ΟΥ Οχι ΤΙ κάτι ΔΑΝΟΣ εκ της γής
Απόψεις που πηγάζουν από την άλλη άγνωστη πλευρά
ΑΒΑ(ήβη)+ΤΑΡ(τάρταρα) <> ΒΙΟΣ(ζωή)+ΑΔΑΣ(άδης)
Aιώνια εναλλαγή, στην βιολογική αρμονία
Η άλλη θέση στην καθημερινότητα, τό επέκεινα, ή αλήθεια της φαντασίας.
Βουτιά στόν άπειρο και άυλο κόσμο τών ιδεών.
Υποβάθμιση του χρήματος (χξς') σε μέσο εξυπηρέτησης και όχι υπέρτατη ανάγκη.
Ατυχώς ονομάσθηκε Χρήμα (ότι χρειαζόμαστε)
και Νόμισμα (ότι θεσπίσθηκε σαν αξία)
Εξαπατήσαμε τό είναι μας, και Εκπέσαμε.

Επικοινωνία: utidanos@gmail.com

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σκέψεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σκέψεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Μπορούμε!!!

Γράφει η ΣΟΦΗ
Αν μελετήσει κανείς την σύγχρονη παγκόσμια ιστορία θα αντιληφθεί ότι το όλο σχέδιο είναι προσεκτικά μελετημένο και προσχεδιασμένο πολλά χρόνια πριν.
Στόχος ένας: η σκλαβιά της ανθρωπότητας.
Πολλά ακούγονται και πολλά περισσότερα γράφονται σχετικά.
Π.χ. εσχατολογικές συζητήσεις, προφητείες, συνομωσιολογικές θεωρίες κ.ο.κ.
Υποψίες έχω κι εγώ σαν κι εσάς πολλές και αναμένω.. το μόνο που ξέρω είναι ότι τα σχέδια αυτά είναι απεχθή για τον άνθρωπο.
Ουδεμία σημασία έχει αν τα σχέδια αυτά είναι των Illuminati, της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, της φαμίλιας των Rothschild ή ποιού άλλου.
Το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο.
Κάποιοι, ολίγοι, παίζουν με τις τύχες μας παγκοσμίως.
Και το παραμύθι ξεκίνησε ήδη μετά τον προηγούμενο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όλοι οι «οργανισμοί» που δημιουργήθηκαν για το καλό μας, βλέπε ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, κ.ο.κ. καθώς και τα αντίστοιχα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα –βλέπε ΔΝΤ, ΕΚΤ- δούλεψαν σκληρά για να φέρουν την ανθρωπότητα εδώ που την έφτασαν.
ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΗ.
Καταρχήν παραδώσαμε τις ατομικές μας ελευθερίες εις το όνομα της διεθνούς τρομοκρατίας για την ασφάλειά μας (εθνική, ατομική, παγκόσμια).
Κατά δεύτερον, παραδώσαμε το νόμισμά μας, πάλι για την ασφάλειά μας (οικονομική).
Στη συνέχεια παραδώσαμε τα όποια εργατικά δικαιώματα είχαμε κατακτήσει, πάλι για την ασφάλειά μας (επιβίωση).
Απεμπολήσαμε τα πολιτικά μας δικαιώματα…ας πούμε για την ασφάλειά μας (βλέπε συμφέροντά μας) κ.ο.κ.
Σε κάθε περίπτωση η τακτική είναι η ίδια: δημιουργούμε το πρόβλημα ώστε να επιφέρουμε την λύση που θέλουμε με την συγκατάθεση του άλλου. Όλα αυτά λοιπόν έγιναν για το καλό μας αδέλφια!!!
Εις το όνομα λοιπόν της ασφάλειάς μας είμαστε φακελωμένοι, ζώντας σε μία κατ’ ευφημισμό δημοκρατία, χρεοκοπήσαμε οικονομικά πέφτοντας στην παγίδα των οικονομικών δολοφόνων, αποδεχτήκαμε την σκλαβωμένη εργασία για να επιβιώσουμε αυτοαναιρούμενοι κ.ο.κ.
Κατά τ’ άλλα είμαστε ελεύθεροι….
ΝΑΙ, είμαστε.. γιατί υπάρχει κάτι που όσο κι αν προσπαθούν δεν μπορούν να αγγίξουν...
κι αυτό είναι το πνεύμα μας….
Ότι και να κάνουν αυτό δεν μπορούν να το σκλαβώσουν… μπορούν να το αποπροσανατολίσουν, να προσπαθήσουν να το χειραγωγήσουν,
αλλά αυτό είναι ανεξάρτητο ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ να είναι…
Πολλοί μιλάνε για την εσχατιά του κόσμου…
τώρα είναι που περιμένουμε όσο ποτέ άλλοτε την ΛΥΣΗ.
Αυτή η λύση είναι που με τρομάζει όσο τίποτε άλλο..
Γιατί η λύση μπορεί να είναι αυθεντική, μπορεί όμως να είναι κι η ύστατη παγίδα: η απόλυτη σκλαβιά. Δείτε πιο πάνω τι ωραίες λύσεις μας σέρβιραν…για το καλό μας!!!
Είμαι τόσο σίγουρη για την δική τους λύση, όσο ότι αύριο θα ανατείλει ξανά ο ήλιος.
Για αυτή τη λύση πρέπει να είμαστε έτοιμοι:
Να έχουμε την ψυχή και την καρδιά μας καθαρή ώστε να δούμε και καθαρά.
Να κρατήσουμε το πνεύμα μας αδέσμευτο και την πίστη μας ατσαλένια.
Να εστιάσουμε στον άνθρωπο κι όχι στα μέσα, για να δούμε πέρα από την επιφάνεια.
Να δούμε το τυρί αλλά κυρίως να δούμε και τη φάκα.
Δεν πρέπει να πέσουμε ξανά θύματα… με αγάπη προς τον άνθρωπο και το Θεό θα αισθανθούμε το αληθινό, θα δούμε πέρα από προσωπεία, θα αντιληφθούμε πώς πρέπει να πορευτούμε και εν τέλει θα κερδίσουμε.
Γιατί η ελευθερία είναι πρωτίστως μέσα μας κι αν την κατακτήσουμε, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα.
Ο Θεός είναι μαζί μας και θα μεριμνήσει για μας, όπως μεριμνά για όλα τα δημιουργήματά του.
Ας βρούμε τον άνθρωπο μέσα μας για να βρούμε το Θεό και να αντέξουμε τις προκλήσεις των καιρών…
Μπορούμε και πρέπει να αντισταθούμε, με κάθε τρόπο, με κάθε κόστος.
Γιατί ο αγώνας που θα δώσουμε είναι ιερός.. όχι μόνο για την Ελλάδα μας –χώρα ευλογημένη- αλλά για ολόκληρη την ανθρωπότητα...
Ας δώσουμε ξανά τα φώτα μας στον κόσμο…
Ας δείξουμε για μία ακόμα φορά τι εστί Έλληνας…
Ας φωνάξουμε μία ακόμα φορά: ΑΕΡΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!! 

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Αν τα κόμματα δεν μπορούν, ο πρόεδρος τι κάνει;

Ο Κλεισθένης γράφει.

Παρακολουθώ στα ΜΜΕ και στα ιστολόγια μια περίεργη ασυλία στο πρόσωπο του προέδρου της δημοκρατίας.
Καταγγέλλονται οι πάντες εκτός του κ. Παπούλια.
Γιατί άραγε;
Ο θεσμός του προέδρου της Ελληνικής δημοκρατίας μπορεί να είναι αποδυναμωμένος και ανίσχυρος αλλά έχει ο πρόεδρος το δικαίωμα να παραμένει απαθής μπροστά στην επερχόμενη καταστροφή;
Ο ρόλος του περιορίζεται μόνο σε δηλώσεις συμπάθειας προς τον δοκιμαζόμενο Ελληνικό λαό;
Η χρησιμότητά του είναι μόνο σαν οικοδεσπότης των θεατρικών συσκέψεων των αρχηγών των κομμάτων;
Διαπιστώνει ή όχι δυσαρμονία κυβέρνησης και λαϊκής βούλησης;
Μπορεί να παραμένει άπραγος όταν στους δρόμους και τις πλατείες καθημερινά διαμαρτύρονται εκατομμύρια Ελλήνων πολιτών;
Παρακολουθεί τις δημοσκοπήσεις όπου φαίνεται περίτρανα η αντίθεση των πολιτών και στο μνημόνιο αλλά και στις κυβερνητικές επιλογές;
Και τι να κάνει;
Έρχεται στο μυαλό το ερώτημα.
Ανήκει κι αυτός στο σύστημα λέει μια άλλη σκέψη.
Το θέμα είναι ότι το κομματικό σύστημα πασχίζει να επιβιώσει παρ’ όλα αυτά τα κόμματα της αντιπολίτευσης ζητούν επίμονα εκλογές για να αποφασίσει ο λαός ποιοι και πως θα τον κυβερνήσουν.
Προτάσσουν βέβαια το επιχείρημα ότι δεν μπορούν να προκαλέσουν εκλογές γιατί αυτό το αποφασίζει ο πρωθυπουργός.
Ποιος μπορεί να προκαλέσει εκλογές;Φυσικά όλοι.
Η παραίτηση όλων των βουλευτών οποιουδήποτε κόμματος μα ταυτόχρονη άρνηση των επιλαχόντων να τους αντικαταστήσουν προκαλεί εκλογές.
Η εύκολη δικαιολογία αυτά δεν γίνονται, είναι πραξικοπηματικές ενέργειες.
Αυτό μας μάρανε, εδώ ο κόσμος χάνεται, η χώρα καταστρέφεται, η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται, το σύνταγμα γίνεται κουρελόχαρτο κι αυτοί προφάσεις και μόνο προφάσεις.
Τα κόμματα από αυτοσυντήρηση δεν κάνουν κινήσεις που είναι μεν πατριωτικές αλλά ενέχουν και εκλογικούς κινδύνους, αλλά ο πρόεδρος;
Εννοείται ότι είναι υπερκομματικός.
Γιατί δεν παραιτείται προκαλώντας εκλογές;
Έχει την γνώμη ότι όλα βαίνουν καλώς και το σημερινό πολιτικό σύστημα όντας υπεύθυνο για το χάλι μας θα επανορθώσει τα πράγματα και θα μας βγάλει απ’ το αδιέξοδο;
Αν ναι!
Τότε με δεδομένη την δυσαρμονία κυβέρνησης-λαού γιατί δεν «επιβάλλει» με την παραίτησή του εκλογές έτσι ώστε να νομιμοποιηθεί η όποια κυβέρνηση προκύψει για να χαράξει την πρέπουσα πολιτική που θα είναι σύμφωνη με την λαϊκή θέληση;
Αν και τώρα δεν το κάνει τότε ποια η χρησιμότητά του;
Μήπως πρέπει να αλλάξουμε τον τίτλο και από προεδρευομένη κοινοβουλευτική δημοκρατία να την ονομάσουμε πρωθυπουργική «δημοκρατία» δλδ «ενός ανδρός αρχή».

Ιδεοπηγή

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Συνένοχοι…

Της Αρτέμιδος ΚαπούλαΗ βροχή δυνατή, ο κόσμος λιγότερος από χθες, οι μπάτσοι στην θέση τους. Τσίκνα μπερδεμένη με αισιοδοξία και οργή, φωνές, τύμπανα, χαμόγελα και γνέματα αναγνώρισης.
Άνθρωποι περιφέρονται, πιτσιρίκια βγάζουν φωτογραφίες με το κινητό, ηλικιωμένοι με κατσαρολικά στα χέρια και ομπρέλες, ένα πλήθος αλλούτερο που όμως δονείται.
Το μωρό στις πλάτες τού άντρα μπροστά μου ήταν δεν ήταν δύο χρονών.
Το έβλεπα να χοροπηδά, να ταλαντεύεται  ανάλογα το σύνθημα και τον ρυθμό τού πατέρα και κόλλησαν τα μάτια μου εκεί.
Σε εκείνη την φατσούλα που στα δυο του χρόνια το έφερε ο δρόμος τής ζωής σε μια διαδήλωση.
Το κοιτούσα και σκεφτόμουν ότι ο μόνος αθώος από όλους όσους ήμασταν συγκεντρωμένοι μπροστά στη Βουλή και μέσα σε αυτήν ήταν εκείνος ο μπόμπιρας που ενώ δεν έχει μάθει καλά-καλά να περπατάει σηκώνει στις δικές του ανύπαρκτες πλάτες ένα τεράστιο χρέος.
Ήμουν αγανακτισμένη μα δεν φώναξα... «κλέφτες», ούτε μούντζωσα.
Ντρεπόμουν ξαφνικά.  Ναι, ντρεπόμουν εκείνα τα παιδικά μάτια.
Πίστεψα ότι η φωνή μου θα χτυπήσει σαν αντανάκλαση πάνω τους και θα με κάψει.
Ένοιωσα ένοχη.
Δεν έκλεψα εκατομμύρια, όχι.
Ούτε μίζες πήρα, ούτε μαύρο χρήμα διακίνησα.
Δεν έβαλα μέσον για να μπω σε δουλειά, δεν δωροδόκησα, δεν ξεγέλασα το κράτος, μα ένοιωσα ένοχη.
Για τις επιλογές μου τόσα χρόνια, για αυτούς που ψήφισα, για αυτούς που άφησα να με κυβερνούν. Ένοχη για την σιωπή μου, την συγκατάβαση μου. 
Για όλες τις δικαιολογίες που βρήκα για να καλύψω δικές μου αλλά και αγαπημένων ανθρώπων μικρές παραβάσεις. Εκείνες τις καθημερινές, τις απλές που δεν καταστρέφουν τον κόσμο αλλά συντηρούν την ασχήμια του βάζοντας το δικό τους λιθαράκι.
Ένοχη για τα όχι που δεν είπα, για συμπεριφορές που δεν αποδοκίμασα.
Για όλες τις φορές που συμβιβάστηκα με εκείνο το « ωχ μωρέ, εσύ θα αλλάξεις τον κόσμο» και έκανα τα στραβά μάτια χωρίς να συνειδητοποιώ ότι ήμουν ήδη τυφλή.
Τραγούδησα τον Εθνικό ύμνο, έριξα μια τελευταία ματιά στον μπόμπιρα και έφυγα.
Πήγα γιατί δεν με χώραγε το σπίτι.
Έφυγα γιατί δεν με χώραγε ο... εαυτός μου.

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Η δύναμη του παραδοσιακού Γκανγκστερισμού.

ΤΟΥ  ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗ
Πώς να έχει αίσθηση δικαιοσύνης και ανθρώπινων δικαιωμάτων, ένα κράτος συνονθύλευμα φυλών, ένα κράτος που το ενεργητικό του!!! έχει να παρουσιάσει μόνο εγκλήματα, καταπίεση, υποστήριξη της φαυλότητας, της αυθαιρεσίας, του αυταρχισμού, της εξόντωσης λαών, της διάλυσης καθεστώτων, της παρέμβασης στη ζωή όλων των ανθρώπων της γης;
Την συμπεριφορά αυτή δεν την επισημαίνω εγώ, την επισήμανε πριν από πολλά χρόνια, το 1966, ο γερουσιαστής Ουίλλιαμ Φουλμπράϊτ, στο βιβλίο του The arrogance of power”,  -Η αλαζονεία της δύναμης-  στο οποίο γράφει: 
“…Όταν ένα Έθνος είναι ισχυρό αλλά υστερεί σε αυτοπεποίθηση, θα φερθεί μάλλον κατά τρόπο επικίνδυνο, όχι μόνο για το ίδιο, αλλά και για τα άλλα έθνη. Αρνείται να κάνει λάθος, πρέπει να κερδίσει κάθε διένεξη, όσο ασήμαντη κι αν είναι. Αργά αλλά σταθερά, η Αμερική παρουσιάζει ενδείξεις αυτής της αλαζονείας της εξουσίας, η οποία έχει πλήξει, έχει αποδυναμώσει, και σε πολλές περιπτώσεις, έχει καταστρέψει μεγάλα έθνη στο παρελθόν. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, δεν στεκόμαστε στο ύψος της υπόσχεσης και της ιδιότητάς μας, ως πολιτισμένου παραδείγματος, για τον υπόλοιπο κόσμο…”.
Με τα στοιχεία αυτά, πώς μπορεί να πρυτανεύσει το δίκαιο και πώς είναι δυνατόν να έχει κάποιος πολίτης εμπιστοσύνη ότι θα αποδοθεί δικαιοσύνη;
Για λόγους που δεν πείθουν ούτε τους παλιούς Ζουλού της Νότιας Αφρικής, συνέλαβαν και χωρίς διαδικασία, ή μάλλον, με συνοπτική και απαράδεκτη για σύγχρονο κράτος διαδικασία, εκτέλεσαν στην κυριολεξία, έναν άνθρωπο, που φαίνεται, δεν υποτάχτηκε στις θελήσεις τους και αποκάλυψε την ύπαρξη του τραγικού τους προβλήματος. Της ύπαρξης τεραστίου δημοσίου χρέους και της κυκλοφορίας χρήματος χωρίς το αναγκαίο αντίκρισμα.
Με φληναφήματα, με ύθλους, με αχαρακτήριστο ετσιθελισμό, ποδοπατώντας κάθε δικαίωμα που απορρέει από το διεθνές δίκαιο, που ρυθμίζει τις σχέσεις των κρατών και των Υπηρεσιών που τα εκπροσωπούν, αφαιρώντας τη διπλωματική εγγύηση από τον επικεφαλής του ΔΝΤ, με μία αστεία και υποτιμητική για το ίδιο το αμερικανικό έθνος κατηγορία, κατακρεούργησαν την ηθική, κοινωνική, πολιτική και σωματική ακόμα ύπαρξη του Ντομινίκ Στρος-Καν, κατά τη μέθοδο που εφάρμοσαν στο Μάϊ Λάϊ όπου κατακρεούργησαν όλους τους κατοίκους του χωριού εκείνου. Με την ίδια μέθοδο, κατακρεούργησαν τον Πρόεδρο της Χιλής Σαλβαδόρ Αλλιέντε, όπως και με την ίδια μέθοδο κατακρεούργησαν και τον Πρόεδρο του Ιράκ Σαντάμ Χουσεϊν.
Κανένας από τους εγκληματίες πολέμου της Αμερικής, ούτε εκείνοι που έριξαν τις βόμβες στην Ιαπωνία, ούτε εκείνοι που εξόντωσαν χιλιάδες ανθρώπων στην Κορέα, ούτε εκείνοι που εξόντωσαν εκατομμύρια Βιετναμέζικου λαού, ούτε εκείνοι που κατέστρεψαν το Ιράκ, ούτε εκείνοι που κατέστρεψαν την πρώην Γιουγκοσλαβία, δεν παραπέμφθηκε ποτέ σε δικαστήριο εγκληματιών πολέμου να δικαστεί για τα εγκλήματα που διέπραξε.
Ο Ντομινίκ Στρος-Καν, μισείται στην Ελλάδα από μία ομάδα απαίδευτων και μη εχόντων τα πνευματικά προσόντα να χωρήσουν σε πολιτική ανάλυση, για το ποιος φταίει για την κατάσταση στην Ελλάδα. Θεωρούν ότι, είναι υπεύθυνος για την καταστροφή. Δεν τους αφήνει ο φανατισμός και ο κομματικός δαλτωνισμός, να ιδούν τα γεγονότα που εκτυλίχτηκαν λίγο πιο πέρα από τη μύτη τους. Τον τραπεζίτη Στρος-Καν τον κάλεσαν σε βοήθεια, χωρίς να τη χρειαζόμαστε, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου και ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Ο διεθνής τραπεζίτης ανταποκρίθηκε, ασφαλώς, με το αζημίωτο. Αλλά, μήπως και αυτοί που τον κάλεσαν, ήταν με το αζημίωτο;
Δεν ενδιαφέρομαι για την τύχη του προσώπου. Αν διέπραξε αδίκημα να τιμωρηθεί.
Πώς αποδεικνύεται, όμως, στην προκειμένη περίπτωση, το αδίκημα;
Ποίοι ήταν μάρτυρες;
Ποίοι και πώς και πότε κατέθεσαν ως αυτόπτες ή αυτήκοες μάρτυρες;
Η κατάθεση μίας καμαριέρας ξενοδοχείου στην Αμερική έχει τόση δύναμη και τόση αποδεικτική ισχύ, ώστε να εξοντώνεται μία προσωπικότητα διεθνούς κύρους;
Υπάρχει υγιής νους που μπορεί να δεχθεί μία τέτοια κατάσταση, μία τέτοια εξήγηση;
Ποια είναι, τέλος πάντων, αυτή η τόσο ευνομούμενη χώρα που δεν δέχεται και δεν συγχωρεί καμία παρανομία;
Μπορεί να διεκδικεί δάφνες δικαιοσύνης, ισοπολιτείας, ανθρώπινων δικαιωμάτων, μία χώρα που καθημερινώς βουλιάζει στο τέλμα της παρανομίας, του εγκλήματος, της αυθαιρεσίας, της καταπίεσης, μία χώρα που υποφέρει από όλες τις πληγές των Φαραώ;
Μπορεί αυτή η χώρα να έχει ως έμβλημα το ξίφος της προστασίας και τον ζυγό της δικαιοσύνης;
Έχει αυτή η χώρα τέτοιο ηθικό δικαίωμα;
Τι δίδαξε στους λαούς στα διακόσια χρόνια που είναι οργανωμένο, ας πούμε, κράτος;
Δίδαξε γκαγκστερισμό, δίδαξε βία, δίδαξε αρπαγή, δίδαξε διαφθορά, δίδαξε τη σημερινή παρακμή.
Από αυτή τη χώρα προήλθαν όλα τα στοιχεία της σήψης της σημερινής κοινωνίας και αυτή η χώρα θέλει τον αφανισμό μας. Γιατί, οι πολιτικοί της, το μόνο που γνωρίζουν είναι: όταν οι πρόγονοί μας, οι Έλληνες, ζούσαν στον πολιτισμό, οι δικοί τους πρόγονοι ζούσαν ως ανθρωποφάγοι.
Όταν οι Έλληνες διέδιδαν στα πέρατα του κόσμου, τις επιστήμες, τις τέχνες, τον πολιτισμό, την παλικαριά και τον ηθικό βίο, οι δικοί τους πρόγονοι, ζούσαν ως τρωγλοδύτες και ασπάλακες μέσα στο σκοτάδι.
Πώς να γίνουν σήμερα πιστευτοί ότι, οι νόμοι τους στοχεύουν στην υποστήριξη των πολιτών αδιακρίτως και η δικαιοσύνη τους αποδίδεται χωρίς καμία σκοπιμότητα;
Όχι.
Δεν πιστεύουμε.
Και δεν πιστεύουμε, διότι η Αμερική έχασε την έξωθεν καλή μαρτυρία.
Η σήψη της κοινωνίας της αναδίδει αναθυμιάσεις που φθάνουν σ’ όλον τον κόσμο.
Τουλάχιστον, στον πολιτισμένο κόσμο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗΣ
 
αἰεν ἀριστεύειν

Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

Μεγάλη Εβδομάδα και νηστεία.

Με το Σταυρό στο χέρι δεν πας μπροστά. Πας Ψηλά!!
Ξεκίνησε η Μεγάλη Εβδομάδα, συνυφασμένη στη ζωή των Ελλήνων με νηστεία. Πολλοί νηστεύουν από ενοχή, ενοχή που τους έμεινε από παιδιά, όταν η μαμά μας έλεγε για την αμαρτία.Την αμαρτία του να μη νηστεύεις, που δεν κάνεις το ελάχιστο για τον Χριστό που σταυρώθηκε για μας.
Στα χρόνια που πέρασαν, κατάλαβα κάτι άλλο. Δεν νηστεύω για τον Χριστό. Αλλά για μένα. Νηστεύω για να γίνω καλύτερος. Νηστεύω για να ελέγξω τα πάθη μου. Να περιορίσω τις ανάγκες μου. Να προσανατολίσω την σκέψη μου στο νόημα της Σταύρωσης.
Να καταλάβω γιατί Σταυρώθηκε. Τι θα πει σταυρώθηκε για μένα. Γι αυτή την κατανόηση με βοηθάει η εγκράτεια. Η εγκράτεια η βάση όλων των αρετών. Μπορώ, για παράδειγμα, να αγαπάω, μόνο όταν έχω εγκράτεια θυμού. Σκέφτεστε κανένα να αγαπάει θυμωμένος;
Βασσιλίδα όλων των αρετών η εγκράτεια. Γίνομαι καλύτερος, δυνατότερος,ισχυρότερος. Νικώ τα πάθη μου, τις αδυναμίες μου. Τις υπερβαίνω. Περιορίζω τις ανάγκες μου. Συγκεντρώνομαι στον στόχο μου.
Η εγκράτεια είναι άσκηση. Η νηστεία είναι εγκράτεια. Ασκούμαι, εξασκούμαι. Όπως ο άλτης και κάθε αθλητής. Επιδιώκει μεγαλύτερα τρόπαια, έπαθλα, επιδόσεις με την άσκηση. Εξασκείται διαρκώς για να πετύχει τον στόχο του. Ο τοξότης στοχεύει στο κέντρο κι όταν παρεκκλίνει του στόχου, όταν αστοχεί, τότε αμαρτάνει. Αμαρτία είναι η παρέκκλιση από τον στόχο, η αστοχία. Ελληνική λέξη η αμαρτία.
Ο δικός μας στόχος, όπως του αθλητή, είναι να ασκήσουμε, να εξασκήσουμε τον χαρακτήρα μας, να τον χαλυβδώσουμε, να γίνουμε δυνατότεροι.
Εγκράτεια, η μέθοδος ελέγχου των παθών μας. Η νηστεία είναι μέσον, είναι εργαλείο, δεν είναι ο στόχος. Δεν νηστεύουμε για να υποφέρουμε, δεν νηστεύουμε για να δώσουμε το αντίτιμό μας στο μαρτύριο του Κυρίου. Δεν χρειάζεται αντίτιμο ο Χριστός. Χαίρεται να γινόμαστε καλύτεροι. Και καλύτεροι γινόμαστε με την άσκηση.
Ζητούμενο είναι να καταλάβουμε το νόημα του μαρτυρίου του Χριστού. Τον λόγο, την αιτία για την οποία σταυρώθηκε. Μπορούσε να την κοπανήσει, αλλά δεν το έκανε. Παρέμεινε στη θέση του και μαρτύρησε. Μαρτύρησε για μας.
Ε, για να το καταλάβουμε αυτό, πρέπει, έστω για μια βδομάδα να συμμετέχουμε στο δράμα που συντελέσθηκε τότε και συντελείται κάθε φορά.
Και για να το καταλάβουμε, πρέπει να απαλλαγούμε από τα μικρά και ελάχιστα που μας απασχολούν.
Και για να απαλλαγούμε από τα μικρά και τα ελάχιστα πρέπει να ασκηθούμε. Να απομακρύνουμε έστω για μια βδομάδα τα χούγια μας, τα βίτσια μας, τα πάθη μας. Ε, σ’ αυτό θα μας βοηθήσει η εγκράτεια.
Εγκράτεια, από αυτό που επιθυμούμε πολύ, από το υλικό και το πλούσιο. Το λιτό και το ταπεινό είναι το ζητούμενο. Η νηστεία είναι ο τρόπος. Και άμα λέμε νηστεία, όχι να παίρνουμε τον κανόνα και να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας και να λέμε, μα είναι νηστίσιμος ο αστακός, νηστίσιμες οι γαρίδες, νηστίσιμο το μπρικ.
Ας μη κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Δεν χρειάζεται, εμάς αφορά η νηστεία και κανέναν άλλο.
Άμα αποφασίσουμε να την κάνουμε, ας την κάνουμε σωστά.
Καλή Ανάσταση

Πηγή

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Προς Άρη Πορτοσάλτε

Κύριε Πορτοσάλτε,πολύ με εκπλήσσει η εμμονή σας για να έρθει ο ΧΥΤΑ στην Κερατέα.
Απορώ για το λόγο, αφού τόσο πολύ λέτε πως κόπτεστε για πολιτισμό και περιβάλλον.
Γνωρίζετε άραγε, πως υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις αλλά και φυσικά και ηθικά αποδεικτικά στοιχεία που στηρίζουν την άποψη των κατοίκων της Κερατέας πως η πόλη μας δεν πρέπει να γίνει ο σκουπιδότοπος της Ελλάδας!!!
Πέραν αυτών, γνωρίζετε πως οι δυνάμεις των ΜΑΤ λειτουργούν προβοκατόρικα, χυδαία και με γνώμονα τη μέγιστη δυνατή τρομοκρατία του απλού και άμαχου λαού;
Γνωρίζετε πως εχθές το βράδυ τα ΜΑΤ μπήκαν στον αστικό ιστό της Κερατέα χρησιμοποιώντας σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό απείρως πιο δυνατά χημικά από αυτά που χρησιμοποιήθηκαν στην αρχή της κατοχής τους στο Οβριόκαστρο;
Γνωρίζετε πως χρησιμοποίησαν τα χημικά αυτά εναντίον των γυναικών, πεντάχρονων παιδιών και γερόντων της πόλης που δεν μπόρεσαν να δραπετεύσουν από τα ίδια τους τα σπίτια;;;
Κύριε Πορτοσάλτε, γνωρίζω πως θέλετε να είσαστε αρεστός στους μεγαλοεργοδότες σας!
Γνωρίζω πως νομίζετε πως έχετε την πανσοφία και μπορείτε να κρίνετε τους πάντες και τα πάντα! Γνωρίζω επίσης πως έχετε την εξουσία του κουμπιού ελέγχου των ηχητικού συστήματος του σταθμού σας και μπορείτε πολύ εύκολα να σχολιάσετε και να θάψετε έναν διαμαρτυρόμενο ακροατή! Αλλά να γνωρίζετε και εσείς, πως όλα κάποτε βγαίνουν στην επιφάνεια, άλλες φορές πιο αργά, άλλες φορές πιο νωρίς.
Αργά ή σύντομα θα μάθει ο κόσμος, ποιος ακριβώς είναι και ο δικός σας ρόλος στο θέμα αυτό. Αργά ή σύντομα θα μαθευτεί πως οι δράσεις σας για το περιβάλλον μόνο αφιλοκερδείς δεν είναι!
Αργά ή σύντομα θα πρέπει και εσείς να καταλάβετε πως οι κάτοικοι της Κερατέας είναι Έλληνες φορολογούμενοι πολίτες που έχουν κάθε δικαίωμα να αντιστέκονται σε άδικες φασιστικές και άκρως αντισυνταγματικές πρακτικές ανθρώπων που επικαλούνται τη λαϊκή εντολή για να διαλύσουν ό,τι έχει μέχρι σήμερα κατακτήσει ο ελληνικός λαός!
Έχετε το θάρρος άραγε να έρθετε στην Κερατέα και να πείτε αυτά που λέτε μπροστά στον λαό που έχει υποστεί τα πάνδεινα από μία ανάλγητη κυβέρνηση, μία φασιστική αστυνομική αρχή και έναν παμφάγο εργολαβολάγνο πολιτικό της περιοχής; Αμφιβάλλω!! Είσαστε απλά άλλος ένας καρεκλοδετούμενος εκφωνητής χωρίς προσωπική άποψη.
Με εκτίμηση,
λαυριωτική

Υ.Σ. Επειδή ξέρω πως δεν θα διαβάσετε το μήνυμά μου αυτό στον αέρα, σας ενημερώνω πως το αναρτώ ταυτόχρονα και σε όλα τα blogs που ασχολούνται με το ζήτημα αυτό με ενδιαφέρον, τιμιότητα και ταχύτητα.
Αν πράγματι έχετε το δημοσιογραφικό δαιμόνιο, αναζητήστε τα και δέστε τι γράφει, αισθάνεται και λέει ο λαός της πόλης μας!!

Πηγή

H Κερατέα μου θυμίζει οθωμανικές απόμακρες επαρχίες όπως τα Σφακιά ή η Μάνη που δεν πατούσε πόδι απ τα λεφούσια των γενιτσάρων, απολαμβάνοντας ένα καθεστώς σχεδόν πλήρους αυτονομίας...
Τα πράγματα εκεί είναι οριακά και από ένα ατύχημα μπορεί να έρθει το τέλος της κυβέρνησης ΓΑΠ...
Ταριχευτής Στιγμών
Πηγή

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους

Δεν υπάρχει Έλληνας σήμερα που να μην πιστεύει πως είμαστε υπό κατοχή. Υπό την κατοχή του διεθνούς κεφαλαίου και των ντόπιων υποστηρικτών του. Όμως τα κάστρα δεν πέφτουν απέξω. Από μέσα, κάποιοι βρίσκονται και γίνονται βασιλικότεροι του βασιλέως.
Στην Ελλάδα, έχουμε μια ισχυρή -ακόμα και σήμερα παρότι εξασθενεί- ντόπια ομάδα που κατέχει καίριες θέσεις, στον πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό, δικαστικό τομέα. Αυτή η ομάδα με χίλιους τρόπους που έχουν ήδη αναλυθεί από άλλους, διοικεί την χώρα κατά τρόπο δικτατορικό.
Έχει ως μόνο σκοπό την εξυπηρέτηση ξένων συμφερόντων.
Βέβαια για τις «υπηρεσίες» που προσφέρει, παίρνει και τα αντίστοιχα ανταλλάγματα. Έχουν εξασφαλίσει, μέχρι και τα τρισέγγονά τους, σε ‘ασφαλείς’ καταθέσεις και άλλες τοποθετήσεις.
Πως δρούμε –αντιδρούμε- σε αυτή την κατάσταση;
Παρακολουθώντας την δική τους τηλεόραση που πάντα προπαγανδίζει το ουσιώδες μήνυμα της πολιτικής τους;
Ψηφίζοντας και ελπίζοντας πως μπορεί ο λαός να αλλάξει το δικό τους «δημοκρατικό» μηχανισμό εξαπάτησης;
Ή πηγαίνοντας στα δικαστήρια όπου θα δικάσουν σύμφωνα με τους νόμους που εκείνοι ψήφισαν;
Κανένα από τα μέσα που μας δίνει το σύστημά τους, δεν μας δίνει τη δυνατότητα να καθορίσουμε τη πορεία μας, ως λαός.
Ότι και αν κάνουμε, πάντα η κατάσταση είναι ίδια.
Γιατί;
Γιατί έχουμε από τη μια τον εξωτερικό εχθρό το διεθνές μονοπωλιακό κεφάλαιο που θέλει να διαλύσει όλους τους κοινωνικούς ιστούς και από την άλλη τα ντόπια τσιράκια του. Το ένα μας τραυματίζει απέξω. Οι άλλοι μπαίνουν μέσα στο αίμα μας και μας μολύνουν από μέσα. Το διεθνές κεφάλαιο έχει ως στόχο να διαλύσει κάθε τοπική ιδιομορφία, κάθε κοινωνική και Εθνική συνοχή. Η Πέμπτη φάλαγγα όμως, που ανοίγει την κερκόπορτα, είναι αυτή που βοηθάει στην επικράτησή του.
Που οδηγεί η κατάσταση;
Στη διαγραφή ολόκληρων αιώνων κοινωνικών κατακτήσεων. Στο να γίνουμε δούλοι στις πολυεθνικές και ξένοι στη χώρα μας. στην στιγμή που ο άνθρωπος, γίνεται ένα σύνολο από σάρκα και οστά, αφού έχουν πάρει άλλοι την ψυχή του. Στους χοίρους της μάγισσας Κίρκης. Σε μια Οργουελική κατάσταση. Οδηγεί στην κατάντια της Ρωμαϊκής κοινωνίας.
Θέλουμε να ζούμε σε μια κατάσταση κτηνώδους βαρβαρότητας;
Αξίζει μια ανθρώπινη ζωή, χωρίς ελευθερία;
Είναι αυτό που πιστεύουμε ότι αξίζουμε;
Για αυτή την σκλαβιά, είναι προορισμένος ο άνθρωπος;
Αυτό θα αφήσουμε ως παρακαταθήκη στα παιδιά μας;
Πως ξεκινάμε λοιπόν την μάχη για την ανάκτηση του δικαιωμάτων μας; για την ελευθερία που μας αξίζει;
Πως υπερασπιζόμαστε την ανθρώπινη υπόστασή μας;
Λογικό είναι να ξεκινήσουμε από τον εσωτερικό εχθρό. Μόνο όταν δυναμώσουμε εσωτερικά, θα βρούμε τη δύναμη να αντισταθούμε και στους εξωτερικούς εχθρούς μας. πρώτα καθαρίζουμε το αίμα μας που μολύνθηκε και που τόσο καιρό, το αφήσαμε χωρίς καμιά θεραπεία. Μέχρι που η αρρώστια προχώρησε και χτύπησε όλο το κορμί μας. και τώρα είμαστε ένα βήμα πριν το θάνατό μας.
Οι συνεργάτες του εχθρού, είναι εχθροί μας. Και ποιοι είναι οι συνεργάτες που μας έχουν καταδικάσει σε θάνατο ως κοινωνία;
Οι πολιτικοί που διαμόρφωσαν το σημερινό σκηνικό.
Οι ‘κρατικοδίαιτοι’ επιχειρηματίες που συνεργάζονται με το Ελληνικό κράτος και που αγκαλιά με τους πολιτικούς μοιράζονται χρήματα του Ελληνικού λαού.
Οι δικαστές που δικάζουν σύμφωνα με την τσέπη του διάδικου.
Οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ που έχουν τα μέσα Μ.Ε. μόνο και μόνο για να παίρνουν κρατικές δουλειές. Οι δημοσιογράφοι που κατακεραυνώνουν όποιον είναι ενάντια στο σύστημα.
Η «υψηλή διανόηση» που βάλθηκε να «αφαιρέσει» οτιδήποτε Ελληνικό από τη ζωή και την ψυχή μας. και βέβαια, όσοι τους υποστηρίζουν, αφού και αυτοί επιλέγουν να γλείφουν ένα κοκαλάκι εξουσίας.
Για όλους αυτούς, ένας τρόπος μόνο αντιμετώπισης απομένει.
Το σύνθημα του ηγέτη της επανάστασης του 21. Του θρυλικού Γέρου του Μωριά.
«Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους». Όταν η επανάσταση κινδύνευε, όταν το γένος αφανιζόταν, τότε μόνο οι τολμηρές αποφάσεις θα είχαν αποτέλεσμα. Όσα χωριά ήταν με το μέρος του εχθρού, δέχτηκαν τις επιθέσεις των παλικαριών του Κολοκοτρώνη.
Οι «προσκυνημένοι» απαγχονίζονταν και παρέμειναν στην πλατεία του χωριού για παραδειγματισμό. Μπορεί η μέθοδος να μην φαίνεται και πολύ «δημοκρατική», αλλά είναι η μόνη που σε ακραίες συνθήκες μπορεί να δώσει διέξοδο.
Ήταν τότε ακραίες οι συνθήκες. Είναι και τώρα.
Τότε το Έθνος ήταν και τυπικά υπόδουλο.
Τώρα οδηγείται στην πλήρη υποδούλωση, με τη συνεργασία των «προσκυνημένων». Δεν είναι οι μειωμένοι μισθοί, οι πετσοκομμένες συντάξεις, οι δουλειές που χάνονται. Αυτά ίσως θα μπορούσαν κάποτε να διορθωθούν.
Όχι. Είναι η ανθρώπινη υπόσταση που κινδυνεύει. Είναι τα Ελληνικά ιδεώδη που διακυβεύονται.
Είμαστε στο χείλος μιας Εθνικής, πολιτιστικής και ανθρωπιστικής καταστροφής.
Όταν πεθαίνεις ως κοινωνία, δεν έχεις την πολυτέλεια να παραμείνεις στον τύπο. Τότε εκείνο που πρωτεύει να σωθεί είναι η κοινωνία. Το σώμα πρέπει να σωθεί, όχι τα αρρωστημένα κύτταρα.
Αν δεν διώξουμε, χωρίς έλεος τα καρκινικά κύτταρα, ο καρκίνος οδηγεί στο θάνατό μας.
Για αυτό, όπου δούμε κάποιον από την παραπάνω ολιγαρχία, ας συμπεριφερθούμε, όπως αξίζει σε προσκυνημένους. Ας κρίνει η συνείδηση του καθενός, πως θα συμπεριφερθεί. Και ας ελπίσουμε πως κάποιοι, θα έχουν τη δύναμη, να πάρουν την επανάσταση στα χέρια τους και να πράξουν, ακριβώς ό,τι και ο Κολοκοτρώνης. Θα προσφέρουν μέγιστη υπηρεσία στην κοινωνία.
Ας το κάνουμε όμως. Τώρα. Δεν υπάρχει, ούτε μια ώρα για χάσιμο.
Κάθε μέρα διαπραγματεύονται με τους ξένους, ποιο κομμάτι του Ελληνισμού θα παραδώσουν.
Φύγαμε από το πρώτο μνημόνιο, και από τα επόμενα.
Τώρα πάμε σε αλλαγή του νομικού πλαισίου, όλου του χρέους. Αν περάσει, καταδικαζόμαστε να ζήσουμε ως ζόμπι εμείς και οι επόμενες γενιές. Άψυχα σώματα που θα περιφέρουμε πάνω στη γη. Δουλεύοντας για τα διεστραμμένα μυαλά και τις μαύρες ψυχές των παγκόσμιων αφεντάδων.
Τώρα είναι η ώρα για δράση. Αύριο θα είναι πολύ αργά. Όταν ο άνθρωπος είναι άρρωστος, τότε τον βοηθάς. Όχι όταν πεθάνει.
Και ο τρόπος, είναι ένας και μόνος.
«Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».
Τώρα.

ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
Ε.Ε.Α.

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Η Ελληνίς γη και οι Έλληνες άνθρωποι.

Είναι ζωντανή, όπως το μάρμαρο που δείχνει άψυχο αλλά δέν είναι. Στέκει σιωπηλά όπως τα δένδρα αλλά δεν καίγεται. Βλέπει όπως τα πτηνά από ψηλά αλλά δεν μεταναστεύει. Έχει την ιδική της λειτουργία και νόηση που σε εμάς θα φανεί μοχθηρή και κακή.
Τρελαίνει και διώχνει αυτούς που δέν θέλει. Δέχεται το αίμα μόνον των άξιων και υπερήφανων ανθρώπων στους οποίους χαρίζει την Αθανασία. Θέλει ανδρείους.
Η ύπαρξή της αποκρύφθηκε από την Μυθολογία και από την Ιστορία γιατί δέν μπορούσε να κατανοηθεί. Είναι το εξώγαμο της Γαίας. Είναι το μοναδικό ΖΩΝΤΑΝΟ μέρος στον κόσμο που οι άνθρωποι δεν έχουν εκείνοι δικαίωμα επιλογής, επειδή αυτός ο τόπος επιλέγει τους κατοίκους του. Είναι η Ελληνική Γή.

Πηγή

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ γράφει
Πολλά αναπάντητα ερωτήματα καλύπτουν το μυστήριο γύια, γαία, αλλά και δαμάτερ, δηλαδή μάννα γή.
Όντως γέννησε τα πάντα, και εξακολουθεί να γεννά τουλάχιστον ότι έχει σχέση με το φυτικό κόσμο.
Κάποτε γεννούσε και τον ζωικό κόσμο, σύμφωνα με παραδόσεις της Ελληνικής μυθολογίας αλλά και της παγκόσμιας.
Ένα μυστικό κρύβει το «γίγνομαι» που εννοιολογικά σημαίνει την δημιουργία εις την γύιαν, ενώ η «δημιουργία» περιέχει την ρίζα δη>δα.
Η διαφορά είναι, πώς το «γίγνομαι», ορίζει το περιβάλλον που διενεργείται η διαδικασία της γέννησης, και το «Δημιουργώ» την ουράνια συμμετοχή στην διαδικασία.
Την ίδια νοηματική έννοια ανιχνεύουμε και στις λέξεις «Αιγαίο» και «Άδας» (με άλλα λόγια, μη γήινος, ουράνιος, άυλος), που ουσιαστικοποιούν τις δύο βασικές και πολύπλοκες φάσεις της υλοποίησης των ενεργειακών οντοτήτων.
«Αιγαίο» ο υλικός χώρος της τέλεσης στο παρελθόν, λόγω των κατάλληλων συνθηκών, και «Άδας» ο άυλος κόσμος από όπου απορρέουν.
Υπάρχει πιθανότητα φυσικά να μην έχουν χαθεί οι ιδιότητες αυτές και στο κατάλληλο χρόνο να επαναληφθεί το γεγονός. Το βασικότερο επιχείρημα για αυτό είναι η περιοδική κίνηση που διέπει το σύμπαν. Το τρίτο στοιχείο που συνετέλεσε είναι ο «Όλυμπος», που αναντίρρητα είναι η ενεργειακή υποστήριξη του όλου εγχειρήματος.
Και αν τα παραπάνω αποτελούν πρόκληση για την ανθρώπινη λογική, και την επιστήμη, στην ψυχή και την κυτταρική μνήμη του κάθε «Έλληνανθρώπου» υπάρχει ένα αναλλοίωτο δόγμα.
H γη μας είναι η κοιτίδα μας που αντλούμε τα πάντα και μας συνδέει άρρηκτα ομφάλιος λώρος, χωρίς αυτό να αποτελεί εμπόδιο για την παρουσία μας σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Άλλωστε «ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος» δεν είναι τίποτα άλλο παρά προτροπή εξάπλωσης του Έλληνισμού, γεγονός που αναφέρουν πολλά κείμενα.

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Τὸ Μέγιστον Μυστικὸν μου....

Ἴσως εἶμαι ἀπὸ τοὺς προνομιούχους...κάθομαι σχεδὸν μισοξαπλωμένος στὴν μπαμποῦ πολυθρόνα μου, χαζεύοντας τὶς λέξεις ποῦ γράφω καὶ ἀπολαμβάνοντας τὸν Ἧλιον ποῦ ἔχει ἀρχίσει νὰ μὲ καίῃ...τὸν λατρεύω...καθὼς τὸ σπίτι μου εἶναι ψηλὰ,ἔχω τὴν πολυτελὴν τιμῆ νὰ τὸν ἔχω καθημερινὸν ἐπισκέπτην...
Ὄμως αὐτὸ κραττᾶ λίγον...κατηφορίζω τὶς σκάλες καὶ βγαίνω στὸν δρόμο.Ἐτοιμάζω τὸ διαβατήριὸν μου γιὰ νὰ περάσω τὴν Λένορμαν καὶ νὰ κατευθυνθῶ πρὸς τὸ Μοναστηράκι,μέσῳ Πλατεῖας Βάθης Κουμουνδούρου,Εὐρυπίδου...
Ἦταν ἡ ἀγαπημένη μου βόλτα πρὶν 40 περίπου χρόνια...μὲ πήγαινε ὁ πατέρας μου γιὰ νὰ μοῦ ἀγοράσῃ μεταχειρισμένον ποδήλατον.. ποῦ ὅμως δὲν μοῦ πῆρε ποτέ...
Πάντα ἔχω μαζὶ μου τὸ Διαβατήριὸ μου !!! Θαρρῶ πὼς τὸ χρειαζόμεθα ὅλοι...ξέρετε ἔχει δίκαιον ἡ βουληνομία !!!
Πῶς νὰ πεισθῇ πὼς εἶσαι Ἕλληνας καὶ κάνεις πεζοπορίες σὲ περιοχὲς ὅπου ἔχει ἀφιερώσει ἡ Ἑλληνικὴ Βολὴ τιμῆς ἔνεκεν, σὲ ἐγχρώμους διὰ τὴν πολιτιστικὴν προσφορὰν τους εἰς τὸν Ἑλλαδικὸν καὶ ὄχι μόνον χῶρον;
Ἔπρεπε νὰ ντρεπόμεθα καὶ μόνον ποῦ τολμοῦμε νὰ πατάμε τὰ ἴδια χώματα μὲ αὐτοὺς ποῦ τὸ τιμοῦν μὲ τὸν πολιτισμὸν τους !!!
Ξέρω πὼς εἶμαι κακὸς ἄνθρωπος,ἀλλὰ οἱ παιδικὲς μου μνῆμες ἀκόμη δὲν ἔχουν διαγραφεῖ ἀπὸ τὸ μυαλὸ μου. δυστυχῶς γιὰ ἐμένα,λυποῦμαι καὶ ἐντρέπομαι ποῦ τὸ λέγω,ἀλλὰ ἔχω κρύψει κάπου,ἐὰν τὰ θυμᾶσθε ἀκόμη...σσσσσσ....βιβλία.....Ἀλήθεια λέγω !!! Ἔχω βιβλία !!! Ξεθωριασμένα καὶ βρώμικα...γράφουν τὰ Ἱστορικὰ Ψεῦδη τῆς Ἑλληνικῆς Φυλῆς, περὶ πολιτισμοῦ γραφῆς καὶ γλώσσης καὶ κατανοῶ πὼς εἴμεθα ἄξιοι τῆς ἐξαφανίσεὼς μας !!!
Εἶμαι παράνομος καὶ πρέπει νὰ πληρώσω γι' αὐτὸ !!! Γνωρίζω πὼς σχεδὸν κανεὶς δὲν θὰ κατανοήσῃ τὸν γραπτὸν μου λόγον, μιᾶς καὶ πᾶνε χρόνια ποῦ ἔχει κατααργηθεῖ αὐτὴ ἡ γλῶσσα,ἀλλὰ γράφω κωδικοποιημένα γιὰ νὰ γλυτώσω τὴν ἄμεσιν σύλληψιν !!!
Εἶμαι ἀκόμη ἕνα δεῖγμα τῆς καταπτύστου φυλῆς ποῦ δὲν ἔχει προσφέρει ποτὲ τίποτα στὸ παγκόσμιον καλὸν....
Ἐλπίζω πὼς...καὶ μᾶλλον ἔχω δίκαιον...εἶμαι ἡ τελευταῖα γεννεὰ ἐλλατωματικῶν μοντέλων,ποῦ στὸ τσιπάκι τους ὑπάρχουν λέξεις μιαρές........σσσσσσ....ἀκοῦστε τὸ μυστικὸν μου....ἐπειδὴ δὲν ἔχω σπίτι μου πομπὸν συνετήσεως χαρακτήρων,σὲ κανένα δωμάτιον δὲν ὑπάρχει τὸ μάτι ποῦ βλέπει ἀπὸ μακρυά...τῆλε--ὅρασις εἶναι ὁ μυστικὸς κωδικὸς του...μέσα στὸ μυαλὸ μου ἔχουν παραμείνει ὅλες οἱ κακὲς μολυσματικὲς λέξεις,ποὺ στάθηκαν αἰτία νὰ μᾶς διώξουν ἀπὸ τὰ σπίτια μας καὶ νὰ φέρουν ὅλους αὐτοὺς ποῦ κατανοοῦν τὴν ΝΕΑΝ ΔΙΕΘΝΗ ΓΛΩΣΣΑΝ...
Πρὶν σᾶς τὶς πῶ...κρυφᾶ χαμογελῶ στὸν Ἧλιον Φίλον μου,διότι πλέον ἴσως εἶναι ἡ τελευταῖα φορὰ ποῦ τὸν βλέπω...
Εἶμαι τυλιγμένος τοῦ Φωτὸς του τὴν ἑνέργειαν,γεμᾶτος ζωὴν,καὶ τὰ καταραμμένα χείλη μου δὲν μὲ προστατεύουν...φωνάζουν κραυγαλέα,ὁδηγῶντας με στὴν παγκόσμιαν κατακραυγὴν καὶ τιμωρίαν μου...
Θέλω τώρα ποῦ χρειάζομαι Διαβατήριον γιὰ νὰ χαζέψω τὶς ὀμορφιὲς ποῦ περπάτησαν τὰ μικρὰ παιδικὰ μου ποδαράκια, παράνομος ὄντως ἐπειδὴ ἐτόλμησα καὶ ἔκρυψα βιβλία πρὶν τὰ κάψουν πρὸς τιμῆν τῶν πολιτισμένων ἐγχρώμων,θέλω τώρα ποῦ εἶμαι παράνομος καὶ μόνον ποῦ ἐπιτρέπω στὶς ἀνώμαλες λειτουργίες τοῦ ἐγκεφάλου μου,νὰ κραττοῦν μυστικὰ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ χρόνια παλεύουν γιὰ τὸ καλὸν μου...νὰ ὁμολογήσω !!!
Λυποῦμαι Πολιτιμένοι ἄνθρωποι καὶ λαοὶ τῆς Γῆς....Εἶμαι ἔνοχος...Ὁμολογῶ....
Διάβασα καὶ γέμισα τὸ διεστραμμένον μου μυαλὸ....μὲ μιαρὲς λέξεις...συγχῶρα με παγκόσμιον τίποτα ....
Εἶμαι Ὁ Ἐλεύθερος Ἕλλην !!!
Ζήτω ἡ Ἐλευθέρα Ἑλλὰς !!!

Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
Ἐκπαιδευτήριον Ἑλληνικῆς Γλώσσης καὶ Μυθιστορίας

Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010

Μιας μέρας σιγή για την χαμένη Δημοκρατία.

Η γιορτή της Δημοκρατίας σήμερα. Τουλάχιστον έτσι έπρεπε να είναι. Γιορτή όμως όχι «πανηγύρι». Διότι μια βόλτα στα εκλογικά τμήματα πείθει πώς πρόκειται για μια παρωδία ένα θέατρο. Ο ορθολογισμός αντικαθιστάτε από το συναίσθημα. Η αξιοκρατία από τις γνωριμίες και από την οικονομική επιφάνεια του υποψηφίου.
Το περιβάλλον «προστατεύεται» από τα εκατοντάδες αυτοκίνητα που είναι παρκαρισμένα σε ακτίνα πολλών μέτρων γύρω από τα εκλογικά κέντρα. Η αισθητική μας πυροβολείται από τις αφίσες με τις ψεύτικες προσωπογραφίες των υποψηφίων. Η απογοήτευση στα λεγόμενα των ψηφοφόρων, «χάλια όλα» «αλλά τι να κάνω, ψήφισα τον συμμαθητή, τον ξάδερφο». Γιορτή, ευκαιρία για βόλτα , για κους-κους, για επίδειξη, για γνωριμίες. Τέλος πάντων, ουσία μηδέν ούτε περισυλλογή. Σκέφτεται ο ψηφοφόρος, σήμερα είναι η μέρα μου σήμερα έχω την εξουσία πάνω τους. Αλλά μάλλον τούς έχω παρεξηγήσει, είναι τόσο ευγενικοί, τόσο καλοί, άνθρωποι και αυτοί έχουν κάνει λάθη, να τους δώσω μια ακόμα ευκαιρία. Άλλωστε μου δίνουν το δικαίωμα μια μέρα στις χίλιες τετρακόσιες εξήντα, να είμαι κυρίαρχος, με προσκυνάνε. Ο πολίτης για μια μόνο φορά κάθε τέσσερα χρόνια έχει την δύναμη Να αποφασίσει για το μέλλον του και το μέλλον της πατρίδας.
Άραγε θυμάται σήμερα τι έχει συμβεί τις προηγούμενες μέρες.
Μήπως είχε μεγάλο δίκιο ο Αιγύπτιος ιερέας που είπε στο Σόλωνα, πριν χιλιάδες χρόνια «εσείς οι Έλληνες είσαστε παιδιά».
Μήπως είναι η μεγαλύτερη κοροϊδία «το ιερό δικαίωμα της ψήφου», όπως βέβαια έχει καταντήσει, και έγινε η «κερκόπορτα» που εκφύλισε την Δημοκρατία.
Αληθινή δημοκρατία είναι εκείνη που τα λόγια υλοποιούνται, και η υλοποίηση απορρέει στον δήμο, που γίνεται ισχυρός, κραταιός.
Τουλάχιστον έτσι αναλύεται ετυμολογικά η λέξη.

Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2010 (Με τις υγείες μας κύριοι…)

ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΤΕ!!! Τους ψηφίσατε μία, τους ψηφίσατε δύο, σας (μας) έχουν καταληστέψει κι εσείς συνεχίζετε να τους ψηφίζετε ξανά και ξανά και ξανά!
Αυτό σημαίνει ότι ΜΑΛΛΟΝ τα θέλει ο κ-----ς σας! Από την άλλη όμως ο δικός μου ο πισινός ΔΕΝ τα θέλει γι αυτό και δεν ψηφίζω εδώ και πολλά χρόνια κανέναν, όμως δυστυχώς τις δικές σας επιλογές μπροστά στην κάλπη τις πληρώνω ΚΑΙ εγώ και όλοι οι υπόλοιποι σαν κι εμένα που ΔΕΝ τους ψηφίζουμε!
Κι αυτό γιατί έχουμε επιλέξει να συνεχίσουμε να μήν ζούμε σε αυτήν την χώρα. Γιατί έτσι πού την έχουν καταντήσει τα τζάκια τα οποία κάνουνε κουμάντο. Διότι από πολύ μικρός, από τότε που άρχισα να έχω πολιτική συνείδηση και να παίρνω μυρωδιά τι συμβαίνει, ακούω διαρκώς τα ΙΔΙΑ ονόματα! Καραμανλήδες, Παπανδρέοι, Πάγκαλοι, Μητσοτάκηδες, Βαρβιτσιώτηδες, Γεννηματάδες…
 ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!
 Τα ίδια και τα ίδια λαμόγια εδώ και 30 χρόνια χώνουν τη χερούκλα τους στο βάζο με το μέλι κι εμείς ψαχνόμαστε που «πήγαν» τα λεφτά; ΠΟΣΗ αποβλάκωση πια σε αυτή τη χώρα;
Και ΠΑΛΙ φυσικά τη νύφη θα την πληρώσουμε εμείς τα υποζύγια, διότι σε τέτοιους μας έχουν υποβιβάσει. Και όχι άδικα, κι εγώ στη θέση τους έτσι θα μας έβλεπα! Μας έχουνε κάνει τόσα και τόσα εδώ και δεκαετίες κι εμείς συνεχίζουμε να τους κρατάμε στην εξουσία…
Από την μια έχουμε εκείνους, που κυβέρνησαν την χώρα τα τελευταία 30 χρόνια, και είναι υπεύθυνοι για το κατάντημα της. Το χειρότερο όμως είναι ότι ανερυθρίαστα μας ζητούν, πάλι να τους δώσουμε την δυνατότητα να μας «σώσουν», δηλαδή να βάλουμε τους λύκους να φυλούν τα πρόβατα.
Από την άλλη έχουμε τον κύριο “πατρίς-θρησκεία-οικογένεια” να τρίβει τα χέρια του χαιρέκακα για τη ζημιά που έχει κάνει στη δεξιά, την κεντροαριστερά να ψάχνει την ταυτότητα που του έχουνε πάρει ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ και το ίδιο το ΚΚΕ φυσικά που 50 χρόνια τώρα κατακρίνει τα πάντα χωρίς να έχει προτείνει ΠΟΤΕ τίποτα!
Εδώ και καμιά εβδομάδα ακούω τόσο τον πρωθυπουργό όσο και τον υπουργό της οικονομίας αλλά και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και διάφορα άλλα στελέχη της κυβέρνησης να διατείνονται πως “ο ελληνικός λαός είναι έτοιμος και διατεθειμένος να κάνει θυσίες για το καλό της χώρας”. Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει πως έχουν βγάλει αυτό το συμπέρασμα και είναι μάλιστα και τόσο σίγουροι γι αυτό που το τονίζουν με τόσο στόμφο;
ΕΣΑΣ σας ρώτησαν;
Γιατί εμένα δεν με ρώτησε ΚΑΝΕΙΣ!
Έγινε κανένα δημοψήφισμα και δεν το πήρα χαμπάρι;
 Έγινε ΕΣΤΩ καμία δημοσκόπηση και δημοσιεύτηκαν τ’ αποτελέσματα;
 Όχι έ;
Τότε με ποιό ΔΙΚΑΙΩΜΑ λένε κάτι τέτοιο δημόσια;
Δυστυχώς όμως έχουν φτιάξει έτσι το σύστημα στα μέτρα τους ώστε θέλεις δε θέλεις θα σου πάρουν ότι έχεις και δεν έχεις.
Πηγή

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Γ. Δημαράς: Το «αντιμνημονιακό» δεκανίκι του μνημονίου

Γράφει για την "Παρέμβαση" ο Νίκος Στούμπας*

Ένα από τα πλέον πολυσυζητημένα και κεντρικά πρόσωπα της επερχόμενης εκλογικής μάχης για την Περιφέρεια Αττικής είναι ο υποψήφιος περιφερειάρχης Γιάννης Δημαράς, ο οποίος φέρεται και ως ο επικρατέστερος υποψήφιος.
Η υποψηφιότητα του ξεκίνησε μετά την διαγραφή του από το ΠΑΣΟΚ, διότι ήταν ένας από τους τρεις βουλευτές του, ο οποίος ψήφισε όχι στο μνημόνιο, ενάντια στην επίσημη γραμμή του κόμματός του. Δεν θα ασχοληθώ στο παρόν άρθρο με τα κίνητρα που ώθησαν τον κ. Δημαρά στην ψήφο του αυτή. Είναι αντικείμενο άλλης αναλύσεως το εάν η ψήφος του αυτή προήλθε από αγνό αντιμνημονιακό και φιλολαϊκό οίστρο ή ήταν προϊόν ενστίκτου προσωπικής πολιτικής επιβίωσης.
Το γεγονός όμως είναι ότι από αυτή την ψήφο, την συνεπεία αυτής διαγραφή του και την παρεπόμενη της ανωτέρω διαγραφής του κάθοδό του ως υποψηφίου για την Περιφέρεια Αττικής (η οποία έγινε, ως φαίνεται, με πρόθεση να εκβιάσει την επανεισδοχή του στο επίσημο ΠΑΣΟΚ, διότι όπως ο ίδιος έχει δηλώσει κατ’ επανάληψη στην ψυχή του ήταν και παραμένει ΠΑΣΟΚ), δόθηκε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για την εκλογική διάσωση του κυβερνώντος κόμματος (και όχι μόνο όπως θα δούμε παρακάτω). Δεν μπορεί κάποιος με βεβαιότητα να ισχυριστεί ότι το όλο σκηνικό ήταν προσχεδιασμένο, όμως όπως εξελίχθηκε ήταν σίγουρα το πολυτιμότερο δώρο που μπορούσε να δοθεί στο ΠΑΣΟΚ και στον πρωθυπουργό προσωπικά την συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση.
Δεδομένης της απάνθρωπης πίεσης που ασκείται στην εργατική τάξη και στα μικροαστικά και μεσοαστικά κοινωνικά στρώματα από την πολιτική του μνημονίου την οποία εφαρμόζει η κυβέρνηση, ήταν απίθανο να εξασφαλίσει την Περιφέρεια Αττικής ο επίσημος υποψήφιος του κυβερνώντος κόμματος κ. Σγουρός. Όσο και εάν φαίνεται απίθανο το ΠΑΣΟΚ είναι το πλέον πολυσυλλεκτικό ως προς την προέλευση της εκλογικής του βάσης ελληνικό κόμμα. Εφαρμόζοντας τις προηγούμενες δεκαετίες μια εκμαυλιστική και αποπροσανατολιστική κοινωνική και οικονομική πολιτική κατόρθωσε να καρπωθεί ψηφοφόρους από όλες τις κοινωνικές ομάδες και τάξεις, κάνοντάς τους να παραμερίσουν την ιδεολογική τους προέλευση (κάποιοι την διατήρησαν λεκτικά σαν μια κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τον εξαγνισμό της καθημερινής πρακτικής τους) και μάλιστα πέτυχε και σημαντικότατες αναδιατάξεις στην στελέχωση των τάξεων. Σήμερα όλοι αυτοί οι άνθρωποι ξυπνούν έκπληκτοι από την ακολουθούμενη πολιτική και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να στηρίξουν πλειοψηφικά τον επίσημο υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ. Μόνο η νεομεγαλοαστική τάξη, η οποία εν πολλοίς αποτελεί και αυτή δημιούργημα του ΠΑΣΟΚ, καθώς και τμήματα της ανώτερης και ανώτατης δημοσιοϋπαλληλικής ιεραρχίας και των συνδικαλιστών, εξακολουθούν να στηρίζουν την κυβέρνηση, διότι παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα και παρά την εφιαλτική κατάσταση η οποία καθημερινά όλο και περισσότερο απλώνεται, εξακολουθούν να έχουν στενή σχέση όχι επιβίωσης αλλά ευημερίας με τον κρατικό κορβανά, εξακολουθούν να προσφέρουν την αμέριστη στήριξή τους.
Εδώ εμφανίζεται σαν σανίδα σωτηρίας ο κ. Δημαράς, ο οποίος ήταν, είναι και θα είναι όπως ο ίδιος δηλώνει (και όπως η προσωπική του διαδρομή μέχρι σήμερα έχει επιβεβαιώσει) ΠΑΣΟΚ, αλλά έχει και το άλλοθι του «αντιμνημονιακού». Έτσι όχι μόνο αποτελεί τον ιδανικό αποδέκτη των δυσαρεστημένων από την ακολουθούμενη πολιτική ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, αλλά και προσφέρει την άριστη ευκαιρία στον πρωθυπουργό να ισχυριστεί – και όχι άδικα – ότι και πάλι το ΠΑΣΟΚ κέρδισε και άρα η πολιτική του εγκρίθηκε από τον λαό της Αττικής, η οποία ας μην ξεχνάμε ότι είναι μακράν η πολυπληθέστερη εκλογική περιφέρεια της Ελλάδος.
Το πολιτικό παιχνίδι το οποίο έχει διαμορφωθεί γύρω από την συγκεκριμένη υποψηφιότητα είναι πολύ περίπλοκο και προσφέρει σανίδα εκλογικής σωτηρίας και δικαίωσης όχι μόνο στο «μνημονιακό» ΠΑΣΟΚ, αλλά και στην «μνημονιακή» κυρία Μπακογιάννη. Η κυρία Μπακογιάννη, η οποία διαγράφηκε από το κόμμα της ΝΔ επειδή ψήφισε υπέρ του μνημονίου αντίθετα στην επίσημη στάση του κόμματός της, στηρίζει επισήμως την υποψηφιότητα του κυρίου Δημαρά ο οποίος διαγράφηκε από το κόμμα του ΠΑΣΟΚ επειδή ψήφισε κατά του μνημονίου αντίθετα στην επίσημη στάση του κόμματός του. Άλλη σημαντική διαφοροποίηση των δύο από τα κόμματά τους δεν έχει – μέχρι σήμερα τουλάχιστον – δημοσιοποιηθεί. Αυτό αποδεικνύει ότι οι υπόγειες διαδρομές και τα πολιτικά παιχνίδια που διαδραματίζονται είναι πολύ πιο περίπλοκα και διαπλεκόμενα από όσο εμφανίζονται. Σε κάθε περίπτωση η διαφαινόμενη εκλογική επιτυχία του κ. Δημαρά δίνει την ευκαιρία στην κυρία Μπακογιάννη να καρπωθεί μέρος της επιτυχίας αυτής και να ισχυριστεί (καθώς και τα περίφημα παπαγαλάκια) ότι ο λαός αγκάλιασε το εγχείρημά της.
Έχουμε, εν τέλει, έναν εκλογικό εναγκαλισμό του «αντιμνημονιακού» κ. Δημαρά με την «μνημονιακή» κυρία Μπακογιάννη και την ανέλπιστη ευκαιρία για εκλογική νίκη του «μνημονιακού» πρωθυπουργού μέσω του «όλου» ΠΑΣΟΚ.
Είναι στο χέρι του λαού, όλων μας, να αποδείξουμε πόσο μνήμονες είμαστε και, ακολουθώντας την μόνιμη συμβουλή του πρωθυπουργού ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να πάει μπροστά εάν δεν αλλάξουμε, να αποδείξουμε ότι αλλάξαμε και ότι έχουμε και μνήμη και θέληση να παλέψουμε για το μέλλον μας.

*Ο Νίκος Στούμπας είναι δικηγόρος στον Άρειο Πάγο

Πηγή

Οι χρήσιμοι “επαναστάτες” των Βορείων Προαστίων

Δεν θέλουμε να αποδειχτούμε άγγελοι κακών, αλλά, έως τώρα, όλως περιέργως, οι «φονιάδες των λαών», ο υπ’ αριθμόν ένα εχθρός των απανταχού «επαναστατών», οι Αμερικανοί, και ειδικότερα η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα, δεν έχει λάβει κανένα «πακέτο» σαν κι αυτό που πήραν –ή επρόκειτο να λάβουν- οι πρεσβείες της Ρωσίας, του Μεξικό, της Γερμανίας, του Βελγίου, της Χιλής, της Ολλανδίας, της Ελβετίας, κ.λ.π. Βέβαια, μέχρι την Κυριακή των εκλογών μένουν ακόμα τέσσερις ημέρες. Και έως τότε ουδείς μπορεί να αποκλείσει ένα συνεχιζόμενο μπαράζ επιθέσεων με επιστολές-στρακαστρούκες.
Μέχρι στιγμής πάντως, οι δράστες, όποιοι κι’αν είναι, έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν κλίμα τρομοϋστερίας και κατατρομοκράτησης των Αθηναίων, οι οποίοι μποτιλιαρισμένοι στους αποκλεισμένους από τις στρατιές αστυνομικών δρόμους του κέντρου της Αθήνας για να κάνουν ελεγχόμενες εκρήξεις σε δέματα που έχουν ή και δεν έχουν μέσα βόμβες, βομβαρδίζονται από το ραδιόφωνο με δελτία εκρήξεων. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί το γνωστό τρομοσκηνικό που έζησε η Ελλάδα το 2002, με την εξάρθρωση τμήματος της 17 Νοέμβρη, να μεταφέρονται ντυμένοι με άσπρα αλεξίσφαιρα τα δύο άτομα 22 και 24 ετών που συνελήφθησαν χτές.
Την ίδια στιγμή, στα νυκτερινά δελτία των καναλιών, και ιδιαίτερα των φιλοκυβερνητικών, τα οποία πρίν ασκούσαν ωμή προπαγανδιστική τρομοκρατία για τα μέτρα λιτότητας και το μνημόνιο, τώρα οι πολίτες, με αφορμή τις βομβιστικές επιθέσεις, ακούνε για «διεθνή απαξίωση της χώρας», κ.λ.π.
Είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα, οι στόχοι των παρακρατικών κύκλων που οργάνωσαν το μπαράζ των κτυπημάτων, έχουν εντονότατο «άρωμα» προβοκάτσιας. Ακόμα κι’αν δεν το ήθελαν, αυτό πέτυχαν με τα κτυπήματά τους σε μια κρίσιμη πολιτική συγκυρία. Και, βέβαια, έδωσαν τα επιχειρήματα στην κυβέρνηση να καπηλευτεί επικοινωνιακά τα γεγονότα.
Είναι πλέον ηλίου φαεινότερον ότι κάποιοι προσπαθούν να πείσουν πως η Ελλάδα είναι χώρα της ανωμαλίας και ότι είναι φυσικό, κάτω από συνθήκες οικονομικής αστάθειας, και τώρα σοβαρών προβλημάτων δημόσιας ασφάλειας, αργά ή γρήγορα πρέπει να πάει σε πρόωρες εκλογές. Κι’αυτό, τη στιγμή που λίγες ημέρες πρίν, στην διακαναλική συνέντευξή του, ο κ.Παπανδρέου εκβίασε ανοικτά τον ελληνικό λαό με το δίλημμα «Παπανδρέου-μνημόνιο ή πρόωρες εκλογές».
Είναι επίσης, εξίσου προφανές ότι καταβάλλεται προσπάθεια ώστε οι Ελληνες, και ειδικά οι ψηφοφόροι της Αθήνας –στην οποία, κατά κοινή πεποίθηση το ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζει μείζον εκλογικό ζήτημα- να σπεύσουν στις κάλπες, ξεχνώντας, έστω για μια μέρα, την αγανάκτησή τους για τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης, και σκεπτόμενοι το θέμα της δημόσιας ασφάλειας. Άλλωστε, οι χιλιάδες ένστολοι που πλημμυρίζουν αυτές τις ημέρες τους δρόμους της Αθήνας, είναι εκεί για να του θυμίζουν ότι η ίδια η χώρα και η κυβέρνησή της, βρίσκονται σε πόλεμο με την τρομοκρατία για να σώσουν τα πάτρια εδάφη. Ακριβώς δηλαδή, η ίδια μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε για τα οικονομικά (ή ΔΝΤ και σωτηρία της χώρας ή κατάρρευση).
Περιττό όμως, να πει κανείς ότι η κάθε «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς» είχε ήδη εξαρθρωθεί πριν από τις περσινές εκλογές και ότι τα διάφορα «τσικό της επανάστασης των Βορείων Προαστίων» που παρελαύνουν αυτές τις ημέρες, δεν είναι παρά τα «χρήσιμα υπολείμματα» του συστήματος.

Πηγή

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Οί μουρλοί των Ελλήνων...

Μετά από το θαύμα της διάσωσης των τριαντατριών ανθρακωρύχων στην Χιλή ένα καινούριο θαύμα έλαβε χώρα και στην Ελλάδα.
Η παρουσία στο Υπουργείο Παιδείας της Έφης Γλειψοφιλοπούλου, η κατά κόσμον Χριστοφιλοπούλου.
Είναι το καινούριο απόκτημα του τσίρκου GIORGANO.
Την είδα να μιλάει στην Βουλή και σκιάχτηκα η γυναίκα.
Έτρεξα να κρυφτώ μην με πιάσει στην οπτική της γωνία και με καταβροχθίσει.
Τσίρκο GIORGANO, με κορυφαία παράσταση την PASOK CLASSIC.
Με γκεστ σταρ τον άνθρωπο που κάνει ένα χρόνο να κάνει στροφή γύρω από τον εαυτό του, τον Θεόδωρο Πάγκαλο, που είναι και ο μόνος ορατός από τους δορυφόρους, (λόγω όγκου) μαζί με το Σινικό Τείχος.
Ανάμεσα στους Μουρλούς των Ελλήνων είναι κι ο ΠΑΤΡΙΣ, ΑΠΑΤΕΩΝΙΑ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ήτοι ο Καρατζαφίρεν.
Επίσης η Οικογένεια Μητσοτάκη που σύνθημά τους είναι:
"60 χρόνια ζούμε από τους Έλληνες, σας ευχαριστούμε."
ΜΟΥΡΛΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ένα επάγγελμα προτεινόμενο ακόμη κι από τον ΟΑΕΔ.
Για να ενταχθείς λοιπόν στους Μουρλούς των Ελλήνων αρκεί να πάς στο site που θα σου δώσω: http://epagelmata.oaed.gr/categories_list.php?catID=16
Μέχρι δω καλά; Τόχεις; Ντάξει. Για κατέβα λίγο. Τι βλέπεις; Ααααα γεια σου! Φαρδιά πλατιά: ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ!!!
Εδώ είμαστε...Επάγγελμα λοιπόν κατά ΟΑΕΔ!. Σούπερ. Κάμνεις τικ στο κουτάκι, κάμνεις κλικ και να σου τα προσόντα που χρειάζονται, και νάσου οι συνθήκες εργασίας με καλό φωτισμό λέει(!) και το πιο φοβερό στο αντιγράφω εδώ έτσι να υπάρχει:
"Ο φόρτος εργασίας και οι μετακινήσεις εντός και εκτός Ελλάδας είναι συνηθισμένο φαινόμενο για το βουλευτή, αλλά οι σχετικά καλές αποδοχές του και κυρίως η αναγνώριση της προσφοράς του και η κοινωνική καταξίωση αντισταθμίζουν την ένταση, το άγχος και την κόπωσή του. "
Όλα τα λεφτά ε; Μη γελάς. Επάγγελμα είναι. Έφυγα για ΟΑΕΔ. Που ξέρεις....

Πηγή

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Να καεί το μπουρ$@λο η TV


Σε λίγο οι εφημερίδες, ω τηλεθεατή μου, θα σου μοιράζουν δωρεάν και 2 μέτρα αλυσίδες για να σε κοιμίσουν δεμένο στον καναπέ απέναντι από την τηλεόραση της ξεφτίλας.

Τι δεν είδαν τα μάτια μας την εβδομάδα που πέρασε, για να μιλήσουμε και για τις πρεμιέρες της Μεταφυσικής των νεκραναστημένων ‘90s. Περάσανε μπροστά από την οθόνη σου από ψυχοπαθείς ομοφοβικοί τηλεκριτές και πληκτικά επαναλαμβανόμενες σαχλές χαροκαμένες τηλεπαρουσιάστριες με μούρες τίγκα από φυσικό κολλαγόνο μέχρι κακοφωτισμένες πυρομανείς σαραντάρες παρθένες.
Ψάχνω να βρω ρίμα για το μπ&$ρδέλο η βουλή με το μπ$&ρδέλο η tv αλλά δεν έχει και πολύ νόημα. Ελλη- νάρα!!
Σε ποιούς απευθύνονται; Ποιό είναι το κοινό τους; Ποιά αρκοδουτόμαρα σε κατευθύνουν, ω τηλεθεατή μου;
Ένας χρόνος ΠΑ.ΣΟΚ στην εξουσία. Καμία εφημερίδα δεν καταμετρά επίσημα τους ανέργους, τα λουκέτα, τις ανθρώπινες αξιοπρεπείς αυτοκτονίες. Γλύφουν, γλύφουν, γλύφουν όσο υπάρχει αδίστακτο σάλιο που χρηματοδοτείται με ευρώ και διαφημίσεις του κ@λοβαρέματος.
Οι Σταυροφόροι Γερμανοί πολιτικοί νεο ΕΣ-ΕΣ, βραβεύουν μια μέρα πριν από την παγκόσμια ημέρα των ζώων, τον Γιώργο Παπανδρέου, για την τολμηρή του εφιαλτική πολιτική κίνηση να κατολισθήσει την κοινωνική ελληνική κλαδική υπακοή στη φτώχια, στο όνομα του ενωμένου ευρώ. Στην Ελλάδα την 3η Οκτωβρίου, μνήμη Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, εορτάζει το δικαστικό σώμα. Κάπου εκεί κοντά στον Άρειο Πάγο ζούσαν στην αρχαιότητα κάποιες Ερινύες. Κι από εκεί πετούσαν τους ενόχους να τους φάνε τα μαύρα λυκόσκυλα των ΕΣ-ΕΣ.
Μόνο το σωματικό μέγεθος του Πάγκαλου να δει κανείς δεν χρειάζεται να καταλάβει ότι ΔΕΝ τα φάγαμε ΜΑΖΙ.
10 στους 10 που έχω ρωτήσει δεν μαγειρεύει σχεδόν ποτέ συνταγές που βλέπει στην ρυπαρή ελληνική τηλεόραση. Άρα γιατί τόση μαγειρική φέτος; Φάτε μάτια ψάρια. Σεφ δουλάρες και παρουσιάστριες κήνσορες.
Εγώ πάντως κινέζικα αρνούμαι και να φάω και να βάλω κι επάνω μου. Σε μια χώρα που επενδύει το κράτος στη δουλεία κι όπου ο βασανισμός παντός είδους ζώων είναι καθολική ψυχαγωγία.
Καμιά φορά βάζω στο μυαλό μου πως αλήθεια κάνουν έρωτα ορισμένοι άνθρωποι, κυρίως οι έλληνες πολιτικοί...Τί στάσεις παίρνουν, τί λένε όταν κάνουν έρωτα, τί μηνύματα στέλνουν στις γκόμενές τους, όταν χέζουν στην τουαλέτα τί περιοδικά διαβάζουν, αν φιλάνε με γλώσσα στο στόμα. Και σκέφτομαι πως τότε κι εγώ έχω μεταβληθεί σε έναν ρυπαρό Big Brothel Ελλη-νάρα!

* Βrothel= οίκος ανοχής

Παρέμβασις

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Μας «παραμυθιάζουν» με εξαγγελίες.

Γράφει η Ιδεοπηγή.
Οι εκάστοτε κυβερνώντες όταν θέλουν να «χρυσώσουν το χάπι» για να μειώσουν τις λαϊκές αντιδράσεις εξαγγέλλουν κάποια φιλολαϊκά μέτρα αλλά στην ουσία κοροϊδεύουν το λαό.
Για παράδειγμα εξαγγέλλεται ένα έκτακτο βοήθημα για τους ανέργους.
Οι εφημερίδες το γράφουν φαρδιά πλατιά στο πρωτοσέλιδό τους, τα κανάλια πομπωδώς το βροντοφωνάζουν και δυστυχώς και μερικά ιστολόγια ηθελημένα ή παρασυρμένα το εγκυροποιούν.
Τι συμβαίνει όμως όταν οι άνεργοι τρέχουν να πάρουν το έκτακτο βοήθημα;
Αρχίζει ο Γολγοθάς.
Πρώτα-πρώτα αρχίζει το «χαρτομάνι», πλήθος δικαιολογητικών.
Ύστερα αρχίζουν οι προϋποθέσεις. Δεν έχετε αυτό το πιστοποιητικό, το περσινό σας εισόδημα ήταν μεγάλο, δεν το δικαιούστε γιατί δεν έχετε ανήλικα παιδιά και ένα σωρό άλλα εμπόδια προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι δικαιούχοι.
Ας ευθυμήσουμε λίγο, κάνει καλό μέσα στη δυστυχία μας.
((Στον ΟΑΕΔ σε λίγο θα μας λένε κύριε είστε ψηλός, ξανθός, γαλανομάτης και πολύ όμορφος συνεπώς εσείς επιδιώκετε να είστε άνεργος, μπορείτε εύκολα να γίνετε «ζιγκολό» που είναι και της μόδας. Τι μας ζητάτε βοηθήματα με τέτοια προσόντα;
Εσείς κυρία μου πανέμορφη σαν Αφροδίτη γιατί θέλετε να είστε άνεργη; Γυρίστε ένα πορνοβίντεο να ασχοληθούν μαζί σας και τα κανάλια. Είναι πολλά τα λεφτά δεν έχετε ανάγκη τα ψίχουλα του βοηθήματος.
Εσύ νεαρέ με το αθλητικό σώμα γιατί δεν κάνεις μια ληστεία που θα σου αποδώσει σε λίγη ώρα πολλές χιλιάδες ευρώ; Περιμένεις να ζήσεις με τα βοηθήματα και τα επιδόματα ανεργίας; Ντροπή σου.))
Φυσικά αυτά τα λόγια δεν θα τα ακούσουμε απ’ τους υπαλλήλους του ΟΑΕΔ αλλά τέτοια μηνύματα προβάλλονται κατά κόρον απ’ τα ΜΜΕ στις για τα σκουπίδια εκπομπές τους.
Τα ΜΜΕ ποτέ δεν θα αναφερθούν στα εμπόδια που βρίσκουν όσοι θα πάνε να πάρουν το βοήθημα, το επικοινωνιακό κόλπο είναι να μεταδοθεί μόνο η εξαγγελία του κυβερνήτη για τη δημιουργία εντυπώσεων. Οι άνεργοι που τελικά θα πάρουν το βοήθημα θα είναι πολύ λίγοι αλλά το μήνυμα ότι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τους ανέργους σφηνώνεται στο μυαλό των πολιτών.
Με τέτοια τερτίπια πολιτεύονται οι εξουσιαστές και εμείς σαν πρόβατα δεχόμαστε τη μοίρα της σφαγής αδιαμαρτύρητα.
Μας αξίζει;   Θα αντιδράσουμε ποτέ;

http://ideopigi.blogspot.com/2010/10/blog-post_6372.html

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Ο "Καλλικράτης" και οι γρήγορες αρπαχτές (fast track)

Τι είναι πραγματικά το σχέδιο Καλλικράτης και πως συνδέεται με την τακτική του fast track η οποία εφαρμόζεται από κράτη μπανανίες;
Το σχέδιο «Καλλικράτης» δεν αποδυναμώνει την κεντρική εξουσία υπέρ μιας δήθεν αποκέντρωσης των περιφερειών.
Στην πραγματικότητα έχει στόχο να δυναμώσει τον αντικοινωνικό χαρακτήρα της κεντρικής εξουσίας, απαλλάσσοντάς την από την υποχρέωσή της να ασκεί εθνική πολιτική υγείας, παιδείας, πρόνοιας και υποδομών.
Έτσι οι περιφέρειες θα πρέπει να κόψουν τον λαιμό τους να βρούνε χρήματα για να ασκήσουν πολιτικές υγείας, παιδείας, πρόνοιας και για να επενδύσουν σε αναγκαίες υποδομές.
Με αυτόν τον τρόπο η κεντρική εξουσία θα απομείνει ένας καθαρός φοροεισπρακτικός μηχανισμός χωρίς κοινωνικές ή εθνικές υποχρεώσεις.
Στον διεθνή οικονομικό Τύπο δημοσιεύονται όλο και περισσότερες πληροφορίες για συμφωνίες που βρίσκονται στα σκαριά σχετικά με ορισμένες περιφέρειες της χώρας. Ιδίως για εκείνες με υψηλή τουριστική ανάπτυξη, όπως π. χ. είναι τα Δωδεκάνησα, αλλά και για περιοχές ιδιαίτερου στρατηγικού ενδιαφέροντος, όπως π. χ. είναι η Θράκη.
Ο «Καλλικράτης» έχει σχεδιαστεί για να διευκολύνει τέτοιου είδους συμφωνίες. Διαμελίζει το ενιαίο της ελληνικής επικράτειας, της ασκούμενης εθνικής κυριαρχίας, και διευκολύνει έτσι την αποδέσμευση εθνικού εδάφους πρώτα και κύρια για οικονομικούς λόγους.
Η διεθνής πρακτική έχει δείξει ότι οι «τοπικές κυβερνήσεις», ιδίως των ακριτικών περιφερειών, προκειμένου να βρούνε τα αναγκαία χρήματα, είναι πιο επιρρεπείς και ανοιχτές σε συμφωνίες αυτού του είδους.
Ο "Καλλικράτης" θα φροντίσει να υλοποιήσει την ιδιωτικοποίηση ολόκληρων περιφερειών της χώρας, όπως συμβαίνει εδώ και χρόνια σε μια σειρά υπερχρεωμένες χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, όπου εκχωρείται σε πολυεθνικές ή σε διεθνείς οίκους η διαχείριση και εκμετάλλευση περιοχών ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την παγκόσμια αγορά.
Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η περίφημη αξιοποίηση των «πράσινων νησιών» του κ. Παπανδρέου.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που η κυβέρνηση βιάζεται να προωθήσει το σχέδιο «Καλλικράτης», μιας και η επιβολή καθεστώτος περιφερειακής αυτονομίας ή ημιαυτονομίας – «τοπικών κυβερνήσεων» – υπήρξε πάντα το πρώτο βήμα γι’ αυτού του είδους τις ιδιωτικοποιήσεις.
Αυτό σημαίνει για την τσέπη μας νέα χαράτσια. Για την Ελλάδα, σημαίνει προετοιμάσια για τον μελλοντικό διαμελισμό της, μέσο ανεξαρτητοποίησης κάποιων περιφερειών της, οι οποίες θα νιώθουν οικονομικά δυνατότερες από κάποιες άλλες.
Το διαίρει και βασίλευε θα εφαρμοστεί όχι μόνο μεταξύ επαγγελματικών ομάδων όπως γίνεται σήμερα αλλά και μεταξύ των περιφερειών.
Αυτό είναι το έργο που θα παιχτεί τα επόμενα χρόνια και ας φαίνεται τώρα μακρινό σενάριο.
Όσο για το αν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα απο το μνημόνιο, υπάρχει αλλά μην λέμε πάλι τα ίδια, πάνω από όλα οι πιστωτές μας και τα λεφτάκια τους.
Μην τους αγχώσουμε και τους χάσουμε και από... προμήθειες..

Αναρτήθηκε απο Παρέμβαση

Περί μίζενς…..Το λάδι, το ουσιαστικό!

Όταν αποτυγχάνουν όλες οι άλλες μέθοδοι για την επίτευξη μιας συμφωνίας αναλαμβάνει ρόλο το λάδι, “δίνω σε κάποιον χρήματα για να με ευνοήσει σε κάτι”, (βλ. συνώνυμα: λαδώνω, μιζάρω, δωροδοκώ). Το ευεργετικό λάδι βοηθάει τον αποδέκτη (βλ. ο λαδιάρης, ο πιάσμαν) να σκεφτεί καλύτερα (ενισχύει την σκέψη), λαδώνει τα γρανάζια του συστήματος (όταν ο έτερος των πλευρών είναι μηχανισμός, π.χ. δημόσιο) γιατί, ως γνωστόν, μια εκ των βασικών ιδιοτήτων του ελαίου είναι να μειώνει τoν συντελεστή τριβής όταν παρεμβάλλεται μεταξύ δύο εφαπτομένων κινουμένων επιφανειών.

Πολύ σπάνια δεν επιτυγχάνεται μια οικονομική συμφωνία, αν φτάσει στο λάδι. Ο κύριος λόγος μιας τέτοιας αποτυχίας είναι η διαφωνία στην ποσότητα λαδιού (βλ. μίζα, λάδωμα). Φυσικά, στην περίπτωση αυτή, το λάδι χρησιμοποιείται μεταφορικά καθώς σήμερα έχει πλέον αντικατασταθεί από το ζεστό χρήμα. Παλαιότερα όμως η χρήση του όρου λάδι ήταν κυριολεκτική, ειδικά σε περιόδους ανέχειας, γιατί ποτέ δεν έπαψε να είναι ένα πολύτιμο προϊόν (βλ. λαδώνω).
Το λάδι βέβαια, πέρα από τη συναλλαγή ανθρώπου με άνθρωπο, χρησιμοποιήθηκε και ως μέσο συναλλαγής ανθρώπου με άγιο. Στους ναούς οι πιστοί λαδώνουν και τους αγίους με προσφορές λαδιού...

Εύπλοια

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Πού κρύφτηκαν οι «επαναστάτες» των Δεκεμβριανών;

Θυμάστε το Δεκέμβρη του 2008. Τότε που οι κουκουλοφόροι ανενόχλητοι έκαιγαν την Αθήνα επί τρεις μέρες. Εξέγερση της νεολαίας την χαρακτήρισαν αυτή την καραμπινάτη προβοκάτσια οι καθεστωτικοί μηχανισμοί, οι συριζαίοι, οι «αριστεριστές», οι ποικίλοι ανένταχτοι διανοούμενοι και φυσικά οι επαγγελματίες αντιρατσιστές!!!
Οι ύμνοι και τα παραληρήματα της «αριστεράς πολυτελείας» ήταν τέτοιοι που κατέγραφαν τα «Δεκεμβριανά» σαν τη μεγαλύτερη «εξέγερση» της νεώτερης ελληνικής ιστορίας.
Να θυμίσουμε επίσης ότι τα όργανα της καθεστωτικής προπαγάνδας δεν υμνολογούσαν, απλώς, την «αντικαθεστωτική εξέγερση» (από αυτά τα όργανα διδάχτηκε και ο ΓΑΠ που μας δολοφονεί σήμερα …αντικαθεστωτικά!!!), αλλά και ανέλαβαν την καθοδήγηση των «Δεκεμβριανών», προτρέποντας μάλιστα τους μαθητές να κάνουν …ρεσάλτο στα αστυνομικά τμήματα…
Πρώτη φορά στην ιστορία η Αθήνα είχε καταληφθεί, και αφεθεί ανενόχλητη, στους «εξεγερμένους» επί μέρες και το μόνο που απέμενε σαν κατακάθι ήταν στάχτες και αποκαΐδια.
Ούτε μια ιδέα, ούτε μια πολιτική συγκρότηση, ούτε μια αγωνιστική μαγιά, ούτε μια αγωνιστική κληρονομιά, ούτε μια οργάνωση ζωής.
Μόνο στάχτες και φωτιές…
Πού βρίσκονται αλήθεια όλοι αυτοί οι υμνητές, οι καθοδηγητές και οι «εξεγερμένοι» κατά του καθεστώτος;
ΚΑΝΕΝΑΣ δεν τους πείραξε, κανένας στρατός δεν τους τσάκισε, κανένας δεν φυλακίστηκε από το καθεστώς για την «εξέγερση», αντίθετα πήραν εύσημα και ύμνους, ΠΟΥ βρίσκονται;
ΠΟΥ βρίσκονται όλοι αυτοί οι «επαναστάτες», οι καθοδηγητές και υμνητές τους ΣΗΜΕΡΑ που η Ελλάδα στενάζει κάτω από την μπότα των διεθνών κέντρων εξουσίας, σήμερα που τα κυβερνητικά ανδρείκελα δολοφονούν ανελέητα και βάρβαρα ολόκληρο τον ελληνικό λαό, λεηλατούν και αποτεφρώνουν την ελληνική κοινωνία.
Τότε πυρπόλησαν τα πάντα και ΟΥΡΛΙΑΖΑΝ αντικαθεστωτικά, σήμερα μπροστά στα πελώρια κυβερνητικά εγκλήματα έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους και έχουν τρυπώσει στα λαγούμια τους…
Στη θητεία αυτής της δωσίλογης κυβέρνησης έχουν γίνει σημεία και τέρατα, έχουν καεί ακόμα και εργάτες μέσα σε τράπεζα, έχουν εκτελεστεί συσσωρευτικά και πωρωμένα καθεστωτικές κτηνωδίες δίχως ιστορικό προηγούμενο.
ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΈΝΟΙ, ΟΙ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΈΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΜΝΗΤΈΣ ΤΩΝ «ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΩΝ» ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ;
Το κίνημα των φορτηγατζήδων συγκρούεται μετωπικά με το καθεστώς, μαζικά και ρωμαλέα.
ΑΥΤΟΙ που βρίσκονται;
ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ…
Και απόντες και κατήγοροι και συκοφάντες των φορτηγατζήδων και κάθε αυθεντικής λαϊκής έκρηξης.
ΚΑΘΕ ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ λαϊκή κινητοποίηση για όλους αυτούς είναι «εθνικισμός», «ρατσισμός» κ.λπ…
Τα σημερινά γεγονότα αποκαλύπτουν στο ακέραιο και τελεσίδικα το τι ήταν τα «δεκεμβριανά» και ποιος ο ρόλος όλων των καθοδηγητών και υμνητών κείνων των γεγονότων.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ αλήθεια ακόμα άνθρωποι με μυρουδιά αριστερή που να πιστεύουν ότι τα «Δεκεμβριανά» είχαν κάποια, έστω ελάχιστη, σχέση με κινήματα;

Αναρτήθηκε από Thenetwar

Όνειρο της Ζωής, της Ψυχής, και της Πατρίδας.

Και να, ευωδιαστός αέρινος χείμαρρος, ξεχύνονται οι Νεράιδες από το Σταυροδρόμι, που βρίσκονται τα ανοιξιάτικα βράδια, για να στήσουν χορό στα αμπέλια, και με τις ευλογίες του Βάκχου να τρυγήσουν το φθινόπωρο, τους ζουμερούς καρπούς, που θα μετουσιωθούν σε ευλογημένο κρασί. Τότε θα ζωντανέψουν τα πατητήρια, από τα χοροπηδήματα των Σατύρων, στον ξέφρενο ρυθμό του τραγουδιού των Μαινάδων, με την συνοδεία του μαγικού αυλού του Ορειάρχη Πάνα, τα κουδούνια των γιδιών, από την κορυφή στο Κοτρωνάκι και τα βελάσματα των προβάτων από τα Σπηλιακάκια. Κατρακυλούν οι Νύμφες, στην Όρειαχα, χαϊδεύοντας τις νερομάνες στη Λίμπα, τον Χαζανά και τα ρυάκια, που ξεθαρρεύουν και μετατρέπονται σε νάματα. Τα νερά ερωτεύονται το χώμα, που βγάζει θεϊκές ουσίες και ανασταίνει τους σπόρους στα περιβόλια, ενώ πλημμυρίζουν με καρπούς οι Ώρες, την δοξολογία του περιβολάρη.
Καυχιέται ο Ηρακλής, που έπιασε τόπο το ταξίδι του στις μακρινές Εσπερίδες, και βρήκαν κατάλληλη αγκαλιά τα πορτοκάλια στις Αμμουδάρες, ενώ σα να ντρέπεται η Εύα, επειδή τα μήλα ξεπέρασαν την ρετσινιά, με συντροφιά τα καρύδια στους Απεράτες τα κάστανα στις Λάκες, και τα μύγδαλα στις Μάντρες της παλιάς Καριόπολης.
Αγαλλιάζει η μάννα Δήμητρα, που ακούει τα ρόδινα γέλια της Περσεφόνης, καθώς τυλίγεται με μυρωδάτα αγριολούλουδα, χορεύοντας μέσα στα στάρια στις Λούρες. Ημερεύει, με το φως, και ονειρεύεται την Κόρμπα την φοράδα, να γυρνά γύρω-γύρω στα Αλώνια, σαν τον Διγενή, στην αιώνια μάχη με το σκοτάδι, που το λιχνίζει ο πουνέντες.
Ο ίδιος αέρας θα φουσκώσει τα πανιά του ανεμόμυλου, και οι οξύθυμες μυλόπετρες γρυλίζοντας ηδονικά, μέσα από χιλιάδες εκρήξεις θα γεμίσουν, με γόνιμη γύρη τη ζωή.
Συνεχίζει να κτυπά με το δόρυ, που η αιχμή του φτάνει στα έγκατα του Λαβύρινθου, τους βράχους, η σοφή θεά της Αθήνας, στις Πλαγιαδάρες και τα Δημητρούλια, που χωρίς δισταγμό γεμίζουν ασημόφυλλες ελιές. Καρποφόρος και ζωοδότης στρατός, που κάπου κατηφορίζει, αλλού ανηφορίζει, όμως πάντα βρίσκεται σε εγρήγορση οχυρωμένος στους Πύργους, που κατεβαίνουν από τον αιώνιο Λόγο στον Ουρανό. Με τις Μούσες να δίνουν το σύνθημα, όταν έλθει η εποχή της Γέννησης, ξεκλειδώνονται τα Λιοτρίβια, και προσφέρουν, τον καπνό θυμίαμα, από τους βωμούς των καμινάδων, στην ετήσια θυσία-εορτή, που ανακυκλώνεται στα Γυρίσματα του χρόνου .
Πολύτιμο γέννημα, το υγρό πρασινοκίτρινο χρυσάφι, που μετά την μυσταγωγία δίνεται σαν δώρο στη Γαία, για να αναθρέψει, και να προστατεύσει τα αγαθά παιδιά της.
Οδυνηρός εκδικητής άλλοτε, όταν ζεματιστό πέφτει από τις χύτρες, «επί των κεφαλών» για να συνετίσει, και να τιμωρήσει, όσους ξεχνούν την Χρυσή Τομή που συνδυάζει, την αρμονία των Νόμων του Λόγου, με τα δημιουργήματα της Πλάσης.