Αλβανία: Κινδυνεύουν τα μνημεία της αρχαίας Απολλωνίας

Ρήγματα τα οποία δημιουργήθηκαν από κατολισθήσεις στην αρχαία Απολλωνία, λόγω των βροχών και της διάβρωσης του εδάφους, είχε ως αποτέλεσμα, να καταρρεύσει ένα μέρος του Ρωμαϊκού Θεάτρου, του 3ου αιώνα π.Χ. που βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της αρχαίας πόλης.
Υπάρχουν φόβοι κατάρρευσης και των υπόλοιπων δομικών στοιχείων και σε μια τέτοια περίπτωση θα καταστραφεί ένα πολιτιστικό μνημείο ανυπολόγιστης αξίας.

Αρχαιολόγοι οι οποίοι έχουν προβεί σε αρχαιολογικές ανασκαφές στην περιοχή επισημαίνουν ότι είναι απαραίτητη η συντήρηση των μνημείων με κατάλληλη διαμόρφωση του αρχαιολογικού χώρου, ώστε να μην συγκεντρώνονται τα όμβρια ύδατα στην τοποθεσία των αρχαίων μνημείων.
Ωστόσο ζημιά έχει υποστεί και το μουσειακό συγκρότημα που χτίστηκε στην αρχαία Απολλωνία. Το μουσείο αυτό είναι χωρίς εκθέματα αφού ακόμη δεν έχει τελειώσει και σε αυτό κατηγορείται ο αλβανός υπουργός Πολιτισμού, Φερντινάντ Τζαφέρι, ο οποίος αν και υποσχέθηκε ότι επιληφθεί του ζητήματος αυτού, ουδέν έπραξε.

Όλα τα αρχαιολογικά ευρήματα δεν έχουν ακόμη αποκατασταθεί και δεν έχουν τοποθετηθεί και αυτά είναι πολλά, γύρω στα εικοσιπέντε μεγάλα αγάλματα και σαρκοφάγοι.
Παρόλο όμως την κατάσταση που επικρατεί 35 χιλιάδες ξένοι περιηγητές, έχουν επισκεφθεί τον αρχαιολογικό χώρο της Απολλωνίας κατά το 2010.
Ο διευθυντής του αρχαιολογικού πάρκου Μαρίν Χατζημιχάλη επισημαίνει ότι δεν διατίθεται το ανάλογο κεφάλαιο ώστε να εκπληρωθούν οι απαιτήσεις των επισκεπτών ενός τόσου σημαντικού αρχαιολογικού χώρου.

Τίτλος: «Apolonia e lashtë rrezikon fundosjen»
Δημοσίευση: MAPO, 27.1.2011.

Πηγή

Καστέλλα:Tο Σηράγγιο ή Σπηλιά του Παρασκευά

Tο Σηράγγιο ή Σπηλιά του Παρασκευά, είναι ένα υπόγειο σπήλαιο, στον Πειραιά. Πρόκειται για μία σπηλαιώδη κατασκευή, που ανακαλύφθηκε το 1897. Το φυσικό κοίλωμα του Σηραγγίου προϋπήρχε αλλά αξιοποιήθηκε, με την εκτέλεση ορισμένων έργων από τους Μινύες(αρχαίοι κάτοικοι του Πειραιά)....

Η Σπηλιά του Παρασκευά βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Καστέλλας σε μιά απότομη βραχώδη ακτή πάνω από τη θάλασσα, στη θέση που είναι σήμερα η πλάζ “Βοτσαλάκια”, η άλλοτε “παραλία του Παρασκευά”. Η στοά του Σπηλαίου εισχωρεί 12 μέτρα μέσα στο βράχο, κάτω από τη λεωφόρο Φαλήρου (Βασ. Παύλου), όπου βρίσκονται και δύο αρχαίοι τάφοι. Πιθανότατα ήταν ιερό, αφιερωμένο στον τοπικό ήρωα Σήραγγο. Μέσα στο σπήλαιο βρέθηκε και ο βωμός του Αποτρόπαιου Απόλλωνα.
Η αίθουσα έχει κυκλικό σχήμα και κοσμείται με διάφορα ψηφιδωτά. Το σπήλαιο αυτό είχε πολλά υπόγεια διαμερίσματα, κατασκευασμένα με δεξιοτεχνία. Στις δυό πλευρές της εισόδου του, υπάρχουν δύο ψηφιδωτά το ένα αναπαριστά την Σκύλλα και το άλλο έναν νέο σε τέθριππο άρμα, που κατά τον Ι. Δραγάτση είναι ο ήρωας Σήραγγος.

Τα σωζώμενα μωσαϊκά αποδεικνύουν πως ο χώρος είχε υποστεί μετατροπές στη Ρωμαϊκή περίοδο. Από τον Ισαϊο μαθαίνουμε, πως το Σηράγγιο κατά τον 4ο αιώνα π.Χ. ανήκε στον Ευκτήμονα που το πούλησε στους Αντιφάνη και Αριστόλοχο αντί 3.000 δραχμών.
Στους αρχαίους χρόνους δεν αποκλείεται να χρησιμοποιήθηκε ως «Ασκληπιείο» και ως «Πορφυρείο», για την κατεργασία των πορφυρούχων κοχυλιών που αφθονούσαν στην Πειραϊκή ακτή. Αργότερα στους Ρωμαϊκούς χρόνους το Σηράγγιο λειτούργησε ως δημόσιο λουτρό και τότε κατασκευάστηκαν τα δύο ψηφιδωτά, που υπήρχαν εκεί κι εξαφανίστηκαν στην περίοδο της Δικτατορίας (1967 – 1974).

Η Σπηλιά του Παρασκευά στη δεκαετία του 1960 ήταν διαμορφωμένη σε λαϊκό κέντρο, όπου τραγουδούσαν ο Μανώλης Χιώτης και η Μαίρη Λίντα, την λειτουργία του κέντρου διέκοψε ο τότε δήμαρχος Αριστείδης Σκυλίτσης.
Πολλοί λένε πως η σπηλιά του Παρασκευά επικοινωνεί με το στοιχειωμένο σπίτι της Καστέλλας ή με μια βραχονησίδα, που υπάρχει λίγα μέτρα πιό κάτω ή ίσως και με τα δύο! Πολλές ιστορίες ακούγονται για το στοιχειωμένο σπίτι της Καστέλας, που σου δημιουργούν ρίγη φόβου όταν τις ακούς!
Πληροφορές απο πειραικο λευκωμα ,ελλας2

Διαβάστε περισσότερα: ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ

Από το pireasnews

Κοίτα ποιος είναι εδώ!

«Το στρογγυλό πρόσωπο με όλη του την σάρκα είχε διατηρηθεί θαυμάσια κάτω από την βαρειά χρυσή προσωπίδα. Δεν υπήρχε ούτε ίχνος από τα μαλλιά, αλλά τα δύο μάτια διακρίνονταν τέλεια, όπως και το στόμα, το οποίο λόγω του τεραστίου βάρους που είχε δεχθεί, ήταν διάπλατα ανοιχτό, αποκαλύπτοντας 32 όμορφα δόντια. Όλοι οι γιατροί που ήλθαν να δουν τον νεκρό συμπέρανα από τα δόντια ότι ο άνδρας αυτός πρέπει να είχε πεθάνει στην νεαρή ηλικία των 35 ετών. Η μύτη είχε τελείως εξαφανισθεί».

Τα νέα ταξιδεύουν γρήγορα, ο κόσμος ενθουσιάζεται, «βρέθηκε ο νεκρός Αγαμέμνονας, ο θρυλικός βασιλιάς των Μυκηνών». Ένα κύμα ενθουσιασμού σαρώνει την Ελλάδα μπροστά στην τρομακτική ανακάλυψη, αλλά πολύ γρήγορα και ολόκληρο τον κόσμο. Χιλιάδες άνθρωποι συρρέουν στις Μυκήνες για να δουν το θαύμα...ο Σλήμαν τηλεγραφεί στο Ναύπλιο ζητώντας ένα ζωγράφο , για να γίνει πρώτα μια ελαιογραφία...και το πρότυπο της ξυλογραφίας δημοσιεύθηκε στο λεύκωμα (αποσαφήνηση: μορφή ημερολογίου)των Μυκηνών του Σλήμαν, σελ. 341, είναι αυτό που βλέπεται στην φωτογραφία.

Και ένα «δωράκι» για τους αναγνώστες μας που κατέχουν την γερμανική :
Το αυθεντικό λεύκωμα των Μυκηνών του Σλήμαν από την ψηφιακή βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης μπορείτε να το διαβάσετε εξ ολοκλήρου εδώ.

«Μυκήνας δὲ καὶ Κλεωνὰς αἰσχύνομαι δεῖξαί σοι, καὶ μάλιστα τὸ Ἴλιον. ἀποπνίξεις γὰρ εὖ οἶδ' ὅτι τὸν Ὅμηρον κατελθὼν ἐπὶ τῇ μεγαληγορίᾳ τῶν ἐπῶν. πλὴν ἀλλὰ πάλαι μὲν ἦσαν εὐδαίμονες, νῦν δὲ τεθνᾶσι καὶ αὗται· ἀποθνήσκουσι γάρ, ὦ πορθμεῦ, καὶ πόλεις ὥσπερ ἄνθρωποι»
Λουκιανός

Πηγή

Τα οστά της Βεργίνας ανήκουν στον Φίλιππο τον Β΄

«Ιδιαίτερη βαρύτητα έχουν οι εκτιμήσεις του καθηγητή Τζόναθαν Μασγκρέιβ, για την ταύτιση των οστών της Βεργίνας με τον Φίλιππο Β΄», δηλώνει η αρχαιολόγος, δρ. Αγγελική Κοταρίδη, που γι άλλη μία φορά αποκλείουν κατηγορηματικά τη συσχέτιση των οστών, στον βασιλικό τάφο της Βεργίνας, με τον Αρριδαίο και κάνουν αναγκαστική την ταύτισή τους με τον Φίλιππο Β', όταν μάλιστα συνδυάζονται με τις παρατηρήσεις του Ρόμπιν Λέην Φόξ, του διάσημου καθηγητή της Οξφόρδης και ιστορικού. Και ο Ρ. Λ. Φοξ είναι διεθνώς αναγνωρισμένος, ως αυθεντία, στα θέματα των Μακεδόνων βασιλέων και ιδιαίτερα του Μεγαλέξανδρου.

Διεξήγαγε, δε, εμπεριστατωμένη έρευνα για την ηλικία της Ευρυδίκης, της συζύγου του Αρριδαίου, η οποία, όταν εκτελέστηκε, ήταν οπωσδήποτε νεώτερη των 19 ετών, ενώ τα οστά της γυναίκας, που βρέθηκαν στον προθάλαμο του τάφου του Φιλίππου Β΄, ανήκαν σε άτομο μεγαλύτερο των 20-23 ετών.  Η διαπίστωση αυτή προς το ΑΠΕ-ΜΠΕ, δια στόματος της δρ. Αγγελικής Κοταρίδη (αρχαιολόγου της ΙΖ ΕΚΠΑ) με την οποία ο κ. Μασγκρέιβ διατηρεί αλληλογραφία, αποτυπώνει τη βαρύτητα της είδησης, που δημοσιεύθηκε στον Τύπο την Παρασκευή, και αφορά την ανθρωπολογική έρευνα του καθηγητή Τζόναθαν Μασγκρέιβ, ενός από τους «πατριάρχες» διεθνώς της παλαιοανθρωπολογίας και από τους πλέον έγκυρους μελετητές των οστών, που βρέθηκαν στους βασιλικούς τάφους των Αιγών.

Ο καθηγητής είχε τη δυνατότητα να μελετήσει συστηματικά και σε βάθος, με όλες τις ενδεδειγμένες μεθόδους (και μικροσκοπικά) το σκελετικό υλικό και ιδιαίτερα τα επίμαχα οστά του νεκρού βασιλιά, αμέσως μετά την ανακάλυψη και πριν αυτά συγκολληθούν για την έκθεσή τους, τη δεκαετία του '80, στο Μουσείο της Θεσσαλονίκης.

Σύμφωνα με τη δρα Κοταρίδη, πέρα από την ανθρωπολογική προσέγγιση, τα ίδια τα αρχαιολογικά δεδομένα, τα οποία -με τα πολλά και σημαντικά ευρήματα των τελευταίων χρόνων από τις Αιγές αλλά και από ολόκληρη τη Μακεδονία- έχουν πολλαπλασιαστεί με γεωμετρική περίοδο και έχουν βελτιώσει σημαντικά την επιστημονική γνώση για τα ήθη και έθιμα, τους θεσμούς του Μακεδονικού βασιλείου, τελικά «εδραιώνουν την άποψη του Μανόλη Ανδρόνικου και αποδεικνύουν την ορθότητα της αρχικής ταύτισης του νεκρού βασιλιά της Μεγάλης Τούμπας με τον Φίλιππο Β'».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Αναρτήθηκε από ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ

Ο Άγιος Γεώργιος της Καρυούπολης

"Ημείς δε την επομένων ημέραν ανεχωρήσαμε εκ του Οιτύλου κατευθυνόμενοι πρός την Κολοκυθιάν, δια να επισκεφθώμεν εκείνους τους πληθυσμούς και να τους αναγνώσωμεν την επιστολήν του Γαληνοτάτου. Ιππεύσαμεν καθ΄ όλον το διάστημα της ημέρας δια μέσου δρυμών συναντήσαντες περί τα μέσα της πορείας μίαν εκτεταμένην κοιλάδα εκ των πλέον ωραίων, την οποίαν δύναται να ίδη τις, περιβαλλομένην υπό τερπνοτάτων λόφων μετ΄αφθονίας υδάτων."
 Φαβιανός BARBO γραμματεύς 1571μ.χ.

Την κορυφή του λόφου της Παλιάς Καρυούπολης καλύπτουν τα ερείπια της Βυζαντινής αυτής πόλης. Πρώτη αναφορά στο «Βίο του όσιου Φιλάρετου», έργο του μοναχού Νικήτα που γράφτηκε στην Καρυούπολη το 820 μ.Χ. Στην συνέχεια διαγράφει μια μεγάλη ιστορία μέχρι την εγκατάλειψή της από το σύνολο περίπου των κατοίκων, περί το 1750 μ.Χ.
Πολλές εκκλησίες, πύργοι, οχυρωματικό τείχος, ανεμόμυλος, γηστέρνες, ξεπροβάλλουν μέσα από τα ερείπια των κατοικιών, με το καθολικό να διατηρείται στην πλέον καλή κατάσταση. Το καθολικό είναι η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Κτίσθηκε μέσα στον περιβάλλοντα το παλατάκι χώρο, πολύ μεταγενέστερα από αυτό. Σύμφωνα με την άποψη του καθηγητή Δρανδάκη, κτίσθηκε στις αρχές του 15ου αιώνα και ανήκει στην κατηγορία μονόχωρων ναών με τρούλο, που είναι αρκετά διαδεδομένοι στη Μάνη. Η ανέγερσή του πρέπει να έγινε την εποχή των Παλαιολόγων, τότε που έχουμε και την πρώτη αναφορά για την επισκοπή Καρυούπολης 1426μ.χ.
Το ύφος του ναού παρουσιάζεται επιβλητικό, έχει μνημειακό χαρακτήρα, και ομοιότητες με μνημεία του Μιστρά. Δεσπόζει ο οκταγωνικός τρούλος, διακοσμημένος με πώρινα αψιδωτά περιγράμματα σε κάθε μια από τις πλευρές του, και η μεγάλη ημικυκλική αψίδα από τα ανατολικά. Τα πάρα πάνω φανερώνουν, ότι αποτελούσε τον καθολικό ναό της επισκοπής που ιδρύθηκε στην Καρυόπολη. Πάνω από την κυρία είσοδο του ναού, στην δυτική πλευρά, που μεταγενέστερα όμως κτίσθηκε, και άνοιξε άλλη στη νότια, υπάρχει η κτητορική επιγραφή «ΑΝΙΣΤΟΡΗΘΗ Ο ΘΕΙΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΣΕΠΤΟΣ ΝΑΟΣ ΟΥΤΟΣ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΕΞΟΔΟΥ ΤΩΝ ΤΙΜΙΟΤΑΤΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ ΝΙΚΟΛΙΑΝΩΝ ΚΑΙ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΙΑΝΩΝ ΜΑΡΑΒΕΛΙΑΝΩΝ ΚΟΝΤΟΣΤΑΥΛΩΝ ΡΑΜΕΝΙΑΝΩΝ Μ……ΑΤΩΝ των……………..ων ΧΡΙΣΤΙΑΝΝΩΝ».

Ολόκληρο τό άρθρο στο περιοδικό Έπαθλο

Η περιπετειώδης ιστορία του τάφου του Μ. Αλεξάνδρου

Αναμφισβήτητα τα λείψανα του Μ. Αλεξάνδρου είναι τα διασημότερα όλων των εποχών έστω και εάν μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί.
Οι ερευνητές με σχετικά πρόσφατα την αξιέπαινη Ελληνίδα Αρχαιολόγο Λιάνα Σουβαλτζή  έχουν στα χέρια τους τα εξής στοιχεία:
Ο Πτολεμαίος ΙΙ ο Φιλάδελφος μετέφερε την σορό του Μέγα Αλεξάνδρου με ολόχρυση άμαξα, που έσερναν 100 άλογα, από την Βαβυλώνα ως το Ιερό του Άμμωνα Δία (έρημος Σίουα) όπου ο Μέγας βασιλιάς επιθυμούσε να ταφεί.
Η ταφή έγινε σε περίφημο Μαυσωλείο που ονομάστηκε «Σήμα». Την περιοχή «Σήμα» αναφέρουν πολλοί και αξιόπιστοι συγγραφείς, όπως ο Αχιλλέας Τάτιος (300 μΧ), ο Ζηνόβιος (200μΧ) ο οποίος μάλιστα αναφέρει πως το Μαυσωλείο κτίστηκε στο μέσον της Αρχαίας Αλεξάνδρειας, ο Στράβων (100 πΧ), ο Λουκιανός (200 μΧ) ο Σουεντόνιος (200 μΧ) κι ο Ψευδο-Καλλισθένης (3.34).
Κάποιοι ιστορικοί θεωρούν πως το "Σήμα" βρίσκεται στην Αλέξάνδρεια, ενώ οι ανακαλύψεις ενός επιβλητικού Τάφου στην όαση Σίουα της Νιτρίας από την Ελληνίδα Αρχαιολόγο Λιάνα Σουβαλτζή, δίνει αποδείξεις για τον τόπο Ταφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σύμφωνα με την ανακοίνωση από το πρακτορείο Ρόϊτερ (Φεβρουάριος 1995), τα στοιχεία δείχνουν ότι ο Πτολεμαίος Ι μετέφερε το μουμιοποιημένο λείψανο του Αλεξάνδρου στο Αλ-Μαράκι, και αργότερα, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Τραϊανός* έκανε προσφορές στον «Ένα και μοναδικό Αλέξανδρο». Στο Αλ-Μαράκι βρέθηκαν Μακεδονικά σύμβολα από την εποχή του Αλεξάνδρου.
Οι αναθηματικές επιγραφές που αποθεώνουν τον Αλέξανδρο, και τα άλλα ευρήματα που αναμφίβολα ανήκουν στην Μακεδονική Δυναστεία είναι πράγματι αξιόλογες και θα έπρεπε να ανακοινωθούν στο πλατύ κοινό από τα μέσα ενημέρωσης.
Τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου επισκεύτηκαν πολλές και αξιόλογες προσωπικότητας της αρχαιότητας. Το σώμα του Αλεξάνδρου μουμιοποιήθηκε και τοποθετήθηκε σε χρυσή σαρκοφάγο από του Πτολεμαίους. Ο Στράβων αναφέρει την μεταγενέστερη αντικατάσταση της χρυσής σαρκοφάγου από μια γυάλινη, (Στράβων 17. C 794), ο οποίος επισκεύτηκε τον τάφο τον 1ο αιώνα μΧ.
Ο Διόδωρος ο Σικελός (18.26.3; 28.2-4) επισκεύτηκε την Αλεξάνδρεια και τον τάφο το 60 μΧ και μας δίνει εξαιρετική περιγραφή του τάφου.
Ανάμεσα στους επιφανείς επισκέπτες του τάφου του Μέγα Αλεξάνδρου ήταν:
1. Ο Iούλιος Καίσαρας το 45 πΧ, σύμφωνα με μαρτυρίες του Σουετόνιου και του Λουκιανού.
2. Ο Αύγουστος μετά την νίκη του κατά του Μάρκου Αντώνιου και της Κλεοπάτρας στο Άκτιο το 31 πΧ, και την κατάκτηση της Αλεξάνδρειας το 30 πΧ, προσέφερε ένα στεφάνι στον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όταν οι οδηγοί του προσφέρθηκαν να τον πάνε και στους τάφους της Πτολεμαϊκής Δυναστείας, ο Αύγουστος τους απάντησε "Ήρθα να δώ έναν Βασιλιά, και όχι νεκρούς".
3. Ο Καλιγούλας, επισκεύτηκε το "Σήμα" και… έκλεψε την πανοπλία του Αλεξάνδρου !
4. Ο Καρακάλλας (300 μΧ) θεωρούσε τον εαυτό του μετεμψύχωση του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και ήταν ο τελευταίος επιφανής για την επίσκεψη του οποίου στο "Σήμα" έχουμε γραπτές μαρτυρίες.
Την Πρώτη Χριστιανική περίοδο οι άνθρωποι γνώριζαν την τοποθεσία του Τάφου, όπως ομολογεί η απεικόνιση του Αββά Σισόη (4 αι. μΧ) εμπρός από τον Τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά και μαρτυρίες άλλων ασκητών της ερήμου, ο Ιστοριογράφος Προκόπιος (6 αι μΧ) . Μία επίσης σημανική μαρτυρία είναι του Δωρόθεου, Επισκόπου Τύρου (5 αι. μΧ), ο οποίος στο "Περί Κτισμάτων" σύγγραμμα του, εκτός από τα οικοδομικά έργα του Ιουστινιανού, αναφέρει ιερά αφιερωμένα στον Άμμωνα και Αλέξανδρο
5. Ο ιταλός αρχαιολόγος Achille Adriani το 1964 στην περιοχή Bab Sharki της Αλεξάνδρειας βρήκε τεράστιο κενοτάφιο του 4ου αιώνα π.Χ. χωρίς όμως να βρεθούν οστά βασιλέως. Οι ανασκαφές συνεχήστηκαν πολύ αργοτερα, στο νεκροταφείο Cimiterio Latino di Terra Santa καθώς οι αιγυπτικακές αρχές έδωσαν άδεια ανασκαφής μόλις ένα χρόνο μετά τις ανακαλύψεις ενός επιβλητικού Τάφου στην όαση Σίουα από την Ελληνίδα Αρχαιολόγο Λιάνα Σουβαλτζή.
Δυστυχώς όμως ο υπεύθυνος των ανασκαφών Fausi el-Facharani δεν πρόλαβε να τελειώσει αυτό το έργο. Απεβίωσε το 2004...
*Ο αρχαιολόγος Kuhlmann –αν και ήταν υπεύθυνος της αιγυπτιολογίας στο γερμανικό αρχαιολογικό ινστιτούτο του Κάϊρου- ισχυρίζεται ότι τάφος είναι της εποχής του Τραϊανού, κάτι βέβαια που δεν θα έπρεπε να μας παραξενεύει, καθώς ο ίδιος δεν είχε δώσει ποτέ την σημασία που έδωσε στον τάφο η κα. Λιάνα Σουβαλτζή.
"ΤΙ ΚΑΙΡΟΙ, ΤΙ ΗΘΗ ! " – Κικέρων
Δείτε και το απόσπασμα από το ντοκυμαντέρ του Π. Πισσάνου "Μ. Αλέξανδρος".
Βάσει των πληροφοριών που έδωσε τυμβωρύχος από την Ιορδανία, δημιούργησαν τρισδιάστατη απεικόνιση του χώρου του τάφου:

Νίκος Σάμιος με πληροφορίες από τις πηγές
1  και  2
Αναρτηθηκε από  ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΝΑΒΑΣΙΣ

Αρχαίο λιμάνι Γυθείου...

Το Γύθειο απέχει 257,5 χλμ. Από την Αθήνα 42,5 χλμ. ΝΑ από τη Σπάρτη και συνδέεται οδικά με την υπόλοιπη Μάνη και τη Σκάλα. Υπάρχει ακτοπλοϊκή γραμμή που συνδέει το λιμάνι του Γυθείου με τη Νεάπολη, τα Κύθηρα και την Κρήτη ενώ λειτουργεί ακόμα και σταθμός ανεφοδιασμού για τα ιδιωτικά σκάφη. Η πόλη από την αρχαιότητα ονομαζόταν Γύ(η)θειο η πόλη των θεών αλλά στα χρόνια της τουρκοκρατίας μετονομάστηκε σε Μαραθονήσι. Μετά την επανάσταση ξαναπήρε την αρχαία της ονομασία. Σύμφωνα με το μύθο σε αυτό το μέρος βρήκαν καταφύγιο ο Πάρης με την Ωραία Ελένη πριν φύγουν για την Τροία. Κατά τον Παυσανία την πόλη ίδρυσαν ο Απόλλωνας με τον Ηρακλή ως δείγμα συμφιλίωσης μετά από ένα μεγάλο καυγά που είχαν με αφορμή ένα δελφικό τρίποδα που είχε κλέψει ο Ηρακλής. Στην αρχαιότητα και κυρίως στα χρόνια της ρωμαιοκρατίας, η πόλη εξελίχτηκε σε μεγάλο εμπορικό κέντρο αποτελώντας το κέντρο μιας ομοσπονδίας λακεδαιμονικών πόλεων. Στα χρόνια της επανάστασης του 1821 οι Γρηγοράκηδες που ήταν μέλη της Φιλικής Εταιρίας, ύψωσαν τη σημαία της επανάστασης στις 23 Μαρτίου του 1821 στον πύργο τους (Πύργος Τζαννήμπεη) στο Μαραθονήσι. Και έκτοτε ξέχασαν να την κατεβάσουν! Σήμερα η πόλη έχει χαρακτηριστεί διατηρητέα, γεγονός που την βοηθά να κρατήσει αναλλοίωτο τον παραδοσιακό χαρακτήρα της με τα σωσμένα νεοκλασικά κτήρια. Στην περιοχή Γλυφάδα Γυθείου ,ο επισκέπτης θα συναντήσει διάσπαρτα τμήματα μιας ακόμη αρχαίας πολιτείας....Τα χαλάσματα ρωμαϊκών κτισμάτων παραπέμπουν στην περίοδο ακμής του Γυθείου κατά τους Ρωμαϊκούς Χρόνους όταν και ανήκε στο Κοινό των Ελευθερολακώνων.

Τα συγκεκριμένα διασωθέντα κτίσματα ανήκουν στο αρχαίο λιμάνι του Γυθείου.. Ξεκινάνε από την στεριά και καταλήγουν στην θάλασσα. Ερευνά δεν έχει γίνει στην περιοχή όποτε δεν μπορούμε να μιλάμε για ταυτοποίηση με σιγουριά.

Επιμέλεια θέματος ΧΡΟΝΟΣ
πηγη ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ

Διαβάστε ακόμη ΓΥΘΕΙΟ ΘΕΟΓΟΝΙΑ

Η Ελληνική Γλώσσα τροφός όλων των γλωσσών

Η Ομηρική (Ελληνική) γλώσσα που αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών, δεν υπήρξε αρχή μιας εποχής στη γλωσσική ιστορία , αλλά το μόνο ακέραιο μνημείο μιας μακράς, προγενέστερης περιόδου κατά την οποία συντέθηκε, για να «ονοματίσει» τα επιτεύγματα και τις γνωστικές κατακτήσεις του μεγάλου προκατακλυσμιαίου πολιτισμού της «Χρυσής Εποχής». Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη αναφορά, ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού. Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος έως την παρούσα στιγμή. Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι «εξόδευσαν», για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την «βαπτίσουν» με το συγκεκριμένο όνομα-λέξη. Γι’ αυτό οι σκοταδιστές κάνουν το παν να την εξαφανίσουν. Περιττόν να πούμε ότι όλες οι Ευρωπαϊκές γλώσσες είναι ιδιώματα της Ελληνικής Γλώσσης. Οποια λέξη κι’ αν εξετάσετε θα δείτε ότι η ρίζα της προέρχεται απο κάποια Ομηρική λέξη ή είναι παράφραση ταύτης.

Love, λατινικό: Love εκ του ”λάFω’‘ το δίγαμμα F που είναι κανονικά το έκτο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου γίνεται αυ σημαίνει ”θέλω πολύ”.
No, λατινικο: Non, ne εκ του εκ του νη: αρνητικόν μόριον ”νέ τρώει, νέ πίνει”, νηπενθής=απενθής, νηνεμία=έλλειψις ανέμου.
Money, λατινικό Moneta εκ του μονία=μόνη επωνυμία της θεάς Ήρας :”Ηρα μονία”, στο προαύλιο του ναού της στην Ρώμη βρισκόταν το νομισματοκοπείο. Τα νομίσματα έφεραν την παράσταση της, (monetae).
I εκ του εγώ ή ίω στην Βοιωτική διάλεκτο.
Yes εκ του γέ=βεβαίως.
Κiss me εκ του κύσον με= φίλησέ με, λόγια του Οδυσσέα στην Πηνελόπη.
Move εκ του Ομηρικού αμείβου=κουνήσου!!!!!!
After εκ του Ομηρικού αυτάρ=μετά, ο Όμηρος μας λέγει”θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ”.
Me εκ του με.
Matrix εκ του μήτρα.
Model εκ του μήδος=σχέδιο.
Disaster εκ του δυσοίωνος+αστήρ!!!!!
Humor εκ του χυμόρ=χυμός (Στην διάλεκτο των Ευβοέων όπως αναφέρεται και στον Κρατύλο του Πλάτωνος το τελικό σ προφέρεται ως ρ π.χ.σκληρότηρ αντί σκληρότης).
Colonie εκ του κολώνεια =αποικιακη πόλις.
Karat εκ του κεράτιον, μικρόν κέρας χρησιμεύον εις στάθμισιν βάρους.
Is εκ του είς.
Heart, core εκ τού κέαρ=καρδιά.
Pause εκ του παύση.
Exit εκ του έξιτε=εξέλθετε.
Exist λατινικά ex+sisto εκ του έξ+ίστημι=εξέχω, προέχω.
Serpent λατινικά serpo έκ του έρπω, ερπετόν, ή δασεία προφέρεται ως σ:σερπετό, αντιδάνειον σερπαντίνα.
Simple εκ του απλούς (δασύνεται).
Sponsor εκ του σπένδω=προσφέρω σπονδή.
Care εκ του καρέζω.
Day δία έλεγαν οι Κρήτες τήν ημέρα, ευδιάθετος=βρίσκεται σε καλή μέρα.
Medicine λατινικά medeor εκ του μέδομαι,μήδομαι=σκέπτομαι πράττω επιδεξίως, μέδω=φροντίζω, μεδέων=προστάτης.
Restoration λατινικα restauro εκ του ρά+ίστημι, οπου το ρά δεικνύει συνάρτησιν,ακολουθίαν, επίτασιν π.χ. ρά-θυμος, καί ίστημι=στήνομαι.
Restaurant εκ του ρά+ίσταμαι=έφαγα καί στηλώθηκα.
Resistance εκ του ρά + ίστημι.
Illusion εκ του λίζει=παίζει.
Flower λατινικά flos εκ του φλόος.
Brother λατινικα frater εκ του φράτωρ.
Space εκ του σπίζω =εκτείνω διαρκώς.
Marmelade λατινικα melimelum εκ του μελίμηλον =κυδώνι.
Menace εκ του μήνις.
Μentor εκ του μέντωρ.
Mother εκ του μάτηρ, μήτηρ.
Father εκ του πάτερ, πατήρ.
Maturity λατινικά maturus εκ τού μαδαρός=υγρός.
Mow εκ του αμάω=θερίζω.
Μoke εκ τού μώκος=αυτός που χλευάζει.
Frapper μέσω του φραγκικού hrappan εκ του (F)ραπίζω =κτυπώ (F=το αρχαίο Ελληνικό δίγαμμα).
GLAMOYR λατινικο GRAMOYR εκ του γραμμάριο!!! Η εξήγηση απλή. Οι άνθρωποι της τότε εποχής έβλεπαν τους διάφορους μάγους και γόητες να παρασκεύαζουν τις συνταγές τους με συστατικά μετρημένα σε γραμμάρια, και επειδή η όλη διαδικασία και η παρουσία αυτών των ατόμων ήταν γοητευτική και με κύρος το GRAMOYR-GLAMOYR πήρε την έννοια που του αποδίδουμε σήμερα.
Turbo εκ του τύρβη=κυκλική ταραχώδης κίνηση.
Night εκ του….νύχτα τι άλλo.
Τransfer εκ του τρύω(διαπερνώ)+φέρω, για παράδειγμα transatlantic=διαπερνώ τον Ατλαντικό.
Eyes εκ του φάεα=μάτια.
Sex εκ του έξiς, η λέξη δασύνεται και η δασεία κανονικά πρέπει να προφέρεται μόνο που έχουμε ξεχάσει το πως….. στην Αγγλική διάλεκτο και για την συγκεκριμένη λέξη προφέρεται ως σίγμα. Σε άλλο παράδειγμα τo ύδωρ που επίσης δασύνεται και με αλλαγή του δ σε τ έχουμε το βαρβαρικό water………….
Maximum λατινικά maximum εκ του μέγιστος.
Minor λατινικά minor εκ του μινύς =μικρός. Προσέξτε τώρα το καταπληκτικό, στα επίσημα γεύματα είχαν το μινύθες γραμμάτιον ένα μικρό κείμενο δηλαδή στο οποίο αναγραφόταν τι περιελάμβανε το γεύμα. Από εδώ οι λοιποί βάρβαροι όταν σταμάτησαν να τρώνε ο ένας τον άλλο πήραν το ……MENU.
Mayonnaise εκ της πόλεως Mayon. Η πόλις αυτή έλαβε το όνομά της εκ του Μάχωνος, αδελφού του Αννίβα, ο οποίος είχε το Ελληνικό όνομα Μάχων.
Mine εκ του Μινώαι =λιμένες ονομασθέντες εκ του γνωστού Μίνωος! Κρητών λιμένες, Μίνωαι καλούμεναι (Διοδ.Σικελ.Ε’84,2) όπου γινόταν εμπορία μεταλλευμάτων.
Boss εκ του πόσσις =ο αφέντης του σπιτιού.
Lord εκ του λάρς, οι Πελασγικές Ακροπόλεις ονομάζονταν Λάρισσες και ο διοικητής τους λάρς ή λαέρτης……
Bar λατινικά barra εκ του μάρα =εργαλείον σιδηρουργού.
Bank λατινικα pango εκ του παγιώ, πήγνυμι οι τράπεζες πήραν την ονομασία τους απο τα πρώτα “τραπέζια” (παγκους) που στήνονταν στην αγορά.
Banjo λατινικά pandura εκ του πανδούρα =μουσικό όργανο.
Double εκ του διπλούς.
Dolllar εκ του τάλλαρον=καλάθι το οποίο χρησιμοποιούταν ως μονάδα μέτρησης στις ανταλλαγές, π.χ δώσε μου 5 τάλλαρα στάρι να σου δώσω 3 αλεύρι. Σε μας έχει μείνει ως τάλληρο αλλά και ως το γνωστό μας τελλάρo!!!
Amen λατινικά Amen, ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΑΜΗΝ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΕΒΡΑΙΚΟ ΕΙΝΑΙ. ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΟΥ ή μήν =ΑΛΗΘΩΣ, (ΙΛΙΑΔΑ ΟΜΗΡΟΥ Β291) , ημέν , Η 301. ΕΞΕΛΙΞΙΣ ΤΟΥ ημέν ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ αμέ!!

Best regards,

Anastasia Goneou
Business Organization Dept

ΔΙΑΔΟΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ

Πηγη

'Ενα ακόμη μνημείο 3.500 ετών καταστρέφεται, μήπως είμαστε ιδανικοί αυτόχειρες;

Ο θολωτός τάφος του Βαφειού ανεσκάφη από τον αρχαιολόγο Χρήστο Τσούντα, το έτος 1889. Χρονολογείται στην πρώιμη μυκηναϊκή εποχή (1500 π.Χ. περίπου). Ο τάφος ήταν συλημένος αλλά περιείχε ένα στενόμακρο λάκκο, μέσα στον οποίο βρέθηκαν σπουδαία ταφικά ευρήματα (κτερίσματα): όπλα, σφραγιδόλιθοι, τα δύο περίφημα χρυσά κύπελλα με σκηνές κυνηγιού ταύρου κλπ. Η ταφή αποδόθηκε στο λεγόμενο Πρίγκηπα του Βαφειού, ο οποίος είχε θησαυρίσει αντικείμενα πολυτελείας, εισηγμένα, με ανταλλαγή το περίφημο μάρμαρο της περιοχής, γνωστό ως Lapis Lacedaemonius.
Η κατάσταση διατήρησής του είναι μέτρια.
Αυτά διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του υπουργείου α-πολιτισμου ,η αλήθεια βέβαια είναι κάπως διαφορετική σε ότι έχει να κάνει με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο χώρος.
Η σήμανση κατ΄ αρχάς είναι ελλιπής ,οι πινακίδες παλαιωμένες και σκουριασμένες
ο χώρος δε, είναι πλήρως εγκαταλελειμμένος . Κάποια έργα υποστήριξης που έγιναν πριν αρκετά χρόνια με σιδεροκατασκευες έχουν σκουριάσει σε βαθμό διάβρωσης. Τα χώματα πέφτουν συνεχώς από την κορυφή του τάφου ενώ μέρη του ταφικου διαδρόμου έχουν καταρευσει. Είναι απλά θέμα μιας πενταετίας για να καταρευσει όλος ο τάφος.

Ελπίζω κάποιοι τοπικοί φορείς να ενδιαφερθούν για τον τόπο τους επιτέλους και να θυμηθούν ότι κάποτε εκείνη η γη γεννούσε ΑΝΤΡΕΣ και ΗΡΩΕΣ...Μολων λαβε Κύριοι....Ξέρετε εσείς...

Πηγή : ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
Συγχαρητήρια παιδιά!!!
Ελπίζω κάποιοι πολίτες (οπλίτες), να πάρουν τό θέμα στην πλάτη τους.
"ΑΜΕΣ ΠΟΤ' ΓΕ ΕΣΟΜΕΘΑ ΠΟΛΛΩ ΚΑΡΩΝΕΣ" έλεγαν οι νέοι της Σπάρτης στα Φειδίτια, στόχος που μοιάζει να έχει ξεθωριάσει μέσα στούς αιώνες.
Η Σπαρτιάτικη αρετή μοιάζει να κοιμάται στην Λακωνία, σε πολλές περιπτώσεις.

Το μεγαλύτερο ελληνικό αρχαίο πλοίο

Επειτα από 20 χρόνια ερευνών ανελκύθηκε στη θάλασσα της Σικελίας έξω από την ελληνική αποικία της Γέλας.

Μια τεράστια επιχείρηση που οργανώθηκε φέτος το καλοκαίρι στη θάλασσα της Σικελίας, λίγο έξω από τη θέση που στην αρχαιότητα είχε λάμψει η αρχαία ελληνική αποικία της Γέλας, έφερε στο φως του ήλιου το μεγαλύτερο αρχαίο ελληνικό πλοίο που έχει βρεθεί μέχρι στιγμής στους βυθούς της Μεσογείου.

Ενα πλοίο, του οποίου το ξύλινο σκαρί σώζεται σε εξαιρετική κατάσταση (εξωτερικά είναι κατασκευασμένο από ξύλο πεύκου) και επιτρέπει να γίνουν σοβαρές παρατηρήσεις τεχνικής φύσης για τον τρόπο που ναυπηγούσαν τα καράβια τους οι αρχαίοι Ελληνες.
Το ναυάγιο είχε εντοπισθεί προ 20ετίας από δύο ντόπιους δύτες, τον Τζάνι Οκιπίντι και τον Τζίνο Μορτέο. Από εκείνη τη στιγμή άρχισε μια τεράστια σε διάρκεια και σε μέσα ανασκαφική έρευνα που διήρκεσε 20 χρόνια, αποτύπωσε με κάθε λεπτομέρεια το σκαρί του εμπορικού πλοίου και τα εμπορεύματα που μετέφερε και κατέληξε με την επιχείρηση ανέλκυσης του ναυαγίου και μεταφοράς των ξύλινων τμημάτων του σε εργαστήριο στο Πόρτσμουθ της Βρετανίας, όπου άρχισαν οι εργασίες συντήρησής του.
Οταν ολοκληρωθεί η συντήρησή του, το ξύλινο σκαρί θα επιστρέψει στη Γέλα και θα είναι το κεντρικό έκθεμα στο υπό κατασκευή αυτή τη στιγμή Μουσείο Ελληνικής Ναυσιπλοϊας, που ανεγείρεται σε δημόσια έκταση του Μπόσκο Λιτόριο, την εμπορική καρδιά της περιοχής της Γέλας στα αρχαία χρόνια.
Το εμπορικό πλοίο βυθίστηκε γύρω στο 480 π.Χ. εξαιτίας κακών καιρικών συνθηκών, που το είχαν
οδηγήσει στο λιμάνι της Γέλας. Πρόκειται για το μεγαλύτερο εμπορικό πλοίο που έχει βρεθεί στη Μεσόγειο σε τόσο καλή κατάσταση.

Εχει μήκος περί τα 20 μ. και πλάτος περί τα 7 μ. Είναι κατασκευασμένο με την τεχνική του «κελύφους» και η μέθοδος συρραφής που έχει χρησιμοποιηθεί στην περίπτωσή του είναι η ίδια από την εποχή που στην Αίγυπτο βασίλευε ο Χέοψ (3η χιλιετία π.Χ.).
Εχουν σωθεί 17 μαδέρια, ολόκληρη η τρόπις, κομμάτια της πρύμνης κ.τ.λ. Από το φορτίο του βρέθηκαν μελανόμορφη και ερυθρόμορφη αττική κεραμική. Λακωνική κεραμική, αντικείμενα από μπρούντζο, αμφορείς με κρασί και λάδι και μία μεγάλη ποσότητα αγγείων που έχει παραχθεί στις αποικίες.
Το φορτίο του αποδεικνύει ότι το πλοίο έκανε μικρά ταξίδια μεταξύ Σικελίας και Μεγάλης Ελλάδας. Πολλά από τα αντικείμενα που βρέθηκαν στο φορτίο του ανήκαν στο πλήρωμα του πλοίου και δίνουν πολλές πληροφορίες για τη ζωή των ναυτικών, όπως ένας μικρός βωμός με τρεις θεότητες και σκηνή ζωομαχίας που χρονολογείται περί το 500 π.Χ.

ΕΘΝΟΣ

Ηλεία: Βρέθηκαν ασύλητοι αρχαίοι τάφοι στον Σταφιδόκαμπο

Τα ευρήματα μεταφέρθηκαν στο μουσείο της Ήλιδας

Μπροστά σε ένα ταφικό πιθάρι βρέθηκε το μεσημέρι της Κυριακής συνεργείο που άνοιγε θεμέλια για την κατασκευή σπιτιού στο Δημοτικό Διαμέρισμα Σταφιδοκάμπου του δήμου Ανδραβίδας, στο οικόπεδο του κ. Κώστα Μαρίνου. Ο αρχαιολόγος που επέβλεπε την ανασκαφή, όπως προβλέπεται για την συγκεκριμένη περιοχή εξαιτίας της πλούσιας ιστορίας της, σταμάτησε την εκσκαφή και ενημέρωσε την προϊσταμένη της Ζ’ ΕΠΚΑ Αρχαίας Ολυμπίας κα. Γεωργία Χαντζή για την ανακάλυψη. Χθες, κλιμάκιο αρχαιολόγων έφερε στο «φως», μετά από 2.500 χρόνια, το περιεχόμενο δύο τάφων, οι οποίοι βρέθηκαν ασύλητοι!
Τα ταφικά αντικείμενα απομακρύνθηκαν από το σημείο με πολύ μεγάλη προσοχή και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στο μουσείο της Ήλιδας για συντήρηση και μελέτη.
Τυχεροί και… υπερήφανοι!
Από νωρίς χθες το πρω ί στον χώρο της ανασκαφής βρέθηκε και ο δήμαρχος Ανδραβίδας κ. Γιάννης Παπανδρέου, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων: «Είναι συγκινητικό να βλέπεις μπροστά σου την ιστορία της περιοχής μας πριν από 2.500 χρόνια. Είναι γνωστό ότι η περιοχή μας είναι γεμάτη αρχαιολογικούς θησαυρούς».
Η συγκίνηση την οποία ένιωσαν οι ιδιοκτήτες του χώρου που βρέθηκαν οι δύο τάφοι αλλά και όλοι οι κάτοικοι του Σταφιδοκάμπου δεν περιγράφεται. Πιστεύω ότι στο άμεσο μέλλον, όλα αυτά που έχουν βρεθεί κατά καιρούς στον Σταφιδόκαμπο, στο κλειστό γυμναστήριο Λεχαινών- Ανδραβίδας κ.α. να δοθούν σε ειδικούς που θα γράψουν την ιστορία της περιοχής από την εποχή της Αρχαίας Ήλιδας μέχρι σήμερα».
Τυχερός και περήφανος αισθάνεται ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου κ. Κώστας Μαρίνος, ο οποίος μιλώντας στην εφ. «Πατρίς» είπε:
«Ξεκινήσαμε να φτιάξουμε ένα σπίτι για τα παιδιά μας και βρεθήκαμε πάνω στα αρχαία ευρήματα. Αισθανόμαστε πολύ τυχεροί που βρέθηκαν στον δικό μας χώρο αλλά θα αισθανόμασταν ακόμα πιο τυχεροί εάν μας ανήκαν κιόλας. Ο πιο τυχερός από όλους όταν βρίσκονται τέτοια ευρήματα είναι αναμφίβολα ο τόπος μας και η χώρα μας».

«Κλασική περίπτωση της Ηλείας»

Αναφερόμενη στα ευρήματα η προϊσταμένη της Ζ’ ΕΠΚΑ Ολυμπίας κα. Γεωργία Χαντζή είπε μεταξύ άλλων σε δηλώσεις της:
«Ενημερώθηκα την Κυριακή τηλεφωνικώς από τον φύλακα αρχαιοτήτων της Ήλιδας ότι στα θεμέλια οικοδομής στη θέση «Λακούλα» Σταφιδόκαμπου, βρέθηκαν αρχαία. Αμέσως δόθηκε εντολή και αρχαιολόγος με εργατικό προσωπικό και την εποπτεία του φύλακα αρχαιοτήτων, ξεκίνησαν ανασκαφικές έρευνες.
Εντοπίστηκε ταφικό πιθάρι με περιεχόμενο κεραμική και τερακότες το οποίο χρονολογείται στον 4ο π.χ. αιώνα, την εποχή που η Ηλεία είχε μικρές κόμες, μικρά χωριουδάκια και αντίστοιχα νεκροταφεία. Πρόκειται για κλασσική περίπτωση της Ηλείας. Η ανασκαφή συνεχίζεται, έχουν βρεθεί δυο συνολικά ταφικοί πίθοι. Σύνηθες έθιμο να θάβονται σε ταφικούς πίθους. Η έρευνα θα συνεχιστεί και η περιοχή των θεμελίων θα ελέγχεται και κατά τη διάρκεια των σκαφτικών εργασιών. Τα ευρήματα αποκομίστηκαν και βρίσκονται στην Ήλιδα».
Η ανασκαφή συνεχίζεται, έχουν βρεθεί δυο συνολικά ταφικοί πίθοι» - ανέφερε η προϊσταμένη της Ζ' Εφορείας Αρχαιοτήτων.

Πηγή  

Ποιό «μυστικό» μπορεί να κρύβει τό Αιγαίo;

«Αιγαίο Πέλαγος ονομάζεται η θαλάσσια περιοχή της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου μεταξύ Α. Ελλάδας και Μ. Ασίας αποκαλούμενη ενίοτε και Αρχιπέλαγος. Έχει έκταση 240.000 τ.χλμ. και μέγιστο βάθος 2.249 μ. μεταξύ Κρήτης και Κυκλάδων. Μεγαλύτερη πόλη του γεωγραφικού διαμερίσματος είναι η Ρόδος. Υπήρξε η κοιτίδα του Αιγαίου πολιτισμού. Σύμφωνα με τη μυθολογία το όνομά του προέρχεται από τον Αιγαία, βασιλιά της Αθήνας και πατέρα του Θησέα, ο οποίος έπεσε και πνίγηκε στα νερά του πελάγους από το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο .»
Απόσπασμα από τη Βικιπαίδεια.

 Έχει μέγιστη αξία, για μας τους Έλληνες, είναι η κοιτίδα, η χαρά ,και η έμπνευση μας, ίσως και η ιερή μας θάλασσα. Μέσα σε αυτήν φανερώθηκε ένα κομμάτι γαίας μέσα στην θάλασσα η Δήλος , (Δα+αλος=Δηλος).

Εκεί πάνω η Λητώ (Λα+ατω=Λητώ=το φώς που ήλθε από ψηλά), γέννησε τον Απόλλωνα, το επί γης φως, και πνεύμα.
Μέσα και γύρω από αυτό δημιουργήσαμε πολιτισμό, που σηματοδότησε σε μεγάλο βαθμό τον παγκόσμιο.
Αλλά αυτό δημιουργεί αξία μόνο για μας, και για τους φίλους μας.

 Έχει μέγιστη σημασία, η γεωγραφική του θέση, η αιτία που έδωσε μεγάλη εμπορική και στρατηγική σημασία γι’ αυτό άλλωστε αποτέλεσε πεδίο ανταγωνισμού και συγκρούσεων των μεγάλων δυνάμεων.

Πολλοί λαοί (οι Πέρσες, οι Άραβες, οι Νορμανδοί, οι Ενετοί, οι Τούρκοι, οι Γερμανοί κ.ά. ) προσπάθησαν χωρίς επιτυχία να κατακτήσουν το Αιγαίο και να κυριαρχήσουν σε αυτή τη γέφυρα που ενώνει την Ευρώπη με την Ασία.
Αλλά αυτό είναι πρωτίστως ιστορικής αξίας.

 Έχει μεγάλη δημιουργική διάρκεια, όπως δηλώνουν τα σημάδια μιας ιστορικής διαδρομής και ταυτόχρονα μιας σημαντικής πολιτιστικής προόδου, που άρχισαν να εμφανίζονται στην περιοχή την έκτη χιλιετία, σύμφωνα με τις αρχαιολογικές και επιστημονικές μελέτες, μέχρι να αποδειχθεί ότι πηγαίνουν και πολύ παλαιότερα.

Αλλά αυτό έχει να κάνει μόνο με την μελέτη της εξέλιξης του ανθρώπου.

 Έχει πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και είναι γνωστό στους γεωλόγους ότι ολόκληρο σχεδόν το σημερινό Αιγαίο Πέλαγος ήταν κάποτε μία απέραντη πεδιάδα με πλούσια βλάστηση η οποία στην πορεία κατεποντίσθη για να δημιουργήσει μετά από χιλιάδες χρόνια το σημερινό Αιγαίο Πέλαγος.

Έτσι οι υδρογονάνθρακες των δασών έγιναν πετρέλαιο.
Αλλά πόσο ακόμη μπορεί να διατηρηθεί ή αξία του πετρελαίου, που καταστρέφει το περιβάλλον.

 Έχει ακριβά και σπάνια μέταλλα , πράγμα που εξηγείται εύκολα , καθώς η τεκτονική πλάκα της Αφρικής που υποχωρεί κάτω από αυτήν της Ευρώπης, και δημιουργεί μεταξύ άλλων και κατάλληλες προϋποθέσεις δημιουργίας τέτοιου είδους μεταλλευμάτων. Ο κ.Γιώργος Αϋφαντής στρατηγός ε. α. υποστηρίζει ότι, το επεισόδιο στα Ίμια έγινε γιατί κάτω από τη βραχονησίδα υπάρχει όσμιο, πολύς χρυσός αλλά και κόκκινος υδράργυρος, που είναι το δεύτερο κατά σειρά ακριβότερο μέταλλο. Δηλαδή ένα κιλό όσμιο, κοστίζει όσο 8 τόνοι χρυσού και ένα κιλό κόκκινος υδράργυρος αγοράζεται με 2 τόνους χρυσό.

Αλλά και αυτή η περίπτωση να ισχύει, δεν μπορεί να εξαργυρώσει την αξία που προσδίδεται σε αυτό το κομμάτι της υδρογείου.

 Ποιο είναι λοιπόν το μεγάλο «μυστικό» που κρύβει το Αιγαίο;

 Πριν δεκάδες χιλιάδες χρόνια ήταν στεριά, η Αιγηίδα , μια περιοχή με κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες, που δημιουργούσαν ευφορία, και στο ζωικό αλλά και στο φυτικό βασίλειο.

Ήταν μια άκρως σημαντική περιοχή, δια τούτο και προστατευμένη, όπως μαρτυρά η ονομασία της σύμφωνα με μια διαφορετική ετυμολογική ανάλυση.
Αιγίς =προστασία  Αιγηίς= προστατευμένη περιοχή  Αιγαίον= προστατευμένο .
Γιατί όμως προστατευόταν η περιοχή, παραμένει ένα αναπάντητο ερώτημα, τις απαντήσεις του οποίου μόνο με εικασίες μπορούμε να σκιαγραφήσουμε.
Στην βίβλο αναφέρεται σαν προστατευμένη περιοχή ο Παράδεισος, για να φιλοξενήσει το δημιούργημα του θεού τον άνθρωπο. Ήταν ο Παράδεισος, η κοιτίδα του ανθρώπου, πριν ενεργοποιηθεί ο χρόνος, που τον προγραμμάτισε για κάποιους άγνωστους σε εμάς λόγους να υφίσταται φθορά. Και ήταν ο Παράδεισος σχετικά κοντά στον θεό.

Σχετικά κοντά στο Αιγαίο είναι και ο Δίας. Το δηλώνουν οι κατοικίες του ,οι Όλυμποι, που είναι διάσπαρτοι στην περιοχή,. Το δηλώνει ή Αμάλθεια, ή Αίγα που προστάτευσε και ανάθρεψε τον πρώτο τον Ολυμπίων.

• Τι γεννήθηκε και κατοικούσε στο Αιγαίο, Θεοί Άνθρωποι ή και τα δύο;
• Πού βρισκόταν, ο αληθινός και πρώτος ‘Όλυμπος (ολόλαμπρος), που γέμιζε με ενέργεια και προστασία όλη την περιοχή, όλη την Αιγιήδα ;

 Στο μέσον της προστατευμένης περιοχής, ήταν ο δέκτης και ο πομπός, ο πόλος που τον τροφοδοτούσε ο «κόσμος» με δυναμική ενέργεια και αυτός την διοχέτευε στο Αιγαίο.

 Έπειτα μπήκε σαν συνιστώσα ο χρόνος (κρόνος), και άλλαξαν τα πάντα, χάθηκε η γαλήνη και επικράτησε πανικός. Χάθηκε και ο Όλυμπος, κάτω από τόνους νερού, τα πάντα έγιναν πέλαγος.

Αλλά έμεινε η δύναμη, και το φως, στην θάλασσα, στα εκατοντάδες νησιά, στις γύρω περιοχές αλλά κατ’ εξοχήν στη συνείδηση των ανθρώπων.
Έμειναν και όλα τα άλλα που στις κατάλληλες συνθήκες, θα κληθούν και θα δραστηριοποιηθούν, και αληθινά, αυτό είναι το θεϊκό μυστικό που φτερουγίζει στο Αιγαίο.

Αρχαίος Δίολκος...Με πεποίθηση εξαπατούσαν οι «προστάτες» του!

Κάθε απόπειρα να περιγράψει κανείς τις ευθύνες μιας σειράς υπηρεσιακών παραγόντων για το έγκλημα που εδώ και δεκαετίες συντελείται με θύμα τα αρχικά τμήματα του Αρχαίου Δίολκου στην Ποσειδωνία, καταλήγει να είναι επιεικής. Τόσο πολυσύνθετη είναι η εγκατάλειψη, η άγνοια (πραγματική ή και προσποιητή), και η συστηματική ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ στην οποία με τόση άνεση επιδίδονταν οι «προστάτες»-καταστροφείς του μνημείου.

Από τα ίδια τα έγγραφα (δείτε π.χ. την απάντηση του κ. Βενιζέλου σε βουλευτή το 2001)
προκύπτει ότι το ΥΠΠΟ είχε ουσιαστικά ΕΚΧΩΡΗΣΕΙ την προστασία του μνημείου στους καταστροφείς του – την Εταιρία της Διώρυγας! Παραπληροφορούσε μάλιστα ΤΟΣΟ για ό,τι αφορούσε το ίδιο... όσο και για λογαριασμό της ΑΕΔΙΚ (π.χ. απάντηση της κας Παπαζώη το 1999, ή άλλη μία του κ. Βενιζέλου το 2003 ).

Από την πλευρά τους οι αρχαιολόγοι της συφοράς ασχολούνταν με το κολλάνε λέξεις όπως «προστασία», «συντήρηση», «αποκατάσταση» σε ψευτομελετούλα του 1989 που προέβλεπε φύτευση πρανών, φωτάκια και παγκάκια για τμήμα του μνημείου. Το 1990, ζητούν να εγκριθεί ΥΠΟ ΤΟΝ ΟΡΟ να επεκταθεί και στο υπόλοιπο κομμάτι αφού αυτό "αποκατασταθεί", ενώ το 1996 ο Διευθυντής Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων κ. Γιάννης Τζεδάκις (ο ίδιος που, 12 χρόνια νωρίτερα, είχε θέσει τον όρο περί μελέτης στην ΑΕΔΙΚ), προωθεί ξανά τα παγκάκια για έγκριση, αναφέροντας ως θέμα την ανάγκη συντήρησης και αναστήλωσης του Δίολκου!

Και να φανταστεί κανείς ότι τα παγκάκια είχαν προωθηθεί μόνο για το ΕΝΑ από τα δύο κομμάτια του μνημείου που αφορούσε η κατ’ ευφημισμόν μελέτη – η οποία, επίσης, δεν ανέφερε πουθενά την εκτεταμένη επιφάνεια κοντά στην κυρίως αφετηρία του Δίολκου (που, όπως και τα άλλα δύο τμήματα που έχουν υποστεί σημαντικές φθορές, ήταν γνωστή δεκαετίες ΠΡΙΝ την ανασκαφή)!
Εξαπατούσαν λοιπόν πολλαπλά οι «αρμόδιοι» όταν, π.χ. το 1999, εμφάνιζαν έργα «Προστασίας και Ανάδειξης» του Δίολκου που είχαν προταθεί από την ΔΑΑΜ για χρηματοδότηση. Εκτός των άλλων, η ψευτομελετούλα δεν είχε καν εγκριθεί!

Όμως, για ανάγκη μέτρων «Προστασίας και Ανάδειξης» μιλούσε μια γνωμοδότηση του ΚΑΣ από το 1988. Πάνω από δέκα χρόνια αργότερα, οι «αρμόδιοι» κορόϊδευαν λοιπόν με άνεση προσποιούμενοι ότι ο... χρησμός του ΚΑΣ (που το 1988 είχε δώσει εκ των υστέρων άδεια για κάποια κτίσματα κοντά στο μνημείο, με κοντινότερο ένα της ΑΕΔΙΚ, και είχε θεωρήσει τον Δίολκο ως θέμα που αφορούσε την Κοινότητα της Αρχαίας Κορίνθου!!!) είχε εκπληρωθεί..
Παρόμοια «εξάρτηση» φαίνεται να υπάρχει ανάμεσα στον όρο που είχε τεθεί το 1984 στην ΑΕΔΙΚ και τις περίφημες «προδιαγραφές» της υποτιθέμενης «μελέτης αναστήλωσης» που αναζητήθηκαν στις αρχές του 2006 (σε σύσκεψη από την οποία έλειπαν τόσο ο ιδιοκτήτης του χώρου, ΑΕΔΙΚ, όσο και η Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων). Πράγματι, κοιτάζοντας προσεκτικά τα έγγραφα, βλέπει κανείς ότι το 1984 είχε ζητηθεί από την ΑΕΔΙΚ να κάνει μελέτη όπου θα υπάρχουν «όλες οι προδιαγραφές» για τη συντήρηση και ανάδειξη του Δίολκου.
Είναι βέβαια φανερό ότι οι «αρμόδιοι» δε φαντάζονταν ότι όλα αυτά θα έβλεπαν το φως της δημοσιότητας. Καθώς λοιπόν τους ήταν δύσκολο το 2006 να εξακολουθήσουν να ισχυρίζονται ότι δήθεν περίμεναν μελέτη από την ΑΕΔΙΚ, κι αφού είχαν διαπρέψει στην «ανάδειξη» του μνημείου σχεδιάζοντας ένα εκπληκτικό παγκάκι, σκέφτηκαν πως θα μπορούσαν τώρα να προσποιηθούν ότι έπαιρναν επάνω τους ΚΑΙ αυτό που είχαν «ζητήσει» πριν εικοσιδύο χρόνια από την ΑΕΔΙΚ... Δηλαδή “προδιαγραφές”!

Και στηρίζονταν στους εκπροσώπους της Δικαιοσύνης ώστε, παράλληλα με την περιγραφή μιας δήθεν αρχόμενης διάβρωσης που έδωσε ο κ. Μάντης, κάποιος να μείνει έκθαμβος από την τόση συνέπεια και συνέχεια στη «φροντίδα» του πολύπαθου Δίολκου, και να στείλει πάλι τη ΣΥΝΕΧΗ, ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ, ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΗ – και συνεχιζόμενη- κατεδάφιση ενός παγκόσμια αναγνωρίσιμου αρχαιολογικού χώρου στο αρχείο!

Σοφία Λοβέρδου
Ιούνιος 2010


Μερικά άλλα άρθρα στο: Facebook

Η διεθνής έκκληση για τη σωτηρία και αναστήλωση του Δίολκου έχει πάνω από 7.200 υπογραφές που προέρχονται από 116 χώρες του κόσμου. http://www.thepetitionsite.com/petition/870477005

Ακολουθούν επίσημα έγγραφα για την όλη υπόθεση.