Ο θάνατος ενός καϊκιού

Το ξύλο του καϊκιού που έσπαζε έβγαζε τριγμούς, σαν να είχε μέσα του πνοή

Ενα ακόμη παραδοσιακό καΐκι καταστρέφεται. (Φωτογραφίες: Αλεξία Τσαγκάρη) 

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΟΥΡΝΑΡΑ

Πέμπτη μεσημέρι, στην παραθαλάσσια περιοχή του Νέου Πύργου Ευβοίας.
Η σκηνή που έζησα είχε κάτι από εφιάλτη.
Ο ήλιος είχε φτάσει σχεδόν στη μέση του ουρανού και έκαιγε τιμωρητικά.
Δύο σκυλιά που βρίσκονταν δεμένα στον γειτονικό χώρο φύλαξης και επισκευής σκαφών γάβγιζαν συνέχεια.

Μπροστά μας, το καΐκι «Πάνος - Μαρία», φτιαγμένο το 1983, οκτώ μέτρα μήκος, στηριζόταν άχαρα στο έδαφος με τέσσερις κομμένους κορμούς δένδρων.
Είχε φτάσει η ώρα της εκτέλεσής του στη στεριά. Απέναντί του, ένας εκσκαφέας.
Ο οδηγός είχε ένα τσιγάρο στο στόμα και τα χέρια του στους μοχλούς.
Ο καπνός έβγαινε από τα στενά παράθυρα του οχήματος σαν χνώτο θηρίου.
Μόλις ο λιμενικός έδωσε το σήμα, ο χειριστής σήκωσε το «σφυρί», αυτόν τον σιδερένιο βραχίονα με τη χοντρή μύτη κομπρεσέρ.
Επιτέθηκε στο σκαρί με λύσσα.
Το ξύλο έβγαζε τριγμούς, σαν να σπας κόκαλα ζώου. Σαν να είχε μέσα του πνοή και φωνή.
Για μισή ώρα, έβλεπα το καΐκι να χάνει το όμορφο σχήμα του, να τρυπά και να σπάζει, να στενάζει.
Το σφυρί καθώς σηκωνόταν στον αέρα έπαιρνε μαζί και τα στραβόξυλα, το πέτσωμα.
Μαδέρια που ίπταντο στον αέρα και έπεφταν ξανά στο χώμα.
Δίπλα μου ήταν η κυρα-Μαρία, η σύζυγος του αλιέα Παναγιώτη Λιβανού, ιδιοκτήτη του καϊκιού. Ψάρευαν μαζί.
Ο άνδρας της, άρρωστος βαριά, δεν μπορούσε πια να συνεχίσει να δουλεύει, αποφάσισε να δώσει το σκαρί για σπάσιμο, να πάρει την αποζημίωση 83.000 ευρώ που του έδινε η Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ποσό υπέρογκο.
Αν φτιαχνόταν το ίδιο σκαρί σήμερα θα κόστιζε συνολικά 40.000 ευρώ.

Βίντεο: Ο θάνατος ενός καϊκιού

Η κυρα-Μαρία έκλαιγε, είχε ένα χαρτομάντιλο στα χέρια.
Το κράταγε με τα πρησμένα της δάχτυλα από τις χειρωνακτικές δουλειές.
Κάθε τόσο σκούπιζε τα μάτια της μπροστά στο αποτρόπαιο αυτό θέαμα.
«Αν δεν είχε αρρωστήσει ο άντρας μου, δεν θα το κόβαμε.
Τρία παιδιά μας σπούδασε το καΐκι. Και φτιάξαμε κι ένα σπίτι. Ολα, χάρη σε αυτό...».
Κάθε τόσο ο λιμενικός φώναζε: «Οπα μάστορα!».
Πλησίαζε το καΐκι και υποδείκνυε στον χειριστή πού να χτυπήσει, πού να σπάσει, λες και αν το άφηνε μισοσκοτωμένο, μετά θα μπορούσε κάποιος να το επισκευάσει.
Επαιρνε φωτογραφίες-τεκμήρια.
Υστερα, ήρθε και μου είπε σχεδόν με ντροπή: «Είναι σαν να βλέπεις έναν άνθρωπο να πεθαίνει.
Αλλά τι να κάνω; Δουλειά μου είναι».
Ο αδελφός του ψαρά, Νίκος Λιβανός, έφερνε κάθε τόσο το χέρι του στο κούτελό του, σαν να μην ήθελε να το πιστέψει.
Ολα τα αδέλφια του –εκτός από εκείνον– πήραν την τέχνη του πατέρα τους και βγήκαν στη θάλασσα.
Ολοι είχαν καΐκια. Τώρα μετράνε ένα λιγότερο.

Ο Νίκος Λιβανός, πλάι στο διαλυμένο καΐκι.

Το έγκλημα τελείωσε γρήγορα. Η μάχη ήταν άνιση. Έμεινε ένα βουνό από ξύλα.
Ένα αγροτικό με δύο Ρομά, σταμάτησε δίπλα μας. Πλησίασαν να δουν αν είχε μείνει κάτι να πάρουν. Έφυγαν απογοητευμένοι.
Όλος ο μηχανολογικός εξοπλισμός είχε απομακρυνθεί πριν από την καταστροφή.
Στο τέλος, ο λιμενικός φώναξε την κυρα-Μαρία.
Πάνω στο καπό του υπηρεσιακού αυτοκινήτου υπέγραψαν το πιστοποιητικό «θανάτου».
«Η αποζημίωση, άμεσα», της είπε. Έφυγα με το στομάχι μου να με πονάει.
Εδώ και αρκετά χρόνια συντελείται μια πραγματική καταστροφή.
Στην προσπάθειά της να περιορίσει την υπεραλίευση στα ευρωπαϊκά ύδατα, η Ε.Ε. δίνει παχυλές αποζημιώσεις για να αποσυρθεί η άδεια ενός αλιευτικού σκαριού.
Ο αλιέας έχει την υποχρέωση να το καταστρέψει ολοσχερώς.
Καθώς όμως δεν υποχρεούται να παραδώσει και την προσωπική του επαγγελματική άδεια, μπορεί κάλλιστα με τα χρήματα που θα πάρει να αγοράσει ένα πλαστικό σκάφος και να συνεχίσει να ψαρεύει.
Συνεπώς ο αρχικός σκοπός, δηλαδή η προστασία των αλιευμάτων, δεν υπηρετείται, ενώ η Ελλάδα που είχε τον μεγαλύτερο στόλο παραδοσιακών αλιευτικών σκαφών καταστρέφει με αποτελεσματικότητα τη ναυτική της παράδοση χιλιάδων ετών.

Ο παραδοσιακός στόλος όλο και μειώνεται.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει στην «Κ» ο Σύνδεσμος Προστασίας Παραδοσιακών Σκαφών, από τα 14.500 ξύλινα σκάφη έχουν καταστραφεί, μέσα σε 20 χρόνια, τα 12.500.
Τώρα εκατοντάδες από αυτά θα έχουν τη μοίρα του «Πάνος - Μαρία», καθώς έχει εγκριθεί η καταστροφή τους.
Αν αυτό δεν είναι η κορύφωση της ελληνικής παράνοιας, τότε τι είναι;...

kathimerini.gr

«Σελφίτιδα»: Ποζάρω, άρα υπάρχω

Ο πλανήτης βρίσκεται παγιδευμένος σε μια κατάσταση εφηβικής κρίσης, όπου ο απροκάλυπτος ναρκισσισμός και η ανάγκη για αποδοχή κυριαρχούν.

Stefan Sagmeister, Trying to look good limits my life, 2005.

Χρόνος ανάγνωσης: 6'
Αλίνα Χατζιδάκι

Τα παλιά, αλλά όχι αρχαία χρόνια, η ανερυθρίαστη αυτοπροβολή ήταν για τους καλούς τρόπους ό,τι τα κόκκινα λέιζερ για τις γάτες: κάτι αφόρητο.
Η διαρκής απαίτηση της προσοχής των άλλων χωρίς λόγο, χωρίς κριτήριο, χωρίς κάποιο –φαινομενικά έστω– αξιόλογο επίτευγμα που να δικαιολογεί το αυτο-πλασάρισμα ήταν ένας πολύ καλός λόγος για να εξοστρακιστεί κοινωνικά ο παραβάτης του savoir faire.
Ο ναρκισσισμός τότε αποτελούσε εξ ορισμού κουσούρι και όχι κάποιο σπουδαίο κατόρθωμα.
Με την είσοδο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην καθημερινότητα, οι κανόνες προφανώς ξαναγράφτηκαν και οι σέλφι είναι η καλύτερη απόδειξη γι’ αυτό.
Το 2013, το λεξικό της Οξφόρδης ανακήρυξε τη «selfie» ως τη λέξη της χρονιάς'Selfie' named by Oxford Dictionaries as word of 2013 | BBC και η Google ανακοίνωσεGoogle Photos: One year, 200 million users, and a whole lot of selfies | blog.google.com ότι μέσα σε ένα χρόνο 24 δισεκατομμύρια selfies ανέβηκαν στη σχετική εφαρμογή της.
Κι ενώ κάποιος θα μπορούσε να πει ότι πρόκειται για ένδειξη κοινωνικότητας και επικοινωνιακής διάθεσης, πολλοί θεωρούν ότι το φαινόμενο σχετίζεταιAre Selfies a Sign of Narcissism and Psychopathy? | Psychology Today με κάποιες πιο δυσλειτουργικές πτυχές του ψυχισμού του αυτο-μοντέλου, όπως η αυξημένη ανάγκη για προσοχή, ο εγωκεντρισμός, η μοναξιά και άλλα ζητήματα που δεν λύνονται με likes και ψηφιακές καρδούλες.
Εξού και κάποιοι πιστεύουν ότι ο πλανήτης πάσχει από «σελφίτιδαTake loads of selfies? You might have ‘Selfitis’ | Dazed & Confused».
Μήπως έχεις «σελφίτιδα»;

• Οριακή 3 σέλφι/ημέρα αλλά δεν τις ποστάρεις
• Οξεία 3 σέλφι/ημέρα και τις ποστάρεις
• Χρόνια Παίρνεις ασταμάτητα σέλφι και ποστάρεις πάνω από 6/ημέρα

To 2014 κυκλοφόρησε η φήμη ότι η Αμερικάνικη Ψυχιατρική Εταιρεία χαρακτήριζε τη μανία με τις σέλφι ψυχική διαταραχή. Η είδηση αναπαράχθηκε μαζικά ακόμα και από σοβαρά Μέσα χωρίς καμία αμφισβήτηση, καθώς είναι λογικό να υποθέσει κανείς ότι ένας άνθρωπος που δημοσιεύει έξι φωτογραφίες του την ημέρα έχει άλυτα θεματάκια. ΑποδείχτηκεAmerican Psychiatric Association Classifies Taking of 'Selfies' as a Mental Disorder | Snopes ότι ήταν δημιούργημα μιας σατιρικής ιστοσελίδας, όμως όταν η σάτιρα περνάει ως είδηση χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, προκύπτουν ερωτηματικά.
Αυτό σκέφτηκαν κάποια μέλη της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας που στα τέλη του 2017 δημοσίευσαν έρευνα«An Exploratory Study of BSelfitis^ and the Development of the Selfitis Behavior Scale» που υιοθετούσε τον όρο.

elle-fanning-selfie-cannes.jpg

Οι Κάννες φέτος απαγόρευσαν τις «ασήμαντες» selfies στο κόκκινο χαλί.

Για όσους δεν συμμετέχουν ενεργά στο πανηγύρι της ακατάσχετης αυτοπροβολής, οι σέλφι είναι μια μάλλον αστεία, άνευ σημασίας υπόθεση.
Στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί κανείς να διασκεδάσει με την απροκάλυπτη ματαιοδοξία του εθισμού στις αυτοπροσωπογραφίες, ειδικά όταν δεν συνοδεύεται από γονιδιακή ή αισθητική καλοτυχία.
Στη χειρότερη, μπορεί να ενοχληθεί από τις εγωκεντρικές προθέσεις και την αγένεια που συνομολογείται και απλά να διαγράψει αυτή την ενόχληση από το feed του.
Για τους νορμάλ φίλους των σέλφι, που θα ανεβάσουν μεν φωτογραφίες τους στα κοινωνικά δίκτυα αλλά δεν θα βομβαρδίσουν το timeline των φίλων τους με τριάντα διαφορετικές λήψεις κάθε εβδομάδα, είναι ένας υγιής τρόπος επικοινωνίας και κοινωνικοποίησης (κατά κανόνα απείρως πιο αποτελεσματικός από εκείνον που χρησιμοποιούν όσοι δημοσιεύουν γατάκια, τριαντάφυλλα και γλυκές καλημέρες-καληνύχτες).
Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που το παρακάνουν.
Ο νεαρός Ντάνι ΜπόουμανSelfie addict took TWO HUNDRED a day - and tried to kill himself when he couldn't take perfect photo | Τhe Mirror έγινε πρωτοσέλιδο ως ο πρώτος εθισμένος στις σέλφι Βρετανός.
Ο Μπόουμαν, σπαταλούσε δέκα ώρες την ημέρα τραβώντας φωτογραφίες τον εαυτό του με το iΡhone και μετά από εντατικό φιλτράρισμα και ρετούς ανέβαζε περίπου 200 από αυτές.
Κλείστηκε στο σπίτι του για έξι μήνες, σταμάτησε το σχολείο στα 16 κι έχασε 15 κιλά προκειμένου να βελτιώσει την εικόνα του (για να βγάλει φωτογραφίες).
Μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας, εξήγησε: «Προσπαθούσα συνέχεια να βγάλω την τέλεια σέλφι και όταν συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ, ήθελα να πεθάνω.
Έχασα τους φίλους μου, την μόρφωσή μου, την υγεία μου και παρά λίγο τη ζωή μου».

selfieinfographic.jpg

Ακροβατώντας μεταξύ τραγικού και κωμικού, το τέλος της ιστορίας του Μπόουμαν γράφτηκε στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύτηκε και η θεραπεία “απεξάρτησής” του ξεκίνησε με το να του στερούν το τηλέφωνο σταδιακά, ξεκινώντας από δέκα λεπτά την ημέρα.
Ο Μπόουμαν είχε ξεκινήσει τις σέλφι στα 15 και υπέφερε όταν οι φίλοι του σχολίαζαν αρνητικά την εμφάνισή του, ενώ στην κατάρρευσή του έπαιξε ρόλο και η απόρριψη ενός πρακτορείου όταν προσπάθησε να γίνει μοντέλο. Γιατί φυσικά ήθελε να γίνει μοντέλο.
Όπως σε όλη την υπόλοιπη ψηφιακή μας ζωή, έτσι και στις σέλφι η εικόνα φιλτράρεται και ωραιοποιείται για να ανταποκριθεί σε ιδεώδη που δύσκολα κατακτώνται και σχεδόν ποτέ δεν είναι 100% αληθινά, ακόμα κι αν (ή καλύτερα ειδικά όταν) πρόκειται για πρωταθλητές του είδους, όπως η Κιμ Καρντάσιαν ή οι άπειρες διασημότητες του instagram με ταλέντο στη ματαιοδοξία και το ρετούς. Η Γαλλίδα ψυχαναλύτρια και φιλόσοφος Έλσα Γκοντάρ, που έγραψε το βιβλίο Je selfie donc je suisΣτο amazon (Βγάζω σέλφι άρα υπάρχω), αναφέρεται στη διαφοράWe take 1 million selfies every day - but what are they doing to our brains? | Τhe Telegraphτης εικόνας στην πραγματική ζωή και της εικόνας μέσα από την οθόνη του smartphone και βρίσκει ανησυχητικό το φαινόμενο να είναι περισσότερο αρεστή η τελευταία, όπου η τελειότητα επιτυγχάνεται χωρίς να χρειαστεί να κάνει κάποιος απολύτως τίποτα, ούτε καν να βγει από το σπίτι του. Σημειώνει εύστοχα ότι η κοινωνία βρίσκεται παγιδευμένη σε μια κατάσταση εφηβικής κρίσης, όπου προφανώς ο απροκάλυπτος ναρκισσισμός και η ανάγκη για αποδοχή είναι αναμενόμενα, αλλά σε μεγαλύτερες ηλικίες είναι ανησυχητικά και, για τους λιγότερο ευαίσθητους, απλά ενοχλητικά.
Ένα νέο βίντεο των Erin Brethauer και Tim Hussin από τη σειρά ObsessionsΗ σειρά Οbsessions του New Yorker του New Yorker θέτει αυτό το σύμβολο του μιλένιαλ ναρκισισμού στο πλαίσιο μιας μεγαλύτερης πολιτιστικής ιστορίας.
Ο Will Storr, συγγραφέας του Selfie: How We Became So Self-Obsessed and What It’s Doing to UsΣτο amazon, εντοπίζει τις αρχές της κουλτούρας των selfies στο κίνημα αυτοπεποίθησης των τελών των ’80s και αρχών ’90s: «Τον κόσμο κυρίευσε αυτή τη τρελή ιδέα ότι για να απελευθερωθούμε από όλα μας τα κοινωνικά προβλήματα, από την χρήση ναρκωτικών έως την ενδοοικογενειακή βία, αρκεί να πιστέψουμε ότι είμαστε ξεχωριστοί και καταπληκτικοί».
Μια τάση που βρήκε ακραία εφαρμογή πάνω στους μιλένιαλς.

Η καθηγήτρια ψυχολογίας Jean Twenge, πάνω στο βιβλίο iGenΣτο amazon της οποίας βασίστηκε το viral άρθρο «Κατέστρεψαν τα smartphones μια ολόκληρη γενιά;Have Smartphones Destroyed a Generation? | The Atlantic» του Atlantic, πιστεύει ότι οι «μιλένιαλ μεγάλωσαν με γονείς που υπερτόνισαν τις έννοιες της αυτοπεποίθησης και ευτυχίας σε μια εποχή αποκεντρωμένης εξουσίας, άβαταρ και ριάλιτι τηλεόρασης.
Τώρα εκείνοι πρέπει να χαμηλώσουν τις προσδοκίες τους και να περάσουν ένα λαμπερό φίλτρο στα αυτοπορτρέτα τους προκειμένου να καταφέρουν να λειτουργήσουν ως ενήλικες».

the-atlantic-cover.jpg

Τα κάθε λογής beautifiers (ομορφοποιητές, σε ελεύθερη μετάφραση) με τα οποία είναι εξοπλισμένα σχεδόν όλα τα κινητά, δεν βοηθούν την κατάσταση σε ό,τι αφορά στη σουρεαλιστική εικόνα που σχηματίζει κάποιος για την εμφάνισή του από τις σέλφι και όχι από τον παλιό καλό καθρέφτη. Στην πραγματική ζωή, όπου είσαι αναγκασμένος να κυκλοφορείς χωρίς φίλτρο, η απογοήτευση είναι δεδομένη, αφού τα δεκάδες ψηφιακά likes δεν μετουσιώνονται σε τίποτα απολύτως –κι αν λάβει κανείς υπόψη ότι μπαράζ από σέλφι κάνουν συνήθως άνθρωποι που έχουν ανάγκη θαυμασμό και αποδοχή, είναι μάλλον μπούμερανγκ.

KKW BODY FRAGRANCE NOTES - TOP: Vert de Bergamot, Vert de Mandarin, Baies Rose Orpur, Peach Nectar MIDDLE: Ylang Ylang Moheli Orpur, Rose Turkey Absolute, Jasmine Sambac Absolute BASE: Vetiver Haiti Orpur, Sandalwood Australia Orpur, Golden Amber, Musk

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Kim Kardashian West (@kimkardashian) στις 25 Απρ, 2018 στις 11:37 πμ PDT

Η σέλφι που ανέβασε η Κιμ Καρντάσιαν την εποχή που το instagram είχε πια συνεπάρει η Μέγκαν Μαρκλ.
Το πόσο σοβαρά παίρνουν ορισμένοι το ζήτημα της τέλειας σέλφι φαίνεται κωμικό, αλλά έχει και προεκτάσεις που ξεπερνούν τον ορισμό της τραγωδίας. Μέσα σε μόλις δύο χρόνια, από το Μάρτιο του 2014 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2017, 127 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να βγάλουν μια καλή φωτογραφία του εαυτού τους, που εξελίχθηκε σε killfieDeaths while taking selfies, ‘killfies,’ are on the rise | Βοston Globe.
Τρία τέταρτα εξ αυτών ήταν κάτω των 29 ετών και οι περισσότεροι σκοτώθηκαν πέφτοντας από μεγάλο ύψος, όπου ήθελαν να ποζάρουν χωρίς να υπολογίσουν τον κίνδυνο.
Ενδεικτικά, ένα ζευγάρι Πολωνών έπεσε στον ΑτλαντικόPolish couple fall off cliff and die while taking selfies | The Washington Post από έναν γκρεμό στην Πορτογαλία μπροστά στα δύο παιδιά του. Δύο άτομα σκοτώθηκανPilot taking 'selfies' before fatal Colorado crash: report | Reuters όταν το μικρό αεροσκάφος στο οποίο επέβαιναν συνετρίβη επειδή ο ένας από αυτούς ήταν ο πιλότος και έβγαζε σέλφι.
Στη Ρωσία δυο νεαροί έχασαν τη ζωή τους όταν πόζαραν χαμογελαστοί πριν τραβήξουν την περόνη μιας χειροβομβίδας που φυσικά εξερράγη.
Η πλήρης λίσταList of selfie-related injuries and deaths είναι μακριά και καταθλιπτική και θα μεγαλώνει όσο υπάρχουν ανόητοι άνθρωποι που θα βάζουν μια ετικέτα σαν το #drivingselfie και μερικά likes πάνω από την κοινή λογική.

most_selfie.jpg

Σίγουρα, οι σέλφι ως κοινωνικό φαινόμενο δεν είναι θανάσιμος κίνδυνος, αλλά μάλλον μια ακόμα εκδήλωση της “κουλτούρας του ΕγώMe! Me! Me! Are we living through a narcissism epidemic? | The Guardian”, που ευνοεί το ναρκισσισμό, τη ματαιοδοξία, την ανάγωγη υπερέκθεση και αυτοαναφορικότητα.
Και μερικές φορές, ο εθισμός στον αγώνα του να τραβήξει κανείς την προσοχή στην εικόνα του, οδηγεί σε εντυπωσιακά βατερλό κριτικής σκέψης.
Όπως στην περίπτωση της έφηβης Μπριάνα ΜίτσελAuschwitz Selfie Teen: "I Don’t Think I Would Do Anything Differently" | Gawker που δημοσίευσε μια φωτογραφία της όπου ποζάρει χαμογελαστή στο Άουσβιτς και με ένα επίσης χαμογελαστό emoji για όποιον δεν κατάλαβε τη χαρά της, και δήλωσε πως δεν το μετανιώνει καθόλου.
Στη λίστα με τις πιο ανάρμοστες σέλφιUpdated: 21 most inappropriate selfies the internet has ever seen, from Kim K's arse to plane hijackings | Digital Spy θα δει κανείς από εφήβους σε κηδείες, τουρίστες σε μέρη όπου έγιναν τρομοκρατικέςThe worst places to take a selfie | Τhe Telegraph επιθέσεις, επιβάτες αεροσκάφους εν μέσω αεροπειρατείας, στην επιμνημόσυνη δέηση για το Νέλσον Μαντέλα.
Παράλληλα, στις αρχές του 2017 μια γυναίκα κατέστρεψε τέχνη αξίας $200.000Selfie Domino προσπαθώντας να βγάλει την τέλεια σέλφι, και σε μια άλλη περίπτωση προκλήθηκε ζημιά $800.000 σε έργο της Γιαγιόι ΚουσάμαYayoi Kusama pumpkin damaged by person taking a selfie | Dazed and Confusedπάλι για τον ίδιο λόγο.

Για τους περισσότερους ενήλικες, ο εθισμός κάποιου στις σέλφι δεν δημιουργεί τίποτα περισσότερο από ένα τεράστιο βαρετό άλμπουμ από φωτογραφίες που κανείς δεν θέλει πραγματικά να δει, όμως, ιδιαίτερα μεταξύ ενηλίκων, ειδική μνεία αξίζει σε όσους δημοσιεύουν συχνά σέλφι τους διαφημίζοντας προϊόντα, χωρίς να είναι η Κάιλι Τζένερ.
Αυτό το άγαρμπο μάρκετινγκ μετατρέπει ουσιαστικά τους φίλους σε πελάτες, αλλά ανταμείβεται συνήθως από ελάχιστα likes, καθώς το facebook, για παράδειγμα, παρέχει τη δυνατότητα να παραμείνεις φίλος με κάποιον χωρίς να βλέπεις ποτέ τις δημοσιεύσεις του που είναι πιο εμπορικές απ’ όσο η ευγένεια επιτρέπει.
Όμως η ετικέτα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι μια τελείως διαφορετική υπόθεση, ως επί το πλείστον χαμένη.

Αλίνα Χατζιδάκι

Εργάζεται στα περιοδικά από το 1994 και σε ψηφιακά μέσα, websites και applications, τα τελευταία χρόνια.

Μεταξύ άλλων έχει υπογράψει άρθρα στο Nitro, Marie Claire και Cosmopolitan, στο οποίο υπήρξε διευθύντρια σύνταξης.

insidestory.gr/



New Study: How does Screen Time Affect Grades?

Αστυπάλαια: Πέντε χρόνια έρευνας στο Βαθύ

Η αποτύπωση από τους αρχαιολόγους γίνεται στην ανατολή ή στη δύση του ηλίου, όταν το φως πέφτει πλάγια στα πολύ ρηχά αυτά μοτίβα. Οι εντυπωσιακές βραχογραφίες που χρονολογούνται στην 3η χιλιετία π.Χ., μαζί με άλλα ευρήματα από την αρχαιολογική έρευνα στο Βαθύ της Αστυπάλαιας, αποτελούν το θέμα επιστημονικής ημερίδας.

ΓΙΩΤΑ ΣΥΚΚΑ

Η έκθεσή τους στην αλμύρα της θάλασσας δεν σου επιτρέπει να τις διακρίνεις καθαρά, ούτε οποιαδήποτε ώρα της ημέρας.
Οι αρχαιολόγοι που ερευνούν εδώ και πέντε χρόνια στο Βαθύ της Αστυπάλαιας, τρέχουν από τις 5.30 το πρωί να προλάβουν την ανατολή του ηλίου, για να εντοπίσουν στις επιφάνειες των δολομιτικών ασβεστολίθων του ακρωτηρίου τις χαραγμένες βραχογραφίες.
Σε τρεις διαμορφωμένες ατραπούς που κατέληγαν σε πυλίδες εισόδου προς την πρωτοκυκλαδική ακρόπολη.
Παραστάσεις πλοίων μήκους έως 70 εκατοστών και σπειρών που επαναλαμβάνονταν στα βράχια, μάλιστα σε κομβικά σημεία στην ακρόπολη, απεικονίζοντας στόλους από καράβια.
Ενας εικονιστικός κώδικας για να δείξουν στον εχθρό ότι ο τόπος τους είναι ναυτική επικράτεια.
Οι βραχογραφίες με τα πολύκωπα πλοία, που χρονολογούνται στην 3η χιλιετία π.Χ., εντοπίστηκαν κατά την εντατική επιφανειακή έρευνα στο Βαθύ της Αστυπάλαιας.
Η ιστορία τους είναι εντυπωσιακή όπως και των 9 εγχυτρισμών βρεφών που βρέθηκαν σε δύο ορθογώνιες κατασκευές της ακτής του ακρωτηρίου, στη μια περίπτωση επάνω σε λιθόστρωτο και στην άλλη επάνω σε εντυπωσιακό βοτσαλωτό από μικρά θαλάσσια βότσαλα.

Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί αύριο και θα αποτελείται από μία πρωινή και μία απογευματινή συνεδρίαση.

Οι επισκέπτες του νησιού μαθαίνουν για όλα αυτά σε μια φωτογραφική έκθεση που λειτουργεί εδώ και τρία χρόνια σε ανακαινισμένο ανεμόμυλο της Χώρας.
Η έκθεση φωτίζει τις αρχαιολογικές έρευνες οι οποίες διεξάγονται στο δύσβατο Βαθύ από την εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία και χρηματοδοτούνται από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και τον Αθανάσιο Μαρτίνο.
Ομως αύριο Σάββατο (14/7) στη Χώρα πραγματοποιείται μια ενδιαφέρουσα επιστημονική ημερίδα για τα «Πέντε χρόνια έρευνας σε ένα διαχρονικό παλίμψηστο του Αιγαίου», στην οποία συναντιούνται εξαιρετικοί επιστήμονες.
Στην πρωινή συνεδρίαση οι συνεργάτες της ανασκαφής στο Βαθύ θα παρουσιάσουν τα δεδομένα της διεπιστημονικής έρευνας στην ομώνυμη χερσόνησο και θα αναδείξουν τη σημασία μιας θέσης-παλίμψηστου του νησιωτικού Αιγαίου, με «ανθρώπων έργα» από τη Νεολιθική έως τη Βυζαντινή εποχή.
Στην εσπερινή, ειδικοί επιστήμονες θα μιλήσουν για πτυχές της αρχαιολογίας και της διαχρονικής ιστορίας της Αστυπάλαιας.
Η ημερίδα διοργανώνεται στη Ροδιά του Κάστρου, σε συνεργασία με τον Δήμο Αστυπάλαιας και χορηγό την Attica Group-Blue Star Ferries.
Εχει τεθεί υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου.

Για τους 9 εγχυτρισμούς βρεφών, ο Ανδρέας Βλαχόπουλος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και διευθυντής ανασκαφής στο Βαθύ Αστυπάλαιας, μας εξηγεί: «Τα τοποθετούσαν με τάξη, το ένα δίπλα στο άλλο, το ένα με ύφασμα στον κολοβό πυθμένα του αγγείου. Η κτέριση των βρεφών με μικρογραφικά εργαλεία (λεπίδες οψιανού, ξέστρα κ.λπ.) και σε μια περίπτωση με λίθινη χάντρα, αλλά και του άμεσου περιβάλλοντος με κοχύλια (πορφύρες, κώνους κ.λπ.) δείχνει ένα τελετουργικό σύνθετο, που περιελάμβανε πυρές με καρπούς (σταφύλι, σιτάρι, αμύγδαλα, κριθάρι, φακή, ελιές) και κατανάλωση κρέατος αιγοπροβάτων, δηλαδή προσφορές φαγητού στα νεκρά παιδιά ή επιτόπια κατανάλωση (επιτάφια γεύματα) από τους συγγενείς».

Εικόνα από τους εγχυτρισμούς που χρονολογούνται μεταξύ 3200-2800 π.Χ

Τονίζει επίσης πως το πλέον αινιγματικό σημείο είναι οι ορθογώνιες κατασκευές των εγχυτρισμών. «Εάν πρόκειται για οικίες τότε οι εγχυτρισμοί γίνονταν στα δάπεδα των σπιτιών, κάτι όχι άγνωστο στο Αιγαίο και την Ανατολή, αλλά δύσκολο να ερμηνευθεί λόγω του αριθμού των βρεφών (τα μισά αγγεία περιείχαν δύο βρέφη) αλλά κυρίως λόγω του σύνθετου τρόπου κτέρισής τους. Επιπλέον, τα κτίρια αυτά έχουν τη μορφή περιβόλου, στο ίδιο ύψος, ενώ εάν ήταν οικίες το υλικό της ανωδομής τους θα βρισκόταν να έχει καταπλακώσει τα αγγεία (που επιπλέον έπρεπε να βρίσκονται κάτω από τα δάπεδα)». Αυτά αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο οι περίβολοι αυτοί να ήταν σκόπιμα κτισμένοι για να δεχτούν βρεφικές ταφές.
Οι βραχογραφίες είναι ένα ακόμη μεγάλο κεφάλαιο στο Βαθύ.
Υπάρχουν σχεδόν παντού στα έργα της ακρόπολης και έχουν μοναδική ποικιλία μοτίβων «που είτε αποδίδουν τα εμβληματικά αντικείμενα κύρους της νησιωτικής κοινότητας (όπλα, πλοία) είτε τις θρησκευτικές / μεταφυσικές αγωνίες των πρώιμων κοινωνιών του Αιγαίου, όπως δείχνουν οι κάθε λογής σπείρες που έχουν χαραχτεί παντού στο γυμνό από βλάστηση νησί».

kathimerini.gr

Αντιφασόλια γιά πορδές!

τάξ’, γενικώς κυκλοφορεί πολλή ηλιθιότητα στον χώρο της πολιτικής.
Είτε φυσική ηλιθιότητα…
…Του λες του κάθε στόκου ότι κάνει λάθος, του το αποδεικνύεις, αλλά εκείειειει αυτός!…
(Η συνήθης περίπτωση του ξερόλα ψηφοφόρου.)
…Είτε τεχνητή – όπου κάποιος κάνει τον ηλίθιο (προσπαθώντας να παρασύρει κι άλλους στην ηλιθιότητα, δήθεν ότι η αποψάρα του εκφράζει το σωστό), επειδή τα κονόμησε χοντρά καί μαύρα.
(Η συνήθης περίπτωση των αρδ καί της σχολής πρακτόρων.)

Εδώ δεν ξέρω για ποια περίπτωση απ’ τις δύό πρόκειται, πάντως πρόσφατα είδα την εξής αφίσα:
Όλ’ αυτά τα θεώμενα μπορεί να τα καταπιεί κανείς… καί την αναφορά στους χίππηδες (με το κατσαριδάκι), καί την νηπιακού επιπέδου πολιτική σκέψη (λες καί θα φοβηθούνε οι φασίστες, επειδή θα πάνε οι «αντιφασίστες» στο αντιφασιστικό κάμπινγκ), καί τα πάντα.
Αδιαφορείς, καί τα προσπερνάς.
Το άν έχει κάποια σχέση (καί ποιά) η σημερινή νεολαία με το χίππικο κίνημα των παππούδων της, ή το πώς ξεκίνησε / που απέβλεπε / καί κυρίως πώς τελείωσε το χίππικο κίνημα, είναι πολύ ψιλά γράμματα γιά πολιτικώς καί ιστορικώς αγραμμάτους χαζούς.
Αλλά εκείνο που δεν καταπίνεται, ρέ παιδί μου, είναι η πινακίδα στο Φολκσβάγκεν!… το οποίο προβάλλεται ως σύμβολο αντιφασιστικού αγώνα!!!
Τόση ηλιθιότητα δεν αντέχεται!

[Π]όρσε ο «αντιφασισμός» σας, ζώα!

Στο εξής, αν θέλετε να είσαστε κάτι που αρχίζει από «αντιφα-», θα είσαστε τα «αντιφασόλια»· το κίνημα κατά του ελευθέρως πέρδεσθαι, δηλαδή.
Advertisements

ergdhmerg.wordpress.com

Πήλινη πλάκα με στίχους της Οδύσσειας ανακαλύφθηκε στην Ολυμπία

Ένα ιδιαιτέρως σημαντικό εύρημα εντοπίστηκε και συνελέγη κατά τη διεξαγωγή της επιφανειακής - γεωαρχαιολογικής έρευνας που πραγματοποιείται σε θέσεις γύρω από το ιερό της Ολυμπίας, στο πλαίσιο του τριετούς ερευνητικού προγράμματος με τίτλο «Ο πολυδιάστατος χώρος της Ολυμπίας».

Η έρευνα διεξάγεται υπό τη διεύθυνση της Δρ. Ερωφίλης - Ίριδας Κόλια, προϊσταμένης της ΕΦΑ Ηλείας, σε συνεργασία με τους καθηγητές Franziska Lang, Birgitta Eder, Andreas Vött και Hans-Joachim Gehrke του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και των Πανεπιστημίων Darmstadt, Tübingen και Frankfurt am Mainz.
Συγκεκριμένα, σε θέση παρακείμενη του ιερού της Ολυμπίας με κατάλοιπα της ρωμαϊκής εποχής, βρέθηκε πήλινη πλάκα με εγχάρακτη επιγραφή.
Μετά την πρόσφατη ολοκλήρωση της συντήρησής της στο εργαστήριο της ΕΦΑ Ηλείας, διαπιστώθηκε ότι διασώζει 13 στίχους από την ραψωδία ξ της Οδύσσειας (ομιλία του Οδυσσέα στον Εύμαιο) και σύμφωνα με την πρώτη εκτίμησή της ερευνητικής ομάδας, μπορεί να χρονολογηθεί στη ρωμαϊκή εποχή και πιθανώς πριν από τον 3 ο αι. μ.Χ.
Όπως αναφέρει η ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού, εφόσον αυτή η προκαταρκτική χρονολόγηση επιβεβαιωθεί κατά τη συστηματική μελέτη της επιγραφής που έχει ήδη αρχίσει, τότε η πήλινη πλάκα θα διασώζει ίσως το παλαιότερο σωζόμενο γραπτό απόσπασμα των Ομηρικών Επών που έχει έρθει στο φως και αποτελεί πέραν της μοναδικότητάς της, ένα σπουδαίο αρχαιολογικό, επιγραφικό, φιλολογικό και ιστορικό τεκμήριο.Online

http://www.kathimerini.gr

Δουλεύουμε 198 ημέρες το χρόνο μόνο για να πληρώνουμε το κράτος

Του Κωνσταντίνου Μαριόλη
Εντυπωσιακά είναι τα ευρήματα της μελέτης για την Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας του 2018, καθώς ενώ η κυβέρνηση πανηγυρίζει την υποτιθέμενη λήξη των μνημονίων, ο μέσος Έλληνας θα εργαστεί φέτος 50 ολόκληρες ημέρες παραπάνω για το κράτος απ’ ό,τι το 2009.
Μάλιστα, η εκτίμηση αυτή είναι αισιόδοξη, αφού βασίζεται στην παραδοχή ότι η κυβέρνηση θα πετύχει τον πολύ αισιόδοξο στόχο για ανάπτυξη της τάξης του 2,5%.
Όπως αναφέρεται στη μελέτη που παρουσίασε το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών – Μάρκος Δραγούμης, η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας είναι η πρώτη μέρα του χρόνου που οι Ελληνίδες και οι Έλληνες έχουν την ευκαιρία να επιλέξουν οι ίδιοι τον τρόπο με τον οποίο θα διαχειριστούν το εισόδημά τους.
Για το 2018, το ΚΕΦίΜ υπολογίζει ως Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας την 18η Ιουλίου.
Αυτό στην ουσία συνεπάγεται πως για 198 από τις 365 μέρες του χρόνου θα εργαζόμαστε για το κράτος.
Οι φορολογούμενοι θα εργαστούν φέτος 12 ημέρες παραπάνω, σε σύγκριση με το 2017, για να πληρώσουν φόρους και εισφορές.

Πιο αναλυτικά, η μελέτη δείχνει ότι το 2018 θα δουλέψουμε 50 ημέρες για άμεσους φόρους, 67 ημέρες για έμμεσους και 81 για κοινωνικές εισφορές.
Παρά τις φιέστες και τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς, η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας, ήτοι η ημέρα που «καθαρίζουμε» με τις υποχρεώσεις προς το κράτος και κερδίζουμε πραγματικό εισόδημα, συνεχίζει να φθάνει κάθε χρόνο και αργότερα.
Το κράτος, δηλαδή, απορροφά όλο και μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Από το 1999 μέχρι σήμερα, η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας φτάνει με ελάχιστες εξαιρέσεις ολοένα και αργότερα.
Κατά την περίοδο της σχετικής ευημερίας και ανάπτυξης του 1999-2009 η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας μετατοπίστηκε προς το μέλλον εννέα ημέρες.
Εντυπωσιακότερη υπήρξε βεβαίως η μετατόπισή της κατά 50 ολόκληρες μέρες στα χρόνια της κρίσης (2009-2018): Το 2009 εργαστήκαμε για το κράτος μέχρι τις 28 Μαΐου, ενώ φέτος μέχρι τις 18 Ιουλίου.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας του 2017 ήταν η 6η Ιουλίου.
Η κυβέρνηση δεν πέτυχε τον στόχο είσπραξης φόρων και εισφορών που είχε θέσει στον Προϋπολογισμό του 2017.
Στον Προϋπολογισμό του 2018 προβλέπει την επιπλέον αύξηση των Έμμεσων Φόρων κατά 3,4%, των Άμεσων Φόρων κατά 1,6% και των Καθαρών Κοινωνικών Εισφορών κατά 4,9% σε σχέση με όσα προϋπολόγιζε πέρσι.
Η φορολογική επιβάρυνση των Ελλήνων είναι αντίστοιχη με αυτή των Γερμανών και μεγαλύτερη από αυτή των Σουηδών, των Φινλανδών και των Ιταλών.
Σε μία χώρα που οι πολίτες «ματώνουν» για να πληρώσουν τους φόρους θα περίμενε κανείς να είναι ικανοποιημένοι από τους κρατικούς θεσμούς και τις δημόσιες υπηρεσίες.
Όμως, κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην Ελλάδα, καθώς στη σχετική έρευνα του ΟΟΣΑ, η χώρα μας καταλαμβάνει μια από τις χειρότερες θέσεις μεταξύ των κρατών-μελών του οργανισμού.
Είναι χαρακτηριστικό πως, ως προς την ικανοποίηση από το σύστημα υγείας, το εκπαιδευτικό σύστημα και τα σχολεία η Ελλάδα είναι τελευταία ανάμεσα στις 35 εξεταζόμενες χώρες, ενώ σε ό,τι αφορά την ικανοποίηση από την απονομή δικαιοσύνης και το δικαιϊκό σύστημα καταλαμβάνει την 28η θέση.
Σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό του 2018, τα συνολικά φορολογικά έσοδα φέτος προβλέπεται να ανέλθουν στα 82 δισ. ευρώ.
Από αυτά, τα 27,4 δισ. ευρώ αφορούν έμμεσους φόρους, τα 20,8 δισ. ευρώ αφορούν άμεσους φόρους, ενώ τα 33,6 δισ. ευρώ αντιστοιχούν σε κοινωνικές εισφορές.
Οι τόκοι κεφαλαίου ανέρχονται στα 176 εκατ. ευρώ.
Από την άλλη πλευρά, το διαθέσιμο Καθαρό Εθνικό Εισόδημα για το 2018 εκτιμάται - βάσει των δημοσιευμένων στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ για το 2016, την εκτιμώμενη ανάπτυξη του 2017 και την πρόβλεψη για το 2018 - στα 151 δισ. ευρώ.
Διαιρώντας τα φορολογικά έσοδα με το καθαρό εθνικό εισόδημα και πολλαπλασιάζοντας το πηλίκο με τις 365 μέρες του χρόνου, προκύπτει ότι οι Έλληνες και Ελληνίδες θα πρέπει φέτος να εργαστούν 198 ημέρες για το κράτος, ή με άλλα λόγια πως η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας για το 2018 θα είναι η 18η Ιουλίου.

Δείτε εδώ αναλυτικά τη μελέτη του ΚΕΦΙΜ.



Liberal

Η δίκη του Κολοκοτρώνη και... η δίκη της Μακεδονίας

«Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης»
Καποδίστριας

Στρώθηκα και ξαναδιάβασα, τούτες τις πνιγηρές ημέρες, την Δίκη του Κολοκοτρώνη. «Δυστυχής παρηγορία» να μελετάς τα περασμένα μεγαλεία, τα αρώματα του Γένους μας, τους ανθρώπους της που μοσχοβολούν σαν το Τίμιο Ξύλο.
Έχει μαυρίσει η ψυχή μας από τις αναθυμιάσεις που αναδίδει η «πονηρά ζύμη» των Αθηνών. Έγραφε θρηνώντας ο μεγάλος Κόντογλου για τους «γυάλινους ανθρώπους».
«Η Αθήνα δεν είναι πια πολιτεία ελληνική κι ας λέμε ότι θέλουμε.
Μήτε οι άνθρωποι μήτε τα χτίρια. Ο ήλιος έλειψε. Ο αγέρας βρόμισε. Απορείς πώς αλλάξανε όλα μέσα σε λίγα χρόνια και δεν έμεινε τίποτε που να θυμίζει πως βρίσκεσαι στην Ελλάδα».
(«Μυστικά Άνθη» σελ. 196).
Βρόμισε ο αγέρας σ' όλη την Ελλάδα σήμερα. Ποιος να το πίστευε ότι οι σημερινοί «γυάλινοι άνθρωποι», διαφανείς σαν τα τζάμια, μηχανές νεκρές και παγωμένες -λόγια του Κόντογλου- θα συζητούν χασκογελώντας την μεγαλύτερη προδοσία και ατιμία από καταβολής ελληνικού έθνους.
Αντικρίζουμε καντιποτένιους υπουργούς και πρωθυπουργούς να ομολογούν ανερυθριάστως και ασυνειδήτως -όπως έγραφαν τα παλιά, καλά λεξικά- χωρίς ντροπή και τύψεις ότι συμφώνησαν την ατιμωτική συναλλαγή και είναι έτοιμοι να στήσουν πανηγύρια στα σύνορα.
Πώς θα ανεχθούμε το τέλος της ιστορίας της Μακεδονίας;
Οι Πόντιοι, οι Κρητικοί, οι Επτανήσιοι, οι Σαρακατσαναίοι , οι Θρακιώτες και οι άλλοι Έλληνες θα καυχώνται, θα συνεχίσουν να καμαρώνουν για την γενέθλια ιστορική καταγωγή και περιοχή τους. Εγώ, εμείς οι Μακεδόνες τι θα απαντούμε;
Πού θα ανήκει το γεννοτόπι μου στην Πιερία;
Πεθαμένοι και ζωντανοί, έλεγε οι ποιητής, είμαστε αλληλέγγυοι και συνυπεύθυνοι. Η Ιστορία εξ ορισμού είναι μια συμφωνία μεταξύ των νεκρών, των ζώντων και των αγέννητων.
Και αφού είναι τριμερής η συμφωνία, δεν μπορεί ν' αλλάξει εν απουσία των άλλων δύο μερών, των νεκρών και των αγέννητων.
Θέλει γερούς ώμους και ανδρείες καρδιές η ιστορία μας, αλλιώς θα σε καταπλακώσει.

Πέντε Έλληνες δικαστές -εξαιρώ την βαυαρική συμμορία που λύσσαξε να τον δολοφονήσει-συμμετείχαν στην δίκη του Γέρου του Μοριά, Μάιος-Ιούνιος του 1834.
Καταγράφω τα ονόματά τους: Πολυζωίδης Αναστάσιος Πρόεδρος, Α. Βούλγαρης, Δ. Σούτσος, Φ. Φραγκούλης, Γεώργιος Τσερτσέτης, μέλη.
Τον Πολυζωίδη και τον Τερτσέτη, που αρνήθηκαν να υπογράψουν την ατιμωτικότερη «εις θάνατον» καταδίκη της ελληνικής ιστορίας, τους μνημονεύουμε με θαυμασμό και ευγνωμοσύνη.
Τους άλλους τρεις, «κωλοπανίδες της αντιβασιλείας» (Μακρυγιάννης), τους λακέδες των Γερμανών, ποιος τους θυμάται;
Μνημονεύω τον Κολοκοτρώνη τούτες τις μέρες, όρθιο, αγέρωχο στο δικαστήριο, και σκέφτομαι την Μακεδονία μας...

Διαβάζω:

«Σηκώνεται ο Γέρος του Μοριά. Μπροστά στους δικαστές στέκεται τώρα όρθιο ολόκληρο του Εικοσιένα.
Πρόεδρος: Πώς ονομάζεσαι;
Κολοκοτρώνης: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
Πρόεδρος: Πόθεν κατάγεσαι;
Κολοκοτρώνης: Από το Λιμποβίσι της Καρύταινας
Πρόεδρος: Πόσων ετών είσαι;
Κολοκοτρώνης: Εξήντα τεσσάρων. Γεννήθηκα το 1770, 3 του Απρίλη.
Πρόεδρος: Τι επάγγελμα έχεις;
Κολοκοτρώνης: Στρατιωτικός. Κρατάω σαράντα εννιά χρόνους ντουφέκι και πολεμώ για την πατρίδα».

Μεγαλειώδης απάντηση!!
Μας θυμίζει τους δικαίους στρατηγούς της Παλαιάς Διαθήκης που ήταν στην υπηρεσία του λαού του Θεού «οι (=οι οποίοι), διά πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, ειργάσαντο δικαιοσύνην, επέτυχον επαγγελιών... ενεδυναμώθησαν από ασθενείας, εγεννήθησαν ισχυροί εν πολέμω, παρεμβολάς έκλιναν αλλοτρίων...», όπως γράφει ο απόστολος Παύλος στην προς Εβραίους.
«Οι Μπαυαρέζοι και οι οπαδοί τους Έλληνες θέλαν να τον φάνε», όμως οι δύο δικαστές, άγρυπνη συνείδηση του Έθνους, απέτρεψαν το ανοσιούργημα.
Παραδίδω πάλι τον λόγο στο βιβλίο του Δημ. Φωτιάδη «Κολοκοτρώνης».
Διαβάζουμε για την ημέρα που βγήκε η καταδικαστική απόφαση, όταν υπέγραψαν κάτω από την πίεση των ξένων οι δείλαιοι, προδότες δικαστές...και ο νους μου πηγαίνει στην Μακεδονία.

«Ο Γέρος σαν άκουσε το «καταδικάζονται εις θάνατον» σταυροκοπήθηκε με απορία και λέει:
-Κύριε ελέησον! Μνήσθητί μου Κύριε, όταν έλθεις εν τη βασιλεία σου. (Πιστός και καρτερόψυχος, δεν κλαψουρίζει). Γυρεύουν μερικοί να τον παρηγορήσουν.
– Αντίκρισα τους λέει τόσες φορές τον θάνατο και δεν τον φοβήθηκα. Ούτε και τώρα τον φοβάμαι. Άλλοι αναστενάζουν, άλλοι βουρκώνουν, άλλοι κλαίνε με αναφυλλητά. Μερικοί σκύβουν κι ευλαβικά φιλάνε το δοξασμένο γέρικο χέρι. Κάποιος από αυτούς με πνιγμένη φωνή του λέει:
-Άδικα σε σκοτώνουν, στρατηγέ!
-Για αυτό λυπάσαι. Καλύτερα που με σκοτώνουν άδικα παρά δίκαια....του αποκρίνεται».
(σελ 510-511).

Οι δύο πραγματικοί δικαστές, Πολυζωίδης και Τερτσέτης, βγήκαν από το δικαστήριο με ψηλά το κεφάλι , ο κόσμος τους έδινε «συχαρίκια για το παλικαρίσιο φέρσιμό τους».
Οι άλλοι τρεις, μαζί με τους Βαυαρούς, σέρνονταν σαν σκουλήκια.
Διαβάζω από τα «Πρακτικά» της Δίκης και σκέφτομαι.
Την ημέρα, Κύριος οίδε, που θα υπογράφουν στην Βουλή, βουλευτές, υπουργοί και πρωθυπουργοί την προδοσία του ονόματος, το παρακάτω τρισάθλιο θέαμα θα παρουσιάζουν.
«Οι τρεις καταδικάσαντες δικασταί εξήλθον του Δικαστηρίου ωχροί και τρέμοντες, με δειλίας και τρόμου παλμούς, τους οποίους ο έλεγχος ενεποίει και εδείκνυε εις το πρόσωπον την τοιαύτην κατάστασιν της ψυχής αυτών.Συνοδευόμενοι δ' ούτω από τρεις ή τέσσαρας ανθυπασπιστάς απήλθον με πόδας πατούντες όχι ορθά (παραπατούσαν) εις τας οικίας αυτών».

Σώθηκε ο Κολοκοτρώνης (και ο Πλαπούτας) γιατί σκέφτηκαν, οι ξένοι και τα πειθήνια, εν Ελλάδι, ενεργούμενά τους ότι θα αντιμετώπιζαν «ταραχάς και εξεγέρσεις».
«Η αψιά αντίστασις του Προέδρου, του Πολυζωίδη, αδυνάτισε το κύρος της αποφάσεως των τριών, έδωσε και λαβήν εις τους πρέσβεις των ξένων δυνάμεων να εννοήσουν την αθωότητά των κατηγορουμένων...»
(Τερτσέτη, Άπαντα τόμ. Γ' σελ 312)
Περπατούσε, γράφει ο Τερτσέτης, ο Πολυζωίδης στο Ναύπλιο με τον Νικηταρά τον Τουρκοφάγο.
Ο κόσμος περισσότερο χαιρετούσε με σεβασμό τον καταγόμενο από το περίφημο Μελένοικο της Βόρειας Μακεδονίας, δικαστή.

Του λέει ο Νικηταράς:
-Μου πήρες τη δόξα που απόχτησα στα Δερβενάκια.
(Αν υπογράψουν «Βόρεια Μακεδονία», ο Αν. Πολυζωίδης αυτομάτως γίνεται σκοπιανός.
Ο κυρ Κοτζιάς βέβαια θα πανηγυρίζει, χασκογελώντας και θα στήσει πανηγύρι εδώ στα σύνορα, για να γιορτάσει την προδοσία.
Θα του ετοιμάσουμε κόλλυβα και εξόδιο, γι' αυτόν και την κυβέρνησή του, ακολουθία).
Αναζητούμε και σήμερα τον άνθρωπο που με την «αψιά του αντίστασι» θα αποτρέψει την εις θάνατον καταδίκη της Μακεδονίας.
Δικαστής, στρατηγός, επίσκοπος, κάποιος, τέλος πάντων, που θα αποκτήσει δόξα ανώτερη και από τα Δερβενάκια...

Δημήτρης Νατσιός
δάσκαλος-Κιλκίς

Πώς δολοφονείται η Ελλάδα

Ο ευρύτερος χώρος της Παιδείας είναι το σημείο όπου τέμνονται οι διαδρομές όσων αναζητούν την αρετή για να φτάσουν στην ευδαιμονία

Από τον

Παναγιώτη Λιάκο
«Δύο είναι, όπως είδαμε, τα είδη της αρετής, η διανοητική και η ηθική.
Η διανοητική αρετή χρωστάει και τη γένεση και την αύξησή της κατά κύριο λόγο στη διδασκαλία (γι’ αυτό και εκείνο που χρειάζεται για αυτήν είναι η πείρα και ο χρόνος), ενώ η ηθική αρετή είναι αποτέλεσμα του έθους. […]
Την επιβεβαίωση μας την προσφέρει και αυτό που γίνεται στις πολιτείες πραγματικά οι νομοθέτες κάνουν καλούς τους πολίτες τους ασκώντας τους να αποκτούν τις συγκεκριμένες συνήθειες - αυτή είναι η θέληση του κάθε νομοθέτη, και όσοι δεν τα καταφέρνουν σ’ αυτό, δεν πετυχαίνουν το έργο τους σε αυτό άλλωστε και διαφέρει τελικά το ένα πολίτευμα από το άλλο, το καλό από το λιγότερο καλό».

Αριστοτέλους «Ηθικά Νικομάχεια» 1103a14-1103b6, βιβλία Α'-Δ΄, εισ.-μτφ.-σχ. Δ. Λυπουρλής. Θεσσαλονίκη: Ζήτρος 2006.

Ο Αριστοτέλης στα «Ηθικά Νικομάχεια» προσφέρει έναν πρακτικό οδηγό αυτοβελτίωσης αλλά και συνολικής ανόδου του επιπέδου μιας πόλεως. Ο μοναδικός τρόπος να βελτιωθεί ένα πρόσωπο και να ακμάσει οποιαδήποτε συλλογικότητα είναι η αρετή. Στη φαυλότητα δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά διάλυση και απώλεια. Μόνο εκείνοι που ασκούνται στην αρετή δύνανται να ανέλθουν σε υψηλότερες συνειδησιακές και υπαρκτικές σφαίρες.
Η αρετή για τον Αριστοτέλη δεν είναι κάτι αποκομμένο από τα ανθρώπινα. Δεν βρίσκεται στο άπιαστο, άφθιτο και αδιανόητο για τους πολλούς πεδίο όπου κατοικούν οι πλατωνικές τέλειες ιδέες. Η διανοητική αρετή διδάσκεται και η ηθική δεν είναι έμφυτη, αλλά εξασκείται, γίνεται έθος (συνήθεια).
Από το απόσπασμα που παρατέθηκε στην αρχή του κειμένου καθίσταται σαφές ότι ο ευρύτερος χώρος της Παιδείας είναι το σημείο όπου τέμνονται οι διαδρομές όσων αναζητούν την αρετή για να φτάσουν στην ευδαιμονία.
Στα «Ηθικά Νικομάχεια» ο Σταγειρίτης φιλόσοφος επισημαίνει την υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει κοινή παιδεία σε όλους, ώστε να εξασφαλίζεται με εναρμονισμένο τρόπο η διανοητική ηθική και οι νομοθέτες με το έργο τους να παραδειγματίζουν τους πολίτες ώστε να ασκούνται καθημερινά στην ηθική αρετή και να τελειοποιούν τις επιδόσεις τους εκεί.
Αν πληγεί το νοητό σημείο όπου η πόλις με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εκπαιδεύεται, αν ο χώρος της Παιδείας υποστεί βλάβη ή δεχτεί επίθεση από δύναμη εχθρική, τότε ολόκληρο το σύστημα καταρρέει.
Αν κάποιος δαιμόνιος εχθρός μιας πατρίδας καταφέρει συντριπτικό χτύπημα στην εκπαίδευση που παρέχει η πολιτεία, μειώνοντας ή μηδενίζοντας τα επίπεδα της διανοητικής αρετής, και ταυτόχρονα τοποθετήσει στην κορυφή των δημόσιων λειτουργιών νομοθέτες που θεσμοθετούν με την ανοχή και την παρότρυνσή τους την αθλιότητα, την αδικία, την ασχήμια, τότε εξανεμίζονται όλες οι ελπίδες επιβίωσης της πόλεως.
Αν μεταφέρουμε την παραπάνω εικασία στη μεταπολιτευτική πραγματικότητα, θα αντιληφθούμε τη θανάσιμη ζημία που έχει υποστεί το έθνος με την κατάσταση στα δημόσια εκπαιδευτήρια όλων των βαθμίδων.
Οι ναοί της γνώσεως, τα τεμένη της Παιδείας έχουν μετατραπεί σε κατσαριδοφωλιές, σε άντρα ανομίας, σε μολυσματικές εστίες αδικίας, σε δυσώδη έλη, όπου κυριαρχούν οι αναθυμιάσεις τοξικών ιδεολογημάτων. Η διανοητική αρετή είναι αδύνατον να καλλιεργηθεί σε τέτοια ρημάδια και οι νομοθέτες, που είθισται να χειροκροτούν ή να δικαιολογούν τους βαρβάρους παρανομούντες, εκπαιδεύουν τον λαό στην αθλιότητα. Η ελληνόφωνη ελίτ παραδίδει καθημερινά μαθήματα εθνικής αυτοχειρίας!
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι τίποτε καλό δεν μπορεί να ανθίσει, καμία αρετή δεν δύναται να εκδηλωθεί σε χώρους όπου και μόνο η θέα της κατάντιας τους τρομάζει και καταθλίβει όσους τους αντικρίζουν. Φυσικά, ακατάλληλοι και επιβλαβείς για την πατρίδα και τον λαό είναι όσοι αρμόδιοι δεν έχουν σηκώσει το ανάστημά τους κόντρα σ’ αυτό το πυκνό σκοτάδι, το οποίο καταπίνει κάθε ικμάδα ζωτικότητας που έχει απομείνει στους Ελληνες.
Οιαδήποτε προσπάθεια καθαρισμού της σύγχρονης κόπρου του Αυγεία πρέπει να αρχίσει από τις χωματερές των κτιρίων των πανεπιστημίων.

dimokratianews.gr

Ρώσοι αρχαιολόγοι βρήκαν στο Taman χάλκινο κράνος, Έλληνα πολεμιστή.

Το Ινστιτούτο Αρχαιολογίας της Ακαδημίας Επιστημών ανέφερε , ότι το ελληνικό χάλκινο κράνος, που βρέθηκε στο νότιο τμήμα της Ρωσίας , χρονολογείται το πρώτο τρίμηνο του 5ου αιώνα π.Χ.



Χάλκινο κράνος κορινθιακού τύπου, που χρησιμοποιούσαν πολεμιστές της κλασικής Ελλάδας, βρέθηκε από επιστήμονες του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας της Ακαδημίας Επιστημών, κατά την ανασκαφή των τάφων του 5ου αιώνα π.Χ. στην Επικράτεια χερσονήσου του Ταμάν, Κρασνοντάρ.
Το γεγονός  δημοσιεύτηκε από το Ινστιτούτο την Παρασκευή 11 Μαίου 2018.
"Το κράνος ανήκει στον κορινθιακό τύπο, την ομάδα" Ερμιόνη "και χρονολογείται από το πρώτο τέταρτο του 5ου αιώνα π.Χ.

 

Μόνο ένα τέτοιο κράνος έχει βρεθεί στο έδαφος της Ρωσικής επικράτειας, στην επαρχία του Κιέβου στο ανάχωμα κοντά στο χωριό Romeykovka. Στις ελληνικές πόλεις της Βόρειας Μαύρης Θάλασσας, τέτοια κράνη δεν έχουν συναντηθεί στο παρελθόν ", αναφέρουν τα μηνύματα του επικεφαλής της ανασκαφής Romai Mimohoda.
To Ινστιτούτο Αρχαιολογίας για τρίτο έτος πραγματοποιεί ανασκαφές στη νεκρόπολης «Wave 1», που βρίσκεται σε απόσταση 4 χιλιόμετρων βόρεια του χωριού, στους πρόποδες του βουνού Zelenska στο νοτιοδυτικό τμήμα της χερσονήσου του Ταμάν.
Ο οικισμός αυτός δημιουργήθηκε κατά την ύστερη εποχή του Χαλκού και ήταν αρκετά μεγάλος για την εποχή του. Από τον 6ο αιώνα π.Χ. μέχρι το δεύτερο τέταρτο του 4ου αιώνα π.Χ., κατά την αποίκιση της βόρειας ακτής της Μαύρης Θάλασσας, άκμασε ελληνική πόλη, και κατά την διάρκεια των εργασιών της αποστολής ερευνήθηκαν περισσότεροι από 600 τάφοι των κατοίκων αυτής της πόλης.

Τα Κορινθιακά κράνη έγιναν σύμβολο της αρχαίας ελληνικής κλασικής περιόδου - όπως απεικονίζονται στην ελληνική αγγειογραφία, στο άγαλμα της Αθηνάς, σε οπλίτες στα ανάγλυφα του Παρθενώνα, και στην κεφαλή του Περικλή.
Αρχικά, αυτά τα κράνη κάλυπταν πλήρως το κεφάλι και έμοιαζαν με ένα κουβά με σχισμές στην θέση των ματιών. Το κράνος προστατεύει πλήρως το κεφάλι, αλλά περιορίζει τον έλεγχο του οπλίτη, έτσι ώστε να πιστεύεται ότι οι οπλίτες ,με τέτοια κράνη, συνήθως πολεμούσαν κατα φάλαγγα, και δεν ήταν απαραίτητο να παρακολουθούν τις κινήσεις του εχθρού.
Το Κορινθιακό κράνος από την ταφή "Wave-1" είναι το πρώτο εύρημα στις νεκροπόλεις των εδαφών των ελληνικών αποικιών της Βόρειας Μαύρης Θάλασσας.

Επικεφαλής του Τμήματος Κλασικής Αρχαιολογίας IA RAS Βλαντιμίρ Kuznetsov πιστεύει ότι το κράνος δείχνει την κοινωνική κατάσταση του πολεμιστή. "Προφανώς, αυτός είναι ένας πολεμιστής που πέθανε στη μάχη και δεν θάφτηκε στην πατρίδα του, αλλά κοντά στον τόπο του θανάτου του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο τάφος δεν είναι κρύπτη, αλλά απλή ταφή, και το κράνος είναι η απόδειξη της ιδιότητάς του ως ολοκληρωμένου πολίτη της πόλεως, πιθανότατα μίας από τις πόλεις του Βοσπόρου, με ένα ορισμένο επίπεδο ευημερίας"

www.popmech.ru/science/news

Πίθηκοι στην δουλοπρέπεια

Ο λόγος της «απουσίας» μου, έχει να κάνει με τον διαθέσιμο χρόνο μου και με αυτήν την κυρίαρχη πολιτική, την κατευθυνόμενη των μέσων, που μου ανεβάζει τη πίεση.
Όταν είδα να «φέρνουν» τη σύνδεση του διαδικτύου σε κάθε σπίτι, τρόμαξα.
Ένα τέτοιο εργαλείο στη διάθεση της μάζας ενέχει κινδύνους για την εξουσία, πώς το αφήνει ανεξέλεγκτο, αναρωτήθηκα.
Αυτό αρχικά, γιατί στη δεύτερη σκέψη είναι που τρόμαξα.
Επειδή αυτοί που μας κυβερνούν εκατοντάδες χρόνια γνωρίζουν άριστα και τη φύση του ανθρώπου αλλά και τον τρόπο διαχείρισης της μάζας.
Το «έργο» έκανε την εμφάνιση του για πρώτη φορά στην αρχαία Ελλάδα.
Τότε που οργίαζε ο «Άδωνις βιβλιοπώλης» της εποχής, ο Πλάτων.
Πήρε πιο επιστημονική μορφή με την εφεύρεση του Γουτεμβέργιου και σήμερα πια με το διαδίκτυο απέκτησε τον ολοκληρωτισμό, στη χειραγώγηση της μάζας.
Οδεύουμε σε πολύ σκοτεινά χρόνια για την ανθρωπότητα, κατ’ εμέ στο τέλος του ανθρώπου.
Ανατέλλει ένα νέο είδος, ο τέλειος δούλος!
Είμαι από τους ελάχιστους που έχει τόσα βιβλία σπίτι του και είναι κατά του βιβλίου.
Γι’ αυτό ΦΩΝΑΖΩ τα βιβλία είναι άχρηστα, πολλώ μάλλον το διαδίκτυο.
Αρκούν θα έλεγα το λεξικό, η γραμματική, ο Ηράκλειτος, ο Επίκουρος, ο Ιπποκράτης, ο Όμηρος και η ιστορία για να «χαράξεις πορεία».
Όλα τα υπόλοιπα είναι αντιγραφές (οι περισσότερες «φθηνές») για να οικονομούν οι έμποροι, να απασχολούν τη σκέψη των αστών (σύγχρονοι δούλοι) και να χειραγωγούν τη μάζα.
Δεν είναι τυχαίο ότι το πρώτο βιβλίο που τυπώθηκε ήταν η «Αγία Γραφή».
Αγία για την μάζα με την έννοια της ευλάβειας, για να γίνουν πιστοί δούλοι.
Επειδή λοιπόν γνωρίζουν ότι είμαστε πίθηκοι και μιμούμαστε, βρήκαν εργαλεία για την μαζικοποίηση του ατόμου.
Το πόσο πίθηκοι είμαστε αρκεί να ρίξει κάποιος μια κριτική ματιά γύρω του και θα καταλάβει.
Τα περισσότερα αγόρια είναι κοντοκουρεμένα, αξύριστα και με δερματοστιξίες, και τα περισσότερα κορίτσια είναι βαμμένα από το πρόσωπο ως τα νύχια (και με «καλλιτεχνικές» δερματοστιξίες) και γδύνονται επιμελώς. Αν αυτή η μαζικοποίηση δεν είναι πιθηκισμός τότε εγώ είμαι Νεάντερταλ.
Το πιστεύουν δε πολλοί ότι όσοι τα βρίσκουν όλα αυτά άχρηστα και ανόητα είμαστε «συντηρητικοί» ως πρωτόγονοι.
Τους έχουν πείσει χειραγωγώντας τους.
Το γελοίο είναι πως όλοι αυτοί οι νέοι βαυκαλίζονται τους μοντέρνους και το πιο ηλίθιο του πράγματος, τους μοναδικούς ως ξεχωριστούς, ο καθείς για τον εαυτό του.
Τραγελαφικό!
Κάποιοι λέγανε ότι το σχολείο και η τηλεόραση έκανε πιο έξυπνα τα παιδιά μας.
Άραγε πόσοι από αυτούς έχουν ακόμα την ίδια άποψη.
Σε έναν κόσμο από «Γύφτους» πιθήκους (απόγονους του Ιαπετού), μόνο αν τους διδάξουμε Ελληνικά και φέρουμε τον Ελληνισμό στη γη υπάρχει ελπίδα για τον εξανθρωπισμό τους.

Υ.Γ. Για όσους δεν γνωρίζουν ή νομίζουν ότι γνωρίζουν τη σύνδεση του Ελληνισμού με τον ανθρωπισμό, ας διαβάσουν ιστορία, χωρίς προκαταλήψεις και ιδιαιτέρως χωρίς τις «επισημάνσεις» του εκπαιδευτικού ή του εκδοτικού συστήματος.

Rory Gas

Σας ευχαριστώ κύριοι του ΟΤΕ,COSMOTE….Καταστήματα GERMANOS!!

Σας ευχαριστώ γιατί συνδρομητής στο σταθερό από το 1995, έχετε ελαφρύνει το βάρος στην τσέπη μου περίπου κατά 13.000 ευρώ, που σας έχω καταβάλει.

Σας ευχαριστώ γιατί συνδρομητής σε δύο κινητά , από το 2008, προστίθενται στο ποσόν περίπου άλλα 2.500 ευρώ.

Σας ευχαριστώ γιατί παραμένω στις «υπηρεσίες» σας περίπου 23 χρόνια, αν και ανέκαθεν είχατε το ακριβότερο τιμολόγιο, πουλώντας ποιότητα και εξυπηρέτηση.

Σας ευχαριστώ γιατί με την αξιοθαύμαστη πολιτική marketing, απέρριψα κατά καιρούς συμφέρουσες προτάσεις, από άλλες εταιρείες του είδους σας.
Και έφτασε η ώρα της αλήθειας με το χρονικό της πρόσφατης αναβάθμισης, την οποία δέχτηκα μετά από προτροπή σας, για καλύτερη ποιότητα δικτύου, αλλά με 5+ ευρώ επιπλέον ανά μήνα.
Τόσο συνεπής πελάτης είμαι, όπως άλλωστε και εμπρόθεσμος πάντα καλοπληρωτής τόσα χρόνια.
Στα λόγια και στα SMS, όλα παρουσιάζονται τέλεια, αλλά δεν σας ευχαριστώ για αυτό, είναι το κόλπο που εφαρμόζεται στο marketing… «Εξυπηρέτηση πελατών»!!!

Παρασκευή 23/2/2016 1:56 μ.μ με ευχαριστείτε και εσείς που επέλεξα…
Παρασκευή 23/2/2018 11:34 μ.μ. με ενημερώνετε ότι το πρόβλημα που σας ανέφερα έχει καταχωρηθεί με αριθμό 1-37716983998, και δρομολογήθηκε προς επίλυση… Θα ενημερωθείτε …μπλα μπλα μπλά

Σας ευχαριστώ γιατί, είμαι χωρίς τηλέφωνο και ιντερνέτ τρία εικοσιτετράωρα…

Σας ευχαριστώ γιατί αφ ενός δεν καταφέρατε να εγκαταστήσετε κάτι καινούργιο, και αφ ετέρου μέχρι στιγμής, δεν καταφέρνετε να το αποκαταστήσετε.

Σας ευχαριστώ γιατί χρησιμοποιώ το διαδίκτυο, για τραπεζικές συναλλαγές (πληρωμές), που αν είναι εκπρόθεσμες θα υποστώ τα σχετικά penalty, και εσείς θα είστε η αιτία.
Ξέρω θα διορθώσετε το πρόβλημα όχι για μένα φυσικά, αλλά για να μην χάσετε πελάτες,
Νοιώθω όμως την ανάγκη να σας ευχαριστήσω, γιατί αν κάποια στιγμή καθυστερήσω να πληρώσω τον λογαριασμό θα μου κόψετε την σύνδεση…

Γρηγόριος Παπαδοθωμάκος

Kοινοποιήθηκε σε https://www.cosmote.gr/fixed/complaints την ώρα της ανάρτησης στο διαδίκτυο.

Αυτοί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι…

Η απάντηση στο αναπάντητο ερώτημα για την τεχνοκρατική παραγωγική ζωή μας.
Παράγουμε εγώ και εσύ, και οι άλλοι, και όμως χρωστάμε.
Κουκιά είναι μετρημένα, τόσο απλά, τόσο κατανοητά που δεν φαίνονται, γιατί ψάχνουμε τα σύνθετα τα ακατανόητα.
Τι προσφέρει και πληρώνει ένας Έλληνας στην ζωή του.
Αυτά έκαναν και οι πατεράδες μας, και οι πατεράδες των πατεράδων μας, και οι πατεράδες των πατεράδων των πατεράδων μας.
Όχι ο ελεύθερος επαγγελματίας, ούτε ο δημόσιος υπάλληλος, δεν γνωρίζω για αυτούς δεν απαντώ.
Γνωρίζω τι προσφέρει ένας μισθωτός με εξαρτημένη εργασία.
Τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν είναι αντικειμενικά, με μηδενική απόκλιση, διότι έχουν αλιευθεί από τον επίσημο κρατικό ασφαλιστικό φορέα.
Πάμε λοιπόν ένα ταξιδάκι, να συνειδητοποιήσουμε, τι προσφέρει ο άγνωστος πολίτης, αυτού του λαού, που τον κοροϊδεύουν και τον εκμεταλλεύονται κατά συρροή άπαντες. (πολιτική, θρησκευτική, εμπορική, υγειονομική, επιστημονική, ενημερωτική…. και όλες οι τετριμμένες μαφίες, για να θρέφονται από το αίμα του)
Να σας συστήσω λοιπόν τον κο Φώντα, που θα είναι η πραγματική μας προσομοίωση.
Στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας της ζωής του βγήκε στην αγορά εργασίας.
Μέχρι και σήμερα, που συνεχίζει έχουμε και λέμε, η μάλλον γράφουμε.

 
Για έντεκα χιλιάδες ένσημα, (11.000) όσες περίπου και αντίστοιχες μέρες εργασίας,
του έχει κλέψει το κράτος διακόσιες είκοσι χιλιάδες (219.959) ευρώ, που τις ονομάζει εισφορές.

• Έχει υποχρεωτική προσφορά στην πατρίδα αμισθί, είκοσι έξι μήνες, που την ονομάζει θητεία, η οποία δεν αναγνωρίζεται συντάξιμη αν δεν την πληρώσει. 
• Έχει πληρώσει και πληρώνει τόκους σε τράπεζες, «ών ουκ έστιν» υπολογίσιμο μέγεθος, με επιτόκια γύρω στο 20%, που τα λέμε εξυπηρετήσεις για καλύτερο βιοτικό επίπεδο. 
• Έχει πληρώσει και πληρώνει φόρο, χρησιμοποιώντας τα πενιχρά του χρήματα για της ανάγκες της οικογένειας. Μια φορά όταν εισπράττει, και μια όταν ξοδεύει, το λέμε ΦΜΥ, και ΦΠΑ. 
• Έχει πληρώσει, και πληρώνει «χρυσές» τις παροχές για το βασικό βιοτικό επίπεδο, (φώς-νερό-τηλέφωνο), που τις λέμε αναγκαίες συνθήκες διαβίωσης. 
• Έχει πληρώσει, και πληρώνει, τέλη κυκλοφορίας και διόδια, το λέμε ασφαλή και γρήγορη μετακίνηση, αλλά έχουν γεμίσει τα νεκροταφεία, από τα θύματα της ασφάλτου. 
• Έχει πληρώσει και πληρώνει δημοτικά τέλη, δημοτικούς φόρους, χαρτόσημα, παράβολα, αλλά φτιάχνει το πεζοδρόμιο του μόνος, και για να εξυπηρετηθεί στις διάφορες υπηρεσίες δίνει «φακελλάκια», αυτό το λέμε «μπαχξίσι», κατάλοιπο της οθωμανικής σκλαβιάς. 
• Έχει πληρώσει και πληρώνει στο ταμείο του «άγνωστου κλέφτη», τόσα που και ο ίδιος έχει ξεχάσει….. αυτό το λέμε οικονομική αφαίμαξη μέχρι θανάτου. 

Όλα δείχνουν πώς είναι ένα οργανωμένο σχέδιο των τεχνοκρατών, για να υπάρχει ισοζύγιο παροχών(ψίχουλα, για στάχτη στα μάτια) και υποχρεώσεων (νόμιμες κλοπές), με αποτέλεσμα η παραγωγική ζωή κάθε πολίτη να μην αποφέρει κανένα όφελος στον ίδιο.

Και όμως, μετά από όλα αυτά που πλήρωσε και πληρώνει, του κουνούν στα μούτρα το δάχτυλο, αυστηρά. 

Χρωστάς…….!!!

Ποιος χρωστάει σε ποιόν ελεεινοί;