Το αδιέξοδο της μεσαίας τάξης.

Γράφει η Ιδεοπηγή.

Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις και ειδικότερα η ένταξη της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ) από το ΠΑΣΟΚ έχει αφήσει την μεσαία τάξη πολιτικά ανεκπροσώπητη.
Όσοι ανήκουν ή μάλλον ανήκαν στη μεσαία τάξη (τείνει να διαλυθεί) είχαν μάθει τόσα χρόνια να αποτελούν την μετακινούμενη μάζα ψηφοφόρων στηρίζοντας πότε το ΠΑΣΟΚ πότε την ΝΔ ανάλογα με το ποιο κόμμα εγγυόταν καλύτερα την επιβίωσή τους.
Μετά την αποδοχή νεοφιλελεύθερων πολιτικών που διαλύουν την μεσαία τάξη και απ’ τα δύο κόμματα εξουσίας η μεσαία τάξη βρίσκεται σε αδιέξοδο.
Η αναγκαιότητα ύπαρξης των μεσαίων οικονομικά στρωμάτων για την ανάπτυξη και σταθερότητα της οικονομίας προϋποθέτει πολιτικό φορέα που θα τα εκπροσωπεί αφού τα δύο μεγάλα κόμματα δεν μπορούν.
Ο νεοφιλελευθερισμός και η λογική «η αγορά θα τα ρυθμίζει όλα» πιέζει οικονομικά τα μεσαία στρώματα προς όφελος των μεγάλων.
Η παραγωγή της χώρας είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Το εμπόριο στα χέρια μεγάλων πολυεθνικών. Η γεωργία αδυνατεί να ανταγωνιστεί τα άλλα κράτη που έχουν ή πολύ μικρά μεροκάματα ή πολύ καλύτερες υποδομές και οργάνωση. Ο τουρισμός σε κρίση λόγω επιβολής λιτότητας σε πολλά κράτη.
Πιστεύω ότι θα γίνουν ζυμώσεις για την δημιουργία κεντρώου κόμματος που θα καλύψει το πολιτικό κενό.
Βέβαια το ΠΑΣΟΚ θα προσπαθήσει να κερδίσει τους κεντρώους ψηφοφόρους αλλά το θέμα είναι θα μπορέσει να αντιστρέψει το εις βάρος του κλίμα;
Στην προσπάθειά του πρέπει να αποδεσμεύσει την χώρα απ’ την τρόικα κάτι που σήμερα φαντάζει πολύ δύσκολο.
Ο χρόνος πιέζει γιατί όταν οι πολίτες θα νοιώσουν τις επιπτώσεις της εφαρμογής του μνημονίου θα αντιδράσουν εγκαταλείποντας πολιτικά το ΠΑΣΟΚ.
Η πολιτική της ΕΕ ότι πρέπει με οποιοδήποτε κόστος να στηριχθούν οι τράπεζες δεν αφήνει πολλά περιθώρια ελιγμών.
Η επιμονή του ΠΑΣΟΚ στην πολιτική αφαίμαξης των Ελλήνων προκειμένου να πληρωθεί το υπέρογκο χρέος βυθίζει την οικονομία σε ύφεση, εξανεμίζει το προς κατανάλωση εισόδημα και η αγορά αργοπεθαίνει.
Οι μικροεπιχειρηματίες που για να λειτουργήσουν χρειάζονται επειγόντως τον τραπεζικό δανεισμό σε συνδυασμό με την υπερφορολόγησή τους οδηγούνται σε οικονομικό μαρασμό.
Αν παρακολουθήσουμε την προσπάθεια της κ. Μπακογιάννη να αποποιηθεί το νεοφιλελεύθερο παρελθόν της (υπουργός των κυβερνήσεων Μητσοτάκη και Καραμανλή) οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι η πρώτη κίνηση για δημιουργία κόμματος του κέντρου της ανήκει.
Το κατά πόσο θα καταφέρει να πείσει τους πολίτες ότι μπορεί να ηγηθεί κεντρώου κόμματος και να πείσει την μεσαία τάξη να την εμπιστευτεί είναι άλλο θέμα.
Οι παλαιότεροι εκπρόσωποι του κέντρου πολιτικά απομονωμένοι στην αφάνεια δεν έχουν δυνατότητα να συσπειρώσουν αλλά και κανένας τους δεν κινείται.
Η εμφάνιση νέων ανθρώπων που θα μπορούσαν να συνασπιστούν στην δημιουργία ενός τέτοιου κόμματος μέχρι στιγμής δεν έχουν εμφανιστεί.
Πολλοί πιστεύουν ότι θα διαλυθούν ή θα διασπαστούν τα δύο κόμματα εξουσίας υποστηρίζοντας ότι τα ποσοστά τους στις δημοτικές εκλογές θα είναι τόσο μικρά που θα φέρουν κλυδωνισμούς και εσωκομματικές τριβές.
Ο ισχύων εκλογικός νόμος αποτελεί τροχοπέδη για κάτι τέτοιο.
Αν στις ερχόμενες εθνικές εκλογές που δεν θα αργήσουν σχηματιστεί πολυκομματική κυβέρνηση και αλλάξει τον εκλογικό νόμο τότε σίγουρα ανοίγει ο δρόμος για συνταρακτικές εξελίξεις στο πολιτικό πεδίο.
Μπορεί να τεθεί και θέμα αλλαγής του πολιτεύματος σε προεδρική δημοκρατία.

Ιδεοπηγή

Ανοικτή επιστολή (έκκληση απελπισίας) προς τους Έλληνες δικαστές .

Γράφει η Ιδεοπηγή.

Πιστεύοντας βαθειά στη δικαιοσύνη και αγαπώντας την πατρίδα μου γράφω αυτή την επιστολή και την απευθύνω στους Έλληνες δικαστές.
Δεν έχω καμία θέση ή εξουσία, είμαι ένας απλός πολίτης και έχω την πεποίθηση ότι πολλοί άλλοι Έλληνες πολίτες θα ήθελαν να στείλουν παρόμοια επιστολή.
Αγαπητοί δικαστές, γνωρίζετε την αγάπη, εμπιστοσύνη, σεβασμό και εκτίμηση που σας έχουν οι Έλληνες πολίτες.
Είστε το τελευταίο αποκούμπι του φτωχού, ανίσχυρου και κατατρεγμένου Έλληνα και η στερνή του ελπίδα.
Γνωρίζεται πληθώρα άξιων δικαστών που έμειναν στην ιστορία με τις αποφάσεις τους σε δύσκολους καιρούς και τιμώνται ανάλογα μέχρι και σήμερα.
Γνωρίζεται σαν μορφωμένοι και επιστήμονες του δικαίου ότι πολλοί νόμοι ψηφίζονται «κομμένοι» και «ραμμένοι» στα μέτρα εξυπηρέτησης συμφερόντων μεγαλοσχημόνων και πολιτικάντηδων (πχ ο κατάπτυστος νόμος περί ευθύνης υπουργών).
«Ο κόσμος τόχει τούμπανο και ‘μείς κρυφό καμάρι» λέει ο σοφός λαός όσο αφορά την καταλήστευση των κόπων του Ελληνικού λαού που γίνεται εδώ και πολλά χρόνια (οικονομικά σκάνδαλα, δωροδοκίες κτλ).
Πως γίνεται να είναι σε όλους γνωστοί όσοι κατακλέψανε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το βιος του Έλληνα και να μένουν ατιμώρητοι;
Πως γίνεται τα γνωστά «τρωκτικά» να παρανομούν και να διακηρύσσουν ότι είναι αθώοι ανεμίζοντας προκλητικά απαλλακτικά βουλεύματα ή αθωωτικές αποφάσεις;
Πως γίνεται τα υπερχρέη που φόρτωσαν οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα και διαμοιράστηκαν στους ημετέρους να τα πληρώσει ο λαός;
Πως γίνεται να κυβερνά επί της ουσίας η τρόικα και να υποδουλώνεται η Ελλάδα στους διεθνείς τοκογλύφους;
Οι πολιτικοί όντες υπεύθυνοι για το σημερινό κατάντημα αλληλοκαλύπτονται με τον τραγέλαφο των εξεταστικών επιτροπών.
Θυμίζω την εξεταστική για τα εξοπλιστικά που έγινε πριν λίγα χρόνια με πρόεδρο τον κ. Τραγάκη και δεν βρήκε τίποτε το επιβαρυντικό.
Σήμερα οι απαλλαγέντες απ’ τον κ. Τραγάκη ελέγχονται για το πώς απέκτησαν τόσο μεγάλες περιουσίες.
Το πολιτικό κατεστημένο κινείται στη λογική «κάνε εσύ τώρα που είσαι στην εξουσία, εγώ θα σε καταγγέλλω αλλά όταν θάρθω εγώ στην εξουσία δεν θα σε τιμωρήσω, το ίδιο θα κάνεις και εσύ», και ούτε «γάτα ούτε ζημιά».
Η τελευταία ελπίδα των Ελλήνων όπως πιστεύω είναι η δικαιοσύνη και εσείς οι Έλληνες δικαστές.

Αν δεν πάρετε σαν υπεύθυνοι κρατικοί λειτουργοί τις απαραίτητες αποφάσεις για να καθαρίσετε την κόπρο του Αυγεία καήκαμε, δεν έχουμε άλλο στήριγμα.
Στα δημοκρατικό πολίτευμα η δικαιοσύνη είναι αυτή που εγγυάται την νομιμότητα και την εύρυθμη λειτουργία του.
Έχω την βεβαιότητα ότι ο λαός είναι πρόθυμος να στηρίξει τους Έλληνες δικαστές που θα θελήσουν να επιβάλουν το νόμο.
Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου και δεν διακρίνονται απ’ τη δικαιοσύνη σε πλούσιους και φτωχούς, σε δεξιούς και αριστερούς, σε μαύρους και άσπρους παρά μόνο σε ενόχους και αθώους.
Αυτό είναι το αίτημά μας χωρίστε τους ενόχους απ’ τους αθώους και τιμωρήστε όσους πρέπει.

Προς τους Έλληνες δικαστές με απεριόριστο σεβασμό.

http://ideopigi.blogspot.com/2010/09/blog-post_7542.html

Ακούει κανείς; Τι πλασάρει το «προπαγανδιστικό κουτί»

ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΠΛΥΣΗΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Μετά από την φετινή ιστορική επίσημη συμφωνία υποδούλωσης της Ελλάδος στον νεο-Οθωμανισμό, η τουρκική πλύση εγκεφάλου των Ελλήνων μέσα από την "ελληνική" τηλεόραση έχει πάρει διαστάσεις σφοδρές...Γίνεται μία ολοφάνερη εκστρατεία προπαγάνδας με στόχο να αποβάλλει τις αναστολές του ο ελληνικός λαός και να αποκτήσει οικειότητα με την τουρκική κοινωνία.Ο ΑΝΤ1, ειδικά τις ώρες υψηλής τηλεθέασης τις έχει γεμίσει με τουρκικά σίριαλ για να εξαναγκάσει όσο περισσότερο κόσμο είναι δυνατόν να τα βλέπει και κυρίως να ακούει τουρκικά. Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Σύμφωνα με τις εξαγγελίες τους, θα ακολουθήσει καταιγισμός τουρκικών σειρών σε όλα τα κανάλια που μετατρέπονται σε φερέφωνα της οθωμανικής κυριαρχίας απροκάλυπτα πλέον (γιατί από χρόνια προετοίμαζαν το έδαφος με την προπαγάνδα υπέρ της λεγόμενης "ελληνο-τουρκικής φιλίας").Εκτός από τα σίριαλ, τα δελτία ειδήσεων όλων των καναλιών -είναι αξιοπρόσεκτο αυτό- έχουν πλέον σε καθημερινή βάση ειδήσεις από γεγονότα της Τουρκίας. Κοινωνικές ειδήσεις, θέματα ανθρωπιστικά, πολιτικά κ.α. Δεν γίνεται βέβαια το ίδιο ας πούμε και για την γειτονική Ιταλία, που άλλωστε τόσο μοιάζουμε... Για παράδειγμα αν στην Ιταλία συμβεί ένα δυστύχημα και σκοτωθούν άνθρωποι, ίσως να μην μεταδοθεί. Αν όμως το ίδιο συμβεί στην Τουρκία, θα μεταδοθεί. Μεταφέρονται ακόμη και οι πιο ασήμαντες ειδήσεις, αρκεί να υπάρχουν ειδήσεις από τον τουρκικό λαό σε κάθε δελτίο σε καθημερινή βάση. Δυσανάλογα με τις υπόλοιπες χώρες...Θα πρέπει να συνηθίζουμε τα τουρκικά γιατί πρόκειται για συντονισμένο πρόγραμμα διαμόρφωσης φιλοτουρκικής συνείδησης. Οι τουρκικές τηλεοπτικές σειρές δεν εισβάλλουν στα σπίτια μας ξαφνικά για ψυχαγωγία. Υπήρχαν και υπάρχουν πολλές καλύτερες επιλογές φυσικά. Εξυπηρετούν μία εκστρατεία προπαγάνδας η οποία θέλει να αλλάξει σταδιακά την συνείδηση των Ελλήνων όσον αφορά τους Τούρκους, να μας αλλάξει τις στερεότυπες αντιλήψεις μας για αυτούς και να πείσει τον μέσο Έλληνα ότι είναι μια κοινωνία όπως η δική μας, ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι όπως εμείς, ότι είμαστε "ούνα φάτσα ούνα ράτσα", ότι δεν έχουμε κατ' επέκταση τίποτα να χωρίσουμε. Την ιδεολογία δηλαδή που έχουν εκφράσει κατά καιρούς η Δραγώνα, η Ρεπούση και άλλοι νεο-Οθωμανοί.
Παράλληλα με την τηλεόραση, η ίδια εκστρατεία άμβλυνσης και εκτουρκισμού της ελληνικής συνείδησης εφαρμόζεται και στα σχολεία, με αλλαγή βιβλίων και διδασκαλίας. Ίσως οι σημερινοί ενήλικες να μην μπορούν να αλλάξουν τις ριζωμένες αντιλήψεις τους για τους Τούρκους. Τα στερεότυπα και η εθνική συνείδηση δεν αλλάζουν τόσο εύκολα. Στόχος όμως είναι η διάπλαση της νέας γενιάς που θα έχει μεγαλώσει με τέτοια πλύση εγκεφάλου μέσα από τα σχολεία και με τέτοια τηλεόραση που θα θεωρεί ουσιαστικά αδελφό λαό τον τουρκικό, δεν θα μπορεί να δει καμία διαφορά, δεν θα μπορεί να αντιληφθεί κανέναν λόγο διαφοράς, δεν θα μπορεί να καταλάβει γιατί κάποιοι "εχθρεύονται" τους Τούρκους, θα θεωρεί οικεία την τουρκική γλώσσα και θα έχει μεγάλη συμπάθεια για την Τουρκία.
Όπως είναι λογικό αυτό θα έχει ανοίξει διάπλατα και τις πύλες του εκτουρκισμού της Ελλάδος με την συναίνεση των νεότερων γενεών Ελλήνων. Το πρόγραμμα έχει μπει από τώρα σε εφαρμογή σε πολλά επίπεδα και γιαυτό αντιδρούμε σε όλα αυτά που ίσως για κάποιους δεν φαίνονται και τόσο σημαντικά γιατί δεν βλέπουν το βάθος της πολιτικής αυτής. Και βεβαίως το σύστημα φροντίζει με όλα του τα μέσα να χαρακτηρίζει όσους αντιδρούν ως "γραφικούς", "κολλημένους" και "ακραίους".

Διολκός

Ο θρήνος της Αττικής γης

…Η γη τούτη (η Αττική γη) κείτεται τώρα ως το πριν όμορφο σώμα ενός θεϊκού πλάσματος
όπου κατατρώγει τις σάρκες του η αρρώστια. Και αν είχε μιλιά- και έχει, αλλά δεν την ακούμε- θα έλεγε:
«Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι τι κάνετε; Τι αφανίζετε; Δεν ξέρετε ότι είμαι η μητέρα και η τροφός, το λίκνο, η κοιτίδα, η μήτρα της περασμένης δόξας και της μελλούμενης;
Μάταια θαυμάζετε τα μνημεία που έστησαν κάποτε τα παιδιά μου.
Δεν ξέρατε πως είναι σαρξ εκ της σαρκός μου, και πως όταν η Μορφή μου αφανισθεί, η δικιά τους θα χάσει το νόημα της;
Τι εκάνατε την Ελευσίνα; Τι εκάνατε τον Ιλισό και τον Κηφισό, τα δυο αγιάσματα μου; Εβάλατε μέσα τους υπονόμους σας, ρίξατε τα νερά των εικονοστασίων σας. Δεν βλέπω πια βωμούς θεών πάνω εις τα όρη μου και τους λόφους, πάρεξ τα γραφεία και τις μηχανές των εταιρειών σας. Εκείνοι ήταν σημάδι λατρείας. Σε σας δεν απόμεινε παρά η κατώτερη μορφή της σχέσης με τη Φύση: η εκμετάλλευση.
Έτσι καταστρέψατε την πρώτη, σεπτή κορυφή της Ακρόπολης μου, το Λυκαβηττό, τους έλικες που σχημάτιζε το περίγραμμα του
Που είναι ο Κολωνός, τα κράτιστα γας έπαυλα;
Που οι σπηλιές και τα θρόνια του Πανός…»

…Μα τι όφελος, η ύβρις μένει. Τίποτα πια δεν μπορεί να την απαλείψει, θα μείνει εις τον αιώνα. Τρισμέγιστη είναι η ενοχή μας. Και όχι μόνο απέναντι του εαυτού μας, μα έναντι της μνήμης των περασμένων, έναντι του μέλλοντος και έναντι όλων των λαών της οικουμένης.
Μα οι ανάγκες; Θα μου πείτε. Εκείνοι που βάζουν αυτό το ερώτημα ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι η αδήριτη χρεία, αυτή καθαυτή, η αιτία της καταστροφής. Η αιτία έγκειται στον τρόπο που ανεχθήκαμε να θεραπευτεί αυτή η χρεία.

Δημήτρης Πικιώνης (1887- 1968).
Αρχιτέκτων, ζωγράφος,
μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Η τεχνολογία και οι άνθρωποι.

Γράφει η Ιδεοπηγή.

Θα παραθέσω κάποιες παραδοχές χωρίς να φοβάμαι τους τυχόν χαρακτηρισμούς δεξιός, κεντρώος, αριστερός ή ακραίος που θα μου προσάψουν όσοι φίλοι διαβάσουν το κείμενο.
Παραδοχή πρώτη. Η εργασία δεν είναι εμπόρευμα.
Παραδοχή δεύτερη. Η ραγδαία αύξηση της τεχνολογίας καλυτέρευσε την ζωή των ανθρώπων αλλά στο εργασιακό πεδίο δεν προσέφερε σχεδόν καμία καλυτέρευση.
Παραδοχή Τρίτη. Ένα κράτος που δεν μπορεί να εξασφαλίσει ανθρώπινους όρους διαβίωσης στους πολίτες του είναι «Μπανανία».
Για την πρώτη παραδοχή πολλοί θα πουν ότι είναι θέση των αριστερών. Απαντώ είναι θέση κάθε δημοκρατικού πολίτη ανεξάρτητα που ανήκει.
Για τη δεύτερη παραδοχή διευκρινίζω ότι η ανάπτυξη της τεχνολογίας μείωσε τις θέσεις εργασίας που έχουν ανάγκη οι επιχειρήσεις αλλά δεν μείωσε πχ το χρόνο εργασίας των εργαζομένων αν και υπάρχει δυνατότητα για κάτι τέτοιο.
Ξέρω θα πείτε ότι και αυτή είναι αριστερή θέση. Απαντώ η μείωση των θέσεων εργασίας που προέρχεται απ’ την τεχνολογία δεν είναι θεμιτό και δίκαιο να αυξήσει τους άνεργους αλλά μειώνοντας τις ώρες εργασίας να προσφέρει δουλειά σε όλους.
Ένα κράτος που δεν μπορεί να δώσει δουλειά στους πολίτες του είναι αποτυχημένο.
Η Τρίτη παραδοχή δεν νομίζω να χρειάζεται περαιτέρω επεξήγηση.
Έχω γράψει πολλά κείμενα που καταδικάζουν την νεοφιλελεύθερη στροφή των κυβερνήσεων Μητσοτάκη, Σημίτη, Καραμανλή και Γιώργου Παπανδρέου.
Ο νεοφιλελευθερισμός είναι η μάστιγα του αιώνα.
Απόδειξη η σημερινή κρίση που είναι αποτέλεσμα της επικράτησής του σε σχεδόν όλη την Ευρώπη και την Αμερική.
Τα πρώτα μηνύματα που έστρωσαν το χαλί για την επικράτηση νεοφιλελεύθερων πολιτικών στην Ελλάδα ακουστήκαν από την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου όταν γινόταν δεκτό το ιδεολόγημα «καλύτερα όλοι να δουλεύουμε λιγότερο και να αμειβόμαστε λιγότερο παρά να υπάρχουν άνεργοι».
Αυτό το ιδεολόγημα έφερε τα μπλοκάκια, τις συμβάσεις έργου, τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου και τα stage.
Όλοι σήμερα γνωρίζουμε τις επιπτώσεις αυτής της πολιτικής.
Το κράτος δεν πρέπει να επιδιώκει τη διάχυση της ανεργίας σε όλους τους εργαζόμενους αλλά την εξασφάλιση μόνιμης και σταθερής εργασίας για όλους.
Η διάχυση της ανεργίας διαλύει τον κοινωνικό ιστό και φέρνει κοινωνικές εκρήξεις με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Χειρότερο δε είναι η αύξηση της ανεργίας η οποία δυναμιτίζει τα θεμέλια της κοινωνίας και καταστρέφει τους πολίτες και τις οικογένειές τους.
Σήμερα δυστυχώς το Ελληνικό κράτος μπορεί κάποιος να το χαρακτηρίσει «Μπανανία» ή και χειρότερα υποδουλωμένο στο ΔΝΤ και την ΕΕ (δηλαδή στο διεθνές τοκογλυφικό κεφάλαιο).
Αν δεν εξασφαλιστεί μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους δηλαδή δεν γίνει ανάπτυξη της παραγωγής τότε δεν πρόκειται να βγούμε απ’ την κρίση όσο κι’ αν σφίξουμε το ζωνάρι.
Αν δεν έχουμε πλεόνασμα δεν πρόκειται ποτέ να ξεχρεωθούμε με ότι συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Εκτός αν δοθούν άλλες λύσεις σχετικά με το χρέος αλλά αυτό μόνο δεν φτάνει γιατί οι Έλληνες πρέπει να καλυτερέψουν το επίπεδο διαβίωσής τους πλησιάζοντας τον μέσο όρο των άλλων προηγμένων κρατών. Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για όσους θέλουν να ασχοληθούν με την πολιτική.

Ιδεοπηγή

Παραμένουν οι ΗΠΑ υπερδύναμη;

Τα τελευταία χρόνια συνηθίζω να ρωτάω όλο και πιο συχνά τους Ευρωπαίους φίλους μου: «Ωστε δεν σας άρεσε ένας κόσμος στον οποίο οι ΗΠΑ ήταν πανίσχυρες. Πώς σας φαίνεται λοιπόν ένας κόσμος στον οποίο η Αμερική θα είναι όλο και πιο αδύναμη – διότι αυτό πρόκειται να συμβεί στο γεωπολιτικό πεδίο;». Πράγματι, η θέση της Αμερικής τις τελευταίες δεκαετίες άλλαξε σημαντικά. Από θριαμβεύτρια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, έγινε μία από τις δύο υπερδυνάμεις του Ψυχρού Πολέμου και από αναμφισβήτητη κυρίαρχος της μεταψυχροπολεμικής εποχής, η «φειδωλή υπερδύναμη» του σήμερα. Συνηθίστε το λοιπόν. Ετσι να μας βλέπετε από εδώ και πέρα. Οι Αμερικανοί ειρηνιστές δεν χρειάζεται να ανησυχούν ότι θα εμπλεκόμαστε στο εξής σε πολέμους από επιλογή. Κάτι τέτοιο δεν θα ξαναγίνει. Δεν θα ήμασταν σε θέση να εισβάλουμε στη Γρενάδα σήμερα.Από τη στιγμή που ξέσπασε η μεγάλη κρίση του 2008, κατέστη σαφές ότι ο ρόλος των ηγετών –τόσο των πολιτικών όσο και των επιχειρηματιών– άλλαξε στην Αμερική. Ενώ από το τέλος του Β΄ Π.Π. και έπειτα οι ηγέτες ήταν εκείνοι που μοίραζαν στον λαό, σήμερα –και για την επόμενη δεκαετία τουλάχιστον– οι ηγέτες θα παίρνουν από τον λαό. Και δεν είναι φυσικά δυνατόν να αφαιρείς από τον λαό και να μην προσπαθείς ταυτόχρονα να εξοικονομήσεις χρήματα από τα πεδία της άμυνας και της εξωτερικής πολιτικής. Βέβαια, πριν από αυτά, γίνονται πρώτα περικοπές αλλού. Αλλά σύντομα θα έλθει και η σειρά τους, όπως φαίνεται και από τις σχετικές προειδοποιήσεις του υπουργού Αμυνας, Ρόμπερτ Γκέιτς. Επομένως, είναι αναμενόμενο ότι ο περιορισμός των πόρων που δαπανώνται να έχει αντίκτυπο και στην παγκόσμια ισχύ της Αμερικής.

Μάλιστα, «Η Φειδωλή Yπερδύναμη: Ο Ηγετικός Ρόλος της Αμερικής σε μια Εποχή Ισχνών Αγελάδων» (The Frugal Superpower: America’s Global Leadership in a Cash-Strapped Era) αποτελεί και τίτλο του νέου βιβλίου του δάσκαλου και φίλου μου Μάικλ Μαντελμπάουμ, ο οποίος είναι ειδικός επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins. «Το 2008», γράφει ο Μαντελμπάουμ, «οι παροχές υγείας και σύνταξης από το κράτος προς τους πολίτες αποτελούσαν το 4% του αμερικανικού ΑΕΠ. Αν διατηρηθούν όμως οι σημερινές τάσεις και συνταξιοδοτηθεί η μεταπολεμική γενιά, τότε μέχρι το 2050 οι δαπάνες του κράτους για την υγεία και την κοινωνική ασφάλιση θα εκτοξευθούν στο 18% του ΑΕΠ».
Στο κόστος αυτό θα πρέπει να προστεθούν και τα ποσά που ξοδεύτηκαν για τη διάσωση της αμερικανικής οικονομίας από την ύφεση. Ο τελικός λογαριασμός «θα αλλάξει συθέμελα τον δημόσιο βίο, άρα και την εξωτερική πολιτική της Αμερικής». Καθ’ όλη τη διάρκεια των επτά προηγουμένων δεκαετιών, η λέξη που χαρακτήριζε την εξωτερική, αλλά και την εσωτερική μας πολιτική ήταν «περισσότερα». Από τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα και έπειτα όμως, το νέο μότο θα είναι «λιγότερα».
Οταν ωστόσο η μοναδική υπερδύναμη του κόσμου στενάξει υπό το βάρος των χρεών της, θα το νιώσει και ολόκληρη η υφήλιος. Πώς; Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς. Αυτό που ξέρω είναι ότι τον περασμένο αιώνα οι Αμερικανοί διπλωμάτες και οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ παρείχαν παγκόσμιες υπηρεσίες, από τις οποίες επωφελούνταν και άλλες χώρες, και ότι η Ουάσιγκτον υπήρξε παράγων σταθερότητας και κέντρο λήψης αποφάσεων επί 70 χρόνια. Δεν λέω βέβαια ότι η Αμερική δεν θα έχει πια ρόλο στη διεθνή σκηνή, απλώς ο ρόλος της θα είναι μειωμένος.
Βέβαια, μεγάλες δυνάμεις υποχώρησαν και στο παρελθόν. Ωστόσο, όταν αυτό γινόταν, υπήρχε έτοιμος αντικαταστάτης. Για παράδειγμα, όταν η βρετανική αυτοκρατορία παρήκμασε, τη θέση της ανέλαβε αμέσως η Αμερική.
Σήμερα, κανένα άλλο κράτος δεν είναι έτοιμο να αναλάβει τον ρόλο των ΗΠΑ: η Ευρώπη είναι πλούσια, αλλά αδύναμη. Η Κίνα είναι πλούσια συλλογικά ως κράτος, αλλά πάμφτωχη ως προς το κατά κεφαλήν εισόδημα, γεγονός που σημαίνει ότι θα συνεχίσει να ασχολείται κυρίως με την εσωτερική της ανάπτυξη. Η Ρωσία, μεθυσμένη από τους υδρογονάνθρακες, μπορεί να κάνει φασαρίες, αλλά δεν είναι σε θέση να προβάλει ισχύ σε παγκόσμια κλίμακα. «Γι’ αυτό και ο κόσμος μας θα είναι πιο χαοτικός και επικίνδυνος», προβλέπει ο Μαντελμπάουμ.
Πώς μπορούμε να αποτρέψουμε αυτήν την εξέλιξη; Υπάρχουν τρεις τρόποι: πρώτον, η Αμερική πρέπει να ξαναμπεί στον δρόμο της ανάπτυξης και της επανεκβιομηχάνισης, ανεξαρτήτως θυσιών ή πολιτικού κόστους που θα απαιτηθούν για κάτι τέτοιο. Δεύτερον, πρέπει να τεθούν προτεραιότητες. Απολαύσαμε έναν αιώνα κατά τον οποίο είχαμε και ό,τι ήταν απαραίτητο και ό,τι απλώς επιθυμούσαμε στην εξωτερική πολιτική. Για παράδειγμα, αν διαθέταμε ανεξάντλητους πόρους, υποθέτω ότι θα κερδίζαμε στο Αφγανιστάν και αυτό είναι επιθυμητό. Είναι όμως αυτό απαραίτητο;
Τέλος, πρέπει να ισοσκελίσουμε τους προϋπολογισμούς μας και να αποδυναμώσουμε τους προϋπολογισμούς των αντιπάλων μας και ο καλύτερος τρόπος για να το κάνουμε αυτό είναι να αυξήσουμε σημαντικά τη φορολογία στα καύσιμα.
Η Αμερική πρόκειται να πάρει ένα πολύ σκληρό μάθημα: Οτι μπορείς να ευημερείς για λίγο χάρη στον δανεισμό, αλλά με αυτόν τον τρόπο δεν μπορείς να παραμείνεις υπερδύναμη για πολύ. Και το «για λίγο» μας τελείωσε. Κάποτε, νομίζαμε ότι άλλο η εξωτερική πολιτική και άλλο η οικονομική πολιτική. Οχι πια. Για να παραμείνει η Αμερική γεωπολιτική δύναμη, πρέπει να ανατάξει την οικονομία της
Posted by presseuropeandrama

Ο ρόλος των ιστολογίων στην ιδεολογική μάχη σήμερα.

Γράφει η Ιδεοπηγή

Ο αιώνας που διανύουμε χαρακτηρίζεται απ’ την αντιπαλότητα δύο κύριων ιδεολογικών θέσεων.
Η νεοταξική θέση που υποστηρίζει την κοινωνία της πληροφορίας και η θέση όσων αντιστρατεύονται την νέα τάξη που υποστηρίζει την κοινωνία της γνώσης.
Όταν λέμε κοινωνία της πληροφορίας εννοούμε την μετατροπή των ανθρώπων σε δέκτες πληροφοριών τις οποίες άκριτα πρέπει να δέχονται σαν τη μόνη αλήθεια.
Η προπαγάνδα του νεοταξικού συστήματος στηριγμένη σε υποταγμένους πολιτικούς και ελεγχόμενα ΜΜΕ προσπαθεί να μετατρέψει τους ανθρώπους σε άβουλους καταναλωτές υποταγμένους στις αποφάσεις της νέας τάξης χωρίς δικαίωμα κρίσης του σωστού ή του λάθους αφού οι πληροφορίες που τους βομβαρδίζουν δεν τους δίνουν ούτε χρόνο ούτε νοητικά εφόδια για να σκεφτούν.
Για να επιτευχθεί καλύτερα ο στόχος οι πληροφορίες δίνονται με μορφή καταιγίδας για να μην υπάρχει χρόνος για σκέψη. Η αλήθεια έχει βρεθεί από τους υπηρέτες της νέας τάξης και πρέπει οι άνθρωποι να την καταπιούν αμάσητη.
Η παραδοχή της αντικειμενικής αλήθειας της πληροφορίας σαν της μόνης αλήθειας είναι το βασικό στήριγμα της νέας τάξης.
Η ανάλυση του θέματος φυσικά δεν μπορεί να γίνει σε λίγες γραμμές ενός κειμένου, δίνει όμως την αφορμή σε όλους μας για να σκεφτούμε.
Όσοι παλεύουν για την επικράτηση της κοινωνίας της γνώσης αντιδρούν στον καταναλωτισμό σαν κύριο λόγο ύπαρξης των ανθρώπων και επιδιώκουν την όσο το δυνατό καλύτερη αφομοίωση γνώσεων μέσω μιας καλά οργανωμένης παιδείας και όχι εκπαίδευσης.
Οι περικοπές των κονδυλίων για την παιδεία παγκόσμια δείχνουν ότι η νέα τάξη που έχει σχεδόν επιβληθεί φοβάται την απόκτηση της γνώσης απ’ τους ανθρώπους. Οι δικαιολογίες για δήθεν οικονομικές δυσκολίες είναι προσχηματικές. Είναι γνωστό ότι οι εξοπλιστικές δαπάνες αυξάνονται γι’ αυτές δεν υπάρχουν οικονομικές δυσκολίες;

Τα ιστολόγια μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο σ’ αυτή την ιδεολογική μάχη.
Η αναπαραγωγή ειδήσεων και πληροφοριών από τα ΜΜΕ που κάνουν μερικά ιστολόγια ειδικά όταν δεν είναι τουλάχιστον πρωτογενείς ειδήσεις αλλά αναμασημένες έχει σαν αποτέλεσμα την προώθηση της νέας τάξης.
Μερικά ιστολόγια ανήκουν σε δημοσιογράφους, αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό αρκεί να μην είναι υποκαταστήματα των ΜΜΕ που εργάζονται ή να μην χρησιμοποιούνται σαν προπαγανδιστικά μέσα του συστήματος.
Υπάρχουν επίσης και ιστολόγια «λιβανιστήρια» των κομμάτων ή των πολιτικών.
Οι αναγνώστες έχουν την κρίση και απορρίπτουν αυτά τα ιστολόγια έστω και αν είναι πολύ γνωστά. Οι επισκέπτες αυτών των ιστολογίων έχουν επίγνωση του τι περίπου θα διαβάσουν και δεν επηρεάζονται στο να σχηματίσουν γνώμη.
Πολλά ελεύθερα ιστολόγια δυστυχώς δεν αναρτούν κείμενα με την γνώμη, την κριτική, και τις ιδέες τους. Κάνουν αναδημοσιεύσεις χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι κακό όμως θα ήταν χρησιμότερο αν εξέφραζαν τις απόψεις τους με κείμενα.
Υπάρχουν ευτυχώς πολλά ελεύθερα ιστολόγια που προσφέρουν γνώσεις στους αναγνώστες αρκεί κάποιος να ψάξει λίγο να τα εντοπίσει. Θα ήταν λάθος μου να υποδείξω κάποια απ’ αυτά.
Ακόμη υπάρχουν και ιστολόγια που έχουν κείμενα, κριτικές και σχόλια πολύ αξιόλογα.
Οι ιδεολογικές μάχες γίνονται με ανταλλαγές γνωμών, ιδεών και απόψεων γι’ αυτό πιστεύω ότι τα ιστολόγια έχουν μεγάλη δύναμη αρκεί να χρησιμοποιηθούν σωστά.
Αυτό επικυρώνεται και απ’ την επιδίωξη του συστήματος να τα ελέγξει.
Το επιχείρημα ότι δεν μπορεί κάποιος να γράφει ανώνυμα γιατί ίσως παραβεί το νόμο είναι αστείο. Όλοι ξέρουμε ότι αν γίνει κάποιο ποινικό αδίκημα από ιστολόγιο πανεύκολα αποκαλύπτεται ο ιδιοκτήτης του.
Η επιδίωξη είναι ο έλεγχος των ιστολογίων γιατί αν είναι επώνυμο θα μπορούν να απειλήσουν, να εκβιάσουν ή να δωροδοκήσουν τον ιδιοκτήτη του.
Ο πολύ μεγάλος αριθμός των ιστολογίων αποτελεί αγκάθι στο υπογάστριο του συστήματος γιατί δεν είναι ελέγξιμα. Ακόμη και αν επιβάλλουν την ονομαστικοποίηση τους δεν θα καταφέρουν να τα ελέγξουν.
Όσο νωρίτερα γίνει αντιληπτό στα ιστολόγια η δύναμή τους τόσο καλύτερα θα λειτουργούν και τόσο περισσότερη επιρροή θα αποκτήσουν.

Ιδεοπηγή

Σατυρικό.

Γράφει η Ιδεοπηγή


ΓΑΠ στο ‘Οσλο.

«Το αυγό είναι λευκό γι’ αυτό θα το βάψουμε μαύρο για να λευκανθεί περισσότερο». Αυτό είναι ένα λογικό άλμα στο παράλογο και ταιριάζει με τα λεγόμενα του ΓΑΠ στο Όσλο.
Οι γνωρίζοντες τα της Ελλάδας κοίταζαν κατάπληκτοι τον Έλληνα πρωθυπουργό να μιλά για την ανάγκη ύπαρξης κοινωνικού κράτους και την καταπολέμηση της ανεργίας.
Αυτός που με την κυβέρνησή του υπακούοντας τυφλά τις εντολές του ΔΝΤ και της ΕΕ (δηλαδή των διεθνών τοκογλύφων) διέλυσε τον κοινωνικό ιστό στην Ελλάδα καταργώντας στην ουσία το κοινωνικό κράτος μίλησε για την ανάγκη ύπαρξής του. Τρελαίνεσαι ή δεν τρελαίνεσαι;
Αυτός που δουλικά συμπεριφέρεται στους τεχνοτρομοκράτες και με τα μέτρα του η ανεργία θα φτάσει ίσως και το 20% μίλησε για καταπολέμηση της ανεργίας. Σου πέφτουν και τα υπόλοιπα μαλλιά;
Αυτός που το σύστημα σε χρόνο μηδέν από Γιωργάκη τον έκανε Γιώργο και βάλθηκε με τις επιλογές του να καταστρέψει την Ελλάδα έδινε στους άλλους συμβουλές για κοινωνικό κράτος και μείωση της ανεργίας.
Φίλοι έχουμε δύο επιλογές ή θα τρελαθούμε ή θα μεταναστεύσουμε.
Φαντάζεστε να μεταναστεύσουν όλοι οι Έλληνες και να μείνει ο Γιωργάκης πρωθυπουργός των ΠακιστανοΑλβανοΜπαγκλαντεζο……. κατοίκων στη χώρα;

Το βραβείο Γκίνες τό ’χουμε στο τσεπάκι.

Ιδεοπηγή

Το ψευδεπίγραφο του «ανεξάρτητου»

Στις ερχόμενες δημοτικές εκλογές πολλοί υποψήφιοι αν και είναι γνωστή η κομματική τους τοποθέτηση παριστάνουν τους ανεξάρτητους φοβούμενοι το «μαύρισμά» τους από του δημότες.

Το πολύ άσχημο κλίμα και η αναξιοπιστία των κομμάτων επιδείνωσαν την κατάσταση σε σημείο που το χρίσμα απ’ τα κόμματα να μην είναι ευπρόσδεκτο απ’ τους υποψηφίους.
Το φαινόμενο των δήθεν ανεξάρτητων υποψηφίων είναι παλιό αλλά τώρα έχει παραγίνει.
Απ’ την άλλη τα κόμματα προ της εκλογικής συντριβής των εκλεκτών τους αν εξαιρέσουμε τους μεγάλους δήμους στους υπόλοιπους δεν είναι διατεθειμένα να μείνουν χωρίς να έχουν δικούς τους στις δημοτικές αρχές και διαμοιράζουν τα στελέχη τους στους συνδυασμούς που έχουν την μεγαλύτερη πιθανότητα να κερδίσουν τους δήμους.
Ακόμη και σκληροπυρηνικοί των κομμάτων προτιμούν τη σιγουριά του πιθανότερου νικητή έστω και αν προέρχεται από αντίπαλο πολιτικό χώρο.
Η λογική της «καρέκλας» βολεύει και τα κόμματα αλλά και τους υποψήφιους.
Το τι θα δούμε όταν ανακοινωθούν τα ψηφοδέλτια δεν λέγεται.
Τρανταχτό παράδειγμα είναι ο ενοποιημένος δήμος Νίκαιας-Ρέντη.
Εδώ αντιμάχονται με πιθανότητες να κερδίσουν τον δήμο τρεις αριστεροί υποψήφιοι εκ των οποίων οι δύο πλαισιώνονται και από κομματικά στελέχη της ΝΔ η οποία παρουσιάζει σημεία διάλυσης.
Ο κομματικός της υποψήφιος δυσκολεύεται να σχηματίσει συνδυασμό και πιθανόν να κάνει «ηρωική» έξοδο.
Η φημολογούμενη ανανέωση για τους περισσότερους δήμους είναι όνειρο «απατηλό».
Τα ίδια πρόσωπα σε διαφορετικούς συνδυασμούς.
Οι νέοι άνθρωποι καθώς και τα πετυχημένα επαγγελματικά πρόσωπα δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για τις δημοτικές εκλογές με συνέπεια τα ίδια φθαρμένα πρόσωπα που έχουν κουράσει με την παρουσία τους να διεκδικούν τις θέσεις στις δημοτικές αρχές.
Τα κόμματα θα επιδιώξουν να πολώσουν το κλίμα για να «αναγκάσουν» τους ψηφοφόρους να πάνε στην κάλπη και να στηρίξουν τα πολυκομματικά ψηφοδέλτια πολλοί όμως πιστεύουν ότι νικητής στις δημοτικές εκλογές θα είναι η αποχή.
Ήδη παρουσιάζεται η εκλογική αναμέτρηση σαν ψήφος εμπιστοσύνης στο ΠΑΣΟΚ και την νεοφιλελεύθερη πολιτική του.
Η ΝΔ προ της εκλογικής της ήττας δεν πρόκειται να ανεβάσει τους τόνους ενώ τα κόμματα της αριστεράς ιδιαίτερα το ΚΚΕ θα επιδιώξει να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του σε μια επίδειξη ισχύος.
Το ΛΑΟΣ ξεκίνησε να δικαιολογεί την πτώση του κατηγορώντας τη ΝΔ ότι δεν δέχεται τη συνεργασία για κοινούς υποψηφίους.
Οι στημένες δημοσκοπήσεις θα δώσουν ποσοστά αποδοχής των κομμάτων τέτοια που πιθανό να απολογούνται την επόμενη των εκλογών όπως στις περασμένες εθνικές εκλογές.
Η αξιοπιστία των δημοσκοπικών αποτελεσμάτων βρίσκεται στο ναδίρ. Ο επηρεασμός του εκλογικού σώματος από δημοσκόπους και ΜΜΕ θα αποδειχτεί μηδαμινός.
Τα ιστολόγια έχοντας απ’ ευθείας σύνδεση με τους ψηφοφόρους και θα επηρεάσουν και θα δώσουν ακριβέστερες προβλέψεις για τα αποτελέσματα.
Ίδωμεν.


Ιδεοπηγή
Αναρτηθηκε από RAMNOUSIA

Εμείς – Εγώ κι Εσύ – θα σώσουμε την Ελλάδα.

Όλα βαίνουν στην τελική ευθεία του σχεδίου της ψευδοπτώχευσης της Ελλάδας και της υφαρπαγής των ιματίων της...

Το τοπίο θολό...
Ο κόσμος αγανακτισμένος κάνει υπομονή, προσπαθώντας να τα φέρει πέρα, αλλά και σίγουρος ότι η βαλίτσα δεν θα πάει μακριά...
Όλοι περιμένουν το ξέσπασμα της λαϊκής οργής.
Το υφιστάμενο σύστημα και τα πιόνια του παίζουν, στην κυριολεξία το κεφάλι τους και το ξέρουν!
Θα προβούν στις πιο ακραίες πράξεις προκειμένου να σωθούν.
Θα κάνουν τα πάντα για να ελέξχουν την επόμενη ημέρα, όμως πλανώνται πλάνην οικτράν!
Τώρα πια τους ξέρουμε και δεν θα γλιτώσουν ό,τι και να κάνουν!
Όσες "σέχτες" και να δημιουργήσουν το τέλος τους είναι νομοτελειακό!
Όσους από εμάς κι αν δολοφονήσουν δεν θα γλιτώσουν την καταδίκη!

Τους ξέρουμε :
Είναι οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες που καταλήστευσαν τον εθικό πλούτο με υπερτιμολογήσεις των έργων και με την δημιουργία καρτέλ στην αγορά σε αγαστή συνεργασία με τους αλλοδαπούς νταβατζήδες τους...
Είναι τα δημοσιογραφικά γιουσουφάκια που πλήρως υποταγμένα στις εντολές των αφεντικών τους, προπαγανδίζουν τις διαταγές στον απλό λαό καθυποτάσσοντας την συνείδησή του....
Είναι οι ξεπουλημένοι πολιτικοί, υπάλληλοι των κρατικοδίαιτων μεγαλοεπιχειρηματιών που υπακούουν κι αυτοί τυφλά στις άνωθεν εντολές...

Τους ξέρουμε!
Ξέρουμε ποιοι είναι.
Όσο και να μας φοβερίζουν με πρακτορίστικους τρόπους δεν τους φοβόμαστε και είμαστε έτοιμοι να τους αντιμετωπίσουμε στα ίσια!
Πολεμάμε για εμάς.
Πολεμάμε για τα παιδιά μας.
Πολεμάμε για την Πατρίδα μας.
Πολεμάμε για την Αλήθεια.
Πολεμάμε για την Ψυχή μας!
Είμαστε σίγουροι για τη Νίκη και προχωράμε με λάβαρο την πατροπαράδοτη Πίστη μας, στις ανθρώπινες αξίες του Έθνους!
Οδοδείκτες και στήριγμα τα λόγια των αγίων μας σύγχρονων γερόντων.
Ξεπουλημένα τομάρια δεν σας φοβόμαστε!
Θα σας νικήσουμε όπως και να γίνει αυτό!

Θα σας νικήσουμε γιατί φτάσαμε σήμερα σε ένα σημείο όπου έχουμε δύο πολύ δυνατά όπλα :
1ο) την πιο μορφωμένη ελληνική γενιά όλων των εποχών
2ο) την ομόνοια που ήταν πάντα το αδύνατο σημείο του Έθνους.
Εθνικό είναι ότι είναι Αληθινό.
Το πιστεύουμε!
Η Αλήθεια θα μας ελευθερώσει...
Τουλάχιστον όσους πιστεύουμε σε αυτήν...
Οι άλλοι θα έχουν χρόνο να την αναζητήσουν πίσω από τα κάγκελα της φυλακής...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΑΝΟΙΧΤΑ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΝΗΡΟΙ!

 1453-2009.pblogs.gr

RAMNOUSIA

Για τα παιδιά με νοιάζει.....

Που γεννιούνται μαθαίνοντας πως ο ήλιος είναι θανατηφόρος

Που γεύονται σάρκες μεταλλαγμένες
Που βουτάνε τη μπουκιά τους σε παλιόλαδα
Που μασάνε τους καρπούς της γης ποτισμένους με δηλητήρια
Που πίνουν βρώμικα νερά
Που κολυμπάνε σε μολυσμένες θάλασσες
Που ανασαίνουν αέρα δηλητήριο.
Που ζουν μέσα στο τσιμέντο και δεν ένοιωσαν ποτέ τη μυρουδιά της φύσης
Που δεν κοιμήθηκαν κάτω από δέντρο με τη δροσιά από τα φύλλα να στάζει στο πρωινό ξύπνημα.
Που δεν σκαρφάλωσαν ποτέ να ξετρυπώσουν μια φωλιά
Που δεν είδαν ποτέ ένα αγρίμι
Για τα παιδιά με νοιάζει
Γιατί ακόμα και μέχρι εμένα , μέχρι τη δική μου γενιά υπάρχουν μνήμες, γεύσεις, μυρουδιές, αγγίγματα, αισθήσεις κοιμισμένες που κάποτε υπήρξαν.
Ήπια αγνό γάλα, έφαγα βερίκοκα που μοσχοβόλαγαν, μύρισα ψωμί ζυμωτό που μοσχοβόλαγε στο ξεφούρνισμα, ζαλίστηκα με τη μυρουδιά απ΄τις πορτοκαλιές, μάζεψα θυμάρι και χόρτα, είδα τη ρίγανη να ξεραίνεται στον ήλιο και τη φρέσκια ντομάτα να γεμίζει μοσχοβολιές το κυριακάτικο τραπέζι.
Έτρεχα στο κυρ-Λεωνίδα να μου δώσει το φρέσκο αυγό κάθε πρωί και με χαιρέταγε φωνάζοντας «γειά σου μόρτη!»
Ακολουθούσα σαν υπνωτισμένη τη μυρουδιά δυόσμου απ΄τα κεφτεδάκια της γειτόνισσας , κι εκείνη με περίμενε πάντα μ΄ενα πιατάκι γεμάτο και δυο φέτες ψωμί ψημένες στη σχάρα.
Έμαθα συνταγές απ΄τη γιαγιά, προσπάθησα να πλέξω, να κεντήσω.
Μου διάβασαν παραραμύθια.
Μάτωσα τα γόνατα στις αυλές απ΄τα χαλίκια. Τσακώθηκα για τους βόλους.
Κράτησα την ισορροπία μου στα στρατιωτάκια ακούνητα αμίλητα κι αγέλαστα.
Με είδα σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες ντυμένη σουλιώτισσα.
Κοιμήθηκα στην αγκαλιά της μάνας μου στο συνοικιακό ταβερνάκι χαζεύοντας το βαρέλι με το κοκκινέλι και τη θαυματουργή βρυσούλα του
Με είδα να κοκκινίζω στο πρώτο φλερτ , στο πρώτο πάρτυ.
Χόρεψα μπλουζ που διαρκούσαν δέκα λεπτά κι όλο κάποιος έβαζε το βυνίλιο ξανά από την αρχή μέχρι να καταφέρει να πάρει την υπόσχεση από τη Σούλα.
Κάπνισα κρυφά το πρώτο τσιγάρο, άφιλτρο, κι ένοιωθα ότι ήμουν όλη μια αμαρτία.
Τσουρούφλισα την άκρη των μαλλιών σε κάποια ανάσταση.
Φύλαγα σ΄ενα μικρό ημερολόγιο ένα κλαράκι βάγια

Για τα παιδιά με νοιάζει.
Με είδα στην ανθρώπινη διάστασή μου ανακατεμένη με γέλιο και δάκρυ.
Αποκοιμήθηκα στη καρέκλα ενός νοσοκομείου προσμένοντας με λαχτάρα τα καλά νέα, ξενύχτησα σε σπίτι που πενθούσε πίνοντας καφέ ελληνικό , κι έβγαλα από μέσα μου 2 παιδιά . Ένα πιθανό στρατιώτη και μια πιθανή μάνα.
Χωρίς να ξέρω αν θα πολεμήσουν , αν θα γεννήσουν.
Φοβάμαι μήπως μαζί με το άρωμα του αγνού λαδιού, τη γεύση του αγνού μελιού, και το άρωμα από θυμάρι, μήπως χάθηκαν οι πόλεμοι τους κι οι γέννες τους.
Μήπως ζήσουν σ΄ενα κόσμο που η γέννα κι ο θάνατος θα έχουν μετατραπεί σε μια ακόμα μεταλλαγμένη εμπειρία.

Για τα παιδιά με νοιάζει.
Να πολεμήσουν και να γεννήσουν ένα νέο κόσμο.
Που να μιλάει με όλες τις αισθήσεις.
Που να έχει βρει ξανά από την αρχή τα πολύτιμα.

Ιστορίες Συνωμοσίας

RAMNOUSIA

Τα κούφια λόγια και η ωμή πραγματικότητα ….χωρίς λόγια

Αποσπάσματα από την Ομιλία Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
Αθήνα, 28 Ιουλίου 2010
«Δυστυχώς, όλο αυτό το χρονικό διάστημα των περασμένων δεκαετιών, δεν φροντίσαμε, με ευθύνη πολλών κυβερνήσεων, να φτιάξουμε διοικητικές δομές στο κράτος, ανάλογες και με τις ανάγκες και με τα προβλήματα.»

«Αν θέλετε, είναι μια ευκαιρία αυτή η κρίση, για να κάνουμε απαραίτητες τομές που φοβηθήκαμε, δεν μπορέσαμε, δεν τολμήσαμε να κάνουμε τόσα χρόνια, ώστε να μπορεί πράγματι να αισθανθεί ο πολίτης ότι το κράτος είναι κοντά του και τον βοηθά μέσα απ’ αυτή την κρίση»

«Ποτέ δεν ξεχάσαμε και δεν ξεχνάμε, όμως, ότι πάνω απ’ όλα, το καθήκον μας είναι να αλλάξουμε τη χώρα οριστικά προς το καλύτερο, ώστε ποτέ στο μέλλον να μην βρεθούμε αντιμέτωποι με μια παρόμοια κρίση. Και να παραδώσουμε την Ελλάδα στις επόμενες γενιές πιο δυνατή, πιο δίκαιη, πιο σύγχρονη, όπου να παρέχονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι υπηρεσίες, οι οποίες είναι αυτονόητες σε μια δημοκρατική Πολιτεία.»1

«Βασική μας αρχή είναι η διαφάνεια παντού. Διαφάνεια, που δίνει ουσιαστικά το δικαίωμα στον πολίτη να ελέγχει, αλλά και να δημιουργεί τις δυνατότητες και στη Δημόσια Διοίκηση, ώστε οι αποφάσεις να είναι πιο αποτελεσματικές και σύμφωνα με το δημόσιο, το κοινό συμφέρον.»

«Κοινωνική λογοδοσία, διάκριση εξουσιών. Έχουμε πολλές φορές ελέγχοντες και ελεγχόμενους να μπερδεύονται, «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει». Βιωσιμότητα, ποιότητα των πολιτικών μας σε ό,τι αφορά και το περιβάλλον, αλλά και την παραγωγική δράση. Αλληλεγγύη και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με επίκεντρο τον πολίτη.»

«Αξιοκρατία, μια άλλη αρχή την οποία προωθούμε. Διαβούλευση, συμμετοχή, συλλογική επεξεργασία και λύση προβλημάτων, πιλοτικές καινοτομίες.»

«Θα έλεγα και κάτι ακόμα. Επειδή βρισκόμαστε σε μια κρίση όπου, λόγω του κόστους, λόγω της μη αποτελεσματικότητας του δημόσιου τομέα, ουσιαστικά, πληρώνουμε και ιδιαίτερα πληρώνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, με όλες αυτές τις περικοπές, θέλουμε να κάνουμε τις αλλαγές ακόμα πιο γρήγορα. Όσο πιο γρήγορα μπορούμε να τις κάνουμε, τόσο καλύτερα και για τον ίδιο το δημόσιο υπάλληλο, τόσο καλύτερα και για την ίδια την οικονομία, αλλά και τόσο πιο γρήγορα θα φύγουμε από αυτή την εποπτεία, από αυτή την ιδιότυπη κηδεμονία και επιτήρηση της χώρας μας».

Είναι καιρός να χρησιμοποιήσει ο Δήμος...την δύναμή του.

Άμα θέλουμε να μιλήσουμε έξω από τα δόντια και με αντικειμενικότητα για την πολιτειακή κατάσταση πρέπει να αναλύσουμε κάποιες παραμέτρους σχετικά με το τι είναι και το τι φαίνεται.
Το πολίτευμά μας είναι φυσικά Δημοκρατία, και αν κάποιος τολμήσει και την κρίνει, ίσως και να θεωρηθεί εχθρός της. Αλλά συμβαίνει το αντίθετο εκείνος που κρίνει σωστά είναι φίλος και υποστηρικτής. Η Δημοκρατία που μας διέπει σαν πολίτευμα είναι μέσον πλέον για να εξυπηρετεί διάφορες καταστάσεις.
Μεταλλάχτηκε και εμείς το σώμα της, ό Δήμος, είμαστε το μέσον που επικυρώνει και νομιμοποιεί, όσα εξυπηρετούν αυτούς που εκμεταλλεύονται την δημοκρατία.
Δήμος και κρατώ είναι η λέξεις που την συνθέτουν, Κυριαρχία του Δήμου, αλλά κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί πώς αυτό που συμβαίνει στην πράξη ταυτίζεται και εννοιολογικά με την λέξη.
Δάμος στην δωρική, που στην συνέχεια μετατράπηκε σε δήμος είναι ένας τόπος και το σύνολο των ανθρώπων που αποτελούσαν μια ομάδα ( δάμος, δήμος [βλ. Δηώ]- διαμέρισμα γης, γη, χώρα, πλήθος, υποδιαίρεση φυλών, λαός). Η Λέξη λοιπόν νοηματικά έχει να κάνει αρχικά με την γη, και κατ επέκταση με τους ανθρώπους που την κατοικούν. Είναι λοιπόν ό δήμος το γήινο, με όλα τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα που το ακλουθούν. Η επικράτηση του δήμου λοιπόν είχε έχει και θα έχει τα καλά και τα κακά του. Το ίδιο και η Δημοκρατία, το ποιόν και το ύφος της οποίας είναι ανάλογο με την ποιότητα και την αρετή του δήμου. Δήμος υψηλού επιπέδου έχει και ανάλογη Δημοκρατία.

Σήμερα όμως δεν μπορούμε να μιλήσουμε για κυριαρχία του Δήμου, αλλά μάλλον κυριαρχία επί του Δήμου στο σύνολό του από ισχυρές ομάδες, όχι μόνο σε κρατικό επίπεδο αλλά το χειρότερο και σε παγκόσμιο.
Για να αποφύγουν λοιπόν οι παραπάνω την μήνιν του Δήμου, τεχνηέντως τον κάνουν συνένοχο των αποφάσεων τους. Με την κατάλληλη προπαγάνδα «διαφωτίζουν» την πλειοψηφία, και αυτή με το κόλπο των εκλογών επικυρώνει την θέλησή τους.
Μην παραξενεύεστε και η λέξη εκλογές και εκλέγω, νοηματικά δεν έχει την σωστή ερμηνεία. Από τις λέξεις εκ και λέγω, δηλαδή λέγω απ έξω, που σημαίνει πώς εξ αρχής στην ουσία ο ψηφοφόρος είναι έξω από την όλη διαδικασία. Άλλη έννοια καταγράφει ο εγκέφαλος όταν ακούει «αιρώ» και άλλη όταν ακούει εκλέγω. Αυτό είναι και το μυστικό των παρανοϊκών καταστάσεων που μας βασανίζουν, την έλλειψη της επικοινωνίας, την κρίση των σχέσεων.
Δίνουμε λάθος μηνύματα στο εγκέφαλο μας, μιλώντας λάθος.
Κάποιοι μας κατευθύνουν έτσι, επειδή έχουν συμφέρον να μας αποδιοργανώσουν, γνωρίζοντας την τεράστια δύναμη του Δήμου.
Είναι καιρός και εμείς να μάθουμε ποιοι είμαστε, και πόσο μεγάλες δυνατότητες έχουμε.
Το τελευταίο μήνυμα είναι η «περιφέρεια» και οι «περιφερειάρχες».
Με το «εκλέγω» μιλάμε απ’ έξω «στου κουφού την πόρτα…» και με την «περιφέρεια», θα πράττουμε και απ έξω. Με άλλα λόγια ο Δήμος θα βρίσκεται στην περιφέρεια και στο κέντρο του κύκλου θα βρίσκεται κάποιος άλλος. Αυτό είναι το «απίθανο» σχέδιο που όπως τα περισσότερα, παρουσιάζει τις θετικές πλευρές, και αν δεν έχει δημιουργεί.

Ποιες άραγε είναι οι θετικές πλευρές που έχει ή διοικητική διαίρεση ενός μικρού κράτους σε περιφέρειες;
Το σχέδιο αυτό όμως χρειάζεται την έγκριση του Δήμου, για να νομιμοποιηθεί.
Να σταθεί λοιπόν ο Δήμος στο ύψος του, και σεβόμενος την δύναμη που έχει να μην το νομιμοποιήσει. Είναι κατανοητό από όλους ότι όταν ένα σύνολο κατακερματίζεται, έχει λιγότερη ισχύ, ίσως και καθόλου.Επιπλέον μέρη του συνόλου, μπορούν να έλθουν σε αντιπαραθέσεις μεγάλες ή μικρές, η ακόμη και να ζητήσουν προστασία από άλλους. Σε γενικές γραμμές νομίζω πώς, και ο «Καλλικράτης», δεν είναι η κυριαρχία του ωραίου, αλλά του άσχημου και αλλοίμονο του επικίνδυνου.
Μην ξεχνάτε σε μια πλειοψηφική δημοκρατία ένας περιφερειάρχης που εκλέγεται με 10%, είναι ευκολότατο να καθηλωθεί και να ανατραπεί όταν ξεφύγει από το 90%.
Αυτό ισχύει σε όλες τις εκλογές, και αυτό φοβίζει την κρατούσα τάξη.
Μήπως και ο Δήμος αρνηθεί να επικυρώσει τις αποφάσεις της, για αυτό και μας προτρέπουν να ψηφίσουμε επειδή δήθεν η δημοκρατία κινδυνεύει, και ότι είναι να γίνει, θα γίνει ακόμη και αν ψηφίσουν μόνο δέκα.
Ναι θα γίνει αλλά, δεν έχει την έγκριση της πλειοψηφίας, και εφόσον έχουμε Δημοκρατία, το αποτέλεσμα μπορεί να ανατραπεί Δημοκρατικά, σεβόμενη η εξουσία αν είναι πράγματι πιστή στην Δημοκρατία, την επιθυμία του Δήμου.

Επίθεση στο koukfamily.blogspot. Τρομοκρατία και στην Μλογκόσφαιρα;

Το ιστολόγιό μας δέχθηκε ανήθικη επίθεση από σκουπίδια του διαδικτύου....Καλούμε όλους τους φίλους σε στήριξη.

Καλοί μου φίλοι το ιστολόγιό μας δέχθηκε άνανδρη και ανήθικη επίθεση από κάποιο άλλο ιστολόγιο από αυτά που η Google δεν κλείνει σχεδόν ποτέ.
Ευτυχώς κάποιοι καλοί φίλοι μας ειδοποίησαν έγκαιρα και οι βωμολοχίες και οι βλασφήμιες που βρέθηκαν σε σχόλια και στο τσατάκι μας σβήστηκαν.
Θα θέλαμε να σας γνωρίσουμε ότι για ευνόητους λόγους τα σχόλιά σας θα εγκρίνονται πριν δημοσιευθούν στις αναρτήσεις. Αυτό θα κρατήσει για λίγο καιρό μέχρι τα σκουπίδια αυτά του διαδικτύου πάψουν να μας επιτίθενται....
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που δέχεται επίθεση το ιστολόγιό μας, και αυτό είναι κάτι που μας κάνει ιδιαίτερα περήφανους. Είναι καλό να γνωρίζεις ότι ενοχλείς έστω και λίγο τις προδοτικές και ξενόδουλες δυνάμεις που προσπαθούν να ξεριζώσουν από μέσα μας την αγάπη για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία μας....
Ευτυχώς όμως κάποιοι καλοί φίλοι μας προστατεύουν σε ενημερωτικό και τεχνικό επίπεδο.
Θα ήταν φυσικά προτιμότερο ίσως να αφήσουμε τα σχόλια των υποκειμένων αυτών σε "κοινή θέα" ώστε όλοι να αντιληφθούν ποιοί είναι αυτοί που μας πολεμούν και με ποιόν τρόπο....
Ομως σεβόμενοι τις αρχές μας αποφασίσαμε ότι δεν υπάρχει λόγος να "κοσμούν" το ιστολόγιό μας βρισιές και προσβολές των ιερών της Ορθοδοξίας και του Γένους μας.
Για όσους επιθυμούν να δούν πως σκέφτονται και ενεργούν τα σκουλίκια του διαδικτύου μπορούν στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://tro-mpa-ktiko.blogspot.com/2010/09/blog-post_4563.html
Οσοι από εσάς επιθυμούν μπορούν να επικοινωνήσουν με την Google και να διαμαρτυρηθούν για την ύπαρξη του εν λόγω ιστολογίου ή απλά να πατήσουν την ένδειξη "Αναφορά κατάχρησης"που υπάρχει πάνω στην μπάρα του.
Η πατριωτική στάση ενοχλεί.......
http://koukfamily.blogspot.com/2010/09/blog-post_1154.html

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
Έριξα μια ματιά δεν αξίζει τον κόπο φίλε koukfamily…Ενεργοποίησε τις άμυνές σου και μην κατεβαίνεις επίπεδο. Η πατριωτική και ενάρετη στάση σίγουρα ενοχλεί…γιατί χαλάει την σούπα…
Πρέπει να γίνουμε όλοι ίσοι αλλά προς τα κάτω, γιατί νοιώθουν οι χαμηλοί μεγάλη μοναξιά.
Περίπου μισό αιώνα, ίσως και ολόκληρο, το κύμα της θολοκουλτούρας, προετοίμαζε το έδαφος για την επικείμενη «παγκοσμιοποίηση», και νάτη τώρα προ των πυλών.
Φυσικά και αυτοί που αντιδρούν στην ισοπέδωση και προτείνουν την ελεύθερη βούληση είναι εχθροί τους.
Τώρα όμως που ολοκλήρωσαν το έργο τους, τον άκρατο υλισμό και τον υποβιβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, δεν τους χρειάζονται.
Η «γιαγιά»(αριστερίστικη θολοκουλτούρα ισοπέδωσης) θα ριχτεί στον καιάδα» από την «εγγονή» (παγκοσμιοποίηση» που νομίζει πώς κυριαρχεί.
Σε αυτούς δεν υπάρχει ίχνος αρετής, αλλά μέθοδος στημένης λεμονόκουπας, υλισμός γαρ, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Εκμεταλλεύτηκαν, και οικειοποιήθηκαν τα πάντα, όχι για να τα προβάλλουν αλλά για να τα χρησιμοποιήσουν προς εξυπηρέτηση του σκοπού τους, που ήταν να οδηγηθεί ο άνθρωπος στην σημερινή του δεινή κατάσταση.
Τώρα βρίσκονται στην περίοδο, που ακούμε το «κύκνειο άσμα» τους.
Άς τους αφήσουμε να αναπαυθούν «έν ειρήνη», δεν έχουν πια δόντια.
Η «εγγονή» είναι ο κίνδυνος, αλλά έχει το μειονέκτημα ότι καλείται να εφαρμόσει, και οι εφαρμογή είναι πολύ δυσκολότερη από την θεωρία και την κατήχηση, γιατί η εφαρμογή «σπάει αυγά».
Κούρασαν τους παππούδες μας, ταλαιπώρησαν τους πατεράδες μας, και ισοπέδωσαν εμάς που δεν είχαμε την δουλοπρέπεια να υποταχθούμε.
Άς φτιάξουμε τα παιδιά μας ανεξάρτητα μυαλά, ανθρώπινες ψυχές, και πραγματικούς μαχητές της ελευθερίας.
Τώρα όσο για τις βωμολοχίες και τις βρισιές…οι άνθρωποι αποδεικνύουν ότι είναι πολύ πίσω. Στην εποχή μας δεν πιάνουν…φέρνουν όμως το  αντίθετο αποτέλεσμα.
Φίλε μου η στήριξη του ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΥ είναι ….το αυτονόητο, άλλωστε το επιβάλει και η αξιοπρεπής σου παρουσία στον διαδικτυακό χώρο.
Τελικά όλοι είμαστε ΕΝΑ…και οι Τρομπες, δεν είμαστε όμως στο ίδιο level, και δεν έχουμε το ίδιο μήκος κύματος με αυτούς, επειδή η οντότητες που κατευθύνουν το είναι μας είναι φωτεινές, και εκείνων σκοτεινές.
«Αφες αυτούς ου γαρ οιδασι τι ποιούσι»

Οι αρνητικές δυνάμεις που ελέγχουν τον πλανήτη -Τι μπορούμε να κάνουμε?

Βρισκόμαστε σε μια φάση της γήινης ύπαρξης όπου οι αρνητικές δυνάμεις και οντότητες ελέγχουν σχεδόν ολόκληρο τον πλανήτη και ετοιμάζονται –για το λίγο χρόνο που τους απομένει- να κορυφώσουν τις φρικαλεότητες τους. Σύμμαχοι τους είναι πολλές «λέσχες» και «ομάδες» που -συνειδητά ή ασυνείδητα- προάγουν το σχέδιο μιας απάνθρωπης παγκόσμιας διακυβέρνησης και μιας εκβιασμένης «ειρήνης» που θα βασίζεται στην εγκαθίδρυση ενός απολυταρχικού καθεστώτος, μιας «Νέας Τάξης Πραγμάτων» που θα προβάλει από το χάος που οι ίδιες δυνάμεις έχουν προκαλέσει με πολέμους, μόλυνση του περιβάλλοντος, κρίσεις, αφύσικες τεχνολογίες κτλ. Το θέμα είναι πως παραγνωρίζουν το γεγονός πως στο σύμπαν υπάρχει ήδη μια ανώτερη Ιερή Τάξη: αυτή που έχει εγκαταστήσει ο ίδιος ο Δημιουργός του σύμπαντος, ο ίδιος ο Θεός… και ουσιαστικά η δική τους «τάξη» -αυτή που θέλουν να επιβάλουν με όλα τα μέσα και δίχως ίχνος έγνοιας για τη φύση και τον άνθρωπο, καθώς θαρρούν πως δεν έχουν να λογοδοτήσουν σε κανέναν…- είναι η εναντίωση τους στη θεϊκή συμπαντική αρμονία και τάξη. Η δράση τους πηγάζει ακριβώς από τη φιλοσοφία τους: πως αυτοί τάχα είναι φωτισμένοι» (ιλλουμινάτι) και πως γι΄αυτό υπερέχουν των μαζών, οπότε δικαιωματικά δικαιούνται να επιβάλλουν τη θέληση τους σε ολόκληρο τον πλανήτη. Αρνούνται την ύπαρξη μιας Ανώτατης Θείας Θέλησης και με βάση μια διαστρεβλωμένη κατανόηση της «ελεύθερης βούλησης» που δίνει ο Θεός σε όλα τα νοήμονα πλάσματα του, εργάζονται για την καταστροφή. Το γεγονός αυτό αναμενόταν εδώ και χιλιετίες και αναφέρεται σε όλες τις Ιερές Γραφές και Παραδόσεις του πλανήτη, όπως και σε ιερές αποκαλύψεις και προφητείες. Είναι ένα από τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της λεγόμενης «Κάλι Γιούγκα», η οποία ξεκίνησε μόλις 5000 χρόνια πριν. Η εποχή αυτή από τη φύση της αποτελεί πεδίο ανόδου των σκοτεινών δυνάμεων και υπάρχει λόγος που έχει σχεδιαστεί έτσι. Είναι η περίοδος κατά την οποία ο άνθρωπος βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην ύλη και ξεχνά την αληθινή του φύση και πραγματική Πηγή προέλευσης του… στόσο ήδη διανύουμε τη μεταβατική περίοδο που θα οδηγήσει την ανθρωπότητα σε μια νέα περίοδο άνθισης και βαθειάς κατανόησης της ζωής. Σύντομα –πιθανόν με το πέρας του 2012- εισερχόμαστε σε εκείνη την περίοδο των 10.000 χρόνων που αναφέρουν Ιερές Γραφές, οι παραδόσεις και πολλές προφητείες, όπου η ανθρωπότητα κάνει μια μεγάλη στροφή και επιστρέφει σε βαθιές αιώνιες αλήθειες και ανακαλύπτει και πάλι το νόημα και τις αρετές που οφείλουν να διέπουν τη ζωή στη Γη. Η κορύφωση αυτής της αρνητικής και –φαινομενικά- αδιέξοδης κατάστασης ένα μόνο θετικό γεγονός προάγει: τη βαθειά συνειδητοποίηση των ανθρώπων και την πορεία αντιστροφής αυτής της κατάστασης.
Σίγουρα οι αρνητικές δυνάμεις δεν θα παραδώσουν έτσι εύκολα τα «ηνία» που σε βάθος χιλιετιών πήραν στα χέρια τους, με την ανοχή και την αδιαφορία των ανθρώπων. Πολύ πιθανόν και να εντείνουν ακόμη περισσότερο τη λυσσαλέα επίθεση τους στην ανθρωπότητα, με ακόμη περισσότερη αδικία και πολέμους, ωστόσο οι άνθρωποι είναι αυτοί κρατούν στα χέρια τους και στις καρδιές τους την τύχη της ανθρωπότητας -αρκεί να θυμηθούν ξανά ΠΟΙΟΙ πραγματικά είναι.(!)

Ο Αρμιν Ρίσι στο βιβλίο του «Αόρατοι κόσμοι- αστρικές και εξωγήινες οντότητες στα παρασκήνια των παγκόσμιων γεγονότων», εκδόσεις Govinda 1998, συνοψίζει με τα παρακάτω βασικά κλειδιά, τα οποία αξίζει να γνωρίζουμε όλοι μας:
1. Η χειραγώγηση της πορείας της ανθρωπότητας, η πορεία της οικονομικής κατάστασης και η πρόκληση κρίσεων και πολέμων, δεν συμβαίνουν τυχαία, αλλά σύμφωνα με τα σχέδια εκείνων των δυνάμεων που κυριαρχούν πίσω από τις ορατές βιτρίνες. Οι μυστικές παγκόσμιες δυνάμεις σε ένα υψηλότατο επίπεδο συνεργάζονται, όμως δεν αποτελούν ένα συνδικάτο που συνδέεται από αγάπη, αλλά από δίψα για ισχύ, έλεγχο και φόβο. Είναι απλά θέμα χρόνου, μέχρι να αποσυντεθούν και πάλι σε εχθρικές μεταξύ τους παρατάξεις.
2. Αυτές οι δυνάμεις έχουν κερδίσει σε επιρροή επειδή ακριβώς η παρούσα εποχή, (στα σανσκριτικά Καλι Γιούγκα), είναι μια εποχή του σκότους, που ευνοεί τέτοιες επιρροές, όπως ακριβώς και ο χειμώνας φέρνει μαζί του το κρύο. Δεν είναι σύμπτωση που ακριβώς στη διάρκεια αυτής της εποχής γεννιούνται διάφορα άτομα, για να έχουν ακραίες εμπειρίες, καθώς αυτά με τη συμπεριφορά τους επιτρέπουν να πάρουν το πάνω χέρι οι αρνητικές επιρροές που προέρχονται από γήινες, αστρικές και εξωγήινες πηγές. Η προβολή ωστόσο της ευθύνης, της ενοχής, στους εξωτερικά φανερούς υπεύθυνους και ένοχους, δεν είναι η λύση του προβλήματος.
3. Πάντα θα υπάρχουν άτομα με μια αρνητική νοοτροπία του «εγώ». Ωστόσο έχουμε τη Δύναμη ατομικά (ως άτομα) να απελευθερωθούμε από αυτή την επιρροή, καθώς ξεπερνάμε αυτή την νοοτροπία εντός μας, ώστε να μην παρέχουμε πλέον χώρο επίθεσης στις αντίστοιχες επιδράσεις. Αυτή είναι η κύρια διδασκαλία που οφείλουμε να αφομοιώσουμε στη σημερινή κρίσιμη εποχή. (Αποβολή του «εγώ»)
4. Οι κυρίαρχες δυνάμεις έχουν εν τω μεταξύ οικοδομήσει μια υποδομή υψηλής τεχνολογίας, η οποία επιτρέπει σε μια μειονότητα να ελέγχει ολόκληρο τον πλανήτη. Στόχος τους είναι η επιβολή μιας «εκβιασμένης ειρήνης» μέσω ενός παγκόσμιου απολυταρχικού καθεστώτος (μιας παγκόσμιας δικτατορίας).
5. Η ειρήνη όμως δεν μπορεί να επιβληθεί με εκβιασμό –δια της βίας-, αφού αυτή εξαρτάται από την εσωτερική ικανοποίηση και την ελεύθερη βούληση. Η ειρήνη είναι εφικτή μόνο όταν οι άνθρωποι κατακτούν αυτό το επίπεδο συνείδησης. Η ειρήνη «παράγεται» μέσω μιας οικιοθελούς αλλαγής της συνείδησης και όχι μέσω βίαιων αλλαγών των εξωτερικών συνθηκών διαβίωσης. Η ελεύθερη βούληση είναι ο ύψιστος νόμος εντός της Θεϊκής Δημιουργίας.
6. Οι άνθρωποι θα μπορούν να αντισταθούν στις άθεες δυνάμεις εάν υπερβούν την αθεΐα εντός τους. Αυτοί οι άνθρωποι θα είναι άφοβοι και ατάραχοι ακόμη και αν βρίσκονται εν μέσω μέγιστης απειλής. Διότι γνωρίζουν: το θνητό σώμα δεν είναι ο αληθινός Εαυτός μας. Με ή δίχως εξωτερική επίδραση, κάποια στιγμή θα αφήσουμε πίσω μας το φυσικό σώμα. Όσο περισσότερο ταυτιζόμαστε εμείς – ο αθάνατος συνειδητός Εαυτός μας- με το σώμα, τόσο περισσότερο ευάλωτοι γινόμαστε, πτοούμαστε, χειραγωγούμαστε και αποσπάται η προσοχή μας από τον αληθινό Στόχο της ζωής. (Για το λόγο αυτό οι δυνάμεις χειραγώγησης προωθούν στοχευμένα την ταύτιση με το σώμα: για να μην έχουν οι άνθρωποι συνείδηση του Εαυτού τους και του Θεού.)
7. Αληθινή συνείδηση του Εαυτού και συνείδηση του Θεού είναι ο σκοπός της Ζωής. Ο άνθρωπος που αναζητά έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίσει τι είναι ο Εαυτός του και τι ο Θεός, διότι το Απόλυτο (το «Ανεξάρτητο», που περιέχει τα ΠΑΝτα) αποκαλύπτεται στο σχετικό (στο «εξαρτημένο») και περιλαμβάνει όλες τις όψεις του σχετικού, ωστόσο όχι σε σχετική, αλλά σε απόλυτη μορφή. Πέρα από τα όρια της υλικής Σχετικότητας και τα όρια των «δύο πόλων», ο Θεός είναι η Απόλυτη Ατομικότητα. Για το λόγο αυτό και όλα τα ζωντανά πλάσματα –ως τμήματα, μέρη του Θεού- είναι στην πνευματική τους ταυτότητα Αιώνια Άτομα.
8. Αυτό-συνείδητοι Άνθρωποι, που έχουν ταυτόχρονα και συνείδηση του Θεού, δεν μπορούν να χειραγωγηθούν από άθεες δυνάμεις. Για τους ανθρώπους αυτούς είναι αυτονόητο πως ο Εαυτός (η ψυχή) είναι αιώνιος και το σώμα φθαρτό. («Δεν είμαι το σώμα, αλλά έχω ένα σώμα».) Το ανθρώπινο σώμα προσφέρει την καλύτερη προϋπόθεση για να γίνει κανείς συνειδητός, ως προς τον αληθινό Εαυτό του, αλλά και για να αποκτήσει συνείδηση του Θεού. Εάν η συνείδηση του ανθρώπου ταυτίζεται με το σώμα, περιορίζει τον ορίζοντα του και χάνει την μεγάλη εικόνα –φτάνοντας μέχρι την άγνοια, την αδιαφορία και την αυτοκαταστροφή. Αυτού του είδους η άθεη συνείδηση προωθείται μέσω του υλισμού, του εθνικισμού ή του φανατισμού – και στην καθημερινότητα μέσω: πίεσης για επιδόσεις, άγχος, υπερκορεσμό, τηλεόραση, αισθησιακά ερεθίσματα, ορισμένα είδη μουσικής, βιομηχανοποιημένη τροφή, ναρκωτικά κτλ.

9. Τι μπορούμε να κάνουμε? Δεν χρειάζεται ούτε να αγνοούμε και να αδιαφορούμε, αλλά ούτε και να επιτιθόμαστε στις δυνάμεις τους σκότους. Οφείλουμε να τις ξεπεράσουμε μέσω του Φωτός.
Γενικά μιλώντας αυτό σημαίνει: ανάπτυξη της ατομικής μας συνείδησης του Θεού, που περιλαμβάνει την αυτογνωσία (συνείδηση του αληθινού Εαυτού), διότι ο Εαυτός μας είναι αιώνιο μέρος του Όλου (ένα αιώνιο τμήμα του Θεού). Η πρακτική εφαρμογή αυτού είναι ατομική υπόθεση, που περιέχει ωστόσο συγκεκριμένα βήματα, τα οποία αυτομάτως μειώνουν την επιρροή των αρνητικών δυνάμεων, π.χ.:
• μια όσο το δυνατόν μη-βίαιη διατροφή (δηλαδή δίχως κρέας/ α-κρεοφαγία),
• αποδέσμευση από τα ναρκωτικά, το αλκοόλ, τη νικοτίνη,
• συνύπαρξη με ομοϊδεάτες,
• διάδοση θετικών και πνευματικών πληροφοριών, όπως και
• πνευματική «διατροφή» μέσω διαλογισμού, καθημερινής προσευχής, κοινωνία με ένθεους ανθρώπους κτλ.
Μέσω αυτών μπορούμε να αλλάξουμε την πορεία του «κάρμα» της ζωής μας και όταν πια δεν θα είναι το κάρμα μας να μας κυριαρχούν οι άθεες δυνάμεις, θα χάσουν μέσα από Ανώτερη Πειθαρχεία (Θεία Οικονομία) και την επίδραση τους.
10. Παρά την υποβάθμιση του γεγονότος από τα ΜΜΕ, ζούμε στις μέρες μας μια εποχή αποφασιστικών ανακατατάξεων. Το Αρνητικό και Καταστροφικό απειλεί να λάβει ακραίες διαστάσεις, όμως αυτή η απειλή έχει και ένα μεγάλο πλεονέκτημα, διότι έμμεσα μας δείχνει το δρόμο της απελευθέρωσης μας από μια ύπαρξη υλιστικής προσκόλλησης: μέσω της Συνειδητής Ύπαρξης (αφύπνιση της συνείδησης του αληθινού μας Εαυτού και συνειδητοποίηση του Θεού).
Η προσφορά αυτής της απελευθέρωσης πηγάζει από τη Χάρη του Θεού, η αποδοχή αυτής της απελευθέρωσης πηγάζει από τη ελεύθερη βούληση του ατόμου. Αυτή είναι η πλήρης ενοποίηση της Χάρης με την ελεύθερη βούληση, του Λόγου του Θεού (Gottes Wort) και της ανθρώπινης Απάντησης (Ant-wort, απάντηση) και είναι η ύψιστη ανάπτυξη ατομικής υπευθυνότητας (Ver-antwortung=ευθύνη). Με αυτή την πνευματική λύση κλείνει ο κύκλος και με το σημείο Νο 1, διότι οι ανεύθυνες (verantwortungs-los) δυνάμεις που περιγράφονται εκεί, θα χάσουν σε επιρροή καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα καταλήγουν στην ανάληψη ευθύνης και απόκρισης μέσα από συνειδητοποίηση του Θείου.
{σημείωση τοξότισσας: αξίζει να προσέξουμε τη αλήθεια που αποκαλύπτουν οι ίδιες οι λέξεις, όπου ο Λόγος, η απάντηση, αλλά και η ευθύνη έχουν κοινή τους ρίζα τη λέξη «λόγος / λέξη» (wort). Κατά προέκταση είναι σαφές μεταξύ ποιών «ατόμων» γίνεται «διά-λογος» κατά τον εσωτερικό δια-λογισμό που είναι τόσο απαραίτητος στην πνευματική μας ανάπτυξη…}
Ας έχουμε λοιπόν φυλαγμένα καλά μέσα στην καρδιά μας αυτά τα σημεία κι ας συνειδητοποιήσουμε τη δική μας ευθύνη για την απαλλαγή της ανθρωπότητας από αυτές τις σκοτεινές δυνάμεις. Ο Θεός μας δίνει το χέρι του… ας απλώσουμε κι εμείς το χέρι μας για να το αγγίξουμε. Ας ανοίξουμε τη συνείδηση και την καρδιά μας σ΄αυτή την ευ-λογία κι ας εργαστούμε με αγάπη και ομοψυχία για το καλό ολόκληρου του πλανήτη και της ανθρωπότητας.
Γιατί… η κατάληψη του πλανήτη μαζί με όλο του το υλικό και ψυχικό δυναμικό είναι ο στόχος των σκοτεινών δυνάμεων και στο δικό μας χέρι βρίσκεται η λύση σε αυτά τους τα σχέδια. Εμείς είμαστε που πρέπει να απαντήσουμε, ενεργοποιώντας τη Χάρη του Θεού*…
Με αγάπη
η τοξότισσα

TOXOTIS

Η αυθεντικότητα της Μάνης και της ιστορίας της πρέπει να διατηρηθεί.

Όλοι γνωρίζουν την Μάνη άλλοι λίγο και άλλοι περισσότερο. Άλλοι έχουν θετικές απόψεις και άλλοι αρνητικές. Κάπου στην Μέση υπάρχουν οι «Ειδήμονες», αυτοί που την νοιώθουν περισσότερο.Η Μάνη λοιπόν που αρχικά ονομαζόταν Μαίνη, είναι γεωγραφικά η περιοχή που καταλαμβάνει το ακρωτήριο Ταίναρο.Η ιστορία της χάνεται στο παρελθόν, όπως αποδεικνύουν δύο κρανία που βρέθηκαν στο σπήλαιο Απήδημα. Μετά τον πρώτο μηχανικό καθαρισμό τους στα εργαστήρια του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, χρονολογήθηκαν αρχικά μεταξύ 300.000 και 100.000 χρόνων πριν από σήμερα και αποδόθηκαν, με καθαρά μορφολογικά κριτήρια, στον ανθρωπολογικό τύπο του Homo sapiens praesapiens. Από τότε και μέχρι σήμερα ο ρόλος της ήταν σημαντικός, σε όλες τις περιόδους της ιστορίας, και συνετέλεσε σε πολλές από αυτές σημαντικά στην διαμόρφωση της.Δίκαια κάποιοι την θεωρούν μάνα της Ελλάδος, και καταφύγιο των κατατρεγμένων σε όλες τις δύσκολες στιγμές της ιστορίας μας.Είναι λοιπόν απαραίτητο να στεκόμαστε αντικειμενικοί κριτές, και να θεραπεύουμε την αλήθεια όταν αναπαράγουμε σελίδες από την δράση των Μανιατών.

Μανιάτες πειρατές

Το Ταίναρο από την εποχή της Σπαρτιατικής ακμής ήταν, και τόπος συγκέντρωσης μισθοφόρων, και αυτό ήταν βιοποριστικό επάγγελμα, επειδή η περιοχή είναι φτωχή για να συντηρήσει τους κατοίκους της. Ένα άλλο διάστημα τον 18ο αιώνα υπήρξε και ορμητήριο πειρατών.Αυτό το γεγονός παρουσιάστηκε φέτος τον Αύγουστο με την αρωγή του δήμου Οιτύλου στο πόρτο Βοίτυλο, με την ονομασία «πειρατική βραδιά».Ο μεγαλύτερος εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, και με αυτή την αφορμή θα σχολιάσω καλοπροαίρετα μερικά κακώς κείμενα που διαπίστωσα, και κάποια από αυτά έχετε και εσείς την ευκαιρία να διαπιστώσετε από το video που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο. Το γεγονός είμαι σίγουρος πώς στήθηκε καλόπιστα, αλλά πιθανόν λόγω ελλείψεως χρόνου, ή και μερικής άγνοιας από μέρος των συντελεστών, προέβαλε μια εικόνα αλλά και συνήθειες, που δεν έχουν καμιά σχέση με την ιδιοσυγκρασία και τον χαρακτήρα των Μανιατών. Εκτός από αυτό υπάρχουν και κάποιες ιστορικές ανακρίβειες που πιθανόν να διαστρεβλώσουν την ιστορική αντικειμενικότητα.Ο συμπαθέστατος αφηγητής αναφέρει το Ταίναρο σαν όρος, και το 1770 μ.χ. δεν υπήρχε μπέης στην Μάνη. Πρώτος μπέης ήταν ο Τζανέτος Κουτήφαρης (1776-1779).

Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, ο τελευταίος μπέης της Μάνης

Πιθανόν να υπήρξαν και κάποιες άλλες αλλα το θέμα δεν είναι τόσο το τυπικό ιστορικό, αλλά το χρώμα που απορρέει από τα δρώμενα, και οι εικόνες που χαράζονται βαθειά, και αλλοιώνουν την πραγματική εικόνα για τα δρώμενα.Οι Μανιάτες ήταν Κουρσάροι ή Πειρατές πράγματι, το επίθετο Κουρσαράκος το επιβεβαιώνει, αλλά διαφορετικοί από τους άλλους. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, εφορμούσαν από τις άγριες ακτές και κούρσευαν τα πλοία που αγκυροβολούσαν λόγω των καιρικών συνθηκών. Σε άλλες περιπτώσεις κάποια διατηρούσαν μικρά και ευέλικτα πλοία και δραστηριοποιούντο στην ανοικτή θάλασσα, κουρσεύοντας, εχθρικά πλοία, αλλά και άλλους πειρατές.
Οι Μανιάτες ήταν Πειρατές Πειρατών.

Σε καμιά περίπτωση όμως δεν ήταν ίδιοι με τον Τζάκ Σπάροου της επικαιρότητας, αν και το θέμα πουλάει.Αλλά το σημαντικότερο ατόπημα είναι ή εμφάνιση του Μπέη. Ο Μπέης ήταν το σεβαστότερο πρόσωπο της Μάνης και η συμπεριφορά του καμιά σχέση δεν έχει με τον παρουσιαζόμενο, αλλά ούτε και ή στολή του. Ουδόλως θα πήγαινε να υποδεχθεί τον πειρατή στην παραλία, ο οποίος πειρατής συνήθως ήταν υποτακτικός του.Ακόμη περισσότερο δεν θα τολμούσε, ο πειρατής να του φέρει δώρο «χανούμισες».Δεν συνάδει με τα έθιμα ούτε το δουλεμπόριο ούτε οι λάγνες απολαύσεις ούτε οι αισθησιακοί ανατολίτικοι χοροί.Χαριτολογόντας θα έλεγα πώς τον Μπέη που είχε τέτοια δραστηριότητα, θα τον έσφαζε η «Μπέησα», αν όχι ή γυναίκα ή Μάνα.
Άντε και του χρόνου αλλά με περισσότερη σοβαρότητα και προσκολλημένοι στα πραγματικά ήθη, και την ιστορικοί αλήθεια.
Αν υπάρχει κάτι διαφορετικό στην Μάνη, που υπάρχει είναι, η σκληρότητα του τοπίου και των ανθρώπων της, που πηγάζει από την Δωρική απλότητα και λιτότητα.
Ίσως είναι το μόνο Δωρικό που υπάρχει στην εποχή μας, ας το αφήσουμε να διατηρηθεί, και να χαιρόμαστε εμείς την μοναδικότητα του, και ο τόπος την αποκλειστικότητα.
Μερικά από αυτά που εμφανίζονται στο Video τα βρίσκουμε παντού και εύκολα.

Δείτε το video.

Κραυγή Αγωνίας....ενος ολόκληρου λαού.

Κραυγή Αγωνίας.....τού Γ.Αποστολόπουλου.

(Διαβάστε το όλο ...ΑΞΙΖΕΙ !!!)

Με κοροϊδέψατε όταν μου τάξατε προκοπή κι ένα καλύτερο μέλλον αν έστηνα τη δική μου επιχείρηση και με εξαπατήσατε λέγοντάς μου πως είναι υποχρεωτικό να ασφαλιστώ, για να μου φυλάξετε τα χρήματα που πιθανόν δεν θα μπορούσα να αποταμιεύσω μόνος μου για την περίθαλψη και τα γεράματά μου. Με ξεγελάσατε όταν μου είπατε πως δεν μ΄αφήνετε να διαλέξω μόνος τον ασφαλιστικό μου φορέα, γιατί ο μόνος αξιόπιστος ήταν αυτός που διαλέξατε εσείς για λογαριασμό μου. Κι ύστερα πήρατε τα χρήματα αυτά και τα παίξατε, τα χάσατε στο τζόγο, στο χρηματιστήριο, στα δομημένα ομόλογα. Και συνεχίζετε να με κοροϊδεύετε κυνηγώντας τους απατεώνες με άσφαιρες επιτροπές και εξεταστικές του τύπου: «όσα κόμματα, τόσα πορίσματα», που δε θα στείλουν ποτέ κανένα κλέφτη στη φυλακή και το ξέρουμε όλοι. Εγώ όμως θα πάω στη φυλακή Υπουργέ μου. Το δικαστήριο εξέδωσε απόφαση εξάμηνης φυλάκισης μου, επειδή δεν πλήρωσα τις εισφορές μου στο ΤΕΒΕ από το 2006 μέχρι το 2009. Μα η επιχείρησή μου βούλιαξε το 2003. Από τότε είμαι ανασφάλιστος. Τι μου προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια το ΤΕΒΕ; (μπορεί εσείς να το λέτε ΟΑΕΕ, αλλά ο λαός σας το λέει ΤΕΒΕ, κύριε, και είναι η πιο σφιχτή θηλιά στο λαιμό του κάθε επαγγελματία).

Τι τους χρωστάω; Γιατί να τους πληρώσω; Τι θα μου προσφέρουν; Το ταμείο το βουλιάξατε εσείς, όχι εγώ. Όλοι πια ξέρουν πως ο μεγαλύτερος οφειλέτης προς τα ταμεία, ο χειρότερος κακοπληρωτής είναι το κράτος. Πήγε κάποιος από σας φυλακή για να πάω κι εγώ; Γιατί να φυλακιστώ; Μήπως εγώ δεν ήθελα να είμαι ασφαλισμένος; Τα λεφτά μου έχασα. Δεν έκλεψα, δεν εξαπάτησα κανέναν. Μαζί με την επένδυσή μου έχασα και τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Τόσος κόπος, τόσα όνειρα και τόσο μεράκι πήγαν χαμένα. Έχασα και την αξιοπρέπειά μου. Έγινα «αυτός που φαλίρισε», «αυτός που βάρεσε κανόνι». Επειδή είμαι φτωχός θα με φυλακίσετε; Τι θα κερδίσει το κράτος μ΄εμένα στη φυλακή; Τίποτα, αντίθετα θα επιβαρυνθεί με την διατροφή και την ιατροφαρμακευτική μου περίθαλψη.
Ποιο έγκλημα διέπραξα ώστε να χρειάζομαι σωφρονισμό; Κανένα και το ξέρετε. Ποιος κινδυνεύει από μένα και μου πρέπει εγκλεισμός; Κανείς και το γνωρίζετε. Με κλείνετε μέσα, για να εκβιάσετε εμένα και μέσα από μένα τους δικούς μου ανθρώπους, να σφιχτούν, να βρουν λεφτά, να πληρώσουν για να με βγάλουν. Για να μπορέσετε να συντηρήσετε την απάτη που εσείς λέτε ΟΑΕΕ κι εγώ ΤΕΒΕ, με τους εκατονταπλάσιους απ΄όσους χρειάζεται υπαλλήλους και τις μισές παροχές σε σχέση με τις εισφορές, από οποιαδήποτε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία. Για να΄χετε κάπου να διορίζετε τους δικούς σας ανθρώπους, να μαζεύετε τους ψήφους. Όμως όχι κύριε. Τούτη τη φορά δεν πιάνομαι κορόιδο. Ούτε εγώ ούτε οι δικοί μου έχουμε τα χρήματα, αλλά και να τα΄χα δεν τα΄δινα. Χίλιες φορές κρατούμενος, παρά ξανά κορόιδο. Το χρέος προς την πατρίδα μου το΄καμα. Το χρέος προς το κράτος, την πολιτεία σας -που καμιά σχέση δεν έχει με την πατρίδα μου έτσι πως την καταντήσατε- θα το πληρώσω στο κελί. Δεκάρα δε σας δίνω, γιατί δεν την αξίζετε, γιατί δε δουλέψατε για να την δικαιούστε. Αλλάξατε πολλοί Υπουργοί δικαιοσύνης όλα αυτά τα χρόνια. Κανείς δεν είχε την τιμιότητα να πει: «αυτός ο νόμος που φυλακίζει νοικοκύρηδες γιατί φτωχύνανε, είναι άδικος, τον καταργώ». Μα αυτή η ανοησία πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Ξέρετε Υπουργέ μου ότι σήμερα στη χώρα μας χρειάζεται κανείς περισσότερα χρήματα για να κλείσει μια επιχείρηση από όσα για να την ανοίξει; Ξέρετε άραγε πόσες εκατοντάδες χιλιάδων πολιτών είναι επιχειρηματίες μόνο στα χαρτιά και ψάχνουν μεροκάματο για να΄χουνε να φάνε; Επιχειρηματίες φαντάσματα, φορτωμένοι με νεκρές επιχειρήσεις που το μόνο που προσφέρουν πια είναι ποσοστιαίες μονάδες σε κάποιες κάλπικες στατιστικές. Σας βολεύει να λέτε πως είμαστε χώρα αυτοαπασχολούμενων;
Άνθρωποι σαν και μένα, σήμερα, δεν προσφέρουν τίποτα στην κοινωνία. Όχι γιατί δε θέλουν, αλλά γιατί δεν τους αφήνει το πτώμα που κουβαλούν στη ράχη τους. Γιατί δεν απλοποιείτε τα πράματα; Ίσως αν απαλλαγούμε απ΄το νεκρό βάρος να μπορέσουμε να προσφέρουμε κάτι στο σύνολο. Χρεοκοπημένοι είμαστε, όχι πεθαμένοι. Γιατί μας στερείτε το δικαίωμα της δεύτερης προσπάθειας; Εσείς αν δεν εκλεγείτε με την πρώτη, δε θα ξαναβάλετε υποψηφιότητα την επόμενη τετραετία; Αν δεν πάει καλά το εκλογικό σας ποσοστό, θα πάτε στη φυλακή;

Όλα αυτά βέβαια ισχύουν για μας τους μικρούς. Οι άλλοι οι μεγάλοι, οι φίλοι και σπόνσορες, όσες φορές χρεοκοπούν, άλλες τόσες επιδοτούνται. Κι αυτοί που πήραν τις επιδοτήσεις κι έφυγαν συνεχίζουν τη ζωή τους στη βίλλα τους στην Κούβα ή πάνε και ρίχνουν τη θαλαμηγό τους πάνω στις ξέρες του Αιγαίου. Εγώ ο εχθρός της έννομης τάξης πάω στη φυλακή, επειδή δεν είχα να πληρώσω για την ασφάλειά μου, για το γιατρό του παιδιού μου. Δικαιοσύνη Υπουργέ μου!
Αλλάξανε πολλοί λειτουργοί της Δικαιοσύνης όλον αυτόν τον καιρό. Κανείς δεν είχε τα κότσια να πει: «αυτός ο νόμος που κλείνει σπίτια είναι άτιμος. Δεν τον εφαρμόζω». Και πώς να το κάνετε; Κάτι τέτοιοι νόμοι είναι που γεμίζουν τα δικαστήρια με κατηγορούμενους, που δίνουν δουλειά στους συναδέλφους σας δικηγόρους. Κι αυτής της κυρίας με την παλάντζα, που χετε πάνω απ΄τα κεφάλια σας, δεν της βάλατε το πανί για να μη βλέπει ποιόν δικάζει, το βάλατε για να μη βλέπει ο κόσμος πως της τα΄χετε βγάλει τα μάτια από τη ρίζα. Και μάλλον την κουφάνατε κι όλας. Αλλιώς, δεν μπορεί, κάτι θ΄άκουγε απ΄το κλάμα ενός ολόκληρου λαού.
Ερήμην με δικάσανε, Υπουργέ μου. Δεν με ειδοποιήσανε να πάω στο δικαστήριο. Ίσως για να μην ακούσουνε αυτά που σου γράφω σήμερα. Δεν είναι που δε με βρήκανε, ξέρανε που μένω όταν ήταν να μου κοινοποιήσουν την απόφαση. Αυτή είναι η δικαιοσύνη, αυτή η διαφάνεια κι αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα που υπηρετείτε. Με κοροϊδέψατε όταν μου μιλήσατε για αλλαγή, με εξαπατήσατε όταν μου υποσχεθήκατε επανίδρυση του κράτους. Τίποτα δεν αλλάξατε, τίποτα δεν επανιδρύσατε. Ψέματα μου είπατε. Εκτός τόπου και χρόνου είσαστε όλοι σας. Έχετε χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και το λαό σας.
Μετατρέψατε το κοινοβούλιο σε μια εισπρακτική Α.Ε. που το μόνο που κάνει είναι να ψάχνει τρόπους και να ψηφίζει νόμους για να πάρει όσο γίνεται περισσότερα χρήματα απ΄τον πολίτη. Οι πολίτες σας αποκαλούν κλέφτες εκεί έξω αλλά μάλλον δεν το ακούτε ή αν το ακούτε δεν φαίνεται να σας απασχολεί. Οι πολίτες δε νοιάζονται αν τα χρήματα που πήρατε ήταν μίζα ή προεκλογική χορηγία. Πως θα διαπραγματευτεί μετεκλογικά ο Υπουργός με τον επιχειρηματία που του ΄δωσε χρήματα προεκλογικά για να γίνει Υπουργός; Ίσως στη δικαιοσύνη να περνούν τέτοια τερτίπια και η διαφορετική ονοματοδότηση του «δώρου» να αθωώνει. Η κοινή γνώμη όμως δεν γελιέται πια. Για τον απλό πολίτη τα πράματα είναι απλά: ή πήρες χρήματα ή δεν πήρες.
Ο κόσμος εδώ έξω έχει σχεδόν πειστεί ότι η μεγαλύτερη περιπέτεια της δημοκρατίας στην Ελλάδα δεν ήταν η χούντα αλλά η μεταπολίτευση. Το δίλημμα πλέον δεν είναι αν θα κυβερνήσει το ένα κόμμα ή το άλλο αλλά αν αυτός που θα μας απαλλάξει από σας θα είναι λοχίας, λόγιος ή επιχειρηματίας. Κι αυτό είναι ντροπή για κάθε δημοκράτη και για κάθε Έλληνα. Ξεφτιλίσατε τη δημοκρατία μέσα στο ναό της, το κοινοβούλιο. Ποιος μπορεί να μου εξηγήσει πως γίνεται σ΄ένα κοινοβούλιο που θέλει να λέγεται δημοκρατικό, να υπάρχουν κομματικές γραμμές; Γιατί ο δημοκρατικά εκλεγμένος βουλευτής πρέπει να ψηφίσει ενάντια στη θέληση των ψηφοφόρων του και της περιοχής που τον εξέλεξε για να προασπίσει τα συμφέροντά της και γιατί αν δεν το κάνει ο αρχηγός τον διώχνει από το κόμμα; Δεν αντιπροσωπεύει εμένα εκεί; Για να στηρίζει τον αρχηγό του τον έστειλα;
Είναι δημοκρατικό να διορίζει ο αρχηγός υπουργούς που δεν έχουν εκλεγεί απ΄το λαό; Αν είναι τι τους θέλουμε τους βουλευτές; Μόνο για να τους πληρώνουμε; Ας ψηφίζουμε έναν αρχηγό, να διαλέγει ποιους θέλει για υπουργούς, να κάνει τα κουμάντα του όπως καταλαβαίνει. Βλέπετε; Μόνοι σας απαξιωθήκατε. Εσείς κάνατε τον κόσμο να πιστέψει πως δεν σας χρειαζόμαστε, πως ο βουλευτής το μόνο που κάνει είναι θεατρινίστικα ξεσπάσματα, άσκοποι λόγοι γεμάτοι βερμπαλισμούς και επίδειξη ρητορικής δεινότητας και στο πηλίκον ουδέν!
Γιατί η υπουργός παιδείας στέλνει το παιδί της σ ένα σχολειό (ΙΒ θαρρώ το λένε) από το οποίο δεν μπορεί να μπεί παρά μόνο σε πανεπιστήμια του εξωτερικού; Δεν της κάνουν τα Ελληνικά; Υπουργός παιδείας είναι, ας τα κάνει καλύτερα. Εμένα όταν οι κόρες μου παίρνανε το πτυχίο τους από τα ΙΕΚ καμάρωνα Και συγχρόνως έκλαιγα που δεν είχα τα λεφτά να τις στείλω κάπου ψηλότερα.
Έτσι όπως κλαίω και σήμερα, στη σκέψη πως το 3,5 χρονών παλικαράκι μου (ένα δώρο που μου΄στειλε ο Θεός στα 47 μου, τότε, να γλυκάνει τη δυστυχία μου, να διώξει απ΄το χέρι μου το όπλο που μέρα με τη μέρα ζύγωνα πιο κοντά στο κεφάλι μου, να μου ξαναδώσει δύναμη και θέληση για ζωή) που είναι κολλημένο πάνω μου σα βδέλλα, θα πρέπει να ζήσει μακρυά μου όσο καιρό θα είμαι κρατούμενος. Για μένα, βλέπετε, δεν είναι τίτλος τιμής να μεγαλώνει το παιδί μου χωρίς πατέρα.
Σήμερα θα τις έστελνα κι εγώ έξω γιατί θα θεωρούσα ντροπή να μάθουν τα παιδιά μου γράμματα στο εκπαιδευτικό σύστημα που έδιωξε τη Χαρά Νικοπούλου απ΄το Μεγάλο Δέρειο.
Αυτά κι άλλα πολλά τέτοια κουβεντιάζει ο λαός σας σήμερα, Υπουργέ μου. Αυτά ρωτάει κι απαντήσεις δεν παίρνει. Δεν ήταν αναρχικοί, ούτε αντιεξουσιαστές που φωνάζανε τις προάλλες να καεί η βουλή. Άνθρωποι σαν εμένα ήτανε και σαν το συχωρεμένο τον πατέρα μου. Άνθρωποι που πιθανόν να μην έχουν ξαναπάει σε συλλαλητήριο ποτέ τους. Και το «να καεί» δεν ήταν μίσος ούτε κακία. Η τελευταία, η απελπισμένη λύση είναι. Όταν δεν αποδίδει κανένα άλλο μέσο, βάζεις φωτιά στο χωράφι για να ξεφορτωθείς τα ζιζάνια. Αυτό σας φώναξε ο κόσμος. Μα ούτε κι αυτό τ΄ακούσατε. Τίποτα δεν ακούτε πια. Τέλειωσε η εποχή σας κύριε. Μόνοι σας την τελειώσατε. Δεν θα΄χει πιά λαοθάλασσες στις συγκεντρώσεις σας. Ούτε οι «βολεμένοι» θα΄ρχονται πια από φόβο μη τους πάρει κι αυτούς η μπάλα. Ήδη άρχισαν να σας «κράζουν» στο δρόμο. Ο λαός ψάχνει να βρει αλλού τη σωτηρία. Δεν πιστεύουμε πως θα δώσουν τη λύση οι ξενόφερτοι σωτήρες, όσα δανεικά κι αν φέρουν, ούτε οι ξενοσπουδαγμένοι μας πολιτικοί που τά ΄μαθαν όλα εκεί έξω, εκτός απ΄το πώς σκέφτεται και αντιδρά ο λαός που ήρθανε να κυβερνήσουν. Ούτε και στους παλιότερους έχουμε εμπιστοσύνη. Επί 36 χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι μας πήγαν απ΄το κακό στο χειρότερο, εξαφάνισαν τον όποιο πλούτο παρήγαγε η χώρα. Τι άλλαξε σήμερα και θα μας πάνε στο καλύτερο;
Και ούτε το: «δεν είμαστε όλοι ίδιοι» περνάει πιά. Αν υπάρχουν καλοί και κακοί στο κοινοβούλιο, τότε τα πράματα είναι απλά. Αν οι καλοί είστε περισσότεροι διώξτε τους κακούς. Αν πάλι είναι οι κακοί περισσότεροι ας σηκωθούν να φύγουν οι καλοί, να ξέρουμε τι μας γίνεται. Μα ούτε το ΄να θα γίνει ούτε τ΄άλλο. Η καρέκλα έχει κόλλα, έτσι δεν είναι; Ή μήπως είναι μέλι;
Έτσι είναι και το ξέρω, κύριε. Και, αντίθετα από σας, τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει. Την ερχόμενη βδομάδα θα πάω στον κ. εισαγγελέα της Κομοτηνής για να εκτελέσει την ποινή που μου επέβαλε. Με το κεφάλι ψηλά θα πάω, να πληρώσω για τα λάθη μου, το μεγαλύτερο απ΄τα οποία είναι που πίστεψα σε σας και το νόμο σας και σας άφησα να με ξεγελάσετε τόσες φορές.

Κι αφού ξεχρεώσω ότι χρωστώ στην πολιτεία σας, θα περάσω στην απέναντι πλευρά του ποταμιού, να ζητήσω απ΄τους γειτόνους να με αφήσουν να στήσω εκεί το καλύβι μου. Είναι φιλόξενοι άνθρωποι, δε φαντάζομαι να μου αρνηθούν. Από κει και πέρα, όταν η χώρα που ζώ με πληγώνει, θα πονάει λιγότερο γιατί δεν θα είναι η πατρίδα μου. Δεν φεύγω χωρίς να πληρώσω το λογαριασμό, δεν με λένε Χριστοφοράκο και θέλω τα παιδιά μου να συνεχίσουν να φέρουν το όνομά μου με περηφάνια.

Θα φύγω για να ζήσει ο γιός μου μακριά από σας, μη μάθει πως φερθήκατε στον πατέρα του και γίνει αντιεξουσιαστής για να σας χτυπήσει. Γιατί εξουσία εξασκείτε όχι διακυβέρνηση. Γιατί εξουσιάζετε, δεν διοικείτε. Γιατί η εξουσία είναι βία και βία θα φέρει.

Δεν έγραψα για να ζητήσω χάρη, δε σας την κάνω τέτοια χάρη. Δε θέλω κάποιο ρουσφέτι, θέλησα να μιλήσω στον υπουργό της δικαιοσύνης, για τις αδικίες που, χρόνια τώρα, βασανίζουν τον τόπο μου και τους ανθρώπους του. Δεν έγραψα την ιστορία της ζωής μου, την ιστορία του Θρακιώτη μικρομεσαίου της γενιάς μου σας αφηγήθηκα και την ιστορία του πολιτικού της γενιάς σας έτσι όπως την είδαμε εμείς.Θέλησα να μοιραστώ την πίκρα μου με τον Υπουργό, γιατί είμαι σίγουρος πια πως τα βογγητά του λαού δεν φτάνουν στα υπουργεία και αυτό είναι αδικία κύριε Υπουργέ της δικαιοσύνης.

Γιώργος Κ. Αποστολόπουλος