Αποκλειστικό:"Κλειδώνουν" οι εκλογές για την Άνοιξη

Του Δημήτρη Κωνσταντίνου

Σε εκλογές φαίνεται πως θα οδηγήσει τη χώρα, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ο Γ. Παπανδρέου μέσα στην Άνοιξη, δεχόμενος εισηγήσεις πολύ στενών συνεργατών του, οι οποίοι θεωρούν απαραίτητη μια τέτοια εξέλιξη, ώστε αναβαπτισμένος με τη λαϊκή εντολή να μπορέσει να προχωρήσει το αμέσως επόμενο διάστημα απρόσκοπτα, στις επώδυνες αλλαγές που προβλέπονται απ' το μνημόνιο και όχι μόνο...

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της "Παρέμβασης", ο Γιώργος Παπανδρεόυ και οι στενοί του συνεργάτες του φαίνεται να καταλήγουν στη λύση της κάλπης μέχρι τον Απρίλιο.
Μάλιστα έγινε λόγος για συγκεκριμένη ημερομηνία, αναφέροντας την Κυριακή 3 Απριλίου.
Ο συνομιλητής μας υποστήριξε πως λόγω της κρισμότητας του επόμενου διαστήματος η κυβέρνηση δεν θέλει να αφήνει την εντύπωση ότι διαχειρίζεται τόσο σημαντικά θέματα έχοντας απωλέσει τη λαϊκή συγκατάθεση. Κι αυτή θα επιχειρήσει να πάρει εκ νέου με τις εκλογές, παρόλο που το ενδεχόμενο αυτό αποκλείουν σε κάθε ευκαιρία με δηλώσεις τους τα στελέχη της κυβέρνησης και του κόμματος.
Οι θιασώτες της ιδέας, που φαίνεται ως αυτή τη στιγμή να αποδέχεται ο πρωθυπουργός, εκτιμούν ότι οι συνθήκες είναι ιδανικές και ευνοούν την εκλογική επικράτηση του ΠΑΣΟΚ, καθώς όπως συνάγεται κι απ' τις δημοσκοπήσεις, το κυβερνών κόμμα παρά τα πρωτοφανή σε σκληρότητα αντιλαϊκά μέτρα που πήρε, την λογική κυβερνητική φθορά και τον κοινωνικό αντίκτυπο των μέτρων, συνεχίζει να προηγείται με διαφορές αστρονομικές, δεδομένων των συνθηκών. Αν δε εντός του επόμενου διαστήματος η κυβέρνηση καταφέρει εκτός της επιμήκυνσης του χρέους (που θεωρείται βέβαιη) να πετύχει και μείωση των επιτοκίων στα δάνεια που έχει ήδη συνάψει, τότε, (άσχετα με την αμφίβολη ουσιαστική συμβολή των δύο αυτών εξελίξεων στην πραγματική οικονομία) θα έχει στα χέρια της δύο πολύ ισχυρά επικοινωνιακά χαρτιά, που μπορεί να χρησιμοποιήσει προεκλογικά.
Ένας επιπλέον λόγος που συνηγορεί στην απόφαση για κάλπες, είναι η αδυναμία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να προσπορίσει οφέλη και να ανεβάσει τα ποσοστά της παρά την σταθερή αντιμνημονιακή ρητορία. Αντίθετα όπως επισημαίνουν, οι αμφίσημες όπως τις θεωρούν, δηλώσεις Σαμαρά σε συνδυασμό με τις διαβεβαιώσεις του προς την τρόϊκα ότι θα σεβαστεί τους όρους του μνημονίου, θολώνουν τα νερά και εδραιώνουν στον λαό την πεποίθηση ότι η ΝΔ δεν θα μπορέσει να τον προστατεύσει - ακόμα κι αν κερδίσει τις εκλογές - απ' τη λαίλαπα του μνημονίου.
Παράλληλα, την αδυναμια αυτή της αντιπολίτευσης - πάντα κατά την εκτίμηση της Ιπποκράτους - ενισχύει παραδόξως κι ο ανασχηματισμός που έγινε στην σκιώδη κυβέρνηση της ΝΔ που παρά τις προσδοκίες, μόνο ανανέωση δεν σηματοδότησε, αφού συμπεριέλαβε, χάριν κομματικών ισορροπιών, πρόσωπα που έχουν συνδεθεί με το πρόσφατο (αλγεινό) παρελθόν όπως οι Γ. Γιακουμάτος, Α. Νάκος, Α. Γιαννόπουλος. Πρόσωπα που ξυπνούν στη συνείδηση του κόσμου κάθε άλλο παρά ευγενικά συναισθήματα. Ουσιαστικά, εκτιμούν οι επιτελείς στην Ιπποκράτους, πως αυτή ήταν η χαριστική βολή στην προσπάθεια ανάκαμψης της ΝΔ αφού κατέδειξε την αδυναμία του κ. Σαμαρά να προχωρήσει σε τομές, ειδικά σε στιγμές κρίσιμες τόσο για τον τόπο όσο και για το κόμμα του. "Αφού δεν κάνει τώρα τις τομές, πότε θα τις κάνει;", αναρωτιούνται.
Τα δύο σενάρια
Με βάση τα παραπάνω, όσοι εισηγούνται εκλογές στον πρωθυπουργό θεωρούν ως πιο πιθανά δύο σενάρια για την έκβαση των εκλογων. Ένα καλό κι ένα χειρότερο ωστόσο καθόλου καταστροφικό για το κυβερνων κόμμα και για τον ίδιο τον Γ. Παπανδρέου.
· Πιο συγκεκριμένα το πρώτο σενάριο που θεωρούν και το πιθανότερο είναι η επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις εκλογες με ποσοστά που θα του επιτρέπει - έστω οριακά - τη συγκρότηση αυτοδύναμης κυβέρνησης. Σε μια τέτοια περίπτωση τα χέρια της νέας κυβέρνησης θα είναι λυμένα για να προχωρήσει στις αλλαγές όχι μόνο αυτές που προβλέπονται απ' το μνημόνιο αλλά και κάποιες άλλες που ίσως προκύψουν στην πορεία…Μιλάμε για αλλαγές και μέτρα σοκ, που όπως έχει τονίσει σε ανύποπτο χρόνο ο Ανδρέας Λοβέρδος "κανένας πρωθυπουργός και καμιά κυβέρνηση δεν θα μπορούσαν να πάρουν". Επιπλέον με νωπή τη λαϊκή εντολή θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε μια θεαματική κίνηση όσον αφορά την οικονομία κι αυτή δεν είναι άλλη απ' την αναδιάρθρωση του χρέους. Πολλοί δε εντός της κυβέρνησης την τοποθετούν χρονικά κοντά στο Μάϊο, καθώς βλέπουν ότι τα περιθώρια στενεύουν, αφού τα μεγέθη δεν βγαίνουν κι η οικονομία στραγγαλίζεται, απ' την ασφυκτική λιτότητα.
· Το δεύτερο σενάριο αφορά πάλι πρωτιά του ΠΑΣΟΚ (την πρωτιά την θεωρούν βέβαιη στην Ιπποκράτους) αλλά με ποσοστά που δεν επιτρέπουν συγκρότηση αυτοδύναμης κυβέρνησης και θα οδηγούν μοιραία σε κυβερνήση συνεργασίας. Σε μια τέτοια περίπτωση πιστεύουν - όπως μας είπε ο συνομιλητής μας- ότι θα βρούν ανταπόκριση καθώς είναι αρκετοί οι πρόθυμοι, που περιμένουν πως και πως ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Σίγουρη σε μια τέτοια κυβέρνηση θεωρείται η συμμετοχή του ΛΑΟΣ, αλλά και των νεοπαγών κομμάτων του κ. Κουβέλη και της κ. Μπακογιάννη, εφόσον καταφέρουν να μπουν στη Βουλή. Απ' αυτήν την εξέλιξη, οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι πάλι κερδισμένο θα βγει το ΠΑΣΟΚ κυρίως στην συνείδηση του κόσμου, αφού θα φαίνεται ως το κόμμα που πρωτοστάτησε στη σωτηρία (ή "σωτηρία" λέμε εμείς) της χώρας, ενώ παράλληλα θα απομονωθεί πολιτικά η ΝΔ, ως το κόμμα που έθεσε το κομματικό συμφέρον πάνω απ' το εθνικό.

Μένει να δούμε αν όλες αυτές οι εκτιμήσεις θα επαληθευτούν απ' τα γεγονότα.
Σε κάθε περίπτωση, θα σας κρατάμε ενήμερους.

Πηγή

Ξανθά οπίσθια ή μαντήλες;

Με δύο φωτογραφίες θέτει στους Ελβετούς το δίλημμα, το Λαϊκό Κόμμα της χώρας, σε δημοψήφισμα για τους μετανάστες.

 Στη μία ξανθά κορίτσια στη λίμνη της Γενεύης,

στην άλλη μεσήλικες Αλβανίδες ή Βόσνιες μέσα σε βρώμικα νερά με τα ρούχα και τα μαντήλια στο κεφάλι.

Γυμνά εμφανίστηκαν νεαρά μοντέλα στην λίμνη της Ζυρίχης στην Ελβετία στο πλαίσιο διαφημιστικής καμπάνιας ενός δεξιού πολιτικού κόμματος στην Ελβετία. Η παραγωγή αυτής της προκλητικής εκστρατείας με τις γυμνές κοπέλες δημιουργήθηκε για να δείξει την αντίθεσή τους απέναντι στους μουσουλμάνους. Για να το πετύχουν αυτό προβάλουν τις νεαρές ξανθές Ελβετίδες στα καθαρά νερά της λίμνης της Γενεύης, με μια φωτογραφία στην οποία εμφανίζονται μουσουλμάνες - πιθανόν στην Αλβανία- να κολυμπούν φορώντας μαντίλες στο βρόμικο νερό μιας θάλασσας. Η εκστρατεία έχει ως στόχο να προειδοποιήσει την Ελβετούς το τι θα μπορούσε να συμβεί στη χώρα, εφόσον επιτραπεί μεγαλύτερη μετανάστευση. Η εκστρατεία γίνεται σε μια περίοδο που οι Ελβετοί ετοιμάζονται να ψηφίσουν ένα νόμο σύμφωνα με τον οποίο όσοι μετανάστες διαπράττουν σοβαρά εγκλήματα πρέπει να απελαύνονται αυτομάτως. Η διαδικτυακή καμπάνια παρήχθη από το Λαϊκο Κόμμα της Ελβετίας SVP, το μεγαλύτερο στο κοινοβούλιο και συνάμα τη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη της χώρας. Η πρώτη εικόνα δείχνει τα οπίσθια τεσσάρων νεαρών γυναικών που κρατιούνται χέρι χέρι στα ρηχά της λίμνης της Ζυρίχης. Η δεύτερη εικόνα δείχνει μια ομάδα ηλικιωμένων γυναικών, πιθανότατα Αλβανίδες ή Βόσνιες , φορώντας μαντίλα, που κάνουν μπάνιο σε λασπωμένα νερά. Η εκπρόσωπος του SVP είπε στη Βρετανική Ντέιλι Τέλεγκραφ ότι η αμφιλεγόμενη καμπάνια είχε δημιουργηθεί από τους ακτιβιστές της Wohlen, δυτικά της Ζυρίχης, και δεν αναμένεται να εκδοθεί σε εθνικό επίπεδο. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το 54% των Ελβετών θα ψήφιζε υπέρ του μέτρου, ενώ το 43% εναντίον του. Το ομοσπονδιακό Υπουργείο Δικαιοσύνης έχει προειδοποιήσει ότι μια θετική ψήφος στις 28 Νοέμβριου θα μπορούσε να φέρει την Ελβετία σε σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η οποία απαγορεύει τις διακρίσεις βάσει της φυλής, του χρώματος, θρησκείας ή εθνικότητας

Δημοσιεύθηκε από Στέφανος Νικήτας

Πηγή

Η Μάνη «κυριεύει» το μεγάλο λιμάνι!

Ο Μαντούβαλος στηρίζει Μιχαλολιάκο και Κικίλια

Αλλάζουν τα δεδομένα και στην μάχη του Πειραιά και στην μάχη για τον Κικίλια, μετά την ανοικτή υποστήριξη του Πέτρου Μαντούβαλου στον Βασίλη Μιχαλολιάκο.

Ο κ. Μαντούβαλος δήλωσε: «Εγώ και οι συνεργάτες μου συμπαρατασσόμεθα στο πλευρό του Βασίλη Μιχαλολιάκου για τον Πειραιά και του Βασίλη Κικίλια για την Περιφέρεια Αττικής και καλούμε όσους μας ψήφισαν να πράξουν το ίδιο». Στην ίδια δήλωση αναφέρει: «Δυστυχώς, οι εκβιασμοί και τα διλήμματα του κ. Παπανδρέου στέρησαν σε μας τη δυνατότητα να εισέλθουμε στο δεύτερο γύρο. Θα περίμενε κανείς τώρα να προβούμε σε άμεση και παραδειγματική τιμωρία όσων μας έβλαψαν, εκείνων που μας αδίκησαν. Δεν είναι όμως ώρα επί του παρόντος. Μας αρκεί η λαϊκή δικαίωση. Τώρα προέχει η επισφράγιση της ανοδικής πορείας της παράταξης εντός των κόλπων της...... οποίας γεννηθήκαμε και εκτραφήκαμε. Γι’ αυτό με ευθύτητα και ανιδιοτέλεια δηλώνουμε ότι θα στηρίξουμε ανεπιφύλακτα τις επιλογές της ΝΔ κατά το δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών».

Ο Αντώνης Σαμαράς δήλωσε: «Ο κ. Μαντούβαλος έκανε την υπέρβασή του και απέδειξε ότι διαθέτει παραταξιακή συνείδηση».

Πηγή

Νίκη απο τον πρώτο γύρω του Πέτρου Ανδρεάκου στον νεο δήμο της Ανατολικής Μάνης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει το Υπουργείο Εσωτερικών ο Πέτρος Ανδρεάκος αναδεικνύεται Δήμαρχος Ανατολικής Μάνης με ποσοστό 51,89%, από τον πρώτο γύρο, με τους Τζεφεράκο Γιάννη, Μιχαλολιάκο Κυριάκο, Καλαντώνη Αντώνη και Γεωργαράκο Ηλία να ακολουθούν με ποσοστά 20,27%, 15,29%, 9,93% και 2,61% αντίστοιχα.
Με καταμετρημένο το 100% ο συνδυασμός Μ.ΠΡΟ.Σ.Τ.Α. του Ανδρεάκου Πέτρου καταλαμβάνει 16 έδρες λαμβάνοντας συνολικά 5.913 ψήφους, ο Δημιουργικός Ενωτικός Συνδυασμός του Τζεφεράκου Ιωάννη καταλαμβάνει 5 έδρες λαμβάνοντας συνολικά 2.310 ψήφους, η Απόφαση Ευθύνης για την Μάνη του Μιχαλολιάκου Κυριάκου καταλαμβάνει 3 έδρες λαμβάνοντας συνολικά 1.743, η Νέα Εποχή του Καλαντώνη Αντώνη καταλαμβάνει 2 έδρες λαμβάνοντας συνολικά 1.132 ψήφους και η Λαϊκή Συσπείρωση Ανατολικής Μάνης καταλαμβάνει 1 έδρα λαμβάνοντας συνολικά 298 ψήφους.
Στον νέο Δήμο Ανατολικής Μάνης από τους 23.190 εγγεγραμμένους ψήφισαν 11.630 (50.15%) με έγκυρα 11.396 (97.99), άκυρα 181 (1,56 %) και λευκά 53 (0,46%).
Στον νέο Δήμο Ανατολικής Μάνης από τους 23.190 εγγεγραμμένους ψήφισαν 11.630 (50.15%) με έγκυρα 11.396 (97.99), άκυρα 181 (1,56 %) και λευκά 53 (0,46%).
Πηγή

Η βούληση του Λαού με τήν αμείλικτη γλώσσα των αριθμών

Τό μήνυμα του πρωθυπουργού του 18% ότι εμείς συνεχίζουμε ότι και εάν ψηφίσατε, τουλάχιστον εξοργίζει τους πολίτες.

Από την ώρα που άρχισε να διαφαίνεται ότι ο μεγάλος νικητής των χθεσινών εκλογών ήταν ο λαός που αποφάσισε να γυρίσει την πλάτη στίς εκλογικές διαδικασίες περιορισμένης επιλογής με την αποχή του η την αποδοκιμασία του, (ακυρο, λευκό), τα κέντρα οικονομικής εξουσίας που ελέγχουν τα συμβατικά ΜΜΕ επιχειρούν να συσκοτίσουν την πραγματική λαική βούληση.

Σκοπός τους, ρίχνωντας για συζήτηση παραπλανητικά επιχειρήματα που δεν αντέχουν στην ανθρώπινη λογική, να διευκολύνουν την παραμονή του πολιτικού αυτού συστήματος στην εξουσία παρά την εκφρασμένη πλέον αντίθετη θέληση του εκλογικού σώματος μέσα από την ανάγνωση των αριθμητικών δεδομένων των αποτελεσμάτων. Τό μήνυμα του πρωθυπουργού του 18% ότι εμείς συνεχίζουμε ότι και εάν ψηφίσατε, τουλάχιστον εξοργίζει τους πολίτες.

Τα αριθμητικά δεδομένα λοιπόν των χθεσινών εκλογών είναι τα ακόλουθα και οδηγούν σε πολιτικά συμπεράσματα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν, αφού στηρίζονται στις κοινά παραδεκτές έννοιες της λαικής ψήφου.
Το συνολικό ποσοστό του εκλογικού σώματος που γύρισε ευθέως την πλάτη στο παρόν πολιτικό σύστημα ανέρχεται στο 47,5% δηλαδή ένας στούς δύο πολίτες.
Ειδικότερα η συνολική αποχή κινήθηκε στο επίπεδο του 40%, φθάνοντας στην Αθήνα το 58%, στη Θεσσαλονίκη το 46,9%, στον Πειραιά το 56,5%, στην Πάτρα το 39,4% και στο Ηράκλειο Κρήτης το 36,3%. Η μεγαλύτερη αποχή καταγράφτηκε στις Πρέσπες με ποσοστό 76,15%. Ακολουθεί η Νίσηρος με 75%, ο Άγιος Ευστράτιος με 73%, η Ιθάκη με 68,48%, η Λήμνος με 67,77%, τα Κύθηρα με 65,81%, η Σύμη με 65,56%, Σέρβια-Βελβεντός με 63,75% και η Φλώρινα με 61%.
Το Λευκό/Ακυρο έφτανε στις Περιφερειακές εκλογές το 9% και στις δημοτικές το 5.37% με μέσο όρο πανελλαδικά 7,3%
Από τους υπόλοιπους πολίτες που έφθασαν στην κάλπη για να ψηφίσουν, σε πανελλαδικό επίπεδο τα κόμματα που μετέχουν στην σημερινή Βουλή πήραν:
ΠΑΣΟΚ 34%,
ΝΔ 32,5%,
ΚΚΕ 11,5%,
ΛΑΟΣ 6,5%,
ΣΥΝ 4,8%.
Αν τα ποσοστά αυτά που αφορούν τους πολίτες που ψήφισαν, δηλαδή το 52,5%,(5.693.638 ψήφοφόροι) αναχθούν στο σύνολο του εκλογικού σώματος,δηλαδή στό 100%,(9.334.922 ψηφοφόροι),η εικόνα που διαμορφώνεται είναι η εξής:
ΠΑΣΟΚ 18,02% η 1,682,152 ψήφοι
ΝΔ 17,2% 1,608,200
ΚΚΕ 6,06%
ΛΑΟΣ 3,44%
ΣΥΝ 2,54%
Επισημαίνονται σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά τα εξής:
1. Τό κυβερνών κόμμα συγκεντρώνει το απελπιστικά χαμηλό ποσοστό 18% τών πολιτών
2. Τα δύο μεγάλα κόμματα μαζί συγκεντρώνουν μόνο το 35,2%
3. Τα κόμματα που πήραν αντιμνημονιακή θέση (ΝΔ, ΚΚΕ, ΣΥΝ) έλαβαν 25,8%
4. Τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αριστεράς έλαβαν μόνο το 8,6% των ψήφων
Τα πολιτικά συμπεράσματα με βάση την αμείλικτη γλώσσα των αριθμών έχουν ως εξής:
-Τό ΠΑΣΟΚ από σήμερα θα συνεχίσει να κυβερνά παρά την εκφρασμένη εναντίον του βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού,αφού πήρε μόνο το 18% των ψήψων
-Ο δικοματισμός αποτελεί πλέον έναν συντηρούμενο μύθο, αφού τα δύο κόμματα εξουσίας μαζί μόλις ξεπερνόυν το 35% στις προτιμήσεις των πολιτών.
-Τα κοινοβουλευτικά κόμματα που πήραν αντιμνημονιακή θέση δεν απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης
των πολιτών, αφού μόλις συγκεντρώνουν συνολικά το 25,8% των εκλογέων
-Τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αριστεράς (ΚΚΕ και ΣΥΝ) δεν προσφέρουν αξιόπιστη προοπτική στους πολίτες αφού μόλις το 8,6% εξέφρασε την προτίμησή του σε αυτά
-Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, δηλαδή το 47,5% βρίσκεται αθόρυβα για την ώρα στην αναμονή, δηλώνοντας κατά κατηγορηματικό τρόπο με τη στάση της ότι θα εκφράσει τη βούλησή της μέσω της συμμετοχής της σε διαδικασία ετυμμηγορίας, μόνο αν προταθεί μία εντελώς νέα προοπτική για τη χώρα, ικανή να τη βγάλει από το σημερινό τραγικό αδιέξοδο.
Γιώργος Κοσμόπουλος
Πρόεδρος Αντιμονοπωλιακής Ενωσης STOPCARTEL

Πηγή

Σήμανε η ώρα της μεταπολίτευσης των πολιτών!

Ο λαός μίλησε, η αποχή υπήρξε το πιο κραυγαλέο μήνυμα αποτυχίας του πολιτικού συστήματος κι ας κάνει ότι δεν το κατάλαβε ο πρόεδρος της κυβέρνησης και μερικοί άλλοι αρχηγοί. Ο λαός γυρίζει μαζικά την πλάτη σε αυτούς που δεν τον εκφράζουν πια. Η κρίση αποτελεί πλέον κρίση του καθεστώτος. Μόνον πελάτες του δικομματισμού έφτασαν στην κάλπη, καθώς και αποφασισμένοι πολίτες να δώσουν την ψήφο τους σε μικρά κόμματα ή να εκφράσουν την αποδοκιμασία τους στον μικροκομματισμό, τον πολιτικαντισμό και τον λαϊκισμό, με λευκό ή άκυρο ψηφοδέλτιο. Οι Έλληνες βγήκαν από τα μαντριά και ποιος τους σταματά!
Η Κυβέρνηση βγήκε κουρεμένη από το «δημοψήφισμα» που προκάλεσε ο πρωθυπουργός για την συνέχιση της πολιτικής της τρόικας στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά ο Γιώργος Παπανδρέου θεώρησε ότι έχει την νομιμοποίηση να συνεχίσει μία πορεία καταστροφής, δίχως κανείς να μπορεί να αντιληφθεί πλέον πού στηρίζει την άποψη ότι υποστηρίζεται από ευρύτερα στρώματα. Όταν οι αριθμοί δεν μας βγαίνουν, τόσο το χειρότερο γι’ αυτούς! Ασφαλώς το παιχνίδι που δοκίμασε να παίξει με τις εκλογές ο κ. Παπανδρέου δεν τελειώνει απόψε. Τέτοιου είδους καμώματα οδηγούν σε μία παρατεταμένη προεκλογική περίοδο και σε μία άνευ προηγουμένου αμφισβήτηση, που θα καταλήξει σύντομα στην κάλπη. Τα ζητήματα αυτά δεν ανοίγουν και δεν κλείνουν με μία δήλωση του πρωθυπουργού. Αν τα ανοίξει ένας πρωθυπουργός τα κλείνει ο λαός. Δυστυχώς ο κ. Παπανδρέου για δεύτερη φορά μετά τις περίφημες απειλές με το πιστόλι προς τις χρηματοπιστωτικές αγορές, αυτοπαγιδεύτηκε, παγιδεύοντας όμως ταυτόχρονα και την χώρα σε μία επιπρόσθετη αβεβαιότητα που έρχεται να προστεθεί στην οικονομική απορρύθμιση.
Στο απολύτως χυδαίο δίλημμα του πρωθυπουργού «σταθερότητα ή περιπέτειες», οι Έλληνες απάντησαν γυρίζοντας σταθερά την πλάτη, σε αυτούς που αντικειμενικά έβαλαν την χώρα σε περιπέτεια και την κοινωνία στον γύψο. Η αποχή μαζί με τα λευκά και τα άκυρα ήταν η λαϊκή απάντηση σε κάθε είδους εκβιασμούς και στους εκβιαστές με πρώτον και καλύτερο τον πρωθυπουργό. Ο λαός όταν εκβιάζεται αρνείται την πολιτική συμμετοχή, διότι αντιλαμβάνεται ότι η ψήφος του γίνεται στοιχείο ελεεινής εκμετάλλευσης από εκείνους που τον χρησιμοποιούν απλώς για να νομιμοποιήσουν τα δικά τους ιδιοτελή συμφέροντα.
Η μεταπολίτευση της πατρωνίας και των νταβάδων κάπου εδώ τελειώνει. Ζήτω η πραγματική μεταπολίτευση που μόλις αρχίζει. Γεια σου και εσένα Γιώργο Βέλτσο που όμορφα το διηγείσαι: «Ο,τι συνέβη ως εδώ ήταν ένα είδος άοπλης δικτατορίας των πελατειακών σχέσεων μεταξύ των, εξαναγκασμένων για διαφορετικούς λόγους, πολιτικών και πολιτών, οι οποίες τώρα, υπό τη δαμόκλειο απειλή της χρεοκοπίας, πάνε περίπατο. Υπάρχει άραγε κανείς που να περιμένει από το πολιτικό σύστημα κάτι τι άλλο από την κατάρρευσή του; Ο,τι είχε να δώσει το έδωσε». Και ότι είχε να πάρει το πήρε ποιητή της γενεαλογίας της εξουσίας. Κλείσαμε, δώσαμε, μας τα πήρανε, μικρή σημασία έχει τώρα …τώρα ο μηχανισμός στήριξης θα αποδειχτεί μηχανισμός στείρωσης του τελευταίου πολιτικού της εποχής της μεγάλης απάτης, της ψευδώνυμης μεταπολίτευσης των κολλητών λαμόγιων. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, τώρα η τόλμη με την γνώση και την αγωγή θα γεννήσουν την αρετή σε μια νέα δημοκρατική κοινωνία που θα πάψει να μετατρέπει την πολιτική σε δείκτες ή συμπτώματα κάποιου άλλου πράγματος. Δεν είναι όλα οικονομία. Ας καθυποτάξουμε την ατίθαση οικονομία στην πολιτική που έρχεται να εξυπηρετήσει το συμφέρον των δύο τρίτων της κοινωνίας.
Τώρα ήρθε η ώρα μας. Δεν μας ρώτησε, δεν μας προειδοποίησε, απλώς σήμανε!
Εδώ και τώρα η πολιτική οφείλει να μιλήσει την γλώσσα της δομής, της κυβέρνησης και όχι μιας επιτροπευόμενης διακυβέρνησης ή της άρνησης της κυβέρνησης. Τέλος στα κόμματα διαμαρτυρίας. Τέλος στην ανέξοδη κεφαλαιοποίηση της ψήφου.
Τέλος στα κόμματα που εμφανίζονται υπεράνω του πολιτικού συστήματος. Τέλος στους θεατρίνους που δήθεν δεν ενδιαφέρονται για το πολιτικό κόστος, καθώς μονίμως χρεώνουν στους άλλους τα δικά τους «έξοδα». Τέλος στους αρπάχτρες, αλλά και στους τζαμπαζήδες της πολιτικής σκηνής. Τέλος στους πελάτες και στους πάτρωνες. Και ασφαλώς τέλος στον δικομματισμό. Οι ερχόμενες βουλευτικές εκλογές θα αποτελέσουν την ληξιαρχική πράξη θανάτου του.
Ζήτω η πλουραλιστική, ριζοσπαστική δημοκρατία, έντιμων αγωνιστών που δεν αναζητεί ευκαιριακές συγκλίσεις στο κέντρο, αλλά είναι έτοιμη για την δημιουργία συναινέσεων, μέσω μιας γνήσιας ανοικτής διαβούλευσης, δίχως συμπλέγματα και αποκλεισμούς. Ήρθε το τέλος της μεταπολίτευσης των κομματικών και διακομματικών παρεών, των οικογενειών και των πελατειακών μηχανισμών. Είναι η ώρα της μεταπολίτευσης των πολιτών. Τέλος στις πλαστές διαχωριστικές γραμμές μεταξύ αριστεράς και δεξιάς. Δόξα στην ιδεολογία και την διαφορά στις αξίες και τον τρόπο ζωής που δομούν γνήσιες πολιτικές διαφορές. Τα έδρανα της βουλής δεν είναι το κρεβάτι το ψυχαναλυτή, ούτε ασφαλώς τα παράθυρα των καναλιών. Κλείστε τα παράθυρα …μπάζει. Αρκετά αλλοτριώθηκε η πολιτική διαδικασία, μέσω των τηλεπολιτικών…Έξοδος!
«Το κενό υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του», έγραψε ο Ελύτης. Σωστά, αλλά τι γίνεται τώρα που έπεσες στο κενό; Τώρα κατ’ αρχήν πρέπει να πάψεις να φοβάσαι την πτώχευση …πτώχευσες, σε χρεοκόπησαν λαέ, πάρτο χαμπάρι. Σε λίγες μέρες το κυρίαρχο θέμα θα είναι η ελεγχόμενη χρεοκοπία της χώρας. Στο κενό βρισκόμαστε και κανείς δεν γνωρίζει πού το πάει τελικά ο απόλυτος άρχοντας της Ελλάδας, Γιώργος Παπανδρέου. Τώρα το θέμα δεν είναι αν θα πέσουμε στα μαλακά ή πόσο μαλακά θα πέσουμε, αλλά πώς θα βιώσουμε την πτώση μας. Αυτή η εμπειρία θα καθορίσει την μεταπολίτευση που χαράζει, πολιτικά, κοινωνικά και κυρίως πολιτισμικά. Παράλληλα θα περιμένουμε πότε η τρόικα θα βγάλει τον πρωθυπουργό από την πρίζα.
Δημήτρης Γιαννακόπουλος

Πηγή

Eκλογές στις χώρες που είναι υπό κατοχή, δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα!

Με απόλυτη επιτυχία διεξήχθησαν οι αυτοδιοικητικές εκλογές, αφού οι μισοί Έλληνες δεν πήγαν να ψηφίσουν επειδή συνειδητοποίησαν επιτέλους πως δεν ξέρουν να ψηφίζουν και αποφάσισαν πως δεν πρέπει να συνεχίζουν να κάνουν κακό στη χώρα με την ψήφο τους.
Τώρα μένει να το συνειδητοποιήσουν και οι υπόλοιποι, για να οδηγηθούμε στη δημοκρατία.
Ο εκβιασμός του Γιώργου Παπανδρέου πως θα προχωρήσει σε εθνικές εκλογές δεν έπιασε τόπο, μιας και όλοι έχουν καταλάβει πως οι εκλογές στις χώρες που είναι υπό κατοχή δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα για τους πολίτες – εκτός, βέβαια, από εκείνους που συνεργάζονται με τις δυνάμεις κατοχής.
Ο Γιώργος Παπανδρέου έκλεισε το θέμα των πρόωρων εκλογών, λέγοντας “γίνονται αυτοδιοικητικές εκλογές και οι μισοί Έλληνες δεν έρχονται να ψηφίσουν. Αν κάνω εθνικές εκλογές, μπορεί να μην πατήσει κανείς το πόδι του“.
Από την άλλη, οι πολίτες ξέρουν πολύ καλά πως η μόνη περίπτωση να γίνουν πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα είναι να έχουν φάει οι κυβερνώντες όλα τα χρήματα και να μην έχουν τίποτα να αρπάξουν. Άρα, για να μην κάνει πρόωρες εκλογές ο Παπανδρέου, πάει να πει πως όλο και υπάρχουν χρήματα για φάγωμα και η κυβέρνηση με τα τσιράκια της συνεχίζουν τη μάσα κανονικά.
Για να ανεβεί το ποσοστό συμμετοχής, η κυβέρνηση σκέφτεται να επαναφέρει τον εξοστρακισμό, επειδή είναι σίγουρο πως -αν συμβεί αυτό- όλοι οι Έλληνες θα πάμε τρέχοντας στις κάλπες και θα ψηφίσουμε για να στείλουμε στην εξορία τους πιο ικανούς και άξιους συμπατριώτες μας.
Η μάχη για τις περιφέρειες θα κριθεί στον επόμενο γύρο, αν βέβαια πάει κανείς να ψηφίσει – αν δεν πάει κανείς, θα το παίξουν κορώνα γράμματα.
Στις περιφέρειες που θα κερδίσει το ΠΑΣΟΚ θα ακολουθηθεί η πολιτική του μνημονίου, ενώ στις περιφέρειες που θα πάρει η Νέα Δημοκρατία θα εφαρμοστεί το κομμουνιστικό μοντέλο της Μαριναλέντα, θα απαγορεύεται η ιδιοκτησία και οι επιχειρήσεις θα μετατραπούν σε εργατικές κολεκτίβες.
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η μάχη της επόμενης Κυριακής για τη δημαρχία της Αθήνας ανάμεσα στον Νικήτα Κακλαμάνη και τον Συνήγορο του ΠΑΣΟΚ.
Ο κ. Κακλαμάνης και ο κ. Καμίνης έχουν στο πλευρό τους από ένα free press, οπότε -όπως καταλαβαίνουμε όλοι- η μάχη θα είναι βαθιά πολιτική αφού θα κριθεί από το ποιο free press θα έχει τα πιο έγκυρα και αξιόπιστα ζώδια.
Το πιο σημαντικό προεκλογικό event θα το διοργανώσουν στην πλατεία Κοτζιά οι εφευρετικοί atenistas, οι οποίοι θα δώσουν από ένα πινέλο στον κ. Κακλαμάνη και στον κ. Καμίνη και θα τους ζητήσουν να βάψουν δέκα πρεζόνια και δέκα πουτάνες σε χαρούμενα και γιορτινά χρώματα.
Άντε, να τελειώνουμε επιτέλους με τις αυτοδιοικητικές εκλογές, για να ασχοληθούμε με το νέο κόμμα της Ντόρας Μπακογιάννη και την πλύση εγκεφάλου από τα καθεστωτικά ΜΜΕ για την ανάγκη δημιουργίας κυβέρνησης εθνικής ενότητας που θα αποτρέψει με τα όπλα τη λαϊκή εξέγερση.

Πηγή

Προς Ζιμπαμπουίνους επιστολή ΑΑΤΟΝ 4η

Αδελφοί εν Ελλάδι, Ζιμπαμπουίνοι.
Έχων αποστείλει ήδη τρείς επιστολάς εις ημάς, (ίδε Επιστολήν 1ην, Επιστολήν 2αν και Επιστολήν 3ην) και ιδών ότι η ιστορία δεδικαίωτέ μοι, αποστέλλω εις ημάς και τετάρτην επιστολήν, ίνα ενθυμήσω εις ημάς, πως ΑΑΤΟΝ ήξερε τι έλεγε.
Είμεθα δέσμιοι.

Δέσμιοι μερίδας ανθρώπων βολεμένων, οίτινες κατέστησαν τον ήδη διαιρεμένον λαόν, αιχμάλωτον αυτών.
Εναν λαόν, όστις, απο εβδομήκοντα τοις εκατόν ποσοστόν που θα ήτο εάν ήτο ηνωμένος, κατήντησεν να δυκνύει ποσοστά 15 και 20%, διασπασθείς εις κόμματα.
Τουτέστιν, κομματόσκυλα και γλυψιματίαι, κυβερνούσιν με ευτελή ποσοστά της τάξεως του 25 και 30% ολόκληρον λαόν, να καταστρέφωσιν ολόκληρον χώραν.
Είχαμε εκλογάς. Τεραστία η αποχή, μα Γεώργιος, ο τελευταίος των Τρωϊκανών, ελάλησεν εις τον λαόν, τον οποίον επρόδωσεν πολλάκις μην ξεχνώμεν βεβαίως βεβαίως, λέγων. "Ελάβομεν ξεκάθαρον εντολήν απο του λαού τούτου, ίνα συνεχίσωμεν το έργον υμών".
Και ουδείς ηυρέθη ειπείν αυτώ, "Τι λές ορέ μαλθακούλικον, και πρωίμως απογαλακτισθέντα μόσχε; Οποίαν εντολήν έλαβες ορέ τυρόγαλον, όταν το 40% απείχεν, το 7% πίνει καφέν μετα του ΑΑΤΟΝ εις Τορόντον, και μόνον ένα τριάκοντα τοις εκατό του λαού, οι λεγόμενοι "Τριάκοντα Αργύρηδες" ή "κομματόκυνες" (η κομματόσκυλα εις δημοτικήν) σε εψήφισαν;
Και ουδείς είχεν το σθένος να είπει εις το Πάγχονδρον ζαγάριον, (κατά κόσμον Πάγκαλον), "Αφού τα εφάγαμε μαζί, έλα να πάμε μαζί και εις την στενήν, όχι συ όξω και εμείς μέσα".
Σθένος.. ΟΥΔΕΙΣ σας λέγω!
Αμήν λέγω υμίν,
Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρίς, θέλει ίδετε το χάος επερχόμενον εις κεφαλάς ημών. Θέλει ίδετε πενίαν και περίοδον ισχνών αγελάδων να περιέρχεται η χώρα και ο λαός αυτής. Θέλετε λάβει αυτό που ανήκει εις εσάς. Έκαστος τον οβολόν αυτού θέλει λάβει. Τουτέστιν, ο λαός, έβαλε τα χεράκια του και έβγαλε τα ματάκια του.
Και πολύ ορθώς εποίησεν, διότι οφθαλμούς είχεν, μα δεν έβλεπε. Ώτα είχε, μα δεν ήκουε. Λαλίαν είχεν, μα ουκ ωμίλει. Ανέμενεν πάντα τα έτη, τα ψιχία, τα πίπτοντα εκ της τραπέζης του πλουσίου, ως κύων. Και με ταύτα εξηγοράζετο και ουκ ελάλη.
Ανοίγων μόνον το στόμαν αυτού δια να λαλεί τρανάς αερολογίας και αφθάστας παπαρίας, και πάντοτε εκ του ασφαλούς, μόνον ανωνύμως, και πάντοτε μετά φόβου, φοβούμενος και τον ίσκιον αυτού.
Έλληνα,
Δεν ξέρω αν σου αξίζει η θεομηνία που έρχεται κατά πάνω σου με καλπασμό, κι ας μην την βλέπεις.
Εγώ την βλέπω όμως, και πάντα την έβλεπα, γιατί ήμουν μακρυά και δεν με τύφλωνε με την σκόνη της, μα εσύ ποτέ δεν την είδες καθαρά.
Το κακό όμως με σένα, είναι πως, δεν θέλησες και ποτέ σου να τη δείς..
Κράτα από σήμερα τα μάτια και τα αφτιά σου ανοιχτά και να 'σαι έτοιμος, έρχεται κάτι πολύ μεγάλο, θυμήσου τα λόγια μου αυτά.

Πηγή

Τεράστια αποχή από τις εκλογές άνω του 50%.

Διασταυρωμένες πληροφορίες από όλη την επικράτεια διαφαίνεται ότι, χωρίς ακόμη να έχουν κλείσει οι κάλπες, η αποχή των πολιτών από την ψηφοφορία για την ανάδειξη τοπικών και περιφερειακών αρχών, είναι τεράστια.
Ενδεικτικώς αναφέρεται ότι σε περιοχές της Αττικής και αλλού, η αποχή υπερβαίνει το 50%, ενώ σε κάποιες περιοχές της περιφέρειας η αποχή φτάνει και το 70%.

Πηγή
 
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
Στίς κάρτες  της μετάδοσης των αποτελεσμάτων , αν απο τό 100 αφαιρεθεί η συμμετοχή, και προστεθούν τα άκυρα λευκά διαπιστώνουμε το μέγεθος της αντίδρασης του Ελληνικού λαού.

Μιας μέρας σιγή για την χαμένη Δημοκρατία.

Η γιορτή της Δημοκρατίας σήμερα. Τουλάχιστον έτσι έπρεπε να είναι. Γιορτή όμως όχι «πανηγύρι». Διότι μια βόλτα στα εκλογικά τμήματα πείθει πώς πρόκειται για μια παρωδία ένα θέατρο. Ο ορθολογισμός αντικαθιστάτε από το συναίσθημα. Η αξιοκρατία από τις γνωριμίες και από την οικονομική επιφάνεια του υποψηφίου.
Το περιβάλλον «προστατεύεται» από τα εκατοντάδες αυτοκίνητα που είναι παρκαρισμένα σε ακτίνα πολλών μέτρων γύρω από τα εκλογικά κέντρα. Η αισθητική μας πυροβολείται από τις αφίσες με τις ψεύτικες προσωπογραφίες των υποψηφίων. Η απογοήτευση στα λεγόμενα των ψηφοφόρων, «χάλια όλα» «αλλά τι να κάνω, ψήφισα τον συμμαθητή, τον ξάδερφο». Γιορτή, ευκαιρία για βόλτα , για κους-κους, για επίδειξη, για γνωριμίες. Τέλος πάντων, ουσία μηδέν ούτε περισυλλογή. Σκέφτεται ο ψηφοφόρος, σήμερα είναι η μέρα μου σήμερα έχω την εξουσία πάνω τους. Αλλά μάλλον τούς έχω παρεξηγήσει, είναι τόσο ευγενικοί, τόσο καλοί, άνθρωποι και αυτοί έχουν κάνει λάθη, να τους δώσω μια ακόμα ευκαιρία. Άλλωστε μου δίνουν το δικαίωμα μια μέρα στις χίλιες τετρακόσιες εξήντα, να είμαι κυρίαρχος, με προσκυνάνε. Ο πολίτης για μια μόνο φορά κάθε τέσσερα χρόνια έχει την δύναμη Να αποφασίσει για το μέλλον του και το μέλλον της πατρίδας.
Άραγε θυμάται σήμερα τι έχει συμβεί τις προηγούμενες μέρες.
Μήπως είχε μεγάλο δίκιο ο Αιγύπτιος ιερέας που είπε στο Σόλωνα, πριν χιλιάδες χρόνια «εσείς οι Έλληνες είσαστε παιδιά».
Μήπως είναι η μεγαλύτερη κοροϊδία «το ιερό δικαίωμα της ψήφου», όπως βέβαια έχει καταντήσει, και έγινε η «κερκόπορτα» που εκφύλισε την Δημοκρατία.
Αληθινή δημοκρατία είναι εκείνη που τα λόγια υλοποιούνται, και η υλοποίηση απορρέει στον δήμο, που γίνεται ισχυρός, κραταιός.
Τουλάχιστον έτσι αναλύεται ετυμολογικά η λέξη.

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2010 (Με τις υγείες μας κύριοι…)

ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΤΕ!!! Τους ψηφίσατε μία, τους ψηφίσατε δύο, σας (μας) έχουν καταληστέψει κι εσείς συνεχίζετε να τους ψηφίζετε ξανά και ξανά και ξανά!
Αυτό σημαίνει ότι ΜΑΛΛΟΝ τα θέλει ο κ-----ς σας! Από την άλλη όμως ο δικός μου ο πισινός ΔΕΝ τα θέλει γι αυτό και δεν ψηφίζω εδώ και πολλά χρόνια κανέναν, όμως δυστυχώς τις δικές σας επιλογές μπροστά στην κάλπη τις πληρώνω ΚΑΙ εγώ και όλοι οι υπόλοιποι σαν κι εμένα που ΔΕΝ τους ψηφίζουμε!
Κι αυτό γιατί έχουμε επιλέξει να συνεχίσουμε να μήν ζούμε σε αυτήν την χώρα. Γιατί έτσι πού την έχουν καταντήσει τα τζάκια τα οποία κάνουνε κουμάντο. Διότι από πολύ μικρός, από τότε που άρχισα να έχω πολιτική συνείδηση και να παίρνω μυρωδιά τι συμβαίνει, ακούω διαρκώς τα ΙΔΙΑ ονόματα! Καραμανλήδες, Παπανδρέοι, Πάγκαλοι, Μητσοτάκηδες, Βαρβιτσιώτηδες, Γεννηματάδες…
 ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!
 Τα ίδια και τα ίδια λαμόγια εδώ και 30 χρόνια χώνουν τη χερούκλα τους στο βάζο με το μέλι κι εμείς ψαχνόμαστε που «πήγαν» τα λεφτά; ΠΟΣΗ αποβλάκωση πια σε αυτή τη χώρα;
Και ΠΑΛΙ φυσικά τη νύφη θα την πληρώσουμε εμείς τα υποζύγια, διότι σε τέτοιους μας έχουν υποβιβάσει. Και όχι άδικα, κι εγώ στη θέση τους έτσι θα μας έβλεπα! Μας έχουνε κάνει τόσα και τόσα εδώ και δεκαετίες κι εμείς συνεχίζουμε να τους κρατάμε στην εξουσία…
Από την μια έχουμε εκείνους, που κυβέρνησαν την χώρα τα τελευταία 30 χρόνια, και είναι υπεύθυνοι για το κατάντημα της. Το χειρότερο όμως είναι ότι ανερυθρίαστα μας ζητούν, πάλι να τους δώσουμε την δυνατότητα να μας «σώσουν», δηλαδή να βάλουμε τους λύκους να φυλούν τα πρόβατα.
Από την άλλη έχουμε τον κύριο “πατρίς-θρησκεία-οικογένεια” να τρίβει τα χέρια του χαιρέκακα για τη ζημιά που έχει κάνει στη δεξιά, την κεντροαριστερά να ψάχνει την ταυτότητα που του έχουνε πάρει ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ και το ίδιο το ΚΚΕ φυσικά που 50 χρόνια τώρα κατακρίνει τα πάντα χωρίς να έχει προτείνει ΠΟΤΕ τίποτα!
Εδώ και καμιά εβδομάδα ακούω τόσο τον πρωθυπουργό όσο και τον υπουργό της οικονομίας αλλά και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και διάφορα άλλα στελέχη της κυβέρνησης να διατείνονται πως “ο ελληνικός λαός είναι έτοιμος και διατεθειμένος να κάνει θυσίες για το καλό της χώρας”. Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει πως έχουν βγάλει αυτό το συμπέρασμα και είναι μάλιστα και τόσο σίγουροι γι αυτό που το τονίζουν με τόσο στόμφο;
ΕΣΑΣ σας ρώτησαν;
Γιατί εμένα δεν με ρώτησε ΚΑΝΕΙΣ!
Έγινε κανένα δημοψήφισμα και δεν το πήρα χαμπάρι;
 Έγινε ΕΣΤΩ καμία δημοσκόπηση και δημοσιεύτηκαν τ’ αποτελέσματα;
 Όχι έ;
Τότε με ποιό ΔΙΚΑΙΩΜΑ λένε κάτι τέτοιο δημόσια;
Δυστυχώς όμως έχουν φτιάξει έτσι το σύστημα στα μέτρα τους ώστε θέλεις δε θέλεις θα σου πάρουν ότι έχεις και δεν έχεις.
Πηγή

Προκλήσεις μειονοτικών για τις εκλογές στην Κομοτηνή

Εν όψει των εκλογών της 7ης Νοεμβρίου εντάσεις προκαλούν οι μειονοτικοί της Κομοτηνής.

Χαρακτηριστική μάλιστα ήταν η ομιλία της υποψήφιας του ανεξάρτητου μειονοτικού συνδυασμού Σιμπέλ Μουσταφάογλου, η οποία

κάνει λόγο για διαχωρισμό σε τουρκικά και ελληνικά χωριά, καθώς επίσης και για "διακρίσεις" και "ανισότητα" εις βάρος των μειονοτικών.

"Την πρώτη δόση χρηματικής βοήθειας σας την έδωσαν. Τη δεύτερη όμως δεν την έδωσαν, γιατί σας ξέχασαν. Αυτούς λοιπόν που..... ζούνε στους ελληνικούς συνοικισμούς γιατί δεν τους ξέχασαν ; Αυτά τα χρήματα δεν υπάρχουν για να τα πάρετε ! Η Ελλάδα είναι μια χώρα σε πτώχευση. Πλέον δεν μπορεί να μας προσφέρει όφελος"
τόνισε η επικεφαλής του ανεξάρτητου συνδυασμού των Τούρκων "Πρώτο βήμα για την Ισότητα", ενώ έτοιμος είναι όπως όλα δείχνουν, ο μηχανισμός του Συλλόγου Αλληλεγγύης "Τούρκων" Δυτικής Θράκης BTTD στην Τουρκία, για τις Περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές.
Μετά τις δηλώσεις του Προέδρου του παραρτήματος Προύσας, για μετακίνηση 8 χιλιάδων "ψήφων", σειρά είχε το παράρτημα Ζεϊτίνμπουρνού, οι υπεύθυνοι του οποίου άρχισαν τη συγκέντρωση των ψηφοφόρων.

Πηγή



Δείξτε τους τι σημαίνει η λέξη: ψήφος, και οι φράσεις: «θα το ρίξω δαγκωτό», και κυρίως «τον μαύρισαν»

Η λέξη ψήφος, αρχικά, προσδιόριζε τη μικρή λεία πέτρα (απ εδώ και το ψηφιδωτό) την οποία χρησιμοποιούσαν για την καταμέτρηση εκλογικών προτιμήσεων
Τα πρώτα ψηφοδέλτια χρησιμοποιήθηκαν στις Δημοτικές εκλογές του 1914. Μέχρι τότε σε κάθε εκλογικό τμήμα υπήρχαν τόσες κάλπες όσοι υποψήφιοι. Η κάθε κάλπη χωριζόταν εσωτερικά σε δύο μέρη που αντιστοιχούσαν, εξωτερικά, σε δύο χρώματα, το άσπρο (θετική ψήφος) και το μαύρο (αρνητική ψήφος). Απ εδώ και η φράση “τον μαύρισαν”Ο ψηφοφόρος έπρεπε να περάσει από όλες τις κάλπες και να πάρει από τον υπάλληλο που στεκόταν μπροστά από κάθε κάλπη το σφαιρίδιο. Ο κάθε υπάλληλος φώναζε δυνατά το όνομα του υποψήφιου. Ο ψηφοφόρος έριχνε σε όλες τις κάλπες την ψήφο στο μαύρο τμήμα της κάλπης, ενώ , μόνο, σε μία έριχνε το σφαιρίδιο στο λευκό. Για να γνωρίζουν τον ακριβή αριθμό και να αποφύγουν λαθροχειρίες η θετική ψήφος ήταν, συνήθως, δαγκωμένη, για να αναγνωρίζεται στην καταμέτρηση.

Η διαδικασία της ψήφου (στη δεκαετία 1880)

Σε κάθε εκλογικό τμήμα υπήρχαν τόσες κάλπες όσοι υποψήφιοι στην περιφέρεια. Η κάθε κάλπη ήταν φτιαγμένη από λευκοσίδηρο, χωριζόταν εσωτερικά σε δύο μέρη που αντιστοιχούσαν, εξωτερικά, σε δύο χρώματα, μαύρο και άσπρο. Το δεξιό μέρος και στην εμπρόσθια πλευρά του είχε τη λέξη “ΝΑΙ” με κεφαλαία και ήταν άσπρο. Το δεξιό μέρος είχε τη λέξη “ΟΧΙ” επίσης με κεφαλαία και ήταν μαύρο. Στο πάνω μέρος της κάλπης ήταν τοποθετημένος σωλήνας σε γωνία 25 μοιρών, που είχε μάκρος 27 και διάμετρο 12 εκατοστά. Ο ψηφοφόρος έπρεπε να περάσει από όλες τις κάλπες και να πάρει από τον υπάλληλο που στεκόταν μπροστά από την κάθε μία τη μικρή μολυβένια μπάλα, το σφαιρίδιο. Ο Υπάλληλος που στεκόταν μπροστά στη κάλπη έπρεπε να φωνάζει ποιανού υποψήφιου ήταν η κάλπη. Μόλις ο ψηφοφόρος έπαιρνε τη μολυβένια μπάλα το σήκωνε το χέρι κρατώντας τη ανάμεσα στο μεγάλο δάχτυλο και το δείχτη για να δείξει ότι κρατούσε μόνο μία και κατόπιν έβαζε το χέρι του μέσα στο σωλήνα και το έριχνε στο χώρισμα που αντιστοιχούσε στο “Ναι ‘η το “Όχι”

από το βιβλίο του Γρηγόριου Δαφνη, τα ελληνκά πολιτικά κόμματα, σελ. 261,Α

Πηγή

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - Τεράστια επιχείρηση νοθείας στις εκλογές με διευθύνσεις κατοικίας μαϊμού!!

Ψήφος σε μετανάστες με ψεύτικες διευθύνσεις!

Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύθηκε στο χθεσινό φύλλο (28/10/2010) της εφημερίδος "ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ".

"Το "Π" αποκαλύπτει πως γράφτηκαν στους εκλογικούς καταλόγους με διευθύνσεις - μαϊμού χωρίς έλεγχο από το Υπουργείο Εσωτερικών. Φόβοι ότι το ίδιο έχει συμβεί σε όλη την χώρα."
"...κάποιοι (;)  έχουν επιχειρήσει - και σε γενικές γραμμές έχουν καταφέρει - να εγγράψουν στους εκλογικούς καταλόγους του υπουργείου Εσωτερικών "ανυπαρκτούς" μετανάστες, κυρίως από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Βουλγαρία, Ρουμανία, Πολωνία), χρησιμποποιώντας ψεύτικα ή πλαστά στοιχεία. Το θράσος των εμπνευστών της απάτης ήταν τέτοιο , ώστε δεν τους εμπόδισε να δηλώσουν διευθύνσεις στις οποίες - αν ψάξει, όπως κάναμε εμείς - θα βρει κανείς αντί για κατοικίες και ανθρώπους
- οικόπεδα,
- μισογκρεμισμένα σπίτια,
- σφραγισμένα και καρφωμένες με ξύλα εισόδους,
- καταστήματα (βρήκαμε μια ψαραγορά και μια ταβέρνα)..."
"Ψηφοφόροι ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ!"
"...όπως ομολογούν ορισμένοι από τους εγγραφέντες μετανάστες (Βούλγαροι), υπήρχε ομοεθνής τους που προσπαθούσε να συγκεντρώσει στοιχεία (ονόματα και αριθμούς διαβατηρίων) για να καταθέσει μαζικά αιτήσεις ώστε να έχουν δικαίωμα ψήφου. Οι πληροφορίες λένε ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο ήθελε να συγκεντρώσει τουλάχιστον 200 άτομα!"

ΣΧΟΛΙΟ ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΩΝ:
Σας ερωτούμε λοιπόν κύριοι της κυβερνήσεως... Ποιός είναι αυτός που κρύβεται πίσω από αυτήν την επαίσχυντη, και άρτια οργανωμένη επιχείρηση νοθείας;;;;
Καλλικράτης, ένα νέο νομοσχέδιο που τυγχάνει να συντονίζεται χρονικά με τις νομαρχιακές εκλογές. Ένα νομοσχέδιο που τυγχάνει να έχει πολλές ... "τρύπες" και "παραθυράκια". Ένα άριστα οργανωμένο σύστημα νοθείας που απαρτίζεται από Έλληνες και μετανάστες, και τυγχάνει να εκμεταλλεύεται την "ανικανότητα" του υπουργείου Εσωτερικών στο να διενεργήσει τους στοιχειώδεις ελέγχους, όπως αυτόν της επιβεβαίωσης διεύθυνσης κατοικίας και τηλεφωνικού αριθμού!
Τόσα τυχαία γεγονότα μαζεμένα ...
Μήπως, λέμε μήπως, επιστρατεύονται τα "βρώμικα" μέσα των εκλογών του 1961 (;)  με θύματα ποιόν άλλον ... ΕΜΑΣ.
Μετά το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της εφημερίδος ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ, περιμένουμε απαντήσεις και δράση ... αλλιώς με την σιωπή σας αποκαλύπτετε τον ΕΝΟΧΟ.
(ΚΛΙΚ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ)
ΣΕΛΙΔΑ 1

ΣΕΛΙΔΑ 2

ΣΕΛΙΔΑ 3

Πηγή

Ανδρεϊκή και ανδρεικελική ομοιοτυπία

του Χρήστου Γιανναρά (http://www.giannaras.gr/)

Οι επερχόμενες εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης μπορούν και πρέπει να έχουν χαρακτήρα δημοψηφίσματος. Με την ψήφο τους οι πολίτες να προσδιορίσουν τον τύπο του πολιτεύματος: Θέλουν δημοκρατία ή κομματοκρατία;Αν θέλουν δημοκρατία, ας περισώσουν αυτή τη φορά με την ψήφο τους τη θεμελιώδη προϋπόθεση της δημοκρατίας: τη διάκριση των εξουσιών. Ξέρουν από άμεση πείρα οι πολίτες ότι τοπική αυτοδιοίκηση υποταγμένη σε κεντρικές κομματικές ντιρεχτίβες σημαίνει την έτοιμη ραχοκοκαλιά κομματικού κράτους. Ξέρουν ότι τα κόμματα στην Ελλάδα δεν έχουν την παραμικρή σχέση με ό,τι προβλέπει για τον ρόλο τους η πολιτική θεωρία της «αντιπροσωπευτικής» δημοκρατίας. Τα κόμματα σήμερα είναι συντεχνίες επαγγελματιών της εξουσίας, οργανωμένες συσπειρώσεις συμφερόντων. Στόχος τους είναι η μονοπώληση της εξουσίας, ο ολοκληρωτικός έλεγχος κάθε πτυχής του συλλογικού βίου. Γι’ αυτό και κάθε αντίσταση στην κομματοκρατία είναι κέρδος για τη δημοκρατία, προάσπιση των κοινωνικών προτεραιοτήτων, των αναγκών του πολίτη.Κάθε υποψήφιος για την τοπική αυτοδιοίκηση που έχει κομματικό χρίσμα επιβεβαιώνει εθελούσια την απαίτηση των κομματικών συντεχνιών να ελέγχουν ολοκληρωτικά τη χώρα, να προηγείται η κομματική σκοπιμότητα των αναγκών κάθε τοπικής κοινωνίας. Οι υποψήφιοι με κομματικό χρίσμα είναι χλεύη της δημοκρατίας, απειλή της δημοκρατίας. Απαιτούν από τους πολίτες την εθελόδουλη υποταγή στη νοοτροπία του λακέ, του ραγιά: να βάζουν πρώτο το συμφέρον του αφεντικού, τα παιχνίδια εξουσίας αδίστακτων επαγγελματιών, και σε δεύτερη μοίρα τη δική τους αξιοπρέπεια, την ποιότητα της ζωής τους.Δεν μοιάζει να υπάρχει Ελληνας σήμερα που να μην έχει πεισθεί για την ανικανότητα, την προκλητική ιδιοτέλεια, τη φαυλότητα των υπαρχόντων κομμάτων – η οργή, η αηδία, η πίκρα των πολιτών κατακλύζει τη χώρα. Και στις εκλογές τις αυτοδιοικητικές η έκφραση της αποδοκιμασίας δεν χρειάζεται την (αμφίβολης αποτελεσματικότητας) λευκή ψήφο ή αποχή. Τώρα η απέχθεια έχει γόνιμη διέξοδο: Αποκλείει τους μολυσματικούς κεχρισμένους, εμπιστεύεται τους τίμια ασυμβίβαστους και από σεμνή αξιοσύνη ακομμάτιστους.Επιτέλους, τι περισσότερο θέλουμε να δούμε για να βγάλουμε τις συνέπειες της κοινής αγανάκτησης για τα κόμματα; Υπερχρέωσαν εφιαλτικά το κράτος εξαγοράζοντας ψήφους με διορισμούς, επιδοτήσεις, χαριστικές «προμήθειες», ασύδοτες παροχές. Καταλήστευσαν το δημόσιο ταμείο και τους πακτωλούς των «πακέτων» της Ε.Ε. για να στήσουν το δικό του κάθε κόμμα πελατειακό κράτος, αστρονομικού κόστους μηχανισμούς επανεκλογής τους. Διαγούμισαν τα ασφαλιστικά ταμεία, την υποχρεωτική αποταμίευση κάθε βιοπαλαιστή. Εμπορεύτηκαν, με ληστρικές υπερτιμολογήσεις και «λίστες» εξαίρεσης από μειοδοτικούς διαγωνισμούς, ακόμα και ιατρικά είδη, οι αθεόφοβοι. Και πόσα ακόμα εγκλήματα ειδεχθή, με εξασφαλισμένη θεσμικά την ατιμωρησία.
Τελικά οδήγησαν την Ελλάδα στην οικονομική καταστροφή.
Και πώς την αντιμετώπισαν; Κατακρεούργησαν μισθούς και συντάξεις, οι μικροεπιχειρήσεις και τα καταστήματα κλείνουν με ρυθμούς πρωτόγνωρους, η ανεργία έγινε κύμα κατακλυσμικό, οι έμμεσοι φόροι απάνθρωπης αδικίας χαράτσι, η νεολαία δίχως παραμικρή προοπτική, σε απόγνωση. Το ελληνικό (κοινό όλων μας) όνομα το κατάντησαν περίγελο σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Κάθε κυβέρνηση πλαστογραφούσε, όπως οι κοινοί απατεώνες, τα στοιχεία που της ζητούσαν οι Βρυξέλλες και στη συνέχεια, από διεθνή μπαλκόνια, κατάγγελνε το προκάτοχο της εξουσίας κόμμα για ψεύτικα στοιχεία και τεχνάσματα.Φυσικό ήταν οι δανειστές μας να εκμεταλλευτούν την οικονομική μας χρεοκοπία, τον διεθνή διασυρμό της αξιοπιστίας μας: Εστησαν «Τρόικα» πατρωνείας να τιθασεύσει την κομματική φαυλότητα, να δεσμεύσει τους κομματανθρώπους με τις υπογραφές τους σε «Μνημόνιο».Χωρίς, όμως, να λογαριάσουν οι πάτρωνες την πανουργία της κομματικής ατσιδοσύνης: Ετσι, η τρίτη γενιά του παπανδρεϊσμού κατάφερε, με άψογη επιδεξιότητα, να φορτώσει στην πιο αδύναμη μερίδα της κοινωνίας τα «σπασμένα» της αφροσύνης των κομμάτων. Μας κρατάνε ομήρους παζαρεύοντας την παράταση της παντοδυναμίας τους.Στις δημοσκοπήσεις η συντριπτική, σαρωτική πλειοψηφία των πολιτών δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται πια κανένα κόμμα, η γενικευμένη αγανάκτηση και αηδία φτάνει σε ποσοστά απίστευτα. Ομως, μπροστά στην κάλπη ο φόβος της ανασφάλειας γεννάει τον στερεότυπο συμβιβασμό: «δεν έχουμε κάτι καλύτερο να ψηφίσουμε, αυτά τα κόμματα παράγει η κοινωνία μας, αυτά συνιστούν τη δημοκρατία μας». Και συνεχίζουμε «να μεταλλάσσωμεν τυράννους», όπως έλεγε ο Παπαδιαμάντης πριν από 118 χρόνια.Αλλά ο συλλογισμός «αυτούς έχουμε, αυτούς ψηφίζουμε» είναι τουλάχιστον αφελής και στις αυτοδιοικητικές εκλογές ούτε για τους αφελείς ισχύει. Διότι υπάρχουν υποψήφιοι με κομματικό χρίσμα, υπάρχουν και οι τίμια ακομμάτιστοι. Συνήθως το κομματικό χρίσμα δίνεται σε φανταχτερούς, με εντυπωσιακή «αναγνωρισιμότητα» γόητες του πλήθους (μπασκετμπολίστες, προπονητές, ηθοποιούς τηλεοπτικών «σειρών», πρώην καλλονές, πρόσωπα με θητεία στη δημοσιότητα έστω και παταγωδώς αποτυχημένη). Ο πολίτης που έχει συνειδητοποιήσει ότι η κομματοκρατία είναι συμφορά για τον ίδιο και για την πατρίδα θα ξέρει να αναγνωρίσει στη «γοητεία» των κεχρισμένων το στίγμα απειλητικής λοιμικής.Αυτή τη φορά καλούμαστε να ψηφίσουμε διαχειριστές καινούργιων θεσμών αυτοδιοίκησης. Η κομματοκρατία αποφασίζει για τους θεσμούς ερήμην των πολιτών και για τη διαχείριση των θεσμών μεθοδεύει την υφαρπαγή της ψήφου μας. Η προηγούμενη γενιά του παπανδρεϊσμού, η ανδρεϊκή, επέβαλε τον «Καποδίστρια», η τωρινή, η ανδρεικελική, μας καπελώνει με τον «Καλλικράτη». Και στις δύο περιπτώσεις κίνητρο και κριτήριο δεν ήταν οι ανάγκες, οι ιδιαιτερότητες, οι ιστορικοί εθισμοί της κοινωνίας των Ελλήνων. Ο τεμαχισμός της χώρας, και τις δύο φορές, σε αυθαίρετα μερίσματα έγινε, αποκλειστικά και ομολογημένα, για να εξυπηρετηθούν ελπιζόμενα προγράμματα οικονομικής ανάπτυξης και ασφυκτικότερος συγκεντρωτικός έλεγχος της χώρας από το εκάστοτε κομματικό κράτος. Πειθαρχούμε δήθεν στα μοντέλα αυτοδιοίκησης που λανσάρει η Ε.Ε. αποκεντρώνοντας όχι την εξουσία, αλλά την κατακλυσμική διαφθορά και φαυλότητα, πολλαπλασιάζοντας τα ερείσματα της κομματοκρατίας.Ο Ελληνισμός έζησε τρεις χιλιάδες χρόνια χάρη στο μοντέλο της πόλης – κράτους, της αυτοδιαχειριζόμενης κοινότητας, που ο ίδιος γέννησε – το αποδείχνει ο τεχνοκράτης Κων. Καραβίδας, που πολλοί τιμούν και ελάχιστοι καταλαβαίνουν. Η πόλη «εάλω», η γλώσσα «απέσβετο», η εκκλησία αλλοτριώθηκε σε θρησκεία. Ζούμε το ιστορικό μας τέλος, αλλά όχι ηρωικά. Απλώς παρακολουθούμε, δίχως επίγνωση, την κηδεία μας.

Πηγή

Εάλω η δημοκρατία…πολίτες, εξοστρακίζω και μετά ψηφίζω.

Μέσα στο πέρασμα των αιώνων από την εφαρμογή της η Δημοκρατία, ή κόρη της Ελλάδας, πέρασε πολλά δεινά, και τα ξεπέρασε με μικρές ή μεγάλες απώλειες. Τα κακά προήλθαν από τον Δήμο, που όταν γινόταν κράτος πάταγε στο λαιμό της δημοκρατίας, εκβιάζοντας πάντα το λαό.

Απόλυτες και καθαρές έννοιες που αλλοιώθηκαν με τα χρόνια και γίνανε κούφιες λέξεις και μόνο. Λαός η πνευματική ανώτερη φύση του συνόλου των ανθρώπων.

Δήμος  η χαμηλότερη φύση του λαού, η προσαρμογή του στην πραγματικότητα, που με το κράτος προσπαθεί να εφαρμόσει την θέληση του.

Φυσικά ποτέ δεν το εφάρμοσε απόλυτα προς εξυπηρέτηση του Λαού, αλλά προς όφελος του Δήμου, και μάλιστα μικρής μερίδας από αυτόν.

Όλοι σήμερα ρωτάνε, λέμε «υπάρχει δημοκρατία;»

Αλλά κανείς δεν απαντά, γιατί θα παραδεχθεί την αλήθεια και μετά είναι υποχρεωμένος να  δράσει, και θα χάσει το βόλεμα και την ησυχία του. Ακόμη και ο θεάνθρωπος  παρακάλεσε «παρελθέτω απ εμού το ποτήριον».

Αλλά ο Λαός σαν ανώτερη φύση, όπως είπαμε όταν έφτιαξε την Δημοκρατία, μερίμνησε να την εφοδιάσει με όπλα, που μπορεί να έπεσαν στην αφάνεια και στην αχρηστία, διότι είμαστε «ειρηνόφιλοι» αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν, και μας περιμένουν να τα χρησιμοποιήσουμε.

Όπλα ιερά από αυτά που δεν σκοτώνουν, και από αυτά που δεν κινδυνεύουν να χαρακτηρισθούν τρομοκρατικά, όπλα συνταγματικά και κυρίων δημοκρατικά.

Έτσι ο πολίτης μέσα από την δημοκρατική διαδικασία των εκλογών, έχει την δυνατότητα αθέατος, να καταφέρει τα καίρια κτυπήματα σε όσους επιβουλεύτηκαν το προνόμιο, της προσφοράς στο Λαό.  

Η δικλείδα ασφαλείας της Δημοκρατίας ο Εξοστρακισμός μας περιμένει και είναι επίκαιρος, βρισκόμαστε στον κατάλληλο χρόνο.

Θα ψηφίσω για πρώτη φορά αρνητικά, θα εξοστρακίσω, για να καθαρίσω το τοπίο.

Θα εξοστρακίσω τον περιφερειάρχη που δεν το γνώρισα ποτέ, επειδή μου κρύβει το πρόσωπο του, γιατί προφανώς κάτι κακό έχει στο μυαλό του, για μένα και την πατρίδα μου.

Θα εξοστρακίσω τον περιφερειακό σύμβουλο, που τρέχει και γλύφει τον Λαό, μηπως και τα κονομήσει αν εκλεγεί.

Θα εξοστρακίσω τον Δήμαρχο, που θυμάται να μου πει καλημέρα μια φορά στα τέσσερα χρόνια.

Θα εξοστρακίσω τους συμβούλους, με τις προσποιητές χειραψίες και τα ψεύτικα χαμόγελα, με ημερομηνία λήξης μια Δευτέρα.

Θα εξοστρακίσω τους φίλους τους συγγενείς, και τους γείτονες που θα τολμήσουν να μου προτείνουν, να ψηφίσω τον πατριώτη που είναι τάχα «καλό παιδί».

Θα εξοστρακίσω τα ΜΜΕ, την κινητή τηλεφωνία, τα sms, αλλά και τους τυπογράφους που τυπώνουν το «διαφημιστικό υλικό», επειδή με θεωρούν «βλάκα» γιατί ….έλεος δεν έχω δύναμη.

Άστους να το πιστεύουν, κάνε και εσύ το ίδιο, να γίνει η νύχτα της Κυριακής «νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου», και να γεμίσουμε την Δευτέρα χιλιάδες εξοστρακισμένους, που θα περιμένουν στην ουρά να γραφθούν στο ταμείο ανεργίας, ή στα τελωνεία για να μεταναστεύσουν σε άλλα μέρη.

Και αφού το τοπίο ξεκαθαρίσει από την «σαβούρα» τότε θα «εκλέξω» με την ψυχή και το μυαλό.

Θα εκλέξω την μικρούλα που είναι δεν είναι τριών ετών, και αφήνει πρωί-πρωί την θαλπωρή του σπιτιού για να περάσει την μέρα της στους ψυχρούς τοίχους του Παιδικού σταθμού.

Θα εκλέξω την μάννα της που την «εγκαταλείπει», στα ξένα χέρια, για να συμπληρώσει το οικογενειακό εισόδημα.

Θα εκλέξω τον σκυθρωπό της πατέρα που περιμένει την νύχτα το αστικό, και που ξαναγυρνάει στο σπίτι την άλλη νύχτα, γιατί δουλεύει σε δύο δουλειές, και είναι από τους «τυχερούς», που δεν ρούφηξε ακόμα η ανεργία.

Θα εκλέξω τον νεαρόκοσμο, που στοιβάζεται στα σχολεία, όλο το πρωινό, και επειδή είναι ανεπαρκή, συνεχίζει μέχρι το βράδυ στα φροντιστήρια που και εκείνα είναι ανεπαρκή στην εκπαίδευση αλλά επαρκέστατα στα έσοδα.

Θα εκλέξω τον παππού του γείτονα, που υποχρεώθηκε να ζήσει στο διαμέρισμα των λίγων τετραγωνικών. Αφήνοντας την ευρυχωρία του χωριού του για να μην πεθάνει βιολογικά, αλλά δεν γλύτωσε από τον ψυχικό θάνατο.

Θα εκλέξω τον απόμαχο που χρόνια πρόσφερε στην παραγωγή, που πολέμησε για την πατρίδα, και οι κόποι και οι θυσίες του πήγαν ολοκληρωτικά χαμένες.

Θα εκλέξω τον φοιτητόκοσμο  που απελπισμένος στα αμφιθέατρα βλέπει πώς είναι θέμα τύχης να κεφαλαιοποιήσει τις σπουδές του και το χειρότερο, ότι θα αναγκασθεί «να φιλήσει κατουρημένες ποδιές» για αυτό.

Θα εκλέξω τον κυρ Λευτέρη, άριστο τεχνίτη που έστησε την μικρή βιοτεχνία του, και είναι αναγκασμένος να την κλείσει λόγω «κρίσης», και τον ξάδερφο του τον Κίτσο τον φορτηγατζή που έχασε σε μια νύχτα την περιουσία του.

Θα εκλέξω τους άξιους ιερείς, τους ευσυνείδητους δασκάλους, τους ενάρετους αξιωματικούς, τους αδέκαστους δικαστές και τους τίμιους κρατικούς λειτουργούς.

Θα εκλέξω τον καπετάν Λάμπρο που θαλασσοπνίγεται στα τάνκερ, και τον αδελφό του τον καπετάν Κώστα που με το καΐκι φτάνει μέχρι την Λιβύη για να βρει ψάρια να γεμίσει τα δίχτυα του.

Θα εκλέξω τον Πέτρο που ανατρέφει την οικογένειά του με τα γίδια, μέσα στα κρύα και στις βροχές.

Θα εκλέξω την κυρά του που έδωσε στον τόπο οκτώ παιδιά, και παράλληλα δουλεύει στα κτήματα.

Θα εκλέξω τον μπάρμπα Δημήτρη, που σπίτι του είναι ο κάμπος και πολυθρόνα το τρακτέρ, να ξημεροβραδυάζεται οργώνοντας και θα του μένουν τα προϊόντα, στα αζήτητα.

Θα εκλέξω όλους εσάς σαν σύνολο και ένα-έναν χωριστά, γιατί εσείς οι άγνωστοι και αφανείς ήρωες είστε το ιερό  πρόσωπο του Λαού….αλλά και του θεού.

Tι κρίνεται στις 7 Νοεμβρίου;

Ήδη διαφαίνεται από τις πρώτες δημοσκοπήσεις του Σεπτεμβρίου ότι οι επερχόμενες εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελούν δύσκολο "άθλημα" για τα κόμματα που πρωταγωνιστούν στο πολιτικό σκηνικό.

Χωρίς να παραγνωρίζεται η προσωπικότητα των υποψηφίων αλλά και τα ιδιαίτερα πολιτικά χαρακτηριστικά κάθε περιφέρειας, η "μάχη" των εκλογών αυτών εξελίσσεται σε πεδίο αντιπαράθεσης με ευθεία αναφορά στο τοπίο που έχει διαμορφωθεί από την κεντρική πολιτική σκηνή. Το εύρος των αρμοδιοτήτων, η πρωτόγνωρη γεωγραφική έκταση, η διάχυτη αντίληψη ότι οι νέοι περιφερειάρχες θα επέχουν θέση ανώτερου του υπουργού μιας κυβέρνησης, καθιστούν καταρχάς εξ ορισμού τις συγκεκριμένες εκλογές περισσότερο πολιτικές από οποιαδήποτε άλλη φορά. Όμως στη σημερινή συγκυρία προστίθεται επιτακτικά το ερώτημα της γενικότερης κατεύθυνσης της χώρας όπως αυτή ορίζεται από τις επιλογές της παρούσας κυβέρνησης.
Δεν είναι μόνο το θέμα των δεσμεύσεων που απορρέουν από το Μνημόνιο ή η χάραξη μιας διαφορετικής οικονομικής πολιτικής εντός των γραμμών που μας έχουν θέσει τρόικα και ΔΝΤ.
Εκείνο που στην ουσία "κρίνεται" στις ενδιάμεσες αυτές εκλογές είναι το μήνυμα που θέλει να επιδώσει ο λαός στους κυβερνώντες για τη κατεύθυνση της χώρας:
Θέλει αόριστες υποσχέσεις επενδύσεων από τους πλούσιους Άραβες που μόλις λίγες ημέρες νωρίτερα συνήψαν τη μεγαλύτερη συμφωνία στην ιστορία τους για την προμήθεια σύγχρονου στρατιωτικού εξοπλισμού;
Θέλει "συμμαχία" με το Ισραήλ, όπως αυτή δρομολογήθηκε έπειτα από τις επαφές του πρωθυπουργού αλλά και με τίμημα την άμεση αντίδραση παραδοσιακών φιλικών δυνάμεων που ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου είχε χτίσει; Η Συρία, για παράδειγμα, έσπευσε να αναγνωρίσει τα Σκόπια με το συνταγματικό τους όνομα λίγες ημέρες μετά την προσέγγιση Ελλάδας-Ισραήλ.
Θέλει "συνεκμετάλλευση" του Αιγαίου, πράγμα που θα φάνταζε λογικό σε μια άλλη εποχή, σε μια άλλη περιοχή, όπου οι σύμμαχοι θα ήταν και φίλοι;
Θέλει μια Ελλάδα μόνιμα εξαρτημένη με παρατάσεις του Μνημονίου και της "βοήθειας", όπως μας υπόσχονται οι καλοί μας φίλοι;
Ή θέλει να δοκιμάσει ένα διαφορετικό δρόμο;
Την οδό της ανεξαρτησίας, την οδό που προϋποθέτει στήριξη στις δικές μας δυνάμεις; Που δεν αρνείται οτι ζούμε σ' ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, αλλά που βλέπει το μέλλον μέσα από συνέργειες και συνεργασίες. Που δεν αποβλέπει στο όφελος που πιθανόν θα προκύψει μέσα από την υποτέλεια, αλλά στην πληρότητα και στην αξιοπρέπεια που θα προκύψει μέσα από την ισότιμη σχέση.
Οι προσεχείς εκλογές θα είναι δημοψήφισμα για την πορεία της χώρας και του λαού της. Και μπορεί το αποτέλεσμα να δώσει δύναμη στην κυβέρνηση να αντιτάξει εναλλακτικές πολιτικές και λύσεις απ' αυτές που συμφώνησε και μας επέβαλαν. Άλλωστε, τελικοί αρμόδιοι για να κρίνουν είναι οι εκλογείς που είτε θα επιβραβεύσουν είτε θα απορρίψουν διά του ηχηρού μηνύματός τους την πορεία του τελευταίου έτους.

Πηγή

Ο "Καλλικράτης" και οι γρήγορες αρπαχτές (fast track)

Τι είναι πραγματικά το σχέδιο Καλλικράτης και πως συνδέεται με την τακτική του fast track η οποία εφαρμόζεται από κράτη μπανανίες;

Το σχέδιο «Καλλικράτης» δεν αποδυναμώνει την κεντρική εξουσία υπέρ μιας δήθεν αποκέντρωσης των περιφερειών.
Στην πραγματικότητα έχει στόχο να δυναμώσει τον αντικοινωνικό χαρακτήρα της κεντρικής εξουσίας, απαλλάσσοντάς την από την υποχρέωσή της να ασκεί εθνική πολιτική υγείας, παιδείας, πρόνοιας και υποδομών.
Έτσι οι περιφέρειες θα πρέπει να κόψουν τον λαιμό τους να βρούνε χρήματα για να ασκήσουν πολιτικές υγείας, παιδείας, πρόνοιας και για να επενδύσουν σε αναγκαίες υποδομές.
Με αυτόν τον τρόπο η κεντρική εξουσία θα απομείνει ένας καθαρός φοροεισπρακτικός μηχανισμός χωρίς κοινωνικές ή εθνικές υποχρεώσεις.
Στον διεθνή οικονομικό Τύπο δημοσιεύονται όλο και περισσότερες πληροφορίες για συμφωνίες που βρίσκονται στα σκαριά σχετικά με ορισμένες περιφέρειες της χώρας. Ιδίως για εκείνες με υψηλή τουριστική ανάπτυξη, όπως π. χ. είναι τα Δωδεκάνησα, αλλά και για περιοχές ιδιαίτερου στρατηγικού ενδιαφέροντος, όπως π. χ. είναι η Θράκη.
Ο «Καλλικράτης» έχει σχεδιαστεί για να διευκολύνει τέτοιου είδους συμφωνίες. Διαμελίζει το ενιαίο της ελληνικής επικράτειας, της ασκούμενης εθνικής κυριαρχίας, και διευκολύνει έτσι την αποδέσμευση εθνικού εδάφους πρώτα και κύρια για οικονομικούς λόγους.
Η διεθνής πρακτική έχει δείξει ότι οι «τοπικές κυβερνήσεις», ιδίως των ακριτικών περιφερειών, προκειμένου να βρούνε τα αναγκαία χρήματα, είναι πιο επιρρεπείς και ανοιχτές σε συμφωνίες αυτού του είδους.
Ο "Καλλικράτης" θα φροντίσει να υλοποιήσει την ιδιωτικοποίηση ολόκληρων περιφερειών της χώρας, όπως συμβαίνει εδώ και χρόνια σε μια σειρά υπερχρεωμένες χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, όπου εκχωρείται σε πολυεθνικές ή σε διεθνείς οίκους η διαχείριση και εκμετάλλευση περιοχών ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την παγκόσμια αγορά.
Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η περίφημη αξιοποίηση των «πράσινων νησιών» του κ. Παπανδρέου.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που η κυβέρνηση βιάζεται να προωθήσει το σχέδιο «Καλλικράτης», μιας και η επιβολή καθεστώτος περιφερειακής αυτονομίας ή ημιαυτονομίας – «τοπικών κυβερνήσεων» – υπήρξε πάντα το πρώτο βήμα γι’ αυτού του είδους τις ιδιωτικοποιήσεις.
Αυτό σημαίνει για την τσέπη μας νέα χαράτσια. Για την Ελλάδα, σημαίνει προετοιμάσια για τον μελλοντικό διαμελισμό της, μέσο ανεξαρτητοποίησης κάποιων περιφερειών της, οι οποίες θα νιώθουν οικονομικά δυνατότερες από κάποιες άλλες.
Το διαίρει και βασίλευε θα εφαρμοστεί όχι μόνο μεταξύ επαγγελματικών ομάδων όπως γίνεται σήμερα αλλά και μεταξύ των περιφερειών.
Αυτό είναι το έργο που θα παιχτεί τα επόμενα χρόνια και ας φαίνεται τώρα μακρινό σενάριο.
Όσο για το αν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα απο το μνημόνιο, υπάρχει αλλά μην λέμε πάλι τα ίδια, πάνω από όλα οι πιστωτές μας και τα λεφτάκια τους.
Μην τους αγχώσουμε και τους χάσουμε και από... προμήθειες..

Αναρτήθηκε απο Παρέμβαση

Διορίζονται...πρωθυπουργοί και εκλέγονται...περιφερειάρχες.

Η ύπουλη αλλαγή που μεθοδεύεται με σκοπό να φέρει την αλλαγή στο πολιτειακό των κρατών σε παγκόσμιο επίπεδο. Το σύστημα προωθεί τις μικρές αλλά ουσιαστικές αλλαγές που θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις και θα βάλουν τα θεμέλια που επιδιώκει η νέα τάξη πραγμάτων για τον τρόπο διακυβέρνησης των κρατών στον πλανήτη.

Η Ελλάδα πρωτοπόρος και σε αυτό τον τομέα, υλοποίησε την παραπάνω, διάταξη που στόχο έχει την υποβάθμιση του πρωθυπουργού, ενώ παράλληλα με Δημοκρατικές διαδικασίες προχωρά τον Νοέμβριο στην εκλογή περιφερειαρχών, στους οποίους μεταφέρεται διοικητική και όχι μόνον δύναμη, μεγαλύτερη των υπουργών σύμφωνα με όσα δήλωσε ο πρωθυπουργός.

Το τοπίο αρχίζει πλέον να ξεκαθαρίζει.

Το ψευδεπίγραφο του «ανεξάρτητου»

Στις ερχόμενες δημοτικές εκλογές πολλοί υποψήφιοι αν και είναι γνωστή η κομματική τους τοποθέτηση παριστάνουν τους ανεξάρτητους φοβούμενοι το «μαύρισμά» τους από του δημότες.

Το πολύ άσχημο κλίμα και η αναξιοπιστία των κομμάτων επιδείνωσαν την κατάσταση σε σημείο που το χρίσμα απ’ τα κόμματα να μην είναι ευπρόσδεκτο απ’ τους υποψηφίους.
Το φαινόμενο των δήθεν ανεξάρτητων υποψηφίων είναι παλιό αλλά τώρα έχει παραγίνει.
Απ’ την άλλη τα κόμματα προ της εκλογικής συντριβής των εκλεκτών τους αν εξαιρέσουμε τους μεγάλους δήμους στους υπόλοιπους δεν είναι διατεθειμένα να μείνουν χωρίς να έχουν δικούς τους στις δημοτικές αρχές και διαμοιράζουν τα στελέχη τους στους συνδυασμούς που έχουν την μεγαλύτερη πιθανότητα να κερδίσουν τους δήμους.
Ακόμη και σκληροπυρηνικοί των κομμάτων προτιμούν τη σιγουριά του πιθανότερου νικητή έστω και αν προέρχεται από αντίπαλο πολιτικό χώρο.
Η λογική της «καρέκλας» βολεύει και τα κόμματα αλλά και τους υποψήφιους.
Το τι θα δούμε όταν ανακοινωθούν τα ψηφοδέλτια δεν λέγεται.
Τρανταχτό παράδειγμα είναι ο ενοποιημένος δήμος Νίκαιας-Ρέντη.
Εδώ αντιμάχονται με πιθανότητες να κερδίσουν τον δήμο τρεις αριστεροί υποψήφιοι εκ των οποίων οι δύο πλαισιώνονται και από κομματικά στελέχη της ΝΔ η οποία παρουσιάζει σημεία διάλυσης.
Ο κομματικός της υποψήφιος δυσκολεύεται να σχηματίσει συνδυασμό και πιθανόν να κάνει «ηρωική» έξοδο.
Η φημολογούμενη ανανέωση για τους περισσότερους δήμους είναι όνειρο «απατηλό».
Τα ίδια πρόσωπα σε διαφορετικούς συνδυασμούς.
Οι νέοι άνθρωποι καθώς και τα πετυχημένα επαγγελματικά πρόσωπα δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για τις δημοτικές εκλογές με συνέπεια τα ίδια φθαρμένα πρόσωπα που έχουν κουράσει με την παρουσία τους να διεκδικούν τις θέσεις στις δημοτικές αρχές.
Τα κόμματα θα επιδιώξουν να πολώσουν το κλίμα για να «αναγκάσουν» τους ψηφοφόρους να πάνε στην κάλπη και να στηρίξουν τα πολυκομματικά ψηφοδέλτια πολλοί όμως πιστεύουν ότι νικητής στις δημοτικές εκλογές θα είναι η αποχή.
Ήδη παρουσιάζεται η εκλογική αναμέτρηση σαν ψήφος εμπιστοσύνης στο ΠΑΣΟΚ και την νεοφιλελεύθερη πολιτική του.
Η ΝΔ προ της εκλογικής της ήττας δεν πρόκειται να ανεβάσει τους τόνους ενώ τα κόμματα της αριστεράς ιδιαίτερα το ΚΚΕ θα επιδιώξει να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του σε μια επίδειξη ισχύος.
Το ΛΑΟΣ ξεκίνησε να δικαιολογεί την πτώση του κατηγορώντας τη ΝΔ ότι δεν δέχεται τη συνεργασία για κοινούς υποψηφίους.
Οι στημένες δημοσκοπήσεις θα δώσουν ποσοστά αποδοχής των κομμάτων τέτοια που πιθανό να απολογούνται την επόμενη των εκλογών όπως στις περασμένες εθνικές εκλογές.
Η αξιοπιστία των δημοσκοπικών αποτελεσμάτων βρίσκεται στο ναδίρ. Ο επηρεασμός του εκλογικού σώματος από δημοσκόπους και ΜΜΕ θα αποδειχτεί μηδαμινός.
Τα ιστολόγια έχοντας απ’ ευθείας σύνδεση με τους ψηφοφόρους και θα επηρεάσουν και θα δώσουν ακριβέστερες προβλέψεις για τα αποτελέσματα.
Ίδωμεν.


Ιδεοπηγή
Αναρτηθηκε από RAMNOUSIA