Ξεφορτωθήκαμε και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ

Μεγάλη επιτυχία σημείωσε η χώρα μας, αφού η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πέρασε από το ελληνικό Δημόσιο στο ιταλικό Δημόσιο.
Δημόσιο να ‘ναι κι ας είναι και της Τουρκίας.
Σημασία έχει να μην πέσει η περιουσία των Ελλήνων στα χέρια ιδιωτικών εταιρειών.
Βέβαια, και οι ιταλικοί σιδηρόδομοι θα αποκρατικοποιηθούν αλλά μπορεί να τους πάρει το δημόσιο της Γαλλίας, οπότε θα είμαστε πάλι νικητές.
Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πουλήθηκε έναντι 45 εκατομμυρίων ευρώ στο ιταλικό Δημόσιο, αν και η Γιουβέντους έδινε τα ίδια χρήματα και τρεις ποδοσφαιριστές.
Η τιμή πώλησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ θεωρείται χαμηλή γιατί ξεκίνησαν οι θερινές εκπτώσεις και το αφεντικό τρελάθηκε.
Για την επίτευξη της συμφωνίας δεν υπήρξαν δυσκολίες, αφού οι Ιταλοί τα βρήκαν με τους Κινέζους της COSCO και με τους Ρώσους, ενώ οι Γερμανοί δεν έφεραν αντιρρήσεις γιατί η SIEMENS δεν φτιάχνει τρένα.
Μόλις οι Ιταλοί συμφώνησαν με τους Κινέζους και τους Ρώσους, βάρεσαν παλαμάκια, για να έρθουν οι Έλληνες σερβιτόροι του ΤΑΙΠΕΔ με τα συμβόλαια και τις σαμπάνιες.
Το θετικό με την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ είναι πως οι Ιταλοί δεν θα πάρουν τα τρένα και τους σιδηρόδρομους από την Ελλάδα. Θα τα αφήσουν εδώ, για να παίζουμε κι εμείς.
Οι Ιταλοί τα τρένα, οι Γερμανοί τα αεροδρόμια, οι Κινέζοι τα λιμάνια, οπότε άντε να αγοράσει κάποιος τώρα και τους Έλληνες να τους πάει σε καμιά έρημο, ώστε να έρθει επιτέλους η ανάπτυξη στην Ελλάδα.

Μένουμε Ευρώπη.

(Έχω μια απορία για τους Έλληνες του ΤΑΙΠΕΔ και όσους Έλληνες εμπλέκονται στο ξεπούλημα και τη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας: δεν ντρέπονται; Και καλά που δεν ντρέπονται, αλλά δεν φοβούνται. Μάλλον θα το θεωρούν τιμητικό και πατριωτικό αυτό που κάνουν. Ο μισθός να πέφτει.)

pitsirikos.net

Πως καταργούμε τον "εγωισμό" μας

Παραιτήσου από την επιθυμία να έχεις δίκιο
Όταν παραιτείσαι από την επιθυμία να έχεις δίκιο, ισχυροποιείς τον δεσμό σου με την Ύπαρξη.
Να θυμάσαι ότι το «Εγώ» είναι ένας αποφασισμένος πολεμιστής.
Πολλοί άνθρωποι διαλύουν όμορφες σχέσεις από την προσκόλληση στην επιθυμία να έχουν πάντα δίκιο.
Παραιτηθείτε από αυτή την εγωιστική ανάγκη, σταματώντας τον εαυτό σας κατά τη διάρκεια μιας διαφωνίας και ρωτώντας τον : «Θέλω να έχω δίκιο ή να είμαι ευτυχισμένος;»
Όταν διαλέγεις την ευτυχία, την αγάπη, την πνευματικότητα, η σύνδεση σου με την Ύπαρξη δυναμώνει.
Τότε η Υπέρτατη Πηγή ξεκινά να συνεργάζεται μαζί σου στην δημιουργία της ζωής που σκοπεύεις να ζήσεις.
Παραιτήσου από την επιθυμία να είσαι ανώτερος
Η αληθινή αρχοντιά δεν είναι να είσαι καλύτερος από τους άλλους.
Είναι να γίνεις καλύτερος από τον παλιό σου εαυτό.
Δώσε προσοχή στην δική σου εξέλιξη διατηρώντας σταθερή την επίγνωση ότι κανένας σ’ αυτόν τον πλανήτη δεν είναι καλύτερος από κανέναν άλλο.
Όλοι μας απορρέουμε από την ίδια δημιουργική πηγή ζωής.
Όλοι έχουμε αποστολή να αντιληφθούμε την σπουδαιότητα της ύπαρξής μας.
Ότι χρειαζόμαστε για να διεκπεραιώσουμε το πεπρωμένο μας, μας είναι διαθέσιμο.
Δεν μπορείς να προχωρήσεις όταν θεωρείς τον εαυτό σου ανώτερο από τους άλλους.
Παραιτήσου από την ανάγκη να αισθάνεσαι ανώτερος βλέποντας την εκδήλωση του Θεού σε όλους. Μην αποτιμάς τους άλλους με βάση την εμφάνιση, τα επιτεύγματα, την περιουσία τους και άλλους εγωιστικούς παράγοντες.
Τα αισθήματα υπεροχής οδηγούν σε δυσανασχέτηση, δυσφορία και τελικά σε αισθήματα εχθρότητας προς τους άλλους.
Αυτά τα αισθήματα γίνονται το όχημα που σε απομακρύνουν περισσότερο από την Ύπαρξη.
Ο αποκομμένος πάντα θα κάνει συγκρίσεις.
Παραιτήσου από την επιθυμία να έχεις περισσότερα αγαθά.
Όσα κι αν καταφέρεις ή αποκτήσεις ο εγωισμός θα επιμένει ότι δεν είναι αρκετά.
Θα δεις τον εαυτό σου να αγωνίζεται διαρκώς και ποτέ να μη καταφέρνει να φτάσει πουθενά.
Η αλήθεια είναι ότι έχεις ήδη φτάσει στον προορισμό σου και είναι καθαρά δική σου επιλογή το πώς θα χρησιμοποιήσεις την κάθε τωρινή σου στιγμή.
Από ειρωνεία, μόλις σταματήσεις να επιθυμείς περισσότερα, αυτά που επιθυμούσες έρχονται στη ζωή σου.
Η Υπέρτατη Πηγή είναι απόλυτα ικανοποιημένη με τον εαυτό της.
Καθώς παραιτείσαι από την εγωιστική ανάγκη να έχεις περισσότερα, ενώνεσαι με αυτή την Πηγή. Όταν αρχίσεις να εκτιμάς όσα συμβαίνουν γύρω σου αντιλαμβάνεσαι το μάθημα που δίδαξε ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης : «είναι στο δόσιμο που λαμβάνουμε».
Επιτρέποντας στην αφθονία να ρέει προς και μέσα από σένα, εναρμονίζεσαι με την Ύπαρξη και εξασφαλίζεις ότι αυτή η ενέργεια θα εξακολουθεί να ρέει
Σταμάτα να αναγνωρίζεις τον εαυτό σου σαν την αιτία των επιτευγμάτων σου
Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο να το κατανοήσεις αν έχεις ταυτίσει τον εαυτό σου με τα επιτεύγματά σου.
Ο Θεός συνθέτει όλη τη μουσική, ο Θεός χτίζει όλα τα κτίρια, ο Θεός είναι η πηγή για όλες τις επιτυχίες σου.
Ωστόσο μείνε συντονισμένος σ’ αυτή την ιδέα.
Όλα προέρχονται από την Πηγή !
Εσύ και η Πηγή είστε ΕΝΑ !
Δεν είσαι αυτό το σώμα και τα κατορθώματά του.
Είσαι ο παρατηρητής.
Να είσαι ευγνώμων για τις ικανότητες που έχεις συγκεντρώσει.
Αλλά να δίνεις όλη την αναγνώριση στην Δύναμη της Πρόθεσης που σε έφερε στην ύπαρξη.
Όσο μικρότερη ανάγκη έχεις να αναγνωρίζεις τις επιτυχίες σου και όσο περισσότερο συνδεδεμένος μένεις με την Ύπαρξη τόσο θα πληθαίνουν τα επιτεύγματά σου.
Όταν συσχετίζεις τον εαυτό σου με τα επιτεύγματά σου και πιστεύεις ότι μόνο σου καταφέρνεις τα πάντα, τότε απομακρύνεσαι από τη γαλήνη και την χάρη της Υπέρτατης Πηγής.
Παραιτήσου από την ανησυχία να δημιουργήσεις ένα καλό όνομα
Η φήμη σου δεν εξαρτάται μόνο από σένα.
Εξαρτάται και από την αντιληπτική ικανότητα των άλλων, όπου εσύ δεν έχεις καθόλου τον έλεγχο.
Αν μιλήσεις σε τριάντα ανθρώπους θα αποκτήσεις τριάντα διαφορετικές απόψεις για σένα.
Σύνδεση με την Πηγή της Ύπαρξης σημαίνει να ακούσεις την καρδιά σου και να διαμορφώσεις την συμπεριφορά σου, σύμφωνα με αυτό που η εσωτερική σου φωνή σου λέει ότι είναι ο σκοπός σου εδώ.
Αν έχεις υπερβολική ανησυχία για το πώς θα σε αξιολογήσουν οι άλλοι, τότε αποσυνδέεσαι από τη δύναμη της πρόθεσης και επιτρέπεις την γνώμη των άλλων να σε οδηγεί.
Έτσι λειτουργεί το «εγώ» σου στην πράξη.
Είναι μια ψευδαίσθηση που μπαίνει ανάμεσα σε σένα και τη δύναμη της πρόθεσης.
Δεν μπορείς να προχωρήσεις αν αποσυνδεθείς από την Πηγή της Δημιουργίας και νομίσεις ότι ο σκοπός σου είναι να αποδείξεις στους άλλους πόσο ισχυρός και ανώτερος είσαι και ξοδεύεις όλη την ενέργεια σου προσπαθώντας να δημιουργήσεις μια μεγάλη φήμη ανάμεσα σε άλλα «εγώ».
Κάνε οτιδήποτε σου υπαγορεύει η εσωτερική σου φωνή.
Συγκεντρώσου στο σκοπό σου, απροσκόλλητος από το αποτέλεσμα και ανέλαβε την ευθύνη για τον χαρακτήρα σου.
Άσε τους υπόλοιπους να διαφωνούν για το καλό σου όνομα. Δεν έχει να κάνει με σένα.

Αναρτήθηκε από geo p 

erevoktonos.blogspot.gr

Εκείνοι οι άνθρωποι με τη σπάνια καθαρή ψυχή.

Τζένη Βαρουτά

Άνθρωποι που δεν κοιμούνται χωρίς να σας πουν καληνύχτα… που δεν ξεκινούν την μέρα τους αν δεν σας πούν καλημέρα.
Άνθρωποι που αρπάζουν κάθε ευκαιρία να σας δούν… που φτιάχνουν χώρο και χρόνο με σκοπό να σας δούν.
Άνθρωποι που μες τον πανικό, το χάος και την αναμπουμπούλα δε θα σας ξεχάσουν και θα φροντίσουν να το δείξουν, γιατί στα δύσκολα φαίνεται η αξία μας.
νθρωποι που προτρέχουν να καλύψουν την χιλιομετρική απόσταση, που κρατούν την φλόγα αναμμένη παντός καιρού, γιατί η ψυχολογική απόσταση είναι η χειρότερη και ψυχραίνει τους ανθρώπους.
Άνθρωποι στυλοβάτες, με ακλόνητη θέληση να είναι δίπλα σας… που δεν λείπουν ποτέ από την συντροφιά σας, όσο περνάει από το χέρι τους.
Άνθρωποι που κάνουν θυσίες, ρισκάρουν και δοκιμάζουν… αλλά ξέρουν να σέβονται, να κατανοούν και να αποδέχονται.
Άνθρωποι ευαίσθητοι, υπομονετικοί με ζεστή ψυχή… με μια αγκαλιά που χωράει εσάς μαζί με όλες σας τις έννοιες και τα προβλήματα, με ένα τρυφερό χάδι που χαλαρώνει και με ένα πλατύ χαμόγελο που εκπέμπει αισιοδοξία και θετική ενέργεια.
Άνθρωποι που θα προτιμήσουν να σας πονέσουν με την αλήθεια, παρά να σας βλέπουν να ζείτε με την ψευδαίσθηση του ψέμματος.
Άνθρωποι που διακρίνουν το δίκαιο από το άδικο και το σωστό από το λάθος… που θα σας προσφέρουν μια αντικειμενική θέαση, χωρίς να μεροληπτούν.
Άνθρωποι που δεν επαναπαύονται στα κατεκτημένα… που συνεχίζουν αδιάκοπα να σας αποδεικνύουν την αγάπη και την εκτίμηση που σας έχουν.
Άνθρωποι που δεν θεωρούν τίποτα δεδομένο και που σας κάνουν να νιώθετε σημαντικοί.
Άνθρωποι που δεν έχουν τα αρνητικά στοιχεία ενός εγωιστή… που θα αναγνωρίσουν το λάθος τους, που θα ζητήσουν συγγνώμη, που θα κάνουν το πρώτο βήμα.
Άνθρωποι έντιμοι, ευγενείς και καλοσυνάτοι. Άνθρωποι που θα κάνουν όλα τα παραπάνω χωρίς να υποβαθμίσουν τον εαυτό τους, χωρίς να προσβάλουν ή να μειώσουν κάποιον άλλο.
Άνθρωποι που δεν θα παραμελήσουν το <<είναι>> τους για να είναι καλά το δικό σας, γιατί αν δεν φροντίσουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας ποιός θα το κάνει.
Άνθρωποι με αξιοπρέπεια και αρχές που ξέρουν πότε να αποχωρήσουν και πότε να συνεχίσουν, πότε κέρδισαν και πότε έχασαν.
Άνθρωποι μαχητές που ξέρουν πως να δίνουν, να νοιάζονται και να αγαπούν, χωρίς να πνίγουν ή να πιέζουν.
Άνθρωποι που ξέρουν την αίσθηση που αφήνει η απώλεια, ο πόνος, η προδοσία, το ψέμα, η απόγνωση και δε θα ήθελαν ποτέ να γίνουν αιτία για κάτι από αυτά.
Άνθρωποι γενναιόδωροι που προσφέρουν απλόχερα ό,τι έχουν, υλικά και πνευματικά αγαθά, που δεν φοβούνται μήπως χάσουν ή μείνουν μόνοι.

Άνθρωποι ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ γιατί είναι άνθρωποι με ανθρωπιά και ευαισθησίες.
Άνθρωποι που οι ψυχές τους ποτίστηκαν με δάκρυα ήλιου ή φεγγαριού και δε θα πάψουν ποτέ να υπάρχουν… θα ζούν είτε μέσα από έργα-λόγια είτε μέσα από φωτογραφίες και αναμνήσεις. Άνθρωποι σπάνιοι και ευλογημένοι… Άνθρωποι με σπάνια, αθώα και καθαρή ψυχή…

Γράφει η Ναθαναηλίδου Φανή
Φοιτήτρια του Φ.Π.Ψ Ιωαννίνων
newsitamea.gr

Δείτε την «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ»

ΤΩΝ Rothschild & Χ.Ο.ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Α.Ε. ,
με δεκάδες υποκαταστήματα και FUNDS
με κωδικούς πρόσβασης (ΡΟΥΦΗΓΜΑΤΟΣ)
στους λογαριασμούς ΚΑΤΑΠΙΣΤΕΥΜΑΤΟΣ !

Αλφειός: ΕΔΩ ΠΑΝΩ ΒΛΕΠΕΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΜΕ ΚΩΔΙΚΟΥΣ ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΑΠΙΣΤΕΥΜΑΤΑ !!!

ΚΟΙΝΩΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΟΜΙΛΟΥΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙ ΑΡΠΑΓΕΣ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΛΕΓΟΝΤΑΙ… ΛΩΠΟ-ΔΥΤΕΣ (Λώπος=τσέπη και Δύτης-βουτηχτής) ΗΤΟΙ… «τσεποβουτηχτάδες» = ΛΩΠΟΔΥΤΕΣ !!!
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ! ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΕ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΠΙΣΤΕΥΜΑΤΟΣ ΕΧΟΥΝ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ !!! (ΛΙΣΤΑ) ΚΙ ΕΣΥ ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΤΣΕ ΚΑΙ ΨΟΦΑ ΚΑΙ ΜΗ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΗΝ ΛΗΣΤΕΙΑ !!! IFC ΤΗΣ WORLD BANK ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ !

Ι. Παπαδοπούλου: ‘Γιατί δεν φεύγουμε από την Ελλάδα’



Γεωργία Βαγενά

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣΑΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΑΠΙΣΤΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΧΕΤΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΙ ΠΟΔΙΕΣ !

ΓΙ ΑΥΤΟ «ΠΡΟΚΟΨΑΤΕ» ΕΝΩ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΑΛΗΡΙΣΑΝΕ !!!
ΑΥΤΟΙ ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΕΝΗ ΕΒΡΑΙΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ !

Η ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ «ΤΩΝ ΜΠΙΣΚΟΤΩΝ» ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΕΤΑΙΡΙΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΗΣ ALPHA BANK !
O ΔΕ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ ΤΑ ΑΡΠΑΖΕΙ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΑΠΙΣΤΕΥΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟ ΜΑΓΚΑ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΕΦΤΑ !!!!
ΒΑΖΩ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΟΤΙ ΑΝ ΨΑΞΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΣΑΣ ΒΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟ Κ.Ι.Σ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΕΤΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΦΟΡΟ !!!
ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΣΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥΛΗΜΕΝΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ !!!!

Αλφειός: ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΠΟΥ ΒΟΥΤΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΠΙΣΤΕΥΜΑΤΟΣ , ΟΡΙΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΜΑΓΑΖΙ ΤΩΝ ΡΟΘΤΣΑΪΛΝΤ + ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Α.Ε. , Η… «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ της ΕΛΛΑΔΟΣ» , «National Bank of Greece» > NBG

… ΜΕ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ !!!

Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΟΥ ΓΕΝΟΚΤΟΝΗΣΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΨΕ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΧΑΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ της ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΙ ΕΧΕΙ ΑΠΛΩΣΕΙ ΤΑ ΠΛΟΚΑΜΙΑ ΤΗΣ ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ … ΣΑΝ ΤΗΝ ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ !!!





… ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΡΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ;

ΟΛΟΙ ΡΟΥΦΑΝΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΛΟΥΤΟ ΕΜΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΥΤΟΧΘΟΝΩΝ ΙΘΑΓΕΝΩΝ , ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ-ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ,

ΣΑΣ ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΚΟΙΤΑΤΕ ΣΑΝ ΧΑΝΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ΝΑ ΜΕΝΕΤΕ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΤΗ ΛΑΙΜΗΤΟΜΟ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ ΣΑΣ , ΑΝΤΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΤΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ Ε.ΣΥ.

alfeiospotamos.gr

Μας έχω σιχαθεί...

by To Skouliki Tom

Διαβάζω από το πρωί αυτά που γράφονται στα social media, με αφορμή το τρομοκρατικό χτύπημα στη Νίκαια, και πραγματικά δε μπορώ να πιστέψω στα μάτια μου.
Νιώθω σαν να ζω στο Μεσαίωνα και κάποια εξωγήινα όντα να μας έχουν δώσει τα social media αλλά μόνο αυτά, χωρίς καμία άλλη πρόσβαση στο ίντερνετ, χωρίς πρόσβαση σε βιβλία, ούτε καν σε φυλλάδιο πιτσαρίας.
Σαν να μην έχουμε διαβάσει ποτέ τίποτα, σαν να γεννηθήκαμε χθες και κάποιος να μας έστησε μπροστά από μια οθόνη ενός υπολογιστή.
Mετά το Παρίσι, τις Βρυξέλλες και τώρα τη Νίκαια, όλα χτυπήματα μακριά από εκεί που είχαμε συνηθίσει να ακούμε για νεκρούς, μετά τους εκαντοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες που ήρθαν στην Ευρώπη, μετά τους τόνους μελανιού που έχουν χυθεί με τις τραγικές ιστορίες τους, μετά τις απεγνωσμένες προσπάθειες κάποιων λίγων έστω να ανοίξουν τα μάτια των πολλών, δεν έχουμε διδαχτεί απολύτως τίποτα.
Γράφουμε ακόμα τις ίδιες μαλακίες.
Γράφουμε για το κακό Κοράνι και την ακόμα πιο κακιά Παλαιά Διαθήκη ή αντιστρόφως, βάζουμε θρησκείες, πολιτισμούς, ανθρώπους στη ζυγαριά του μυαλού μας, αυτού του μικροσκοπικού μυαλού που φτάνει μέχρι μια σημαία στο προφίλ μας, μια ανάρτηση ενός νεκρού παιδιού, μια διαδικτυακή προσευχή και μερικά likes σε σελίδες "που τα λένε καλά".
Μέχρι εκεί. Αδυνατούμε να πάμε παρακάτω.
Ξέρετε ποιοι δε νοιάζονται καθόλου για όλα αυτά;
Ξέρετε ποιοι δε νοιάζονται για θρησκείες, πολιτισμούς και φυλές;
Ξέρετε ποιοι μας θεωρούν εντελώς καθυστερημένους;
Ξέρετε ποιοι μας βλέπουν ως αναλώσιμους, ως τα επόμενα θύματά τους;
Ξέρετε ποιοι θα συνεχίσουν να κάνουν ό,τι κάνουν όσο βλέπουν ότι βρισκόμαστε σε νηπιακό επίπεδο αντίληψης της πραγματικότητας;
Το Ισλαμικό Κράτος, οι κυβερνήσεις της Δύσης, οι έμποροι όπλων, οι λαθρέμποροι πετρελαίου, οι διακινητές προσφύγων.
Όλοι οι παρανοϊκοί αυτού του κόσμου.
Όλοι αυτοί που θησαυρίζουν από το θάνατο άλλων.
Με την ίδια ευκολία που το σκηνικό του πολέμου στήθηκε πριν από δεκαετίες στη Μέση Ανατολή, με την ίδια ευκολία θα στηθεί αν χρειαστεί και στην Ευρώπη.
Έχει ήδη αρχίσει να στήνεται.
Είναι δυνατόν να μιλάνε για κλείσιμο των ευρωπαϊκών συνόρων, ενώ όλοι ξέρουμε ότι οι τρομοκράτες ήταν πολίτες των χωρών που δέχτηκαν τα χτυπήματα;
Να λένε ότι θα εντείνουν τον πόλεμο στη Συρία, έναν πόλεμο που όσο συνεχίζεται τόσο θα παράγει νεκρούς σε Δύση και Ανατολή;
Να μας λένε ότι ο μοναδικός κακός λύκος του παραμυθιού είναι οι τζιχαντιστές κι εμείς να τους πιστεύουμε;
Να μας λένε στην ψύχρα ότι θα περιορίσουν την ελευθερίας μας, ότι θα συνεχίσουν να μας κάνουν στόχους τρελών κι εμείς να το δεχόμαστε έτσι απλά;
Και να τους ψηφίζουμε για να το κάνουν;
Αντί να βγούμε όλοι έξω και να τους γαμήσουμε;
Έχουν παγκοσμιοποιήσει τα πάντα, έχουν καταργήσει σύνορα για τα λεφτά και τα όπλα τους, μας έχουν φανατίσει με εθνικιστικές και ρατσιστικές παπαριές, έχουν μοιράσει την πίτα πίσω από κλειστές πόρτες και κάθε φορά που θέλουν ένα κομματάκι παραπάνω, μας βάζουν να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας.
Η ίδια ιστορία ξανά και ξανά, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Τότε όμως είχαμε δικαιολογία. Δεν ξέραμε, δεν μπορούσαμε να ξέρουμε.
Σήμερα, το 2016, ποια στο διάολο είναι η γαμημένη δικαιολογία μας;
Πείτε μου κι εμένα γιατί μας έχω σιχαθεί πια.

(Ανήθικο δίδαγμα:
Είναι παντού. Φοβισμένα ανθρωπάκια, συνηθισμένα στο θάνατο, συνηθισμένα στο ρόλο του θύματος που τους έχουν αναθέσει.
Προσευχηθείτε για τη Νϊκαια όσο θέλετε.
Δεν πρόκειται να σας λυπηθεί κανείς.)

Αναρτήθηκε από Το Τρίο Μούτζες
thethreemooges.blogspot.gr

Μεταμορφώνoντας βαρετούς αστικούς τοίχους σε σκηνές γεμάτες ζωή!

Ευαγγελία Αναστασάκη

Φανταστείτε τον εαυτό σας να γυρίσετε στο σπίτι σας μετά από ένα μακρινό ταξίδι και να μην μπορείτε να το βρείτε!
Κάπως έτσι σκέφτηκαν όλοι όσοι είδαν τις υπέροχες τοιχογραφίες του ταλαντούχου Γάλλου καλλιτέχνη του δρόμου Patrick Commecy που μεταμόρφωσε στην κυριολεξία τους αστικούς τοίχους κτηρίων ζωγραφίζοντας πάνω στο μουντό γκρι ολόκληρες πολυπληθείς σκηνές.
Εντυπωσιακές τοιχογραφίες πάνω στις προσόψεις κτηρίων έδωσαν ζωή στη βαρετή εικόνα της πόλης και ο ίδιος μαζί με την ομάδα του απόλαυσαν το εξαιρετικό αποτέλεσμα.
“Αυτό που είναι ενδιαφέρον εδώ είναι ότι ενώ αυτές οι ρεαλιστικές προσόψεις μπορεί να σας ξεγελάσουν με την πρώτη ματιά, μερικοί από τους ανθρώπους που έχω ζωγραφίσει υπήρχαν κάποτε στην πραγματικότητα, ζούσαν εδώ…” λέει ο ίδιος.































perierga.gr

Άνθρωποι και ακρίδες

Κατά το άνθρωποι και ποντίκια.
Οι ακρίδες μπορεί να είναι μέρος της τροφικής αλυσίδας, αλλά είναι περισσότερο βλαβερές παρά ωφέλιμες, ειδικά όταν μεταναστεύουν, και δη μαζικά.
Όπου κάνουν επιδρομές, προκαλούν μεγάλες καταστροφές σε χρόνο μηδέν.
Οι ακρίδες είναι μια πληγή και συγκεκριμένα, κατά τας γραφάς, η όγδοη πληγή του Φαραώ.
Έτσι και οι λαθρομετανάστες που εισβάλλουν στην Ελλάδα, είναι μάστιγα για το κοινωνικό κι εργασιακό περιβάλλον.
Από τη μια διάσπαρτοι «εμπρηστικοί μηχανισμοί» (νομοσχέδια) αναζωπυρώνουν το μέτωπο της φωτιάς που κατακαίει το Ελληνικό «χωράφι» από το 2010 κι από την άλλη οι «ακρίδες» (λαθρομετανάστες) καταστρέφουν ό, τι «χλωρό» βρίσκουν στο διάβα τους.
Τι είναι χλωρό;
Οι «καλλιέργειες» (θέσεις εργασίας)!
Δεν μπορείς να τις προστατέψεις από ένα σμάρι πεινασμένες «ακρίδες» (ευτελείς δούλους).
Θα σου «φάνε» τη δουλειά.
Αφού πλέον οι μηχανές έχουν αντικαταστήσει τους ανθρώπους, έχουμε γίνει όλοι ανειδίκευτοι εργάτες, υπάλληλοι καταναλωτές του κεφαλαίου.
Πώς να ανταγωνιστείς την ανέχεια;
Μόνο εάν γίνεις πιο υποτακτικός.
Ένα ντόμινο ένδειας.
Και οι φανατικοί αριστεροί γυρεύουν στα μανιφέστα να βρουν τι φταίει, συμπεραίνοντας ότι ο δαίμονας είναι εκτός εαυτού, και συγκεκριμένα «απέναντι».
Να ζήσουν οι ακρίδες του γείτονα, φωνάζουν εκ του ασφαλούς, οι αριστεροί δημόσιοι και ανώτεροι υπάλληλοι, γιατί δεν κινδυνεύει -ακόμη- η εξειδικευμένη προσφορά εργασίας τους, από τους ανειδίκευτους σκλάβους.
Δε νιώθουν τη θηλιά του ανταγωνισμού στον αφράτο λευκό λαιμουδάκο τους.
Δεν βλέπουν «ακρίδες» στο «χωράφι» του γείτονα, βλέπουν ανθρώπους.
Να ψοφήσει λοιπόν ο γείτονας!
«Στάχτη και μπούρμπερη», η Πατρίδα μας, από μη πατριώτες βολευτές και ιεχωβάδες διασημογράφους.

Rory Gas

Καρχαρίες και μαριδούλες

Όπως έχω δηλώσει, η επικαιρότητα δεν με ενδιαφέρει, δεν την παρακολουθώ και γι’ αυτό δεν τη σχολιάζω.
Υπήρξαν όμως δυο ειδήσεις που αναδεικνύουν σε τι ένδεια πνευματική έχουμε περιέλθει και πόσο φαρισαϊκή είναι η κοινωνία και γι’ αυτό τολμώ να σχολιάσω.
Υπήρξαν δυο απόψεις για τον Μαμιδάκη, αυτή των μέσων και των διασημογράφων της, ότι ο αυτόχειρας ήταν ένας σπουδαίος επιχειρηματίας, με ήθος και η δεύτερη ήταν η έντονη δυσαρέσκεια του λαού -αυτού που συναναστρέφομαι- για αυτές τις πομφόλυγες των μέσων.
Καταρχήν οι καρχαρίες είναι αιμοβόροι, δεν μπορεί να έχουν ήθος, αυτοί που την πληρώνουν πάντα είναι οι μαριδούλες που δεν θα ασχοληθεί ποτέ κανείς με την απελπισία τους.
Είναι ηλίθιοι ή έχουν συμφέρον όσοι υπερασπίζονται στο όνομα τάχα μιας ανάπτυξης (πάλι), ότι ορθά ο νόμος δεν αγγίζει προσωπικές περιουσίες επιχειρηματιών από άστοχες ή δόλιες κινήσεις, για να μην κλονίσουμε το μέγα επιχειρείν (έλεος)!
Δηλαδή να κερδίζουν εκ του ασφαλούς χωρίς να ρισκάρουν προσωπικές ζημίες, οι γιγάντιες βδέλλες. Ενώ ο κυρ-Γιάννης και η κυρά-Μαρία οι μικροί επιχειρηματίες επιτρέπεται να επιβιώνουν άνισα και να τους τρώνε οι καρχαρίες με αθέμιτο ανταγωνισμό που έχει θεσπίσει το κράτος.
Οι οποίοι δεν χάνουν μόνο την επιχείρησή τους και τα χρήματα τους σε αυτόν τον ανήθικο πόλεμο, αλλά χάνουν και τα σπίτια τους, μικρά κλουβιά κι όχι παλάτια.
Ολάκερες οικογένειες βγαίνουν στο δρόμο της ανέχειας και δεν είδα να αλλάζει κάτι.
Όλα για τους καρχαρίες, ο βυθός τούς ανήκει, γιατί οι μαριδούλες δεν σκέφτονται.
Οι καρχαρίες αυτού του εκτοπίσματος δεν αυτοκτονούν από ήθος αλλά από εγωισμό.
Έχει να κάνει με την ψυχολογία.
Όταν έχει συνδέσει την οντότητά του με την επιχείρησή του, μετά τόσα χρόνια δεν μπορεί να τα διαχωρίσει.
Δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την επιχείρησή του, είναι η προέκταση τής προσωπικότητάς του, χωρίς αυτήν απλά δεν υπάρχει.
Έτσι είναι συνυφασμένο στο μυαλό του.
Γι’ αυτό κι όταν είδε να έρχεται το «τέλος» της επιχείρησης, «τελείωσε» κι αυτός.
Αυτά περί ήθους είναι για εύπιστους υπηρέτες!

Καφετζούδες
Και το δεύτερο έχει να κάνει με τον φαρισαϊσμό των διασημογράφων και των τεσσάρων εξουσιών. Συλλάβανε μια «Πυθία» λέει γιατί εξαπατούσε τους εύπιστους.
Δηλαδή όλοι αυτοί οι διάσημοι και μη που έχουν κατακλύσει με τις διαφημιστικές καταχωρήσεις όλα τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα, τι κάνουν;
Δεν εξαπατούν;
Αλήθεια προβλέπουν το μέλλον;
Ποιος δουλεύει ποιον και ποιος δουλεύεται μόνος του;
Να μην μιλήσω για τους επαγγελματίες αγύρτες της πολιτικής που εξαπατούν εκατομμύρια κόσμο και μάλιστα δίχως την συναίνεσή τους.
Μα την Παναγία!
Αν ζούσα μακριά από αυτό τον κόσμο –όπως οι Μαμιδάκηδες, Βαρδινογιάννηδες και ΣΙΑ- δεν θα με ενοχλούσε κι εμένα τίποτα, θα ήμουν ένας «σπουδαίος και ηθικός επιχειρηματίας», αλλά όσο οι απόψεις τους και οι επιλογές τους επηρεάζουν την καθημερινότητά μου, δεν μπορώ παρά να ζοχαδιάζομαι!

Rory Gas

Γυφτάνρωποι

Υπάρχουν δυο κυρίαρχα είδη ανθρώπων στον πλανήτη.
Ο γνήσιος γύφτος που περιέγραψα παρακάτω και βρίσκεται παντού, αλλά κυρίως στις χώρες από την Λιβύη μέχρι την Ινδία, το λεγόμενο αραβικό τόξο.
Βεβαίως και η άποψή μου είναι γενικευμένη και δεν μπορώ να γνωρίζω επί μέρους τη συμπεριφορά του καθενός, όπου σαφώς διαφέρει από άτομο σε άτομο, όχι ο χαρακτήρας αλλά οι εκφράσεις αυτού.
Και το δεύτερο κυρίαρχο είδος ο Γυφτάνθρωπος, όπου ανήκουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι.
Η ανάμιξη του Ανθρώπου με τον Γύφτο τον Προμηθέα όπου και κυριάρχησαν τα γονίδιά του.
Πολλές φορές χρησιμοποιώ ακραίους χαρακτηρισμούς, όχι τόσο επειδή εκνευρίζομαι, αλλά για να αναδείξω την ακρότητα στις αντιλήψεις που έχουν εμφιλοχωρήσει από τα μέσα στα μυαλά των ανθρώπων.
Δηλαδή γράφω πως είμαστε όλοι κτήνη γιατί υπάρχει η ψευδής πεποίθηση πως είμαστε άνθρωποι.
Ή γράφω πως είμαστε όλοι ηλίθιοι γιατί υπάρχει η ψευδής αίσθηση πως είμαστε ευφυείς.
Θέλω να μετριάσω τις αντιλήψεις.
Να πω στον κόσμο πως είμαστε Γυφτάνθρωποι.
Έχουμε τα γονίδια, και των καθαρόαιμων γύφτων που βλέπουμε γύρω μας, αλλά και του ανθρώπου που έχει καταντήσει είδος προς εξαφάνιση, και θα έπρεπε να το έχουμε κηρύξει προστατευόμενο είδος.

Θα έπρεπε όταν συναντούμε ανθρώπινες συμπεριφορές να τις αναδεικνύουμε και προπάντων να τις ανταμείβουμε.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να προστατέψουμε και να διαιωνίσουμε τον ανθρώπινο χαρακτήρα.
Όσο δεν τιμωρούμε παραδειγματικά τις γύφτικες συμπεριφορές και αναδεικνύουμε τις απαξίες τόσο θα χάνονται οι ανθρώπινες αξίες και θα ταλανίζει το βίο μας η ένδεια και θα μας κυβερνούν τα κτήνη.
Όσο υποθάλπουμε την ένδεια, αυτή θα γιγαντώνεται.
Θα πρέπει να τιμωρείται η ένδεια παραδειγματικά.
Η οκνηρία να θεωρείται το μεγαλύτερο έγκλημα, οι άνθρωποι να αμείβονται σύμφωνα με το μόχθο τους.

Όχι στις συντεχνίες και στους πάτρωνες, προνομιούχες τάξεις και συνδικαλιστές, όχι στις συλλογικές συμβάσεις.
Ο κάθε άνθρωπος να αμείβεται ξεχωριστά αναλόγως τα προσόντα και τις προσφορές του.
Όλοι οι επιχειρηματίες θα πλήρωναν αδρά έναν υπάλληλο που αξίζει για να κερδίσουν από τις υπηρεσίες του.

Τέρμα στην ανωνυμία της μάζας υπό τη σκέπη μιας εργατικής συντεχνίας που συνθλίβει το άτομο και τις αρετές του.
Το παράδειγμα της απαξίωσης είναι οφθαλμοφανές στο δημόσιο τομέα, όπου όταν προσλαμβάνεται κάποιος βλέποντας κανέναν να μην δουλεύει θεωρεί το εαυτό του κορόιδο και ακολουθεί το παράδειγμα του συνόλου.
Το δημόσιο στηρίζεται στους ελάχιστους που εργάζονται με επαγγελματική συνείδηση, γιατί δεν είναι τεμπέληδες και σέβονται τον μισθό τους.
Θα έπρεπε να τους τιμούμε για να προάγουμε με το παράδειγμα τους, την μίμηση.
Αλλά φευ!
Όσο ψηφίζουμε γύφτους τεμπέληδες είναι λογικό όχι μόνο να μην τιμωρούν ίδιες συμπεριφορές αλλά να τις συνδράμουν ποικιλοτρόπως για να κατατροπώνουν τους άξιους.
Κι αυτό για να μη χάσουν τα πρωτεία και τις απολαβές της ανήθικης εξουσίας τους, αλλά και για να μην βρεθούν στο πάτο της κοινωνίας, εκεί που είναι η θέση τους αξιοκρατικά!
Δυστυχώς από τον Αρχάνθρωπο φτάσαμε στον Γυφτάνθρωπο, αυτή είναι η εξέλιξη του.
Ένα κτήνος, γιατί ενώ έχει γνώσεις δεν τις χρησιμοποιεί για να κάνει την κοινωνία του ανθρώπινη, παρά μόνο τις εκμεταλλεύεται για ίδιον όφελος και με πονηριά, για να φάει, να φάει… να φάει τον μόχθο άλλων, χωρίς να κουνήσει το χεράκι του, λιαζόμενος άρχοντας ή υπηρέτης.
Ο Γυφτάνθρωπος πότε εκφράζεται ως κτήνος, πότε ως άνθρωπος, δίχως μέτρο.
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι μπορεί ο Γυφτάνθρωπος με αγωγή και παιδεία να υπερισχύσει μέσα του ο άνθρωπος.
Φυσικά με την παραδειγματική τιμωρία κάθε απάνθρωπης συμπεριφοράς.
Δυστυχώς όμως -και γι’ αυτό είμαι απαισιόδοξος- η νέα τάξη τον θέλει γύφτο και διαπαιδαγωγεί τη μάζα να θεωρεί την Παράδοση και τις ανθρώπινες αξίες «οπισθοδρομικές» κι έχουνε γυρίσει τα ίσια ανάποδα. Δεν τους αφήνουν να σκεφτούν, κρατούν διαρκώς το μυαλό τους απασχολημένο με όλα τα μέσα.
Οι νέες ιδέες των γυφτανθρώπων είναι απόρροια οδηγιών χρήσεως και οι ίδιοι τελούν υπό πλήρη σύγχυση.
«Χαμένοι στη μετάφραση»

Rory Gas

Αλλάζει χέρια η Ελλάδα με κλασική συνταγή ...Rothschild

Τεχνητή Απαξίωση Αποτίμηση Αξίας από κερδοσκόπους-υποψήφιους αγοραστές Ξεπούλημα προστατευόμενο από φωτογραφικούς νόμους  Αρπαγή της Υπεραξίας από τους κερδοσκόπους. Κλασική συνταγή ...Rothschild.

Το κερδοσκοπικό fund έχοντας επενδύσει 400 εκατ. στην τράπεζα στοχεύει σε μεγάλες υπεραξίες, οι οποίες κατά την αγορά μπορεί να φτάσουν ακόμη και τα 10 δισ. ευρώ
Ακολουθεί σχετικό άρθρο της "ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ":

Σε μια περιδίνηση χωρίς προηγούμενο βρίσκονται τα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας, καθώς μόλις την προηγούμενη εβδομάδα με αφορμή τις εξελίξεις στην Τράπεζα Πειραιώς έγινε αντιληπτό πως εξυφαίνεται ένα σχέδιο άλωσης και αφελληνισμού των πιστωτικών ιδρυμάτων που εξυπηρετεί συγκεκριμένους στόχους:
Δηλαδή την επικαρπία των «κόκκινων» δανείων και δι’ αυτής τον έλεγχο της εγχώριας οικονομίας και των επιχειρήσεων.
Στόχος είναι συγκεκριμένες εταιρείες, μείζονος σημασίας για την Ελλάδα, να περιέλθουν στα χέρια κερδοσκοπικών funds. Υπουλο παιχνίδι για τον έλεγχο μεγάλου τμήματος της ελληνικής οικονομίας παίζουν ξένοι «επενδυτές». Το σχέδιο εξυφαίνεται, έτσι ώστε να ελεχθούν οι τράπεζες και εν συνεχεία τα «κόκκινα» δάνεια.
Τα προβλήματα έχουν διαφανεί σε τρία επίπεδα:
1. Ακρωτηριάζεται η σύνδεση με την πραγματική οικονομία
O νόμος βάσει του οποίου διενεργούνται οι αλλαγές στα Δ.Σ. των τραπεζών παρουσιάζει πολύ σοβαρά προβλήματα.

Τέτοιου τύπου προβλήματα έχουν ως αποτέλεσμα να τίθενται εκτός των διοικητικών συμβουλίων σημαντικά στελέχη των τραπεζών τα οποία δεν είναι τραπεζίτες, αλλά διαθέτουν μεγάλη γνώση για τη βιομηχανία και τους λοιπούς κλάδους της οικονομίας.
Τα στελέχη αυτά δεν μπορούν να μετέχουν στα νέα διοικητικά συμβούλια, καθώς το θεσμικό πλαίσιο αναφέρει ρητά πως απαγορεύεται μη τραπεζικά στελέχη να πλαισιώνουν τη διοίκηση των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Στα περιοριστικά κριτήρια του νόμου που διαμορφώνει το νέο πλαίσιο εταιρικής διακυβέρνησης των τραπεζών (Ν. 4346/2015) επιβάλλεται στις τράπεζες της χώρας ένα σχήμα διοίκησης μονοδιάστατο, με μέλη Διοικητικών Συμβουλίων που θα προέρχονται και θα διαθέτουν γνώσεις και εμπειρίες από ένα περιορισμένο και στενό τραπεζικό πεδίο είπε η πρόεδρος της ΕΤΕ και πρόεδρος της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών κ. Λούκα Κατσέλη.
Η κατεύθυνση προς ένα τέτοιο μοντέλο εταιρικής διακυβέρνησης -μονοδιάστατο και συγκεντρωτικό- θέτει σοβαρούς κινδύνους ως προς την απρόσκοπτη και αποτελεσματική υλοποίηση των προκλήσεων που έχουν μπροστά τους οι τράπεζες και διακυβεύει την ανταγωνιστική τους τοποθέτηση στο διεθνές ανταγωνιστικό τραπεζικό τοπίο, εκτίμησε η πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας Λούκα Κατσέλη μιλώντας στην ετήσια γενική συνέλευση της τράπεζας.
Η επιτυχημένη διεθνής πρακτική, που ακολουθούν όλες οι προηγμένες χώρες και υιοθετούν όλοι οι μεγάλοι τραπεζικοί όμιλοι διεθνώς, έχει γίνει απαγορευτική για τον τραπεζικό κλάδο της χώρας μας.
Ο νόμος 4346/2015 διαμορφώνει ένα νέο πλαίσιο εταιρικής διακυβέρνησης, το οποίο ναι μεν και πολύ σωστά προάγει και αναβαθμίζει τις τραπεζικές δεξιότητες που πρέπει να έχει ένα Διοικητικό Συμβούλιο και την ανεξαρτησία του ως προς το πολιτικό σύστημα, αλλά από την άλλη ακρωτηριάζει την αναγκαία σύνδεσή του με την πραγματική οικονομία και στερεί απολύτως αναγκαίες δεξιότητες και εμπειρίες που θα πρέπει να διαθέτει το Δ.Σ. ως συλλογικό όργανο για να αντεπεξέλθει στις νέες προκλήσεις, ανέφερε η κ. Κατσέλη.
Το θεσμικό πλαίσιο επιχειρήθηκε πολλαπλώς να αλλάξει, όμως η αλλαγή αυτή μέχρι στιγμής δεν επήλθε και σε κάθε περίπτωση οι θεσμοί την αποκλείουν στο άμεσο μέλλον.
Με τον τρόπο αυτό ουσιαστικά εισέρχονται στα διοικητικά συμβούλια στελέχη με συγκεκριμένα κριτήρια, επομένως θα έλεγε κανείς ότι μπορεί να γίνει «προεπιλογή».
2. Αιφνίδιες αλλαγές στο ΤΧΣ
Σε δεύτερο επίπεδο πολύ σοβαρές δείχνουν να είναι οι εξελίξεις σε ό,τι αφορά τις αλλαγές στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας όπου και εκεί τα δρώμενα μοιάζουν ραγδαία.
Σε ό,τι αφορά το ΤΧΣ, η επιτροπή αξιολόγησης, η οποία αποτελείται από έξι μέλη με πρόεδρο τον Francesco Papadia, αφού αξιολόγησε τη διοίκηση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας
έκρινε ότι πρέπει να αντικατασταθούν τουλάχιστον τα τρία μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής. Πρόκειται για τον διευθύνοντα σύμβουλο Αρη Ξενόφο, τον αναπληρωτή διευθύνοντα σύμβουλο Γιώργο Κουτσό και το μέλος Αναστάσιο Γάγαλη.
Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι τα μέλη της εκτελεστικής επιτροπής ενημερώθηκαν από την επιτροπή αξιολόγησης πως δεν πληρούν τα κριτήρια και πρέπει άμεσα να παραιτηθούν. Οι εκτιμήσεις μιλούν για δυσχερή εξέλιξη που θα είναι δύσκολο και να ανατραπεί.
Αξίζει να σημειωθεί πάντως πως τα στελέχη του Ταμείου που κρίθηκαν ανεπαρκή, μέσα σε έναν μόλις χρόνο ολοκλήρωσαν σειρά ενεργειών και εντός μάλιστα των χρονοδιαγραμμάτων που έθετε το Μνημόνιο. Κυριότερη ενέργεια ήταν και παραμένει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Επισημαίνεται μάλιστα πως όχι μόνον οι συστημικές τράπεζες αλλά και άλλες τράπεζες κατάφεραν να αντλήσουν τα κεφάλαια, ενώ για πρώτη φορά το ΤΧΣ έλαβε μετοχές κοινές με πλήρη δικαιώματα ψήφου.
Τέλος, ολοκληρώθηκε εντός του χρονοδιαγράμματος τόσο η μελέτη για την άρση των μη κανονιστικών εμποδίων, που αποτέλεσε τη βάση για τις αλλαγές που στη συνέχεια υπήρξαν στο πλαίσιο διαχείρισης των NPLs και αυτές που έρχονται, όσο και η αξιολόγηση εταιρικής διακυβέρνησης για τις συστημικές τράπεζες, τα πορίσματα της οποίας έχουν ήδη αποσταλεί σε θεσμούς και κυβέρνηση.
3. Kερδοσκοπικά funds επιχειρούν να ελέγξουν τις διοικήσεις των τραπεζών
H τρίτη αλλά και πιο άγρια παρέμβαση δείχνει να αφορά την καρδιά των τραπεζών, δηλαδή τα διοικητικά τους συμβούλια με άμεσο και ευθύ τρόπο όπως αυτή επιχειρείται να γίνει στη μεγαλύτερη ελληνική τράπεζα, την Τράπεζα Πειραιώς.
Οι ενέργειες στην Πειραιώς τεκμηριώνουν την προσπάθεια πλήρους ελέγχου ενός συστημικού πιστωτικού ιδρύματος της Ευρωζώνης από Hedge fund.
Η αιφνίδια εμπλοκή ανέκυψε όταν ο SSM απέσυρε την τελευταία στιγμή την έγκριση που ήδη είχε δώσει για την τοποθέτηση στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου, του κ. Χρήστου Παπαδόπουλου.
Mάλιστα λίγο νωρίτερα η επιλογή είχε περάσει από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας με δεδομένο πως αυτή η επιλογή ήταν μία διαδικασία ορισμένων μηνών την οποία είχε αναλάβει η Egon Zehnder για λογαριασμό της τράπεζας.
Μετά την εξέλιξη αυτή συνεδρίασε το Δ.Σ. της τράπεζα όπου καθήκοντα διευθύνοντα συμβούλου ανέλαβε ο κ. Γιώργος Πουλόπουλος που εξελέγη μέλος του Δ.Σ. και αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας. Πηγές της αγοράς είδαν και όχι αδίκως πίσω από τη συγκεκριμένη εξέλιξη την προσπάθεια να ελέγξει την Τράπεζα Πειραιώς και ταυτόχρονα τα «κόκκινα δάνεια» το hedge
fund που διευθύνει ο Τζον Πόλσον.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, το κερδοσκοπικό fund που ελέγχει το 10% της τράπεζας είχε εναντιωθεί στη διαδικασία επιλογής και την υπονόμευσε επειδή επιθυμεί να τοποθετήσει πρόσωπο της αποκλειστικής επιλογής του, προφανώς για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του.
Η προσπάθεια ελέγχου των τραπεζών όχι μετοχικά αλλά δια της πλαγίας μέσω ελέγχου των διοικήσεων, διαμορφώνουν νέες συνθήκες στην αγορά.
Δια της πλαγίας λοιπόν τα κόκκινα δάνεια θα ελεγχθούν και μαζί τους σημαντικές επιχειρήσεις οι οποίες αναπτύσσονται σε διάφορους τομείς της οικονομίας.
Συμπερασματικά, με το ΤΧΣ να ελέγχεται αποκλειστικά από τον SSM, με στελέχη ξένα, με τις διοικήσεις των τραπεζών να ελέγχονται από hedge funds και με τα Δ.Σ. των τραπεζών να έχουν αποστερηθεί στελέχη της αγοράς, η άλωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας και συγχρόνως όλου του ιδιωτικού πλούτου, δείχνει πραγματικά εύκολη υπόθεση.
Σε εξέλιξη ανοικτός πόλεμος
Στην τραπεζική αγορά μιλούν για ανοιχτό πόλεμο με στόχο τον απόλυτο έλεγχο των NPL’s και μέσω αυτών μεγάλου αριθμού επιχειρήσεων.
Η Πειραιώς έχει σχεδόν το 50% των δανείων προς επιχειρήσεις (δηλαδή τον μισό παραγωγικό ιστό της οικονομίας) και μέσω αυτών, τα κερδοσκοπικά fund μπορούν να ελέγξουν δεκάδες μεγάλα ξενοδοχεία, βιομηχανίες τροφίμων, γνωστές εμπορικές εταιρείες, την ακτοπλοΐα, μικρομεσαίες αγροτικές εταιρείες κ.λπ.
Το κερδοσκοπικό fund έχοντας επενδύσει 400 εκατ. στην τράπεζα στοχεύει σε μεγάλες υπεραξίες, οι οποίες κατά την αγορά μπορεί να φτάσουν ακόμη και τα 10 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, με την αξιολόγηση που είναι σε εξέλιξη των μελών του ΤΧΣ, επίκεινται ριζικές αλλαγές στη σύνθεση της διοίκησης του Ταμείου.
Οι πληροφορίες κάνουν λόγο για απομάκρυνση των Ελλήνων και αντικατάστασή τους από ξένα στελέχη.

antizitro.blogspot.gr

Αξιοκρατία

Άλλη μια λέξη που δεν έχασε απλά τη σημασία της, αλλά το «σώμα» της.
Όλοι την γυρεύουν στους άλλους, αλλά κανείς στον εαυτό του.
Όλοι την έχουν στη γλώσσα τους, αλλά κανείς στο μυαλό του.
Όταν περιθάλπεις την οκνηρία, τότε υποθάλπεις την αναξιοκρατία.
Σαφώς μια ανθρώπινη κοινωνία φροντίζει τους αδυνάτους (που είναι ανίκανοι να εργαστούν)· όχι άπαντες και άκριτα.
Έχω δηλώσει πως έπρεπε στο δημόσιο να εργάζονται όλοι οι ανάπηροι (εκ γενετής ή μη), έχουν προτεραιότητα στην εργασία.
Όσοι δεν είναι σε θέση να εργαστούν να παίρνουν δια βίου επίδομα.
Όχι από λύπηση αλλά για εξίσωση, αυτοί οι άνθρωποι έχουν προτεραιότητα στις παροχές μιας κοινωνικής πρόνοιας.
Όλοι οι υπόλοιποι που μπορούν να εργαστούν, η κοινωνία δεν πρέπει να τους χορηγεί επιδόματα ανεργίας, αλλά επιδόματα εργασίας.
Επιτέλους οι άνθρωποι να αμείβονται και να συνταξιοδοτούνται αξιοκρατικά.
Η κάθε εργασία θα πρέπει να κρίνεται αντικειμενικά με την προσφορά ως ώρες, τις συνθήκες ως περιβάλλον και το προσδόκιμο ως όριο ηλικίας σύνταξης.
Αλλά είπαμε σε μια αξιοκρατική κοινωνία κι όχι στην Ελλάδα της «αριστεράς» μεταπολίτευσης, όπου δεν υπάρχει κριτήριο αξιών κι όλοι είναι εν δυνάμει αδύναμοι κι έχουν δικαίωμα (αυτό κι αν είναι τραγελαφικό) στο αμερικάνικο όνειρο του καταναλωτισμού.
Δεν μπορούμε να καταναλώνουμε όλοι και αδηφάγα, γι’ αυτό το δίκαιο και ανθρώπινο είναι να καταναλώνουμε καταρχήν συντηρητικά κι εν δευτέροις αναλόγως τον κόπο του καθενός.
Αυτό, και μόνο αυτό, συνιστά κοινωνική δικαιοσύνη και οικονομία.
Επιτέλους, δεν μπορεί να κατακρίνουν κάποιοι την αναξιοκρατία την ίδια στιγμή που τη προωθούν και τη συντηρούν και τις περισσότερες φορές είναι οι ίδιοι θεσμικοί παράγοντες της αναξιοκρατίας, είτε ως άρχοντες είτε ως υπηρέτες.
Ας σκεφτούν κάποτε κι ας κάνουν την αυτοκριτική τους, «τις πταίει» με ποιο τρόπο διαιωνίζουν αυτή την κατάσταση.
Και φυσικά δεν μιλώ για τις τωρινές συνθήκες γιατί βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση, όπου δεν είναι διακριτά τα όρια του ανάξιου και του άξιου.
Ένας τρίτος Νοτιοευρωπαϊκός πόλεμος με τις ίδιες πολιτικές.
Ξεκίνησε με οικονομικό κραχ στην Αμερική όπως το ’29, η αμερικάνικη οικονομία γιγαντώνεται καθολικά, οι εβραϊκές πολυεθνικές κινούν την οικονομία και θησαυρίζουν στη γηραιά ήπειρο -άλλωστε εδώ βρίσκεται η καρδιά της κατανάλωσης από την αρχαιότητα.
Και για άλλη μια φορά η νότια Ευρώπη μετράει πληγές.
Αλλά έχει μια ιδιότυπη διαφορά, οι βόμβες είναι αθόρυβες, τα συντρίμμια είναι λογιστικά, ο στρατός δεν φορά στολή και το χειρότερο;
Δεν είναι αγράμματοι όπως μέχρι τώρα αλλά στις τάξεις του ανήκει το καλύτερο κομμάτι της κοινωνίας οι μορφωμένοι και ευαισθητοποιημένοι.
Συνειδητά οι ελάχιστοι αξιωματούχοι και απερίσκεπτα εντελώς οι στρατιώτες -η πλειονότητα!
Οι άνθρωποι έχουν απωλέσει την ανεξαρτησία και την αυτοτέλεια τους, έρμαια, ζητιάνοι ξανά όπως στον μεσαίωνα να γυρεύουν στον ήλιο μοίρα και να ισχύει ο νόμος της ζούγκλας να επιβιώνει ο πιο δυνατός.
Στην προκειμένη περίπτωση στην «ανθρώπινη» κοινωνία, επιβιώνει ο πιο πονηρός, που δεν κοπιάζει. Έχουμε περάσει πλέον στη ζώνη του τεχνολογικού μεσαίωνα, ξεκάθαρα πια για όσους έχουν κριτική σκέψη ώστε να το αντιληφθούν.
Γιατί όσοι σκέφτονται με το συναίσθημα και με τα μανιφέστα ψευδού ανθρωπισμού, έχουν πλήρη μεσάνυχτα, γι’ αυτό και μάχονται εν αγνοία τους παρά το πλευρό των αφεντάδων.
Εκεί βρίσκεται και η επιτυχής ολοκληρωτική έκβαση του πολέμου υπέρ της νέας τάξης.
Με την αρωγή των μέσων, των φιλοσόφων και κοινωνιολόγων (έμποροι της σοφίας), όπου με τα παραθέματά τους, να επιπλέουν άκριτα στο τηλεπικοινωνιακό στερέωμα, έχουν προκαλέσει πνευματική συμφόρηση.
Και ο κάθε απαίδευτος να εξάπτεται με τα σοφίσματα, να τα ασπάζεται άκριτα, γιατί φαντάζουν εξιδανικευμένα και παγιδευμένος στο συναίσθημα, ακολουθώντας το ρεύμα, να μην αντιλαμβάνεται ότι είναι μέρος μιας μάζας, ένα άβουλο πλάσμα δίχως προσωπικότητα, που θαρρεί ότι σκέφτεται και δη ελεύθερα!

Rory Gas

Τα Ορφικά είναι γραμμένα στην γλώσσα της Ατλαντίδας;

Από Σπύρος Μακρής

Ο Ορφέας ήταν γιος του βασιλιά της Θράκης Οίαγρου και της μούσας Καλλιόπης, η οποία ήταν κόρη του Δία.
Όλη του η ζωή και δράση αποτελεί έκφραση της θεϊκής αρμονίας, της οποίας αποτέλεσμα ήταν και το εκπληκτικό μουσικό του ταλέντο: με τη λύρα του και τη θεϊκή του φωνή μάγευε ζώα και ανθρώπους.
Κάποιες φορές, η δύναμη της μουσικής του μετακινούσε ακόμα και άψυχα αντικείμενα!
Φυσικά, δάσκαλός του ήταν ο θεός Απόλλων, ο θεός του φωτός και της μουσικής.
Η πιο γνωστή ιστορία του Ορφέα είναι η κάθοδός του στον Άδη, όταν επιχείρησε να επαναφέρει στη ζωή την αγαπημένη του σύζυγο, Ευρυδίκη…..
Ανεβαίνοντας, όμως, τα σκαλιά του Κάτω Κόσμου, με τη γυναίκα του να τον ακολουθεί, δεν μπόρεσε να κρατήσει την υπόσχεση που είχε δώσει στον Άδη, και από τη λαχτάρα του να αντικρίσει την αγαπημένη του, γύρισε να την κοιτάξει πριν φτάσουν στον κόσμο των ζωντανών.
Έτσι την έχασε για πάντα.
Λίγο αργότερα, πέθανε και ο ίδιος από την στεναχώρια του.
Σύμφωνα με άλλες εκδοχές του μύθου, ο Ορφέας πέθανε κατασπαραγμένος από τις Βάκχες ή από τον κεραυνό του Δία, όταν αποκάλυψε σε θνητούς ιερά μυστήρια.
Οι μούσες έθαψαν το σώμα του στην περιοχή Λείβηθρα του Ολύμπου, ενώ το κεφάλι του μαζί με τη λύρα του μεταφέρθηκε από τον ποταμό Έβρο στο Αιγαίο, στο νησί Λέσβος.
Στην αρχαιότητα, κανείς, εκτός από τον Αριστοτέλη, δεν αμφισβητούσε πως ο Ορφέας ήταν πραγματικό πρόσωπο, που είχε ζήσει αρκετές γενιές πριν από τον τρωικό πόλεμο (περίπου τον 13ο αι. π.κ.χ), αν και αρκετοί σύγχρονοι ερευνητές πιστεύουν πως υπήρξαν πέντε διαφορετικά άτομα με αυτό το όνομα που έζησαν διαδοχικά σε διάστημα πολλών αιώνων.
Τα ορφικά κείμενα
Υπάρχει μία θεωρία, η οποία δεν είναι ευρέως γνωστή, ούτε έχει επαληθευτεί, παρουσιάζει όμως εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Σύμφωνα με αυτή, η γλώσσα στην οποία πρωτογράφτηκαν τα ορφικά κείμενα είναι μία αρχαϊκή γλώσσα, την οποία οι αρχαίοι συγγραφείς Πρόκλος και Ιάμβλιχος αναφέρουν ως τη «γλώσσα των θεών».
Ο Thomas Taylor υποθέτει πως η γλώσσα αυτή ανάγεται στην εποχή των Πελασγών και είναι ίσως μία αρχαιότατη μορφή της ετρουσκικής ή αιολικής και ίσως να είναι η γλώσσα που μιλούσαν οι κάτοικοι της Ατλαντίδος, της ηπείρου που βυθίστηκε ξαφνικά κι εξαφανίστηκε, όπως μας περιγράφει ο Πλάτων στον «Κριτία» και στον «Τίμαιο».
Ίσως κάποιοι από τους κατοίκους της Ατλαντίδας είχαν προνοήσει να μεταναστεύσουν όταν άρχισαν οι προσεισμοί που οδήγησαν στη μεγάλη καταστροφή και διασώθηκαν στα γύρω νησιά.
Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και οι Αιολείς, οι οποίοι, αφού ταξίδεψαν αρκετό καιρό στη θάλασσα, κατέληξαν στις ακτές της Θεσσαλίας και ονόμασαν την περιοχή Αιολία.
Ίσως ακόμα τα «Αργοναυτικά», η ορφική αφήγηση της αργοναυτικής εκστρατείας να αναφέρεται σε αυτό το ταξίδι και στην περίπτωση αυτή, ο Ορφέας είναι αρχαιότερος απ’ όσο πιστεύουμε, μολονότι δεν τον αναφέρουν ονομαστικά ούτε ο Όμηρος ούτε ο Ησίοδος.
Όπως λέει ο Πλάτων, οι ιερείς της Αιγύπτου απεκάλυψαν στον Σόλωνα πως η καταστροφή της Ατλαντίδας είχε συμβεί 9.000 χρόνια νωρίτερα, και εκτός από μερικά ονόματα σπουδαίων ανθρώπων και ελάχιστες προφορικές παραδόσεις για τα έργα τους, δεν είχε διασωθεί τίποτα από τον πολιτισμό τους.
Ο Πλάτων εξηγεί γιατί συνέβη αυτό: «διότι κάθε φορά η γενιά που διασώζεται (εν. από κατακλυσμούς) είναι εκείνοι που ζουν στα βουνά, οι αγράμματοι άνθρωποι».
Αν έτσι έγιναν τα πράγματα και την εποχή του Ορφέα, δεν είναι παράξενο που οι επόμενες γενιές είχαν λησμονήσει τη γραφή, τα τεχνολογικά επιτεύγματα, τη θρησκεία όπως την είχε διδάξει ο Ορφέας.
Έτσι, φτάνοντας στον αιώνα του Ομήρου και του Ησιόδου, η αντίληψη για τους θεούς και για τη σχέση των ανθρώπων μαζί τους είχε διαφοροποιηθεί, ακολουθώντας την ηθική που ανέπτυξαν οι νέες κοινωνίες, καθώς εξελίσσονταν στον ελλαδικό χώρο.
Οι θεοί έχουν τα ίδια ονόματα όπως και πριν, αλλά έχουν χαρακτήρα ανθρώπινο, έχουν ελαττώματα, ανακατεύονται στα ανθρώπινα ζητήματα και σώζουν ή καταστρέφουν όποιον επιθυμούν.
Το να ανταγωνίζεται κάποιος τους θεούς, ή να ισχυρίζεται πως είναι καλύτερός τους, είναι ασυγχώρητη ύβρις.
Στην εποχή του Ορφέα όμως, φαίνεται πως η σχέση ανάμεσα στους θνητούς και στους αθανάτους ήταν πιο εσωτερική.
Τα ορφικά κείμενα που έχουν φτάσει ως εμάς είναι μεταγενέστερα, αλλά πολλά περισσότερα είχαν γραφτεί τον 6ο αι. π.κ.χ, όταν η ορφικές αντιλήψεις επανήλθαν στο προσκήνιο μετά από πολλούς αιώνες.
Ο ιερέας Ονομάκριτος συγκέντρωσε όλες τις προφορικές παραδόσεις που είχαν επιζήσει από την αρχαία ορφική λατρεία και έδωσε ώθηση στην ξεχασμένη λατρεία του Διονύσου.
Η αναβίωση της παλιάς λατρείας ένωσε τους θεούς του Ομήρου και του Ησιόδου με το ορφικό παρελθόν τους και έτσι δημιουργήθηκε το διάσημο ελληνικό πάνθεον των κλασικών χρόνων.
Αυτούς τους θεούς λάτρευαν εκείνοι που έθεσαν τα θεμέλια του δυτικού πολιτισμού.
Οι πρώτοι που επιδόθηκαν σε αυτή τη λατρεία και τήρησαν με ευλάβεια τον «ορφικό βίο» ήταν, απ’ όσο γνωρίζουμε, οι πυθαγόρειοι.
Ο Πυθαγόρας διδάχτηκε τα ορφικά από τον δάσκαλό του, Φερεκύδη, αλλά και από τους ιερείς της Αιγύπτου και της Μ. Ανατολής στα ταξίδια του.
Το ορφικό δόγμα της μετενσάρκωσης υιοθέτησε και ο Πλάτων, αλλά ήταν οι διάδοχοι της σχολής του (οι νεοπλατωνικοί) που ανέλυσαν επαρκώς την ορφική θεολογία, η οποία κατέληξε στη θεωρία, γνωστή ως θεοσοφία.
Η κληρονομιά του Ορφέα
Η κληρονομιά που άφησε ο Ορφέας στη θρησκευτική αντίληψη του δυτικού κόσμου είναι πρώτον, η θεωρία πως ο άνθρωπος φέρει μέσα του το θεϊκό στοιχείο και πως μπορεί να το ενισχύσει καθαρίζοντας την ψυχή του από τα υλικά στοιχεία.
Έσπειρε ακόμα την ιδέα πως ο άνθρωπος μπορεί να επικοινωνήσει με τον θεό μόνο σε κατάσταση έκστασης, επειδή μόνο τότε αποκόπτεται από την υλική του υπόσταση και «βλέπει» αυτά που δεν βλέπονται.
Ο μυστικισμός του Ορφέα προβάλει ως στόχο του ανθρώπινου βίου την ταύτιση με τον θεό που είναι η μοναδική λύτρωση από την καταδίκη του θανάτου.
Τονίζει, όμως, πως αυτή διαδικασία είναι προσωπική ευθύνη του καθενός και γι’ αυτό η επίτευξη της λύτρωσης πιστώνεται στον αγωνιζόμενο.
Τίποτα δεν δίνεται ως θείο δώρο, τα πάντα κατακτώνται με πράξεις.
Αν πράγματι η ορφική θρησκεία ήταν η επίσημη πίστη των κατοίκων της θρυλικής Ατλαντίδας, ίσως να ήταν ακριβώς αυτή η πεποίθηση η βάση του σπουδαίου πολιτισμού τους.
Γιατί, όταν ο άνθρωπος γνωρίζει τον «θεό» που υπάρχει μέσα του είναι ικανός για τα μεγαλύτερα επιτεύγματα, ειδικά όταν πιστεύει πως ο θεός αυτός δεν κάνει δώρα.

diadrastika.com