεκτό…. Προστακτική, καθαρή προσταγή, επιβάλλει στον νου έμμεσα.
Το σχέδιο…. Εδώ η εικονικότητα η φαντασία, επιβάλλει στον νου να επεξεργαστεί μια ιδέα.
Το οποίο κλπ…. δηλώνεται η προέλευση η διαδικασία, και οι εισηγητές.
Η προστακτική οι εισηγητές και η προέλευση,
δημιουργούν μια εμπλοκή συναισθημάτων στον νου, και είναι φυσικό διότι υπάρχει η μνήμη, και γεννάει τον φόβο.
Σε αυτά προστίθεται και το δύο μέρη, ενεργοποιείτε επιπλέον η σύγχυση, η σύγκριση η αλληλοεπίδραση κλπ.
Καλούμενα λοιπόν να πάρουμε θέση σε αυτή την πρόταση…
Πώς;
Εγκρίνεται ΝΑΙ η ΟΧΙ;
Το ρήμα σωστότατο, τα άλλα δεν χρειάζονται, πλεονασμός, για χάρη κατανάλωσης.
Αλλά και μια μομφή, δίκαια η άδικα, στην δυνατότητα μας να κατανοήσουμε.
Εγκρίνω λοιπόν.
Λογίζομαι, δεν λογίζομαι, επικυρώνω, δεν επικυρώνω,…
Αυτό είναι και κάθε αυτού η όλη διαδικασία.
Δημοκρισία η σωστότερα ΔΑΜΟΚΡΙΣΙΑ.
Υπάρχει και ένα κρυφό χαρτί, ένας κώδικάς του Έλληνα λόγου.
Του ανάποδου Έλληνα λόγου, της καρκινικής γραφής..

Το ΝΑΙ και ΟΧΙ.
ΝΑΙ=ΙΑΝ=ΕΑΝ, υπόθεση, ασάφεια…
ΟΧΙ=ΙΧΩ=ΕΧΩ, πραγματικότητα, ουσία….

Απόλυτη η γλώσσα μας, αποδίδει τα πάντα, πλην του «θεού»
αρκεί να την νοιώθει κάποιος.

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Μήπως τελικά ο Τσίπρας παγίδευσε τους ευρωπαίους ηγέτες;

Η Ευρώπη έχει υποστεί τεράστιο πλήγμα στη φήμη της, απαξιώνοντας τη δημοκρατία και οδηγώντας σε χρεοκοπία ένα μέλος της.
Η στρατηγική του Αλέξη Τσίπρα, όμως, ίσως έχει ένα -μέχρι στιγμής- καλά κρυμμένο νόημα.
Η μέρα του «όχι» έχει μεγάλη συμβολική σημασία στην Ελλάδα.
Θυμίζει το γενναίο ελληνικό «όχι» στο τελεσίγραφο του Μουσολίνι τον Οκτώβριο του 1940 και την ηρωική υποδοχή από τους Έλληνες της προοπτικής ενός πολέμου με μία τερατωδώς μεγαλύτερη πολεμική δύναμη.
Είναι η ίδια λέξη που θα επιγράφεται στην κορυφή των ψηφοδελτίων, όταν οι Έλληνες θα κληθούν να ψηφίσουν σε ένα δημοψήφισμα-αστραπή για τις απαιτήσεις των δανειστών, και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δε διστάζει να επικαλεστεί γι' αυτό το σκοπό, το ίδιο ακριβώς πνεύμα, αυτό της αντίστασης στην περίοδο ενός πολέμου.
Ο κ. Τσίπρας μάλιστα κατηγόρησε «ακραίους δεξιούς κύκλους» ότι οδήγησαν στο κλείσιμο των ελληνικών τραπεζών και στην επιβολή capital controls.
Eπιτέθηκε κατά των «αυταρχικών» που βρίσκονται στην ηγεσία του ΔΝΤ και των ευρωπαϊκών θεσμών.
Μίλησε για προσπάθειες εκβιασμού κατά του ελληνικού λαού. Και δεσμεύτηκε να κάνει εκστρατεία κατά του πακέτου βοήθειας των πιστωτών - το οποίο, αυστηρά μιλώντας, δεν είναι πλέον στο τραπέζι – χαρακτηρίζοντάς το ως «καταστροφή της Ευρώπης».
Το πού θα τον οδηγήσει αυτό, και το που θα οδηγήσει την Ελλάδα, κανείς δεν ξέρει.
Η τελευταία δημοσκόπηση της εφημερίδας των Συντακτών δείχνει την πλευρά

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015


Υ Π Ο Μ Ν Η Μ Α
Αθήνα, 1η Ιουλίου 2015

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου [Παρελήφθη από τον κύριο Κασιμάτη]
και
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
κύριο Αλέξανδρο Τσίπρα

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ μερίμνη σας στα Πολιτικά Κόμματα:
ΣΥΡΙΖΑ, ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ΠΟΤΑΜΙ, ΚΚΕ, ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ.

ΘΕΜΑ:Έκτακτη Σύγκληση της Ολομέλειας της Βουλής στις 2 & 3 Ιουλίου 2015 για την

ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ 2015» κλπ.

Κυρία και κύριε Πρόεδροι,

Ο Ελληνικός Λαός βιώνει στο έπακρο την οικονομική κρίση και τον ανηλεή οικονομικό πόλεμο, που έχουν κηρύξει οι «Παγκόσμιες Αγορές», η ΕΚΤ, το ΔΝΤ, το Ευρωγκρούπ με μαέστρο της ορχήστρας την Γερμανική Κυβέρνηση και την κυρία Μέρκελ, που προσπαθεί να γονατίσει την Ελληνική οικονομία και κοινωνία.
Σ’ αυτόν τον άνανδρο οικονομικό πόλεμο που εξελίσσεται εναντίον της Χώρας εδώ και (5) πέντε χρόνια, η Κυβέρνηση και η Ελληνική Βουλή έχει την ηθική υποχρέωση και το νομικό όπλο-πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών χωρίς Μνημόνια ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΕ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΔΙΗΜΕΡΟΥ (2α και 3η Ιουλίου 2015) ΝΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΕΙ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ 2015 ΕΓΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΕΣΟΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΙΣ ΑΤΟΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΥΨΟΥΣ ΕΚΑΤΟΝ ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΕΝΑ [171] ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΦΕΙΛΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ. ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΣΥΓΚΑΛΕΣΕΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ και:

1ον Να καταγγείλετε την νομικά ανυπόστατη και αντισυνταγματική ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ του Μαΐου 2010, τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους των.
2ον Να εγγράψετε στα ΕΣΟΔΑ του κράτους τις ΑΤΟΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ, που αποδέχονται όλες οι υπόλογες πλευρές, ότι μας οφείλονται ήτοι:
α. Εννέα [9] Δις ευρώ αποζημιώσεις εκ του Αου Παγκοσμίου Πολέμου (Βάσει της Έκθεσης του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους).
β. Πενηντατέσσαρα [54] Δις ευρώ αποτίμηση της αξίας του ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΚΑΤΟΧΙΚΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ.
γ. Εκατό οκτώ [108] Δις ευρώ η αξία των επανορθώσεων - αποζημιώσεων εκ του Βου Παγκοσμίου Πολέμου.
3ον Να αποφασίσει, ότι τα ΕΣΟΔΑ από αυτό τον κωδικό θα εκχωρηθούν αποκλειστικά για την κάλυψη των νόμιμων και όχι των παράνομων τοκοχρεωλυτικών δανείων μετά από ενδελεχή νομικό και λογιστικό έλεγχο.
4ον Να ξεκινήσει τις νομικές διαδικασίες διεκδίκησης των αναλογούντων τόκων, της επιστροφής του κλεμμένου χρυσού και των κλεμμένων αρχαιοτήτων μας.

Τέλος δε, οφείλουμε να σας ενημερώσουμε, ότι η ΑΡΝΗΣΗ ΣΑΣ ΩΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΝΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΕΤΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΟΧΙΚΕΣ «ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ» ΜΕ ΤΑ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΕΧΗ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ενέχει Ποινικές Ευθύνες.

Για την ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ»

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ
Οδυσσέας Τηλιγάδας Στέργιος Σμυρλής Κωνσταντίνος Γκέκας

ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΟΘΟΝΕΣ

Ο Μαρξ αν και διάβασε Ηράκλειτο και εισήχθη στο Πανεπιστήμιο κάνοντας την διατριβή του πάνω στον Επίκουρο, δεν ξέρω τι κατάλαβε, γνωρίζω όμως τι φανέρωσε όταν έγινε το φερέφωνο του Ένγκελς.
Το όπιο του λαού δεν είναι μόνον η θρησκεία, όπως εξυπηρετούσε την εβραϊκή αυλή του Ένγκελς εκείνη την εποχή, να κηρύττουν για να χτυπήσουν τον Χριστιανισμό που χώλαινε υπό το φως του Ελληνισμού και κινδύνευε το «εμπόρευμά» τους.
Το όπιο του λαού είναι η τυφλή πίστη και μαζική υποταγή, στην εξουσία της «απρόσβλητης ανωτερότητας»!
Ο εθισμός στα πάθια του, κατά Παπαδιαμάντη.Το όπιο του λαού σήμερα είναι ο εθισμός του στα ηλεκτρονικά μέσα.
Ως κοινωνικό ον έχει ανάγκη από συντροφιά και απομονωμένος καθώς είναι γυρεύει υποκατάστατα. Το πρώτο βήμα έγινε όταν μας έκαναν δώρο τον Γυάλινο Ίππο και τον τοποθετήσαμε στο σαλόνι μας.
Αφού κέρδισε την προσοχή μας, από τα σπλάχνα του ξεπήδησαν οι «στρατιώτες» του ιεχωβά (του εβραϊσμού).
Τα κανάλια δήθεν της πολυφωνίας, ουσιαστικά ήταν η πολυχρωμία μιας και μόνο «φωνής» (ιδέας). Αυτοί φρόντισαν για την χειραγώγηση της μάζας στις νέες ιδέες της παγκοσμιοποίησης.
Για να το επιτύχουν αυτό δοκίμασαν την επιτυχημένη Ρωμαϊκή συνταγή.
Ασυδοσία, ο καθένας στο όνομα της δήθεν ελευθερίας να κάνει ότι θέλει, μέχρι να ισοπεδώσουν κάθε παράδοση και να υποσκάψουν την ομοιογένεια της μάζας.
Το να κάνεις ό, τι θες σου δίνει την ψευδαίσθηση της ελευθερίας κι έτσι γίνεται εύπεπτα αποδεκτό. Το μυαλό των ανθρώπων όταν κερδίσεις την εμπιστοσύνη του γίνεται εύκολος στόχος κι αυτό το επιτυγχάνεις χαϊδεύοντας το Εγώ του κι εκπληρώνοντας τις υλικές επιθυμίες του!
Από τη μια «Τσοβόλα δώστα όλα» κι από την άλλη τα περιοδικά του Κωστόπουλου συνέδραμαν στην αποδοχή της νέας λουστραρισμένης μόδας, που ανέτειλε δελεαστικότατη απέναντι από τον καναπέ της Αγίας Οικογένειας!
Άρχισαν να φυτρώνουν τα δόντια του δράκου, με μια διαφορά, τις πέτρες τις πέταγαν αυτοί, ποικιλοτρόπως, το γυμνό, η βία, το διαφορετικό, καθετί που μπορεί να προκαλεί τις εντυπώσεις του θεατή και να τον αποχαυνώνει.
Όταν ένας εγκέφαλος εκπαιδεύεται στην έτοιμη και σύντομη πληροφορία της εικόνας, τεμπελιάζει εθίζεται στην ευκολία και κουράζεται να κάνει οιαδήποτε στοιχειώδη σκέψη.
Επίσης δεν προφταίνει να πάρει την ανάσα που χρειάζεται για να αποτοξινωθεί από τα τηλεοπτικά σκουπίδια που «αναμασά».
Τα κανάλια αργά και σταδιακά άρχισαν να ευτελίζουν το θέαμα, για να μην γίνει αντιληπτό στην πρώτη ματιά και αποστρέψουν το βλέμμα τους.
Αυτό είχε διττό χαρακτήρα, από τη μια να ελαχιστοποιήσουν το κόστος ώστε να αυξήσουν το κέρδος κι από την άλλη να εθίσουν τους «θαμώνες» στον υποπολιτισμό!

Rory Gas

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

Η άγνωστη δύναμη που κατέχετε και δεν το ξέρετε...


Του οικονομολόγου Δημήτρη Καρούσου
Γράφω αυτές τις γραμμές με σκοπό να βοηθήσω και ΟΧΙ να επηρεάσω.
Δέχομαι αρκετά μηνύματα και τηλεφωνήματα και η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος, ενώ διψάει για ενημέρωση, οι πηγές σπανίζουν. Και είναι το δεύτερο λάθος που εντοπίζω στην κυβέρνηση, δεν ενημερώνει σωστά.
Λόγω της ιδιότητας μου, λοιπόν, και επειδή δεν μπορώ να απαντώ στον καθένα ξεχωριστά γράφω κάποια πράγματα που μάλλον δεν θα βρείτε πουθενά...
Η άγνωστη δύναμη που κατέχετε και δεν το ξέρετε
Σας λένε τα κανάλια ότι το χρηματιστήριο της Αμερικής έπεσε περίπου 2,20% στις 29/06/2015 που γράφω αυτές τις γραμμές ενώ το χρηματιστήριο της της Γερμανίας έπεσε 4,56 %.
Άχρηστη πληροφορία.
Τι σημαίνει για τον Μέσο Έλληνα; Τίποτα!
Εάν, όμως, σας έλεγαν ότι οι Γερμανοί επενδυτές στις 29/06/2015 έχασαν 80 δισεκατομμύρια ευρώ επειδή το χρηματιστήριο της Γερμανίας έπεσε 4,56 % και οι Αμερικανοί επενδυτές έχασαν 60 δισεκατομμύρια $ επειδή το χρηματιστήριό τους έπεσε περίπου 2,20%, είναι διαφορετικό...
Τότε ο μέσος Έλληνας θα μπορούσε να σκεφτεί:
Αν με μία μόνο συζήτηση για δημοψήφισμα χάνουν τόσα χρήματα σε μια μόνο ημέρα τότε πόσα θα χάσουν σε 10 μέρες συζήτησης;
Ένα τρις ίσως;
Και αν από τη συζήτηση περάσουμε στην πραγματικότητα και τελικά γίνει Grexit πόσα θα χάσουν;
Θα δώσω ένα τρανταχτό παράδειγμα:
Η Deutsche Bank έχει επενδύσει σε

ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ… ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ;

ΤΟ «ΤΥΧΑΙΟ» ΣΧΕΔΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΓΟΥΡΑ ΤΩΝ ILLUMINATI 
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ…
Πριν 6 χρόνια, ίσως και 7 (αλλά δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι) κυκλοφόρησε στο internet ένα σκίτσο σε ξένο site (φημολογείται από κάποιον Σουηδό), που τότε απλά μας έδειχνε κάτι που για κάποιους ήταν άπιαστο όνειρο.
Μας έδειχνε την αλλαγή ηγεσίας σε παγκόσμιο επίπεδο από ένα μανιασμένο πλήθος ανθρώπων.
Το ζητούμενο είναι ότι οι αρχηγοί κρατών που τους έκοβε το νήμα ένα γιγάντιο
ψαλίδι από το πλήθος, κρατούσε μια γιγάντια φιγούρα σαν μαριονέτα, που στο κεφάλι της έφερε το σύμβολο των illuminati.
Δηλαδή την γιγάντια πυραμίδα με το μάτι. Από πίσω από την γιγάντια φιγούρα υπήρχε η σκιά μιας πόλης, η οποία στην αρχή φάνταζε σαν ένα φανταστικό σχέδιο του καλλιτέχνη…
Η πρώτη αποκάλυψη, εάν μπορούμε να την πούμε έτσι, είναι ότι πριν 4 χρόνια περίπου το περιοδικό national geographic έκανε ένα θέμα για μια νέα πόλη με το όνομα ΑΣΤΑΝΑ (Καζακστάν), παράφραση του ονόματος ΣΑΤΑΝΑ.
Αμέσως με το που διαβάζω το άρθρο αυτό ανοίγω τον υπολογιστή και αναζητώ στα αρχεία μου την φωτογραφία…
Τελικά το πίσω φόντο της πόλης δεν ήταν φαντασία (τουλάχιστον για εμένα).
Ήταν η πόλη Αστάνα…
Τα μνημεία που φαίνονται στο σκίτσο είναι ίδια με τα μνημεία που έχει η πόλη Αστάνα… Και τι περίεργο; Η τεράστια φιγούρα ξεπηδάει από εκεί…
Τώρα ας έρθουμε στα πιο καλά όμως…
Ο πρώτος ηγέτης κράτους που το γιγάντιο ψαλίδι του πλήθους κόβει το νήμα δεν μας είναι ξεκάθαρο ποιος είναι, μιας και στο σκίτσο-φωτογραφία δεν φαίνεται.
Προφανώς ο σκιτσογράφος δεν ήξερε από που θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Φυσικά σύμφωνα με την ιστορία όλοι ξέρουμε ότι η καρατόμηση ηγετών ξεκινά από το Ιράκ και τον Σαντάμ Χουσεΐν, το έτος 2006!
Άρα προφανώς ο ηγέτης που δεν είναι ορατός είναι ο Σαντάμ, ο οποίος απαγχονίστηκε.
Ο δεύτερος στην σειρά είναι ο

Για όσους λένε ΝΑΙ

Αγαπημένοι μου υποστηρικτές του ΝΑΙ,
Εδώ και κάποιες μέρες, σας βλέπω έξω φρενών με την πρωτοβουλία της κυβέρνησης να διεξάγει δημοψήφισμα.
Πολλοί από σας χρησιμοποιείτε εκφράσεις όπως «αποτυχημένη διαπραγμάτευση», «χαμένοι πέντε μήνες», «ευθυνόφοβη κυβέρνηση» κι άλλα τέτοια εμπεριστατωμένα.
Αγαπημένοι μου, ελάτε να μιλήσουμε ειλικρινά για μια φορά στη ζωή μας.
Στην πραγματικότητα θα ψηφίσετε ΝΑΙ γιατί τα πέντε προηγούμενα χρόνια, εσάς δεν σας άγγιξε καμιά κρίση! Ή σας άγγιξε λίγο!
Πάντως, συνεχίσατε να ζείτε σχεδόν όπως πριν και κάποιοι από σας, ίσως και λίγο καλύτερα, εφόσον η κρίση έφερε μειώσεις τιμών, νέους διακανονισμούς και ρυθμίσεις στα δάνειά σας με τις τράπεζες, προσφορές σε διάφορα είδη που καταναλώνατε μετά μανίας, οπότε είναι πολύ φυσικό να συμπεριφέρεστε σαν να μην ξέρετε, ή σαν να μην είδατε τι ακριβώς έχει συμβεί στη χώρα μας.
Δείχνετε μία απίστευτη λατρεία προς την Ευρώπη και προς τις Ευρωπαϊκές χώρες και πολύ συχνά σας άκουσα να λέτε με στόμφο ότι «στην Ευρώπη οι άνθρωποι έχουν παιδεία και δεν πετάνε τα σκουπίδια τους κάτω», ή «στην Ευρώπη υπάρχει πολιτισμός και τα αυτοκίνητα σταματούν στις διαβάσεις για να περάσουν οι πεζοί»!
Βέβαια, γυρίζοντας στην Ελλάδα δεν σταματήσατε ποτέ στις διαβάσεις για να περάσουν οι πεζοί, όσο για τα σκουπίδια, ας μην το συζητήσουμε καλύτερα.
Αγαπημένοι μου, λέτε ότι δεν ξέρετε, αλλά στην πραγματικότητα όλα τα ξέρετε και όλα τα είδατε.
Είδατε φίλους, γνωστούς και συγγενείς να χάνουν

Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

Al di là del pianto greco (pamphlet panellenico)

Incantevoli per la loro natura, travolgenti per i loro costumi, uniche per la loro storia!
Grecia, Spagna e Italia rappresentano quanto di meglio il mondo intero possa offrire ai sensi e al gusto dell'uomo. Una folgorante miscellanea d'arte, natura e cultura che rende unici ed elitari tre paesi, attraversati da civiltà di cui la storia stessa dell'umanità si fregia.
Luoghi fatati, dove il mito smette di essere letteratura per adagiarsi nel suo ambiente inenarrabile; usanze e sapori custoditi religiosamente da tradizioni che si perdono nel tempo; bagliori di storia solenne, conosciuta e studiata universalmente.
Paesi, questi, che, sebbene dotati di una quantità ragguardevole di risorse culturali, versano in condizioni non certo ottimali, con una Grecia che addirittura rischia di essere umiliata fuori misura dalle norme esercitate dall'Unione europea.
Lontano dalle erudite analisi ad effetto dei contabili d'ordinanza, io trovo, nella mia ragionevolezza terra terra, del tutto illogico che simili nazioni debbano essere, chi più e chi meno, al centro di una malvagia speculazione economica e finanziaria. Se è vero che la prima industria al mondo è il turismo culturale, si rende quanto mai opportuno ricordare che, insieme, Italia, Spagna e Grecia vantano circa l'80% dei giacimenti culturali e del patrimonio artistico del pianeta.
Pertanto, italiani, spagnoli e greci non dovrebbero essere affatto popoli in preda alla disperazione e oppressi dall'ansia, avendo, in teoria, la possibilità di vivere decentemente di solo turismo. Considerando, poi, l'agricoltura con i suoi prodotti, occorre ricordare che le medesime popolazioni producono squisitezze ambite dall'intero mercato mondiale.
E questo non fa che aggiungere assurdità a ciò che risulta già strano abbastanza.
Difatti, pur nella contemplazione di una cattiva politica, ci si chiede come possa succedere che dei territori tanto elitari per diverse ragioni, tra cui quelle naturistica e antropologica sembrano non avere eguali nel mondo, giungano a costituire recinti di depressione economica?
Perché mai, dunque, vastità a vocazione turistica e agricola, come quelle in argomento, sono sovrintese da strategie politiche europee che non ne valorizzano appieno le potenzialità? Si trova normale che un paese di bellezza fuori dal comune, come la Grecia, non abbia una struttura economica che la metta al riparo dall'azione predatoria della criminalità finanziaria mondiale?
E ancora: Italia e Spagna, da questo punto di vista, sono al sicuro?
Possibile, che i luoghi di origine di Pericle, Socrate, Aristotele,
Dante, Leonardo da Vinci, Michelangelo, Cervantes, Garcia Lorca e Francisco Goya, debbano rischiare di essere confiscati da chissà quale stramaledetto ragioniere per conto di una fottutissima banca di Francoforte, o Bruxelles?
Nel frattempo, il pescatore greco mangia un pesce azzurro che io venderei, nel resto dell'Europa che conta, a cento euro al chilo;
il contadino italiano raccoglie una melanzana che, ancora io, smercerei all'estero a duecento euro al chilo; il campagnolo spagnolo versa un olio sul pane, che, sempre io, esporterei a trecento euro al litro.
Naturalmente, per vedere il Partenone, o accedere agli Uffizi e al Museo del Prado, io, ancora e sempre io, stabilirei un ticket da quattrocento euro.
Che dite, ho tenuto troppo al ribasso il costo delle melanzane?
Oscar Nicodemo Diventa fan

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

The Greek Butterfly Effect


Many times nothing happens for a long time.
Then all of a sudden everything happens at once. Like a dam break. It builds slowly and then it bursts. Example:
Who would have ever thought the Confederate flag would be taken down across the South during the same week that a rainbow flag is symbolically hoisted across the entire country? Just because things seem unthinkable doesn’t mean they won’t happen.
Take the global debt construct as another example. For decades the world has immersed itself in ever higher debt. The general attitude has been one of indifference.
Oh well, it just goes higher. Doesn’t really impact me or so the complacent rationalize.
When the financial crisis brought the world to the brink of financial collapse the solution was based on a single principle:
Make the math workable.
In the US the 4 principle “solutions” to make the math workable were to:
1. End mark to market which had the basic effect of allowing institutions to work with fictitious balance sheets and claim financial viability.
2. Engage in unprecedented fiscal deficits to grow the economy. To this day the US, and the world for that matter, runs deficits. Every single year. The result: Global GDP has been, and continues to be overstated as a certain percentage of growth remains debt financed and not purely organically driven.
3. QE, to flush the system with artificial liquidity, the classic printing press to create demand out of thin air.
4. ZIRP. Generally ZIRP has been sold to the public as an incentive program to stimulate lending and thereby generate wage growth & inflation. While it could be argued it had some success in certain areas such as housing, the larger evidence suggests that ZIRP is not about growth at all.

If ZIRP’s true goal were to stimulate growth the result of this:

…would not have produced this:



No, ZIRP’s true purpose is actually much more sinister:
To make global debt serviceable. To make the math work without a default.
Here’s the reality: If we had “normalized” rates tomorrow the entire financial system would collapse under the weight of the math. In short: Default.
Which brings us to Greece the butterfly, the truth and indeed the future:
Greece for all its structural faults is the most prominent victim of fictitious numbers. From the original Goldman Sachs deal to get them into the EU based on fantasy numbers and to numerous bail-outs, the simple truth has always been the same: The math doesn’t work.
It never has and it never will until there is a default on at least some of the debt.
And in this context the Greek government’s move to call for a public referendum on July 5 may be a very clever strategic move as it forces the issue of math.
Here’s the strategic frame-up:
Ultimately what Greece needs is debt relief. Big time debt relief to make the math work.
The global cabal of creditors, ECB, EU, and IMF do not want that.
Why not? Because the very second they do this the classroom will look like this:
Everybody would want a cut on their debt starting with Italy, Spain, Portugal etc. and the dominos would be rolling.
No, they do not want this as a default would require acknowledging that debt matters.
What are the alternatives?
Greece’s referendum move risks putting a debt deal up for a vote to citizens. When has that ever happened? Have Americans every voted on their government’s debt spree? Have citizens ever had a say on their central bank’s policies and balance sheet expansions? The answer is no. This so ever important element of our global economic system is completely removed from voters.
And so Yanis Varoufakis is very much correct in highlighting this open secret:
No, voters are very much not permitted to participate in this decision making process. And hence the only reason a Greek referendum may actually proceed is this: To make an example of Greece. You want to default? Watch what we will do to Greece.
But that’s a big gamble for the EU, for the ECB, the IMF and everybody else including China and the US.
Why?
Because all of them have carefully orchestrated a construct that they do no want to see disturbed. It’s not an accident that we have seen 46+ rate cuts this year. It’s not an accident that China announced another rate cut just a day after Chinese stocks plummeted 7% this past Friday. It was no accident that the Fed’s Bullard talked about QE4 in October the moment US stocks got close to a 10% correction.
No, you see their primary mission in their timed actions and their words: To make the math work. And to continue to make the math work.
And hence Janet Yellen is not delaying rate hikes because she is “data dependent”. She is dealing in reality: Over $18 trillion in US debt (and ever growing) a large portion of which needs to be refinanced over the next 5 years. And higher rates will become an ever larger burden on the discretionary budget of the US. And the world, heavily indebted that it is, has the same problem:
Math.
So this next week is not so much about Greece the butterfly, but it is about keeping the butterfly from becoming a hindrance to the math working globally.
And the Greek government knows this. They are negotiating on the basis that a bad Greek deal from Europe’s point of view is better than a default. Angela Merkel wanted a concluded Greek deal before markets open on Monday. Now she has a mess.
And in the world of gamesmanship every percentage drop in the #DAX will enhance Greece’s negotiation stance.
This past week saw a massive rally in the #DAX in the hopes that a deal would certainly be positively concluded. Now this weekend all this bullish sentiment may find itself tested come Sunday night and Monday morning unless Europe blinks quickly. China is doing its part to support the construct with this latest rate cut, but the ECB can’t be happy about its QE program challenged by the constant Greece distraction:

As we outlined in technical charts a default of Greece would risk a structural repeat of 2011:

And it couldn’t come at a worse time:

No, odds are they’re not going to let Greece default. They can’t afford to. The math has to work.

Submitted by Northman Trader
http://www.zerohedge.com/news

``ΡΟΥΧΑ ΜΑΖΙ ΠΟΥ ΠΛΥΘΗΚΑΝ ...``

Τί ...ΘΡΑΣΟΣ, όμως,
ένα ...τόσο δα φτωχικό χωριουδάκι, με γύρω γύρω θάλασσα
& να θέλει ...ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!
Φίλοι μου, όπως φαίνεται, βαδίζουμε σε κάτι, πάνω κάτω, σαν αυτό που περιγράφει ο φίλος ΓΗΣ ΠΑΙΣ...
Γνωρίζω, ότι για πολλούς από εμάς, μία τέτοια εξέλιξις δεν αποτελεί έκπληξη.
Δυστυχώς, όσοι είχαν αντιληφθεί αρκετά νωρίς, το παιχνίδι που παίζεται εναντίον της Ανθρωπότητος, καταλάβαιναν, πως, απλώς & για διάφορους λόγους, είχε ``κληρωθεί`` να ξεκινήσει ...πιλοτικά από την δική μας χώρα!
Δίκαια, άδικα, όσοι δεν το έχουν ξεκαθαρίσει ακόμη, θα έχουν όλο τον χρόνο, μάλλον, τα χρόνια, που ακολουθούν για να το συνειδητοποιήσουν.
Νομίζω, πως δεν έχει & πολλή σημασία το ποιές θα είναι οι ακριβείς λεπτομέρειες των επομένων βημάτων της Κυβέρνησης ή των ``θεσμών``
Όποιες & να είναι, σίγουρο είναι, πως δεν θα είναι κατ` ουδένα τρόπο ευνοϊκές για τους πολίτες, σήμερα εμάς & αύριο, μεθαύριο/ σιγά, σιγά, για όλο τον κόσμο.
Όσο λιγότεροι βιαστούν να μου φορέσουν την ταμπέλα του ``συνωμοσιολόγου`` ή του ``πρακτορίσκου`` τόσο το χειρότερο γι αυτούς.
Η άρνηση της πραγματικότητος, που έρχεται κατ επάνω μας διογκούμενη σαν χιονοστιβάδα, παραπέμπει, απλώς, στην ταχτική της ...στρουθοκαμήλου, που προτιμά την εθελοτυφλία, αντί της όποιας πάλης.
Δεν προτείνω κάτι τέτοιο & δεν θα το κάνω & εγώ,
Προτιμώ, χίλιες φορές την επίγνωση από την άγνοια.
Εκείνο που έχω να προτείνω, είναι, λίγο πολύ, στο πνεύμα του ΕργΔημΈργ, όταν μας έγραφε για την ``Πέτρα του Ιάσονα`` σε 10 συνέχειες.
Δανείζομαι τα λόγια του από το 1ο μέρος...
- Κατ’ αρχήν, γιά να δούμε καθαρά το εθνικό μας συμφέρον, χρειάζονται «εκ των ουκ άνευ» τα εξής:
1. Φυσική ηγεσία της χώρας.
2. Καθορισμός εθνικών στόχων.
3. Καθορισμός των τρόπων να τους πετύχουμε...
Όλα αυτά συνεπάγονται & κάποια πράγματα, που έχει προτείνει, εδώ μέσα, ο Ριζοσπ. Φυσιοκρ./Διηνέκης (& όχι μόνο), δηλ, αλλαγή Συντάγματος, απομάκρυνση όλων των ήδη δοκιμασμένων Βουλευτών, που μετρήθηκαν & βγήκαν από λειψοί έως ζημιογόνοι για το Έθνος & την Πατρίδα, καθώς & Δικαστικών & Ανωτέρων Δημοσίων Λειτουργών. Ίδρυση Εθνικής (πράγματι) Τραπέζης, Εθνικής Παιδείας & Υγειονομικού Συστήματος...

Γελάτε, κι όλας?
Πάνω απ` όλα, βέβαια, προτείνω ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ, ΟΜΟΨΥΧΙΑ & ΟΜΟΝΟΙΑ.
Θεωρώ, πως αυτά, ακριβώς, είναι τα κυριότερα όπλα & εφόδια, ώστε να μπορούμε να εφαρμόσουμε & την Ικανότητα Διάκρισης του ...Ψέματος από την Αλήθεια.
Ο πανικός & η διχόνοια μας έχουν στοιχίσει, κατ` επανάληψιν, πάρα πολλά στο παρελθόν, για να μην πω, ότι σ` αυτό ακριβώς ποντάρουν όλοι όσοι φιλοδοξούν, να τους κάνουμε πιο εύκολο το ``διαίρει & βασίλευε``
Πρέπει ακόμη να καταλάβουμε, πως οι Ιδεολογίες, όπως τις ξέραμε έχουν εκλείψει, διότι ...δεν αφορούν τις ``αγορές``
Ας πάψουμε να αγόμεθα & να φερόμαστε από δήθεν Πράσινους, Κόκκινους, Μπλε, Ροζ κλπ κόκκους των απο-Κομμάτων, που δήθεν μας εκπροσωπούν στο Κοινοβούλιο. ``Ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει Ροζ`` είναι πια όλοι αυτοί, γι αυτό & οι ``συμμαχίες`` τους φαντάζουν ανίερες. Απλές συμβάσεις συμμοριών είναι & τίποτ` άλλο, όπως πολύ ωραία το περιγράφει & ο καθ. Κοντογιώργης.
Ακόμη & αν το προβάλουν ως Εθνική Συναίνεση, τα συμφέροντα των εντολοδοτών τους εκτελούν & αυτά δεν είναι τα φυσικά, δηλ των εκλογέων τους.
Το πιο φανταχτερό παράδειγμα αποτελεί το νεόκοπο Ποτάμι, που όλοι γνωρίζουμε, ποιόν εκπροσωπεί. Ανάλογα συμβαίνουν & με τους υπολοίπους. Τους εντολοδότες & την τσέπη τους σκέφτονται μόνον.
Κάτι τελευταίο, ας πάψουμε να τσιμπάμε στα ``έξυπνα`` φυτεμένα αισθήματα ...Ενοχής, τα οποία μας οδηγούν στο να σκύβουμε το κεφάλι σε κάθε καρπαζιά.
ΠΑΙΔΕΙΑ, ΔΙΑΚΡΙΣΗ, ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ, ΟΜΟΝΟΙΑ...
art ant

Τι λέμε για αυτό το δημοψήφισμα;


Ο Πρωθυπουργός της χώρας ανακοίνωσε την Παρασκευή το βράδυ πως η πρόταση των δανειστών πρέπει να γίνει αποδεκτή από τους Έλληνες μέσω δημοψηφίσματος.
Έκανε το δημοκρατικά αυτονόητο, αυτό το οποίο θα έπρεπε να έχουν κάνει όλοι οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί πριν δεσμεύσουν την χώρα με συμφωνίες οι οποίες ορίζουν το πώς ζούμε εμείς, αλλά όχι το πώς ζούνε αυτοί!
Υπό αυτό το πρίσμα δεν νομίζω πως υπάρχει δημοκρατικός συμπολίτης μας που δεν υποστηρίζει την κίνηση αυτή της Ελληνικής κυβέρνησης.
Η δική μας πρόταση είναι φυσικά κάτι πολύ περισσότερο.
Γιατί εμείς δεν ζητάμε απλά να ερωτόμαστε συχνότερα από τις κυβερνήσεις για το τι επιθυμούμε επί συγκεκριμένων θεμάτων (κάτι το οποίο όμως, την συγκεκριμένη στιγμή, δεν θεωρούμε καθόλου λίγο).
Στην δική μας πρόταση οι δανειακές συμβάσεις οφείλουν να περνούν υποχρεωτικά από δημοψήφισμα. Ανεξάρτητα του αν η εκάστοτε κυβέρνηση τις θεωρείς καλές ή λιγότερο καλές.
Κάθε σημαντική απόφαση η οποία εκ προοιμίου επηρεάζει τις ζωές μας οφείλει να νομιμοποιείται με δημοψήφισμα.
Παρόλα αυτά υποστηρίζουμε αυτή την επιλογή της κυβέρνησης και είμαστε σίγουροι πως οι συμπολίτες μας δεν θα επηρεαστούν από τις γνωστές πρακτικές εκφοβισμού και θα αποφασίσουν υπεύθυνα, τόσο με το μυαλό όσο και με την καρδιά τους.
Σε αυτό το δημοψήφισμα δεν υπάρχει σωστή και λάθος επιλογή.
Αυτό το οποίο θα αποφασίσει ο λαός είναι σωστό.
Εκτός αν κάποιος θεωρεί ότι στέκεται επάνω από τον λαό και γνωρίζει καλύτερα ποιο είναι το συμφέρον του.
Τότε όμως, απλά, δεν μιλάμε για δημοκρατία.
Η δύναμη του θεσμού έχει αρχίσει ήδη να αναδύεται. Οι μάσκες πέφτουν.
Στο εξωτερικό οι ‘φίλοι’ μας γίνονται ξαφνικά διαλλακτικοί και θεωρούν πως μπορεί να βρεθεί λύση ικανοποιητική για όλους μας.
Στο εσωτερικό σχεδόν σύσσωμη η αντιπολίτευση θεωρεί πως το να επιλέξουν οι πολίτες το μέλλον τους θα αποβεί καταστροφικό!
Και αυτά τα λένε οι άνθρωποι που ποτέ δεν διαπραγματεύτηκαν και οι οποίοι δεχόντουσαν αδιαμαρτύρητα και με ντροπιαστική δουλικότητα τις αδιέξοδες ‘λύσεις’ των πιστωτών μας.
Εις το όνομα του λαού, όλοι αυτοί, οι επαγγελματίες της πολιτικής, μας πληροφορούν πως οι πολίτες δεν πρέπει να μπορούν να αποφασίζουν!
Ελπίζουμε πως το δημοψήφισμα της ερχόμενης Κυριακής θα ανοίξει έναν μεγάλο και σοβαρό δημόσιο διάλογο για το τι είναι το δημοψήφισμα ως θεσμός.
Πιστεύουμε πως κάτι τέτοιο θα μας φέρει σταδιακά ένα βήμα πιο κοντά στο να κατανοήσουμε τι πραγματικά είναι η δημοκρατία και τέλος θέλουμε να ελπίζουμε πως αυτή θα είναι μια αρχή προς την εγκαθίδρυση ξανά, μετά από 23 αιώνες, της δημοκρατίας στην χώρα μας.
Εδώ που πρωτοεμφανίσθηκε.
Σκεφτείτε καλά, ενημερωθείτε, συζητήστε, δείτε τι συμβαίνει γύρω σας, φανταστείτε πως θέλετε να δείτε αυτή την χώρα μετά από 10 ή 20 χρόνια (και όχι απαραίτητα αύριο) και κυρίως ψηφίστε.
Πάρτε μέρος και εσείς σε αυτή την γιορτή της δημοκρατίας, για πολλούς από εμάς θα είναι η πρώτη φορά, όσοι επιθυμούν να μην είναι και η τελευταία ας έρθουν μαζί μας υποστηρίζοντας την πρόταση μας.

Posted on 28 Ιουνίου 2015 by greekdimo