"Ο Κύκλος των Υποχθόνιων Κλείνει, Ανοίγουν οι Πύλες της Επανέλευσης των Ελ(λήνων)"

Μέ τήν ὀνομασία «Ἕλλην» ὁ γράφων δέν ἐννοεῖ τόν πολίτη τοῦ κρατιδίου πού κατασκεύασαν οἱ δυτικοί καί πού σήμερα λέγεται Ἑλλάδα.
Ὁ (Ἔλ)λήν εἶναι Υἱός τῶν Υἱῶν τοῦ Θεοῦ.
Ἦλθε ἐπί τῆς Χθονός, ἐπί τοῦ ἑνός ἐκ τῶν πλανητῶν τοῦ ἠλιακοῦ μας συστήματος, δηλαδή τοῦ ἑνός ἐκ τῶν πολλῶν οὐράνιων περασμάτων ἤ σταθμῶν διερχομένων, ἦλθε ὡς ἔμψυχη ὑλική 0ντότητα.'
Ἦλθε ὡς ἀπεσταλμένος τῶν Σπορέων του, Θεῶν.
Ἦλθε ἐπί τῆς Χθονός, γιά νά τήν ἐξαγνίσει ἀπό τά μιάσματα τῶν ἀπορριφθέντων ἐπί αὐτῆς Τιτάνων καί δή τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἰαπετοῦ.
[Σημείωση: Οι σελίδες πού ἀκoλoυθoύv ἀποτελούv ἀπόσπασμα ἀπό τήv ὁμιλία τοῦ συγγραφέα Ἰωάvvη Φουράκη πού παρουσίασε στό Ναύπλιο στίς 4 Δεκεμβρίου 1998 (αἴθουσα Πvευματικού Kέvτρου Ναυπλίου), καί ἀπό τίς προσωπικές τοῦ σημειώσεις γιά τίς διαλέξεις του. Ἡ ὁμιλία εἶχε τόv τίτλο Eλλήvωv Αὐτογvωσία (σημειῶστε ὅτι ὁ κ Φουράκης γράφει καί δίvει τίς διαλέξεις τοῦ στή καθαρεύουσα καί ὅτι τό κείμεvο πού δημοσιεύουμε ἔχει ἐλαφρῶς μετασχηματιστεῖ γιά τίς ἀνάγκες τοῦ περιοδικοῦ)]
Οἱ ἐπισημάνσεις αὐτές γίνονται γιά νά ἀρχίσουμε ἴσως νά ἀντιλαμβανόμαστε ὄχι μόνο τήν μεταξύ ἀνθρώπων καί (Ἔλ)λήνων διαφορά, δηλαδή τή διαφορετική σύνθεση τῶν χημικῶν στοιχείων τοῦ γενετικοῦ τούς κώδικα καί τοῦ ἐγκεφάλου τους, ἀλλά καί τήν ἐκ διαφορετικῶν οὐρανίων ἤ συμπαντικῶν σωμάτων προέλευσή τους ἀπό ἐκείνη τῶν ὑπολοίπων.
Ποιοί εἶναι οἱ Θεοί, ποιοί ἦταν οἱ Τιτάνες καί ποιοί οἱ ἀπόγονοί τους ἐπί τοῦ πλανήτη μας,

Έχουμε πόλεμο μωρέ...

Ο πόλεμος αυτός κρατάει χρόνια, χιλιάδες χρόνια.
Είναι ο βρώμικος κι ανέντιμος πόλεμος του γύφτου εναντίον του ανθρώπου.
Ο γύφτος (Αίγυπτος) έχει καταγωγή από τη κοιλάδα του Νείλου.
Καθώς ο πληθυσμός αυξανόταν, κάποια εποχή ξηρασίας ο Νείλος δεν αρκούσε για να τους θρέψει κι αυτό έφερε πολέμους κι αναγκαστικές μεταναστεύσεις.
Αρχικά μετανάστευσαν στην κοιλάδα της Μεσοποταμίας γυρεύοντας να βρουν γη να την «αρμέξουν» μιας και δεν ήξεραν τίποτα άλλο να κάνουν από το να ζουν τεμπέλικα, στην εύφορη κοιλάδα του Νείλου (παράδεισος).
Εκεί ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τον πολιτισμό του ανθρώπου κι έμαθε πολλά πράγματα, από το να καλλιεργεί και να εκτρέφει μέχρι γραφή.
Όλα αυτά το ζώο δεν το έκαναν άνθρωπο αλλά κτήνος.
Γιατί όπως έχω ξαναπεί η γνώση στα χέρια ενός ανθρώπου είναι φάρμακο σωτήριο, ενώ στα χέρια ενός ζώου είναι δηλητήριο θανατηφόρο, εγχειρίδιο δολοφονικό!
Άλλη φορά θα μιλήσω για την ιστορία των γύφτων πώς οικειοποιήθηκαν την ιστορία των Κυκλάδιων και την ξαναέγραψαν για να ερίζουν καταγωγή ανθρώπινη.
Αυτά είναι άλλωστε τα χαρακτηριστικά τους, η οκνηρία (μήτηρ πάσης κακίας), η απάτη και η κλεψιά.
Άλλαζαν ονόματα και διευθύνσεις σαν τα πουκάμισα, ως κοινοί κακοποιοί που ήθελαν να «κρυφτούν» από την ιστορία.
Μίνωας, Κάδμος και λοιποί Ηρακλείδες που ξαναέγραψαν την Κυκλαδική κοσμογονία και την «βάφτισαν» θεογονία, σύμφωνα με την αντίληψή τους, περί θεού περιουσία.
Δεν υπήρξαν θεοί ποτέ, άνθρωποι ήταν με ιστορία.
Ούτε περάσαμε ποτέ από τον μύθο στον λόγο.
Ο λόγος ήταν πάντα εκεί, ο μύθος εμφανίστηκε για να κουκουλώσει τον λόγο.
Έχουν εκατοντάδες ονόματα για τον εαυτό τους, αλλά και για όσους κατέκτησαν για να γράψουν την ιστορία κατά το δοκούν.
Η επιστήμη τους γύφτους τους «βάφτισε» (homo sapiens).
Όντως αφάνισαν το ανθρώπινο γένος κι είναι επικυρίαρχοι σήμερα αλλά όχι όπως μας διδάσκουν οι ίδιοι.
Ο τελευταίος πόλεμος των γύφτων εναντίον του ανθρώπου έλαβε σημαντική θέση στην ιστορία, γιατί για πρώτη φορά η προπαγάνδα έγινε επιστήμη και σε αυτό βοήθησε άλλο ένα όπλο του ανθρώπου που χρησιμοποιήθηκε εναντίον του· η γραφή.
Εβραίοι κι Έλληνες είναι δυο ονομασίες που χρησιμοποίησαν οι γύφτοι για τον εαυτό τους σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και διαφορετικά εδάφη, αλλά που έμελλε να αντιπαρατεθούν σε κοινή κομβική στιγμή για την ιστορία μας –κακά τα ψέματα όλοι είμαστε μπάσταρδοι απόγονοι των γύφτων, απλώς υπάρχουν ανθρώπινα γονίδια σε κάποια άτομα.
Αυτή η στιγμή ταλανίζει ακόμη την εποχή μας.
Γι’ αυτό χρησιμοποιώ δυο ορολογίες που αφορούν την εποχή που γεννήθηκα.
Εβραϊσμός και Ελληνισμός.
Δυο οικονομικά συστήματα ουσιαστικά που αντιπαρατέθηκαν κι έχασε ο Ελληνισμός κατά κράτος.

Ο λόγος πασιφανής, γιατί είμαστε γύφτοι κι επιλέγουμε αυτό το σύστημα που ικανοποιεί τα κτηνώδη μας ένστικτα.
Έχουμε πόλεμο λοιπόν ο εβραϊσμός (καταναλωτισμός) βάλλει κατά του Ελληνισμού (οικονομία), ο γύφτος εναντίον του ανθρώπου, για πολλοστή φορά, με διαφορετικό μανδύα και δυστυχώς είμαστε λίγοι και ανίσχυροι, ο λόγος μας προσκρούει στο δόγμα κάποιων μεγαλοαστών καπιταλιστών που φαντασιώνονται τους κομμουνιστές και πολύ περισσότερων «αριστερών» (κοινώς αμερικανάκια) που «έφαγαν» την προπαγάνδα των γιαλαντζί κομμουνιστών κι έχουν κοινό θεό, τον Πλούτο.
Αυτόν επιδιώκουν άλλωστε πρωτίστως για τον εαυτό τους και δευτερευόντως για τους απόκληρους, ποτέ μα ποτέ όμως, γι’ αυτούς που τον δημιουργούν και τον αξίζουν δικαιωματικά.
Είναι η ισότητα των ανίκανων και φαφλατάδων που δεν γυρεύουν ισότητα αλλά μοιρασιά του πλούτου στα ίσα για όλους, ανεξαιρέτως μόχθου ή αξίας.
Κάτι που δεν έχει καμία σχέση με την ισονομία, την ισοπολιτεία και την αξιοκρατία και φυσικά εξυπηρετεί αυτή η ανόητη ιδεολογία το κεφάλαιο μιας και είναι μια ακίνδυνη πράξη ουτοπίας για πάσα νόσο και πάσα μαλακία!
Βλέπεις οι γύφτοι που μας κυβερνούν όταν πέφτουν οι προβολείς πάνω στις λέξεις που φωτίζουν την βρώμα τους, βάζουν μια ταμπέλα για να τις σκεπάσουν και οι ανόητοι θεατές που παριστάνουν τους μοντέρνους και προοδευτικούς δεν θέλουν να δουν από πίσω, γιατί το θεωρούν οπισθοδρομικό. Κάπως έτσι τους γύφτους τους λένε τσιγγάνους, ρομά, κι εμένα που τους αναδεικνύω ιστορικά με λένε ρατσιστή.
Δηλαδή κατάφεραν να ισοπεδώσουν στο όνομα μιας ανυπόστατης ισότητας τα πάντα και κάθε κρίση να θεωρείται απαράδεκτη.
Κι έπειτα γυρεύουν αξιοκρατία οι ηλίθιοι!
Δεν άλλαξε ποτέ κάτι στην ιστορία ούτε πρόκειται να αλλάξει, επειδή γύφτοι, κυβερνάνε γύφτους.
Κι ας επιχειρούν κάποιοι «φαρισαίοι» να παραστήσουν τους ανθρώπους με λόγια.
Μόνο σε αυτό είναι ικανοί οι μεταλλαγμένοι πίθηκοι (homo sapiens), στη ρητορική.

Rory Gas

Στήν Αργολίδα, και στην Λακωνία έζησαν οι τελευταίοι Νεάντερταλ στην Ελλάδα.

Στο Φράγχθι Αργολίδας και στο Λακωνίς Γυθείου έζησαν οι τελευταίοι Νεάντερταλ στην Ελλάδα

Συμβίωναν με τους πρώτους σύγχρονους ανθρώπους (Homo Sapiens)
Οι Νεάντερταλ εξαφανίστηκαν από την Ευρώπη πριν από 41 με 39 χιλιάδες χρόνια, ενώ επί 2.600 ως 5.400 χρόνια συμβίωναν με τους πρώτους σύγχρονους ανθρώπους (Χόμο σάπιενς).
Αυτό αναφέρει νέα μελέτη που μόλις δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature και η οποία εκπονήθηκε από μια ομάδα επιστημόνων, μεταξύ των οποίων η Δρ. Κατερίνα Δούκα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
«Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ως τώρα έρευνα που αφορά την ακριβή χρονολόγηση της εξαφάνισης των Νεάντερταλ στην Ευρώπη και της εμφάνισης των πρώτων ανθρώπων του είδους μας στην ίδια περιοχή» αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Δούκα, που ασχολείται με την εξέλιξη και εφαρμογή της μεθόδου χρονολόγησης με “Ανθρακα-14 στο Εργαστήριο Αρχαιομετρίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Η επιστημονική ομάδα, αποτελούμενη από τον καθηγητή Τόμας Χάιαμ και τη Δρ. Κατερίνα Δούκα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και συνεπικουρούμενη από 40 αρχαιολόγους από όλη την Ευρώπη, ανέλυσαν με τη μέθοδο του “Ανθρακα-14 περισσότερα από 400 δείγματα οστών, άνθρακα και θαλάσσιων όστρεων.
Τα δείγματα προέρχονται από 40 σημαντικές προϊστορικές θέσεις της Ευρώπης που συνδέονται με την παρουσία των τελευταίων Νεάντερταλ, μεταξύ των οποίων και δύο ελληνικά σπήλαια: το Φράγχθι στην Αργολίδα και το Λακωνίς κοντά στο Γύθειο.
«Όσον αφορά στην Ελλάδα, χρησιμοποιήσαμε δείγματα κυρίως από το Λακωνίς, γιατί από το Φράγχθι έχουμε δημοσιεύσει τα αποτελέσματα και απλά τα χρησιμοποιήσαμε συγκριτικά.

Η Κατερίνα Δούκα και ο Τόμας Χάινχαμ συλλέγουν δείγματα απο μία σπηλιά στην Ρωσία. (Φωτογραφία: Thomas Higham )

Το σημαντικότερο σε αυτή την έρευνα είναι ότι βρήκαμε ακριβώς πότε εξαφανίστηκαν οι Νεάντερταλ, καθώς ξεπεράσαμε πολλά προβλήματα που είχαν να κάνουν τόσο με τη ραδιοχρονολόγηση όσο και με το ανασκαφικό υλικό, το οποίο συχνά δεν ήταν σε καλή κατάσταση» διευκρινίζει η ερευνήτρια.
Η 6ετής έρευνα, που ολοκληρώθηκε με τη δημιουργία ενός μαθηματικού στατιστικού μοντέλου βασιζόμενο στη μέθοδο του Bayes, το οποίο συνδυάζει τις νέες χρονολογήσεις με αρχαιολογικά, στρωματογραφικά και γεωγραφικά δεδομένα, καθορίζει ότι η εξαφάνιση των Νεάντερταλ από το σύνολο της Ευρώπης έλαβε χώρα πριν από 41 με 39 χιλιάδες χρόνια, σε σύνολο πιθανοτήτων γύρω στο 95%.
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, τα παραπάνω υποδεικνύουν ότι οι Νεάντερταλ συνέχισαν να ζουν στην Ευρώπη για μερικές χιλιάδες χρόνια μετά την άφιξη των πρώτων σύγχρονων ανθρώπων, που έγινε πριν από περίπου 45 με 43.000 χρόνια.
Αυτό σημαίνει πως υπήρχε αρκετός χρόνος για αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο πληθυσμών και πιθανή ανταλλαγή ιδεών και γενετικού υλικού, ενώ πρόσφατες γενετικές έρευνες έχουν δείξει πως τουλάχιστον 1,5-2,1% του DNA των ανθρώπων που ζουν σήμερα στον πλανήτη, πλην των Αφρικανών, προέρχεται από τους Νεάντερταλ.
«Χρησιμοποιώντας τα πιο σύγχρονα επιστημονικά και στατιστικά εργαλεία έχουμε για πρώτη φορά μια σαφή εικόνα για τα πρώτα βήματα της εξάπλωσης του είδους μας εκτός Αφρικής, καθώς και για το αποτέλεσμα αυτής της εξάπλωσης στους πληθυσμούς που ζούσαν ήδη στην Ευρασία επί εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, όπως οι Νεάντερταλ» υποστηρίζει η κ. Δούκα.
Οι ερευνητές κάνουν σαφές πως σε καμία περίπτωση δεν υπάρχουν ενδείξεις βίας από τον ένα προς τον άλλο πληθυσμό ούτε όμως και ενδείξεις συμβίωσης στις ίδιες περιοχές και σπηλιές.
Ο πληθυσμός των Νεάντερταλ κατακερματίστηκε και αποκλείστηκε σε περιοχές στα όρια της Ευρώπης όπου και συνέχισαν να ζουν σε μικρές ομάδες, ωσότου αφανίστηκαν οριστικά πριν από περίπου 40.000 χρόνια.
Βάσει των νέων χρονολογήσεων, η εξαφάνιση των κοντινών συγγενών μας δεν προκλήθηκε αποκλειστικά από την εξάπλωση των σύγχρονων ανθρώπων, αλλά από ένα συνδυασμό παραγόντων που έδρασαν παράλληλα, όπως είναι ο χαμηλός πληθυσμός των Νεάντερταλ και η περιθωριοποίηση ομάδων σε συγκεκριμένες περιοχές της Ευρώπης, η ισχυρή πίεση από τις αντίξοες κλιματολογικές συνθήκες που επικράτησαν στην Ευρώπη πριν από 40.000 και, τέλος, η εξάπλωση των Χόμο σάπιενς σε ένα ή περισσότερα κύματα μετανάστευσης.
Η επιστημονική ομάδα χρησιμοποίησε νέες αξιόπιστες μεθόδους χημικής επεξεργασίας και καθαρισμού των δειγμάτων, καθώς και ακριβείς μετρήσεις των ατόμων του “Ανθρακα 14 σε επιταχυντή ιόντων (Accelerator Mass Spectrometer), εξασφαλίζοντας 200 περίπου νέες ακριβείς χρονολογήσεις.
Παράλληλα, δημιούργησαν ένα νέο μοντέλο για το χωρο-χρονικό προσδιορισμό του αφανισμού των Νεάντερταλ σε σχέση με την εξάπλωση των πρώτων σύγχρονων ανθρώπων

Δημοσιεύτηκε από demos lambrinos
eratwlabrinoumathenontas.blogspot.gr

Παραιτήθηκαν οι Παραιτηθείτε

Αίσθηση έχει προκαλέσει η παραίτηση των Παραιτηθείτε, λίγες ώρες πριν τη συγκέντρωσή τους στο Σύνταγμα.
Η κυβέρνηση είναι έξαλλη με την παραίτηση των Παραιτηθείτε -που ζητούν την παραίτησή της- γιατί την βοηθούν πολύ να παραμένει κυβέρνηση.
Παράλληλα, υπάρχουν αντιδράσεις από τους χορηγούς της συγκέντρωσης που απειλούν με μηνύσεις για αθέτηση συμφωνίας.
Οι Παραιτηθείτε παραιτούνται, για να δείξουν στην κυβέρνηση πως πρέπει να παραιτηθεί κι αυτή.
Δηλαδή, δίνουν το καλό παράδειγμα. Δείχνουν πως είναι ανιδιοτελείς.
Αφού οι Έλληνες έχουν παραιτηθεί -εδώ και καιρό-, γιατί να μην παραιτηθεί και η κυβέρνηση;
Έλληνες δεν είναι κι αυτοί;
Ναι, Έλληνες είναι αλλά ξέρει κάποιος έστω μια περίπτωση στην παγκόσμια Ιστορία που μια εκλεγμένη κυβέρνηση να παραιτήθηκε και να άφησε μόνη της την εξουσία;
Οι Παραιτηθείτε είναι πολύ χρήσιμοι.
Αν οι Παραιτηθείτε δεν υπήρχαν, θα έπρεπε να τους είχαμε εφεύρει.
Οι Παραιτηθείτε σε κάνουν να πιστεύεις πως η Ελλάδα έχει κυβέρνηση και είναι δημοκρατία· αφού κάποιοι ζητούν την παραίτηση της κυβέρνησης, σου δίνεται η εντύπωση ότι υπάρχει κυβέρνηση.
Η Ελλάδα δεν έχει κυβέρνηση -οι κυβερνήσεις αλλάζουν, οι διαταγές έρχονται από τις Βρυξέλλες- και ούτε είναι δημοκρατία αλλά καλές είναι οι αυταπάτες στο προτεκτοράτο.
Ούτως ή άλλως, οι Έλληνες δεν πρόκεται να αντιδράσουν ποτέ και να απελευθερώσουν την πατρίδα τους, οπότε οι αυταπάτες είναι η μόνη διέξοδος.
Έξι χρόνια μετά την χρεοκοπία της Ελλάδας, κάποιοι ζητούν να παραιτηθεί η κυβέρνηση με τα μέτρα της οποίας συμφωνούν, όπως απέδειξαν πέρσι το καλοκαίρι με το Μένουμε Ευρώπη.
Δηλαδή, μια κυβέρνηση παίρνει τα μέτρα που απαιτούσες να πάρει πέρσι το καλοκαίρι, και έναν χρόνο μετά εσύ ζητάς την παραίτησή της για τα μέτρα που πήρε και ήθελες να πάρει.
Ναι, στην Ελλάδα γεννήθηκε ο ορθός λόγος.
Αλλά σήμερα δεν τον βρίσκεις στην Ελλάδα. Ούτε για δείγμα.
Αυτό που βρίσκεις στην Ελλάδα σήμερα είναι υποκρισία και άρνηση της πραγματικότητας.
Αλλά η πραγματικότητα δεν συγκινείται αν την αγνοείς.
Είναι πάντα εκεί.

(Το κείμενο είναι αφιερωμένο σε κάποιους αναγνώστες που μου ζητούν να γράφω ευχάριστα. Δεν νιώθω καμία ανάγκη να είμαι ευχάριστος, ούτε είμαι χαζοχαρούμενος. Επίσης, δεν έχω αφεντικό και έχω την δυνατότητα να γράφω αυτά που σκέφτομαι. Ευχαριστώ.)

pitsirikos.net

Σωφρονισμός

Τα ΜΜΕ κάνουν λόγο για δυο θύματα, κάτι πολύ επικίνδυνο γιατί δίνει άφεση αμαρτιών.
Ένα είναι το θύμα κι ένας ο θύτης.
Τώρα αν θέλουμε να κάνουμε λόγο για ηθικούς αυτουργούς, ούτε ένα, ούτε δυο είναι τα θύματα.
Είναι όλα τα παιδιά του κόσμου και θύτες όλοι οι ενήλικοι, γιατί βιάζουν την παιδική αθωότητα να εισέλθει στον βρώμικο κόσμο τους.
Το παράδειγμα που δίνουν με τον βίο τους κι ενίοτε η προτροπή των ηλίθιων γονιών στα τέκνα τους, της «μαγκιάς» και να μην πιαστούν «κορόιδα», δεν αντιλαμβάνονται πως με αυτό το τρόπο, δημιουργούν συνθήκες ζούγκλας.
Και νά ’ταν μόνο αυτό;
Το ίδιο κάνουν σε κάθε κοινωνική τους έκφραση, η οικονομία αιμορραγεί επειδή ακριβώς είναι ανίκανοι να αντιληφθούν τις βουλές τους.
Ως υποστηρικτής της πρόληψης και πολέμιος της θεραπείας, κατήγγειλα τον τρόπο που αντιμετωπίζουν το σχολικό εκφοβισμό.
Δεν κόβεις το κεφάλι όταν πονάει, δεν τιμωρείς την παραβατικότητα.
Γυρεύεις τις αιτίες που προκαλούν το πονοκέφαλο και αλλάζεις τις συνθήκες.
Μόνο με την αγωγή από το σπίτι και την παιδεία από τα σχολεία -το παράδειγμα προς μίμηση- προλαμβάνεις την κτηνωδία κι όχι εκ των υστέρων όταν πια έχει μπει στην εφηβεία με νομοθετικές παρεμβάσεις της εξουσίας, τότε είναι πολύ, πάρα πολύ αργά, να σιάξεις ανθρώπους.
Το πρόβλημα δεν είναι η έκφραση των παιδιών αλλά τα παραδείγματα των ενηλίκων.
Επί ευκαιρία να καταθέσω την άποψή μου περί αναμόρφωσης.
Η κριτική και η τιμωρία είναι οι στυλοβάτες της δικαιοσύνης.
Κι όταν λέω τιμωρία δεν εννοώ τον εγκλεισμό,επ' ουδενί.
Είναι μέγα λάθος η φυλάκιση.
Γιατί καταρχήν η αργία είναι μήτηρ πάσης κακίας.
Μόνο με την εργασία θα σωφρονιστεί κάποιος, με τον μόχθο σμιλεύεται ο άνθρωπος.
Κοινωνική εργασία, ένα πιάτο φαΐ η αμοιβή του κι αν δεν έχει σπίτι και μια στέγη.
Τους κατά συρροή εγκληματίες στην ηλεκτρική καρέκλα, στους αμετανόητους δεν αξίζει η ανθρώπινη κοινωνία.
Έτσι δημιουργείς υπεύθυνους πολίτες και αποδοτικότερες τιμωρίες.

Rory Gas

Απόπατος κόσμος

Έχουν γραφτεί πολλά κι έχουν ειπωθεί περισσότερα περί συνωμοσιολογιών.
Μόνο που ουδεμία σχέση έχουν με την αλήθεια.
Ο σκοπός τους είναι να καλύψουν το «δάσος».
Υπάρχουν άνθρωποι και ανθρωπάκια.
Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν λόγο για πραγματικές συνωμοσίες, αλλά δεν τους προβάλλουν ποτέ και υπάρχουν ανθρωπάκια που πουλάνε συνωμοσιολογίες για να αγοράζουν τα κορόιδα και να παπαγαλίζουν αδόκιμες ως ανόητες υποθέσεις οι αφελείς.
Ένας εύκολος στόχος για τα τσουτσέκια της «σάτιρας».
Κι έτσι «ζυμώνεται» η κοινή γνώμη.
Έχω ακούσει πως στους δίδυμους πύργους είχαν ενημερώσει τους εβραίους να μην προσεγγίσουν εκείνη τη μέρα την περιοχή.
Αναπόδεικτες θεωρίες.
Και σιγά μη νοιαστούν οι εβραίοι Μέδικοι για τον εβραϊκό λαό, που έχουν όμηρο σύσσωμο τον Ισραηλινό λαό να παριστάνει τον χωροφύλακα στη γη του μαύρου χρυσού.
Οι συνωμοσίες εξυφαίνονται ως εξής:
Όπως έχει πει κι ένας διανοητής της αριστεράς προκαλούν χάος για να πουλάνε τάξη.
Γιατί μια κοινωνία διαιρεμένη, σε ελεγχόμενη αταξία μπορεί να κυβερνηθεί ασφαλώς, ενώ μια κοινωνία σε τάξη, είναι μια γροθιά, δεν επιτρέπει έλεγχο και παρεμβάσεις.
Οι εβραϊκές μυστικές υπηρεσίες γνωρίζουν τις κινήσεις όλων, έχουν την τεχνογνωσία και τα εργαλεία γι’ αυτό.
Τι κάνουν λοιπόν;
Όταν θέλουν να προκαλέσουν χάος επιτρέπουν στις εξτρεμιστικές ομάδες ή άτομα να δράσουν, πιθανόν και να τους κατευθύνουν εν αγνοία τους.
Κάθε φορά που απελευθερώνουν έναν στόχο έχουν προβοκατόρικο σκοπό.
Να εγείρουν το συναίσθημα της μάζας, για να «χωνέψει» τις όποιες απαξίες, ούτως ώστε να απολέσει σταδιακά την κυριαρχία της.
Μια κοινωνία παράκλητη του κεφαλαίου στη νέα τάξη πραγμάτων.
Κίναιδοι, απόκληροι, άεργοι, άτομα αναξιοπρεπή, δίχως «ανάστημα», υστερόβουλοι υπηρέτες απαξιωτικών ιδεών, καταναλωτές ζητιάνοι του κεφαλαίου!

Υ.Γ.
Τα αποτελέσματα αυτής της σαθρής κοινωνίας τα βλέπεις καθημερινά.
Οι άνθρωποι ανάγωγοι, έχουν αποκτηνωθεί.
Τι να σου κάνουν τα παιδάκια;
Ολημερίς πίσω από έναν γυάλινο κόσμο να παρακολουθούν όργια.
«Ανύπαρκτοι» γονείς, στο όνομα δήθεν κάποιας ελευθερίας γιατί έχουν μπερδέψει τη σημασία των λέξεων.
Άλλο ελευθερία της σκέψης κι άλλο ανεξαρτησία της βούλησης.
Αυτοί έχουν εδραιώσει την ελευθερία της βούλησης, ξεχνώντας πως η όποια ελευθερία σου, σταματά εκεί που αρχίζει του άλλου.
Η ελευθερία της βούλησης έχει όρια!
Πώς να ξοδέψουν στο καναπέ τόση ενέργεια τα παιδάκια;
Πώς να ψυχαγωγηθούν δίχως κηδεμόνα;
Με τι αξίες και παραδείγματα να κοινωνήσουν;
Με ποια εργαλειοθήκη η γλώσσα τους θα καλλιεργήσει σχέσεις;
Με ουγκ και ντουπ δεν μπορείς να συνεννοηθείς, εύλογο λοιπόν να αρχίσεις τις ζωικές χειρονομίες.
Τι προσδοκάς από μια κοινωνία απαξιωμένη;
Ζούγκλα, ο νόμος του δυνατού και στη ζούγκλα των πόλεων ο νόμος του οπλοφόρου!

Rory Gas

“Λίγο πριν πεθάνεις…”

Ο παππούς μου ήταν φυσικός. Ήταν και 96 χρονών (όπως ο Μητσοτάκης).
Όταν τον ρωτούσαν πόσων χρονών είναι απαντούσε «χοντρικά… λίγο πριν πεθάνω».
Το καλύτερο είναι ότι χαμογελούσε όταν το ‘λεγε. Γνήσια, όχι μ’ αυτό το χαμόγελο-μορφασμό-κάλυμμα τρόμου.
Ο παππούς μου χώρισε από τη γιαγιά μου όταν ήταν 75 χρονών.
Όχι γιατί βρήκε γκόμενα αυτός. Όχι επειδή βρήκε γκόμενο η γιαγιά.
Χώρισε γιατί δεν ήθελε να πηγαίνει εκδρομές σε μοναστήρια μαζί της.
Σιχαινόταν επίσης τις φίλες της, που αφού γλεντοκόπησαν με συζύγους και εραστές στις Μυκόνους και τα Καζίνα της Ευρώπης, αποφάσισαν να κάνουν πλέον Πάσχα στον πανάγιο τάφο μόνο και μόνο γιατί φοβήθηκαν ότι έχουν πάρει την άγουσα για τον δικό τους τον τάφο.
«Αυτές παιδί μου είναι συνηθισμένες να τα ρυθμίζουν όλα ζητώντας ρουσφέτια από τους βουλευτάδες τους», μου είπε τότε.
«Ε, δεν μπορώ να τις βλέπω να μετατρέπουν και το θεό σε βουλευτή. Ανάβουν κεριά, κάνουν τάματα, φτιάχνουν φανουρόψωμα, φιλάνε οστά και κάρες αγίων, γιατί αυτή τη φορά είναι γιγάντιο το ρουσφέτι: ρετιρέ στον παράδεισο. Καλύτερα μόνος μου.»
Και πράγματι. Έζησε άλλα 20 χρόνια καλύτερα μόνος του.
Ο θεός του έδωσε υγεία – ίσως επειδή δεν το ζήτησε φιλώντας στα ξεκούδουνα την κάρα του Αγίου Μηνά.
Επισκεύασε και αποσύρθηκε στο σπίτι της μάνας του σ’ ένα χωριό με δέκα σπίτια κάπου στη νότια Πίνδο.
Το πρωί έκανε μια μεγάλη βόλτα στο βουνό και μετά διάβαζε, έφτιαχνε το φαγάκι του και έπαιρνε ένα υπνάκι. Το απόγευμα πήγαινε στο καφενείο-μπακάλικο-ταβέρνα-πρόχειρο ιατρείο και συναντούσε τους άλλους 16 κατοίκους του χωριού.
Έπιναν το κρασάκι που έφερνε αυτός (είχε τρελές προμήθειες σαββατιανού που ήταν η αδυναμία του), έτρωγαν ομελέτα με αυγά απ’ το κοτέτσι της κυρά Μάγδας και μανιτάρια που μαζεύει ο ανιψιός του Θωμά. Μετά το τρίτο ποτηράκι παίζανε μπιρίμπα ή τάβλι.
Όταν ο παππούς ήταν στα μεγάλα κέφια του τους εξηγούσε τους νόμους που διέπουν τον κόσμο μετά παραδειγμάτων.
Η αντοχή των υλικών λ.χ. εξηγήθηκε με το διαζύγιό του. «Μαλώνεις, μαλώνεις για χρόνια και νομίζεις ότι δεν πειράζει.
Τα βρίσκεις και συνεχίζεις. Όμως η σχέση έχει κουραστεί.
Και όταν μια μέρα ξαφνικά χωρίζεις, απορείς αφού δεν έγινε τίποτα σπουδαίο. Αλλά δεν χρειάζεται να γίνει ένα σπουδαίο.
Η καταπόνηση για χρόνια κάποια στιγμή θα φέρει το σπάσιμο.
Έτσι και το πανί που το βλέπει ο ήλιος καθημερινά κάποια στιγμή ξαφνικά θα διαλυθεί».
Μετά γυρνούσε σπίτι του, διάβαζε λίγο ακόμα και πήγαινε για ύπνο.
Ήταν ήρεμος κι ευτυχισμένος. Η μόνη με την οποία μιλούσε στην οικογένεια ήμουν εγώ.
Χτες με ειδοποίησε η κυρά Μάγδα ότι δεν είναι καλά.
Πέταξα κι έφτασα δίπλα του σε μισή μέρα.
Όταν μπήκα σπίτι του τον βρήκα στο κρεβάτι χάλια αλλά με καθαρές ριγέ μπυτζάμες, τριζάτα σεντόνια, μια κούπα χαμομήλι και ένα βιβλίο στο χέρι.
Χαμογέλασε με όλο του το μούτρο όταν με είδε. Και μετά με μάλωσε που άφησα τις δουλειές μου και ήρθα.
-Τι κάνεις παππού; τον ρώτησα προσπαθώντας να κρύψω άτσαλα την αγωνία μου.
-Προσπαθώ να καταλάβω ποιες από τις 8 άγνωστες διαστάσεις του σύμπαντος είναι η πιο ωραία για να μετεγκατασταθώ, μου είπε και ανέμισε το βιβλίο.
Το πήρα στα χέρια μου. Ήταν ένα βιβλίο που ανέλυε τη θεωρία των υπερχορδών, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της οποίας υπάρχουν, όπως μου εξήγησε, παράλληλα σύμπαντα αόρατα για μας που ζούμε στις τρεις διαστάσεις.
-Σοβαρά τώρα παππού, λες να αληθεύει αυτό;
Λες να είμαστε κλεισμένοι σε μια γυάλα σαν ψάρια και να νομίζουμε ότι αυτό είναι όλο, ενώ έξω είναι το σπίτι, η πόλη, ο κόσμος, ο γαλαξίας;
Λες να είμαστε κοντόφθαλμοι σαν χρυσόψαρα;
-Θα σου πω σε λίγο μετά λόγου γνώσεως, μου είπε και γέλασε περιπαικτικά.
Με ξέρεις εμένα τι ψαχτήρι είμαι.
Θα βρω τρόπο, θα βρω ταχυδρόμο με άδεια κυκλοφορίας μεταξύ συμπάντων και θα σε ειδοποιήσω. Υπόσχεση!
Σκάσαμε στα γέλια και αγκαλιαστήκαμε.
Το βράδυ πέθανε ήσυχα στον ύπνο του.
Και ξαφνικά κατάλαβα τι θα πει ακριβώς «θανάτω θάνατον πατήσας» και τον ζήλεψα.
Καλό ταξίδι παππού. Θα χω το νου μου για τον ταχυδρόμο σου…

tilestwra.com

Οι «θετικές πρακτικές» της φύσης από το Πόρτο Ράφτη

Γεννήθηκαν πριν από λίγες ώρες, στη γειτονιά μου, στο Πόρτο Ράφτη.

Ελαφρά επεξεργασμένη φωτογραφία της Ελένης Μπακούρη

Στην παραλία του Καλού Γιαλού.
Οι νεοσσοί αυτοί θα παλέψουν και θα επαναλάβουν το παραμύθι με το ασχημόπαπο που έγινε κύκνος.
Σε μια περιοχή, που έχουν κυριαρχήσει –για χρόνια- η καταφανής ανομία, η ασυγκράτητη ανοησία, αλλά και η επιθετική καταστροφικότητα του θρασύδειλου, τα πουλιά έρχονται να θυμίσουν σε όλους μας ποιες είναι οι πραγματικές αξίες της ζωής.
Και πως τα κοινά αγαθά δεν κοστολογούνται.
Μήπως και εμείς οφείλουμε να προστατέψουμε αποφασιστικά τα δικαιώματά μας στα κοινά; Ενεργητικά, όπως το ζητά η ιστορία, κόντρα στην ανάθεση, με την οποία εμείς σήμερα τιμωρούμε το αύριο!
Τις τελευταίες μέρες, ο καταιγισμός των νέων ειδήσεων που κατέρριπταν ελπίδες, αλήθειες και όνειρα, σε συνδυασμό με μια σύντομη αδιαθεσία μου, ενδυνάμωσαν το «γκρίζο» …
Αλλά η ίδια η φύση έρχεται να μου θυμίσει –ελπίζω όχι μόνο σε μένα- ότι δεν πρέπει, δεν μπορώ να σταματήσω …
Καλή σας τύχη υπέροχα πλάσματα !

mbourgos.blogspot.gr

Αί δύο ορφαναί.

Δεν μοχθείς!
Ό, τι δεν μοχθείς δεν αγαπάς κι ό, τι δεν μοχθεί δεν αγαπιέται.
Το εύκολο δεν το εκτιμά κανείς, το δύσκολο αξίζει.
Η υγεία και η αγάπη, δυο ορφανά, δίχως οικογένεια -τον πατέρα μόχθο και την μάνα ευλάβεια!
Μια φορά κι έναν καιρό ήσαν δυο υπέροχα κορίτσια η Υγεία και η Αγάπη.
Η Υγεία ήταν λυγερή και η Αγάπη τροφαντή.
Πατέρας τους ήταν ο Μόχθος και μάνα τους η Ευλάβεια.
Κάθε που γύριζε ο Μόχθος έλαμπε η Ευλάβεια.
Είχαν μια θαυμάσια οικογένεια.
Οι μέρες ήτανε γιορτή και οι σχόλες γλεντοκόπια.
Έτσι κυλούσαν τα χρόνια γαλήνια και τρυφερά.
Μέχρι που ήρθε η θεία από την Αμερική καβάλα σε ένα ασπρόμαυρο άλογο και άραξε στο σαλόνι. Οκνηρία το όνομα της.
Μέσα στην κοιλιά του αλόγου ήσαν κρυμμένοι ο Πλούτος ο κραταιός, η Χλιδή η λαμπερή και η Ύβρις η ατίθαση.
Κάτω από την ουρά του αλόγου, μια γυάλινη κρύπτη, πέρασε απαρατήρητη.
Αυτό τη μέρα γιατί σαν ήρθε η νύχτα κι έπεσε το σκοτάδι έλαμψε σαν αστραπή και ξεπήδησαν από μέσα ο Πλούτος και οι αδελφές του.
Ξεχύθηκαν μεμιάς σε κάθε γωνιά, σκόρπισαν στο σπίτι.
Ο Μόχθος δεν έβγαινε πια από το σπίτι και η Ευλάβεια μαράζωνε.
Συμφορά μεγάλη εύρη το σπίτι, το έζωσε η δυστυχία και το σκέπασε η καταχνιά.
Ώσπου ο Μόχθος και η Ευλάβεια πέθαναν από μαρασμό (πρόωρη γήρανση), μέσα σε ένα χρόνο.
Η Υγεία και η Αγάπη απέμειναν ορφανές.
Η πρώτη αρρώστησε βαριά κι η δεύτερη απομονώθηκε σ’ ένα ανήλιαγο κελί!
Κανείς δεν δίνει σημασία πια στα δυο ορφανά.
Οι γιατροί στη γη του εμπορίου δεν έχουν σύνορα κι ο φαρισαϊσμός διαρρηγνύει τα ιμάτιά του για το πόνο κάποιου τυχάρπαστου, που φέρνει η κιβωτός του κόσμου, από τα παράλια της Μικράς Ασίας!
Τούτες τις μέρες συνήθισαν οι άνθρωποι στις ευχές.
Κούφια λόγια σε αντίγραφα.
Τυπολατρία!
Εύχονται «της Παναγίας τα μάτια».
Εύχονται για να ξορκίσουν κι όχι για να αποκτήσουν.
Πώς να αποκτήσεις τάχα, δίχως κόπο.
Μα αν δεν κουνήσεις από την οθόνη, πώς να βρεις την υγειά, που να βρεις την αγάπη;
Τι προσδοκάς από μια ευχή που δίνεις ή ακόμη χειρότερα που λαβαίνεις;
Δεν μπορείς να λέγεσαι άνθρωπος όταν γυρεύεις τα ψίχουλα των άλλων.
Όταν κλέβεις τον κόπο των άλλων.
Και δεν μπορείς να λέγεσαι άνθρωπος όταν «λιάζεσαι» στις πισίνες κι έχεις υπηρέτες, ή όταν «λιάζεσαι» στις ρούγες κι έχεις αφεντάδες!
Κι επ' ουδενί δεν μπορείς να λέγεσαι άνθρωπος επειδή έχεις γλώσσα, δεν κόπιασες στιγμή, άλλοι στην έδωσαν και δη Ελληνική!
Πες μου τι κόπιασες.
Όχι τι είπες.
Ούτε τι ένιωσες, για να μπορείς να λέγεσαι άνθρωπος κι όχι πίθηκος.

Rory Gas

Τα παιδιά ενός ανύπαρκτου θεού.

Υπάρχουν κάποια παιδιά που δεν έχουν κηδεμόνα θεό.
Ο χριστιανισμός και ο κομμουνισμός -ο εβραϊκός Ιανός- υποθάλπει μόνο τους ανάξιους.
Αν δεν είσαι ανάπηρος, ζητιάνος, ανήθικος και κακοποιός, απλά δεν υπάρχεις, γι’ αυτά τα δυο απάνθρωπα δόγματα!
Θα πρέπει να απωλέσεις την αξιοπρέπεια σου να γίνεις κτήνος για να μοιάσεις στα κτήνη, ούτως ώστε να σε προσέξουνε.
Και μετά τα ίδια κτήνη χτυπιόνται στα κεραμίδια για την ανύπαρκτη αξιοκρατία!
Ο «άγιος» Φρόιντ τους, ας τους φυλά, στο δρόμο της «προόδου», της «αλληλεγγύης» και της «φιλευσπλαχνίας», να μην σχίσουν κανένα φρένο!
Υπάρχουν Έλληνες που υποφέρουν όχι τώρα στην υποτιθέμενη κρίση αλλά ανέκαθεν.
Που δεν θα το μάθεις ποτέ, όχι από ιδιοτροπία ή ντροπή, αλλά επειδή ακριβώς είναι αξιοπρεπείς και δεν το φωνάζουν.
Η φτώχεια είναι ασήμαντη γι’ αυτούς, φωνάζουν μόνο για αξιοπρέπεια, ανεξαρτησία και δημιουργία.
Αν αξίζει κάποιος άνθρωπος αλληλεγγύη είναι αυτοί, όχι για τίποτα άλλο αλλά γιατί θα πιάσει τόπο, θα την αξιοποιήσουν.
Δεν θα την καταναλώσουν σαν όλους τους επαίτες σε ένα φαύλο κύκλο οκνηρίας.
Αν ο πλούτος είναι τα υλικά πράγματα, τότε είμαι φτωχός.
Ήμουν τόσο φτωχός που δεν είχα ούτε καν τρεις (3) χιλιάδες δολάρια, έτσι, για να κάνω μια απλωτή απέναντι στο «δυτικό όνειρο».
Δεν νοιάστηκε ποτέ κανείς, δεν έμαθε ποτέ κανείς για την φτώχεια μου.
Δεν μίσησα όμως κανέναν γι’ αυτό, επειδή μου έμαθε ο άγγελος μου να αγαπώ δίχως όρια, δίχως ανταπόδοση.
Να αγαπώ ό, τι έχω κι ό, τι μου δίνεται, να μοιράζομαι αγάπη, μόνο αγάπη.
Είχα το χεράκι μου απλωμένο, όχι όμως για ζητιανιά, αλλά για να σκαλίσω τα χώματα, να τρίψω πέτρες, να δέσω σύρματα, να πριονίσω ξύλα, να βιδώσω και να μαστορέψω τα παιχνίδια μου.
Το φαγάκι μου λειψό αλλά πεντανόστιμο, γιατί ήταν καμωμένο με αγάπη.
Δεν γνώρισα της ζητιανιάς το ψωμί, ούτε το γύρεψα ζητιάνος σε άλλο τόπο.
Υπάρχουν κάποια παιδιά που δεν άπλωσαν ποτέ το χεράκι τους να γυρέψουν ψωμί, αλλά για να το ζυμώσουν κι όχι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας που γυρεύουν το παντεσπάνι του καπιταλιστικού ονείρου, ανάξιοι ακόμη και να λέγονται άνθρωποι.
Ο άνθρωπος για να γίνει θέλει δουλειά πολλή, να μοχθεί, να δημιουργεί, σε αυτό διαφέρει από τα ζώα. Λουλούδι είναι ο πρόγονος όλων μας.
Γίναμε ζώα όταν αποκτήσαμε την απληστία να κλέψουμε λίγο «χορτάρι» από τον διπλανό μας.
Και γίναμε κτήνη όταν αρχίσαμε να τρώμε ο ένας τις σάρκες του άλλου.
Ο άνθρωπος λοιπόν είναι ένα λουλούδι που ξαναβρήκε τις ρίζες του κι έχει να αντιπαλέψει με ζώα, θηρία και κτήνη!
Ένας ατέρμων πόλεμος που δεν έχει την αίγλη του Τρωικού, την ιστόρηση του Πελοποννησιακού και τη προπαγανδιστική προβολή του Β’ κατ’ ευφημισμόν παγκόσμιου.
Είναι κάποια παιδιά που δεν τα προσέχει κανένας θεός.
Τα παιδιά ενός ανύπαρκτου θεού!

Rory Gas

Τα παιδιά ενός κατώτερου θεού.

φωτογραφία www.enet.gr

Αν είσαι Έλληνας και δεν είσαι αριστερός, είσαι ένα κατώτερο ον για τους «φιλάνθρωπους» και είσαι άξιος χλευασμού και αδιαφορίας.
Για να σε προσέξουν θα πρέπει να είσαι βρωμιάρης, ελεεινός, τρισάθλιος και ζητιάνος, ειδάλλως δεν είσαι άξιος της «ελεημοσύνης» τους.
Κάποτε οι αριστεροί όταν οι απεργοσπάστες τούς έκλεβαν τις δουλειές, αρματώνονταν κι έβαλαν κατά πάντων και των αφεντικών αλλά και των εργατών που γύρευαν ένα κομμάτι ψωμί.
Δεν τους αναγνώριζαν το δικαίωμα να βρουν κι αυτοί στον ήλιο μοίρα, όπως σήμερα που το αναγνωρίζουν στους λαθρομετανάστες, εις βάρος των γηγενών εργατών.
Όχι μόνο υπερασπίζονται το άδικο αλλά εξυπηρετούν και το κεφάλαιο που εισάγει ευτελείς δούλους για μεγαλύτερο κέρδος.
Από την πρώτη μέρα της πολιτικής υπέρ της λαθρομετανάστευσης, κατηγόρησα το ΚΚΕ γιατί στο όνομα μιας δήθεν διεθνής εργατιάς κάποιοι Έλληνες εργάτες υπέφεραν.
Δηλαδή το ευαγγέλιο του κεφαλαίου, «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» ενστερνίζεται και το λαϊκό κόμμα. Πόσο οξύμωρο και πόσο ηλίθιοι είναι όλοι οι φανατισμένοι της γης;
Δεν το βλέπουν πως κάθε θέση εργασίας που καταλαμβάνουν οι λαθρομετανάστες -με αθέμιτο μάλιστα ανταγωνισμό- χάνει την θέση του κι ένας Έλληνας.
Γιατί ο άνθρωπος είναι ένα εγωιστικό κτήνος, «βλέπει» μόνο όσα τον βλάπτουν και όσα ικανοποιούν την φιλαυτία του και την μεγαλομανία του να παριστάνει τον άρχοντα ο χωριάτης.
Αν και όταν οι λαθρομετανάστες διεκδικούσαν θέσεις στο δημόσιο ή ανωτέρων υπαλλήλων τότε θα καιγόταν ο «κώλος» τους και θα σήκωναν λάβαρα Κολοκοτρωνέικα, ναι, αυτόν που χλευάζουν ανίκανοι να αντιληφθούν τις ομοιότητές τους.
Προεστοί γαρ εκατέρωθεν!
Δεν πρέπει να λέγεσαι κομμουνιστής όταν υπερασπίζεσαι το δίκιο ενός εργάτη εναντίον τού δικαίου ενός άλλου εργάτη.
Να λέγεσαι δικολάβος, γιαλαντζί κομμούνι!
Όλοι αυτοί οι «αλληλέγγυοι» έχουν αναμετρηθεί με τη φτώχεια;
Περπάτησαν σε λασπωμένους δρόμους;
Έσταξε ποτέ το ταβάνι τους;
Έσβησε ποτέ η φωτιά πριν καν πέσει η παγωνιά της νύχτας;
Βγήκαν στους καφενέδες ξημερώματα με ένα σκεπάρνι στον ώμο να βρουν δουλεία στο γιαπί; Χτύπησαν πόρτες σε φάμπρικες για μεροκάματο;
Να δουν τι θα πει αστική επιβίωση. Αντιθέτως τρώνε γλυκό και δανεικό ψωμί κι επειδή το βρήκαν εύκολα θαρρούν πως ήταν ίδιο για όλους τους υπόλοιπους.
Υποσυνείδητα νιώθουν τύψεις κι έχουν βαλθεί να εξιλεωθούν προσφέροντας την συμπαράστασή τους, σε μια εικόνα που εστιάζει το κεφάλαιο με ευχολόγια μεν, εις βάρος δε, μιας κατώτερης εργατικής τάξης -της ανειδίκευτης.
Και δυστυχώς οι πολιτικές της «αριστερής» μεταπολίτευσης κατάφεραν να εξολοθρεύσουν την ιδιωτική πρωτοβουλία, καθιστώντας αυτούς, ανειδίκευτους εργάτες και τώρα τους δίνουν τη χαριστική βολή.
Από τη μια εισάγοντας λαθρομετανάστες με ανταγωνιστικά ως ευτελή μεροκάματα κι από την άλλη εξάγοντας όλο το συνάλλαγμα οι μόνοι εργαζόμενοι πλέον λαθρομετανάστες αυτοστιγμεί, αλλά και οι Έλληνες, εμμέσως, καταναλώνοντας σκουπίδια στις πολυεθνικές.
Με την αρωγή των «αριστερών ρατσιστών» κατάντησαν τους Έλληνες παιδιά ενός κατώτερου θεού!

Rory Gas

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ έξι χρόνια πριν....

Η τοιχογραφία με την Πότνια Θηρών από τον Προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου της Θήρας...3.600 χρόνια πρίν....

Με τα μάτια τής ψυχής στραμμένα στο παρελθόν, και το τρίτο μάτι να στοχεύει το μέλλον, το Ιστολόγιο "ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ", κλείνει σήμερα έξι χρόνια συνεχούς παρουσίας στο διαδίκτυο....

Με την εκτίμηση των αναγνωστών του φάρο και πυξίδα συνεχίζει αργά και σταθερά.

Ο ένας, και μόνος δημιουργός και  διαχειριστής του ιστολογίου, σας ευχαριστώ για την εκτίμηση,
και σας διαβεβαιώ πώς το χρώμα, οι ιδέες και οι αναρτήσεις του Ιστολογίου, θα παραμένουν στο ίδιο υψηλό μήκος κύματος, προσβλέποντας στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα, προσηλωμένες παντα στίς επιταγές τής κατακερματισμένης Λακωνικής αρετής.
Μια εκ βαθέων παρουσίαση  http://utidanos.blogspot.gr/2015/07/blog-post_32.html